Wszystkie pola: hiperbaria - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Skuteczność hiperbarii tlenowej w leczeniu ran przewlekłych
Effectiveness of oxygen hiperbaria in treating chronic wounds
Autorzy:: Mackiewicz, Barbara
Rezmerska, Leokadia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029784.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:: chronic wound
treatment
oxygen hiperbaria
Opis:: Introduction. Chronic wound it is a loss of skin caused by morbidity process or wound which, although treated stops at the stage of inflammation, and does not give any chance of both full re construction of tissues and undertaking physiological processes. The problem of chronic wounds is connected with the increase of civilization diseases. Trophic ulcerations of tibia caused by vessels’ atherosclerosis or unhealig wounds connected with the syndrome of diabetic foot make an interdisciplinary problem in medicine. Employing hyperbaric therapy compliment standard procedures in treating chronic wounds in accordance with TIME strategy as well as with treating serious illness. Aim. The aim of this research was the assessment of oxygen hiperbaria in chronic wounds treatment. Material and methods. 31 patients of the Oxygen Hiperbaria and Wounds Treatment Centre in Bydgoszcz took part in this research. The research was carried from November, 2016 until May, 2017. The patients were people aged 21-80 years old, both women and men. The method of diagnostic survey was used in the research. Questionnaire was the tool for the survey. Results. The results of the research were processed and then presented in tables and graphs along with their description. Conclusions. 1. The effectiveness of oxygen hiperbaria in treating chronic wounds does not depend on represented sex, age, education or marital status of the patients. 2. The effectiveness of oxygen hiperbaria in treating chronic wounds does not depend on patients’ physical activities. 3. The effectiveness of oxygen hiperbaria in treating chronic wounds does not depend on the amount of time which has passed since the beginning of the onset of chronic wound in case of treated patients.
Wstęp. Rana przewlekła to ubytek skóry powstający w wyniku procesu chorobowego czy urazu, który mimo leczenia zatrzymuje się na etapie stanu zapalnego i nie daje całkowitej odbudowy tkanek oraz podjęcia procesów fizjologicznych. Problem ran przewlekłych wiąże się ze wzrostem występowania chorób cywilizacyjnych. Owrzodzenia troficzne goleni czy z powodu miażdżycy naczyń lub niegojące się rany w zespole stopy cukrzycowej stanowią problem interdyscyplinarny w medycynie. Stosowanie terapii hiperbarycznej stanowi uzupełnienie standardowego postępowania w leczeniu ran przewlekłych, zgodnego ze strategią TIME i leczeniem choroby zasadniczej. Cel. Celem badań była ocena skuteczności hiperbarii tlenowej w leczeniu ran przewlekłych. Materiał i metody. Badaniami objęto 31 osób, które były pacjentami Centrum Hiperbarii Tlenowej i Leczenia Ran w Bydgoszczy. Badania wykonano w okresie od października 2016 roku do maja 2017 roku. Badanymi osobami byli pacjenci w wieku 21-80 lat, zarówno kobiety jak i mężczyźni. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Techniką badań była ankieta. Narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji. Wyniki. Wyniki badań zostały poddane opracowaniu i analizie statystycznej, a następnie przedstawione graficznie w tabelach wraz z ich opisem. Wnioski. 1. Skuteczność hiperbarii tlenowej w leczeniu ran przewlekłych nie zależy od płci, wieku, wykształcenia i stanu cywilnego osób badanych. 2 Skuteczność hiperbarii tlenowej w leczeniu ran przewlekłych nie zależy od aktywności fizycznej osób badanych. 3. Skuteczność hiperbarii ia rany przewlekłej u osób badanych.
Źródło:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2017, 2, 3; 11-27
2451-1846
Pojawia się w:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: A case of cutaneous leishmaniasis treated with hyperbaric oxygen therapy
Przypadek leiszmaniozy skórnej leczony hiperbarią tlenową
Autorzy:: Olszański, R.
Siermontowski, P.
Juszczak, D.
Dąbrowiecki, Z.
Pedrycz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366219.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: leishmaniasis
antimony
hyperbaric oxygenation
leiszmanioza
antymon
hiperbaria tlenowa
Opis:: Cutaneous leishmaniasis in Poland is an imported disease mainly occurring in tourists who travelled to tropical countries. Cutaneous symptoms occur as late as between ten and twenty days following the return from the tropics. Lesions connected with cutaneous leishmaniasis were most commonly diagnosed by Polish doctors as furuncle, ecthyma or ulceration and ineffectively treated for several weeks with antibiotics. The paper presents the case of leishmaniasis in a 30-year-old male with an ulceration of the left shank, ineffectively treated with antibiotics over a period of four months. The ulceration was healed completely only after leishmaniasis was diagnosed and following the application of a treatment based on antimony derivatives, followed by hyperbaric oxygenation performed in a hyperbaric chamber.
Leiszmanioza skórna w Polsce jest to chorobą z importu i występuje głównie u turystów, którzy przebywali w krajach tropikalnych. Objawy skórne występują dopiero kilkanaście dni od powrotu z tropiku. Zmiany leiszmaniozy skórnej przez lekarzy w Polsce były najczęściej rozpoznawane jako czyrak, niesztowica lub owrzodzenie i nieskutecznie były leczone przez kilka tygodni antybiotykami. Przedstawiono przypadek leiszmaniozy u 30. letniego mężczyzny z owrzodzeniem podudzia lewego, którego nieskutecznie leczono antybiotykami przez cztery miesiące. Dopiero po rozpoznaniu leiszmaniozy i zastosowaniu leczenia pochodnymi antymonu, a następnie hiperbarią tlenową w komorze hiperbarycznej, nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 4(57); 39-44
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Jałowa martwica kości
Aseptic osteonecrosis
Autorzy:: Studziński, K.
Siermontowski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366372.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: jałowa martwica kości
hiperbaria
choroba ciśnieniowa
osteonecrosis
hyperbary
decompression sickness
Opis:: Jałowa martwica kości (JMK) występująca u ludzi narażonych na ekspozycje hiperbaryczne jest poważnym problemem profilaktycznym, diagnostycznym, leczniczym i orzeczniczym. Zmiany o typie JMK lokalizują się najczęściej w okolicy nasad i przynasad dużych kości długich i wykrywane są badaniem radiologicznym, tomografią komputerową, lub rezonansem magnetycznym. Jeżeli zmiany nie dotyczą powierzchni stawowych, mogą pozostać bezobjawowe. Leczenie JMK opiera się na postępowaniu chirurgicznym i nie zawsze daje zadowalające wyniki.
Aseptic osteonecrosis occurrent at subject people on hyperbaric expositions is a serious problem preventive, diagnostic, medicamentosa and of jurisdiction. Changes about the type locate themselves most often in neighbourhood bases and metaphysises of large os longums and are detected an actinoscopy or with the computer scanning. If changes do not refer articular surfaces, can stay asymptomatic. The treatment is based on the surgical conduct and not always gives satisfactory results.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2008, 1(22); 41-50
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Powikłanie naczyniowe w medycynie estetycznej leczone hiperbarią tlenową
Vascular complication in aesthetic medicine treated with hyperbaric oxygenation
Autorzy:: Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Marusza, W.
Netsvyetayeva, I.
Niewiedział, D.
Siermontowski, P.
Zieliński, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359291.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: kwas hialuronowy
zespół Nicolau
powikłanie naczyniowe
hiperbaria tlenowa
hyaluronic acid
Nicolau Syndrome
cardiovascular complication
hyperbaric oxygenation
Opis:: Najbardziej niebezpieczne reakcje niepożądane po iniekcjach kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej, to powikłania naczyniowe czyli Zespół Nicolau. W artykule przedstawiono powikłanie naczyniowe w okolicy górnej części fałdu nosowo-wargowego lewego po podaniu podskórnie kwasu hialuronowego w ilości 0, 5 ml. W czasie iniekcji wystąpiło zblednięcie, a już po godzinie sinica siateczkowata (livedo racemosa). Po tygodniu pojawiło się owrzodzenie. Dopiero dziesiątego dnia od iniekcji kwasu hialuronowego podano hialuronidazę. Po zastosowaniu 15 ekspozycji hiperbarii tlenowej nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.
The most hazardous adverse reactions following hyaluronic acid injections in aesthetic medicine involve vascular complications, known as the Nicolau Syndrome. This article presents a vascular complication in the area of the upper part of the nasolabial fold following subcutaneous administration of 0.5 ml of hyaluronic acid. At the time of the injection, paling occurred, which was followed by livedo racemosa appearing an hour later. Upon the lapse of a week, an ulceration appeared. It was not until the tenth day after the hyaluronic acid injection that hyaluronidase was administered. After 15 hyperbaric oxygen exposures, the ulcer was completely healed.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2018, 2(63); 33-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Hyperbaric Oxygen Therapy in COVID-19 Treatment : Efficacy and Safety
Hiperbaria tlenowa w leczeniu COVID-19 : skuteczność i bezpieczeństwo
Autorzy:: Ubysz, Dorota
Giermaziak, Wojciech
Ostrowska, Aurelia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32702682.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: hyperbaric oxygen
COVID-19
hypoxia
hiperbaria tlenowa
niedotlenienie
Opis:: Introduction: New effective treatments are sought to eliminate COVID-19-related hypoxia. Hyperbaric oxygen therapy is an effective method in the treatment of many diseases accompanied by hypoxia. Aim: The aim of this study was to analyse the literature on the use of hyperbaric oxygen in the treatment of COVID-19 and to evaluate the effectiveness and safety of this method. Materials and methods: Medical databases (Medline and PBL) and websites were reviewed using the terms hyperbaric oxygen and COVID-19. 25 works were qualified for the analysis. Conclusions: The analysed literature shows that hyperbaric oxygen therapy is an effective and safe method of treating patients with COVID-19. Due to the limited amount of scientific evidence assessing the use of HBOT in COVID-19, there is a need for further research to confirm the effectiveness and safety of this method.
Wstęp: Do eliminowania hipoksji związanej z COVID-19 poszukiwane są nowe sposoby skutecznego leczenia. Tlenoteriapia hiperbaryczna jest skuteczną metodą w leczeniu wielu chorób z towarzyszącą hipoksją. Cel: Celem niniejszej pracy było przeanalizowanie literatury dotyczącej zastosowania hiperbarii tlenowej w leczeniu COVID-19 oraz ocena skuteczności i bezpieczeństwa tej metody. Materiały i metody: Dokonano przeglądu medycznych baz danych (Medline i PBL) oraz stron internetowych za pomocą haseł: hiperbaria tlenowa i COVID-19. Do analizy zakwalifikowano 25 prac. Wnioski: Z przeanalizowanej literatury wynika, że tlenoterapia hiperbaryczna jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia pacjentów z COVID-19. Ze względu na ograniczoną liczbę dowodów naukowych oceniających stosowanie HBOT w COVID-19, istnieje potrzeba przeprowadzania dalszych badań potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo tej metody.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2021, 2(75); 25-40
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wstępne badania nad niektórymi odczynami serologicznymi u królików oparzonych napalmem, leczonych hiperbarią tlenową
Initial tests on selected serological reactions in rabbits burnt with napalm and subjected to hyperbaric oxygenation
Autorzy:: Ulewicz, K.
Michniewski, P.
Kierznikowicz, B.
Łokucijewski, B.
Stencel, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360338.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: metoda leczenia hiperbarią tlenową
odczyn aktywności dopełniacza
odczyn hemaglutynacji
badania histopatologiczne ran oparzeniowych
hyperbaric oxygenation therapy
complement activity reaction
haemagglutination reaction
burn wound histopathology
Opis:: Metoda leczenia hiperbarią tlenową znajduje zastosowanie także w terapii różnego pochodzenia oparzeń. W przedstawionej pracy zastosowano tę metodę, w leczeniu oparzeń napalmem zwierząt doświadczalnych. Badaczy interesowały reakcje immunologiczne zachodzące w organizmach zwierząt, a także wpływ tej metody terapeutycznej na proces leczenia oparzenia. Dwie grupy znieczulonych ewipanem królików, wcześniej uodpornionych bakteriami S. typhi, poparzono napalmem. Grupę badaną poddano serii zabiegów leczniczych 100% tlenem przy ciśnieniu 2 atm, w grupie kontrolnej nie zastosowano tej metody. U wszystkich zwierząt wykonywano 6- krotne badania aktywności dopełniacza metodą 50% hemolizy, oraz odczyn hemaglutynacji z antygenami O i H S.typhi typ F7. W celu kontroli procesu leczniczego przeprowadzono również szereg badań histopatologicznych ran oparzeniowych w obydwu grupach królików. W przeprowadzonych badaniach zaobserwowano wzrost aktywności dopełniacza u wszystkich badanych zwierząt, przy czym w grupie badanej wzrost nastąpił później. Badania histopatologiczne potwierdziły wydatniejszy proces gojenia ran w grupie leczonej metodą hiperbarii tlenowej.
Hyperbaric oxygenation therapy has found its application in the treatment of various types of burns. The presented work describes the use of this method in treating napalm burns in experimental animals. The researchers took particular interest in the immunological reactions occurring in animals, as well as the effect of the said therapy on the healing process. Two groups of rabbits, previously anaesthetised with Evipan and immunised with S. typhi phage F7 microorganisms, were burnt with the use of napalm. The tested group was subjected to a series of treatment sessions with 100% oxygen at the pressure of 2 atm, whereas the control group did not undergo such treatment. Six repeated tests on complement activity with 50% haemolysis method and heamagglutination reaction quantification with antigens O and H S.typhi phage F7 were carried out on all of the researched animals. Moreover, for the purpose of control of the healing process, a number of histopathological exams on the burn wounds were conducted in both groups of rabbits. The research showed an increase in complement activity in all tested animals; however, in the tested group it occurred later. Histopathological tests confirmed a more advanced healing process in the group subjected to hyperbaric oxygenation.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 1(50); 55-60
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Experimental studies on the treatment of streptococcal infections with hyperbaric oxygenation
Badania doświadczalne nad leczeniem zakażeń paciorkowcowych hiperbarią tlenową
Autorzy:: Wolański, W.
Ulewicz, K.
Kierznikowicz, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366107.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: oxybarotherapy
animal model
streptococci
oksybaroterapia
model zwierzęcy
paciorkowce
Opis:: The article presents the results of research into the therapeutic effect of hyperbaric oxygenation on bacterial infections performed on an animal model. The studies were performed on Porton mice infected intraperitoneally with haemolysing streptococci and later subjected, over a 3-day period, to 5 exposures of hyperbaric oxygenation at a pressure of 2.8 ata. Depending on the research group, the treatment was commenced after 24, 48, 72 and 96 hours from the moment of infection. Some of the animals died during the experiment.8 and 12 days from the date of infection, selected animals of each group were put to death and subjected to post mortem examination. A statistically significant positive effect of hyperbaric treatment on the survival rate, as well as on the development of complications (liver abscesses), was observed in those animals where the hyperbaric oxygenation was applied at an early stage. In groups where the therapy was initiated later, no positive effect was noted, and the complications tended to develop more rapidly.
Artykuł przedstawia wyniki badań działania leczniczego tlenu hiperbarycznego w przypadku zakażeń bakteryjnych na modelu zwierzęcym. Badania przeprowadzono na myszach racy Porton, ,które zakażano dootrzewnowo paciorkowcami hemolizującymi a następnie leczono tlenem hiperbarycznym w sekwencji 5-u ekspozycji do ciśnienia 2,8 ata w przeciągu 3 dni. Leczenie rozpoczynano w zależności od grupy badawczej po upływie 24, 48, 72 i 96 godzin od chwili zakażenia. Część zwierząt padła podczas doświadczenia. Po 8 i 12 dniach od momentu zakażenia część zwierząt każdej grupy uśmiercano i poddawano badaniu pośmiertnemu. Stwierdzono statystycznie znamienny pozytywny wpływ leczenia hiperbarycznego na przeżywalność zwierząt i rozwój powikłań (ropnie wątroby) u zwierząt u których podjęto wczesną terapię hiperbaryczną. W grupach gdzie terapia podjęta została później nie obserwowano pozytywnego efektu leczniczego, a nawet przyspieszenie rozwoju powikłań.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 3(56); 37-42
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Czynnik XII – ograniczenie nurków?
Factor XII – a limitation for divers?
Autorzy:: Radziwon, P.
Olszański, R.
Korsak, J.
Siermontowski, P.
Dąbrowiecki, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360156.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: nurkowanie
hiperbaria
dekompresja
fibrynoliza
czynnik XII
diving
hyperbaric oxygenation
decompression
fibrinolysis
factor XII
Opis:: Brak dowodów na zależną od czynnika tkankowego aktywację układu krzepnięcia krwi i uwalnianie trombiny z jednej strony a spadek stężenia czynnika XII po krótkotrwałych ekspozycjach powietrznych oraz saturowanych powietrznych i helioksowych, oraz podwyższone stężenie kompleksu plazminaantyplazmina (PAP) po krótkich nurkowaniach wskazują na możliwość wpływu nurkowania i dekompresji na aktywację fibrynolizy. Celem naszych badań była weryfikacja hipotezy zakładającej, że nurkowanie i dekompresja aktywują układ fibrynolizy oraz wyjaśnienie patomechanizmu tej aktywacji. W badaniach uczestniczyło 50 zdrowych ochotników, których poddano krótkotrwałym, powietrznym ekspozycjom hiperbarycznym pod ciśnieniem 400 kPa i 700 kPa odpowiadającym nurkowaniu na głębokość 30 m i 60 m. Dekompresję stosowano zgodnie z tabelami Marynarki Wojennej. Przed ekspozycją hiperbaryczną oraz po zakończeniu dekompresji we krwi żylnej określano: aktywność czynnika XII, stężenie i aktywność t-PA, stężenie i aktywność PAI-1, stężenie alfa2-antyplazminy, stężenie PAP, stężenie elastazy neutrofili. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost aktywności czynnika XII, wzrost stężenia kompleksu PAP, przy jednoczesnym spadku statystycznie istotnym spadku aktywności α2-AP. Nie stwierdzono mierzalnej aktywności t-PA oraz istotnych zmian stężenia t-PA. Stwierdzono istotny statystycznie spadek zarówno aktywności jak i stężenia PAI-1, silniej zaznaczony po ekspozycjach odpowiadających nurkowaniu na 60 m. Stężenia elastazy granulocytow nie różniły się istotnie przed ekspozycją i po dekompresji. Wnioski: U osób kwalifikowanych do nurkowania powinno się sprawdzać czynniki ryzyka zwiększonej aktywności fibrynolitycznej – zaburzenia hemostazy zwiększające ryzyko krwawienia, możliwość występowania zakrzepów/skrzeplin przyściennych.
The lack of evidence for the tissue-factor dependent activation of the coagulation system and the release of thrombin on one hand, and a decreased concentration of factor XII after short term air, saturated air and heliox exposures, as well as an increased concentration of the plasmin-antiplasmin complex (PAP) after short dives indicate that diving and decompression possibly affect fibrinolysis. The aim of our research was to verify the assumption that diving and decompression activate the system of fibrinolysis and the clarification of the pathomechanism of this activation. The study involved 50 healthy volunteers who were subjected to short-term, air hyperbaric exposures at 400 kPa and 700 kPa, which correspond to 30m and 60m dives. Decompression was applied in accordance with Naval tables of decompression. Before hyperbaric exposition and after decompression the following factors were determined: activity of factor XII, concentration and activity of t-PA, concentration and activity of PAI-1, concentration of alpha2antiplasmin, concentration of PAP, concentration of neutrophil elastase. The following observations have been made: a statistically significant increase in the factor XII activity, increase in the PAP complex concentration and a simultaneous significant decline in the α2-AP activity. No measurable t-PA activity or significant changes in t-PA concentration have been observed. In addition, a statistically significant decline in both the activity and concentration of PAI-1 has been observed, which was more pronounced after the expositions that corresponded to 60 m dives. The concentrations of granulocyte elastase did not differ significantly before and after decompression. Conclusions: People qualified for diving should have the following risk factors examined: risk factors of increased fibrynolytic activity – haemostasis abnormalities that increase the risk of haemorrhage, possibility of parietal blood clots/thrombi.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 3(52); 7-16
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Influence of hyperbaric oxygenation and its use in urinary tract diseases
Wpływ i zastosowanie hiperbarii na układ moczowy
Autorzy:: Skiba, M.
Pedrycz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366142.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: hyperbary
hyperbaric oxygenation
urinary tract disease
hiperbaria
choroby układu moczowego
terapia tlenem hiperbarycznym
Opis:: In this publication, we adduce examples of the use of hyperbaric oxygen therapy in urinary tract diseases. Hyperbaric oxygen therapy has been proved to have a positive influence on the kidneys of animals with diabetes, sepsis or undergoing chemotherapy. In the literature, we can also find many examples of the use of hyperbaric therapy with good clinical outcomes in human patients with prostatic hypertrophy, pyelonephritis, and hemorrhagic cystitis. The first trials of this kind of treatment of urinary tract diseases were started at the end of the twentieth century. In spite of the promising results, and numerous reports on the effectiveness of this non-invasive method of treatment, it is not currently used on a regular basis. Because many factors such as time, multiple applications, the parameters used in the hyperbaric chamber as well as the medications taken by the patient affect the quality of the result, further studies are needed to make hyperbaric therapy more suitable and safer for each patient.
Praca przytacza przykłady zastosowania terapii hiperbarycznej w leczeniu chorób układu moczowego. Dowiedziono pozytywne efekty na nerki przy zastosowaniu jej u zwierząt chorych na cukrzycę, sepsę czy poddanych chemoterapii. W literaturze możemy odnaleźć również wiele przykładów zastosowania terapii hiperbarycznej z dobrym efektem klinicznym u ludzi chorych na przerost prostaty, odmiedniczkowe zapalenie nerek, oraz w krwotocznym zapaleniu pęcherza. Próby leczenia chorób układu moczowego za pomocą terapii hiperbarycznej rozpoczęły się pod koniec XX wieku. Pomimo obiecujących efektów oraz licznych doniesień na temat skuteczności tej nieinwazyjnej metody leczenia nie jest ona dotychczas rutynowo stosowana. Ponieważ wiele czynników takich jak czas, wielokrotność zastosowania, zastosowane parametry oraz leki przyjmowane przez pacjenta wpływają na jakość wyniku, potrzebne są dalsze badania mające na celu dopracowanie i dobranie bezpiecznej metody terapii hiperbarycznej dla każdego pacjenta.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 3(56); 25-32
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ocena sprawności fizycznej płetwonurków w świetle parametrów wentylacyjnych
The evaluation of physical fitness of divers with regard to ventilation parameters
Autorzy:: Doboszyński, T.
Łokucijewski, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360661.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: wydolność oddechowa
hiperbaria
wytrenowanie
adaptacja
respiratory efficiency
hyperbaric oxygenation
training
adaptation
Opis:: W oparciu o dane z piśmiennictwa uznaje się, że w warunkach normobarii wydolność ogólna znajduje swój odpowiednik w pułapie tlenowym i jest ograniczona pojemnością minutową serca, w nurkowaniu natomiast jest ograniczana możliwościami wentylacyjnymi na które zasadniczy wpływ ma gęstość czynnika oddechowego. Celem badań było ujawnienie zmian przystosowawczych w układzie oddechowym do podejmowania wysiłku pod wodą. Badania przeprowadzono w komorze hiperbarycznej z udziałem 14 nurków, 7 wytrenowanych i 7 początkujących. W badaniach wykorzystano łatwe do wykonania próby stosowane do oceny i określenia sprawności układu oddechowego oraz do równoległego określenia zmian hemodynamicznych i oddechowych. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono, że wzrost gęstości gazów w hiperbarii, stanowi najpoważniejszy czynnik ograniczający maksymalną wentylację dowolną płetwonurków i że wytrenowanie ma pozytywny wpływ na wydolność oddechową w tych warunkach. Próbami najlepiej różnicującymi okazały się: próba maksymalnego ciśnienia wydechu oraz próba Flacka.
On the basis of the data provided by available literature, it is assumed that under normobaric conditions general efficiency of an organism finds its equivalent in the oxygen uptake threshold and is limited by cardiac output, whereas in diving it is limited by ventilation possibilities influenced by the density of a breathing mix. The objective of the study was to determine the adaptive changes occurring in the respiratory system in relation to effort undertaken under water. The research was carried out in a hyperbaric chamber and participated by 14 divers, 7 with professional training and 7 beginners. The study was based on simple tests used in the evaluation of efficiency of the respiratory system and at the same time the determination of hemodynamic and respiratory changes. As a result, it was affirmed that an increase in gas density in hyperbaric conditions constitutes the most serious factor limiting the maximal ventilation, and also that training has a positive effect on respiratory efficiency under such conditions. The best differentiating tests proved to be: the maximal exhalation pressure test and the Flack test.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2014, 2(47); 59-68
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Wstępne badania kliniczne nad leczeniem hiperbarią tlenową stwardnienia rozsianego
Preliminary clinical study on ms treatment with hyperbaric oxygenation
Autorzy:: Ulewicz, K.
Masłowski, J.
Michniewski, P.
Kierznikowicz, B.
Olszański, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360186.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: tlen hiperbaryczny
sclerosis multiplex
terapia
hyperbaric oxygen
therapy
Opis:: Autorzy przeprowadzili wstępne badania kliniczne na 16 pacjentach ze zdiagnozowanym stwardnieniem rozsianym (Sclerosis multiplex) o średnim okresie trwania choroby wynoszącym 9,33 lat i objawami ocenionymi na podstawie skali Kurtzkego. Pacjenci przebyli od 25 do 30 ekspozycji hiperbarycznych w ciśnieniu wynoszącym 2 ata realizowanych w odstępach kilkudniowych. Chorzy zostali zakwalifikowani do badań oraz sklasyfikowani na podstawie prezentowanych objawów w zgodzie z ustaleniami Fishera, zaś wyniki oceniono na podstawie znormalizostanej Skali Niewydolności Ruchowej opracowanej przez Kurtzkego. W toku prowadzonych badań autorzy wykonali dodatkowe oznaczenia immunoglobulin, aktywności dopełniacza, limfocytów T i B oraz standardowe badania kliniczne i laboratoryjne. Wyraźną poprawę stanu zdrowia zaobserwowano u 14 pacjentów, w przypadku jednego pacjenta po przebyciu 15 ekspozycji odnotowano pogorszenie stanu (przerwano leczenie hiperbarią tlenową), zaś w przypadku jednego pacjenta nie zauważono żadnego wpływu leczniczego wdrożonej terapii. W zakresie badanych parametrów imunologicznych, autorzy zaobserwowali wzrost frakcji dopełniacza i jego aktywności przy użyciu metody 50% hemolizy, zaś badanie jakościowe białych limfocytów T i B nie wykazało charakterystycznych zmian. Autorzy kontunuują dyskusję nad uzyskanymi wynikami.
The authors conducted the preliminary clinical investigation on 16 multiple sclerosis (Sclerosis multiplex) patients of median disease duration 9.33 years and symptoms evaluated on Kurtzke’s scale. The patients underwent between 25 and 30 hyperbaric oxygen exposures at a pressure of 2 ata in intervals spread over a few days. The patients were qualified and classified to the treatment symptomatologically according to Fisher but the obtained results were evaluated according to the standardised Disability Status Scale by Kurtzke. During the investigations the authors carried out additional quantitative immunoglobulin and complement activity determination, lymphocyte T and B determinations as well as the usually applied clinical and laboratory investigations. Evident clinical improvement was observed in 14 patients, but in the case of one patient a deterioration was observed after 15 hyperbaric expositions (resulting in the hyperbaric oxygen treatment being stopped), whilst in another case no curative effect could be observed. By utilising the 50% haemolysis method, within the examined immunological parameters the authors observed an increase of complement fractions and its activity, white lymphocytes T and B examined qualitatively did not maintain the characteristic shift. The authors are still discussing the obtained results.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 2(51); 47-54
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Badania nad wpływem hiperbarii tlenowej na reakcje immunologiczne ustroju
The investigations on the impact of the oxygen hyperbary on the immunologic response of the organism
Autorzy:: Ulewicz, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359722.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: hyperoxia
immunity
hyperbaric
complement
opsonic index
hiperoksja
odporność
hiperbaria
dopełniacz
indeks opsoninowy
Opis:: Znajomość zagadnienia wpływu hiperbarii tlenowej na ustrój ludzki i zwierzęcy posiada duże znaczenie teoretyczne i praktyczne. Wynika to z faktu, że hiperbaria tlenowa znajduje coraz szersze zastosowanie w leczeniu różnych chorób. Niestety nasza wiedza na temat wpływu hiperbarii, w tym hiperbarii tlenowej, na reakcje immunologiczne organizmu ludzkiego i zwierzęcego jest w dalszym ciągu niewystarczająca i niepełna. Instytut Medycyny Morskiej Wojskowej Akademii Medycznej w Gdyni od kilku lat prowadzi badania poświęcone tej dziedzinie. W ramach badań w zakresie immunologii prowadzone są eksperymenty z udziałem zwierząt (króliki, świnki morskie) i ludzi (nurkowie i kandydaci na nurków). Wpływ hiperbarii tlenowej w przedziale ciśnień od 2,8 do 3,1 ata badany jest podczas ekspozycji jednorazowych i wielokrotnych. Badanie ujawniło istotne zmiany w odpowiedzi immunologicznej zarówno u zwierząt, jak i u ludzi.
Knowledge of the impact of hyperbaric conditions, especially hyperbaric oxygen, on human and animal organisms, is of great theoretical and practical importance, particularly in reference to the increased application of hyperbaric oxygen for therapeutic purposes. It must be said that unfortunately our knowledge on the impact of hyperbaria, including oxygen hyperbaria, on the immunological response of the animal and human organisms is still not sufficient and is incomplete. The Institute of the Naval Medicine of the Naval Academy in Gdynia has been carrying out tests in this field for some years now. The tests have been carried out on animals (rabbits, guinea pigs) as well as on humans (commercial divers, scuba divers, and candidates to these activities) within immunology investigations. The impact of hyperbaric oxygen at pressures ranging between 2.8 and 3.1 ata, in single or multiple expositions, have been tested as well as the relations between hyperbaria in air and the different conditions of the exposure.The study revealed important shifts in the immunological response of both the animals and humans.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 49-54
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The effect of hyperbaric exposure on vascular endothelium’s capability of nitric oxide synthesis
Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na zdolność śródbłonka naczyń do syntezy tlenku azotu
Autorzy:: Kozakiewicz, M.
Kaczerska, D.
Ciesielska, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366666.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: nitric oxide
endothelium
hyperbaric oxygenation
tlenek azotu
śródbłonek
hiperbaria
Opis:: The paper presents an aphonia of the effects of hyperbaric exposures on endothelial capability to generate nitric oxide synthesis, expressed as a measurement of the concentration of nitrates/nitrites in the blood serum of volunteers subjected to a hyperbaric exposure. In addition the method of measurement of total concentration of superoxides was used to assess the impact of antioxidant capacity while being subjected to hyperbaric oxygenation. Results: A significantly higher concentration of nitrates/nitrites was observed following a hyperbaric exposure. Similarly, an increased concentration of total superoxides in the researched groups was observed. Conclusions: The obtained results indicate that staying in a hyperbaric environment is not insignificant for endothelial cells. However, the issue that stays open is the one concerning the time and the pressure conditions in which the exposure remains safe.
Praca przedstawia alalię wpływu ekspozycji hiperbarycznych na zdolność śródbłonka naczyń do syntezy tlenku azotu wyrażoną jako pomiar stężenia azotanów/azotynów w surowicy ochotników poddanych ekspozycji hiperbarycznej. Dodatkowo oceniano za pomocą pomiaru stężenia całkowitego stężenia ponadtlenków jaki wpływ na pojemność antyoksydacyjną ma przebywanie w hiperbarii. Wyniki: Zaobserwowano istotnie wyższe stężenie azotanów/azotynów po ekspozycji hiperbarycznej. Podobnie zaobserwowano podwyższone stężenie całkowitego stężenia nadtlenków w badanej grupie. Wnioski: Uzyskane wyniki pokazują, że przebywanie w środowisku hiperbarycznym nie jest obojętne dla komórek śródbłonka. Otwartym pozostaje jednak problem jaki czas i na jakie warunki ciśnieniowe pozostaje bezpieczny.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2013, 4(45); 7-18
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Wpływ mieszanin oddechowych na wydolność wysiłkową szczurów w warunkach hiperbarii
The effect of breathing mixtures on physical capacity of rats in hyperbaric conditions
Autorzy:: Doboszyński, T.
Łokucijewski, B.
Siermontowski, P.
Rejman, M.
Olszański, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359683.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: mieszaniny gazowe
hiperbaria
wysiłek
szczury
mixed gas
hyperbary
effort
rats
Opis:: Celem badań było określenie wpływu składu różnych mieszanin oddechowych na wydolność wysiłkową szczurów podczas pływania w warunkach hiperbarii. Badano ją na podstawie wyników testu pływania do wyczerpania w komorze ciśnieniowej. Podczas badań używano powietrza atmosferycznego, mieszaniny azotu i tlenu (N2/02) w stosunku 89,5/10 oraz 92/7,5. a także mieszaniny argonu i tlenu w stosunku 79,5/20 (Ar/02). Próby badawcze odbywały się w zakresie ciśnień od 0-4 atm. Wyniki sugerują, że wydolność wysiłkowa badanych zwierząt spadała wraz ze wzrostem ciśnienia, niezależnie od stosowanej mieszaniny oddechowej. Z uwagi na fakt, że obciążenie szczurów wysiłkiem w warunkach hiperbarii potęguje niekorzystny wpływ składników mieszanin oddechowych na ich wydolność, celowa wydaje się kontynuacja badań nad reakcjami fizjologicznymi na czynnik oddechowy w postaci mieszanin oddechowych o różnym składzie w ustroju człowieka poddanego obciążeniu wysiłkiem pod wodą.
The purpose of the study was to determine the effect of composition of various breathing mixes on physical capacity of rats swimming in hyperbaric conditions. The said effect was determined on the basis of results of a swim test performed in a pressure chamber. The study was performed with the use of atmospheric air, a mixture of nitrogen and oxygen (N2/02) at a ratio of 89.5/10 and 92/7.5, as well as a mixture of argon and oxygen at a ratio of 79.5/20 (Ar/02). The tests were conducted at a pressure range between 0-4 atm. The results suggest that the physical capacity of the tested animals decreased along with pressure increase regardless of the breathing mix used. Due to the fact that the burdening of rats with physical effort in hyperbaric conditions intensifies the adverse effects of components of breathing mixes on their performance, it seems appropriate to continue the study of physiological responses to breathing mixtures of various compositions in human body subjected to physical effort while under water.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2017, 3(60); 49-58
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Badania nad wpływem hiperbarii tlenowej na indeks opsoninowy, oraz obraz hematologiczny krwi u królików
Studies on the effects of hyperbaric oxygenation on the opsonic index and haematological blood image in rabbits
Autorzy:: Doboszyński, T.
Ulewicz, K.
Łokucijewski, B.
Michniewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359198.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: hiperbaria
tlen
toksyczność
opsoniny
hyperbaric
oxygen
toxicity
opsonins
Opis:: Badania toksyczności tlenu hiperbarycznego prowadzono na królikach za pomocą określania indeksu opsoninowego. Badanie przeprowadzono na 15-u zwierzętach, u których przed poddaniem hiperbarii tlenowej zbadano indeks opsoninowy. Następnie poddano je godzinnej ekspozycji na tlen hiperbaryczny o nadciśnieniach 1,8 , 2,4 i 3,1 atm w grupach po 5 zwierząt. Po ekspozycji indeks opsoninowy badano ponownie po 1, 2 i 10 dobach. Równolegle badano obraz morfologiczny krwi. Stwierdzono istotne statystycznie podwyższenie indeksu w pierwszych dwóch dobach po ekspozycji, niezależne od wartości nadciśnienia tlenu. W 10 dobie wartość indeksu zbliżała się do wyjściowej.
Hyperbaric oxygen toxicity studies were conducted on rabbits using the opsonic index determination.The study was conducted on 15 animals that had opsonin index examined prior to hyperbaric oxygen exposure. They were then subjected to an hourly exposure to hyperbaric oxygen with overpressure values of 1.8, 2.4 and 3.1 atm in groups of 5 animals. After the exposure, the opsonium index was re-examined upon the lapse of 1, 2 and 10 days. Parallelly, the morphological image of the blood was examined.There was a statistically significant increase in the index in the first two days after exposure, independent of the value of oxygen overpressure. On the 10th day, the index value approached the initial one.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2018, 2(63); 45-50
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Wpływ hiperbarycznej terapii tlenowej na układ nerwowy. Przegląd badań
The effect of hyperbaric oxygen therapy on the nervous system. Systematic review
Autorzy:: Kujawski, S.
Kujawska, A.
Kozakiewicz, M.
Olszański, R.
Siermontowski, P.
Zalewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366191.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: cognitive functioning
hyperbaric chamber
brain
hyperbaric oxygen therapy
funkcje kognitywne
komora hiperbaryczna
mózg
hiperbaria tlenowa
Opis:: Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is found among the interests of researchers who seek new methods of treatment of diseases of the nervous system. An increase of the partial pressure of oxygen in arterial blood within the appropriate range leads to numerous changes in the cells of the brain tissue. In this paper we analyse the results of selected articles describing HBOT used on pathologies of the nervous system such as stroke, autism, multiple sclerosis and cerebral palsy as well as in the course of research on animal models. The results are promising, although some studies struggled with numerous methodological problems and differences in the applied protocols, which resulted in conflicting results in individual interventions. In consequence, the need for further studies in randomised control trials and determination of the protocol by an international group of researchers dedicated to the use of HBOT was emphasised.
Hiperbaryczna terapia tlenowa znajduje się w kręgu zainteresowań badaczy poszukujących nowych metod leczenia chorób układu nerwowego. Podwyższenie ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej w odpowiednim zakresie, prowadzi do licznych zmian w komórkach tkanki mózgowej. W niniejszej pracy przeanalizowano wyniki wybranych artykułów opisujących terapię HTL w przypadku patologii układu nerwowego takich jak udar mózgu, autyzm, stwardnienie rozsiane oraz mózgowe porażenie dziecięce jak i w przypadku badań na modelach zwierzęcych. Rezultaty są obiecujące, chociaż niektóre badania borykały się z licznymi problemami metodologicznymi, jak i różnicami w zastosowanych protokołach poszczególnych badań, co wpłynęło na uzyskanie sprzecznych wyników w pojedynczych interwencjach. Podkreślona została potrzeba prowadzenia dalszych badań w randomizowanych warunkach oraz ustalenie protokołu przez międzynarodową grupę badaczy zajmującą się wykorzystywaniem leczzenia tlenem hiperbarycznym, co w konsekwencji być może zapobiegłoby uzyskiwaniu sprzecznych wyników.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 4(53); 19-27
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: The he indicators of oxidant – antioxidant balance in patients performed hyperbaric oxygenation
Wskaźniki równowagi oksydacyjno – antyoksydacyjnej u osób poddanych hiperbarii tlenowej
Autorzy:: Paprocki, J.
Sutkowy, P.
Krzyżańska-Malinowska, E.
Piechocki, J.
Woźniak, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366269.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: hyperbaric oxygenation
oxidative stress
antioxidant enzymes
lipid peroxidation
hiperbaria tlenowa
stres oksydacyjny
enzymy antyoksydacyjne
peroksydacja lipidów
Opis:: The effect of hyperbaric oxygenation (HBO) on the concentration of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and the activity of selected antioxidant enzymes: superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx), in the peripheral blood of 19 patients was studied. Venous blood was taken before entrance to hyperbaric chamber and about 5 minutes after exit from it. Obtained results were statistically analyzed using Student's t-test. The changes of the level p<0.05 were accepted as statistically significant. Patients were additionally selected into two groups, each of five persons: patients who stayed into hyperbaric chamber no more than 3 times - the group I and patients who was performed HBO many times (more than 23 treatments) - group II. No statistically significant changes in level of TBARS in erythrocytes and blood plasma in both groups were revealed. TBARS concentration in blood plasma of patients in group II was higher by 27% (p<0.05) than in group I before the procedure into hyperbaric chamber. HBO did not cause statistically significant changes in the activity of SOD and GPx in erythrocytes of subjects. The CAT activity in the erythrocytes of patients from group I decreased by approximately 19% (p<0.05) after exit from hyperbaric chamber. Before HBO more than two times higher GPx activity in erythrocytes of subjects from group I as compared to group II was found (p<0.01). The study have revealed that HBO affects generation of reactive oxygen species but does not act directly the intensity of lipid peroxidation process. Frequent stimulation with hyperbaric oxygen changes the antioxidant response of the organism.
Zbadano wpływ hiperbarii tlenowej (HBO) na stężenie substancji reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) oraz aktywność wybranych enzymów antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx) we krwi obwodowej 19 chorych. Krew żylną do badań pobrano przed wejściem do komory hiperbarycznej oraz ok. 5 min po wyjściu z niej. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem testu T-Studenta. Za istotne statystycznie uznano różnice przy poziomie p<0,05. Wśród chorych wyodrębniono dodatkowo dwie pięcioosobowe grupy: osoby, które do momentu przeprowadzenia eksperymentu przebywały w komorze hiperbarycznej nie więcej niż 3 razy - grupa I oraz chorzy, którzy wiele razy (ponad 23 zabiegi) korzystali z HBO grupa II. Nie wykazano po zabiegu HBO istotnych statystycznie zmian poziomu TBARS w erytrocytach i w osoczu krwi, w żadnej z grup. Stężenie TBARS w osoczu krwi osób z grupy II było przed zabiegiem w komorze hiperbarycznej wyższe o 27% (p<0,05), niż w grupie I. HBO nie wywołała znamiennych statystycznie zmian aktywności SOD i GPx w erytrocytach osób badanych. Aktywność CAT w erytrocytach osób z grupy I natomiast obniżyła się o ok. 19% (p<0,05) po wyjściu z komory hiperbarycznej. Przed HBO wykazano ponad dwa razy wyższą aktywność GPx w erytrocytach osób z grupy I w porównaniu z grupą II (p<0,01). Badania wykazały, że HBO wpływa na generację reaktywnych form tlenu, bezpośrednio jednak nie oddziałuje na intensywność procesu peroksydacji lipidów. Częsta stymulacja tlenem hiperbarycznym zmienia odpowiedź antyoksydacyjną organizmu.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2013, 2(43); 23-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Morphometric study on the lesions in the trachea wall in rats in hyperbaric oxygen therapy
Badania morfometryczne zmian w ścianie oskrzeli u szczurów w hiperbarii tlenowej
Autorzy:: Siermontowski, P.
Konarski, M.
Pedrycz, A.
Wojtowicz, T
Ostapowicz van Damme, K.
Kulig, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366428.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: oxygen
hyperbaria
morphometrics
trachea
tlen
hiperbaria
morfometria
tchawica
Opis:: Clinical observations and experimental research results prove the toxic effect of oxygen on the respiratory tract both in normo- and hyperbaria. The majority of available studies concern changes in the lung parenchyma, only some of them refer to the impact of hyperbaric oxygen on the respiratory tract. The objective of the study based on an animal model was to provide an evaluation of the effect of overpressure of exhaled oxygen (oxygen hyperbaria) and the time of its duration on morphological changes in the mucous and submucous membranes of the trachea. Oxygen hyperbaria corresponding to the depth of 5 – 7 metres induces temporary motor agitation and increased aggression in rats lasting from 3 to 20 minutes. Further rises of oxygen pressure cause a reduction of the agitation, whereas at the depth of 40 m it results in extreme weakening of the breathing activity and leads to the animals’ death.Growing oxygen hyperbaria causes thickening of both the mucous and submucous membranes of the rats’ trachea accompanied by narrowing of its lumen. The changes are intensified with prolonged duration of hyperbaric oxygen therapy. The most serious morphological changes were observed in the submucous membrane of the trachea. The dominant lesion consisted of an interstitial oedema with the widening of the vascular bed. Progressing hyperbaria caused thickening of the mucous and submucous membranes with a simultaneous reduction of the trachea lumen. Similar tendencies persisted with prolonged duration of hyperbaria.
Obserwacje kliniczne oraz wyniki badań doświadczalnych dowodzą toksycznego działania tlenu na drogi oddechowe zarówno w normo - jak i hiperbarii. Większość dotychczasowych opracowań dotyczy zmian w miąższu płucnym, tylko pojedyncze odnoszą się do wpływu hiperbarii tlenowej na drogi oddechowe. Celem badań własnych na modelu zwierzęcym, była ocena wpływu nadciśnienia tlenu wdychanego (hiperbarii tlenowej) i czasu stosowania tego nadciśnienia na zmiany morfologiczne w błonie śluzowej i włóknistej tchawicy. Hiperbaria tlenowa odpowiadająca głębokości do 5 - 7 metrów wywołuje u szczurów przejściowe, trwające od 3 do 20 minut pobudzenie ruchowe i zwiększenie agresywności. Dalsze zwiększanie ciśnienia tlenu powoduje zmniejszenie ich ruchliwości, a na głębokości do 40 m doprowadza do ekstremalnego osłabienia oddychania i padania zwierząt. Narastanie hiperbarii tlenowej powoduje u szczurów pogrubienie zarówno błony śluzowej jak i włóknistej tchawicy, przy równoczesnym zwężeniu jej światła. Zmiany te narastają wraz z wydłużaniem czasu działania hiperbarii tlenowej. Wśród tych zmian dominował obrzęk śródmiąższowy z poszerzeniem łożyska naczyniowego. W miarę narastania hiperbarii obserwowano pogrubienie błony śluzowej i włóknistej, przy równoczesnym zmniejszaniu się światła tchawicy. Podobne tendencje utrzymywały się wraz z narastaniem czasu działania hiperbarii.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2013, 2(43); 7-22
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Wpływ przerw w hiperbarycznej ekspozycji tlenowej na rozwój zatrucia tlenowego u szczurów
The impact of interruptions in hyperbaric oxygen exposures on the development of oxygen toxicity in rats
Autorzy:: Łokucijewski, B.
Doboszyński, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360577.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: ekspozycje przerywane
badania doświadczalne
model zwierzęcy
hiperbaria tlenowa
interrupted exposures
experimental studies
animal model
hyperbaric oxygenation
Opis:: Toksyczne działanie tlenu w hiperbarii zmusza do szukania środków zapobiegających lub opóźniających rozwój zatrucia. Jednym z takich środków może być zastosowanie ekspozycji przerywanej w której tlen zostaje na krótki okres czasu zastąpiony powietrzem. W celu wyjaśnienia zakresu skuteczności takiego postępowania przeprowadzono badania na 26 szczurach, które poddano nieprzerwanej ekspozycji tlenowej przy ciśnieniu 4 ata przez okres 4 godzin(grupa kontrolna) lub ekspozycji przerywanej wg schematu: 30 tlen – 15 powietrze w okresie 5 godz. 45. Badania przeprowadzono w doświadczalnej komorze hiperbarycznej, w której zwierzęta podlegały stałej obserwacji a skład mieszaniny gazowej był analizowany chromatograficznie. W grupie kontrolnej początkowo objawy zatrucia tlenowego stwierdzono po 2 godzinach, a po 4 godzinach 100% zwierząt uległo zatruciu. Badanie pośmiertne wykazało rozległe zmiany morfologiczne w płucach. W grupie z ekspozycją przerywaną pierwsze objawy zatrucia stwierdzono po 3 godzinach, a po 4 godzinach zostały stwierdzone tylko u 20% zwierząt, przy czym zmiany morfologiczne w ich płucach były niewielkie. Zwiększenie tolerancji zwierząt na działanie tlenu zależało od doboru schematu przerw w ekspozycji tlenowej przy danym ciśnieniu, obniżającym jego toksyczne działanie działanie układowe (mózgowe lub płucne). Mechanizm ochronnego działania takich przerw nie został ostatecznie wyjaśniony i jest on dyskutowany w pracy. Ważną rolę może tu odegrać okresowe wypełnienie pęcherzyków płucnych azotem przywracające ich czynność wentylacyjną lub przerwa w działaniu tlenu mającym szkodliwy wpływ na prawidłowe napięcie powierzchniowe pęcherzyków płucnych. +/. „Wpływ przerywanej ekspozycji w hiperbarii tlenu na śmiertelność szczurów”
The toxic effect of oxygen in hyperbaric conditions requires us to seek measures that would prevent or delay its development. One of such measures consists in the application of interrupted exposure during which the oxygen will be replaced for a short period of time with air. For the purpose of explaining the efficiency of such a procedure, tests were conducted on 26 rats, which were subjected to uninterrupted oxygen exposure at the pressure of 4 ata for the period of 4 hours (control group) or interrupted exposure according to the scheme: 30 minutes of oxygen – 15 minutes of air within the time of 5 hours and 45 minutes. The research was carried out in an experimental hyperbaric chamber enabling constant observation of the animals, with the composition of the breathing gas analysed by means of chromatographic analysis. In the control group the initial symptoms of oxygen toxicity were noted after 2 hours, and after 4 hours 100% of the animals were affected. Post-mortem examination revealed vast morphological lesions in the lungs. In the group subject to interrupted exposure the first toxicity symptoms were observed after 3 hours, whereas after 4 hours they were noted only in 20% of the animals and the morphological changes found in the lungs were minimal. An increase in the animals' tolerance to the effect of oxygen was dependent on the type of scheme applied with regards to the interruptions in oxygen exposure at a given pressure (thus lowering its toxic effect on the system (brain or lungs)). The protective mechanism of such interruptions has not been thoroughly explained and as such is being discussed here in this work. An important role may be played by periodic filling of pulmonary alveoli with nitrogen bringing back their ventilatory function or a break in the effect of oxygen, which has an adverse impact on proper surface tension of pulmonary alveoli. +/. "The impact of interrupted exposures during hyperbaric oxygenation on rat mortality".
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2014, 3(48); 93-100
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Morphological changes in pulmonary parenchyma following ventilation with 20% heliox at an overpressure of 0.5 MPa
Zmiany morfologiczne w miąższu płucnym po wentylacji helioksem 20% przy nadciśnieniu 0,5 MPa
Autorzy:: Siermontowski, P.
Pleskacz, K.
Pedrycz, A.
Olszański, R.
Kulig, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366473.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: lung morphology
heliox
rat
hyperbaric oxygenation
morfologia płuc
helioks
szczur
hiperbaria
Opis:: Breathing mixes, used both in normobaria in medicine as well as in hyperbaric oxygenation in the course of diving, affect the morphological image of pulmonary parenchyma. The changes are commonly associated with the impact of hyperbaric oxygen. The objective of the study was to determine the impact of factors other than hyperbaric oxygenation in hyperbaric exposure with the use of heliox. The study was performed on rats subjected to hyperbaric oxygenation at an overpressure of 0.5MPa with heliox possessing a 20% oxygen content. The control group consisted of rats subjected to the same air exposures. The exposure times were 1, 2 and 4 hours. After the experiment the animals were put to death and microscopic specimens were produced from their lungs, followed by quantitative examination. Only slight deviations from regular pulmonary histology were observed after a one-hour exposure in both groups. Exposure extension to 2 hours resulted in an increased aeration of lungs in the control group and in parenchymal oedema, as well as an occurrence of intra-alveolar oedema in the group breathing with heliox. These changes were not significantly intensified through an exposure extended to 4 hours with the exception of a growing pulmonary oedema.
Stosowane zarówno w normobarii w medycynie, jak i w hiperbarii w nurkowaniu mieszaniny oddechowe wpływają na obraz morfologiczny miąższu płucnego. Zmiany przypisywane są na ogół działaniu tlenu hiperbarycznego. Celem badań było określenie wpływu innych czynników niż hiperbaria tlenowa podczas ekspozycji hiperbarycznej z zastosowaniem helioksu. Badanie wykonano na szczurach, które poddawano działaniu hiperbarii w nadciśnieniu 0,5MPa z helioksem zawierającym 20% tlenu. Grupę kontrolną stanowiły szczury poddane takim samym ekspozycjom powietrznym. Czas ekspozycji 1, 2 i 4 godziny. Szczury po doświadczeniu uśmiercono, wykonano preparaty mikroskopowe z płuc, które poddano badaniom ilościowym. Stwierdzono niewielkie jedynie odchylenia od prawidłowej histologii płuca po jednogodzinnej ekspozycji w obu grupach. Przedłużenie ekspozycji do 2 godzin spowodowało zwiększenie powietrzności płuc w grupie kontrolnej i obrzęk śródmiąższowy, a także pojawienie się obrzęku śródpęcherzykowego w grupie oddychającej helioksem. Zmiany te nie wzrosły znamiennie po przedłużeniu ekspozycji do 4 godzin, za wyjątkiem narastania obrzęku płuc.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2013, 4(45); 37-52
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Wpływ hiperbarii na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków
Effect of hyperbary on chosen parameters of oxidative stress in divers blood
Autorzy:: Kozakiewicz, M.
Kędziora, J.
Kędziora-Kornatowska, K.
Pawluk, H.
Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Kornatowski, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366592.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: stres oksydacyjny
hiperbaria
dialdehyd malonowy
grupy karbonylowe
dysmutaza ponadtlenkowa
azotany
azotyny
oxidative stress
hyperbaric
malondialdehyde
carbonyl groups
superoxide dismutase
nitrate
nitrite
Opis:: Celem badań była ocena wpływu ekspozycji w komorze hiperbarycznej na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 10 zdrowych mężczyzn (niepalących, z doświadczeniem w nurkowaniu na duże głębokości) w wieku od 18 do 40 lat (średnia wieku 27 lat), którzy zostali poddani ekspozycji hiperbarycznej symulującej warunki ciśnieniowe panujące podczas nurkowania na głębokość 30 m. Grupę kontrolną stanowiło 16 zdrowych mężczyzn, którzy nigdy nie nurkowali. Osoby te nie były wcześniej poddawane ekspozycji hiperbarycznej. Krew do badań pobierano na czczo, z żyły odłokciowej. Oznaczano aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD-1) i stężenie dialdehydu malonowego (MDA) w krwinkach czerwonych, stężenie grup karbonylowych w białku oraz stężenia azotanów/azotynów w osoczu. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie osób nurkujących stężenie MDA w erytrocytach różniło się istotnie statystycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu grup karbonylowych między grupą kontrolną a grupą nurków. W osoczu nurków stwierdzono znamiennie niższe stężenie azotanów/azotynów, a w krwinkach czerwonych istotnie niższą aktywność SOD-1 w odniesieniu do grupy kontrolnej. Po ekspozycji hiperbarycznej grupy nurków stwierdzono w erytrocytach znamienny wzrost stężenia MDA i istotny wzrost aktywności SOD-1, a w osoczu istotny wzrost stężenia azotanów/azotynów oraz znamiennie podwyższone stężenie grup karbonylowych w białku. Wnioski: W krwinkach czerwonych osób narażonych na działanie hiperbarii stwierdzono osłabioną enzymatyczną obronę antyoksydacyjną, w porównaniu z osobami przebywającymi w normobarii. We krwi nurków warunkach ekspozycji hiperbarycznej dochodzi do nasilenia stresu oksydacyjnego.
The purpose of the study was to evaluate influence of hyperbaric expositions in chambers on chosen parameters of oxidative stress in divers' blood. Materials and methods: 10 healthy men (non-smoking, with experience in diving on large depths) in age from 18 till 40 years (mean age 27 years) took part in the investigations. Subjects were submitted on hyperbaric conditions. Expositions simulated conditions dominant at 30 m depth. Control group consisted of 16 healthy men, which have never dived nor have been exposed on hyperbaric conditions. Blood was taken after overnight fasting from cubital vein. Superoxide dismutase (SOD-1) activity and concentration of malondialdehyde (MDA) were marked in red blood cells, concentration of carbonyl groups in serum proteins, and concentration of nitrate/nitrite were estimated in plasma. Results: In group of divers MDA concentration in erythrocytes differed statistically in comparison with control group. Not statistically significant differences were estimated in carbonyl groups concentrations between divers group and control group. Concentration of nitrite/nitrate in plasma, as well as activity of SOD-1 in red blood cells decreased significantly, in comparison with control group. After hyperbaric expositions in test group MDA concentration in erythrocytes considerably increased, and also significant increase in SOD-1 activity was observed. In plasma significant increase in concentration of nitrite/nitrate was estimated, as well as increase in carbonyl groups in serum proteins.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2005, 3(12); 7-12
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Circadian rhythm of core body temperature. Part 2, Hyperbaric environment influence on circadian rhythm of core body temperature
Rytmika dobowych zmian temperatury głębokiej ciała. Cz.2, Wpływ środowiska hiperbarycznego na okołodobową zmienność temperatury głębokiej ciała
Autorzy:: Słomko, J.
Kozakiewicz, M.
Klawe, J. J.
Tafil-Klawe, M.
Siermontowski, P.
Zalewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366424.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: circadian rhythm
body temperature
hyperbaric
rytmika okołodobowa
temperatura ciała
hiperbaria
Opis:: The aim of this study was to analyse dynamic fluctuations in the circadian rhythm of the core body temperature in healthy adults exposed to conditions in a hyperbaric chamber, using fully objective-telemetric measurement methods. The study group consisted of 13 healthy males (age 32±6.4 years, height 1.85±0.1 m, body weight 84.00±6.3 kg; BMI 24.7±1.2 kg/m2). The core body temperature (CBT) was measured with the Vital Sense telemetry system. The volunteers were placed in a hyperbaric chamber, exposed to compression of 400 kPa, with the exposure plateau of approx. 30 minutes, followed by gradual decompression. The mean core temperature was 36.71oC when registered within 10 minutes before the exposure, 37.20oC during the exposure, 37.27oC one hour after the exposure, 37.36oC 2 hours after the exposure, and 37.42oC three hours after the exposure. The conducted observations show that onehour stay in a hyperbaric chamber at a depth of 30 m results in an increase in the body temperature, particularly significant after the exposure ends, and maintained for at least 3 hours after the exposure.
Celem badań była analiza dynamicznych zmian okołodobowej rytmiki temperatury głębokiej ciała u osób zdrowych poddanych ekspozycji w komorze hiperbarycznej, wykorzystując w pełni obiektywne - telemetryczne metody pomiarowe. Grupę badaną stanowiło 13 zdrowych mężczyzn (wiek 32±6,4 lat; wysokość ciała 1,85±0,1 m, masa ciała 84,00±6,3 kg; BMI 24,7±1,2 kg/m2). Pomiaru temperatury głębokiej ciała (CBT – Core Body Temperature) badanych osób dokonywano przy użyciu telemetrycznego systemu pomiarowego Vital Sense. Ochotnicy zostali umieszczeni w komorze hiperbarycznej i sprężeni do ciśnienia 400kPa, plateau ekspozycji wynosiło ok. 30 minut po czym nastąpiła stopniowana dekompresja. Średnia temperatura wewnętrzna zarejestrowana w przedziale czasowym 10 min przed ekspozycją wyniosła Twew.=36,71oC, podczas ekspozycji Twew. = 37,20oC, godzinę po ekspozycji Twew. = 37,27oC, 2 godziny po ekspozycji Twew. = 37,36oC, 3 godziny po ekspozycji Twew. = 37,42oC. Z przeprowadzonych obserwacji wynika, że godzinny pobyt w komorze hiperbarycznej na głębokości 30 m wpływa na wzrost temperatury ciała, szczególnie istotny po zakończeniu i utrzymujący się przynajmniej 3 godziny po ekspozycji.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 4(57); 19-28
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Wpływ hiperoksji i hiperbarii na ekspresję białek szoku cieplnego i aktywność syntazy tlenku azotu – przegląd badań
The influence of hyperoxia on heat shock proteins expression and nitric oxide synthase activity – the review
Autorzy:: Szyller, J.
Kozakiewicz, M.
Siermontowski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359730.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: stres oksydacyjny
hiperoksja
hiperbaria
białka szoku cieplnego
syntaza tlenku azotu
oxidative stress
hyperoxia
hyperbaria
heat-shock proteins
nitric oxide synthase
Opis:: Przebywanie w środowisku o zwiększonej zawartości tlenu (wyższym ciśnieniu parcjalnym tlenu, pO2) i pod zwiększonym ciśnieniem (hiperbaria) prowadzi do nasilenia stresu oksydacyjnego. Reaktywne formy tlenu (ROS) uszkadzają cząsteczki białek, kwasów nukleinowych, powodują oksydację lipidów i zaangażowane są w rozwój wielu chorób m.in. układu krążenia, chorób neurodegeneracyjnych i in. Istnieją mechanizmy ochrony przed niekorzystnymi skutkami stresu oksydacyjnego. Należą do nich układy enzymatyczne i nieenzymatyczne. Do tych ostatnich zaliczają się m.in. białka szoku cieplnego (HSP). Dokładna ich rola i mechanizm działania są intensywnie badane w ostatnich latach. Hiperoksja i hiperbaria wpływa także na ekspresję i aktywność syntazy tlenku azotu (NOS). Jej produkt – tlenek azotu (NO) może reagować z reaktywnymi formami tlenu i przyczyniać się do rozwoju stresu nitrozacyjnego. NOS występuje w postaci izoform w różnych tkankach i w różny sposób reagujących na omawiane czynniki. Autorzy dokonali krótkiego przeglądu badań określających wpływ hiperoksji i hiperbarii na ekspresję HSP i aktywność NOS.
Any stay in an environment with an increased oxygen content (a higher oxygen partial pressure, pO2) and an increased pressure (hyperbaric conditions) leads to an intensification of oxidative stress. Reactive oxygen species (ROS) damage the molecules of proteins, nucleic acids, cause lipid oxidation and are engaged in the development of numerous diseases, including diseases of the circulatory system, neurodegenerative diseases, etc. There are certain mechanisms of protection against unfavourable effects of oxidative stress. Enzymatic and non-enzymatic systems belong to them. The latter include, among others, heat shock proteins (HSP). Their precise role and mechanism of action have been a subject of intensive research conducted in recent years. Hyperoxia and hyperbaria also have an effect on the expression and activity of nitrogen oxide synthase (NOS). Its product - nitrogen oxide (NO) can react with reactive oxygen species and contribute to the development of nitrosative stress. NOS occurs as isoforms in various tissues and exhibit different reactions to the discussed factors. The authors have prepared a brief review of research determining the effect of hyperoxia and hyperbaria on HSP expression and NOS activity.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2017, 1(58); 41-50
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Habitable underwater hyperbaric facilities: respiratory balance in the human organism during adapting to saturation nitrogen-oxygen hyperbaria
Zamieszkiwalne hiperbaryczne obiekty podwodne: równowaga oddechowa w organizmie człowieka podczas adaptacji do hiperbarii azotowo-tlenowej
Autorzy:: Gulyar, Sergiy A.
Barats, Yuri M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366241.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: underwater laboratory
Ikhtiander
hyperbaria
aquanaut
respiratory gases transport
saturation diving
regimes of oxygen dioxide in the organism
regimes of carbon dioxide in the organism
autonomous diving suit
submersible drilling rigs
laboratorium podwodne
hiperbaria
akwanaut
transport gazów oddechowych
nurkowanie nasycone
reżim tlenowy w organizmie
reżim dwutlenku węgla w organizmie
autonomiczny kombinezon nurkowy
wiertnice podwodne
Opis:: There were evaluated responses of the respiratory system to changes in the variables of the external environment under increased pressure. To the model of professional underwater human activity underwater served the conditions of full saturation in compressed air or nitrogen-oxygen gas mixtures. Technical devices were presented by a number of underwater laboratories, mounted at the bottom (Ikhtiander-66, 67 and 68), hyperbaric chambers, submersible drilling rigs (Bur-1 and 2), and an autonomous diving Ikhtiander-2 for a long stay in the water. Studies of respiratory gases mass transport conditions in man showed than within the pressure range of 0.25-1.1 MPa at density of moderate hyperoxic and nitrogen-helio-oxygen environment up to 14 kg/m3 oxygen and carbon dioxide regimes of the organism come to a new functional level which provides the adaptation to the extremal conditions. It is determined that an increase of physiological dead breathing space, a decrease of the rate of the O2 diffusion through the alveole-capillary barrier, intensification of unevenness of ventilator-perfusional relations in lungs and an increase of blood shunting in lungs are the main respiratory mechanisms which regulate mass transfer of O2 and CO2 in man under hyperbaria. The leading hemodynamic mechanism is the retention of volume blood circulation and cardiac output. It is studied how the compression rate, high partial pressures of oxygen and nitrogen, microclimate parameters in inhabited hypebaric chambers influence changes of functional breathing system. Absence of hypoxic state is proved in man (full saturation of man with nitrogen) under normoxia in nitrogen-oxygen environment with the density 6.34 kg/m3. These are also the data about accelerated rehabilitation of divers using the method of active adaptation o high altitudes. Basic directions in physiological studies of functional breathing system under increased pressure of gas and water environment are described.
Eksperymenty polegały na ocenie reakcji układu oddechowego na zmiany zmiennych środowiska zewnętrznego pod zwiększonym ciśnieniem. Badania dotyczyły wpływu na organizm ludzki całkowitego nasycenia mieszanin sprężonego powietrza lub azotu i tlenu. Szereg laboratoriów podwodnych zaprezentowało różnego rodzaju urządzenia techniczne do stosowania w środowisku podwodnym (Ikhtiander-66, 67 i 68). Należą do nich: komory hiperbaryczne, wiertnice podwodne (Bur-1 i 2) oraz autonomiczny kombinezon nurkowy przeznaczony do długotrwałych pobytów w wodzie. Badania dotyczące warunków transportu masowego gazów oddechowych u człowieka wykazały, że w zakresie ciśnień 0,25-1,1 MPa, przy gęstościach środowiska umiarkowanie hiperoksyjnego i azotowo-heliotlenowego do 14 kg/m3 w reżimie tlenowym i dla poziomu dwutlenku węgla w organizmie, osiągają one nowy poziom funkcjonalny, który ułatwia adaptację do warunków ekstremalnych. Stwierdzono, że zwiększenie fizjologicznej martwej przestrzeni oddechowej, zmniejszenie szybkości dyfuzji O2 poprzez barierę pęcherzykowo-kapilarną, nasilenie nierównomierności relacji powietrzno-perfuzjalnych w płucach oraz wzrost przepływu krwi w płucach są głównymi mechanizmami oddechowymi regulującymi masowy transfer O2 i CO2 u człowieka w warunkach hiperbarii. Głównym mechanizmem hemodynamicznym jest utrzymanie odpowiedniego krążenia krwi i rzutu serca. Zbadano, w jaki sposób stopień sprężania, wysokie ciśnienia cząstkowe tlenu i azotu oraz parametry mikroklimatyczne w komorach hiperbarycznych wpływają na zmiany w rozwoju układu oddechowego. Brak stanu niedotlenienia u człowieka (pełne nasycenie człowieka azotem) wykazano w warunkach normoksji w środowisku azot-tlen o gęstości 6,34 kg/m3. Dane te dotyczą również przyspieszonej rehabilitacji nurków z zastosowaniem metody aktywnej adaptacji na dużych wysokościach. Opisano podstawowe kierunki badań fizjologicznych czynnościowych układów oddechowych w warunkach zwiększonego ciśnienia gazu i środowiska wodnego.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2019, 3(68); 93-118
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Równowaga oksydacyjno-antyoksydacyjna we krwi osób z nagłym niedosłuchem czuciowo-nerwowym po przeprowadzonym pierwszym zabiegu hiperbarii tlenowej – badanie wstępne
The oxidant–antioxidant equilibrium in the blood of people with sudden sensorineural hearing loss after the first hyperbaric oxygen therapy session—a preliminary study
Autorzy:: Paprocki, J.
Pawłowska, M.
Sutkowy, P.
Piechocki, J.
Woźniak, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359718.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy (SSNHL)
hiperbaria tlenowa (HBO)
dysmutaza ponadtlenkowa (SOD)
katalaza (CAT)
peroksydaza glutationowa (GPx)
dialdehyd malonowy (MDA)
substancje reagujące z kwasem tiobarbiturowym (TBARS)
sudden sensorineural hearing loss (SSNHL)
hyperbaric oxygen (HBO)
superoxide dismutase (SOD)
catalase (CAT)
glutathione peroxidase (GPx)
malondialdehyde (MDA)
thiobarbituric acid reactive substances (TBARS)
Opis:: Oznaczono aktywność wybranych enzymów antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx) w erytrocytach oraz stężenie substancji reagujacych z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) w osoczu i w erytrocytach osób poddanych działaniu hiperbarii tlenowej (HBO) z powodu wystąpienia nagłego niedosłuchu nerwowo-czuciowego (SSNHL). Krew żylną do badań pobrano bezpośrednio przez zabiegiem HBO oraz ok. 5 min po wyjściu z komory hiperbarycznej. W grupie badanej wyodrębniono 2 podgrupy różniące się wiekiem: grupę I stanowiły osoby poniżej 35 roku życia, grupę II powyżej 50 lat. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem testu T-Studenta. Za istotne statystycznie uznano różnice przy poziomie istotności p<0,05. Wykazano 5 min po wyjściu z komory hiperbarycznej istotne statystycznie obniżenie się aktywności CAT u wszystkich osób analizowanych łącznie (p<0,01) oraz w I grupie (p<0,05). Zaobserwowano ponadto znamienne statystycznie zmniejszenie się stężenia TBARS w erytrocytach w II grupie chorych (p<0,05). Wykazano, że jednorazowa ekspozycja hiperbaryczna wpływa na równowagę oksydacyjno-antyoksydacyjną o czym świadczy m.in. istotne statystycznie obniżenie się aktywności katalazy w erytrocytach. Możliwe, że odpowiedź antyoksydacyjna na działanie HBO zależy do wieku osób badanych.
The activity of selected antioxidant enzymes: superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) in erythrocytes, and the concentration of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) in blood plasma and erythrocytes, were determined in people subjected to hyperbaric oxygen (HBO) therapy due to sudden sensorineural hearing loss (SSNHL). Venous blood samples were taken immediately before entering the hyperbaric chamber and 5 min after leaving it. In the study group, two age subgroups were distinguished: group I consisting of subjects under 35 and group II consisting of subjects over 50. The obtained values were analysed statistically using Student’s t-test. Differences were considered as statistically significant at p < 0.05. A statistically significant decrease in the CAT activity was shown 5 min after leaving the hyperbaric chamber in pooled subjects (p < 0.01) and group I (p < 0.05). Furthermore, a statistically significant decrease in the erythrocyte TBARS concentration was observed in group II (p < 0.05). It was demonstrated that a single exposure to hyperbaric oxygen affects the oxidant–antioxidant equilibrium as evidenced by, e.g., a statistically significant decrease in the activity of catalase in erythrocytes. It is possible that the antioxidant response to HBO depends on the age of subjects.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 15-24
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "hiperbaria" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język