Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autobiography" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Conradowskie Zwierciadło morza, czyli glosa do nowoczesności
Joseph Conrad’s The Mirror of The Sea: A Gloss Over Modernity
Autorzy:
Wojciechowska, Sylwia J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37548338.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
płynna nowoczesność
akceleracja
postęp technologiczny
nowa biografistyka
autobiografia modernistyczna
liquid modernity
acceleration
technological revolution
modernist autobiography
the new biography
Opis:
Bogata spuścizna Josepha Conrada obejmuje wiele gatunków literackich, na których tle Zwierciadło morza wyróżnia się zarówno pod względem nietypowej formy, jak i treści. Pomimo niezwykłej popularności, jaką cieszyło się pierwsze wydanie Zwierciadła morza, utwór ten należy dziś do mniej znanych dzieł pisarza i zazwyczaj analizowany jest głównie pod względem formalnym jako przykład wczesnomodernistycznej autobiografii. Poniższy artykuł podejmuje próbę interpretacji nie formy, a przesłania zawartego w dygresjach o zmianach z przełomu XIX i XX w., których pierwsze symptomy zauważył Conrad. Obierając teorię „płynnej nowoczesności” sformułowaną przez Zygmunta Baumana za istotny punkt odniesienia dla podjętych rozważań, dowodzę, iż Zwierciadło morza można odczytać jako zapis doświadczenia przejścia ku nowej rzeczywistości, u której podstaw leży redefinicja czasoprzestrzeni. Namysł nad czasem i jego postrzeganiem stanowi punkt wyjścia dla przedstawionej poniżej interpretacji Conradowskiego Zwierciadła morza, którego spektrum rozważań najwyraźniej wybiega poza zainteresowania autobiografii jednostki: czerpiąc z bogactwa własnych wspomnień, jego autor formułuje refleksję na temat re-definicji czasu i przestrzeni. Takie odczytanie Zwierciadła morza pozwala uznać ten tekst za cenny komentarz do procesów zachodzących w obrębie percepcji czasu w dobie nowoczesności.
The Mirror of the Sea does not exactly belong within the innermost circle of Joseph Conrad’s literary legacy. Even though it met with an immediate success upon its publication, today it mainly attracts critical attention on the merit of its intricate form rather than as a commentary on technology and progress. By contrast, this article is focused upon the content of certain side notes, digressions, and implications exhibiting a stable juxtaposition of the past with the present. With Zygmunt Bauman’s theory of liquid modernity as a theoretical backdrop, the paper argues that The Mirror of the Sea gives expression to the processes of acceleration that became perspicuous at the turn of the 19th and 20th centuries. Apparently, a re-definition of the relation between time and space followed in the footsteps of the technological advances, which seems to be a central issue in The Mirror of the Sea. Hence, the early-modernist autobiography appears as a valuable commentary upon the changing notion of time at that outset of modernity.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 139-152
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ilja Erenburg – fajkarz
Ilya Ehrenburg – pipe maker
Илья Эренбург – трубочный мастер
Autorzy:
Osiewicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53987267.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Илья Эренбург
курительная трубка
табак
автобиография
память
письмо
Ilja Erenburg
fajka
tytoń
autobiografia
pamięć
list
Ilya Ehrenburg
pipe
tobacco
autobiography
memory
letter
Opis:
Celem artykułu jest spojrzenie na postać Ilji Erenburga (1891–1967) oraz na zbiór jego opowiadań Trzynaście fajek (1922) przez pryzmat pisarstwa auto/biograficznego. Taka perspektywa pozwoli na zrekonstruowanie procesu twórczego Erenburga-fajkarza, jaki został utrwalony zarówno w tekstach jemu współczesnych, jak i w korespondencji prowadzonej przez pisarza z przyjaciółmi i ze znajomymi. Uważna lektura wymienianej przez prozaika korespondencji oraz kompleksowe zapoznanie się z opiniami recenzentów, pozwoli na odtworzenie okoliczności powstania utworu, opisanie jego losów wydawniczych oraz reakcji czytelniczych. Zaś samo obcowanie z tekstem cyklu literackiego przyczyni się do wyodrębnienia oraz zaprezentowania różnorodnego zbioru fajek, które Erenburg wykonał z pomocą słowa artystycznego.
Целью статьи является попытка взглянуть на Илью Эренбурга (1891–1967), а также на сборник его рассказов Тринадцать трубок (1922) через призму авто/биографического письма. Такой ракурс даст возможность восстановить творческий процесс Эренбурга–мастера трубки, который запечатлен как в текстах его современников, так и в переписке писателя с друзьями и знакомыми. Внимательное чтение переписки прозаика, а также комплексное изучение отзывов рецензентов, поможет восстановить обстоятельства возникновения произведения, описать его издательскую судьбу, а также читательские реакции. Прочтение художественного текста литературного цикла будет способствовать выделению и представлению разнообразной коллекции курительных трубок, созданных Эренбургом с помощью художественного слова.
The aim of the article is to look at the figure of Ilya Ehrenburg (1891–1967) and collection of his short stories Thirteen pipes (1922) through the prism of auto/biographical writing. This perspective will allow to reconstruct the creative process of Ehrenburg the pipe maker, which emerges both from the texts of his contemporaries’, as well as from the writer's correspondence with friends and acquaintances. A careful reading of the correspondence exchanged by the writer and a comprehensive reading of the reviewers' opinions will also allow to reconstruct the circumstances of the work's creation, describe its publishing fate and readers’ reactions. What is more, the very contact with the text of the literary cycle will contribute to the separation and presentation of a diverse collection of pipes that Ehrenburg made with the help of artistic expression.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2024, 3 (187); 136-163
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Time and Transformation in Autobiography. Candia McWilliam’s What to Look for in Winter: A Memoir in Blindness
Czas i transformacja w autobiografii What to Look for in Winter: A Mamoir in Blindness Candii McWilliam
Autorzy:
Mildorf, Jarmila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37551248.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autobiografia
życiopisanie
transformacja
tożsamość autobiograficzna
pamięć
autobiography
lifetime
transformation
narrative and self
memory
Opis:
In this article, I discuss transformations of self over time in Candia McWilliam’s memoir What to Look for in Winter. In this book, the author writes about many life-changing events: her mother’s suicide, her two failed marriages, her alcoholism and her blindness, to name only a few. However, the book itself constitutes an attempt at transforming these experiences in the act of writing, to offer restitution to a life gone awry. Time plays a major role in this endeavour, both in the story told and in the way it is told. Anchored primarily in two ‘present’ moments in the first and second halves of the book, the narrative moves back and forth in time, taking the reader on a painful journey through the author’s past. Time furthermore serves as an overarching metaphor for transformations especially due to illness, as can already be seen in the book title’s reference to the seasons. What emerges is a highly complex literary autobiography in which life storytelling meshes with metanarrative reflection.
Artykuł dotyczy transformacji dokonanej w czasie w obrębie osobowości autobiograficznej, która została przedstawiona we wspomnieniach Candii McWilliam, zatytułowanych What to Look for in Winter. Autorka opisuje wiele trudnych doświadczeń, między innymi samobójstwo matki, dwa nieudane małżeństwa, alkoholizm oraz utratę wzroku. Mimo doświadczonych niepowodzeń autobiografia McWilliam stanowi próbę odzyskania równowagi w procesie twórczym, który ma pomóc nadać życiu utracony sens. Czas odgrywa główną rolę zarówno w samej historii jej życia, jak i w literackim jej przedstawieniu. Zamiast chronologicznego ukazania wydarzeń z przeszłości autorka konstruuje opowieść w odniesieniu do dwóch wymiarów teraźniejszości, którym odpowiadają dwie odrębne części tej biografii. Ponadto czas nabiera znaczenia jako metafora transformacji, co uwidacznia się już w tytule książki nawiązującym do cyklu oraz pór roku. Wynikiem takiego przedstawienia własnego życia jest złożona i pełna refleksji autobiografia autorki.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 181-198
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie chciałabym być inna”. O autobiografii Kiry Banasińskiej
“I Wouldn’t Like to Be Different”. About Kira Banasińska’s Autobiography
Autorzy:
Paliwoda, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27309971.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Kira Banasińska
autobiography
politics
art
India
autobiografia
polityka
sztuka
Indie
Opis:
Artykuł stanowi analizę tematyczno-formalną wydanej w 2018 roku autobiografii Kiry Banasińskiej (1899-2002)  – artystki, ale też, m.in., działaczki PCK oraz Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie na rzecz polskich uchodźców w Indiach. Wyłania obraz biografii z wielką historią i polityką w tle, udatnie łączącej życie prywatne i publiczne. Rysuje sposoby syntezy minionych doświadczeń, akcentuje – konstytutywną dla charakteru tej wspomnieniowej narracji – afirmatywną wobec życia postawę autorki.
The article is a thematic and formal analysis of the autobiography of Kira Banasińska (1899-2002) published in 2018 - an artist, but also, among others, an activist of the Polish Red Cross and the Ministry of Labor and Social Welfare of the Government of the Republic of Poland in Exile for Polish refugees in India. What emerges is a picture of a biography with great history and politics in the background, successfully combining private and public life. She draws ways of synthesizing past experiences, and emphasizes the author's affirmative attitude towards life, which is constitutive of the nature of this memoir narrative.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 292-300
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Not For An Age, But For All Time:” Autobiography and a Re-origin of Shakespeare Studies in Canada
Autorzy:
Solá Chagas Lima, Eduardo
Thompson, Julie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39766257.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
William Shakespeare
Shakespeare studies
Autobiographical theory
Canadian English curriculum
Secondary school
Literature
Opis:
Despite independence as a country, Canada belongs to the Commonwealth and has deep colonial roots and the British educational system was key in creating Canadian curricula. Given the centrality of Shakespeare’s work in the British literary canon, it follows that it would also figure heavily in the academic requirements for Canadian students. At the dawn of the Confederation (1867), the high school curriculum used Shakespeare to emphasize a “humanist” approach to English literature using the traditional teaching methods of reading, rhetoric, and recitation. Presently, Shakespeare continues to be the only author in the high school curriculum to whom an independent area of study is dedicated. The origin of Shakespeare in Canada through curriculum and instruction is, thus, a result from the canonic tradition imported from Britain. This traditional model no longer fits the imperative of multiculturalism, as reflected in the Canadian Constitution Act (1982). Yet, with the appropriate methodology Shakespeare’s texts can be a vehicle for multiculturalism, social justice, and inclusivity. In light of recent disillusionments concerning the relevance of Shakespearean texts in high school curricula, this paper proposes an alternative pedagogical approach that envisages changing this paradigm and fostering a re-origin of Shakespeare studies in Canada through an intentional pedagogical process grounded in individual experience. Scholarship has highlighted the importance of autobiographies in the learning process and curriculum theorists William Pinar and Madeleine Grumet designed a framework that prioritizes individual experience. Our approach to teaching Shakespeare’s works aligns with the four steps of their currere method, presented as: (1) contemplative, (2) translational, (3) experiential, and (4) reconceptual, fostering an opportunity for self-transformation through trans-historical social themes present in the text. The central argument is that Shakespeare’s text can undergo a re-origin when lived, given its initial conception as embodied, enacted narrative in the early modern period. In this method, students immerse themselves in Shakespeare’s text through films and stage productions and then manifest their interpretations by embodying the literature based on their autobiographical narratives. To undergo a re-origin in the Canadian secondary curriculum, current pedagogical approaches to teaching Shakespeare require a paradigm shift.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 27, 42; 161-177
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bonifacy Miązek, Zapiski autobiograficzne, oprac. Piotr Obrączka, Wydawnictwo Gens, Kielce 2021, ss. 197
Bonifacy Miązek, Autobiographical notes, ed. Piotr Obrączka, Gens Publishing House, Kielce 2021, pp. 197
Autorzy:
Romejko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098245.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bonifacy Miązek
Autobiografische Notizen
Autobiografie
autobiographical notes
autobiography
zapiski autobiograficzne
autobiografia
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 289-293
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czytanie Pilcha w sensie ścisłym. O wpływie autotematyzmu na powstanie persony medialnej Jerzego Pilcha
Reading Pilch in the strict sense. About the influence of self-referentiality on the formation of the public persona of Jerzy Pilch
Autorzy:
Hanik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520381.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
self-referentiality
autobiography
image of the writer
Jerzy Pilch
autotematyzm
autobiografia
image pisarza
Opis:
Reading Pilch in the strict sense. About the influence of self-referentiality on the formation of the public persona of Jerzy Pilch The essential focus of this article is the issue of the “trap of self-referentiality” that Jerzy Pilch and his audience fell into. The aim of the article is to trace Pilch’s autobiographical and self-referentiality comments and examine how they affected the reception of his image, as well as the interpretation of his persona. The analysis of various commentaries allows the author to carefully trace the intricacies of the public persona created by Jerzy Pilch, a persona that became for him both a popularizing trademark and a burden for a sensitive man. Hanik shows that Pilch destined himself to such a fate, over the years meticulously creating the image, that he maintained in interviews, numerous speeches and numerous autobiographical novels. This earned him both a crowd of loyal fans and a group of harsh critics. The author sketches Pilch’s image emerging from these statements in order to retrace where it was disturbed, and to analyze the statements, reviews and comments on his persona that reinforced this image or undermined its authenticity. Finally, the article shows that the creation of one of the first such distinctive media personas in the Polish literary market, was at the same time the creation of one of Pilch’s characters, one of the most difficult to interpret.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 59-74
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacyjny wymiar biografii Innych, czyli czego uczy „Roman” Polańskiego?
The Educational Potential of Biographies of Others, or What Does Polanski’s Roman Teach?
Autorzy:
Jakubowski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50471241.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
education
biography
autobiography
learning
Opis:
The aim of this article is to point out the educational potential of biographies of Others. Published and presented in the form of feature films and documentaries, biographies allow today’s cultural participant to “enter the world” of other people, to learn about their dramas and lived trajectories of life. “The other” here is the “bearer” of experience, who provides the viewer, in his or her biographical story, with a certain knowledge of life. Biography can be treated as a text and interpreted as such. A particularly interesting theoretical interpretation to explain the educational dimension of biography is Hans Georg Gadamer’s proposed model of hermeneutic interpretation of the text. The field of analysis in the article became the biography of Roman Polanski.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2023, 70; 75-92
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ilja Erenburg — fajczarz
Ilya Ehrenburg — pipe smoker
Илья Эренбург — курильщик трубки
Autorzy:
Osiewicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311884.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Илья Эренбург
курительная трубка
табак
автобиография
память
письмо
Ilja Erenburg
fajka
tytoń
autobiografia
pamięć
list
Ilya Ehrenburg
pipe
tobacco
autobiography
memory
letter
Opis:
The aim of the article is to look at the figure of Ilya Ehrenburg (1891–1967) through the prism of auto/biographical writing, which is a sketch for a literary portrait of the artist. This perspective will allow us to present the creative profile of Ehrenburg the pipe smoker, which emerges both from the texts of his contemporaries’, as well as from the writer's correspondence with friends and acquaintances. Ehrenburg's epistolary legacy introduced into the scientific circulation and the letters he received will make it possible to reconstruct his creative personality and artistic strategy, built largely on the influence of broadly understood European culture. For Ehrenburg, a pipe was not only a utilitarian object, but the expression of passion. In Russia, the pipe had mostly a European origin and for the writer it remained mainly a visible sign of life philosophy. Thanks to it, Ehrenburg successfully managed to attract the attention of the environment. What is more, the pipe taught him patience, favored self-reflection and helped measure the rhythm of the passing time.
Целью статьи является попытка взглянуть на Илью Эренбурга (1891–1967) через призму авто/биографического письма, создающего набросок к литературному портрету художника слова. Такой ракурс даст возможность раскрыть творческую личность Эренбурга–курильщика трубки, которая появляется как в текстах его современников, так и в переписке писателя с друзьями и знакомыми. Введенное в научный оборот эпистолярное наследие Эренбурга и полученные им письма, позволяют реконструировать его творческую личность и художественную стратегию, во многом ориентирующиеся на влияние широко понимаемой европейской культуры. Для Эренбурга трубка была не только практичным предметом, но и увлечением. В России трубка имела, прежде всего, европейское происхождение и для писателя оставалась, в основном, заметным знаком жизненной философии. Благодаря трубке писателю удавалось успешно привлечь к себе внимание окружения. Трубка учила его терпению, способствовала самоанализу, помогала измерять ритм протекающего времени.
Celem artykułu jest spojrzenie na postać Ilji Erenburga (1891–1967) przez pryzmat pisarstwa auto/biograficznego, które stanowi szkic do literackiego portretu twórcy. Taka perspektywa pozwoli na zaprezentowanie sylwetki twórczej Erenburga-fajczarza, jaka wyłania się zarówno z tekstów jemu współczesnych, jak i z korespondencji prowadzonej przez pisarza z przyjaciółmi i ze znajomymi. Wprowadzona do obiegu naukowego epistolarna spuścizna Erenburga oraz otrzymywane przez niego listy umożliwią zrekonstruowanie jego osobowości twórczej i strategii artystycznej, budowanej w dużej mierze w oparciu o wpływy szeroko rozumianej kultury europejskiej. Dla Erenburga fajka nie była wyłącznie przedmiotem użytkowym, lecz wyrazem pasji. W Rosji fajka posiadała głównie europejski rodowód i dla pisarza pozostawała przede wszystkim widocznym znakiem filozofii życiowej. Dzięki fajce udawało się pisarzowi skutecznie przyciągać uwagę otoczenia. Fajka uczyła go cierpliwości, sprzyjała autorefleksji, pomagała odmierzać rytm upływającego czasu.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 166-196
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstruowanie siebie w opowieści – o historii i tożsamości w "Domu kata" Andrei Tompy
Constructing oneself in a story – about history and identity in "Dom kata" ("The Hangman’s House") by Andrea Tompa
Autorzy:
Horabik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40615063.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Andrea Tompa
Hungarian literature
Hungarian minority in Romania
quasi-autobiography
memory
identity
literatura węgierska
węgierska mniejszość w Rumunii
quasi autobiografizm
pamięć
tożsamość
Opis:
The main purpose of the article is to present the literary output of Andrea Tompa, using her debut collection entitled Dom kata as an example. In her work, the Hungarian writer uses her creative potential connected with the experiences of growing up in a discriminated national minority in Romania in the 1980s. In the paper, I demonstrate how the history of the area and biography intertwine in the literary transformation of experience in a quasi‑autobiographical story about entering adulthood. In Andrea Tompa’s work, one can see how the geo‑cultural experience has an impact on both the way the story is constructed and the narrative strategies applied, as well as its influence on the reception of the work among readers. The trauma of the regime and exclusion associated with Romania in the second half of the 20th century is conveyed by means of a hybrid form and fragmented narratives. This unique combination that makes up the book of the Hungarian writer provides an inspiring material for literary research, both from the perspective of memory studies and the poetics of experience. As for the way of constructing the story, which is hard to categorize according to strict genre classifications, it only enlivens the reception.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 335-348
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le roman actuel et ses extrapolations : Les Funambules de Mohammed Aïssaoui et Beyrouth-sur-Seine de Sabyl Ghoussoub
The Contemporary Novel and Its Extrapolations: Les Funambules by Mohammed Aïssaoui and Beyrouth-sur-Seine by Sabyl Ghoussoub
Autorzy:
Zdrada-Cok, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411276.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
non fiction novel
literature and journalism
autobiography
roman non fictionnel
littérature et journalisme
autobiographie
Opis:
This article proposes a comparative analysis of two novels: Les Funambules (Gallimard 2020) by Mohammed Aïssaoui and Beyrouth-sur-Seine (Stock, 2022) by Sabyl Ghoussoub. The subject of research is the relationship between novelistic techniques and forms of journalistic discourse. By examining the relationship between the literary text and the socio-cultural context, this study is interested in the presence of various forms of discourse in a literary text, such as the interview, the testimony, the report, the document and the photo.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 345-352
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mykofilia, mykopedagogika i mykoterapia w autobiografii żałobnej Long Litt Woon
Mycophilia, mycopedagogy and mycotherapy in Long Litt Woon’s bereavement-related autobiography
Autorzy:
Okupnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763201.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Long Litt Woon
mourning
mushrooms
mycotherapy
żałoba
grzyby
mykoterapia
Opis:
Long Litt Woon jest socjoantropolożką i pisarką, urodzoną w Malezji, ale od 1976 roku mieszkającą w Norwegii. W 2017 roku wydała książkę Powrót do życia. O żałobie i grzybach. Napisała ją po śmierci męża, Eiolfa Olsena. Książka ta zalicza się do nurtu narracji żałobnych, których autorzy poszukują ukojenia na łonie natury. W wypadku Long Litt Woon grzyby nie pozostały jedynie symbolem żałoby. Nowo odkryta pasja grzybiarska dała młodej wdowie powód do życia. W jej książce koegzystują dwa wątki: mykologiczny (opis królestwa Fungi i środowiska grzybiarzy) oraz żałobny (opis ciężkiej próby dotykającej sfery fizycznej, mentalnej, emocjonalnej). Perspektywa socjoantropologiczna i mykoterapeutyczna jest unikalna i odróżnia narrację Long Litt Woon od innych autobiografii o żałobie.
Long Litt Woon is a socioanthropologist and writer born in Malaysia and living in Norway since 1976. In 2017, she published a book titled The Way Through The Woods. On Mushrooms and Mourning. She wrote it after the death of her husband, Eiolf Olsen. The book represents narratives of grief, the authors of which seek consolation in nature. For Long Litt Woon, mushrooms have not only been a symbol of bereavement. The newly-discovered passion gave the young widow a reason to live. In her book, two threads intertwine: the mycological one (description of the Fungi kingdom and of the mushroom-picking community) and the one related to mourning (description of a severe trial affecting the physical, mental, and emotional sphere). The socioanthropological and mycotherapeutic perspective is unique, and it distinguishes Long Litt Woon’s narrative from other bereavement-related autobiographies.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2023, 18; 51-66
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O sobie i przez siebie
About and Through Oneself
Autorzy:
Haratyk, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24908946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jonas Mekas
kino awangardowe
autobiografizm
avant-garde cinema
autobiography
Opis:
Książka Andrzeja Pitrusa Przebłyski piękna. Spotkania z Jonasem Mekasem (2022) to pierwsza w języku polskim monografia dorobku artysty. Stanowi rodzaj przewodnika po twórczości, mającego zachęcić do „zanurzenia się” w filmy twórcy i odnalezienia w nich własnych sensów. Podstawowym założeniem Pitrusa jest odczytanie kina Mekasa przez siebie samego. Autor poszukuje analogii pomiędzy własnymi doświadczeniami a biografią artysty i sięga do swoich wspomnień, które służą mu do „wczucia się” w świat filmowca. Forma książki została oparta na dialogu ze słowami Mekasa. Jej pierwszą część stanowi przybliżenie dorobku filmowego litewskiego twórcy – od wczesnych, mniej znanych realizacji, przez najbardziej emblematyczne dzieła, po późne prace wideo, instalacje artystyczne i projekty internetowe. Na drugą składa się wybór pism filmowca: dzienników, tekstów krytycznych, wywiadów i wierszy, które poszerzają rozważania Pitrusa i korespondują z nimi.
Andrzej Pitrus’s book Przebłyski piękna. Spotkania z Jonasem Mekasem [Glimpses of Beauty: Encounters with Jonas Mekas] (2022) is the first Polish monograph of the Lithuanian filmmaker’s output. It is a guide to the artist’s work, intended to encourage the readers to ‘immerse’ themselves in his films and engage subjectively in searching for their meanings. Pitrus’s basic premise is to read Mekas’s cinema through himself. He seeks parallels between their experiences and refers to his own memories, which he uses to ‘get a feel’ for the filmmaker’s world. The form of the book is based on a dialogue with Mekas’s words. Its first part is Pitrus’s study of the artist’s film output, from his first and less-known films, through the most emblematic works, to late films created on video, art installations, and internet projects. The second part is a selection of the filmmaker’s writings – diaries, critical texts, interviews, and poems – that correspond to and extend Pitrus’s interpretations.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 122; 197-202
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od relacji mistrz-doktorant do współpracy naukowej
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31856801.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
autobiography
pedagogy
Mieczysław Łobocki
self-government
self-education
scientific cooperation
autobiografia
pedagogika
samorządność
samowychowanie
współpraca naukowa
Opis:
Treścią artykułu jest autobiograficzne wspomnienie kilkudziesięcioletniej współpracy z wybitnym uczonym – profesorem Mieczysławem Łobockim. Celem mozaikowej narracji jest wzbogacenie wiedzy o akademickich losach ucznia i mistrza, które ewoluowały ku wzajemnej współpracy. Tekst zawiera też kopie korespondencji, która nie była dotychczas przedmiotem publikacji i analizy. 
The content of the article is an autobiographical recollection of several decades of cooperation with an outstanding scientist – Professor Mieczysław Łobocki. The purpose of the mosaic narrative is to enrich the knowledge about the academic fate of the student and the master, which evolved towards mutual cooperation. The text also contains copies of correspondence that has not been the subject of publication and analysis so far.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 3; 203-216
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy narracją a tożsamością. Meandry autobiografii
Between narration and identity. Meanders of autobiography
Autorzy:
Żardecka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762820.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autonarration
narrative identity
autobiographical work
autobiography
Opis:
The text is an analysis of interrelations binding autobiographical narration to individual and social identity. The first part tackles the fundamental connection between narration and individual, personal identity of the narrator – Paul Ricoeur, serving as a guide to this fundamental part of the proposed analysis, assumes that the narrative continuum follows and imitates the temporal continuum, constituting a flow in which it becomes possible to inscribe stories modifying and corroborating the reflected course of life. Conceptualizing and bringing to consciousness one’s course of life, auto-narration constitutes both a form of conscientious self-judgement and an occasion for self-deception. In the second part, the author attempts to show how auto narration and its significance for the individual identity changes, when it gets written down in the form of autobiography, subjected to the rigor of the writing and entering in complex interrelationships with social memory and identity. Here the author’s guides are among others Philippe Lejeune, Janet Verner Gunn and Georges Gusdorf. In the third part, the hitherto reconstructed structure of auto-narration and autobiography is destroyed: referring to such authors as Louis A. Renza, Jean Starobinski, John Sturrock, Michel Beaujour and Jacques Derrida, I demonstrate that the autobiographical undertaking is doubtful, and that the optimistic project of saving oneself by means of auto-narration and autobiography is an illusion. The presence of Derrida in the text is scarcely visible; yet it is Derrida, in dialogue with the late Ricoeur, that show us the way out from the autobiographical and identitary trap.
Źródło:
Człowiek i Społeczeństwo; 2023, 56; 45-69
0239-3271
Pojawia się w:
Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies