Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "abraham" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 232
Tytuł:
«Burza» Szekspira w Folks un Jugnt-Teater: Inscenizacja Leona Schillera (1938/39)
Shakespeare’s «The Tempest» in the Folks un Jugnt-Teater: The Staging by Leon Schiller 1938/1939
Autorzy:
Timoszewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146930.pdf
Data publikacji:
1992-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Leon Schiller
teatr jidysz
Burza Shakespeare'a
Władysław Daszewski
Folks Un Jungt-Teater
Abraham Morewski
teatr żydowski w Polsce
Yiddish theater
Shakespeare's The Tempest
Jewish theater in Poland
Opis:
Inscenizacja Burzy Szekspira w inscenizacji Leona Schillera ze scenografią Władysława Daszewskiego w Folks un Jugnt-Teater w Łodzi (9 października 1938) uchodzi za jedno z największych osiągnięć teatru jidysz w Polsce. Wagę współpracy wybitnego polskiego reżysera z teatrem jidysz podkreślali mówcy na bankiecie, który odbył się po premierze, a recenzenci odkrywali polityczne podteksty spektaklu. Scenografia Daszewskiego na płytkiej scenie była wybitnym osiągnięciem, podobnie jak rola Prospera grana przez Abrahama Morewskiego, jednego z najwybitniejszych aktorów żydowskich XX wieku. Łódzki spektakl zalicza się także do najważniejszych osiągnięć wśród szekspirowskich inscenizacji Schillera, ale i w całej jego twórczości.
The production of Shakespeare’s The Tempest staged by Leon Schiller with scenography by Władysław Daszewski in the Folks un Jugnt-Teater in Łodź (October 9th 1938) is considered to be one of the greatest achievements of Yiddish theatre in Poland. The author describes the political background of the production. The significance of the cooperation of a distinguished Polish director with a Yiddish theatre was stressed by speakers at the banquet which took place after the premiere, while the reviewers uncovered the political undertones of the production. Daszewski’s scenography on a shallow stage was a great achievement, as was the part of Prospero played by Avrom Morevsky, one of the most eminent Jewish actors of the 20th century. The Łodź production also turns out to be an important reflection of the evolution of the interpretation of Shakespeare’s play in Schiller’s work, as well as an important element of his artistic achievement.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1992, 41, 1/4; 439-452 (pol), 439-457 (eng)
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Od Przytyku do Rymanowa”. Ciało i współczesny świat w opowieściach Żydów polskich
„From Przytyk to Rymanów”: The Body and the Contemporary World in the Tales by Polish Jews
Autorzy:
Lewis, Justin Jaron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902509.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Abraham Michelson
ciało
chasydyzm
modernizm
Menachem Mendel zRymanowa
Napoleon
Polska
opowieści
body
Hasidism
modernity
Menahem Mendl of Rymanüw
Polska
tales
Opis:
Ateret Menahem, first published in 1910, is a Hebrew book written by a Polish Jew, Abraham Michelson of Zgierz. It is a collection of stories in praise of a Hasidic Jewish holy man from Poland, Menahem Mendl of Rymanüw. This article begins and concludes with a disturbing image from Ateret Menahem, which encapsulates the tension around modernity and the body expressed by this and other collections of Hasidic tales. The article first argues that Ateret Menahem should be seen as a Polish book, though it is not written in the Polish language, and as a work of literature worthy of attentive reading. Then, looking at the themes of Hasidic tales more generally, the author draws a connection between modernity and the body, which was not spelled out in the author's 2009 monograph on this topic, Imagining Holiness. Finally, several selections from Ateret Menahem, expressing tension around the body and modernity in a Polish Hasidic context, are presented, and close readings of these passages are offered.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 1; 165-177
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Poniedziałek – Ireny”. Fantomowe Kresy Leo Lipskiego
“Monday – Irena’s name day.” Leo Lipski’s Phantom Kresy Territories
Autorzy:
Zając, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699426.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Kresy
Leo Lipski
pamięć
fantom
Nicolas Abraham
trauma
Borderlands/Kresy
memory
phantom
Opis:
The article is devoted to Leo Lipski’s short story, entitled “Miasteczko” [“A Small Town”], while its argument focuses on the traces and figures of subjectivity, yet those departing from the classical readings. Moreover, this text connects them with the issues of spectral transmission and prosthetic memory, visible in Lipski’s phantasmatic description of the eponymous small town. It is shown that the relation between experience (also a traumatic one), narration, and the linguisticstructure of subjectivity can be rethought in Lipski’s works by means of memory studies, and Maria Török and Nicolas Abraham’s psychoanalytical theory.
Artykuł stanowi próbę interpretacji opowiadania Leo Lipskiego zatytułowanego Miasteczko.  Autor skupia się na śladach i figurach podmiotowości, które różnią się od tych tradycyjnie wskazywanych w dziele Lipskiego, a także łączy je z wątkami przekazu fantomowego i pamięci protetycznej, które ujawniają się w dokonywanym przez Lipskiego fantazmatycznym przedstawieniu kresowej osady. Autor projektuje ponowne przemyślenie relacji między doświadczeniem (również: doświadczeniem traumatycznym), narracją i językową strukturą podmiotowości w tekstach Leo Lipskiego, wykorzystując w tym celu narzędzia zaczerpnięte z myśli psychoanalitycznej Marii Török i Nicolasa Abrahama oraz ze studiów nad pamięcią. 
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 275-292
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Poniedziałek – Ireny”. Fantomowe Kresy Leo Lipskiego
“Monday – Irena’s name day.” Leo Lipski’s Phantom Kresy Territories
Autorzy:
Zając, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699466.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Kresy
Leo Lipski
pamięć
fantom
Nicolas Abraham
trauma
Borderlands/Kresy
memory
phantom
Opis:
The article is devoted to Leo Lipski’s short story, entitled “Miasteczko” [“A Small Town”], while its argument focuses on the traces and figures of subjectivity, yet those departing from the classical readings. Moreover, this text connects them with the issues of spectral transmission and prosthetic memory, visible in Lipski’s phantasmatic description of the eponymous small town. It is shown that the relation between experience (also a traumatic one), narration, and the linguisticstructure of subjectivity can be rethought in Lipski’s works by means of memory studies, and Maria Török and Nicolas Abraham’s psychoanalytical theory.
Artykuł stanowi próbę interpretacji opowiadania Leo Lipskiego zatytułowanego Miasteczko.  Autor skupia się na śladach i figurach podmiotowości, które różnią się od tych tradycyjnie wskazywanych w dziele Lipskiego, a także łączy je z wątkami przekazu fantomowego i pamięci protetycznej, które ujawniają się w dokonywanym przez Lipskiego fantazmatycznym przedstawieniu kresowej osady. Autor projektuje ponowne przemyślenie relacji między doświadczeniem (również: doświadczeniem traumatycznym), narracją i językową strukturą podmiotowości w tekstach Leo Lipskiego, wykorzystując w tym celu narzędzia zaczerpnięte z myśli psychoanalitycznej Marii Török i Nicolasa Abrahama oraz ze studiów nad pamięcią. 
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 275-292
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Porachowanie z Panem Auszpurczaninem”. Specyfikacje kosztów wykonania złotej figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem i argenterii z fundacji Jana Wawrzyńca Wodzickiego dla kościoła Mariackiego w Krakowie oraz historia tych zabytków
“Getting even with Mr. Augsburgian”. Cost estimates for making the silverware and gold statue of Madonna and Child by Jan Wawrzyniec Wodzicki and donated to Saint Mary’s Basilica in Kraków
Autorzy:
Frontczak, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171588.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
model woskowy
Christopher von Rad I
Balthasar Hößlin (Hösslin)
srebrne antependium z Augsburga
Jan Wawrzyniec Wodzicki
Abraham II Drentwett
złota figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem
Rad & Hößlin
wax model
silver antependium from Augsburg
gold statue of Madonna and Child
Opis:
Until 1794, silverware and gold statue of Madonna and Child funded as a votive offering for blessings received by Jan Warzyniec Wodzicki, the Deputy Cup-bearer of Warsaw, was kept in Saint Mary’s Basilica in Kraków. Wodzicki donated several items to his parish church: in 1690 he made a gift of six altar candlesticks, in 1692 a gold statue of a Madonna and Child on a gilt silver pedestal and a pair of kneeling angels on pedestals identical to the pedestal of the Madonna statue, and on 12 July 1694 a five-piece silver antependium. In the Archive of the Wodzicki Family from Kościelniki, kept in the Ossolineum Library in Wrocław, the author of this article has found two cost estimates for making the above mentioned silverware, except for the antependium, issued in Warsaw on 9 May 1694 by Rad & Hößlin, a trading house from Augsburg. Christopher von Rad I and Bartholomäus Hößlin (Hösslin), jewellers and goldsmiths from Augsburg, established their company in 1690. The documents found by the author are the first ones to confirm that the above mentioned jewellers from Augsburg operated in Poland. The first cost estimate (Annex I) tells us that Wodzicki gave 1,100 ducats (1,114 Augsburg ducats) for the figure of Madonna and Child. The labour cost of both figures, a case and a travelling bag was 559 imperial thalers and 11 kreutzers (the cost of a wax model and forming the body out of gold sheet cost 35 imperial thalers, whereas the repoussage of the body cost 498 imperial thalers and 11 kreutzers). In accordance with the second specification (Annex II), the goldsmith was paid 1,847 imperial thalers and 30 kreutzers for the candlesticks. The labour cost of making two statues of angels on pedestals was 536 imperial thalers and 22½kreutzers, whereas making the pedestal for the statue of the Madonna and Child cost 182 imperial thalers and 78 kreutzers. The cost estimate of the silver antependium for the main altar has not survived. The inventory of Saint Mary’s Basilica in Kraków shows that the five-piece antependium weighed 206 grzywnas (ancient Polish measure of weight) and cost 14,856 tymf (Polish silver coins). The works were most probably the result of one workshop, and were perhaps by Abraham II Drentwett (1647–1729), a goldsmith, wax sculptor and draughtsman from Augsburg. During the Kościuszko Uprising in 1794, the above mentioned silverware, except for the statues of angels, were taken from the treasury of the basilica by the Order Committee established by Tadeusz Kościuszko and melted down to support the uprising. In 1807, the two statues of angels funded by Wodzicki were sold to goldsmiths from Kraków.
Źródło:
Opuscula Musealia; 2019, 26; 101-141
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:
Opuscula Musealia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Przeżyłem, bo byłem poetą" : 58 lat temu wyzwolono obóz koncentracyjny w Oświęcimiu. Dwa wspomnienia: polskie i żydowskie
Autorzy:
Hałgas, Iwona.
Powiązania:
Tygodnik Powszechny 2003, nr 4, s. 5
Data publikacji:
2003
Tematy:
Cykiert, Abraham
Auschwitz-Birkenau (niemiecki obóz koncentracyjny)
Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne
Martyrologia Żydów Polska 1939-1945 r.
II wojna światowa (1939-1945)
Getta żydowskie
Opis:
Dotyczy pobytu Abrahama Cykierta w obozie łódzkim gettcie oraz w obozie w Oświęcimiu.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Przybędą ze wschodu i zachodu [...]”. Augustyńska interpretacja Mt 8,11 i Łk 13,28-29 na tle starożytnej egzegezy
Many will come from east and west...”. St. Augustine’s Interpretation of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 in the Context of Ancient Patristic Exegesis
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617946.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
patristic exegesis
Augustine
patristic ecclesiology
patristic eschatology
universal salvation
eschatological feast
Abraham
Isaac
Jacob
four corners of the world
Mt 8
11
Lk 13
28-29
egzegeza patrystyczna
Augustyn
eklezjologia patrystyczna
eschatologia patrystyczna
uczta eschatologiczna
powszechność zbawienia
Izaak i Jakub
cztery strony świata
Łk 13
Opis:
The article offers a complete overview of the Greek and Latin patristic exegesis of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 with special focus on the exegetical commentaries of St. Augustine. Church Fathers underlined the ecclesiological dimension of Christ’s eschatological promise. According to St. Augustine and other theologians, those who come “from east and west” are above all pagans who through faith and baptism become members of the Church. Some focus more on the stage of maturation of the Christian faith, thus those who “come from east and west” are the just and holy Christians who have perfected their faith. There is a difference of opinion between Origene and Augustine concerning the word „many”. It should be analyzed in the broader context of their reflections on the universality of salvation. Secondly, the patristic exegesis underlines the eschatological aspect of Christ’ promise. The feast with the patriarchs symbolizes common heritage of faith and Christ is seen as the one who invites all the participants. Thirdly, there is a paranetical aspect of the patristic exegesis. Church Fathers expressed their reflections in the pastoral context, in homilies and spiritual conferences. They point to the quality of the humble faith of the centurion of Capharnaum, which guarantees a future participation in the eschatological feast with the patriarchs.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 37-77
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Słuchajcie słowa JHWH” Abraham Abulafia i Luis de León – mistyka języka
“Hear the word of YHWH” Abraham Abulafia and Luis de León – the mystic of language
Autorzy:
Moreno Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143203.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Abraham Abulafia
Luis de León
Abraham ibn Ezra
mystic of language
mystic of words
mystic of letters
mistyka języka
mistyka słowa
mistyka liter
Opis:
Abraham Abulafia, sefardyjski kabalista z XIII wieku i brat Luis de León, hiszpański teolog z XVI wieku, rozwijają w swoich egzegezach mistykę języka, którą podzielić można na mistykę słowa i mistykę liter. Umiłowanie języka hebrajskiego i przeświadczenie, że jest on językiem Boga, prowadzą obu do przekonania o świętości każdej z jego części. Abraham Abulafia, chcąc przeniknąć tajniki Pisma Świętego, rozwija hermeneutyczną metodę jego odczytu, w której adept, po specjalnym przygotowaniu, zagłębia się w natchniony tekst, by przemienić się w boską literę alfabetu hebrajskiego. Zjednoczony ze Stwórcą staje się zdolny do prorokowania, a ono jest głównym celem kabały prorockiej, inaczej zwanej ekstatyczną wypracowanej przez sefardyjskiego mędrca. Luis de León nie posuwa się aż tak daleko, lecz utożsamiając imię z Bogiem, dochodzi do wniosku, że litery, pełniące podwójną funkcję, obejmują w sobie całość istnienia, stając się samowystarczalnymi. W tekstach katolickiego zakonnika, pochodzącego z rodziny konwertytów, a w szczególności w traktacie O imionach Chrystusa, znaleźć można liczne ślady metody Sefardyjczyka, co świadczy o tym, że kulturowe dziedzictwo wygnanych z Hiszpanii w 1492 roku Żydów, przetrwało w świadomości ich wnuków.  Autorka, biorąc na warsztat wymieniony tekst Luisa de León oraz Światło Intelektu i Księgę Znaku Abrahama Abulafii, przedstawia mistykę języka, ze szczególnym uwzględnieniem mistyki słowa oraz liter, które łącząc się ze sobą tworzą liczne formy imion Boga. Zarówno Abraham Abulafia jak i brat Luis de León w swoim rozumieniu Pisma Świętego byli jednocześnie wierni tradycji – na przykład kiedy sięgali do autorytetu innego Sefardyjczyka, Abrahama ibn Ezra – jak nowatorscy, zgodnie z duchem żydowskiej egzegezy, w której, jak to zwięźle wyraził chasydzki rabin Nachman z Bracławia: „Zabronione jest się starzeć!”.
Abraham Abulafia, a 13th-century Sephardic Kabbalist and brother Luis de León, a 16th-century Spanish theologian, develop in their exegesis a mystic of language that can be divided into mysticism of words and mysticism of letters. The love of the Hebrew language and the conviction that it is the language of God lead both of them to believe that each of its parts is sacred. Abraham Abulafia, wanting to penetrate the secrets of the Holy Scriptures, develops a hermeneutic method of reading it, in which the adept, after special preparation, delves into the inspired text to transform into the divine letter of the Hebrew alphabet. United with the Creator, he becomes capable   of prophesying, and it is the main goal of the prophetic or ecstatic kabbalah developed by the Sephardic sage. Luis de León does not go that far, but by identifying the name with God, he comes to the conclusion that the letters, having a double function, encompass the whole of existence, becoming self-sufficient. In the texts of a Catholic religious from a family of converts, and in particular in the treatise Meditations  on the Divine Name, one can find numerous traces of the Sephardic method, which proves that the cultural heritage of the Jews expelled from Spain in 1492 survived in the minds of their grandchildren. The author, taking on the above-mentioned text by Luis de León, Light of Intellect and Book of the Sign of Abraham Abulafia, presents the mysticism of the language, with particular emphasis on the mysticism of the word and letters, which combine to form numerous forms of God’s names. Both Abraham Abulafia and Brother Luis de León, in their understanding of the Scriptures, were both faithful to tradition – for example, when they reached for the authority of another Sephardic, Abraham ibn Ezra – as innovative, in keeping with the spirit of Jewish exege- sis in which, as succinctly expressed by the Hasidic rabbi Nachman from Bracław: „It is forbidden to grow old!”
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 7-27
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Critical Acclaim of Lewis’s Sociological Theory of Ecstasy. Towards an Integrative
Autorzy:
Deecke, Moritz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641045.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
ecstasy
trance
comparative religion
mysticism
shamanism
integrative model
Abraham Maslow
Ioan Myrddin Lewis
Opis:
This article provides the first step of a threefold argument on why an integrative model for theorizing ecstasy is necessary and how this could be accomplished. This article sets out with some preliminary epistemological remarks on normativity and religious experience as a legitimate object of inquiry that have to be made in order to prepare the larger argument. Afterwards I.M. Lewis’s sociological theory of ecstasy will be outlined and its numerous advantages pointed out. The strength of the theory lies mainly in explaining ecstasy in highly hierarchical societies and in those cases where it occurs in connection with material gain. It fails however to be applicable in situations when the subjects do not achieve or aim at achieving improvement of their material or societal statuses, but quite contrarily (and gladly) give up possessions and positions. The same applies for social structures where a high degree of equality has been achieved and ecstasy or ecstatic spiritpossession does not have to function as a releasing remedy for social tensions. These cases of ecstasy can better be explained by theories that could be called “psychological”, or even “psychotheological”, that will be discussed in the next paper.
Źródło:
Studia Religiologica; 2012, 45, 4; 283-292
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Critical Assessment of Psychological Theories of Ecstasy. Towards an Integrative Model for Theorising Ecstasy
Autorzy:
Deecke, Moritz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641037.pdf
Data publikacji:
2013-06-20
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Martin Buber
Abraham Maslow
Teresa of Avila
ecstasy
trance
spirit-possession
integral theory
integrative model
psychology of religion
Opis:
In this article a number of approaches toward ecstasy or ecstatic spirit possession are explored that take a decisively non-sociological approach to the subject. They stress the importance of acknowledging ecstasy and related phenomena not as by-products of social struggle but as actual experiences that are events with meaning and importance in the biographies of those who experience them. Some of these are psychological theories (exemplified by Abraham Maslow), some are theological (Teresa of Ávila), and some stand in between (Martin Buber). These psycho-theological theories contribute to understanding ecstasy and have to be taken into account. Emphasised at the end of the article is the need to reconcile these views with the seemingly contradictory theories of ecstasy such as that of Lewis.
Źródło:
Studia Religiologica; 2013, 46, 1; 45-53
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A knight in the service of art. Hanna Benesz in memoriam (1947–2019)
Rycerz na służbie sztuki. Wspomnienie o Hannie Benesz (1947–2019)
Autorzy:
Romanowska-Zadrożna, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932636.pdf
Data publikacji:
2021-03-17
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Hanna Benesz
Jan Białostocki
Maria Kluk
museum curator
museology
provenance studies
Netherlandish painting
Dutch painting
Flemish painting
Belgian painting
Abraham Janssens
Bernaert Rijckere
CODART
Order of Oranje-Nassau
muzealnik
muzealnictwo
badania proweniencyjne
Muzeum Narodowe w Warszawie
malarstwo niderlandzkie
malarstwo holenderskie
malarstwo flamandzkie
malarstwo belgijskie
Bernaert de Rijckere
order Oranje-Nassau
Opis:
Hanna Benesz graduated from the Institutes: of Art History and of Applied Linguistics at the University of Warsaw. Her whole career launched in 1975 remained inseparably connected with the National Museum in Warsaw, where she worked at the Gallery of European Art curating the Flemish and Dutch collections. She followed all the promotion steps: from assistant to curator. Benesz strongly believed that museum curator’s job was grounded in a perfect knowledge of the collection. Thanks to her research conducted into the paintings amassed in National Museum’s storerooms, she successfully attributed a substantial number of works and identified provenance of many. She studied iconography applying research methods worked out by iconology. Moreover, she focused on the paintings’ technical condition, this occasionally leading to spectacular ‘restorations’, e.g. the identification of a genuine work by Abraham Janssens (ca 1575–1632) the Lamentation of Christ in a forgotten work, previously considered to be a copy. Author and co-author of many exhibitions, she cooperated with museum curators around the world. Her exhibition on Baroque art reached as far as Japan. Benesz’s intention was not only to present the paintings from the National Museum’s collections through a direct contact of visitors with the works, but also in publications, mainly in English and online. As soon as she became curator, together with Maria Kluk she focused on working out the reasoned catalogue Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, published in 2016. A year later, the Catalogue was honoured with the main prize in the Sybilla Competition in the category for publications, while the King of the Netherlands awarded Hanna Benesz with the chivalric Order of Orange-Nassau (Oranje-Nassau) of the 5th grade; she was decorated with it by the Ambassador of the Kingdom of the Netherlands during the 20th CODART Congress held at the Warsaw Łazienki Palace. Not only was Hanna Benesz an outstanding museum curator and scholar, but also a trusted friend and a warm empathetic person, sensitive to other people’s misfortunes.
Hanna Benesz była absolwentką Instytutów: Historii Sztuki oraz Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Całe swoje życie zawodowe od 1975 r. związała z Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym pracowała w Galerii Sztuki Europejskiej opiekując się kolekcją sztuki flamandzkiej i holenderskiej. Przeszła wszystkie szczeble kariery od asystenta do kustosza. Uważała, że podstawą działań muzealnika jest doskonała znajomość kolekcji. Dzięki badaniom prowadzonym nad obrazami zgromadzonymi w magazynach MNW w przypadku dużej liczby dzieł ustaliła ich atrybucję i proweniencję. Badała ikonografię stosując metody badawcze wypracowane przez ikonologię. Zwracała uwagę na stan techniczny obrazów, dzięki czemu dochodziło do tak spektakularnych „przywróceń”, jak odkrycie – w obrazie zapomnianym i uważanym za kopię – autentycznego dzieła Opłakiwanie Chrystusa Abrahama Janssensa (ok. 1575–1632). Była autorką i współautorką wielu wystaw. Współpracowała z muzealnikami z całego świata. Z wystawą o sztuce baroku dotarła nawet do Japonii. Obrazy z kolekcji MNW starała się prezentować nie tylko poprzez kontakt widzów z dziełami sztuki, ale także przez publikacje, i to głównie anglojęzyczne, oraz internet. Od momentu gdy została kustoszem, rozpoczęła wraz z Marią Kluk opracowywanie katalogu rozumowanego Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, który ukazał się w 2016 roku. Rok później został uhonorowany główną nagrodą w konkursie „Sybilli” w dziedzinie „Publikacje”, a król Niderlandów przyznał Hannie Benesz rycerski order Oranje- -Nassau V klasy. Dekoracji nim dokonał ambasador Królestwa Niderlandów podczas 20. kongresu CODART w pałacu łazienkowskim w Warszawie. Hanna Benesz była nie tylko wspaniałym muzealnikiem i naukowcem, ale też wypróbowanym przyjacielem i człowiekiem niezwykle ciepłym, wrażliwym na krzywdy bliźnich.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 13-22
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Poetics of the Holocaust? Three Exemplary Poets
Poetyka Holokaustu? Na przykładzie trzech poetów
Autorzy:
Sicher, Efraim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699640.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Holokaust
poezja
trauma
poetyka
Abraham Suckewer
Paul Celan
Czesław Miłosz
Holocaust
poetry
poetics
Abraham Sutzkever
Opis:
Niezależnie od tego, czy postrzegamy Holokaust jako wydarzenie jedyne w swoim rodzaju, czy też jako kulminację serii katastrof w historii Żydów, bez wątpienia pisarstwo będącewynikiem Holocaustu warte jest badania jako zarówno świadectwo, jak i dzieło literackie. W niniejszym artykule przyglądam się poezji czasów Holokaustu, tym razem bez odniesieniado często cytowanego i przekręcanego dictum Adorna na temat poezji po Auschwitz. Mój esej kwestionuje binarną opozycję, którą można sprowadzić do przeciwstawnych stwierdzeń: „poezja Holokaustu jest barbarzyństwem i niemożliwością” i „sztuka podnosi na duchu, a Holokaust tego nie zmienia”. Analizuję trzy indywidualne przykłady poezji czasów Holokaustu wykorzystywanej zarówno jako środek przetrwania, jak i dania świadectwa w czasach Zagłady – nie są to przykłady twórczości retrospektywnej lub uprawianej przez poetów niebędących świadkami wydarzeń. Problemy estetyczne i etyczne były częścią pisarstwa in extremis świadomego tych wyzwań na długo przed Adornem i teorią krytyczną. W zestawieniu Celana, Suckewera i Miłosza dostrzec można desperacką próbę tych poetów, by tworzyć poezję mierzącą się z wyzwaniem momentu historycznego, mimo wszystkich dzielących ich różnic dotyczących kultur pochodzenia, tradycji językowych i literackich. Choć badacze i krytycy odczytują twórczość wymienionych poetów osobno, według mnie powinno się ich studiować jako przykład zmagania się z bezprecedensową grozą, której pełnego wymiaru historycznego i ogromu następstw wymienieni autorzy nie mogli wówczas pojąć. Nie powinniśmy już dłużej ignorować źródeł i poprzedników, z których czerpali, gdy staramy się ocenić ich dokonania w kwestii stworzenia „poetyki Holokaustu” zdolnej wyrazić nieadekwatność języka i niewystarczalność wyobraźni w próbie oddania niewypowiadalnego, którego poeci doświadczyli osobiście w swojej codzienności. Jeśli będziemy czytać inaczej niż „po Adornie”, może to zaowocować bardziej zniuansowaną dyskusją o tym, czy istnieje poetyka Holokaustu.
Whether or not we understand the Holocaust to be unique or following a series of catastrophes in Jewish history, there is no doubt that the writing that came out of those traumaticevents is worth examining both as testimony and as literature. This article looks again at Holocaust poetry, this time circumventing Adorno’s much-cited and often misquoted dictum onpoetry after Auschwitz. The essay challenges the binary of either “Holocaust poetry is barbaric and impossible” or “art is uplifting and unaffected by the Holocaust.” I analyse three individual cases of Holocaust poetry as a means of both survival and testimony during the Holocaust – not retrospectively or seen by poets who were not there. Aesthetic and ethical issues are very much part of a writing in extremis which is conscious of the challenge well before Adorno and critical theory. In a comparison of Celan, Sutzkever, and Miłosz we can see their desperate attempt to write a poetry that meets the challenge of the historical moment, for all the differences between them in their cultural backgrounds, language traditions, and literary influences. As I argue, although scholars and critics have read these poets separately, they should be studied as part of the phenomenon of grappling with an unprecedented horror which they could not possibly at the time understand in all its historical dimension and outcome. We should no longer ignore their sources and antecedents in trying to gauge what they did with them in forging a “Holocaust poetics” that would convey something of the inadequacy of language and the failure of the imagination in representing the unspeakable, which they personally experienced on a day to day basis. By not reading “after Adorno” we can arrive at a more nuanced discussion of whether there isa Holocaust poetics.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 343-371
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A proposal for calculating the no-observed-adverse-effect level (NOAEL) for organic compounds responsible for liver toxicity based on their physicochemical properties
Autorzy:
Jakubowski, Marek
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178862.pdf
Data publikacji:
2014-08-06
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
liver
NOAEL
LOAEL
organic compounds
physicochemical properties
Abraham’s Eq
Opis:
Objectives: Both environmental and occupational exposure limits are based on the no-observed-adverse-effect level (NOAEL), lowest-observed-adverse-effect level (LOAEL) or benchmark dose (BMD) deriving from epidemiological and experimental studies. The aim of this study is to investigate to what extent the NOAEL values for organic compounds responsible for liver toxicity calculated based on their physicochemical properties could be used for calculating occupational exposure limits. Material and Methods: The distribution coefficients from air to the liver (log $\text{K}_\text{liver}$) were calculated according to the Abraham solvation equation. NOAEL and LOAEL values for early effects in the liver were obtained from the literature data. The descriptors for Abraham's equation were found for 59 compounds, which were divided into 2 groups: "non-reactive" (alcohols, ketones, esters, ethers, aromatic and aliphatic hydrocarbons, amides) and "possibly reactive" (aldehydes, allyl compounds, amines, benzyl halides, halogenated hydrocarbons, acrylates). Results: The correlation coefficients between log-log K and log NOAEL for non-reactive and reactive compounds amounted to r = -0.8123 and r = -0.8045, respectively, and were statistically significant. It appears that the Abraham equation could be used to predict the NOAEL values for compounds lacking information concerning their liver toxicity. Conclusions: In view of the tendency to limit animal testing procedures, the method proposed in this paper can improve the practice of setting exposure guidelines for the unstudied compounds.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 4; 627-640
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 232

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies