Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Warsaw pact" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-42 z 42
Tytuł:
Новый Варшавский Договор
Nowy Układ Warszawski
The New Warsaw Pact
Autorzy:
Мелихов, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497274.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 387-391
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memory of the Warsaw Pact Intervention in the Post-August History 1968–1989
Autorzy:
Černá, Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626065.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czechoslovakia
Soviet army
Prague Spring
normalization
memory
Opis:
The meaning of the Warsaw Pact intervention in August 1968 soon became a matter of political manipulation. The spontaneously shared notion of the “occupation” quickly turned into its very antithesis. The postulate of the “friendly assistance” of the Soviet Army gradually promoted on the official level played a key role in the policy of the so-called consolidation. As a consequence, the Prague Spring was denigrated as an attempted counterrevolution. The memory of the August “occupation” disappeared from the public sphere: It went underground or was pushed into the private sphere. The idea of the heroic and victorious fight against the counterrevolution, so much cherished by leftist radicals, reached its peak by the end of 1970 when it was confirmed by an official document. After that, it started losing its momentum as if the Prague Spring and the August events were rather due to fall into oblivion. But in 1989, the relevance of the 21st August suddenly reemerged in public protests against the Communist régime, which were taking place on that date. The article explores the coexistence/parallel lives of the three conflicting memories of the August 68 during the post-August history of normalization mentioned below: the privatized memory of occupation, the radical memory of fraternal assistance, and the policy of oblivion.
Źródło:
Review of International American Studies; 2019, 12, 2; 141-158
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The welfare effect of disarmament on the United States under NATO and Warsaw Pact
Autorzy:
Okamura, Minoru.
Powiązania:
The Review of Economics and Statistics 1996, nr 2, s. 277-285
Data publikacji:
1996
Tematy:
NATO polityka 1955-1990 r.
NATO a Stany Zjednoczone polityka 1945-1989 r.
NATO a Układ Warszawski polityka
Układ Warszawski a NATO polityka
Rozbrojenie negocjacje 1955-1990 r.
Polityka międzynarodowa 1955-1990 r.
Opis:
Efekt dobrobytu w USA i jego wpływ na rozbrojenie i rywalizację miedzy NATO i Układem Warszawskim.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
NATO, the Warsaw Pact, and the Naturę of International Alliances: Theoretical Expectations and the Empirical Record
Autorzy:
Kramer, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505745.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2009, 3; 115-123
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizje budowy bezpieczeństwa na kontynencie europejskim w latach 50. XX wieku zawarte w propozycjach rozbrojeniowych oraz w tzw. planach Adama Rapackiego, Selwyna lloyda i Cabota Lodge’a
Visions of Building Safety on the European Continent in the 1950’s Included in the Disarmament Proposals and the So-Called Plans of Adam Rapacki, Selwyn Lloyd and Cabot Lodge
Autorzy:
Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140920.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
bezpieczeństwo militarne
rozbrojenie
Układ Warszawski
NATO
military saferty
disarmament
the Warsaw Pact
Opis:
Praktycznie od zakończenia II wojny światowej, kiedy ugruntował się podział  Europy na państwa Europy Zachodniej i Europy Wschodniej, zarówno jedna, jak i druga strona, starała się przekonać społeczność międzynarodową o słuszności swoich działań na rzecz bezpieczeństwa międzynarodowego. Przy każdej sposobności, przywódcy najważniejszych państw, próbowali pokazać światu, że to oni stoją na straży pokoju międzynarodowego, że tylko oni podejmują działania na rzecz  likwidacji zagrożenia militarnego, szczególnie tego, którego wszyscy się obawiali – wojny atomowej. Kiedy na arenie międzynarodowej, po „złym sojuszu polityczno-militarnym NATO”, pojawiły się kolejne złe „ANZUS, CENTO i SEATO”, a później „dobry sojusz polityczno-militarny – Układ Warszawski”, tym samym rozpoczął się „rozbrojeniowy ping-pong” Na propozycje rozbrojeniową jednej strony, w niedługim czasie pojawiała się propozycja drugiej. Praktycznie ten „ping-pong” funkcjonował do czasu zakończenia dwubiegunowegopodziału świata. Niemniej, początek tej gry miał miejsce w Europie w latach 50. XX wieku. W latach 60., 70. i 80. XX wieku pojawiały się propozycje rozbrojeniowe, które wielokrotnie kończyły się podpisaniem stosownych dokumentów oraz wdrażaniem ich zapisów w życie. Wiele z nich tworzono w większym lub mniejszym oparciu o zapisy zawarte w trzech planach, przedstawionych w tym artykule. Celem artykułu jest przybliżenie propozycji rozbrojeniowych przedstawionych w drugiej połowie lat 50. XX wieku przez przedstawicieli państw-członków: Układu Warszawskiego oraz sojuszu NATO, a były to tzw. plany noszące nazwę ich twórców: Adama Rapackiego, Selwyna Lloyda oraz Cabota Lodge’a. 
As a matter of fact, since the end of the Second World War, when the division of Europe into the states of Western Europe and Eastern Europe had been established, both  sides were trying to convince the international society of the rightness of their actions for the benefit of the international safety. Whenever it was possible, the leaders of the most important countries had been trying to show the world that this is them who guard the international peace and that it is only them who take steps to eliminate military threats, in particular that one that everyone was afraid of – the nuclear war. When after the „bad political and military alliance of NATO”, other bad alliances of „ANZUS, CENTO and SEATO” appeared on the international arena, and then the „good political and military alliance of the Warsaw Pact”, the „disarmament ping pong” started. The reaction to the disarmament proposal of one side was a proposal of the other side. Actually, this ping pong lasted until the end of the bipolar division of the world. Nonetheless, the beginning of this game took place in Europe in the 1950’s. In 1960’s, 1970’s and 1980’s the disarmament proposals often finished with signing appropriate documentsand making their wordings effective. Most of them were to smaller or bigger extent created on the basis of wordings included in the three plans presented herein. The aim of the article is to outline the disarmament proposals put forward in the second half of the 1950’s by the representatives of the member states of the Warsaw Pact and the NATO alliance. They were the plans named after their creators: Adam Rapacki, Selwyn Lloyd and Cabot Lodge. 
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2014, 8, 2; 229-250
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Vistula Programme. Nuclear Weapons for the Polish People’s Army in Case of War
Autorzy:
Pałka, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953707.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish People’s Army
Warsaw Pact
nuclear weapons
Cold War
Vistula Programme
Soviet Army
Opis:
During the Cold War (most certainly in 1970–90) nuclear weapons were stored in Poland under the strict control of the Soviet Army. In case of war these weapons were to have been made available to Polish Army units.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2018, 125, 2
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Sztabu Generalnego w ramach Układu Warszawskiego w świetle doktryn i praktyki operacyjnej
The activities of the General Staff within the Warsaw Pact against doctrines and operational practice
Autorzy:
Piotrowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328191.pdf
Data publikacji:
2023-12-05
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Układ Warszawski
zimna wojna
Zjednoczone Dowództwo Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego
generał Jan Drzewiecki
broń atomowa
broń rakietowa
Front Polski (Nadmorski)
Sztab Generalny SZ ZSRR
marszałek Konstanty Rokossowski
pułkownik Tadeusz Pióro
Sztab Generalny Wojska Polskiego
General Staff of the Polish Armed Forces
Warsaw Pact
Cold War
United Command of the Warsaw Pact Armed Forces
General Jan Drzewiecki
atomic weapons
missile weapons
Polish (Maritime) Front
General Staff of the Armed Forces of the Soviet Union
Marshal Konstanty Rokossowski
Colonel Tadeusz Pióro
Opis:
Autor tematem swych rozważań uczynił funkcjonowanie Sztabu Generalnego (SG) w okresie powojennym – w obrębie krajowej struktury dowodzenia, ale przede wszystkim w ramach Układu Warszawskiego (UW). Została omówiona stopniowa ewolucja organizacji wewnętrznej, kompetencji i zadań poszczególnych oddziałów, a następnie zarządów SG WP, odchodzących od przedwojennych rozwiązań francuskich na rzecz wzorców sowieckich (organizacyjnych, planistycznych, doktrynalnych), których napływ przyspieszyło objęcie przez marsz. Konstantego Rokossowskiego w listopadzie 1949 roku teki Ministra Obrony Narodowej w polskim rządzie. Szczególną uwagę poświęcono relacjom SG WP ze strukturami UW, głównie w ramach fasadowej organizacji, jaką było Zjednoczone Dowództwo Sił Zbrojnych (ZDSZ) UW, a de facto X Zarząd SG Armii Czerwonej. Próba zdemokratyzowania procesu decyzyjnego w ZDSZ podjęta przez stronę polską za sprawą memorandum opracowanego pod kierownictwem gen. Jana Drzewieckiego okazała się – w przeważającej mierze – bezskuteczna. Analizie poddane zostały też koncepcje ewoluującej doktryny wojennej UW, przede wszystkim w oparciu o ówczesne novum, czyli broń atomową, a ponadto broń chemiczną oraz możliwości ich przenoszenia za pomocą środków rakietowych. Równolegle do projektów rosyjskich planistów zaczęły powstawać polskie plany operacyjne opracowywane przez SG WP w porozumieniu ze stroną radziecką, w tym zwłaszcza koncepcja stworzenia Frontu Polskiego, określanego również Nadmorskim, która doczekała się kilku modyfikacji w kolejnych planach mobilizacyjnych i ćwiczona była w trakcie manewrów wojskowych organizowanych co kilka lat począwszy od 1950 roku.
The author made the functioning of the General Staff (GS) in the post-war period the subject of his considerations – within the national command structure, but above all within the Warsaw Pact (WP). The gradual evolution of the internal organisation, competences and tasks of individual divisions, and then of the directorates of the Polish General Staff, moving away from pre-war French solutions to Soviet models (organisational, planning and doctrinal) was discussed. The influx of Soviet-way changes accelerated when the Marshal Konstanty Rokossowski took over as the Minister of National Defence in the Polish Government in November 1949. Particular attention was paid to the relations of the GS of the Polish Army with the structures of the WP, mainly within the framework of the façade organisation that was the United Command of the Armed Forces (UCAF) of the WP, and de facto the X Directoriate of the General Staff of the Red Army. An attempt by the Polish side to democratise the decision-making process in the UCAF through a memorandum drafted under the leadership of General Jan Drzewiecki proved – for the most part – unsuccessful. The concepts of the evolving WP war doctrine were also analysed, above all on the basis of the novelty of the time, i.e. atomic weapons, in addition to chemical weapons and the possibility of their delivery by missiles. Parallel to the projects of Russian planners, Polish operational plans began to be drawn up by the General Staff of the Polish Army in agreement with the Soviets, including in particular the concept of creating a Polish Front, also referred to as the Maritime Front, which underwent several modifications in subsequent mobilisation plans and was rehearsed during military manoeuvres organised every few years starting from 1950.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2023, 1, 19; 175-215
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Military Security in the Baltic Sea during Cold War: Analysis Based on the Materials of the Naval Reconnaissance Unit of the Polish People’s Republic
Autorzy:
Będźmirowski, Jerzy
Gac, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411142.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Baltic Sea
Cold War
NATO
Navy of the Polish People’s Republic
Warsaw Pact
Opis:
The purpose of the article was to present, in the proverbial nutshell, the issues related to the military situation in the 1950s and 1960s during the so-called Cold War in the Baltic Sea, based on the materials of the Naval Reconnaissance Unit of the Polish People’s Republic. These materials were very important for analytical teams preparing concepts for operations in the Northern European Theater of Operations, as well as ensuring the security of the maritime borders of the Warsaw Pact countries. The 1950s and 1960s were characterized by a wide range of reconnaissance activities as a consequence of the changing reality in the Baltic Sea. The naval potential of both NATO countries, especially Denmark and the Federal Republic of Germany (FRG), was expanded, thus the other side began to create the People’s Navy of the German Democratic Republic (GDR), as well as to strengthen the combat potential of the naval forces of the People’s Republic of Poland. At the same time, the cooperation of allied fleets of the Warsaw Pact countries was improved, and for this purpose, staff exercises were conducted on maps and in the Baltic Sea. In retrospect, both NATO and the Warsaw Pact appreciated the military importance of the Danish Straits and the Baltic Sea. In the following years, efforts were made to improve the concepts of naval forces in these waters.
Źródło:
Historia i Polityka; 2023, 46 (53); 85-104
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Third World War as Envisaged by Polish Generals at the Turn of the 1950s and the 1960s
Autorzy:
Pałka, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953839.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Warsaw Pact
the Polish people’s army
cold war
Third World War
war game
NATO
Opis:
This article gives an account of the military exercises code-named ‘Tempest’ and carried out in the autumn of 1961 by the army of the Polish People’s Republic under the supervision of Soviet officers. In the course of the war game the Polish staff members were placed in charge of the Baltic Front which, was given the task of seizing control of Denmark and the northern parts of Holland and Germany. These were the first large scale military exercises (a separate Polish front) to be organized after 1956.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2017, 124, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KONCEPCJE I PLANY ROZWOJU WOJSK OBRONY TERYTORIALNEJ W POLSCE PO 1945 ROKU
PLANS AND CONCEPTS OF THE TERRITORIAL DEFENCE FORCES DEVELOPMENT IN POLAND AFTER 1945
Autorzy:
Kajetanowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483903.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
obrona terytorialna
Polska
Zimna Wojna
Układ Warszawski
NATO
Territorial Defence Forces
Polska
Cold War
Warsaw Pact
Opis:
Utworzenie wojsk obrony terytorialnej w Polsce było w okresie powojennym przedmiotem częstych rozważań i analiz. Wynikało to z wnikliwej oceny sytuacji polityczno-militarnej w świecie i związanych z nią potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa, a także analizy doświadczeń II wojny światowej, podczas której terytoria uczestniczących w niej państw były obiektem licznych ataków ze strony lotnictwa oraz jednostek specjalnych prowadzących działania dywersyjne i organizujących ruch oporu na tyłach przeciwnika. Koncepcje i plany rozwoju tego typu wojsk miały różnorodny charakter i ukierunkowane były głównie na maksymalne zaangażowanie całego społeczeństwa do działań o charakterze obronnym. Ich stopniowa ewolucja związana była głównie z pojawieniem się nowych rodzajów zagrożeń terytorium kraju wynikających z dynamicznego rozwoju środków napadu powietrznego, w tym zwłaszcza broni rakietowo-jądrowej i bojowych samolotów odrzutowych, intensywnej rozbudowy flot wojennych państw sojuszu NATO oraz wojsk specjalnych przygotowywanych do prowadzenia działań na głębokich tyłach przeciwnika. Dodatkowym czynnikiem były doświadczenia z konfliktów lokalnych, jak wojna w Korei, wojny na Bliskim Wschodzie, czy wojna wietnamska, które pokazywały praktyczne zastosowanie nowych metod walki i nowoczesnych technologii wojennych.
Creation of the Territorial Defence Forces in the post-war Poland was a matter of military and political analysis. The need of its implementation was a result of the political-military Cold War era situation and potential threats. World War II had shown how the states may be vulnerable for the aerial attacks, subversion and sabotage. Conceptions and plans of the Territorial Defence Forces development aimed on maximal engagement of whole society into the Polish defence system. Its evolution was related to the new arms and armament (air, rocket, ballistic missiles, subversion special units, etc.) used by NATO countries, and local wars (Korea, Vietnam, Middle East) experiences.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa; 45-64
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania Polski na rzecz modyfikacji dowodzenia siłami zbrojnymi państw stron Układu Warszawskiego
Poland’s efforts to modify the command of the armed forces of the states parties to the Warsaw Pact
Autorzy:
Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151024.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
zimna wojna
sojusze polityczno-militarne
bezpieczeństwo w Europie
Układ Warszawski
Polska
Cold War
political-military alliances
security in Europe
Warsaw Pact
Polska
Opis:
Wraz z zakończeniem wojny, nastąpił kres współpracy dotychczasowych sojuszników. Przystąpiono do realizowania podziałów stref wpływów w Europie, zgodnie z ustaleniami konferencji „Wielkiej Trójki”. Państwa Europy Wschodniej zostały włączone w strefę wpływów Związku Radzieckiego. Po drugiej stronie tzw. żelaznej kurtyny, państwa zachodnie doprowadziły do powstania Niemieckiej Republiki Federalnej, która w bardzo krótkim czasie stała się pełnoprawnym uczestnikiem międzynarodowej sceny politycznej, czego potwierdzeniem było włączenie jej do istniejącego już od 1949 roku, sojuszu polityczno-militarnego NATO. W odpowiedzi na to wydarzenie strona radziecka powołała do życia Układ Warszawski, którego celem, jak podkreślano, będzie obrona przed ekspansjonizmem niemieckim. Zgodnie z decyzją Kremla, wszystkie najważniejsze stanowiska w systemie dowodzenia były zarezerwowane dla marszałków, admirałów i generałów Związku Radzieckiego. Strona polska uważała, że „obsadzanie” tych stanowisk powinno być rotacyjne. Byłoby to potwierdzeniem odpowiedzialności wszystkich państw za stan i jakość poziomu gotowości bojowej wydzielonych sił. Niestety strona radziecka nie akceptowała tych propozycji.
With the end of the war, there was an end to cooperation between the existing allies. The division of spheres of influence in Europe, as agreed at the "Big Three" conference, began. The countries of Eastern Europe were incorporated into the sphere of influence of the Soviet Union. On the other side of the Iron Curtain, the Western countries led to the establishment of the German Federal Republic, which soon became a full participant on the international political scene, as was confirmed by its inclusion in the NATO political and military alliance, existing since 1949. In response to this event, the Soviet side established the Warsaw Pact, whose purpose, it was emphasized, would be defense against German expansionism. In accordance with the Kremlin's decision, all major positions in the command system were reserved for marshals, admirals, and generals of the Soviet Union. The Polish side believed that the "filling" of these positions should be rotational. This would confirm the responsibility of all states for the state and quality of the level of combat readiness of the assigned forces. Unfortunately, the Soviet side did not accept these proposals.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2022, 40; 134-156
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo międzynarodowe w latach 60. XX wieku a próby modyfikacji organów dowodzenia siłami zbrojnymi państw stron Układu Warszawskiego
International Security in the 1960’s and Modification Attempts of National Command Authorities of Armed Forces of Member States of the Warsaw Pact
Autorzy:
Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140666.pdf
Data publikacji:
2019-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
bezpieczeństwo międzynarodowe
organy dowodzenia
siły zbrojne
Układ Warszawski
international security
national command authorities
armed forces
the Warsaw Pact
Opis:
Problem bezpieczeństwa jest niezwykle ważny. Znany psycholog Abraham Harold Maslow, przygotowując tzw. hierarchię potrzeb człowieka, potrzebę bezpieczeństwa umieścił na drugim miejscu, tuż po potrzebach fizjologicznych. Także Roman Kuźniar w sposób jednoznaczny określa pozycję bezpieczeństwa wśród potrzeb człowiek, stwierdzając, że: „Jest ono pierwotną, egzystencjalną potrzebą jednostek, grup społecznych, wreszcie państw”. Natomiast szwajcarski politolog Daniel Frei, wygenerował model wyjaśniania bezpieczeństwa oparty na czterech punktach: 1. stan braku bezpieczeństwa jest wówczas, gdy występuje duże rzeczywiste zagrożenie, a postrzeganie zagrożenia jest prawidłowe; 2. stan obsesji występuje wówczas wtedy, gdy nieznaczne zagrożenie jest postrzegane jako duże; 3. stan fałszywego bezpieczeństwa ma miejsce wówczas, gdy zagrożenie zewnętrzne jest poważne, a postrzegane bywa jako niewielkie; 4. stan bezpieczeństwa występuje wtedy, gdy zagrożenie zewnętrzne jest nieznaczne, a jego postrzeganie prawidłowe. Zaprezentowane definicje dotyczą kwestii tzw. bezpieczeństwa państwa, ale biorąc pod uwagę szersze ujęcie, dotyczące obszaru bezpieczeństwa międzynarodowego, można uznać, że bezpieczeństwo międzynarodowe jest pojęciem szerszym od narodowego (często mówi się o kompilacji co najmniej dwóch bezpieczeństw narodowych), gdyż dotyka problematyki bezpieczeństwa kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu państw, w skali mikro, makro lub globalnej. Bardzo trafną definicję przedstawił Czesław Mojsiewicz: „bezpieczeństwo międzynarodowe – to układ stosunków międzynarodowych zapewniający wspólne bezpieczeństwo państw tworzących system międzynarodowy”. W ciągu dwóch dekad od zakończeniu II wojny światowej co jakiś czas świat był poddawany zawirowaniom polityczno-militarnym, których skutkami były konflikty zbrojne. Niektóre z nich stawały się bardzo niebezpieczne dla świata, gdyż istniało duże prawdopodobieństwo ich eskalacji, a co najgorsze, mogły przerodzić się w konflikt zbrojny z wykorzystaniem broni jądrowej. Dziś, z perspektywy czasu, możemy powiedzieć, że dzięki zaangażowaniu się w pokojowe ich rozwiązanie Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz USA i ZSRR udało się uniknąć najstraszniejszej wojny – wojny nuklearnej. A ona, jak przysłowiowy miecz Damoklesa, wciąż wisiała (niestety wisi) nad światem, od wprowadzenia broni jądrowej do arsenałów przez „głównych graczy” na arenie międzynarodowej – USA i ZSRR, a później Francji i Wielkiej Brytanii. Prezentowany artykuł przedstawia najważniejsze wydarzenia na arenie międzynarodowej w latach 60. XX wieku, które stanowiły zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego oraz uruchomiły dyskusję nad zmianami w systemie dowodzenia Siłami Zbrojnymi Układu Warszawskiego.
The issue of security has been present practically from the very beginning of human existence; it is still current, and will also accompany human development. The renowned psychologist, Abraham Harold Maslow, preparing the so-called “hierarchy of (human) needs”, put the need for security in second place, just after physiological needs. Also Roman Kuźniar unambiguously identifies the issue of security among the human needs, stating that: “It is the primary existential need of individuals, social groups, and – ultimately – countries”. The Swiss political scientist, Daniel Frei, for his part, generated a specific model meant to explain security, based on four points: 1/ state of insecurity is where there is a significant real threat, and perception of the threat is correct; 2/ state of obsession occurs when an insignificant threat is seen as significant, 3/ state of false security occurs when an external threat is serious but is perceived as minor; 4/ state of security exists when an external threat is slight, and its perception is correct. The definitions as presented above apply to the issue of the so-called “state security”, but taking into account the big picture, implying the so-called “area of international security”, it can be concluded that “international security” denotes a concept broader than “national security” (and is often referred to as a compilation of at least two national securities), because it touches the issue of security of several dozen or more countries, on a micro, macro or global scale. A very accurate definition has been provided by Prof. Czeslaw Mojsiewicz: “international security – is a system of international relations that ensures common security of states forming the international system”. From time to time, over the two decades immediately following the end of World War II, the world was subjected to political and military turbulences resulting in armed conflicts or wars. Some of them would pose a grave danger to the world because of high probability of escalation, and the worst is that they could have degenerated into an armed conflict with the use of nuclear weapons. Today, with hindsight, we can say that, thanks to the commitment to a peaceful solution of the United Nations and the US and the USSR, the most terrible war-nuclear war was effectively avoided. And such war, like the proverbial sword of Damocles, has hung (and, unfortunately, is still hanging) over the world since the introduction of the nuclear weapons to the arsenals of the “main players” in the international arena – the US, and the USSR, and later France and Great Britain. This article presents the most important events in the international arena in the 1960s of the twentieth century, which constituted a threat to international security and gave rise to discussions on changes in the system of the command of the Armed Forces of the Warsaw Pact.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2017, 11, 1; 81-104
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktury organizacyjne, uzbrojenie i wyposażenie techniczne Wojska Polskiego w połowie lat 80
Organisational structures, armament and technical equipment of the Polish Army in the mid 80’s
Autorzy:
Wiśniewski, Gaweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121061.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
struktury organizacyjne
wojsko polskie
procesy modernizacyjne
potencjał bojowy
Warsaw pact
organisational structures
Polish army
modernisation processes
military capability
Opis:
Przez cały okres funkcjonowania w strukturach układu warszawskiego, Wojsko Polskie postrzegane było jako druga silą tej organizacji. Jednocześnie, ograniczenia ekonomiczne sprawiały, że w niektórych dziedzinach było wyraźnie zacofane technologicznie. Z tego powodu, obiektywna ocena wartości bojowej Wojska Polskiego w tym okresie jest mocno utrudniona. W poniższym artykule zebrana i usystematyzowana została wiedza na temat liczebności, organizacji i uzbrojenia Wojska Polskiego w schyłkowym okresie funkcjonowania Układu Warszawskiego.
Throughout the whole period of its membership in the Warsaw pact, the Polish army was perceived as the second strongest one within the organisation. At the same time, due to economical limitations, in some respects it was clearly technologically behind the times. For this reason, objective evaluation of the Polish army’s military capability is rather difficult. In the following article, the author has gathered and structured the knowledge regarding the size, organisation and armament of the Polish army in the late period of the Warsaw pact’s existence.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2015, 2-3; 43-61
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Układu Warszawskiego do NATO – przemiany w polityce bezpieczeństwa Polski w aspekcie Sił Zbrojnych RP
From the Warsaw Pact to NATO – changes in Poland’s national security policy transformation of the Armed Forces
Autorzy:
Tomaszewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920313.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Układ Warszawski
NATO
rozpad ZSRR
upadek komunizmu
przemiany polityczne w Polsce
przemiany wojskowe w Polsce
Warsaw Pact
collapse of the USSR
the fall of communism
political changes in Poland
military transformations in Poland
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje historię przemian militarno-politycznych, w jakich wzięła udział Polska od początku drugiej połowy XX w. do 1999 r., w sposób szczególny uwzględniając zagadnienia dotyczące organizacji i funkcjonowania Układu Warszawskiego oraz roli Polski w tym sojuszu wojskowym. W dalszej części artykułu zaprezentowano kryzys gospodarczo-polityczny, który doprowadził do rozpadu obozu socjalistycznego oraz nowy kierunek polityki bezpieczeństwa, jaki obrała Polska po 1989 r. wraz z jej drogą do NATO.
This article presents the history of military and political changes in which Poland took part from the beginning of the second half of the 20th century to 1999. In particular, it focuses on issues related to the organization and functioning of the Warsaw Pact and the role of Poland in this military alliance. The article also describes the economic and political crisis that led to the collapse of the socialist camp, the new direction of the national security policy Poland chose after 1989 and the country's road to NATO membership.
Źródło:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2021, 11; 115-127
2543-6961
Pojawia się w:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gra wojenna „Marzec 83”, czyli kryzys w Ludowym Wojsku Polskim w latach osiemdziesiątych
Autorzy:
Pałka, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1628421.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Warsaw Pact
Cold War
Polish People’s Army
operational plans
nuclear weapons
Układ Warszawski
zimna wojna
Ludowe Wojsko Polskie
plany operacyjne
broń jądrowa
Opis:
Artykuł opisuje grę wojenną „Marzec 83”, przeprowadzoną wiosną 1983 r. przez Ludowe Wojsko Polskie. Gra dotyczyła tzw. frontu zewnętrznego (Frontu Nadmorskiego), czyli możliwości bojowych Sił Zbrojnych PRL w kontekście planu operacyjnego. Przeprowadzono ją pod koniec obowiązywania stanu wojennego w Polsce, który mocno wpływał na sytuację LWP. W związku z kryzysem gospodarczym w kraju i jednocześnie szybką rozbudową wojsk NATO analizowano realne możliwości prowadzenia ofensywy polskiej armii przeciwko armiom NATO i zajęcia Danii, północnych Niemiec Zachodnich, Holandii i Belgii.
The article describes a war game code-named ‘March 83’, conducted in the spring of 1983 by the People’s Army of Poland. The game concerned the so-called ‘external front’ (the Seaside Front), i.e. the combat capabilities of the Armed Forces of the Polish People’s Republic in the context of the operational plan. It was conducted at the end of martial law in Poland, which greatly affected the army’s situation. In the face of the economic crisis and the simultaneous rapid expansion of NATO troops, the real possibilities of conducting an offensive of the Polish army against NATO troops and the occupation of Denmark, northern West Germany, the Netherlands, and Belgium were analysed.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 2; 161-186
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformacja systemu logistycznego WP w latach 1989-2012
Autorzy:
Tkaczew, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121414.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
Wojsko Polskie
WP
transformacja
system logistyczny
NATO
Układ Warszawski
Wojskowe Oddziały Gospodarcze
WOG
Polish Army
transformation
logistic system
North Atlantic Treaty Organization
Warsaw Pact
Źródło:
Wiedza Obronna; 2013, 3; 83-101
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siły Zbrojne PRL w strukturach wojskowych Układu Warszawskiego
Participation of the Armed Forces of the Polish People’s Republic in the Military Structures of the Warsaw Pact
Die Streitkräfte der Volksrepublik Polen in den militärischen Strukturen des Warschauer Paktes
Autorzy:
Kajetanowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162163.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Siły Zbrojne PRL
Układ Warszawski
struktury wojskowe
Armed Forces of the Polish People’s Republic
Warsaw Pact
military structures
Streitkräfte der Volksrepublik Polen
Warschauer Pakt
Organisationsstrukturen
Opis:
Utworzenie Układu Warszawskiego wiązało się z powołaniem wielu organów o charakterze wojskowym. W początkowym okresie funkcjonowały tylko dwa w postaci Zjednoczonego Dowództwa i Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych. Nie zapewniały one możliwości większego wpływu na funkcjonowanie sojuszu wszystkim państwom członkowskim. Dopiero w latach siedemdziesiątych, w wyniku nasilenia zimnej wojny, utworzone zostały nowe organy wojskowe o charakterze doradczym jak: Komitet Ministrów Obrony, Rada Wojskowa Dowództwa Zjednoczonych Sił Zbrojnych, Wojskowa Rada Naukowo-Techniczna i Komitet Techniczny Zjednoczonych Sił Zbrojnych. Rozbudowano też Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych, w którym przewidziano stanowiska dla przedstawicieli wszystkich armii Układu Warszawskiego. Polscy oficerowie nie zajmowali w organach wojskowych kluczowych stanowisk. Próba zmiany tej sytuacji została podjęta dopiero w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, gdy Układ Warszawski chylił się już ku upadkowi.
The creation of the Warsaw Pact involved the establishment of several military bodies. Initially, there were only two such institutions in the form of the United Command and Staff of the United Armed Forces. These bodies did not allow any of the member states to have a greater influence on the functioning of the alliance. It was not until the 1970s, when the Cold War intensified, that new military bodies of an advisory nature were created, such as: the Committee of Ministers of Defense, the Military Council of the United Armed Forces Command, the Military Scientific and Technical Council and the Technical Committee of the United Armed Forces. The Headquarters of the United Armed Forces was also expanded, with posts for representatives of each member of the Pact. Polish officers did not hold key positions in the military command structure. Attempts to rectify this situation were not made until the second half of the 1980s, when the Warsaw Pact was already on the verge of collapse.
Die Gründung des Warschauer Paktes war mit der Schaffung einer Reihe von Einrichtungen militärischer Natur verbunden. In der Anfangszeit gab es mit dem Vereinigten Kommando und dem Stab der Vereinigten Streitkräfte nur zwei solcher Gremien. Diese boten nicht allen Mitgliedstaaten die Möglichkeit, ein größeres Mitspracherecht bei der Funktionsweise des Bündnisses zu haben. Erst in den 1970er Jahren wurden im Zuge der Verschärfung des Kalten Krieges neue militärische Beratungsgremien eingerichtet, wie das Komitee der Verteidigungsminister, der Militärische Rat des Kommandos der Vereinigten Streitkräft e, der Militärische Wissenschafts und Technologierat und der Technische Ausschuss der Vereinigten Streitkräfte. Der Stab der Vereinigten Streitkräfte wurde ebenfalls erweitert und erhielt Posten für Vertreter aller Armeen des Warschauer Paktes. Die polnischen Offi ziere besetzten keine Schlüsselpositionen in den militärischen Gremien. Erst in der zweiten Hälfte der 1980er Jahre, als der Warschauer Pakt bereits auf den Zusammenbruch zusteuerte, wurde ein Versuch unternommen, diese Situation zu ändern.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 163-189
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki i założenia studiów operacyjnych Zachodniego Teatru Działań Wojennych w Siłach Zbrojnych PRL
Beginnings and Objectives of Operational Studies of the Western Theatre of War Operations in the Armed Forces of the Polish People’s Republic
Autorzy:
Jędrysiak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478267.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
studia operacyjne
Zachodni Teatr Działań Wojennych
ludowe Wojsko Polskie
Układ Warszawski
operational studies
Western Theatre of War Operations
Polish People’s Army
Warsaw Pact
Opis:
Badania dotyczące problematyki operacyjnej w ludowym Wojsku Polskim wciąż są dalekie od kompletności. Wiele ważnych zagadnień pozostaje nieodkrytych, a znane przejawy planowania wojennego są bardzo trudne do osadzenia w odpowiednim kontekście i do interpretacji. Prowadzi to często do formułowania pod adresem badaczy usiłujących zgłębić tę tematykę zarzutów niezrozumienia faktycznego znaczenia badanych dokumentów. Celują w tym byli oficerowie LWP, uczestniczący w całym procesie, mający niejednokrotnie bardzo dobrą orientację w zasobie przechowywanym w wojskowej sieci archiwalnej. Do powstania w 2016 r. Wojskowego Biura Historycznego dostęp do tych akt był bardzo ograniczony i utrudniony. Niniejszy tekst stanowi próbę opisania znaczenia korpusu źródeł dokumentujących od 1958 r. zadanie prowadzenia studiów operacyjnych Zachodniego Teatru Działań Wojennych. Przyczyny i przebieg tego procesu nie zostały dostatecznie wyjaśnione w literaturze tematu, a przybliżenie początków i założeń jest niezbędne do osadzenia zachowanych dokumentów we właściwym kontekście procesu planowania wojennego w Siłach Zbrojnych PRL.
Research on the operational issues of the Polish People’s Army is still far from complete. Many key issues remain obscure and the known elements of war planning are very difficult to match with the relevant context and interpretation. This often leads to accusations being levelled against the researchers working on these topics that they misunderstand the significance of the investigated documents. Former Polish People’s Army officers excel in this regard; they take part in the whole process, often very well-versed in the resources held in the network of military archives. Until the Military Historical Office was created in 2016, access to those files had been restricted and difficult to access. The text represents an attempt to describe the significance of the corpus of sources which are components of the operational studies on the Western Theatre of War Operations conducted since 1958. The causes and the course of that process have not been satisfactorily explained in literature on the subject; presenting the beginnings and objectives of that task is necessary in order to set the preserved documents in the relevant context of war planning in the Armed Forces of the Polish People’s Republic.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 426-455
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie Polski w inicjatywy rozbrojeniowe w latach 80. XX wieku – grupa robocza PZPR-SPD i plan Jaruzelskiego
Poland’s Involvement in Disarmament Initiatives in the 1980s: PZPR-SPD Working Group and Jaruzelski’s Plan
Autorzy:
Świder, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953883.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Jaruzelski’s plan
PZPR-SPD working group
disarmament
arms control
NATO
Warsaw Pact
plan Jaruzelskiego
grupa robocza PZPR-SPD
rozbrojenie
kontrola zbrojeń
Układ Warszawski
Opis:
In the mid-1980s, Poland, fighting for a return to the international political arena after imposing diplomatic sanctions on it due to the imposition of martial law in 1981, engaged in two disarmament projects. These were works within the PZPR-SPD working group and Jaruzelski’s plan announced in 1987. Both of these initiatives referred to earlier Polish concepts, first of all the Rapacki plan and the Gomułka plan. The initiative to establish a joint working group came from the West German Social Democrats, who saw in it the possibility of breaking the international isolation of Poland, and for the SPD to remain in international circulation. The Jaruzelski plan, harmonizing with the plan of Mikhail Gorbachev, was an expression of the changes taking place under the influence of perestroika in both Poland and the USSR. Consulted with other states of the Warsaw Pact, mainly from the USSR (a delegation of experts from the USSR took active part in its formation) became the basis for other disarmament / peaceful socialist countries.
W połowie lat 80. XX wieku Polska, walcząc o powrót na międzynarodową arenę polityczną po nałożeniu na nią sankcji dyplomatycznych z powodu wprowadzenie stanu wojennego w 1981 r., zaangażowała się w dwa projekty rozbrojeniowe – prace w ramach grupy roboczej PZPR-SPD i plan Jaruzelskiego ogłoszony w 1987 r. Obie inicjatywy nawiązywały do wcześniejszych polskich koncepcji, przede wszystkim planu Rapackiego i planu Gomułki. Inicjatywa powołania wspólnej grupy roboczej wyszła ze strony zachodnioniemieckich socjaldemokratów, którzy widzieli w niej możliwości przełamania izolacji międzynarodowej Polski, a dla SPD szansę pozostania w obiegu międzynarodowym. Natomiast plan Jaruzelskiego harmonizujący z planem Michaiła Gorbaczowa był wyrazem przemian zachodzących pod wpływem pierestrojki zarówno w Polsce, jak i ZSRR. Konsultowany z innymi państwami Układu Warszawskiego, głównie ze Związkiem Radzieckim (delegacja ekspertów z tego kraju brała aktywny udział w jego kształtowaniu), stał się podstawą dla innych inicjatyw rozbrojeniowych/pokojowych państw socjalistycznych.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 257-280
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o charakter i sens dalszego istnienia Układu Warszawskiego w stosunkach polsko-radzieckich w latach 1989–1990
Dispute over the nature and sense of the continued existence of the Warsaw Pact in the Polish-Soviet relations in the years 1989–1990
Autorzy:
Gliński, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390587.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ZSRR
Polska
Układ Warszawski
reforma
Krzysztof Skubiszewski
Tadeusz Mazowiecki
USRR
Polska
Warsaw
Pact
reform
Opis:
Artykuł opisuje trwający na początku lat dziewięćdziesiątych spór dotyczący charakteru i sensu dalszego istnienia Układu Warszawskiego. W sferze deklaratywnej, od czasu utworzenia rządu Tadeusza Mazowieckiego, nie było wzmianki o chęci opuszczenia tych organizacji. Jednocześnie polskie oczekiwania wobec Układu polegały na nieograniczaniu ingerencji w inne międzynarodowe instytucje oraz na swobodzie państw członkowskich w zakresie działania poza nim.
The article describes the dispute lasting from the beginning of the 1990s over the nature and sense of the continued existence of the Warsaw Pact. In the declarative sphere, from the moment the Tadeusz Mazowiecki government was formed, there was no mention of a willingness to leave this organisation. At the same time expectations of the Polish side towards the Pact consisted in not limiting interference with other international institutions and freedom of member states with respect to their activities outside of it.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2018, 26; 143-167
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania, kierunki rozwoju i potencjał bojowy radzieckiej marynarki wojennej w latach zimnej wojny
Tasks, development and combat potential of Soviet Navy during the Cold War
Autorzy:
Szubrycht, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912564.pdf
Data publikacji:
2021-06-10
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Soviet Navy
cold war
Warsaw Pact versus NATO
navy development
combat potential
radziecka marynarka wojenna
potencjał bojowy
zimna wojna
rozwój marynarki wojennej
Układ Warszawski versus NATO
Opis:
W artykule przedstawiono poglądy wyższych dowódców radzieckich (adm. Gorszkowa, Kasatonowa i marszałka Sokołowskiego) na kierunki rozwoju, zadania oraz potencjał radzieckiej marynarki wojennej w latach zimnej wojny. Przeprowadzone analizy potwierdzają, że w okresie zimnej wojny w ZSRR o kierunkach rozwoju sił zbrojnych, w tym marynarki wojennej, decydowały przede wszystkim poglądy przywódców politycznych, a nie dowódców wojskowych. W artykule przedstawiono ponadto analizę porównawczą wielkości okrętowej salwy rakietowej i torpedowej państw Układu Warszawskiego i państw NATO, ze szczególnym uwzględnieniem potencjału ZSRR i USA. Ważnym aspektem publikacji jest analiza zmian potencjału ilościowego najważniejszych klas okrętów nawodnych i podwodnych ZSRR w latach 1960–1990. Dane do wykonania analiz potencjałowych pochodzą z roczników Jane's Fighting Ships z lat 1960-1990, które pozwoliły zweryfikować poglądy przedstawiane przez admirałów Gorszkowa i Kasatonowa.
The article presents the views of senior Soviet officers (adm. Gorshkov, Kasatonov, and marshal Sokolowski) on the development, tasks and combat potential of the Soviet Navy during the Cold War. The analysis confirms, that during the Cold War in the USSR, the directions of development of the navy were determined primarily by the views of political leaders, not military commanders. The article presents an analysis of numbers of the ship's missile and torpedo salvo from the Warsaw Pact and NATO countries, with particular emphasis on the potential of the USSR and the USA. An important aspect of the publication is the analysis of the changes in the quantitative combat potential of the Soviet surface and submarines in the years 1960–1990. Data for the performance of potential analyses come from the Jane's Fighting Ships yearbooks from 1960-1990, which allowed to verify the views presented by admirals Gorshkov and Kasatonov.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 2; 137-153
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decline of Moral and Discipline in the Czechoslovak People’s Army as a Sign of a Discrepancy between the Ideal of the Socialist Soldier and Reality in the Last Two Decades of Socialist Czechoslovakia
Upadek morale i dyscypliny w Czechosłowackiej Armii Ludowej jako przejaw rozbieżności między wzorcem żołnierza socjalistycznego a rzeczywistością w ostatnich dwóch dekadach istnienia socjalistycznej Czechosłowacji
Verfall von Moral und Disziplin in der Tschechoslowakischen Volksarmee als Zeichen der Diskrepanz zwischen dem Ideal des sozialistischen Soldaten und der Realität in den letzten beiden Jahrzehnten der sozialistischen Tschechoslowakei
Autorzy:
Tomek, Prokop
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162165.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Czechosłowacja
armia
partia komunistyczna
morale
1968
Układ Warszawski
NATO
fala
Czechoslovakia
army
communistic party
bullying
Warsaw Pact
Tschechoslowakei
Armee
kommunistische Partei
Moral
Warschauer Pakt
Schikanen
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie stanu morale w Czechosłowackiej Armii Ludowej w ostatnich dwóch dekadach jej istnienia. Wykorzystując ramy metodologiczne Jacques’a van Doorna, autor porównuje ogólne wymagania stawiane zawodowym wojskowym z rzeczywistością Czechosłowackiej Armii Ludowej. Istotny okazuje się wpływ interwencji zbrojnej w sierpniu 1968 roku na późniejsze morale armii. Żołnierze nie byli już w stanie zjednoczyć swoich interesów w ramach jej organizacji.
This study is intended to map the state of morale in the Czechoslovak People’s Army in the last two decades of its existence. Using Jacques van Doorn’s methodological framework, the Author compares the general demands of the military profession with the reality of the Czechoslovak People’s Army. A significant finding is an overwhelming influence of military intervention in August 1968 on the subsequent morale of the army. Its members were no longer able to unite their interests within the organisation of the army.
Ziel dieser Studie ist es, den Zustand der Moral in der Tschechoslowakischen Volksarmee in den letzten beiden Jahrzehnten ihres Bestehens darzustellen. Unter Verwendung des methodischen Rahmens von Jacques van Doorn vergleicht der Autor die allgemeinen Anforderungen an den Soldatenberuf mit der Realität der Tschechoslowakischen Volksarmee. Eine wichtige Erkenntnis ist der überwältigende Einfluss der militärischen Intervention im August 1968 auf die spätere Moral der Armee. Ihre Mitglieder waren nicht mehr in der Lage, ihre Interessen innerhalb der Organisation der Armee zu vereinen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 216-243
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania bezpieczeństwa Polski na przełomie XX i XXI wieku
Determinants of Poland’s Security at the Turn of the 20th and 21st Centuries
Autorzy:
Elak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557423.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
security
defense
Warsaw Pact
North Atlantic Alliance
strategic security environment
geopolitical location
security strategy
bezpieczeństwo
obronność
Układ Warszawski
Sojusz Północnoatlantycki
strategiczne środowisko bezpieczeństwa
geopolityczne położenie
strategia bezpieczeństwa
Opis:
Poland – one of the countries of the former communist bloc, and a member of the Warsaw Pact after World War II – has undergone two major states of functioning on the international arena to this day. As a satellite country of the Soviet Union, it built its foundations of security and defence, based on the military and political strength of the Warsaw Pact against Western Europe, the United States, and generally against NATO. The collapse of the Soviet Union and the transformations that took place across Eastern Europe in the early 1980s resulted in a situation in which the country detached itself from the communist system, built its democracy and, as a neutral country, sought membership in NATO and the European Union, the two guarantors of building its own security policy and defence, given Poland’s geopolitical location. The goal of this paper is to familiarize the reader with the ways in which Poland built its national and international security at the turn of the 20th and 21st centuries against the background of the wave of geopolitical changes taking place in Europe. The paper provides an in-depth analysis of Poland’s security environment after 1989, presents the chronology of changes made internationally to join Poland to both NATO and European structures, and the country’s contribution to supporting world peace.
Polska jako jeden z wielu krajów dawnego bloku komunistycznego i członek Układu Warszawskiego przechodziła po II wojnie światowej dwa zasadnicze stany funkcjonowania na arenie międzynarodowej. Po pierwsze, będąc krajem satelitarnym Związku Radzieckiego, swoje fundamenty bezpieczeństwa i obronności budowała w oparciu o siłę militarną i polityczną UW przeciwko krajom Europy Zachodniej i Stanom Zjednoczonym, a więc przeciwko NATO. Po drugie, rozpad ZSRR oraz przemiany polityczno-społeczne i militarne w Europie Wschodniej na początku lat 80. XX w. spowodowały sytuację, w której Polska oderwała się od komunistycznego systemu. Pozwoliło jej to na budowanie demokracji i – jako krajowi neutralnemu – na dążenie do przynależności do NATO (również do Unii Europejskiej) jako gwaranta budowania własnej polityki bezpieczeństwa i obronności. Obecnie w drugiej dekadzie XXI w. Polska, ze względu na swoje niekorzystne geopolityczne położenie w Europie i aspiracje międzynarodowe, wiedzie prym w wywiązywaniu się z zobowiązań sojuszniczych oraz w zwiększaniu nakładów finansowych na modernizację przemysłu i zakupu nowych technologii, w tym na modernizację armii. Celem artykułu jest przedstawienie czytelnikowi, jak Polska budowała swoje bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe na przełomie XX i XXI w., w aspekcie zmian geopolitycznych w Europie. W artykule zawarto dogłębną analizę środowiska bezpieczeństwa Polski po roku 1989, przedstawiono chronologię zmian dokonywanych na arenie międzynarodowej w celu przyłączenia Polski do NATO i struktur europejskich oraz wkład naszego kraju w wspieranie pokoju na świecie.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 2; 33-47
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Generał Zygmunt Duszyński – dowódca polskiego frontu nadmorskiego. Zarys biografii
Autorzy:
Pałka, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689862.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
PRL
Ludowe Wojsko Polskie
biografia
generalicja
Układ Warszawski
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Polish People’s Republic
Polish People’s Army
biography
generals
Warsaw Pact
Polish United Workers’ Party
Opis:
Artykuł jest zarysem biografii Zygmunta Duszyńskiego, wiceministra obrony narodowej i szefa Głównego Inspektoratu Szkolenia z końca lat pięćdziesiątych i początku sześćdziesiątych. Ten przedwojenny oficer rezerwy, w czasie okupacji niemieckiej był bliskim współpracownikiem Mariana Spychalskiego w podziemnej komunistycznej partyzantce (Gwardia Ludowa/Armia Ludowa). W 1947 r. jako jeden z najmłodszych oficerów Ludowego Wojska Polskiego otrzymał szlify generalskie i dowodził dywizją piechoty, walczył z sukcesami z podziemiem niepodległościowym. W czasie czystek stalinowskich odsunięty został na „boczny tor”. Gdy w 1956 r. władzę objął Władysław Gomułka, Duszyńskiego mianowano zastępcą szefa Sztabu Generalnego, a w 1959 r. wiceministrem obrony narodowej, zastępcą Spychalskiego. Był on także członkiem KC PZPR. Duszyński postrzegany był jako wysokiej klasy generał, fachowiec, w przypadku wybuchu III wojny światowej miał zostać dowódcą Frontu Polskiego działającego w ramach Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego w ofensywie przeciwko państwom NATO. W połowie lat sześćdziesiątych odsunięty został od władzy w wyniku rozgrywek w kierownictwie partii i wojska (konflikt pomiędzy „puławianami” i „natolińczykami” oraz „partyzantami”). General Zygmunt Duszyński – the first commander of the Polish Coastal Front. A brief biography The following article provides an outline of the biography of Zygmunt Duszyński, the Deputy Minister of National Defence and the chief of the Main Inspectorate of Training in the late ‘50s and the early ‘60s. This prewar reserve officer during the Nazi occupation served in the underground communist guerrilla (People’s Guard/People’s Army), where he was a close co-operator of Marian Spychalski, which paved him the way to the highest positions in the afterwar army. In 1947 Duszyński – as one of the youngest officers of the People’s Polish Army – became a general; right after the war he was leading an infantry division, he also successfully fought the Polish afterwar anti-communist resistance movement. During the Stalinist purges he was “sidelined”. In the 1956, when Władysław Gomułka took the power, Duszyński became the Deputy Chief of General Staff, then the Deputy Minister of National Defence, he was also a member of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. He was perceived as a high-class general and a specialist, in the case of World War III he was supposed to lead a Polish Front within the Unified Armed Forces of the Warsaw Pact against NATO. In the mid-1960s, due to the internal political turmoil within the leadership of both the party and the army (a conflict between the party’s fractions called “puławianie”, “natolińczycy” and “partisans”), he was removed from power.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2017, 15
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reminiscencje zimnej wojny. Broń jądrowa w realiach Środkowoeuropejskiego Teatru Działań Wojennych
Cold War Memories. Nuclear Weapons in the Realities of the Central European Theater of War Operations
Reminiszenzen des Kalten Kriegs. Nuklearwaffen in der Realität des mitteleuropäischen Kriegsschauplatzes
Autorzy:
Wątor, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729634.pdf
Data publikacji:
2023-10-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
zimna wojna
Układ Warszawski
broń jądrowa
odstraszanie nuklearne
wyścig zbrojeń
Cold War
Warsaw Pact
nuclear weapons
arms race
nuclear deterrent
Kalter Krieg
Warschauer Pakt
Atomwaffen
Wettrüsten
nukleare Abschreckung
Opis:
W przypadku konfliktu zbrojnego pomiędzy armiami Układu Warszawskiego (UW) i NATO rozstrzygające walki rozegrałyby się na obszarze Środkowoeuropejskiego Teatru Działań Wojennych (SE TDW). W okresie zimnej wojny politycy i dowódcy obu bloków wojskowych mieli do dyspozycji broń jądrową. Pytanie, jak bardzo rządzący byli zdeterminowani do podjęcia decyzji o jej użyciu, rzutowało na ówczesne stosunki polityczno-militarne, gospodarcze i społeczne po obu stronach żelaznej kurtyny. W doktrynach wojennych UW dominowała koncepcja zdecydowanych uderzeń na SE TDW w wariancie, który łączył zaskakujące, zmasowane uderzenia rakietowo-jądrowe z natarciem zgrupowań pancerno-zmechanizowanych. Założenia te znalazły odzwierciedlenie w „Planie operacji zaczepnej Frontu Nadmorskiego” (1970). Konsekwencją było szkolenie dowództw i wojsk do działań w warunkach zniszczeń i strat po użyciu broni jądrowej. Istotnym etapem w procesie przygotowań do uderzeń na SE TDW było utworzenie w 1971 r. Zespołu Planowania Jądrowego. Intensywna propaganda często wyolbrzymiała zagrożenie ze strony państw NATO. Wraz z utworzeniem w 1959 r. systemu Obrony Terytorium Kraju zapoczątkowano zakrojone na szeroką skalę działania mające na celu przygotowanie społeczeństwa do „przetrwania” w realiach konfliktu jądrowego.
In the event of an armed conflict between the armies of the Warsaw Pact and NATO, the decisive battles would take place in the Central European Theater of War Operations. During the Cold War, politicians and commanders of both military blocs had nuclear weapons at their disposal. The question of how determined the leaders were to use these weapons impacted political, military, economic and social relations on both sides of the Iron Curtain. The military doctrines of the Warsaw Pact were dominated by the concept of decisive strikes on the Central European Theater of War Operations that combined surprise nuclear strikes on a huge scale with attacks by armored and mechanized groups. These assumptions were reflected in the „Plan of the offensive operation of the Seaside Front” (1970). The aim of which was to train the military commands and their troops so that they could operate in a chaotic post-nuclear landscape. An important stage in the process of preparing for strikes on the Central European Theater of War Operations was the creation in 1971 of the Nuclear Planning Team. Intense propaganda often exaggerated the threat posed by NATO countries. With the creation of the National Territory Defense System in 1959, large-scale activities were initiated to prepare society to „survive” in the realities of a nuclear conflict.
Im Falle eines bewaffneten Konflikts zwischen den Armeen des Warschauer Pakts (weiter: WP) und der NATO würden die entscheidenden Schlachten auf dem mitteleuropäischen Kriegsschauplatz ausgetragen werden. Während des Kalten Krieges verfügten die Politiker und Befehlshaber beider Militärblöcke über Atomwaffen. Die Frage, wie entschlossen die Machthaber über ihren Einsatz entscheiden würden, projizierte die politisch-militärischen, wirtschaftlichen und sozialen Beziehungen auf beiden Seiten des Eisernen Vorhangs in jener Zeit. In den Kriegsdoktrinen des WP dominierte das Konzept der entscheidenden Schläge gegen den mitteleuropäischen Kriegsschauplatz in einer Variante, die überraschende, massenhafte Raketen-Nuklearschläge mit einem Angriff durch gepanzerte-mechanisierte Verbände kombinierte. Diese Annahmen fanden ihren Niederschlag in dem „Plan für offensive Operationen der Seefront” (1970). Die Folge war die Ausbildung von Kommandos und Truppen, um unter den Bedingungen von Zerstörung und Verlust nach dem Einsatz von Atomwaffen zu operieren. Ein wichtiger Schritt bei der Vorbereitung eines Angriffs auf den mitteleuropäischen Kriegsschauplatz war die Einrichtung einer nuklearen Planungseinheit im Jahr 1971. In der intensiven Propaganda wurde die Bedrohung durch die NATO-Länder oft übertrieben dargestellt. Mit der Einrichtung des Nationalen Territorialen Verteidigungssystems im Jahr 1959 wurden umfangreiche Maßnahmen eingeleitet, um die Öffentlichkeit auf das „Überleben” im Falle eines Atomkonflikts vorzubereiten.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV(LXXV), 2(284); 204-232
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt „Albatros”. Stanowisko dowodzenia dla Naczelnego Dowództwa Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego w Polsce
Project „Albatros”. The Command Post for the Supreme Command of the United Armed Forces of the Warsaw Pact in Poland
Projekt „Albatros”. Gefechtsstand des Vereinten Oberkommandos der Streitkräfte des Warschauer Paktes in Polen
Autorzy:
Pałka, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23202894.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Układ Warszawski
zimna wojna
ludowe Wojsko Polskie
plany operacyjne
stanowisko dowodzenia
broń jądrowa
Siły Zbrojne Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Cold War
Warsaw Pact
Polish People’s Army
operational plans
command post
nuclear weapons
Armed Forces of the Polish People’s Republic
Warschauer Pakt
Kalter Krieg
Polnische Volksarmee
Einsatzpläne
Gefechtsstand
Atomwaffen
Streitkräfte der Volksrepublik Polen
Opis:
Artykuł przedstawia kolejne fazy negocjacji i proces budowy stanowiska dowodzenia o kryptonimie „Albatros” w okolicach Sierakowa Śląskiego niedaleko Częstochowy w latach siedemdziesiątych XX w. W planach miało to być wysunięte stanowisko dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego, których wojska zamierzały prowadzić ofensywę przeciwko armiom państw NATO w przypadku wybuchu III wojny światowej. Stanowisko dowodzenia miało być połączone z budowanym w ramach projektu systemem łączności troposferycznej BARS nr 201. W artykule ponadto opisano zmiany, jakie planowano przeprowadzić w związku z rozbudową stanowiska w drugiej połowie lat osiemdziesiątych. Artykuł powstał na podstawie archiwaliów znajdujących się w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.
This article, based on documents located in the Archives of the Institute of National Remembrance (Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej), presents the subsequent phases of negotiations and the process of building a command post codenamed „Albatros” at Sieraków Śląski near Częstochowa in the 1970s. The structure was to serve as the forward command post of the United Armed Forces of the Warsaw Pact, whose troops intended to conduct an offensive against the armies of NATO countries in the event of the outbreak of World War III. The command post was to be connected to the BARS No. 201 tropospheric communication system built as part of the project. The paper also describes the changes that were planned with regards to the expansion of the post in the second half of the 1980s.
In diesem Aufsatz werden die verschiedenen Phasen der Verhandlungen und des Baus eines Gefechtsstandes mit dem Codenamen „Albatros” in der Nähe von Sieraków Śląski bei Częstochowa in den 1970er Jahren dargestellt. Es war als vorgeschobener Gefechtsstand der vereinigten Streitkräfte des Warschauer Paktes geplant, deren Truppen im Falle des Ausbruchs des Dritten Weltkriegs eine Offensive gegen die Armeen der NATO-Staaten durchführen sollten. Der Gefechtsstand sollte an das im Rahmen des Projekts im Bau befindliche troposphärische Kommunikationssystem BARS Nr. 201 angeschlossen werden. Der Aufsatz beschreibt ferner die Änderungen, die im Zusammenhang mit dem Ausbau des Gefechtsstandes in der zweiten Hälfte der 1980er Jahre geplant waren. Der Aufsatz stützt sich auf die Materialien des Archivs des Instituts für Nationales Gedenken (Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej).
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 4(286); 164-184
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System szkolenia oficerów rezerwy dla Marynarki Wojennej PRLw latach 1945 - 1991 a wybrane elementy tego systemu w niektórych państwach NATO i Układu Warszawskiego (cz . I )
Naval reserve officers training system from 1945 to 1991 selected elements of the system in some NATO and Warsaw Pact Countries
Autorzy:
Będźmirowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/222351.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Opis:
Problematyka dotycząca procesów szkolenia oficerów rezerwy dla sił zbrojnych była, jest i wciąż będzie "języczkiem uwagi" dowódców rodzajów sił zbrojnych, a także Ministerstwa Obrony Narodowej. Marynarka Wojenna jako specyficzny rodzaj sił zbrojnych miała, ma i mieć będzie do wykonania zadania na lądzie, morzu i w powietrzu. Dlatego też musi dysponować takim systemem, który zagwarantuje realizację procesu szkolenia oficerów rezerwy dla morskich sił zbrojnych. Dzięki wielu zabiegom Dowództwa Marynarki Wojennej, Komendy Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, Akademii Marynarki Wojennej, a także państwowym wyższym szkołom morskim (dzisiaj Akademia Morska w Gdyni i Akademia Morska Szczecinie) udało się wypracować w miarę sprawny system szkolenia oficerów rezerwy. W prezentowanym artykule na podstawie materiałów źródłowych oraz publikacji dotyczących tej problematyki autor prezentuje system szkolenia oficerów rezerwy MW od zakończenia drugiej wojny światowej do okresu transformacji ustrojowej w Polsce. W pierwszej części zaprezentowano te wszystkie elementy systemu szkolenia oficerów rezerwy, które funkcjonowały w pierwszych dziesięciu latach od zakończenia wojny. Był to okres bardzo ważny w dziejach Polski i Europy, gdyż powstały dwa pakty militarne, które podzieliły stary kontynent na dwie części. W celu lepszego zrozumienia tej problematyki autor ukazał system szkolenia rezerw dla MW w aspekcie szerszym, na tle tych przedsięwzięć w WP i wybranych państwach NATO.
The issues related to training of reserve officers has always been and will always be the matter of major concern for heads of arms as well as MOD. The navy has had to and will have to carry out missions on land, at sea an in air. Therefore it has to have a system which will ensure reaching the objectives of the training offered to reserve officers. Owing to measures taken by the naval HQ, Naval Officers School, Higher Naval College, Naval Academy, and state higher merchant marine schools (today: Merchant Marine Academy of Gdynia and Merchant marine Academy of Szczecin) a relatively efficient system has been developed. The paper is based on source materials and publications related to the issues and presents the system of training naval reserve officers from the end of WWII up to the transformation of the social system in Poland. The first part deals with the first 10 years from the end of WWII. It was a very important period in the history of Poland and Europe as two military blocs, which divided the continent into two parts, had been established. To better understand the problems the author presents the system of training naval reserve officers in a somewhat broader background.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2007, R. 48 nr 2 (169), 2 (169); 5-17
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały dotyczące konsultacji na temat prowadzenia studiów operacyjnych Zachodniego Teatru Działań Wojennych z wybranymi armiami państw Układu Warszawskiego w latach 1970–1976
Materials Regarding Consultations with the selected Armed Forces of the Warsaw Pact Countries on Conducting Operational Studies of the Western Theater of Military Operations between 1970–1976
Materialien zu den Beratungen über die Durchführung operativer Studien über den westlichen Kriegsschauplatz mit ausgewählten Streitkräften der Länder des Warschauer Paktes in den Jahren 1970–1976
Autorzy:
Jędrysiak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162157.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Zachodni Teatr Działań Wojennych
studia operacyjne
ludowe Wojsko Polskie
Układ Warszawski
Western Theater of Military Operations
operational studies
Polish People’s Army
Warsaw Pact
Westliche Kriegsschauplatz
operative Studien
Polnische Volksarmee
Warschauer Pakt
Opis:
W ostatnich latach dokonał się znaczny postęp w stanie wiedzy na temat różnych aspektów planowania operacyjnego w ludowym Wojsku Polskim. Powstanie w 2016 r. Wojskowego Biura Historycznego przyczyniło się do ułatwienia dostępu do materiałów archiwalnych. Dzięki temu wiele szczegółowych zagadnień stało się obiektem analizy historyków, wymagają one jednak ciągłych i pogłębionych badań. Przykładem takiego zagadnienia są studia operacyjne Zachodniego Teatru Działań Wojennych. Ta tematyka stała się jak do tej pory obiektem szerszego zainteresowania jedynie kilku naukowców. W kontekście tego realizowanego przez Zarząd I Operacyjny Sztabu Generalnego Wojska Polskiego zadania wciąż trudno o konsensus, jeśli chodzi o jego znaczenie i rolę w całokształcie planowania operacyjnego ludowego Wojska Polskiego. Nie ulega wątpliwości, że od momentu zainicjowania studiów w 1957 r. strona polska przywiązywała do niego dużą wagę, niewspółmierną do zainteresowania innych państw-stron Układu Warszawskiego. Efektem tego były liczne zabiegi o konsultacje i porównanie sposobów realizacji studiów. Niniejsze opracowanie zawiera edycję czterech sprawozdań, dokumentujących konsultacje na temat studiów operacyjnych dokonane przez stronę polską z „bratnimi” armiami Czechosłowacji, Związku Sowieckiego i Węgier w latach 1970–1976.
In recent years, significant progress has been made regarding our understanding of various aspects of operational planning in the Polish People’s Army. The establishment of the Military Historical Bureau in 2016 contributed to facilitating access to archival materials. Thanks to this, many detailed issues have become the object of analysis by historians, but they require continuous and in-depth research. An example of such an issue are the operational studies of the Western Theater of Military Operations. The subject matter concerning them has so far become the object of wider interest to only a few researchers. In the context of the task carried out by the First Operational Directorate of the General Staff of the Polish Army, it is still difficult to reach a consensus as to its importance and role in the overall operational planning of the Polish People’s Army. There is no doubt that from the moment studies were initiated in 1957, the Polish side attached great importance to them, disproportionate to the interest shown by other members of the Warsaw Pact. This resulted in numerous requests for consultations and a comparison of the ways in which studies were carried out. This article uses four reports that document consultations on operational studies carried out by the Polish side with the „fraternal” armies of Czechoslovakia, the Soviet Union and Hungary between 1970–1976.
In den letzten Jahren wurden erhebliche Fortschritte beim Verständnis verschiedener Aspekte der operativen Planung in der Polnischen Volksarmee erzielt. Die Einrichtung des Militärhistorischen Büros im Jahr 2016 hat dazu beigetragen, den Zugang zu Archivmaterial zu erleichtern. Dadurch sind viele Detailfragen zum Gegenstand der Analyse durch Historiker geworden, die jedoch eine kontinuierliche und tiefgreifende Forschung erfordern. Ein Beispiel für ein solches Th ema sind die operativen Studien über das westliche Kriegsschauplatz. Deren Th ematik ist bisher nur für wenige Forscher von größerem Interesse. Im Zusammenhang mit der Aufgabe der Ersten Operativen Verwaltung des Generalstabs der polnischen Armee ist es immer noch schwierig, einen Konsens über ihre Bedeutung und Rolle in der gesamten Operationsplanung der polnischen Volksarmee zu finden. Es besteht kein Zweifel daran, dass die polnische Seite seit dem Beginn der Studien im Jahr 1957 ihnen große Bedeutung beimaß, die in keinem Verhältnis zum Interesse der anderen Mitglieder des Warschauer Paktes stand. Dies führte zu zahlreichen Konsultationsanfragen und zu einem Vergleich der Art und Weise, wie die Studien durchgeführt wurden. Dieser Artikel stützt sich auf vier Berichte, die Konsultationen über operative Studien dokumentieren, die von der polnischen Seite mit den „brüderlichen” Armeen der Tschechoslowakei, der Sowjetunion und Ungarn zwischen 1970 und 1976 durchgeführt wurden.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 245-298
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydent jako strażnik przestrzegania międzypaństwowych sojuszy wojskowych w świetle Ustawy o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 7 kwietnia 1989 roku
Autorzy:
Tokarski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041671.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Niepodległości
Tematy:
prezydent prl
układ warszawski
nowelizacja konstytucji prl
funkcje głowy państwa
president of the polish people’s republic
warsaw pact
novelization of the constitution of the polish people’s republic
roles of the head of state
Opis:
The novelisation of the Constitution of the Polish People’s Republic of 7 April 1989 granted the President the role of a preserver of observing international military alliances, which is commonly linked in doctrine with Poland’s membership in the Warsaw Pact. The first part of the article presents the origin of the discussed novelisation of the Constitution of the Polish People’s Republic and motives of reinstating the office of the President to the Polish constitutional order. The second part of the article contains characteristics of formal and actual aspects of the Warsaw Pact. The third part presents the geopolitical situation of Poland in the second half of the eighties in the 20th century, with a particular emphasis put on dangers related thereto. The next part covers the analysis of the President’s competencies which enable him to perform the title role. The fifth part describes the road of Wojciech Jaruzelski to the presidency and characterizes the way of pursuing Poland’s international policy after the victory of the Solidarity camp in the June election. The last, sixth part indicates the reasons the legislator was guided by entrusting the President with the title role.
Źródło:
Prawo i Polityka; 2018, 8; 46-61
2080-5799
Pojawia się w:
Prawo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multilateralna dyplomacja państw środkowoeuropejskich przed i po 1989 roku
Autorzy:
Czaputowicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687388.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Central Europe, multilateral diplomacy, the League of Nations, the Warsaw Pact, the United Nations, the Conference on Security and Cooperation in Europe
Europa Środkowa, dyplomacja wielostronna, Liga Narodów, Pakt Warszawski, Organizacja Narodów Zjednoczonych, Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie
Opis:
The article discusses the roles played by multilateral diplomacy of the Central European states. These roles have changed following historical developments. In the interwar period Central European states had to establish their diplomatic services. Important role played at that time multilateral diplomacy within the League of Nations. After the II World War the Central European states were part of the Soviet sphere of influence and multilateral diplomats were active in communist organisations such as the Warsaw Pact and the Council for Mutual Economic Assistance (CMEA). However, multilateral principles such as indivisibility, diffused reciprocity and generalized principles of conduct were not applied. In the UN system and the CSCE Central European diplomats represented interests of Soviet Block. After regaining independence in 1989 Central European states founded regional organisations such as the Visegrad Group and the Central European Free Trade Agreement (CEFTA), as well as acceded Western organizations, such as the Council of Europe, economic and financial organizations (World Bank, IMF, OECD), NATO and the European Union. Today multilateral diplomacy plays important role in foreign services of Central European states.
W artykule przedstawiona została rola wielostronnej dyplomacji państw środkowoeuropejskich. Rola ta zmieniała się wraz z rozwojem historycznym. W okresie międzywojennym nowo powstałe państwa środkowoeuropejskie musiały utworzyć własną służbę dyplomatyczną. Duże znaczenie miała wówczas dyplomacja wielostronna, prowadzona w ramach Ligi Narodów. Po II wojnie światowej, kiedy to państwa środkowoeuropejskie znalazły się w sowieckiej strefie wpływów, dyplomaci wielostronni byli aktywni w komunistycznych organizacjach międzynarodowych, takich jak Pakt Warszawski i Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG). Jednak multilateralne zasady, takie jak niepodzielność, rozszerzona wzajemność i powszechne zasady postępowania, nie były w tych organizacjach przestrzegane. W systemie ONZ i w KBWE środkowoeuropejscy dyplomaci reprezentowali interes bloku sowieckiego. Po uzyskaniu niepodległości w 1989 roku państwa środkowoeuropejskie utworzyły organizacje regionalne, takie jak Grupa Wyszehradzka i Środkowoeuropejskie Porozumienie Wolnego Handlu, oraz przystąpiły do organizacji zachodnich – Rady Europy, organizacji finansowych i gospodarczych (Bank Światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju), Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej. Dyplomacja wielostronna w służbach zagranicznych państw środkowoeuropejskich odgrywa dziś ważną rolę.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Czechosłowackich Sił Zbrojnych do Czechosłowackiej Armii Ludowej. Armia czechosłowacka w trakcie zimnej wojny 1950–1956. Plany rozbudowy i przekształcenia organizacyjne
From the Czechoslovak Armed Forces to the Czechoslovak People’s Army. The Czechoslovak Army during the Cold War 1950–1956. Expansion Plans and organizational Transformation
От чехословацких вооруженных сил до Чехословацкой народной армии. Чехословацкая армия во время холодной войны 1950–1956 гг. Планы по ее расширению и организационным преобразованиям В данной статье делается попытка охарактеризовать организационные
Autorzy:
Hryciuk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887037.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Czechosłowacka Armia Ludowa
Armia Radziecka
Komunistyczna Partia Czechosłowacji
Układ Warszawski
zimna wojna
Czechoslovak People’s Army
Soviet Army
Cold War
Warsaw Pact
Communist Party of Czechoslovakia
Чехословацкая Народная Армия
Советская Армия
Холодная война
Коммунистическая партия Чехословакии
Варшавский договор
Opis:
Artykuł przynosi próbę scharakteryzowania przemian organizacyjnych armii Czechosłowacji w latach 1950–1956. Implikowane zaostrzającą się sytuacją międzynarodową plany rozbudowy armii zostały sformułowane we wrześniu 1950 r. Ich realizacja została przyśpieszona w wyniku ustaleń narady przedstawicieli kierownictw partyjnych i ministrów obrony państw tzw. demokracji ludowej w styczniu 1951 r. w Moskwie. Zasadniczym celem miało być wystawienie do 1953 r. gotowych do walki i odpowiednio wyposażonych sił zbrojnych na wypadek wojny z państwami NATO. Liczebność armii czechosłowackiej w 1953 r. – szczytowym okresie rozwoju – sięgnęła 300 tys. żołnierzy. Rozbudowa armii odbywała się pod stałym nadzorem radzieckiego Sztabu Generalnego oraz licznych radzieckich doradców wojskowych. Doszło do wprowadzenia w czechosłowackich siłach zbrojnych radzieckich wzorców organizacyjnych, systemu szkolenia i przygotowania bojowego. Przynależność Czechosłowacji do Układu Warszawskiego od 1955 r. było w istocie zalegalizowaniem stanu faktycznego – podległości armii czechosłowackiej wobec zewnętrznego ośrodka dyspozycyjnego. Na skutek ekstensywnego rozwoju struktur organizacyjnych oraz wyposażenia w uzbrojenie wywodzącego się z lat II wojny światowej armia czechosłowacka w połowie lat pięćdziesiątych pozostawała strukturą słabo wyszkoloną, na ogół anachronicznie uzbrojoną, której gotowość do sprostania wymogom ówczesnego pola walki stała pod znakiem zapytania.
This article attempts to characterize the organizational transformation of the Czechoslovak army between 1950–1956. Plans for expanding the army, necessitated by the worsening international situation, were formulated in September 1950. The implementation of these plans was accelerated after the agreements that were made during a conference held between the 9th–12th January 1951 in Moscow, which was attended by the leaders and defence ministers of the so-called People’s Democracies and their Soviet counterparts. The main goal was to deploy combat-ready and adequately equipped armed forces in the event of a war with NATO countries by 1953. The size of the Czechoslovak army in 1953 – the peak period of its development – reached 300,000 soldiers. The expansion of the army was carried out under the constant supervision of the Soviet General Staff and numerous Soviet military advisers. Organizational patterns, systems of training and combat preparations that were employed by the Soviet military were introduced into the Czechoslovak armed forces. The admittance of Czechoslovakia into the Warsaw Pact in 1955 was in fact confirmation that the Czechoslovak army was now subordinate to an external authority. As a result of the extensive development of organizational structures and equipment from the Second World War, the Czechoslovak army in the mid-1950s remained poorly trained and generally used outdated armaments and equipment, thus its readiness to meet the requirements of the contemporary battlefield was questionable.
В данной статье делается попытка охарактеризовать организационные преобразования чехословацкой армии в 1950–1956 гг. Планы по расширению армии, вызванные ужесточением международной обстановки, были сформулированы в сентябре 1950 г. Их реализация была ускорена в результате договоренностей, предпринятых представителями партийных руководящих органов и министрами обороны государств т. н. народной демократии в январе 1951 г. в Москве. Основная цель заключалась в развертывании боеспособных и хорошо оснащенных вооруженных сил на случай войны со странами НАТО к 1953 г. Численность чехословацкой армии в 1953 г., на пике ее развития, достигла 300 тыс.солдат. Расширение армии происходило под постоянным контролем Советского Генштаба и многочисленных советских военных советников. В чехословацкие вооруженные силы внедрили советские организационные схемы, системы обучения и боевой подготовки. Вступление Чехословакии в Варшавский договор в 1955 г. было, по сути, легализацией фактического положения, то есть подчинения чехословацкой армии внешнему диспозиционному центру. В результате экстенсивного развития организационных структур и использования вооружения, берущего своё происхождение еще в годы Второй Мировой войны, чехословацкая армия в середине 1950-х годов оставалась плохо натренированной структурой, и как правило, анахронично вооруженной, а ее готовность соответствовать требованиям тогдашнего поля боя стояла под вопросом.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 167-210
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System szkolenia oficerów rezerwy dla marynarki wojennej PRL w latach 1945 - 1991 a wybrane elementy tego systemu w niektórych państwach NATO i Układu Warszawskiego (cz . I I )
The system of training of reserve officers in the Polish Navy between 1945 - 1991 and selected elements of such a system in some NATO and Warsaw Pact Countries (part II)
Autorzy:
Będźmirowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/222378.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Opis:
W prezentowanym artykule autor przedstawił doskonalenie szkolenia rezerw osobowych dla Marynarki Wojennej PRL od drugiej połowy lat pięćdziesiątych do lat dziewięćdziesiątych XX wieku, dokonując pewnych porównań do tego typu szkolenia w wybranych państwach NATO i Układu Warszawskiego. Artykuł, także dzięki materiałom źródłowym oraz dostępnej literaturze, pozwala prześledzić proces doskonalenia tego systemu w MW na tle zmian, jakim poddawano system szkolenia oficerów rezerwy w innych uczelniach oraz w wybranych państwach NATO.
The paper presents improvements in training of reserve personnel for the Polish Navy from the second half of 1950s up to 1990s, making some comparisons to the training conducted in some NATO and Warsaw Pact countries. Owing to source materials and available literature it is possible to study the process of improving the system in the Navy against the background of changes introduced in other schools and in some NATO countries.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2007, R. 48 nr 3 (170), 3 (170); 5-18
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Security Cooperation of Great Britain and West Germany in the Years 1979–1985
Współpraca Wielkiej Brytanii i Niemiec Zachodnich w dziedzinie bezpieczeństwa w latach 1979–1985
Autorzy:
Kaviaka, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878647.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Germany
United Kingdom
NATO
Warsaw Pact, British Army of Rhine
the German question
NATO Double-Track Decision
Strategic Defense Initiative (SDI)
Niemcy
Wielka Brytania
Pakt Warszawski
Brytyjska Armia
Renu
kwestia Niemiecka
Podwójna decyzja
NATO z 12 grudnia 1979 r.
Inicjatywa
Obrony Strategicznej (SDI)
Opis:
The article considers the main directions and forms of cooperation between Great Britain and West Germany in the security policy in 1979–1985. Selecting the time frame of research is based on the important international events which had a significant influence on the formation of the military-political doctrines and cooperation between West countries, including the UK and West Germany. Such events included the Soviet invasion in Afghanistan (1979) and the beginning of the adjustment policies and the formation of a “new political thinking” in the USSR (1985).
Artykuł opisuje główne kierunki i formy współpracy pomiędzy Wielką Brytanią a Niemcami Zachodnimi w zakresie polityki bezpieczeństwa w latach 1979–1985. Wybór takiej ramy czasowej podyktowany był ważnymi wydarzeniami na arenie międzynarodowej, które miały znaczący wpływ na ustanowienie doktryn militarno-politycznych i współpracy pomiędzy krajami zachodnimi, wśród których znajdowały się Wielka Brytania i Niemcy Zachodnie. Do wydarzeń tych należały inwazja sowiecka w Afganistanie (1979) oraz początek dostosowywania polityk i powstanie „nowego myślenia politycznego” w ZSRR (1985).
Źródło:
Historia i Polityka; 2017, 20(27); 101-112
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The „Krkonoše” Operation – part of real preparations for an intervention or a psychological play?
Operacja „Karkonosze” – część prawdziwych przygotowań do interwencji czy gra psychologiczna?
Операция „Карконоше” – элемент реальной подготовки к интервенции или психологическая игра?
Autorzy:
Maskalík, Alex
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1924214.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
„Krkonoše” Operation
Special military exercise
Czechoslovak People’s Army
1980’s
Cold War
Warsaw Pact
„Polish crisis”
operacja „Karkonosze”
specjalne ćwiczenia wojskowe
Czechosłowacka Armia Ludowa
lata osiemdziesiąte
zimna wojna
pakt warszawski
„kryzys polski”
операция „Карконоше”
специальные военные тренировки
Чехословацкая Народная Армия
холодная война
Варшавский договор
„польский кризис”
Opis:
The material study examines the special military exercise of the Czechoslovak People’s Army (ČSĽA) in the first decade of December 1980 in relation to the „Polish Crisis”. It was directly related to the events in the neighbouring Poland, where the activities of Solidarność not only imposed a threat on the strategic military communications and the overall Warsaw Pact potential but also represented a serious risk of spreading to the other Socialist countries. Study contains the final report of the Investigation Committee of Parliament of Czech Republic about the „Krkonoše” operation. In confrontation with its conclusions, the study tries to uncover the whole context from a different perspective and point out, on the specific aspects, that it might not have been a case of potential military intervention and that the manoeuvres themselves were of formal nature and had a camouflage focus. The study shows that the exercises of the Warsaw Pact armies around Poland became a well-established means of coercion, in this particular case also with the participation of ČSĽA.
Niniejsze studium źródłowe poświęcone jest nadzwyczajnym ćwiczeniom wojskowym Czechosłowackiej Armii Ludowej (CzAL) przeprowadzonym w pierwszej dekadzie grudnia 1980 r. i ich związkom z „kryzysem polskim”. Ćwiczenia były bezpośrednio powiązane z wydarzeniami rozgrywającymi się w sąsiedniej Polsce, gdzie działania Solidarności nie tylko zagrażały strategicznym połączeniom militarnym i w ogóle Układowi Warszawskimu, ale też niosły ryzyko rozprzestrzenienia się do innych krajów socjalistycznych. Studium zawiera raport końcowy Komisji Śledczej Parlamentu Republiki Czeskiej na temat operacji „Karkonosze”. Biorąc pod uwagę zawarte w raporcie wnioski, studium stara się przedstawić pełen kontekst wydarzeń z odmiennej perspektywy i wskazuje, opierając się na konkretnych aspektach sprawy, że mogło nie chodzić o potencjalną interwencję wojskową i że same manewry miały naturę czysto formalną służacą kamuflażowi. Studium wykazuje, że ćwiczenia armii Układu Warszawskiego wokół Polski stały się środkiem nacisku, w tym przypadku również z udziałem CzAL.
Данная статья посвящена специальным военным тренировкам Чехословацкой Народной Армии в первой декаде декабря 1980 года, связанных с „польским кризисом”. Тренировки были напрямую связаны с событиями в Польше, в которой действия „Солидарности” не только угрожали стратегическим военным расстановкам и в целом Варшавскому договору, но еще и несли за собой риск распространения в других социалистических странах. Статья содержит итоговый рапорт Следственной комиссии Парламента Чешской республики на тему операции „Карконоше”. Принимая во внимание содержащиеся в рапорте выводы, автор статьи старается представить полный контекст событий с альтернативной точки зрения и указывает, опираясь на конкретные аспекты вопроса, что речь могла идти не о потенциальном военном вмешательстве и что сами маневры могли быть только формальностью, служащей для маскировки. В данной статье показано, как тренировки армии Варшавского договора вокруг Польши стали средством давления, в том числе при участии Чехословацкой Народной Армии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 177-194
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacja „Wisła”. Broń jądrowa na terytorium Polski
Operation „Vistula”. Nuclear weapon in the Polish territory
Операция „Висла”. Ядерное оружие на территории Польши
Autorzy:
Piotrowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927038.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojsko Polskie
Układ Warszawski
broń jądrowa
opercja „Wisła”
broń rakietowa
PRL
Sztab Generalny
Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
Kukliński
plany operacyjne WP
Polish Army
Warsaw Pact
nuclear weaponry
operation “Vistula”
rocket weapons
Polish People’s Republic
the General Staff
the North Group of the Soviet Army
Ryszard Kukliński
Polish Army’s operation plans
Войско Польское
Варшавский Договор
ядерное оружие
операция „Висла”
ракетное оружие
Польская Народная Республика
Генеральный Штаб
Северная группа советских войск
Куклинский
оперативные планы Польской Армии
Opis:
Tematem artykułu jest zagadnienie przechowywania broni jądrowej na terytorium Polski. Wiąże się to z wprowadzeniem do uzbrojenia Wojska Polskiego w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych taktycznych i operacyjno-taktycznych kompleksów rakietowych. Ich podstawowym zadaniem było przenoszenie głowic z ładunkami jądrowymi. W ówczesnej doktrynie wojennej Układu Warszawskiego i NATO, taktycznej broni jądrowej przyznano podstawową rolę w porażeniu ogniowym wojsk i obiektów o znaczeniu strategicznym przeciwnika. Z uwagi na skomplikowane zasady transportu i przechowywania taktycznej broni jądrowej, w połowie lat sześćdziesiątych podjęto decyzję o lokalizacji na terenie PRL trzech składów broni jądrowej z przeznaczeniem na przechowywanie ładunków jądrowych dla jednostek rakietowych i lotnictwa Sił Zbrojnych PRL. Do końca lat sześćdziesiątych obiekty te wybudowano i przekazano do eksploatacji specjalnym jednostkom Armii Radzieckiej. Przedsięwzięcie to otrzymało kryptonim „Wisła” i stanowiło najpilniej strzeżoną tajemnicę, którą ujawniono dopiero w połowie pierwszej dekady XXI w.
The article is devoted to the issue of storing nuclear weapons in the Polish territory. It is connected with the implementation of tactical and operational-tactical rocket complexes to the weaponry of the Polish Army in the first half of the 1960s. The main task of these complexes was to transfer nuclear warheads. In the Warsaw Pact’ and NATO’s war doctrine of the time, tactical nuclear weapons were recognized as playing the primary role in striking the enemy’s armies and objects of strategic importance. Because of the complicated rules of transporting and storing tactical nuclear weapons, it was decided in the mid-1960s to locate three nuclear weaponry depots in the Polish territory to keep the weapons for the rocket units and air forces of the Polish People’s Republic Army. By the end of the decade, these structures were built and handed over for usage to the special units of the Soviet Army. The project got the code name “Vistula” and was the best-guarded secret that had not been revealed until the first decade of the 21st century.
Тема статьи – проблема хранения ядерного оружия на территории Польши. Это связано с введением в вооружение польской армии в первой половине 60-х гг. тактических и оперативно-тактических ракетных комплексов. Их основным заданием был перенос ядерных боеголовок. В то время в военной доктрине Варшавского Договора и НАТО именно тактическому ядерному оружию была приписана основная роль в огневом поражении войск и объектов стратегического значения противника. Из-за сложностей с транспортировкой и хранением тактического ядерного оружия в середине 60-х было принято решение о создании на территории Польской Народной Республики трех складов ядерного оружия с целью хранения ядерных зарядов для ракетных единиц и авиации Вооруженных сил ПНР. К концу 60-х гг эти объекты были построены и переданы в эксплуатацию специальным единицам Советской Армии. Это событие получило название „Висла” и стало наиболее охраняемой тайной, которая была рассекречена лишь в середине первой декады XXI в.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 67-87
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-42 z 42

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies