Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal evidence" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 85
Tytuł:
Механізм оскарження та способи перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні
Mechanism of Appeal and Methods of Verification of the Expert Opinion in Criminal Proceedings
Autorzy:
Петрович Жмудінський (Petrovych Zhmudinskyy), Василь (Vasyl)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185487.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
висновок експерта
спеціальні знання
кримінальне провадження
докази
оскарження
судовий розгляд
expert opinion
special knowledge
criminal
proceedings
evidence
appeal
trial
Opis:
The article is devoted to the study mechanisms of appeal and methods of verification of the expert opinion in criminal proceedings. It is proved that the expert opinion, as well as other collected evidence, should be verified for its compliance with the requirements of the legislation and consistency with the case materials, and if violations are detected during its preparation, such an opinion should be subject to appeal. It is indicated that the methods of verifying the expert opinion are defined by articles 332 and 356 of the Criminal Procedure Code of Ukraine. However, the peculiarity of carrying out this verification of the expert opinion is that such verification is possible only at the stage of judicial proceedings, while the current Criminal Procedure Code of Ukraine does not provide for a mechanism for verifying the expert opinion at the stage of pre-trial investigation. Attention is drawn to the fact that despite the absence of a legally defined mechanism for appealing an expert opinion in accordance with the norms of the Criminal Procedure Code of Ukraine, a party to criminal proceedings is not deprived of the right to appeal against such an opinion in a different order, namely by submitting to the Central Expert Qualification Commission of the Ministry of Justice of Ukraine an application for initiating disciplinary proceedings against an expert who violated the current legislation during the relevant expert examination. The grounds for submitting this application for initiation of disciplinary proceedings are: non-compliance of the expert’s specialty with the type of expert examination conducted by it; non-compliance of the content of questions put to the expert’s decision with the requirements of scientific and methodological recommendations; application by an expert of improper methodology of forensic examination; conducting expert research to clarify issues of law. It is argued that if, as a result of a review of the disciplinary responsibility of a forensic expert, it is found that he violates the norms of current law, then such an expert will be held disciplinarily liable, and the expert’s expert opinion drawn up by such an expert will be considered inadmissible evidence.
Статтю присвячено дослідженню механізмів оскарження та способів перевірки висновку експерта в кримінальному провадженні. Доведено, що висновок експерта, як і інші зібрані докази, слід перевіряти на його відповідність вимогам законодавства та узгодженість з матеріалами справи, а в разі виявлення порушень такий висновок має підлягати оскарженню. Зазначено, що способи перевірки висновку експерта визначено статтями 332 і 356 Кримінального процесуального кодексу України. Проте особливість здійснення вказаної перевірки висновку експерта полягає в тому, що така перевірка можлива тільки на стадії судового розгляду, а механізму перевірки висновку експерта на стадії досудового розслідування чинний КПК України не передбачає. Звернено увагу на те, що, незважаючи на відсутність законодавчо визначеного механізму оскарження висновку експерта згідно з нормами КПК України, сторона кримінального провадження не позбавлена права оскаржити такий висновок в іншому порядку, а саме шляхом подання до Центральної експертно-кваліфікаційної комісії Міністерства юстиції України заяви про порушення дисциплінарного провадження щодо експерта, який порушив чинне законодавство в ході проведення відповідної експертизи. Підставами для подання зазначеної заяви про порушення дисциплінарного провадження є такі: невідповідність спеціальности експерта виду проведеної ним експертизи; невідповідність змісту питань, поставлених на вирішення експертові, вимогам Науково-методичних рекомендацій з питань підготовки та призначення судових експертиз та експертних досліджень; застосування експертом неправильної методики проведення судової експертизи; недотримання експертом правил оформлення (структури) відповідного висновку; проведення експертом дослідження для з’ясування питань права. Аргументовано, що в разі, якщо за наслідками розгляду питання щодо дисциплінарної відповідальности судового експерта буде встановлено порушення ним норм чинного законодавства, то такого експерта буде притягнуто до дисциплінарної відповідальности, а висновок експертизи, складений таким експертом, буде вважатись недопустимим доказом.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 46-54
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
До 90-річча Ю.М. Грошевого: внесок видатного вченого в розвиток теорії і практики кримінального процесуального доказування
Mark the 90th Anniversary of the Birth Of Y.M. Hroshevyi: Contribution of an Outstanding Scientist to the Development of the Theory and Practice of Criminal Procedure Evidence
Autorzy:
Bespalko, Inna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076553.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
outstanding scientist
Yurii Mykhailovych Hroshevyi
criminal procedure evidence
proof
the CPC of Ukraine
видатний вчений
Юрій Михайлович Грошевий
КПК України
кримінальне процесуальне доказування
докази
Opis:
On April 13, 2012 (10 years ago) Verkhovna Rada of Ukraine decided to approve the new Criminal Procedure Code of Ukraine (hereinafter referred to as the CPC of Ukraine), which was primarily developed with international and European standards in the field of criminal justice as reference. Thus, Art.9 of the CPC of Ukraine originally indicates the need to take into account the practice of the European Court of Human Rights in the process of applying criminal procedure legislation at the level of the law. The new CPC of Ukraine is conveniently structured. Many evaluative concepts appeared (for example, reasonableness of terms). The adoption of the CPC of Ukraine in 2012 can be generally called a «positive breakthrough» for the legislation of Ukraine in the whole. I would like to highlight the following аmong the most progressive provisions: –– entirely new institutions were introduced, for example, the institution of agreements in criminal procedure, which is an agreement between the parties formalized in the relevant service document and aimed at settling the criminal law conflict; –– Article 45 of the new CPC of Ukraine clearly established that a lawyer can only act as a defense counsel in criminal proceedings, thereby prohibiting «specialists in the field of law» from carrying out defense; –– the need to distinguish between crimes and criminal offenses was clearly defined for the first time at the legislative level, and the features of the investigation of the criminal offenses were formulated as well; –– a separate chapter «Foundations of criminal proceedings» appeared where the legislature fixed 22 general foundations in accordance with which criminal legal proceeding should be carried out; –– a procedure for a special pre-trial investigation or special judicial proceedings (in absentia) in respect of a suspect, except for a minor who is hiding from the investigation authorities and the court in order to evade criminal liability if he is outside Ukraine; –– the law provides for a special arrangements of pre-trial investigation in conditions of martial law, a state of 9 emergency or in the area of an antiterrorist operation; –– another innovation is a significant expansion of the functioning of the court to monitor the observance of the rights and freedoms of the parties to criminal proceedings during the pre-trial investigation, as well as the introduction of the institute of the investigating judge as a person specially authorized to exercise such control for the given purpose. Almost all criminal procedure institutions were generally improved in the new Criminal Procedure Code of Ukraine.
13 квітня 2012 року (10 років тому) Верховною Радою України було прийнято рішення про затвердження нового Кримінального процесуального кодексу України (далі – КПК України), який було розроблено в першу чергу орієнтуючись на міжнародні та європейські стандарти у сфері кримінальної юстиції. Так, в ст. 9 КПК України вперше на рівні закону вказується необхідність враховувати практику Європейського суду з прав людини в процесі застосування кримінального процесуального законодавства. Новий КПК України зручно структурований. В ньому з’явилося багато оціночних понять (наприклад, розумність строків). Загалом прийняття КПК України 2012 року можна назвати «позитивним проривом» для законодавства України в цілому. Серед найбільш прогресивних положень хотілося б виділити наступні: –– були введені абсолютно нові інститути, наприклад, інститут угод у кримінальному процесі, який являє собою домовленість сторін, яка формалізована у відповідному процесуальному документі і спрямована на врегулювання кримінально-правового конфлікту; –– статтею 45 нового КПК України було чітко встановлено, що захисником у кримінальному провадженні може бути виключно адвокат, тим самим заборонивши здійснювати захист «фахівцям у галузі права»; –– вперше на законодавчому рівні була чітко визначена необхідність розмежовувати злочини та кримінальні проступки, а також сформульовано особливості розслідування останніх; –– з›явилася окрема глава «Засади кримінального провадження», де законодавець закріпив 22 загальні засади, відповідно до яких має здійснюватися кримінальне судочинство; –– передбачено процедуру спеціального досудового розслідування або спеціального судового провадження (in absentia) відносно підозрюваного, крім неповнолітнього, який переховується від органів слідства та суду з метою ухилення від кримінальної відповідальності, якщо він перебуває поза межами України; –– закон передбачає особливий режим досудового розслідування в умовах воєнного, надзвичайного стану або у районі проведення антитерористичної операції; –– однією з новацій також є суттєве розширення функції суду щодо контролю за дотриманням прав і свобод сторін кримінального провадження під час досудового розслідування, а також запровадження з цією метою інституту слідчого судді, як особи, яка спеціально уповноважується на здійснення такого контролю. Загалом у новому КПК України удосконалено майже всі кримінально-процесуальні інститути.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 2(34); 167-178
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i realizowanej taktyki obrończej – rozważania na podstawie badań empirycznych
Importance of ˮscientific evidence” for the defendant’s situation and the implemented defense tactics – considerations based on empirical research
Autorzy:
Kazimierska, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1387199.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne
Tematy:
kryminalistyka
taktyka obrończa
obrońca
procesy poszlakowe
dowody poszlakowe
badania identyfikacyjne
identyfikacja kryminalistyczna
dowody naukowe
sforensics
defense tactics
defense attorney
circumstantial trial
circumstantial evidence
identification examination
criminal identification
scientific evidence
Opis:
Dowody, które można określać mianem „dowodów naukowych”, mają coraz większe znaczenie w procesach karnych ze względu na dynamiczny rozwój kryminalistyki i nauk sądowych. Mogą one stanowić silnie obciążające poszlaki i przesądzić o wyniku procesu. W artykule zwrócono uwagę na znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i wskazano na przesłanki skutecznej taktyki obrończej w procesach, w których tego rodzaju dowód może mieć kluczowe znaczenie. W publikacji wykorzystane zostały badania własne, przeprowadzone w celu napisania rozprawy doktorskiej poświęconej taktyce obrończej. W artykule zwrócono uwagę na to, iż niewłaściwa interpretacja znaczenia wyników badań identyfikacyjnych bądź błędna konkluzja opinii identyfikacyjnej może stanowić realne niebezpieczeństwo dla oskarżonego, tj. doprowadzić do skazania niewinnej osoby.
Evidence that can be described as ˮscientific evidence” is of increasing importance in criminal trials due to the dynamic development of forensics. These evidences can be highly damaging circumstantial evidence and prejudge the outcome of the trial. The article highlights the importance of ˮscientific evidence” for the defendant’s situation and indicates the premises of an effective defense tactics in trials where such evidence may be of key importance. The publication uses own research carried out in order to write a doctoral dissertation on defense tactics. The article points out that an incorrect interpretation of the meaning of the results of identification tests or a wrong conclusion of the identification opinion may constitute a real danger for the accused, i.e. lead to the conviction of an innocent person.
Źródło:
Problemy Współczesnej Kryminalistyki; 2020, XXIV; 49-60
1643-2207
Pojawia się w:
Problemy Współczesnej Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada prawdy w polskim procesie karnym – uwagi na tle zmian k.p.k
The principle of material truth in Polish criminal procedure – remarks on the amendments to PCCP
Autorzy:
Michalski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596767.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the amendment of the Polish Code of Criminal Procedure
the initiative in the matter of evidence
the principle of formal truth
the principle of material truth
criminal procedural law
nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
inicjatywa dowodowa
zasada prawdy formalnej
zasada prawdy materialnej
prawo karne procesowe
Opis:
Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego, która weszła w życia 1 lipca 2015 r., zmieniała model polskiego procesu karnego, otwierając go na większą kontradyktoryjność. Jednym z problemów, na który wskazywano odnośnie do przeprowadzonej reformy, była realizacja zasady prawdy na gruncie znowelizowanej ustawy. Część doktryny stała na stanowisku, że zasada prawdy materialnej uległa znacznej marginalizacji, a nawet przybrała charakter zasady prawdy formalnej1. Powyższa zmiana miała wynikać przede wszystkim z ograniczenia możliwości dowodowych sądu, który jako bezstronny arbiter miał pozostawiać przeprowadzanie dowodów wyłącznie stronom procesu. Tymczasem ustawodawca odnosząc się do tych wypowiedzi, przygotował kolejną nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która miała przywrócić większość zmienionych przepisów. Ustawa weszła w życie 15 kwietnia 2016 r.
The amendment to the Polish Code of Criminal Procedure (PCCP), which became effective as of 1 July 2015, had changed the model of the Polish criminal trial by opening it up to be more adversarial. One of the problems, which was disputed in reference to the reform was whether the principle of material (objective) truth could be still established on the basis of the amended Act. According to some Polish jurists the principle of material truth had been significantly marginalized and become in fact the principle of formal truth. In their opinion this was a result of reducing the possibility of taking initiative in the filed of evidence by the judge, who as an impartial arbitrator should allow only parties to provide evidence. Meanwhile, the legislator had prepared another amendment to the PCCP, which was to restore most of the revised rules. The new law entered into force on 15 April 2016.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 87-100
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres obowiązywania zakazu dowodowego określonego w art. 199 Kodeksu postępowania karnego
The scope of the prohibition on evidence referred to in art. 199 of the Code of Criminal Proceedings
Autorzy:
Pawelec, Kazimierz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
zakazy dowodowe
tajemnice zawodowe
dowody pośrednio nielegalne
zakaz przesłuchania biegłego
zakaz przesłuchania lekarza
ocena legalności pozyskania dowodu
procesowa możliwość substytuowania dowodów nielegalnych
swobodna ocena dowodów
prohibitions on evidence
professional secret
indirectly illegal evidence
prohibition on obtaining expert witness’s testimony
prohibition on obtaining medical doctor’s testimony
assessment of legitimacy of obtaining evidence
procedural admissibility if substituting illegal evidence
free evaluation of evidence
Opis:
Problematyka zakazów dowodowych, prób ich obchodzenia, dowodów pośrednio nielegalnych wywołuje zażarte spory. W ciągu ostatnich lat obserwowana jest praktyka coraz częstszego sięgania po instytucję procesową zwalniania przez sądy określonych grup zawodowych od obowiązujących ich tajemnic, a w razie niemożności uzyskania owego zwolnienia – podejmowania prób substytuowania ich innymi dowodami, z reguły pośrednimi. Tym też zagadnieniom poświęcona została niniejsza publikacja. Omawia ona bezwzględny zakaz dowodowy sprecyzowany w art. 199 Kodeksu postępowania karnego. Analizowany przepis wskazuje na niemożność przesłuchania jako świadka biegłego bądź lekarza w odniesieniu do okoliczności, o których uzyskał wiedzę od oskarżonego podczas wydawania opinii oraz udzielania pomocy medycznej. Rozważa procesowe możliwości ominięcia tego zakazu w drodze przesłuchania pod tym kątem osób współdziałających z biegłym lub lekarzem, a także innych uczestniczących w akcji ratowniczej, w tym postronnych świadków mogących mieć wiedzę na temat oświadczeń oskarżonego. Podejmuje też rozważania na temat możliwości przesłuchania w charakterze świadków funkcjonariuszy Policji, którzy dokonali rozpytania uczestników zdarzenia na miejscu jego zaistnienia, w tym również przeprowadzonych nieformalnych rozmów. Autor zdecydowanie opowiada się za kodeksowym zakazem pozyskiwania tego rodzaju dowodów, traktując je jako nielegalne. Zaznacza jednak, że reprezentowane były również i inne zapatrywania. Stąd kwestię powyższą należy uznać za kontrowersyjną. Dlatego też artykuł można traktować jako dyskusyjny, co nie eliminuje tezy, że ustawodawca powinien jednoznacznie przesądzić ten problem, warto zatem rozważyć zawarty w publikacji postulat de lege ferenda.
The question of prohibitions of evidence, efforts to circumvent them, and the issue of indirectly illicit evidence evoke fierce arguments. In recent years, the practice of increasingly frequent releasing by the courts certain professional groups from the obligations of keeping confidentiality has been observed. In cases when such release could not be granted – there have been attempts to substitute the evidence in question with another, usually indirect one. The hereby work is an elaboration on these issues. It discusses the absolute prohibition on evidence specified in art. 199 of the Code of Criminal Proceedings stating one may not be be examined as an expert or physician in relation to circumstances he/she gained the knowledge of from the accused while providing opinions or medical assistance. The Author discusses the procedural possibilities of circumventing this prohibition by interviewing persons cooperating with an expert or doctor, as well as other persons participating in the rescue operation, including bystanders who may have knowledge about the accused’s statements. He also reflects on the option of obtaining testimony from police officers who have interviewed the participants of an incident at the scene, including informal conversations. The Author strongly advocates the prohibition on obtaining this kind of evidence and treats it as illegal. However, he points out that other views have also been expressed on the subject. Hence the issue should be considered as controversial. The article can be treated as a discussion, which does not eliminate the thesis that the legislator should definitely determine this problem, therefore it is worth considering the postulate de lege ferenda contained in the hereby work.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2018, 301; 29-34
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabójstwo w afekcie (148 § 4 k.k.) z perspektywy dowodowej i statystycznej
Voluntary manslaughter (article 148 paragraph 4 CC) – remarks on gathering and proving evidence of murder in criminal procedure
Autorzy:
Czarnecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8894091.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
zabójstwo w afekcie
dowód
postępowanie dowodowe
biegły sądowy
kara
voluntary manslaughter (murder of passion)
evidence
gathering evidence
forensic expert
punishment
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie przede wszystkich zagadnienia pozyskiwania i wykorzystania materiałów dowodowych w sprawie o zabójstwo w afekcie (art. 148 § 4), które zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności. Przedmiotem rozważań nie będzie szczegółowa analiza znamion zabójstwa w afekcie, szczególnie sposób prowadzenia postępowania dowodowego. Autor omawia zasadę swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.) i twierdzi, że podmiotem odpowiedzialnym za przypisanie odpowiedzialności karnej powinien być wyłącznie sędzia, mimo że to biegły sądowy w istotnym stopniu wpływa na ustalenia faktyczne. W artykule przedstawiono również liczbę postępowań prowadzonych przez Policję oraz rodzaje wymierzonych kar przez sądy w tej kategorii spraw.
The subject of the study is to present the issues of gathering and using evidence in a case of a murder of passion (Article 148 § 4 of the Penal Code), which is punishable by up to 10 years in prison. The article only minimally discusses the conditions for assigning responsibility for this crime, but focuses on the key aspects of the taking of evidence. The author presents the principle of free appraisal of evidence (Article 7 of the Code of Criminal Procedure) and claims that the entity responsible for assigning criminal liability should be only the judge, despite the fact that it is the forensic expert who significantly influences the findings of fact. The article also presents the number of proceedings conducted by the Police and the amount of penalties imposed by criminal courts in this category of cases.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 32, 1; 63-84
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z problematyki wykrywania i udowadniania przestępstw socjalnych
On the issue of detecting and proving social security offences
Autorzy:
Kukuła, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116862.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Tematy:
dowody
fałszerstwo dokumentów
instytucje socjalne
oszustwo
proces karny
świadczeniobiorcy
evidence
forgery of documents
social security institutions
fraud
criminal trial
beneficiaries
Opis:
Jednym z karnoprawnych aspektów zwalczania przestępczości socjalnej jest skutecznie przeprowadzone postępowanie, prowadzące do udowodnienia popełnionego przestępstwa. Opracowanie łączy w sobie zagadnienia teoretyczne oraz praktyczne nawiązujące do metod, za pomocą których weryfikuje się podejrzenia popełnienia wyłudzenia świadczenia socjalnego. Artykuł zwraca uwagę na specyfikę procesu dowodowego w tych sprawach. Poszukiwanie i gromadzenie dowodów przestępstw socjalnych koncentrują się wokół konkretnej osoby, której przyznano świadczenie. Oprócz dobrej znajomości przepisów regulujących przyznawanie świadczeń działania te wymagają także niezbędnej wiedzy z zakresu prawa karnego, zwłaszcza gdy chodzi o oszustwo, które jest najczęściej popełnianym przez sprawców przestępstwem socjalnym. Rola instytucji socjalnych w udowodnieniu popełnionych przestępstw jest bardzo ważna – to one uczestniczą w inicjowaniu procesu zbierania potrzebnych dowodów. Dokładnie przedstawiono zależności pomiędzy świadczeniami nienależnie pobranymi a towarzyszącymi im praktykami wyczerpującymi znamiona oszustwa. Poza informacjami o wykryciu popełnionego nadużycia wspomniane instytucje dysponują większą wiedzą specjalistyczną z zakresu prawa socjalnego niż organy ścigania.
One aspect of criminal law in the combating of social security crime is the effective conducting of proceedings leading to proof of the committed crime. The study combines theoretical and practical issues, referring to the methods used to verify the suspicions of committing a fraudulent social benefit claim. The article draws attention to the specificity of the evidence process in such cases. The search for and gathering of evidence as to social security crimes is focused around the individual who has been awarded the benefit. Apart from a good knowledge of the provisions regulating the granting of benefits, it requires also the necessary knowledge of criminal law, especially when it comes to fraud, which here is the most frequently committed social security crime. The role of social security institutions in proving crimes committed is extremely important for they participate in initiating the process of assembling the necessary evidence. The relationship between social security benefits received improperly and the accompanying practices which can be considered as fraudulent is herein thoroughly presented. Apart from the fact of detecting the committed abuse, social security institutions have a much greater specialist knowledge in the field of social law, than is the case for law enforcement agencies and the courts themselves.
Źródło:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2020, 4; 97-117
1731-0725
Pojawia się w:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie zapisu audialnego uzyskanego w postępowaniu karnym jako dowodu w postępowaniu w sprawie pociągnięcia do odpowiedzialności konstytucyjnej
The use of an audio recording obtained in criminal proceedings as evidence in proceeding concerning the incurring of constitutional accountability
Autorzy:
Barbara, Janusz-Pohl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215824.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
constitutional accountability
criminal proceedings
Tribunal of State
Opis:
According to the author’s opinion, the Constitutional Accountability Committee is entitled to request written explanations or documents from public authorities, as well as the files of each case conducted by them. The Committee is therefore entitled to obtain an audio recording for evidentiary purposes. According to the author, it is also permissible for the Committee to carry out such evidence, if it is requested by a person who is the subject of a preliminary motion to hold the person accountable before the Tribunal of State. Transcriptions and other documents made on the basis of the recordings may also serve as evidence in proceedings pending before the Constitutional Accountability Committee.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2019, 2(62); 165-183
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie pozyskanych materiałów z czynności operacyjno-rozpoznawczych jako dowód w procesie karnym
The use of materials obtained from operational activities as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Sobejko, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850843.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
operational activities
police provocation
proof in a criminal trial
czynności operacyjno-rozpoznawcze
prowokacja policyjna
dowód w procesie karnym
Opis:
Nauka procesu karnego jest zgodna co do faktu, że przestępstwa ścigane z urzędu w zakresie odpowiedzialności karnej należą do obowiązków organów procesowych. Prawo do przeprowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych mają tylko te organy państwowe, którym przepisy właściwej ustawy takie uprawnienia przyznają. Jeżeli zgromadzony na podstawie kontroli operacyjnej materiał ma stanowić dowód w procesie karnym, to muszą zostać spełnione wymogi legalizujące takie działania, jakie nakłada na nie ustawa. Czynności operacyjno-rozpoznawcze powinny być dopuszczalne wyłącznie w uzasadnionych okolicznościach – a ich przekroczenie powinno zaowocować brakiem odpowiedzialności karnej oskarżonego oraz wydaniem wyroku uniewinniającego.
According to the rules governing criminal action offences prosecuted ex officio in the criminal liability are included in the duties of procedural organs. The right to conduct preliminary investigation activities belongs only to the state bodies that received such a right by the law. If the material gathered is supposed to constitute evidence in a criminal trial, then all the requirements set by the law must be met. Preliminary investigation activities should be carried out only in justified circumstances and breaching them should result in the lack of criminal liability of the accused and passing exculpatory sentence.
Źródło:
Facta Simonidis; 2016, 9, 1; 305-318
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość zapisu z monitoringu wizyjnego jako materiału dowodowego w procesie karnym
The value of recording from video monitoring as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Socha, Robert
Matuszek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403712.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
bezpieczeństwo
monitoring miejski
materiał dowodowy
proces karny
security
city monitoring
evidence
criminal trial
Opis:
Kamery monitoringu wizyjnego stanowią dzisiaj nieodłączny element otacząjącej nas rzeczywistości. Jedną z funkcji monitoringu wizyjnego jest funkcja dowodowa, która wskazuje na możliwość dokonania identyfikacji grupowej lub indywidualnej osób oraz przedmiotów materialnych w oparciu o materiał dowodowy, jaki stanowi obraz zarejestrowany przez monitoring wizyjny. Celem przeprowadzonych badań było zdiagnozowanie skali wykorzystania zapisu wizyjnego ze względu na jego funkcję dowodową oraz ustalenie jego znaczenia jako materiału dowodowego w procesie karnym. Kluczową rolę w procesie badawczym odegrała metoda analizy przypadków zastosowana do analizy postępowań karnych, w których były przeprowadzone ekspertyzy identyfikacyjne z wykorzystaniem materiału dowodowego w postaci zapisu wizyjnego. Jak wynika z przeprowadzonych badań, jeżeli jakość zabezpieczonego materiału dowodowego na to pozwala, to zapis wizyjny posiada dużą wartość dowodową, mogącą mieć decydujący wpływ na rozstrzygnięcia w toczących się procesach karnych. Wykonane ekspertyzy nie wpływają jedynie na wydanie wyroków skazujących, ale stanowią również podstawę uniewinnienia podejrzanego/oskarżonego.
Today, video surveillance cameras constitute an integral part of the reality that surrounds us. One of the functions of video surveillance is the probative function, which allows for group or individual identification of people and material objects based on evidence in the form of images recorded by video monitoring. The purpose of the research was to diagnose the scope of use of video recording due to its probative function and to determine its significance as evidence in a criminal trial. A key role in the research process was played by the method of case analysis, applied to the scrutiny of criminal proceedings, in which identification experiments were carried out with the use of evidence in the form of video recording. As results from the conducted tests, if the quality of the secured evidence is good enough, video recording has a high probative value, which may have a decisive impact on the decisions taken in pending criminal proceedings. The expert opinions not only affect criminal conviction, but also constitute the basis for acquitting a suspect/an accused person.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 2, 35; 125-136
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W sprawie tajemnicy dziennikarskiej i zasad zwalniania z tej tajemnicy. Uwagi polemiczne
Autorzy:
Sowiński, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48561694.pdf
Data publikacji:
2022-11-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
journalist
professional secrecy
exemption from secrecy
criminal trial
witness
evidence
refusal to testify
Opis:
Journalistic secrecy is the cornerstone of the journalistic profession and the foundation of media freedom. In the Polish legal system, the source of journalistic secrecy is Art. 15 of the Press Law. However, this right of the journalists – apart from data protecting informants – is not absolute. Exemption is provided for in Art. 180 § 2 of the Criminal Procedure Code, as well as in Art. 261 § 2 of the Civil Procedure Code and Art. 83 § 2 of the Administrative Procedure Code. Exemption from journalistic secrecy in a criminal trial can only be granted by a court, and only if it is necessary in the interests of justice and there is no other evidence that could be used to replace the journalist’s testimony. This text contains polemical comments in relation to Journalistic secrecy and exemption rules published in “Studia Iuridica” 2021, Vol. 7.
Źródło:
Studia Iuridica; 2022, 91; 351-367
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi de lege lata na tle stosowania art. 168B K.P.K.
Autorzy:
Szmurło, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131386.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Article 168b of the Code of Criminal Procedure
evidence
operating surveillance
pro-constitutional interpretation
derivative interpretation
Opis:
The article presents the issue of so-called “subsequent consent” for evidence obtained in thecourse of operating surveillance, and interpretation of Art. 168b of the Code of Criminal Procedure(CCP). The analysis covers, inter alia, the nature of the prosecutor’s decision on the use of evidencein criminal proceedings as well as the issue of meaning of expression “an offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence, against which the control was directed” in the context of its constitutionality and the possibility of its pro-constitutional interpretation.
Źródło:
Civitas et Lex; 2022, 35, 3; 45-60
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tryb uzyskiwania dowodu z akt Sądów Metropolitalnych – uwagi ogólne w kontekście działalności sądów karnych.
The way of obtaining evidences from ecclesiatal court's files - general attentions in the context of the criminal court's practice
Autorzy:
Dąbrowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596435.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
criminal proceedings
evidence proceedings
ecclesiastical courts
postępowanie karne
postępowanie dowodowe
sądy kościelne
Opis:
Niniejszy artykuł porusza istotną, choć często pomijaną problematykę określenia właściwego trybu uzyskiwania dowodów z akt tzw. sądów kościelnych. Rozważania te są szczególnie doniosłe z uwagi na szeroki zakres zastosowania powyższego źródła materiału dowodowego. Dlatego też pomimo ich teoretycznego charakteru zawierają one ważne wskazówki dla praktyki organów procesowych. Rozpoczynając swe przemyślenia od oceny pojmowanej in abstracto dopuszczalności przeprowadzenia przedmiotowego dowodu, autor rozpatruje zarysowane zagadnienie z perspektywy obowiązującego zakazu dowodowego dotyczącego tajemnicy spowiedzi. Następnie uwzględniając ogół norm systemu prawnego, w tym zwłaszcza dotyczących prawnomiędzynarodowej pozycji Sądów Metropolitalnych, dochodzi do wniosku, iż właściwym trybem pozyskiwania dowodów z omawianego źródła jest tryb pomocy prawnej – określony w art. 585 k.p.k. i następnych. Łącząc powyższe wnioski z zasadami równości obywateli i równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych, autor zarysowuje tezę o konieczności stosowania powyższego trybu w odniesieniu do każdego z szeroko pojmowanych tzw. sądów kościelnych.
The article’s main aim is to discuss the body of evidence as derived from the files of court of ecclesiastical. To be more precise, its admissibility and its adequate examination procedure. In the first place, the author of the article pinpoints the wide range of legal application of the evidence material originating from the courts of ecclesiastical. Yet, at the same time, the possibility of taking evidence is also deliberated upon by the author, especially when taking into consideration the evidentiary prohibition being the result of the seal of confession. Next, presuming taking evidence in the aforementioned circumstances to be possible, the article describes the actual practice as not allowing for a norms functioning in the judicial system, particularly the norms concerning international position of the Holy See and metropolitan courts. Consequently, the author argues the correct procedure of gaining access to the evidence in question is the procedure of legal aid defined in the article 585 Criminal Procedure code and in the subsequent articles. On balance, the author combines the conclusions presented in the article along with the principle of equality of citizens and equitability of churches and religious associations. As a result, the author proves the procedure of legal aid to be applicable not only in metropolitan courts but also in broadly defined ecclesiastical courts.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 55-69
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TO HAVE AN INTERPRETER – A RIGHT TO A FAIR TRIAL. EVALUATION OF PERSONAL EVIDENCE OBTAINED BY THE HELP OF AN INTERPRETER
PRAWO DO SPRAWIEDLIWEGO PROCESU. OCENA ZEZNAŃ UZYSKANYCH PRZY POMOCY TŁUMACZA
Autorzy:
HATI, Csilla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920714.pdf
Data publikacji:
2016-11-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tłumaczenie
postępowanie karne
język prawa
język prawny
przesłuchanie
interpretation
criminal procedure
personal evidence
legal language
Opis:
The author is a trainee lawyer, and a graduating PhD student. Her field of research is the principle of directness in the criminal procedure, with special emphasis on the significance of the spoken language, and the possibility of the distortion of the information that is mediated during interpretation. The author supplements her research with her experience obtained during her time as a defense lawyer in criminal procedures. Her aim is to point out how a confession obtained with the help of an interpreter can lead to a false statement of facts. The right to have a free interpreter belongs to the circle of absolute rights of a fair procedure, the deprivation from which makes a procedure unfair in every case. However, improper interpretation bears risks of a similar proportion, as it can apply new meaning to the confessions. Thus, the forensic and questioning rules of interrogation are different when conducted with an interpreter, provided that the interrogator indeed strives to unveil the truth. This information should be part of the basic knowledge of the members of authority and the defense lawyer as well. However, both the judge and the interpreter must keep it in mind that the parties might intentionally apply such linguistic means which result in the distortion of information.
Celem niniejszej pracy jest podkreślenie, że zeznania uzyskane od świadka na drodze tłumaczenia mogą prowadzić do błędnych ustaleń faktów. Prawo do bezpłatnego skorzystania z usług tłumaczeniowych jest jednym z podstawowych praw, które musza być zapewnione w sprawiedliwym procesie sądowym. Niezapewnienie tłumaczenia lub tłumaczenie słabej jakości może prowadzić do niewłaściwej interpretacji sensu wypowiedzi co z kolei ma kluczowy wpływ na wyrok. Z tego powodu , śledczy który chce dotrzeć do prawdy powinien stosować inne procedury przesłuchania i stawiać inne pytania podczas przesłuchania z udziałem tłumacza, niż podczas przesłuchania bez tłumaczenia. Wspomniane różnice w procedurach powinny być szeroko znane, wszystkim osobom biorącym udział w procesie sądowym, jednakże sędzia i tłumacz musi pamiętać ponadto, o możliwości celowego użycia przez strony takich środków językowych, które mogą wypaczać fakty.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2016, 28, 1; 25-42
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Use of Algorithms in Criminal Procedure (Selected Issues)
Autorzy:
Taracha, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913000.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
algorithms
personal data
image of the face
identification
assessment of evidence
algorytmy
dane osobowe
wizerunek twarzy
identyfikacja
ocena dowodów
Opis:
The article analyzes attempts to apply mathematical methods in criminal cases since the times of J. Bentham and indicates the use of algorithms in the activities of law enforcement agencies in the detection process when it comes to the identification of people (based on the image of the face) and vehicles (based on the identification of license plates). The use of algorithms in the practice of criminal justice in the US was also discussed. In the opinion of the author, their use in a criminal trial (in the assessment of evidence and shaping the judgement) will still be only partial and sporadic for some time to come. There is no doubt, however, that their use will cause a lot of controversy. The main reason is the contradiction between the constantly increasing possibilities of collecting and using data about a person (thanks to, among others, algorithms) by law enforcement and judicial authorities and the protection of human rights and freedoms.
W artykule dokonano analizy prób zastosowania metod matematycznych w sprawach karnych od czasów J. Benthama oraz wskazano na wykorzystanie algorytmów w działalności organów ścigania w procesie wykrywczym, gdy chodzi o identyfikację osób (na podstawie wizerunku twarzy) oraz pojazdów (na podstawie identyfikacji tablic rejestracyjnych). Omówiono także zastosowanie algorytmów w praktyce wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w USA. Zdaniem autora wykorzystanie ich w procesie karnym (w ocenie dowodów i kształtowaniu orzeczenia) będzie miało jeszcze przez pewien czas jedynie cząstkowy i sporadyczny charakter. Nie ulega jednak wątpliwości, że ich zastosowanie będzie wywoływać liczne kontrowersje. Główną przyczyną jest sprzeczność między stale wzrastającymi możliwościami gromadzenia i wykorzystywania danych o osobie (m.in. dzięki algorytmom) przez organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości a ochroną praw i wolności człowieka.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 165-180
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 85

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies