Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "congregations" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Żeńskie rzymskokatolickie zgromadzenia zakonne w Świebodzicach. Szare Siostry z Marienstrasse 11 (1866-1945)
Roman Catholic womens religious congregations in Świebodzice. Grey Nuns from Marienstrasse 11 (1866-1945)
Autorzy:
Ziaja, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164048.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
szare siostry
Graue Schwestern
Marienstraβe 11
ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 11
Freiburg in Schliesien
Świebodzice
Grey Sisters
Marshal Pilsudski Street 11
Freiburg in Schlesien
Opis:
Artykuł stanowi nader skromny przyczynek do dziejów domu zakonnego Zgromadzenia Szarych Sióstr św. Elżbiety w Świebodzicach na przestrzeni lat 1866-1945. Autor krótko opisuje genezę zakonu, jak również okoliczności pojawienia się sióstr oraz lokalizację placówki zakonnej na terenie miasta w oparciu o materiał kartograficzny (mapa) i ikonograficzny (zdjęcia, stare pocztówki). Dalej wspomina o przedmiocie działalności Elżbietanek. Ponadto dokonuje rekonstrukcji obsady personalnej domu zakonnego na przestrzeni lat 30. XX stulecia w świetle danych zawartych w przedwojennych księgach adresowych (mieszkańców) miasta. Wreszcie krótko omawia dzieje domu zakonnego w okresie II wojny światowej (1939-1945), a także tragiczne, powojenne losy poszczególnych sióstr w oparciu o prywatne ustalenia.
The article is a very modest reason for the history of the religious house of the Congregation of the Grey Sisters of St. Elizabeth in Świebodzice during the years 1866-1945. The author briefly describes the origins of the order, as well as the circumstan-ces of the appearance of the sisters and the location of the religious institution in the city based on cartographic material (map) and iconographic (photos, old postcards). He goes on to mention the subject matter of Elizabethan activities. In addition, it reconstructs the personnel of the religious house during the 1930s in the light of the data contained in the pre-war address books (residents) of the city. Finally, he briefly discusses the history of the religious house during World War II (1939-1945), as well as the tragic post-war fate of individual sisters based on private arrangements.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 127-144
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundacje klasztorów Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Archidiecezji Poznańskiej w latach 1922-1939
Foundations of the Monasteries of the Missionary Oblates of Mary Immaculate in the Archdiocese of Poznań in the Years 1922-1939
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040332.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Missionary Oblates of Mary Immaculate
Obra
Krobia
Poznań - parish of Christ the King
Polish migrants
missions
religious congregations in the Second Republic of Poland
Opis:
Polish Missionary Oblates of Mary Immaculate belonged initially to the religious  provinces of their Congregation in Germany and Canada. Since the end of the 19th century they were involved greatly with the ministry to the Polish immigrants. After 1918 they pursued a project of   founding a separate Polish province. Their first most important communities in Poland were organized with the support of the archbishops of Poznań and Gniezno and of civil authorities in Poznań. The reasons for choosing this area included its traditional patriotism and closeness to Silesia, which was the source of many early Oblate Polish vocations. The article depicts all the most important stages of Oblate foundations in the archdiocese of Poznań, which included among others the provincial house and two major seminaries.
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2010, 5; 147-171
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie komunikacji marki a przekazywanie charyzmatu rodziny zakonnej
The strategies of advertising brands and how they could be applied to popularize the mission of religious congregations
Autorzy:
Woźniak, Jarosław P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554139.pdf
Data publikacji:
2018-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
strategia marki
metody komunikacji marki
Kościół katolicki
zgromadzenia zakonne
charyzmat
strategy of brands
methods of brand communication
Catholic Church
religious congregations
charism
Opis:
Artykuł podejmuje temat poszukiwania skutecznych sposobów dotyczących komunikacji Kościoła ze współczesnym człowiekiem. Zwraca uwagę na potrzebę wprowadzania rozwiązań stosowanych na gruncie reklamy i marketingu. W sposób syntetyczny przedstawia podstawowe informacje na temat marki, komunikacji oraz podejmowanych strategii. Ostatnia część artykułu opisuje, w jaki sposób zgromadzenia zakonne mogą podejmować działania mające na celu przekazywanie swojego charyzmatu.
The article aims at finding successful methods of communication between the Catholic Church and modern man. It points out that methods used in advertising and marketing could and should be used for this purpose. It provides us with basic information concerning brands, communication and strategies. Finally, the article describes how religious congregations could successfully communicate their mission.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 1(34); 57-71
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedszkola i ochronki zakonne w świetle polskiego prawa oświatowego w latach 1945-1961
Kindergartens and nurseries in the light of education law in Poland between 1945 and 1961
Autorzy:
Wiśniewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043880.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
przedszkola
ochronki
wychowanie przedszkolne
polska rzeczpospolita ludowa
żeńskie zgromadzenia zakonne
prawo oświatowe
reżim komunistyczny
ograniczenia wolności religijne w PRL
zgromadzenia zakonne w PRL
Ministerstwo Oświaty
kindergartens
nurseries
pre-school education
female religious congregations
education law
anti-religious activities
communist regime
repression against religious orders
Polish People's Rebuplic
the Ministry of Education
Opis:
Władze komunistyczne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dążyły do laicyzacji systemu oświaty i wychowania, począwszy od najniższego poziomu edukacyjnego, jakim były przedszkola. W ramach antykościelnej i antyzakonnej polityki wyznaniowej państwa, placówki wychowania przedszkolnego prowadzone przez żeńskie zgromadzenia zakonne poddane zostały procesowi stopniowej likwidacji w pierwszych dwóch powojennych dekadach. Ograniczanie niezależnych od panującej ideologii podmiotów, biorących dotąd udział w tworzeniu sieci placówek wychowania przedszkolnego, skutkowało w warunkach niedemokratycznego, totalitarnego systemu politycznego, narzuceniem monopolu państwa na organizowanie, prowadzenie i nadzór nad placówkami wychowania przedszkolnego, co sprzyjać miało skuteczniejszej indoktrynacji wychowanków. Jednym z instrumentów realizacji wytyczonego celu stało się prawo oświatowe. Choć do 1961 r. oficjalnie obowiązywały przedwojenne ustawy oświatowe z 1932 r., w praktyce już w latach czterdziestych rozpoczęło się eliminowanie zgromadzeń zakonnych z obszaru wychowania dziecka w wieku przedszkolnym. Zjawiska tego nie powstrzymały protesty przełożonych zakonnych i hierarchii Kościoła, powołujące się na ratyfikowaną przez rząd PRL międzynarodową konwencję w sprawie zwalczania dyskryminacji w dziedzinie oświaty, w myśl której, oprócz państwowych przedszkoli działać mogły również „inne”, niepaństwowe placówki oświatowo-wychowawcze. Pomimo braku przeszkód prawnych, zgromadzenia zakonne nie mogły reaktywować działalności w zakresie prowadzenia placówek wychowania przedszkolnego.
Polish communist authorities of the People's Republic sought to secularization of education system, starting from the lowest level of education, namely kindergartens. As part of the anti-Church state religious policy, kindergartens run by female religious congregations were gradually eliminated in the first two postwar decades. Restricting independent of the ruling ideology entities that had been contributing up to that moment to preschool education institutions, resulted, in an undemocratic, totalitarian political system, in the monopoly of the state on organizing, conducting and supervising the institutions of preschool education, which would encourage more effective indoctrination of pupils. The education law became one of the instruments to implement the objective. Although until 1961 a pre-war educational Act of 1932 officially was still in force, in practice since the forties the state began to move religious congregations away from responsibility of raising a child of a preschool age. This phenomenon was not stopped by protests of superiors from religious congregation and hierarchy of the Church who claimed that the Polish government ratified international convention against discrimination in education, according to which, apart from state-run kindergartens there could also be “other” non-state educational institutions. Despite the absence of legal obstacles, religious congregations could not revive the business of conducting pre-school education.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 311-333
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesy polityczne członków zakonów męskich i kongregacji w Czechach w latach 1948–1989
The political trials of members of male orders and congregations in the Czechoslovakia in the period of 1948–1989
Autorzy:
Vlček, Vojtěch
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477919.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Kościół rzymsko-katolicki
zakonny
prześladowanie religijne
procesy polityczne
reżim komunistyczny
Czechosłowacja 1948–1989
Roman Catholic Church
conventual
religious persecution
political trials
Communist regime
Czechoslovakia 1948–89
Opis:
The political trials of members of male orders and congregations in the Czechosloslovakia in the period of 1948–1989 The study depicts persecutions of male orders and congregations in the period of the Communism regime in the Czech lands during the period of 1948–1989. It indicates the graduał restriction of their activities after the Communist takeover in February 1948. The first part includes the period of 1948–1968, namely the mass attack of the Communist oppressors on the orders shortly after assuming authority, the restriction of their public activities until the complete liquidation of all male orders in Czechoslovakia in April 1950, the so-called K campaign implemented by the state security services (in Czech: Státní bezpečnost). It also mentions the life of monks in centralising internment camps and the illegal renewing of communes as well as the continuation of conventual life in hiding in the 1950s and 1960s. The most significant form of the persecutions committed on monks were the political show trials. In the early 1950s and subsequently in the 1960s, within the Czech lands, during two large rounds of trials, 361 monks were convicted in 175 trials, including 18 of them more than once. The frequent cause of the imprisonment and conviction of the monks was, firstly, their public activities, reading pastoral letters, criticising Communism during their sermons or helping people related to the Anti-Communism movement. In the late 1950s and early 1960s, in the majority of case, these were group trials including several dozen members of the order, the purpose of which was the liquidation of any signs of life emanating from the Order: secret meetings, enrolling new members, ordinations. In particular, the 1950s were characterised by severe sentences (58 monks were sentenced to 10-15 in prison, 14 to 20 years or more and 3 to life imprisonment). The most striking aspect was the cruelty of the interrogation methods of the secret agents of the state security, mentally and physically torturing the persons they interrogated; at least 3 monks died in remand centres and 6 while serving time in prison. The second part of the text provides an analysis of the orders in the period 1968–1989. The nationwide thaw in the period of the so-called Prague Spring in 1968 brought a short-term attempt at reviving conventual life in the Czech Republic. After the invasion of the Warsaw Pack military forces and progressing normalisation in the 1970s, conventual communes underwent a process of destruction at the hands of secret church officers and the state security services, while the existence of male orders, including the recruitment of new members, research, publication of religious literature, was deemed illegal, and thus punishable under law. In the period of normalisation, in contrast to the 1950s and 1960s, there were not hundreds of cases of arrests, interrogations and convictions but there were individual trials. Only in the case of the Franciscans during the Vir campaign in 1983, and during other campaigns against them within the republic were dozens of order members prosecuted, of whom only five were sentenced in the Czech lands. Many of the cases that were brought to trial, despite serious interest from the state security services, ended in failure or reversal. In the 1970s and 1980s, the Communist authorities refrained from the previously widespread practices of interning monks in camps or nationwide manhunts. This was caused mainly by the negative reaction of the national opposition as well as international protests and coverage of those cases in the Western mass media. The persecution of male orders and the trials of their members continued in Czechoslovakia throughout the entire period of the Communist regime, with the exception of late 1960s. Since 1950 until the fall of the regime in 1989, with the exception of the period of the so-called Prague Spring, the activities of male orders were deemed undesirable and illegal. The long-term objective of the Communist regime was the complete destruction of conventual life in Czechoslovakia and to convert the society to atheism.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 251-283
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania Wydziału do Spraw Wyznań w Płocku wobec Kościoła katolickiego w latach 1950–1989 w świetle dokumentów Archiwum Państwowego w Płocku
Activity of the Department for Religious Congregations in Płock viz. the Catholic Church in 1950–1989, in the light of documents in the State Archives in Płocku
Autorzy:
Szymański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533187.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Płock
communism
religion
discrimination
Department for Religious Affairs (WdSW)
komunizm
wyznanie
dyskryminacja
WdSW
Opis:
The actual scope of operation of the Office for Religious Matters – besides its statutory tasks that included the managing of statistics related to denominations, coordination of religious questions with those of other sectors, and preparation of draft legislative acts regulating the attitude of the state to individual religious communities – was defined by the anti-religious and anti-church policy of the governing Communist party, which aimed at the quickest possible atheisation of the country. In the case of the Mazowsze Płockie subregion, with passage of time the local religious administration became a permanent element of the para-religious life. Beginning with the early 1980s, a regression in the operation of the religious authorities in the country was observed. The state-and-party authorities resigned from a strongly confrontative attitude to the Catholic Church in Poland. This reduced the role of the local departments for religious congregations, which began to drown in the red-tape lethargy. Worth mentioning is the fact that the operation of the apparatus for controlling religious activity in Płock subregion received a onesided treatment, namely from the perspective of the documents of local religious administration gathered in the State Archive in Płock.
Faktyczny zakres działań Urzędu do Spraw Wyznań obok określonych statutem m.in.: prowadzenia statystyki wyznaniowej, koordynowania spraw wyznaniowych z działaniami innych resortów, przygotowania projektów aktów legislacyjnych regulujących stosunek państwa do poszczególnych wyznań, wyznaczała antyreligijna i antykościelna polityka rządzącej partii komunistycznej, dążącej do jak najszybszej ateizacji kraju. W przypadku Mazowsza Płockiego lokalna administracja wyznaniowa stała się z biegiem lat stałym elementem życia okołokościelnego. Od początku lat 80. obserwujemy regres w działalności aparatu wyznaniowego w kraju. Władze partyjno-państwowe zrezygnowały z silnie konfrontacyjnego kursu wobec Kościoła w Polsce. Tym samym zmniejszyła się rola lokalnych wydziałów do spraw wyznań, które zaczęły pogrążać się w urzędniczym marazmie. Warto zaznaczyć, że funkcjonowanie aparatu wyznaniowego na ziemi płockiej ukazane zostało jednostronnie, przez pryzmat dokumentów lokalnego aparatu wyznaniowego, zgromadzonych w płockim Archiwum Państwowym.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 247-269
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność charytatywna zakonów żeńskich w Polsce nowożytnej
Charitable activity of female religious orders in Poland in the early modern period
Autorzy:
Surdacki, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023035.pdf
Data publikacji:
2015-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłosierdzie
działalność charytatywna
dobroczynność
szpitale
zakony
zgromadzenia żeńskie zakonne
szarytki
duchaczki
sierocińce
chorzy
mercy
charitable activity
hospitals
religious orders
female congregations
the Sisters of Charity
the Sisters Canonesses of the Holy Spirit
orphanages
the sick
Opis:
The development of hospital services in the Polish State was associated with baptism, the development of Christianity and church organization, and above all, the arrival of religious orders. In the Middle Ages, male religious orders played a huge role in charitable activities, while in modern times female congregations dealing with charity and hospital services were of great importance in that regard. As for female religious orders in the Middle Ages, the Benedictine and Cistercian nuns were the first ones who were engaged in running hospitals and charity work, although it was not their primary mission and charisma. Sometimes hospitals were also run by the Poor Clare Sisters of the Second Franciscan Order, the Magdalene Sisters, the Bridgettine Sisters, and primarily by the Beguines, loose groups of women who were close mostly to Dominican and Franciscan churches and the rules of community life, that is the Third Order. The most important congregation, however, turned out to be the Sisters Canonesses of the Holy Spirit (duchaczki in Polish), who from the beginning of the thirteenth century run, along  with the male branch of the Order, Holy Spirit hospital in Cracow, which specialized in the care of abandoned children and was the largest and the most important one in Poland until the Enlightenment. The great development of charitable female religious congregations occurred after the Council of Trent (1545-1563). Undoubtedly, the most significant of which were the Sisters of Charity (so-called szarytki in Polish) founded by St. Vincent de Paul in Paris in 1633. In Poland, they had 29 houses, where they ran hospitals, orphanages and schools for girls, including the poor. Similar activities, although at a smaller scale, were done by the Sisters of St. Catherine from Braniewo, founded in 1571 by Regina Protman. In addition, charitable activities were undertaken by the Congregation of the Virgins of the Presentation of the Blessed Virgin Mary (founded in Cracow in the 1620s by Zofia Czeska), the Visitation Sisters (founded by St. Francis de Sales -1601, Geneva,) and the Mariavites founded in 1737 by Stefan Turczynowicz in Vilnius. Apart from the above mentioned orders, the work of mercy was developed, on the margins of its core mission, by most non-charitable female religious congregations existing in Poland in the period before the partitions.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 237-271
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacje pielęgnowania chorych w Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku
Nursing care organizations in Western Europe from the 16th to 18th centuries
Autorzy:
Supady, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032085.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
pielęgnowanie chorych
zgromadzenia dobroczynne
juan de dios
camillo de lellis
vincent de paul
nursing care of the sick
charity congregations
camilo de lellis
Opis:
From the 16th to 18th centuries in Western Europe care and nursing institutions for the sick were created by the faithful of the Catholic Church. The greatest successes in that field were achieved by three persons: Juan de Dios, Camillo de Lellis and Vincent de Paul. They established charity, care and nursing congregations, orders and convents which conducted wide charity activities in Europe before the French Revolution.
W Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku instytucje opiekuńczo-pielęgnacyjne dla ludzi chorych tworzone były przez wiernych Kościoła katolickiego. Największe osiągnięcia w tej dziedzinie stały się udziałem trzech osób: Juana de Dios, Camillo deLellis oraz Vincenta de Paul. Oni utworzyli zgromadzenia i zakony charytatywne i opiekuńczo-pielęgnacyjne, które w Europie przed Rewolucją Francuską prowadziły szeroko rozgałęzioną akcję dobroczynności.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2019, 6, 1; 8-10
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Melanesian Institute – la sua Missione e il suo ministero pastorale e sociale
Instytut Melanezyjski – celowość i duszpastersko-społeczne zaangażowanie
The Melanesian Institute – the Purposefulness and the Priestly and Social Commitment
Autorzy:
Steffen, Paul B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480308.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Instytut Melanezyjski
Melanezja
katolickie kongregacje misyjne
ekumenia
edukacja socjologiczna
kulturowa i duszpasterska
Melanesian Institute
Melanesia
Catholic missionary congregations
ecumeny
social
cultural and pastoral studies
Opis:
Instytut Melanezyjski jest jednostką naukową, której celem są studia teologiczne, kulturowe, społeczne i gospodarcze, mające służyć kościołom i społecznościom Melanezji. Instytut powstał na fali ducha odnowy po Soborze Watykańskim II. Antropolog kulturowy Ernest Brandewie oraz Gerald Bus włączyli się w podobną inicjatywę w Papui Nowej Gwinei. Instytut w roku 1969 powołało do życia Stowarzyszenie Przełożonych Religijnych Papui Nowej Gwinei i Wysp Salomona. Zgodnie z wizją fundatorów Instytut powinien wypełniać następujące cele: 1) prowadzić adekwatne badania antropologiczne i socjogospodarcze; 2) organizować kursy wprowadzające dla misjonarzy; 3) publikować „Melanezyjskie Zeszyty Społeczno-Duszpasterskie”; 4) pomagać we wdrażaniu schematów i eksperymentów dotyczących rozwoju społeczno-gospodarczego. W roku 1974 Instytut przekształcił się z jednostki międzyzakonnej, której członkowie wywodzili się z różnorodnych katolickich kongregacji misyjnych – w ośrodek ekumeniczny, którym kierują cztery największe kościoły Melanezji. W czasie ponad czterdziestu lat działalności przyczynił się do studiów socjologicznych, kulturowych i duszpasterskich nie tylko w zakresie socjologicznej, kulturowej i duszpasterskiej formacji księży, ale także do formacji wszystkich wychowawców i przywódców Melanezji.
The Melanesian Institute (MI) is a scientific institute aimed at theological, cultural, social and economic studies at the service of the churches and the society in Melanesia. The MI was born out of the renewal spirit of the Second Vatican Council. The cultural anthropologist Ernest Brandewie and Gerald Bus joined in proposing such an initiative for Papua New Guinea. The MI was founded in 1969 by an Association of Religious Superiors of Papua New Guinea and Salomon Islands. According to the vision of its founders, the MI should accomplish the following goals: 1) to carry out relevant anthropological and socioeconomic research; 2) to organise orientation courses for missionaries; 3) to publish “Melanesian Social Pastoral Papers”; 4) to help implement socio-economic development schemes and experiments. The MI developed in 1974, from an inter-congregational institute staffed by members of various Catholic missionary congregations – to an ecumenical institute under the guidance of the four major churches in Melanesia. In over four decades it contributed with its social, cultural and pastoral studies not only to the social, cultural and pastoral formation of church ministers, but to that of all educators and leaders in Melanesia as well.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 73-116
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stručné dejiny Slovanskej benediktínskej kongregácie
The Slavonic Benedictine Congregation
Autorzy:
Somorjai, Ádam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443923.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
Československo
sui iuris kláštor benediktínov v Komárne
rozpustenie počas komunizmu
Uhorská kongregácia
Benediktínske kongregácie všeobecne
Schválenie konštitúcií jednotlivých kongregácií do roku 1959
Slovanská kongregácia 1945, 1969
Kláštory Slovanskej kongregácie 1925, 2015
Czechoslovakia
Benedictine Convent of Komárno sui iuris
Suppression of the Benedictine Convent of Komárno
Hungarian Benedictine Congregation
Benedictine Congregations in general
Benedictines in 1925 and in 2015
List according to the foundation of all the Benedictine Congregations
Slavonic Benedictine Congregation 1945, 1969
Opis:
Od roku 1776 bol kláštor benediktínov v Komárne domom Maďarskej kongregácie benediktínov (založenej v roku 1514). Po vytvorení Slovanskej benediktínskej kongregácie v roku 1945 sa dekrétom Rehoľnej kongregácie vo Vatikáne v septembri 1947 stal sui iuris a Domom slovanskej benediktínskej kongregácie sv. Vojtecha a svätej Margity (Uhorskej) (OSB). V tomto prehľade nachádzame vysvetlenie významu slova kongregácia v benediktínskej interpretácii, kongregácie v dejinách benediktínov a v dejinách strednej a východnej Európy. Potom autor opisuje krátke dejiny Slovanskej kongregácie so zvláštnym zreteľom na jej rozpustenie počas komunizmu a nové založenie po Annus Mirabilis v roku 1989, ponúka niektoré štatistické údaje kláštorov združených v tejto Kongregácii v roku 1925 a v roku 2015. V tabuľkách je uvedený zoznam benediktínskych kongregácií podľa pápežského schválenia až do roku 1959.
Since 1776, the Benedictine Convent of Komárno was a House of the Hungarian Benedictine Congregation (established in 1514). After the creation of the Slavonic Benedictine Congregation in 1945, the Convent became sui iuris with decree of the Congregation for Religious in the Vatican in September 1947, and a House of the Slavonic Benedictine Congregation of Saint Adalbert and Saint Margaret (OSB). In this overview we find the introduction of the meaning of the word Congregation in the Benedictine interpretation, the Congregations in Benedictine History and in the History of East-Central Europe. Then the Author describes the short history of the Slavonic one, with special regard to the dispersion during Communism, and the refoundation after the Annus Mirabilis in 1989, he offers some statistical data of the Monasteries united in this Congregation in 1925 and in 2015. In the Tables a list of the Benedictine Congregations is offered according to the Pontifical approval until 1959.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 2; 78-92
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie śpiewu cerkiewnego przez wspólnoty staroobrzędowców Wojnowa w świetle rkp. BN akc. 8982
The teaching of Orthodox chanting by Old Believers congregations in Wojnowo in the light of MS BN akc. 8982
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408945.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
staroobrzędowcy
śpiew liturgiczny
Azbuka
Wojnowo
muzyka XIX wieku
Old Believers
Eastern Orthodox Christians
Orthodox chant
nineteenth-century music
Opis:
Artykuł jest próbą rekonstrukcji procesu nauczania śpiewu liturgicznego przez wspólnoty staroobrzędowców (wiernych Cerkwi prawosławnej nie uznających reform liturgicznych patriarchy Nikona) z Wojnowa. Autor dokonuje analizy jedynego zachowanego podręcznika do nauki śpiewu – tj. XIX-wiecznej Azbuki z Wojnowa pod kontem wpływu zawartych w nim treści na sposób nauczania śpiewu przyjęty w poszczególnych wspólnotach zamieszkujących wieś Wojnowo. Autor zwraca uwagę na modlitewny aspekt praktykowanego przez wspólnoty staroobrzędowców śpiewu, oraz jego wpływ na kształcenie kadr śpiewaczych.
The article is an attempt to retrace the process of the teaching of Orthodox chanting by Old Believers (Eastern Orthodox Christians who reject the reforms of Patriarch Nikon of Moscow) from the village of Wojnowo. The author performs an analysis of the only surviving book for teaching chanting, i.e. the nineteenth-century Azbuka from Wojnowo, with respect to the influence exerted by its contents on the methods of teaching singing adopted by the particular congregations living in Wojnowo. The author draws attention to the prayer-like characteristics of the chanting practiced by Old Believers and its influence on the education of singers.
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 2; 85-105
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od chederu po Wyższą Szkołę Rabiniczną. Żydowska edukacja religijna w Polsce (1945–1950)
From the cheder to the Higher Rabbinical School: Jewish religious education in Poland (1945–1950)
Autorzy:
Rusiniak-Karwat, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076863.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Żydowskie Zrzeszenia Religijne
Żydowskie Kongregacje Wyznaniowe
Związek Religijny Wyznania Mojżeszowego
szkolnictwo wyznaniowe
szkoły religijne
cheder
Talmud–Tora
jesziwa
odrodzenie życia żydowskiego
judaizm
Jewish Religious Associations
Jewish Religious Congregations
Religious Union of the Mosaic Faith
religious education system
religious schools
Talmud–Torah
yeshiva
revival of Jewish life
Judaism
Opis:
As the Second World War ended, Jews that survived the Holocaust tried to resurrect Jewish life in Poland, which, at least to some extent, was supposed to resemble the one from before 1939. They aimed to revive Judaism and follow religious teachings in everyday life. The article shows one form of the Jewish life renewal, ie religious education. Religious schools and courses were created primarily so that children, who spent the wartime away from vital tenets of Judaism and traditions of the Jewish people, could grasp what it means to be a religious Jew. The text provides geographical locations of educational establishments active between 1944 and 1950 and details about their functioning.
Źródło:
Rozprawy z Dziejów Oświaty; 2019, 56; 81-102
0080-4754
Pojawia się w:
Rozprawy z Dziejów Oświaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Eparchy of Peremyšl including the Apostolic Administration of Lemkivšcyna (1828-1939), L’viv 1995, ss. 1008; Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Eparchy of Stanislaviv from Its Establishment until the Outbreak of World War II (1885-1938), L’viv 2002, ss. 450; Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Archeparchy of L’viv (1832-- 1944), vol. I – Administration and Parishes, Kyiv 2004, ss. 1004; vol. II – Clergy and Religious Congregations, Kyiv 2004, ss. 570.
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040111.pdf
Data publikacji:
2007-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
schematyzmy
historia
Kościół katolicki
schematism
history
Catholic Church
Opis:
Recenzja: Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Eparchy of Peremyšl including the Apostolic Administration of Lemkivšcyna (1828-1939), L’viv 1995, ss. 1008; Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Eparchy of Stanislaviv from Its Establishment until the Outbreak of World War II (1885-1938), L’viv 2002, ss. 450; Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Archeparchy of L’viv (1832-1944), vol. I – Administration and Parishes, Kyiv 2004, ss. 1004; vol. II – Clergy and Religious Congregations, Kyiv 2004, ss. 570.
Review Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Eparchy of Peremyšl including the Apostolic Administration of Lemkivšcyna (1828-1939), L’viv 1995, ss. 1008; Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Eparchy of Stanislaviv from Its Establishment until the Outbreak of World War II (1885-1938), L’viv 2002, ss. 450; Dmytro Blazejowskyj, Historical Šematism of the Archeparchy of L’viv (1832-1944), vol. I – Administration and Parishes, Kyiv 2004, ss. 1004; vol. II – Clergy and Religious Congregations, Kyiv 2004, ss. 570.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2007, 87; 401-407
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność oświatowo – wychowawcza żydowskich kongregacji wyznaniowych w Polsce w drugiej połowie lat 40 – tych XX w.
Educational activities of Jewish religious congregations in Poland in the late 1940s.
Autorzy:
Pogorzała, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850774.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
confessional school system
Jewish Religious Congregations
Talmud-Thoras
Yeshivas
szkolnictwo wyznaniowe
Żydowskie Kongregacje Wyznaniowe
szkoły Talmud-Tora
jesziwy
Opis:
Żydzi ocaleli po okupacji nazistowskiej rozpoczęli po wojnie odbudowę swojego życia narodowego. Stworzyli również podstawy życia religijnego. Głównym celem artykułu jest przedstawienie działalności oświatowo-wychowawczej Żydowskich Kongregacji Wyznaniowych. Prowadziły one szkoły Talmud-Tora i jesziwy. W sierpniu 1949 roku kongregacje połączyły się w Związek Religijny Wyznania Mojżeszowego.
Jews survived the Nazi occupation started the reconstruction of the Jewish community after the war and also the bases for the religious life were constructed. The main aim of the article is to present educational activieties of the Jewish Religious Congregations. They maintained Talmud-Thoras and Yeshivas. The Jewish religious congregations amalgamated at their convention of August, 1949, into the Religious Alliance of Jews in Poland.
Źródło:
Facta Simonidis; 2008, 1, 1; 175-190
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakony i zgromadzenia męskie w XX wieku w (Archi)Diecezji Łódzkiej
Male orders and monastic congregations appearing in the (Arch)Diocese of Łódź in present times
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784029.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archidiecezja łódzka
zgromadzenia zakonne
duszpasterstwo
działalność szkolno-wychowawcza
the archdiocese of Łódź
monastic congregations
priesthood
didactic activities
Opis:
In the territory of the diocese of Łódź, which was established in 1920, both newly and previously formed monastic congregations undertook their activities. There were also some unprecedented appearances like those of third orders existing temporarily (Dolorist Brothers, Albertine Brothers, Sacred Heart Brothers) and permanently (Brothers of Mercy, Christian Brothers). As far as the traditional ‘’first’’ orders and monastic congregations existing in the Old Polish period, the first ones that appeared in the 20th century in the diocese of Łódź were Vincentians who came to Pabianice in 1919. In turn, after the Second World War Carmelites of the Ancient Observance and Oratorians settled in Łódź and Tomaszów Mazowiecki respectively. What is more, during the interwar period 3 centres were founded by Salesians: a didactic centre in Łódź, a priesthood centre in Łódź and a care centre in Lutomiersk. The remaining monastic congregations are in charge of one parish both in Łódź and in the territory of the archdiocese: Oblates (Grotniki), Passionists, Claretians, Dehonians (Bełchatów) and Pallottines. Dominicans arrived as the last ones, moving into a 3-storey tenement house in Łódź in 2004. Monks conduct their activities in various social environments and attempt to fulfil their mission in the local Church.
Na terytorium powstałej w 1920 roku diecezji łódzkiej podejmowały pracę zarówno nowe zgromadzenia zakonne, jak i zakony o starej metryce powstania. Pewną nowość stanowią zakony laickie działające okresowo: bracia doloryści, albertyni, Bracia Serca Jezusowego oraz posługujący ciągle: bonifratrzy i bracia szkolni. Z zakonów kleryckich i zgromadzeń zakonnych działających w czasach staropolskich jako pierwsi w 1919 roku przybyli do Pabianic Misjonarze św. Wincentego à Paulo. Po II wojnie światowej osiedlili się karmelici trzewiczkowi w Łodzi i filipini w Tomaszowie Mazowieckim. W okresie międzywojennym salezjanie zorganizowali trzy placówki: szkolno-wychowawczą w Łodzi, duszpasterską w Łodzi i opiekuńczą w Lutomiersku. Pozostałe zgromadzenia zakonne mają po jednej parafii w Łodzi i na terenie archidiecezji: oblaci (Grotniki), pasjoniści, klaretyni, sercanie (Bełchatów) i pallotyni. Jako ostatni w 2004 roku w trzypiętrowej kamienicy w Łodzi zamieszkali dominikanie. Duszpasterze zakonni swoją działalnością obejmują różne środowiska społeczne i usiłują realizować swoje posłannictwo w Kościele lokalnym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 301-323
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies