Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "abraham" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 232
Tytuł:
Abraham – wiara, która rodzi się z doświadczenia
Abraham – faith that originates from experience
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469646.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
wiara
zaufanie
obietnica
Abraham
faith
trust
promise
Opis:
Wiara Abrahama opisana w Rdz 12,1-25,11 jest rzeczywistością dynamiczną. Podlega nieustannemu rozwojowi. W niniejszym artykule podjęta jest analiza tego procesu.
Abraham’s faith described in Gen 12,1-25,11 is a dynamic reality. It under-goes a process of constant changes. The article tries to look into this process.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 127-135
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham versus Jakub
Abraham versus Jacob
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034908.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Abraham
Jakub
patriarchowie Izraela
Exodus
Księga Rodzaju
Jacob
patriarchs of Israel
The Book of Genesis
Opis:
This article deals with the process of the formation of the traditionsconcerning the three patriarchs in the book of Genesis. It can already bestated that the traditions concerning Abraham, Isaac, and Jacob were initiallyformed independently of each other. Chronological priority shouldbe assigned to the tradition concerning Jacob. It was originally somehowcombined with the tradition concerning Isaac (in Amos), and at the timebefore the exile it constituted the earliest point of reference for seeking theroots and identity of Israel. Only by the end of the exile did the particulartime and situation cause the local Judaean traditions concerning Abrahamto play a greater role also from a theological aspect. Abraham then becamenot only a model of faith and an example of behaviour for the exiles and therepatriates, but also from a the first link in the chain of the three patriarchs.It is possible that at that time some of the motifs of the story of Abrahamwere borrowed from the traditions concerning Isaac (cf. Gen 26).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 4; 35-51
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham – ojciec wiary w tradycji biblijnej
Abraham – the father of faith in biblical tradition
Autorzy:
Krawczyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165780.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Abraham
Mesopotamia
Canaan
blessing
justification by faith
Opis:
The history of Israel is connected with Abraham, who is depicted in the Bible not only in the genealogical sense – as the protoplast of the Israeli nation but also in the religious sense – as “the father of faith” for he is the pillar of both Jewish and Christian faith. Those who believe in one God, touch the person of Abraham, constantly refer to his experience of faith and reflect upon it themselves. The author of this paper focuses on the analysis of the problems contained in the following statement “Abraham – the father of faith in biblical tradition” The paper consists of three parts. In the first part, the author presents Abraham as a historic figure, based on biblical and extra-biblical sources. The second part is devoted to the analysis of biblical sources that present Abraham as the father of “believers”. In the third part of the paper, the author discusses New Testament sources relating to the kerygma of Abraham, based on the Letter to the Romans, Letter to the Galatians, and Letter to the Hebrews.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2013, 14; 115-130
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham. Ten, który wbrew nadziei uwierzył nadziei
Autorzy:
Pawłowski, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623810.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abraham
nadzieja
Księga Rodzaju
obietnica
Opis:
In this article entitled 'Abraham: the one w ho against hope, in hope believed' we have tried to defin a hope in terms of narrative transformation of Abraham's identity. Abraham as a member of a genealogical tree of Terah lived in a history and a world of his father, unable to live his own independent life (Gen 11,27-32). Only the word of God's promise (Gen 12,1-3) bas been powerful enough to turn him into a new person, opened towards future. In this process hope bas been playing an indispensable role. Shaped by the promise it transgresses every historical circumstances towards eschatological goal.
Źródło:
Verbum Vitae; 2006, 9; 14-31
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham – Apostoł z Księgi Rodzaju
Abraham – the Apostle of the Book of Genesis
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553652.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Abraham
Apostoł
Księga Rodzaju
apostle
the Book of Genesis
Opis:
„Idźcie i głoście” – to wezwanie, jakie usłyszeli od Jezusa Apostołowie (zob. Mt 10,7; Mk 16,15). Wezwanie to kryje w sobie nie tylko element posłania, misji, ale również tajemnicę niezwykłego powołania do pójścia za Jezusem oraz tworzenia głębokiej z Nim relacji. W niniejszym artykule autor podejmuje próbę odczytania podobnych elementów w biblijnej i pozabiblijnej tradycji dotyczącej Abrahama. Okazuje się, że tradycja ta w wielu miejscach wykazuje cechy podobieństwa do ewangelicznych opowiadań o życiu i działalności grona Dwunastu. Daje w ten sposób podstawę, by dostrzec w Abrahamie postać Apostoła – Apostoła z Księgi Rodzaju.
„And preach as you go” – this is the call which the apostles heard from Jesus (see Mt 10:7; Mc 16:15). This call comprises not only the elements of mission, but also a mystery of an unusual vocation to follow Jesus and to build a profound relation with Him. In this article the author makes attempt to find similar elements in biblical and extrabiblical tradition concerning Abraham. It turns out that this tradition shows certain similarities to the Gospel narratives concerning life and activity of twelve disciples of Jesus. In this way it constitutes basis to discover in the person of Abraham an apostle – the Apostle of the Book of Genesis.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 131-144
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham versus Jacob
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030680.pdf
Data publikacji:
2021-03-29
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Abraham
Jacob
patriarchs of Israel
Exodus
Book of Genesis
Opis:
This article deals with the formation process of the traditions concerning the three patriarchs from the book of Genesis. It can already be stated that the traditions of Abraham, Isaac, and Jacob were initially formed independently of one other. The chronological priority should be assigned to the tradition of Jacob. It was originally combined with the tradition of Isaac (in Amos), and before the exile it constituted the earliest point of reference for the search of roots and identity. It was only towards the end of the exile that the particular time and situation resulted in the local, Judaean traditions of Abraham starting to play a greater role also in the theological aspect. Abraham became then not only a model of faith, and an example of behaviour for the exiles and the repatriates, but also the first link in the chain of the three patriarchs. Some motifs in the story of Abraham may have been at that time borrowed from the traditions of Isaac (cf. Gen 26).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 65-81
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham – a Canaanite? Tracing the Beginnings of the Literary Tradition of Abraham
Autorzy:
Lemański, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178827.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abraham – Lot
shrine of Mamre
beginning of the tradition
descendant
Opis:
The objective of the article is to present the current state of discussion on the first literary version of the series about Abraham and its sources or roots. The current state of research suggests that the starting point of the literary version of the narrative about this patriarch may have been a kind of tradition associated with the local shrine in Mamre, near Hebron. The other theory describes the idea of the promise of a descendant in return for the extraordinary and extended hospitality towards God. More importantly, this tradition may have been connected with Abraham from the very beginning, but it does not necessarily have to have been. The first version of a longer narrative about Abraham was the cycle of Abraham – Lot – Sodom (Gen 18*–19*). An introduction to the cycle (Gen 13:5-13) was written, already including the content of the two chapters mentioned above. According to the original version of the cycle, Abraham is not yet closely related to Lot, but he is an autochthonous character. Obviously, the goal of the series remains the ethnogenesis of the inhabitants of Judah in relation to the neighbouring peoples (the Moabites and Ammonites). Moreover, the latter clearly form a negative contrast here – both ethnically and civilisationally. This version of the narrative can be dated back to the end of the 7th century before Christ. The subsequent extensions or enlargements were initially associated with the combining of the characters of Abraham and Jacob. Such a combination could have been achieved, amongst others, by identifying the descendant promised to Abraham with Isaac. The priestly tradition internationalised Abraham even more and thus made him a pilgrim who had come from Ur of the Chaldeans.
Źródło:
The Biblical Annals; 2021, 11, 2; 185-230
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham – ojciec wiary odważnej
Abraham – Father of the Brave Faith
Autorzy:
Mazurek, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571463.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Abraham
wiara odważna
wolność
wyzwolenie z lęku
posłuszeństwo
brave faith
freedom
liberation from fear
obedience
Opis:
Artykuł omawia i analizuje historię Abrahama i egzystencjalne implikacje, które z niej wypływają. W opinii autora historia ta ukazuje trzy szczególnie ważne aspekty: zbawienie jako wyzwolenie od lęku, głęboką wolność płynącą z takiego doświadczenia i posłuszeństwo Bogu jako przekroczenie tego, co rozumowo poznawalne. Wszystkie te (powiązane z sobą) aspekty życia chrześcijańskiego są niezwykle ważne. Dziś, kiedy kultura jest w przeważającej mierze antychrześcijańska, przekazuje i promuje anty chrześcijańskie wzorce i wartości, jest szczególnie istotne, żeby wiara była wiarą odważną.
The article reviews and analyses the history of Abraham and its existential implications. The author claims that the story reveals three particularly important aspects: the salvation as liberation from fear, deep freedom resulting from that experience and obedience to God as exceeding what is impossible to understand. All these interrelated aspects of Christian life are truly essential. Since modern culture seems to be predominantly and increasingly anti Christian and it shows and promotes anti Christian values and patterns of behaviour, it is particularly important for the faith to be a brave one.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 5-19
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Editorial
Autorzy:
Rodríguez Abraham, Francisco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486242.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2011, 14; 5-6
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Abraham uwierzył Bogu (Rdz 15,6)?
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627207.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Rodzaju
Rdz 15
6
Abraham
obietnica
wiara
Opis:
Having seen prophesy of the Promised Land been fulfilled (Gen 12-14), Abraham experienced the faith crisis due to a lack of offspring. Yet once again he answered with trust in the Word o f God, and i t bas been reckoned to him for righteousness (Gen 15,6). The following chapters (Gen 16-22) present the fulfillment of the promise o f heir. The faith of Abraham will come to perfection at the trial, as it is seen in Gen 22. In sucha context, words o f the narrator in Gen 15,6 are the turning point in the growth of his faith.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 5; 21-35
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham w świetle pism egzegetycznych Starego Testamentu Orygenesa
Abraham à la lumière des écritures exégétiques d’Origène de L’Ancien Testament
Autorzy:
Pochwat, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612182.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abraham
Orygenes
Stary Testament
Origène
Ancien Testament
Opis:
Pour l’auditeur de jadis et aujourd’hui lecteur, la réflexion d’Origène († 253/54) sur Abraham est organiquement liée à un appel à la réflexion, à la puissance, à la richesse et à l’efficacité de sa foi. Cette dimension existencielle de son exégèse homiletique reste toujours actuelle. Le Maître d’Alexandre enseigne surtout comment approfondir les mystères de la révélation inclus dans l’Ecriture Sainte. L’apprentissage de ce savoir-faire est pour lui beaucoup plus important que l’interprétation concrète du texte qu’il présente. Origène tient beaucoup à ce que les auditeurs sachent eux-mêmes plonger dans le texte inspiré, s’approchant ainsi mieux du Dieu vivant. Origène, attribuant à Abraham des capacités extraordinaires de connaissance, révèle sa façon gnostique de penser.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 535-552
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two Karaim religious poems by Isaac ben Abraham Troki
Autorzy:
Jankowski, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916434.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Isaac b. Abraham Troki
Karaim poems
16th century
Opis:
This article presents two Karaim religious hymns attributed to the famous Lithuanian Karaite sage, Isaac ben Abraham Troki (1533–1594), the best known Lithuanian Karaite scholar in Europe, author of Ḥizzuk Emuna ‘The strengthening of faith’, which was translated into a number of European languages. The poems were found in two Karaite manuscripts, one undated, the other dated 1686.
Źródło:
Karaite Archives; 2014, 2; 35-57
2353-2327
Pojawia się w:
Karaite Archives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Editorial
Autorzy:
RODRÍGUEZ ABRAHAM, Francisco
DEMBICZ, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486176.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2010, 1, 13; 17-17
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham - początek nowej wspólnoty (Rdz 12,1-4a)
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627224.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Rodzaju
Rdz 12
1-4a
wspólnota
Abraham
obietnica
Opis:
La posizione contestuale del racconto sulla vocazione d’Abramo (Gen 12,1-4a) indica, che doppo una rottura avvenuta in Gen 11,1-9 e dopo un racconto sulla discendenza di Sem (Gen 11,10-32), si comincia un nuovo inizio della storia di salvezza. L’analisi retorica permette di vedere nella pericope un’inclusione (hlk vv. 1.4a) ed uno sviluppo climactico in tre passi. Il primo è la vocazione di Abramo, che significa abbandonare la comunità famigliare i muoversi verso un futuro ancora non definito con una precisione (v.1: andare da...verso), alla quale Abramo risponde con il suo andare, ma dimostrando una piccola disobbedienza (Lot). Il secondo sono le promesse basate su due radici gdl (essere grande) e brk (benedire). L’ultimo prende alla fine la forma di un sostantivo, introducendo così il terzo passo, che riguarda il tema di benedizione di chi benedice Abramo e maledizione di chi disprezza il patriarca (v.3). Sia il termine gôy, che riguarda la discendenza d’Abramo, sia il contenuto della promessa in v. 3, cipermette pensare alla creazione di una uova comunità dei credenti che va ad oltreppasare i limiti di una famiglia, per la quale Abramo diventa un inizio, un esempio, ed una fonte di benedizione.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 6; 19-33
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybór Abrahama
Choice of Abraham
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902557.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Abraham
Izaak
Księga Rodzaju
Stary Testament
przymierze
Isaac
Genesis
Old Testament
covenant
Opis:
Wybór Abrahama był niezwykle ważny dla całej historii odkupienia opisanej zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie. Osobisty kontakt z Bogiem przyniósł obraz Boga będącego blisko człowieka. Abraham uważany był za przyjaciela Boga. Tak postrzegany jest we wszystkich trzech religiach monoteistycznych: judaizmie, chrześcijaństwie i islamie. Patriarcha jest więc postacią najbardziej „ekumeniczną” ze wszystkich i nazywany jest „ojcem wiary”. Historyczność Abrahama jest obecnie szeroko dyskutowana. Zagadnienie to było badane z perspektywy historycznej, archeologicznej, etnologicznej i religiologicznej.Przymierze Boga z Abrahamem było pierwszym historycznym wydarzeniem, które przypieczętowało ludzkie relacje wertykalne. Przymierze Boga z Noem nie miało charakteru historycznego, lecz było jedynie ludzką nadzieją na intymną relację z Najwyższym. To sam Bóg wzbudził w człowieku te nadzieje. Opis przymierza z Noem był preludium do przymierza Jahwe z Abrahamem i jego potomkami. Wybór Abrahama przez Boga zmienił na zawsze historię ludzkości. Odtąd Jahwe miał powtarzać.Opowiadanie o związaniu Izaaka – syna Abrahama (Rdz 22,1-19) jest jednym z najbardziej porywających tekstów w całej Biblii hebrajskiej Po rozdziale (Rdz 21), w którym Izaak rodzi się jako spełnienie Bożej obietnicy, czytelnik przechodzi do tekstu, w którym Bóg żąda od Abrahama złożenia chłopca w ofierze. Tekst Rdz 22,1-19 jest mieszaniną źródeł E i J, dlatego opisane w nim motywy musiały być znane w różnych tradycjach izraelskich i były postrzegane jako szczególnie ważne zagadnienia nauczania religijnego.
Abraham’s choice was extremely important for the whole history of redemption described both in the Old and the New Testaments. Personal contact with God has brought the image of God being close to man. Abraham was considered to be God’s friend. He is perceived as such in all the three monotheistic religions, Judaism, Christianity and Islam. The patriarch is thus the most “ecumenical” character of all and is called the “father of faith”. The historicity of Abraham has been presently widely discussed. The question has been studied from the historical, archaeological, ethnological and religiological perspectives.The covenant of God with Abraham was the first historical event that sealed human vertical relations. God’s covenant with Noah had not been historical but merely human hopes of intimate relation with the Highest. It was God Himself to evoke the hopes in man. The description of the Noahite covenant was a prelude to Yahweh covenant with Abraham and his descendants. God’s choice of Abraham has changed human history for ever. Since then Yahweh would repeat.The tale of Isaac’s – Abraham’s son – binding (Gen 22:1-19) is one of the most thrilling texts in the whole Hebrew Bible After the chapter (Gen 21), Isaac, being born in fulfilment of God’ s promise, the reader goes to the text where God demands from Abraham to sacrifice the boy. The text of Gen 22:1-19 is a mixture of E and J sources therefore the motifs described there must have been known in various Israeli traditions and were perceived as specially important issues of religious teaching.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 25-41
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pas Yeda’ and Massa’ ha-‘Am: The lost works of Avraham ben Yoshiyahu (Abraham Ezyiaszewicz)
Autorzy:
Muchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916391.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Karaite literature in Eastern Europe
Polish-Lithuanian Karaites
Karaite manuscripts
Abraham Firkowicz collection
Avraham ben Yoshiyahu
Abraham Ezyiaszewicz
Opis:
Pas Yeda’ and Massa’ ha-‘Am are two famous works by Avraham ben Yoshiyahu, mentioned in numerous publications, which were lost. The present article is devoted to these two works. It makes an attempt to explain the mystery of the “lost” Pas Yeda’ and it introduces an edition of the preserved passages of Massa’ ha-‘Am which have until recently been unrecognized. It also briefly depicts the preserved manuscripts and works of Avraham ben Yoshiyahu.
Źródło:
Karaite Archives; 2013, 1; 85-112
2353-2327
Pojawia się w:
Karaite Archives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Słuchajcie słowa JHWH” Abraham Abulafia i Luis de León – mistyka języka
“Hear the word of YHWH” Abraham Abulafia and Luis de León – the mystic of language
Autorzy:
Moreno Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143203.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Abraham Abulafia
Luis de León
Abraham ibn Ezra
mystic of language
mystic of words
mystic of letters
mistyka języka
mistyka słowa
mistyka liter
Opis:
Abraham Abulafia, sefardyjski kabalista z XIII wieku i brat Luis de León, hiszpański teolog z XVI wieku, rozwijają w swoich egzegezach mistykę języka, którą podzielić można na mistykę słowa i mistykę liter. Umiłowanie języka hebrajskiego i przeświadczenie, że jest on językiem Boga, prowadzą obu do przekonania o świętości każdej z jego części. Abraham Abulafia, chcąc przeniknąć tajniki Pisma Świętego, rozwija hermeneutyczną metodę jego odczytu, w której adept, po specjalnym przygotowaniu, zagłębia się w natchniony tekst, by przemienić się w boską literę alfabetu hebrajskiego. Zjednoczony ze Stwórcą staje się zdolny do prorokowania, a ono jest głównym celem kabały prorockiej, inaczej zwanej ekstatyczną wypracowanej przez sefardyjskiego mędrca. Luis de León nie posuwa się aż tak daleko, lecz utożsamiając imię z Bogiem, dochodzi do wniosku, że litery, pełniące podwójną funkcję, obejmują w sobie całość istnienia, stając się samowystarczalnymi. W tekstach katolickiego zakonnika, pochodzącego z rodziny konwertytów, a w szczególności w traktacie O imionach Chrystusa, znaleźć można liczne ślady metody Sefardyjczyka, co świadczy o tym, że kulturowe dziedzictwo wygnanych z Hiszpanii w 1492 roku Żydów, przetrwało w świadomości ich wnuków.  Autorka, biorąc na warsztat wymieniony tekst Luisa de León oraz Światło Intelektu i Księgę Znaku Abrahama Abulafii, przedstawia mistykę języka, ze szczególnym uwzględnieniem mistyki słowa oraz liter, które łącząc się ze sobą tworzą liczne formy imion Boga. Zarówno Abraham Abulafia jak i brat Luis de León w swoim rozumieniu Pisma Świętego byli jednocześnie wierni tradycji – na przykład kiedy sięgali do autorytetu innego Sefardyjczyka, Abrahama ibn Ezra – jak nowatorscy, zgodnie z duchem żydowskiej egzegezy, w której, jak to zwięźle wyraził chasydzki rabin Nachman z Bracławia: „Zabronione jest się starzeć!”.
Abraham Abulafia, a 13th-century Sephardic Kabbalist and brother Luis de León, a 16th-century Spanish theologian, develop in their exegesis a mystic of language that can be divided into mysticism of words and mysticism of letters. The love of the Hebrew language and the conviction that it is the language of God lead both of them to believe that each of its parts is sacred. Abraham Abulafia, wanting to penetrate the secrets of the Holy Scriptures, develops a hermeneutic method of reading it, in which the adept, after special preparation, delves into the inspired text to transform into the divine letter of the Hebrew alphabet. United with the Creator, he becomes capable   of prophesying, and it is the main goal of the prophetic or ecstatic kabbalah developed by the Sephardic sage. Luis de León does not go that far, but by identifying the name with God, he comes to the conclusion that the letters, having a double function, encompass the whole of existence, becoming self-sufficient. In the texts of a Catholic religious from a family of converts, and in particular in the treatise Meditations  on the Divine Name, one can find numerous traces of the Sephardic method, which proves that the cultural heritage of the Jews expelled from Spain in 1492 survived in the minds of their grandchildren. The author, taking on the above-mentioned text by Luis de León, Light of Intellect and Book of the Sign of Abraham Abulafia, presents the mysticism of the language, with particular emphasis on the mysticism of the word and letters, which combine to form numerous forms of God’s names. Both Abraham Abulafia and Brother Luis de León, in their understanding of the Scriptures, were both faithful to tradition – for example, when they reached for the authority of another Sephardic, Abraham ibn Ezra – as innovative, in keeping with the spirit of Jewish exege- sis in which, as succinctly expressed by the Hasidic rabbi Nachman from Bracław: „It is forbidden to grow old!”
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 7-27
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham w Pochwale Ojców (Syr 44,19-21)
Abraham in Sirach’s Praise of the Fathers (Sir 44:19-21)
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034917.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Abraham
Pochwała Ojców
Księga Syracha
Syr 44
19-21
Praise of the Fathers
The Book of Sirach
Sir 44
Opis:
The article is devoted to the presentation of Abraham in the Greek textof the Praise of the Fathers (Sir 44:19-21). Only 13 verses are devoted tothe patriarch, but his description carries a wealth of theological meaning.Sirach presents Moses as an ideal and a model to follow for himself, hiscontemporaries and all believers (cf. Sir 44:19b). First of all, he emphasizesAbraham’s moral and religious perfection (cf. Sir 44:20), which manifesteditself in his abiding by the Law (cf. Sir 44:20a) and respecting the covenantwith God, reflected primarily through the sign of circumcision (cf. Sir44:20bc). Abraham was completely loyal to God and proved his loyaltyduring a trial (cf. Sir 44:20d). Sirach stresses especially one’s attitude tothe covenant with God as the most important aspect of a believer’s life; inthis respect Abraham should be a model to emulate. In the final part of the fragment the sage focuses on the result of Abraham’s faithfulness to God.The Lord promised him numerous offspring (cf. Sir 44:21cd) and an inheritance encompassing the whole Earth (cf. Sir 44:21e-g). Sirach emphasizes the special position of Abraham’s offspring among the nations (the latter will receive blessings through the former; cf. Sir 44:21b). What is more, Abraham’s offspring will be elevated over other nations (cf. Sir 44:21d). What is particularly noteworthy in Sirach’s reinterpretation of Abraham is that the patriarch respected the Law and that the sage attributed Messianic features to him.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 4; 75-123
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham Goldfaden i teatr żydowski
Abraham Goldfaden and Yiddish Theater
Autorzy:
Taub, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146916.pdf
Data publikacji:
1992-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Abraham Goldfaden
Mihail Eminescu
Boris Tomashevsky
teatr żydowski
Jewish theater
Opis:
Tematem artykułu jest dzieło Abrahama Goldfadena, uwzględniające szczegółową genezę jego działalności w Rumunii (w odwołaniu do ówczesnej prasy rumuńskiej) i w Rosji. To właśnie w tym wczesnym okresie kształtował się dramatyczny i teatralny styl Goldfadena i powstała większość jego klasycznych sztuk, odzwierciedlających życie i problemy Żydów mieszkających w tej części Europy, a także zderzenie tradycji z modernizującym się społeczeństwem. Autor artykułu przytacza różne opinie historyków na temat roli Goldfadena w dziejach teatru jidysz. Jako przykład jego twórczości podaje Czarodziejkę. Uzupełnieniem  artykułu są opublikowane w tym samym zeszycie: streszczenie Czarodziejki w opracowaniu Chonego Szmeruka oraz tłumaczenia kupletów z tej operetki przygotowane przez Dorotę i Tomasza Kuberczyków.
This article is devoted to the work of Abraham Goldfaden, taking into account in detail the origins of his work in Romania (making use of the Romanian press of the day) and in Russia. It is in those early days that Goldfaden’s dramatic and theatrical style had been forming and the majority of his classical plays, reflecting the life and problems of Jews living in this part of Europe, the encounter between tradition and modem society, had been written. The author of the article also cites various opinions of historians concerning Goldfaden’s role in the history of Yiddish theater. The article is supplemented in this issue by an example of Goldfaden’s writing: a summary of his Di kishef-makherin (The Witch), prepared by Chone Szhmeruk, as well as a translation of the couplets from this operetta, prepared by Dorota Kuberczyk and Tomasz Kuberczyk.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1992, 41, 1/4; 57-76
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham Kajzer i jego tekst z obozów koncentracyjnych – studium przypadku
Abraham Kajzer and His Text from Concentration Camps – Case Study
Autorzy:
Elmanowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376068.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
writing practice
Nazi genocide
materiality
AL Riese
KL Auschwitz-Birkenau
Abraham Kajzer
intimate diary
praktyka piśmienna
nazistowskie ludobójstwo
materialność
dziennik intymny
Opis:
Autorka analizuje jeden z dzienników osobistych z obozów koncentracyjnych autorstwa Abrahama Kajzera, więźnia KL Auschwitz-Birkenau i AL Riese (filia KL Gross-Rosen na Dolnym Śląsku). W artykule została wykorzystana teoria Pawła Rodaka dotycząca szeroko rozumianej materialności dziennika jako praktyki piśmiennej, która należała do wyjątkowo skomplikowanych w czasie II wojny światowej, zwłaszcza w obozach koncentracyjnych (znalezienie materiału i narzędzia pisarskiego, stworzenie przestrzeni oraz wytworzenie rytuałów piśmienniczych; miejsce ukrywania notatek oraz ich losy powojenne). Dziennik nie jest jedynie zapisem tekstualnym, jest ściśle związany z życiem. W obozach był bardzo niebezpieczną praktyką (autor mógł zapłacić życiem za pisanie). Abraham Kajzer pisał w jidysz na workach po cemencie ołówkiem kopiowym w obozowej latrynie, która była również miejscem przechowywania notatek. Po wojnie przekazał materiał Adamowi Ostoi, który go przetłumaczył oraz przygotował do publikacji. Kajzer opisał obozową rzeczywistość i traumatyczne przeżycia, które obok wielu innych są dowodem nazistowskiego ludobójstwa.
The author analyses one of the intimate diaries from concentration camps written by Abraham Kajzer, who was a prisoner of KL Auschwitz-Birkenau and AL Riese (which was a part of KL GrossRosen on Lower Silesia). In article is uses Paweł Rodak's theory of broad understanding of diary's materiality as a writing practice, which was very complicated and difficult during the World War II, especially at concentrations camps (finding material and tool to write, organizing space and work out a ritual of writing; also place where notes were hiding and their fates in the post-war years). Diary it's not only on textual level but it's closely related to regular life. But in the camp writing daries was extremely dangerous practice (author could pay with his own life for it). Abraham Kajzer was an writing in Yiddish on empty cement bags with indelible pencil in camp latrine, where he was also hiding notes. After war he passed on his material to Adam Ostoja, who translated them and edited to publication. Kajzer described his reality in concentration camps and many traumatic experiences, which are one of many evidences of the Nazi genocide.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 149-168
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abrahama J. Heschela rozumienie dialogu człowieka z Bogiem. Wskazówki dla chrześcijańskiej antropologii
Abraham J. Heschel’s Understanding of the Dialogue with God. Tips for Christian Anthropology
Autorzy:
Rynkowski, Robert M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956491.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Christian anthropology
Abraham Joshua Heschel
prayer
dialogue
conversation
antropologia chrześcijańska
abraham joshua heschel
modlitwa
dialog
rozmowa
Opis:
What are the indelible content of any Christian anthropology? And as these days to talk about the content? Abraham J. Heschel did not think that evil is inscribed in human nature and that God is dead. However, he did not think that the world is basically good. He did not think that a man basically directed towards God. Abraham J. Heschel believed that God was banished from the world, a man killed his inner life and lost contact with God. If a man does not reflect the presence of God in the world, it reflects the image of the beast. The task of man is letting God into your world. God speaks to man through the Bible, and the man says to God in prayer. Abraham J. Heschel does not believe that prayer is a conversation with God himself (Clement). God’s answer to prayer is interested in the life of man. Prayer makes God back into the world. Indelible content of Christian anthropology is the belief that man is capable of dialogue with God and that prayer to return God to the world. Modern man does not believe that God is close to him. People can convince the assertion that man in prayer becomes the object of the mind of God.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 225-235
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kim był Abraham i skąd pochodził? Kilka uwag na temat potencjalnych śladów tradycji o Abrahamie
Who Was Abraham and Where Did he Come from? A Few Remarks on Potential Traces of the Abrahamic Tradition
Autorzy:
Lemański, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051146.pdf
Data publikacji:
2019-10-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
abraham
historyczność
patriarchowie szeszonk
charan
historicity
patriarchs
sheshonq
Opis:
Kim był „historyczny” Abraham i skąd pochodził? Na te pytanie trudno jest znaleźć jednoznaczne odpowiedzi. W artykule uwaga skupiona jest na analizie egipskiego tekstu z czasów Sheshonqa I, w którym wspomina się miejsce identyfikowane czasem jako „pole/fort Abrama”. Taka interpretacja jest tu jednak wskazana jako niepewna, a wręcz bardzo wątpliwa. Dwa kolejne punkty analizy stanowią teksty biblijne (Pwt 26,5a; Rdz 11,27-32). Imiona członków rodziny Abrahama mają charakter toponimiczny (męskie) lub symboliczny (żeńskie), stanowiąc kobiece przydomki związane z kultem boga księżyca. Ich analiza sugeruje region Charanu, pomiędzy rzekami Eufrat i Habur, gdzie kult boga księżyca był bardzo popularny. Tereny te zamieszkiwali wcześniej Amoryci, a potem Aramejczycy. W artykule wnioskuje się, że „historyczny” Abraham mógł pochodzić z okolic Charanu i mieć amoryckie korzenie, zaś identyfikacja z Aramejczykami stanowi jedynie element typologiczny, wynikający z przeżycia tego samego losu (deuteronomista). Dopiero później został on zreinterpretowany na rzecz Jakuba (por. Rdz 46,1-7), a przy końcowej redakcji ostatecznie na rzecz Abrahama.  
Who was the "historical" Abraham and where did he come from? It is difficult to find an unambiguous answer to these questions. The article focuses on analyzing the Egyptian text from the time of Sheshonq I which mentions a place sometimes identified as "Abram's field / fort." However, this interpretation is pointed out as being uncertain and even very questionable. The next two points of analysis are biblical texts (Deut 26:5a; Gen 11:27-32). The names of Abraham's family members are toponymic (male) or symbolic (female), constituting female nicknames associated with the worship of the moon god. Their analysis suggests the region of Charan, between the Euphrates and Habur rivers, where the worship of the moon god was very popular. These areas were previously inhabited by the Amorites, and then by the Arameans. The article concludes that the "historical" Abraham may have come from the vicinity of Charan and had Amorite roots, while identification with the Arameans was only a typological element resulting from the experience of the same fate (deuteronomist). It was only later reinterpreted in favor of Jacob (cf. Gen 46:1-7), and finally in favor of Abraham in the final edition.
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 1; 5-30
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcostwo Abrahama w świetle tekstów patrystycznych
The Fatherhood of Abraham in the Light of Patristic Texts
Autorzy:
Basiuk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622862.pdf
Data publikacji:
2015-08-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abraham
Ojcowie Kościoła
ojcostwo
Fathers of the Church
paternity/fatherhood
Opis:
Paternity of Abraham was very obvious in the biblical time. Israelites treated him as their father who was chosen by God. They believed next generation would be blessed because of God’s promise for Abraham. Also arising Christianity treated him as a progenitor. But a character of his paternity changed. Christians put an accent of his very strong faith instead of physical aspect of his fatherhood. Fathers’ of the Church teaching came in the same way, although they saw him also as an example of father in the physical aspect.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 20; 207-221
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unity in Diversity. The “Prophets” Muḥammad, Abraham and Jesus and the Islamo-Christian Dialogue
Jedność w różnorodności. „Prorocy” Mahomet, Abraham i Jezus a islamsko-chrześcijański dialog
Autorzy:
Mooren, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480559.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Muḥammad
Abraham
Jesus
Islamology
Missiology
Islamo-Christian Dialogue
Interreligious Dialogue
Mahomet
Jezus
Islamologia
Misjologia
dialog islamo-chrześcijański
dialog międzyreligijny
Opis:
The author argues that dialogue between Islam and Christianity is necessary to avoid intolerance and politicization of both religions. However, a real dialogue must be based not only on achieving easy approval resulting from the real similarities, but also – and perhaps primarily – on becoming aware of the differences. Such a dialogue can lead to unity in diversity, in which there will be no place for domination of a party, but rather a competition in faith and investigation towards achieving holiness. The article discusses three problems that largely divide Christians and Muslims: Muhammad as a prophet, the role of Abraham in the Islamic revelation and the question of divine filiation of Jesus. The author, relying on the Qur’an, presents mainly the standpoint of Islam (supplemented for comparison with relevant excerpts from the book of Genesis and the New Testament) that sees Mohammed and his revelation as the crowning of a long series of prophets. Although Jesus also is considered a prophet and is one of the most important ones, but suras of the Qur’an strongly emphasize that he cannot be God’s son, because it would impair the perfection and self-sufficiency of the one God, and thus would deny His divinity. The Koran also performs the “Islamization” of Abraham, seeing him as a fully conscious follower of the monotheistic, universalistic religion and a kind of prefiguration of Muhammad – the only just one struggling with pagan (and even more broadly – un-Islamic) environment.
Autor dowodzi, że dialog pomiędzy islamem a chrześcijaństwem jest warunkiem uniknięcia nietolerancji i polityzacji tych religii. Jednak rzeczywisty dialog musi opierać się nie tylko na osiągnięciu łatwej zgody wynikającej z realnych podobieństw, lecz również – a może przede wszystkim – na uświadomieniu sobie różnic. Taki dialog może doprowadzić do jedności w różnorodności, w której nie będzie miejsca na dominację którejś ze stron, lecz raczej na współzawodnictwo w wierze i w dochodzeniu do świętości. W artykule zostały omówione trzy problemy, które w znacznym stopniu dzielą chrześcijan i muzułmanów: Mahomet jako prorok, rola Abrahama w muzułmańskim objawieniu i kwestia Bożego synostwa Jezusa. Autor, opierając się na Koranie, przedstawia głównie stanowisko islamu (uzupełnione dla porównania odpowiednimi fragmentami z księgi Rodzaju i Nowego Testamentu), które widzi w Mahomecie i jego objawieniu ukoronowanie długiego szeregu proroków. Chociaż Jezus również uznany został za proroka i to jednego z najważniejszych, jednak sury Koranu mocno podkreślają, że nie może on być Bożym synem, ponieważ umniejszałoby to doskonałość i samowystarczalność jedynego Boga, a tym samym zaprzeczałoby Jego boskości. Koran dokonuje również „islamizacji” Abrahama, widząc w nim w pełni świadomego wyznawcę monoteistycznej, uniwersalistycznej religii i swego rodzaju prefigurację Mahometa – jedynego sprawiedliwego zmagającego się z pogańskim (a nawet szerzej – nieislamskim) otoczeniem.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 294-324
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religijny i społeczny status kobiet w tradycjach o Abrahamie (Rdz 11,27 – 25,18)
The Religious and Social Status of Women in the Story of Abraham (Gen 11:27-25:18)
Autorzy:
Dziadosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622814.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abraham
Sara
Hagar
kobieta
Boże obietnice
historia Abrahama
Sarah
woman
God's promises
the story of Abraham
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza postaci kobiet występujących w narracji Rdz 11,27 – 25,18. Na początku autor opisuje czynniki określające status kobiety w społeczności patriarchalnej. Społeczność ta, nawet jeśli wykazuje hierarchię patriarchalną, zbudowana jest na fundamentach wiary, która przyznaje mężczyźnie i kobiecie tę samą godność i pozycję przed Bogiem. W kolejnej części artykułu autor ukazuje różne postacie kobiece pojawiające się w cyklu o Abrahamie. Sara jest tu przedstawiona jako wzór hebrajskiej żony i matki. Wypełnia swoje powołanie we wzorcowy sposób wydając na świat Izaaka i zapewniając swojej rodzinie najlepsze z możliwych warunki egzystencji. Żona Lota i jego córki ukazane zostają jako przeciwieństwo Sary. Ich czyny sprowadzają nieszczęście na rodziny, które reprezentują i niweczą możliwość ich wzrostu podobnego do tego, którego doświadcza potomstwo Abrahama.
Abraham is the link figure throughout these narratives, but in several of the individual stories he is in the background, with the main focus being on another, whether Sarah, Hagar, Lot, Lot’s wife and daughters, Abraham’s servant or Rebekah. These narratives leave the reader in no doubt about the key part played by women in Israel’s early history. The writer is certainly aware of women’s interests and concerns and seems to be making a conscious effort to make sure that these interests and concerns are brought out within the text. There are a number of occasions where the account, although not always the characters it portrays, indicates an understanding of and attitude toward women that does not reflect the worldview of the society depicted. Sarai is introduced alongside Abram in Genesis 11, and although God’s call and God’s promises are described as coming to Abram, it is clear that Sarai was with him from the beginning to the end.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 15-40
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać Abrahama w islamie oraz różnice w przedstawieniu Abrahama w Biblii i Koranie
The Life and Role of the Prophet Abraham in Islam and the Differences in the Portrayal of Abraham’s Life in the Book of Genesis and the Quran
Autorzy:
Kubiak, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872245.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Abraham
Islam
prophet
islam
prorok
Opis:
Artykuł omawia postać Abrahama, który jest ważnym prorokiem wielkich, światowych religii monoteistycznych. W artykule nacisk położony został na perspektywę islamu. Ukazana zostaje perspektywa tej religii i jej świętej Księgi – Koranu. Omówienie rozpoczyna się od ukazania pozycji Koranu oraz wyjątkowości tej świętej Księgi w porównaniu do pozycji innych świętych Ksiąg w ich religiach. Dalej przedstawiona zostaje rola proroków w islamie i omówiona zostaje postać Abrahama jako proroka tej religii. Po omówieniu Abrahama z perspektywy Koranu zostają zebrane i przedstawione istotne różnice i podobieństwa między Koranem i Księgą Rodzaju w ukazaniu postaci tego proroka.
The article discusses the figure of Abraham, who is an important prophet of the world's great monotheistic religions. The article focuses on the perspective of Islam. The perspective of this religion and its holy book - Quran is shown. The discussion begins by showing the position of the Quran and the uniqueness of this Holy Book in comparison to the position of other Holy Books in their religions. Next, the role of prophets in Islam is presented and the figure of Abraham as a prophet of this religion is discussed. After discussing Abraham from the perspective of the Quran, significant differences and similarities between the Quran and the Book of Genesis in portraying the figure of this prophet are gathered and presented.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2021, 49; 161-175
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śladami Abrahama Firkowicza na Dżufut Kale
Autorzy:
Pawelec, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943411.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Abraham Firkowicz
Krym
Opis:
Postać Hadży Baby budziła zainteresowanie przedstawicieli polskich środowisk intelektualnych i artystycznych. Wspomina o nim rzeźbiarka Helena Skirmunttowa.
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2011, 3 (32); 20-23
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portrety Abrahama (Edward Fiała, Abraham w polskiej prozie biblijnej)
Autorzy:
Ligęza, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650269.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Review:Edward Fiała, Abraham w polskiej prozie biblijnej, Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, ss. 272
Źródło:
Konteksty Kultury; 2014, 11, 4
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Poetics of the Holocaust? Three Exemplary Poets
Poetyka Holokaustu? Na przykładzie trzech poetów
Autorzy:
Sicher, Efraim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699640.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Holokaust
poezja
trauma
poetyka
Abraham Suckewer
Paul Celan
Czesław Miłosz
Holocaust
poetry
poetics
Abraham Sutzkever
Opis:
Niezależnie od tego, czy postrzegamy Holokaust jako wydarzenie jedyne w swoim rodzaju, czy też jako kulminację serii katastrof w historii Żydów, bez wątpienia pisarstwo będącewynikiem Holocaustu warte jest badania jako zarówno świadectwo, jak i dzieło literackie. W niniejszym artykule przyglądam się poezji czasów Holokaustu, tym razem bez odniesieniado często cytowanego i przekręcanego dictum Adorna na temat poezji po Auschwitz. Mój esej kwestionuje binarną opozycję, którą można sprowadzić do przeciwstawnych stwierdzeń: „poezja Holokaustu jest barbarzyństwem i niemożliwością” i „sztuka podnosi na duchu, a Holokaust tego nie zmienia”. Analizuję trzy indywidualne przykłady poezji czasów Holokaustu wykorzystywanej zarówno jako środek przetrwania, jak i dania świadectwa w czasach Zagłady – nie są to przykłady twórczości retrospektywnej lub uprawianej przez poetów niebędących świadkami wydarzeń. Problemy estetyczne i etyczne były częścią pisarstwa in extremis świadomego tych wyzwań na długo przed Adornem i teorią krytyczną. W zestawieniu Celana, Suckewera i Miłosza dostrzec można desperacką próbę tych poetów, by tworzyć poezję mierzącą się z wyzwaniem momentu historycznego, mimo wszystkich dzielących ich różnic dotyczących kultur pochodzenia, tradycji językowych i literackich. Choć badacze i krytycy odczytują twórczość wymienionych poetów osobno, według mnie powinno się ich studiować jako przykład zmagania się z bezprecedensową grozą, której pełnego wymiaru historycznego i ogromu następstw wymienieni autorzy nie mogli wówczas pojąć. Nie powinniśmy już dłużej ignorować źródeł i poprzedników, z których czerpali, gdy staramy się ocenić ich dokonania w kwestii stworzenia „poetyki Holokaustu” zdolnej wyrazić nieadekwatność języka i niewystarczalność wyobraźni w próbie oddania niewypowiadalnego, którego poeci doświadczyli osobiście w swojej codzienności. Jeśli będziemy czytać inaczej niż „po Adornie”, może to zaowocować bardziej zniuansowaną dyskusją o tym, czy istnieje poetyka Holokaustu.
Whether or not we understand the Holocaust to be unique or following a series of catastrophes in Jewish history, there is no doubt that the writing that came out of those traumaticevents is worth examining both as testimony and as literature. This article looks again at Holocaust poetry, this time circumventing Adorno’s much-cited and often misquoted dictum onpoetry after Auschwitz. The essay challenges the binary of either “Holocaust poetry is barbaric and impossible” or “art is uplifting and unaffected by the Holocaust.” I analyse three individual cases of Holocaust poetry as a means of both survival and testimony during the Holocaust – not retrospectively or seen by poets who were not there. Aesthetic and ethical issues are very much part of a writing in extremis which is conscious of the challenge well before Adorno and critical theory. In a comparison of Celan, Sutzkever, and Miłosz we can see their desperate attempt to write a poetry that meets the challenge of the historical moment, for all the differences between them in their cultural backgrounds, language traditions, and literary influences. As I argue, although scholars and critics have read these poets separately, they should be studied as part of the phenomenon of grappling with an unprecedented horror which they could not possibly at the time understand in all its historical dimension and outcome. We should no longer ignore their sources and antecedents in trying to gauge what they did with them in forging a “Holocaust poetics” that would convey something of the inadequacy of language and the failure of the imagination in representing the unspeakable, which they personally experienced on a day to day basis. By not reading “after Adorno” we can arrive at a more nuanced discussion of whether there isa Holocaust poetics.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 343-371
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lincoln’s Deadly Hermeneutics
Autorzy:
Ball, Terence
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
hermeneutics
interpretation
Abraham Lincoln
Emancipation Proclamation
Opis:
My aim here is to extend and further explore the deeper meaning of a phrase I coined some years ago: “deadly hermeneutics” (Ball, 1987):2 roughly, the idea that hermeneutics – the art of textual interpretation – can be, and often is, a deadly business, inasmuch as peoples’ lives, liberties and well-being hang in the balance. I plan to proceed as follows. By way of introduction and illustration I first consider very briefly three modern examples of deadly hermeneutics. I then go on to provide a brief account of the hermeneutical-political situation in which Abraham Lincoln found himself in the 1850s in the run-up to the Civil War and subsequently during the war itself. This requires that I sketch an overview of the Southern case for secession and, more particularly, their interpretation of the Declaration of Independence and the Constitution to legitimize that radical move. I then attempt to show how Lincoln invoked and used a counter-interpretation of the Declaration in his speeches on the Kansas-Nebraska Act (1854), the Dred Scott decision (1857), and his debates with Senator Stephen A. Douglas (1858). I next look at President Lincoln’s interpretation of the Constitution in the Emancipation Proclamation (1863), his suspension of Habeas Corpus and, finally, his finest, briefest – and at the time highly controversial – Gettysburg Address.
Źródło:
Teoria Polityki; 2020, 4; 197-215
2543-7046
2544-0845
Pojawia się w:
Teoria Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziadek Awa i Zajączkowscy
Autorzy:
Łozina-Kapłanowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622099.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Zajączkowscy - rodzina
Adolf Abraham Zajączkowski
Opis:
W familijnych opowieściach i wspomnieniach ożywają postaci Pradziadków, Dziadka, jego sióstr i braci, ich dzieci, wnuków. Pomału powstaje rodzinna saga...
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2015, 26, 2 (47); 18-20
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partition properties of ω1 compatible with CH
Autorzy:
Abraham, Uri
Todorčević, Stevo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205449.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Opis:
A combinatorial statement concerning ideals of countable subsets of ω is introduced and proved to be consistent with the Continuum Hypothesis. This statement implies the Suslin Hypothesis, that all (ω, ω*)-gaps are Hausdorff, and that every coherent sequence on ω either almost includes or is orthogonal to some uncountable subset of ω.
Źródło:
Fundamenta Mathematicae; 1997, 152, 2; 165-181
0016-2736
Pojawia się w:
Fundamenta Mathematicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Complementary Pair of Quasi-antiorders
Autorzy:
Crvenković, Siniš
Mitrović, Melanija
Romano, Daniel Abraham
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368496.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
The aims of the present paper are to introduction and investigate of notions of complementary pairs of quasi-antiorders and half-space quasi-antiorder on a given set. For a pair $\alpha$ and $\beta$ of quasi-antiorders on a given set $A$ we say that they are complementary pair if $\alpha \cup \beta=\ne_A$ and $\alpha \cap \beta=\emptyset$. In that case, $\alpha$ (and $beta$ ) is called half-space on $A$. Assertion, if $\alpha$ is a half-space quasi-antiorder on $A$, then the induced anti-order $\theta$ on $A$ $/(\alpha\cup\alpha^{−1})$ is a half-space too, is the main result of this paper.
Źródło:
Reports on Mathematical Logic; 2010, 45; 135-142
0137-2904
2084-2589
Pojawia się w:
Reports on Mathematical Logic
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remembranzas. JANUSZ WOJCIESZAK.RECORDANDO AL AMIGO Y AL COLEGA
Autorzy:
RODRIGUEZ ABRAHAM, Francisco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486554.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2012, 15; 275-277
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt Abraham Würtzner (?). Przyczynek do dziejów wileńskiego baroku
Architect Abraham (Würtzner?). Contribution to the History of Vilnius Baroque
Autorzy:
Boberski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24567385.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wilno
architektura
późny barok
wileńska odmiana architektury
Johann Christoph Glaubitz
Abraham Würtzner
Abraham Genu
dzwonnica kościoła Wszystkich Świętych w Wilnie
kościół karmelitów w Głębokiem
kościół pijarów w Łużkach
Vilnius
architecture
late Baroque
Vilnius architecture variant
bell tower of the Church of All Saints in Vilnius
Carmelite Church in Głębokie
Piarist Church at Łużki
Opis:
Artykuł jest próbą nakreślenia sylwetki architekta Abrahama, noszącego zapewne nazwisko Würtzner (przed 1700–1758).  Źródła archiwalne zaświadczają, że pochodził z „Krajów Cesarskich”. Prawdopodobnie miał syna Ignacego, również architekta, a także krewnego, złotnika Johanna, który przybył do Wilna z Lidzbarka Warmińskiego. Potwierdzają one ponadto udział architekta Abrahama w powstaniu większości dzieł krzewiących idee Borrominiego i Guariniego, a wiązanych ostatnio z Glaubitzem lub z „anonimowym włoskim architektem”. Był on zatem autorem niezwykłych karmelickich budowli w Wilnie i w Głębokiem, wybudował wieże kościoła dominikanów na Łukiszkach, a także oryginalny kościół kolegium pijarów w Łużkach nieopodal Głębokiego (1742). Budował również w Mińsku oraz w Nowogródku. Jakkolwiek nie ma bezpośrednich odniesień do konkretnych realizacji, indywidualny styl architekta Abrahama pozwala rozważać jego autorstwo wobec szeregu budowli zarówno na terenie Wilna (fasady kościoła wizytek i kościoła franciszkanów, kościół augustianów), Mińska (fasady kościoła dominikanów i kościoła bernardynów, wieża przed kolegium jezuitów) i Nowogródka (cerkiew zamkowa?), jak i na prowincji, np. kościół farny w Iwieńcu czy pałac Radziwiłłów w Zdzięciole (1729–1731?). 
As much as it is widely acknowledged that the Vilnius variant of late-Baroque architecture did not result as a slow development of the local tradition, but appeared suddenly after 1730, evolving stylistically for the next 40 years, two opposite views regarding its genesis have been clashing for almost a century. The first, and the still domineering one, represented in the publications by Stanisław Lorentz and Vladas Drema, saw the most important, possibly the only initiator and creator of the ‘school’ in Johann Christoph Glaubitz. Both scholars attributed to that unquestionably appreciated architect an impressive output containing over 60 pieces, including all the most outstanding works created both within his confirmed activity (1738–1767), before it, and even after his death. The sources of Glaubitz’s art have been sought after within the circle of architecture of the Imperial Countries, Bohemia, Austria, yet first and foremost in Silesia from where he most likely came. It was Marian Morelowski who promoted a contradictory view: he tried to diversify ‘Glaubitz’s’ hegemony, belittling the role of the artists with German-sounding names, and exposing that of the supposed Italians, Flemish, and native artists instead. When pointing to the Italian inspirations of Vilnius architecture of late Baroque, he emphasized the direct impact of the models by Borromini, Guarini, and Juvarra, as well as Pozzo and the Bibbienas working for the Habsburgs. Under the influence of Piotr Bohdziewicz’s suggestions at the time he seriously considered the possibility that the Vilnius style revolution may have been initiated by the architect Francesco Placidi active in Lesser Poland and his supposed disciples. The major premise for that attribution was the erroneous view which made Bohdziewicz attribute the unusual church in Kobyłka near Warsaw (1740–1746) to Placidi;  in its forms essential analogies with the early works of late-Baroque Vilnius ‘school’ of architecture were spotted. The Kobyłka Church also served as the key to the explanation of the genesis of the ‘school’ by Mariusz Karpowicz: he claimed that the groundworks for late Baroque in Vilnius were laid by Guido Antonio Longhi, later confirmed to have been the author of the church near Warsaw, while the work which played the role of the model was his design of the Uniate Cathedral of St Sophia in Połock from 1738, which actually anticipated the known activity of the architect. Since Longhi left the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1749, Karpowicz attributed the most illustrious works of the Vilnius Baroque created after the mid-18th century to his supposed disciple Antonio Paracca of Castello, an architect affiliated to the Platers’ court in Krasław in Livonia. And thus, similarly as in the case of Glaubitz, a coherent and suggestive image was created, although obviously outlined only intuitively. Despite the fact that preliminary researches into archival materials conducted by Polish and Lithuanian scholars have allowed to bring forth profiles of other architects (Joannes Valentinus Tobias de Dyderszteyn, Józef Fontana ‘of Witebsk’, Johann Wilhelm Frezer, Tomasz Żebrowski SJ), while Jerzy Kowalczyk thoroughly  studied Guarini’s roots of late-Baroque architecture of Vilnius, the question of its initiators remains unclear. Still before the outbreak of WW II, Piotr Bohdziewicz and Marian Morelowski had distinguished three buildings whose dynamically undulating cornices  and protruding elevations were supposed to herald stylistic changes which occurred in Vilnius following the city’s fire in June 1737. The first was the Church of the Visitation Nuns whose construction launched in 1720 lasted for at least 20 years; the second was the belfry of the Calced Carmelites of All Saints dated from 1733–1743; the third being the Głębokie church of the Discalced Carmelites located 250 km south of Vilnius whose late-Baroque extension was to be completed with its consecration in 1735. When searching for the authors of those outstanding genuine pieces of architecture, focus was put on above-mentioned Francesco Placidi and his ‘school’, while in the case of the Głębokie towers the hypothesis was accepted that even a direct participation of his master may have taken place, namely that of Gaetano Chiaveri, designer of the Dresden Hofkirche. Having moved the dating, Stanisław Lorentz finally included all the three buildings in Glaubitz’s output, while Jerzy Kowalczyk created the concept of an ‘anonymous Italian architect’ (gently suggesting that Józef Fontatna, active within the Grand Duchy of Lithuania could have played that role), and extended the above-mentioned group by incorporating the undulating façade of the Dominican Church into it. The view on the activity of the anonymous Italian who ‘shyly’ promoted the ideas of Borromini and Guarini in Vilnius was shared by Mariusz Karpowicz, although he considered the façade of the Church of the Visitation Nuns to have been the work of Guido Antonio Longhi. Amidst that vivid academic debate, although not grounded in the sources, an exceptional view had been voiced still before WW II. Namely, owing to the similarity of ornamental motifs, Piotr Bohdziewicz pointed to the two towers of the façade of the Dominican Church of SS James and Philip at the Vilnius Łukiszki, concluding, however, that their author was less courageous in his artistic imagination than the authors of the three structures mentioned earlier. When Euzebiusz Łopaciński found among the invoices of the Łukiszki Dominicans the name of the architect Abraham who raised the towers of the Church of SS James and Philip in 1743–1746, Marian Morelowski, although not avoiding a question mark, attributed to this newly-discovered ‘representative of Placidi’s school’ all the works from the above-mentioned group (and several new ones as well), but also for some incomprehensible reasons (since not grounded in the mentioned invoices) he named him ‘Genu’, suggesting his descent from the Republic of Venice. The latter was, by no means, a fictitious personage, since at least as of 1727 until his death in 1769, there lived in Vilnius Abraham Antoni Genu (Żena, Genou). Finally, he turned out to have been a Frenchman. He participated in numerous celebrations of the Brotherhood of St Martin, which grouped German artists, craftsmen, and merchants living in Vilnius around the Church of the Jesuit Novitiate.  An affluent individual, he was buried in the Carmelite Church: his two tenement houses were located nearby. However, the only unknown is his profession. There are no such doubts with regard to another member of that Brotherhood Abraham Würtzner (Werthner), present in it from 1728, who died 30 years later. It is known that in 1741, an architect and a Vilnius citizen as well, he designed (unpreserved) brick stucco altars and the music gallery in the Corpus Christi Chapel in the Jesuit Church of St John. For the moment it is the only architect’s name recorded in the course of creating an impressive set of stucco altars inside the Church: a breakthrough artistic project in the art of the Vilnius of the day. Although Glaubitz, employed to renovate the Chapel of St Barbara (of the goldsmiths) and of the Annunciation of Our Lady had appeared there earlier (1739–1740), he was merely a ‘magister murarius’, working under architect’s supervision, and a stuccoist. The paper attempts at outlining the profile of the architect Abraham, possibly bearing the name of Würtzner (before 1700–1758).  Archival sources testify that he came from ‘Imperial Countries’. He most likely had a son Ignacy, an architect as well, but also a relative Johann, a goldsmith, who came to Vilnius from Lidzbark Warmiński  and died in 1757. Furthermore, the sources confirm the participation of the architect Abraham in the creation of the majority of works promoting the ideas of Borromini and Guarini,  previously attributed to Placidi, Glaubitz, or the ‘anonymous Italian architect’. Abraham thus authored  the unusual belfry of the Calced Carmelite Church of all Saints in Vilnius, the extension of the Carmelite Church in Głębokie; he raised the towers of the Łukiszki Dominican Church, and the genuine church of the Piarist College at Łużki near Głębokie (1742). Furthermore, he raised some edifices in Minsk and Nowogródek. Despite any direct references lacking with respect to definite projects, his genuine style allows to attribute to him the authorship of a number  of structures in Vilnius itself (façades of the Churches of the Visitation Nuns, the Franciscans, and of the Augustines), in Minsk (façades of the Dominican and Bernardine Churches, the tower in front of the Jesuit College), and Nowogródek (Uniate Church at the Castle?), as well as in the provinces, e.g., the Iwieniec Parish Church or the Zdzięcioł Palace of the Radziwiłłs (1729–1731?).  The assumed chronology of several of the above architectural works requires verification and specification, however, the collected material justifies the conclusion that next to Johann Christoph Glaubitz it was Abraham (Würtzner?) who played a leading role in the early period of the formation of ‘Vilnius Baroque’ in which the caesura was formed by the next fire in the city in 1749, and the inflow of new artists following it.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 3; 645-682
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kołyska Hadży Musy
Autorzy:
Lewi-Babowicz, Towij S.
Sulimowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622579.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Legendy
Krym
Abraham Szyszman
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2015, 26, 1 (46); 30-30
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 232

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies