Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "autoetnografia analityczna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Autoetnografia analityczna
    Analytic Autoethnography
    Autorzy:
    Anderson, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623064.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    autoetnografia
    etnografia analityczna
    badania jakościowe
    autoethnography
    analytic ethnography
    qualitative research
    Opis:
    Autoetnografia stała się w ostatnim czasie popularną formą badań jakościowych. Aktualny dyskurs autoetnograficzny odsyła jednak niemal wyłącznie do „autoetnografii ewokatywnej”, która opiera się na postmodernistycznym typie wrażliwości i której zwolennicy dystansują się wobec realistycznych i analitycznych tradycji etnograficznych. Dominacja autoetnografii ewokatywnej utrudnia dostrzeżenie zgodności badań autoetnograficznych z bardziej tradycyjnymi praktykami etnograficznymi. Autor proponuje użycie terminu autoetnografia analityczna do opisu badań, w których badacz (1) jest pełnym uczestnikiem badanej grupy bądź środowiska, (2) pojawia się jako członek badanej grupy w publikowanych przez siebie tekstach i (3) angażuje się w rozwijanie teoretycznych wyjaśnień dotyczących szerszych zjawisk społecznych. Po krótkim zarysowaniu historii badań proto-autoetnograficznych prowadzonych przez etnografów realistycznych, autor przedstawia pięć kluczowych cech autoetnografii analitycznej. Tekst zamyka dyskusja nad możliwościami i ograniczeniami tej formy badań jakościowych.
    Autoethnography has recently become a popular form of qualitative research. The current discourse on this genre of research refers almost exclusively to “evocative autoethnography” that draws upon postmodern sensibilities and advocates distance themselves from realist and analytic ethnographic traditions. The dominance of evocative autoethnography has obscured recognition of the compatibility of autoethnographic research with more traditional ethnographic practices. The author proposes the term analytic autoethnography to refer to research in which the researcher is (1) a full member in the research group or setting, (2) visible as such a member in published texts, and (3) committed to developing theoretical understandings of broader social phenomena. After briefly tracing the history of proto-autoethnographic research among realist ethnographers, the author proposes five key features of analytic autoethnography. He concludes with a consideration of the advantages and limitations of this genre of qualitative research.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 144-167
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autoetnografia – technika, metoda, nowy paradygmat? O metodologicznym statusie autoetnografii
    Autoethnography – Technique, Method, or New Paradigm? On Methodological Status of Autoethnography
    Autorzy:
    Kacperczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623235.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    autoetnografia analityczna
    autoetnografia ewokatywna
    techniki otrzymywania danych
    metoda badawcza
    paradygmat
    perspektywa uczestnika
    analytic autoethnography
    evocative autoethnography
    techniques of data gathering
    method of social research
    paradigm
    participant’s perspective
    Opis:
    Celem artykułu jest wprowadzenie pojęciowego ładu w obszarze terminologii oraz opisu praktycznych zastosowań autoetnografii. Autorka na podstawie przeglądu badań posługujących się tą praktyką badawczą usiłuje zrekonstruować wymiary, w jakich występuje autoetnografia we współczesnych badaniach społecznych. Wyróżnia trzy poziomy, na których wykorzystywana jest autoetnografia: (1) poziom wytwarzania danych, na którym autoetnografia pozostaje wyłącznie techniką otrzymywania informacji, (2) poziom rozwiązywania problemów badawczych, na którym autoetnografia funkcjonuje jako metoda lub strategia badawcza oraz (3) poziom epistemologiczny, dotyczący samej filozofii uprawiania badań, na którym autoetnografia jawi się jako nowy paradygmat badań społecznych. Przyczyny zainteresowania autoetnografią autorka widzi w przemianach samej humanistyki (w postmodernistycznym zwrocie oraz zwrocie performatywnym). Omawia kolejno powody, dla których w naukach społecznych konieczne jest odwoływanie się do perspektywy uczestnika. Uściśla zakresy znaczeniowe pojęcia „autoetnografia”, nawiązując do historii zastosowań tego pojęcia. Autorka przytacza liczne przykłady aplikacji tej praktyki badawczej, omawiając także uwarunkowania krytyki kierowanej pod jej adresem. Rozważając metodologiczny status autoetnografii, autorka wskazuje na zasadnicze pęknięcie paradygmatyczne pomiędzy analitycznym a ewokatywnym ujmowaniem autoetnografii. Rozdziela ono światy praktyk badawczych na scjentystyczny i przeintelektualizowany program opisu rzeczywistości społecznej wyrażający tendencje analityczne oraz ewokatywny program pielęgnowania żywego doświadczenia, wyrażający tendencję do współodczuwania i doświadczania współobecności Innych.
    The goal of the paper is an introduction of conceptual order to existing categories of autoethnography research. The author tries to reconstruct dimensions in which autoethnography is used in contemporary social investigation basing on the review of studies referring to autoethnography. She distinguishes three levels on which autoethnography is applied: (1) the level of techniques of data gathering, (2) the level of investigation method or strategy, (3) the epistemological level referring to philosophy of social research in which autoethnography appears as new paradigm of social research. The reasons of great popularity of autoethnography come from metamorphosis of the humanities itself (after postmodern turn and performative turn). The author discusses reasons of necessity to appeal to approach of “participant’s perspective” in the social sciences. She specifies denotations of the term “autoethnography” with reference to history of its applications and enumerates conditions of critique referring to this kind of investigation practice. Discussing methodological status of autoethnography, the author indicates fundamental paradigmatic split between analytic and evocative autoethnography, which separate these two worlds of research practices. The first one is marked by scientistic and excessively intellectual agenda of reality description. The second one accents emotional, intimate involvement and embodied participation into the collaborative process of knowledge creation.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 32-75
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autoetnografia – w stronę humanizacji nauki
    Autoethnography – toward humanization of science
    Autorzy:
    Kacperczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623342.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    autoetnografia analityczna
    autoetnografia ewokatywna
    humanizacja nauki
    metodologia
    praktyka badawcza
    analytic autoethnography
    evocative autoethnography
    science humanization
    methodology
    research practice
    Opis:
    Przedmiotem tomu Autoetnografia – technika, metoda, nowy paradygmat? jest problematyka metodologicznych i aplikacyjnych aspektów autoetnografii. Artykuły wchodzące w skład numeru rozmieszczone są w dwóch częściach: Część I. Problemy paradygmatyczne i metodologiczne zastosowania autoetnografii oraz Część II. Aplikacyjny wymiar autoetnografii. W opracowaniu tym starano się oddać napięcie istniejące pomiędzy dwoma głównymi nurtami uprawiania autoetnografii: paradygmatem autoetnografii ewokatywnej (evocative–emotional autoethnography) oraz autoetnografii analitycznej (analytic autoethnography) poprzez odwołanie do wypowiedzi kluczowych dla tych ujęć postaci: Carolyn Ellis oraz Leona Andersona. Prezentowany jest unikalny wywiad z Carolyn Ellis oraz pierwsze polskie tłumaczenie kluczowego artykułu Leona Andersona, w którym wprowadza on do obiegu naukowego pojęcie „autoetnografii analitycznej”. Autoetnografia wnosi do procesu badawczego wrażliwość samego badacza i przyczynia się do zrozumienia roli jego refleksyjności w procesie wytwarzania wiedzy. Jak żadna inna metoda socjologiczna w wyrafinowany sposób odsłania wielowymiarowość pozycji badacza. W tym sensie można postrzegać autoetnografię zarówno jako część walidacji i uwiarygodnienia procesu badawczego jak i szerzej jako składnik procesu humanizacji nauki. Publikacja niniejsza jest odpowiedzią na rosnące zainteresowanie autoetnografią jako praktyką badawczą oraz próbą wypełnienia publikacyjnej luki na ten temat w literaturze polskojęzycznej.
    The subject of the issue is methodological and application aspects of autoethnography. The articles contained in Autoethnography – technique, method, or new paradigm? are put in two parts: Part I: Paradigmatic and methodological problems of autoethnography, and Part II. Application dimension of autoethnography. The intention of the editor was to elucidate the tension between evocative and analytic autoethnography – two main streams of autoethnographical practices – through referring to the statements of key personalities representing these two paradigms: Carolyn Ellis and Leon Anderson. The effect of these efforts is an unique interview with Carolyn Ellis and the first polish translation of the key article of Leon Anderson, in which he introduces the term “analytic autoethnography” to the scientific circulation. Autoethnography contributes to the research process the sensitivity of the researcher, and allows to understand the role of investigator’s reflexivity in the process of knowledge production. No other sociological methods gives possibility of revealing multidimensional positions of the researcher in the research process. This way we can see autoethnography as a part of research process validation and legitimization, alike as a major constituent of the humanization of science process. This issue is a response to growing interest in autoethnography as a research practice, as well as an attempt to fill publication gap about autoethnography in Polish literature.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 6-13
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozum czy emocje? O odmianach autoetnografii oraz epistemologicznych przepaściach i pomostach między nimi
    Reason or Emotions? On Varieties of Autoethnography and the Epistemological Chasms and Bridges between Them
    Autorzy:
    Kacperczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373017.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    analytic autoethnography
    evocative autoethnography
    history of anthropology
    autoethnographic praxis
    reason or emotion
    autoetnografia analityczna
    autoetnografia ewokatywna
    historia antropologii
    autoetnograficzna praxis
    rozum czy emocje
    Opis:
    In this article, the author discusses the limits of analytical and evocative autoethnography as described by the creators of these concepts and by scholars who embark autoethnographic projects. The author attempts to answer the question of whether it is possible to move freely between the fields of analytic autoethnography and evocative autoethnography. Can rechercher freely combine analytical and evocative motifs within the framework of the autoethnographies he create? What are the fundamental differences between these approaches? What indicates the analyticality or the suggestiveness of the autoethnographic text? For whom and what are such divisions necessary? These considerations correspond to the practical problems appearing in the application of the autoethnographic approach in contemporary social research.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 3; 127-148
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O autoetnografii dotknięć, zranień i odkształceń
    On the Autoethnography of Touches, Wounds, and Deformations
    Autorzy:
    Kalinowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373013.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    autoethnography
    researcher as a tool
    vulnerable observer
    analytic autoethnography
    evocative autoethnography
    autoetnografia
    badacz jako narzędzie
    badacz podatny na zranienie
    autoetnografia analityczna
    autoetnografia ewokatywna
    Opis:
    The author presents autoethnography as a systematic research method used in field studies into the emotions of love. She begins by tracing various sociological and anthropological approaches and noting the place they give to an active, subjective researcher with agency. Then she concentrates on how autoethnographic data is generated and used in the course of the research process. In her opinion, autoethnography can be an original source of data—a supplement and verification for other materials collected in the field—if the personal experiences of the researcher are treated with the same attention as the experiences of the persons studied. She proposes to verify these experiences and the researcher’s activities in the world by use of the “clinical” and analytic autoethnographic method, which relies on the strategy of the “researcher as a tool.” This concept corresponds to the figure of the “vulnerable observer” used by researchers of the school of evocative autoethnography; it turns the researcher’s personal biography into a unit of analysis.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 3; 9-31
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medytacja i futbolowa gorączka. O potencjale, ograniczeniach i domknięciach autoetnografii
    Meditation and Football Fever. On the Potential, Limitations, and Closings of Autoethnography
    Autorzy:
    Kossakowski, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/622998.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    autoetnografia sugestywna
    autoetnografia analityczna
    etnografia
    kultura
    badania terenowe
    evocative autoethnography
    analytic autoethnography
    ethnography
    culture
    field research
    Opis:
    Tekst podejmuje dyskusję w sporze pomiędzy przedstawicielami nurtu „sugestywnego” i „analitycznego” w prowadzeniu badań autoetnograficznych. Główne założenie tekstu mówi, że te dwa podejścia można ze sobą łączyć, wykorzystując zalety każdego z nich. Autor wskazuje na ograniczenia podejścia „sugestywnego” i poddaje krytyce jego główne założenia odnoszące się do braku zaangażowania w rozwój teoretyczny dotyczący kultury. Uznaje się za zasadne twierdzenie o konieczności refleksyjnej analizy roli badacza w procesie badawczym. Nie wydaje się jednak, by uwikłanie badacza w strukturę normatywną, społeczną badanej kultury uniemożliwiało tworzenie bardziej ogólnych wyjaśnień dotyczących badanych zjawisk. Można to osiągnąć choćby przez zróżnicowanie dostępnych danych empirycznych, na przykład w postaci wywiadów z innymi członkami kultury czy analizę treści. Akcentowanie sugestywnych walorów autoetnografii nie musi stać w sprzeczności z dążeniem do odkrywania porządku organizacji społecznej i autochtonicznych wzorów kulturowych. W tekście znalazło się również miejsce na wątki z badań własnych. Autoetnografia medytacji oraz kultury kibicowskiej pozwala nie tylko poszerzyć wiedzę dotyczącą tych zjawisk, ale także wskazać ograniczenia i zalety metody.
    The article undertakes discussion within dispute between the representatives of “evocative” and “analytical” fields of autoethnography. The main assumption of the text is that these two approaches can be combined, using the advantages of each. The author points out the limitations of the “evocative” approach and criticizes its main assumptions concerning the lack of commitment to development of theory in social sciences. It is considered reasonable to take into account reflective analysis on the role the researcher has in the research process. It does not seem, however, that researcher’s entanglement in normative and social structure can prevent the formation of more general explanations. This can be achieved due to diversification of available empirical data, for example, in the form of interviews with other members of the culture, or content analysis. Emphasizing of evocative values need not be in contradiction with the pursuit of exploring the order of social organization and indigenous cultural patterns. In the article, some samples from research fields are considered. Autoethnography of meditation and fandom culture enables not only to expand the knowledge on these phenomena but also points out limitations and advantages of the method at hand.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 96-123
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Nie)przekładalność (?) perspektyw w świecie muzyki klasycznej. Autoetnografia socjologa-obserwatora i japonisty-tłumacza
    Reciprocity (?) of Perspectives in the World of Classical Music. Autoethnography of Sociologist-Observer and Japanese Language Translator
    Autorzy:
    Kowalczyk, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623217.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    autoetnografia analityczna
    muzycy japońscy
    świat sztuki (art world)
    świat muzyki klasycznej
    wywiad indywidualny w języku obcym
    socjolog-tłumacz
    komunikacja
    analytic autoethnography
    Japanese musicians
    Japanese culture
    world art
    language
    sociology of artistic profession
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie praktycznego zastosowania metody analitycznej autoetnografii (Leon Anderson 2006) do socjologicznego opisu świata sztuki (Howard Becker 1982), jakim jest społeczna rzeczywistość muzyków klasycznych. Problematyka badania dotyczyła sieci kulturowo uwarunkowanych interakcji nawiązywanych między muzykami japońskimi i polskimi, współpracującymi przy realizacji muzycznych projektów. W ich trakcie autorka pełniła rolę tłumacza i mediatora między tymi dwoma środowiskami muzycznymi, stając się jednocześnie częścią tego świata sztuki (in-complete member researcher). Owa przynależność uzasadniała aplikację wspomnianej metody w celu głębszego zrozumienia procesu społecznego konstruowania rzeczywistości świata muzyki klasycznej oraz wzmocnienia trafności i rzetelności socjologicznej analizy tego środowiska. Tekst ten porusza nie tylko kwestię pożytków z prowadzenia badania społecznego w metodologicznym paradygmacie autoetnografii analitycznej, która skądinąd staje się również formą ewaluacji naukowego wnioskowania. Innym ważnym problemem, którego omówienie umożliwia wykorzystanie danych uzyskanych w trakcie autoetnograficznej analizy, są zagadnienia związane z prowadzeniem badań w języku obcym – tutaj japońskim. Omawiana metoda tworzy naukowe ramy, przestrzeń, w której wymienione kwestie mogą być opisywane oraz ujmowane w formie czynnika warunkującego w istotny sposób przebieg badania. Ta determinanta będzie opisywana poprzez wpływ wywierany na trafność analizy z jednej strony oraz na sam przedmiot badania, czyli powodzenie i/lub porażkę we współpracy japońsko-polskiej, z drugiej.
    This paper lays out advantages and disadvantages of the practical use of analytic autoethnorgaphy (Leon Anderson 2006) in qualitative research focused on professional careers of artists in art world (Howard Becker 1982), namely that of classical music. The research concerned the problem of networking and culturally conditioned interactions between Japanese and Polish artists involved in international artistic projects. While observing the process of cooperation between the abovementioned groups of artists, the researcher played the role of translator and so-called intercultural mediator, and as such became a member of their artistic reality (In-Complete Member Researcher). This fact justified the application of autoethnographic paradigm – though in an altered form – to the research and thus, enabled the author to better understand the process of social construction of intercultural interactions. Furthermore, by presenting the results of autoethnographic analysis, the author is also trying to show how this method serves as a tool which enhances validity and reliability of data collected through a foreign language (here: Japanese).
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 202-221
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Dobre?” (nie)przygotowanie do prowadzenia projektu w jakościowej orientacji badawczej - namysł nad doświadczanymi trudnościami i dylematami
    A “good?” (un)preparation to carry out a qualitative research project – towards autoethnography
    Autorzy:
    Szymczak, Joanna -
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139330.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-22
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    badania rekonstrukcyjne
    trudności
    budowanie bycia badaczem
    autoetnografia analityczna
    reconstruction research
    difficulties
    becoming a researcher
    analytic autoethnography
    Opis:
    Artykuł jest namysłem badacza nad jego działalnością podjętą w ramach zrealizowanego projektu sytuującego się w perspektywie badań rekonstrukcyjnych. W obszarze zainteresowania znalazły się doświadczone przez niego trudności i wątpliwości, a także próby odnajdowania się w pracy z metodologią teorii ugruntowanej w danych. Zasygnalizowane zostały następujące kwestie: wybór orientacji badawczej i jego konsekwencje, rola badacza, znaczenie literatury i konsultacji z doświadczonymi badaczami dla działalności badawczej. Przedstawiony został również (za)rys zrealizowanego projektu. Inspiracją do stworzenia ramy konstrukcyjnej tekstu była autoetnografia analityczna.
    The article provides a researcher’s reflection on her activity undertaken while conducting a project from the reconstruction research perspective. Difficulties and doubts experienced by the researcher and the attempts to adapt to working with the methodology of grounded theory are in the centre of attention here. The follow- ing issues were touched upon: a choice of a research orientation and its consequences, a researcher’s role, the importance of literature, and consultations with researchers experienced in this area. An outline of the carried out project was also presented here. Analytic autoethnography constituted the inspiration for establishing a constructive framework.
    Źródło:
    Forum Oświatowe; 2020, 32, 1(63); 25-35
    0867-0323
    2450-3452
    Pojawia się w:
    Forum Oświatowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Art&science. Autoetnografia artystki realizującej projekty w laboratoriach biologicznych
    Art&science: the autoethnography of a women artist engaged in art&science projects in biological laboratories
    Autorzy:
    Żyniewicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14973863.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    art-based research
    analytic autoethnography
    ethnography of the laboratory
    art
    science
    art&science
    autoetnografia analityczna
    etnografia laboratorium
    sztuka
    nauka
    Opis:
    The aim of the text is to present the use of the analytical autoethnographic method in studying the “art&science” phenomenon. It is attempt to show that the role of the artist can combine with the role of the ethnographer. The objects of study are the multilevel relations emerging during the realization of artistic projects in biological laboratories. These relations concern both humans (the artist, the scientists) and non-humans (laboratory organisms, equipment). On the basis of actor-network theory, the author presents how the liminal status of ethnographic research is modified when it connects with art. The form of conducting the research is both an example of activity in the art and science field and a new methodological proposal for the study of science and technology.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 3; 103-126
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies