Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biodostepnosc" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Effects of brine and salting time on bioavailability of minerals from ripening cheeses
Wplyw rodzaju solanki i czasu solenia na biodostepnosc skladnikow mineralnych serow dojrzewajacych
Autorzy:
Klobukowski, J.
Kozikowski, W.
Cichon, R.
Wisniewska-Pantak, D.
Reps, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373153.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
czas solenia
ser tylzycki
solenie
sery dojrzewajace
solanki
biodostepnosc
ser jezioranski
skladniki mineralne
Opis:
The bioavailabilities of potassium, sodium and calcium from two types of cheeses, Jeziorański and Tilsit, salted in a 20% NaCl solution or NaCl/KCl, 1:1, solution for a standard salting time (SST) or 25% of SST, were studied. The bioavailability was determined by the classical balance method based on the element intake and its excretion with faeces and urine using growing Wistar rats. The ability to assimilate the mineral elements was expressed by apparent absorption (A) and retention (R) coefficients. The type of brine did not affect significantly the intakes of sodium (25% SST) and calcium (100% SST) by rats fed the cheeses. The intake of potassium from both types of cheeses was significantly dependent on the type of brine. The salting time of Jeziorański cheese significantly influenced the intakes of sodium, potassium and calcium independent of the type of brine. The type of brine and time of salting significantly affected the apparent absorption and retention of minerals for the diets selected for statistical analysis.
Badaniom poddano próby serów dojrzewających: jeziorańskiego i tylżyckiego, wyprodukowane w Zakładach Mleczarskich w Iławie i Biskupcu. Sery solono w 20% roztworach NaCl oraz w mieszaninie NaCl i KCl (1:1). Stosowano ponadto różny czas solenia wynoszący 25% i 100% czasu normatywnego. Biodostępność sodu, potasu i wapnia określano metodą bilansową na rosnących szczurach szczepu Wistar w oparciu o spożycie danego pierwiastka i jego wydalanie z kalem i moczem. Przyswajalność badanych składników mineralnych wyrażano wskaźnikami absorpcji (A) i retencji (R) pozornej. Wykazano, że rodzaj stosowanej solanki nie miał istotnego wpływu na spożycie Na (25%) i Ca (100% czasu normatywnego) przez szczury żywione badanymi serami (tab.1). Stwierdzono, że wielkość spożycia potasu dla obu gatunków serów zależała istotnie od rodzaju solanki (tab. 1). Zanotowano istotny wpływ czasu nasolenia sera jeziorańskiego na spożycie Na, K i Ca niezależnie od rodzaju solanki (tab. 1). Rodzaj solanki i czas solenia serów wpływał istotnie na absorpcję i retencję pozorną badanych składników mineralnych z wybranych do analizy statystycznej diet doświadczalnych (tab. 2).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 137-146
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw fruktanow na biodostepnosc wybranych skladnikow mineralnych
Autorzy:
Cieslik, E
Topolska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826784.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
odpornosc na choroby
zelazo
fruktany
wapn
cynk
dieta
magnez
skladniki mineralne
miedz
zywienie czlowieka
disease resistance
iron
fructan
zinc
calcium
diet
magnesium
mineral component
copper
human nutrition
Opis:
W pracy przedstawiono przegląd piśmiennictwa krajowego i zagranicznego dotyczącego biodostępności wapnia, magnezu, żelaza, cynku i miedzi oraz wpływu fruktanów na ich absorpcję z diety. Istnieją dowody na to, że fruktany, niskocząsteczkowe węglowodany nie ulegające trawieniu, a będące naturalnie występującymi składnikami diety, mogą polepszać jakość życia i powodować wzrost odporności na choroby ludzi i zwierząt. Do potencjalnych korzyści dla zdrowia można zaliczyć ich funkcję prebiotyczną, zwiększenie odporności na patogeny, obniżanie poziomu lipidów we krwi i ryzyka zachorowania na chorobę wieńcową serca oraz właściwości antynowotworowe. Stymulujący wpływ fruktooligosacharydów (FOS) na biodostępność wybranych pierwiastków można wytłumaczyć fermentacją tych cukrów w jelicie grubym, dzięki czemu powstają krótko łańcuchowe kwasy tłuszczowe, obniża się pH w świetle jelita i następuje przerost jego błony śluzowej, dając w rezultacie zwiększenie absorpcji niektórych składników mineralnych.
The present paper reviews Polish and foreign papers focusing on bioavailability of calcium, magnesium, iron, zinc and copper and the effect of fructans on their absorption from diet. There are many evidences suggesting that fructans, low-molecular-weight non-digestible carbohydrates which are naturally occurring dietary constituents may improve the quality of life and increase disease resistance in both humans and animals. The potential health benefits of these compounds are: prebiotic effect and better resistance to pathogens, reduction in blood lipids and the risk for coronary heart disease, antitumor properties and immune stimulation. The stimulatory effect of fructooligosaccharides (FOS) on the bioavailability of selected elements has been explained by fermentation of these sugars in the large intestine, which leads production of short-chain fatty acids, reduction of luminal pH and induction of epithelial cells proliferation, which results in the increase of some minerals absorption.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2002, 09, 3; 5-16
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interakcje pektynaz w procesie zmian biodostepnosci bialka z paszy dla drobiu
Autorzy:
Mika, M
Wikiera, A
Zyla, K
Perek, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827262.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
pasze przemyslowe
enzymy pektynolityczne
bialko
zywienie zwierzat
przemysl paszowy
preparaty enzymatyczne
fosfatazy
drob
biodostepnosc
pektynaza
enzymy fosfolityczne
industrial feed
pectolytic enzyme
protein
animal feeding
feed industry
enzymatic preparation
phosphatase
poultry
bioavailability
pectinase
phosphorolytic enzyme
Opis:
Badano wpływ enzymów fosforolitycznych i pektynolitycznych na biodostępność białka oraz określono interakcje zachodzące pomiędzy działaniem tych enzymów. Analizy prowadzono z wykorzystaniem metody in vitro, symulującej warunki trawienia w przewodzie pokarmowym ptaków. Wyniki analizowano stosując dwuczynnikową analizę wariancji ANOVA (dwuelementowe kombinacje aktywności enzymatycznych – preparaty: Finase P, Finase AP, Rapidase pomaliq 2F, Energex L). Wykazano, że zarówno dodatek pektynaz, jak i fosfataz do paszy ma istotny wpływ na stężenie białka oznaczanego w dializacie. Ponadto wykazano, że kooperacja z preparatami pektynolitycznymi jest efektywniejsza w przypadku fosfatazy kwaśnej niż fitazy. Stwierdzono także, że wysoka aktywność pektynoesterazy w preparatach pektynolitycznych jest czynnikiem ograniczającym biodostępność białka.
The effects of pectinases and phosphatases on the bioavailability of protein and interactions between these enzymes were studied. Analysis were performed using an in vitro method simulating conditions of the bird’s intestinal digestion tract. The results obtained were analysed using a two way ANOVA variance analysis (two factor combinations of enzymatic activities - the preparations: Finase P, Finase AP, Rapidase pomaliq 2F, and Energex L). The investigations evidenced that the addition of pectinases and phosphatases significantly influenced protein levels being determined in the dializate. Moreover, it was proved that the cooperation with the pectinase preparations was more effective for the acid phosphatase than for the phytase. It was also confirmed that the high pectin esterase activity in pectinase preparations was a factor limiting the protein bioavailability.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 4; 107-116
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele przewodu pokarmowego in vitro do badan nad biodostepnoscia skladnikow odzywczych
Autorzy:
Neumann, M
Goderska, K
Grajek, K
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827915.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zdrowie czlowieka
przewod pokarmowy
zywnosc
fizjologia czlowieka
modele
biodostepnosc
skladniki pokarmowe
trawienie
zywienie czlowieka
Opis:
Biodostępność składników pokarmowych jest ważnym wskaźnikiem przy ocenie wpływu żywienia człowieka na jego zdrowie. Z uwagi na trudności w dostępie do treści jelitowych in vivo rozwinięto modele umożliwiające badanie trawienia i wchłaniania składników pokarmowych w warunkach in vitro. W pracy opisano budowę przewodu pokarmowego i jego fizjologię. Przedstawiono dane dotyczące stężenia aktywnych składników płynów w układzie pokarmowym, kinetykę zmian kwasowości płynów jelitowych oraz szybkość pasażu i trawienie pokarmu przez układ. Omówiono także podstawowe modele in vitro do badania trawienia jelitowego i wchłaniania. Większość stosowanych modeli jest dwu- lub trójstopniowa i obejmuje układy: żołądek - jelito cienkie, jama ustna - żołądek - jelito cienkie lub żołądek - jelito cienkie - jelito grube. W modelach przewodu pokarmowego in vitro można zalecać następujące proporcje objętościowe (wagowe) między płynami jelitowymi: pokarm/ślina/płyn żołądkowy/żółć/sok trzustkowy, jak 1,5/1/2/1/2. Jako modele do badania wchłaniania składników pokarmowych wykorzystuje się bądź układy dializacyjne lub ultrafiltracyjne, bądź modele kultur komórek nabłonka jelitowego in vitro. Najpopularniejszą linią komórkową wykorzystywaną do badania wchłaniania pokarmów jest Caco-2. Jej morfologia i fizjologia jest bardzo zbliżona do naturalnych ludzkich enterocytów in vivo. Model Caco-2 został zastosowany do badania wchłaniania białek, lipidów, cukrów, jonów metali, witamin, przeciwutleniaczy, mikotoksyn i innych składników żywności. (abstrakt oryginalny)
Bioavailability of alimentary components is an important indicator at the estimation of the influence of the nutrition on the human health. Taking into account the difficulty in accessing to intestinal contents in vivo, some artificial models enabling research on the intestinal digestion and absorption in vitro were elaborated. This paper also presents structure and physiology of gastrointestinal tract in vivo. Many detailed data on composition and concentration of active substances in alimentary canal, kinetics of pH changes of intestinal fluids as well as the rate of passage and digestion of food in gastrointestinal tract are discussed. Basic models of gastrointestinal tract in vitro used for the investigation of the intestinal digestion and the absorption are also described. The majority of GI models consist of two - or three-stage systems including: stomach - small intestine, mouth - stomach - small intestine or stomach - small intestine - large intestine. The optimal weight (volume) ratio between different components of intestinal fluids: food/saliva/gastric juice/bile/pancreatic juice is 1.5/1/2/1/2. To study the transport of food compound across intestinal epithelium, two types of in vitro models are used: dialysis or ultrafiltration membranes and cell cultures of intestinal epithelium in vitro. The most commonly used cell line to study intestinal absorption is human intestine cell line Caco-2. Its morphology and physiology is very similar to the human small intestine enterocyte cells in vivo. The Caco-2 model was applied to study absorption of protein, carbohydrates, lipids, vitamins, metal ions, antioxidants, mycotoxins and other food ingredients. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 30-45
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw EDTA na akumulacje Cd, Zn, Pb przez Silene vulgaris [Moench] Garcke
Autorzy:
Nadgorska-Socha, A
Lukasik, I
Ciepal, R
Falis, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795779.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
akumulacja
metale ciezkie
Silene vulgaris
zanieczyszczenia gleb
kwas EDTA
biodostepnosc
accumulation
heavy metal
soil contamination
ethylene diamine tetra acetic acid
bioavailability
Opis:
Podjęto badania nad akumulacją metali ciężkich Zn, Cd i Pb przez populacje Silene vulgaris z gleby zanieczyszczonej metalami w obecności i przy braku EDTA (kwasu etylenodiaminotetraoctowego). Nasiona pozyskano z trzech stanowisk: (1) najbliższego otoczenia Huty Metali Nieżelaznych „Szopienice” w Katowicach, (2) hałdy pocynkowej Zakładów Metalurgicznych „Silesia” w Katowicach, (3) obszaru pogalmanowego w Dąbrowie Górniczej (Warpie). Gleba była zanieczyszczana Pb, Zn i Cd. Dodawano także EDTA do gleby zanieczyszczonej metalami. Badano akumulację metali ciężkich w liściach, łodygach i korzeniach roślin S. vulgaris. Obliczono wskaźniki translokacji (TF). Dodatek EDTA spowodował wzrost biodostępności metali ciężkich w glebie. W obecności EDTA zanotowano zwiększoną akumulację Zn i Cd w częściach nadziemnych Silene vulgaris oraz Pb u roślin pochodzących z najbliższego otoczenia huty (Szopienice). Najwyższą akumulację Cd i Zn stwierdzono w liściach badanych roślin. U roślin Silene vulgaris, rosnących na glebie z dodatkiem EDTA zanotowano także większą translokację Zn i Cd do części nadziemnych.
A pot experiment was conducted to compare the accumulation of Zn, Cd, Pb by Silene vulgaris populations from metal contaminated soil in the presence and absence of ethylenediaminetriacetic acid (EDTA). The seeds were obtained from three stands (the nearest vicinity of non ferrous plant in Katowice Szopienice (1), from the zinc waste heap in Katowice Wełnowiec (2) and from the calamine site in Dąbrową Górnicza (3). The soil in the pots was contaminated with Pb, Zn, Cd. EDTA was applied to the soil with metals. The heavy metal content in leaves, stems and roots was investigated and TF factor was calculated. The heavy metal bioavailability increased in the soil with the EDTA addition. In the EDTA presence Zn, Cd and Pb (in Szopienice plant) were accumulated in higher amounts in the shoots. The highest accumulation of Cd and Zn was found in leaves. In the EDTA presence the higher translocation of Zn and Cd to the shoots of Silene vulgaris was observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 197-207
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodostępność chromu z osadów dennych dla larw Chironomus riparius
Bioavailability of chromium from bottom sediments for the larvae of the species Chironomus riparius
Autorzy:
Wachałowicz, A.
Czaplicka-Kotas, A.
Szalińska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237832.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
osady denne
Chironomus riparius
chrom
chironomus riparius
bottom sediments
chromium
Opis:
W pracy porównano wyniki laboratoryjnych i terenowych badań biodostępności chromu z osadów dennych z wykorzystaniem larw Chironomus riparius. Jako obiekt badań wykorzystano osady denne i wodę ze zlewni górnego Dunajca w punktach referencyjnych Kowaniec i Sromowce Wyżne oraz w punktach Limierzysko i Waksmund zanieczyszczonych chromem pochodzącym ze ścieków garbarskich. Wykonano czterodobowe testy bioakumulacji chromu z wykorzystaniem larw Chironomus riparius pochodzących z czystej hodowli laboratoryjnej. Dwa testy przeprowadzone metodą laboratoryjną miały na celu zbadanie biodostępności chromu, natomiast jeden eksperyment prowadzony z wykorzystaniem metody laboratoryjnej, terenowej oraz z badaniem osobników z rodziny Chironomidae (w jednym punkcie z rodziny Oligochaeta) występujących in situ miał na celu porównanie wyników badań terenowych i laboratoryjnych. Oprócz zawartości chromu w Chironomidae badano także ilość chromu w osadach i zawartość substancji organicznych w osadach dennych. Analiza uzyskanych wyników pokazała, że chrom jest biodostępny. Wyniki badań sugerują istnienie progowej ilości chromu w osadach, charakterystycznej w warunkach panujących w danym punkcie pomiarowym. Poniżej tej ilości nie było znaczącej różnicy między zawartością chromu w Chironomus riparius z próbek badanych i z próbki kontrolnej, a powyżej zawartość chromu w organizmach Chironomus riparius wzrastała. Stwierdzono, że niejednorodność rozkładu zawartości chromu w osadach w punktach poboru próbek może powodować rozbieżność wyników badań nad biodostępnością chromu. Przeprowadzone badania wykazały również, że organizmy laboratoryjne są bardziej podatne na działanie zanieczyszczonego środowiska od organizmów żyjących in situ. Ponadto wydaje się, że na dostępność chromu dla organizmów w terenie mają wpływ zmieniające się warunki środowiskowe, wskutek czego nie ma korelacji pomiędzy badaniami laboratoryjnymi i terenowymi.
Investigations into the bioavailability of chromium from river bottom sediments were conducted under laboratory conditions and in situ, using larvae of the species Chironomus riparius. Bottom sediments and water samples were collected within the area of the headwater basin of the river Dunajec, at the reference sites of Kowaniec and Sromowce Wyżne, as well as at the sampling sites of Limierzysko and Waksmund contaminated with chromium from tannery effluents. 96-hour chromium bioaccumulation tests were carried out using Chironomus riparius larvae obtained from a clean laboratory culture. Two laboratory tests were aimed at investigating the bioavailability of chromium, and one test (involving laboratory and in situ methods combined with the examination of the organisms of the family Chironomidae (at one sampling point of the family Oligochaeta) that occurred in situ) was performed with the aim to compare the results obtained under laboratory conditions and in situ. Determinations were carried out for chromium content in the organisms of Chironomidae and in the bottom sediments, the latter being also analyzed for the content of organic substances. The experiments have shown that chromium is bioavailable. Analysis of the results suggests that there is a threshold quantity of chromium in the bottom sediments, which is characteristic for the conditions occurring at the given sampling site. Below that quantity, no significant difference in the content of chromium in the Chironomus riparius organisms was observed between the samples tested and the control samples. When the threshold quantity was exceeded, chromium content in the organisms of Chironomus riparius increased. The findings make it clear that the non-uniform distribution of chromium content in the bottom sediments observed at the sampling sites can account for the discrepancy between the results of the investigations into the bioavailability of chromium. The study has also shown that the laboratory organisms are more sensitive to the polluted environment than the organisms living in situ. The data obtained furthermore suggest that the availability of chromium for the in situ organisms is influenced by the changing environmental conditions, and this is why no correlation can be found between laboratory and in situ tests.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 3; 53-58
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of synbiotics on magnesium bioavailability from diets in rats
Wplyw synbiotykow na biodostepnosc magnezu z diety u szczurow
Autorzy:
Klobukowski, J
Modzelewska-Kapitula, M.
Wisniewska-Pantak, D.
Kornacki, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13872.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
corn starch
soft cheese
probiotic
rat
diet
ash
magnesium
potato starch
protein
absorption
mineral salt
prebiotic
retention
dry matter
cheese
vitamin
synbiotic
bioavailability
diet composition
fat
Opis:
Products containing pro- and prebiotics are known as synbiotics. The benefits of pro- and prebiotics on the host include: normalization of the microbial balance in the gastrointestinal tract, increase of mineral bioavailability, reduction of cholesterol level in blood and prevention of gastrointestinal disorders. The aim of the work was to compare the apparent absorption and retention indexes in rats fed diets containing probiotic or synbiotic soft cheeses. As a probiotic, the strain Lactobacillus plantarum 14 was used, whereas as prebiotics inulin HPX and maltodextrin were used. For 10 days, the animals were fed diets consisting of 61-81% of soft cheese with probiotic (A diet), probiotic and 2,5% of inulin HPX (B diet) and probiotic and 2.5% of maltodextrin (C diet). On the basis of the magnesium concentration in the diets and the urine and faeces excreted during the last 5 days of the experiment, the apparent absorption (A) and retention (R) indexes (%, mg 5 days-1) were calculated. The apparent absorption indexes obtained did not differ statistically among the groups, although the highest value of apparent absorption (A%) was obtained in group B. The apparent retention indexes in group A were significantly higher (p < 0.05) compared to groups B and C. On the other hand, in B and C groups increased faecal mass was detected, but the inulin influence was stronger than that of maltodextrin. Although the short-term supplementation of rat diets with inulin HPX and maltodextrin did not increase magnesium absorption and retention, their use in probiotic products is reasonable because of the beneficial physiological effects.
Jako produkty synbiotyczne są określane wyroby zawierające jednocześnie probiotyki i prebiotyki. Korzystny wpływ pro- i prebiotyków na organizm obejmuje m.in. normalizację składu mikroflory przewodu pokarmowego, zwiększanie biodostępności składników mineralnych, obniżanie poziomu cholesterolu we krwi oraz zapobieganie występowaniu zaburzeń jelitowych. Celem pracy było porównanie wpływu diety zawierającej probiotyczny i synbiotyczne serki twarogowe na absorpcję i retencję magnezu u szczurów. Zastosowanym szczepem probiotycznym był Lactobacillus plantarum 14, a prebiotykami inulina HPX oraz maltodekstryna średniosckukrzona. Zwierzętom przez 10 dni podawano diety, w skład których wchodził serek twarogowy, w ilości 61-81%, zawierający: probiotyk (dieta A), probiotyk i 2,5% inuliny HPX (dieta B) lub probiotyk i 2,5% maltodekstryny (dieta C). Na podstawie zawartości magnezu w diecie, kale i moczu wydalonego w czasie ostatnich 5 dni eksperymentu, wyznaczono współczynniki absorpcji (A) i retencji (R) pozornej (%, mg 5 dni-1). Uzyskane współczynniki absorpcji nie różniły się znacząco między grupami zwierząt, chociaż najwyższy (A%) odnotowano w grupie B, natomiast wartości współczynników retencji pozornej w grupie A były istotnie wyższe (p < 0,05) w porównaniu z grupami B i C. W grupach przyjmujących dietę synbiotyczną obserwowano zwiększenie masy kału w porównaniu z grupą kontrolną A, przy czym działanie inuliny HPX było silniejsze niż maltodekstryny. Chociaż krótkotrwała suplementacja diety szczurów inuliną HPX i maltodekstryną średnioscukrzoną nie przyczyniła się do wzrostu absorpcji i retencji magnezu, tostosowanie tych prebiotyków łącznie ze szczepem probiotycznym jest uzasadnione ze względu na korzystne efekty fizjologiczne.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość pierwiastków śladowych w glebach użytkowanych rolniczo
Content of trace elements in agricultural soils
Autorzy:
Koncewicz-Baran, M.
Gondek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/61318.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
gmina Czernichow
gleby uprawne
pierwiastki sladowe
kadm
chrom
nikiel
miedz
olow
cynk
mangan
zawartosc pierwiastkow
biodostepnosc
formy ogolne
formy biodostepne
Opis:
Celem badań było określenie zawartości form ogólnych oraz biodostępnych wybranych pierwiastków śladowych (Cd, Cr, Ni, Cu, Pb, Zn, Mn) w glebach użytkowanych rolniczo. Materiał glebowy do badań pobrano z 58 użytków rolnych zlokalizowanych w obrębie gminy Czernichów. Badane gleby charakteryzowały się na ogół odczynem kwaśnym lub bardzo kwaśnym. Zawartość węgla organicznego mieściła się w zakresie od 2,94 g do 31,05 g C · kg-1 s.m. gleby. Zawartości form ogólnych oraz biodostępnych badanych pierwiastków śladowych charakteryzowały się dużym zróżnicowaniem pomiędzy poszczególnymi próbkami. Spośród przebadanych gleb najwięcej pod względem ogólnej zawartości Ni, Cu i Pb zaliczono do gleb o naturalnej zawartości, natomiast pod względem zawartości Cd i Zn najwięcej gleb zakwalifikowano do grupy o podwyższonej zawartości tych pierwiastków. Udział form biodostępnych Cd w ogólnej zawartości tego pierwiastka w skrajnych przypadkach sięgał 41%. W przypadku Zn i Mn wartość ta nie przekraczała 24%, zaś dla pozostałych pierwiastków 4%. Zawartość biodostępnych form badanych pierwiastków śladowych istotnie korelowała z odczynem gleb.
The research aimed at determining total and bioavailable forms of selected trace elements (Cd, Cr, Ni, Cu, Pb, Zn, Mn) in agricultural soils. The soil material was collected from 58 ploughlands located in the Czernichów commune. The analyzed soils were generally characterized by acid or very acid pH. Organic carbon content ranged from 2.94 g to 31.05 g C · kg-1 d.m. The contents of total and bioavailable forms of the studied trace elements revealed considerable diversification between individual samples. Considering total Ni, Cu and Pb content, the highest number from among the analyzed soils was classified to the group with natural content, whereas in view of Cd and Zn concentrations the greatest number of soils was qualified to the group with elevated contents of these elements. The share of bioavailable Cd forms in total contents of this element reached 41% in extreme cases. For Zn and Mn the value did not exceed 24%, whereas for the other elements 4%. The content of bioavailable form of the analyzed trace elements was significantly correlated with the soil pH.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2010, 14
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ różnych dawek osadów ściekowych na proces fitostabilizacji cd, zn i pb
The effect of sewage sludge varied doses on cd, zn and pb phytostabilization
Autorzy:
Kacprzak, M.
Grobelak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401186.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osady ściekowe
zanieczyszczone gleby
metale ciężkie
biodostępność
sewage sludge
soil contamination
heavy metals
bioavailability
Opis:
Celem badań było określenie wpływu różnych dawek osadów ściekowych na proces wspomaganej fitostabilizacji cynku, kadmu i ołowiu w uprawach trzech gatunków traw: kostrzewy trzcinowej (Festuca arundinacea Schreb.), życicy trwałej (Lolium perenne L.) oraz kostrzewy owczej (F. ovina L). Gleba wykorzystana w badaniach, pochodziła z terenów leśnych przyległych do Huty Cynku "Miasteczko Śląskie" S.A. i charakteryzowała się wysoką zawartością metali ciężkich, (głównie Cd, Pb i Zn), a także niską wartością pH, małą pojemnością sorpcyjną oraz niską zawartością substancji organicznej i pierwiastków biogennych. W przeprowadzonym doświadczeniu wazonowym sporządzono mieszaniny gleby z wzrastającymi dawkami osadów ściekowych z przemysłu rozlewniczego (w proporcjach wagowych w stosunku do gleby 10%, 20%, 30%, 40%, 50% i 60%). Dodatek osadów ściekowych umożliwił wzrost i rozwój traw: im wyższe dawki osadów tym większa biomasa (najwyższe plony uzyskano przy 40 i 50% dodatku osadów ściekowych w przypadku kostrzewy owczej i trzcinowej oraz 60% dla życicy trwałej). Na glebie bez osadów nie obserwowano wzrostu roślin. Dostępność metali dla roślin malała wraz ze zwiększaniem dawki osadów. Przy czym, przy zastosowaniu 40, 50 i 60% dodatku osadów ściekowych spadek zawartości metali ciężkich utrzymywał się na stałym poziomie dla wszystkich trzech gatunków traw. Użyte w doświadczeniu osady ściekowe mogą zostać wykorzystane do rekultywacji gleb skażonych Zn, Cd i Pb, ubogich w azot i fosfor oraz pozbawionych okrywy roślinnej. Wraz ze zwiększaniem dawki osadów ściekowych zwiększa się immobilizacja metali w materiale glebowym, a tym samym zmniejsza się stężenie metali w biomasie roślinnej Do celów rekultywacyjnych zalecany jest wysiew mieszanek różnych gatunków traw.
The main objectives of the present study were to determine the effect of different sewage sludge doses on the process of improved Cd, Pb and Zn phytostabilization in the cultivation of three grass species: Festuca arundinacea Schreb., Lolium perenne L. and F. ovina L., and to examine heavy metal bioavailability in amended soil. A pot assessment was conducted using contaminated soil from the site surrounding the zinc smelter in Miasteczko Slaskie Silesia region in Poland and different doses of sewage sludge from bottling plant of mineral water. Shoot and root concentrations of heavy metals were significantly higher for all grass species growing on soil with low sewage sludge application. Total heavy metal concentrations confirmed that sludge amended soils were significantly lower in these trace elements than no amended soil and addition of sewage sludge promoted the heavy metals immobilization in the soils compared to the soils without sewage sludge application.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2011, 25; 99-109
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie spektrofotometrii UV-Vis w badaniach biodostępności farmaceutycznej w warunkach in vitro
Significance of UV-Vis spectroscopy in in vitro release studies
Autorzy:
Gościańska, J.
Olejnik, A.
Sobieszczuk, E.
Latanowicz, K.
Nowak, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1286953.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
biodostępność farmaceutyczna
spektrofotometria UV-VIS
badania in vitro
formulacje farmakologiczne
pharmaceutical bioavailability
UV-Vis spectroscopy
in vitro release studies
semisolids formulations
Opis:
Badania biodostępności substancji leczniczych w warunkach in vitro, z zastosowaniem membran dializacyjnych imitujących barierę skórną, są prowadzone od lat przez światowe koncerny farmaceutyczne. Przyczyniły się one do rozwoju metod spektroskopowych, które pozwalają określić zarówno szybkość uwalniania składników biologicznie czynnych z preparatów maściowych do środowiska zewnętrznego, jak również rzędowość tego procesu. W artykule przedstawiono znaczenie spektrofotometrii UV-Vis w badaniach biodostępności farmaceutycznej izotretynoiny oraz heparyny z formulacji o różnym składzie chemicznym.
The in vitro release studies of the active substance with the use of dialysis membrane imitating the skin barrier have been carried out by pharmaceutical concerns for many years. The results contributed to the development of spectroscopic methods which enable estimation of the release rate of active compounds from semisolid dosage forms to a liquid medium as well as characterisation of the kinetics of the process. This article presents the significance of UV-Vis spectroscopy in in vitro release studies of izotretinoin and heparin from various formulations.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 7; 649-654
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Betacyjaniny – biodostępność i biologiczna aktywność
Betacyanins – bioavailability and biological activity
Autorzy:
Klewicka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828643.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
Omówiono budowę i właściwości czerwonych barwników betalainowych - betacyjanin, występujących w roślinach należących do niektórych rodzin z rzędu goździkowców (Caryophyllales). Rośliny zawierające betacyjaniny są spożywane przez człowieka w stanie surowym lub w postaci konserw i koncentratów warzywnych. Ponadto ekstrakty barwników betalainowych dodawane są do żywności jako naturalne preparaty koloryzujące. W Europie najpopularniejszym źródłem betacyjanin jest burak ćwikłowy (Beta vulgaris L. subsp. vulgaris). W pracy szczególną uwagę zwrócono na biologiczną aktywność tych związków i mechanizmy ich oddziaływania na organizm człowieka. Zaproponowano możliwy model wchłaniania i cyrkulacji betacyjanin w organizmie człowieka. Przedstawiono również dane na temat przeciwnowotworowego działania tych związków i ich roli w prewencji chorób degeneracyjnych i nowotworowych.
In the paper there are discussed the structure and properties of red betalain pigments: betacyanins, occurring in the plants belonging to certain families of the Caryophyllales order. People consume the betacyanins containing plants either raw or in the form of canned food and vegetable concentrates. Moreover, the extracts of betacyanin pigments are added to food products as natural colouring preparations. In Europe, the beetroot (Beta vulgaris L. subsp. vulgaris) is the most popular source of betacyanins. In this paper, the biological activity of those compounds was highlighted as were probable mechanisms of their effects on the human body. A possible absorption and circulation model of betacyanins in the human body was suggested. Furthermore, some data were presented, which referred to anticancer activity of betacyanins and their role in preventing degenerative diseases and cancer.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2012, 19, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrobiologiczne przemiany ksenobiotyków
Microbial transformation of xenobiotics
Autorzy:
Greń, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218518.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
ksenobiotyk
biodegradacja
biodostępność
transformacja
kometabolizm
xenobiotics
biodegradation
bioavailability
transformation
cometabolism
Opis:
W wyniku działalności człowieka, do środowiska codziennie dostają się duże ilości różnych pod względem chemicznym ksenobiotyków. Właściwości fizykochemiczne tych związków przyczyniają się do akumulacji w środowisku, a ich toksyczność stanowi niebezpieczeństwo dla wszystkich żywych organizmów. W walkę z ksenobiotykami zostały zaangażowane mikroorganizmy, które na drodze procesów biodegradacji, mineralizacji lub transformacji przyczyniają się do zmniejszenia stężenia ksenobiotyków w środowisku naturalnym.
As the result of human activity large amount of chemically different xenobiotics enter the environment every day. Physical and chemical properties of these compounds contribute to their accumulation in the environment, and their toxicity is dangerous for all living organisms. That's why microorganisms have been engaged for fight with xenobiotics through performing their biodegradation, mineralization or transformation. In this way microorganisms contribute to decrease the amount of xenobiotics in environment.
Źródło:
Chemik; 2012, 66, 8; 835-842
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of selected soil parameters on the mobility of heavy metals in soils
Wpływ wybranych parametrów gleby na mobilność metali ciężkich
Autorzy:
Fijałkowski, K.
Kacprzak, M.
Grobelak, A.
Placek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297176.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
metale ciężkie
zanieczyszczenie gleby
biodostępność metali ciężkich
skład granulometryczny
forma występowania kationów
wartość pH
pojemność sorpcyjna
makroelementy
mikroelementy
potencjał oksydacyjno-redukcyjny
działalność mikroorganizmów
oporność gleby
heavy metal
soil contamination
bioavailability heavy metals
granulometric composition
occurrence and form of cations
pH value
sorption capacity
macronutrients
micronutrients
oxidation-reduction potential
activity of microorganisms
resistance of the soil
Opis:
The activity of zinc-lead industry has a very negative impact on the environment, mainly because of the accumulation of post-mining and metallurgical waste, which in the long term leads to an adverse transformation of natural environment due to migration of dust and metals to soils, surface waters and groundwater. Metals and their compounds present in the soil fractions vary in the degree of mobility. Their bioavailability is regulated by physical, chemical and biological processes and interactions between them. The method of binding heavy metals, and hence their bioavailability, depends on several soil properties, which include: granulometric composition, organic matter content, occurrence and form of cations, pH value, sorption capacity, content of macro and micronutrients, oxidation-reduction potential, activity of microorganisms, bioavailability for plants and animals, resistance of the soil. Mechanical composition of soil is one of the important factors determining the extent of soil contamination with heavy metals and their content in plant tissues. Heavy soils, as compared to light soils, due to large amounts of suspended fraction, have a greater ability to retain metallic elements. On the other hand, light soil does not have such ability of sorption. At a comparable state of heavy metal pollution, it may contain metals in dissolved form, easily available for plants. All soils with high sorption capacity for cations, i.e. land containing a large amount of clay minerals, have the ability to accumulate metallic elements. Increasing the amount of organic matter in the soil, helps to minimize the absorption of heavy metals by plants. Land rich in organic matter actively retains metallic elements. Forms of occurrence of heavy metals in soil significantly affect their mobility. The most mobile elements include the Cd, Zn and Mo, while the least mobile are Cr, Ni and Pb. Soil pH is considered one of the most important factors determining the concentration of metals in the soil solution, their mobility and availability to plants. The increase of hydrogen ion concentration affects the mobilisation intensity of heavy metals. In highly acidic soils, the mobility of metallic elements is much higher than in soils with neutral and alkaline reaction. The potential of oxidation - reduction of soil significantly determines participation in the form of a mobile element, which can enter the biological cycle, in relation to the total element content. Lack of oxygen in the soil causes start-up and increase the mobility of the large part of heavy metals. Each plant needs for growth and development the appropriate amounts of mineral salts, i.e. macronutrients and micronutrients. Plants draw heavy metals from the soil in a similar way as the macronutrients and micronutrients through the root system. The rate of uptake by the roots of metallic elements depends on the chemical form in which they appear in the soil. Insufficient amount of micronutrients in the soil often results in excessive accumulation of several heavy metals in plants. Properly balanced and well chosen level of nutrients in the soil, ensures high yields with a low content of heavy metals. Stress caused by an excess of heavy metals is the beginning of disturbances in the metabolism of plants and can lead to disturbances in the collection, transport and assimilation of macro-and micronutrients. Metallic elements accumulated in the soil inhibit the growth of microorganisms that inhabit it, leading to a distortion of their basic life functions, and especially the processes of decomposition and transformation of organic matter. Microorganism activity in ryzosphere is also a major determinant of growth of the plant and its resistance to pathogens. Soil contamination processes are constant, but compared to other elements of the environment, they are the most capable to defend themselves, acting as a buffer for pollutants. Resistance to contamination, regarding the pressure of degrading factors, land owes to its physical, chemical and biological properties. Resistance of soil is biochemical, because it results from the ability of plants to absorb and neutralize chemically active pollutants.
Działalność zakładów przemysłu cynkowo-ołowiowego bardzo negatywnie wpływa na środowisko przyrodnicze, co prowadzi do jego niekorzystnego przekształcenia na skutek pylenia i migracji metali do gleb oraz wód powierzchniowych i gruntowych. Metale oraz ich wiązki obecne we frakcjach glebowych charakteryzują się różnym stopniem mobilności. Sposób wiązania metali ciężkich, a tym samym ich biodostępność zależy od wielu właściwości gleby, do których zaliczyć można: skład granulometryczny, zawartość materii organicznej, formę występowania kationów, wartość pH, pojemność sorpcyjną, zawartość makro- i mikroelementów, potencjał oksydacyjno-redukcyjny, działalność mikroorganizmów, biodostępność dla roślin i zwierząt, oporność gleby. Skład mechaniczny gleby jest jednym z istotnych czynników decydujących o stopniu zanieczyszczenia gruntu metalami ciężkimi oraz ich zawartości w tkankach roślin. Gleby ciężkie, w porównaniu do gleb lekkich, za sprawą dużych ilości części spławianych posiadają większe zdolności zatrzymywania pierwiastków metalicznych. Natomiast gleby lekkie, nie posiadając takich zdolności do sorbowania metali ciężkich, przy porównywalnym stanie zanieczyszczeń mogą zawierać metale w formie rozpuszczonej, czyli łatwo dostępnej dla roślin. Wszystkie gleby charakteryzujące się wysoką pojemnością sorpcyjną w stosunku do kationów, czyli grunty zawierające dużą ilość minerałów ilastych, wykazują zdolność akumulacji pierwiastków metalicznych. Zwiększenie ilości materii organicznej w glebie sprzyja zminimalizowaniu pobierania metali ciężkich przez rośliny. Grunt bogaty w substancję organiczną aktywnie zatrzymuje pierwiastki metaliczne. Formy występowania metali ciężkich w glebie w znacznym stopniu wpływają na ich mobilność. Do najbardziej mobilnych pierwiastków zaliczyć można Cd, Zn i Mo, natomiast do najmniej ruchliwych należą Cr, Ni i Pb. Wartość pH gleby uważana jest za jeden z najważniejszych czynników decydujących o stężeniu metali w roztworze glebowym, ich ruchliwości oraz dostępności dla roślin. Wzrost stężenia jonów wodorowych ma wpływ na intensywność uruchamiania metali ciężkich. W glebach silnie zakwaszonych mobilność pierwiastków metalicznych jest znacznie wyższa niż w glebach o odczynie obojętnym i zasadowym. Potencjał oksydacyjno-redukcyjny gleby w istotny sposób warunkuje udział danego pierwiastka w formie mobilnej, w której może wejść w obieg biologiczny, w stosunku do całkowitej zawartości pierwiastka. Niedostatek tlenu w gruncie wywołuje uruchomienie oraz wzrost mobilności znacznej ilości metali ciężkich. Każda roślina potrzebuje do wzrostu i rozwoju odpowiednich ilości soli mineralnych, czyli makroelementów i mikroelementów. Rośliny pobierają z gruntu metale ciężkie w podobny sposób jak makroskładniki i mikroskładniki za pomocą systemu korzeniowego. Szybkość pobierania przez korzenie pierwiastków metalicznych uzależniona jest od postaci chemicznej, w jakiej występują w glebie. Niedostateczna ilość mikroelementów w gruncie powoduje często nadmierną akumulację wielu metali ciężkich w roślinach. Zrównoważony oraz właściwie dobrany poziom składników pokarmowych w glebie zapewnia uzyskanie wysokich plonów o niskiej zawartości metali ciężkich. Stres spowodowany nadmiarem metali ciężkich jest początkiem zakłóceń w metabolizmie roślin i może prowadzić do zaburzeń w pobieraniu, transporcie i asymilacji makro- i mikroskładników. Pierwiastki metaliczne nagromadzone w glebie hamują rozwój mikroorganizmów, które ją zasiedlają, prowadząc do zakłócenia ich podstawowych funkcji życiowych, a zwłaszcza procesów związanych z rozkładem i przemianą substancji organicznej. Aktywność mikroorganizmów ryzosfery stanowi także główny czynnik warunkujący wzrost samej rośliny oraz jej odporność na patogeny. Gleby stale ulegają procesom zanieczyszczenia, jednak ze wszystkich elementów środowiska są w stanie najskuteczniej bronić się, stanowiąc pewien bufor dla zanieczyszczeń. Odporność na skażenie, wobec presji czynników degradujących, grunt zawdzięcza swoim właściwościom fizycznym, chemicznym i biologicznym. Odporność gleb ma charakter biochemiczny, gdyż wynika ze zdolności roślin do pochłaniania i neutralizacji ładunków zanieczyszczeń chemicznie aktywnych.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2012, 15, 1; 81-92
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ metyloksantyn na emulgację i biodostępność lipidów masła szacowaną in vitro
Effect of methyloxantines on emulsification and bioavailability of butter lipids as assessed in vitro
Autorzy:
Wikiera, A.
Mika, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827341.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
Badano wpływ powszechnie spożywanych wraz z dietą N-metyloksantyn: kofeiny, teofiliny i teobrominy na emulgację lipidów masła i ich biodostępność w warunkach żołądka i jelit człowieka symulowanych in vitro. Materiał badawczy stanowiło masło wiejskie, do którego dodawano testowane związki w ilości 40 µmol/g. Na podstawie wyników stwierdzono, że w badanej dawce każdy z alkaloidów intensyfikował tworzenie emulsji poprzez zwiększanie stopnia jej dyspersji. Siła proemulgującego działania alkaloidów zależała od rozmieszczenia grup metylowych w cząsteczce i wzrastała zgodnie z szeregiem 1,3-dimetyloksantyna (teofilina) → 1,3,7-trimetyloksantyna (kofeina) → 3,7-dimetyloksantyna (teobromina). Jednocześnie każdy z testowanych alkaloidów ograniczał w sposób istotny biodostępność lipidów. W przypadku teofiliny ilość kwasów tłuszczowych i glicerolu uwalnianych z lipidów masła zmniejszała się względem próby kontrolnej średnio o 9 %, w przypadku kofeiny o około 16 %, a w przypadku teobrominy aż o 27 %. Wyniki takie sugerują, że w warunkach symulowanego trawienia lipidów w przewodzie pokarmowym alkaloidy musiały oddziaływać nie tylko na hydrofobowy substrat, wspomagając jego emulgację, ale także na lipazę trzustkową, wypierając ją z powierzchni miceli, a tym samym ograniczając jej kontakt z substratem i skutecznie ją inhibitując.
The effect was assessed of the N-methylxanthines: caffeine, theophylline, and theobromine, commonly consumed with the diet, on the emulsification of butter lipids and bioavailability thereof under the in vitro simulated conditions of human stomach and intestines. The research material was farmhouse butter containing a 40 µmol/1g addition of the tested compounds. Based on the results obtained, it was found that, in the dose analyzed, each of the alkaloids intensified the process of forming the emulsion by increasing the dispersion degree thereof. The power of the pro-emulsifying activity of alkaloids depended on the arrangement of methyl groups in a molecule and increased according to the order: 1,3-dimethylxanthine (theophylline) → 1,3,7-thrimethylxanthine (caffeine) → 3,7-dimethylxanthine (theobromine). At the same time, each of the alkaloids significantly reduced the bioavailability of lipids. In the case of theophylline, the amount of fatty acids and glycerol, released from the lipids, decreased by 9% on the average compared to the control sample; in the case of caffeine: by 16%, and as for the theobromine by as much as 27%. The results as indicated above suggest that under the conditions of simulated digestion of lipids in the alimentary canal, the alkaloids must have impacted not only the hydrophobic substrate that stimulated emulsification thereof, but, also, the pancreatic lipase. In the latter case, they partially displaced the pancreatic lipase from the micelle's surface, and, thereby, reduced its direct contact with the substrate, and effectively inhibited it.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2012, 19, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antihypertensive drugs affect potential bioavailability of minerals from shelled pea
Wpływ wybranych leków hipotensyjnych na biodostępność składników mineralnych z grochu łuskanego w procesie trawienia enzymatycznego in vitro
Autorzy:
Suliburska, J.
Bogdanski, P.
Chiniewicz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15271.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Interaction of antihypertensive drugs with minerals can occur during digestion in the digestive tract of patients. The aim of this study was to estimate the influence of hypotensive drugs on the bioavailability of magnesium, iron, zinc and copper from shelled pea during in vitro enzymatic digestion. The degree of release of magnesium, iron, zinc and copper from shelled pea was determined with and without (the control) addition of hypotensive drugs. Four antihypertensive drugs in standard doses (one tablet per sample) were analysed: Metocard (β-blocker), Cardilopin (Ca-antagonist), Apo-perindox (angiotensin-converting-enzyme inhibitor ACE-I) and Indapen (diuretic). The samples were subjected to enzymatic digestion under in vitro conditions. The content of minerals in shelled pea before and after enzymatic digestion was determined by flame atomic absorption spectrometry (AAS). It was found that Indapen (indapamide) significantly decreased the release of magnesium, iron and zinc from shelled pea. The degree of release of magnesium was lower in samples with Metocard (metoprolol) than in the control. The release of copper was significantly reduced by Cardilopin (amlodipine). Indapamide, metoprolol and amlodypine decreased the release of minerals from pea in vitro enzymatic digestion of shelled pea.
Źródło:
Journal of Elementology; 2013, 18, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies