Wszystkie pola: architecture of church - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Особенности развития деревянного культового зодчества Беларуси
Cechy rozwoju religijnej architektury drewnianej Białorusi
Features of development of wooden religious architecture of Belarus
Autorzy:: Kozar, N.
Rajczyk, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2068511.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Częstochowska
Tematy:: cerkiew
architektura drewniana
architektura białoruska
architektura sakralna
architektura XVIII w.
architektura XIX w.
budownictwo sakralne
Białoruś
church
wooden architecture
Belarusian architecture
sacral architecture
architecture of 18th c.
architecture of 19th c.
sacral building
Belarus
Opis:: W artykule przedstawiono główne zasady tworzenia kompozycji architektonicznej drewnianych świątyń na Białorusi oraz przeanalizowano sposoby ich wznoszenia.
The main principles of composition formation for wooden temples of Belarus and the methods of their erection are in the focus of attention in this paper.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2013, 19 (169); 44--51
0860-7214
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Неизвестный рисунок супрасльского храма. Архитектура на пограничье культур Востока и Запада
Unknown drawing of the Suprasls church. Architecture on a border zone of cultures of the East and the West
Autorzy:: Баженова, Ольга
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171292.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: рисунок
иконография
Супрасль
машикули
ренессансные
формы
Ломбардия
Opis:: In the article for the first time a drawing with the image of Suprasls church of the second half of the 17th century is entered into scientific circulation. According to the new iconography, the previously unknown completion of the temple with pear-shaped domes with lanterns opens. The author proposes hypothesis about possible interconnection of stylistics of Suprasl defensive church with theoretical and practical heritage of architect of Early Renaissance Antonio Filarate, the builder of Sforziana fortress in Milan.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 151-158
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Культурний простір Гетьманщини доби Данила Апостола
Сultural Space of the Hetmanate in the Times of Danylo Apostol Rule
Autorzy:: Pryszliak, Wołodymyr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1844490.pdf
Data publikacji:: 2015-07-26
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: culture
cultural policy
literature
church architecture
national identity
hetman
Zaporosian Host
Russian Empire
Hetmanate
Danylo Apostol
Opis:: This article explores the social and cultural life of the historical circumstances of the Cossack Hetmanate under the rule of Hetman Danylo Apostol in the 1727–1734. Based on lesser-known archival and published sources the main forms of cultural and spiritual life of Ukraine in the very time period is highlighted: education, literature, church building. Particular attention is paid to cultural policy, main areas of cultural and spiritual development and features of the Hetmanate cultural space in the context of adaptation or confrontation of the autonomous Cossack Ukraine vis-à-vis policy of centralization and incorporation of the newly emerging Russian Empire. Iinternal connections and patterns of Ukrainian cultural process in the late Baroque, its role and place in the formation of Ukrainian national identity are traced.
Źródło:: Studia Ucrainica Varsoviensia; 2015, 3; 331-346
2299-7237
Pojawia się w:: Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Из истории строительства и реставрации ансамбля деревянных церквей на острове Кижи
Z historii budowy i renowacji zespołu architektonicznego cerkwi drewnianych na wyspie Kizhi
From the history of construction and restoration of wooden churches ensemble on Kizhi Island
Autorzy:: Kozar, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2068515.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Częstochowska
Tematy:: cerkiew
architektura drewniana
architektura rosyjska
architektura sakralna
architektura XVIII w.
architektura XIX w.
budownictwo sakralne
renowacja
Rosja
church
wooden architecture
Russian architecture
sacral architecture
architecture of 18th c.
architecture of 19th c.
sacral building
restoration
Russia
Opis:: W artykule przedstawiono historię zespołu architektury drewnianej na wyspie Kizhi (Rosja). Rozpatrzono podstawowe cechy architektoniczne i konstrukcyjne cerkwi Preobrażenskiej (z 1714 r.) i Pokrowskiej (z 1764 r.) oraz dzwonnicy (z 1874 r.). Przeanalizowano wyniki głównych etapów prac konserwatorskich w cerkwiach Preobrażenskiej i Pokrowskiej. Dokonano analizy nowoczesnych metod rekonstrukcji, w tym „liftingu”.
This paper deals with the history of the ensemble of wooden architecture on Kizhi Island (Russia). The main compositional features of the Transfiguration Church (1714), the Church of the Intercession (1764) and bell tower (1874) are under consideration. The results of the main stages of restoration works in the Transfiguration Church are shown. The analysis of the modern methods of reconstruction among then „lifting”, has been done.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2013, 19 (169); 35--43
0860-7214
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Дослідження пам’яток кам’яної сакральної архітектури ніез «Переяслав» (1991–2020): історіографія проблеми
Research of monuments of stone sacred architecture of the nher «Pereiaslav» (1991–2020): historiography
Autorzy:: Вовкодав (Vovkodav), Вікторія (Viktoriia)
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2177499.pdf
Data publikacji:: 2022-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: пам’ятка архітектури
сакральна споруда
собор
дзвіниця
церква
architectural monument
sacred building
cathedral
bell tower
church
Opis:: An attempt at historiographical analysis dedicated to the monuments of stone sacred architecture of the National Historical and Ethnographic Reserve «Pereiaslav» was made in this research. These monuments are listed on the State Register of Immovable Monuments of Ukraine by the Resolution of the Cabinet of Ministers of Ukraine № 929 of October 10, 2012 under security numbers: 100030/1-N, 100030/2-N, 100031/1- N, 100031/2-N. These include: Ascension Cathedral (1700), St. Michael’s Church (1750) and the bell tower with the refectory of St. Michael’s Church (1747). The bell tower of Ascension Cathedral (1770–1776), which is on the balance of Pereiaslav UTC and is an integral part of the complex of monuments of Ascension Monastery 1700–1776, was taken into account too. The results of the study of the above sacred monuments should be considered as part of the author’s research. The subject of this research is the study of scientific literature on cultural heritage sites of the National Historical and Ethnographic Reserve «Pereiaslav». Publications on this issue should be considered within two periods: the soviet (1954−1991) and modern (1991−2019). An overview of scientific works published during the modern period, characterized by an increase of scientific interest in sacred stone monuments of architecture of the National Historical and Ethnographic Reserve «Pereiaslav» was offered in this study. In order to convenience of perception, we divided these studies into two groups according to their thematic content. The first one includes publications directly devoted to the study of these objects. Among the researchers in this group are: D. A. Teteria, M. T. Tovkailo, O. V. Yurchenko, L. M. Nabok, O. V. Kolybenko, V. V. Vecherskyi, V. P. Melnyk, I. V. Bilchenko and other. Another group consists of generalized and fragmentary researches, related to the study of the history of Pereiaslav and Ukraine in general. These include studies of various thematic areas, where monastic complexes of Pereiaslav are mentioned in a certain aspect. Among the researchers in this group are: O. V. Lesyk, V. V. Nikitina, M. I. Sikorskyi, H. M. Buzian, M. V. Rodobudko, O. V. Tkachenko, N. M. Soloviova, V. M. Lialko, H. P. Tkachenko, N. H. Tkachenko, L. V. Lykhovyd, I. I. Kucherenko, S. O. Korkach, A. Kuzmenko, N. V. Kostenko, Yu. V. Avramenko, O. I. Tonkonoh, V. M. Shakula, O. M. Zham, O. A. Horbovyi, L. V. Naumenko, S. M. Zuber, S. M. Zakharchenko ta Yu. S. Fihurnyi, Yu. A. Mytsyk ta I. Yu. Tarasenko, V. Yu. Vysharovskyi, S. S. Dembitskyi, N. V. Kostiuk, I. H. Dunaina, S. A. Teteria, N. A. Boiko, M. V. Shkira, N. M. Shkira, A. O. Ivanenko, O. A. Tarapon, T. Yu. Nahaiko, S. V. Taranets, V. A. Lokha, V. P. Kotsur, O. I. Hurzhii, O. L. Lastovska and other. Our work on collecting and systematizing scientific literature on stone sacred monuments of architecture will be used in the future during the creation of a bibliographic index of works on objects under the operational management of the NHER «Pereiaslav».
У цій розвідці здійснено спробу історіографічного аналізу праць, присвячених пам’яткам кам’яної сакральної архітектури Національного історико-етнографічного заповідника «Переяслав», що внесені до Державного реєстру нерухомих пам’яток України Постановою Кабінету Міністрів України № 929 від 10 жовтня 2012 р. під охоронними номерами: 100030/1-Н, 100030/2-Н, 100031/1-Н, 100031/2-Н. До них належать: Вознесенський собор (1700 р.), Михайлівська церква (1750 р.) та дзвіниця з трапезною Михайлівської церкви 1747 р. До уваги також взято дзвіницю Вознесенського собору (1770–1776 рр.), яка знаходиться на балансі Переяславської об’єднаної територіальної громади і є невід’ємною частиною комплексу пам’яток Вознесенського монастиря (1700–1776 рр.). Результати дослідження, зазначених вище сакральних пам’яток, необхідно розглядати як частину розвідки автора, предметом якої є вивчення наукової літератури про об’єкти культурної спадщини Національного історико-етнографічного заповідника «Переяслав». Значний масив наукових публікацій з цієї проблематики варто розглядати в межах двох періодів: радянського – 1954–1991 рр. та сучасного – 1991–2019 рр. У цьому дослідженні запропоновано огляд наукових праць, що вийшли друком впродовж сучасного періоду, характерною ознакою якого є збільшенням наукового інтересу до кам’яних сакральних пам’яток архітектури Заповідника. Для зручності сприйняття ці студії ми розділили на дві групи відповідно до їх тематичного наповнення. До першої – віднесені публікації, що безпосередньо присвячені вивченню вказаних об’єктів. Серед дослідників цієї групи варто згадати: Д. А. Тетерю, М. Т. Товкайла, О. В. Юрченка, Л. М. Набок, О. В. Колибенка, В. В. Вечерського, В. П. Мельник, І. В. Більченко тощо. Іншу групу складають розвідки узагальнюючого та фрагментарного характеру, пов’язані з вивченням історії Переяславщини та України загалом. До них належать дослідження різного тематичного спрямування, де у певному аспекті згадуються монастирські комплекси м. Переяслава. До пошукчів другої групи відносяться: О. В. Лесик, В. В. Нікітіна, М. І. Сікорський, Г. М. Бузян, М. В. Родобудько, О. В. Ткаченко, Н. М. Соловйова, В. М. Лялько, Г. П. Ткаченко, Н. Г. Ткаченко, Л. В. Лиховид, І. І. Кучеренко, С. О. Коркач, А. Кузьменко, Н. В. Костенко, Ю. В. Авраменко, О. І. Тонконог, В. М. Шакула, О. М. Жам, О. А. Горбовий, Л. В. Науменко, С. М. Зубер, С. М. Захарченко та Ю. С. Фігурний, Ю. А. Мицик та І. Ю. Тарасенко, В. Ю. Вишаровський, С. С. Дембіцький, Н. В. Костюк, І. Г. Дунайна, С. А. Тетеря, Н. А. Бойко, М. В. Шкіра, Н. М. Шкіра, А. О. Іваненко, О. А. Тарапон, Т. Ю. Нагайко, С. В. Таранець, В. А. Лоха, В. П. Коцур, О. І. Гуржій, О. Л. Ластовська та ін. Пророблена нами робота зі збору та систематизації наукової літератури про кам’яні сакральні пам’ятки архітектури в подальшому буде використана під час створення бібліографічного покажчика праць, присвяченого об’єктам, що перебувають в оперативному управлінні НІЕЗ «Переяслав»
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 7(4); 99-119
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Znaczenie sztuki w przekazie wiary w nauczaniu ojcȯw Kościoła
THE SIGNIFICANCE OF ART IN PASSING ON THE FAITH IN THE TEACHINGS OF EARLY CHRISTIAN WRITERS
Autorzy:: Krawczyk, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/490120.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:: sztuka wczesnochrześcijańska
ojcowie Kościoła o sztuce
Tertulian
Paulin z Noli
Orygenes
Grzegorz Wielki
Jan Damasceński
II Sobór Nicejski
Early Christian art and architecture
Fathers of the Church about the art
Tertullian
Paulinus of Nola
Origen
Gregory the Great
John Damascene
Second Council of Nicaea
Opis:: Christianity is the religion of the word and image. Both the word and image play an important role in the process of passing on the faith. The attitude of early Christianity to art was determined by two important factors. Firstly, in Christian communities which were formed by converted Jews, the Old Testament prohibition against images and worshipping them was strongly em- phasized; secondly they feared idolatry. The first apologists of the 2nd century (Aristides, Tatian the Assyrian, Justin Martyr, Tertullian and Origen) explicitly scorned production of any images. In the 4th century, when Christianity was growing in signi cance and building Christian churches was permitted, then Christian writers such as: Saint Basil the Great, Gregory of Nyssa, Hypatius of Ephesus and Paulinus of Nola started to express their opinions on these issues in a less adamant way than it happened in the rst three centuries. In the 6th and 7th century, thanks to Saint Gregory the Great (Pope Gregory I) and John of Damascus, the Church’s attitude to art crystallized and eventually art was given due respect. is several century long discussion on the role of “representational art” in Christianity culminated during the second Council of Nicaea.
Źródło:: Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 113-121
1234-8880
Pojawia się w:: Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zmiany w postrzeganiu prezbiterium przy różnej długości nawy. Kościół tunelowy w badaniach okulograficznych
Changes in the perception of a presbytery with a different nave length. Funnel church in eye tracking research
Autorzy:: Rusnak, Marta
Chmielewski, Piotr
Szewczyk, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293395.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: okulografia
katedra gotycka
percepcja architektury
kościół tunelowy
prezbiterium
eye tracking
Gothic cathedral
perception of architecture
funnel church
presbytery
Opis:: Tekst stanowi drugą z trzech części raportu dotyczącego sondażu okulograficznego przeprowadzanego w 2017 r. w Katedrze Historii Architektury, Sztuki i Techniki na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Badania dotyczyły charakterystyki zapoznawania się z zabytkowymi budowlami. Pierwsza część omawiała zarejestrowany przez autorów sposób zapoznawania się z głębią nawy głównej kościoła gotyckiego. Podobnie jak w poprzednim artykule, także w niniejszej pracy na potrzeby eksperymentu wykorzystano wizualizacje XIII- i XIV-wiecznych katedr francuskich. Autorów interesowało, na ile długość nawy głównej gotyckiej katedry przekłada się na percepcję całego układu oraz czy i kiedy obserwatorzy są bardziej skłonni do koncentracji swojej uwagi wzrokowej, identyfikując prezbiterium. Zjawisko, w którym wraz ze wzrostem długości nawy świątyni wzrok człowieka jest znacznie mocniej przyciągany przez strefę prezbiterialną, nazywa się także efektem kościoła tunelowego.
This paper constitutes the second part of a three-part report considering an eyetracking survey that took place in 2017 at the Department of History of Architecture, Art and Technique at the Wrocław University of Science and Technology. The study focused on how people perceive historic buildings. The first part of the report discussed the way people perceive the depth of the nave of a Gothic church. In the second part the researchers were interested in how the length of the nave affects the perception of the entire layout of the church and in what circumstances the observers are most willing to pay attention to the area of the presbytery. The survey included the testing of the so-called tunnel church effect theory, according to which the longer the nave, the more attention is paid to the presbytery.
Źródło:: Architectus; 2019, 2 (58); 73-83
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zespół pobernardyński we Wrocławiu – historia przekształceń i powojenna odbudowa. Projekt skrzydła wschodniego z 1962 r. jako prekursorskie rozwiązanie konserwatorskie
Post-Bernardine complex in Wrocław – the history of transformations and the post-war rebuilding. The 1962 project of the eastern wing as a pioneering restoration solution
Autorzy:: Grodzka, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/294211.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Muzeum Architektury we Wrocławiu
Małachowicz Edmund
klasztor bernardynów
kościół św. Bernarda
Museum of Architecture in Wrocław
Bernardine monastery
Church of St Bernard
Opis:: Artykuł opisuje fazy odbudowy i adaptacji zespołu pobernardyńskiego we Wrocławiu na Muzeum Architektury w latach 1956–1974, prowadzonej przez Edmunda Małachowicza. Przedstawiono krótki rys historyczny oraz skrócony opis zniszczeń budowli po II wojnie światowej. Odbudowa zespołu klasztornego trwała blisko 18 lat. Z całego tego okresu wyodrębniono trzy fazy powstawania kompleksu. Dla każdej z nich wykazano związki z obowiązującymi wówczas tendencjami w polskiej praktyce konserwatorskiej oraz wskazano szczególnie interesujące rozwiązania projektowe. Opis każdego z etapów projektu wykonano na podstawie niepublikowanej dotąd dokumentacji archiwalnej.
The article describes the phases of reconstruction and adaptation of the Bernardine monastery in Wrocław to the Museum of Architecture in the years 1956–1974 by Edmund Małachowicz. The paper presents a brief history of the creation of structures and a brief description of the destruction of buildings after World War II. Rebuilding of the monastery was carried out for nearly 18 years. In all of this period three phases of coming into existence of the complex were isolated. For each of these connection with current trends in the Polish conservation practice have been demonstrated and particularly interesting design solutions have been indicated. The description of each stage of the project was based on previously unpublished archival documentation.
Źródło:: Architectus; 2016, 1 (45); 7-18
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Zespół kościelno-klasztorny trynitarzy w Beresteczku: historia, pierwotny kształt, stan zachowania
Trinitarian church-monastery complex in Berestechko: history, original shape, state of preservation
Autorzy:: Sobczyńska-Szczepańska, Mirosława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218578.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: architektura sakralna
Beresteczko
trynitarze
ochrona dziedzictwa
sacral architecture
Berestechko
Trinitarians
heritage conservation
Opis:: Zespół kościelno-klasztorny trynitarzy w Beresteczku należał do największych kompleksów zakonnych na Wołyniu. Kościół z lat 1711–1726, w latach siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych XVIII wieku otrzymał wysokiej klasy artystycznej nowe wyposażenie oraz polichromię, dzięki którym jego wnętrze zyskało jednorodny, rokokowy charakter. Po kasacie w roku 1832 nieużytkowany gmach klasztoru popadł w ruinę i został rozebrany na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku. Kościół potrynitarski pełnił funkcję świątyni parafialnej do podpalenia przez banderowców w roku 1944. Po II wojnie światowej mieścił się w nim magazyn, który po kilku latach został przeniesiony, ponieważ nadwyrężony pożarem dach groził zawaleniem. Mimo że w 1963 budowla została wpisana na listę zabytków architektury, na początku lat osiemdziesiątych z jej dachu zerwano blachę. W wyniku interwencji Benedykta Gajewskiego, geografa pochodzącego z Beresteczka, w roku 1988 decyzją władz obwodu wołyńskiego rozpoczął się remont świątyni, w którego ramach wykonano jedynie nową konstrukcję dachu i pokryto ją papą oraz odnowiono prawą wieżę fasady. W roku 2001, w przededniu 350. rocznicy bitwy pod Beresteczkiem, dach został pokryty blachą, co jednak z powodu braku obróbek blacharskich i rynien nie zabezpieczyło murów przed zawilgoceniem. Tylko natychmiastowy remont może zapobiec dalszej degradacji budowli.
The Trinitarian church and the adjacent monastery in Berestechko formed one of the largest religious building complexes in Volhynia. The temple, built between 1711 and 1726, in the 1770s and early 1780s received new furnishings and polychromy of a high artistic level, thanks to which its interior gained a homogenous, rococo character. After the suppression of the monastery in 1832, its unused building fell into ruin and was demolished in the 1880s. The former Trinitarian church served as a parish church to be set on fire by the Banderites in 1944. After the Second World War, it housed a warehouse which was moved after a few years because the roof, damaged by fire, threatened to collapse. Despite the fact that the building was placed on the list of architectural monuments in 1963, in the early 1980s the metal sheet was torn from its roof. In 1988, as a result of the intervention of Benedict Gajewski, a geographer from Berestechko, by the decision of the authorities of the Volhynia region, the renovation of the temple began. Nevertheless, only a new roof construction was made and covered with tar paper and the right tower of the facade was renovated. In 2001, on the eve of the 350ᵗʰ anniversary of the Battle of Berestechko, the roof was covered with sheet metal, which however, due to the lack of flashings and a guttering system, did not protect the walls from moisture. Only an immediate renovation can prevent further degradation of the building.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2020, 61; 45-59
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Zastosowanie metody georadarowej w badaniach dawnej architektury: relikty gotyckiego kościoła w Trzygłowie/Trieglaff (gm. Gryfice, Pomorze Zachodnie)
Application of the ground–penetrating radar method in research of past architecture: relicts of the gothic church at Trzygłów (com. Gryfice)
Autorzy:: Welc, Fabian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407995.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: georadar
geofizyka
architektura
archeologia
gotyk
GPR
geophysics
architecture
archaeology
Gothic
Opis:: Metoda georadarowa jest od wielu lat stosowana z powodzeniem w archeologii. Zaczyna być również standardem w nieinwazyjnych badaniach dawnej architektury. Największym problemem w implementacji tej metody na stanowiskach z reliktami architektonicznymi są rozległe warstwy gruzu, niwelacje, roślinność oraz elementy infrastruktury, które znacząco utrudniają pomiar oraz interpretację uzyskanych wyników. Pomimo tych ograniczeń, prawidłowo zaplanowane i wykonane badania georadarowe, nawet na niewielkim obszarze, mogą dostarczyć bardzo istotnych informacji dotyczących znajdujących się pod ziemią pozostałości dawnych budowli. Co więcej, wyniki profilowania georadarowego zintegrowane z danymi historycznymi pozwalają na trójwymiarową rekonstrukcję niezachowanego na powierzchni ziemi zabytku. Przykładem mogą być prezentowane w niniejszym artykule wyniki badań georadarowych reliktów gotyckiego kościoła św. Elżbiety w Trzygłowie (dawniej Trieglaff – wieś w gminie Gryfice, północno-zachodnia Polska). Świątynię tą rozebrano w 1955 roku. Wyniki rozpoznania geofizycznego w połączeniu z kwerendą materiałów archiwalnych pozwoliły na zobrazowanie przestrzenne (3D) wyglądu nieistniejącego już kościoła i niejako ponowne przywrócenie go lokalnej społeczności. Zaprezentowane tu podejście powinno być standardem w badanych architektonicznych zabytkowych budowli z użyciem metod nieinwazyjnych, co autor niniejszego opracowania proponuje określić terminem geofizyka architektury.
The ground-penetrating radar (GPR) method has been used for many years in archaeological research. However, this method is still not widely used in studies of past architecture. The biggest problem in implementing the GPR in sites with archaeological relics are the extensive layers of rubble, leveling, vegetation, and infrastructure elements which significantly hinder the measurement and interpretation of the results obtained. Despite these limitations, properly planned and executed GPR studies, even in a small area, can provide very significant information on the remains of ancient buildings located underground. Moreover, the results of GPR profiling, integrated with historical data, allow for a three-dimensional reconstruction of searched architectural relics, not preserved above ground. An example may be the results of an GPR studies, presented in this article, performed on relics of the Gothic church of St. Elisabeth at Trzygłów (village in the commune of Gryfice, north – western Poland). This building was demolished in 1955. The results of the geophysical reconnaissance combined with a search of archival material, made it possible to visualise spatially (3D) the appearance of the non-existent church and, so to speak, reintroduce it to the local community. It seems that such a comprehensive approach should be standard in contemporary geophysical research focusing on the relics of past architecture.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 285-298
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zastosowanie badań rezystograficznych do analizy zakresu degradacji tkanki drzewnej w przekrojach polichromowanych elementów zrębu ścian drewnianej budowli zabytkowej w celu optymalizacji obszaru transferu polichromii (na przykładzie cerkwi w Miękiszu Starym)
The application of the resistography for examination of the scope of wood tissue degradation in cross-sections of polychrome elements of wooden historic building in order to optimize the area of polychrome transfer (case study of orthodox church in Miękisz Stary)
Autorzy:: Tomaszek, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218016.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: badania rezystograficzne
architektura drewniana
transfer polichromii
resistographic analysis
wooden architecture
transfer of polychrome
Opis:: Badania rezystograficzne to wysoce efektywna metoda określania stanu zachowania tkanki drzewnej w przekrojach elementów drewnianych konstrukcji historycznych. W niniejszym artykule prześledzono możliwości zastosowania tej techniki do analizy stopnia i zasięgu degradacji polichromowanych elementów konstrukcyjnych, a tym samym do optymalizacji zakresu transferu polichromii na nowe podłoże w obszarze elementów przewidzianych do całkowitej lub częściowej wymiany. Omówione badania zostały przeprowadzone na elementach konstrukcyjnych cerkwi w Miękiszu Starym, a ich wyniki zamieszczono w postaci odpowiednich wykresów.
The resistographic analysis (measurements) is a highly effective method of determining the condition status of wood tissue in cross-sections of the elements of historical wooden structures. This paper examines the possibility of applying this technique in analysis of the degree and extent of degradation of the polychrome structural elements and thus in optimization of the scope of polychrome transfer to the new base from the elements intended for the whole or partial replacement. The discussed studies have been carried out on the structural elements of the church in Miękisz Stary, and their results are given in the form of appropriate charts.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 42; 80-90
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zagadnienie architektury sakralnej w doktrynie Kościoła rzymskokatolickiego : rys historyczno-teologiczny
The issue of religious architecture in the doctrine of the Roman Catholic Church : historical and theological outline
Autorzy:: Grąbczewski, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036238.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:: architektura sakralna
budownictwo kościelne
doktryna
symbolika
dokumenty Kościoła
religious architecture
church architecture
doctrine
symbolism
church documents
Opis:: In the teaching of the Roman Catholic Church, the space of the temple is identified with the holy place, the sacred. Issues related to architecture, including religious architecture, although not the most important in church doctrine, nevertheless find their place in it. The subject of religious architecture appears primarily in connection with the function that the building is to fulfill for the community of believers – a gathering place for the celebration of the liturgy. The sacred building should meet liturgical requirements, and also help to build community and an atmosphere of concentration, with the shape of the space so that it stands out from many other buildings that have different social purposes. He thus becomes “God’s home”. The sacrum of the church space is also emphasized by the extensive symbolism, referring both to its whole and individual parts. Throughout the history of the Church, the topic of religious architecture has appeared in many of its documents, both universal and local. The most important of them will be cited in the text, showing the complexity and importance of the issue of religious architecture in the doctrine of the Roman Catholic Church.
Źródło:: Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 43-54
1234-8880
Pojawia się w:: Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zagadnienia związane z fundacją drewnianego kościoła w Haczowie w kontekście najnowszych ustaleń chronologicznych
Issues Related to the Founder of the Wooden Church in Haczów in the Context of the Latest Chronological Findings
Autorzy:: Łopatkiewicz, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1376011.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:: Haczów
drewniana architektura sakralna
gotyckie malowidła ścienne
Haczow
wooden sacral architecture
gothic wall paintings
Opis:: Celem artykułu była prezentacja wyników badań Autora nad problematyką fundacji kościoław Haczowie, jednego z najważniejszych zabytków sakralnej architektury drewnianej w kraju.Badania dendrochronologiczne dowodzą, iż świątynia została zbudowana około 1459 roku.Kościół w Haczowie jest zatem jednym najstarszych i najlepiej zachowanych zabytków drewnianejarchitektury sakralnej na ziemiach polskich. Autor przypuszcza, iż fundatorem kościołamógł być sam Kazimierz Jagiellończyk, zaś ważną rolę w fundacji, przede wszystkim jednakorganizacji samej akcji budowlanej, odegrali: ówczesny sołtys wsi Mikołaj Lemkircz – ławniksądu wyższego prawa niemieckiego w Sanoku oraz Mikołaj Klukwicz – mieszczanin i rajcakrośnieński – właściciel wsi Haczów. Przypuszczalny udział w fundacji rajcy krośnieńskiegoMikołaja Klukwicza wskazuje na Krosno, jako najbliższy i największy ośrodek miejski,z którego pochodzić mogli rzemieślnicy prowadzący prace ciesielskie.Odrębnym zagadnieniem jest osoba fundatora malowideł w tym kościele, powstałych (jakwiemy) w roku 1494. Zdaniem autora ich fundatorem był mieszkający w Haczowie szlachcicStanisław Jeżowski – przewodniczący sądu wyższego prawa niemieckiego w Sanoku W roku1494 (a więc roku fundacji malowideł), Jeżowski pożycza od Mikołaja Juriowskiego 600 złw złocie pod zastaw sołectwa (wsi) w Haczowie. Dług mógł mieć bezpośredni związek z fundacjąmalowideł w kościele w Haczowie. Za ufundowaniem przez niego tychże malowidełprzemawia również dwukrotna obecność przedstawień św. Stanisława (patrona fundatora)w dekoracji malarskiej prezbiterium kościoła.
The aim of this article is the presentation of the Author’s research results concerning the issue of the founder of the wooden church in Haczów, one of the most important sacral architecture monuments in Poland. Dendrochronological studies prove that the sanctuary was built around 1459. The church in Haczów is most definitely one of the oldest, and best preserved monuments of wooden sacral architecture on the Polish lands. The Author assumes that the founder of the church most likely was Casimir Jagiellon. However, other important roles in the building of the church, were played by then village administrator, Mikołaj Lemkircz, a juror of the Higher Court of German Law at the Castle in Sanok and Mikołaj Klukwicz, townsman and town councillor from Krosno, as well as owner of Haczów village. Presumable contribution to the foundation made by Mikołaj Klukwicz (Krosno councillor) points to Krosno as the nearest and the largest municipal centre from which some of the craftsmen performing carpentry work could have come. A separate issue is the person who was the founder of the paintings in the aforementioned church. The paintings were created (as we know) in 1494. According to the Author, their founder was Stanisław Jeżowski living in Haczów, a noblem and the leader of High German Court in Sanok. In 1494, the year of the painting foundation, Jeżowski borrowed 600 zloty in gold from Mikołaj Juriowski by way of pledge on the Haczów village. This debt may have been directly related to the foundation of the paintings in the Haczów wooden church. Another reason to believe that he founded these paintings is the double presence of the depictions of St. Stanislaus (the founder’s patron saint) in the painting decoration of the church presbytery.
Źródło:: Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 187-204
2657-3261
Pojawia się w:: Studia Pigoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Zabytkowy drewniany kościół pw. św. Sebastiana w Wieliczce – prace restauratorskie w przeszłości i obecnie
Historic wooden church of St. Sebastian in Wieliczka – restoration work in the past and present
Autorzy:: Gaczoł, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217698.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Wieliczka
architektura sakralna
kościół pw. św. Sebastiana
prace konserwatorskie
church architecture
church of St. Sebastian
conservation work
Opis:: Zabytkowy drewniany kościół pw. św. Sebastiana w Wieliczce został konsekrowany w 1598 r. Natomiast w literaturze fachowej od początku XX w. istniejąca świątynia datowana jest na wiek XVIII, bowiem proporcja budowli, sposób nakrycia, jak też bardzo wiele szczegółów nie pozwalają datować obecnej budowli wcześniej niż na ten czas. Celem zaprezentowanego artykułu jest przedstawienie analizy przemian rzutu i bryły kościoła w okresie dwu wieków. Co najmniej dwukrotnie kościół znajdował się w bardzo złym stanie technicznym, groziła mu rozbiórka i przechodził gruntowną odnowę. Pierwsza odnowa (bądź przebudowa) miała miejsce we wspomnianym XVIII wieku, a druga, ale to już restauracja pod nadzorem konserwatorskim – w latach 1903-1914. Tym bardziej godna uwagi, że dokonana z inicjatywy wielickich społeczników, skupionych w społecznie działającym „Komitecie Opieki nad Kościółkiem Św. Sebastiana”. Po obszernym omówieniu kompleksowych prac remontowych i konserwatorskich na początku XX wieku, w trakcie których m.in. polichromię w wielickim drewnianym kościele wykonał Włodzimierz Tetmajer, witraże Stefan Witold Matejko, a organy zamontowała firma Rudolfa Haasego ze Lwowa, zaprezentowano w artykule ostatnie kompleksowe prace budowlane i restauratorskie, prowadzone od 2011r. Dzięki tym pracom, wykonywanym jak i poprzednie sprzed stu lat, z dużym zaangażowaniem, ta piękna, tradycyjna świątynia, w której odbija się historyczna ciągłość uroczych polskich kościołów z drewna, dobrze przetrwa najbliższe dziesięciolecia.
The historic wooden church of St. Sebastian in Wieliczka was consecrated in 1598. However, in the professional literature since the beginning of the 20th century the existing church is dated back to the 18th century, because the proportions of the building, its manner of roof covering, as well as numerous details do not allow for dating the present building earlier than to that period. The aim of the presented article is presenting an analysis of transformations of the plan and the bulk of the church during two centuries. At least twice the church was in a very poor technical state; it was threatened with demolition and completely renovated. The first renovation (or rebuilding) took place in the already mentioned 18th century, and the other which was really a restoration under conservator’s supervision – in the years 1903-1914. It was particularly worthy of attention as the initiative was launched by volunteers from Wieliczka, gathered in a “Committee for Protecting the Church of St. Sebastian”. After a detailed description of complex renovation and conservation work at the beginning of the 20th century, during which e.g. the polychrome in the wooden church in Wieliczka was executed by Włodzimierz Tetmajer, stained glass by Stefan Witold Matejko, and the organ was built by the firm of Rudolf Haase from Lviv, the article presented the last complex building and restoration work carried out since 2011. Thanks to this work conducted like that from a hundred years ago with much commitment that beautiful traditional church which reflects the historic continuation of charming Polish wooden churches will successfully survive the next decades.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 38; 29-44
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Zabytkowe świątynie a problematyka konserwatorska na przykładzie sanktuarium maryjnego w Starej Wsi i cerkwi w Baligrodzie w woj. podkarpackim
Conservation issues related to sacral monuments with reference to St. Mary of the Assumption’s Sanctuary in Stara Wieś and the Orthodox Church in Baligród (in the Podkarpackie Region)
Autorzy:: Gosztyła, M.
Huk, T.
Siwek, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217834.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: architektura sakralna
restauracja
odnowa
odbudowa
diagnoza zawilgocenia
metodyka
sacral architecture
restoration
renovation
reconstruction
diagnosing dampness
methodology
Opis:: Problematyka opracowania programu prac restauratorskich w zabytkach sakralnych w wielu przypadkach objęta jest znacznym stopniem trudności, gdyż większość inwestorów nie jest zainteresowana wykonywaniem badań struktur murów i tynków. Obserwacje prowadzone od kilku lat pokazują, że zarówno projektanci (konserwatorzy), inwestorzy, jak i wykonawcy przyjmują projekty restauracji murów i tynków w oparciu o fragmentaryczne rozpoznanie obiektów. Decyzje podjęte na tym etapie warunkują udaną bądź wadliwą realizację późniejszych prac konserwatorskich. W ostatnim czasie wielu producentów oferuje wyspecjalizowane serie produktów służących do tynkowania zabytkowych fasad. Spotykamy się również z przypadkami restauracji przy użyciu tradycyjnych (historycznych), mniej zaawansowanych technologii. Autorzy omawiają przeprowadzone badania na przykładzie restauracji cerkwi w Baligrodzie oraz sanktuarium w Starej Wsi. Dzięki porównaniu dwóch odmiennych, historycznych obiektów sakralnych możliwe było określenie i zestawienie czynników warunkujących dobór optymalnej technologii prac konserwatorskich.
Preparing a restoration programme for sacral monuments is difficult in many cases because investors are typically not interested in carrying out structural research of walls and plaster. Over the past few years, it has been observed that planners (conservators), investors and contractors choose conservation methods based on only a fragmentary investigation of the buildings to be restored. Yet decisions made at this planning stage determine to a large degree whether subsequent restoration work is successful or not. In recent times, numerous specialised products for plastering historic façades have become available. There are examples also of monument restoration projects making use of traditional (historical) and less advanced technology. The authors present research on restoration methods with reference to the Orthodox Church in Baligród and St. Mary of the Assumption’s Sanctuary in Stara Wieś. Comparison of these two different historical sacral monuments enabled investigation of the factors critical to selecting the most appropriate technological solution for restoration work.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 37; 54-63
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "architecture of church" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język