Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historia gatunkow" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Historia gatunków reagujących zmianami zasięgu na gradient klimatyczny oceaniczno-kontynentalny w Europie - przypadek chomika europejskiego (Cricetus Cricetus L.)
    The history of species reacting with range shifts to the oceanic-continental climate gradient in Europe. The case of the common hamster (Cricetus Cricetus L.)
    Autorzy:
    Korbut, Zofia
    Banaszek, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034743.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    chomik europejski
    filogeografia refugia
    rozmieszczenie geograficzne
    zmiany klimatu
    Opis:
    Zmiany zasięgu występowania gatunków zależne są w dużej mierze od zmieniającego się cyklicznie klimatu. W przeszłości glacjały oraz interglacjały niejednokrotnie doprowadzały do zwiększenia lub utraty zajmowanego przez taksony obszaru. Niekorzystny dla siebie okres czasu gatunki mogły przetrwać w miejscach określanych jako refugia. Lokalizacja obszarów refugialnych mogła być różna, w zależności od tolerancji klimatycznych oraz wymagań środowiskowych organizmów. Dotychczasowe analizy bio- i filogeograficzne gatunków europejskich brały pod uwagę tylko jeden, równoleżnikowy gradient klimatyczny, czyli zmiany temperatury przebiegające z północy na południe. Jednak, w przypadku niektórych gatunków istotnym czynnikiem wpływającym na ich rozmieszczenie jest gradient klimatyczny oceaniczno - kontynentalny, który w Europie jest południkowy. Przykładem takiego gatunku jest chomik europejski (Cricetus cricetus), który w ostatnich latach utracił znaczną część swojego zasięgu występowania w Europie Zachodniej i Centralnej. Przyczyn tak gwałtownego spadku liczebności populacji i zmniejszenia zasięgu doszukiwano się w intensyfikacji rolnictwa i urbanizacji terenów dotychczas rolniczych. Niemniej jednak istotnym czynnikiem mogą być także, pomijane dotychczas wpływy klimatu i przesunięcie się gradientu klimatycznego oceanicznego w kierunku wschodnim.
    Species 'range shifts' oscillated in response to cyclical climate changes. Glacial and interglacial cycles in the past often led to increase or contraction of the taxa range. The places where species persist during the period of the species' maximum contraction in range have been described as refuges. The location of refuges' areas depends mainly on the climate adaptation and environmental tolerance of individual species. Most of the bio- and phylogeographic studies performed so far in Europe recognized only one climatic gradient, which is latitudinal (important factor is temperature decreasing northwards). The other climatic gradient, that is often ignored in phylogeographic research, is the oceanic - continental one that in Europe is longitudinal. The common hamster (Cricetus cricetus) is the species adapted to continental climate which has lost large parts of its previous range in Western and Central Europe. The causes for this decline are not clearly understood but the main reasons taken under consideration are the changes occuring in agricultural management and urbanization of formerly agricultural areas. However, current shrinkage of the range may also be a response to oceanic climate gradient extending eastwards in Europe.
    Źródło:
    Kosmos; 2016, 65, 1; 69-79
    0023-4249
    Pojawia się w:
    Kosmos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Refugia lodowcowe w Europie: co wiemy o historii współczesnych gatunków roślin i zwierząt
    Glacial refugia in Europe: what do we know about the history of contemporary plant and animal species
    Autorzy:
    Jancewicz, E.
    Falkowska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/989053.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Leśne
    Tematy:
    zlodowacenia
    zlodowacenie Wisly
    historia gatunkow
    rosliny
    zwierzeta
    kolonizacja polodowcowa
    ostoje glacjalne
    Europa
    postglacial colonization
    last glacial maximum
    northern criptic refugia
    vistulian
    Opis:
    Modern research methods provide many new possibilities to reconstruct the history of species and the colonization of land after its release from the Pleistocene ice sheet. New laboratory techniques and research trends form another, new and interdisciplinary approach to these issues. In this paper, we present the history of plant and animal species during the last glaciation (Vistulian, 115−11.7 ka BP) and after the melting of the ice sheets. We also summarize the evolution of theories and views on this subject. Initially, the role of glacial refugia that are the places of survival of the species and the source of expansion to the north of the continent after the release of Europe from the ice sheet, were attributed to the Iberian, Apennine and Balkan peninsulas. This was due to the fact that in Europe only in these regions favourable conditions for the survival of temperate species existed. However, numerous paleozoological, palaeobotanical and paleoclimatological fossil evidences from the Vistulian period, and extensive molecular research on contemporary populations of species inhabiting different areas of the continent show a completely different image of glacial refugia and another model of postglacial expansion. The paper describes documented significance of extensive refugia (macrorefugia) that existed in the Carpathians, the Crimea, the Ural, the Caucasus and the Russian Plain in postglacial colonization of Europe. It shows also importance of small northern refugia often found near the border of the ice−sheet in survival of boreal species. One of the nearest refugium in the vicinity of the border of the ice sheet in last glacial maximum period was the refugium located in the Kraków−Częstochowa Upland (S Poland) and in the Świętokrzyskie Mountains (C Poland).
    Źródło:
    Sylwan; 2017, 161, 12; 982-990
    0039-7660
    Pojawia się w:
    Sylwan
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W optyce gatunków. Historia literatury chorwackiej XIX wieku Vinko Brešić, Hrvatska književnost 19. stoljeća, Alfa, Zagreb 2015, ss. 432
    Autorzy:
    Pieniążek -Marković, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/777134.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Źródło:
    Slavia Occidentalis; 2015, 72/2; 229-237
    0081-0002
    Pojawia się w:
    Slavia Occidentalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia zaniku zimoziołu północnego Linnaea borealis L. na terenie Lasów Rogowskich
    History of disappearance of twinflower Linnaea borealis L. in forest complexes near Rogow
    Autorzy:
    Gryz, J.
    Krauze-Gryz, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2136220.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    zimoziol polnocny
    Linnaea borealis
    zanikanie gatunkow
    eutrofizacja
    Lasy Rogowskie
    protection of flora
    active protection
    central Poland
    eutrophication
    Opis:
    Linnea borealis L. is a postglacial relict in Poland, where it occurs at the edge of its southern range. It is a moderately heliotropic species, associated with coniferous forests. The aim of this study was to collect, analyse and summarise data on the history of its disappearance in forests complexes near Rogów (central Poland). We reviewed research papers as well as unpublished materials, photos and herbarium specimens, archived oral information and our own field observations from the years 1999–2021. Out of seven known original locations from the years 1930–1999, none endured to the present. Despite active protection (including reintroduction) and the foundation of a nature reserve, twinflower plants were not preserved, even in ex situ conditions. The main reasons for its disappearance were habitat changes due to regeneration of plant communities, eutrophication, climate change, and the spreading of alien species. As a result of the ongoing changes in the forest community, the twinflower was shaded and not able to compete with more vigorously growing species.
    Źródło:
    Leśne Prace Badawcze; 2021, 82, 3; 111-116
    1732-9442
    2082-8926
    Pojawia się w:
    Leśne Prace Badawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autorzy i gatunki kina epoki nowofalowej
    The Authors and Genres of New Wave Cinema
    Autorzy:
    Kempna-Pieniążek, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342050.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia filmu
    nowa fala
    kino autorskie
    kino gatunków
    film history
    New Wave
    author cinema
    genre cinema
    Opis:
    Autorzy trzeciego tomu Historii kina (2015) pod redakcją Tadeusza Lubelskiego, Iwony Sowińskiej i Rafała Syski kreślą panoramę kina epoki nowofalowej jako obszaru poetyk autorskich, a zarazem uniwersum nieustannie ewoluujących gatunków filmowych. Większość badaczy snujących w Kinie epoki nowofalowej refleksje o dziełach mistrzów kina z powodzeniem realizuje interpretacyjny paradygmat, zgodnie z którym poprzez autorów wypowiada się kultura Nawet tam, gdzie perspektywa autorska osiąga swoje granice, interpretatorzy „czytają” poszczególne gatunki przez pryzmat związanych z nimi osobowości twórczych. Relację „autorzy – gatunki” w kontekście trzeciego tomu Historii kina można byłoby również ująć jako opozycję „kino artystyczne – kino komercyjne”. Istotny wydaje się przy tym mający miejsce w epoce nowofalowej rozkwit kinematografii narodowych oraz pojawienie się perspektywy postkolonialnej, która z sukcesem została włączona do koncepcji tomu.
    The authors of the Kino epoki nowofalowej [Cinema of the New Wave Era], third volume of the Historia kina [History of the Cinema] (2015) edited by Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska and Rafał Syska draw a panorama of the New Wave era of cinema as an area of artistic poetics, and at the same time a universe of ever evolving cinema genres. Most researchers writing in this volume on the work of masters of the cinema, successfully realise the interpretative paradigm, according to which it is culture that speaks through the authors. Even there, where the author’s perspective reaches its limits, interpreters “read” particular genres through the prism of creative Personalities associated with them. The “author – genre” relationship in the context of the third volume of the History of the Cinema can also be seen as an opposition between artistic and commercial cinema. What seems significant in the New Wave era is the flourishing of national cinematographies and the appearance of post-colonial perspective, which was successfully incorporated into the volume.  
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 289-295
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o ornitofaunie okolic Warszawy drugiej polowy XIX i poczatkow XX wieku
    Notes on the avifauna of Warsaw surroundings in the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century
    Autorzy:
    Zawadzki, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32988.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne
    Tematy:
    ornitologia
    fauna
    ptaki lowne
    wykaz gatunkow
    historia
    wiek XIX
    wiek XX
    polowania
    lowiectwo
    okolice Warszawy
    Opis:
    Based on the materials from the Central Archives of Historical Records for the years 1832- 1862, concerning real estates surrounding Warsaw and owned by Potocki’s family, information was collected on birds hunted by forest service and included in the inventory. The most frequently hunted game fowl included the Mallard Anas platyrhynchos, Garganey Anas querquedula, Black Grouse Tetrao tetrix, Hazel Hen Bonasa bonasia, Partridge Perdix perdix, Pheasant Phasianus colchicus, Quail Coturnix coturnix, Coot Fulica atra, Common Snipe Gallinago gallinago and Woodcock Scolopax rusticola. Great Snipe Gallinago media, likely to breed in this area, and Jack Snipe Lymnocryptes minimus were hunted on rare occasions. In that period, Capercaillies Tetrao urogallus were absent from forests surrounding Warsaw. Fieldfare Turdus pilaris was frequently hunted, but other thrushes on rare occasions. Birds of prey and owls, which were considered to be pests, were often hunted, like White Storks Ciconia ciconia. During eight seasons in 1851-1861, at least 1220 birds of prey were shot. Numerous Hooded Crows Corvus cornix were shot (in total, 1287 individuals), but the Raven Corvus corax was very rare, only two individuals being shot. Also Golden Plover Pluvialis apricaria, Lapwing Vanellus vanellus, Turtle Dove Streptopelia turtur, Cuckoo Cuculus canorus, Roller Coracias garrulus, Green Woodpecker Picus viridis, and Waxwing Bombycilla garrulous were shot.
    Na podstawie materiałów zawartych w Archiwum Głównym Akt Dawnych z lat 1832-1862 dotyczących posiadłości ziemskich położonych wokół Warszawy, a należących do rodziny Potockich, zebrano informacje o ptakach, na które polowała służba leśna, a które były rejestrowane w ewidencji. Z gatunków łownych często polowano na krzyżówki Anas platyrhynchos, cyranki Anas querquedula, cietrzewie Tetrao tetrix, jarząbki Bonasa bonasia, kuropatwy Perdix perdix, bażanty Phasianus colchicus, przepiórki Coturnix coturnix, łyski Fulica atra, kszyki Gallinago gallinago i słonki Scolopax rusticola. Rzadko polowano na dubelty Gallinago media, które prawdopodobnie na tym terenie były lęgowe oraz na bekasiki Lymnocryptes minimus. W tym okresie w podwarszawskich lasach nie występowały już głuszce Tetrao urogallus. Regularnie strzelano kwiczoły Turdus pilaris, ale sporadycznie inne drozdy. Często polowano na ptaki szponiaste i sowy, które traktowano jako szkodniki, podobnie jak bociany białe Ciconia ciconia. W latach 1851-1861 w 8 sezonach ustrzelono co najmniej 1220 ptaków szponiastych. Licznie strzelano wronę Corvus cornix (łącznie 1287 os.), natomiast bardzo nieliczny był kruk Corvus corax, ubito tylko 2 ptaki. Strzelano także takie gatunki jak siewka złota Pluvialis apricaria, czajka Vanellus vanellus, turkawka Streptopelia turtur, kukułka Cuculus canorus, kraska Coracias garrulus, dzięcioł zielony Picus viridis i jemiołuszka Bombycilla garrulus.
    Źródło:
    Kulon; 2008, 13; 3-14
    1427-3098
    Pojawia się w:
    Kulon
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy istnieje życiorys mówiony? O przenikaniu gatunków mówionych i pisanych – próba genologii na przykładzie analizy wypowiedzi autobiograficznych
    Does spoken biography exist? On the penetration of written and spoken form – a geneological test based on the analysis of autobiographical accounts
    Autorzy:
    Rudnicka, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634940.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Ośrodek Pamięć i Przyszłość
    Tematy:
    historia mówiona
    życiorys pisany
    życiorys mówiony
    narracja biograficzna
    oral history
    written biography
    spoken biography
    biographical narrative
    Opis:
    The author of the article discusses the subject of a spoken biography. These considerations are based on recordings of the accounts of the witnesses to history, gathered in the Oral History Archive of the "Remembrance and Future" Center. The free narratives of the witnesses are analyzed using the structure of a written biography, the basic elements of which are identified using the statements of individual people. On this basis, the author concludes about the existence of a spoken biography as a specific way of telling about the course of one's own life, which the interlocutors unconsciously construct as a written equivalent. The background of the analyzes is a discussion of theoretical-literary studies on the genre as a text pattern and the characteristics of the basic differences between written and spoken language.
    Autorka artykułu podejmuje rozważania na temat życiorysu mówionego. Bazują one na nagraniach relacji świadków historii, zgromadzonych w Archiwum Historii Mówionej Ośrodka „Pamięć i Przyszłość”. Swobodne narracje świadków historii analizowane są tutaj za pomocą struktury życiorysu pisemnego, którego podstawowe elementy identyfikowane są w wypowiedziach poszczególnych osób. Na tej podstawie Autorka wnioskuje o istnieniu życiorysu mówionego jako specyficznego sposobu opowiadania o przebiegu własnego życia, który rozmówcy nieświadomie konstruują na wzór pisemnego odpowiednika. Tło analiz stanowi omówienie teoretyczno-literackich opracowań dotyczących gatunku jako wzorca tekstowego oraz charakterystyka podstawowych różnic między językiem pisanym a mówionym.
    Źródło:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2017, 7; 69-101
    2719-7522
    2084-0578
    Pojawia się w:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne tendencje we współczesnym kinie węgierskim. Surrealistyczne opowieści, historia, która przestaje być martyrologią, kino gatunków przeżywa renesans
    Main Trends in the Contemporary Hungarian Cinema: Surrealistic Stories, History That Is No Longer Martyrology, Genre Cinema Is Enjoying a Renaissance
    Autorzy:
    Bubak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341033.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino węgierskie
    kino gatunkowe
    kino współczesne
    Hungarian cinema
    genre cinema
    contemporary cinema
    Opis:
    W świadomości polskiego widza kino węgierskie wciąż wiąże się ze stereotypowym postrzeganiem tych filmów jako hermetycznych, nieprzystępnych, ponurych, pesymistycznych w swojej wymowie; tę niedostępność wzmacnia dodatkowo bariera językowa. Obserwując jednak najnowsze dokonania kinematografii węgierskiej, można dostrzec, że wspomniane stereotypy w coraz mniejszym stopniu charakteryzują kino na Węgrzech. Z jednej strony obserwujemy transgresję konwencji, natomiast z drugiej strony powrót do kina gatunków. Jeśli dodamy do tego nowe, uzdrawiające spojrzenie na historię, okaże się, że jesteśmy świadkami rozwoju kina interesującego, potrafiącego o wielu problemach opowiadać w sposób nieschematyczny, a przez to ciekawy i pomysłowy. W kontekście liczny nagród i wyróżnień ryzykowna przestaje być teza, że obecnie kino węgierskie przeżywa swoją drugą złotą erę. W swym artykule autor dokonuje przeglądu najważniejszych tendencji i kierunków we współczesnym kinie węgierskim.
    Polish cinema viewers still stereotypically consider Hungarian films as hermetic, inaccessible, gloomy, pessimistic in tone, which is further reinforced by the language barrier. Observing, however, the latest achievements of Hungarian cinema, one can note that these stereotypes are becoming less characteristic of Hungarian cinema today. On the one hand, we observe the transgression of the convention, on the other hand, the return to the genre cinema. If we add to this a new healing gaze at the history, we will find that we are looking at a cinema that is engaging, one that can speak about many problems in an unconventional way, and is therefore interesting and inventive. In the context of numerous awards and distinctions it ceases to be a risky proposition that Hungarian cinema is currently experiencing its second golden era.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 131-142
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Интродукция видов рода Cercis L. в Национальном Дендропарке «Софиевка» НАН Украины и перспективы их использования
    Wprowadzenie gatunków z rodzaju Cеrcis L. w Narodowym Parku Dendrologicznym „Sofijewka” NAS Ukrainy i jego wykorzystanie
    Introduction of species of the genus Cеrcis L. in the «Sofiyevka» National Dendroparkat at NAS of Ukraine and their use
    Autorzy:
    Koldar, Larysa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1403713.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    Cersіs (Cercis)
    dekoracyjność
    historia powstania kolekcji
    NPR „Sofijewka”
    skład ilościowy
    biometria roślin
    Церцис (Cercis)
    история формирования коллекции
    количественный состав
    биометрия растений
    НДП «Софиевка»
    Opis:
    Celem artykułu jest przeanalizowanie okresu formowania się kolekcji gatunków Cercis L. wprowadzonych do Narodowego Arboretum „Sofijewka” Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, aby poznać ich strukturę wiekową, wskaźniki biometryczne, rozmieszczenie na plantacjach i perspektywach ich wykorzystania. Metody: Powstanie kolekcji gatunków Cercis posadzonych w Arboretum Narodowym „Sofijewka” Narodowej Akademii Nauk Ukrainy zostało zbadane przy użyciu źródeł literackich i katalogów roślin. Na plantacjach przeprowadzono inwentaryzację roślin, określenie wskaźników podatkowych i analizę struktury wiekowej. Przedmiotami badań były: С. canadensis L., C. siliquastrum L., C. chinensis Bunge, C. griffithii Boiss., C. ocidentalis Torr. oraz ukwiecona forma dekoracyjna – C. siliquastrum Albida‚ C.K. Schneid Wyniki: Tworzenie kolekcji roślin z gatunku Cercis posadzonych w Narodowym Arboretum „Sofijewka” Narodowej Akademii Nauk Ukrainy rozpoczęło się w 1851 r. Systematycznie prace wprowadzające do arboretum rozpoczęły się dopiero w 1886 r., Kiedy znany ogrodnik, profesor V. V. Paszkiewicz szeroko wprowadził do kultury nowe egzotyczne drzewa i krzewy. W 1905 r. sadzono i hodowano w parku w celu sprzedaży rośliny C. canadensis i C. siliquastrum. Raport z 1960 r. przypomina również obecność tych gatunków w nasadzeniach parku. W 1996 r. w parku wyrósł tylko jeden gatunek – C. canadensis. W przyszłości prace wprowadzające związane z gatunkami rodzaju Cercis długo nie były prowadzone w parku i dopiero w 2001 r. prace te były kontynuowane. Wnioski: Obecnie w Arboretum „Sofijewka” kolekcja gatunków z rodzaju Cercis jest reprezentowana przez pięć gatunków i jedną formę dekoracyjną. Bezpośrednio w celu stworzenia kompozycji parkowych posadzono 127 roślin z różnych taksonów Cercis w połączeniu z gatunkami drzew iglastych i liściastych, a także samotnymi tasiemcami i małymi grupami.
    Цель – проанализировать период формирования коллекции видов рода Cercis L, интродуцированных в Национальном дендропарке «Софиевка» НАН Украины, выяснить их возрастную структуру, биометрические показатели, распределение в насаждениях парка и перспективы их использования. Методы. Формирование коллекции растений видов рода Cercis, высаженных в Национальном дендропарке «Софиевка» НАН Украины, исследовали по литературным источниками и каталогам растений. Инвентаризацию растений, определение таксационных показателей и анализ их возрастной структуры проводили в насаждениях парка. Объектами исследований были представители рода Cercis: C. canadensis L., C. siliquastrum L., C. chinensis Bunge, C. griffithii Boiss., C. occidentalis Torr. и белоцветковая декоративная форма – C. siliquastrum 'Albida' С. К. Schneid. Результаты. Формирование коллекции растений видов рода Cercis, высаженных в Национальном дендропарке «Софиевка» началось в 1851 году. Систематически, интродукционная работа в дендропарке начала проводиться только с 1886 года, когда известный садовод, профессор В. В. Пашкевич широко вводил в культуру новые экзотические деревья и кустарники. В 1905 году с целью высадки в парк и для реализации населению в рассаднике дендропарка выращивали растения C. canadensis и C. siliquastrum. В отчете за 1960 год также вспоминается о наличии этих видов в насаждениях парка. Но в 1996 году в парке произрастал только один вид – C. сanadensis. В дальнейшем интродукционными работами, касающимися видов рода Cercis, в парке долгое время не занимались и только с 2001 года эти работы были продолжены. Выводы. Сейчас в дендропарке «Софиевка» коллекция видов рода Cercis представлена пятью видами и одной декоративной формой. Непосредственно в парк, для создания парковых композиций, высажено 127 особей разных таксонов Cercis, в комбинации с хвойными и лиственными породами, а также как солитеры и небольшими группами.
    Celem artykułu jest przeanalizowanie okresu formowania się kolekcji gatunków Cercis L. wprowadzonych do Narodowego Arboretum „Sofijewka” Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, aby poznać ich strukturę wiekową, wskaźniki biometryczne, rozmieszczenie na plantacjach i perspektywach ich wykorzystania. Metody: Powstanie kolekcji gatunków Cercis posadzonych w Arboretum Narodowym „Sofijewka” Narodowej Akademii Nauk Ukrainy zostało zbadane przy użyciu źródeł literackich i katalogów roślin. Na plantacjach przeprowadzono inwentaryzację roślin, określenie wskaźników podatkowych i analizę struktury wiekowej. Przedmiotami badań były: С. canadensis L., C. siliquastrum L., C. chinensis Bunge, C. griffithii Boiss., C. ocidentalis Torr. oraz ukwiecona forma dekoracyjna – C. siliquastrum Albida‚ C. K. Schneid Wyniki: Tworzenie kolekcji roślin z gatunku Cercis posadzonych w Narodowym Arboretum „Sofijewka” Narodowej Akademii Nauk Ukrainy rozpoczęło się w 1851 r. Systematycznie prace wprowadzające do arboretum rozpoczęły się dopiero w 1886 r., Kiedy znany ogrodnik, profesor V. V. Paszkiewicz szeroko wprowadził do kultury nowe egzotyczne drzewa i krzewy. W 1905 r. sadzono i hodowano w parku w celu sprzedaży rośliny C. canadensis i C. siliquastrum. Raport z 1960 r. przypomina również obecność tych gatunków w nasadzeniach parku. W 1996 r. w parku wyrósł tylko jeden gatunek – C. canadensis. W przyszłości prace wprowadzające związane z gatunkami rodzaju Cercis długo nie były prowadzone w parku i dopiero w 2001 r. prace te były kontynuowane. Wnioski: Obecnie w Arboretum „Sofijewka” kolekcja gatunków z rodzaju Cercis jest reprezentowana przez pięć gatunków i jedną formę dekoracyjną. Bezpośrednio w celu stworzenia kompozycji parkowych posadzono 127 roślin z różnych taksonów Cercis w połączeniu z gatunkami drzew iglastych i liściastych, a także samotnymi tasiemcami i małymi grupami.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 2, 35; 65-74
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies