Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "clinical" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Rhabdomyolysis induced by lipid-lowering therapy in patients with end-stage renal failure maintained on continuous ambulatory peritoneal dialysis – clinical implications
Rabdomioliza indukowana lekami hipolipemizującymi u chorych z terminalną niewydolnością nerek leczonych ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową – wnioski kliniczne
Autorzy:
Żywiec, Joanna
Tomaszewski, Maciej
Żukowska-Szczechowska, Ewa
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038909.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rhabdomyolysis
lipid-lowering therapy
end-stage renal failure
continuous ambulatory peritoneal dialysis
side effects
rabdomioliza
terapia hipolipemizująca
objawy uboczne
terminalna niewydolność nerek
ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa
Opis:
The cases of rhabdomyolysis induced by lipid-lowering therapy in three patients with end-stage renal failure undergoing continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) are presented. In most of the cases, the diagnosis of rhabdomyolysis was not problematic regarding their typical clinical symptoms and laboratory examinations. One patient, presumably due to diabetic neuropathy, did not experience typical muscle pain but only asthenia, abdominal pain and an enhanced serum kinase creatine level. Lipid-lowering drug cessation and intensification of the CAPD scheme were effective in all the cases. In certain cases LDL-apheresis was required. The high frequency of lipid disturbances and an enhanced cardio-vascular risk among CADO patients are reasons for the wide-spread use of lipid-lowering agents in this group of patients. Analysis of potential drug interactions, and diagnostic alertness (with watchful observation of atypical symptoms) are required because of the possibility of rhabdomyolysis occurrence as a side effect of this method. Interruption of lipid-lowering therapy with intensification of the peritoneal dialysis scheme are sufficiently effective treatment of iatrogenic rhabdomyolysis among CAPD patients. Persistent hyperlipidaemia with an individual’s predisposition to myolysis after different lipid-lowering agents remain a therapeutic problem.
Praca przedstawia przebieg rabdomiolizy wywołanej stosowaniem farmakoterapii hipolipemizującej u trzech chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, leczonych nerkozastępczo metodą ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej (CADO). Dwóch chorych prezentowało klasyczne objawy kliniczne rabdomiolizy, co w połączeniu z wynikami badań laboratoryjnych stanowiło oczywistą podstawę rozpoznania. W przypadku trzeciego chorego, prawdopodobnie w efekcie współistniejącej neuropatii cukrzycowej, nie występowały typowe bóle mięśniowe, a jedynie osłabienie mięśni, bóle brzucha i podwyższony poziom kinazy kreatynowej w surowicy. U wszystkich chorych uzyskano poprawę w wyniku odstawienia leku hipolipemizującego i intensyfi kacji schematu dializy otrzewnowej. W wybranych przypadkach w dalszej obserwacji konieczne było zastosowanie LDL-aferezy. Duża częstość występowania zaburzeń lipidowych oraz zwiększone ryzyko schorzeń sercowo-naczyniowych wśród chorych leczonych nerkozastępczo są powodem szerokiego stosowania leków hipolipemizujących w tej grupie osób. Możliwość wystąpienia rabdomiolizy jako powikłania takiego leczenia wymaga od lekarza analizy potencjalnych interakcji lekowych oraz czujności diagnostycznej, w tym bacznej obserwacji atypowej symptomatologii. Przerwanie leczenia hipolipemizującego oraz intensyfi kacja dializy otrzewnowej są wystarczająco efektywnym sposobem leczenia jatrogennej rabdomiolizy u chorych CADO. Problemem terapeutycznym nadal pozostaje utrzymująca się hiperlipidemia, przy równoczesnej osobniczej skłonności do występowania miolizy po różnych preparatach z grupy leków hipolipemizujących.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 71-75
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania drugiej fazy nad skutecznością i bezpieczeństwem długotrwałej powtarzalnej szybkoczęstotliwościowej przezczaszkowej stymulacji magnetycznej w terapii depresji
2nd phase clinical examination of the efficacy and safety of prolonged rapid-rate repetitive transcranial magnetic stimulation in the treatment of depression
Autorzy:
Zyss, T.
Zięba, A.
Dudek, D.
Datka, W.
Siwek, M.
Wróbel, A.
Grabski, B.
Mączka, G.
Brudkiewicz, P.
Wojnar, N.
Łączyńska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261554.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
przezczaszkowa stymulacja magnetyczna
terapia
depresja
transcranial magnetic stimulation
therapy
depression
Opis:
W artykule zaprezentowano wyniki badań klinicznych drugiej fazy nad bezpieczeństwem i efektywnością przezczaszkowej stymulacji magnetycznej (TMS – Transcranial Magnetic Stimulation) w porównaniu z terapią elektrowstrząsową oraz samodzielną farmakoterapią. Do badań zakwalifikowano 75 pacjentów, których przydzielono losowo do trzech grup. We wszystkich grupach po zastosowaniu terapii stan kliniczny pacjentów wyraźnie się poprawił (objawy depresji ustąpiły). Najlepszy efekt zaobserwowano w grupie poddanej zabiegom elektrowstrząsowym oraz zażywającej leki przeciwdepresyjne. Nie udało się wykazać, że terapia łącząca stymulację magnetyczną z farmakoterapią była bardziej skuteczna od samodzielnego leczenia farmakologicznego. Podjęto próbę wyjaśnienia nieskuteczności przezczaszkowej stymulacji magnetycznej.
The paper presents the results of the 2nd phase clinical examination of the safety and efficiency of the transcranial magnetic stimulation TMS, compared to the electroconvulsive therapy and standalone pharmacotherapy. 75 patients were enrolled into the study. They were divided randomly into three groups. The significant improvement of clinical state (diminishment of depressive symptoms) was achieved in all groups. The best effect was observed in the group of patients treated with the electroconvulsive therapy, combined with the drugs. However, transcranial magnetic stimulation, along with pharmacotherapy did not prove to be more effective than standalone pharmacological treatment. Possible explanations of ineffectiveness of the transcranial magnetic stimulation therapy is given.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2011, 17, 4; 301-307
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the reliability of clinical examination in predicting traumatic cerebral lesions and skull fractures in patients with mild and moderate head trauma
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Mazur, Agnieszka
Piotuch, Bernard
Safranow, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396507.pdf
Data publikacji:
2013-12-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
head injury
head computer tomography
clinical decision rules
Opis:
The aim of the study was to assess the reliability of neurological examination and other factors in predicting traumatic cerebral lesions and skull fractures in patients with mild and moderate head trauma (GCS 10-15). Material and methods. Over a one-year period, 227 patients: 145 male and 82 female, aged a mean of 51 years who sustained mild or moderate head trauma (GSC 10-15) were examined neurologically and had performed head CT scans. The neurological examination as a whole and each finding of the neurological examination were tested as predictors of the presence of traumatic abnormalities in the head CT scan. Results. Post-traumatic lesions in head CT scan were found in 109 patients (48%): skull fractures in 66 of these and brain injuries in 94; fifty-eight patients had skull fracture combined with brain injury. Seventeen patients required neurosurgical intervention (hematoma evacuation). Abnormal neurological examination showed the highest reliability in identifying patients with brain injuries in CT (sensitivity 87%, specificity 79%). Of single findings, gait abnormalities and consciousness disturbances, present in sober patients, were the strongest predictors of cerebral lesions. Likewise, abnormal neurological examination was the best indicator of skull fractures (sensitivity 77%, specificity 63%). Gait abnormalities and “racoon eyes” present in alcohol intoxicated patients were the strongest individual predictors of skull fractures. Conclusion. Results of our study show neurological abnormalities as the most reliable (although not 100% accurate) in identifying patients who are likely to have brain injuries and/or skull fracture following head trauma. Use of clinical decision rules may reduce the number of head CT scans performed “just in a case”.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 12; 699-705
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz kliniczny i wyniki leczenia operacyjnego tłuszczaków kończyny górnej
Clinical Presentation and Outcomes of Surgery for Upper Extremity Lipomas
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411666.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
nowotwory łagodne
tłuszczak
kończyna górna
wyniki leczenia
benign neoplasms
lipoma
upper extremity
outcomes of treatment
Opis:
Wstęp. Tłuszczaki są łagodnymi nowotworami powstającymi z tkanki tłuszczowej, o częstości występowania na kończynach górnych wynoszącej od 1% do 3,8%. W piśmiennictwie nie ma wielu artykułów na temat wyników leczenia tłuszczaków o tej lokalizacji. Celem pracy była ocena manifestacji klinicznej i wyników leczenia tłuszczaków w obrębie kończyny górnej. Materia i metoda. Materiał kliniczny stanowiła grupa 40 pacjentów, 26 kobiet (65%) i 14 mężczyzn (35%), w wieku śr. 37 lat, z tłuszczakami umiejscowionymi na kończynach górnych. Wyniki leczenia po okresie śr. 4,2 lat od operacji oceniono u 27 pacjentów z tej grupy. Wyniki. Większość guzów - 29 przypadków (73%) była zlokalizowana na przedramieniu i ramieniu, a u 11 pacjentów (27%) na śródręczu i nadgarstku. U 35 pacjentów (87%) guzy były umiejscowione powierzchownie w tkance podskórnej, a u 5 (13%) były położone głęboko wewnątrz śródręcza i w mięśniach przedramienia. Badanie kontrolne w formie wywiadu telefonicznego przeprowadzono u 27 pacjentów. Nie zanotowano żadnego nawrotu choroby. Siedmiu pacjentów (26%) skarżyło się na niewielkie dolegliwości w okolicy blizny pooperacyjnej. Wnioski. 1. Tłuszczaki są umiarkowanie częstymi guzami łagodnymi spotykanymi w obrębie kończyny górnej. 2. Leczenie operacyjne jest skuteczne, a nawroty bardzo rzadkie.
Background. Lipomas are benign neoplasms arising from fat tissue, with an incidence in the upper extremity of 1%-3,8%. There is scarce literature on the outcomes of the treatment of lipomas in this region. The objective of this study was to assess clinical manifestations and outcomes of surgery for upper extremity lipomas. Material and methods. The sample comprised 40 patients, including 26 women (65%) and 14 men (35%), at a mean age of 37 years, with lipomas located in the upper limbs. Treatment outcomes were assessed at a mean of 4.2 years after surgery in 27 patients from this group. Results. Most of the tumours (29 cases, 73%) were located in the forearm and arm, with 11 patients (27%) presenting with lipomas of the metacarpus and wrist. In 35 patients (87%), lesions were located superficially, within subcutaneous tissue, whereas in 5 (13%) they were located more deeply, in the metacarpus and in the forearm muscles. The follow-up assessment was conducted as telephone interviews in 27 patients. No recurrence was noted. Seven patients (26%) complained of mild tenderness of the postoperative scar. Conclusions. 1. Lipomas are moderately frequent benign lesions occurring in the upper limb. 2. Surgical treatment is effective and the recurrence rate is very low.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 393-400
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical outcomes of treatment of sinonasal inverted papillomas (IPs) depending on the surgical technique and learning curve.
Autorzy:
Zydroń, Roland
Wierzbicka, Małgorzata
Greczka, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398628.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
inverted papilloma
sinonasal tumors
endoscopic surgery
rhinology
learning curve
Opis:
INTRODUCTION: Sinonasal inverted papillomas (IPs) are a major challenge for ENT specialists. In the last decades, the number of endoscopic procedures has increased, while the percentage of external or double approach procedures has decreased. The aim of this study was to evaluate long-term IP treatment outcomes according to the applied surgical method. MATERIAL AND METHODS: the retrospective study included 69 patients (28 women and 41 men) treated during 2002–2012 in the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology of Poznań University of Medical Sciences. Of these patients, 47 were operated endoscopically, 16 received a double procedure and six received an external procedure. RESULTS: The recurrence rate in patients treated endoscopically was 32%, while patients treated by the external/double approach showed 64% (p = 0.03306). The recurrence rate after endoscopic surgery was 75% during 2002–2006, but was 28% during 2007–2012. There was no correlation between recurrence rate and age (p = 0.087686), gender (p = 0.42810), type of symptoms (p = 0.20955), or Krouse staging (p = 0.23658). A significant impact on relapses was the position to Ohngren’s plane (p = 0.004768) and tumor location in the anterior ethmoid (p = 0.00416). DISCUSSION: Endoscopic procedures are an effective method of IP treatment, however reasonable indications and surgeon experience should be taken into consideration.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 6; 1-5
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekt kliniczny stresu bojowego załóg Marynarki Wojennej
Clinical aspect of naval crews combat stress
Autorzy:
Żychlińska, M.
Żychliński, M.
Siermontowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359090.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
stres bojowy
zespół stresu pourazowego
zespół ostrego stresu
zespół zmęczenia walką
radzenie sobie ze stresem
combat stress
post-traumatic stress disorder
acute stress syndrome
operational fatigue
coping with stress
Opis:
Stres u marynarzy wywoływany jest przez nowe otoczenie pod postacią klimatu, hałasu, niepełnowartościowych posiłków, chorób lub urazów i innych. Stres jest nasilany przez brak informacji, konflikty w oddziale, zmieniające się decyzje przełożonych. Jednak najsilniejszym stresorem działań zbrojnych jest lęk o utratę życia lub zdrowia. Stres doprowadza do zaburzeń w przekaźnictwie neuronalnym, redukcji liczby komórek OUN, osłabienia procesów neurogenezy. Jego powikłania stanowią problem społeczny, dotyczący powracających marynarzy z misji humanitarnych i wojennych oraz ich rodzin. W strefie działań sił zbrojnych marzynarze indywidualnie radzą sobie ze stresem. Jednak istnieją psychologiczne algorytmy wsparcia, kiedy sytuacje trudne przerastają możliwości kompensacyjne żołnierza. Podstawą radzenia sobie ze stresem jest permanentne wsparcie społeczne. Następny poziom dotyczy grupowych sesji wsparcia, w których biorą udział żołnierze po wykonaniu zadania lub zdarzeniu traumatycznym. Sesje mają miejsce w spokojnym miejscu, już po zaprzestaniu działań. Mowa tu o technice defusingu, odprawie z elementem wentylacji emocji oraz o technice debriefingu. Najwyższy poziom radzenia sobie ze stresem dotyczy psychoterapii. Początkowo w warunkach polowych, potem pod postacią hospitalizacji w kraju. Postacie kliniczne wystąpienia stresu bojowego to zaburzenia stresowe pourazowe, zespół stresu ostrego, zmiana osobowości na skutek doświadczenia katastrofy, zaburzenia dysocjacyjne, Zmęczenie operacyjne, zespół DESNOS. W leczeniu tego typu zaburzeń stosuje się Terapię Poznawczo-Behawioralną zorientowaną na traumę oraz farmakoterapię z wykorzystaniem SSRI, SNRI, oraz leków przeciwpsychotycznych. W XXI wieku spojrzenie na stres bojowy stwarza szczelne ramy profilaktyki jego powikłań. Społeczeństwo posiada wysoki poziom świadomości w tym obszarze.
Stress among naval mariners is caused by a new environment in the form of climate, noise, defective food, diseases or injuries, and others. Stress is aggravated by the lack of information, conflicts between mariners, changing decisions of superiors. The strongest stressor military action is the fear of losing life or health. The stress leads to disturbances in the neuronal transmission and reduction in CNS cells, weakening the processes of neurogenesis. Its complications are a social problem for soldiers returning from humanitarian and military missions and their families. Mariners cope with stress individually in the area of operations of the armed forces. When difficult situations overwhelm the possibility of compensating psyche, there are algorithms for psychological support. The basis for coping with stress is permanent, social support. The next level concerns support group sessions, involving soldiers after a traumatic event or completing a task. Sessions take place in a quiet place, after the cessation of activities. We are talking about defusing and debriefing technique. The highest level of coping with stress refers to psychotherapy. At first, in the field conditions, and then in the form of hospitalization in the country. Clinical forms of combat stress is post-traumatic stress disorder, acute stress syndrome, personality change as a result of the disaster experience, dissociative disorders, operational fatigue, DESNOS. The treatment of these disorders involves cognitive behavioral oriented trauma therapy and medical therapy with the use of SSRIs, SNRIs, and antipsychotics. In the twenty-first century a inquiry into combat stress creates a tight prevention of its complications.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2016, 2(55); 29-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical status and somatic development of patients with or without meconium ileus diagnosed through neonatal screening for cystic fibrosis
Stan kliniczny i rozwój somatyczny pacjentów z niedrożnością smółkową lub bez niedrożności smółkowej u pacjentów, u których mukowiscydozę rozpoznano w oparciu o badanie przesiewowe noworodków
Autorzy:
Zybert, Katarzyna
Mierzejewska, Ewa
Sands, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032991.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo ALUNA
Tematy:
CFTR gene mutation
meconium ileus
newborn screening
pancreatic insufficiency
Opis:
The aim of the study was to compare the patients with abnormal result of newborn screening for cystic fibrosis (CF NBS), with or without meconium ileus (MI), in regard to their clinical status at the diagnosis and early childhood somatic development. Material and methods: The survey comprised patients with abnormal results of CF NBS which was carried out during years 2006-2011. Cohort of 92 children remaining under care of Institute of Mother and Child was followed in the period 09.2006-12.2011. In our study there were two groups compared: 19 children with MI and 73 children without MI. Clinical characteristics and genotype were evaluated and biochemical tests assessing pancreatic insufficiency and hepatic dysfunction were performed at the time of diagnosis, then annual weight and height Z-scores as well as clinical status based on ShwachmanKulczycki score were collected. Cox proportional hazards regression model was used to assess the effect of MI and genotype on development of pancreatic insufficiency. Results: MI was observed in 19 (20.6%) of 92 CF infants. MI and non-MI patients did not differ in respect of sex, gestational age and birth weight. The presence of severe genotype was more frequent in MI than non-MI group (94.7 and 64.4% respectively), whereas no significant difference was found in F508del mutation distribution. At the time of diagnosis inadequate weight gain and hepatic function disturbances prevailed more often in MI (68.4% and 31.6%) than non-MI group (39.7% and 9.6%). Pancreatic insufficiency was diagnosed in all children in MI group and in 76.1% of non-MI group and the risk of PI development was 2.3 (1.4-4.0) times higher in MI than in non-MI patients. MI children had smaller weight-for-age Z-score at the age of 12 months (-0.95) when compared to non-MI children (-0.13). Weight Z-scores compared at the age of 2 and 3 years as also height-for-age Z-scores did not differ significantly between groups. No statistically significant difference in clinical status according to Shwachman-Kulczycki score was found between MI and non-MI groups at the age of 12 months, 2 years and 3 years. Conclusions: Our results suggest that the history of MI in children with CF may predispose them to more severe clinical course of disease in early childhood: insufficient weight gain and liver disturbances at the time of diagnosis, higher risk of developing pancreatic insufficiency and smaller weight at the age of 12 months, although clinical status according to Shwachman-Kulczycki score did not differ from non-MI group. Patients with MI, may require more intensive care and supervision in treatment. Further research is needed to asses MI impact on development of CF children in subsequent years.
Cel pracy: Celem pracy było porównanie stanu klinicznego w momencie diagnozy oraz rozwoju somatycznego we wczesnym dzieciństwie pacjentów z nieprawidłowym wynikiem badania przesiewowego noworodków w kierunku mukowiscydozy (CF NBS), u których wystąpiła lub nie wystąpiła niedrożność smółkowa (MI). Materiał i metody: Kohorta 92 dzieci z nieprawidłowym wynikiem CF NBS pozostawała pod opieką IMiD w okresie od 09.2006 do 12.2011. Przy rozpoznaniu oceniano stan kliniczny, genotyp, oraz wykonywano testy biochemiczne oceniające funkcję wątroby i wydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki. Raz w roku przeprowadzano pomiary masy i długości ciała wyrażając je w wartościach znorma-lizowanych, a także oceniano stan kliniczny według skali Shwachmana-Kulczyckiego. W celu oszacowa-nia wpływu MI oraz genotypu na rozwój niewydolności trzustki zastosowano model proporcjonalnego ryzyka Coxa. Wyniki: MI wystąpiła u 19 (20,6%) z 92 badanych noworodków. Dzieci z grupy MI i bez MI nie różniły się pod względem płci, wieku ciążowego oraz urodzeniowej masy ciała. Stwierdzono, że ciężki genotyp występował częściej w grupie MI niż w grupie bez MI (odpowiednio 94,7% oraz 64,4%), natomiast nie stwierdzono różnic w rozkładzie mutacji F508del. W momencie rozpoznania w grupie dzieci z MI częściej występowały niezadawalające przyrosty masy ciała oraz objawy zaburzenia funkcji wątroby (68,4% i 31,6%) niż w grupie bez MI (39.7% oraz 9.6%). Niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki stwierdzono u wszystkich dzieci z MI natomiast u dzieci bez MI w 76.1%, a ryzyko wystąpienia PI było 2,3 (1,4-4,0) razy wyższe w grupie MI. W grupie MI u dzieci w wieku 12 miesięcy stwierdzono mniejszą masę ciała wyrażoną w wartościach znormalizowanych (-0.95) w porównaniu z grupą dzieci bez MI (-0,13). Nie wykazano istotnych statystycznie różnic masy ciała w wieku 2 i 3 lat oraz długości ciała pomiędzy badanymi grupami. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w stanie klinicznym ocenianym według skali Shwachmana-Kulczyckiego pomiędzy grupami z MI oraz bez MI. Wnioski: Nasze badania sugerują, że wystąpienie MI u dzieci z CF może predysponować do cięższego przebiegu choroby wokresie niemowlęcym, niezadawalających przyrostów masy ciała i zaburzeń funkcji wątroby w momencie rozpoznania, wyższego ryzyka wystąpienia zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki oraz niższej masy ciała w wieku 12 miesięcy jakkolwiek stan kliniczny pacjentów badanych grup nie różnił się. Dzieci z MI wymagają intensywniejszej terapii i monitorowania CF. Wskazane są dalsze badania w celu oceny konsekwencji MI na rozwój dzieci z CF w kolejnych latach.
Źródło:
Developmental Period Medicine; 2015, 1; 41-49
1428-345X
Pojawia się w:
Developmental Period Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inflammatory tumor of the base of the tongue as a clinical presentation of HIV infection
Autorzy:
Zwierzyńska, Klaudyna
Gotlib, Tomasz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398944.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
emergency room
HIV
tongue tumor
Opis:
Introduction: AIDS is a fatal disease that impairs the immunity, increasing the risk of developing opportunistic infections. Case report: We present a case of a 47-year-old patient from the ER, with bleeding from a tongue tumor. The patient reported that he had lost 25 kg in about six months and complained of swallowing disorders. HIV infection was confirmed in the patient during the diagnosis. The inflammatory tumor of the tongue was the only manifestation of HIV infection.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 62-64
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność szpitalnych komisji etycznych – informacje udostępniane na stronach internetowych podmiotów leczniczych
Activities of hospital ethics committees – availability of information on hospital websites
Autorzy:
Zurzycka, Patrycja
Czyżowicz, Katarzyna
Puto, Grażyna
Repka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176263.pdf
Data publikacji:
2021-06
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Collegium Medicum
Tematy:
szpitalne komisje etyczne
etyka kliniczna
konsultacje etyczne
hospital ethics committees
clinical ethics
ethics consultation
Opis:
Szpitalne komisje etyczne (SKE) funkcjonują w systemach opieki zdrowotnej od wielu lat. Ich głównym zadaniem jest pomoc zarówno pacjentom i ich bliskim, jak i personelowi medycznemu w rozwiązywaniu problemów natury etycznej pojawiających się w związku z realizowaniem opieki medycznej. Celem pracy była ocena zakresu informacji dotyczących funkcjonowania szpitalnych komisji etycznych w Polsce, udostępnianych na stronach internetowych szpitali. Analizie poddano strony internetowe szpitali akredytowanych oraz placówek ujętych w wykazie prowadzonym przez Ośrodek Bioetyki Naczelnej Izby Lekarskiej. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że niemal połowa badanych placówek (50,7%) nie przedstawia składu osobowego powołanych komisji. Tylko w przypadku jednej komisji wskazano, że jej członkowie mają wykształcenie w zakresie bioetyki. Zadaniem większości SKE (72,5%) jest ochrona praw pacjenta, rozwiązywanie problemów natury etycznej (66,7%), nadzór nad przestrzeganiem przez personel medyczny zasad etyki zawodowej (46,4%).
Hospital ethics committees (HECs) have functioned in healthcare systems for many years. Their main task is to help patients and their relatives as well as medical staff in solving ethical problems that arise in connection with the implementation of medical care. The aim of the study was to find out what information on the functioning of hospital ethics committees in Poland is made available to interested persons on hospital websites. The websites of accredited hospitals and the establishments included in the list kept by the Center of Bioethics of the Supreme Medical Chamber were analyzed. Almost half of the surveyed institutions (50,7%) do not disclose the composition of the appointed committees. Only one committee indicated that its members had education in the field of bioethics. The task of most HECs (72,5%) is to protect a patient’s rights, solve ethical problems (66,7%), andto supervise the observance of professional ethics by medical personnel (46,4%).
Źródło:
Sztuka Leczenia; 2021, 36, 1; 23-33
1234-7175
1898-2026
Pojawia się w:
Sztuka Leczenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Difficulties in clinical staging of external ear canal carcinoma– a case report
Autorzy:
Żurek, Michał
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399738.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
squamous cell carcinoma
external auditory canal
lateral petrosectomy
facial nerve
Opis:
Carcinoma of the external auditory canal (EAC) is known to be very rare with a rate of 1-6 per million people. It affects mostly people over the age of 50 regardless of gender. The most common type of carcinoma of EAC is squamous cell carcinoma (SCC). The aim of this paper is to present the case of a 56-year-old woman with carcinoma of EAC. She was admitted to otolaryngology clinic due to ear buzzing lasting for five months, periodic otorrhea and hearing deterioration in her right ear. In otoscopic examination a tumor in the right ear meatus was identified. It filled almost the entire canal. Biopsy confirmed the presence of squamous-cell cancer. Tumor advancement was diagnosed using computer tomography of the temporal bones, magnetic resonance imaging of the head and ultrasonography of the neck. Imaging examinations indicated T3 N0 stage. Doctors decided to perform lateral petrosectomy with elective neck dissection. During the operation, the results of histopathological examination of frozen specimens from marginal tissues revealed an invasion of the anterior wall of the ear canal, capsule of temporomandibular joint and parotid gland. The resection eventually included also parotid gland and temporo-mandibular joint with the caput of the mandible. After recuperation, the patient had complementary radiotherapy. The presented case shows that precise imaging is necessary before surgical treatment, but unfortunately the invasion of cancer may not be estimated properly. Based on literature, the best prognosis concerns wide resection with complementary radiotherapy, although the schedule of treatment is not determined.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advanced methods of bacteriological identification in a clinical microbiology laboratory
Autorzy:
Zukowska, M.E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
clinical microbiology
molecular method
modern method
multiplex polymerase chain reaction
real-time polymerase chain reaction
next generation sequencing
MALDI-TOF mass spectrometry
Opis:
Introduction and objective. Conventional, culture-based methods of bacterial identification and drug-susceptibility testing are considered the gold standard in medical microbiology. In recent years, classical microbiological methods have been supplemented with modern analytical and molecular methods. The aim of the review was to discusses the methods which have been permanently adapted to bacteriological microbiological diagnostics. Abbreviated description of the state of knowledge. Currently, PCR, as well as other nucleic acid amplification tests and sequencing techniques, are part of the standard repertoire of microbiological diagnostics. With regard to the quality and speed of pathogen identification, the introduction of mass spectrometry techniques into routine microbiological diagnostics work-up has been revolutionary. Within a short time in many laboratories, Matrix-Assisted Laser Desorption/Ionisation – Time of Flight Mass Spectrometry (MALDI TOF MS) systems have almost completely replaced conventional biochemical pathogen identification. Conclusions. Microbiological diagnostics is an indispensable element of a targeted therapy. The techniques used in the laboratory depend primarily on the laboratory’s apparatus, the costs of the analysis, as well as the sensitivity and specificity of a method. However, regardless of the culture-based methods universality, advanced techniques have permanently established themselves in diagnostics. Confident information about the detected organism and treatment possibilities in a combination with the clinical context are conducive to successful therapy. Although modern methods still require validation and close collaboration between clinicians, microbiologists and bioinformaticians, these methods, once deemed to be the future, have already arrived.
Źródło:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2021, 15, 2; 68-72
1898-2395
Pojawia się w:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemiological and clinical picture of parasitic infections in the group of children and adolescents from north-east region of Poland
Autorzy:
Zukiewicz, M.
Kaczmarski, M.
Topczewska, M.
Sidor, K.
Tomaszewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837861.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parasitic infection
child
adolescent
Polska
human disease
epidemiology
Ascaris lumbricoides
Toxocara
Giardia lamblia
risk factor
clinical symptom
Strongyloides stercoralis
Enterobius vermicularis
ELISA test
diagnosis
Źródło:
Annals of Parasitology; 2011, 57, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemiological and clinical picture of parasitic infections in the group of children and adolescents from north-east region of Poland
Autorzy:
Żukiewicz, M.
Kaczmarski, M.
Topczewska, M.
Sidor, K.
Tomaszewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143366.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parasitic infection
child
adolescent
Polska
human disease
epidemiology
Ascaris lumbricoides
Toxocara
Giardia lamblia
risk factor
clinical symptom
Strongyloides stercoralis
Enterobius vermicularis
ELISA test
diagnosis
Opis:
The epidemiological and clinical purview of parasite diseases is constantly evolving, mainly due to the changes in human behavior and our environment. The aim of this study was frequency analysis of certain parasite infections, risk factors and clinical symptoms in children and adolescents of north-eastern Poland. 120 children were tested due to the symptoms resembling parasite infection from December 2008 to May 2009. 90 patients (the tested group) aged from 5 months to 18 years were found to be infected with one or more than one of the following parasites: Ascaris lumbricoides, Giardia lamblia, Toxocara spp., Strongyloides stercoralis or Enterobius vermicularis. 30 children with no infections found were the control group. Parasites were found by means of microscope decantation stool tests, RIDA Quick Giardia stool test and ELISA blood test (Toxocara IgG). The patients’ parents filled out the survey concerning the probability factors of infection and the ailments that were the cause of parasitical diagnosis. High percentage of either isolated or co-invasive parasite infections was ascertained in the tested group – 75%. The prevalence of ascariasis was 55.83%, toxocariasis – 16.67%, giardiasis – 12.5%, strongyloidiasis – 5.83% and of enterobiasis – 3.33%. The statistical significance of higher dirty hands–mouth contact frequency and more frequent presence of domestic animals in the tested group than in the control group was ascertained. A highly important correlation between the infection and the occurrence of symptoms from at least 3 various systems was ascertained. The presence of habits involving dirty hands – mouth contact and having domestic animals are significant risk factors of parasite infections. The presence of symptoms from at least 3 systems should compel to parasite infection diagnosis with proper differential diagnosis.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2011, 57, 3; 179-187
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical manifestations of granulomatosis with polyangiitis (GPA) in dermatology and otolaryngology
Autorzy:
Ziuzia, Laura
Dobrzyński, Paweł
Sobolewski, Piotr
Walecka-Herniczek, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400276.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
granulomatosis with polyangitis
head and neck
rhinosinusitis
otitis media
sensineurinal leasing loss
subglottic stenosis
cutaneous changes
ocular changes
oral changes
Opis:
The diseases caused by vasculitis are rare. The difficulties in diagnosis may be due to this low frequency, as well as to rather slow development and various symptoms and locations of the symptoms. In the diagnosis of the vasculitis one should consider all of the clinical features, for they may include diagnostic criteria for various clinical entities.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 8-14
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wybranych czynników molekularnych i klinicznych u pacjentek leczonych z powodu raka jajnika taksanami i cisplatyną
Analysis of selected molecular and clinical factors in patients with ovarian cancer treated with taxanes and cisplatin
Autorzy:
Ziółkowska-Seta, I.
Derlatka, P.
Sobiczewski, P.
Panek, G.
Kraszewska, E.
Kupryjańczyk, J.
Bidziński, M.
Mądry, R.
Markowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908278.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
BAX
BCL-2
TP53
ovarian cancer
taxanes
Opis:
Introduction: Paclitaxel and platinum analogs are standard drugs implemented as first-line therapy in advanced ovarian cancer, after previous surgery. One of causes of resistance to therapy is, among others, disruption of mechanisms leading to cell apoptosis. Aim of the paper is to determine the significance of expression of TP53, BAX and BCL-2 in response to first-line chemotherapy using paclitaxel in patients with advanced ovarian cancer, as well as to assess the role of TP53 as a prognostic and predictive factor in ovarian cancer. Material and method: The study included 164 patients with advanced ovarian cancer. Immunohistochemical staining was performed on histological specimens obtained from paraffin blocks. Monoclonal antibodies anti-BAX, anti-BCL-2 and anti-p53 were used. Results: Accumulation of TP53 was noticed in 60% of tumors. BCL-2 was absent in half of tumors studied. Significant expression of BCL-2 was noticed in 24% of tumors, while that of BAX was seen in 34% of tumors. There was a correlation of histological grade, volume of residual tumor left after surgery and BAX expression with overall survival. Enhanced expression of BAX correlated directly with increased death risk. Accumulation of none of proteins studied had any influence on disease-free survival. Complete remission was obtained in 106 patients. Size of residual tumor has a significant impact on disease-free survival. Conclusions: 1) In ovarian cancer patients, clinical factors clearly have far greater prognostic value than molecular factors. 2) There was no correlation between TP53 expression and clinical response to first-line chemotherapy using paclitaxel, cisplatin or platinum analogs. 3) TP53 expression is not a prognostic or predictive factor in ovarian cancer.
Wstęp:Paklitaksel i analogi platyny są standardem postępowania w pierwszej linii leczenia w zaawansowanym raku jajnika, po uprzedniej chirurgii. Przyczyną oporności na leczenie jest między innymi uszkodzenie mechanizmów prowadzących do apoptozy. Celem naszej pracy jest określenie znaczenia ekspresji TP53, BAX i BCL-2 w odpowiedzi na chemioterapię pierwszej linii z zastosowaniem paklitakselu u pacjentek z zaawansowanym rakiem jajnika, jak również ocena TP53 jako czynnika prognostycznego i predykcyjnego w raku jajnika. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 164 chorych z zaawansowanym rakiem jajnika. Barwienia immunohistochemiczne zostały wykonane na materiale z bloczków parafinowych. Stosowano przeciwciała monoklonalne anty-BAX, anty-BCL-2 i anty-p53. Wyniki: Akumulację TP53 stwierdzono w 60% guzów. Obecności BCL-2 nie wykazano w połowie badanych guzów. Silną ekspresję BCL-2 stwierdzono w 24%, zaś silną ekspresję BAX – w 34% guzów. Wykazano wpływ histologicznego stopnia zaawansowania, wielkości pozostawionych resztek oraz ekspresji BAX na całkowite przeżycia. Przy silnej ekspresji BAX ryzyko zgonu było większe. Akumulacja żadnego białka nie miała wpływu na długość czasu wolnego od choroby. Całkowitą remisję uzyskano u 106 pacjentek. Wielkość pozostawionych resztek miała znaczący wpływ na długość czasu wolnego od choroby. Wnioski: 1) Czynniki kliniczne mają zdecydowanie większe znaczenie prognostyczne niż czynniki molekularne w raku jajnika. 2) Nie zaobserwowano związku pomiędzy stanem TP53 a odpowiedzią na leczenie pierwszej linii chemioterapii z zastosowaniem paklitakselu i cisplatyny lub analogów platyny. 3) Nie wykazano znaczenia TP53 jako czynnika prognostycznego i predykcyjnego w raku jajnika.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 220-229
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies