Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Theory of Art" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 121
Tytuł:
Ingardenowska koncepcja sztuki filmowej
Ingarden’s Concept of Film Art
Autorzy:
Morawski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38625049.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Roman Ingarden
historia teorii filmu
fenomenologia
estetyka
swoistość filmu
badania porównawcze
history of film theory
phenomenology
aesthetics
film specificity
comparative studies
Opis:
Przedmiotem rozprawy są dwa teksty Romana Ingardena poświęcone filmowi: krótki fragment książki O dziele literackim z 1931 r., zatytułowany Widowisko kinematograficzne („film”), oraz niezależnie opublikowany w 1947 r. większy szkic Kilka uwag o sztuce filmowej. Dzieło filmowe ujmowane jest w nich w całym systemie fenomenologicznej teorii sztuki, porównywane do innych dzieł (np. teatru czy malarstwa), przede wszystkim zaś do literatury, z którą dzieli wspólne cechy warstwowości i intencjonalności. Stefan Morawski rekonstruuje ten system, a następnie zadaje pytanie o miejsce filmoznawczej refleksji Ingardena na tle światowej teorii swego czasu. W konkluzjach wybrzmiewa, że o ile nie stanowi ona oryginalnych rozpoznań, o tyle w znaczący sposób wpłynęła na dalszy rozwój filmoznawstwa (zwłaszcza w Polsce) i zawiera szereg inspiracji do dalszych badań.
The article discusses two texts by Roman Ingarden on film: a short excerpt “The Cinematographic Drama (The Film)” from his book The Literary Work of Art (1931) and a longer sketch Kilka uwag o sztuce filmowej [Some Remarks on Film Art], published separately in 1947. In both texts, the film work is described within the whole system of the phenomenological theory of art. It is compared to other works (e.g., theatre or painting), and above all to literature, with which it shares the characteristics of layering and intentionality. Stefan Morawski reconstructs this system and then considers the place of Ingarden’s reflection on film against the background of the world theory of his time. Morawski concludes that while it lacks originality, it has significantly influenced the development of film studies (especially in Poland) and remains inspirational for further research.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 185-224
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia sztuki w polu metodologii. Aktualne problemy i wyzwania
Art History in the Field of Methodology. Current Problems and Challenges
Autorzy:
Czekalski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32352273.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
art history
scientific knowledge
methodology
theory
philosophy of science
structuralism
Opis:
At the end of the 20th century, the theory of art history shifted from the area of methodology understood as a normative field of the philosophy of science to the area of the social practice of constructing knowledge. The term “art historical methodology” itself became trivialized when its meaning was detached from the horizon of epistemology and became extremely inclusive, encompassing all methods practised in the discipline, with a method being considered to be the use of any theory as a tool of interpretation. As a consequence, the basic problem of scientific methodology, which is the critical assessment of explanatory and interpretive theories due to the value of their justification, is not addressed in the self-reflection of contemporary art history. The retreat from the rigors of methodology was related to the reception of structuralism, initiated by Ernst Gombrich in the book Art and Illusion. Popper’s model of situational logic as a method of historical explanation of works of art was transformed into a structuralist model, referring to constant rules of pictorial representation, symbolization and communication. Michael Fried and Norman Bryson formulated their own theories of invariant rules defining the necessary initial conditions for the formation and reception of pictures, so that individual works could be interpreted in terms of these rules and, as a result, confirm the general theory, which created a vicious circle. Structuralist theories did not function as hypotheses requiring critical testing, but as interpretive codes that served to read each work of art within their own conceptual system. The next step in the process of the reception of structuralism was the development of theories defining general rules that would govern the discursive practice of art history, and the detection of which at the basis of this practice would discredit or invalidate its epistemological dimension. Hayden White’s narrativism was the theory that historical discourse is subject to narrative conventions, not to the laws of logic and the rigors of methodology that serve to limit the pool of alternative explanations or interpretations. This theory was intended to justify the pluralism of equal versions of history as a politically correct idea, appropriate for a “democratic” model of knowledge. Theorists developing White’s theses in the field of art history claimed that the discursive practice of this discipline was not governed by methodological rules but by political motivations (Keith Moxey) or aesthetic principles of artwriting (David Carrier). After the phase of open denial of the dependence of the art history discourse on methodology, the theory of the discipline turned into an analysis of techniques for building this discourse, which no longer included methodological issues, as in James Elkins’ book Our Beautiful, Dry, and Distant Texts. A critical review of theories separating art history from methodology leads to the conclusion that they are untenable. It is impossible to maintain the scientific status of our discipline without respecting the principles of methodology founded in the contemporary philosophy of science.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2023, 34; 293-336
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pod światło. Kilka uwag o źródłach hermeneutyki obrazu
Against the Light. Some Notes on the Sources of the Hermeneutics of the Image
Autorzy:
Kasperowicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23331851.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ikonologia
krytyka ikonologii
obraz
hermeneutyka obrazu
ontologia obrazu
„obrazy mocne”
„nieodróżnialność”
romantyzm
teoria sztuki
Konrad Fiedler
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
iconology
criticism of iconology
image
hermeneutics of the image
“strong images”
ontology of the image
“indistinguishability”
Romanticism
art theory
Opis:
Tekst jest próbą przyjrzenia się potencjalnym źródłom, z których wyrosła hermeneutyka obrazu, jedna z ważniejszych propozycji metodologicznych we współczesnej historii sztuki czy nawet w obrębie szeroko zakrojonej nauki o obrazie. Hermeneutyka obrazu, oprócz określonych tradycji w badaniach nad sztuką, nawiązywała również, w sposób mniej czy bardziej jawny, do rozmaitych koncepcji filozoficznych w obrębie filozofii sztuki, fundując na nich między innymi charakterystyczną dla siebie ideę ontologii dzieła, sposoby jego poznawania i opisywania, a także cele interpretacji i wykładni obrazu. W artykule zwrócono ponadto uwagę na paradoksalne zakorzenienie hermeneutycznej filozofii obrazu w nurtach romantycznej teorii sztuki, przy jednoczesnym krytycznym podejściu do spuścizny romantycznej.
The text constitutes an attempt to look at the potential sources from which originates the hermeneutics of the image, one of the most important methodological proposals in contemporary art history, or even within the broadly understood science of the image. In addition to certain traditions in the study of art, the hermeneutics of the image referred, in a more or less overt manner, to various philosophical concepts from within the philosophy of art, taking them as the foundation for, among others, its distinctive concept of the ontology of an artwork, the ways of recognising and describing it, as well as the aims of interpreting and elucidating the image. The article also draws attention to the paradoxical fact of the hermeneutic philosophy of the image being rooted in the currents of Romantic art theory but simultaneously displaying a critical approach to the Romantic legacy.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 4; 31-50
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka ultrakonserwatywnego buntu. Analiza dyskursu
The art of ultra-conservative rebellion. Discourse analysis
Autorzy:
Możdżyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20679235.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia sztuki
socjologiczna analiza dyskursu
teoria krytyczna
sztuki wizualne
ultrakonserwatyzm
hegemonia kulturowa
sociology of art
sociology discourse analysis
critical theory
visual arts
ultraconservatism
cultural hegemony
Opis:
Przedmiotem artykułu jest aspekt buntu w dyskursie ultrakonserwatywnym prowadzonym w polskim polu sztuk wizualnych. Korzystając ze zdobyczy socjologicznej analizy dyskursu, socjologii krytycznej i socjologii sztuki Pierre’a Bourdieu, autor analizuje dzieła sztuki, teksty pisane i inne wypowiedzi artystów wyznających ultrakonserwatywne wartości. Po rozdziale poświęconym przyjętej perspektywie teoretyczno-badawczej po kolei w tekście badane są główne wątki i aspekty tego nowo powstałego fenomenu kulturowego. Ostatni rozdział, zamykający tekst, jest poświęcony zagadnieniu „marszu przez instytucje” i walki o hegemonię kulturową w polskim polu sztuki.
The subject of article is the aspect of rebellion in the ultra-conservative discourse in the Polish field of visual arts. Using the achievements of sociological discourse analysis, critical sociology and the sociology of art by Pierre Bourdieu, the author analyzes works of art, written texts and other statements by artists who adhere to ultra-conservative values. Możdżyński, after a chapter devoted to the adopted theoretical and research perspective, examines the main themes and aspects of this newly emerging cultural phenomenon. The last chapter, closing the text, is devoted to the issue of the “long march through institutions” and the fight for cultural hegemony in the Polish field of art.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2023, 85; 5-25
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Joy of Creation. Teresa Sierant-Mikicicz’s Role in Building the Gdansk Academy of Fine Arts Brand
Autorzy:
Nieczyporowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24526550.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Teresa Sierant-Mikicicz
Academy of Fine Arts in Gdansk
art history
art theory
Women at the Academies of Fine Arts
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2023, 29; 57-62
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Value of Sacred Monuments in Social Sciences and Art Sciences – Theory and Practice
Autorzy:
Chudy-Laskowska, Katarzyna
Sadowska, Beata
Stępnicka, Nina
Zimon, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33347800.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious monuments
value
heritage
zabytki sakralne
wartość
dziedzictwo
Opis:
Przedmiotem rozważań jest postrzeganie wartości zabytków sakralnych z różnych perspektyw nauk społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem ekonomii, socjologii oraz psychologii i filozofii. Celem artykułu jest przedstawienie możliwych sposobów postrzegania wartości zabytków sakralnych oraz podkreślenie, że o ich wymiarze decydują również aspekty subiektywne. Zamiarem szczegółowym publikacji jest ocena znaczenia wartości zabytków sakralnych dla interesariuszy w korelacji z Analizą Wartościowania Zabytków Waltera Frodela, stosowaną w konserwacji (nauki o sztuce). Opracowanie ma charakter przeglądowy i zostało przygotowane na podstawie przeglądu literatury oraz wyników własnych badań empirycznych (pilotażowych) autorów. Do kwerendy wykorzystano test ANOVA Kruskala-Wallisa oraz test niezależności chi-kwadrat Pearsona. Brak legalnej definicji zabytków sakralnych spowodował, że zaproponowano autorską definicję. Analiza wykazała, że największą wartością dla respondentów jest wartość historyczna zabytków sakralnych, a najniższą wartość techniczna. Mieszkający w mieście częściej wskazywali na konsumpcjonizm jako cechę obniżającą wartość i znaczenie zabytków sakralnych.
The subject of this consideration is the perception of the value of sacred monuments from the various perspectives of the social sciences, with particular emphasis on economics, sociology, psychology and philosophy. The aim of the paper is to present the possible ways of perceiving the value of sacred monuments and to emphasise the fact that this aspect is also determined by subjective aspects. The specific aim of the paper is to assess the meaning of the value of sacred monuments for stakeholders in correlation with Walter Frodel’s Monumental Valuing Analysis used in conservation (art sciences).The study is a review and was prepared on the basis of a literature review and the results of the author’s own empirical (pilot) research. The Kruskal – Wallis ANOVA test and Pearson’s chi square independence test were used in the research. The lack of a legal definition of sacred monuments resulted in an author’s own definition being proposed. The highest value for respondents is the historical value of sacred monuments and the lowest is the technical value. Those living in the city were more likely to cite consumerism as a characteristic that reduces the value and importance of sacred monuments.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 7-36
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afektywne granice i niesmaczna sztuka polityczna: «Pierwszy upadek europejskiego muru» Centrum Politycznego Piękna
Affective Boundaries and Unsavoury Political Art: «The First Fall of the European Wall» by the Center for Political Beauty
Autorzy:
Tabak, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433188.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Center for Political Beauty
public sphere
political art
affect theory
disgust
Berlin Wall
refugees
Centrum Politycznego Piękna
sfera publiczna
sztuka polityczna
teaoria afektów
wstręt
mur berliński
uchodźcy
Opis:
Artykuł stanowi analizę skandalu, jaki w niemieckiej sferze publicznej wywołała interwencja Centrum Politycznego Piękna zatytułowana Pierwszy upadek europejskiego muru (2014). Kampania przygotowana tuż przed dwudziestą piątą rocznicą upadku muru berlińskiego miała na celu obnażenie hipokryzji niemieckich polityków, którzy jednocześnie świętują likwidację starych granic i współfinansują powstawanie nowych. Autorka przedstawia przebieg tej artywistycznej akcji i analizuje jej negatywną recepcję, w szczególności komentarze grupy odbiorczej, którą określa mianem publiczności zniesmaczonej. W analizie wykorzystano koncepcje pamięci rywalizacyjnej i wielokierunkowej (Michael Rothberg), teorię afektów (Sara Ahmed) i teorię wstrętu (Winfried Menninghaus), by pokazać, w jaki sposób ukonstytuowała się publiczność deprecjonująca projekt za pomocą kategorii smaku i uruchamiająca różne mechanizmy obronne służące blokowaniu dyskusji nad politycznymi problemami, na które zwrócili uwagę opinii publicznej artyści.
This article analyzes the scandal caused in the German public sphere by the Center for Political Beauty’s intervention The First Fall of the European Wall (2014). Prepared just before the twenty-fifth anniversary of the fall of the Berlin Wall, the campaign aimed to expose the hypocrisy of German politicians, who celebrated the dismantling of old borders and at the same time co-financed the emergence of new ones. The author presents the course of this artivist action and analyzes its negative reception, focusing on comments from a group of recipients which she categorizes as “disgusted audience.” The analysis draws on the concepts of competitive and multidirectional memory (Michael Rothberg), affect theory (Sara Ahmed), and theory of disgust (Winfried Menninghaus) to show how an audience constituted itself to depreciate the project based on the category of taste and to activate various defense mechanisms blocking the discussion about political issues brought to public attention by the artists.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 109-127
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estetyka jako teoria krytyczna. Filozofia sztuki Theodora W. Adorna
Aesthetics as Critical Theory: Theodor W. Adorno’s Philosophy of Art
Autorzy:
Czekaj, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194798.pdf
Data publikacji:
2022-10-21
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Theodor W. Adorno
estetyka
szkoła frankfurcka
teoria estetyczna
teoria krytyczna
aesthetics
Frankfurt School
aesthetic theory
critical theory
Opis:
W artykule teoria estetyczna Theodora W. Adorna została ukazana jako przykład teorii krytycznej – w znaczeniu, jakie temu terminowi nadała szkoła frankfurcka. Zarysowany został kontekst kształtowania się filozofii sztuki Adorna, na który złożyły się rozpoznania i diagnozy współczesnej cywilizacji i organizacji społecznej stawiane przez frankfurtczyków. Przywołane zostały również te motywy twórczości filozoficznej Adorna, które zdecydowały o konkluzjach jego estetyki – mowa o przedstawionej w Dialektyce oświecenia racjonalności instrumentalnej, a także o opisanym w Dialektyce negatywnej tak zwanym myśleniu tożsamościowym jako mechanizmach odpowiedzialnych za opresyjny stan rzeczywistości.
In his article, Rafał Czekaj presents Theodor W. Adorno’s aesthetic theory as an example of critical theory in the sense given to this term by the Frankfurt School. Czekaj outlines the context of the development of Adorno’s philosophy of art, which consisted of the School representatives’ insights into and diagnoses of contemporary civilization and social structures. He also names those themes of Adorno’s philosophical work which determined the conclusions of his aesthetics, i.e., chiefly the idea of instrumental rationality presented in Dialectic of Enlightenment as well as the so-called identity thinking, both being mechanisms responsible for the oppressive state of reality.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2022, 20, 2; 1-12
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propozycja nowelizacji art. 11 Kodeksu karnego
The proposed amendment to Art. 11 of the Penal Code
Autorzy:
Pohl, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170048.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
teoria jedności przestępstwa
teoria wielości przestępstw
zbieg przepisów
zbieg przestępstw
theory of the unity of offence
theory of the multiplicity of offences
concurrence of penal law provisions
concurrence of offences
Opis:
Niniejszy artykuł zawiera propozycję wprowadzenia do polskiego Kodeksu karnego teorii wielości przestępstwa. Teoria ta pozwala bowiem najwłaściwiej zareagować na fakt naruszenia wielu norm, w przeciwieństwie do teorii jedności przestępstwa.
The article proposes introducing of the theory of the multiplicity of offences into the Polish Penal Code. This theory allows for a more accurate response to the fact of violation of many norms than the theory of the unity of offence.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 49; 113-121
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reimagining Imagia. Neurocognitive Theory of Image Revisited With the Consciousness Studies Perspective
Autorzy:
Wierzchoń, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2124327.pdf
Data publikacji:
2022-02-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
image
theory of image
neuroesthetics
art experience
consciousness
Opis:
Imagia. Towards a neurocognitive theory of image (Francuz, 2013) defines art perception as a synthesis between acts of perception and visual imagination limited by attentional constraints. The majority of empirical evidence the author referred to in the book focuses on visual processing, attention, and aesthetic judgements. Nevertheless, other mechanisms involved in the subjective experience formation undoubtedly also plays a role in the perception of art. Thus, it seems worth complementing the fundaments of the neurocognitive theory of image with consciousness literature. The research in this domain often reminds us that we see much more than is presented. Our conscious perception is modified, extended, and enriched due to multiple mechanisms, such as prediction, integration, or learning. Here, I review selected examples of work from the consciousness literature to illustrate this claim. Furthermore, I discuss this work in the context of art perception. Finally, I reconstruct the model proposed by Francuz and offer its extension that accounts for the aspects covered by the original work and those addressed in this paper.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2021, 24, 3-4; 383-392
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka Tajemnicy. „Metafantastyka” albo teoria literatury fantastycznej Stefana Grabińskiego
The Art of Mystery. “Metafantastic” on Stefan Grabiński’s theory of fantastic literature
Autorzy:
Knap, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32054202.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stefan Grabiński
Polish theory of fantastic literature
literary criticism
aesthetics
interwar period
polska teoria literatury fantastycznej
krytyka literacka
estetyka
okres międzywojenny
Opis:
The subject of the article is a pioneering in Poland critical conception of the fantastic developed by highly esteemed prewar author of the fantastic literature, Stefan Grabiński. The crucial, remarkable comments referring to fantastic literature were comprised by Grabiński in his extensive essay entitled On fantastic literature. The dissertation in question was never published in whole, however, to find its issue while his life in merely two short parts of it in press edition. In the first part of the article the archival documents were used (mainly the letters) which enabled the reconstruction of puzzling history of the manuscript of said essay now probably lost forever. In the second part, basing on the published parts of the essay, as well as other critical statements of the Polish writer, the main aspects of Grabiński’s theory were discussed. Upon the profound analyses made therefrom it appeares that Grabiński perceived and gave the fantastic genre a unique meaning and value, notably owing to its specific privileged language exposing metaphysical expression of the Mystery. The writer managed to depict in accurate, innovative and convincing way the character of fantastic literature, both in terms of historical and anthropological origin of this kind of literary creativity, and its aesthetics, social and philosophical attributes what makes these researchers innovative and even anticipativewith reference to the corresponding studies of postwar literature theoreticians of fantastic genre (e.g. L. Vax, R. Caillois, T. Todorov). Discursive statements on the issue of fantastic literature of Grabiński are further related to much wider phenomenon which was focused on developing critical analysis of fantastic literature in Poland in the first decades of the twentieth century.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 38; 233-252
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widzenie ześrodkowane, ogląd, epopteia. O twórczości naukowej Wiesława Juszczaka
Concentrated Vision, Perception, Epopteia. On the Scholarly Output of Wiesław Juszczak
Autorzy:
Kasperowicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15596841.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wiesław Juszczak (1932–2021)
art theory
methodology of art history
dilemmas of historical cognition
interpretation of the past
imagination
ecphrasis
myth
origins of artistic creativity
Romanticism
post-Impressionism
Modernism
teoria sztuki i metodologia historii sztuki
dylematy poznania historycznego
interpretacja przeszłości
wyobraźnia
ekfraza
mit
geneza twórczości artystycznej
romantyzm
postimpresjonizm
modernizm
Opis:
W naukowej twórczości Wiesława Juszczaka, bardzo zróżnicowanej pod względem tematycznym, ale także konceptualnego ujęcia konkretnych problemów, można jednak dostrzec stałe wątki, powracanie do fundamentalnych problemów: roli wyobraźni w poznaniu historycznym i tworzeniu artystycznym, genezy sztuki i jej poznawczych dążeń, znaczenia relacji pomiędzy słowem a obrazem (w ekfrazie, w krytyce artystycznej). Problemy te Juszczak podejmował czy to artykułach o metodologicznym charakterze, czy to w niezrównanych interpretacjach poszczególnych dzieł i artystów, czy to – z czasem coraz częściej – w tekstach – esejach o charakterze filozoficznych rozważań. Dokonania naukowe Profesora pozwalają zobaczyć w nim historyka sztuki i filozofa sztuki, cechującego się oryginalnością myśli i mistrzowską formą jej wyrazu, świetnego znawcy sztuki romantyzmu i symbolizmu europejskiego, niestrudzonego poszukiwacza początków tworzenia w kulturze archaicznej Grecji, humanisty godnego tego miana w najwyższym znaczeniu.
The scholarly output of Wiesław Juszczak (1932–2021) is very diverse with regard to both the range of topics and the conceptual approaches to particular issues; yet it is possible to discern in it certain permanent themes, a desire to revisit fundamental problems, such as the role of the imagination in historical cognition and artistic creativity, the origins of art and of its cognitive pursuits, or the significance of the relationship between the word and the image (in ecphrasis, in art criticism). Those issues he approached sometimes in articles of a methodological nature, sometimes in incomparable interpretations of particular artworks and artists, and sometimes – with time, increasingly frequently – in essayistic texts that had the quality of philosophical deliberations. Wiesław Juszczak’s scholarly achievements allow us to see him as a historian and at the same time a philosopher of art, endowed with an originality of thought and a masterful form of its expression, an exceptional authority on the art of European Romanticism and Symbolism, a tireless hunter for the beginnings of artistic creation in the culture of archaic Greece, and a humanist worthy of this name in the highest degree.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 689-714
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Життєвий шлях італійського лікаря, анатома, хірурга та теоретика медицини Гвідо Гвіді
The Life path of the Italian Doctor, Anatomist, Surgeon and Theoretician of Medicine Guido Guidi
Autorzy:
Добролюбська, Ю.А.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676895.pdf
Data publikacji:
2022-11-08
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
історія медицини
історія мистецтва
лікарська справа
теорія медицини
анатомія
хірургія
history of medicine
history of art
medicine
theory of medicine
anatomy
surgery
Opis:
Ім’я Гвідо Гвіді зустрічається в історії медицини як ім’я автора чудово ілюстрованої книги з хірургії та як один із незліченних анатомічних епонімів. Гвідо Гвіді займався медициною та хірургією у своєму рідному місті Флоренції і набув такої репутації, що у 1542 р. Франциск I, король Франції, запросив його приїхати до Парижа. Король призначив його одним зі своїх особистих лікарів і дозволив йому читати публічні лекції з медицини та хірургії у нещодавно заснованому Колеж де Франс. Гвіді збирався опублікувати хірургічний трактат, заснований на грецькому рукописі X ст., що зберігається у бібліотеці Лауренціана у Флоренції. Серед примітних особливостей цього рукопису були тридцять повнорозмірних аркушів, що ілюструють коментар Аполлонія Китійського до трактату Гіппократа про вивихи та інші малюнки, що супроводжують копію трактату Галена про перев’язки. Ці ілюстрації представляли справжні традиції Гіппократа в хірургічній практиці, передані через пізніші грецькі канали до Візантії. У Парижі Гвіді жив із Бенвенуто Челліні, який став його другом та багато разів із похвалою відгукувався про нього у своїй автобіографії. У 1544 р. з’явилася книга Гвіді з хірургії. Це чудовий фоліант, витончено надрукований і містить чудові ксилографічні копії, або, швидше, адаптації оригінальних малюнків X ст. Книга Гвіді «Хірургія» була найкращою ілюстрованою працею з хірургії, яка з’явилася до цього часу. Вона містить переклади шести робіт Гіппократа, однієї роботи Галена і двох робіт Орібасія, а також коментарі Галена та самого Гвіді. Лікування всіх видів переломів та вивихів описано дуже докладно та наочно проілюстровано. Приблизно через три роки після публікації своєї «Хірургії» Гвіді був відкликаний до Італії, щоб стати головним особистим лікарем Козімо Медічі. Він практикував і викладав медицину в Пізі, прийняв священний сан, отримав високі церковні привілеї і у 1557 р. був посвячений у дворянство. Він помер на піку своєї слави 26 травня 1569 р. та був похований у гробниці своїх предків у Флоренції. За кілька років до смерті він був зайнятий написанням всеосяжної праці з медицини. Ця велика праця була завершена та опублікована його племінником у трьох величезних томах між 1596 та 1611 рр. Це дослідження засноване на оригінальних дослідженнях та виправляє багато помилок, які були закріплені у стандартних довідниках того часу.
The name of Guido Guidi appears in the histories of medicine as that of the author of a beautifully illustrated book on surgery and as one of the innumerable anatomical eponyms. Guido Guidi practiced medicine and surgery in his native city Florence and made such a reputation that he was in 1542 invited by Francis I, King of France, to come to Paris. The King appointed him one of his personal physicians and permitted him to give public lectures in medicine and surgery at the newly founded College de France. Guidi was about to publish a surgical treatise, based on a Greek manuscript of the tenth century preserved in the Laurenzian Library at Florence. Among the notable features of this manuscript were thirty full-sized plates illustrating the commentary of Apollonius of Kitium on the Hippocratic treatise on dislocations and other pictures accompanying a copy of Galen's treatise on bandaging. These illustrations represented the genuine Hippocratic traditions of surgical practice as transmitted through later Greek channels to Byzantium. In Paris, Guidi lived with Benvenuto Cellini, who became his friend and who has many laudatory references to him in his autobiography. In 1544 Guidi's book on surgery appeared. It is a splendid folio volume, beautifully printed and containing remarkable woodcut copies, or rather adaptations, of the original tenth-century drawings. Guidi's Chirurgia was the best illustrated work on surgery that had appeared up to its date. It comprises translations of six works by Hippocrates, one by Galen and two by Oribasius, together with commentaries by Galen and by Guidi himself. The treatment of all varieties of fractures and dislocations is described in great detail and is very clearly illustrated. Some three years after the publication of his Chirurgia Guidi was recalled to Italy to become chief personal physician to Cosimo de Medici. He practiced and taught medicine at Pisa, took Holy Orders, received high' ecclesiastical preferment, and was in 1557 raised to the nobility. He died at the height of his renown on 26 May 1569 and was buried in the tomb of his ancestors in Florence. For some years before his death he had been occupied in writing a comprehensive work on medicine. This great work was completed and published by his nephew in three huge volumes between 1596 and 1611. This study is based on original research and it corrects many errors that have been perpetuated in standard reference books.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 18; 212-223
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Категорія візуального в літературознавстві − міждисциплінарний аспект
The category of visualisation in literary studies – the interdisciplinary aspect
Autorzy:
Ковалишин (Kovalyshyn), Катерина (Kateryna)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177879.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
мистецтво
візуальність
візуалізація
модернізм
література
теорія літератури
art
visuality
visualization
modernism
literature
literary theory
Opis:
The concept of “visuality” describes the image of the channels of perception presented in different forms. The text has visual features, due to the content, but also due to its symbolic, sign system. Philologists have been dwelling on the idea of the “visual” ability of a language, by means of fiction, which singles out the existence of pictorial art forms such as landscape, portrait and sculpture. The great interest in the category of visualization is said to be because of modern types of communication. The aim of this article is to review some aspects of the category of visualization, in its current state and its representation in the art of the modernist’s era. The category of visualization covers a wide range of concepts, such as creolized texts, some semiotic studies, intermedialism, iconic texts, the theory of ekphrasis and hypotyposis. It was established that the “escalation” of the image role has led to the need to highlight the concept of “visuality” within modern linguistics. Visual thinking is interpreted as a kind of non-classical rationality. At the moment, philologists know a wide range of concepts that include the term “visual”. For example: visual culturology, visual political science, visual sociology, visual anthropology, the theory of visual communications. We found out, that the modernist era, puts emphasis on the elusiveness, the mystery, the enigma and on the undeciphered inner, so that the hidden meaning was increased. It was believed that all references suitable for perception by the human eye are codes that hide an eternally existing idea. Such a visual presentation allows the recipient to understand the essence of the work on an intuitive level. Symbolism was an integral part of modernism. For optimal study of visualsm, a hypothetical-deductive method was used to get acquainted with the existing materials at this stage of development. Modernism is a set of artistic trends in the art of the second half of the nineteenth – mid-twentieth century. Its supporters were inclined to believe that life forms in the twentieth century exhausted themselves, and the periods that were considered successful for realism were in fact epochs of decline. The new literary phenomenon of the time was called modernism, and the search for positive ideal images began, in contrast to the destruction of public opinion and the crisis that appeared in the place of past ideas. Modernism has destroyed all ties with traditional aesthetics and the ideals of the past. At the same time, the visual aspect of modernism became a mixture of two oppositions the visual and the written text.
Поняття «візуального» у літературознавстві включає в себе опис зображення каналів сприйняття представлених у різних формах. Тексту властива візуальність на рівні змісту, але і разом з тим завдяки його символічній, знаковій системі. Філологи віддавна висловлюють думку про «візуальну» здатність мови, а художня література виокремлює існування таких зображальних форм мистецтва як пейзаж, портрет та скульптура. Очевидно, що невпинна зацікавленість категорією візуальності обумовлена сучасними видами комунікації. Метою даної статті є огляд деяких аспектів категорії візуальності, її сучасного стану дослідження, та специфіку її представлення в художніх творах представників епохи модернізму. Категорія візуальності охоплює широкий спектр понять, таких як креолізованні тексти, деякі семіотичні дослідження, інтермедіальність, іконічні тексти, теорія екфразису та гіпотипозису. Встановлено, що «ескалація» ролі зображення, привела до необхідності виділення в межах сучасної лінгвістичної науки поняття «візуальності». Візуальне мислення трактується, як вид некласичної раціональності. На даний момент філологам відомо широке коле понять, які містять в собі термін «візуальний». Наприклад: візуальна культурологія, візуальна політологія, візуальна соціологія, візуальна антропологія, теорія візуальних комунікацій. З’ясовано, що в добу модерну, акценти на невловимості, таємничості, загадковості, нерозшифрованості внутрішнього смислу посилилися. Вважалося, що всі посилання, придатні для сприйняття людським оком – це шифр, який приховує вічно існуючу ідею. Такий візуальний виклад дає можливість реципієнтові зрозуміти суть твору на інтуїтивному рівні. Символізм був невід’ємною частиною стилістики модерну. Для оптимального дослідження візуального був використаний гіпотетично-дедуктивий метод, щоб ознайомитися з існуючим на даному етапі розвитку матеріалами. Модернізм – це сукупність художніх напрямів в мистецтві другої половини дев’ятнадцятого – середини двадцятого століття. Його прихильники схилялися до думки, що формами життя в ХХ ст. вичерпали себе, а епохи, які було прийнято вважати успішними для реалізму, насправді були епохами занепаду. Нові літературні явища того часу найменували модернізмом, почалися пошуки позитивних ідеальних образів, на противагу руйнації суспільної думки та кризі яка появилася на місці минулих ідей. Модернізм став змішанням двох опозицій візуального та письмового тексту.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 4(1); 99-107
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agregatorium czasu, miejsca i akcji. Europejskie sympozjum i wystawa: procesy od teorii idei do realizacji formy
Agregatorium. time, place and action. European symposium and exhibit: processes from theory of idea to implementation of form
Autorzy:
Matusewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040680.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
współdziałanie
transformacja
agregacja
spotkanie
tworzenie
architektura
sztuka
cooperation
transformation
aggregation
meeting
creation
architecture
art
Opis:
Praca prezentuje badania prowadzone na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej w zakresie transformacji i kreacji nowych kodów kulturowych współistniejących z wysokiej jakości przestrzenią architektoniczną pałacu projektu Stanisława Zawadzkiego w L ubostroniu oraz publicznej realizacji prac wielu autorów poprzez uzupełnianie i rozszerzanie historycznej struktury funkcjonalno-przestrzennej architektoniczno-urbanistycznego założenia o nowe, czasowe elementy związane ze sztuką. Badania koncentrują się na identyfikacji i klasyfikacji zaistniałych związków w przestrzeni architektonicznej pałacu oraz oranżerii pod kątem implementacji komplementarnych form artystycznych do wyposażenia wnętrza. Przeprowadzona została ocena tych relacji pod względem warstwy semantycznej, transkulturowej i intermedialnej agregacji społecznej – procesu twórczego oraz walorów estetyczno-wizualnych. Głównym celem badawczym jest analiza wpływu sztuki na kreację wysokiej jakości przestrzeni architektonicznej i otoczenia w obszarze historycznego zespołu pałacowego w Lubostroniu.
Agregatorium may be an important factor for culture-forming and expert meetings. The underlying assumption of the Symposium is to search for a new spiritus movens, criteria and reasons to plan, design and create artefacts, spaces and places by analysing phenomena that have already been extensively studied and evaluated. The overriding criterion may be the role of space generated by the local code, enabling the process of humanisation as visualised in art, spontaneous action and openness to the potential recipient as well as interaction. The Agregatorium exhibition programme covers the presentation of artistic attitudes in the field of architecture, design, visual arts and urban planning as well as interdisciplinary activities in the field of landscaping and broader education. The programme priority of the symposium and exhibition is to bond, in the course of shared exhibitions of works and achievements, the personalities of famous architects, artists and designers, as well as the attitudes of young artists. Visual and ideological confrontation can be attractive for the recipient, and become a contribution to discussions and meetings among theorists, artists, architects, urban planners, as well as the audience involved. At the European Agregatorium, we deal with cognitive processes resulting from the principle of synergy and value.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2021, 13, 2; 16--32
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 121

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies