Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Thomas" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 1507
Tytuł:
« La terre entière fut remplie dadmiration et suivit la bête »: de crises et de fins
« And all the world wondered after the beast » : crisis and end in American Superhero Comic Books
Autorzy:
Thomas, Jean-Pierre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627847.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
Since, in American Superhero comic books, the planet Earth is constantly threatened of being destroyed by villains, entities with superpowers – Superman, Green Lantern or the X-Men – come to the rescue to prevent some apocalypse from happening. Does that mean that the ending that Superheroes go against is only a partial abolition and that death ends up being an unreal threat ? The meaning of that eschatology probably does not lie here in a straightforward retelling of founding stories, as the powers trying to get rid of humanity don't do it to punish it of some fault, contrary to the common example given by mythology. If the end of the world really is t h e recurring motif in Superhero comic books, it remains to be seen to what extent it does structure the medium.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2014, 5; 93-113
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[…] Denn mit dem Tode, Dem Genickbruch spielen sie alle.“ Die sprachlose Poetik des Zirkus in Thomas Manns Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull
“Their Basic Pattern Is the ‘Salto Mortale’, For They All Involve the Fatal Risk of a Broken Neck”: The Speechless Poetics of the Circus in Thomas Mann’s Confessions if Felix Krull, Confidence Man
Autorzy:
Brittnacher, Hans Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775299.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cyrk
ciekawość
hochsztapler
akrobatyka
sensacja
Circus
sensationalism
confidence trickster
acrobatic skills
Opis:
„Bo ze śmiercią, ze skręceniem karku igrają tam wszyscy”. Niema poetyka cyrku w powieści Tomasza Manna Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla Rozdział poświęcony cyrkowi w powieści Tomasza Manna Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla stanowi punkt wyjścia do rozważań na temat powinowactwa między sztuką cyrkową i hochsztaplerstwem. Artystyczne pokazy, podczas których wykonawcy podejmują śmiertelne ryzyko, skłaniają Feliksa Krulla do głębokich antropologicznych i estetycznych rozważań: Czy artyści cyrkowi, którzy igrają ze śmiercią i swoje ciała doprowadzają do granic fizycznych możliwości, oraz klowni rzucający wyzwanie prawom i normom są jeszcze ludźmi? Czy cyrkowe wrażenia i sadystyczną ciekawość publiczności można odpowiednio opisać za pomocą kategorii estetycznych? Typowy dla pokazów cyrkowych ekstremalny charakter lekceważenia konwencji ma wiele wspólnego z hochsztaplerstwem. Co różni obydwa zjawiska?   Am Beispiel des Zirkuskapitels in Thomas Manns Roman Die Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull untersucht der Beitrag die Affinität von Zirkus und Hochstapelei. Angesichts des tödlichen Risikos der artistischen Darbietungen gerät Felix Krull in tiefsinnige anthropologische und ästhetische Grübeleien: sind Artisten, die so bereitwillig ihr Leben aufs Spiel setzen, die ihrem Körper das Äußerste abverlangen, die mit clowneskem Übermut den Gesetzen der Norm trotzen, überhaupt Menschen? Sind die Sensationen des Zirkus und die sadistische Schaulust des Publikums noch mit den Begriffen der Ästhetik angemessen zu fassen? In seiner Missachtung der Konvention hat der Extremismus der zirzensischen Darbietung eine große Affinität zur eigenen Hochstapelei. Worin unterscheiden sie sich?
My contribution analyses the affinity for the circus and confidence men based on the chapter in Mann’s novel about visiting a circus. Faced with the mortal risks of the acrobatic performances, Felix Krull falls into deep reflection on anthropology and aesthetics: Are artists, who risk their lives, who demand extreme effort from their bodies, who defy the rules of reason and convention, really normal human beings? Can the sensational performances of the Circus and the morbid feelings of the spectators be conceived of within the terminology of aesthetics? Challenging conventions is the great affinity of circensic art and fraud—but where do the differences lie?
Am Beispiel des Zirkuskapitels in Thomas Manns Roman Die Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull untersucht der Beitrag die Affinität von Zirkus und Hochstapelei. Angesichts des tödlichen Risikos der artistischen Darbietungen gerät Felix Krull in tiefsinnige anthropologische und ästhetische Grübeleien: sind Artisten, die so bereitwillig ihr Leben aufs Spiel setzen, die ihrem Körper das Äußerste abverlangen, die mit clowneskem Übermut den Gesetzen der Norm trotzen, überhaupt Menschen? Sind die Sensationen des Zirkus und die sadistische Schaulust des Publikums noch mit den Begriffen der Ästhetik angemessen zu fassen? In seiner Missachtung der Konvention hat der Extremismus der zirzensischen Darbietung eine große Affinität zur eigenen Hochstapelei. Worin unterscheiden sie sich?
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 65-81
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aby świętemu złożyć hołd męczennikowi” : wybrane zagadnienia związane z kultem św. Tomasza Becketa w średniowiecznej Anglii
Autorzy:
Grzebyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188022.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Tomasz Becket
kult świętych
odznaki
Canterbury
średniowiecze
Anglia
Thomas Becket
cult of saints
bagdes
medieval England
Opis:
On December 29, 2020, 850 years have passed since the martyrdom of Saint Thomas Becket. However, the story of this character in Polish hagiographic and historiographic literature, is very often compared to Stanisław of Szczepanów, the forms of worship and the extent of the cult of the English martyr were much wider than the worship given to the Bishop of Kraków. The task of the author of the article is to present some aspects of the cult of Thomas Becket in the lands of medieval England, expressed in literature, jewelry, art and architecture. For this purpose, the author used the latest findings available on this subject, representing fields such as history, archeology and art history.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2021, 28; 119-137
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Aus Fiktion die Wahrheit kondensieren..." Wolfgang Hildesheimers Abschied vom Schreiben
"Kondensujac prawdę z fikcji literackiej..." Wolfganga Hildesheimera pożegnanie z pisarstwem
Autorzy:
Schneider, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035120.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1989, 27
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Buddenbrookowie" Thomasa Manna w świetle filozofii Friedricha Nietzschego
"Buddenbrooks" Thomas Manns im Lichte der Philosophie Friedrich Nietzsches
Autorzy:
Kowal, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941326.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Der Autor des Essays "Buddenbrooks Thomas Manns im Lichte der Philosophie Friedrich Nietzsches" geht der These nach, laut derer die von Mann problematisierte und literarisch realisierte Entfernung vom Leben zugunsten der Todesnähe sich an der Nietzscheschen Zeitdiagnose ablesen lässt. Während der Verfasser der Schrift "Vom Nutzen und Nachteil der Historie für das Leben" die negative Wirkung der Geschichte enthüllt und hier vor allem die monumentalische und antiquarische Geschichte meint, wobei die erste nach vergangenen in der Gegenwart angeblich fehlenden Idealen jagt und die zweite sich im Sammeln der historischen Fakten und Daten erschöpft, also beide auf gestern orientiert sind, zeigt Thomas Mann den modernen Menschen unter ihrem mächtigen Einfluss als unproduktives, erschlaffenes, ermüdetes, träges und zum Leben untaugliches Wesen.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2007, 19-20; 113-123
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Den verkliga festen, som är dödstyst» – Tomas Tranströmers "Blåsipporna" und das Heilige
Autorzy:
Seiler, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202466.pdf
Data publikacji:
2021-06-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tomas Tranströmer
Prosagedicht
das Erhabene (Kant)
das Heilige (Rudolf Otto)
prose poem
the sublime (Kant)
eschatology
Opis:
Tranströmer’s prose poem Blåsipporna ("The Liverleafs") is rather cryptic. By reading the text in the light of Kant’s theory of the sublime and by focusing on its mysterious and paradoxical aspects, this essay seeks to unveil the poem’s hidden eschatology. The poem’s transcendence is the result of the rhetorical and literary devices the poet is using to depict an ecstatic experience. Such an experience is beyond rationality, hence the wording’s irrationality. In addition, the poem addresses silence, as the experience of ecstasy can never be expressed by words. Thus, "Blåsipporna" is a piece of art and a sacred text at the same time.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2021, 30; 4-14
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Die Ohnmacht ist ein Syndrom von dem Österreich.“ Heimat- und Sozialmisere in den Stücken von Thomas Arzt
“POWERLESSNESS IS A SYNDROME OF AUSTRIA’S”. HOMELAND AND SOCIAL MISERY IN THE PLAYS OF THOMAS ARZT
Autorzy:
Höfler, Günther A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910300.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Thomas Arzt
social Drama
criticism of language
farce
Austrian mood
social coldness
Opis:
Der Beitrag untersucht anhand zweier Stücke von Thomas Arzt (Die Neigung des Peter Rosegger, Totes Gebirge) literarische Darstellungsformen von Ansichten des gegenwärtigen Österreich. Der Fokus der Analyse richtet sich auf die poetisch originelle Art und Weise, in der der Dramatiker herkömmliche Motive wie Heimat, soziale Misere und österreichische Apokalypsestimmung präsentiert. Hierbei wird dargelegt, wie das transformative Spiel mit dramatischen Genres, Intertexten, signifikanten Idiomen und heimischem Liedgut eine Farce konstituiert, die aktuelle Verhältnisse und Mentalitäten transparent macht.
With reference to two plays by Thomas Arzt (Die Neigung des Peter Rosegger, Totes Gebirge), this paper examines how attitudes in contemporary Austria are represented in literature. The analysis focuses on the playwright’s poetical originality in presenting conventional themes like homeland, social misery and the Austrian sense of apocalypse. It will be argued that the transformative playing with dramatic genres, intertextuality, significant idioms and local song material is in fact a farce exposing current circumstances and mentalities.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 53-61
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Est Deus omnino simplex?” Prostota Boga w ujęciu św. Tomasza z Akwinu
„Est Deus Omnino Simplex?”: The Simplicity of God According to Thomas Aquinas
Autorzy:
Kołodziejczyk, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488216.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prostota Boga
filozofia średniowieczna
atrybuty Boga
metafizyka składników
teologia filozoficzna
God’s simplicity
medieval philosophy
divine attributes
the metaphysics of constituents
philosophical theology
Opis:
Doktryna Bożej prostoty przez wieki znajdowała się w sercu teologii chrześcijańskiej. W dojrzałej myśli św. Tomasza z Akwinu prostota zajmuje pośród Boskich atrybutów uprzywilejowane miejsce. Byt prosty — czy też całkowicie prosty — to taki, który nie posiada żadnych części czy składników. To, że Bóg jest całkowicie prosty, oznacza, że nie wykazuje On żadnego z siedmiu wyszczególnionych przez Tomasza (i jego zdaniem jedynych możliwych) złożeń. Argumenty, jakimi św. Tomasz uzasadnia tezę o Bożej prostocie, podzielić można na cztery typy, które nazwałem: argumentem z braku możności, argumentem z uprzedniości części wobec całości, argumentem z uprzedniego twórcy oraz argumentem z doskonałości. Wszystkie one za punkt wyjścia przyjmują utożsamienie Boga z pierwszą przyczyną wszystkich rzeczy. Dodają do tego charakterystyczne dla siebie przesłanki. Pierwszy — że pierwsza przyczyna nie posiada możności, a każdy byt złożony musi ją posiadać. Drugi — że wszystko, co złożone jest zależne od swoich części, a pierwsza przyczyna nie jest od niczego zależna. Trzeci — że wszystko, co złożone wymaga czynnika sprawczego lub wyjaśnienia, a pierwsza przyczyna go nie posiada. Czwarty — że pierwsza przyczyna jest bytem doskonale dobrym, a byt taki nie może być złożony. W świetle przeprowadzonych analiz pierwsze dwa rozumowania wydają się niezadowalające. Trzeci zaś dowód stanowi dobre uzasadnienie dla rozważanej tezy, a czwarty może służyć za dodatkowe, choć słabsze, jej uzasadnienie.
Throughout the centuries, the doctrine of divine simplicity laid at the heart of Christian theology. In Thomas Aquinas’ mature thought, simplicity occupies a privileged place among other attributes of God. A simple (or completely) simple being is a being that does not consist of any parts or constituents. God’s being simple means that he does not exhibit any of the seven (and according to Aquinas the only possible) types of composition. The arguments that serve as the justification for this thesis can be divided into four groups which I labeled: the argument from the lack of potentiality, the argument from the priority of parts to the whole, the argument from the anterior maker and the argument from perfection. All of them begin with identifying God with the first cause of all things and add other premises that are specific to them. The first argument — that the first cause does not have potentiality and every composite being does have it. The second — that everything that is composite depends on it’s parts while the first cause is not dependent upon anything. The third — that every composite being needs a cause or explanation and the first cause has neither. The fourth — that the first cause is a perfectly good being and such a being cannot be composite. The analyses that were conducted show that the first two reasonings seem to be unsound. The third of the arguments provides a fine justification for the thesis in question. The fourth may serve as an additional, but weaker justification for it.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 1; 77-97
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Forward and Backward”: Actants and Agency in Marlowe’s “Doctor Faustus” and Shakespeare’s “The Tempest”
Autorzy:
Sawyer, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048123.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Posthumanism
Actant
Agency
Prospero
Doctor Faustus
Mephistopheles
Ariel
Caliban
Transmedial
entanglement
daemons
Robert Boyle
Thomas Hobbes
Aristotle
Opis:
This essay presents a posthumanist reading of Shakespeare’s The Tempest and Marlowe’s Doctor Faustus, two plays which feature a scientist/magus who attempts to control his environment through personal agency. After detailing the analogy between the agency of posthuman figures and the workings of computerized writing machines, as Katherine Hayles has proposed, my essay shows how Kott’s writing, especially his notion of the “Grand Mechanism” of history, anticipates the posthumanist theories that are currently dominating literary assessments. His critique of The Tempest makes this idea perfectly clear when he disputes the standard notion that Prospero represents a medieval magus; he instead argues that Prospero was more akin to Leonardo DaVinci, “a master of mechanics and hydraulics,” one who would have embraced revolutionary advances in “astronomy” as well as “anatomy” (1974: 321).
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 24, 39; 105-119
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Franz heiße ich auch, da scheint die Kanaille nicht weit; im Augenblick überzeugt es fast mich selbst“. Ein unerkannter Fall von Traditionsverhalten in der Literatur der klassischen Moderne: Schillers Räuber (1781) in Kafkas Urteil (1912)
“Thus, My Name is Franz, which Readily Evokes a Scoundrel; at the Moment it Almost Strikes Even Me that Way”. An Unknown Reference to Tradition in Classical Modernism: Schiller’s The Robbers (1781) and Kafka’s The Trial (1912)
Autorzy:
Pittrof, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775296.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
praktyki intertekstualne Kafki
Zbójcy F. Schillera
Wyrok F. Kafki
Jochen Schmidt
Kafka’s intertextual practices
Schiller’s The Robbers
Kafka’s The Trial
Opis:
„Też nazywam się Franz, niezbyt to odległe od kanalii, już prawie się do tego przekonałem”. Nieznany przypadek odniesienia do tradycji w klasycznym modernizmie. Zbójcy Schillera (1781) i Wyrok (1912) Kafki W lecie 2020 r. zmarł Jochen Schmidt (ur. 1938), jeden z najwybitniejszych niemieckich germanistów. Zasłynął dzięki studiom nad twórczością Hölderlina, Kleista, Goethego i Musila. Jego wielokrotnie wznawiana, dwutomowa Historia Geniuszu (Geschichte des Genie-Gedankens) była impulsem do powstania obszernego komentarza do dzieł zebranych Nietzschego. Do tej pory zwykle pomijano fakt, że jego ostatnia książka, będąca rozrachunkiem z kultem Nietzschego i jego Wolą mocy (Wille zur Macht), zawiera rozdział poświęcony Kafce (Schmidt 95-100). Schmidt odsłania w nim ślady Woli mocy w opowiadaniu Wyrok (Das Urteil). W swojej analizie walki między ojcem i synem dostarcza jednak niezbyt przekonującej wykładni postaci ojca jako figuracji, która spełnia funkcję „preegzystencjalną” i nadrzędną w stosunku do Georga Bendemanna. Niniejszy artykuł odnosi się wprawdzie do starszych badań na twórczością Kafki, otwiera jednak zupełnie nową perspektywę. Po raz pierwszy dramat Schillera Zbójcy (Die Räuber) został tu potraktowany jako pretekst dla opowiadania Kafki, a jego sens jest interpretowany jako koherentne przedstawienie wewnętrznej symulacji procesu emancypacji.   Im Sommer 2020 starb mit dem Germanisten Jochen Schmidt (Jg. 1938) einer der herausragendsten Vertreter seines Fachs in Deutschland. Bekannt wurde Schmidt neben seinen Studien zu Hölderlin, Kleist, Goethe und Musil sowie einem von ihm angestoßenen umfangreichen Kommentar zu Nietzsches Gesamtwerk besonders durch seine mehrfach aufgelegte, zweibändige Geschichte des Genie-Gedankens. Dass das letzte von ihm vollendete Buch, eine Abrechnung mit dem Kult um Nietzsche und dessen „Willen zur Macht“, auch ein Kapitel über Kafka (Schmidt 2016, 95-110) enthält, ist bisher kaum wahrgenommen worden. In diesem Kapitel legt Schmidt Spuren des „Willens zur Macht“ in Kafkas Erzählung Das Urteil frei, gelangt jedoch in der Analyse des Kampfes zwischen Vater und Sohn am Ende zu einer nicht überzeugenden Deutung der Vatergestalt als Figuration einer Georg Bendemann vorgängigen und ihr überlegenen „Präexistenz“. Unter Einbezug der älteren Kafka-Forschung setzt der nachfolgende Beitrag hier neu an: Indem er erstmals Schillers Schauspiel Die Räuber als Prätext für Kafkas Erzählung identifiziert, erschließt er deren Sinngestalt als kohärenter Darstellung der inneren Simulation eines Emanzipationsprozesses.
In the summer of 2020, Jochen Schmidt (born 1938), one of the most prominent Germans in the field of German studies, passed away. He became famous thanks to his studies on the works of Hölderlin, Kleist, Goethe and Musil. His two-volume work The History of Genius Thought (Geschichte des Genie-Gedankens) was reissued many times and became the inspiration for a comprehensive commentary on Nietzsche’s collected works. Until now, it has generally been overlooked that his last book, which deals with the cult of Nietzsche and his work The Will to Power (Wille zur Macht), also contains a chapter dedicated to Kafka (Schmidt 2016, 95-100). In this, Schmidt reveals the traces of The Will to Power in the story The Trial (Das Urteil). In his analysis of the struggle between the father and the son, however, he does not provide a very convincing interpretation of the father figure as a figuration which fulfils its ‘pre-extentialist’ and superior function in relation to Georg Bendemann. This article refers to older studies on Kafka’s work, yet also opens up a completely new perspective. For the first time ever, Schiller’s drama The Robbers (Die Räuber) is treated here as pre-text for Kafka’s story, and its meaning is interpreted as a coherent representation of the internal simulation of the process of emancipation.
Im Sommer 2020 starb mit dem Germanisten Jochen Schmidt (Jg. 1938) einer der herausragendsten Vertreter seines Fachs in Deutschland. Bekannt wurde Schmidt neben seinen Studien zu Hölderlin, Kleist, Goethe und Musil sowie einem von ihm angestoßenen umfangreichen Kommentar zu Nietzsches Gesamtwerk besonders durch seine mehrfach aufgelegte, zweibändige Geschichte des Genie-Gedankens. Dass das letzte von ihm vollendete Buch, eine Abrechnung mit dem Kult um Nietzsche und dessen „Willen zur Macht“, auch ein Kapitel über Kafka (Schmidt 2016, 95-110) enthält, ist bisher kaum wahrgenommen worden. In diesem Kapitel legt Schmidt Spuren des „Willens zur Macht“ in Kafkas Erzählung Das Urteil frei, gelangt jedoch in der Analyse des Kampfes zwischen Vater und Sohn am Ende zu einer nicht überzeugenden Deutung der Vatergestalt als Figuration einer Georg Bendemann vorgängigen und ihr überlegenen „Präexistenz“. Unter Einbezug der älteren Kafka-Forschung setzt der nachfolgende Beitrag hier neu an: Indem er erstmals Schillers Schauspiel Die Räuber als Prätext für Kafkas Erzählung identifiziert, erschließt er deren Sinngestalt als kohärenter Darstellung der inneren Simulation eines Emanzipationsprozesses.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 47-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gendergerechtes Sprechen“ als Evidenz für Sprachkontakt: Der Fall des Sorbischen
‟Gender-Equal Speech” as Evidence for Language Contact: The Case of Sorbian
Autorzy:
Menzel, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049984.pdf
Data publikacji:
2022-01-25
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Sorbisch
Genderlinguistik
Sprachkontakt
Minderheitensprachen
Zeitungssprache
Sorbian
gender linguistics
language contact
minority languages
newspaper language
Opis:
In einer kleinen Korpusstudie mit Texten aus der niederund obersorbischen Publizistik wird die Verbreitung gendergerechter sprachlicher Ausdrucksmittel untersucht. Im Wege der close-reading-Methode wurden die Strategien des Splittings (Beidnennung) sowie verschiedene Typen genusneutraler Konstruktionen geprüft. Allgemein sind explizite genderlinguistische Strukturen wie die Beidnennung nicht sehr häufig vertreten. Sie sind eher als selten gebrauchte emblematische sprachliche Symbole zu verstehen. Das generische Maskulinum ist in den Texten weit verbreitet. Lexikalisch sind genderlinguistische Ausdrucksmittel als Übernahmen aus dem Deutschen gut erkennbar.
In a small corpus study with texts from Lower and Upper Sorbian newspapers, we examined the distribution of linguistic means of gender equity in Sorbian. By means of the close-reading method, several strategies of splitting (co-naming) and gender neutral constructions were considered. In general, explicit gender-linguistic structures such as co-naming are not very common in our texts. They are rather to be understood as rarely used emblematic linguistic symbols. The generic masculine, instead, is widespread in the texts. Lexically, the linguistic means of gender-equity are easily recognisable as adoptions from German.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2022, 18; 61-83
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Gniew Boga" według św. Tomasza z Akwinu
God’s “Wrath” according to St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044647.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
poznanie Boga
gniew Chrystusa
Boży gniew
Boża dobroć
spełnienie
knowing God
the wrath of Christ
God’s “wrath”
God’s goodness
satisfaction
Opis:
Autor wychodzi od pytania: Czy Bóg może się gniewać na człowieka?, i zmierza do odpowiedzi na kwestie „gniewu” Boga, wychodząc od zagadnienia poznania Boga. Bytowa odmienność Boga od człowieka są przyczyną tego, że o uczuciowości Boga, w tym o gniewie nie można mówić w sensie właściwym ale jedynie analogicznym do gniewu człowieka. Eksplikacja „gniewu” Boga domaga się zatem syntetycznego ukazania gniewu człowieka,  jego motywów, rodzajów i funkcji. W drugiej części artykuł ukazuje pojęcie „gniewu” Boga w sensie metaforycznym, przybliża jego przedmiot  i cel.  Objaśnia na czym polegał „gniew” Boga wobec pogan opierających się na mądrości ludzkiej, a następnie wobec Żydów pokładających ufność w wartości uczynków Prawa Mojżeszowego. Gniew Chrystusa zostaje ukazany w ramach tajemnicy wcielenia i realności człowieczeństwa Chrystusowego. W końcowej części artykuł przedstawia w jaki sposób św. Tomasz objaśniał „uśmierzenie”  „gniewu” Bożego przez akt zadośćuczynienia za grzechy ludzkości dokonany przez Chrystusa w Jego Mece i Ofierze i porównuje tę wykładnię „gniewu” Bożego ze stanowiskiem innych teologów.
The article starts with the question: Can God be angry with man? in attempting to explore the issue of God’s wrath. The problem of knowing God is taken as the point of departure. The existential “otherness” between God and man is one reason why God’s emotionality, including anger, cannot be discussed in isolation but only by analogy to man’s anger. Therefore, the explication of God’s “wrath” demands first of all a synthetic presentation of man’s anger, including its origins, types and functions. In the second half of the article, the author presents the notion of God’s wrath in a metaphorical sense, shedding some light upon its object and purpose. He explains the nature of God’s wrath toward pagans, who relied on human wisdom, and then toward Jews, who placed their trust in the value of the Law of Moses. The wrath of Christ is shown within the framework of the mystery of incarnation, the reality of the humanity of Christ, and His attitude toward certain categories of people. In its conclusion, the article first presents the way of “mitigating” God’s wrath, according to Aquinus, through the satisfaction for the sins of humanity performed by Christ in His passion and the sacrifice of the cross, and then compares this interpretation of overcoming God’s “wrath” with the viewpoints of other theologians. 
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 385-421
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I should like to have my name talked of in China”: Charles Lamb, China, and Shakespeare
Autorzy:
Dai, Yun-fang
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648244.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Shakespeare
tales
Charles Lamb
Yinbian yanyu
Thomas Manning
Opis:
Charles and Mary Lamb’s Tales from Shakespeare played an essential role in Chinese reception history of Shakespeare. The first two adaptations in China,Xiewai qitan 澥外奇譚and Yinbian yanyu 吟邊燕語, chose Tales as the source text. To figure out why the Lambs’ Tales was received in China even earlier than Shakespeare’s original texts, this paper first focuses on Lamb’s relationship with China. Based on archival materials, it then assumes that the Lambs’ Tales might have had a chance to reach China at the beginning of the nineteenth century through Thomas Manning. Finally, it argues that the decision to first bring Shakespeare to China by Tales was made under the consideration of the Lambs’ writing style, the genre choice, the similarity of the Lambs’ and Chinese audiences, and the marketability of Tales. Tracing back to the first encounter between Tales and China throws considerable light on the reception history of Shakespeare in China. It makes sense that nothing is coincidental in the history of cultural reception and the encounters have always been fundamentally influenced by efforts from both the addresser and the receptor.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2019, 20, 35; 83-97
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ich habe […] keine Sonate schreiben wollen, sondern einen Roman“ – zu autoreferenziellen Aspekten von Thomas Manns Doktor Faustus
„I wanted […] to write a novel, not a sonata“ – on autoreferential aspects of Thomas Mann‘s Doktor Faustus
Autorzy:
Kotin, Andrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178859.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In the centre of the analysis stands the autoreferential dimension of Thomas Mann’s Doktor Faustus and its relation to the novel’s socio-philosophical message, which, although not free from ironical overtones, tends to be a didactic plea for humanism. However, the main emphasis of the investigation is not the humanist idea itself but, above all, the narrative methods used to infuse this idea with new means of expression. Therefore, the music-motif in the novel is interpreted as a metaphor of an intertextual literary motif. From a metaliterary perspective, the main question in Mann’s partly consistent, yet partly paradoxical art- and soul-study is the following: how can (and should) the Faust-legend be reshaped and interpreted to match the demands of the modern age? The attempt to discuss the ‚national myth‘ in such a new way is made by three authorities: two fictional and one real. The protagonist, Adrian Leverkühn, the first-person narrator, Serenus Zeitblom, and, finally, the author himself, Thomas Mann, each in turn, whether wilfully or unconsciously, offers their own art-concept. To a great extent, the general semantic picture of the story told in Faustus is determined by various distinctions between the intratextual ideological confrontation ‚Leverkühn vs. Zeitblom‘ and the extratextual outside-perspective of the author, who stays paramount to the novel-figures. My article attends to the narratological as well as the philosophical decoding of this overall-picture.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2013, 34; 27-39
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 1507

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies