Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ukrainian historiography" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The image of Dmytro Vyshnevetsky in Ukrainian historiography
Autorzy:
Zymnytska, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32402573.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Dmytro Vyshnevetsky
Khortytsia fortress
Moldavian campaign
Dymitr Wiśniowiecki
twierdza Chortycka
kampania mołdawska
Opis:
The image of Dmytro Vyshnevetsky in Ukrainian historiography has followed the changes in history as an academic discipline. At the time when the Cossack myth was created, historians’ romantic views of the Cossack past resulted in an image of the prince as a noble knight, the Cossack father-hetman, and the founder of the first Zaporozhian Sich. Once positivism made its way to historiography, the activities of the prince were subjected to a more critical analysis, and historians began to question his role of the founder of the first Sich. However, it was not denied that the fortress built by the prince could have served as a prototype for the Cossack Sich. During the Soviet era, three currents in Ukrainian historiography emerged: Soviet, Galician from the Interwar period, and foreign. An ideological confrontation took place between Soviet and foreign historiography, in relation to the assessment of the prince’s activities and the view of the Cossacks. In the 1990s, censorship was lifted and Ukrainian historians gained access to archives. This resulted in a large number of works on the Cossacks. Again, just like 70 years before, there was a need for the emergence of national awareness (based on the Cossack myth), so in addition to purely academic investigations with a critical attitude towards the work of the predecessors and the involvement of new source material, amateur researchers produced a number of works. By the mid-1990s, the prince had been somewhat idealized in Ukrainian history which stemmed from a search for heroic figures among representatives of the Ukrainian elite in the young Ukrainian state. Since the early 2000s, Ukrainian researchers have been trying to assess Dmytro Vyshnevetsky’s activities in a pan-European context, relying on newly available sources, particularly abroad.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2024, 2(41); 209-231
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiografia ukraińska. Doświadczenia sowietyzacji
The Sovietization Experience in Ukrainian Historiography
Autorzy:
Portnow, Andrij
Maslijczuk, Wołodymyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478210.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
historiografia ukraińska, sowietyzacja, Akademia Nauk,
uniwersytet sowiecki, cenzura, status społeczny historyka, instytucje nauki
Opis:
The specifics of Ukrainian Soviet historiography is often reduced to the story of repressions and censorship from above. In this article the authors try to question this common approach and to show the complex dynamics in the history of Soviet Ukrainian historiography in the context of Soviet national politics. Covering the entire Soviet period (from early 1920s till the end of perestroika in the late 1980s) the article seeks to explore the development of the institutions like Institute of History of the Academy of Sciences, the History Departments at Soviet universities, the Highest Attestation Commission (VAK), and the individual strategies applied by various historians. The article examines the processes of imposing state control and turning historical science in to an essential part of the state repressive organism as well as logics of self-censorship, stylistic unification and struggle for a limited spheres of non-conformism. In this respect special attention is devoted to Lviv (finally incorporated into the Soviet Union only in 1940s) and its intellectual influence. The Soviet specificity, a principal division between research (ascribed to the Academy of Sciences) and teaching (the Universities), is analyzed on various local examples: Kharkiv, Dnipropetrovsk. The developments in the perestroika years and Ukrainian historians` response to the liberalization of the Soviet regime are analyzed on both institutional and personal level. Post-Soviet Ukraine inherited a centralized structure of the scientific institutions and decided rather to fill them with a new ideological content than to go through painful and systemic reforms. The new flags over initially the same institutions symbolized for many the change of methodology and getting rid of Soviet heritage. The article stresses a need to rethink a view of Soviet historiography as a collective victim of totalitarianism and tends to conceptualize the paradoxical nature of post-Soviet transformation in history writing.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2014, 1(23); 401-429
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Rzeczpospolita we współczesnej historiografii ukraińskiej
The Second Polish Republic in Contemporary Ukrainian Historiography
Autorzy:
Komosa, Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654161.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Second Polish Republic
Ukrainian historiography
white gaps in memory
Polish national policy
Prometheism
Józef Piłsudski
federative concept
incorporative concept
II Rzeczpospolita
historiografia ukraińska
białe plamy
polska polityka narodowościowa
prometeizm
koncepcja federacyjna
koncepcja inkorporacyjna
Opis:
Artykuł prezentuje obraz II Rzeczypospolitej we współczesnej historiografii ukraińskiej. Na podstawie analizy wybranych publikacji oraz artykułów naukowych autorka rekonstruuje wizerunek Polski okresu międzywojennego. Obecnie historiografia ukraińska przeżywa trudny okres ze względu na toczącą się wojnę ukraińsko-rosyjską i wywieraną na nią wydatną presję polityczną oraz społeczną. Ewidentnie jednak jest zainteresowana badaniem relacji polsko-ukraińskich, a szczególnie okresu II RP. Rozwój historiografii w tym kierunku ma na celu „wypełnienie” białych plam w ukraińskiej pamięci zbiorowej. 
An analysis of selected Ukrainian historiographic publications on the interwar period and the Second Polish Republic encourages moderate optimism. The image of Poland and Poles presented by the contemporary Ukrainian historians analysed in the article differs significantly. There are many differences in their perception, as they not only put emphasis differently but also look at the history of Polish-Ukrainian relations from different perspectives. Ukrainian historians are trying to fill in the white gaps in our shared history. The image of Poland and Poles is definitely evolving. The slow and painstaking process of demythologization and decommunisation of national historiography is taking place.At the same time, Ukrainian historians still focus too much on these areas of Polish-Ukrainian history that have been analysed for many years: Polish national policy, brought up in virtually every book, the attitude of Polish political elites towards the Ukrainian minority, methods of assimilation of Ukrainians, sabotage actions and the growth of the Ukrainian nationalist movement, the Polish “pacification” action of 1930, the policy of “normalization”, or the collapse of the “Volhynia experiment”. It is also worth to note that Ukrainian historians focus on analysing Polish-Ukrainian relations primarily in two regions: Eastern Galicia and Volhynia. Other regions inhabited then by the Ukrainian population are dealt with perfunctorily or simply ignored. Seen from this perspective, the Second Polish Republic remains an imperialist, partitioning and oppressive state, and the Ukrainian population is its victim. There are no publications that would focus on the Polish perception of the problem, on attempts at reconciliation undertaken by both parties, analysis of Polish policy towards other regions inhabited by the Ukrainian population (e.g. towards Chełm region or Podlasie). 
Анализ избранных украинских историографических изданий, посвященных межвоенному двадцатилетию и II Речи Посполитой вселяет умеренный оптимизм. Образ Польши и поляков, представленный перечисленными в тексте украинскими историками, существенно различается. Можно заметить нестыковки в их взглядах. Акцент делается на разные явления и исследователи смотрят на историю польско-украинских отношений из разных ракурсов. Украинские историки пытаются заполнить «белые пятна» совместной истории. Картина Польши и поляков, без сомнения, трансформируется. Имеет место медленный и кропотливый процесс демифологизации и декоммунизации национальной историографии.Одновременно украинские историки продолжают слишком сосредоточиваются на одних и тех же, анализированных в течение многих лет, областях польско-украинской истории: польской этнической политике, которая появляется в почти каждой публикации, анализе отношения польских политических элит к украинскому меньшинству, методах ассимиляции украинцев, саботажных операция и развитию украинского националистского движения, польской «усмирительной» операции в 1930 г., политике «нормализации» или провалу «волынского эксперимента». Важно отметит и тот факт, что украинские историки сосредоточиваются на анализе польско-украинских отношений, прежде всего, в двух регионах – Восточной Галиции и Волыни. Другие регионы, населенные тогда украинцами, рассматриваются очень поверхностно или просто о них умалчивается. В таком ракурсе II Речь Посполитая остается империалистским, захватническим и угнетающим государством, в то время как украинское население – жертвой. Не хватает исследований, которые склонились бы над польским взглядом на этот вопрос, попытками согласия, предпринимаемыми обеими сторонами, анализом польской политики по отношению к другим регионам, населенным украинцами (напр. Холмщины или Подляшья).
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 193-222
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mit roku 1918” we współczesnej historiografii ukraińskiej
“The myth of the year 1918” in the contemporary Ukrainian historiography
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390591.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
historiografia ukraińska
mit
historia najnowsza Ukrainy
„rewolucja ukraińska”
Ukrainian historiography
myth
modern history of Ukraine
“Ukrainian revolution”
Opis:
Tematem artykułu jest problem „mitu 1918 r.” we współczesnej historiografii ukraińskiej. Analiza problemu pozwala stwierdzić, że nie funkcjonuje w niej tego rodzaju mit, w przeciwieństwie chociażby do „mitu 1918 r.”, który jest bardzo aktywny w historiografii polskiej. Wydarzenia z 1918 r. na Ukrainie postrzegane są jedynie jako etap tego, co współcześni ukraińscy historycy nazywają „rewolucją ukraińską”.
The subject of the text is the problem of “the myth of 1918” in the contemporary Ukrainian historiography. The analysis of the problem shows that this kind of myth does not exist in it, unlike “the myth of 1918” so active in the Polish historiography. The events of 1918 in Ukraine are perceived only as a certain stage of what Ukrainian historians call the “Ukrainian Revolution”.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2018, 26; 59-73
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Lubelska we współczesnej ukraińskiej historiografii i dydaktyce
The Union of Lublin in contemporary Ukrainian historiography and didactics
Autorzy:
Biłous, Natalia
Rachuba, Andrzej
Choińska-Mika, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/16647206.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Unia Lubelska
historiografia ukraińska
dydaktyka
nauczanie historii
Union of Lublin
Polish-Lithuanian Commonwealth
Ukraine
historiography
history textbooks
Opis:
In Ukrainian historiography, treatment of the significance and aftermath of the Union of Lublin depended on ideological priorities of the time. In the 19 th and 20 th century historians were united by a sustained anti-Polish attitude. As early as in the 19th century, the scholars built an image of Poland as the main “stranger” in Ukrainian history. This negative image survived throughout the 20th century and passed into the 21st century. The purpose of the article is to examine various historiographic problems and stereotypes related to the Union of Lublin in the last 25 years and evolution, i.e. transformation, of the views of Ukrainian historians and textbook authors regarding this landmark event. Soviet historiography borrowed the negative assessment of the Union of Lublin and its consequences for Ukraine from the “national” concept of Mykhailo Hrushevsky and, going further, added new stereotypes to it. In the mid-1990s we observe a departure from the model introduced by Hrushevsky and the Soviet model of writing about history. As a result of the new political realities, some emphases in historiography have shifted, the evaluations of events have changed slightly, and historians have outlined new, neutral evaluations of the union. Over the past ten years, a number of modern works by Ukrainian researchers have emerged, appreciating the common heritage of Poland and Ukraine, especially from the history of parliamentarianism, ideology, identity and culture, the history of the nobility, the bourgeoisie and the Cossacks, which have their roots in the Union of Lublin, when the Ukrainian lands became part of the former Commonwealth. In 2019, in connection with the 450th anniversary of the Union of Lublin, interest in this event among the Ukrainian public has increased. A scholarly conference was held with the support of the Polish Institute in Kiev. Unfortunately, new views of historians have not affected the content of most textbooks for secondary and tertiary schools. They still describe the Union of Lublin along the lines of the “best” Soviet models. In recent years, state policy in Ukraine has been aimed primarily at overcoming myths about the 20th century. Therefore, much attention is paid to the content of the recent history books, while the events of the 16th–17th century remain in its “shadow”. Although ideological formulas and stereotypes of national and Soviet historiography have been partly incorporated into contemporary textbooks, some positive changes in the assessment of the consequences of the Union of Lublin are already visible. The topic of the Union of Lublin is well suited for developing critical thinking among pupils and students. It allows them to form their own assessment, based on facts, sources and the latest research by historians.
Źródło:
Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 273-291
9788395630255
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The haidamaks and Koliyivshchyna in the Polish and Ukrainian historiography. The Polish-Ukrainian duet
Hajdamacy i koliszczyzna w historiografii polskiej i ukraińskiej. Polsko-ukraiński dwugłos
Autorzy:
Sokyrska, Władylena W.
Srogosz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689161.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
hajdamacy
koliszczyzna
historiografia polska
historiografia ukraińska
haidamaks
Koliyivshchyna
Polish historiography
Ukrainian historiography
Opis:
W pracy analizowany jest z punktu widzenia historyków ukraińskiego i polskiego pochodzenia dorobek naukowy badaczy, którzy w historiografii polskiej i ukraińskiej zajęli poczesne miejsce w zakresie badania ruchów hajdamackich i koliszczyzny, czyli twórczość Franciszka Rawity-Gawrońskiego, Władysława A. Serczyka, Petra Mirczuka i Grigorija J. Hrabana. Autorzy zgadzają się z opinią, że historyk nie sądzi, ale stara się zrozumieć. W dalszym ciągu w sferze postulatu pozostaje wspólny polsko-ukraiński program badawczy dotyczący hajdamaków i koliszczyzny, który przynajmniej pozwoli na wykonanie niezbędnych kwerend i wypracuje protokół rozbieżności. Tylko na tej drodze można będzie zminimalizować jaskrawe wykorzystywanie interpretacji dziejów do bieżącej ideologii i kształtowania młodego pokolenia. Niewątpliwie oprócz argumentów merytorycznych wciąż niestety funkcjonować będą inne, związane z kontekstem ideologicznym, politycznym etc. Chodzi jednak o to, aby dyskurs na temat stosunków polsko-ukraińskich w różnych epokach sprowadzić do naukowej dyskusji zbliżonej do normalności, która miałaby na uwadze jedynie ograniczenia wynikające z imputacji kulturowej, co nie było dotychczas zachowane zarówno ze strony ukraińskiej, jak i polskiej.
In the article Polish and Ukrainian historians will analyze scientific achievements of researchers, who in the Polish and Ukrainian historiography occupy a prominent place as regards the haidamak movements and Koliyivshchyna, i.e. Franciszek Rawita-Gawroński, Władysław A. Serczyk, Petr Mirchuk, and Grigorij Hraban. Authors agree with the opinion that the historian does not judge, but tries to understand. The common Polish-Ukrainian research program on the haidamaks and Koliyivshchyna, thanks to which at least necessary queries and a discrepancy report will be developed, remains a main postulate. Only in that way the vivid use of history for current ideology and shaping of young generation will be minimized. Unfortunately, apart from substantive arguments, still there will remain other arguments of ideological or political context. The point is, however, that a discourse on Polish-Ukrainian relations in various epochs should be reduced to a normal scientific discussion that should take into account limitations resulting from cultural imputation only, the fact that has not been preserved on the part of both Ukrainian, and Polish side so far.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 3
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hajdamacy i koliszczyzna w historiografii polskiej i ukraińskiej. Polsko-ukraiński dwugłos
The haidamaks and Koliyivshchyna in the Polish and Ukrainian historiography. The Polish-Ukrainian duet
Autorzy:
Sokyrska, Władylena W.
Srogosz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688967.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
hajdamacy
koliszczyzna
historiografia polska
historiografia ukraińska
haidamaks
Koliyivshchyna
Polish historiography
Ukrainian historiography
Opis:
In the article Polish and Ukrainian historians will analyze scientific achievements of researchers, who in the Polish and Ukrainian historiography occupy a prominent place as regards the haidamak movements and Koliyivshchyna, i.e. Franciszek Rawita-Gawroński, Władysław A. Serczyk, Petr Mirchuk, and Grigorij Hraban. Authors agree with the opinion that the historian does not judge, but tries to understand. The common Polish-Ukrainian research program on the haidamaks and Koliyivshchyna, thanks to which at least necessary queries and a discrepancy report will be developed, remains a main postulate. Only in that way the vivid use of history for current ideology and shaping of young generation will be minimized. Unfortunately, apart from substantive arguments, still there will remain other arguments of ideological or political context. The point is, however, that a discourse on Polish-Ukrainian relations in various epochs should be reduced to a normal scientific discussion that should take into account limitations resulting from cultural imputation only, the fact that has not been preserved on the part of both Ukrainian, and Polish side so far.
W pracy analizowany jest z punktu widzenia historyków ukraińskiego i polskiego pochodzenia dorobek naukowy badaczy, którzy w historiografii polskiej i ukraińskiej zajęli poczesne miejsce w zakresie badania ruchów hajdamackich i koliszczyzny, czyli twórczość Franciszka Rawity-Gawrońskiego, Władysława A. Serczyka, Petra Mirczuka i Grigorija J. Hrabana. Autorzy zgadzają się z opinią, że historyk nie sądzi, ale stara się zrozumieć. W dalszym ciągu w sferze postulatu pozostaje wspólny polsko-ukraiński program badawczy dotyczący hajdamaków i koliszczyzny, który przynajmniej pozwoli na wykonanie niezbędnych kwerend i wypracuje protokół rozbieżności. Tylko na tej drodze można będzie zminimalizować jaskrawe wykorzystywanie interpretacji dziejów do bieżącej ideologii i kształtowania młodego pokolenia. Niewątpliwie oprócz argumentów merytorycznych wciąż niestety funkcjonować będą inne, związane z kontekstem ideologicznym, politycznym etc. Chodzi jednak o to, aby dyskurs na temat stosunków polsko-ukraińskich w różnych epokach sprowadzić do naukowej dyskusji zbliżonej do normalności, która miałaby na uwadze jedynie ograniczenia wynikające z imputacji kulturowej, co nie było dotychczas zachowane zarówno ze strony ukraińskiej, jak i polskiej.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najnowsze ukraińskie badania nad historią najnowszą
Autorzy:
Hryciuk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477859.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
modern history
latest Ukrainian research
Ukrainian historiography
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2003, 1(3); 303-332
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiografia ukraińska i postmodernizm: retrospektywy i perspektywy
Autorzy:
Zaszkilniak, Leonid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690014.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historiografia ukraińska
postmodernizm
współczesność
Ukrainian historiography
postmodernism
nowadays
Opis:
Modern Ukrainian historiography has been involved in pursuing two contradictory goals. It has been striving to cover a distance that separates it from Western historiography, at the same time trying to create what can be referred to as a canonical interpretation of the Ukrainian past. Many Ukrainian historians perceive postmodernism in terms of a new historiographical trend, failing to see the epistemological innovations that characterize a “postmodern situation”. However, some Ukrainian historians are of the opinion that postmodernism, by undermining traditional ways of practising history and questioning historiography’s contribution to the process of nation-state building, eliminates the very possibility of creating such a canonical view of the national past. The discussion of the theoretical foundations of a new synthesis of Ukrainian history has revealed the contradiction between the intention of following new scholarly trends on one hand and of writing a work that fulfils legitimizing functions on the other. However, according to this author, an attempt to present the national past from new methodological perspectives (cultural, anthropological) is likely to give it a more humanistic “face”, thus enhancing rather than weakening its legitimizing effect. Young Ukrainian historians are open to new methodological novelties and try to adopt them in their research practice (cultural and anthropological approaches). The overcoming of stereotypes and old patterns that permeate Ukrainian historiography appears to be an urgent task for Ukrainian scholars to carry out today.
W artykule podjęta została refleksja nad ewolucją metodologicznych podstaw badań historycznych w historiografii ukraińskiej po rozpadzie ZSRR oraz sprzeciwem wobec radzieckiej wersji marksistowsko-leninowskiej nauki historycznej. Naświetlono proces zaznajomienia się historyków ukraińskich z kierunkami teoretycznymi historiografii światowej, ich stosunek do relatywizacji poznania naukowego w koncepcjach przedstawicieli postmodernizmu oraz dyskusje wokół metodologicznych podstaw współczesnej syntezy historii Ukrainy.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziewiętnastowieczna historia Czechów w świetle ukraińskiej historiografii minionego trzydziestolecia (1991–2020)
Nineteenth-century Czech history in the light of Ukrainian historiography of the past three decades (1991–2020)
Autorzy:
Świątek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159479.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
historiografia
Czesi
Ukraina
XIX wiek
historiography
Czechs
Ukraine
19th century
Opis:
The article is an attempt to describe the achievements of contemporary Ukrainian historiography on the 19th century history of the Czechs and Czechia. The author analyzed syntheses, monographs and journal articles published in Ukraine in 1991–2020. In particular, three directions of research conducted in Ukraine were noticed: the Czech-Ukrainian intellectual, educational and cultural contacts in the Habsburg Monarchy, the Czech minority and its elites in the Ukrainian lands in the Russian Empire, and the history of the Czech lands in general.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2022, 3 (34); 124-163
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna historiografia ukraińska dziejów komunistycznych organów bezpieczeństwa państwowego w USRS
Contemporary Ukrainian Historiography of the History of Communist State Security Organs in the Union of Soviet Socialist Republics (USSR)
Autorzy:
Kokin, Serhii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23202899.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
state security organs
archives
research
repression
terror
organy bezpieczeństwa państwowego
archiwa
badania
represje
Opis:
W artykule zaprezentowano przegląd historiografii ukraińskiej po 1991 r., poświęconej komunistycznym organom bezpieczeństwa państwowego (CzK/WUCzK-GPU/OGPU-NKWD-NKGB–MGB). Wskazano główne czynniki, które wywarły wpływ na rozwój historiografii. Pierwszy z nich to znaczący wzrost zainteresowania badaczy i społeczeństwa historią represji politycznych w Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich, organami odpowiedzialnymi za nie i sprawcami terroru państwowego, drugi zaś to zainteresowanie archiwami dawnego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) ZSRS jako ważnego źródła do studiów wielu problemów historycznych. Scharakteryzowano dwa główne etapy rozwoju historiografii: lata 1991–2009 i 2010–2021. Główne prace historyków ukraińskich zostały wymienione i przeanalizowane z naciskiem na te o charakterze nowatorskim, opracowane na podstawie nieznanych wcześniej dokumentów archiwalnych i otwierające obiecujące kierunki w badaniu dziejów organów bezpieczeństwa państwa. Odnotowano znaczną liczbę edycji źródłowych, zwłaszcza w ramach dużych projektów naukowych i wydawniczych, i ich duże znaczenie dla dalszego rozwoju historiografii.
The article characterises the study of the history of communist state security organs (ChEKA/VChk-GPU/OGPU-NKVD-NKGB-MGB) in Ukrainian historiography after 1991. It names the main factors that have influenced the development of historiography. The first one is the significant scientific and public interest in the history of political repression in the Union of Soviet Socialist Republics, the organs that carried them out and the perpetrators of state terror; second one is the interest in the archives of the former Committee for State Security (KGB) of the USSR as an important resource for studying many problems of history, and the related question of opening and expanding access to archival documents. Two main stages in the development of historiography are characterised: 1991–2009 and 2010–2021. The main works of Ukrainian historians are named and analysed with emphasis on those that were innovative in nature, based on previously unknown archival documents and opened promising directions in the study of the history of state security organs. A significant number and great importance for the further development of historiography of documentary publications was noted, especially within the framework of large scientific and publishing projects.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2021, 19; 325-376
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd ukraińskiej historiografii dotyczącej obrony Lwowa i wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919
A Review of Ukrainian Historiography of the Defence of Lviv and the Polish-Ukrainian War of 1918–1919
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477556.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Armia Halicka
Galicja Wschodnia
Lwów
Małopolska Wschodnia
wojna polsko-ukraińska 1918–1919
Wojsko Polskie
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galician Army
Eastern Galicia
Lviv
Eastern Małopolska
Polish-Ukrainian War 1918–1919 Polish Army
West Ukrainian People’s Republic
Opis:
The Polish-Ukrainian war for Lviv and Galicia was the first military conflict that was fought by Poland after 123 years of subjugation. Polish historiography has seen numerous locally sourced academic and popular history publications on the subject. Many accounts by the participants in the struggle have also been released. Ukrainian historiography is also rich in works on the conflict concerning Lviv and Galicia, although virtually unknown to the average Polish reader. The author of the article attempts to present and discuss the most important Ukrainian publications and published accounts on the Polish-Ukrainian War.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 31; 211-223
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „burżuazyjnego nacjonalisty” do „faszysty”: marksistowska recepcja twórczości Mychajła Hruszewskiego w pierwszym trzydziestoleciu XX wieku
Autorzy:
Telwak, Witalij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689998.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Mykhailo Hrushevsky
reception
Ukrainian historiography
Russian historiography
Marxism
Mychajło Hruszewskyj
recepcja
ukraińska historiografia
rosyjska historiografia
marksizm
Opis:
This article investigates the reception of M. Hruszewski’s work by the Russian and Ukrainian Marxist historiography in the first three decades of the twentieth century. It aims to retrace the main lines along which Hruszewski’s work was interpreted. For a long time Soviet sociologists, while condemning the scholar’s political affiliation in the past, managed to steer clear of misrepresenting his views and tolerated the interpretation of historical process he advanced. Appreciating his work, they relied on his findings for illustrating their own theses. However, beginning in the 1920s, as the country’s socio-political situation worsened, the process of Ukrainization grew weaker, the academic world became increasingly affected by the totalitarian ideology and the new young Marxist cadres, raised in the spirit of ideological intransigence, began to enter the political scene, Hruszewski’s work came under growing criticism. The analysis of the available material clearly shows that Soviet scholars, in passing the critique of Hruszewski’s views, offered an ideologically distorted picture of his work.
W pracy poddano analizie recepcję twórczości Mychajła Hruszewskiego w marksistowskiej historiografii rosyjskiej i ukraińskiej pierwszego trzydziestolecia XX w. Wskazano główne tendencje interpretacyjne dorobku naukowego tego historyka, dowodząc, że wzrost krytycznych opinii na jego temat był następstwem dogmatyzacji życia naukowego w państwie radzieckim.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka refleksji o ukraińskiej (i nie tylko) historiografii postsowieckiej
Some Reflections on (Not Only) Ukrainian Post-Soviet Historiography
Autorzy:
Portnov, Andrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105980.pdf
Data publikacji:
2021-05-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historiografia ukraińska
syntezy historyczne
polityka tożsamości
kultura dyskusji
Ukrainian historiography
historical syntheses
identity politics
culture of discussion
Opis:
Celem artykułu jest podsumowanie głównych tendencji w rozwoju postsowieckiej historiografii ukraińskiej i umieszczenie ich w szerszym kontekście współczesnych wyzwań stojących przed naukami humanistycznymi, w tym rosnącego wpływu „polityki tożsamości”. Autor opowiada się za istotnością kontekstualnej analizy debat historiograficznych oraz wspiera zasadnicze znaczenie zachowania akademickiej wolności i otwartej debaty.
The article aims to summarise the main trends in the development of post-Soviet Ukrainian historiography and to place them within the broader context of contemporary challenges facing the Humanities, including the growing impact of “identity politics”. The author argues for the significance of contextualizing analysis of historiographical debates and supports the crucial importance of preserving academic freedom and open discussion.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2021, 128, 1; 481-490
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Biohistoriographical” Dissertations in Ukraine since Independence. A Quantitative Approach
„Biohistoriograficzne” prace naukowe na Ukrainie od czasów odzyskania niepodległości. Ujęcie ilościowe
Autorzy:
Kiselyova, Yulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33905614.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian historiography
avtoreferats
historiographical dissertations
biographical studies
quantitative method
historiografia ukraińska
abstrakty
autoreferaty
rozprawy historiograficzne
biografistyka
metody ilościowe
Opis:
The aim of the paper is discovering how the new demands for modernization of the biographical discourse after biographical turn are met and realized in the current Ukrainian biographical research. The author will approach this through looking at avtoreferats (abstracts) of dissertations on biographical topics that have been defended in Ukraine in the past thirty years. The present work is based on quantitative methods. It draws on the analysis of a relational database of historiographical dissertations defended over the period from 1991 to 2020, built in Microsoft Access. Analysis of the database provides an opportunity to answer a number of new research questions: about the dynamics of biographical dissertation writing and defense over time, circle of humanities scholars whose life and activities have been the subject of dissertation-level historiographical studies in recent decades, methodological foundations of biographical studies (special methodological concepts and tools) on the basis of classification of dissertations in biographical studies, finally, the database also allows us to analyze the authors of biographical dissertations as a group and detect the existence of research communities (academic schools) in the field of biographical studies.
Celem poniższego artykułu jest przedstawienie w jaki sposób potrzeba aktualizacji dyskursu biografistycznego jest realizowana w obecnym ukraińskim nurcie badawczym. Autorka podejmuje się analizy abstraktów naukowych rozpraw poruszających tematy biografii, które obroniono na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat. Artykuł wykorzystuje metody ilościowe, czerpiąc z analizy relacyjnej bazy danych prac historiograficznych bronionych w latach 1991–2020, która stworzona została w programie Microsoft Access. Umożliwia to zrozumienie wielu problemów badawczych m.in. dynamiki pisania oraz publikowania rozpraw w ostatnim trzydziestoleciu. Nakreśla ona także krąg badawczy, którego aktywność była przedmiotem badań na poziomie rozpraw z dziedziny biografistyki, ale i definiuje podstawy metodologiczne studiów biografistycznych (pojęcia i narzędzia z zakresu metodologii) w oparciu o klasyfikację prac badawczych w studiach biografistycznych. W swoim artykule autorka kreśli także grupowy portret autorów tych prac, poświadczając egzystencji środowisk naukowych (szkół badawczych) w dziedzinie nauk biografistycznych.
Źródło:
Res Historica; 2022, 54; 579-600
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies