Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Węże" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zmienne preferencje siedliskowe żmii zygzakowatej Vipera berus obserwowane w województwie mazowieckim i lubelskim
Variable habitat preferences of the common European adder Vipera berus observed in the provinces of Mazovia and Lublin (Poland)
Autorzy:
Kosmider, J.
Nawrocka, M.
Jobda, M.
Jasinska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/881070.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
weze
zmija zygzakowata
Vipera berus
wystepowanie
preferencje siedliskowe
woj.mazowieckie
woj.lubelskie
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2013, 15, 3[36]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wystepowanie i ochrona gniewosza plamistego Coronella austriaca na terenach lesnych
Occurrence and protection of Smooth snake on forest area
Autorzy:
Zielinski, P.
Stanislawski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/881719.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
Polska
fauna
weze
gatunki chronione
gniewosz plamisty
Coronella austriaca
wystepowanie
identyfikacja
ochrona zwierzat
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2006, 08, 1[11]; 121-126
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie gadów na terenie Leśnego Zakładu Doświadczalnego SGGW w Rogowie
Occurrence of reptiles in the area of Forest Experimental Station of Warsaw University of Life Sciences in Rogów
Autorzy:
Gryz, Jakub
Krauze-Gryz, Dagny
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17887479.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
węże
jaszczurki
śmiertelność na drogach
udział w pokarmie drapieżników
obserwacje bezpośrednie
środkowa Polska
snakes
lizards
road mortality
share in the predator diet
direct observations
central Poland
Opis:
The aim of this study was to inventory the reptile fauna in the area of the Experimental Forest Station of Warsaw University of Life Sciences in Rogów. The study area encompassed 225 km2 of field and forest mosaic and all reptiles observed during fieldwork in the years 2011–2021 were recorded. Additionally, historical records were analysed and the diet of avian as well as mammalian predators inhabiting the study area were reviewed. During field studies, five different native species were recorded: slow worm Anguis fragilis, sand lizard Lacerta agilis, viviparous lizard Zootoca vivipara, grass snake Natrix natrix, common European adder Vipera berus. We also observed two alien species; pond slider Trachemys scripta and tortoise Testudo sp. Slow worms and grass snakes were the most common, while the diets of predators mostly contained unidentifiable lizards.
Źródło:
Leśne Prace Badawcze; 2021, 82, 4; 173-178
1732-9442
2082-8926
Pojawia się w:
Leśne Prace Badawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie węży tłocznych do zbudowania mobilnej zapory olejowej
Autorzy:
Krasowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373093.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
akcja ratownicza
sprzęt ratowniczy
węże tłoczone
zabezpieczenie miejsca
zapora olejowa
fire hoses
oil dam
rescue
rescue equipment
Opis:
Artykuł opisuje sposób wykorzystania węży tłocznych do zbudowania mobilnej, tymczasowej zapory olejowej, którą można przygotować w sytuacjach zagrożenia ujęć wody pitnej.
The article describes the way how to use fire hoses to construction of mobile, temporary oil dam, which can be prepared in situations of water intake menace.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2009, 3; 201-207
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wąż jeden czy węże dwa? Czyli o lasce Asklepiosa i kaduceuszu Hermesa
One snake or two snakes - on the staff of Asclepius and the caduceus of Hermes
Autorzy:
Janeczek, M.
Chroszcz, A.
Poradowski, D.
Welminski, P.
Bilewicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/857892.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2017, 92, 02
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two Sisters: the Sculptor Hanna Nałkowska in the Light of Zofia Nałkowska’s Novel Węże i Róże
Autorzy:
Kasa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798735.pdf
Data publikacji:
2019-10-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zofia Nałkowska; Hanna Nałkowska; Polish sculptors; Węże i róże; plastic arts; literature; novel about artist
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 65, issue 4 (2017). The article focuses on Ernestyna Śniadowiczówna, the main character in a novel by Zofia Nałkowska, Węże i róże [Snakes and Roses] (1913). The main purpose of the work is to show that the character had its real counterpart in Zofia’s younger sister, the sculptor Hanna Nałkowska. The words of Zofia herself were crucial, who in her Diary confessed that all her novels were autobiographical to some extent. Still, researchers have not paid sufficient attention to the significant similarities between Ernestyna and Hanna Nałkowska. Węże i róże is the only piece in the writer’s output in which she analyzed the issues related to art and pointed out some characteristics of the artist. Zofia was writing her novel when Hanna was entering the world of art. A comparison between Ernestyna Śniadowiczówna and Hanna Nałkowska, as well as the information from Zofia’s Dziennik and reminiscences of their friends show that the literary character is likely to be based on a real person.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4 Selected Papers in English; 125-150
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two new rodents from Weze 1 (Poland)
O dwóch nowych gryzoniach (Rodentia) z Wężów 1 koło Działoszyna
Dva novye gryzuny (Rodentia) iz Mestnosti venzhe 1 bliz Dzijaloshina (Polsha)
Autorzy:
Sulimski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20390.pdf
Data publikacji:
1962
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1962, 07, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first European pit viper from the Miocene of Ukraine
Pierwszy europejski grzechotnik z miocenu Ukrainy
Autorzy:
Ivanov, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20013.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Crotalinae
kosci szczekowe
miocen
weze
skamienialosci
paleontologia
jaszczurki
Ukraina
Europa
grzechotniki
Opis:
The first discoveries of European pit vipers (Crotalinae gen. et sp. indet. A and B) are reported from the Ukrainian Miocene (MN 9a) locality of Gritsev. Based on perfectly preserved maxillaries, two species closely related to pit vipers of the 'Agkistrodon' complex are represented at the site. It is suggested that the European fossil representatives of the 'Agkistrodon' complex are Asiatic immigrants. Pit vipers probably never expanded into the broader areas of Europe during their geological history.
W pobliżu wioski Gricew na Ukrainie (obwód chmielnicki) odkryto liczne skamieniałości późnomioceńskich jaszczurek i węży, datowane na poziom biostratygraficzny MN9 (ok. 11 mln lat temu). W niniejszej pracy opisano dobrze zachowane kości szczękowe dwóch gatunków węży, pozwalające je zaliczyć do podrodziny Crotalinae, Oppel 1811. Oba gatunki grzechotnikowatych, pozostawione w taksonomii otwartej (Crotalinae gen. et sp. indet. A i B), wykazują duże podobieństwa do zespołu gatunków określanego jako "kompleks Agkistrodon". Zapewne ukraińskie grzechotniki są imigrantami z Azji; rodzina ta prawdopodobnie nigdy nie zasiedliła na dłużej znaczniejszych obszarów Europy.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 3; 327-334
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Techniki aplikacji gnojowicy. Cz.2
Liquid manure spreading techniques. Part 2
Autorzy:
Zbytek, Z
Lowinski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/884383.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
wozy asenizacyjne
gnojowica
weze rozlewowe
redlice stopkowe
metody stosowania
nawozy organiczne
rozdzielacze
Źródło:
Technika Rolnicza Ogrodnicza Leśna; 2008, 06; 13-15
1732-1719
2719-4221
Pojawia się w:
Technika Rolnicza Ogrodnicza Leśna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Supplementary studies on the insectivores from Weze 1 (Poland)
Dodatkowe badania nad owadożernymi (Insectivora) z Wężów 1 koło Działoszyna
Dobavochnye issdedovanija nasekomomojadnykh (Insectivora) iz mestnosti venzhe 1 bliz Dzjaoshina (Polssha)
Autorzy:
Sulimski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20321.pdf
Data publikacji:
1962
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1962, 07, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solidarność, Zachód i węże : Służba Bezpieczeństwa wobec emigracyjnych struktur Solidarności 1981-1989
Współwytwórcy:
Pleskot, Patryk (1980- ). Opracowanie
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
NSZZ "Solidarność"
Polityka wewnętrzna
Emigracja polityczna
Organizacje polonijne
Służba bezpieczeństwa
Źródła historyczne
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Rędziny rezerwatu „Węże” w Załęczańskim Parku Krajobrazowym
Rendzina soils of the ”Węże” nature reserve in Załęcze Landscape Park
Autorzy:
Tołoczko, Wojciech
Szmidt, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765202.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gleba na wapieniach
rędzina
rezerwat „Węże”
Załęczański Park Krajobrazowy
soil on limestone
rendzina
"Węże" nature reserve
Załęcze Landscape Park
Opis:
The article presents the characteristics and genesis of lithological forms of the Wartyn arch of the Warta River as well as the results of pedological studies on the Zelce hill. The aim of this study was to study the diversity of rendzina soils in the "Węże" geological reserve in Załęcze Landscape Park. Physical and chemical properties of soils were examined. In the "Węże" nature reserve, on the 0.2 km2 surface studied, texture varies from sandy to clayey. Most of the studied soils have been classified as brown rendzina soils. Surface levels are mainly aeolian sands, whereas in deeper layers sandy loam clay with a very thick backbone lies in. Undoubtedly, it is the result of weathering Jurassic limestone located in the deeper parts of the soil profile, but it also has a glacial origin. Uniform shallow rendzina soils were also examined, which occur only on exposed limestone rocks without admixtures of younger periglacial sediments.
W artykule przedstawiono charakterystykę i genezę form litologicznych Działoszyńskiego Łuku Warty oraz wyniki badań gleboznawczych na górze Zelce. Celem niniejszej pracy było zbadanie różnorodności rędzin na terenie rezerwatu geologicznego „Węże” w Załęczańskim Parku Krajobrazowym. W profilach określono fizyczne i chemiczne właściwości gleb. W rezerwacie „Węże” na badanej powierzchni 0,2 km2 występuje zróżnicowanie składu granulometrycznego rędzin – od piaskowej do gliniastej. W większości badane gleby zostały sklasyfikowane jako rędziny brunatne. Powierzchniowe poziomy to głównie piaski eoliczne, natomiast w głębszych warstwach zalega glina piaszczysto-ilasta o bardzo grubym szkielecie. Niewątpliwie jest ona wynikiem wietrzenia wapieni jurajskich położonych w głębszych częściach profilu glebowego, ale ma też pochodzenie glacjalne. Zbadano również jednolite płytkie rędziny, które występują tylko na odsłoniętych skałach wapieni bez domieszek młodszych osadów peryglacjalnych.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica; 2018, 17; 51-60
1427-9711
2353-6063
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pliocene Lagomorpha and Rodentia from Węże I (Poland)
Lagomorpha i Rodentia z Wężów 1 koło Działoszyna
Lagomorpha i Rodentia iz mestonakhozhdenija Venzhe 1 bliz Dzjaloshina (Polsha)
Autorzy:
Sulimski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20373.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1964, 09, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pliocene insectivores from Węże
Owadożerne z plioceńskiej brekcji kostnej z Wężów
Nasekomojadnye iz pliocenovojj kostnojj brekchii v mestnosti Venzhe
Autorzy:
Sulimski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21043.pdf
Data publikacji:
1959
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
This paper contains a description of 18 insectivore species recovered from the bone breccia at Węże near Działoszyn (province of Łódź). The described forms include four new species and one new genus: Erinaceus samsonowiczi n. sp., Blarinoides mariae n. gen ., n.sp., Neomys soriculoides n. sp., Suncus zelceus n. sp. The writer explains his methods of work and discusses the age and origin of the breccia, as well as the problem of the palaeogeographic distribution of some species found in the Węże bone breccia.
Opracowane z Wężów owadożerne są dalszym przyczynkiem do znajomości Kręgowców tego znaleziska opisanych przez J. Stacha (1951,1952,1954,1957) M. Młynarskiego (1953, 1955, 1956) i T. Czyżewską (1958). Owadożerne reprezentowane są dotychczas przez 18 gatunków, należących do rodzin : Erinaceidae Bonap., Talpidae Murray i Soricidae Gray, oraz do 11 rodzajów : Erinaceus L., Talpa L., . Desmana Guld., Galemys(?) Kaup, Sorex L., Blarinoides n . gen., Neomys Kaup, Beremendia Kormos, Petenyia Kormos, Crocidura Wagler i Suncus Ehrenb. Poza znanymi już gatunkami z plio-plejstocenu opisano tu 4 nowe : Erinaceus samsonowiczi n.sp., Blarinoides mariae n.sp., Neomys soriculoides n. sp. i Suncus zelceus n. sp. Opisy i tabele ich pomiarów znajdują się w tekście angielskim ; poniżej podajemy tylko krótkie diagnozy. Są to gatunki plioceńskie , występujące z reguły w dolnych i środkowych partiach brekcji. Nowy rodzaj Blarinoides, bardzo zbliżony do amerykańskiej Blarina Gray jest w Wężach zapewne reliktem mioceńskim i pochodzi z dolnego pliocenu. Jego stosunek do Blarina Gray wyjaśniono na podstawie szczegółowej analizy morfologii czaszek i żuchw. Przypuszczenia o wspólnym ich pochodzeniu są jeszcze hipotetyczne z powodu braku dostatecznej dokumentacji paleontologicznej z terenu Azji . Możliwość migracji tych form mogła przy tym zachodzić tylko we wczesnym pliocenie, lub - co jest prawdopodobniejsze - jeszcze w miocenie. Hipotetyczne są również wnioski co do pokrewieństwa i podobnej możliwości migracji gatunków Beremendia fissidens (Petenyi) i Paracryptotis rex Hibbard , mimo że znane jest ogniwo pośrednie łączące je, a mianowicie Beremendia sinensis (Zdansky). W pracy niniejszej uzupełniono wnioski poprzednich badaczy o pochodzeniu brekcji i jej wieku ; potwierdzono też przypuszczenia Stacha i Młynarskiego co do dwojakiego charakteru fauny. Fauna owadożernych pozwala na ustalenie warunków klimatycznych, panujących w okresie tworzenia się brekcji kostnej z Wężów; cześć jej bowiem żyła i żyje obecnie w strefie stepowo-pustynnej o klimacie gorącym i suchym, pozostałe zaś reprezentują grupę form wyraźnie palearktycznych, bytujących w strefie klimatu wilgotnego, ciepłego, zbliżonego do dzisiejszcgo. Poddano także rewizji mianownictwo zębów jednoguzkowych górnej szczęki u Soricidae, zastosowano uproszczony podział na klasy wieku i podano możliwość połączenia dwu podrodzin Soricinae i Crocidurinae w jedną, wyższą jednostkę systematyczną. DI AGNOZY NOWYCH JEDNOSTEK SYSTEMATYCZNYCH Erinaceus samsonowiczi n. sp. (pI. II, fig. 1 a-c & 2) Diagnoza. - I , szeroki u podstawy, z ostrą krawędzią tnącą. C duży, labialnie przesunięty, P , parakonid wysoki, zaostrzony , pionowy ; protokonid ostry, zagięty ku tyłowi ; metakonid niski, tępy. Przednia krawedź parakonidu P 4 słabo zaostrzona. Parakonid M3 zredukowany do małego sęczka. Labialna strona ramus ascendens (w fossa masseterica ) z wyraźnym, lecz niewysokim grzebieniem. Kąt między ramionami żuchwy prawie prosty . Foramen mentale między P4 a M1 znacznie niższy, aniżeli u współczesnego jeża . Powierzchnia stawowa processus condyloideus szeroka , prawie prostopadła do ramus ascendens , o rozszerzonej lingwalnie elipsie. Processus angularis szeroki u nasady. Uwagi. - Erinaceus samsonowiczi rożni się od wszystkich znanych dotychczas, wymarłych i dzisiejszych gatunków: rozmiarami, dużym kłem labialnie odchylonym, wysokim i pionowym parakonidem P4 zredukowanym M3 z reguły do jednego sęczka, niewysokim grzebieniem w fossa masseterica , elipsoidalną powierzchnią stawową processus condyloideus i znacznie niżej położonym foramen mentale. Pewne podobieństwo budowy żuchwy obserwuje się u mioceńskiego gatunku Erinaceus sansaniensis Deperet. Rodzaj Blarinoides n. gen. Blarinoides mariae n. sp. (pl. II, fig . 4 a-b ; pl. , III, fig . 6 a-c: text. -fig . 4 : 2 a-f) Diagnoza. - Rodzaj monotypowy, z jednym gatunkiem . Wzór zębowy 3 1 3 3 1 1 1 3 =32. I z trzema płatami, przedni płat słabszy niż następne, C mały, spłaszczony. P , duży, słabo dwuszczytowy, z mocno ku tyłowi wyciągniętym cingulum (pod protokonid M1) . M1 duży, z rozszerzonym pod protokonidem cingulum, trzykrotnie większy od M3. Wszystkie trzonowe pięcioguzkowe. Endokonid M3 mały, lecz widoczny. Processus coronoideus łopatowaty, z wyraźnym schodkiem ; powierzchnia wyrostka gładka, z lekkim zwężeniem. Crista masseterica z wyraźnym kolcem, łukowata; dolny jej koniec skierowany ku górnej powierzchni stawowej processus condyloideus. Górna powierzchnia stawowa wyrostka kondylarnego wąska, w stosunku do dolnej pod kątem 45 ° lub mniej, Listwa międzystawowa szeroka , słabo lingwalnie wcięta. Dolna powierzchnia stawowa wyrostka kondylarnego szeroka, końcem lingwalnym zagięta ku dołowi, pośrodku wcięta . Kąt między podstawą ramus ascendens a ramus horizontalis rozwarty. Foramen mentale między korzeniami M1 a widoczną przed nim spłaszczoną areą. Processus angularis szeroki u nasady, krótki, przytępiony, z małym zgrubieniem od strony wewnętrznej . Incisura sigmoidea superior głęboka , wcięta prawie pod kątem prostym. Incisura sigmoidea inferior nie występuje. Fossa pterygoidea mała, kwadratowata, z małym prożkiem . Rostrum czaszki wydłużone, nie ścięte. Między I1 a P4 kości szczęk mocno wgłębione. Foramen lacrimale nad tylnym korzeniem M1. Foramen infraorbitale nad P4 . Foramina palatini anteriora między I 2-2, z małą, wąską podłużną szczelinką. Foramina palatini posteriora tuż przed przednimi korzeniami M1-1. I2 mniejszy lub rzadziej równy I3 ; oba zęby z tyłolingwalnymi piętkami . C i P dwukrotnie mniejsze od siecznych, podobne w budowie . P2 malutki, okrągławy, bez tylolingwalnej piętki i podsunięty pod P4 (niewidoczny z boku). P4 trapezowaty od góry , ze zredukowaną częścią protokonusa . Tylne krawędzie MI i M" słabo wcięte. M" trójguzkowy, ze zredukowanym talonem. Foramen nasale prawie jednakowej szerokości na całej wysokości. Uwagi. - Rodzaj ten podobny jest do Blarina Gray budową siecznego z trzema płatami, ogólnym układem zębów trzonowych, łopatowatym processus coronoideus z labialnym kolcem, ogólnym zarysem powierzchni stawowych processus condyloideus, spłaszczoną areą przed foramen mentale, ilością i budową jednoguzkowych górnej szczęki, położenie foramen lacrimale i infraorbitale, położeniem otworów podniebiennych i budową trzonowych górnej szczęki . Rożni się on jednak znacznie większym P4 z mocnym, wyciągniętym ku tyłowi cingulum, małym i spłaszczonym kłem żuchwy, pięcioguzkowym M3 silnymi cingulami trzonowców, schodkiem na processus coronoideus , odmienną jednak budowa powierzchni stawowych processus condyloideus i szeregiem innych cech, pozwalających na wyodrębnienie w Wężach nowego rodzaju i gatunku. Neomys soriculoides n. sp. (pl. III, fig . 4 a- c; text-fig. 5 C, D) Diagnoza. - I krótki, tępy na końcu, z dwoma płatami i cingulum u podstawy. C mały, ciasno przylegający do I i P. , jednoguzkowy. P4 . dwuguzkowy, z wygiętym ku tyłowi cingulum, M3 dwukrotnie mniejszy od M1 , czteroguzkowy. Processus coronoideus niski, smukły, z małym schodkiem. Crista masseterica półksiężycowata , bez kolca. Górna powierzchnia stawowa processus condyloideus wąska, ukośna, lingwalnie przedłużona ; dolna zaś szeroka , labialnie zwężona , lingwalnie szeroka i wygięta ku dołowi. Listwa międzystawowa prawie dwukrotnie węższa niż dolna powierzchnia stawowa, labialnie prosta , lingwalnie głęboko wcięta . Incisura sigmoidea superior i inferior gtębokie. Processus angularis smukły, krótki, ostry. Fossa pterygoidea mała owalna, z poprzecznym prożkiem . Foramen mentale pod przednim korzeniem M,. Kąt między ramionami żuchwy rozwarty. Górna partia processus coronoideus lekko pochylona ku przodowi. Rostrum czaszki ścięte. Foramen lacrimale między korzeniami M1 i M2 . Foramen infraorbitale duże, owalne, nad M1. Przedni płat I1 prawie dwukrotnie wyższy od talonu. I2 i I3 nieco mniejsze od talonu I', prawie równej wielkości. P1 mały, podsunięty pod P1 . widoczny z boku. Zęby jednoguzkowe z tylnymi piętkami. Trzonowe wyraźnie z tyłu wcięte. M3 mały, dwuguzkowy. Uwagi . - Gatunek ten rożni się od pozostałych plio-plejstoceńskich form tego rodzaju : obecnością dwóch płatów na I, wygiętym ku tyłowi cingulum P4 , czteroguzkowym M3. smuklejszym processus coronoideus z małym schodkiem, szerszą listwą międzystawową. małą fossa pterygoidea, mocniej podsuniętym P1 pod P4 . Od rodzaju Soriculus Blyth różzni się budowa siecznego żuchwy, czteroguzkowyrn M3, dużym foramen infraorbitale i położeniem P1. Podobieństwo występuje tylko w rozmiarach i ogólnym kształcie budowy całej żuchwy. Suncus zelceus n. sp. (pl. III . fig . 2 a-b; pl. IV, fig.1 a-c) Diagnoza. - Żuchwa drobna , delikatna . I krótki, ze słabymi dwoma płatami. C mały. jednoguzkowy , P4 , wysoki, jednoguzkowy. Oba zęby jednakowej długości, ściśnięte, bez luk. M3 z małym, silnie zredukowanym talonidem, z reguły trójguzkowy. Cingulum trzonowców lekko wydęte pod protokonidami. Processus coronoideus u podstawy szeroki, szybko zwężający się ku górze, z małym schodkie. Processus condyloideus niski ; górna powierzchnia stawowa krótka , słabo ukośna, dolna silnie lingwalnie wydłużona : obie powierzchnie równoległe. Listwa międzystawowa wąska, równa długości górnej powierzchni stawowej processus condyloideus . Processus angularis krótki, szpilkowaty. Fossa pterygoidea trójkątna, głęboka, ze słabym poprzecznym prożkiem. Foramen mentale między korzeniami P4 a M1 . Kąt między ramionami żuchwy lekko rozwarty. Incisura sigmoidea superior i inferior głęboko wcięte. Uwagi. Suncus zelceus n. sp. różni się od gatunków S. etruscus (Savi) i S. pannonicus (Kormos): mniejszymi rozmiarami, krótkim siecznym z dwoma płatami, ściśniętymi, bez luk C i P4 , silnie zredukowanym talonidem M3 (do trzech guzków), wydęciami cingulum pod protokonidami trzonowców, słabym schodkiem na processus coronoideus, silniej lingwalnie wysuniętą dolną powierzchnią stawową processus condyloideus i jej ułożeniem w stosunku do górnej.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1959, 04, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On two carnivores from the Pliocene breccia of Weze
Dwa gatunki drapieżnych z plioceńskiej breakcji z wężów koło Działoszyna
Dva vida khshhnykh iz pliocenovojj brekchii iz mestnosti venzhe (Polsha)
Autorzy:
Stach, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21166.pdf
Data publikacji:
1961
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1961, 06, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies