Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "criminal evidence" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
“CSI: WARSAW” – Crime Scene Investigation Training at the University of Warsaw
Autorzy:
Kacper, Gradoń,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902493.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
crime Scene Investigation
forensic sciences
criminalistics
CSI Effect
CSI: Warsaw
workshops
law-enforcement
criminal procedure
evidence law
teaching innovations
Opis:
Autor przedstawia umiejscowienie kryminalistyki i nauk sądowych w systemie nauczania prawa na polskich uniwersytetach. W swoim artykule konfrontuje tradycyjne, wysoce teoretyczne podejście do kryminalistyki z nowoczesnym i innowacyjnym programem praktycznych warsztatów, które zostały z powodzeniem wdrożone na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Projekt edukacyjny znany pod nazwą „CSI: Warsaw” powstał, by przeciwstawić się podsycanym przez kulturę popularną, oderwanym od rzeczywistości oczekiwaniom społecznym wobec możliwości i skuteczności nauk sądowych (podejście takie określa się mianem „Efekt CSI”). Opracowany na WPiA UW kurs praktyczny analizy miejsca zdarzenia, ujawniania, zabezpieczania i interpretacji materiału dowodowego stał się bardzo szybko popularnym elementem programu kształcenia na Uniwersytecie Warszawskim. W artykule opisano szkielet i strukturę przedmiotu zajęć, procedurę selekcji kandydatów, charakterystykę bardzo realistycznych, praktycznych i odbywających się w czasie rzeczywistym warsztatów, a także ocenę ich skuteczności. Dodatkowo przedstawiono efekty praktyczne programu, przekładające się na pozycję zawodową absolwentów Wydziału Prawa, wchodzących na rynek pracy w profesjach związanych z wymiarem sprawiedliwości.
Źródło:
Studia Iuridica; 2016, 62; 197-208
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Domniemanie winy” w prawie karnym materialnym a procesowe domniemanie niewinności
‘Presumption of quilt’ in substantive criminal law and the procedural presumption of innocence
Autorzy:
Jezusek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693303.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
presumption of guilt
presumption of innocence
presumption of fact
indirect evidence
domniemanie winy
domniemanie niewinności
domniemanie faktyczne
dowód pośredni
Opis:
The article elaborates on ‘presumption of guilt.’ The term ‘guilt’ has different meanings in substantive criminal law and procedural criminal law. However, the presumption of guilt in substantive criminal law ought not lead to a violation of the procedural presumption of innocence. Therefore, it shall be understood as a presumption of fact which must meet all the requirements referred to in Article 7 of the Code of Criminal Procedure or, in other words, be regarded as indirect evidence. For this reason, there is no legal basis to contend that the presumption of guilt rule has been established under substantive criminal law. Negative conceptualisation of guilt in the Penal Code is an expression of legislator’s conviction that human beings are generally able to control their conducts. So we can only talk about a presumption, a premise adopted by legislature, which explains the construction of the provision analysed.
Przedmiotem opracowania jest „domniemanie winy” w prawie karnym. Termin „wina” w prawie karnym materialnym ma odmienne znaczenie niż w prawie procesowym. Jednakże domniemanie prawnokarnej winy nie może prowadzić do naruszenia zasady domniemania niewinności ‒ musi ono być konstruowane jako domniemanie faktyczne spełniające wymogi określone w art. 7 k.p.k., czyli jako dowód pośredni. Dlatego także brak podstaw do twierdzenia, że w prawie karnym ustanowiono zasadę domniemania winy. Negatywne ujęcie przesłanki zawinienia odzwierciedla przekonanie ustawodawcy o generalnej zdolności człowieka do autodetermiancji swojego zachowania. Stąd można więc mówić jedynie o domniemaniu, założeniu, przyjętym przez ustawodawcę, które wyjaśnia sposób skonstruowania przepisu.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 175-187
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Owoce zatrutego drzewa” z perspektywy oskarżyciela publicznego w aspekcie konstytucyjnych podstaw procesu karnego
The “fruit of the poisonous tree” from the perspective of a public prosecutor in terms of the constitutional foundations of a criminal lawsuit
Autorzy:
Krasoń, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035713.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Fruit of the poisonous tree
illegally obtained evidence
evidence obtained by means of crime
operation-related activities
Opis:
The problems of the so-called poisonous tree in the course of the preliminary legal proceedings appear and continue to appear basically in every individual instance of the evaluation of the body of evidence submitted to the public prosecutor’s department. The task of the public prosecutor’s department has to do inter alia with the keeping of law and order and the supervision of the prosecution of crime. This task is realised by the supervision of the consistency of the preliminary legal proceedings with the law, and the initialisation and the performance of operational-examination activities by law enforcement organs in the scope of activities which is stipulated in the acts of law which regulate the organisation and the object of activities of these organs. The supervision which was indicated should be realised in an in-depth, comprehensive and substantive manner. Within the framework of the evaluation of the activities engaged by other organs, inluding those that are authorised to execute and conduct operation-related activities, the public prosecutor is obliged to evaluate the correctness of the process of the accumulation of evidence and the making of decisions in terms of the scope and the means of utilising the said evidence. Such control may and should be conducted with reference to the constitutional principles, described particularly in Art. 2 – the principle of a democratic state of law, Art. 7 – the principle of legalism, Art. 45 Par. 1 – the principle of the right to a trial and the resulting principle of the right to due process. The regulations of the Constitution of the Republic of Poland have not been modified since 1997, therefore with the changed state of the regulations of the Code of Criminal Law (the addition of new regulations in Art. 168 a and b ) or the competence-related acts of law, it is still possible to interpret these regulation in terms of the constitutional norms which were indicated. The new content which was introduced to the code of criminal procedure is a source of serious constitution-related doubts, and the evaluation of the material which was submitted to be treated during criminal proceedings may lead to statements that the very fact of having acquired a piece of evidence with the violation of regulations or by means of a criminal offense and the simultaneous violation of the regulations of the Constitutions is sufficient to preclude the utilisation of a given piece of evidence in these legal proceedings and to preclude the establishment of the actual state of affairs on the basis of such a piece of evidence. It is impossible to accept a situation in which the functionaries of the state, i.e. of public authorities, can collect evidence-related material in violation of the law which is binding and it is in keeping with the law that, on the basis of this material, citizens may bear criminal responsibility.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2018, 28, 2; 61-74
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Rapid Evidence Assessment of the correlates of Criminal Social Identity (CSI)
Autorzy:
Spink, Alisa Victoria
Woodfield, Russell
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129697.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
IPM-CSI
Integrated Psychosocial model of a Criminal Social Identity
CSI
Criminal Social Identity
antisocial
offending
identity
Opis:
The Integrated Psychosocial Model of Criminal Social Identity (IPM-CSI) explains the underlying reasons, i.e. risk factors, for the development of criminal social identity (CSI). Empirical research surrounding these risk factors is inconsistent in the measures and procedures used and the risk factors were mostly considered in isolation from one another. The main purpose of the paper was to review existing empirical studies elucidating correlates of CSI incorporated in the IPM-CSI and indicate further direction for research. A search in PubMed, PsychInfo, ERIC, Google Scholar, and the journal Child Development and Adolescent Studies was performed. Eleven studies exploring the correlates of CSI were identified and discussed herein. Studies indicated that there is potential for further expansion of the IPM-CSI to consider the consequences of CSI. Based on the present study results, a set of recommendations are provided for future research.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2019, 50, 2; 125-138
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Admissibility of Evidence Obtained as a Result of Issuing an European Investigation Order in a Polish Criminal Trial
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597366.pdf
Data publikacji:
2021-08-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
admissibility of evidence, evidence in criminal trial, European Investigative Order, Polish criminal trial
Opis:
This article analyses the admissibility of evidence gathered by the Polish procedural authorities as a  result of issuing an European Investigation Order, on the basis of provisions implemented due to the adoption on the 3th of April 2014 of the Directive of the European Parliament and of the Council regarding the European Investigation Order in criminal matters. This Directive created a mechanism that allows for transfer of evidence between EU Member States. In this text the question will be answered how to deal with results of investigative measures that have been legally obtained in the executing state but despite acting in accordance with the legality principle by both states, happen to be illegal in the issuing Member State. Another discussed problem is how the rules of admissibility of evidence obtained from the result of issuing an EIO work in Poland – or at least how they should operate. The second discussed issue thus will refer to the current provisions in force in Poland regulating the method of dealing with evidence obtained abroad – that is also with evidence transferred from other Member States. It will be shown that they are unclear and may lead to undesirable results. In addition,  suggested changes in Polish law will be proposed.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 67-92
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcja gaśnicza ze szczątkami ofiary śmiertelnej w tle
Firefighting Operations with Human Corpses in the Background
Autorzy:
Włodarczyk, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372946.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
pożar
akcja gaśnicza
wysoka temperatura
pogorzelisko
oględziny
ślady
szczątki ludzkie
N.N. zwłoki
badania genetyczne
wersja kryminalistyczna
fire
firefighting
high temperature
fire incident site
examination
evidence
human remains
unknown body
genetic testing
criminal version
Opis:
Cel: Celem niniejszego doniesienia jest zapoznanie funkcjonariuszy wykonujących czynności służbowe na miejscu pogorzeliska z wybranym przypadkiem z praktyki. Ma on uzmysłowić zainteresowanym podmiotom, jak wiele śladów i mikrośladów biologicznych jest tam pomijanych. Materiał dowodowy jako niemy „świadek” może przekazać wiedzę o zdarzeniu, jednak traci się go przez niezauważenie na etapie akcji ratowniczo-gaśniczej i nieostrożność w czasie oględzin. Celem pośrednim jest wykazanie błędów możliwych do uniknięcia przez zespół oględzinowy, co wymiernie może poprawić jakość przyszłych ustaleń w sprawie. Wprowadzenie: Choć w praktyce ma się do czynienia z różnymi przyczynami powstawania płomieni, jednak podczas akcji gaśniczej należy liczyć się zarówno z dotarciem do osób żywych, zwłok, jak i szczątków ludzkich. Mogą one być zachowane w złym stanie, co stwarza problemy z ustaleniem tożsamości. Kazus ten pokazuje, jak niefrasobliwość w wypełnianiu obowiązków służbowych utrudnia dotarcie do prawdy obiektywnej, mimo posiadania informacji o przebywaniu co najmniej 1 osoby w domu, która uległa spaleniu. Metodologia: W etapie wstępnym scharakteryzowano miejsce wybuchu pożaru, który zaistniał w terenie ze stosunkowo dogodnymi warunkami do realizacji zadań służbowych. W drugim etapie stanowiącym opis akcji gaśniczej i oględzin na miejscu pogorzeliska dowiedziono, że mimo uzyskanych informacji nie brano pod uwagę obecności szczątków ludzkich. Późniejsze oględziny pogorzeliska doprowadziły do ujawnienia ciała ludzkiego, które było rozczłonkowane i zdegradowane. W kolejnym etapie dokonano analizy materiału dowodowego i jego przydatności do wyjaśnienia wątpliwych kwestii. Dzięki wnioskowaniu sformułowano konkluzje dotyczące metod i skutków, przez zestawienie przyczyn błędnego postępowania w trakcie oględzin. Końcowy etap rozważań udowadniał, jak zatarcie śladów związanych ze zdarzeniem ograniczyło możliwości badawcze i wykrywcze. Wnioski: W artykule próbowano dowieść, jak ukierunkowane popożarowe czynności procesowe i pozaprocesowe mogą na dalszych etapach doprowadzić do efektywnego wykorzystania zabezpieczonych śladów oraz wyjaśnić okoliczności sprawy. Bowiem sensownie realizowane postępowanie przygotowawcze, bazujące na słabo widocznych śladach biologicznych wraz z aktualnymi możliwościami genetycznymi, doprowadza do identyfikacji osób związanych ze zdarzeniem. Jednakże ważne jest przestrzeganie rygorów postępowania. Przytaczanie tego kazusu ma uświadamiać niepożądane konsekwencje niekompetentnych działań.
Aim: The purpose of this report is to familiarize officers, who perform duties at fire incidents, with a selected practical example. It is intended to make officers aware of the volume of evidence, biological and other, which can be overlooked. The evidence, just like a mute witness, can provide information about an incident. However, information can be lost throug inadvertence during rescue and firefighting operations and imprudence during post incident inspections. An intermediate aim is to reveal potential errors, which can be avoided, identified by a technical working group of Inspectors. Avoidance of such errors could significantly improve the quality of future investigation findings. Introduction: In spite of different reasons for the cause of a fire, it should be understood that rescue activity will ultimately bring firefighters into contact with live people, corpses and human remains. The latter two may be preserved in a poor condition, culminating with difficulties in establishing individual identities. This case illustrates where apathy in the performance of duty may have caused difficulties with attempts to establish objective facts, despite availability of information about the existence of at least 1 person, who was burnt in the house fire. Methodology: At the initial stage a suitable location involving a fire outbreak was identified. It was a location with easy access for firefighting and rescue operations. At the second stage a description of firefighting activities was produced and was accompanied by a post incident site inspection. At this point it was realised that, despite information concerning incident operations, the presence of human remains were ignored. A later inspection of the fire incident site revealed a degraded and dismembered human body. Next, the collected evidence was analyzed and its utility determined for use in resolving areas of doubt.. With the aid of deduction methods, some conclusions were reached about methods and effects as well as reasons for flawed procedures adopted during the site inspection. The final stage of deliberations established how erasure of relevant evidence constrained detection and research investigation. Conclusions: The article attempted to demonstrate that suitably focussed post incident investigations may, at later stages of proceedings, lead to effective utilisation of preserved evidence as well as provide an explanation of circumstances. A sensibly developed preparatory process, based on not so easy to see biological evidence, but aided by current genetic potential, leads to identification of individuals associated with incidents. However, it is important to maintain a disciplined approach to the process. Presentation of this incident is intended to make people aware of undesirable consequences associated with incompetent performance.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 1; 181-195
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza śledcza jako dowód w procesie karnym
The investigation analysis as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Kościelniak-Marszał, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697729.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
investigation
investigation analysis
criminal procedure
procedural guarantees
right to defence
Opis:
The investigation analysis consists in performing a series of ordered actions completed according to the established order and aimed at reaching the most precise and logical conclusion based on the information available. Thus, analysts’ actions focus on the study of actual and potential relationship between individual pieces of information which may be relevant for determination of a crime and its perpetrator. Their job involves processing and selecting information possessed by the procedural authority, according to specific criteria in order to present it in the form that will help recreate the chain of events and draw conclusions. Although the investigation analysis has not been mentioned in the Code of criminal procedure, one must agree that as a method of establishing evidence it should find its place in the criminal proceedings. This is because the rejection of new evidence would be nothing else but resignation of law enforcement authorities from adapting to a new situation within the scope of crime. However, we must make sure that introduction of the results of the investigation analysis into criminal proceedings does not negatively affect the principles of the proceedings, in particular with regard to a fair trial and the right to defence, and in no way does it connect with violation of the related procedural guarantees.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 3; 63-76
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza ustawowych znamion przestępstwa z punktu widzenia sposobu ich dowodzenia w procesie karnym. Wybrane przykłady
Autorzy:
Gardocka, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48558902.pdf
Data publikacji:
2023-01-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
elements of crime
criminal evidence
legislation
Opis:
The problem of criminal evidence is a very important factor of the establishment of the elements of a crime from the point of view of a criminalstatute’s conformity with the rule of law. For the criminal court the elements of crime in the criminal statute show what should be proven for the sentencing judgment to be passed in a given case. For the defendant accused of committing a of crime it shows the possibility of defence. The accused person may prove that some elements of the crime are not met in his or her case. A too broad description of the elements of a crime allows for a considerable degree of freedom in the attribution of perpetration of a crime. In this sense criminalisation before the social harmfulness of the act is realised may be less dangerous for the legal order than an overly broad description of the crime.
Źródło:
Studia Iuridica; 2022, 93; 84-93
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania poligraficzne w polskim procesie karnym po Postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2015 r.
Polygraph examinations in Polish criminal proceedings after Supreme Court decree of 29 January 2015.
Autorzy:
Gołaszewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501974.pdf
Data publikacji:
2015-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Sąd Najwyższy
poligraf
badania
proces karny
dowód
Supreme Court
polygraph
examinations
criminal proceedings
evidence
Opis:
W dniu 29 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy wydał postanowienie (I KZP 25/14), po raz pierwszy kompleksowo regulując kwestie związane z dowodowym wykorzystaniem badań poligraficznych w polskim procesie karnym. Rozwiał tym samym wszelkie wątpliwości związane z możliwością przeprowadzenia testów wobec podejrzanego (oskarżonego) lub świadka. Dopuścił opinię biegłego z zakresu badań poligraficznych – zarówno jako dowód odciążający, jak i obciążający. Wynik badania poligraficznego dowodzi jednak wyłącznie tego, jakie były reakcje badanej osoby na poszczególne pytania. Dlatego jest to dowód pośredni, który niczym się nie różni od dowodów z opinii innych biegłych. Sąd zauważył ponadto, że badanie poligraficzne nie może być substytutem przesłuchania, co oznacza, że biegłemu nie wolno wykraczać poza standardowe elementy procedury tego badania.
On 29th January 2015 the Supreme Court issued the judgement (I KZP 25/14) comprehensively regulating for the first time the matter of the usage of polygraph examinations for evidentiary purposes in Polish criminal proceedings. Thereby, the Court dissipated any doubts on the possibility of testing a suspect (an accused) or a witness and stated that a polygraph expert opinion is admissible as incriminating and exonerating evidence as well. However, the result of a polygraph examination proves solely the examinee’s reactions to particular questions. Therefore, this is an indirect piece of evidence that is no different from other expert opinions. Moreover, the Court noticed that a polygraph examination cannot be an alternative to interrogation. This means that experts are not allowed to reach out beyond the standard elements of the polygraph examination procedure.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 13; 139-150
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błędy w sposobie prowadzenia śledztwa
Errors in conducting criminal investigations
Autorzy:
Skwarcow, Marek
Sławek-Kozak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1387208.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne
Tematy:
procedura karna
uniewinnienie
zgromadzenie dowodów
criminal procedure
acquittal
collecting evidence
Opis:
Artykuł ukazuje konsekwencje błędów poczynionych na etapie postępowania przygotowawczego – zgromadzenia dowodów, które w postępowaniu sądowym nie przyczyniły się do skazania oskarżonego. Zdaniem autorów odpowiednio zastosowane metody śledcze mogłyby doprowadzić do realizacji celu postępowania karnego określonego w przepisie art. 2 § 1 pkt 1 k.p.k. Autorzy wskazują na przebieg wydarzeń, zeznania świadków oraz ogólną analizę zgromadzonego materiału dowodowego, którego weryfikacja na etapie postępowania sądowego doprowadziła do prawomocnego uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Lektura utwierdza w przekonaniu, że prowadzenie postępowania przygotowawczego jest sumą skomplikowanych i nieodzownych czynności, popełnione niedopatrzenia zaś kumulują się w końcowym jego etapie.
The article presents the potential consequences of errors made during the gathering of evidence at the investigative phase of criminal proceedings. In the authors’ opinion, the properly implemented investigative methods could lead to achieving the goal of criminal proceedings as defined under the art. 2 § 1 point 1 of the Code of Criminal Procedure. The authors indicate the course of events, testimonies of witnesses, and a general analysis of the accumulated evidence, which verification at the stage of the court proceeding led to the defendant's final acquittal of the alleged act. The article confirms that conducting the preparatory proceedings is a sum of complicated and indispensable activities and the committed omissions accumulate at the final stage.
Źródło:
Problemy Współczesnej Kryminalistyki; 2020, XXIV; 117-132
1643-2207
Pojawia się w:
Problemy Współczesnej Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing Evidentiary Rules to the Detriment of the Accused? The Ruto and Sang Decision of the ICC Appeals Chamber
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706792.pdf
Data publikacji:
2018-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
ICC
ICC Rules of Procedure and Evidence
International Criminal Court
intertemporal rules
lex retro non agit
retroactive application of criminal law
retroactive application of procedural criminal law
Rome Statute
Ruto and Sang case
Opis:
The main topic of this article is retroactive application of procedural criminal law. In this text the question will be posed – and answered – whether the application of a new procedural provision that entered into force in the course of an ongoing proceeding should in that proceeding be considered as retroactive and in what scope or/and under what conditions can such retroactivity be allowed for. As will be shown the solutions in national jurisdictions differ according to the common law – continental law states divide. This problem will be discussed in the light of a decision in the ICC Ruto and Sang case. In this case the ICC Appeals Chamber had to answer several questions pertaining to the temporal application of new procedural provisions. Firstly, the Chamber had to decide whether a general ban on the retroactive application of substantive law should also apply to procedural criminal law. Secondly, the ICC Appeals Chamber had to analyze the criteria according to which it would evaluate whether the change of rules of criminal procedure in the course of an ongoing trial was to be considered as having a retroactive effect, and whether the change in the rules of admission of evidence could be considered detrimental to the accused. Thirdly, it will be shown that the ICC Appeals Chamber has chosen the common law concept of “due process rights” rather than the idea of “intertemporal rules” known from the continental doctrine, and why it chose to do so.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 101-123
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Criminological and penal aspects of issuing a false opinion by an expert witness - draft report on research project with proposals for changes in the law determining the legal status of expert witnesses
Autorzy:
Jóźwicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934138.pdf
Data publikacji:
2020-04-21
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
expert
evidence
false expert opinion
criminal procedural law
corruption
judiciary
Opis:
Evidence in the form of an expert opinion is usually of key importance for settling a pending case in any type of proceedings. In some cases, the role of the expert witness is closer to that of a judge rather than that of a witness, since a judge who does not have special knowledge often has to use evidence given by an expert to render a judgement. For this reason, issuing a false expert opinion results in a very high risk of delivering a wrong and unfair decision in a given case, which in turn has a negative impact on the social perception of the functioning of the justice system. In the Polish Criminal Code, criminal responsibility for issuing a false opinion is stipulated in Article 233 (4) and (4a) of the Penal Code. At the same time, despite a very large number of reports of suspicion that a crime has been committed by an expert witness, only a negligible number of investigations result in a bill of indictment and a conviction, which causes virtual impunity of perpetrators and has a negative impact on the functioning of criminal justice. Due to the diagnosed research gap in this area, the need to investigate and describe the phenomenon of issuing false opinions by expert witnesses, both in normative and criminological terms, on the basis of empirical research, has been clearly seen. The main objective of the research has been to characterise the phenomenon in question on many levels and to determine its real extent, its etiology and symptomatology. An additional aim of the research has been the verifi cation of research hypotheses and recognition of the normative sphere of the expert witness’s status, expert evidence, and principles of responsibility for issuing false opinions. The research fi ndings have resulted in proposals of solutions aimed both at limiting the phenomenon of issuing false opinions and more effective prosecution of perpetrators of crimes under Article 233 (4) of the Penal Code, which in turn may translate into more effi cient functioning of the entire justice system, as expert witnesses and their work are an extremely important aspect of thereof. The conducted research has fully confi rmed the research hypotheses and precisely indicated defective areas of expert evidence, and consequently the need to introduce immediate legislative changes. Some of the research conclusions and de lege ferenda postulates were implemented into the amended provisions of the Penal Code in 2016, which fully confi rms their legitimacy. Unfortunately, there is still no legal act of statutory rank which would comprehensively regulate the status of expert witnesses and expert evidence.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 360-375
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochodzenie roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem od świadka koronnego
Pursuit of civil claims by a victim of crime from the state’s evidence
Autorzy:
Ciszek-Łudzik, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477015.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
state’s evidence institution
organized crime
criminal liability
civil liability
civil claims
victim
instytucja świadka koronnego
przestępczość zorganizowana
odpowiedzialność karna
odpowiedzialność cywilna
roszczenia cywilne
pokrzywdzony
Opis:
The aim of the article is to discuss the issue of the state’s evidence institution, in particular to present civil law issues related to pursuit of civil claims by a crime victim. In connection with the rapid development of crime that can be observed in recent years, a solution that would effectively combat this phenomenon needed to be found. By the Act of June 25, 1997, the State’s Evidence Act was passed; the Act introduced a solution granting a prize in the form of not being liable to punishment for committed crimes in exchange for help in disclosing the circumstances of the offenses the state’s evidence has been aware of. The legislator, granting the state’s evidence immunity against punishment, forgot to secure the victim’s interest in the pursuit of civil claims resulting from the committed crime. A victim is basically deprived of the real possibility of pursuing civil claims from the state’s evidence. The obligation set in art. 3 par. 1 item 1 point b of the State’s Evidence Act introduced by the Act of July 22, 2006 shall be regarded as a positive solution that equalizes the chances of the weakened party, that is the victim. This regulation conditions granting of the immunity of the state’s evidence upon obligatory disclosure by the state’s evidence of their property and the property of other offenders referred to in art. 1 of the State’s Evidence Act. The article presents the position of a victim and their real chances of recovering the damage caused by the criminal group. A victim may pursue their civil claims directly from the state’s evidence, which is virtually impossible, due to the protection of personal data that is the state secret. A victim may also pursue their civil claims from other accomplices of the offense who, in the event of adjudicating the obligation to repair the damage caused, have a recourse claim against the state’s evidence.
Celem artykułu jest przybliżenie problematyki instytucji świadka koronnego, a w szczególności przedstawienie zagadnień cywilnoprawnych związanych z dochodzeniem roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem. W związku z gwałtownym rozwojem przestępczości, który można zaobserwować w ciągu ostatnich lat, należało znaleźć rozwiązanie, które umożliwiałoby skuteczną walkę z tym zjawiskiem. Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym wprowadziła rozwiązanie polegające na przyznaniu nagrody w postaci niepodlegania karze za popełnione przestępstwa w zamian za pomoc w ujawnieniu okoliczności przestępstw, o których sprawca posiadał wiedzę. Ustawodawca, przyznając świadkowi koronnemu immunitet niepodlegania karze, zapomniał o zabezpieczeniu interesu pokrzywdzonego w zakresie dochodzenia przez niego roszczeń cywilnych wynikających z popełnionego przestępstwa. Pokrzywdzony w zasadzie pozbawiony jest realnej możliwości dochodzenia roszczeń cywilnych od świadka koronnego. Za pozytywne rozwiązanie, które wyrównuje szanse pokrzywdzonego, należy uznać obowiązek określony w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o świadku koronnym, wprowadzony ustawą z dnia 22 lipca 2006 r. Przepis ten warunkuje przyznanie sprawcy statusu świadka koronnego od obligatoryjnego ujawnienia przez niego jego majątku oraz znanego mu majątku pozostałych sprawców przestępstw, o których mowa w art. 1 ustawy o świadku koronnym. Artykuł przedstawia pozycję pokrzywdzonego oraz jego realne szanse na odzyskanie wyrządzonej przez grupę przestępczą szkody. Dochodzenie roszczeń cywilnych bezpośrednio od świadka koronnego jest w zasadzie niemożliwe z uwagi na ochronę jego danych osobowych, które stanowią tajemnicą państwową. Pokrzywdzony może również dochodzić swoich roszczeń cywilnych od innych współsprawców przestępstwa, którym w przypadku zasądzenia obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przysługuje roszczenie regresowe w stosunku do świadka koronnego.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2018, 1(22); 205-220
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność dowodów – wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich (sygn. akt K 27/16) dotyczący ustawy – Kodeks postępowania karnego
Admissibility of evidence – request of the Ombudsman (K 27/16) regarding the Act – Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2211820.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Code of Criminal Procedure
Constitutional Tribunal
“fruit of the poisonous tree”
material truth
Kodeks postępowania karnego
Trybunał Konstytucyjny
"owoce zatrutego drzewa"
prawda materialna
Opis:
The object of the Constitutional Tribunal’s review is Article 168a of the Code indicating the reasons of inadmissibility of evidence. The draft Sejm’s position contains a conclusion that the above provision is consistent with the Constitution of the Republic of Poland. The applicant (the Commissioner for Citizens’ Rights) claims that the challenged provision expresses an absolute obligation to include any evidence in the Polish criminal trial, regardless of how it was collected, including evidence obtained in violation of the prohibitions on collecting evidence. In the justification of the Sejm’s draft position it was stated that the purpose of the amendment was to ensure that the offender would be held criminally responsible and that any innocent person would be released from this liability in any situation where material evidence could be subject to exclusion only due to a defect in the procedure for obtaining it.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2018, 1(57); 227-268
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność dowodu w świetle art. 168a Kodeksu postępowania karnego
Admissibility of the evidence under article 168a of the Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Kicińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499716.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nielegalne pozyskiwanie dowodów
owoce zatrutego drzewa
zasada dopuszczalności dowodów nielegalnych
zakaz dowodowy
illegal obtaining of evidence
fruits of the poisonous tree
rule of admissibility of illegal evidence
inadmissibility of evidence
Opis:
Wprowadzenie art. 168a k.p.k. do polskiej procedury karnej budziło spore obawy ze strony doktryny. Przepis miał ograniczyć nielegalne pozyskiwanie dowodów. W praktyce to założenie okazało się złudne, bowiem ustawodawca nie sprecyzował reguł dopuszczalności owoców zatrutego drzewa. Nowela marcowa z 2016 r. nie tylko nie uchyliła tego przepisu, ale całkowicie zmieniła jego istotę. W zamyśle ustawodawcy artykuł miał dać praktycznie nieograniczone przyzwolenie funkcjonariuszom publicznym na naruszanie przepisów ustawy w celu pozyskania materiału dowodowego, w myśl reguły „cel uświęca środki”. Redakcja przepisu pozwala jednak na postawienie tezy, iż art. 168a k.p.k. wprawdzie wprowadza ogólną zasadę dopuszczalności dowodów nielegalnych, natomiast ten sam przepis w drugiej części statuuje istotne, z punktu widzenia ochrony praw i wolności jednostki, wyłączenia od tej zasady. Zakaz dowodowy wypływający z omawianej normy tymczasem pełni funkcję gwarancyjną. Należy podkreślić przede wszystkim, iż wbrew regułom wykładni byłoby interpretowanie omawianego przepisu jako „legalizację nielegalnych” działań funkcjonariuszy, ponieważ stanowiłoby to naruszenie standardów konstytucyjnych i konwencyjnych.
The introduction of article 168a into the Polish criminal procedure was a source of anxiety among the representatives of the doctrine. The provision was supposed to limit illegal obtaining of evidence. In fact, this assumption turned out to be fallacious, because the legislator had not specified the rules of admissibility of the fruits of the poisonous tree. Not only did March Amendment from 2016 abrogate the provision but it also completely changed its meaning. The intent of the legislator was to give public officials almost boundless allowance to breach the rules with the aim of collecting evidence in accordance with the rule “the end justifies the means”. Fortunately, botched wording of the provision allows to think that article 168a of the Code of Criminal Procedure admittedly introduces the general rule of admissibility of illegal evidence. However, the very same provision in its second part establishes very important exclusions from this rule from the point of view of rights and liberties protection of individuals. Meanwhile, the inadmissibility of evidence, stated in this normative content, performs a guarantee function. It should be taken into account that the interpretation of the presented provision as “legalising illegal” actions of public officials would be an interpretation against the rules of statutory interpretations, since it would constitute a breach of constitutional standards and convents.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 83-96
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies