Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Autoetnografia analityczna

Tytuł:
Autoetnografia analityczna
Analytic Autoethnography
Autorzy:
Anderson, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623064.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
autoetnografia
etnografia analityczna
badania jakościowe
autoethnography
analytic ethnography
qualitative research
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 144-167
1733-8069
Język:
polski
Prawa:
CC BY-SA: Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 PL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Autoetnografia stała się w ostatnim czasie popularną formą badań jakościowych. Aktualny dyskurs autoetnograficzny odsyła jednak niemal wyłącznie do „autoetnografii ewokatywnej”, która opiera się na postmodernistycznym typie wrażliwości i której zwolennicy dystansują się wobec realistycznych i analitycznych tradycji etnograficznych. Dominacja autoetnografii ewokatywnej utrudnia dostrzeżenie zgodności badań autoetnograficznych z bardziej tradycyjnymi praktykami etnograficznymi. Autor proponuje użycie terminu autoetnografia analityczna do opisu badań, w których badacz (1) jest pełnym uczestnikiem badanej grupy bądź środowiska, (2) pojawia się jako członek badanej grupy w publikowanych przez siebie tekstach i (3) angażuje się w rozwijanie teoretycznych wyjaśnień dotyczących szerszych zjawisk społecznych. Po krótkim zarysowaniu historii badań proto-autoetnograficznych prowadzonych przez etnografów realistycznych, autor przedstawia pięć kluczowych cech autoetnografii analitycznej. Tekst zamyka dyskusja nad możliwościami i ograniczeniami tej formy badań jakościowych.

Autoethnography has recently become a popular form of qualitative research. The current discourse on this genre of research refers almost exclusively to “evocative autoethnography” that draws upon postmodern sensibilities and advocates distance themselves from realist and analytic ethnographic traditions. The dominance of evocative autoethnography has obscured recognition of the compatibility of autoethnographic research with more traditional ethnographic practices. The author proposes the term analytic autoethnography to refer to research in which the researcher is (1) a full member in the research group or setting, (2) visible as such a member in published texts, and (3) committed to developing theoretical understandings of broader social phenomena. After briefly tracing the history of proto-autoethnographic research among realist ethnographers, the author proposes five key features of analytic autoethnography. He concludes with a consideration of the advantages and limitations of this genre of qualitative research.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies