Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wydawnictwo Aleksander." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Piano Waltzes in the Works of Aleksander Zarzycki (1834–1895)
Walce fortepianowe w twórczości Aleksandra Zarzyckiego (1834–1895)
Autorzy:
Muras, Wioleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48473023.pdf
Data publikacji:
2024-03-23
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Aleksander Zarzycki
waltz
piano music
music of the 19th century
walc
muzyka fortepianowa
muzyka XIX wieku
Opis:
Aleksander Zarzycki’s piano works are represented, in addition to other genres, by waltzes, of which he composed five. The first three, Grande valse Op. 4, Valse brillante Op. 8 and Grand valse Op. 18, are considered concert waltzes – larger in size and characterised by a variety of melodic ideas. They form an example showing that the composer continued to work with the traditional ternary form (ABA1). internally, these works are very elaborate. Zarzycki extensively employs the technique of variation, crafting new melodies by referencing a key motif, and imitation (of a motif or phrase) in both hand parts. The main tonalities are maintained only in short sections. The waltzes typically display frequent mode changes and more distant keys that are introduced through progressions or sometimes even through direct key changes without any modulation. The last two waltzes, Valse-Impromptu Op. 24 No. 2 and En valsant Op. 34 No. 3, due to their size can be categorised as piano miniatures. Formally, like those mentioned earlier, they have a ternary form, with a contrasted middle movement (in a dominant relation), but they are far less melodically differentiated. All five waltzes fit the style. Undoubtedly, the mentioned music pieces are technically and interpretively challenging due to their large jumps, use of chords with a wide span up to a twelfth, and varying melody and key. The article also discusses the matter of dating works, editions, dedications, and first performances that was made possible based on source research.
Aleksander Zarzycki w swoim dorobku kompozytorskim posiada szereg dzieł fortepianowych, co wynika z faktu, że sam był świetnym pianistą-wirtuozem. Tę twórczość fortepianową reprezentują między innymi walce, których skomponował pięć. Pierwsze trzy: Grande valse op. 4, Valse brillante op. 8 i Grand valse op. 18 – należą do walców koncertowych, o większych rozmiarach, które cechuje różnorodność pomysłów melodycznych. Na ich przykładzie widać, że kompozytor kontynuował tradycyjny repryzowy model formalny (ABA1). Nie jest to w jego przypadku proste zestawienie trzech myśli muzycznych, lecz bardziej rozbudowane wewnętrznie części. I choć budowa w oparciu o zdania i okresy jest w nich dominująca, to Zarzycki w dużym stopniu wykorzystuje również technikę wariantowania, tworzenia nowych melodii w nawiązaniu do jakiegoś jednego głównego motywu, oraz imitację (motywu, frazy) w partiach obu rąk. Nadrzędne tonacje utrzymują się tylko na krótkich odcinkach, typowe dla tych walców są zmiany trybów oraz bardziej odległe tonacje, które kompozytor wprowadza poprzez progresje, a czasem nawet pozbawione modulacji bezpośrednie zmiany tonacji. Dwa ostatnie walce, tj. Valse-Impromptu op. 24 nr 2 i En valsant op. 34 nr 3, ze względu na rozmiary zaliczyć można do miniatur fortepianowych. Formalnie, podobnie jak wcześniejsze, mają budowę repryzową, ze skontrastowaną częścią środkową (w relacji dominantowej), ale są one zdecydowanie mniej zróżnicowane melodycznie, niż poprzednie. Wszystkie pięć walców wpisuje się w stylistykę brillant, co wynika z zastosowania szybkich temp, figuracyjnej melodii, licznych przebiegów pasażowych (w tym łamane pasaże), ozdobników w postaci przednutek, trylów, akordów arpeggio, itp. Niewątpliwie są one wymagające technicznie i interpretacyjnie, choćby z powodu dużych skoków, akordów o rozpiętości nawet duodecymy, zmienności melodii i tonacji. W artykule poruszone zostały także kwestie datowania dzieł, wydań, dedykacji oraz pierwszych wykonań, które dało się ustalić na podstawie badań źródłowych.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2023, 18; 35-50
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialektyka historii i pamięci. Wokół postaci i pamiątek związanych z carem-królem Aleksandrem I (1777–1825)
Dialecticism of History and Memory. About figures and Mementoes Connected with Tsar-King Alexander I (1777–1825)
Autorzy:
Letkiewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33906687.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
tsar
Alexander I
the Polish Kingdom
Polish mementoes
jewelry
medals
car
Aleksander I
Królestwo Polskie
pamiątki polskie
biżuteria
medale
Opis:
Na wielu przedmiotach związanych z Aleksandrem I i jego panowaniem jako władcy Królestwa Polskiego, na przedmiotach jubilerskich, medalach, ceramice, rycinach etc., przetrwały panegiryczne sentencje, motta, dewizy gloryfikujące jego osobę, wyrażające podziw dla jego dokonań jako „wskrzesiciela” Polski, dawcy pokoju i wolności, wyrażające żal po jego śmierci. W źródłach pisanych zachowały się wygłaszane na jego cześć laudacje, zanoszone przed tron deklaracje lojalności, uległości i pełnego poddania. Zdają się one budować odmienny obraz rzeczywistości Królestwa Polskiego, inny niż ten, jaki dla okresu zaborów niesie pamięć zbiorowa Polaków przypominająca o traumie anihilacji społeczeństwa i kultury pod carskim panowaniem. Nie mamy pewności, czy pochwalne teksty polskich poddanych cara głoszone na jego cześć są szczere czy jedynie deklaratywne, jednak fakt ich powstania w czasach niewoli wart jest bliższego poznania i refleksji.
On many objects connected with Alexander I and his reign as the ruler of Polish Kingdom, on jewelry objects, medals ceramics, drawings etc., remained panegyric mottos and sentences glorifying him, and expressing admiration for his achievements as the „reviver” of Poland, giver of peace and freedom, expressing sorrow after his death. The available written sources commemorate laudations to his honor, declarations of loyalty, submissiveness and full surrender brought to his throne. They seem to paint a different picture of reality in the Polish Kingdom, unlike the one brought by the Polish collective memory of partition period, reminding the trauma of society and culture annihilation under tsar’s rule. We are not certain whether the praising texts of the Polish subjects of the tsar, preached in his honor, are sincere or only declarative, but the fact that they were created in the times of enslavement is worth investigating and reflecting upon.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 351-379
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochodzenie beatyfikacyjne o życiu, sławie świętości i heroiczności cnót ks. Aleksandra Woźnego w świetle dokumentów procesu beatyfikacyjnego
Beatification inquiry about life, fame, holiness and heroic virtues rev. Aleksander Woźny in the light of the beatification process documents
Autorzy:
Mueller, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098248.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Summarium Documentorum
persönliche Dokumente von Pater Aleksander Wozny
Schriften von Pater Aleksander Wozny
Verfolgung durch die Kommunisten
personal documents of Fr. Aleksander Woźny
the writings of Fr. Aleksander Woźny
persecution by communists
dokumenty personalne ks. Aleksandra Woźnego
pisma ks. Aleksandra Woźnego
prześladowanie przez komunistów
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie dochodzenia beatyfikacyjnego o życiu, sławie świętości i heroiczności cnót ks. Aleksandra Woźnego w świetle dokumentów procesu beatyfikacyjnego. Jest to swoiste studium źródłoznawcze, w którym czytelnik zostanie zaznajomiony z rodzajami i wartością zgromadzonych materiałów. W parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu na przestrzeni lat powstały liczne inicjatywy zmierzające do rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego kandydata na ołtarze, które został zapoczątkowany 25 stycznia 2014 roku. Po półtorarocznej pracy Trybunału, Komisji Historycznej oraz Komisji Teologów Cenzorów 23 maja 2015 roku, w kościele pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, odbyła się ostatnia publiczna sesja kończąca proces diecezjalny sługi Bożego. Obszerna procesowa dokumentacja, licząca ponad 6,5 tys. stron, została przygotowana do przekazania jej do Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. Z tego powodu do zasadniczych prac postulatora na etapie rzymskim należało opracowanie Positio, które jest podstawowym dokumentem pracy przy studiowaniu i pogłębieniu danej sprawy. Cała Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis. Posnaniensis beatificationis et canonizationis Servi Dei Alexandri Woźny sacerdotis dioecesiani (1910–1983) została tak opracowana, by wystarczyła do wyrobienia obiektywnego sądu konsultorom teologom, a następnie kongregacji zwyczajnej kardynałów i biskupów, aby dzięki zebranym dowodom zdobyć pewność moralną przy udzieleniu odpowiedzi na dubium początkowe, które w proce¬sie o życiu, sławie świętości i heroiczności cnót ks. Aleksandra Woźnego brzmi następująco: „Czy udowodniono cnoty teologalne: wiarę, nadzieję i miłość tak w stosunku do Boga, jak i do bliźniego, a także cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość i męstwo, a nadto cnoty im pokrewne, w stopniu heroicznym oraz opinię świętości w tej konkretnej sprawie i w aspekcie, o jaki chodzi?”. Odpowiedź na powyższe pytanie jest możliwa nie tylko po wnikliwej analizie zeznań świadków, ale przede wszystkim po pogłębieniu merytorycznym i analizie zebranej całej dokumentacji procesowej, która znajduje swoje odzwierciedlenie w jednej z części Positio, mianowicie w Summarium Documentorum.
The aim of this study is to show the beatification inquiry about the life, fame, holiness and heroic virtues of rev. Aleksander Woźny in the light of the beatification process documents. It is a kind of source study in which the reader will be acquainted with the types and value col¬lected materials. In the parish of St. Jan Kanty in Poznan (Poznań), over the years, numerous initiatives have been created to start the beatification process of the candidate for the altars, which was initiated on January 25, 2014. After a year and a half of work of the Tribunal, the Historical Commission and the Censors Theologians Commission on May 23, 2015, in the church of St. Jan Kanty in Poznan (Poznań), the last public session ending the diocesan process of the Servant of God took place. Extensive procedural documentation, over 6,500 pages, has been prepared for submission to the Department for the Causes of Saints. For this reason, one of the fundamental works of the postulator at the Roman stage was the preparation of the Positio, which is the basic document of work in studying and deepening a given matter. The whole Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis. Posnaniensis beatificationis et canonisationis Servi Dei Alexandri Woźny sacerdotis dioecesiani (1910–1983) was designed in such a way that it could suffice to form an objective judgment for theological consultors, and then for the ordinary congregation of cardinals and bishops, to gain moral certainty through the collected evidence in answering the initial dubium which in the process of life, fame, holiness and heroic virtues, rev. Alexander Woźny reads as follows: “Have the theological virtues been proven: faith, hope and love towards God and neighbor, as well as cardinal virtues: prudence, justice, temperance and bravery, and also virtues related to them, to the extent of a heroic and an opinion of holiness in this particular matter and in what aspect it is about?”. An answer to the above question is possible, not only after a thorough analysis of the testimonies of witnesses, but above all after the substantive deepening and analysis of the entire trial documentation, which is reflected in one of the parts of the Positio, namely in the Summarium Documentorum.
Das Ziel dieser Studie ist es, die Seligsprechungsuntersuchung über das Leben, den Ruhm der Heiligkeit und die Heroizität der Tugenden von Pater Aleksander Woźny im Lichte der Dokumente des Seligsprechungsprozesses darzustellen. Es handelt sich um eine Art Quellenstudium, bei dem der Leser mit der Art und dem Wert der gesammelten Materialien vertraut gemacht wird. In der Pfarrei St. Johannes Kante in Poznań sind im Laufe der Jahre zahlreiche Initiativen entstanden, um den Seligsprechungsprozess des Altarkandidaten in Gang zu setzen, der am 25. Januar 2014 eingeleitet wurde. Nach anderthalb Jahren Arbeit des Tribunals, der Historischen Kommission und der Kommission der Zensurtheologen fand am 23. Mai 2015 die letzte öffentliche Sitzung zum Abschluss des diözesanen Prozesses des Dieners Gottes in der Kirche des Heiligen Johannes Kante in Posen statt. Das umfangreiche Prozessdossier von mehr als 6.500 Seiten wurde für die Übergabe an das Dikasterium für Heiligsprechungsangelegenheiten vorbereitet. Aus diesem Grund gehörte zu den wesentlichen Arbeiten des Postulators in der römischen Phase die Ausarbeitung der Positio, des grundlegenden Arbeitsdokuments für die Untersuchung und Vertiefung des Falles. Die gesamte Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis. Posnaniensis beatificationis et canonizationis Servi Dei Alexandri Woźny sacerdotis dioecesiani (1910-1983) wurde so verfasst, dass sie dem objektiven Urteil der theologischen Berater und dann der ordentlichen Kongregation der Kardinäle und Bischöfe genügte, um aus den Beweisen, die bei der Beantwortung des anfänglichen Dubiums gesammelt wurden, moralische Gewissheit zu erlangen, das im Verfahren über das Leben, den Ruhm der Heiligkeit und die Heroizität der Tugenden von Pater Alexander Woźny wie folgt lautet: "Haben sich die theologischen Tugenden des Glaubens, der Hoffnung und der Nächstenliebe sowie die Kardinaltugenden der Klugheit, der Gerechtigkeit, der Mäßigung und der Tapferkeit und darüber hinaus die mit ihnen verwandten Tugenden in diesem besonderen Fall und unter dem fraglichen Aspekt als heroisch und als Ruf der Heiligkeit erwiesen?". Die Antwort auf die obige Frage ist nicht nur nach einer sorgfältigen Analyse der Zeugenaussagen möglich, sondern vor allem nach einer inhaltlichen Vertiefung und Analyse der gesamten gesammelten Verfahrensunterlagen, die sich in einem Teil der Positio, nämlich dem Summarium Documentorum, widerspiegeln.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 81-98
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juliusz Bursche – myśli, działalność i dziedzictwo
Autorzy:
Szczypka, Danuta
Łupienko, Aleksander
Szendel, Edward
Gloeh, Feliks
Szeruda, Jan
Gastpary, Woldemar
Wantuła, Andrzej
Stegner, Tadeusz
Jasiński, Grzegorz
Nast, Włodzimierz
Morawski, Wojciech
Karski, Karol
Kurschus, Annette
Gardawski, Juliusz
Gardawski, Stefan
Gardawska, Beata
Krebs, Bernd
Jóźwiak, Ewa
Kłaczkow, Jarosław
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/52229609.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Scholar
Opis:
Juliusz Bursche (1862–1942) był zwierzchnikiem największego protestanckiego Kościoła w międzywojennej Polsce, Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (inaczej: luterańskiego), wówczas dużo liczniejszego i bardziej wpływowego niż obecnie, mającego charakter niemiecko-polski. Wywodził się z rodziny osadników niemieckich, którzy dotarli do ówczesnego Królestwa Polskiego w pierwszej połowie XIX w. i był pierwszą osobą w rodzie, która się utożsamiła z polskością. Jako świadomy „Polak z wyboru”, stojący u steru Kościoła przez trzy i pół dekady, poprowadził on swych wiernych przez najbardziej burzliwy okres XX w.: od rewolucji 1905 r. do II wojny światowej. Uznał, że Kościół powinien się otworzyć na potrzeby coraz liczniejszych wiernych mówiących po polsku i umożliwił rozwijanie posługi w tym języku, nie zapominając przy tym o swych niemieckich współwyznawcach. Za lojalność wobec państwa polskiego oraz za swą zdecydowaną antynazistowską postawę został aresztowany przez hitlerowców już na początku II wojny światowej i zmarł w obozie koncentracyjnym. Udowodnił, że ewangelicy mogą mieć polską tożsamość narodową, co nie było sprawą oczywistą w pierwszych dekadach XX w. *** Monografia zbiera teksty Juliusza Burschego, prezentuje recepcję jego myśli od czasów rozbiorowych, a także współczesne badania i interpretacje. Jest to tom wieloautorski, przybliżający sylwetkę biskupa oraz jego dziedzictwo, w tym pośmiertne docenienie jego działalności i dorobku intelektualnego. Wybory, jakich dokonywał, miały ogromne znaczenie dla dużej społeczności obywateli Polski międzywojennej, wzbudzały więc ogromne emocje, a także krytykę długo po ostatniej wojnie. Dowody jednoznacznej aprobaty i docenienia ze strony państw polskiego i niemieckiego przyszły wiele lat po jego śmierci, a książka ta jest także ich zapisem. Ze wstępu Dzieje rodziny Bursche są emanacją dziewiętnastowiecznych losów polskich ewangelików na terenie zaboru rosyjskiego. Byli oni częścią większej zbiorowości protestanckiej na tych ziemiach, składającej się z potomków starej szlachty różnowierczej z XVI wieku, emigrantów z krajów niemieckich, przybyszy z Mazur, osiedlających się na Suwalszczyźnie i północnym Mazowszu, autochtonicznej ludności polskiej zamieszkującej ziemię wieluńską czy polskojęzycznych „olędrów” zamieszkujących nabrzeża Bugu. (…) Z grona kolonistów niemieckich ulegających wpływom polskiej kultury i polonizujących się pochodził bohater niniejszej książki. (…) Jest to niewątpliwie książka przedstawiająca postać Burschego bez patosu i starająca się zebrać cały dotychczas znany dorobek na jego temat. Wnosi także nowe ustalenia, dotyczące zwłaszcza ostatnich lat jego życia. prof. dr hab. Jarosław Kłaczkow, UMK Zawarty w książce różnorodny materiał tworzy interesującą mozaikę, uzupełniającą obraz biskupa Burschego i jego rodziny, jaki wyłania się z dotychczas dostępnych publikacji. Fakt, że w mozaice tej obok tekstów naukowych znalazły się teksty wspomnieniowe, odwołujące się do pamięci rodzinnej czy wręcz relacje o dziennikarskim charakterze, przydaje jej wartości. dr hab. Jerzy Sojka, prof. ChAT
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
La guerra d’Etiopia nei reportage di Aleksander Janta-Połczyński
The Second Italo-Ethiopian War in Aleksander Janta-Połczyński’s Reportages
Autorzy:
Gurgul, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34670819.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Aleksander Janta-Połczyński
the second Italo-Ethiopian war
Italian colonialism
fascism
Polish reportage
guerra d’Etiopia
colonialismo italiano
fascismo
reportage polacco
Opis:
The article is dedicated to a series of war reports from Ethiopia published between 1935 and 1936 in one of the most important Polish newspapers, Gazeta Polska. Although the author was one of the most prolific and respected Polish reporters, his text was never published in book form for various reasons. However, it deserves to be remembered, not least because it stands out from other Polish reports of this war. The author had the opportunity to participate in the events of both sides of the conflict, which enriched his perception of the reality described and led to the evolution of his opinions from objectivity to clear pro-Italian sympathies.
L’articolo è dedicato a una serie di reportage di guerra dall’Etiopia pubblicati a cavallo tra il 1935 e il 1936 su uno dei più importanti quotidiani polacchi, “Gazeta Polska”. Sebbene l’autore sia stato uno dei reporter polacchi più prolifici e apprezzati, il testo non è mai stato pubblicato in forma di libro per vari motivi. Non solo per questo merita di essere ricordato, anche perché si distingue dagli altri reportage polacchi di questa guerra. L’autore ebbe l’opportunità di partecipare agli eventi da entrambe le parti del conflitto, il che arricchì la sua percezione della realtà descritta e portò all’evoluzione delle sue opinioni dall’obiettività a chiare simpatie filo-italiane.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2023, 14.2; 97-119
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matka w duńskiej kulturze – stereotyp językowy a współczesna rzeczywistość
Autorzy:
Kacprzak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34670922.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
mor/moder
concept of mother
stereotype of mother
idealization of motherhood
gender parity in Denmark
traditional family model
changes to family structure
Danish discourse
Danish worldview
Danish values
koncept mor/moder [matka]
stereotyp matki
idealizacja macierzyństwa
równouprawnienie w Danii
tradycyjny model rodziny
zmiany w strukturze rodzinnej
dyskurs duński
duński obraz świata
duńskie wartości
Opis:
The traditional picture of mother (mor/moder) in Danish present in the most linguistically entrenched expressions does not differ much from the ones known from other European languages, such as Polish, Russian, or English. In its light mother is a person who gives her child an unconditioned love, care, and who is fully dedicated to her role, which, in turn, should bring her ultimate happiness and satisfaction. What is characteristic of Danish culture, however, is the modern-day tendency to revise this simplified picture. The mother-housewife stereotype is almost entirely gone from the system of the Danish language, and the same pertains to the belief that she has to be the wife of the father, as gender equality and the idea of open labor market have long resided at the top of the Danish hierarchy of values. Meanwhile, in contemporary Danish discourse, one breaks with other stereotypical elements of the traditional picture of the mother, and a more nuanced picture is being drawn, in an attempt to separate the ideal and the typical scenario more visibly. First and foremost, much writing space is given to the fact that the mother role requires hard work, and that it is not only connected with good feelings, but also anxiety, loneliness, or even depression. The traditional idealization of the concept itself, in turn, is valued very negatively, as one perceives it as the main source of unfair expectations towards mothers. Interestingly, this tendency seems to be common in the Danish mainstream media regardless of the political stances taken: it can be found both in the Christian Kristeligt Dagblad and the left-wing Information.
Tradycyjny obraz matki obecny w najbardziej utrwalonych formach języka duńskiego nie różni się wiele od tego spotykanego w innych językach europejskich, takich jak polski, rosyjski czy angielski. W jego świetle matka to osoba dająca dziecku bezgraniczną i bezwarunkową miłość, całodobową opiekę i w pełni poświęcona swojej roli, która z kolei przynosić ma jej największe szczęście i spełnienie. Nie brak w nim również cech stereotypowych, takich jak nadopiekuńczość i nadmierna pobłażliwość. Charakterystyczna dla duńskiej kultury i duńskiego języka jest natomiast współczesna tendencja do rewizji owego uproszczonego obrazu matki. Najgłębiej duńską mentalność przeniknęły zmiany dotyczące społecznej roli matki i już w podstawowych faktach językowych odciśnięte jest przekonanie, że matka nie musi być strażniczką domowego ogniska i żoną ojca – znacznie wyżej cenione jest równouprawnienie płci i udział kobiet w rynku pracy. We współczesnym duńskim dyskursie zrywa się natomiast z innymi stereotypowymi elementami tradycyjnego obrazu matki i jednocześnie dąży do jego zniuansowania, czyli wyraźniejszego rozdzielenia ideału od przypadku typowego. Dużo mówi się przede wszystkim o tym, jak ciężka jest rola matki i że związana jest ona nie tylko z dobrymi uczuciami, ale także strachem, niepewnością, samotnością czy nawet depresją. Samą idealizację konceptu, narzucaną kobietom od lat, wartościuje się bardzo negatywnie i postrzega jako główne źródło niesprawiedliwych oczekiwań wobec matek. Co ciekawe, ta tendencja do deidealizacji wydaje się być wspólna duńskim mediom głównego nurtu niezależnie od podziałów politycznych - można znaleźć ją zarówno w chrześcijańskim Kristeligt Dagblad, jak i w mocno lewicowej Information.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2023, 35; 297-313
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz jako narzędzie wojny (florenos breves et integros) w Polsce pierwszej połowy XVI wieku
Money as Tool of War (florenos breves et integros) in Poland in the First Half of the 16th Century
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46190652.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
późnośredniowieczna historia wojskowości
wczesnonowożytna historia wojskowości
skarbowość (pieniądze, rachunkowość)
„wojna pruska” 1519–1521
late medieval history of warfare
early modern history of warfare
finances (coins, accounting)
Prussian War 1519–1521
Opis:
Pieniądz zawsze był postrzegany jako narzędzie wojny. Przewija się w wielu anegdotach związanych z działaniami zbrojnymi, jego znaczenie było wielokrotnie dostrzegane przez badaczy historii wojskowości. Zazwyczaj jednak poprzestawano na stwierdzeniu, że bez pieniędzy lub ich substytutu nie jest możliwe toczenie jakiegokolwiek konfliktu. Rzadko natomiast sięgano głębiej, by wyjaśnić strukturę finansową działań zbrojnych. Szczególnie w odniesieniu do dawniejszych epok jest to zrozumiałe, zwłaszcza że niestandaryzacyjny charakter mennictwa oraz obowiązujących systemów rachunkowo-pieniężnych jest mało czytelny. Wprowadzenie systemu podwójnej księgowości na przełomie średniowiecza i nowożytności nieco ułatwia takie badania, nadal jednak łatwo o przeinaczenia i pomyłki. Szczególnie interesującym przypadkiem jest moment stopniowego przejścia z systemu grzywny obrachunkowej na system florenowy (nadal jednak mieszczący się w systemie grzywny), co w realiach państwa polskiego miało miejsce na przełomie XV i XVI w. Na to zjawisko nałożyło się rozpowszechnienie funkcjonowania pieniądza w postaci monety i pieniądza „wirtualnego” – zapisanego w rachunkach (również w rachunkach wojskowych), który miał ograniczone przełożenie na jednostki i znaki pieniężne pozostające w obiegu (tzw. link coin). Wśród wielu istotnych i mało rozpoznanych zagadnień warto zwrócić uwagę na możliwości, jakie dawało prowadzenie rachunkowości w postaci spisywanych rejestrów wydatków na wojsko, a wśród nich na manipulowanie kursem monety florenowej. Zagadnienie to zostanie omówione w oparciu o wybrane księgi rachunków wojskowych sporządzone w związku z wojnami prowadzonymi przez ostatnich Jagiellonów na tronie polskim.
Money has always been perceived as a tool of war. This is evoked in many anecdotes connected with military actions, its importance has been repeatedly recognised by military historians. However, they usually settled for the statement within the idea that engaging in any military conflict without money or its substitute was impossible. An attempt to delve deeper and to clarify the financial structure behind military actions was rarely made. Particularly with regard to earlier eras, this is understandable, especially since the non-standardised nature of minting and the accounting and monetary systems in place is rather unclear. The introduction of the double-entry accounting system at the turn of the Middle Ages makes such research somewhat easier, but misrepresentations and mistakes are still easily made. Particularly interesting case is the period of the gradual transition from the “marca” system (grzywna obrachunkowa) to the florin system (which fell within the ambit of the “marca” system) which in the reality of Poland took place at the turn of the 15th and the 16th centuries. This process was accompanied by the prevalence of money existing in both forms – as a physical coin and as a virtual value noted in the accounts (including military accounts) which has a limited bearing on currency units and mediums of exchange in the coins circulation (so-called link coin). Among the many important and little-recognised issues, it is worth noting the possibilities offered by the keeping of accounts in the form of written records of military expenditure, among them the manipulation of the rate of the florin. This question will be discussed based on the chosen military ledgers drown up in connection with the wars waged by the last Jagiellon Kings of Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 114; 57-71
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raportowanie schematów podatkowych a dopuszczalność stosowania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego
Tax Schemes Reporting Obligation and Proceeding Individual Interpretation of Tax Law
Autorzy:
Buczkowski, Aleksander
Fila, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407267.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
raportowanie schematów podatkowych (MDR)
instytucja indywidualnej interpretacji prawa podatkowego
ochrona podatników
mandatory disclosure rules (MDR)
tax scheme
institution of individual interpretation of tax law
taxpayer protection
Opis:
Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych (MDR) zostały uchwalone w wyniku implementacji Dyrektywy Rady (UE) 2018/822 z dnia 25 maja 2018 r., zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych. Ich wprowadzeniu towarzyszyło od samego początku wiele krytycznych komentarzy, a niejasne przepisy przysparzały zobowiązanym do raportowania wielu problemów. Cel artykułu: Ocena dopuszczalności i użyteczności stosowania przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie wydawania interpretacji podatkowych w odniesieniu do przepisów MDR oraz przedstawienie korzyści płynących dla podatników wynikających z takiej ochrony. Hipoteza: Regulacje zawarte w obowiązujących przepisach prawa są niewystarczające dla właściwej interpretacji raportowania schematów podatkowych i wymagają wprowadzenia kompleksowych rozwiązań w zakresie spójnego i przejrzystego systemu ich stosowania. Metoda badawcza: Krytyczna analiza literatury przedmiotu oraz dostępnych dokumentów i aktów prawnych z zakresu stosowania schematów podatkowych. Rezultaty badania: W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, iż istnieje wyraźnie zarysowany spór co do klasyfikacji przepisów dotyczących raportowania schematów podatkowych. Oceniając dotychczasowe wyroki w przedmiocie dopuszczalności wydawania interpretacji indywidualnych w sprawach dotyczących przepisów MDR, można zauważyć wyraźną tendencję coraz częstszych korzystnych dla skarżących rozstrzygnięć. Należy mieć nadzieję, że kierunek ten zostanie podtrzymany i doprowadzi do ukształtowania się utrwalonej linii orzeczniczej w tym zakresie.
The Mandatory Disclosure Rules (MDR) have imposed new obligations on taxpayers, resulting from mandatory implementation of Council Directive (EU) 2018/822 of 25 May 2018, amending Directive 2011/16/EU as regards the mandatory automatic exchange of information in the field of taxation concerning reportable cross-border arrangements – thereby causing many practical and legal difficulties in compliance with a domestic legal order. The purpose of the article: The evaluation, based on available voivodeship administrative courts ruling – practical solutions of legal protection for taxpayers against damaging consequences of potential tax proceedings resulting from improper application of domestic and EU law. Hypothesis: The regulations contained in the applicable legal provisions are insufficient for the proper interpretation of tax scheme reporting and require the introduction of comprehensive solutions in the scope of a consistent and transparent system of their application. Methodology: The authors discuss the scope of institution of individual interpretation of tax law, particularly in the aspect of application admissibility of this procedure as regards the MDR provisions. Results of the research: It has been found that there is a clearly outlined disagreement over the classification of the tax scheme reporting provisions. When assessing the previous judgments on the admissibility of issuing individual interpretations in cases related to the MDR provisions, one can notice a clear tendency of increasingly more favorable decisions for the complainants. We hope that this direction will be maintained and will lead to the formation of a well-established line of jurisprudence in this regard.
Źródło:
Ekonomia Międzynarodowa; 2023, 41; 5-21
2082-4440
2300-6005
Pojawia się w:
Ekonomia Międzynarodowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraina polskiego romantyka – twórczość Aleksandra Grozy
Ukraine of the Polish Romantic – Aleksander Karol Groza’s Oeuvre
Autorzy:
Mikinka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52918552.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
szkoła ukraińska polskiego romantyzmu
romantyzm
orientalizm
Kozak
folklor ukraiński
powieść poetycka
Ukrainian School of Polish Romanticism
Romanticism
Orientalism
Cossack
Ukrainian folklore
poetic novel
Opis:
Zamierzeniem artykułu, będącego częścią przygotowywanej rozprawy habilitacyjnej, jest wyeksponowanie sylwetki jednego z twórców „szkoły ukraińskiej”, którego życie i dorobek dotychczas nie doczekały się obszerniejszego opracowania – Aleksandra Karola Grozy, nazywanego za życia „Osjanem ukraińskim”. Poprzez analizę utworów oraz pamiętników pisarza staramy się zaprezentować spójną wizję Ukrainy odmalowanej literackim piórem Polaka zafascynowanego wierzeniami i podaniami ukraińskiego ludu. To wizja pisarza czerpiącego natchnienie ze styku dwóch różnych narodów, dwóch odmiennych zbiorowości społecznych, a więc i systemów wartości, zwyczajów, a nawet religii. Groza stara się uchwycić „ducha narodu”, którego kocha i podziwia. Mimo że należy do grona pisarzy minorum gentium, jego sylwetka i twórczość są warte przypomnienia w kontekście najnowszych stosunków socjopolitycznych Polski i Ukrainy. Znajomość wzajemnych relacji w przeszłości może pomóc w budowaniu wspólnej przyszłości obu narodów.
The goal of the article, which is part of author’s postdoctoral dissertation, is to focus on one of the writers from the “Ukrainian School”, whose life and oeuvre haven’t been a subject of a more thorough study yet – Aleksander Karol Groza, also known during his lifetime as the “Ukrainian Ossian”. Through the analysis of writer’s literary works and memoirs, the author attempts to present a coherent vision of Ukraine painted by Polish writer, who had become fascinated with Ukrainian folklore. It is a vision of writer finding his inspiration at the crossroads of two different nations, two different societies, and therefore different systems of values, customs, and even religion. Groza tries to immortalise the “nation’s spirit”, whom he loves and admires. Even if he belongs to the category of minorum gentium writers, his person and oeuvre are wroth revisiting in light of the current Polish-Ukrainian sociopolitical relations. The knowledge of the past relations can help in building joint future of both nations.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 256-275
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walce fortepianowe w twórczości Aleksandra Zarzyckiego (1834–1895)
Piano Waltzes in the Works of Aleksander Zarzycki (1834–1895)
Autorzy:
Muras, Wioleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48472676.pdf
Data publikacji:
2023-03-23
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Aleksander Zarzycki
walc
muzyka fortepianowa
muzyka XIX wieku
waltz
piano music
music of the 19th century
Opis:
Twórczość fortepianową Aleksandra Zarzyckiego poza innymi gatunkami reprezentują walce, których skomponował pięć. Pierwsze trzy: Grande valseop. 4, Valse brillanteop. 8i Grand valseop. 18–należą do walców koncertowych, o większych rozmiarach, które cechuje różnorodność pomysłów melodycznych. Na ich przykładzie widać, że kompozytor kontynuował tradycyjny repryzowy model formalny (ABA1). Utwory te są rozbudowane wewnętrznie. Zarzycki w dużym stopniu wykorzystuje w nich technikę wariantowania, tworzenia nowych melodii w nawiązaniu do jakiegoś jednego głównego motywu oraz imitację (motywu, frazy) w partiach obu rąk. Nadrzędne tonacje utrzymują się tylko na krótkich odcinkach, typowe dla tych walców są zmiany trybów oraz bardziej odległe tonacje, które kompozytor wprowadza poprzez progresje, a czasem nawet pozbawione modulacji bezpośrednie zmiany tonacji. Dwa ostatnie walce, tj. Valse-Impromptuop. 24 nr 2i En valsant op. 34 nr 3, ze względu na rozmiary zaliczyć można do miniatur fortepianowych. Formalnie, podobnie jak wcześniejsze, mają budowę repryzową, zeskontrastowaną częścią środkową (w relacji dominantowej), ale są one zdecydowanie mniej zróżnicowane melodycznie niż poprzednie. Wszystkie pięć walców wpisuje się w stylistykę. Niewątpliwie są one wymagające technicznie i interpretacyjnie, choćby z powodu dużych skoków, akordów o rozpiętości nawet duodecymy, zmienności melodii i tonacji. W artykule poruszone zostały także kwestie datowania dzieł, wydań, dedykacji oraz pierwszych wykonań, które dało się ustalić na podstawie badań źródłowych.
Aleksander Zarzycki’s piano works are represented, in addition to other genres, by waltzes, of which he composed five. The first three, Grande valseOp. 4, Valse brillante Op. 8and Grand valse Op. 18, are considered concert waltzes –larger in size and characterised by a variety of melodic ideas. They form an example showing that the composer continued to work with the traditional ternary form (ABA1). internally, these works are very elaborate. Zarzycki extensively em-ploys the technique of variation, crafting new melodies by referencing a key motif, and imitation (of a motif or phrase) in both hand parts. The main tonalities are maintained only in short sections. The waltzes typically display frequent mode changes and more distant keys that are introduced through progressions or sometimes even through direct key changes without any modulation. The last two waltzes, Valse-Impromptu Op. 24 No. 2and En valsant Op. 34 No. 3, due to their size can be categori sed as piano miniatures.Formally, like those mentioned earlier, they have a ternary form, with a contrasted middle movement (in a dominant relation), but they are far less melodically differentiated. All five waltzes fit the style. Undoubtedly, the mentioned music pieces are technically and interpretively challenging due to their large jumps, use of chords with a wide span up to a twelfth, and varying melody and key. The article also discusses the matter of dating works, editions, dedications, and first performances that was made possible based on source research.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2023, 18; 19-34
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie Seminarium Misji Zagranicznych w Paryżu dla rozwoju misji w Azji
Importance of the Paris Foreign Missions Society Seminar for Mission Development in Asia
Autorzy:
Jeżak, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158735.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Seminarium Duchowne
Misje Zagraniczne
Azja
Paryż
Rzym
Aleksander de Rhodes
Franciszek Pallu
Piotr Lambert de la Motte
Seminary, Foreign Missions
Asia
Paris
Rome
Alexander de Rhodes
François Pallu
Pierre Lambert de la Motte
Opis:
Niniejszy tekst przedstawia Stowarzyszenie Misji Zagranicznych w Paryżu i nierozerwalnie związanego z nim Seminarium Misji Zagranicznych oraz jego zaangażowanie na rzecz misji w Azji. Najpierw usystematyzowano pojęcie „seminarium” i przedstawiono ogólne jego rozumienie, aby móc wskazać na specyfikę omawianego tematu. Następnie ukazano okoliczności powstania Stowarzyszenia Misji Zagranicznych (MEP), które ujęto w kontekście historyczno-misjologicznym, wskazując też wkład, jaki na przestrzeni ponad 350 lat stowarzyszenie miało dla rozwoju misji w Azji. Każde dzieło ma swojego założyciela, dlatego nie mogło zabraknąć zaprezentowania kluczowych postaci, które odegrały znaczącą rolę w omawianym problemie misji w Azji. Działalność Seminarium Misji Zagranicznych od początku wyróżniała się specyficznym podejściem w formacji, którego przedstawienie było istotne dla zrozumienia znaczenia rozwoju misji na Dalekim Wschodzie. W końcu podjęto temat współczesnej działalności stowarzyszenia. To pokazuje, że zapoczątkowane dzieło ma swoją konkretną kontynuację.
This text introduces the Foreign Mission Association in Paris and the inextricably linked Foreign Mission Seminar and its commitment to missions in Asia. First, the term “seminar” is systematic and its general understanding is presented in order to be able to point out the specifics of the subject under discussion. Next, the circumstances of the founding of the Foreign Mission Association (MEP) were shown, which were put in a historical and missiological context, also pointing out the contribution that the association has made to the development of missions in Asia over the course of more than 350 years. Every work has its founder, so there was no shortage of presentations of key figures who played a significant role in the discussed problem of missions in Asia. From the beginning, the activities of the Foreign Mission Seminary were distinguished by a specific approach in formation, the presentation of which was key to understanding the importance of mission development in the Far East. Finally, the topic of contemporary activities of the association was addressed. This shows that the work initiated has a concrete continuation.
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 90-105
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]: Mikołaj Zebrzydowski (1553-1620), palatinus et capitaneus Cracoviensis, fundator et defensor Ecclesiae. W czterechsetną rocznicę śmierci, red. Aleksander Krzysztof Sitnik OFM, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2021, ss. 311, ISBN 978-83-8205-109-4
Autorzy:
Flaga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158276.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 529-532
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alokucja jako element rytuału bitewnego. Szesnastowieczny kontekst kronikarski (Królestwo Polskie)
The allocution as the element of the battle ritual. The sixteenth-century chronicle context
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46186799.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia wojskowości przełomu średniowiecza i nowożytności
alokucja
rytuał wojskowy
Królestwo Polskie
kroniki
late medieval / early modern history of warfare
allocution
rite of war
Kingdom of Poland
chronicles
Opis:
Jeden z elementów rytuału bitewnego (zwłaszcza w ujęciu źródeł o charakterze narracyjnym) stanowiła mowa wodza. Jej zadaniem było podbudowanie morale wojska w obliczu zagrożenia nieuniknionym starciem. Dowodziła ona męstwa i determinacji w realizacji celu militarnego dowódcy oraz zawierała elementy, które podnosiły mające nastąpić wydarzenie (bitwę) do rangi sporu sił wyższych. W tym ujęciu nieprzyjaciela przedstawiano jako emanację sił zła, tym samym budując prostą, binarną opozycję między swoimi/dobrymi a obcymi/innymi/złymi. Taka praktyka była typowym zabiegiem polegającym na odarciu przeciwnika z cech, które uznawano za przymioty godności i prawości. Analiza została oparta na szesnastowiecznych relacjach kronikarskich, m.in. autorstwa Marcina Bielskiego i Macieja Stryjkowskiego oraz dodatkowych tekstach związanych z konkretnymi starciami. Jej wyniki zaprezentowano na szerokim chronologicznie tle porównawczym. Ustalono, że de facto obowiązywały dwa odrębne porządki. Pierwszym z nich był porządek rzeczywisty, w którym do alokucji dochodziło rzadko, a wówczas miała ona lakoniczny charakter. Drugi porządek stanowił kreację literacką na temat bitwy. Im dłuższy był odstęp czasowy między zdarzeniem opisywanym w kronice, a rzeczywistymi wypadkami, tym alokucja stawała się bardziej rozbudowa. Dlatego w artykule uznano ją za element wykreowanego rytuału bitewnego. Stanowiła zatem specyficzne spiętrzenie dramatyczne opowieści, nawet wtedy, gdy nie miała miejsca w rzeczywistości. Dzięki temu narracja kronikarska budowała schematyczny obraz przeszłości, mający odpowiadać zapotrzebowaniu na wykreowanie pewnego rodzaju tożsamości dynastii i państwa. W starciu Królestwa Polskiego z wrogami zawsze bowiem eksponowano element różnić wyznaniowych między chrześcijańskimi wojskami polskimi oraz armiami prawosławnymi lub muzułmańskimi.
One of the battle ritual’s elements (especially from the narrative sources point of view) was the war chief ’s speech. Its aim was to build up the army’s morale in the face of the inevitable confrontation danger. The speech was proving the commander’s brave and determination in the realisation of military aim and contained the elements, which were elevating the future happening (the battle) to the importance of the forces majeure’s conflict. In this spin the enemy was featured as the forces of darkness’s emanation, what served creation simple binary opposition between ours/the good ones and the aliens/ the bad ones. These practise was the typical measure founded on the tearing the enemy of the qualities treated as the dignity and integrity attributes off. The analyse is based on the sixteenth-century chronicle accounts, including those written by Marcin Bielski and Maciej Stryjkowski and the additional texts concerning particular clash. Its results are presented against the chronologically wide background. It has been determined that de facto two separate types of the allocution applied equally. The first of them was the real type, very rare, short and laconic. The second one was the literary creation in description of the battle. The longer was the lag between the happening described in the chronicle and the moment of description, the more elaborate began the allocution. That is why in the article the allocution is acknowledged as a part of created battle ritual. By extension, it made up specific accumulation of the dramatic points in the tale, even if it was not real. Due to it, the chronicle narration created schematic picture of the past, responding to the requirement of building some kind of the country’s and dynasty’s identity. In connection with this purpose, religious differences between Christian army of Poland and the Russian Orthodox or Muslim military were emphasized in the question of conflict between the Kingdom of Poland and its enemies.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 29-44
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies