Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "concerto" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Sara Levy i jej muzyczna kolekcja. Koncerty klawiszowe Carla Philippa Emanuela Bacha z Biblioteki Narodowej
Sara Levy and Her Music Collection. Keyboard Concertos by Carl Philipp Emanuel Bach from the National Library of Poland
Autorzy:
Górny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179082.pdf
Data publikacji:
2023-03-21
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
Sara Levy
rodzina Itzig
Carl Philipp Emanuel Bach
Koncert a-moll Wq 26
Biblioteka Narodowa
Georg Amft
manuskrypty muzyczne
instrumenty klawiszowe
Itzig family
Keyboard Concerto in A Minor Wq 26
The National Library of Poland
music manuscripts
keyboard instruments
Opis:
Przedmiotem artykułu jest zbiór manuskryptów przechowywanych w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Zawierają one dziesięć koncertów klawiszowych Carla Philippa Emanuela Bacha, spisanych przez Georga Amfta na podstawie kolekcji Sary Levy oraz Zippory Wulff. W artykule analizie poddano przede wszystkim „Koncert a-moll” Wq 26. Odpis Amfta powstał prawdopodobnie na bazie Bachowskiego autografu z Biblioteki Królewskiej w Berlinie (Königliche Bibliothek). W związku z tym, że ów pierwowzór zaginął, kopia Amfta z Warszawy wydaje się być istotnym pośrednim źródłem dla Wq 26.
The paper discusses musical sources kept in the National Library of Poland, namely a collection of handwritten copies of ten keyboard concertos by Carl Philipp Emanuel Bach, made by Georg Amft based on materials that originated from the music collections of Sara Levy and Zippora Wulff. This paper primarily focuses on the “Concerto in A Minor” Wq 26. Amft’s copy of that piece was likely made based on a Bach's autograph kept in the Royal Library in Berlin (Königliche Bibliothek). Seeing as Amft’s Vorlage is now lost, the Warsaw document appears to be an important indirect source for an early version of Wq 26.
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 243-261
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła
Concerning Raoul Koczalski’s ‘Piano Concerto in B Minor’ No. 1, Op. 79. Sources and Origin
Autorzy:
Bogula-Gniazdowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24298360.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Raoul Koczalski
koncert fortepianowy
źródła
autograf
rękopis
Koncert fortepianowy h-moll op. 79
wirtuoz
muzyka XIX wieku
muzyka fortepianowa
piano concerto
sources
autograph
manuscript
piano music
Piano Concerto in B Minor, Op. 79
virtuoso
nineteenth-century music
Opis:
Raoul Koczalski, polski pianista i kompozytor, uczeń Karola Mikulego (wychowanka samego Chopina), zasłynął przede wszystkim jako wirtuoz fortepianu, znakomity wykonawca dzieł Fryderyka Chopina. Mniej znany jest dzisiaj jego dorobek kompozytorski. Tymczasem Koczalski jest autorem bogatej twórczości, obejmującej dzieła różnych gatunków, w tym twórczość fortepianową, symfoniczną, a nawet operową. Jest także autorem aż 6 koncertów fortepianowych, z których najmniej wiadomo było dotąd o jego pierwszym dziele w tym gatunku, Koncercie fortepianowym h-moll op. 79. Artykuł stanowi prezentację praktycznie pomijanego dotąd w omówieniach na temat twórczości Raoula Koczalskiego, nigdy niepublikowanego I koncertu fortepianowego h-moll op. 79. Zawiera krótkie przedstawienie genezy dzieła w dorobku pianisty i kompozytora, refleksję nad rozwojem jego twórczości kompozytorskiej w kontekście stosunkowo krótkotrwałej edukacji artystycznej, w końcu opisuje mało znane, a niezwykle bogate materiały źródłowe tej kompozycji znajdujących się w zbiorach Staatliches Institut für Musikforschung w Berlinie. Na podstawie tych źródeł umiejscawia koncert w dorobku kompozytorskim Koczalskiego oraz umożliwia jego datowanie.
Polish pianist-composer Raoul Koczalski, a pupil of Karol Mikuli (who was taught by Fryderyk Chopin), was renowned first and foremost as a piano virtuoso, an excellent interpreter of the works of Chopin. His rich output as a composer is less widely known today, though he wrote compositions in many genres, including piano, symphonic and even operatic works. He composed as many as six piano concertos, the first of which, the Piano Concerto in B minor, Op. 79, is the least known. This article presents Koczalski’s unpublished opus 79, hitherto practically ignored in discussions of his oeuvre. A brief outline of this work’s origins within Koczalski’s output as a pianist and composer is followed by reflection on the development of his compositional work in the context of his relatively short musical education, and the article concludes with a description of the little-known but abundant source materials of this composition held in Berlin’s Staatliches Institut für Musikforschung. Those sources make it possible to date the Concerto and place it within Koczalski’s oeuvre.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 4; 38-52
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje polskim folklorem i pieśnią religijną w koncertach fortepianowych Wojciecha Kilara
Polish Folklore and Religious Songs as Inspiration in Wojciech Kilar’s Piano Concertos
Autorzy:
Miklaszewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341659.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polski folklor
polska pieśń religijna
koncert fortepianowy
nowy romantyzm
postminimalizm
Polish folklore
Polish religious song
piano concerto
neoromanticism
postminimalism
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie związku materiału dźwiękowego oraz warstwy estetycznej koncertów fortepianowych Wojciecha Kilara z tradycją polskiego folkloru oraz polskiej pieśni religijnej i śpiewów liturgicznych. Pod tym kątem zostały przaanalizowane dwa koncerty Kilara na fortepian solo i orkiestrę, powstałe odpowiednio w latach 1996-1997 oraz 2011. Wpływy folkloru są najbardziej wyraźne w II Koncercie fortepianowym, w którym pojawiają się aluzje do pieśni podhalańskich. W obu koncertach Kilara natomiast pojawiają się silne związki materiału dźwiękowego z polską pieśnią religijną oraz śpiewem liturgicznym. Podjęte w dalszej części artykułu rozważania nawiązują do metodologii M. Tomaszewskiego i dotyczą obecnych w koncertach fortepianowych Wojciecha Kilara czterech idiomów stylistycznych, składających się na indywidualny styl muzyczny tego kompozytora w trzecim okresie twórczości. Są to: pierwiastek sacrum, nowy romantyzm, folkloryzm i postminimalizm.
The aim of this article is to show the relationship between the musical material and the aesthetic layer of Wojciech Kilar’s piano concertos and the Polish folklore tradition, as well as that of Polish religious songs and liturgical chants. Kilar’s two concertos for solo piano and the orchestra that are analysed in this article were composed in 1996-1997 and 2011, respectively. The folklore influences are most evident in Piano Concerto No. 2 which alludes to songs from the Podhale region. On the other hand, in both of Kilar’s concertos there are strong links to Polish religious songs and liturgical singing, appearing both as a musical quotation and (more often) as merely a reminiscence. In the further part of this article, referring to Mieczysław Tomaszewski’s methodology, the four stylistic idioms that make up the composer’s individual musical style in the third period of his creative activity are discussed. These are religious music, neoromanticism, folklore and postminimalism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 199-218
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategorie czasu i formy muzycznej w II Koncercie na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną Pawła Mykietyna
The Categories of Time and Musical Form in Paweł Mykietyn’s Concerto No. 2 for Cello and Symphony Orchestra Lviv
Autorzy:
Kaszubska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189501.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Paweł Mykietyn
Postmodernism
permanent accelerando
deconstruction
Opis:
The paper supplements the research on the latest Paweł Mykietyn's work. It broadens the spectrum of problems related to the technique of deconstruction in his works and allows for a better understanding of the structure of the Concerto No. 2 for cello and symphony orchestra. The main research method is descriptive analysis, bringing Paweł Mykietyn's musical language closer to the harmonic material, textural systems, agogic-metric structures, and the concept of form. The analysis is based on the score of the 2nd Concerto for Cello and Symphony Orchestra, published in 2019 by the PWM Edition in Kraków. The structure of the paper includes: introduction, three paragraphs and a summary. The characteristics of Paweł Mykietyn’s work contained in the introduction will allow the reader to become familiar with stylistic tendencies at various stages of the composer's work. The section devoted to the genesis and reception aims to present the history of the creation of the analysed work, as well as its contexts and resonance. The analytical sketch in the context of the issues of time and form will allow to present selected aspects of the compositional technique.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2022, 3(54); 19-41
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncerty na fortepian Aleksandra Zarzyckiego. Nowe fakty w świetle źródeł
Aleksander Zarzycki’s Piano Concertos: New Findings in the Light of Existing Sources
Autorzy:
Muras, Wioleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806609.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksander Zarzycki
koncert fortepianowy
muzyka polska XIX wieku
piano concerto
Polish music in 19th century
Opis:
W literaturze poświęconej polskiej muzyce II poł. XIX w. Aleksander Zarzycki znany jest jako twórca jednego koncertu fortepianowego. Informacje te powielane są w zarówno w słownikach (S. Dybowski, J. Skrabowski), encyklopediach (B. Chmara-Żaczkiewicz), książkach (I. Poniatowska) jak i artykułach (F. Kęcki, K. Popielska). Według nich wynika, że Koncert fortepianowy op. 17 miał premierę w 1860 r. w Paryżu, a dwadzieścia lat później funkcjonował w zmienionej wersji. Powyższym danym przeczą źródła w postaci relacji prasowych z występów Zarzyckiego, jakie odbywały się w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Na podstawie przeglądu gazet polskich i zagranicznych udało się ustalić, że dzieło prezentowane w 1860 r. w ośrodku paryskim, to de facto nieopusowany I Koncert fortepianowy autora. Utwór ten napisany był w tonacji e-moll i składał się z trzech części – Allegro energico, Adagio, Presto vivace. Zdaniem recenzentów charakteryzowały go wpływy chopinowskie i mendelssohnowskie, zaś partia fortepianu, o wyraźnie wirtuozowskim charakterze, pełniła nadrzędną rolę wobec orkiestry. Na ten moment nie dysponujemy jego zapisem nutowym, nie wiadomo nawet czy utwór przetrwał w jakiejkolwiek formie. Z kolei informacje prasowe z lat osiemdziesiątych XIX stulecia dostarczają dowodów na to, że Koncert fortepianowy As-dur op. 17 jest drugim dziełem twórcy w tym gatunku. Świadczą o tym nie tylko inna tonacja, ale również liczba oraz tempa części (I – Andante, II – Allegro), czy znacznie bardziej spójna relacja partii fortepianu z orkiestrą. Dodatkowo fakt ten potwierdza Juliusz Stattler oraz Jan Kleczyński – recenzenci, którzy bezpośrednio wskazują, iż dzieło prezentowane w 1880 r. w Warszawie jest drugim, nowym koncertem fortepianowym twórcy. Na ten sam rok należy również datować jego wydanie przez wydawnictwo Ed. Bote & G. Bock.
The literature devoted to Polish music of the second half of the nineteenth century presents Aleksander Zarzycki as the composer of just one piano concerto. This information is reiterated in dictionaries (S. Dybowski, J. Skrabowski), encyclopaedias (B. Chmara-Żaczkiewicz), books (I. Poniatowska) and articles (F. Kęcki, K. Popielska), from which we learn that the Piano Concerto, Op. 17 was first performed in 1860 in Paris and functioned in a revised version twenty years later. These assertions are contradicted by press reports on performances given by Zarzycki during the 1860s. A survey of Polish and foreign newspapers has made it possible to establish that the work presented in 1860 in Paris was de facto the composer’s First Piano Concerto (without opus number). Written in the key of E minor, it consisted of three movements: Allegro energico, Adagio and Presto vivace. According to reviewers, it displayed influences from Chopin and Mendelssohn, while the distinctly virtuosic piano part dominated over the orchestra. At present we do not have the score of this Concerto, and it is not known whether it has even survived in any form. Press material from the 1880s, on the other hand, proves that the Piano Concerto in A flat major, Op. 17 was Zarzycki’s second work in the genre. This is confirmed not only by the different key, but also by the number and tempi of the movements (I Andante, II Allegro), as well as the much more cohesive relationship between the piano part and the orchestra. Additionally, the reviewers Juliusz Stattler and Jan Kleczyński directly indicate that the work presented in 1880 was a new, second piano concerto by this composer. The same year also saw its publication by Bote & Bock.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 4; 137-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Panorama of Polish Guitar Concertos
Panorama polskich koncertów gitarowych
Autorzy:
Gurgul, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17915193.pdf
Data publikacji:
2021-05-27
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Polish guitar music
guitar concerto
guitar festivals in Poland
Polish music after 1945
polska muzyka gitarowa
koncert na gitarę
koncert instrumentalny
gitara klasyczna
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia dorobku polskich kompozytorów na gruncie formy koncertu na gitarę i orkiestrę. Od lat 40. XX wieku, kiedy powstał pierwszy koncert z udziałem gitary, skompono- wano w Polsce ponad 100 utworów koncertowych. Kompozytorzy, podejmując próbę napisania takiego utworu, odnajdywali różne drogi twórcze, ukazujące często odmienne oblicza gitary. W artykule omó- wiono propozycję podziału powstałych w Polsce koncertów ze względu na specyfikę utworów, przybli- żono historię pierwszych polskich koncertów, a także nakreślono obraz powstałej do 2020 roku literatury.
The present article constitutes an attempt at outlining the musical oeuvre of Polish composers in the field of concertos for guitar and orchestra. Since the 1940s, when the first concerto with a guitar part was created, more than 100 concertos have been composed in Poland. In an effort to write such a piece of music, composers discovered different creative paths, which often revealed various new colours of the guitar. The article discusses a proposal to divide the concertos created in Poland according to the specificity of the pieces, introduces the history of the first Polish concertos and paints a picture of guitar literature created by 2020.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2020, 15; 65-103
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Concerto symphonique pour le piano” [op. 9] Teodora Leszetyckiego w kontekście warsztatu wirtuozowskiego kompozytora
Theodor Leschetizky’s 'Concerto Symphonique pour le piano', Op. 9 in the Context of the Composer’s Virtuosic Playing Technique
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328338.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autograf
koncert fortepianowy
koncert symfoniczny
wirtuozeria
wirtuoz
wirtuozowska kadencja
muzyka fortepianowa
Teodor Leszetycki
Theodor Leschetizky
autograph manuscript
piano concerto
symphonic concerto
virtuosity
virtuoso
virtuosic cadenza
piano music
Opis:
Teodor Leszetycki (1830–1915), urodzony w Łańcucie, wykształcony w Wiedniu pod kierunkiem Carla Czernego i Simona Sechtera, znany jest dzisiaj głównie jako wybitny pedagog fortepianu. Swoją muzyczną działalność rozpoczynał jednak przede wszystkim jako pianista oraz kompozytor. Osiągał sukcesy wirtuozowskie, a jego twórczość muzyczna zyskiwała uznanie krytyki. Podobnie jak wielu dziewiętnastowiecznych pianistów, Leszetycki sięgnął po gatunek koncertu fortepianowego i pragnął zapewne być wykonawcą solowych partii tego, jak i innych skomponowanych przez siebie utworów. Analiza wczesnej działalności artystycznej Leszetyckiego i jego młodzieńczego dorobku pozwala dowieść, że osiągał on sukcesy kompozytorskie i wirtuozowskie. Owe sukcesy kompozytora ilustrują artykuły prasowe z lat 40, 50, i 60-tych XIX wieku, a także pierwsze biografie twórcy spisane jeszcze za jego życia. W artykule zaprezentowane zostało jednoczęściowe dzieło Leszetyckiego, prawdopodobnie nigdy przez niego nie wykonany Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre c-moll [op. 9] i autograf tejże kompozycji ze zbiorów Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). Niniejsze rozważania prowadzą do odpowiedzi na pytanie dlaczego utwór prawdopodobnie nigdy nie trafił do repertuaru koncertowego samego twórcy lub kogoś z grona jego wybitnych uczniów, a jego premiera odbyła się dopiero w XXI wieku, tj. w 1977 r. w Stanach Zjednoczonych.
Theodor Leschetizky (1830–1915), born in Łańcut, a pupil of Carl Czerny and Simon Sechter in Vienna, is known today primarily as an eminent piano teacher, but he began his musical career first and foremost as a pianist and composer. He notched up successes as a virtuoso, and his own music won critical acclaim. Like many other nineteenth-century pianists, Leschetizky wrote piano concertos, most likely with himself in mind as the performer of the solo parts. Analysis of Leschetizky’s early output and artistic activity, as described in press articles from the 1840s, 50s and 60s and in his early biographies (written during his lifetime), proves that he was successful both as a composer and a virtuoso. This article is devoted to Leschetizky’s one-movement Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre in C minor, Op. 9, which he probably never performed, and to the autograph manuscript of this work, now held in the Library of Congress in Washington (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). I investigate why this piece probably never entered the concert repertoire of its composer or any of his eminent pupils, and was only given its first performance in the twentieth century – in 1977, in the US.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 20-39
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duels in Sound: Pietro Antonio Locatelli vs Jean-Marie Leclair
Autorzy:
Chamczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Pietro Antonio Locatelli
Jean-Marie Leclair
violin music
musical duels
violin concerto
Opis:
The tradition of musical duels harkens back to the days of ancient Greece. One of the earliest examples of musical rivalry is the myth of Marsyas and Apollo, which ends tragically for the satyr. Without doubt, the tournaments of the ancients served as an inspiration for later generations of musicians. In each epoch they took a different form, tailored to the current norms and customs. In the sixteenth century the singing contests of the Meistersingers became extremely popular. With the development of instrumental music in the seventeenth century, duels, in which the main subject of the dispute was the superiority of one of the performers in terms of interpretation and mastery of playing a given instrument, were increasingly growing in importance. The eighteenth century, in which public concert life flourished and demand for virtuoso instrumentalists consequently grew, brought a genuine boom in musical duels. During that era, musical duels were not only confrontations between individual musicians or their patrons, but also important contributions to the exchange of experiences between artists,the spread of musical novelties and dissemination of the works themselves. Additionally, such ‘battles’ symbolised a confrontation of musical styles, in particular the Italian and the French one. Jean-Marie Leclair, known as the French Corelli, is considered by many researchers as the founder of the French violin school. Pietro Antonio Locatelli, an heir to the legacy of Arcangelo Corelli, is justifiably considered as the Paganini of the eighteenth century. Despite shared roots in the Italian violin school, their music differs in both form and expression. At first glance, Locatelli’s typically Italian music goes far beyond the previously accepted norms as far as demands placed on the violinists are concerned, whereas Leclair’s French music bears the mark of Antonio Vivaldi’s models set in the latter’s violin concertos. We know that the first confrontation of the violinists took place on 22 December 1728 at Kassel court. Some authors speculate that it was not the only meeting of these two musicians. The surviving accounts suggest that both of them stirred strong emotions among the audiences with their playing. Despite their enormous importance for the development of violin music, both composers remain underrated. This article briefly outlines the history of musical duels and sheds light on the practice of violin performances in the first half of the eighteenth century. Additionally, I have attempted a comparative analysis of selected violin concerts, namely: Locatelli’s Violin Concerto in G major Op. 3 No. 9 and Violin Concerto in A minor Op. 7 No. 5 by Jean-Marie Leclair. These two come from a similar period in the work of both composers and are close in time of composition to the famous duel.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47) ENG; 69-102
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieła kameralne Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście przemian stylu kompozytora. Wybrane przykłady
Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples
Autorzy:
Sucharska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159088.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
20th-century music
chamber music
Polish music
composition techniques
Aria operatic stage
Concerto for Five Instruments and String Quartet
Quartettino
Muzyczka IV
Opis:
The aim of this paper is to study stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s works based on four predefined instances of chamber music: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Muzyczka IV, Op. 28 and Aria scena operowa, Op. 59. The use of structural, auditory and style-critics analyses has made is possible to follow the variety of the composition techniques present in chamber compositions. Additionally, it has allowed to exhibit idiomatic features of Górecki’s style and enabled to study the way in which Górecki used chamber music.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46); 91-113
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples
Autorzy:
Sucharska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171384.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
twentieth-century music
chamber music
Polish music
composition techniques
Aria (‘operatic scene’)
Concerto for Five
Instruments and String Quartet
Quartettino
Little Music 4
Opis:
The aim of this paper is to analyse stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s output on the example of four selected chamber music works: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Little Music 4, Op. 28 and Aria (‘operatic scene’), Op. 59. By applying the methods of structural and auditory analysis as well as style criticism, I discuss the diversity of composition techniques found in these compositions. Additionally, my methodology has allowed me to represent the idiomatic, idiosyncratic features of Górecki’s style and study the ways in which Górecki approached chamber music.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46) ENG; 87-108
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojedynki dźwiękiem pisane. Pietro Antonio Locatelli versus Jean-Marie Leclair
Duels in Sound: Pietro Antonio Locatelli vs Jean-Marie Leclair
Autorzy:
Chamczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171371.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Pietro Antonio Locatelli
Jean-Marie Leclair
violin music
musical duels
violin concerto
Opis:
The tradition of musical duels harkens back to the days of the ancient Greece. One of the earliest examples of a musical rivalry is the myth of Marsyas and Apollo, which ends tragically for the satyr. Without doubt, the battles of the ancients served as an inspiration for the next generations of musicians. In each era, they took a different form, tailored to the prevailing norms and customs. In the 16th century the singing competitions of the Meistersingers became extremely popular, and along with the development of instrumental music in 17th century, duels, in which the main subject-matter of the dispute was the superiority of one of the performers in terms of interpretation and fluidity in playing a given instrument, gained increased importance. A real boom of musical duels did not came along until 18th century, in which public concerts bloomed and along with it, the demand for virtuoso instrumentalists increased. During that era, musical duels were not only confrontations between specific musicians or their patrons, but also contributed to the exchange of experiences between the artists and the spread of musical news and the works themselves. Additionally, the battles symbolised a confrontation of musical styles, in particular the Italian and French styles. Jean-Marie Leclair, known as the French Corelli, is considered by many researches as the founder of the French violin school. Pietro Antonio Locatelli, an heir to the legacy of Arcangelo Corelli is justifiably considered the Paganini of the 18th century. Their music has shared roots in the tradition of the Italian violin school, yet it differs both in terms of its formality as well as expressiveness. At first glance the French music of J.M. Leclair bears the imprint of standards of the violin concerts of Antonio Vivaldi, whereas the typically Italian works of P.A. Locatelli significantly transcend the norms accepted at that time in terms of requirements imposed on violinists. We know that the first confrontation of the violinists took place on 22 December 1728 at the manor in Kassel. However, some speculate that it was not the only meeting of the musicians. The preserved information suggest that both of them stirred strong emotions among the audiences with their playing. The profiles of the aforementioned composers, despite their immense importance on the development of violin music, still remain underrated. This article outlines the short story of musical duels and sheds light on violin concerts in the first half of the 18th century. Additionally, the author made an attempt of a comparative analysis of selected violin concerts, i.e. Locatelli’s Violin Concerto in G major, Op. 3, No. 9 and Violin Concerto in A minor Op. 7, No. 5 by Jean-Marie Leclair’s from a similar artistic period of both composers and close in terms of the time of their creation to their famous duel.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47); 71-104
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concerto for Piano and Orchestra by Henryk Wars: Discovering a Masterpiece
Autorzy:
Żebrowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473818.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
Tematy:
piano concerto form, Richard Addinsell, Henryk Wars
Opis:
Henryk Wars has been long known for many film soundtracks and countless hit songs composed in Poland during the inter-war period and in the United States in the 1950s and the 1960s. But he was also a classically trained composer who left a substantial legacy of finely crafted, large-scale orchestral works. They were written soon after he settled in California in 1947, and quite a few years before he had a chance to redefine himself as a film composer in Hollywood. During his early years in America Wars devoted most of his passion and energy to completing among others such large scale works as Symphony No. 1 (1948–1949), Piano Concerto (1950), City Sketches – Orchestral Suite (1951/1969–1974), and Sonatina for Orchestra. Aim of this study is to present Wars’s Piano Concerto – a skillfully designed one-movement work completed in 1950, with a strongly neo-romantic character, sparkling virtuoso solo part, and richly-scored orchestral accompaniment. The author of the study analyzes in detail the formal layout of the work, indicates the composer’s inspirations (mostly Schumann and Addinsell, also Chopin, Gershwin and Rachmaninov) and shows that using the traditional sonata allegro layout, Wars effectively introduces several very attractive melodic ideas and skillfully shapes them in into a successful one-movement formal design. Wars’s one-movement Piano Concerto is an excellent addition to the repertoire of shorter works for piano and orchestra. Whilst it offers some technical challenges for the performers, it is also a very effective work that easily finds favor with the audiences.
Źródło:
Musica Iagellonica; 2018, 9; 101-126
1233-9679
2545-0360
Pojawia się w:
Musica Iagellonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracja pieśnią roratnią Rorate caeli desuper w Koncercie na altówkę i orkiestrę smyczkową
Autorzy:
Fabiańska-Jelińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668913.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
composer
inspiration
rorate song
luminosity
darkness
Advent
viola
concerto
string orchestra
initial motif
kompozytor
inspiracja
pieśń roratnia
światłość
ciemność
Adwent
altówka
koncert
orkiestra smyczkowa
motyw początkowy
Opis:
The author describes the inspiration for and background to the creation of the Concerto for viola and string orchestra. It elaborates the sphere of the composer’s inspiration: the religious period of Advent (rorate mass and its song Rorate caeli desuper) with the accompanying reflection on the symbolism of luminosity and darkness. The basic idea of sound in the concerto for viola and string orchestra was inspired by a musical quotation from the initial motif of the rorate song Rorate caeli desuper. The opening tunes of the song became the foundation for the development and shaping of the sound material in the subsequent movements of the viola concerto. The musical architecture and dramatic content of the entire piece rests on the aforementioned quote, which integrates the particular movements in accordance with the concept of unity in diversity understood as coherent input sound material whose narration is enriched by being presented in various sound contexts. 
Autorka opisuje inspirację i tło powstania Koncertu na altówkę i orkiestrę smyczkową. Nakreśla tło bezpośredniej inspiracji powstania utworu: religijny okres Adwentu (msza roratnia oraz pieśń Rorate caeli desuper) wraz z towarzyszącą mu symboliką światła i mroku. Podstawowa idea dźwiękowa w koncercie została zainspirowana muzycznym cytatem z pierwotnego motywu pieśni roratniej Rorate caeli desuper. Motywy otwierające utwór stały się podstawą do rozwoju i kształtowania materiału dźwiękowego w kolejnych częściach koncertu. Architektura muzyczna i dramatyczna treść całego utworu opierają się na wspomnianym cytacie, który integruje poszczególne części zgodnie z koncepcją jedności w różnorodności rozumianej jako spójny wyjściowy materiał dźwiękowy, prezentowany w różnych kontekstach, wzbogacający muzyczną narrację. 
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetical Mottos in Tartini’s Concertos – the Latest Concordances and Questions
Autorzy:
Wilk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473816.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
Tematy:
Tartini, concerto, mottos, literary concordances, musical quotations
Opis:
In 27 of his concertos Tartini used 39 poetical mottos taken mostly from opera or cantata librettos. Up to now there have been discovered text concordances for 20 mottos, but not all of them can be established with one-hundred percent certainty. This article adds 16 new concordances, discusses probable functions of the mottos and the nature of the sources from which the composer drew them, as well as the varying degrees of certainty regarding these convergences. The author formulate a hypothesis, that the source of Tartini’s literary quotations could be some anthology of arias from operas and cantatas in his possession. Apart from poetic quotations the article compares also the musical layer of some parts of Tartini’s concertos which carry incipits of arias by various authors with the originals, finding examples of subtle similarities. The author postulate to undertake in the future a detailed and wide-ranging research into musical quotations in Tartini’s concertos.
Źródło:
Musica Iagellonica; 2018, 9; 81-99
1233-9679
2545-0360
Pojawia się w:
Musica Iagellonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polyphenolic composition of Spanish cultivars of globe artichoke (Cynara cardunculus L. var. scolymus (L.) Fiori)
Autorzy:
Pérez-Esteve, É.
Sałata, A.
Barat, J.M.
Stępniowska, A.
López-Galarza, S.
Nurzyńska-Wierdak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11897335.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivation
cardoon
Cynara cardunculus
polyphenolic composition
Opal cultivar
Concerto cultivar
Symphony cultivar
Madrigal cultivar
Blanca de Tudela cultivar
A-106 cultivar
herbal plant
medicinal plant
phenolics content
chlorogenic acid
apigenin
cynarin
Opis:
Globe artichoke (Cynara cardunculus L. var. scolymus (L.) Fiori) is an edible herbaceous perennial plant that plays an important economic role in Mediterranean agriculture. In recent years, extensive research, which aimed to characterize the phenolic profile of the most important globe artichoke cultivars in Italy, has been conducted. However, very little information is available on the phenolic composition of cultivars traditionally grown in Spain. In this work, six cultivars (‘Opal’, ‘Symphony’, ‘Concerto’, ‘Madrigal’, ‘Blanca de Tudela’ and ‘A-106’) cultured in Spain were characterized according to their phenolic content. The phenolic profile differed between cultivars, and also between flower parts. The major phenolic compound in all the different cultivars was chlorogenic acid. Of the six studied cultivars, ‘Madrigal’ had the highest phenolic content.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 2; 177-184
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies