Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "awangarda" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 183
Tytuł:
Związek amerykańskiej awangardy metalowej z Menegroth the Thousand Caves Studio Colina Marstona
The relation between American avant‑garde metal and Colin Marston’s Menegroth the Thousand Caves Studio
Autorzy:
Zeidler, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532073.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Colin Marston
Menegroth the Thousand Caves
avant‑garde music
avant‑garde metal
awangarda muzyczna
metal awangardowy
Opis:
Colin Marston to nowojorski multiinstrumentalista, producent muzyczny oraz założyciel studia Menegroth the Thousand Caves, znajdującego się w dzielnicy Queens. Jego dorobek dzieli się na dwie kategorie: muzyczną – tu można wymienić występy w takich zespołach jak m.in. Behold The Arctopus, Krallice, Gorguts, oraz producencką, w której wśród zespołów współpracujących z Martsonem można wskazać nazwy takie jak Liturgy, Scarcity czy Imperial Triumphant. Artykuł ma na celu przybliżenie dorobku producenckiego Colina Marstona i jego studia w kontekście amerykańskiej awangardy metalowej.
Colin Marston is a New York based music producer and multiinstrumentalist, the founder of Menegroth the Thousand Caves Studio located in Queens borough of New York. His output can be classified into two categories – musical – his contribution to musical projects such as Behold the Arctopus, Krallice, Gorguts, and production – among bands like Liturgy, Scarcity or Imperial Triumphant. The article’s main goal is to give a short biography, followed by a deep dive into Marston’s producer output in the context of American avant‑garde metal.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 4; 117-128
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie i autonomia poezji awangardowej
Commitment and Autonomy of Avant-Garde Poetry
Autorzy:
Trusewicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120246.pdf
Data publikacji:
2022-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Awangarda
poezja polska po 1989
neoawangarda
estetyka
autonomia
zaangażowanie
Opis:
W artykule recenzowana jest książka Aliny Świeściak Współczynnik sztuki. Polska poezja awangardowa i postawangardowa między autonomią i zaangażowaniem w kontekście współczesnych teorii awangardy. Monografia stanowi omówienie przykładów poezji awangardy historycznej, neoawangardy i postawangardy ze względu na obecny w nich splot tendencji autonomizujących literaturę i angażujących ją społecznie. Autorka pozostaje wyczulona zarówno na historyczne i ahistoryczne definicje awangardy. Interpretacje poszczególnych twórczości ujmują grę autonomii i zaangażowania w różnych wariantach, zależnych od indywidualnego charakteru poetyk.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2022, 20; 183-195
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzór klasyczny a człowiek masowy w ujęciu współczesnych teoretyków społeczeństwa i kultury: Daniela Bella, Allana Blooma oraz Jose Ortegi y Gasseta.
Autorzy:
Zych, Błażej Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634251.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sztuka
Kultura
Społeczeństwo masowe
awangarda
Allan Bloom
Daniel Bell
Jose Ortega y Gasset
Opis:
Punktem wyjścia jest zaniepokojenie związane z zanikaniem fundamentów kultury europejskiej. W paradygmacie klasycznym artysta pracował na bazie idealnego obrazu w swej duszy. Ta wizja została odrzucona. Nowożytność zaproponowała ludzkości racjonalizm, wolność i równość. Efektem tych dobrych intencji jest psychodeliczny bazar. Człowiek idąc w nim jest zdezorientowany, a jego odczuwanie doprowadzone do granic wytrzymałości. Ta wykorzeniona istota skazane jest na kulturalne tułactwo. Ucieczką od tego impasu jest powrót do pytania Archimedesa o punkt oparcia i zastanowienie się nad tym, co w ludzkiej naturze niezmienne a co przypadkowe i przemijalne.The Classic Pattern and Mass Man as Interpreted by the Contemporary Theorists of Society and Culture: Daniel Bell, Allan Bloom, and Jose Ortega y GassetSUMMARYThe starting point for the analysis is an anxiety associated with the vanishing of the foundations of European culture. In the classical paradigm, the artist worked on the basis of an ideal image that s/he carried in his/her soul. However, this vision was rejected. Modernity offered rationalism, freedom, and equality to the humankind. The result of this fundamental change is the so-called “psychedelic bazaar” – a certain form of culture continually offering new, surprising and often extreme experiences. By following them, a person is disoriented and his/her feeling is driven to the breaking point. Consequently, s/he is like an uprooted being condemned to cultural wandering. The way out of this impasse is to return to Archimedes’ question about the point of support, and to ponder over the invariable in human culture and the accidental and transitory.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyjścia. Awangardyzacja jako asumpt do kanonizacji (kazus Różewicza-poety)
Exits: Avant-gardisation as an Incentive to Canonization (the Case of Różewicz the Poet)
Autorzy:
Goczał, Ewa Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
awangarda
kanon
poezja współczesna
avant-garde
canon
contemporary poetry
Opis:
Ewa Maria GoczałThe Faculty of PhilologyPedagogical University of Cracow  Exits: Avant-gardisation as an Incentive to Canonization (the Case of Różewicz the Poet) Abstract: The article aims at determining the specificity of canonical character of the poetry of Tadeusz Różewicz – one of the most important writers of the Polish literature of the 20th century and the beginning of the 21st century, whose just recently finished work – although there are already numerous studies – is only now subjected to all-embracing summaries. The discussion has been submitted to the concept of continual canonization which corresponds with the diagnosis of multiplicity and dynamism of modern canons as well as conforms with, the basic to the author of Faces of Anxiety, the movement of transgression – constant avant-gardisation, going beyond individual and non-individual norms and established models. The study is divided into four parts corresponding with four aspects of Różewicz's excesses. The first one is a general description of the postulated category of canonical character in the context of the work of the author of Exit; the second one describes a type of avant-garde specific to the author; the third one concerns negative poetics. The fourth part sums up the issue by discussing the newest selection of Różewicz's poetry – Znikanie [Disappearance] edited and commented by Jacek Gutorow, poet and literature scholar. The problem of paradoxical continuation based on variability, poetic tradition, and the strategy of external canonization of the writer will be discussed – through the creation of a new canon of his poems which will be potential, alternative, personal and explicitly submitted to the subject of the sense of writing and the autotelic nature of poetry.Keywords: avant-garde, canon, contemporary poetry
Ewa Maria GoczałThe Faculty of PhilologyPedagogical University of Cracow  Exits: Avant-gardisation as an Incentive to Canonization (the Case of Różewicz the Poet) Abstract: The article aims at determining the specificity of canonical character of the poetry of Tadeusz Różewicz – one of the most important writers of the Polish literature of the 20th century and the beginning of the 21st century, whose just recently finished work – although there are already numerous studies – is only now subjected to all-embracing summaries. The discussion has been submitted to the concept of continual canonization which corresponds with the diagnosis of multiplicity and dynamism of modern canons as well as conforms with, the basic to the author of Faces of Anxiety, the movement of transgression – constant avant-gardisation, going beyond individual and non-individual norms and established models. The study is divided into four parts corresponding with four aspects of Różewicz's excesses. The first one is a general description of the postulated category of canonical character in the context of the work of the author of Exit; the second one describes a type of avant-garde specific to the author; the third one concerns negative poetics. The fourth part sums up the issue by discussing the newest selection of Różewicz's poetry – Znikanie [Disappearance] edited and commented by Jacek Gutorow, poet and literature scholar. The problem of paradoxical continuation based on variability, poetic tradition, and the strategy of external canonization of the writer will be discussed – through the creation of a new canon of his poems which will be potential, alternative, personal and explicitly submitted to the subject of the sense of writing and the autotelic nature of poetry.Keywords: avant-garde, canon, contemporary poetry
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WSPÓŁCZESNE ODNIESIENIA DO AWANGARDOWYCH TEORII PROJEKTOWANIA MEBLI I ARCHITEKTURY WNĘTRZ Z OKRESU MIĘDZYWOJENNEGO W POLSCE, NA PRZYKŁADZIE MARKI IKEA
CONTEMPORARY REFERENCES TO AVANT-GARDE FURNITURE AND INTERIOR DESIGN THEORY FROM THE INTERWAR PERIOD IN POLAND, FROM EXAMPLE OF BRAND IKEA.
Autorzy:
Czerniejewski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441711.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
interior design
industrial design
series production of furniture
avant-garde of the 20s and 30s
architektura wnętrz
wzornictwo przemysłowe
seryjna produkcja mebli
awangarda lat 20 i 30
Opis:
Artykuł jest próbą potwierdzenia tezy mówiącej o konotacjach awangardowego programu ideowego artystów z lat 20. i 30. głoszonego w Polsce, między innymi przez członków grupy Praesens i poprzedzającej ją grupy Blok z filozofią międzynarodowej firmy IKEA. Istotny jest jednak kontekst projektowania mebli, produktów i architektury wnętrz pierwotnie określony między innymi przez Le Corbusiera. Pierwszy rozdział artykułu stanowi ogólne studium sytuacji społeczno- gospodarczej w modernizującej się, odrodzonej Polsce i wkładzie awangardowego środowiska artystów w życie państwa, na przykładzie Gdyni. W rozdziale drugim omawiana jest sytuacja sztuk projektowych w Polsce w latach 20. i 30. I dwóch odmiennych nurtów, poszukujących nowych form w meblarstwie i architekturze wnętrz. Szczegółowo nakreślony program ideowy awangardowej grupy Praesens, poparty jest cytowanymi wypowiedziami czołowych przedstawicieli grupy z pierwszego kwartalnika modernistów, opublikowanego w roku 1926. Rozdział trzeci to historia firmy IKEA, przedstawiona chronologicznie od momentu powstania w 1947 roku oraz charakterystyka filozofii marki. Czwarty rozdział stanowi analiza porównawcza programu ideowego awangardowych projektantów z filozofią i zasadami działania firmy IKEA. Zakończenie podsumowuje zebrany materiał i potwierdza wstępnie założoną tezę.
This article is an attempt to confirm the thesis about the connotations of ideological program of avant-garde artists from the 20s and 30s proclaimed in Poland, among others, by members of Praesens group and the preceding Blok group of IKEA's philosophy. Important is context of furniture, interior architecture and product design originally specified by Le Corbusier. The first chapter of article is a general study of the socio-economic situation in modernizing, reborn Poland and the contribution of avant-garde artists in the life of the state, for example, Gdynia. The second chapter deals with the situation in Poland's arts design in the 20s and 30s and two different trends, looking for new forms in furniture and interior design. Outlined in detail the ideological program of avant-garde group Praesens, is supported by quoted statements leading representatives of the group of the first quarterly modernists, published in 1926. The third chapter is the story of IKEA, presented chronologically since its inception in 1947, and the characteristics of the brand's philosophy. The fourth chapter constitutes comparative analysis of the ideological program of the avant-garde designers with the philosophy and principles of the company IKEA. The end summarizes taken material and confirms the preestablished theory.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2012, 2/II; 115-124
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witkacy Heretyk - Destrukcja w Czasach Konstruktywizmu
The Heretic Witkacy – Destruction in the Era of Constructionism
Autorzy:
Graś-Godzwon, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424384.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Piotr Piotrowski
Witkacy,
konstruktywizm,
rewolucja,
awangarda,
Constructionism,
Revolution,
Avant-Garde,
Opis:
Nawiązując do rocznicy rewolucji 1917 roku w Rosji artykuł przypomina rosyjski okres biografii Stanisława Ignacego Witkiewicza, zarysowuje wpływ tego okresu na radykalny katastrofizm artysty i zwraca uwagę na specyfikę recepcji twórczości Witkacego w realiach PRL. Okres rosyjski, choć od dawna uważany za kluczowy dla artystycznej postawy Witkacego był przez całe dziesięciolecia praktycznie nieznany i dopiero ostatnie lata przyniosły przełomowe odkrycia w tym zakresie. Odkrycia te pozwalają na szerszy przegląd ludzi, wydarzeń i trendów oddziałujących na autora „Nowych form w malarstwie” oraz na analizę tego jaki miały one wpływ na jego twórczość. Odkrycia te stają się także istotnym przyczynkiem dla analizy recepcji twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza w okresie PRL. Złożona specyfika tego okresu w powiązaniu ze szczątkową wiedzą na temat pobytu Witkacego w Rosji skutkowały ukształtowaniem wśród historyków sztuki i szerokim rozpowszechnieniem poglądu iż Witkacy był artystą awangardy. Zgoła odmienne wnioski przedstawił Piotr Piotrowski. Swą publikacją z 1985 roku pt. „Metafizyka obrazu” dokonał on w rzeczywistości dekonstrukcji współczesnej mu witkacologii, przedstawiając Witkiewicza jako artystę ariergardy, antyutopistę i katastrofistę – heretyka, który wybiera destrukcję w czasach panującego konstruktywizmu. Artykuł podkreśla oryginalność i wagę wkładu Piotrowskiego do witkacologii oraz potrzebę spojrzenia na jego rolę z dzisiejszej perspektywy badawczej.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 85-95
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wileńskie pismo „Comoedia” – jeszcze jedno ogniwo awangardy
Autorzy:
Szawerna-Dyrszka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030931.pdf
Data publikacji:
2018-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
“Comoedia”
journal
avant-garde
Żagary
Vilnius
„Comoedia”
czasopismo
awangarda
Wilno
Opis:
The article describes the Vilniusian paper dedicated to art and culture called “Comoedia”. Until now, this monthly magazine has been described as a theatrical paper between 1938-1939. The author of the paper justifies the argument, that the periodical being the last published initiative of “Walking Wolf”, is an unnoticed “missing link” so far-considering the chain of the Polish interwar avant-garde in literature.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 293-303
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What the avant-garde stands for today
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593923.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
the avant-garde
utopia
the ready-made
philosophy of dialogue
theory of encounters
icontrology
relational aesthetics
Documenta 14
awangarda
ready made
filozofia dialogu
teoria spotkań
ikontrologia
estetyka relacjonalna
Opis:
The main question of this article expresses doubts as to whether the end of the avant-garde was not in fact declared too early. Did we state too hastily that postmodernism has completely nullified the significance of the concept of the avant-garde? The resulting question that must be also asked is whether we need the avant-garde today. And if so, how do we use the methods and the theory of the avant-garde in the current context? This article assumes that the characteristics of the avant-garde continue to be recognized in contemporary art. In the beginning of my paper, I will summarize those characteristics as distinguished by Mieczysław Porębski, looking at them from the perspective of Nicolas Bourriaud's conception of relational aesthetics. Its emphasis on intersubjective relationships in their social environment and on the present moment, extends the ideas of the historical avant-garde. Here it meets the theory of encounters – icontrology. Among the historical avant-garde artists it is Marcel Duchamp who is indicated here in a pivotal role, especially with regard to his concept of the ready-made, which was extended by Joseph Kosuth. The concept of Documenta 14 was linked to the historiography of Frank Ankersmit, based on micronarrations that function as ready-mades. The exhibition of Documenta 14 is shown here as composed of such micro-histories and at the same time, organized around key narratives. Small narratives make up a grand narrative – the story of an open and tolerant United Europe which is against racism and xenophobia and invites the presence of migrants. This is the practical lesson that we draw today from the Holocaust. This is the grand European narrative told in Documenta 14.
Główne pytanie zadane w artykule wyraża wątpliwość, czy nie za wcześnie rozstaliśmy się z awangardą? Czy nie zbyt pośpiesznie stwierdziliśmy, że postmodernizm dokonał całkowitego unieważnienia znaczenia pojęcia awangarda? I wynikające stąd pytanie, czy awangarda jest dziś potrzebna? A jeżeli tak, to jak dziś na terenie sztuki wykorzystujemy metody działania i teorię awangardy? Teza artykułu zakłada, iż cechy awangard rozpoznajemy także w sztuce współczesnej. Na początku mojego artykułu streszczam cechy awangardy wyróżnione przez Mieczysława Porębskiego. Następnie cechy te zostały zestawione z założeniami estetyki relacjonalnej Nicolasa Bourriaud. Budowanie relacji międzyludzkich zostało tu wskazane jako idea najlepiej dziś rozszerzająca cechy historycznej awangardy. I tu spotyka ona teorię spotkań - ikontrologię. Wśród artystów historycznej awangardy to Marcel Duchamp został wskazany jako postać pośrednicząca, a szczególnie jego koncepcja ready made, rozszerzona przez Josepha Kosutha. Natomiast koncepcja Doumenta 14 została powiązana z koncepcją historiograficzną Franka Ankersmita, opartą na mikronarracjach funkcjonujących tak jak ready made. Wystawa Documenta 14 została pokazana jako złożona z takich mikrohistorii, a zarazem zorganizowana wokół narracji kluczowych. Małe narracje składają się na wielką narrację – opowieść o otwartej i tolerancyjnej Zjednoczonej Europie, występującej przeciw rasizmowi i ksenofobii wobec obecności migrantów. To praktyczna lekcja jaką dziś wyciągamy z Holokaustu. To wielka narracja europejska opowiedziana w Documenta 14.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 45-56
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What remains after the jubilee year of Polish avant-garde?
Co pozostało po roku awangardy?
Autorzy:
Kosiewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432726.pdf
Data publikacji:
2018-07-16
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jubilee Year of Polish Avant-garde
avant-garde and tradition
modernisation
centenary jubilee
jubilee exhibitions and publications
Art Museum in Łódź
national museums in: Kraków
Szczecin
Warsaw
Rok Awangardy
awangarda i tradycja
modernizacja
jubileusz stulecia
rocznicowe wystawy i publikacje
Muzeum Sztuki w Łodzi
Opis:
The year 2017 – a centenary of the “1st Exhibition of Polish Expressionists” – was proclaimed as the Jubilee Year of Polish Avant-garde. To mark the occasion over 200 events were organised by nearly 100 institutions. What is the outcome of it all? Has it changed the way the avant-garde movement and its role in Polish culture and tradition were perceived? Among accomplishments the jubilee year brought about is undoubtedly a number of exhibitions, their catalogues as well as other publications devoted to the avant-garde. Unfortunately, not all the initiatives turned out to be successful. Some of them though will be well remembered, inter alia: the cycle of exhibitions prepared by the Art Museum in Łódź which were accompanied by comprehensive and well edited catalogues; exhibitions: “Urban Revolt” at the National Museum in Warsaw, and “Avant-gardes of Szczecin” at the National Museum in Szczecin. One of the achievements is bigger amount of visual and textual resources available in Poland to explore the subject of the avant-garde. The jubilee publications also contained numerous documental materials that were not well known before. Significant theoretical texts have been published as well: the extended edition of Władysław Strzemiński’s Theory of Vision, and the Athens Charter by Le Corbusier, the importance of which can not be emphasised enough. The publication of relevant source materials must also be brought to attention; they came out as a series of catalogues by the Art Museum in Łódź, inter alia an ample selection of articles written by Debora Vogel in the book that accompanied the exhibition “Montages. Debora Vogel and the New Legend of the City”. During the jubilee year a question whether the avant-garde tradition resonates today was raised on many occasions. Two exhibitions presented various attitudes towards the heritage of the avant-garde: mentioned above “Montages” exhibition in Łódź, and one in the International Cultural Centre in Kraków “Lviv, 24 June 1937. City, Architecture, Modernism”.
Rok 2017 – w stulecie „I Wystawy Ekspresjonistów Polskich” – ogłoszono Rokiem Awangardy. W jego ramach odbyło się ponad 200 wydarzeń zorganizowanych przez blisko 100 instytucji. Jaki jest bilans tych obchodów? Czy zmieniły one postrzeganie awangardy, jej roli w kulturze i miejsca w polskiej tradycji? Na pewno dorobkiem rocznicowego roku są wystawy wraz z towarzyszącymi im katalogami, a także inne publikacje o awangardzie. Niestety, nie wszystkie inicjatywy okazały sie udane. Były jednak takie, po których zostanie trwały ślad: m.in. cykl wystaw przygotowanych przez Muzeum Sztuki w Łodzi, któremu towarzyszyły bardzo staranne, obszerne katalogi, a także ekspozycje: „Miejska rewolta” w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz „Szczecińskie awangardy” w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Udało się także poszerzyć zasób dostępnych w Polsce źródeł wizualnych i tekstowych dotyczących tematu awangardy. W rocznicowych książkach zamieszczono także liczne materiały dokumentalne, dotąd niedostępne szerszej publiczności. Szczególnie istotne jest także opublikowanie ważnych tekstów teoretycznych: poszerzonego wydania Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego oraz Karty ateńskiej Le Corbusiera. Trzeba też wymienić ważne teksty źródłowe wydane w serii katalogów Muzeum Sztuki w Łodzi, m.in. obszerny wybór artykułów Debory Vogel w książce towarzyszącej wystawie „Montaże. Debora Vogel i nowa legenda miasta”. Podczas rocznicowych obchodów wielokrotnie zadawano również pytanie o aktualność tradycji awangardowej. Dwie wystawy dobrze pokazały różny stosunek i do tego dziedzictwa: wspominana już łódzka wystawa „Montaże” oraz ekspozycja „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 113-122
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę modernistycznego opus vitae. Drogi twórcze Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda
Towards the modernistic lifework. Tymoteusz Karpowicz and Ezra Pound – a parallel
Autorzy:
Górniak, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1377718.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Ezra Pound
Polish postwar poetry
modernism
Tymoteusz Karpowicz
high modernism
avant-guarde
polska poezja powojenna
modernizm
awangarda
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie biografii artystycznych dwóch przedstawicieli modernizmu w poezji polskiej i anglo-amerykańskiej – Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda. Nakreślenie okoliczności, w jakich powstawały ich „dzieła życia” (odpowiednio: Słoje zadrzewne i The Pisan Cantos), rzuca nowe światło na zależności między polską powojenną poezją awangardową i angloamerykańskim nurtem zwanym high modernism. Porównując autobiograficzne wymiary obu dzieł, możemy dostrzec kilka ważnych punktów wspólnych. Słoje zadrzewne i The Pisan Cantos to dzieła rozliczeniowe, podsumowujące dotychczasową twórczość. Są przykładem niezrealizowanego marzenia autorów o stworzeniu modernistycznej Księgi.
The article aims to present the biographies of two representatives of literary modernism in Polish- and Anglo-American poetry: Tymoteusz Karpowicz and Ezra Pound. Drafting the circumstances in which their lifeworks rose (ie. Słoje zadrzewne and The Pisan Cantos) the author points out the possible concurrences of Polish postwar avant-guarde poetry and high modernism in Anglo-American poetry. Looking at the autobiographical aspect in the chosen fragments of these two works we can notice few important junctions. Słoje zadrzewne and The Pisan Cantos carry a stigma of the last will - they are thought to be a recapitulation of the poets' output. These volumes of poetry are the examples of unrealized dream about the creation of a modernist "Book". The literary evolution of two poets is sketched in this text, what inspires to continue the considerations about indirect recurrences between the poetry of Karpowicz and Pound.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 5, 2; 13-32
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu odwróconego czasu awangardy. Próba odczytania fenomenu Debory Vogel w kontekście kryzysu nowoczesnego doświadczenia
Autorzy:
Lorenc, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033736.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
antycypacje w sztuce
awangarda
neoawangarda
Nachträglichkeit
posthistoryzm
czasowość doświadczenia estetycznego
przestrzenność doświadczenia estetycznego
anticipations in art
avant-garde
neo-avant-garde
posthistoricism
temporality of aesthetic experience
spatiality of aesthetic experience
Opis:
Artykuł jest próbą rozważenia koncepcji artystycznej Debory Vogel w kontekście refleksji nad transformacjami doświadczenia późnej nowoczesności. Jedną z tych zmian, którą uważam za kluczową, jest odejście od narracyjnej linearności ku polifonicznej symultaniczności, związane z przeniesieniem akcentu z czasowych aspektów nowoczesnego doświadczenia na jego aspekty przestrzenne. Drugim kontekstem, w którym rozważam fenomen Vogel, są transformacje, które zaszły w sztuce pod wpływem awangardy – z takimi jej wiodącymi pojęciami jak symultaniczność, polifonia, zaburzenie hierarchii, brak centrum, zdarzenie, wykorzenienie, zatarcie granic między sztuką i życiem. Uważam, że pełne znaczenie wymienionych wątków staje się widoczne w sztuce neoawangardowej. Śledząc wątki sztuki neoawangardowej, wyodrębniam zmiany, które wydają się ważne z perspektywy konieczności powrotu do Vogel jako ich antycypatorki. Metoda, którą przyjmuję, zakłada szczególne rozumienie antycypacji, zgodnie z którym początek (awangarda) jest współtworzona przez jej kontynuację (neoawangardę).
This article considers the principles of Debora Vogel’s artistic project in the context of reflecting on the transformations of the late modern experience. Among the transformations, the one I consider key is the shift from narrative linearity to polyphonic simultaneity which is related to the displacement of temporal aspects of modern experience by spatial ones. The second context in which I consider Vogel’s work are transformations which took place in art as a consequence of the avant-garde – its signature concepts including simultaneousness, poliphony, breakdown of hierarchy, lack of a centre, event, uprootedness, blurring of boundaries between art and life. I claim that the full significance of the above-mentioned transformations becomes visible in neoavant- garde art. Following in the tracks of neo-avant-garde art, I bring out the shifts which appear to be important from the perspective of a necessity to return to Vogel as its anticipator. The method I adopt assumes a particular understanding of anticipation, according to which the beginning (avant-garde) is co-created by its continuation b(neo-avant-garde).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 41-55
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu nowoczesnego języka krytycznego. Sztuka awangardowa w ujęciu Stefanii Zahorskiej
Autorzy:
Wasilewska, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033741.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Stefania Zahorska
dwudziestolecie międzywojenne
krytyka artystyczna
awangarda
forma
interwar period
art criticism
avant-garde
form
Opis:
Tekst jest próbą przyjrzenia się krytycznemu pisarstwu Stefanii Zahorskiej, przede wszystkim z uwzględnieniem wystąpień krytyczki dotyczących awangardy. Analizie poddane zostały ewoluujące poglądy autorki, jej koncepcja sztuki, uwzględniająca również estetyczne i metodologiczne inspiracje, a także kryteria, jakie stosowała do oceny dzieł czy kierunków artystycznych. Dokonując druzgocącej diagnozy stanu międzywojennego pisarstwa o sztuce, Zahorska wielokrotnie apelowała o odrzucenie impresjonistycznej schedy i stworzenie nowego modelu krytyki artystycznej, będącego w stanie zmierzyć się ze sztuką nowoczesną. Odpowiedzią na te potrzeby miała być również jej własna praktyka krytyczna. Dlatego przedmiotem artykułu jest również język krytyczny Zahorskiej – pojęcia wypracowane przez krytyczkę, retoryka wypowiedzi, dominujący w tekstach styl odbioru itp. Jest to zarazem sposób, by oddać specyfikę pisarstwa Zahorskiej i określić jej miejsce na mapie międzywojennej krytyki artystycznej w Polsce.
This text is an attempt to examine Zahorska’s art criticism, primarily her statements about the avant-garde. The author analyses Zahorska’s evolving views and her concept of art, considering her aesthetic and methodological inspirations, as well as the criteria by which she evaluated works of art and artistic movements. Making a crushing assessment of the state of interwar art criticism, Zahorska repeatedly called for the rejection of impressionist pattern and the creation of a new model of writing capable of facing modern art. Her own practice was also to be the answer to these needs. For this reason, special attention is given in the article to the language of Zahorska’ art criticism – the concepts developed by the critic, the rhetoric of expression, the mode of reception dominant in her texts, etc. This makes it possible to present the specificity of her writing and determine the place of Zahorska in the field of interwar art criticism in Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 11-30
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu białoruskiego teatru eksperymentalnego. Татьяна Артимович, Экспериментальный театр БССР в период «оттепели». Между модернизмом и авангардом, Вильнюс: Европейский гуманитарный университет. Центр научных изданий, 2020, 232 s.
Autorzy:
Wasińczuk, Katarzyna Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081310.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
białoruski teatr eksperymentalny
awangarda
odwilż
Tatiana Arcimowicz
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2021, 15; 393-397
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Varia (jubileuszowe)
A variety of jubilee
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078812.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
avant-garde
Tymoteusz Karpowicz
Szczecin
autobiografia
awangarda
Opis:
Autor wprowadza w problematykę piątego numeru "Autobiografii", który ukazuje się w roku jubileuszu siedemdziesięciolecia obecności literatury polskiej w Szczecinie. W tym kontekście zwraca szczególną uwagę na rolę poezji Tymoteusza Karpowicza w opisywaniu powojennego Pomorza Zachodniego. Karpowicz nie tylko pozostawił wiersze opisujące Szczecin, ale zapoczątkował nurt awangardowego przedstawiania naszego miasta.
The author introduces the fifth issue of "Autobiography" in the context of the seventieth anniversary of the presence of Polish literature in Szczecin. In this framework, he pays a particular attention to the role of poetry of Tymoteusz Karpowicz in describing the post-war Western Pomerania. Karpowicz not only left us his own poems describing Szczecin, but initiated the course of avantgarde presentation of our city.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 5, 2; 7-12
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vanguardia y revolución como ideas-fuerza en el arte argentino de los años sesenta
Avant-garde and revolution as the main thrust of the Argentine art in the 1960s
Awangarda i rewolucja jako główne idee argentyńskiej sztuki lat sześćdziesiątych
Autorzy:
Longoni, Ana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1839358.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:
The purpose of this work is to indicate the ways in which art and left-wing politics expressed themselves duirng the “long decade”. Avant-garde and revolution worked then as the art main thrust. The extensive repertoire of artistic manifestations reveals that from the encounter of these two concepts diverse and somtimes opposing poetics and artisitc-political programmes arised. The metaphors, although most dissimilar, overlap and mix up with each other in the same subjects in a vertiginous way. In spite of their diversity, they are united by the common understanding of the art as being capable of infl uencing the human life. There are plentiful of war metaphors: the art is perceived as activating and detonating power. The text proposes possible interpretations of the links between the art and the politics in the period of time investigated.
Celem niniejszej pracy jest pokazanie, w jaki sposób sztuka i polityka lewicowa wyrażały się w czasie tzw. długiej dekady. Awangarda i rewolucja stały się wówczas głównymi ideami świata sztuki. Na podstawie szerokiego repertuaru działalności artystycznych można dojść do wniosku, że z połączenia tych dwóch konceptów narodziły się przeróżne, czasem zupełnie sprzeczne poetyki i programy artystyczno-polityczne. Metafory, choć najbardziej rozbieżne, nakładają się i przenikają w obrębie tych samych tematów w tempie przyprawiającym o zawrót głowy. Mimo że są tak różne od siebie, tym, co je łączy, jest przekonanie o doniosłej roli sztuki jako siły wpływającej na jakość ludzkiego życia. Wiele z nich to metafory wojenne: postrzegające sztukę jako siłę sprawczą, jako detonator przemian społecznych. Tekst prezentuje możliwe interpretacje powiązań pomiędzy sztuką a polityką w tamtym okresie.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2017, 7; 19-55
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 183

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies