Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "evidence in trial" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Admissibility of Evidence Obtained as a Result of Issuing an European Investigation Order in a Polish Criminal Trial
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597366.pdf
Data publikacji:
2021-08-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
admissibility of evidence, evidence in criminal trial, European Investigative Order, Polish criminal trial
Opis:
This article analyses the admissibility of evidence gathered by the Polish procedural authorities as a  result of issuing an European Investigation Order, on the basis of provisions implemented due to the adoption on the 3th of April 2014 of the Directive of the European Parliament and of the Council regarding the European Investigation Order in criminal matters. This Directive created a mechanism that allows for transfer of evidence between EU Member States. In this text the question will be answered how to deal with results of investigative measures that have been legally obtained in the executing state but despite acting in accordance with the legality principle by both states, happen to be illegal in the issuing Member State. Another discussed problem is how the rules of admissibility of evidence obtained from the result of issuing an EIO work in Poland – or at least how they should operate. The second discussed issue thus will refer to the current provisions in force in Poland regulating the method of dealing with evidence obtained abroad – that is also with evidence transferred from other Member States. It will be shown that they are unclear and may lead to undesirable results. In addition,  suggested changes in Polish law will be proposed.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 67-92
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z doświadczeń historyka prawa jako biegłego sądowego
From the experience of a historian of law in the capacity of an expert witness before the court
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533268.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
judicial proceeding
civil proceeding
evidence in trial
expert witness
expert witness in history of law
history of law
Roman Catholic Parish in Niepołomice
postępowanie sądowe
postępowanie cywilne
dowody w procesie
biegły sądowy
biegły sądowy z historii prawa
historia prawa
parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach
Opis:
The judiciary construed as the operation of courts is based on the principle known from its Latin expression as iura novit curia, which means that “the court knows the law”, which originated with the authors of mediaeval glosses. The rule means that courts should have the fullest possible, even if not complete, knowledge of the law that they are bound to apply in reference to the facts (events) determined in the basic court procedure, understood as events taking place in the external world. History of law is a field of legal sciences. A historian of law has certain specialist knowledge. In the article, the author discusses the court cases in which he was appointed as an expert witness historian of law. For example, he participated in trial before the Regional Court in Wieliczka by the Roman Catholic Parish in Niepołomice vs the District State Forest Authority. The task was to define the legal character of a benefit resulting from the charter of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) of 4th October 1358. Expert witnesses are summoned to ascertain facts. In the case of an expert witness historian of law, the question, however, looks differently. In this case, the opinion refers not to the realm of pure facts but rather to the legal assessment of these facts in the light of the law binding on the date of the event, construed not only through the letter of the law, but also with the acknowledgement of the contemporary adjudication and the legal doctrine of the time. An expert witness historian of law ascertains the facts against the background and in relation to law. Law, as a rule, defines the essence of a given fact in the light of law. The object of opinion of an expert witness historian of law is thus not only the contents of law that was binding in the past, but rather the practice of its application in a given time and space. Law of the past, especially distant, lies within the notional scope of foreign law, as mentioned in Art. 1143 § 3 of the Civil Procedure Code.
Wymiar sprawiedliwości rozumiany jako działalność sądów opiera się na zasadzie znanej w swej łacińskiej formule iura novit curia, czyli „sąd zna prawo”, pochodzącej od średniowiecznych glosatorów. Reguła ta oznacza, że sądy winny posiadać jak najpełniejszą, jeśli nawet nie całkowitą znajomość prawa, które zobowiązane są stosować w odniesieniu do ustalonych w procesie sądowym faktów (zdarzeń), rozumianych jako zaszłości w świecie zewnętrznym. Historia prawa jest dziedziną nauki prawa. Historyk prawa posiada pewną specjalistyczną wiedzę. W artykule autor omawia sprawy sądowe, w których był powoływany jako biegły historyk prawa. W szczególności z jego udziałem toczył się proces wszczęty przed Sądem Rejonowym w Wieliczce przez Parafię Rzymsko-Katolicką w Niepołomicach przeciwko Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zadaniem miało być ustalenie charakteru prawnego świadczenia wynikającego z aktu erekcyjnego króla Kazimierza Wielkiego z dnia 4 października 1358 r. Biegli powoływani są do ustalenia faktów. W przypadku biegłego historyka prawa kwestia ta przedstawia się jednak inaczej. Przedmiotem opinii jest w tym przypadku nie tyle sfera czysto faktyczna, ile ocena prawna tych faktów w świetle obowiązującego w dacie zdarzenia prawa postrzeganego nie tylko przez literę tego prawa, ale także z uwzględnieniem judykatury tego czasu, a także doktryny prawnej. Biegły historyk prawa ustala fakty na tle i w związku z prawem. Prawo określa z reguły istotę danego faktu w świetle prawa. Przedmiotem opinii biegłego historyka prawa jest nie tylko treść obowiązującego w przeszłości prawa, co praktyka jego stosowania w danym miejscu i czasie. Prawo w przeszłości, zwłaszcza odległej mieści się w zakresie pojęciowym prawa obcego, o którym mowa jest w art. 1143 § 3 kodeksu postępowania cywilnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 303-310
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza śledcza jako dowód w procesie karnym
The investigation analysis as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Kościelniak-Marszał, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697729.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
investigation
investigation analysis
criminal procedure
procedural guarantees
right to defence
Opis:
The investigation analysis consists in performing a series of ordered actions completed according to the established order and aimed at reaching the most precise and logical conclusion based on the information available. Thus, analysts’ actions focus on the study of actual and potential relationship between individual pieces of information which may be relevant for determination of a crime and its perpetrator. Their job involves processing and selecting information possessed by the procedural authority, according to specific criteria in order to present it in the form that will help recreate the chain of events and draw conclusions. Although the investigation analysis has not been mentioned in the Code of criminal procedure, one must agree that as a method of establishing evidence it should find its place in the criminal proceedings. This is because the rejection of new evidence would be nothing else but resignation of law enforcement authorities from adapting to a new situation within the scope of crime. However, we must make sure that introduction of the results of the investigation analysis into criminal proceedings does not negatively affect the principles of the proceedings, in particular with regard to a fair trial and the right to defence, and in no way does it connect with violation of the related procedural guarantees.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 3; 63-76
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość zapisu z monitoringu wizyjnego jako materiału dowodowego w procesie karnym
The value of recording from video monitoring as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Socha, Robert
Matuszek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403712.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
bezpieczeństwo
monitoring miejski
materiał dowodowy
proces karny
security
city monitoring
evidence
criminal trial
Opis:
Kamery monitoringu wizyjnego stanowią dzisiaj nieodłączny element otacząjącej nas rzeczywistości. Jedną z funkcji monitoringu wizyjnego jest funkcja dowodowa, która wskazuje na możliwość dokonania identyfikacji grupowej lub indywidualnej osób oraz przedmiotów materialnych w oparciu o materiał dowodowy, jaki stanowi obraz zarejestrowany przez monitoring wizyjny. Celem przeprowadzonych badań było zdiagnozowanie skali wykorzystania zapisu wizyjnego ze względu na jego funkcję dowodową oraz ustalenie jego znaczenia jako materiału dowodowego w procesie karnym. Kluczową rolę w procesie badawczym odegrała metoda analizy przypadków zastosowana do analizy postępowań karnych, w których były przeprowadzone ekspertyzy identyfikacyjne z wykorzystaniem materiału dowodowego w postaci zapisu wizyjnego. Jak wynika z przeprowadzonych badań, jeżeli jakość zabezpieczonego materiału dowodowego na to pozwala, to zapis wizyjny posiada dużą wartość dowodową, mogącą mieć decydujący wpływ na rozstrzygnięcia w toczących się procesach karnych. Wykonane ekspertyzy nie wpływają jedynie na wydanie wyroków skazujących, ale stanowią również podstawę uniewinnienia podejrzanego/oskarżonego.
Today, video surveillance cameras constitute an integral part of the reality that surrounds us. One of the functions of video surveillance is the probative function, which allows for group or individual identification of people and material objects based on evidence in the form of images recorded by video monitoring. The purpose of the research was to diagnose the scope of use of video recording due to its probative function and to determine its significance as evidence in a criminal trial. A key role in the research process was played by the method of case analysis, applied to the scrutiny of criminal proceedings, in which identification experiments were carried out with the use of evidence in the form of video recording. As results from the conducted tests, if the quality of the secured evidence is good enough, video recording has a high probative value, which may have a decisive impact on the decisions taken in pending criminal proceedings. The expert opinions not only affect criminal conviction, but also constitute the basis for acquitting a suspect/an accused person.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 2, 35; 125-136
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie pozyskanych materiałów z czynności operacyjno-rozpoznawczych jako dowód w procesie karnym
The use of materials obtained from operational activities as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Sobejko, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850843.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
operational activities
police provocation
proof in a criminal trial
czynności operacyjno-rozpoznawcze
prowokacja policyjna
dowód w procesie karnym
Opis:
Nauka procesu karnego jest zgodna co do faktu, że przestępstwa ścigane z urzędu w zakresie odpowiedzialności karnej należą do obowiązków organów procesowych. Prawo do przeprowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych mają tylko te organy państwowe, którym przepisy właściwej ustawy takie uprawnienia przyznają. Jeżeli zgromadzony na podstawie kontroli operacyjnej materiał ma stanowić dowód w procesie karnym, to muszą zostać spełnione wymogi legalizujące takie działania, jakie nakłada na nie ustawa. Czynności operacyjno-rozpoznawcze powinny być dopuszczalne wyłącznie w uzasadnionych okolicznościach – a ich przekroczenie powinno zaowocować brakiem odpowiedzialności karnej oskarżonego oraz wydaniem wyroku uniewinniającego.
According to the rules governing criminal action offences prosecuted ex officio in the criminal liability are included in the duties of procedural organs. The right to conduct preliminary investigation activities belongs only to the state bodies that received such a right by the law. If the material gathered is supposed to constitute evidence in a criminal trial, then all the requirements set by the law must be met. Preliminary investigation activities should be carried out only in justified circumstances and breaching them should result in the lack of criminal liability of the accused and passing exculpatory sentence.
Źródło:
Facta Simonidis; 2016, 9, 1; 305-318
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania instrukcyjne sądu pierwszej instancji w postępowaniu dowodowym w procesie cywilnym po nowelizacji ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw
Instructions of the court of first instance in the taking of evidence in a civil trial after the amendment by the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and some other acts
Autorzy:
Manowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173440.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
czynności procesowe
obowiązek informacyjny sądu
pouczenie stron
model procesu cywilnego
zasada lojalności procesowej
procedural actions
information obligation of the court
instruction to the parties
model of the civil process
the principle of procedural loyalty
Opis:
Ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469 ze zm.) kolejny raz zmieniono model procesu cywilnego w obszarze postępowania dowodowego. Zmiany dotyczą przede wszystkim fazy przygotowawczej przed etapem gromadzenia materiału dowodowego oraz zasad jego gromadzenia w kontekście realizacji zasady koncentracji materiału dowodowego. W ramach tej nowelizacji zmodyfikowano i rozszerzono także obowiązek informacyjny sądu wynikający zarówno z przepisów ogólnych, jak i szczególnych. Obejmuje on pouczenia o prawach i obowiązkach procesowych stron, co ma usprawnić i przyspieszyć gromadzenie materiału procesowego. Wzmocnieniu uległa także zasada lojalności procesowej, która powinna być stosowana przez sąd wobec stron. Znalazło to wyraz w nowych rozwiązaniach wprowadzonych w art. 156[1] oraz art. 156[2] Kodeksu postępowania cywilnego. Pierwszy z nich obejmuje pouczenie stron o prawdopodobnym wyniku sprawy w świetle zgłoszonych do tej chwili twierdzeń i dowodów. Drugi z wymienionych przepisów wyraża to, że sąd ma obowiązek uprzedzenia stron o możliwości rozstrzygnięcia o żądaniu lub wniosku strony na innej podstawie prawnej niż wskazana przez stronę. W artykule przeprowadzono analizę tych przepisów regulujących obowiązek informacyjny sądu, które mogą mieć wpływ na przebieg postępowania dowodowego.
With the introduction of the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and certain other acts (Journal of Laws 2019.1469), the model of the civil proceedings in the area of proceedings to take evidence was changed once again. The amendments mainly pertain to the preparatory phase before the evidence collection stage and the rules of evidence collection in the context of implementation of the principle of evidence material concentration. As part of the amendment, the court’s information requirement, laid down both in general and specific provisions, has been modified and extended. It includes instructions on the rights and procedural obligations of the parties, which is expected to streamline and accelerate the collection of evidence to be used in court. The principle of procedural loyalty, which should be applied by the court in relation to the parties, has also been enhanced. This is reflected in the new solutions introduced in Article 156[1] and Article 156[2]. The first Article includes instructions to the parties on the likely outcome of the case in light of the arguments and evidence submitted to date. The second Article sets out the obligation on the part of the court to warn the parties of the possibility of ruling on the application or request on a legal basis other than the one indicated by the party. The paper analyses the provisions governing the court’s information requirement, which may affect the course of proceedings.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 52; 30-49
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inadmissibility of police entrapment evidence in the US and German trials in the light of the case-law of the US Supreme Court and the ECTHR
Niedopuszczalność dowodu z prowokacji policyjnej w procesie amerykańskim i niemieckim w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego USA i ETPCz
Autorzy:
Kulesza, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199783.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
entrapment
fair trial
Germany
USA
European Court of Human Rights
US Supreme Court
prowokacja
prawo do sądu
Niemcy
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Sąd Najwyższy USA
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie próby porównania standardu amerykańskiego i standardu europejskiego w zakresie niedopuszczalności dowodów z nielegalnej prowokacji policyjnej. Mimo jakościowych różnic pomiędzy systemem common law i systemem civil law (opisywanym tu na przykładzie Niemiec) w obu systemach uznano prowokację policyjną za efektywną metodę zwalczania przestępczości, jednakże przyjęto różne standardy jej stosowania. W procesie amerykańskim, który dopuszcza aktywne formy prowokacji, Sąd Najwyższy USA i większość sądów federalnych przy ocenie zarzutu obrony stosują subiektywny test obrony opartej na zarzucie prowokacji, koncentrujący się na predyspozycjach prowokowanej osoby do popełnienia przestępstwa. Z kolei wypracowany przez orzecznictwo ETPCz (w tym w sprawach niemieckich) standard oceny dopuszczalności dowodów z nielegalnej (przede wszystkim aktywnej) prowokacji opiera się na stosowaniu dwóch testów: materialnego (badającego zarówno predyspozycje prowokowanej osoby, jak i legalność skierowanej wobec niej działań policji) oraz procesowego, polegającego na weryfikacji rzetelności rozpoznawania przez sądy krajowe zarzutu podżegania przez policję do przestępstwa. Podstawowej różnicy między analizowanymi standardami należy szukać w skutkach nielegalnej prowokacji. W systemie amerykańskim stanowi ona kontratyp odpowiedzialności sprawcy za przestępstwo popełnione wskutek prowokacji, zaś standard strasburski dopuszcza sanowanie negatywnych skutków takiego nielegalnego dowodu w postępowaniu sądowym wtedy, gdy Trybunał uznaje, że „proces sądowy oceniany jako całość był rzetelny”, zaś dowód z nielegalnej prowokacji nie był istotny dla skazania oskarżonego.
The aim of this paper is to compare the American and European standards of the inadmissibilityof evidence of unlawful police entrapment. In US criminal procedure, which permits activeforms of entrapment, the US Supreme Court and most federal courts apply a subjective test forthe entrapment defence, focusing on the predisposition of the person provoked to commit thecrime and, less often, an objective test examining the legality of government agents’ actions.The Strasbourg standard (including German cases) is based on two tests: a substantive one(examining both the predisposition of the person being provoked and the legality of the policeactions) and a procedural one, which consists in verifying the reliability of the national courts’recognition of the charge of incitement to commit a crime by the police The basic differencebetween the analysed standards is to be found in the effects of illegal entrapment. In the USsystem, it is a justification to the perpetrator’s responsibility for a crime committed as a resultof entrapment, and the Strasbourg standard allows for sanctioning the negative effects of suchillegal evidence to be convalidated in criminal trial when the Court considers that “the trialas a whole was fair”.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 39-56
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concept of Research on Economic Crime in the Context of the Research Task “Optimization of Evidence, Forensic and Operational Activities in Cases of Economic Crime From the Perspective of Law Enforcement Authorities”.
Autorzy:
Porwisz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375045.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
methods
hypotheses
research problems
economic crimes
evidence
law enforcement agencies
criminal trial
Opis:
The aim of the publication is to outline the concept of research in the area of economic crime, which has been outlined on the basis of the undertaken research issues related to the implementation of the research task, entitled: “Optimization of evidence, forensic and operational activities in cases of economic crime from the perspective of law enforcement authorities”, which will allow to create an effective model for combating it. In the article, current research problems have been identified. The research project will include actions aimed at defining, designing and then determining the possibility of implementing practical tools to increase the effectiveness of law enforcement. An important research element, which is a basis for formulating specific conclusions and recommendations, will be to conduct a survey of opinions and expectations of practitioners concerning the possibilities of improving the detection process. The assumed research concept also involves diagnosing economic crimes (in terms of evidence, forensic and operational aspects). There are cases of evidence-intensive, multi-aspect cases in which the methods of action of the perpetrators constitute a challenge for law enforcement agencies in the legal or tactical aspect. Corresponding to the diagnosed research problems, several research levels have been proposed, such as causes, scale of economic crime, dynamics of crime, methods and mechanisms of committing crimes, and ways of counteracting them. As a result of in-depth research on the phenomenon of economic crime, proposals for specific solutions will be worked out, which may constitute a specific compendium of knowledge on the issues raised. The research concept covers a wide range of issues that correspond to the current challenges in combating this type of crime. A detailed description of the problems, and the research concept adopted allows us to conclude that the results of the research may be theoretically valuable and useful for science and practice. This publication constitutes a preliminarily research concept adopted within the framework of the research task INP-2/2018/P/MP funded by the Ministry of Science and Higher Education.
Źródło:
Internal Security; 2020, 12(1); 45-53
2080-5268
Pojawia się w:
Internal Security
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
The seal of confession in a criminal trial vs revocation of the authority to administer the sacrament of penance in canon law
Autorzy:
Gil, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16728941.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
spowiedź
tajemnica spowiedzi
zakaz dowodowy
prawo kanoniczne
proces karny
spowiednik
penitent
confession
seal of confession
inadmissibility of evidence
canon law
criminal trial
confessor
Opis:
The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.
Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 185-206
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt zmian z dnia 28 listopada 2017 roku w postępowaniu cywilnym
The draft of amendments dated 28th of November 2017 in civil proceedings
Autorzy:
Sadkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186903.pdf
Data publikacji:
2019-02-28
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
projekt
postępowanie cywilne
postępowanie przygotowawcze
rozprawa
prekluzja dowodowa
draft
civil procedure
preparatory proceedings
trial
evidence limitation
Opis:
Niniejsza publikacja dotyczy proponowanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości zmian, które mają usprawnić i przyśpieszyć postępowanie cywilne. Projekt przewiduje zmiany w kodeksie postępowania cywilnego, ustawie o księgach wieczystych i hipotece, ustawie o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ustawie prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawie o komornikach sądowych i egzekucji, ustawie o dochodzeniu roszczeń grupowych. Najistotniejsze zmiany dotyczą postępowania cywilnego. Projekt wprowadza nowe instytucje i nowe uprawnienia dla stron oraz przywraca odrębne postępowanie gospodarcze. Ponadto założeniem zmian jest także uczynienie stron współodpowiedzialnymi za wynik procesu. Projekt jest na etapie konsultacji i nie wiadomo jaki będzie rezultat prac legislacyjnych.
This publication is regarding changes proposed by the Ministry of Justice which they are supposed to streamline and to precipitate the civil procedure. The draft is anticipating amendments to the Code of Civil Procedure, the act on the land register and the mortgage, the act on court fees in civil cases, for act law on the system of courts of general jurisdiction, the act on bailiffs and the execution, the act on pursuing claims group. Substantial changes concern the civil procedure. The draft is introducing new institutions and new entitlements for sides as well as is restoring separate economic proceedings. Moreover also making sides is assuming changes jointly responsible behind the outcome of the process. The draft is on the consultation phase and it isn't known what result of legislative works will be.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 2; 46-51
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutki bezczynności strony w procesie cywilnym w kontekście świadomości prawnej społeczeństwa
The effects of inaction of a party in a civil trial in the context of the legal awareness of the society
Autorzy:
Kaczorowski, Krzysztof
Nosiadek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231843.pdf
Data publikacji:
2023-03-16
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:
postępowanie cywilne
bezczynność
doręczenie
wyrok zaoczny
prekluzja dowodowa
civil proceedings
inactivity
delivery
default judgment
exclusion of evidence
Opis:
Niniejsze opracowanie wskazuje konsekwencje braku aktywności strony w postępowaniu cywilnym. Koncentruje się na problematyce prekluzji dowodowej oraz omawia instytucję wyroku zaocznego. Ponadto porusza kwestię strategii nieodbierania korespondencji przez pozwanego lub uczestnika oraz jej następstwa, prezentując temat zarówno w świetle obecnie obowiązującego stanu prawnego jak i w brzmieniu norm prawnych sprzed nowelizacji. W artykule zawarto analizę instytucji doręczenia korespondencji za pośrednictwem komornika. Publikacja omawia także funkcję kuratora procesowego dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Opracowanie podkreśla konieczność stałego zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa, co może prowadzić do uniknięcia opisanych w nim negatywnych skutków.
This study indicates the consequences of a party's inactivity in civil proceedings. It focuses on the issue of evidence preclusion and discusses the institution of default judgment. In addition, it raises the issue of the defendant's or participant's failure to collect correspondence and its consequences, presenting the subject both in the light of the current legal status and the wording of legal norms before the amendment. The article contains an analysis of the institution of delivering correspondence through a bailiff. The publication also discusses the function of a curator for a person unknown from theirs place of stay. The study emphasizes the need to constantly increase public legal awareness, which may lead to avoiding the negative effects described in it.
Źródło:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2022, 2(103); 111-125
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Механізм оскарження та способи перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні
Mechanism of Appeal and Methods of Verification of the Expert Opinion in Criminal Proceedings
Autorzy:
Петрович Жмудінський (Petrovych Zhmudinskyy), Василь (Vasyl)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185487.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
висновок експерта
спеціальні знання
кримінальне провадження
докази
оскарження
судовий розгляд
expert opinion
special knowledge
criminal
proceedings
evidence
appeal
trial
Opis:
The article is devoted to the study mechanisms of appeal and methods of verification of the expert opinion in criminal proceedings. It is proved that the expert opinion, as well as other collected evidence, should be verified for its compliance with the requirements of the legislation and consistency with the case materials, and if violations are detected during its preparation, such an opinion should be subject to appeal. It is indicated that the methods of verifying the expert opinion are defined by articles 332 and 356 of the Criminal Procedure Code of Ukraine. However, the peculiarity of carrying out this verification of the expert opinion is that such verification is possible only at the stage of judicial proceedings, while the current Criminal Procedure Code of Ukraine does not provide for a mechanism for verifying the expert opinion at the stage of pre-trial investigation. Attention is drawn to the fact that despite the absence of a legally defined mechanism for appealing an expert opinion in accordance with the norms of the Criminal Procedure Code of Ukraine, a party to criminal proceedings is not deprived of the right to appeal against such an opinion in a different order, namely by submitting to the Central Expert Qualification Commission of the Ministry of Justice of Ukraine an application for initiating disciplinary proceedings against an expert who violated the current legislation during the relevant expert examination. The grounds for submitting this application for initiation of disciplinary proceedings are: non-compliance of the expert’s specialty with the type of expert examination conducted by it; non-compliance of the content of questions put to the expert’s decision with the requirements of scientific and methodological recommendations; application by an expert of improper methodology of forensic examination; conducting expert research to clarify issues of law. It is argued that if, as a result of a review of the disciplinary responsibility of a forensic expert, it is found that he violates the norms of current law, then such an expert will be held disciplinarily liable, and the expert’s expert opinion drawn up by such an expert will be considered inadmissible evidence.
Статтю присвячено дослідженню механізмів оскарження та способів перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні. Доведено, що висновок експерта, як і інші зібрані докази, слід перевіряти на його відповідність вимогам законодавства та узгодженість з матеріалами справи, а в разі виявлення порушень такий висновок має підлягати оскарженню. Зазначено, що способи перевірки висновку експерта визначено статтями 332 і 356 Кримінального процесуального кодексу України. Проте особливість здійснення вказаної перевірки висновку експерта полягає в тому, що така перевірка можлива тільки на стадії судового розгляду, а механізму перевірки висновку експерта на стадії досудового розслідування чинний КПК України не передбачає. Звернено увагу на те, що, незважаючи на відсутність законодавчо визначеного механізму оскарження висновку експерта згідно з нормами КПК України, сторона кримінального провадження не позбавлена права оскаржити такий висновок в іншому порядку, а саме шляхом подання до Центральної експертно-кваліфікаційної комісії Міністерства юстиції України заяви про порушення дисциплінарного провадження щодо експерта, який порушив чинне законодавство в ході проведення відповідної експертизи. Підставами для подання зазначеної заяви про порушення дисциплінарного провадження є такі: невідповідність спеціальности експерта виду проведеної ним експертизи; невідповідність змісту питань, поставлених на вирішення експертові, вимогам Науково-методичних рекомендацій з питань підготовки та призначення судових експертиз та експертних досліджень; застосування експертом неправильної методики проведення судової експертизи; недотримання експертом правил оформлення (структури) відповідного висновку; проведення експертом дослідження для з’ясування питань права. Аргументовано, що в разі, якщо за наслідками розгляду питання щодо дисциплінарної відповідальности судового експерта буде встановлено порушення ним норм чинного законодавства, то такого експерта буде притягнуто до дисциплінарної відповідальности, а висновок експертизи, складений таким експертом, буде вважатись недопустимим доказом.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 46-54
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności sprawy a dowodzenie w procesie o nieważność małżeństwa ob exclusionem indissolubilitatis
The circumstances of the case and proving in a trial for nullity of a marriage ob exclusionem indissolubilitatis
Autorzy:
Krajczyński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151029.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo
proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa
wyłączenie nierozerwalności małżeństwa
dowodzenie
dowód
okoliczności sprawy
okoliczności osoby
okoliczności małżeństwa
okoliczności czasu i miejsca
marriage
trial of nullity of marriage
exclusion of the indissolubility of marriage
proving
evidence
circumstances of the case
circumstances of the person
circumstances of marriage
circumstances of time and place
Opis:
Opracowanie jest kolejnym przyczynkiem do zgłębienia, w drodze analizy, merytorycznego bogactwa orzeczeń sędziów Roty Rzymskiej w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa z tytułu wykluczenia nierozerwalności. Stanowi próbę zebrania i przedłożenia wybranych zasad prawnych dotyczących okoliczności sprawy, które formułują członkowie zwyczajnego trybunału ustanowionego przez Biskupa Rzymskiego dla przyjmowania apelacji (kan. 1443 KPK/83). Poniższe uwagi dotyczące dowodzenia w sprawach o nieważność małżeństwa ob exclusionem boni sacramenti z uwzględnieniem, jak chce Jan Paweł II, „konkretnych uwarunkowań każdego poszczególnego związku”1, stanowią kontynuację rozważań zawartych w artykule pt. „Badanie okoliczności, które pomagają ustalić myślenie i wolę domniemanego symulanta w sprawach o nieważność małżeństwa ob exclusionem indissolubilitatis”
The study is another contribution to exploring, through an analysis, the substantive wealth of judgments of the Roman Rota judges in cases for nullity of marriage due to the exclusion of indissolubility. It is an attempt to collect and present selected legal principles concerning the circumstances of the case, which are formulated by the members of the ordinary tribunal established by the Roman Pontiff for receiving an appeal (can. 1443 CIC/83). The following remarks on proving in cases of nullity of marriage ob exclusionem boni sacramenti, taking into account, as John Paul II wants, "specific conditions of each individual relationship", constitute a continuation of the considerations contained in the article entitled "Study of the circumstances that help to establish the thinking and will of the alleged simulator in cases of nullity of marriage ob exclusionem indissolubilitatis".
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2022, 33, 1; 141-176
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej
On the structure of inadmissibility of an action in criminal proceedings
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692744.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
an action in criminal proceedings
a conventional action
inadmissibility of action
invalidity of action
convalidation
inadmissibility of evidence
sequence of actions
formalisation
inadmissibility of a criminal trial
czynność procesowa
czynność konwencjonalna
niedopuszczalność czynności
nieważność czynności
konwalidacja
niedopuszczalność dowodów
sekwencja czynności
formalizacja
konwencjonalizacja
niedopuszczalność procesu karnego
Opis:
The paper deals with inadmissibility of actions in criminal proceedings analysed in the context of a theoretical concept of conventional actions in law. Attention has been drawn to the doctrinal (sensu largo) and legal (sensu stricto) approach to the inadmissibility of an action in criminal proceedings. Based on the above concept, an attempt has been made to establish whether inadmissibility sensu stricto is related to the infringement of the constitutive rules isolated for individual actions in criminal proceedings. Two basic definitions of the term inadmissibility of an action in criminal proceeding sensu stricto have been proposed. The analysis presented in the paper has been verified against inter alia, the institutions introduced by virtue of amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September as provided in its Articles14 § 2 and 168a.
Artykuł poświęcony jest problematyce niedopuszczalności czynności karnoprocesowych ujmowanych w kontekście teoretycznoprawnej koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie. Zwrócono uwagę na doktrynalne (sensu largo) oraz kodeksowe (sensu stricto) ujęcie konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowych. W oparciu o wskazaną koncepcję podjęto próbę ustalenia, czy niedopuszczalność sensu stricto łączy się z naruszeniem tzw. reguł konstytutywnych wyodrębnianych dla poszczególnych czynności karnoprocesowych. Konsekwencją przeprowadzonych rozważań jest propozycja wyróżnienie dwóch zasadniczych znaczeń niedopuszczalności czynności karnoprocesowej sensu stricto. Przeprowadzona analiza zweryfikowana została w odniesieniu m.in. do instytucji wprowadzonych przez ustawodawcę na mocy noweli do Kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. określonych w art. 14 § 2 oraz 168a k.p.k.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 161-173
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies