Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wydawnictwo Exemplum." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Zagłada żydowskiej ludności Holandii w KL Auschwitz-Birkenau w latach 1942-1945
Autorzy:
Rączy, Elżbieta.
Współwytwórcy:
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział (Rzeszów).
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo. pbl
Exemplum.
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Poznań ; Rzeszów : Exemplum : Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział : Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
Auschwitz-Birkenau (niemiecki obóz koncentracyjny)
Żydzi
Opis:
Bibliogr. s. [283]-301. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Current perspective on medical management, orthopedic treatment, and the use of the Ilizarov method in children with X-linked hypophosphatemic rickets
Współczesne spojrzenie na leczenie krzywicy hipofosfatemicznej sprzężonej z chromosomem X, ze szczególnym uwzględnieniem użycia aparatu Ilizarova
Autorzy:
Kasprzak, Paweł
Wilk, Bartłomiej
Łęgosz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339052.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
X-linked hypophosphatemic rickets
hemiepiphysiodesis
Ilizarov frame
intramedullary nailing
Krzywica hipofosfatemiczna sprzężona z chromosomem X
hemiepifizjodeza
aparat Ilizarova
gwóźdź śródszpikowy
Opis:
Hypophosphatemic rickets encompasses a group of rare metabolic diseases that cause lower limb bowing and growth impairment. The mainstay of its management rests in frequent dosages of oral phosphate salts and active vitamin D derivatives. Recent developments in therapy reduced severe pathology progression. However, there remains a substantial number of patients suffering from persisting or recurring deformities. Treatment of those resistant to conventional therapy is the domain of orthopedic surgery. Although multiple recommended approaches exist, no single method has been proven superior to others. In this article, the authors review the effectiveness of several surgical techniques, with a focus on the Ilizarov frame. The method allows for a noninvasive and accurate correction but is technically demanding and imposes a prolonged treatment period. Modern alterations of both the procedure and the original construct aim to improve patient compliance while maintaining the same healing index. Nevertheless, research carried out on small groups of patients and the utilization of different assessment tools for each technique hinders the determination of standardized guidelines. The choice of a given method boils down to an individual approach and strongly depends on the surgeon’s experience and preferences.
Krzywica hipofosfatemiczna stanowi heterogenną grupę rzadkich chorób metabolicznych, powodujących patologiczne zmiany w kościach kończyn dolnych oraz zaburzenia wzrostu. Podstawa jej leczenia opiera się na częstym doustnym podawaniu związków fosforanowych oraz pochodnych aktywnej witaminy D. Ostatni rozwój w postępowaniu wpłynął na zmniejszenie liczby przypadków progresji choroby do ciężkich zmian w układzie kostnym. Jednakże, odsetek pacjentów cierpiących z powodu utrzymujących się lub nawracających deformacji kostnych pozostaje znaczący. Leczenie opornych na konwencjonalną terapię pozostaje w domenie chirurgii ortopedycznej. Pomimo szeregu rekomendowanych technik operacyjnych, do tej pory żadna nie okazała się definitywnie nadrzędna wobec pozostałych. W tym artykule autorzy przygotowali przegląd skuteczności poszczególnych metod, z uwzględnieniem zastosowania aparatu Ilizarova. Użycie tej metody zapewnia mało inwazyjną i precyzyjną korekcję, lecz jej zastosowanie jest wymagające technicznie oraz narzuca długi czas leczenia. Współczesne modyfikacje zarówno procedury operacyjnej jak i samego aparatu dążą do poprawienia tolerancji pacjentów dla aparatu, przy zachowaniu tego samego efektu leczenia. Badania przeprowadzone na małych grupach pacjentów i wykorzystanie różnych narzędzi oceny dla każdej techniki utrudniają wytyczenie standardów postępowania. Wybór danej metody sprowadza się do indywidualnego podejścia do pacjenta, w zestawieniu z doświadczeniem i osobistymi preferencjami chirurga.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 19-25
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Delayed surgical treatment of Pipkin type II fracture in a patient with infection COVID-19. A case report
Opóźnione leczenie operacyjne złamania Pipkina typu II u chorego z infekcją COVID-19. Opis przypadku
Autorzy:
Poszepczyński, Jan
Andrzejewski, Krzysztof
Lesman, Jędrzej
Domżalski, Marcin Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339055.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
Pipkin type II fracture
continuous passive motion splint (CPM)
hyperbaric chamber
COVID-19
złamanie Pipkina typu II
szyna ciągłego ruchu biernego (CPM)
komora hiperbaryczna
COVID 19
Opis:
A 25-year-old man with a hip dislocation and Pipkin II type femoral head fracture, whose surgical treatment was postponed for 15 days due to Covid 19 pandemic, is described. For 2 months after surgery, treatment was supported by therapy in a hyperbaric chamber and with a continuous passive motion (CPM) splint. Four months after surgery, bone fusion of the femoral head fracture was achieved with its normal revascularization. Two years after the operation, the patient was moving efficiently and had no complaints of hip pain. Delayed open reduction and internal fixation of the femoral head fracture resulted in a very good functional and radiological outcome.
Opisano 25-letniego mężczyznę ze zwichnięciem stawu biodrowego i złamaniem głowy kości udowej typu Pipkin II, którego leczenie operacyjne odroczono o 15 dni ze względu na pandemię Covid 19. Przez 2 miesiące od operacji leczenie wspomagano terapią w komorze hiperbarycznej i za pomocą szyny ciągłego ruchu biernego (CPM). Po 4 miesiącach od operacji uzyskano zrost kostny złamania głowy kości udowej z jej prawidłową rewaskularyzacją. Dwa lata po operacji chory poruszał się sprawnie i nie zgłaszał dolegliwości bólowych ze strony stawu biodrowego. Odroczona otwarta repozycja i stabilizacja wewnętrzna złamania głowy kości udowej pozwoliła na uzyskanie bardzo dobrego wyniku funkcjonalnego i radiologicznego.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 31-35
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Equino-plano-valgus foot in cerebral palsy – clinical principles and surgical techniques review (world perspective). Report from the 5th edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023
Stopa końsko-płasko-koślawa w mózgowym porażeniu dziecięcym – przegląd zasad klinicznych i technik chirurgicznych (perspektywa światowa). Raport z 5. edycji Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023
Autorzy:
Woźniak, Łukasz
Musielak, Bartosz
Bernius, Peter
Shrader, Michael Wade
Rodby-Bousquet, Elisabet
Chambers, Henry G.
Feng, Lin
Gough, Martin
Graham, Kerr
Inan, Muharrem
Johari, Ashok
Krebs, Alexander
Lalor, Simon
Narayanan, Unni
Novacheck, Tom
Jóźwiak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31326953.pdf
Data publikacji:
2024-05-15
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
cerebral palsy
equino-plano-valgus foot
plano-valgus foot
lever-arm deformities of lower limbs
mózgowe porażenie dziecięce
stopa końsko-płasko-koślawa
stopa płasko-koślawa
deformacje dźwigniowozależne kończyn dolnych
Opis:
Introduction. The fifth edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023 occurred on December 4, 2023. The webinar’s main topic was treating equino-plano-valgus foot in children with cerebral palsy (CP). The event included speakers from Austria, Australia, China, India, Canada, Germany, Poland, Sweden, Turkey, the USA and the UK. Results. The first general session presented epidemiology, biomechanics, muscle function, equino-plano-valgus foot prevention options, and the Silverskiöld test in clinical assessment. It also discussed the principles of deformation treatment, options for orthotic treatment, and pathology treatment in adults suffering from CP. The surgical sessions presented comprehensive surgical techniques for the treatment of clubfoot equinus: sliding calcaneal osteotomy, lateral column lengthening with talonavicular arthrodesis, use of an expandable cage for the lateral column lengthening, double arthrodesis with the transfer of the peroneal muscles, percutaneous soft tissue release with/without arthroereisis, lateral column lengthening with arthroereisis, Grice procedure with talonavicular arthrodesis, lateral column lengthening with medial cuneiform bone plantarflexion osteotomy, lateral column lengthening with duplication of the talonavicular capsule, talonavicular and calcaneocuboid arthrodesis, transfer of the tibialis anterior muscle to the peroneal tertius muscle. The second general session presented methods of assessing the results of clubfoot treatment and postoperative rehabilitation protocols involving upright positioning and walking. Conclusion. The most important conclusions from the event are: clinical assessment and understanding the pathophysiology of the defect is crucial for its proper treatment; non-surgical treatment is recommended under the age of 6; between the ages of 6 and 14, surgical methods that preserve joint function predominate; after the age of 14 a large percentage of patients require performing joint arthrodesis. Nevertheless, arthrodesis should be avoided to correct flexible deformities and to treat patients with high functional requirements. The webinar audience included 583 people from 50 countries. Most participants came from Poland, Spain, Turkey, and Great Britain.
Wstęp. Piąta edycja Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023 miała miejsce 4 grudnia 2023 roku. Tematem przewodnim webinarium było leczenie stóp końsko-płasko-koślawych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd). W wydarzeniu brali udział prelegenci z Austrii, Australii, Chin, Indii, Kanady, Niemiec, Polski, Szwecji, Turcji, USA i Wielkiej Brytanii. Wyniki. W pierwszej sesji ogólnej przedstawiono epidemiologię, biomechanikę, funkcję mięśni oraz zasady zapobiegania stopie końsko-płasko-koślawej, zastosowanie testu Silverskiöld w ocenie klinicznej. Omówiono również zasady leczenia deformacji, opcje zaopatrzenia ortotycznego oraz zasady leczenia patologii u osób dorosłych chorujących na mpd. W sesjach chirurgicznych przedstawiono kompleksowo techniki operacyjne leczenia stopy końsko-płasko-koślawej: osteotomię medializującą guz piętowy, osteotomię wydłużającą boczny brzeg stopy z artrodezą skokowo-łódkowatą, wykorzystanie rozszerzalnych implantów (cage) do wydłużenie bocznego brzegu stopy, podwójną artrodezę z przeniesieniem mięśni strzałkowych, przezskórną miofasciotomię z/bez artroerezy, wydłużenie bocznego brzegu stopy z artroerezą, procedurę wg Grice’a z artrodezą skokowo-łódkową, wydłużenie bocznego brzegu stopy z osteotomią kości klinowatej przyśrodkowej wg Cottona, wydłużenie bocznego brzegu stopy z duplikaturą stawu skokowo-łódkowego, artrodezę skokowo-łódkowatą oraz piętowo-sześcienną, transfer mięśnia piszczelowego przedniego na mięsień strzałkowy trzeci. W drugiej sesji ogólnej przedstawiono sposoby oceny wyników leczenia stopy końsko-płasko-koślawej oraz protokoły rehabilitacji pooperacyjnej zakładające pionizację i chodzenie. Wnioski. Najważniejsze wnioski płynące z wydarzenia to: ocena kliniczna oraz zrozumienie patofizjologii wady jest kluczowe dla jej prawidłowego leczenia, poniżej 6. roku życia rekomenduje się leczenie nieoperacyjne, pomiędzy 6. a 14. rokiem życia przeważają metody chirurgiczne oszczędzające funkcję stawów, po 14. roku życia duża grupa pacjentów wymaga wykonania artrodez stawów, jednak powinno się ich unikać w korektywnych deformacjach oraz u pacjentów z wysokimi wymaganiami funkcjonalnymi. Audytorium webinarium liczyło 583 osoby z 50 krajów. Największa liczba uczestników pochodziła z Polski, Hiszpanii, Turcji i Wielkiej Brytanii.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 5-18
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-traumatic isolated atrophy of the long head of triceps brachii. A case report
Pourazowa izolowana atrofia głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia. Opis przypadku
Autorzy:
Dembski, Marcin
Tarnawski, Jakub
Dąbrowski, Filip
Rachwał, Izabela
Aschenbrenner, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339057.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
triceps brachii muscle injury
post-traumatic muscle atrophy
radial nerve palsy
uraz mięśnia trójgłowego ramienia
pourazowa atrofia mięśnia
uszkodzenie nerwu promieniowego
Opis:
Vascular injuries of the upper extremity are usually associated with nerve damage. Neuropraxis or neurotmesis can cause atrophy of an entire group of muscles. We describe a unique case of a 24-year-old male with an isolated atrophy of the long head of triceps, resulting from a piercing arm injury in his childhood. Early post-operative examination showed acute radial palsy (due to a hematoma), which resolved over time with what seemed a full return to normal function. The patient engaged in bodybuilding 14 years post-trauma. Only after the patient had gained significant muscle mass did the difference in size between triceps brachii muscles become visible. We performed a series of imaging examinations to diagnose and determine the extent of the atrophy. USG and MRI have shown an atrophic long head of triceps brachii, of atypical presentation, intact muscular insertions and an unaffected main course of the radial nerve. Subsequently, the patient underwent a strength test to determine the level of strength deficit. We posit that the most likely aetiology for the atrophy is neurological, with the damage to the radial nerves branch to the long head of the triceps brachii resulting from either direct cutting or pressure exerted by the hematoma.
Urazy kończyny górnej w których doszło do uszkodzenia naczyń krwionośnych związane są zwykle także z uszkodzeniem struktur nerwowych. W przypadku neuropraksii lub neurotmezy może dojść do atrofii całych grup mięśniowych. Prezentujemy przypadek 24-letniego mężczyzny z izolowaną atrofią głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia, jako wynik urazu przeszywającego ramienia, którego doznał w dzieciństwie. We wczesnym okresie pooperacyjnym, w wyniku powstania krwiaka, doszło do przejściowego porażenia nerwu promieniowego, którego funkcja powróciła po czasie, nie dając innych objawów. Po 14 latach od urazu pacjent rozpoczął trening sportów sylwetkowych. Wraz ze zwiększeniem się masy mięśniowej pacjent zauważył znaczącą dysproporcję w średnicy oraz sile obu ramion. Przeprowadziliśmy badania obrazowe w celu ustalenia diagnozy oraz oceny rozległości atrofii. Badania USG oraz MRI wykazały atrofię głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia, o nietypowym obrazie, nieuszkodzone przyczepy mięśniowe oraz prawidłowy przebieg głównego pnia nerwu promieniowego. Pacjent dodatkowo przeszedł badanie siły mięśniowej obu ramion. Najbardziej prawdopodobną przyczyną atrofii było uszkodzenie gałęzi nerwu promieniowego odchodzącej do głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia wskutek bezpośredniego przecięcia podczas urazu lub jako następstwo ucisku przez krwiak.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 40-46
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sauvé-Kapandji procedure versus radio-lunate arthrodesis in the treatment of Madelung deformity. A case report
Technika Sauvé-Kapandji i artrodeza promieniowo-księżycowata w leczeniu deformacji Madelunga. Opis przypadku
Autorzy:
Koschel, Piotr
Kaczmarek, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339056.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
Madelung deformity
Sauvé-Kapandji procedure
radiolunate arthrodesis
zniekształcenie Madelunga
technika Sauvé-Kapandji
artrodeza promieniowo-księżycowata
Opis:
Madelung deformity consists of excessive ulnar and palmar angulation of the distal radius. It may also involve the radiocapitellar joint and the sagittal bow of the radius. Commonly, the disease becomes clinically apparent in young adolescents with wrist deformity, pain and limited range of movement. There are multiple options for operative treatment. We retrospectively assessed a 14-year-old-girl treated in our department. The patient required treatment due to exacerbating pain in both wrists. The left hand underwent resection of the distal ulna; however, persistent pain led to the decision to perform the radio-lunate arthrodesis (RL). The right hand was treated according to the Sauvé-Kapandji procedure. Three years post-surgery, the patient was called for a follow-up examination. The assessment included measuring the range of motion using a goniometer, grip strength with a dynamometer, and evaluating follow-up wrist X-rays in lateral and posteroanterior views. The patient has also been evaluated using the Patient-Rated Wrist Evaluation (PRWE) and Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) questionnaires. Three years post-operation, the patient reported the absence of rest pain and occasional pain during loading. With the Sauvé-Kapandji procedure, a greater range of palmar flexion of the wrist and improved strength was achieved. The patient scored 5.83 points on the DASH scale, 9.5 points on the left hand, and 8.5 points on the right hand on the PRWE scale. In this patient’s case, better outcomes were achieved by employing the Sauvé-Kapandji procedure. The patient’s right-handedness may have influenced the results.
Zniekształcenie Madelunga obejmuje nadmierne pochylenie łokciowe i odchylenie dłoniowe powierzchni stawowej dalszej kości promieniowej, może również obejmować staw promieniowo-łokciowy dalszy i zagięcie trzonu kości promieniowej. Choroba najczęściej staje się klinicznie widoczna u młodych nastolatków objawiając się: zniekształceniem nadgarstka, bólem i ograniczeniem zakresu ruchu. Istnieje wiele opcji leczenia operacyjnego. Opisano retrospektywnie pacjentkę z obustronną deformacją Madelunga leczoną operacyjnie w wieku 14 lat. Chora wymagała leczenia z powodu nasilającego się bólu w obu nadgarstkach. Po stronie lewej wykonano resekcję głowy kości łokciowej, a następnie artrodezę promieniowo księżycowatą, a po stronie prawej operację metodą Sauvé-Kapandji. Ocena po 3 latach obejmowała pomiar zakresu ruchu za pomocą goniometru, siły chwytu przy użyciu dynamometru oraz ocenę radiologiczną nadgarstka w projekcjach bocznych i tylno-przednich. Przeprowadzono również ocenę za pomocą kwestionariuszy Patient-Rated Wrist Evaluation (PRWE) i Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH). Trzy lata po operacji pacjentka nie zgłaszała bólu w spoczynku i tylko okazjonalny ból podczas przeciążania kończyn. Stwierdzono większą siłę oraz zakres zgięcia dłoniowego nadgarstka po stronie wykonanej procedury Sauvé-Kapandji. Chora uzyskała 5,83 punktów w skali DASH oraz 9,5 punktów w skali PRWE w ocenie lewej ręki i 8,5 punktu w ocenie ręki prawej. Lepsze wynik osiągnięto dzięki zastosowaniu procedury Sauvé-Kapandji. Potwierdzają to lepszy zakres ruchu, większa siła i mniejszy ból podczas obciążania kończyny. Praworęczność pacjenta mogła mieć wpływ na uzyskane wyniki.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 36-39
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies