Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geršon" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    ‘You too, my child?’ On trust and perfidy in classical literature
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046756.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Shakespeare
    Hamlet
    Julius Caesar
    Alcibiades
    Clytemnestra
    Phaedra
    Iason
    Medea
    πίστις
    fides
    Eduard Fraenkel
    Émile Benveniste
    Opis:
    A tripartite approach is proposed in order to get hold of the complex phenomenon of trust and perfidy in classical literature. In a first part two cases of political treason are discussed: the most prominent victim of treason, Julius Caesar, who was very much surprised when he saw Brutus among his assassins, and the greatest traitor in antiquity ever, Alcibiades. Protean perfidy, however, is a gender-crossing issue, and a second part is dedicated to literary figures, in particular to women. Aeschylus’ Clytemnestra is an outstanding example of a perfidious character. Finally, a third part is concerned with words, for πίστις and fides have attracted the attention of classical scholars and structural linguists alike. At the beginning, however, Hamlet is introduced, an expert both in trust and perfidy as well as in classical literature.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 185-201
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Ulsterman Named Achilles
    Ulsterczyk o imieniu Achilles
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045684.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Achilles
    Homer
    Michael Hughes Country
    intertextuality
    ‘Irish’ gaze
    décalage
    Opis:
    Schade Gerson, An Ulsterman Named Achilles (Ulsterczyk o imieniu Achilles).A new novel by an English-writing author turns out to be a careful reworking of the story of Achilles, as it is told by Homer. The article elucidates how the modern text works and suggests how it may relate to an ‘Irish’ gaze. A new term, décalage, is introduced to describe a particular poetic device that belongs to the many ways of establishing intertextuality.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 143-155
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De arte moriendi Jana Gersona – średniowieczny przeżytek czy dar dla współczesnych? Próba analizy w świetle dokumentu Aktualne problemy eschatologii Międzynarodowej Komisji Teologicznej (1992)
    J. Gerson’s De arte moriendi – a Medieval Anachronism or a Gift for Contemporary People? An Attempt of Analysis in the Light of Document Some current questions in Eschatology Released by International Theological Commission (1992)
    Autorzy:
    Kulik, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047468.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ars moriendi
    death
    paradise
    purgatory
    hell
    the present time
    śmierć
    raj
    czyściec
    piekło
    współczesność
    Opis:
    Śmierć jest elementem ludzkiego życia, którego nie da się usunąć. Jak kiedyś, tak i obecnie, zmusza ludzi do stawiania wielu pytań o jej przyczynę, następstwa, naturę, a także o to, jak można się do niej przygotować. Odpowiedzią na ostatnie pytanie były w historii ludzkości dzieła o sztuce umierania, które powstawały przede wszystkim w średniowieczu.Ponieważ ludzie umierają i dzisiaj, zauważa się potrzebę opracowania „nowej sztuki umierania” odpowiadającej mentalności współczesnego człowieka. Pierwszym krokiem jest przeanalizowanie, czy i w jakiej mierze mogą w tym pomóc teksty średniowieczne. Celem niniejszego artykułu jest analiza jednego z takich utworów, autorstwa J. Gersona, pt. De arte moriendi w świetle współczesnej eschatologii.W pierwszym rozdziale zostają omówione rzeczy ostateczne człowieka opisane przez Gersona, czyli: śmierć, raj, czyściec, piekło. W drugim rozdziale przedstawia się, w jaki sposób naucza o nich Międzynarodowa Komisja Teologiczna w dokumencie pt. Aktualne problemy eschatologii (1992 r.). Rozdział trzeci jest próbą porównania eschatologii obu tekstów.
    Death is a part of human life – a part which cannot be deleted. Both earlier and nowadays it pushes people to ask about its reason, consequences, nature and how to get ready for it. The response for the ultimate question were books about the art of dying, which first of all were written in the Middle Ages.People are dying also today, so there is a need to work out a “new art of dying”, which is compatible with the mentality of a contemporary human being. The first step is to analyse if and how medieval texts can help or explain it. An analysis in the light of contemporary eschatology of one of such texts: De artre moriendi written by J. Gerson is the point of the following article. The first chapter is about the final things in human life such as death, paradise, purgatory and hell, which are described by Gerson. In the second chapter there is presented the teaching of the International Theological Commission concerning those issues enclosed in the document Some current questions in Eschatology (1992). The third chapter is an attempt to compare the eschatology of both texts. The study allows to draw a conclusion that the medieval treatise of Gerson is not an anachronism, but might be a precious inspiration for contemporary theologians. Eschatology included in that treatise is faithful to contemporary eschatology, so it is possible, after doing some revisions and additions, to build ars moriendi for contemporary human based on it.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2017, 12, 1(21); 185-203
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DIE ‘9’ IM KAMASSISCHEN UND IM NGANASANISCHEN
    Autorzy:
    KLUMPP, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/700028.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    DIE ‘9’ IM KAMASSISCHEN UND IM NGANASANISCHEN
    Źródło:
    Studia Etymologica Cracoviensia; 2005, 10, 1
    1427-8219
    Pojawia się w:
    Studia Etymologica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GERSON DIGITAL – CYFROWA MONOGRAFIA HISTORYCZNOARTYSTYCZNA
    GERSON DIGITAL – DIGITAL ART HISTORICAL MONOGRAPH
    Autorzy:
    Tomasz, Zaucha,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433245.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Holandia
    malarstwo (sztuki plastyczne)
    baza danych
    digitalizacja
    edytorstwo elektroniczne
    Opis:
    Gerson Digital is the first of the digital monographies published on-line by the Dutch Rijksbureau voor Kunsthistorische Dokumentatie (RKD) in The Hague. The monography is a revised and updated version of the now classical work by Horst Gerson, Ausbreitung und Nachwirkung der holländischen Malerei des 17. Jahrhunderts, Haarlem 1942). The scope of the so far published fragment is the chapter on Poland and the influences of the Dutch painting here. Gerson Digital is a very fine and scrupulous piece of editorial and translation work, but its novelty lies rather in the form: it has been published as a digital text interlaced with data (pictures, bibliography, person and artist indexes) that are drawn directly from vast databases which RKD has been building up for the past decades. The text is not therefore enclosed within the borders encircled by the author and his editors, but opens up to other resources. Reader may at some point abandon the text to follow an interesting thread by themselves. Gerson Digital clearly demonstrates the importance of databases for research in art history. Bibliographies, indexes, digital libraries, digital photo collections, and the like should no longer be understood as tools appropriate only for data storage and retrieval but also – and with time maybe primarily – as cornerstones of synthetic interpretation.
    Gerson Digital to pierwsza z serii monografi cyfrowych publikowanych przez holenderskie Rijksbureau voor Kunsthistorische Dokumentatie (RKD) w Hadze. Monografia jest przejrzaną i uzupełnioną wersją klasycznej już dziś pracy Horsta Gersona, Ausbreitung und Nachwirkung der holländischen Malerei des 17. Jahrhunderts (Haarlem 1942). Dotychczas opublikowany fragment obejmuje swym zasięgiem Polskę. Gerson Digital to edycja przygotowana bardzo pieczołowicie pod względem przekładu i redakcji, lecz jej nowatorstwo tkwi raczej w formie: jest to tekst w postaci cyfrowej, przepleciony rozmaitymi danymi (fotografiami, bibliografią, indeksami osobowymi), które odsyłają wprost do bogatych zasobów bazodanowych, zgromadzonych przez RKD w minionych dziesięcioleciach. Tekst nie jest przez to ograniczony ramami nakreślonymi przez autora i wydawców, lecz pozwala na przechodzenie do zasobów zewnętrznych. Czytelnik może więc porzucić lekturę na rzecz samodzielnego poszukiwania informacji w interesującej go kwestii. Gerson Digital jasno pokazuje, jak ważne są zasoby bazodanowe dla badań w zakresie historii sztuki. Bibliografie, indeksy, biblioteki cyfrowe i cyfrowe fototeki, nie powinny być odtąd postrzegane jedynie jako narzędzia do przechowywania i wyszukiwania danych, lecz raczej – a z czasem może: przede wszystkim – jako budulec, z którego powstają opracowania o syntetycznym charakterze.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2014, 55; 164-168
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hellenistic mimetic poetry
    Hellenistyczna poezja mimetyczna
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046825.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    estrangement device
    mimetic hymns
    urban bucolic
    Opis:
    Since Callimachus’ mimetic hymns, super-realistic sceneries are common in Alexandrian poetry. This type of ‘realism’, however, only accompanies textual interplay. It may even be subordinated to it, as a new reading of Theocritus’ Adoniazusae (Idyll 15) suggests.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 1; 5-15
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maurice Halbwachs, social memory, and the Greek lyric poets
    Maurice Halbwachs, pamięć zbiorowa i lirycy greccy
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046636.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Maurice Halbwachs
    social memory
    epinician poetry
    Sappho & Alcaeus.
    Opis:
    Literary texts may enable a much later reader to observe how collective memory interrelates with personalremembrance. This goes without saying for Jane Austen or George Eliot. What is new, however, is that passagesfrom epinician poetry by Simonides, Pindar, and Bacchylides may inform on the same process, i.e. theinvention of a society’s collective remembrance, or social memory. The argument is inspired by MauriceHalbwachs, according to whom a society’s cultural complexity is revealed by literature. Halbwachs readBalzac and Dickens, he often cited Stendhal and even Proust, but the practice of which he speaks obtained alsoin those groups in antiquity where Sappho and Alcaeus performed.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2016, 26, 1; 41-52
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezwykły przypadek wczesnego Mocka i klasyków
    The strange case of early Mock and the Classics
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365009.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    reception of Greek and Latin poetry
    crime-novel
    reception of classical education
    Achilles
    recepcja poezji greckiej i łacińskiej
    kryminał
    recepcja edukacji klasycznej
    Opis:
    Od ponad dekady Marek Krajewski publikuje kryminały, w których pojawia się postać oficera policji Eberharda Mocka. Choć proletariusz Mock jest synem szewca, uczył się w gimnazjum, a nawet na uniwersytecie. Widzimy, jak w międzywojennym Wrocławiu przypomina sobie klasyczne teksty, które nadal czytuje w oryginale. Nie jest jedynym policjantem z powieści kryminalnej, który ma taki zwyczaj. Do klasycznych tekstów powraca również we współczesnej Wenecji Commissario Brunetti, bohater opowieści Donny Leon. Jednak dobry glina Brunetti, człowiek spokojny i ustatkowany, szczęśliwy mąż wykładowczyni anglistyki na Uniwersytecie Ca’ Foscari, bardzo się różni od złego gliny Mocka, bohatera bardziej impulsywnego, nieustannie pobudzanego przez rudowłose prostytutki. Mock studiował kiedyś języki klasyczne i publikował artykuły naukowe po łacinie. Teraz prowadzi rozwiązłe życie, spędzając więcej czasu w burdelach niż w domu i to nie tylko z powodu obowiązków służbowych. Może to intensywne wspomnienia sprawiają, że działa w sposób tak niezrównoważony? Najczęściej Mock przypomina sobie swoją edukację klasyczną nagle, mimowolnie, tak, jakby przypominał sobie traumę. Kiedy przyjrzymy się bliżej, okazuje się, że te na pierwszy rzut oka przypadkowe cytaty stanowią komentarz do narracji, a proces ten jest zrozumiały wyłącznie dla Mocka, który upodabnia się coraz bardziej do zanurzonego w klasyce samotnika. Jako że jego siłami napędowymi są olbrzymi gniew i przytłaczający smutek, Mock odzwierciedla wielkiego bohatera Homeryckiego, Achillesa.
    For more than a decade now, Marek Krajewski is publishing crime novels, starring police officer Eberhard Mock. Although son of a shoe-maker, prole Mock went to high-school, even to university. In Wrocław between the wars, we see him remembering his classical texts, which he still reads in the original. He’s not the only police man in a crime novel to do so. In contemporary Venice, Commissario Brunetti, the protagonist of Donna Leon’s stories, regularly returns to classical texts, too. Good cop Brunetti, however, a calm and settled man, luckily married to a professor of English at Ca’ Foscari, differs much from bad cop Mock, a more agitated character, unremittingly aroused by red-haired prostitutes. Once, Mock studied classical languages and published academic papers in Latin. Now, we find him leading a dissolute life, spending more time in brothels than at home, and this not only for reasons of duty. Perhaps, his intense flash-backs make him behave so erratically? In fact, more often than not, Mock remembers his classical education suddenly, involuntarily, as if he is reminded of a trauma. On closer inspection, these at first sight arbitrary citations comment on the narrative, a process intelligible to Mock alone, who more and more imitates the life of a highly classical loner. Since monstrous anger and over-whelming sorrow are his driving forces, Mock mirrors a great Homeric hero, Achilles.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2018, 13; 62-75
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pushkin and Ovid
    Puszkin i Owidiusz
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045695.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ‘docufiction’
    Tynyanov
    Stendhalian
    Pnin
    Propertius
    Opis:
    Alexander Pushkin knew what he shared with Ovid. Both were exiled, having enjoyed a splendid life, both were highly gifted, and not too shy of erotic adventures – of which they speak amply in their poetry. The Russian formalist Tynyanov pointed at such similarities, inventing the literary genre of ‘docufiction’.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 2; 105-117
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some Observations on T.S. Eliot’s “Murder in the Cathedral”
    Kilka uwag na temat sztuki T.S. Eliota pt. „Mord w K atedrze”
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046648.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Eliot Murder in the Cathedral
    Aeschylus Agamemnon
    Louis MacNeice
    Wyndham Lewis
    Opis:
    Louis MacNeice translated Aeschylus’ Agamemnon in such a way that some were reminded of T.S. Eliot’s playMurder in the Cathedral. Both plays were staged in the mid-1930s in England, and the authors correspondedwith each other. At first sight, this is the story of a minor figure imitating greater stylishness. A closer analysis,however, reveals that Eliot drew largely on Aeschylus’ Agamemnon. This is new, yet on second thoughts, notsurprising: being obsessed by heritage and tradition, Eliot was surely a fervent reader of classical tragedies,perhaps even a fine connoisseur. Nevertheless, there is another story, lurking in the background so to say, thistime about a great poet indebted to a subtle and sensitive mind.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2016, 26, 2; 143-151
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Notion of "communis schola" in the Thought of Jean Gerson (1363–1429)
    Autorzy:
    Micali, Luciano
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027738.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Gerson
    Scholasticism
    doctrine
    theology
    common school
    unity
    Latin
    error
    heresy
    University
    mysticism
    Opis:
    The article aims to analyze the meaning and the role of the notion of communis schola in the theological and ecclesiological thought of Jean Gerson (1363–1429), Chancellor of the University of Paris, schoolman influent in every intellectual debate of his time, and renowned spiritual advisor. Driven by a constant concern for the unity of the Church, Gerson is aware of the need to realize this unity first of all within the University environment, in order to avoid the circulation and the spread of heterodox or even heretical doctrines; his references to the concept of “common school”, in different textual contexts and with various shades of meaning, invest not only the doctrinal contents, but also the methodology, the moral attitudes, and the right theological models of the ideal master and of the ideal student of theology. The article also touches the way in which the Parisian chancellor deals with mysticism and mystical writers, using the concept of “common school” to define the borders and the terms in which it is possible to access the difficult and obscure field of the mystical theology.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2021, 11; 633-651
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Son of Homer – Ezra Pound’s Odyssey
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046573.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    multi-layered intertextuality
    Alfred Tennyson
    Andreas Divus Justinopolitanus
    Palamedes
    Opis:
    Ezra Pound was obsessed with Ulysses. He identified with him throughout his Cantos, a work Pound opens by stealthily reworking a passage from an obscure 16th-century Latin translation of Homer’s Odyssey. The son of Homer Pound, Ezra led a Ulyssean life in various senses – leaving his home country only to return after his adventures, simulating madness, telling lies. He shares the lying and the way of life with his contemporary Lawrence of Arabia. Both translated the Odyssey and both, like Ulysses, lost all their friends (or alienated nearly everyone). All three were much despised for their habits, Ulysses in general by the Greek classical tragedians, Pound in particular by George Orwell, and Lawrence by practically everybody.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 2; 103-112
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Time and Age as Protagonists in Sophocles’ Oedipus Coloneus
    Autorzy:
    Schade, Gerson
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046794.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Time
    Age
    Classical Tragedy
    Oedipus
    King Lear
    Macbeth
    Opis:
    Sophocles’ second Oedipus-play clearly relates to the first; it holds, however, a particular place in literary history, for it was the last play to be included into the canon of classical Attic tragedy. Moreover, the play shows another peculiarity: though the idea that death can be preferable to life is familiar to all Sophoclean protagonists, Oedipus was the only one allowed to get old, a process depicted quite realistically by old Sophocles. Oedipus’ self-explanation, however, that he suffered himself more than he really acted, resembles much a Catch-22 situation: if that were the case in those days, as Oedipus says that it was, he then was crazy and didn’t have to do what he did; but if he didn’t want to do what he did then, he was sane and had to do it, because the gods wanted him to do it. The proposed new reading of the play shows how time and age work on Oedipus’ frame of mind: a desire for whitewashing is acted out in a blame-game, awareness of what is to come is coupled with rather a hesitant manner as though he is slightly unsure of himself (what he is not), and eventually, being out of touch with time and fearing to be left alone make Oedipus curse, for he had been treated unjustly: Oedipus comes close to Shakespeare’s King Lear, though he does not go mad, he only becomes bad and dangerous to know.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 2; 5-14
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies