Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "architektura XIX-XX w." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
The influence of Ludwik Krasiński and Maria Ludwika Czartoryska on Ojców architecture at the turn of the 20th century and between the two world wars
Wpływ Ludwika Krasińskiego i Marii Ludwiki Czartoryskiej na kształtowanie architektury Ojcowa na przełomie XIX i XX wieku oraz w okresie międzywojennym
Autorzy:
Ziarkowska, Joanna
Ziarkowski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31020366.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ludwik Krasiński
Maria Ludwika Czartoryska
Ojców
architektura uzdrowiskowa
dziedzictwo kulturowe
spa architecture
cultural heritage
Opis:
In the second half of the 19th century, a spa was set up in Ojców, a village at the time situated by the southern border of the Kingdom of Poland. With time, it became a fashionable destination for visitors from Warsaw, and from other towns and cities located in the territory of the Russian sector of partitioned Poland. Ojców experienced its heyday early in the 19th and 20th centuries and its spa activities continued also between the two world wars. The Ojców demesne was then owned by Count Ludwik Krasiński and his daughter Maria Ludwika, from 1901 Princess Czartoryska. The latter remained the owner of Ojców until the nationalisation of the estate in the wake of the agrarian reform of 1944. The article attempts to discuss the contribution of Ludwik Krasiński and his daughter Maria Ludwika to the architectural heritage of Ojców. It was their idea to have many buildings, particularly those that catered to the the needs of the local spa, built. Their number includes the Jadwiga and Urocza villas, and the non-extant Goplana hydrotherapy establishment. Moreover, Ludwik Krasiński and later Maria Ludwika Czartoryska ordered works on the ruins of Ojców Castle and development of the Ojców spa park. It was chiefly thanks to their efforts that certain elements of the Swiss spa architecture and subsequently also the Zakopane (Polish highland) style were introduced in Ojców. There are also certain unrealised and partially realised goals worth mentioning, for instance an attempt to restore the castle tower, the initiative to move the historical wooden church from Smardzowice to Ojców (ultimately, it was transferred to Mostek, a village in Miechowski County), and the concept of building an immense spa estate reminiscent of a garden city in Złota Góra initiated between the two world wars.
W drugiej połowie XIX wieku w Ojcowie, miejscowości położonej ówcześnie przy południowej granicy Królestwa Polskiego, urządzone zostało uzdrowisko, które z czasem stało się modnym miejscem przyjazdów dla mieszkańców Warszawy i innych miast zaboru rosyjskiego. Największy swój rozkwit miejscowość przeżywała na przełomie XIX i XX wieku, a działalność uzdrowiskowa była kontynuowana także w okresie międzywojennym. Dobra ojcowskie były wówczas w posiadaniu hrabiego Ludwika Krasińskiego i jego córki Marii Ludwiki, od 1901 roku księżnej Czartoryskiej. Maria Ludwika była właścicielką Ojcowa aż do nacjonalizacji majątku w wyniku reformy rolnej z roku 1944. W artykule podjęto próbę omówienia wkładu Ludwika Krasińskiego i jego córki w dziedzictwo architektoniczne Ojcowa. Z ich inicjatywy powstało wiele budowli, wznoszonych zwłaszcza na potrzeby uzdrowiska (m.in. wille „Jadwiga” i „Urocza”, niezachowany zakład hydropatyczny „Goplana”). Ludwik Krasiński, a potem Maria Ludwika Czartoryska podejmowali ponadto prace przy ruinach zamku ojcowskiego, a także kształtowali charakter parku zdrojowego. W dużej mierze ich zasługą było rozpropagowanie w Ojcowie form tzw. architektury szwajcarskiej, a potem wprowadzenie do niektórych budowli elementów stylu zakopiańskiego. Warto wspomnieć też o zamierzeniach niezrealizowanych, czy też zrealizowanych jedynie częściowo, takich jak: próba odbudowy wieży zamkowej, inicjatywa przeniesienia do Ojcowa zabytkowego, drewnianego kościoła ze Smardzowic (ostatecznie trafił do wsi Mostek w powiecie miechowskim) czy międzywojenny projekt budowy ogromnego osiedla uzdrowiskowego w typie miasta-ogrodu na Złotej Górze.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2022, 28, 1; 69-103
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaplice i mauzolea na cmentarzach Warszawy w XIX i pierwszej połowie XX wieku. T. 2, Źródła inspiracji
Autorzy:
Wiraszka, Marta (1973- ).
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Tematy:
Architektura polska
Arystokracja
Mauzolea i kaplice grobowe
Mieszczaństwo
Katalog zabytków
Opis:
Bibliografia na stronach [343]-367. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Nowa forma w architekturze łotewskiej i jej filiacje na przełomie XIX i XX wieku na przykładzie Rygi
New form in Latvian architecture, and its affiliations at the turn of the 19th and the 20th century, on the example of Riga
Autorzy:
Tołłoczko, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217590.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura
Łotwa
architecture
Latvia
Opis:
Tematem niniejszego artykułu jest zagadnienie rozwoju nowej formy w architekturze Rygi na przełomie XIX i XX wieku. Przez nową formę rozumiem tu styl, który nie zerwał jeszcze z tradycją, a jednocześnie nie poddał się zupełnie nowoczesności. Innymi słowy, jest to swoisty kompromis między historycznymi kanonami a nowymi, modernistycznymi regułami. Na bazie owego swoistego konsensusu lub może lepiej - stylowo-ideowej cohabitation wzniesiono w Rydze setki wspaniałych obiektów, których wartość artystyczną doceniono dopiero w latach siedemdziesiątych XX stulecia. Podziw dla kunsztu łotewskich architektów wzrasta obecnie dzięki znakomitej restauracji pomników tej architektury, która w latach sowieckiej okupacji była często zaniedbana bądź, co gorsza, lekceważona.
The subject of this article is the issue of the development of the new form in Riga architecture at the turn of the 19th and 20th century. By the new form I mean here the style which did not completely break up with tradition yet, but at the same time did not fully embrace the modernity. In other words, it was a particular compromise between historic canons and the new modernist principles. On the basis of that specific consensus, or maybe the stylistic - idealistic cohabitation - hundreds of magnificent buildings, whose artistic value was finally appreciated in the 1970s, were erected in Riga. Admiration for the craftsmanship of Latvian architects is currently increasing due to excellent restoration work on monuments of this architecture which, during the years of Soviet occupation, were frequently neglected or, what was even worse, ignored.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 27; 11-20
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół parafialny w Kasince Małej – zapomniane dzieło Jana Sasa-Zubrzyckiego
Parish church in Kasinka Mała – forgotten work of Jan Sas-Zubrzycki
Autorzy:
Stożek, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218313.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
historia architektury polskiej
neogotyk
architektura polska XIX-XX w.
historyzm w architekturze
Sas-Zubrzycki Jan
Kasinka Mała
history of Polish architecture
neo-gothic
architecture at the turn of the 19th and 20th century
historicism in architecture
Opis:
Praca jest kontynuacją badań prowadzonych nad mniej znanymi dziełami krakowskiego architekta Jana Sasa-Zubrzyckiego zlokalizowanymi w Małopolsce. Opracowanie omawia wzniesiony przez Sasa-Zubrzyckiego w Kasince Małej kościół, którego konsekracja nastąpiła w roku 1913. To jedno z mniej znanych dzieł tego architekta, wzniesione w charakterystycznym dla jego projektów stylu, osadzonym mocno w propagowanym przez autora nurcie architektury neogotyckiej. Obiekt, choć niewielki, jest usytuowany na zamknięciu perspektywy przebiegającej obok ważnej drogi Lubień – Mszana Dolna. Stąd też szczególną rolę odgrywa w bryle kościoła pojedyncza wieża akcentująca wejście do świątyni. Układ przestrzenny obiektu, jak i bryła kościoła czerpią pełną garścią z historycznych przykładów architektury gotyckiej, ale także romańskiej i renesansowej.
The work is a continuation of research on less known works of the Krakow architect Jan Sas-Zubrzycki located in Lesser Poland. The study discusses the church erected by Sas-Zubrzycki in Kasinka Mała, which was consecrated in 1913. It is one of the less well known works by that architect, built in the style set within the trend of neo-Gothic architecture propagated by the author and characteristic for his projects. Though small, the object is situated so as to close the perspective of the important road Lubień – Mszana Dolna running nearby. Hence a particular role in the bulk of the church is played by the single tower highlighting the entrance to the shrine. The spatial layout of the object and the bulk of the church itself draw extensively on historic examples of the Gothic, as well as Romanesque and Renaissance architecture.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 47; 80-86
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Budowle służące zabawom przyjemnym a tem samem przy wodnej kuracji bardzo pożytecznym”. O drewnianych domach zdrojowych, teatrach i estradach w polskich uzdrowiskach w XIX i na początku XX wieku
‘Buildings Serving Pleasant Pastime, thus a Useful Complement to Water Therapy.’ On Wooden Spa Houses, Theatres, and Stages in Polish Resorts in the 19th and Early 20th Century
Autorzy:
Ruszczyk, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16005102.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
uzdrowiska
architektura uzdrowiskowa
drewniana architektura
architektura XIX i początku XX w.
spas
spa architecture
wooden architecture
19th- and early-20th-century architecture
Opis:
Właściciele i administratorzy uzdrowisk, aby sprostać wymaganiom stawianym przez zamożnych gości, którzy oczekiwali nie tylko skutecznej kuracji, ale również bogatej oferty kulturalnej i towarzyskiej, musieli zapewnić rozmaite rozrywki i atrakcje. W związku z tym organizowali występy zespołów teatralnych, koncerty, bale, spotkania, odczyty itp. Dlatego w uzdrowiskach powstawały domy zdrojowe mieszczące sale balowe, czytelnie, restauracje, kawiarnie, pokoje do gier. Budowano też teatry, a w parkach estrady muzyczne. Artykuł poświęcony jest właśnie tym budynkom, pochodzącym z kilku wybranych uzdrowisk uważanych za polskie, powstałych na terenie I Rzeczpospolitej. Są to uzdrowiska najstarsze (z 1. połowy XIX w.), największe i działające do dzisiaj: Busko, Ciechocinek, Druskienniki, Iwonicz, Krynica, Solec, Szczawnica i Truskawiec oraz młodsze (z 2. połowy XIX w.), ale znane i nadal funkcjonujące – Zakopane i Połąga. Tematem są budynki drewniane, ponieważ to one do początków XX w. decydowały o krajobrazie architektonicznym polskich uzdrowisk. Większość z nich uległa zniszczeniu, znane są jedynie z materiałów ikonograficznych i opisów.
In order to meet the expectations of wealthy visitors, who did not only anticipate effective treatment, but also rich cultural and social attractions, spa owners and administrators had to provide different entertainment and fun. With this purpose in mind they would hold shows of theatre companies, concerts, balls, soirees, lectures, etc. Therefore the spa houses raised in resorts featured ball rooms, reading rooms, restaurants, cafes, gaming rooms. Also theatres were built, and stages for music shows were mounted in parks. The paper is dedicated to these very buildings that came from several selected spas considered to be Polish and raised in the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth. On the one hand they are the oldest spa resorts (from the first half of the 19th century), the largest and operating until this very day: Busko, Ciechocinek, Druskienniki (Druskininkai, t. Lithuania), Iwonicz, Krynica, Solec, Szczawnica, and Truskawiec (Truskavets, t. Ukraine), as well as newer ones on the other (from the second half of the 19th century), but well known and still operating today: Zakopane and Połąga (Palanga, t. Lithuania). The paper is focused on wooden structures, since it was them that until the early 20th century determined the architectural landscape of Polish spas. With the majority having been destroyed, they are known only from iconographic materials and descriptions.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 4; 601-640
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura i urbanistyka XIX- i XX-wiecznych zespołów zabudowy wojskowej na obszarze Śląska. Typologia, stylistyka, rewaloryzacja zespołów – studium wstępne
The architecture and spatial disposition of 19thand 20th-century military building complexes in Silesia. Typology, design, regeneration – preliminary study
Autorzy:
Rudnicka-Bogusz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
zespoły koszarowe
Wrocław
architektura
obiekty administracji państwowej
architektura XIX w.
architektura XX w.
military complexes
architecture
objects of state administration
architecture of 19th c.
architecture of 20th c.
Opis:
Architektura powstająca jedynie na zamówienie konkretnego inwestora jest dziedziną sztuki najbardziej podatną na wpływy zewnętrzne. To wypełnianie przestrzeni nie tylko formą materialną, ale również treścią ideową. Szczególnie architektura budynków związanych z administracją państwową jest papierkiem lakmusowym społecznych i politycznych transformacji. Na obszarze Śląska zespoły architektury wojskowej powstawały w dwóch głównych fazach związanych ze wzrostem znaczenia militaryzmu w polityce wewnętrznej: Prus w 2. poł. XIX w. i III Rzeszy w latach 30. XX w. Miały emanować ideą siły i jedności państwa, zawierały jednak równocześnie cechy stylistyczne i zdobycze funkcjonalne swoich czasów (Werkbund; ekspresjonizm), przetworzone w myśl obowiązującej ideologii. Reprezentują tzw. Herrschaftsarchitektur – „architekturę władzy” – i miały decydujący wpływ na kształtowanie lokalnej tożsamości. Ze względu na pełnioną funkcję znajdujące się na omawianym obszarze zespoły architektury wojskowej zasiedlała po 1945 r. armia (polska lub radziecka), zapewniając im przeważnie należyte utrzymanie. Stanowiąc do niedawna obiekty strategiczne, pozostawały przez wiele lat poza zasięgiem możliwych badań i analiz. W wyniku wycofania wojsk Federacji Rosyjskiej w 1993 r. oraz postępującej restrukturyzacji Wojska Polskiego w ciągu ostatnich 20 lat wiele z tych obiektów zostało opuszczonych. Obecnie nieużytkowane lub sprzedane prywatnym właścicielom ulegają degradacji, wyburzeniom lub przebudowie, uniemożliwiającym ich zbadanie. Ratunkiem przed ich dekapitalizacją jest włączenie w przestrzeń miejską, aby nie podzieliły losu wielu bezpowrotnie utraconych obiektów architektury przemysłowej i zabytków techniki z tego samego okresu. W artykule omówiono problematykę budowy, typologii i stylistyki oraz stanu zachowania obiektów koszarowych na Śląsku. Jest to studium wstępne do opracowania tematu celowości i możliwości rewaloryzacji tych obiektów.
Architecture is the form of art most receptive to outer influences, because it is created entirely as a response to a specific demand. It fills the space not only with shapes but at the same time with ideas. This applies particularly to state-funded investments – administrative and government buildings – which by nature reflect social and political changes. In the researched area military installations were constructed in two main phases associated with the increase in militarism in the internal politics of Prussia and the German Reich – the second half of the 19th century and the 1930s – when multiple military facilities were built. The design was devised to emphasize their majesty and importance and so that they radiated the sense of unity and might of the state. At the same time they represented stylistic and functional characteristics of their times (Werkbund; expressionism), modified in accordance with the then-current ideology. These complexes represented the so called Herrschaftsarchitektur – the architecture of power – and they had important influence in shaping local identity communities on the verge of military conflict. After 1945, due to their function, the military installations were immediately inhabited by the Polish or Soviet army. As strategic objects, they were unavailable for research and analysis for many years, nevertheless in most cases, were properly maintained. When the Russian troops were withdrawn and the Polish Army was restructured, many installations were abandoned. Unused or else sold to private investors, they start to degrade, are demolished or remodeled, which in either case makes it difficult to study them. In order to save them, it is necessary to reintroduce them into the urban space, so that they do not share the fate of post-industrial edifices and engineering heritage of the same era, which were irreversibly lost. The article discusses the issues of construction, typology and stylistics and the state of preservation of the barracks in Silesia. It constitutes a preliminary study that aims to determine the benefits and possibility of restoration of these facilities.
Źródło:
Architectus; 2015, 2(42); 19-30
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność polskich architektów w Tbilisi w XIX i początkach XX wieku
Activities by polish architects in Tbilisi in the nineteenth and early twentieth century
Autorzy:
Opaska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366621.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Gruzja
Tbilisi
architektura XIX-XX w.
Georgia
architecture 19th-20th centuries
Opis:
W ciągu XIX i początkach XX wieku uformowała się w Tbilisi, wówczas siedzibie carskiego namiestnika Kaukazu i dynamicznie rozwijającym się centrum administracyjno - handlowym południa Rosji, kolonia polska licząca w 1876 r. 1592 a w 1910 r. już 7367 osób. Wśród licznych inżynierów, techników i robotników przemysłowych, lekarzy, nauczycieli oraz żołnierzy znalazło się także kilkudziesięciu architektów, rzeźbiarzy i malarzy polskiego pochodzenia. Oprócz mieszkających stale w gruzińskiej stolicy przyjeżdzali do Tbilisi również, w związku z realizacją różnorodnych inwestycji, polscy architekci z innych prowincji Cesarstwa Rosyjskiego. Na przełomie XIX i XX stulecia polscy projektanci oraz współpracujący z nimi przy wystroju wnętrz i elewacji rzeźbiarze i malarze - obok twórców narodowości gruzińskiej, niemieckiej, ormiańskiej i rosyjskiej — byli ważną częścią tamtejszego środowiska architektonicznego i artystycznego, o czym świadczy czy to zlecanie im ważnych i prestiżowych inwestycji, czy też fakt zajmowania przez nich wysokich urzędów w gubernialnej i miejskiej administracji architektoniczno - budowlanej. Dzieła polskich architektów w Tbilisi (m.in. Narcyza Zborzewskiego, Ksawerego Skórzyńskiego, Aleksandra Szymkiewicza, Aleksandra Stanisława Rogojskiego, Henryka Hryniewskiego, Bronisław Brochwicz-Rogóyski, Seweryna Nowomiejskiego, Pawła Zabłockiego-Dziesiatowskiego, Stanisława Mianowskiego, Konstantego Butkiewicza, Piotra Przybyszewskiego, Stefana Kryczyńskiego, Mikołaja Obłońskiego, Pawła Kognowickiego, Józefa Kognowickiego, Józefa Panasiewicza, Sawicz-Ryczgórskiego, J. Poznania, A. Nowaka), w tym szczególnie zaprojektowane przez nich gmachy publiczne, teatry, urzędy, instytucje, szkoły i siedziby organizacji oraz mieszkalne kamienice stanowią do dzisiaj istotny składnik krajobrazu architektonicznego gruzińskiej stolicy. W artykule przedstawiono sylwetki twórców oraz dzieła zrealizowane przez nich w Tbilisi, uwzględniajac także realizacje w innych gruzińskich miejscowościach, oraz krótko scharakteryzowano ich twórczy dorobek.
During the nineteenth and early twentieth century was formed in Tbilisi, the seat of the Russian Emperor Viceroy of the Caucasus and the booming administrative and shopping center in southern Russia, Polish colony, in 1876 numbering 1592, in 1910 already 7367 people. Among the many engineers, technicians and industrial workers, doctors, teachers and soldiers, were also the architects, sculptors and painters of Polish origin. In addition to who have lived continuously in the Georgian capital, came to Tbilisi, in connection with the implementation of diverse investment, Polish architects from other provinces of the Russian Empire. At the turn of the nineteenth and twentieth century Polish designers as well sculptors and painters cooperating with them to interior and elevation decoration - in addition architects Georgian, German, Armenian and Russian nationality - were an important part of the local architectural and art environment, as evidenced by ordering them important and prestigious investment, as well the fact that occupy high offices in the provincial and municipal a architectural - building administration. Works of Polish architects in Tbilisi (Narcyz Zborzewski, Ksawery Skórzyński, Aleksander Szymkiewicz, Aleksander Stanisław Rogojski, Henryk Hryniewski, Bronisław Brochwicz-Rogóyski, Seweryn Nowomiejski, Paweł Zabłocki-Dziesiatowski, Stanisław Mianowski, Konstanty Butkiewicz, Piotr Przybyszewski, Stefan Kryczyński, Mikołaj Obłoński, Paweł Kognowicki, Józef Kognowicki, Józef Panasiewicz, Sawicz-Ryczgórski, J. Poznań, A. Nowak), especially designed for them public buildings, theaters, headquarters offices, institutions and residential buildings account for up to today an important component of architectural landscape Georgian capital. The article presents the profiles of architects and artists, works executed by them in Tbilisi, their works in other Georgian towns, and briefly characterized their creative achievements.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2012, 57, 1; 3-34
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Architektura XIX i XX w." - sesja w Katowicach
Autorzy:
Olszewski, Andrzej K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537704.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
sesja architektoniczna w Katowicach 1975
„Architektura XIX i XX w.”
zabytkowy układ przestrzenny Katowic
ewidencja zabytków Katowic
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1976, 3; 235-236
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„W FABRYCE, SALONIE, TEATRZE I KAWIARNI – ŁÓDZKIE WNĘTRZA XIX I XX WIEKU” Sesja naukowa, Łódź, 8-9 listopada 2007 r.
“IN A FACTORY, A SALON, A THEATRE AND A CAFE – ŁÓDŹ INTERIORS IN THE NINETEENTH AND TWENTIETH CENTURY” Scientific Session, Łódź, 8-9 November 2007
Autorzy:
Maksymiuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535460.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
„Sztuka w Łodzi”
łódzka architektura rezydencjonalna
rewitalizacja zabytków Łodzi
Opis:
Afifth session from a series of scientific meetings organised since 1998 upon the initiative of the Łódź Branch of the Society of Polish Historians of Art was held on 8-9 November 2007 in Łódź. The debates, entitled “In a Factory, a Salon, a Theatre and a Cafe – Łódź Interiors in the Nineteenth and Twentieth Century”, took place in the Biedermann Palace and the Scheibler Palace. The first day included a presentation of local residential architecture from the turn of the nineteenth century and the outcome of the most recent research concerning its authors; the participants also sought an answer to questions relating to the origin, message and significance of forms, styles, as well as iconographic and decorative motifs popular in this architecture. The next day was devoted to, i. a. the results of a survey conducted in British archives, casting new light on authorship and analysing the development of spatial forms of the local factories, which entailed a presentation of the newest projects of a revitalisation of certain historical buildings and a discussion of such elements of interior design and outfitting as plush and etched window panes. A film virtually reconstructing old fabrics showed the potential of the contemporary documentation of historical monuments. An evening meeting featuring the exhibition ”Łódź Architecture in Drawings by Tadeusz Mycek” took place at the Museum of Cinematography Gallery, located in the cellars of the Scheibler residence.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 2; 22-23
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje dekoracji ceramicznej w przestrzeni industrialnej dawnej cegielni w Nowogrodźcu koło Bolesławca (1864–2012)
Features of ceramic decoration in industrial space of the Former Clinker Works in Nowogrodziec near Bolesławiec (1880–1930)
Autorzy:
Łukaszewicz-Jędrzejewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/167787.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
architektura industrialna
elewacja ceglana
ceramiczna dekoracja
wzornik
estetyka dekoracji XIX/XX wieku
dokumentacja konserwatorska
industrial monuments
clinker work
ceramic ornament
pattern
aesthetics of the XIX/XX century decorations
catalogue of detail
Opis:
Artykuł jest próbą zdefiniowania pozaestetycznych funkcji dekoracji w zespole industrialnym. Zespół dawnej klinkierni w Nowogrodźcu powstałej w 1864 roku jest jednostkowym przykładem zachowanego na Dolnym Śląsku założenia industrialnego, w którym oprócz funkcjonalnych cech zakładu, dużą rolę odgrywa bogata i zróżnicowana pod względem chronologicznym i stylistycznym dekoracja elewacji. Występuje ona na wszystkich budynkach zespołu, tworząc unikalny rodzaj plenerowego wzornika asortymentu pochodzącego z lat 1870–1940/2010. Są to fryzy, plakiety, płytki ceramiczne, kształtki terakotowe formy oraz rozbudowane przedstawienia figuralne – zoomorficzne, floralne, fantastyczne, przykłady szkliwa i barwienia ceramiki oraz wzorcowe zestawy dekoracyjne w funkcji reklamy zewnętrznej. Oprócz wartości estetycznej mają one szereg funkcji pozaestetycznych ważnych dla badaczy kultury industrialnej – funkcje normatywne, techniczne, technologiczne, analityczne (stan zachowania ceramiki elewacyjnej), identyfikacji i reklamy zakładu oraz podstaw do wydawania decyzji i podejmowania prac konserwatorskich. Próba odczytania pozaestetycznych walorów dekoracji prezentuje rozbudowane metodologiczne podejście do procedur dokumentacji obiektów industrialnych.
The article presents the results of documentation works underway at the historical complex of buildings of the former clinker works. They were the basis for entering the site and the unique decorative elements into the register of technological and industrial monuments. The clinker works in Nowogrodziec, built between 1864–1930, are an example of industrial complex in which, apart from purely functional features – the spatial arrangement and the structure of buildings serving technological needs – we also find the ceramic facade ornaments. They are present on administrative and production buildings (pattern shop, mould room, raw materials storage facilities, drying room, furnace rooms, and chimneys). Chronological stratification of the complex made it possible to date the glazes, plaques, ceramic tiles, figures and individual ornamental motifs appearing on the building facades. The ornaments serve also as a presentation of ceramic techniques and technology – colourful glazes and masses. Another characteristic feature of these decorations is the rich variety of motifs, compositions and techniques found frequently within a single building. It constitutes a type of an “outdoor” catalogue of architectural elements, details and terracotta sculpture forms manufactured at the works from the beginning of its operation until 1980’s. The efforts to document the complex made it possible to confirm the hypothesis that the ornaments constituted a standard of reference. In addition to the aesthetic value, they have a number of non-essential functions important for industrial culture researchers – normative, technical, technological, analytical functions (state of the facade ceramics), identification and advertising of the plant and the basis for decision making and conservation. The attempt to read the non-ethical values of the decoration presents an elaborate methodological approach to documentation procedures of industrial objects. Apart from their aesthetic value, the ornaments are normative in character, of importance for conservation or preservation decisions made in connection with the planned revitalization of the site.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2017, R. 68, nr 5, 5; 6-9
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Układy dworsko-folwarczne w ich kształcie w 2. połowie XIX i z początku XX wieku w krajobrazie współczesnego miasta
Small Stately Homes of the Second Half of the 19th Century and the Beginning of the 20th Century in the Landscape of a Modern City
Autorzy:
Łakomy, Katarzyna
Steuer-Jurek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057006.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:
urbanistyka
dwelling house and farm complexes
spatial composition
architecture
urban planning
układy dworsko-folwarczne
układy przestrzenne
architektura
Opis:
In Upper Silesia, many small stately homes developed in the period from the seventeenth to the early twentieth century. These small manor houses usually consisted of two parts: a dwelling house and a farm, and generally were established in suburban areas. Permanent component of this type of manors was verdure. Most of such buildings did not survive to this day, and even those that managed to survive either fell into disrepair or underwent many reconstructions. The article aims to present the issue of the small residences of the nobility of Upper Silesia, which now are located within administrative areas of present cities, discussing problems of transformation of these small mansions and their contemporary state of preservation. The study is based mainly on verification of their compositional systems, characteristics of the immediate surroundings and architecture, as well as accompanying verdure.
Na Górnym Śląsku, w okresie od XVII do początków XX wieku, licznie rozwinęły się drobne siedziby szlacheckie. Zespoły te, zazwyczaj złożone z części dworskiej (o funkcji mieszkalnej) oraz gospodarczej, na ogół powstawały na terenach podmiejskich. Stałym komponentem tego typu założeń była zieleń. Obecnie wiele z nich nie zachowało się, natomiast te, które przetrwały, w większości znajdują się w stanie ruiny lub są mocno przebudowane. Artykuł ma na celu przedstawienie zagadnienia dotyczącego niewielkich siedzib szlachty górnośląskiej, które obecnie znajdują się na obszarach administracyjnych współczesnych miast. Przedstawiona została problematyka przemian tych układów oraz współczesny stan zachowania. W dużej mierze badania oparte są na prześledzeniu ich układów kompozycyjnych, charakterystyki najbliższego otoczenia i architektury, a także zieleni towarzyszącej.
Źródło:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2016, 4, 4; 52-74
2353-2734
Pojawia się w:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The issues of preservation and revitalization of residential, public and industrial buildings from the second half of the 19ᵗʰ and early 20ᵗʰ centuries in Kyiv and Krakow
Zagadnienia konserwacji i rewitalizacji budynków mieszkalnych, publicznych i przemysłowych z drugiej połowy XIX i początku XX wieku w Kijowie i Krakowie
Autorzy:
Kulikov, Petro
Dyomin, Mykola
Chernyshev, Denys
Kuśnierz-Krupa, Dominika
Krupa, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217548.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
spatial development
Kyiv
Krakow
preservation
revitalization
residential and industrial architecture
rozwój przestrzenny
Kijów
Kraków
ochrona
rewitalizacja
architektura mieszkalna
architektura przemysłowa
Opis:
The article concerns the characteristic features of the formation of historical buildings during the period of dominance of historicism and secession in architecture, as well as their contemporary adaptations to new functions and the condition of preservation in the aspect of conservation. As recent experience from the cities in Poland (Krakow) and Ukraine (Kiev) show, basic problems with the protection of the historical resources result from the lack of social education in the field of cultural heritage protection, non-compliance with applicable regulations and insufficient consideration of protection tasks in current planning policy. It should also be noted that in many cases, historical buildings and complexes (of administrative, cultural, residential or industrial function), shaped at the end of the 19ᵗʰ and the beginning of the 20ᵗʰ century, no longer meet modern standards. This often leads to social conflicts, threatens their existence and value, which can be lost through unprofessional modernization, reconstruction or adaptation works.
Artykuł dotyczy charakterystycznych cech kształtowania budynków historycznych w okresie dominacji historyzmu i secesji w architekturze, a także ich współczesnych adaptacji do nowych funkcji oraz stanu zachowania w aspekcie konserwatorskim. Jak pokazują ostatnie doświadczenia z terenu miast Polski (Kraków) oraz Ukrainy (Kijów), podstawowe problemy z ochroną historycznego zasobu wynikają z braku edukacji społecznej w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, nieprzestrzegania obowiązujących przepisów oraz niedostatecznego uwzględnienia zadań ochronnych w bieżącej polityce planistycznej. Należy także zauważyć, że w wielu przypadkach historyczne obiekty i zespoły (o funkcji administracyjnej, kulturalnej, mieszkalnej czy przemysłowej), ukształtowane na końcu XIX i na początku XX wieku, nie spełniają już współczesnych standardów. Prowadzi to wielokrotnie do konfliktów społecznych, zagraża ich egzystencji oraz wartości, która może zostać zatracona poprzez nieprofesjonalnie przeprowadzone prace modernizacyjne, przebudowy czy adaptacje.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 60; 140-146
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany architektoniczne Skawiny w 2 połowie XIX i na początku XX wieku. Cz. I. Zakłady przemysłowe
Architectonic transformations of Skawina during the 2nd part of the 19th and the beginning of the 20th century. Part I. Industrial plants
Autorzy:
Krupa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218246.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Skawina
rozwój przestrzenny miasta
wiek XIX
architektura przemysłowa
spatial development of the town
19th century
industrial architecture
Opis:
Miasto Skawina jest średniowiecznym ośrodkiem, założonym w 1364 roku przez króla Kazimierza Wielkiego, w oddaleniu o 15 km na południowy zachód od Krakowa, ówczesnej stolicy Polski. Artykuł ten dotyczy przemian architektonicznych, jakie zaszły w mieście w 2 połowie XIX i na początku XX wieku. Wówczas to na skutek rozwoju przemysłu Skawina zaczęła zmieniać swój charakter. W miejsce drewnianej zabudowy, która w większości otaczała rynek jeszcze w 1 połowie XIX wieku, zaczęto budować murowane dwu- i trzykondygnacyjne kamienice, zaś na obrzeżach – pierwsze zakłady przemysłowe. Artykuł opisuje kierunki owych przemian.
The town of Skawina is a medieval centre founded in 1364 by king Kazimierz Wielki (Casimir the Great), 15 km to the south-west from Krakow, the then capital of Poland. This article concerns architectonic transformations that took place in the town during the 2nd half of the 19th and the beginning of the 20th century. It was then that Skawina began to change its character as a result of the development of industry. The timber housing which mostly surrounded the main market as late as the 1st half of the 19th century, was slowly replaced with the masonry two- and three-storey tenement houses, while on the outskirts – the first industrial plants. The article describes trends in those transformations.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 35; 41-46
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy systemu przeciwpożarowego Wrocławia z przełomu XIX i XX w.
Elements of the Wrocławs fire protection system from the turn of the 19th and 20th century
Autorzy:
Kozaczek, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2193014.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Słowa klucze: architektura
infrastruktura
straż pożarna
Wrocław
Key word: architecture
infrastructure
fire station
Opis:
W artykule omówiono istniejący już od średniowiecza system ochrony przeciwpożarowej Wrocławia oraz opisano jego rozbudowę , która nastąpiła dopiero w 2. połowie XIX w. Przedstawiono rozwój terytorialny miasta i udoskonalenie jego infrastruktury, które zbiegły się w czasie z wprowadzeniem zawodowej służby strażackiej. Analizy koncentrycznego rozmieszczenia remiz wykazały usprawnienie ich działania i skrócenie czasu reakcji. Wprowadzenie telegrafów, terminali zawiadamiania pożarowego, rozbudowa sieci wodociągowej i komunalnych hydrantów wpłynęły na bezpieczeństwo metropolii. Przeprowadzone badania zobrazowały, jaki wpływ miały na kształtowanie tkanki miejskiej, wielkich dzielnic mieszkaniowych i układ skoncentrowanych w centrum gmachów użyteczności publicznej. Inwentaryzacja infrastruktury przeciwpożarowej, która niegdyś stanowiła o nowoczesności i niezależności metropolii, pokazała jej dzisiejszy stan.
The article discussed the fire protection system of Wrocław existing since the Middle Ages and describes its extension, which took place not earlier than the 2nd half of the 19th century. The territorial development of the city and the improvement of its infrastructure coincided with the introduction of professional fire service. Conducted research on the concentric arrangement of the fire-stations showed improvement in their operation and shortened the reaction time. The introduction of telegraphs, fire notification terminals, extension of the water supply network and municipal hydrants affected the security of the metropolis. The research carried out showed what effect they had on the shaping of the urban tissue, the large residential districts and the system of public facilities concentrated in the center of these buildings. Inventory of the fire infrastructure which once determined the modernity and independence of the metropolis, showed its present state.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Badania podstawowe i ich dokumentowanie; 61-70
9788374930437
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies