Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Theatre of movement" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Cielesność dywergencyjna – komponent integralnej edukacji wychylonej w przyszłość
Divergent corporality as a component of integral education inclined towards the future
Autorzy:
Krasoń, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1388684.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
expression
theatre of movement in pre-school education
divergence
Opis:
A child is endowed with a natural inclination to manifest its feelings, to control things and ideas in the form of behaviour which could be an expression of various fine arts. Each element of art (music, dancing as a system of signs may change its code, as the same symbols may be conveyed in another semiotic code, for example: a system of sounds in kinetic-spatial exemplification. Listening to music (acoustic signs) is in this play transcoded into kinetic-bodily signs. Experiencing oneself by means of movement, creating an individual story about oneself through gesture activates the subconscious, facilitates visualizing past experiences, feeling them again, and analyzing. The present study focuses on the connection between the classes devoted to kinesthetic visualization and the motoric behaviour presented by a child displaying the level of its creativity. The text presents individualizing experimental tests carried out in a group of five-year-old children.
Źródło:
Problemy Wczesnej Edukacji; 2015, 31, 4; 7-22
1734-1582
2451-2230
Pojawia się w:
Problemy Wczesnej Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JERZY GROTOWSKI’S ACTOR TRAINING AND ITS IMPACT ON THE TAIWANESE SEARCHING THEATRE. THE CASE OF LIU JINGMIN’S EARLY EXPERIMENTS
TRENING AKTORÓW WEDŁUG JERZEGO GROTOWSKIEGO I JEGO WPŁYW NA TAJWAŃSKI TEATR POSZUKUJĄCY. NA PRZYKŁADZIE WCZESNYCH DOŚWIADCZEŃ LIU JINGMIN
Autorzy:
Łabędzka, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911929.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Theatre of movement
Liu Jingmin
U-Theatre
Taiwan
Jerzy Grotowski
dance theatre
Teatr ruchu
teatr tańca
Opis:
Izabella Łabędzka, JERZY GROTOWSKI’S ACTOR TRAINING AND ITS IMPACT ON THE TAIWANESE SEARCHING THEATRE. THE CASE OF LIU JINGMIN’S EARLY EXPERIMENTS. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 175-194. ISSN 1733-165X. The paper is a result of several years’ research conducted in Taiwan. It presents the early years of one of the most interesting theatre groups from Taipei, You Juchang/U-Theatre/Youren Shengu, which was established in 1988 by Liu Jingmin (Liu Ruoyu). Liu Jingmin was much inspired by Jerzy Grotowski’s idea of actor’s training presented by him in Irvine (California) in the mid-eighties. The article shows how Liu Jingmin started from imitating Grotowski’s physical exercises and later she focused on understanding her native culture. She rethought many Chinese and Taiwanese forms of theatre, meditation and breathing techniques, music and dance traditions, culture of masks andreligious rituals. The aim of this paper is to describe how Liu Jingmin for more than three decades had been working on a comprehensive development of the actor through perfecting his technical skills along with their spirit. Her goal was the internal/spiritual and external/physical transformation of a performer and finally creating a beautiful person.
Izabella Łabędzka, TRENING AKTORÓW WEDŁUG JERZEGO GROTOWSKIEGO I JEGO WPŁYW NA TAJWAŃSKI TEATR POSZUKUJĄCY. NA PRZYKŁADZIE WCZESNYCH DOŚWIADCZEŃ LIU JINGMIN. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 175-194. ISSN 1733-165X. Niniejszy artykuł jest efektem wieloletnich badań terenowych prowadzonych na Tajwanie. Przedstawia on jedną z bardziej interesujących grup teatralnych w Tajpej, You Juchang/U-Theatre/Youren Shengu, która została założona w 1988 r. przez Liu Jingmin (Liu Ruoyu). Liu Jingmin zainspirowała idea treningu aktorskiego zaprezentowana przez Jerzego Grotowskiego w Irvine, w Kalifornii, w połowie lat osiemdziesiątych XX w. Artykuł pokazuje, jak Liu Jingmin, zrazu zainspirowana ćwiczeniami aktorskimi Grotowskiego, w późniejszym okresie działalności skupiła się na głębszym poznaniu własnej kultury. Przemyślała i przestudiowała wiele chińskich i tajwańskich form teatru, technik oddechowych i medytacyjnych, tradycji muzycznych i tanecznych, bogatą kulturę maski i rytuałów religijnych. Celem tego artykułu jest przedstawienie, jak przez ponad trzy dekady Liu Jingmin pracowała nad wszechstronnym rozwojem aktora przez doskonalenie jego umiejętności technicznych i jego ducha. Jej celem było wewnętrzne, duchowe oraz zewnętrzne, fizyczne przekształcenie performera, a ostatecznie stworzenie pięknego człowieka.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 175-194
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspresyjny wymiar sztuk walki
Autorzy:
J, Cynarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891264.pdf
Data publikacji:
2018-08-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
martial arts
theatre
chain of connections
record of the movement
archetype
ritual of movement
self-expression
performative phenomenon
Opis:
The author presents the mythical and archetypical roots common for martial arts and theatre. He also describes Far-Eastern rituals and theatre, the film of martial arts, the relations of martial arts with dance, as well as aesthetical and meta-aesthetical relations. He writes about knowledge encoded in movement, in the forms of martial arts. These forms are close to theatrical performance. The record of the technical fighting movement (Jap. kata), passed on in unchanged form through centuries, makes the one who exercises the martial arts almost an actor. It is known otherwise, that everyone executes, a given form differently adding elements of his own personality to it. The article contains the reflection based on the humanistic theory of Far-Eastern martial arts and many years author’s experience in training practice. The Chinese, Japanese or Korean martial arts transfer in form of the “kata” the technical and tactical knowledge of the former masters, experience from performed fights, but also a large load of cultural and symbolic knowledge which hides in names the gestures and spiritual dimension of its practice. Similarly to the theatre, Far-Eastern martial arts originate from (or they reflect strong connection with) magic and religious rituals, what can be observed on the example of sumō wrestling. It is possible to formulate here the chain of connections: magic – ritual – dance – theatre, and, further – the cinema and film.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2015, 17; 21-39
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alternative Theatre in Poland after 1989
Autorzy:
Ostrowska, Joanna
Tyszka, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699334.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
alternative theatre
countercultural movement
site specific Theatre Festivals
Opis:
The term “alternative theatre” assumes the conscious adoption of a critical and rebellious attitude against the existing social and political status quo. What is more, it assumes a desire by artists of the theatre to supplant the existing methods of social communication with other, more creative ways, which better contribute to the self-development of individuals who participate in the process. Here, theatrical performance signifies the wish of theatrical artists to change the structure of their contemporaries’ perception and valorisation of the world. Bearing in mind this preliminary assumptions the authors of the article focus on the selected topics: the concept of alternative theatre, the Polish alternative theatre experience as a part of universal countercultural movement, the outdoor and site specific theatre festivals as a tool for social change and the future prospects of the alternative theatre in Poland.
Źródło:
Journal of Applied Cultural Studies; 2016, 2; 57-66
2392-0661
Pojawia się w:
Journal of Applied Cultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papusza – From Traitor to Heroine
Autorzy:
Krzyżanowski, Piotr J.
Wasilewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699336.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
alternative theatre
countercultural movement
site specific Theatre Festivals
Opis:
The authors of the article focus the concept of alternative theatre, the Polish alternative theatre experience as a part of universal countercultural movement, the outdoor and site specific theatre festivals as a tool for social change and the future prospects of the alternative theatre in Poland. The term “alternative theatre” assumes the conscious adoption of a critical andrebellious attitude against the existing social and political status quo. What is more, it assumes a desire by artists of the theatre to supplant the existing methods of social communication with other, more creative ways, which better contribute to the self-development of individuals who participate in the process. Here, theatrical performance signifies the wish of theatrical artists tochange the structure of their contemporaries’ perception and valorisation of the world.
Źródło:
Journal of Applied Cultural Studies; 2016, 2; 67-82
2392-0661
Pojawia się w:
Journal of Applied Cultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uruchomiona Plastyka. Elementy Praktyki i Idei Bauhausu w Działalności i Twórczości Gdańskich Teatrów Niezależnych
Art in Movement. The Elements of the Practice and Ideas of Bauhaus in the Activities and Performances of Gdańsk Independent Theatres
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015443.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
bauhaus
polski teatr współczesny
polski teatr niezależny
taniec
teatr narracji plastycznej
polish contemporary theatre
polish independent theatre
dance
theatre of visual narrative
Opis:
Artykuł jest próbą wskazania w działalności i spektaklach wybranych gdańskich teatrów niezależnych bezpośrednich inspiracji, ale i bardziej odległych analogii do spuścizny Bauhausu m.in. na poziomie organizacyjnym, artystycznym, a także jeśli chodzi o kontekst społeczno-polityczny. Autorka skupia się zarówno na praktyce, jak i ideach, które mogły być świadomie bądź nieświadomie podejmowane przez twórców pierwszych gdańskich teatrów studenckich z lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku i grup działających w kolejnych dekadach, aż po początek dwudziestego pierwszego wieku: Bim-Bomu, Cyrku Rodziny Afanasjeff, Co To, Galerii, Ą, Teatru Ekspresji, Teatru Snów i Teatru Dada von Bzdülöw. Wpływ poszukiwań Bauhausu objawił się najpełniej, przede wszystkim w fascynacji Jerzego Krechowicza, twórcy Teatru Galeria eksperymentami László Moholy-Nagy’a. Na poziomie widowisk, proponowanych przez przywołane tu gdańskie teatry niezależne, pobrzmiewające w nich mniej lub bardziej odległe analogie i nawiązania do poszukiwań scenicznych Bauhausu układają się w dwa przenikające się w realizacjach poszczególnych grup nurty, które autorka omawia – narracji plastycznej i tańca/ruchu. Zasadniczą kwestią wydaje się fakt, że teatr, zarówno w Bauhausie, jak i w pierwszych gdańskich grupach studenckich, był tworzony i zmieniany głównie przez artystów plastyków, a nie przez ludzi teatru. Dla gdańskich teatrów studenckich pierwszego okresu charakterystyczna była właśnie dominacja aspektu plastycznego, wręcz pewna malarskość, co miało się utrzymać później w znacznym stopniu jako pewien rys charakterystyczny gdańskich grup niezależnych. Autorka, przyjmując za Zbigniewem Taranienką, że teatr narracji plastycznej został w pełni stworzony w teorii i zrealizowany w praktyce przez twórców Bauhausu, głównie Oskara Schlemmera i Moholy-Nagy’a, umieszcza gdańskie teatry plastyków na tej linii tradycji poszukiwań scenicznych, w których, jak pisał badacz, „Uruchomiona plastyka pełni (…) nadrzędną funkcję konstrukcyjną i określa treści.” Celem niniejszego szkicu jest wskazanie, jak poszczególne elementy, zbliżone do tych z praktyki i koncepcji formacji stworzonej przez Gropiusa, są obecne w innych odsłonach, innym czasie i miejscu oraz w odmiennych, niesionych przez nie kontekstach, które tekst prezentuje w syntetycznym ujęciu.
This article is an attempt to indicate, in the activities and performances of selected Gdańsk-based independent theatre ensembles, direct inspiration, along with more remote analogies to the legacy of the Bauhaus, in terms of (among other things) organizational and artistic issues, as well as with regard to the sociopolitical context. The author also focuses on practice and on ideas that might, consciously or unconsciously, have been taken up by the founders of the first Gdańsk student theatres of the 1950s and by alternative theatre groups of the subsequent decades, until the beginning of the twenty-first century. The latter include Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff (The Afanasjeff Family Circus), Co To (What’s That), Galeria Ą (Ą Gallery), Teatr Ekspresji (Theatre of Expression), Teatr Snów (The Theatre of Dreams) and Teatr Dada von Bzdülöw (The Dada von Bzdülöw Theatre). The influence of the artistic research of the Bauhaus was most entirely revealed, above all, in the fascination of Jerzy Krechowicz, the founder of Teatr Galeria, with the experiments of László Moholy-Nagy. With regard to the performances that were proposed by the independent Gdańsk theaters mentioned above, their more or less distant analogies and references to Bauhaus's stage experiments form two strands, which intertwine in the activity of individual groups, namely that of visual narrative and that of dance/movement – these are discussed by the present author. What appears to be the main issue is the fact that in the Bauhaus as well as in the first university student groups in Gdańsk, this theatre was created and transformed mainly by visual artists and not by “theatre people”. What was characteristic for the Gdańsk student theatres of the first period was this dominance of visual art, even a certain pictoriality, which remained to a large extent as a characteristic feature of independent groups from Gdańsk. With the assumption (after ZbigniewTaranienko) that the theatre of visual narrative was entirely created in theory and realized in practice by the artists of the Bauhaus, mainly by Oskar Schlemmer and by Moholy-Nagy, the author situates Gdańsk theatres within such a tradition of theatrical experimentation, in which "The art in movement fulfills (...) the superior structural function and determines the content." The purpose of this text is to demonstrate how individual elements, similar to those of the practice and of Gropius’s concept of formation are visible in various scenes, in different times and places, and in other contexts, which this text demonstrates in a concise manner.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 35-41
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski krytyk teatralny Andrzej Wirth – mistrz przemieszczania się i jego rola w kształtowaniu nowego oblicza teatru w Niemczech
Polish theatre critic Andrzej Wirth – a master of movement and his role in shaping the new face of theatre in Germany
Autorzy:
Mirecka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731324.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Andrzej Wirth
dramat XX wieku
teatrologia stosowana
emigracja
20th century drama
applied theatre studies
emigration
Opis:
Andrzej Wirth, a 20th century Polish essayist, philosopher and theatre critic, is one of the often forgotten theatre and drama scholars in Poland, perhaps due to his long life in exile. A recognized expert in theatre studies and philosophy, he has lectured at many universities around the world, especially in the United States and Europe. He gained particular recognition as the founder and director of the Institute for Applied Theatre Studies at the University of Giessen in Germany. The aim of this article is to introduce Wirth’s personality, outline his life between cultures and highlight his importance for the development of theatre studies in Germany, as well as his great contribution to the promotion of Polish literature in Germany in the mid-20th century. Andrzej Wirth’s life was beyond borders and divisions, although with a particular attachment to the culture of his homeland and Germany; he was rooted in childhood memories and a desire for theatre as a liberated art in an age of evolving media technologies.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2022, 22; 173-184
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Student to ma klawe życie – o mitologizacji teatralnego ruchu studenckiego
Student has a cool life – about the mythologization of theatrical student movement
Autorzy:
Nowicka-Zagórów, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339615.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
kultura studencka
teatry studenckie
teatr rąk Co To
Bim-Bom
Cyrk Rodziny Afanasjeff
pokolenie
przeżycie pokoleniowe
PRL
Student culture
student theatres
hand theatre Co To
generation
generational experience
Opis:
Historia funkcjonowania teatrów studenckich Wybrzeża, stanowiących jeden z najwybitniejszych przykładów osiągnięć kultury studenckiej lat 50. i 60. XX wieku, choć zdaje się już dobrze rozpoznana, rzadko podlega rzetelnej analizie i krytycznemu namysłowi. W artykule podjęto próbę oglądu zmitologizowanego momentu rozkwitu kultury studenckiej PRL-u ze współczesnej perspektywy, skonfrontowania go z obecnymi przekonaniami na temat życia studenckiego. W tekście wykorzystano wspomnienia aktorów, współtwórców i przyjaciół teatrów Co To, Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff, pochodzące z zapisu bezpośrednich rozmów oraz publikacji o charakterze wspomnieniowym, a także tezy artykułów i rozpraw naświetlających konteksty kultury studenckiej PRL-u. Zaakcentowano także symplifikację historii teatrów studenckich w dominującej narracji opierającej się na anegdotycznym, mitologizującym ujęciu epoki teatrów studenckich.
The history of functioning of student theatres of the Coast, that are one of the most outstanding examples of student culture achievements in 1950s and 1960s, although seems to be well-known, is rarely a subject to reliable analysis and critical reflection. The article attempts to view the mythologized moment of the prosperity of the student culture in the PRL from a modern perspective, confronting it with a current beliefs about student life. In the text memories of actors are used as well as those of co-creators and friends of the theatres ‘Co to’, ’Bim-Bom’, ‘Cyrk Rodziny Afanasjeff’, all derived from the direct conversation and memoirs as well as thesis articles and dissertations highlighting the contexts of the student culture of the PRL. The text emphasizes the simplification of student theatres history in the dominant narrative based on anecdotal, mythologizing view of the era of student theatres.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2018, 2(5); 147-157
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies