Il Melanesian Institute – la sua Missione e il suo ministero pastorale e sociale

Instytut Melanezyjski jest jednostką naukową, której celem są studia teologiczne, kulturowe, społeczne i gospodarcze, mające służyć kościołom i społecznościom Melanezji. Instytut powstał na fali ducha odnowy po Soborze Watykańskim II. Antropolog kulturowy Ernest Brandewie oraz Gerald Bus włączyli się w podobną inicjatywę w Papui Nowej Gwinei. Instytut w roku 1969 powołało do życia Stowarzyszenie Przełożonych Religijnych Papui Nowej Gwinei i Wysp Salomona. Zgodnie z wizją fundatorów Instytut powinien wypełniać następujące cele: 1) prowadzić adekwatne badania antropologiczne i socjogospodarcze; 2) organizować kursy wprowadzające dla misjonarzy; 3) publikować „Melanezyjskie Zeszyty Społeczno-Duszpasterskie”; 4) pomagać we wdrażaniu schematów i eksperymentów dotyczących rozwoju społeczno-gospodarczego. W roku 1974 Instytut przekształcił się z jednostki międzyzakonnej, której członkowie wywodzili się z różnorodnych katolickich kongregacji misyjnych – w ośrodek ekumeniczny, którym kierują cztery największe kościoły Melanezji. W czasie ponad czterdziestu lat działalności przyczynił się do studiów socjologicznych, kulturowych i duszpasterskich nie tylko w zakresie socjologicznej, kulturowej i duszpasterskiej formacji księży, ale także do formacji wszystkich wychowawców i przywódców Melanezji.

The Melanesian Institute (MI) is a scientific institute aimed at theological, cultural, social and economic studies at the service of the churches and the society in Melanesia. The MI was born out of the renewal spirit of the Second Vatican Council. The cultural anthropologist Ernest Brandewie and Gerald Bus joined in proposing such an initiative for Papua New Guinea. The MI was founded in 1969 by an Association of Religious Superiors of Papua New Guinea and Salomon Islands. According to the vision of its founders, the MI should accomplish the following goals: 1) to carry out relevant anthropological and socioeconomic research; 2) to organise orientation courses for missionaries; 3) to publish “Melanesian Social Pastoral Papers”; 4) to help implement socio-economic development schemes and experiments. The MI developed in 1974, from an inter-congregational institute staffed by members of various Catholic missionary congregations – to an ecumenical institute under the guidance of the four major churches in Melanesia. In over four decades it contributed with its social, cultural and pastoral studies not only to the social, cultural and pastoral formation of church ministers, but to that of all educators and leaders in Melanesia as well.