Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "concerto" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-32 z 32
    Tytuł:
    Concerto ripienona wybranych przykładach Conceri a Più Istrumenti op. 3 Carla Tessariniego
    Concerto ripieno on the basis of Concerti a Più Istrumenti op. 3 by Carlo Tessarini
    Autorzy:
    Roman, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513878.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    concerto ripieno
    18th century
    instrumental music
    Carlo Tessarini
    baroque concerto
    Opis:
    Many composers created instrumental concerto in the 18th century, but only a few of them are well known. The group of these authors, whose output is forgotten, includes Carlo Tessarini (before 1690, after 1766). There is a piece of information about his life – most of it is derived from title pages of his works. Tessarini was active both as a composer and as a violinist, first in Italy and then in France, England, the Netherlands, although he returned to the Urbino Cathedral during his later lifetime. His output is completely instrumental, about 90 of his works represent concertos. Since the time when the concerto had been one of the most popular instrumental genres, there were many classifications (for instance J. Mattheson, J.J. Quantz). Plenty of them took unclear criteria, therefore the division is vague, however they can give advice on the contemporary performance practice. The aim of this study is to present analyses of four of Tessarini’s concertos (no. 5–8) from Concerti a Piu Istrumenti op. 3. The author wants to present composer’s style and technique touching issues such as texture, stucture, harmony, melody, rhythm and scoring, and by these means show traits of concerto ripieno model.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 4(27); 4-31
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Concerto for Piano and Orchestra by Henryk Wars: Discovering a Masterpiece
    Autorzy:
    Żebrowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/473818.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
    Tematy:
    piano concerto form, Richard Addinsell, Henryk Wars
    Opis:
    Henryk Wars has been long known for many film soundtracks and countless hit songs composed in Poland during the inter-war period and in the United States in the 1950s and the 1960s. But he was also a classically trained composer who left a substantial legacy of finely crafted, large-scale orchestral works. They were written soon after he settled in California in 1947, and quite a few years before he had a chance to redefine himself as a film composer in Hollywood. During his early years in America Wars devoted most of his passion and energy to completing among others such large scale works as Symphony No. 1 (1948–1949), Piano Concerto (1950), City Sketches – Orchestral Suite (1951/1969–1974), and Sonatina for Orchestra. Aim of this study is to present Wars’s Piano Concerto – a skillfully designed one-movement work completed in 1950, with a strongly neo-romantic character, sparkling virtuoso solo part, and richly-scored orchestral accompaniment. The author of the study analyzes in detail the formal layout of the work, indicates the composer’s inspirations (mostly Schumann and Addinsell, also Chopin, Gershwin and Rachmaninov) and shows that using the traditional sonata allegro layout, Wars effectively introduces several very attractive melodic ideas and skillfully shapes them in into a successful one-movement formal design. Wars’s one-movement Piano Concerto is an excellent addition to the repertoire of shorter works for piano and orchestra. Whilst it offers some technical challenges for the performers, it is also a very effective work that easily finds favor with the audiences.
    Źródło:
    Musica Iagellonica; 2018, 9; 101-126
    1233-9679
    2545-0360
    Pojawia się w:
    Musica Iagellonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Concerto symphonique pour le piano” [op. 9] Teodora Leszetyckiego w kontekście warsztatu wirtuozowskiego kompozytora
    Theodor Leschetizky’s 'Concerto Symphonique pour le piano', Op. 9 in the Context of the Composer’s Virtuosic Playing Technique
    Autorzy:
    Bogula, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328338.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    autograf
    koncert fortepianowy
    koncert symfoniczny
    wirtuozeria
    wirtuoz
    wirtuozowska kadencja
    muzyka fortepianowa
    Teodor Leszetycki
    Theodor Leschetizky
    autograph manuscript
    piano concerto
    symphonic concerto
    virtuosity
    virtuoso
    virtuosic cadenza
    piano music
    Opis:
    Teodor Leszetycki (1830–1915), urodzony w Łańcucie, wykształcony w Wiedniu pod kierunkiem Carla Czernego i Simona Sechtera, znany jest dzisiaj głównie jako wybitny pedagog fortepianu. Swoją muzyczną działalność rozpoczynał jednak przede wszystkim jako pianista oraz kompozytor. Osiągał sukcesy wirtuozowskie, a jego twórczość muzyczna zyskiwała uznanie krytyki. Podobnie jak wielu dziewiętnastowiecznych pianistów, Leszetycki sięgnął po gatunek koncertu fortepianowego i pragnął zapewne być wykonawcą solowych partii tego, jak i innych skomponowanych przez siebie utworów. Analiza wczesnej działalności artystycznej Leszetyckiego i jego młodzieńczego dorobku pozwala dowieść, że osiągał on sukcesy kompozytorskie i wirtuozowskie. Owe sukcesy kompozytora ilustrują artykuły prasowe z lat 40, 50, i 60-tych XIX wieku, a także pierwsze biografie twórcy spisane jeszcze za jego życia. W artykule zaprezentowane zostało jednoczęściowe dzieło Leszetyckiego, prawdopodobnie nigdy przez niego nie wykonany Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre c-moll [op. 9] i autograf tejże kompozycji ze zbiorów Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). Niniejsze rozważania prowadzą do odpowiedzi na pytanie dlaczego utwór prawdopodobnie nigdy nie trafił do repertuaru koncertowego samego twórcy lub kogoś z grona jego wybitnych uczniów, a jego premiera odbyła się dopiero w XXI wieku, tj. w 1977 r. w Stanach Zjednoczonych.
    Theodor Leschetizky (1830–1915), born in Łańcut, a pupil of Carl Czerny and Simon Sechter in Vienna, is known today primarily as an eminent piano teacher, but he began his musical career first and foremost as a pianist and composer. He notched up successes as a virtuoso, and his own music won critical acclaim. Like many other nineteenth-century pianists, Leschetizky wrote piano concertos, most likely with himself in mind as the performer of the solo parts. Analysis of Leschetizky’s early output and artistic activity, as described in press articles from the 1840s, 50s and 60s and in his early biographies (written during his lifetime), proves that he was successful both as a composer and a virtuoso. This article is devoted to Leschetizky’s one-movement Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre in C minor, Op. 9, which he probably never performed, and to the autograph manuscript of this work, now held in the Library of Congress in Washington (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). I investigate why this piece probably never entered the concert repertoire of its composer or any of his eminent pupils, and was only given its first performance in the twentieth century – in 1977, in the US.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 4; 20-39
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzrost i kwitnienie heterozyjnych odmian cyklamenu perskiego (Cyclamen persicum Moll.) z grupy Concerto w zależności od terminu uprawy
    Autorzy:
    Szczepaniak, S.
    Czuchaj, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11347118.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    kwitnienie
    wzrost roslin
    cyklamen perski
    cyklameny grupy Concerto
    rosliny ozdobne
    terminy upraw
    Concerto cultivar
    Persian cyclamen
    cultivation term
    flowering
    plant growth
    ornamental plant
    Opis:
    W badaniach zastosowano dwa terminy uprawy: wczesny i późny. Uprawę w terminie wczesnym rozpoczęto w 19 tygodniu, a w terminie późnym w 31 tygodniu 2001 i 2002 roku. Wybrano odmianę ‘Apollo F₁’, którą oceniano w każdym roku badań oraz odmiany: ‘Leila F₁’ w 2001 roku, ‘Lucia F₁’ i ‘Papageno F₁’ w 2002 roku. Rośliny sadzone do doniczek w terminie wczesnym (w 19 tygodniu roku) były nieznacznie wyższe, tworzyły więcej liści i miały większe bulwy od roślin, których upraw rozpoczęto w terminie późnym (w 31 tygodniu). We wczesnym terminie uprawy cyklameny zakwitły od 1 do 2 tygodni wcześniej, ale rozwój kwiatów na roślinie był o 2–5 dni dłuższy niż w terminie późnym.
    Two cultivation terms were used: an early and a late one. The early cultivation began in the 19th week, the late one in the 31st week of both 2001 and 2002 years. Four cultivars were tested in the experiment: ‘Apollo F₁’, which was evaluated in each year, ‘Leila F₁’ evaluated in 2001, ‘Lucia F₁’ and ‘Papageno F₁’ evaluated in 2002. The plants planted into pots in the early term (19th week of the year) were insignificantly higher, they created more leaves and had bigger bulbs than the plants cultivated in the late term (31st week). Cyclamens in early term of cultivation flowered 1–2 weeks earlier, but flower development was longer about 2–5 days than in later term.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 2; 131-136
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetical Mottos in Tartini’s Concertos – the Latest Concordances and Questions
    Autorzy:
    Wilk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/473816.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
    Tematy:
    Tartini, concerto, mottos, literary concordances, musical quotations
    Opis:
    In 27 of his concertos Tartini used 39 poetical mottos taken mostly from opera or cantata librettos. Up to now there have been discovered text concordances for 20 mottos, but not all of them can be established with one-hundred percent certainty. This article adds 16 new concordances, discusses probable functions of the mottos and the nature of the sources from which the composer drew them, as well as the varying degrees of certainty regarding these convergences. The author formulate a hypothesis, that the source of Tartini’s literary quotations could be some anthology of arias from operas and cantatas in his possession. Apart from poetic quotations the article compares also the musical layer of some parts of Tartini’s concertos which carry incipits of arias by various authors with the originals, finding examples of subtle similarities. The author postulate to undertake in the future a detailed and wide-ranging research into musical quotations in Tartini’s concertos.
    Źródło:
    Musica Iagellonica; 2018, 9; 81-99
    1233-9679
    2545-0360
    Pojawia się w:
    Musica Iagellonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leone Leoni as a Forgotten Composer of the Early Baroque Era
    Autorzy:
    Różańska, Róża
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514128.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Leone Leoni
    small-scale concerto
    madrigal
    early Baroque
    Opis:
    The article is a pioneer attempt in Polish literature to develop a syn¬thetic resume and the characteristics of the work of the Italian Baroque composer Leone Leoni. Leoni was highly valued in his time; also, he is said to be one of the creators of dramma per musica genre, and his religious compositions served as model examples of counterpoint for many centuries. The first part of the text presents the state of research concerning the life and work of the artist; then, the second part contains his biography. The last part discusses Leoni’s works. Finally, the rank of his output is regarded.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32) Eng; 57-75
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncert fortepianowy d-moll op. 60 „Słowiański” Feliksa Nowowiejskiego w świetle twórczości fortepianowej kompozytora
    Feliks Nowowiejski’s Piano Concerto „Slavic” in d minor op. 60 in light of the composer’s piano works
    Autorzy:
    Renat, Maryla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454028.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    muzyka polska XX wieku
    koncert fortepianowy
    Feliks Nowowiejski
    Nowowiejski
    20th century Polish music
    piano concerto
    Opis:
    Artykuł przybliża mało znane, niepublikowane dzieło z ostatnich lat twórczości wybitnego pol- skiego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego. Omówienie tego utworu poprzedzają paragrafy przedstawiające wyniki dotychczasowych badań nad całą twórczością fortepianową tego kompo- zytora. Charakterystyka muzyki fortepianowej uwzględnia jej trzy etapy, ustalone przez pionier- skie badania Hermenegildy Ratajczak, przeprowadzone w latach 70. XX wieku. Konkluzje ba- daczki zostały uzupełnione komentarzami wykonawczyni pierwszego nagrania płytowego komple- tu dzieł fortepianowych Nowowiejskiego autorstwa Magdaleny Adamek-Kurgan oraz jej wnio- skami z badań nad twórczością fortepianową kompozytora, a także wynikami badań Ilony Dulisz, prowadzonymi nad juweniliami kompozytora, a także wynikami analiz własnych autorki artykułu, dokonanych głównie na podstawie źródeł rękopiśmiennych. Uwzględniono też literaturę porów- nawczą o charakterze kontekstowym. Zasadnicza treść dotycząca największego dzieła fortepianowego Nowowiejskiego przedstawio- na jest w trzech paragrafach. Odnosi się ona architektoniki, języka dźwiękowego, faktury i instru- mentacji Koncertu, ze wskazaniem na ogólną stylistykę oraz cechy indywidualne. Rozważania analityczne są ilustrowane przykładami nutowymi, kopiowanymi z autografu dzieła. Z badań wynika wniosek końcowy: Koncert fortepianowy d-moll „Słowiański” op. 60 Feliksa Nowowiej- skiego prezentuje syntezę doświadczeń twórczych w dziale twórczości fortepianowej kompozyto- ra. W sensie ideowym wyraża patriotyczną postawę twórcy i realizację jego założenia wspólnoty słowiańskiej, podaną językiem muzyki.
    This article introduces the little-known unpublished work of the last years’ creative life of the outstanding Polish composer Feliks Nowowiejski. The presentation of this composition is preced- ed by a presentation of the state of the studies made to date on all the piano works of this artist. The characterization of the piano music takes into account its three stages, defined by Hermenegilda Ratajczak’s pioneering research, conducted in the 1970s. The conclusions of this researcher were supplemented by the commentary by the performer Magdalena Adamek-Kurgan, coming from the first record of Nowowiejski's complete piano works and by her conclusions drawn from the studies on the composer's piano work, as well as the results of Ilona Dulisz’s research on the composer’s juvenile works and the results of the research by the author of the article herself did mainly on the basis of manuscript sources. Comparative literature of a contextu- al nature has also been analysed. The main part of the article focuses on Nowowiejski’s greatest piano work and is presented in three chapters. They concern architecture, sound language, texture and instrumentation of the Concerto, and focus on the general style and individual characteristics. Analytical considerations are illustrated with musical examples copied from the autograph of the work. The conclusion of the study is as follows: Piano Concerto „Slavic” in d minor op. 60 by Feliks Nowowiejski consti- tutes the synthesis of the composer's creative experiences. It expresses a patriotic attitude of the creator and implements his idea of a Slavic community, conveyed by the language of music.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2016, 11; 9-39
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła
    Concerning Raoul Koczalski’s ‘Piano Concerto in B Minor’ No. 1, Op. 79. Sources and Origin
    Autorzy:
    Bogula-Gniazdowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24298360.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Raoul Koczalski
    koncert fortepianowy
    źródła
    autograf
    rękopis
    Koncert fortepianowy h-moll op. 79
    wirtuoz
    muzyka XIX wieku
    muzyka fortepianowa
    piano concerto
    sources
    autograph
    manuscript
    piano music
    Piano Concerto in B Minor, Op. 79
    virtuoso
    nineteenth-century music
    Opis:
    Raoul Koczalski, polski pianista i kompozytor, uczeń Karola Mikulego (wychowanka samego Chopina), zasłynął przede wszystkim jako wirtuoz fortepianu, znakomity wykonawca dzieł Fryderyka Chopina. Mniej znany jest dzisiaj jego dorobek kompozytorski. Tymczasem Koczalski jest autorem bogatej twórczości, obejmującej dzieła różnych gatunków, w tym twórczość fortepianową, symfoniczną, a nawet operową. Jest także autorem aż 6 koncertów fortepianowych, z których najmniej wiadomo było dotąd o jego pierwszym dziele w tym gatunku, Koncercie fortepianowym h-moll op. 79. Artykuł stanowi prezentację praktycznie pomijanego dotąd w omówieniach na temat twórczości Raoula Koczalskiego, nigdy niepublikowanego I koncertu fortepianowego h-moll op. 79. Zawiera krótkie przedstawienie genezy dzieła w dorobku pianisty i kompozytora, refleksję nad rozwojem jego twórczości kompozytorskiej w kontekście stosunkowo krótkotrwałej edukacji artystycznej, w końcu opisuje mało znane, a niezwykle bogate materiały źródłowe tej kompozycji znajdujących się w zbiorach Staatliches Institut für Musikforschung w Berlinie. Na podstawie tych źródeł umiejscawia koncert w dorobku kompozytorskim Koczalskiego oraz umożliwia jego datowanie.
    Polish pianist-composer Raoul Koczalski, a pupil of Karol Mikuli (who was taught by Fryderyk Chopin), was renowned first and foremost as a piano virtuoso, an excellent interpreter of the works of Chopin. His rich output as a composer is less widely known today, though he wrote compositions in many genres, including piano, symphonic and even operatic works. He composed as many as six piano concertos, the first of which, the Piano Concerto in B minor, Op. 79, is the least known. This article presents Koczalski’s unpublished opus 79, hitherto practically ignored in discussions of his oeuvre. A brief outline of this work’s origins within Koczalski’s output as a pianist and composer is followed by reflection on the development of his compositional work in the context of his relatively short musical education, and the article concludes with a description of the little-known but abundant source materials of this composition held in Berlin’s Staatliches Institut für Musikforschung. Those sources make it possible to date the Concerto and place it within Koczalski’s oeuvre.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 4; 38-52
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sketch for a portrait of Kalkbrenner and Chopin
    Autorzy:
    Jasińska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780113.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Friedrich Kalkbrenner
    Fryderyk Chopin
    piano
    virtuosity
    style brillant
    variations
    piano concerto
    piano playing method
    Opis:
    In this article, the author sketches a portrait of Kalkbrenner and Chopin against the background of musical practice during the 1830s. On the basis of sources, including Chopin’s correspondence and the opinions of his contemporaries and of Chopin scholars, an attempt is made to distinguish characteristic features of the two composers in their mutual relations. Their contacts are outlined, as well as their artistic activities, with particular emphasis on Chopin’s first concert in Paris and the role of pianistic virtuosity linked with the style brillant. Attention is drawn to the properties of the Pleyel piano which Kalkbrenner and Chopin both preferred and to the differing playing aesthetics and artistic images of the two composer-virtuosos. Chosen for the purposes of stylistic comparison are their methods of piano playing, with the accent on the schematic nature of Kalkbrenner’s “finger technique”, whilst most crucial for Chopin was to bring out the beautiful quality of the sound. In the closing remarks, it is stated that the two musicians, in their pianistic, compositional and pedagogic activities, represented the distinct antithesis of one another and two different schools. Prominent in the portrait of Kalkbrenner are distinct connections with the convention of the style brillant, whilst the portrait of Chopin, who broke through those conventions, is marked by features more profound and individualised.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2010, 9; 83-100
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duels in Sound: Pietro Antonio Locatelli vs Jean-Marie Leclair
    Autorzy:
    Chamczyk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176100.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Pietro Antonio Locatelli
    Jean-Marie Leclair
    violin music
    musical duels
    violin concerto
    Opis:
    The tradition of musical duels harkens back to the days of ancient Greece. One of the earliest examples of musical rivalry is the myth of Marsyas and Apollo, which ends tragically for the satyr. Without doubt, the tournaments of the ancients served as an inspiration for later generations of musicians. In each epoch they took a different form, tailored to the current norms and customs. In the sixteenth century the singing contests of the Meistersingers became extremely popular. With the development of instrumental music in the seventeenth century, duels, in which the main subject of the dispute was the superiority of one of the performers in terms of interpretation and mastery of playing a given instrument, were increasingly growing in importance. The eighteenth century, in which public concert life flourished and demand for virtuoso instrumentalists consequently grew, brought a genuine boom in musical duels. During that era, musical duels were not only confrontations between individual musicians or their patrons, but also important contributions to the exchange of experiences between artists,the spread of musical novelties and dissemination of the works themselves. Additionally, such ‘battles’ symbolised a confrontation of musical styles, in particular the Italian and the French one. Jean-Marie Leclair, known as the French Corelli, is considered by many researchers as the founder of the French violin school. Pietro Antonio Locatelli, an heir to the legacy of Arcangelo Corelli, is justifiably considered as the Paganini of the eighteenth century. Despite shared roots in the Italian violin school, their music differs in both form and expression. At first glance, Locatelli’s typically Italian music goes far beyond the previously accepted norms as far as demands placed on the violinists are concerned, whereas Leclair’s French music bears the mark of Antonio Vivaldi’s models set in the latter’s violin concertos. We know that the first confrontation of the violinists took place on 22 December 1728 at Kassel court. Some authors speculate that it was not the only meeting of these two musicians. The surviving accounts suggest that both of them stirred strong emotions among the audiences with their playing. Despite their enormous importance for the development of violin music, both composers remain underrated. This article briefly outlines the history of musical duels and sheds light on the practice of violin performances in the first half of the eighteenth century. Additionally, I have attempted a comparative analysis of selected violin concerts, namely: Locatelli’s Violin Concerto in G major Op. 3 No. 9 and Violin Concerto in A minor Op. 7 No. 5 by Jean-Marie Leclair. These two come from a similar period in the work of both composers and are close in time of composition to the famous duel.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47) ENG; 69-102
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza – poszukiwanie oryginalnego brzmienia
    Andrzej Nikodemowicz Piano Concerto no. 2 – Search for the Original Sound
    Autorzy:
    Nidecka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/453986.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Andrzej Nikodemowicz,
    II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza,
    polska twórczość kompozytorska pierwszej dekady XXI w., liryzm
    ekspresja
    Andrzej Nikodemowicz' Piano Concerto no.2,
    Polish composers’ works in the first decade of the 21st century,
    lyricism
    expression
    Opis:
    The piano concertos by the Polish composer Andrzej Nikodemowicz (1925–2017) belong to the late and mature period of his creativity. The Piano Concerto no. 2 discussed in this article was composed in 2002 and is in fact the first autonomous concerto composed for the piano by this artist, as his Piano Concerto no.1 (1994) is a modification of his own Violin Concerto written in 1973. The piece was being conceived with a sense of stability and full creative freedom. Living in Poland, in Lublin since 1980, the composer no longer felt the psychological pressure that he had been experiencing during his stay in Lviv. Due to the regime ruling there, most of the works created in Lviv had no chance of being performed. As far as the structure is considered, in the Piano Concerto No. 2, the composer abandoned the classical three-movement structure and the symmetrical arrangement, which he had favoured in many of his compositions, in favour of the constrasting parts form. The Piano Concerto No. 2 makes apparent the overlapping of two trends connected with the rules of shaping musical material. One of them is a tradition with neo-romantic roots, expressive and lyrical, but undergoing a significant transformation of its own vision, the other uses the energy of the rhythm and the percussive properties of the piano. The composer uses a strongly dissonant 12-tone sound material and complex rhythmic divisions, complementary rhythms, thus creating a dense sound structure. Ultimately, they contain a recognizable stylistic idiom, the essence of which is lyricism and expression. It is the result of a permanent variability and diversity and the application of development at the microform stage. The major aim of the compositional technique is to achieve a sublime sound. The development factor is one of the main features of Andrzej Nikodemowicz’ style.
    Koncerty fortepianowe polskiego kompozytora Andrzeja Nikodemowicza (1925–2017) należą do późnego, dojrzałego okresu jego twórczości. Omówiony w niniejszym artykule II Koncert fortepianowy powstał w roku 2002 i jest de facto pierwszym autonomicznym koncertem skomponowanym na fortepian przez tego twórcę, ponieważ jego I Koncert fortepianowy (1994) jest przeróbką własnego Koncertu skrzypcowego z roku 1973. Utwór rodził się w poczuciu stabilizacji i pełnej wolności twórczej. Kompo- zytor, mieszkając od 1980 roku w Polsce, w Lublinie, nie odczuwał już presji psychicznej, która towa- rzyszyła mu wcześniej, kiedy przebywał we Lwowie. Ze względu na panujący tam system polityczny większość dzieł, jakie powstały we Lwowie, nie miała żadnych szans na wykonanie. W zakresie formalnym w II Koncercie fortepianowym kompozytor zrezygnował z klasycznej formy trzyczęściowej i preferowanego w wielu swoich kompozycjach układu symetrycznego na rzecz formy szeregowej. II Koncert fortepianowy uwidacznia nakładanie się dwóch tendencji związanych z zasadą kształtowania materiału muzycznego. Jedną z nich jest tradycja o korzeniach neoromantycznych, ekspresywno-liryczna, ale poddana znacznej transformacji własnej wizji, druga wykorzystuje energetykę rytmu i perkusyjne walory fortepianu. Kompozytor operuje silnie dysonującym 12-tonowym materiałem dźwiękowym oraz skomplikowanymi podziałami rytmicznymi, rytmami uzupełniającymi, tworzącymi gęstą strukturę dźwiękową. Ostatecznie zawierają one rozpoznawalny idiom stylistyczny, którego istotą jest liryzm i ekspresja. Jest on wynikiem permanentnej zmienności i różnorodności oraz zastosowania rozwoju na etapie mikroformy. Celem nadrzędnym techniki kompozytorskiej jest uzyskanie wysublimowanego brzmienia. Czynnik rozwojowy jest jedną z głównych cech stylu Andrzeja Nikodemowicza.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2017, 12; 83-100
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kadencje Wandy Landowskiej do Koncertu fortepianowego d-moll KV 466 W.A. Mozarta w perspektywie porównawczej
    Wanda Landowska’s cadenzas for W.A. Mozart’s Piano concerto in d minor KV 466 from a comparative perspective
    Autorzy:
    BABULEWICZ, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454005.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Wolfgang Amadeusz Mozart
    Wanda Landowska
    koncert fortepianowy
    kadencje do koncertów fortepianowych
    Wolfgang Amadeusz. Mozart
    piano concerto
    cadenzas in piano concertos
    Opis:
    Wanda Landowska, wybitna interpretatorka muzyki dawnej, pedagog, w młodości swą przyszłość wiązała z karierą kompozytorską. Na dorobek artystki składają się utwory fortepianowe i pieśni, spora liczba dzieł kameralnych oraz kadencje do szeregu koncertów, które osobiście wykonywała. Wanda Landowska skomponowała kadencje do koncertów na instrumenty klawiszowe trzech kompozytorów: G.F. Haendla, J. Haydna i W.A. Mozarta. Nie są to kompozycje o charakterze popisowym – należą one do odmiany nazywanej w piśmiennictwie niemieckim „kadencją dokomponowaną”. Każda z nich to rodzaj erudycyjnego komentarza na temat stylu danego koncertu. Kadencje te są zaawansowane pod względem użycia technik kompozytorskich, a w szczególności – bliskiej Landowskiej – sztuki kontrapunktu. Zdradzają też głęboką wiedzę historycznomuzyczną klawesynistki oraz jej rozeznanie w środkach kompozytorskich z różnych okresów, choć jednocześnie pozostają zasadniczo zgodne stylistycznie z kompozycjami, do których powstawały. Celem niniejszego szkicu jest zaprezentowanie typowych strategii Landowskiej jako autorki kadencji na przykładzie kadencji do I oraz III części Koncertu fortepianowego d-moll KV 466 W.A. Mozarta. Wybór ten związany jest z jednej strony z faktem, że kadencje te ukazują w sposób reprezentatywny najważniejsze elementy kompozytorskiego metiér artystki, z drugiej zaś z tym, że analizując je, dysponujemy szerokim spektrum porównawczym – Koncert d-moll cieszył się bowiem szczególnie dużym powodzeniem wśród kompozytorów, jeśli chodzi o pisanie kadencji. Analiza porównawcza korpusu źródeł ilustrujących temat umożliwiła ukazanie podobieństw i różnic w odczytaniu Mozartowskiego arcydzieła przez Landowską i przez innych twórców.
    Wanda Landowska, who is an outstanding interpreter of early music and educator, intended in her youth to be a composer. She composed piano pieces and songs, a fair number of chamber music pieces and cadenzas for several concertos that she herself performed. Among her cadenzas there are compositions for keyboard concertos of three composers: G.F. Haendel, J. Haydn and W.A. Mozart. They are not examples of virtuoso pieces, but rather belong to the subgenre of cadenza called hinzukomponiert in the German literature. Each of them is a kind of Landowska’s erudite commentary on the style of the original work. What distinguishes them is the presence of advanced compositional techniques, in particular - the counterpoint (the composer’s favorite one). They show the author’s deep knowledge of the history of music and her good understanding of compositional techniques from different periods. At the same time they are substantially in line with the compositions to which they were created. The aim of this article is to present typical strategies of the composer, using as an example cadenzas for only one concerto – Mozart’s Piano concerto in d minor KV 466 (1st and 3rd movement). This choice is associated on the one hand with the fact that they present a variety of elements typical of Landowska’s compositional métier, on the other – many other composers have written cadenzas for this piano masterpiece, which gives us a broad range of comparisons. Thus there is a great opportunity to compare Landowska’s interpretation with the work of others and to show the similarities and differences.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 11-28
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leone Leoni – zapomniany kompozytor wczesnego baroku
    Leone Leoni as a forgotten composer of the Early Baroque era
    Autorzy:
    Różańska, Różą
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514106.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Leone Leoni,
    small-scale concerto,
    madrigal,
    early Baroque
    Opis:
    The article is a pioneer attempt in Polish literature to develop a syn¬thetic resume and the characteristics of the work of the Italian Baroque composer Leone Leoni. Leoni was highly valued in his time; also, he is said to be one of the creators of dramma per musica genre, and his religious compositions served as model examples of counterpoint for many centuries. The first part of the text presents the state of research concerning the life and work of the artist; then, the second part con¬tains his biography. The last part discusses Leoni’s works. Finally, the rank of his output is regarded.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32); 57-77
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Attempt to Reconstruct the Original Lyrics of the Concerto Mutetta super Nicolai Solemnia by Franciszek Lilius1
    Autorzy:
    Bebak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514038.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Sacred music
    contrafactum
    reconstruction
    Franciszek Lilius
    Wrocław
    Opis:
    Franciszek Lilius was one of the most prominent composers of the 17 th‐century Poland, a pedagogue and a choirmaster of Kraków’s Cathedral between 1630 and 1657. The majority of the sources containing his compositions were created after the composer’s death. Many of them are incomplete. Owing to these two facts, we do not know the original version of the compositions mentioned by Lilius. One of the examples is the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia preserved in Staatsbibliothek in Berlin as a German contrafactum with the text “Kompt lasst uns betrachten”. The composition may havebeen performed during services at the Protestant church of St. Mary Magdalene in Wrocław. The text was probably modified and adapted to Evangelical requirements in this place. However, originally the work must have been intended to be performed in the Catholic church during the feast of St. Nicholas (the 6 th of December), as it is suggested not only by its original name—Mutetta super Nicolai Solemnia, but also by the pre‑compositional material used in it. This material comprises, on the one hand, the one‑voice hymn Nicolai solemnia preserved in e.g. the cantional of Stanisław Serafin Jagodyński from 1639 and the cantional of Literary Archconfraternity in Warsaw from 1668, and on the other hand—its four‑voice setting preserved in the Sandomierz and Wawel sources. If the copyist had not written original Latin title in his manuscript, we would not know what kind of Latin text was previously used by composer. Only this information made it possible to recreate the lost Catholic version of the concerto. The main aim of the article is an attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia and to analyze different problems connected with it.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33) Eng; 4-23
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polski epizod w działalności artystycznej pianisty i kompozytora Josepha Woelfla
    Polish episode in artistic activity and output of pianist and composer Joseph Woelfl
    Autorzy:
    Bogula, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514073.pdf
    Data publikacji:
    2015-07-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Joseph Woelfl
    Michał Kleofas Ogiński
    polonaise
    piano concerto
    pianist
    Opis:
    Joseph Woelfl, an Austrian pianist and composer, was born on 24th December 1773 in Salzburg, where he began his musical education. In 1790 he left his hometown for Vienna, most probably following Wolfgang Amadeus Mozart. He can't have stayed there long as in 1791 he was admitted for service at Prince Michał Kleofas Ogiński's estate, where he spent about fifteen months. Prince Ogiński is remembered in the history of music mainly as the master of the stylised polonaise. The short cooperation with Woelfl bore fruit in their artistic activities, as Prince Ogiński created his first stylised polonaises during that time. Similarly, Woelfl was inspired by Polish surroundings. During his stay in Warsaw he created Polonaise, which became part of his sonata, marked as Fw 7 by Margit Haider-Dechant in the Joseph Woelfl. Verzeichnis seiner Werke, which was probably performed during a public concert in the capital of the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1792. The Polish dance must have made a great impression on the Austrian composer, as Polonaise in the form of a rondo reappeared in his musical output in the third movement of Piano Concerto No.1 op. 20, published in Paris nearly ten years later. Neither Joseph Woelfl nor above mentioned Piano Concerto op. 20 are currently popular in Poland. Thus, I would like to have a closer look at the piece, paying particular attention of the third movement Rondo a la Polonaise and at the same time referring to the mutual inspirations of the Austrian and Prince Michał Kleofas Ogiński.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 2(25); 4-14
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Panorama of Polish Guitar Concertos
    Panorama polskich koncertów gitarowych
    Autorzy:
    Gurgul, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17915193.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Polish guitar music
    guitar concerto
    guitar festivals in Poland
    Polish music after 1945
    polska muzyka gitarowa
    koncert na gitarę
    koncert instrumentalny
    gitara klasyczna
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia dorobku polskich kompozytorów na gruncie formy koncertu na gitarę i orkiestrę. Od lat 40. XX wieku, kiedy powstał pierwszy koncert z udziałem gitary, skompono- wano w Polsce ponad 100 utworów koncertowych. Kompozytorzy, podejmując próbę napisania takiego utworu, odnajdywali różne drogi twórcze, ukazujące często odmienne oblicza gitary. W artykule omó- wiono propozycję podziału powstałych w Polsce koncertów ze względu na specyfikę utworów, przybli- żono historię pierwszych polskich koncertów, a także nakreślono obraz powstałej do 2020 roku literatury.
    The present article constitutes an attempt at outlining the musical oeuvre of Polish composers in the field of concertos for guitar and orchestra. Since the 1940s, when the first concerto with a guitar part was created, more than 100 concertos have been composed in Poland. In an effort to write such a piece of music, composers discovered different creative paths, which often revealed various new colours of the guitar. The article discusses a proposal to divide the concertos created in Poland according to the specificity of the pieces, introduces the history of the first Polish concertos and paints a picture of guitar literature created by 2020.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2020, 15; 65-103
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojedynki dźwiękiem pisane. Pietro Antonio Locatelli versus Jean-Marie Leclair
    Duels in Sound: Pietro Antonio Locatelli vs Jean-Marie Leclair
    Autorzy:
    Chamczyk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171371.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Pietro Antonio Locatelli
    Jean-Marie Leclair
    violin music
    musical duels
    violin concerto
    Opis:
    The tradition of musical duels harkens back to the days of the ancient Greece. One of the earliest examples of a musical rivalry is the myth of Marsyas and Apollo, which ends tragically for the satyr. Without doubt, the battles of the ancients served as an inspiration for the next generations of musicians. In each era, they took a different form, tailored to the prevailing norms and customs. In the 16th century the singing competitions of the Meistersingers became extremely popular, and along with the development of instrumental music in 17th century, duels, in which the main subject-matter of the dispute was the superiority of one of the performers in terms of interpretation and fluidity in playing a given instrument, gained increased importance. A real boom of musical duels did not came along until 18th century, in which public concerts bloomed and along with it, the demand for virtuoso instrumentalists increased. During that era, musical duels were not only confrontations between specific musicians or their patrons, but also contributed to the exchange of experiences between the artists and the spread of musical news and the works themselves. Additionally, the battles symbolised a confrontation of musical styles, in particular the Italian and French styles. Jean-Marie Leclair, known as the French Corelli, is considered by many researches as the founder of the French violin school. Pietro Antonio Locatelli, an heir to the legacy of Arcangelo Corelli is justifiably considered the Paganini of the 18th century. Their music has shared roots in the tradition of the Italian violin school, yet it differs both in terms of its formality as well as expressiveness. At first glance the French music of J.M. Leclair bears the imprint of standards of the violin concerts of Antonio Vivaldi, whereas the typically Italian works of P.A. Locatelli significantly transcend the norms accepted at that time in terms of requirements imposed on violinists. We know that the first confrontation of the violinists took place on 22 December 1728 at the manor in Kassel. However, some speculate that it was not the only meeting of the musicians. The preserved information suggest that both of them stirred strong emotions among the audiences with their playing. The profiles of the aforementioned composers, despite their immense importance on the development of violin music, still remain underrated. This article outlines the short story of musical duels and sheds light on violin concerts in the first half of the 18th century. Additionally, the author made an attempt of a comparative analysis of selected violin concerts, i.e. Locatelli’s Violin Concerto in G major, Op. 3, No. 9 and Violin Concerto in A minor Op. 7, No. 5 by Jean-Marie Leclair’s from a similar artistic period of both composers and close in terms of the time of their creation to their famous duel.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47); 71-104
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncerty na fortepian Aleksandra Zarzyckiego. Nowe fakty w świetle źródeł
    Aleksander Zarzycki’s Piano Concertos: New Findings in the Light of Existing Sources
    Autorzy:
    Muras, Wioleta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806609.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Aleksander Zarzycki
    koncert fortepianowy
    muzyka polska XIX wieku
    piano concerto
    Polish music in 19th century
    Opis:
    W literaturze poświęconej polskiej muzyce II poł. XIX w. Aleksander Zarzycki znany jest jako twórca jednego koncertu fortepianowego. Informacje te powielane są w zarówno w słownikach (S. Dybowski, J. Skrabowski), encyklopediach (B. Chmara-Żaczkiewicz), książkach (I. Poniatowska) jak i artykułach (F. Kęcki, K. Popielska). Według nich wynika, że Koncert fortepianowy op. 17 miał premierę w 1860 r. w Paryżu, a dwadzieścia lat później funkcjonował w zmienionej wersji. Powyższym danym przeczą źródła w postaci relacji prasowych z występów Zarzyckiego, jakie odbywały się w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Na podstawie przeglądu gazet polskich i zagranicznych udało się ustalić, że dzieło prezentowane w 1860 r. w ośrodku paryskim, to de facto nieopusowany I Koncert fortepianowy autora. Utwór ten napisany był w tonacji e-moll i składał się z trzech części – Allegro energico, Adagio, Presto vivace. Zdaniem recenzentów charakteryzowały go wpływy chopinowskie i mendelssohnowskie, zaś partia fortepianu, o wyraźnie wirtuozowskim charakterze, pełniła nadrzędną rolę wobec orkiestry. Na ten moment nie dysponujemy jego zapisem nutowym, nie wiadomo nawet czy utwór przetrwał w jakiejkolwiek formie. Z kolei informacje prasowe z lat osiemdziesiątych XIX stulecia dostarczają dowodów na to, że Koncert fortepianowy As-dur op. 17 jest drugim dziełem twórcy w tym gatunku. Świadczą o tym nie tylko inna tonacja, ale również liczba oraz tempa części (I – Andante, II – Allegro), czy znacznie bardziej spójna relacja partii fortepianu z orkiestrą. Dodatkowo fakt ten potwierdza Juliusz Stattler oraz Jan Kleczyński – recenzenci, którzy bezpośrednio wskazują, iż dzieło prezentowane w 1880 r. w Warszawie jest drugim, nowym koncertem fortepianowym twórcy. Na ten sam rok należy również datować jego wydanie przez wydawnictwo Ed. Bote & G. Bock.
    The literature devoted to Polish music of the second half of the nineteenth century presents Aleksander Zarzycki as the composer of just one piano concerto. This information is reiterated in dictionaries (S. Dybowski, J. Skrabowski), encyclopaedias (B. Chmara-Żaczkiewicz), books (I. Poniatowska) and articles (F. Kęcki, K. Popielska), from which we learn that the Piano Concerto, Op. 17 was first performed in 1860 in Paris and functioned in a revised version twenty years later. These assertions are contradicted by press reports on performances given by Zarzycki during the 1860s. A survey of Polish and foreign newspapers has made it possible to establish that the work presented in 1860 in Paris was de facto the composer’s First Piano Concerto (without opus number). Written in the key of E minor, it consisted of three movements: Allegro energico, Adagio and Presto vivace. According to reviewers, it displayed influences from Chopin and Mendelssohn, while the distinctly virtuosic piano part dominated over the orchestra. At present we do not have the score of this Concerto, and it is not known whether it has even survived in any form. Press material from the 1880s, on the other hand, proves that the Piano Concerto in A flat major, Op. 17 was Zarzycki’s second work in the genre. This is confirmed not only by the different key, but also by the number and tempi of the movements (I Andante, II Allegro), as well as the much more cohesive relationship between the piano part and the orchestra. Additionally, the reviewers Juliusz Stattler and Jan Kleczyński directly indicate that the work presented in 1880 was a new, second piano concerto by this composer. The same year also saw its publication by Bote & Bock.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 4; 137-147
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba rekonstrukcji pierwotnego tekstu słownego w koncercie Mutetta super Nicolai Solemnia Franciszka Liliusa
    An attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia by Franciszek Lilius
    Autorzy:
    Bebak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514088.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Sacred music
    contrafactum
    reconstruction
    Franciszek Lilius
    Wrocław
    Opis:
    Franciszek Lilius was one of the most prominent composers of the 17th century Poland, a pedagogue and a choirmaster of Krakow’s Cathedral between 1630 and 1657. The majority of the sources containing his compositions was created after composer’s death. Many of them are incomplete. Owing to these two facts, we do not know the original version of compositions mentioned by Lilius. One of the examples is the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia preserved in Staatsbibliothek in Berlin as a German contrafactum with the text „Kompt lasst uns betrachten”. The composition may have been performed during services at the Protestant church of St Mary Magdalene in Wrocław. The text probably was modified and adapter to Evangelical requirements in this place. However, originally the work must have been intended to be performed in the Catholic church during the feast of St. Nicholas (6th December), as is suggested not only by its original name – Mutetta super Nicolai Solemnia, but also by the precompositional material used in it. This material comprises, on the one hand, the one-voice hymn Nicolai solemnia preserved in e.g. the hymnbook of Stanisław Serafin Jagodyński from 1639 and the hymnbook of Literary Archconfraternity in Warsaw from 1668, and on the other hand – its four-voice arrangement preserved in the Sandomierz and Wawel sources. If the copyist hadn’t written original Latin title in his manuscript, we would not know what kind of Latin text was previously used by composer. Only this information made it possible to recreate original, missing catholic version of the concerto. The main issue of the article is an attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia and to analyse different problems connected with it.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33); 5-24
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inspiracja pieśnią roratnią Rorate caeli desuper w Koncercie na altówkę i orkiestrę smyczkową
    Autorzy:
    Fabiańska-Jelińska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668913.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    composer
    inspiration
    rorate song
    luminosity
    darkness
    Advent
    viola
    concerto
    string orchestra
    initial motif
    kompozytor
    inspiracja
    pieśń roratnia
    światłość
    ciemność
    Adwent
    altówka
    koncert
    orkiestra smyczkowa
    motyw początkowy
    Opis:
    The author describes the inspiration for and background to the creation of the Concerto for viola and string orchestra. It elaborates the sphere of the composer’s inspiration: the religious period of Advent (rorate mass and its song Rorate caeli desuper) with the accompanying reflection on the symbolism of luminosity and darkness. The basic idea of sound in the concerto for viola and string orchestra was inspired by a musical quotation from the initial motif of the rorate song Rorate caeli desuper. The opening tunes of the song became the foundation for the development and shaping of the sound material in the subsequent movements of the viola concerto. The musical architecture and dramatic content of the entire piece rests on the aforementioned quote, which integrates the particular movements in accordance with the concept of unity in diversity understood as coherent input sound material whose narration is enriched by being presented in various sound contexts. 
    Autorka opisuje inspirację i tło powstania Koncertu na altówkę i orkiestrę smyczkową. Nakreśla tło bezpośredniej inspiracji powstania utworu: religijny okres Adwentu (msza roratnia oraz pieśń Rorate caeli desuper) wraz z towarzyszącą mu symboliką światła i mroku. Podstawowa idea dźwiękowa w koncercie została zainspirowana muzycznym cytatem z pierwotnego motywu pieśni roratniej Rorate caeli desuper. Motywy otwierające utwór stały się podstawą do rozwoju i kształtowania materiału dźwiękowego w kolejnych częściach koncertu. Architektura muzyczna i dramatyczna treść całego utworu opierają się na wspomnianym cytacie, który integruje poszczególne części zgodnie z koncepcją jedności w różnorodności rozumianej jako spójny wyjściowy materiał dźwiękowy, prezentowany w różnych kontekstach, wzbogacający muzyczną narrację. 
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2018, 16
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kategorie czasu i formy muzycznej w II Koncercie na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną Pawła Mykietyna
    The Categories of Time and Musical Form in Paweł Mykietyn’s Concerto No. 2 for Cello and Symphony Orchestra Lviv
    Autorzy:
    Kaszubska, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189501.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Paweł Mykietyn
    Postmodernism
    permanent accelerando
    deconstruction
    Opis:
    The paper supplements the research on the latest Paweł Mykietyn's work. It broadens the spectrum of problems related to the technique of deconstruction in his works and allows for a better understanding of the structure of the Concerto No. 2 for cello and symphony orchestra. The main research method is descriptive analysis, bringing Paweł Mykietyn's musical language closer to the harmonic material, textural systems, agogic-metric structures, and the concept of form. The analysis is based on the score of the 2nd Concerto for Cello and Symphony Orchestra, published in 2019 by the PWM Edition in Kraków. The structure of the paper includes: introduction, three paragraphs and a summary. The characteristics of Paweł Mykietyn’s work contained in the introduction will allow the reader to become familiar with stylistic tendencies at various stages of the composer's work. The section devoted to the genesis and reception aims to present the history of the creation of the analysed work, as well as its contexts and resonance. The analytical sketch in the context of the issues of time and form will allow to present selected aspects of the compositional technique.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2022, 3(54); 19-41
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aspekty religijne w polskiej muzyce fortepianowej XX i XXI wieku
    Religious aspects of Polish piano music of the 20th and 21st century
    Autorzy:
    Łukaszewski, Marcin Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521922.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    church hymn
    Gregorian chant
    inspiration, intertextuality
    piano concerto
    piano music
    Polish music
    postmodernism
    religious music
    the sacred
    sonata
    suite.
    Opis:
    This article discusses the works for solo piano and for piano and orchestra, in which reli- gious inspiration associated with Christianity was found. The fact that such “sacral” inspiration was pre-sent in piano music may be confirmed by many works of Ferenc Liszt and Olivier Messiaen, to name but a few evident examples. One can also add selected works of Frederic Chopin, not only Scherzo in B minor, op. 20, which includes a citation of the Polish carol “Lulajże, Jezu- niu (“Lullaby, Little Baby Jesus”), but also a number of motifs from other Polish church hymns found in Chopin’s music by Jan Węcowski. There are several categories of works with references to the sacred in the Polish piano music of the 20th and 21st century: works with religious inspiration suggested in their very title or in the musical material, and works with a widely understood religious context, but without any direct references to the sacred. Religious themes can be found in the works for piano and orchestra, for instance by Wojciech Kilar, Paweł Łukaszewski, Bogusław Madey, and Józef Świder. These themes appear in solo works for piano, e.g. by Mirosław Bukowski, Irena Garztecka, Leszek Mateusz Gorecki, Tomasz Kamieniak, Juliusz Łuciuk, Władysława Markiewi- czówna, Witold Rudziński, Marian Sawa, Sebastian Szymanski or Aleksander Tansman. The piano music with religious inspiration written in the 20th and 21st centuries has not yet been the subject of a comprehensive research. However, some authors did point to such motifs, for example Stanisław Będkowski, Bogumiła Mika, Violetta Przech, and Janina Tatarska. Still, they only men- tioned them while writing about other, non-religious issues related to Polish piano music.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2015, 5; 27-58
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples
    Autorzy:
    Sucharska, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171384.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Henryk Mikołaj Górecki
    twentieth-century music
    chamber music
    Polish music
    composition techniques
    Aria (‘operatic scene’)
    Concerto for Five
    Instruments and String Quartet
    Quartettino
    Little Music 4
    Opis:
    The aim of this paper is to analyse stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s output on the example of four selected chamber music works: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Little Music 4, Op. 28 and Aria (‘operatic scene’), Op. 59. By applying the methods of structural and auditory analysis as well as style criticism, I discuss the diversity of composition techniques found in these compositions. Additionally, my methodology has allowed me to represent the idiomatic, idiosyncratic features of Górecki’s style and study the ways in which Górecki approached chamber music.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46) ENG; 87-108
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Johann Valentin Meder — musicus poeticus. Analiza retoryczno-muzyczna koncertu psalmowego Ach Herr, strafe mich nicht in deinem Zorn
    Johann Valentin Meder — musicus poeticus. Musical-rhetorical analysis of psalm concerto Ach Herr, strafe mich nicht in deinem Zorn
    Autorzy:
    Gugnowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521986.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    Johann Valentin Meder
    musical-rhetorical figures
    Baroque music
    Gdańsk
    Psalm’s 6th
    Opis:
    The article below contains an analysis of psalm concerto Ach Herr, strafe mich nicht in deinem Zorn of Johann Valentin Meder in musical-rhetorical paradigm. The investigation process covered analysis and interpretation of Psalm’s 6th meaning and expression, which were basis for musical component of the concerto. Afterwards, disposition of the text became an object of the analysis, which included actions like indicating the number of phrases or single words and their interpretation regarding the symbolical meaning of numbers. Finally, the relationships between music and text in regard to the composition and musical-rhetoric techniques (such as modes, musical-rhetorical fi gures and other means applied in order to emphasize the meaning and expression of the text and to transmit the main message of the text) were examined. Result of the analysis described above was a claim, that naming Johann Valentin Meder a musicus poeticus is fully justified.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2013, 3; 111-133
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polyphenolic composition of Spanish cultivars of globe artichoke (Cynara cardunculus L. var. scolymus (L.) Fiori)
    Autorzy:
    Pérez-Esteve, É.
    Sałata, A.
    Barat, J.M.
    Stępniowska, A.
    López-Galarza, S.
    Nurzyńska-Wierdak, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11897335.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant cultivation
    cardoon
    Cynara cardunculus
    polyphenolic composition
    Opal cultivar
    Concerto cultivar
    Symphony cultivar
    Madrigal cultivar
    Blanca de Tudela cultivar
    A-106 cultivar
    herbal plant
    medicinal plant
    phenolics content
    chlorogenic acid
    apigenin
    cynarin
    Opis:
    Globe artichoke (Cynara cardunculus L. var. scolymus (L.) Fiori) is an edible herbaceous perennial plant that plays an important economic role in Mediterranean agriculture. In recent years, extensive research, which aimed to characterize the phenolic profile of the most important globe artichoke cultivars in Italy, has been conducted. However, very little information is available on the phenolic composition of cultivars traditionally grown in Spain. In this work, six cultivars (‘Opal’, ‘Symphony’, ‘Concerto’, ‘Madrigal’, ‘Blanca de Tudela’ and ‘A-106’) cultured in Spain were characterized according to their phenolic content. The phenolic profile differed between cultivars, and also between flower parts. The major phenolic compound in all the different cultivars was chlorogenic acid. Of the six studied cultivars, ‘Madrigal’ had the highest phenolic content.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 2; 177-184
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieła kameralne Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście przemian stylu kompozytora. Wybrane przykłady
    Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples
    Autorzy:
    Sucharska, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159088.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Henryk Mikołaj Górecki
    20th-century music
    chamber music
    Polish music
    composition techniques
    Aria operatic stage
    Concerto for Five Instruments and String Quartet
    Quartettino
    Muzyczka IV
    Opis:
    The aim of this paper is to study stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s works based on four predefined instances of chamber music: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Muzyczka IV, Op. 28 and Aria scena operowa, Op. 59. The use of structural, auditory and style-critics analyses has made is possible to follow the variety of the composition techniques present in chamber compositions. Additionally, it has allowed to exhibit idiomatic features of Górecki’s style and enabled to study the way in which Górecki used chamber music.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 3(46); 91-113
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inspiracje polskim folklorem i pieśnią religijną w koncertach fortepianowych Wojciecha Kilara
    Polish Folklore and Religious Songs as Inspiration in Wojciech Kilar’s Piano Concertos
    Autorzy:
    Miklaszewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341659.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polski folklor
    polska pieśń religijna
    koncert fortepianowy
    nowy romantyzm
    postminimalizm
    Polish folklore
    Polish religious song
    piano concerto
    neoromanticism
    postminimalism
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie związku materiału dźwiękowego oraz warstwy estetycznej koncertów fortepianowych Wojciecha Kilara z tradycją polskiego folkloru oraz polskiej pieśni religijnej i śpiewów liturgicznych. Pod tym kątem zostały przaanalizowane dwa koncerty Kilara na fortepian solo i orkiestrę, powstałe odpowiednio w latach 1996-1997 oraz 2011. Wpływy folkloru są najbardziej wyraźne w II Koncercie fortepianowym, w którym pojawiają się aluzje do pieśni podhalańskich. W obu koncertach Kilara natomiast pojawiają się silne związki materiału dźwiękowego z polską pieśnią religijną oraz śpiewem liturgicznym. Podjęte w dalszej części artykułu rozważania nawiązują do metodologii M. Tomaszewskiego i dotyczą obecnych w koncertach fortepianowych Wojciecha Kilara czterech idiomów stylistycznych, składających się na indywidualny styl muzyczny tego kompozytora w trzecim okresie twórczości. Są to: pierwiastek sacrum, nowy romantyzm, folkloryzm i postminimalizm.
    The aim of this article is to show the relationship between the musical material and the aesthetic layer of Wojciech Kilar’s piano concertos and the Polish folklore tradition, as well as that of Polish religious songs and liturgical chants. Kilar’s two concertos for solo piano and the orchestra that are analysed in this article were composed in 1996-1997 and 2011, respectively. The folklore influences are most evident in Piano Concerto No. 2 which alludes to songs from the Podhale region. On the other hand, in both of Kilar’s concertos there are strong links to Polish religious songs and liturgical singing, appearing both as a musical quotation and (more often) as merely a reminiscence. In the further part of this article, referring to Mieczysław Tomaszewski’s methodology, the four stylistic idioms that make up the composer’s individual musical style in the third period of his creative activity are discussed. These are religious music, neoromanticism, folklore and postminimalism.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 199-218
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integration of geothermal district heating, energy efficiency and res in Montieri demosite within geothermal communities project of concerto European initiative (FP7)
    Integracja geotermalnego ciepła sieciowego, efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii w mieście pilotowym Montieri w ramach projektu „Społeczności geotermalne” (GEOCOM) finansowanego w ramach 7 programu ramowego (UE)
    Autorzy:
    Marino, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/203857.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    geothermal district heating
    building retrofit
    system integration
    historic town centre
    geotermalne ciepło sieciowe
    modernizacja budynków
    integracja systemu
    historyczne centrum miasta
    Opis:
    This paper sets out the objectives of Geothermal Communities project for the demo-site of Montieri (Italy). The realisation of the geothermal district-heating network is combined with energy efficiency measures on buildings and the integration of other renewable energy sources within the historic town. Specificity and innovation of geothermal energy use in Montieri are outlined together with the designed retrofit interventions. The adoption of an integrated approach that combines the use of different resources and measures demonstrates to be a priority to preserve the geothermal resource for future generations.
    W ramach projektu Społeczności Geotermalne (GEOCOM) we włoskim mieście Montieri realizowany jest innowacyjny system geotermalnej sieci ciepłowniczej wraz z integracją z innymi OZE połączony z modernizacją budynków przy równoczesnym zachowaniu średniowiecznej struktury miasta. Takie innowacyjne połączenie w systemie ciepłowniczym różnych OZE, wykorzystanie ich zasobów, ma na celu przede wszystkim ochronę zasobów geotermalnych dla przyszłych pokoleń.
    Źródło:
    Technika Poszukiwań Geologicznych; 2012, R. 51, nr 2, 2; 17-29
    0304-520X
    Pojawia się w:
    Technika Poszukiwań Geologicznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczno-retoryczny kontekst słowa i muzyki w koncercie wokalnym „Salve coelestis Pater” Franza Tundera (1614-1664) na bas solo, skrzypce i basso continuo
    Theological and Rhetorical Context of the Word and Music in “Salve coelestis Pater” Vocal Concerto by Franz Tunder (1614-1664) for Solo Bass, Violin and Basso Continuo
    Autorzy:
    Stępniak, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943982.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    muzyka
    muzyka dawna
    barok
    muzyka wokalna
    śpiew
    bas
    antyfona
    modlitwa
    teologia
    music
    early music
    Baroque
    vocal music
    singing
    bass
    antiphon
    prayer
    theology
    Opis:
    Kompozytor Franz Tunder (1614-1664), pełniąc ponad 25 lat funkcje organisty i animatora życia muzycznego w kościele Najświętszej Maryi Panny w Lubece, był prekursorem ostatniej generacji hansatyckiego baroku, ale i wielkim mistrzem tego stylu. Tworzył dzieła organowe oraz kompozycje wokalno-instrumentalne. Wśród nich znajduje się koncert kościelny, napisany do protestanckiej adaptacji łacińskich słów antyfony Salve Regina. Jest nim utwór Salve coelestis Pater na bas solo, skrzypce i basso continuo. Autor artykułu wskazuje na związki słowa i muzyki w szeroko pojętym aspekcie wykonawczym. Wychodząc od teologicznej analizy tekstu słownego, wskazuje na retoryczne znaczenie szeroko pojętych zabiegów muzycznych, szczególnie w linii melodycznej basowego głosu solowego.
    The composer, Franz Tunder (1614-1664), during the 25 years of his serving as an organist and musical life animator in St. Mary’s Church in Lübeck, was a forerunner of the last generation of the Hanseatic Baroque and a great master of this style. He created organ masterpieces and vocalinstrumental compositions. One of them is a church concerto composed to the Protestant adaptation of the Latin lyrics of Salve Regina antiphon, it is Salve coelestis Pater masterpiece for solo bass, violin and basso continuo. The author of this article, as an educated singer (bass, basso profondo voice) and theologist (Catholic priest), indicates the connections between word and music in the broadly conceived performative aspect. Starting with the theological analysis of the verbal text he points out the rhetorical meaning of the broadly conceived musical measures, in particular the ones present in the melodic line of the solo bass voice.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 3; 193-207
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sara Levy i jej muzyczna kolekcja. Koncerty klawiszowe Carla Philippa Emanuela Bacha z Biblioteki Narodowej
    Sara Levy and Her Music Collection. Keyboard Concertos by Carl Philipp Emanuel Bach from the National Library of Poland
    Autorzy:
    Górny, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179082.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-21
    Wydawca:
    Związek Kompozytorów Polskich
    Tematy:
    Sara Levy
    rodzina Itzig
    Carl Philipp Emanuel Bach
    Koncert a-moll Wq 26
    Biblioteka Narodowa
    Georg Amft
    manuskrypty muzyczne
    instrumenty klawiszowe
    Itzig family
    Keyboard Concerto in A Minor Wq 26
    The National Library of Poland
    music manuscripts
    keyboard instruments
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest zbiór manuskryptów przechowywanych w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Zawierają one dziesięć koncertów klawiszowych Carla Philippa Emanuela Bacha, spisanych przez Georga Amfta na podstawie kolekcji Sary Levy oraz Zippory Wulff. W artykule analizie poddano przede wszystkim „Koncert a-moll” Wq 26. Odpis Amfta powstał prawdopodobnie na bazie Bachowskiego autografu z Biblioteki Królewskiej w Berlinie (Königliche Bibliothek). W związku z tym, że ów pierwowzór zaginął, kopia Amfta z Warszawy wydaje się być istotnym pośrednim źródłem dla Wq 26.
    The paper discusses musical sources kept in the National Library of Poland, namely a collection of handwritten copies of ten keyboard concertos by Carl Philipp Emanuel Bach, made by Georg Amft based on materials that originated from the music collections of Sara Levy and Zippora Wulff. This paper primarily focuses on the “Concerto in A Minor” Wq 26. Amft’s copy of that piece was likely made based on a Bach's autograph kept in the Royal Library in Berlin (Königliche Bibliothek). Seeing as Amft’s Vorlage is now lost, the Warsaw document appears to be an important indirect source for an early version of Wq 26.
    Źródło:
    Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 243-261
    1733-9871
    2719-7891
    Pojawia się w:
    Polski Rocznik Muzykologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-32 z 32

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies