Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Unde malum" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Czesław Miłosz wobec pytania unde malum?
    Autorzy:
    Potyczka, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/667975.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    evil
    God
    nature
    suffering
    unde malum?
    Miłosz C.
    Opis:
    The evolution of his views on the world of nature led Miłosz to spiritual transformation, which connected awereness the pain of existence with largeness and beauty of the universe. Conscious, that behind the colour of nature curtain take place continuous performance of tortures and sufferings, he treated haiku of japanese poet as his own, which he was asked to translate: „we walk above hell, gazing at flowers”. One more antidote on coping with awareness of evil, which exists in nature was warning, that human measures should not be used in assessment of world of plants and animals. Present in Miłosz world view conviction about beautiful world and permeated with evil caused, that Nobel prize winner tried to strengthen life with all his works. The author of Orpheus and Eurydice in disguise of mythical god passed on implicite, certain characteristic feature of his own creative power. Namely, the poet always stays on the side of existence, tries to see the happiness of life in surrounding tastes, smells, pictures. Opportunity to polemics, which refer to evil, which exists in our world was meeting organized 29.09.1994 by foundation ,,Sign” in which took participation inter alia Czesław Miłosz. During one of this meetings, participants of discussion agreed, that philosophy is helpless in relation to the problem of evil. Touch of evil is or absurdity or secrecy. The secrecy, which bothered Miłosz through all his life, and in front of which he stood helpless.
    Źródło:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2013, 3
    2391-6540
    2083-9952
    Pojawia się w:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teodycea bez unde malum? Marilyn McCord Adams odpowiedź na problem zła
    Theodicy without unde malum? Marilyn McCord Adams’s Response to the Problem of Evil
    Autorzy:
    Hubaczek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013359.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zło horendalne
    teodycea
    powszechne zbawienie
    Marilyn McCord Adams
    Simone Weil
    horrendous evil
    theodicy
    universal salvation
    Opis:
    The aim of this paper is to present the main strands of the Marilyn M. Adams’s response to the problem of evil in contrast with the mainstream of the analytic theodicy. The most important difference between the standard analytic attitude to the problem of evil and that proposed by Adams is that she abandons the question about God’s reasons i.e. goods which could be morally sufficient reasons for permitting bad states of affairs to occur, especially instances of apparently pointless suffering (so-called gratuitous evils). Adams concentrates on the problem of horrendous evils i.e. evils which constitute a threat to the meaning of one’s life and prima facie undercut all positive value of one’s existence. Adams, inspired by the French thinker Simone Weil, seeks the resolution of the problem of evil in the crucified Christ’s identification with sufferers (and also in the idea of universal salvation). In the paper I analyse some weaknesses of the Adams’s theodicy, esp. I raise a query if we can give up the oldest question about evil: unde malum.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2007, 55, 1; 71-88
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozmowy „wierszami i o wierszach”
    Conversations “in Poems and on Poems”
    Autorzy:
    Fiut, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/53836120.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    Tadeusz Różewicz
    socrealizm
    dialog poetów
    Zwiastowanie
    Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym)
    Zaćmienie światła
    Różewicz
    Unde malum
    Socialist Realism
    dialog of poets
    “Zwiastowanie”
    “Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym)"
    “Zaćmienie światła"
    ”Różewicz”
    Opis:
    Przedmiotem refleksji jest dialog, jaki Czesław Miłosz i Tadeusz Różewicz toczą w korespondencji o swoim pisarstwie. Wyraża się on nie tylko w bezpośrednich opiniach oraz ocenach pojedynczych utworów, ale także w nierzadko pierwotnych, później modyfikowanych wersjach zamieszczanych w listach wierszy, co pozwala spojrzeć na relacje obydwu poetów z trochę odmiennej perspektywy. Miłosz, który w dobie socrealizmu pełnił wobec Różewicza funkcję mentora, przeobraża się z czasem w jego wnikliwego czytelnika oraz polemistę. Różewicz wyrasta z roli ucznia, stając się stopniowo równorzędnym partnerem. Obydwaj w przyjaznym, toczonym przez dziesiątki lat korespondencyjnym dialogu uwyraźniają podobieństwa i różnice zarówno swoich światopoglądów, jak i praktyki poetyckiej. Szczególnie ważne są pod tym względem utwory poetyckie: Miłosza – Różewicz oraz Unde malum, Różewicza – Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym) i Zaćmienie światła. Miłosz pozostaje poetą antynomii, Różewicz jawi się jako poeta paradoksu.
    The subject of reflection in this paper is the epistolary dialogue between Czesław Miłosz and Tadeusz Różewicz about their writings. It is expressed not only in direct opinions and evaluations of individual works, but also in the preliminary, later modified versions of poems that are found in the letters, all of which allows us to look at the relationship of the two poets from a slightly different perspective. Miłosz, who in the era of Socialist Realism played the role of mentor to Różewicz, over time transforms into his insightful reader and polemicist. Różewicz matures from his role as a student, gradually turning into an equal partner. Both emphasize in their friendly and long-lasting epistolary dialogue the similarities and differences in their worldviews and their poetic practices. Of particular importance in this respect are Miłosz’s poems – “Różewicz” and “Unde malum,” and Różewicz’s – “Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym)” and “Zaćmienie światła.” While Miłosz remains the poet of antinomy, Różewicz seems to be the poet of paradox.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 124-141
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies