Wszystkie pola: Versöhnung - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: “Versöhnung – Ja, Verzicht – Nein“? Marion Gräfin Dönhoff 1946-1970: Territorialer Paradigmenwechsel und neue Sicht auf Polen
“Versöhnung – Ja, Verzicht – Nein”? Marion Gräfin Dönhoff 1946-1970: The Evolution of Marion Gräfin Dönhoff’s Views on the Loss of “German East” and Her New Perspective on Poland
Autorzy:: Supranowicz, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/444208.pdf
Data publikacji:: 2019-12-01
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: History of German culture
Polish-German culture of remembrance
Marion Gräfin Dönhoff’s press articles
“Die Zeit” weekly
Opis:: This article will examine Marion Gräfin Dönhoff’s articles published in the Hamburg-based “Die Zeit“ weekly in the years 1946-1970. Dönhoff, a renowned German journalist, had to leave East Prussia and her family estate in 1945. The articles under analysis demonstrate an evolution of her views on the problem of losing the so-called German East, from the initial inability to come to terms with the new postwar territo-rial reality, to the eventual recognition that Germany’s loss of provinces in the East is permanent and final.
Źródło:: Acta Neophilologica; 2019, XXI/2; 159-172
1509-1619
Pojawia się w:: Acta Neophilologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Frieden zwischen den Völkern ist möglich. Brief der griechisch-katholischen Bischöfe der Ukraine und der römisch-katholischen Bischöfe Polens anlässlich des gegenseitigen Aktes der Vergebung und der Versöhnung
Autorzy:: Stala, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668383.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Versöhnung „per Post” Kurt Reuters Wirken zwischen Deutschen und Polen
Reconciliation “sent by post”. Kurt Reuter’s action between Germany and Poland
Pojednanie „pocztą”. Działalność Kurta Reutera między Niemcami i Polakami
Autorzy:: Reinhardt, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595402.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Versöhungn zwischen Deutschen und Polen
Der Zweite Weltkrieg
Kurt reuter
Korrespondenz
Büchersversand
polsko-niemieckie pojednanie
II wojna światowa
ks. Kurt Reuter
korespondencja
przesyłanie książek
Reconciliation between Germans and Poles,
Second World War
Kurt Reuter
correspondence
shipment of books
Opis:: Bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej utworzył się między ludnością niemiecką a polską głęboka przepaść przepełniona winą, wrogością i wzajemną niechęcią. Ze względu na poniesione przez Polskę ogromne straty, w latach powojennych wzrastała w Polakach nienawiść i nieufność wobec wszystkiego, co niemieckie, natomiast wśród Niemców zarówno wypędzenie, jak również przesunięcie granic wzniecały antypolską atmosferę i astawienie. Stworzenie tzw. granicy przyjaźni nad Odrą i Nysą Łużycką, proklamowanej Układem Zgorzeleckim z 1950 r., i jednocześnie podjęta przez to próba zbliżenia obu krajów, niestety, nie powiodła się ze względu na zakaz utrzymywania kontaktów społecznych. Pomimo tego można było jednak zauważyć poszczególne głosy, dążące do zbliżenia się Niemców i Polaków. Główną postacią niniejszego artykułu jest osoba ks. Kurta Reutera (1908–1965), pochodzącego z Berlina, który jako pierwszy po II wojnie światowej zainicjował pojednanie Niemców i Polaków. Reuter studiował we Wrocławiu i Poznaniu, uczył się języka polskiego, a po święceniach kapłańskich w 1933 r. opiekował się duszpastersko polskojęzycznymi pracownikami sezonowymi. W latach wojennych, łącznie do 1945 r., był duszpasterzem jeńców wojennych w diecezji berlińskiej. Będąc w Eberswalde, gdzie w 1960 r. otrzymał swoje pierwsze probostwo, ukształtowała się w nim potrzeba wielkiego zaangażowania na rzecz pojednania z sąsiadem zza wschodniej granicy. Prowadził zażyłą korespondencję z większą częścią Episkopatu Polski, z wieloma kapłanami, wykładowcami teologii oraz rektorami seminariów duchownych. Dowodem tej listownej wymiany oraz intensywnych stosunków z Polską jest spuścizna ponad tysiąca listów Reutera, pisana w języku polskim. Oprócz intensywnej korespondencji dbał także o polepszenie stosunków z Polakami, m.in. poprzez przesyłanie książek. W ciągu 5 lat Kurt Reuter zdołał wysłać setki paczek z książkami do różnych ośrodków kościelnych w Polsce. Robił to średnio co dwa, trzy dni. Otwartymi i niezwykle istotnymi pozostają pytania: Jak dalej potoczyła się historia wkładu Kurta Reutera w dzieło pojednania z Polakami po jego śmierci w 1965 r.? Czy przesłane książki dalejsłużyły ludziom w Polsce? Czy były pomocne nie tylko podczas sprawowania liturgii, ale też w pracy katechetycznej czy teologicznej? Czy podjęta przez niego inicjatywa pojednania obu narodów przyczyniła się ponadto do zainaugurowania wymiany naukowej, chrześcijańskiej czy też w obszarze relacji przyjacielskich?
Exactly after the end of World War II Germans and Poles were deeply separated due to guilt, blame, enmity and hatred. The massive destruction of the war in Poland had brought forth hate and suspicion against anything related to Germany. Meanwhile both – the expulsion and the shift of borders – also fueled a hostile atmosphere towards Poland in Germany. The so called “Border of Peace and Friendship” at the Oder-Neisse line, proclaimedby the Treaty of Gorlitz in 1950, failed in terms of rapprochement and restoration of trust, as it did not allow any unrestricted mutual social interaction between both nations. There were a few people, however, who tried to overcome the rivalry between Germany and Poland. The present article focuses on the catholic priest Kurt Reuter (1908–1965) who was born in Berlin. Despite the given situation, he started some initiatives of reconciliation between Germans and Poles after the Second World War. He studied Theology in Breslau and Poznań, where he grew fluent in Polish, started off with pastoral care for Polish seasonal workers right after his ordination as a priest and took care of foreign prisoners of war in thediocese of Berlin till 1945. After receiving his first pastorate in Eberswalde he began his ministry of reconciliation with his Polish neighbors. Soon, Reuter was in contact with a majority of the Polish episcopate, many priests, and professors of theology and seminary deans, to whom he wrote letters. His heritage of over 1000 polish letters emphasizes his strong connections to this country. One of his main means for reconciliation was the shipment of books. Within five years he had sent hundreds of books across the border, which resulted in a parcel every second or third day. It is questionable, though, whether his acts of reconciliation still had an impact, even after his early death in 1965. Were his books in Poland still in use? Did they serve their liturgical, catechetical and theological purpose? Did his initiatives lay the ground for further academic, Christian, sympathetic interaction?
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 217-224
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Pojednanie podzielonej ludzkości z Bogiem przez krzyżową śmierć Chrystusa. Rozwój chrystologicznej, soteriologicznej i eklezjologicznej argumentacji w Ef 2,11-22
Autorzy:: Kręcidło, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041182.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Epheserbrief
Versöhnung
Christologie
Soteriologie
Ekklesiologie
Letter to Ephesians
reconciliation
Christology
soteriology
ecclesiology
List do Efezjan
pojednanie
chrystologia
soteriologia
eklezjologia
Opis:: Przedmiotem artykułu jest analiza egzegetyczna perykopy Ef 2,11-22 zmierzająca do wszechstronnej eksploracji tematyki pojednania. Autor wykazuje najpierw, że fragment Ef 2,11-22 ma strukturę chiastyczną ABCDD’C’B’A’. Tematyka pojednania jest w tej strukturze centralnym motywem teologicznym wokół którego oscylują wszystkie inne. Pierwszym elementem strategii pragmatycznej autora Ef w perykopie 2,11-22 jest ukazanie kondycji pogańskich adresatów z punktu widzenia religii starotestamentowego Izraela. Byli oni pozbawieni Boga i Jego zbawczych obietnic. Dzięki Chrystusowemu dziełu pojednania, które dokonało się poprzez śmierć Chrystusa na krzyżu, obydwie podzielone dotąd części ludzkości (poganie i Żydzi) stały się jednością. Chrystusowe dzieło pojednania naprawia przede wszystkim relację obu wrogich stron z Bogiem. Pojednanie pomiędzy owymi zwaśnionymi stronami jest pochodną ich uprzedniego pojednania z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym (teologia trynitarna). Dzięki Chrystusowemu dziełu pojednania poganie przestali być obcy Bogu i razem z chrześcijanami pochodzenia żydowskiego stanowią jedną „świętą świątynię”, „mieszkanie Boga przez Ducha”, czyli Kościół.
The article aims at an exegetical exploration of the theme of reconciliation in Eph 2:11-22. First it is argued that the passage has chiastic literary structure (ABCDD’C’B’A’). Reconciliation is in the structure a central (pivotal) theme around which go all other theological motifs. The first element of pragmatic strategy of the author in Eph 2:11-22 is to show the condition of the addressee of the letter from the point of view of the Old Testament religion. As Gentiles they were deprived of God and His salvific promises. Thanks to the work of reconciliation accomplished by Christ’s death on the cross, both previously divided parts of the world (namely Gentiles and Jews) have become one. Christ’s work of reconciliation restores above all the relationship of each hostile group with God. The reconciliation between the two groups is a consequence of their prior reconciliation with God by Christ in the Holy Spirit (Trinitarian theology). Thanks to Christ’s work of reconciliation Gentiles are not strangers to God any more but together with the faithful Christians of Jewish origin form one “holy temple”, “Gods dwelling through the Spirit”, namely the Church.
Der Gegenstand dieses Artikels ist eine exegetische Analyse der Perikope Eph 2, 11-22, in der die Thematik der Versöhnung umfassend behandelt wird. Der Autor bemerkt zuerst, dass dieses Fragment eine chiastische Struktur aufweist: ABCDD’C’B’A’. Das Thema der Versöhnung ist in dieser Struktur das zentrale theologische Motiv, um das herum alle anderen Motive kreisen. Das erste Element der pragmatischen Strategie des Verfassers des Epheserbriefes in der Perikope 2,11-22 ist die Aufzeichnung der Kondition der heidnischen Adressaten vom Standpunkt der Religion des alttestamentlichen Israels aus. Sie waren fern von Gott und seinen Heilsverheißungen. Dank des Versöhnungswerkes, das sich durch den Kreuzestod Christi ereignete, wurden die beiden bisher getrennten Teile der Menschheit (Heiden und Juden) vereint. Das Versöhnungswerk Christi verbessert vor allem das Verhältnis zu Gott der beiden verfeindeten Seiten. Die Versöhnung zwischen den beiden Seiten des Konflikts ist ein Resultat ihrer vorherigen Versöhnung mit Gott durch Christus im Heiligen Geist (trinitarische Theologie). Dank des christlichen Versöhnungswerkes sind die Heiden nicht mehr Gott gegenüber fremd, sondern gemeinsam mit den Christen jüdischer Abstammung bilden sie den einen "Heiligen Tempel", die "Wohnstätte Gottes durch den Geist", also die Kirche.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 199-220
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Theologische Grundlagen der deutsch-polnischen Versöhnung
Podstawy teologiczne niemiecko-polskiego pojednania
Theological Foundations of the German-Polish Reconciliation
Autorzy:: Knorn SJ, Bernhard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595304.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: pojednanie; soteriologia; relacje polsko-niemieckie 1965–1995;
Reconciliation; Soteriology; German-Polish Relations 1965–1995;
Opis:: W procesie pojednania niemiecko-polskiego po II wojnie światowej duże znaczenie odegrali przedstawiciele Kościołów. Niniejszy artykuł analizuje wypowiedzi teologiczne zawarte w dokumentach Kościoła dotyczących relacji polsko-niemieckich w latach 1965–1995 i przyporządkowuje ich do teologii pojednania. Ukazuje to motywacje zaangażowania chrześcijańskiego na rzecz przepracowania przeszłości w służbie przezwyciężenia wrogości i nienawiści między obydwoma narodami. Wiara w pojednanie z Bogiem zostaje podniesiona w teologicznie odpowiedniej relacji do społecznego pojednania. Przedmiotem badań stały się następujące dokumenty: Położenie wypędzonych i stosunek narodu niemieckiego do wschodnich sąsiadów. Ewangelickie memorandum (1965), wymiana listów między biskupami polskimi i niemieckimi (1965), Memorandum katolików niemieckich w sprawie zagadnień polsko-niemieckich opracowane przez Bensberger Kreis (1968), O wolność, sprawiedliwość i pokój w Europie. Oświadczenie katolików polskich i niemieckich w pięćdziesiątą rocznicę wybuchu II wojny światowej (1989), kazanie bp. Alfonsa Nossola podczas Mszy św. pojednania w Krzyżowej (1989) oraz Wspólne słowo polskich i niemieckich biskupów z okazji 30. rocznicy wymiany listów (1995).
Members of the Christian Churches considerably influenced the German-Polish reconciliation process after the Second World War. This article analyzes the theological statements in important Church documents dealing with German-Polish relations from 1965 until 1995. It integrates these elements into a theology of reconciliation. This highlights the theological background and the religious motivations of the actors and their Christian commitment for facing the past and dealing with it, in order to overcome hatred and enmity between the two nations. The article establishes a theological correlation between the reconciliation with God and social reconciliation. The following sources have been analyzed: The Eastern Memorandum of the Evangelical Church in Germany (1965), the exchange of letters between the Polish and the German bishops (1965), the Bensberg Memorandum (1968), The Declaration of Polish and German Catholics (1989), the homily of Bishop Alfons Nossol during the Kreisau Reconciliation Mass (1989), and the Joint Declaration of the German and Polish Bishops’ Conferences (1995).
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 37-56
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Początki i fundacja Klasztoru pw. Maryi Matki Pojednania Mniszek Bosych Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel w Bornem Sulinowie
The beginnings and foundation of Monastery of Mary Mother of Reconciliation of the Bare Nuns from the Order of the Virgin Mary from Mount Carmel in Borne Sulinowo
Die Anfänge und die Gründung des Klosters St. Maria, Mutter der Versöhnung, barfüßige Nonnen des Ordens der Heiligen Jungfrau Maria vom Karmel in Borne Sulinowo
Autorzy:: Klimaszewska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/570779.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:: Karmel
karmelitanki
Zakon Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Borne Sulinowo
zakony żeńskie
Carmel
Carmelite
The Order of the Virgin Mary from Mount Carmel
female religious orders
Opis:: Od III w. rozwinął się w Kościele ruch eremicki, który dał początek stanowi zakonnemu, a jego rozkwit przypadł na schyłek XI w. i objął XII w. Historia Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel rozpoczyna się w XII w. w Palestynie. Drugi Zakon Karmelitański, czyli żeńską jego gałąź, powołał do życia papież Mikołaj V bullą Cum nulla fidelium z 7 października 1452 r. W 1605 r. zapadła decyzja o założeniu klasztoru karmelitów bosych w Polsce. Pod koniec tego samego roku przybyli do Krakowa pierwsi zakonnicy (Włosi i Hiszpanie). Karmelitanki bose przybyły do Polski w 1612 r. z inicjatywy współbraci zakonnych. Artykuł opisuje początki i fundację Klasztoru pw. Maryi Matki Pojednania Mniszek Bosych Zakonu NMP z Góry Karmel w Bornem Sulinowie. Przez kilkanaście lat trwały prace budowlane, mniszki musiały zmagać się z wieloma trudnościami i niedogodnościami, by móc ostatecznie sfinalizować swoje zamierzenia. Karmelitanki wspierają diecezję koszalińsko-kołobrzeską modlitwą i pracą. Inną formą posługi jest stworzenie i otwarcie przestrzeni modlitwy dla wszystkich poszukujących odnowienia czy pogłębienia kontaktu z Bogiem.
From the third century, the Hermit movement developed in the Church, which gave rise to the monastic state, and flourished at the end of the 11th century and embraced the 12th centu¬ry. The history of the Order of the Blessed Virgin Mary of Mount Carmel begins in the 12th century in Palestine. The Second Carmelite Order, which is its female branch, was founded by Pope Nicholas V bullum Cum nulla fidelium of October 7, 1452. In 1605 a decision was made to establish a monastery of Bare Carmelites in Poland. At the end of the same year, the first monks (Italians and Spaniards) came to Krakow (Kraków). Bare Carmelites came to Poland in 1612 on the initiative of religious confreres The article describes the beginnings and foundation of the Monastery of Mary Mother of Reconciliation of the Blessed Nuns of the Blessed Virgin Mary from Mount Carmel in Borne Sulinowo. The construction works lasted for several years, the nuns had to deal with many difficulties and inconveniences in order to finalize their intentions. Carmelite nuns support the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese with prayer and work. Another form of ministry is to create and open a space of prayer for everyone seeking renewal or deepening contact with God.
Źródło:: Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 303-325
2300-8296
Pojawia się w:: Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Pneumatologiczny wymiar sakramentów uzdrowienia komunii
Pneumatological dimension of the sacraments of the healing of communion
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2011240.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Heiliger Geist
Kommunion
Heilung
Krankensalbung
Buße und Versöhnung
the Holy Spirit
communion
sacraments of healing
the Sacrament of Anointing of the Sick
the Sacrament of Penance and Reconciliation
Duch Święty
komunia
sakramenty uzdrowienia
sakrament namaszczenia chorych
sakrament pokuty i pojednania
Opis:: Kościół jest sakramentem zbawienia w komunii i wszystkie sakramenty są sakramentami komunii – trynitarną ekonomią zbawienia urzeczywistnianą liturgicznie w siedmiu znakach ewangelicznych o charakterze żywej komunii między Bogiem a człowiekiem. „Nowe przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i jego stała obecność i działanie w życiu duchowym dokonują się w rzeczywistości sakramentalnej (…) Kościół jest widzialnym szafarzem świętych znaków, podczas gdy Duch Święty działa jako niewidzialny szafarz życia, które one oznaczają (…) Chrystus rozprzestrzenia się w sposób sakramentalny w mocy Ducha–Parakleta” (Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 61–64). Do sakramentów uzdro¬wienia komunii należą sakramenty pokuty i namaszczenie chorych. Wina i grzech są zakłóceniami komunikacji i ranami zadanymi komunii. Duch Święty stawia ludzi w obecności Chrystusa i umożliwia im poznanie prawdy, by mogli żyć z nią w zgodzie. Zmartwychwstały Chrystus wzywa do nawrócenia i przemiany myślenia, a inicjatywa szukania i wychodzenia naprzeciw Chrystusowi należy też do Ducha Świętego. Proces wyzwalania się człowieka z niewoli grzechu i nieprawości dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania pod wpływem Ducha Świętego, który oczyszcza i przemienia wszystkich ogniem swojej obecności. Każdy człowiek jest narażony na chorobę i jej konsekwencje wyłączające ze społeczności. Wczesnochrześcijańskie modlitwy poświęcenia przypisują uzdrawiające działanie w sferze cielesnej i duchowej olejowi świętemu, który otrzymuje moc od Ducha Świętego przyzywanego w modlitwie epikletycznej Kościoła. Skutkiem przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych jest szczególny dar Ducha Świętego – łaska umocnienia, pokoju i odwagi w przezwyciężaniu trudności związanych z ciężką chorobą lub niedołęstwem starości, odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, zniechęceniu i trwodze przed śmiercią oraz uzdrowienie duszy i ciała. Słowa Listu św. Jakuba 5,14–15 były pierwotnie modlitwą wstawienniczą prezbiterów gminy nad chorym połączoną z symbolicznym nałożeniem rąk – solidarnym działaniem wiernych w komunikacyjnym słowie i niewerbalnym symbolu komunikacyjnym mającym na celu wyproszenie u Boga uratowania ciężko chorej osoby ze sfery śmierci jako załamania się komunikacji oraz przedłużenia życia w komunii z Bogiem i z ludźmi. Modlitwa przy namaszczeniu dotyczy także przetrwania chorego poza granicą choroby i śmierci w dającym życie Duchu Świętym oraz we wspólnocie ze zmartwychwstałym Chrystusem. Namaszczenie chorych jest świętowaniem uniwersalnej obecności posłannictwa Syna i Ducha Świętego w człowieku i w Kościele ponad chorobą i śmiercią.
The Church is the sacrament of salvation in communion and all the sacraments are the sacraments of communion – the Trinitarian economy of salvation liturgically realized in the seven evangelical signs that are in the nature of living communion between God and man. “New coming of Christ by the power of the Holy Spirit, and his constant presence and action in the spiritual life are accomplished in the sacramental reality. (…) The Church is the visible dispenser of the sacred signs, while the Holy Spirit acts in them as the invisible dispenser of the life which they signify. Together with the Spirit, Christ Jesus is present and acting. (…) The fullness of the salvific reality, which is Christ in history, extends in a sacramental way in the power of the Spirit Paraclete” (John Paul II, Dominum et Vivificantem, 61–64). The sacraments of the healing of communion are the Sacrament of Penance and the Sacrament of the Anointing of the Sick. Guilt and sin are disruptions of communication and wounds inflicted on communion. The Holy Spirit places people in the presence of Christ and enables them to know the truth so that they can live in harmony with it. The risen Christ calls us to conversion and change of thinking, and the initiative to seek and reach out to Christ belongs also to the Holy Spirit. The process of liberating man from the bondage of sin and iniquity is always done in the Sacrament of Penance and Reconciliation under the influence of the Holy Spirit, who purifies and transforms all with the fire of his presence. Everyone is at risk of disease and its consequence is exclusion of society. Early Christian prayers of consecration attribute the healing effect in the bodily and spiritual realms to the holy oil, which receives power from the Holy Spirit invoked in the epicletic prayer of the Church. The effect of receiving the Sacrament of the Anointing of the Sick is a special gift of the Holy Spirit – the grace of strengthening, peace and courage in overcoming the difficulties associated with a serious illness or inadequacy of old age, renewing trust and faith in God and strengthening against the temptations of the evil spirit, discouragement and fear of death, and healing of soul and body. The words from the Letter of St. James 5:14–15 were originally a prayer of intercession of the priests of the community over the sick, combined with the symbolic laying on of hands – the solidarity of the faithful in a communicative word and a non-verbal communication symbol aimed at asking God to save a seriously ill person from the sphere of death as a breakdown in communication and to prolong life in communion with God and people. The anointing prayer also concerns the survival of the sick beyond the borders of sickness and death in the life-giving Holy Spirit and in communion with the risen Christ. The anointing of the sick celebrates the universal presence of the mission of the Son and the Holy Spirit in man and in the Church beyond sickness and death.
Die Kirche ist das Sakrament des Heils in Gemeinschaft, und alle Sakramente sind die Sakramente der Gemeinschaft - die trinitarische Heilsökonomie, die liturgisch in den sieben evangelischen Zeichen verwirklicht wird, die in der Natur der lebendigen Gemeinschaft zwischen Gott und Mensch sind. „Das neue Kommen Christi durch den Heiligen Geist und seine ständige Präsenz und sein Wirken im geistlichen Leben vollziehen sich in der sakramentalen Wirklichkeit … . Zu den Sakramenten der heilenden Gemeinschaft gehören die Buße und die Krankensalbung. Schuld und Sünde sind Kommunikationsstörungen und Wunden, die der Gemeinschaft zugefügt werden. Der Heilige Geist versetzt die Menschen in die Gegenwart Christi und befähigt sie, die Wahrheit zu erkennen, damit sie in Harmonie damit leben können. Der auferstandene Christus ruft uns zur Umkehr und zum Umdenken auf, und die Initiative, Christus zu suchen und zu erreichen, gehört auch dem Heiligen Geist. Der Prozess der Befreiung des Menschen aus der Knechtschaft der Sünde und Ungerechtigkeit findet im Sakrament der Buße und Versöhnung unter dem Einfluss des Heiligen Geistes statt, der jeden mit dem Feuer seiner Gegenwart reinigt und verwandelt. Jeder ist von Krankheiten bedroht und ihre Folgen sind ausschließlich der Gesellschaft vorbehalten. Frühchristliche Weihegebete schreiben dem heiligen Öl heilende Wirkungen im physischen und spirituellen Bereich zu, das vom Heiligen Geist, der im epikletischen Gebet der Kirche angerufen wird, Kraft erhält. Die Wirkung des Sakramentes der Krankensalbung ist eine besondere Gabe des Heiligen Geistes - die Gnade der Stärkung, des Friedens und des Mutes, die mit einer schweren Krankheit oder Unzulänglichkeit des Alters verbundenen Schwierigkeiten zu überwinden, das Vertrauen und den Glauben an Gott zu erneuern , und Stärkung gegen die Versuchungen des bösen Geistes, Entmutigung und Todesangst und Heilung von Seele und Körper. Die Worte des Briefes von St. Jakobus 5,14-15 waren ursprünglich ein Fürbittegebet der Priester der Gemeinde für die Kranken, verbunden mit der symbolischen Handauflegung – der Solidarität der Gläubigen im kommunikativen Wort und nonverbalen Kommunikationssymbol mit dem Ziel, Gott um Erlösung zu bitten einen schwerkranken Menschen aus der Sphäre des Todes als Kommunikationszusammenbruch und Verlängerung des Lebens in Gemeinschaft mit Gott und mit den Menschen. Das Salbungsgebet betrifft auch das Überleben der Kranken über die Grenze von Krankheit und Tod hinaus im lebenspendenden Heiligen Geist und in Gemeinschaft mit dem auferstandenen Christus. Die Krankensalbung feiert die universelle Präsenz der Sendung des Sohnes und des Heiligen Geistes im Menschen und in der Kirche über Krankheit und Tod hinaus.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 127-142
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Pojednana różnorodność – koncepcja pokojowej koegzystencji na przykładzie Górnego Śląska w myśli abp. Alfonsa Nossola
Versöhnte Viellfalt - das Konzept der friedlichen Koexistenz am Beispiel von Oberschlesien im Denken von Erzbischof Alfons Nossol
Reconciled Diversity – the Concept of Peaceful Coexistence on an Example from Upper Silesia and the Thoughts of Abp Alfons Nossol
Autorzy:: Glombik, Konrad Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595704.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: versöhnte Viellfalt
Versöhnung
friedliche Koexistenz
Oberschlesien
Erzbischof Alfons Nossol
pojednana różnorodność
pojednanie
pokojowa koegzystencja
Górny Śląsk
abp Alfons Nossol
reconciled diversity
reconciliation
peacefull coexistence
Upper Silesia
Opis:: The pluralism of modern societies in a globalised world is connected inseparably with tension, conflict of interest, and divergent opinions concerning the worldview and practical human behaviours. In the context of the complexity of human relations and the diversity of political, cultural, religious, social and worldview levels there lies the question about the possibility of the peaceful coexistence between people and social groups. An answer to this question is the idea of reconciled diversity which is delivered in a concrete and an historical context in Upper Silesia, and is elaborated, developed and applied to the complex social, cultural and religious problems explored by Abp Alfons Nossol, bishop of the Diocese of Opole. The present paper begins with a depiction of the complexity of the problems in human relations on various levels within Upper Silesia. Then the essence, foundations and main elements of the reconciled diversity is presented in the thought of Abp Alfons Nossol. At the end the article shows the actuality and universal character of idea, which in others contexts and societies makes peaceful coexistence possible. The idea of reconciled diversity has a theological character, but was effectively practiced in the actual regional background of Upper Silesia and confirmed the possibility of dense theological ideas based on the concrete complex problems of life.
Pluralizm współczesnych społeczeństw w zglobalizowanym świecie nieodłącznie wiąże się z napięciami, konfliktem interesów i rozbieżnymi poglądami dotyczącymi postrzegania świata i praktycznych zachowań ludzi. W kontekście złożoności relacji międzyludzkich oraz różnorodności wyrażającej się na płaszczyźnie politycznej, kulturowej, religijnej, społecznej i światopoglądowej rodzi się pytanie o możliwość pokojowej koegzystencji ludzi i grup społecznych. Odpowiedzią na to pytanie jest idea pojednanej różnorodności, która zrodziła się w konkretnym kontekście historycznym na Górnym Śląsku, a jej wypracowania, rozwinięcia i zastosowania do złożonych problemów społeczno-kulturowo-religijnych dokonał abp Alfons Nossol, biskup diecezji opolskiej. Niniejszy tekst na początku przedstawia złożoność problemów w relacjach międzyludzkich na różnych płaszczyznach na Górnym Śląsku. Następnie prezentuje istotę, podstawy i główne elementy pojednanej różnorodności w myśli abp. A. Nossola. Na końcu artykuł ukazuje aktualność i uniwersalny charakter idei, która także w innych kontekstach i społeczeństwach umożliwia pokojową koegzystencję. Idea pojednanej różnorodności ma charakter teologiczny, ale znalazła skuteczne zastosowanie w konkretnym środowisku regionalnym Górnego Śląska, co potwierdza możliwości wpływu idei teologicznych na konkretne złożone problemy życia.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 2; 53-72
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Versöhnung durch Erinnerung und Dialog: Religionspsychologische Notizen
Reconciliation by Remembrance and Dialogue: Religious Psychological Remarks
Pojednanie przez pamięć i dialog: uwagi religijnopsychologiczne
Autorzy:: Franzenburg, Geert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108741.pdf
Data publikacji:: 2022-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog
pojednanie
pamięć
trauma
wojna
dialogue
reconciliation
remembrance
war
Opis:: Das Jahr 2021 war unter anderem durch das Gedenken an den Überfall der Wehrmacht auf die damalige Sowjetunion im Juni 1941 und den anschließenden Vernichtungskrieg geprägt. Dieser Angriff war eng verbunden mit den dadurch gebrochenen Moskauer Verträgen zwischen Deutschland und Russland 1939, die eigentlich als Nichtangriffs- und Freundschaftspakte propagiert wurden, aber die doppelten Besetzung Polens durch Wehrmacht und Rote Armee sowie die Besetzung der Baltischen Staaten und die Gelegenheit zum deutschen Westfeldzug zum Ziel hatten und in den Angriff auf die Sowjetunion mündeten. Somit sind mit diesem Datum mehrere Traumata in zahlreichen europäischen Ländern verbunden. Die folgenden Ausführungen zeigen aus religionspsychologischer Sicht auf, wie diese seit 1990 nach Ende des „Kalten Krieges“ reflektierten Traumata durch konstruktives Erinnern im Dialog zu Stufen der Versöhnung mit sich selbst, mit anderen und mit dem Leben beitragen können
2021 rok cechował się, między innymi, upamiętnieniem inwazji Wehrmachtu na Rosję i następującej po tym wyniszczającej wojny. Atak ten był ściśle powiązany z zerwaniem umowy niemiecko-radzieckiej zawartej w 1939. Umowa ta była w istocie przedstawiana jako pakt o nieagresji i o przyjaźni, ale której rezultatem była okupacja Polski przez Wehrmacht i przez Armię Czerwoną oraz okupacja państw bałtyckich, niemiecka kampania wojenna na Zachodzie i wreszcie najazd na Związek Radziecki. Data ta jest więc związana z doświadczeniem traumy w licznych państwach europejskich. Powyższe uwagi pokazują, z perspektywy psychologii religii, jak te doświadczenia, dzięki konstruktywnej pamięci w dialogu, mogą przyczyniać się do etapów pojednania ze sobą, z innymi i z życiem.
The year 2021 was marked, among other things, by the commemoration of the invasion by the Wehrmacht of the Soviet Union in June 1941 and the subsequent war of extermination. This attack was closely linked to the resulting breach of the Moscow Treaties between Germany and Germany and Russia in 1939, which were actually propagated as nonaggression and friendship pacts but the double occupation of Poland by the Wehrmacht and the Red Army as well as the occupation of the occupation of the Baltic states and the opportunity for a German campaign against the West, and culminated in the attack on the Soviet Union. Thus, this date is associated with several traumas in numerous European countries. The following remarks show, from the perspective of the psychology of religion, how these traumas can contribute to stages of reconciliation with oneself, with others, and with life through constructive remembering in dialogue.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 97-106
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Argumentieren in Gedenkreden. Eine linguistische Analyse der deutschen und polnischen Reden zum 25. Jahrestag der Versöhnungsmesse in Kreisau/Krzyżowa
Argumentation in commemorative speeches. A linguistic analysis of German and Polish speeches on the 25th anniversary of the reconciliation mass in Kreisau/Krzyżowa
Autorzy:: Czachur, Waldemar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1291750.pdf
Data publikacji:: 2018-12-20
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: commemorative speech
German-Polish reconciliation
argumentation
Kreisau/Krzyżowa
Gedenkrede
deutsch-polnische Versöhnung
Argumentation
Opis:: Das Ziel des Beitrages ist es, auf die Spezifik des Argumentierens in den Gedenkreden, die sich auf grenzübergreifende, hier die deutsch‑polnische Versöhnung beziehen, einzugehen. Es werden in der Arbeit zwei Gedenkreden analysiert, die am 20. November 2014 anlässlich des 25. Jahrestages der deutsch‑polnischen Versöhnungsmesse in Kreisau/Krzyżowa von der deutschen sowie der polnischen Regierungschefin gehalten wurden. Im Mittelpunkt steht die Frage, wie die Versöhnungsmesse als Ereignis in beiden Reden sprachlich konzeptualisiert und argumentativ funktionalisiert wurde.
The aim of the article is to address the specific characteristics of argumentation in commemorative speeches that refer to cross‑border reconciliation (here: the German‑Polish case). The paper analyses two commemorative speeches given by the German and Polish heads of government on 20th November 2014 on the occasion of the 25th anniversary of the German‑Polish reconciliation mass in Kreisau/Krzyżowa. The central question is how the reconciliation mass as an event was conceptualized linguistically and functionalised argumentatively in both speeches.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2018, 39; 277-286
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki