Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Szczepanik, Andrzej" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Sclerotherapy of esophageal varices in severe hemophilia a patient and high titer inhibitor – case report
    Autorzy:
    Szczepanik, Andrzej
    Dąbrwski, Wojciech
    Szczepaniak, Anna
    Pielaciński, Konrad
    Jaśkowiak, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394398.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    hemophilia
    inhibitor
    esophageal varices
    injection sclerotherapy
    aPCC
    rFVIIa
    Opis:
    In cirrhotic hemophilia patients bleeding from esophageal varices is a serious clinical condition due to congenital deficiency of clotting factors VIII or IX, decreased prothrombin synthesis and hypersplenic thrombocytopenia. In hemophiliac with high-titer inhibitor bypassing therapy is required with activated prothrombin complex concentrates (aPCC) or recombinant activated coagulation factor VII (rFVIIa). Doses and duration treatment with these agents following endoscopic treatment of esophageal varices have not been yet established. Authors report the first case of a severe hemophilia A patient with high titer inhibitor (40 BU) treated with repeated injection sclerotherapy. The patient was admitted with symptoms of massive esophageal variceal hemorrhage ceased with emergency sclerotherapy. Bypassing therapy was administered with aPCC at initial dose of 72.5 U/kg and then with average daily dose of 162 U/kg through 5 days. To achieved a total eradication of esophageal varices the patient was then subjected to four elective sclerotherapy procedures. Two were covered by aPCC with daily dose of 120 U/kg and 145 U/kg for 4 and 3 days respectively and the following two procedures were covered by rFVIIa with the initial dose of 116 µg/kg and the next doses of 87 µg/kg administered every 3 hours in procedure day and every 4 hours on the next two days. During all procedures excellent hemostasis was achieved and no hemorrhagic or thromboembolic complications were observed. Bypassing regimen therapy with aPCC and rFVIIa we applied have been shown to be safe and effective in this patient subjected to sclerotherapy procedures.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 9; 464-468
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ropnie śledziony jako powikłanie infekcyjne po implantacji urządzenia wspomagającego lewą komorę serca – opis przypadku
    Autorzy:
    Gajda, Sławomir
    Szczepanik, Anna M
    Religa, Grzegorz
    Misiak, Andrzej
    Szczepanik, Andrzej B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393519.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ropień śledziony
    splenektomia
    urządzenie wspomagające lewą komorę serca
    zakażenie
    Opis:
    Mechaniczne wspomaganie lewej komory serca jest jedną z nowoczesnych metod leczenia chorych z zaawansowaną niewydolnością serca. Stosuje się ją jako pomost do transplantacji serca lub nawet jako terapię definitywną. Metoda ta – pomimo stosowania profilaktyki – jest jednak obciążona dużym ryzykiem powikłań: krwotocznych, zakrzepowych i infekcyjnych. W piśmiennictwie nie opisano dotąd ropni śledziony jako powikłania infekcyjnego po wszczepieniu urządzenia wspomagającego mechanicznie lewą komorę serca. Autorzy przedstawiają pacjenta z zaawansowaną niewydolnością lewokomorową serca (NYHA II/III), nadciśnieniem płucnym i arytmią po implantacji pompy HeartWare®, wspomagającą mechanicznie lewą komorę serca, z jednoczesną plastyką zastawki trójdzielnej jako pomostu do przeszczepienia serca. W ciągu dwóch lat po wszczepieniu urządzenia pacjent przebył trzykrotnie zakażenie skóry MRSA w miejscu wyjścia kaniuli łączącej sztuczną komorę z jednostką zewnętrzną. Zakażenia były powikłane sepsą, a chory był leczony antybiotykami o szerokim spektrum działania. Kilka miesięcy później w badaniu TK jamy brzusznej stwierdzono dwa ropnie śledziony, pacjenta zakwalifikowano do splenektomii w Instytucie Hematologii. Wykonano otwartą splenektomię, stosując terapię antykoagulacyjną w pełnych dawkach przy zastosowaniu heparyny niefrakcjonowanej (HNF) we wlewie ciągłym. Przebieg śródoperacyjny i pooperacyjny był niepowikłany. Leczenie HNF kontynuowano przez 6 dni po operacji, w 4. dobie po operacji włączono ponownie antykoagulację doustną. Pacjent został wypisany w 7. dobie po zabiegu z raną zagojoną przez rychłozrost. Otwarta splenektomia, wykonana przy zastosowaniu antykoaguacji w pełnych dawkach leczniczych, okazała się skuteczną i definitywną metodą leczenia przebiegającą bez żadnych powikłań.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 61-65
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Splenic abcesses as infectious complication following implantation of left ventricular asssist device - case report
    Autorzy:
    Gajda, Sławomir
    Szczepanik, Anna M
    Religa, Grzegorz
    Misiak, Andrzej
    Szczepanik, Andrzej B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393452.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    splenic abscesses
    splenectomy
    left ventricular assist device (LVAD)
    infection
    Opis:
    Left ventricular assist device (LVAD) is one of the modern management therapies in patients with advanced heart failure, and it serves as a bridge to heart transplantation or even as destination therapy. However, it is burdened with a high risk of thromboembolic, hemorrhagic, and infectious complications despite prophylactic management. Splenic abscesses, as septic complications following implantation of mechanical ventricular support, have not yet been described in the literature. We report of a patient with severe left ventricular insufficiency (NYHA II/III), pulmonary hypertension, and arrhythmia who underwent implantation of the Heart Ware® pump for left ventricular support with simultaneous tricuspidvalvoplasty, as a bridge therapy to heart transplantation. During two years after LVAD implantation, the patient had three MRSA skin infections, localized at the exit site of the drive-line connecting the artificial ventricle with external unit, that were complicated by sepsis and treated with broad-spectrum antibiotics. A few months later, abdominal CT revealed two abscesses in the spleen, and the patient was qualified for splenectomy. Open splenectomy was performed under full-dose anticoagulant therapy with continuous intravenous infusions of unfractionated heparin (UFH). The intra- and postoperative course was uneventful. UFH therapy was continued for 6 days, and oral anticoagulation was re-administered on day 4 after surgery. The patient was discharged on day 7 after surgery with primary healed wound. Open splenectomy, performed with full-dose anticoagulant therapy, proved to be an effective and definitive method of treatment without any complications.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 61-65
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie chirurgiczne chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII – badanie jednoośrodkowe
    Autorzy:
    Szczepanik, Andrzej
    Wiszniewski, Adam
    Oses-Szczepanik, Anna M
    Dąbrowski, Wojciech
    Pielaciński, Konrad
    Misiak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392901.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    wrodzony niedobór czynnika VII
    chirurgia
    rekombinowany aktywny czynnik VII
    Opis:
    Wstęp: Wrodzony niedobór czynnika VII jest rzadką, dziedziczoną recesywnie skazą krwotoczną. Leczenie operacyjne bez należytej korekcji skazy obarczone jest ryzykiem powikłań krwotocznych. Cel: Celem pracy jest ocena wyników leczenia operacyjnego chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII oraz określenie skuteczności i bezpieczeństwa rekombinowanego aktywnego czynnika VII (rFVIIa) w zabezpieczeniu hemostazy okołooperacyjnej w zastosowanych przez nas dwóch schematach leczenia substytucyjnego. Materiał i metody: W latach 2002–2017 22 chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII zostało poddanych leczeniu operacyjnemu. Jako leczenie substytucyjne zastosowano rFVIIa w dwóch schematach. U 15 chorych z aktywnością czynnika VII <10% normy wstrzykiwano w dniu operacji rFVIIa w dawce 30 µg/kg mc. co 12 godzin, w 1. dobie pooperacyjnej 15 µg/kg mc. co 12 godzin, zaś w następnych dobach – 15 µg/kg mc. co 24 godziny. U 7 chorych z aktywnością czynnika VII w granicach 10–25% normy w dniu operacji i 1. dobie pooperacyjnej stosowano rFVIIa w dawce 15 µg/kg mc. co 12 godzin, a w następnych dobach taką samą dawkę co 24 godziny. Leczenie prowadzono przez 4–10 dni. Wyniki: U 22 chorych wykonano 26 operacji, z czego u 15 chorych z niedoborem czynnika VII <10% normy 17 operacji i u 7 chorych z niedoborem czynnika VII 10–25% normy 9 operacji. Wykonano 9 cholecystektomii (8 laparoskopowych, 1 otwartą), 7 strumektomii, 2 laparotomie zwiadowcze, 1 hemikolektomię lewostronną, 1 proktokolektomię totalną, 3 operacje przepuklin pachwinowych oraz 3 operacje wycięcia żylaków kończyn dolnych. U jednego chorego z aktywnością czynnika VII 9% śródoperacyjnie stwierdzono skazowe krwawienie wymagające dodatkowej dawki rFVIIa. U pozostałych chorych spostrzegano prawidłową hemostazę śródoperacyjną, nie obserwowano też żadnych krwotocznych powikłań pooperacyjnych. U chorych z aktywnością czynnika VII <10% średnia dawka dobowa rFVIIa wynosiła 31,3 (zakres 20–56) µg/kg mc., całkowita dawka dobowa – 186 (136–303) µg/kg mc., całkowita dawka rFVIIa – 15,2 (12–112) mg. U chorych z aktywnością czynnika VII 10–25% ilości rFVIIa wynosiły odpowiednio: 21,2 (15–31) i 117 (46–271) µg/kg mc. oraz 9,1 (6–17) mg. Wnioski: Operacje u chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII mogą być przeprowadzane skutecznie i bezpiecznie przy zastosowaniu rFVIIa jako leczenia substytucyjnego zabezpieczającego hemostazę okołooperacyjną.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 1-5
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Surgery in patients with congenital factor VII deficiency - a single center study
    Autorzy:
    Szczepanik, Andrzej
    Wiszniewski, Adam
    Oses-Szczepanik, Anna M
    Dąbrowski, Wojciech
    Pielaciński, Konrad
    Misiak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392897.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    congenital factor VII deficiency
    surgery
    recombinant activated factor VII
    Opis:
    Introduction: Congenital factor VIII deficiency is a rare hemorrhagic disorder inherited in an autosomal recessive pattern. Surgical treatment with insufficient diathesis correction is burdened with a high risk of bleeding complications. The aim of the study was to evaluate the surgical outcome in patients with congenital factor VII deficiency and assessment of the efficacy and safety of recombinant activated factor VII (rFVIIa) used for perioperative hemostatic coverage in our two schemas of substitutive therapy. Material and methods: In the years 2002-2017 a total of 22 patients with congenital factor VII deficiency were subjected to surgery. Substitution therapy relied on rFVIIa used in two schemas. One involved 15 patients with factor VII activity of <10% of normal value who were injected rFVIIa at a dose of 30 μg/kg b.w. every 12 hours on surgery day, 15 μg/kg b.w. every 12 hours on the first postoperative day and 15 μg/kg b.w. every 24 hours on the following days. The second schema involved 7 patients with factor VII activity of 10-25% of normal value who were given rFVIIa at a dose of 15 μg/kg b.w. every 12 hours on surgery day and the first postoperative day; then the same dose was administered every 24 hours on consecutive days. The treatment continued for 4-10 days. Results: In 22 patients a total of 26 surgeries were performed; 17 surgeries in 15 patients with factor VII <10% of normal and 9 in 7 patients with factor VII deficiency of 10-25% of normal. The surgeries included: 9 cholecystectomies (8 laparoscopic, 1 open), 7 thyroidectomy procedures, 2 exploratory laparotomies, 1 left hemicolectomy, 1 total proctocolectomy, 3 inguinal hernia repairs and 3 excisions of varicose veins. One patient with factor VII activity of 9% required an additional dose of rFVIIa in the intraoperative period due to diathesis bleeding. Intraoperative hemostasis was normal for all other patients; no postoperative hemorrhagic complications were reported. In patients with FVII activity <10% average daily dose of rFVIIa was 31.3 (range 20-56) μg/kg b.w., total daily dose 186 (136-303) µg/kg b.w., total dose of rFVIIa - 15.2 (12-112) mg. In patients with FVII activity 10-25% the doses were 21.2 (15-31), 117 (46-271) µg/kg b.w. and 9.1 (6-17) mg respectively.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 1-5
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sclerotherapy of esophageal varices in hemophilia patients with liver cirrhosis – a prospective, controlled clinical study
    Autorzy:
    Szczepanik, Andrzej B
    Pielaciński, Konrad
    Oses-Szczepanik, Anna M
    Huszcza, Sławomir
    Misiak, Andrzej
    Dąbrowski, Wojciech P
    Gajda, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392541.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    hemophilia
    esophageal varices
    bleeding
    endoscopic sclerotherapy
    liver cirrhosis
    Opis:
    Introduction: Bleeding from esophageal varices is a serious clinical condition in hemophilia patients due to congenital deficiency or lack of clotting factors VIII (in hemophilia A) and IX (in hemophilia B), decreased clotting factor II, VII, IX, X synthesis in the course of chronic liver disease and hipersplenic thrombocytopenia. The aim of this study was to assess the efficacy and safety of endoscopic sclerotherapy in acute esophageal variceal bleeding and in secondary prophylaxis of hemorrhage. The aim was also to investigate the optimal activity of deficiency factors VIII or IX and duration of replacement therapy required to ensure proper hemostasis after sclerotherapy procedures. Material and methods: 22 hemophilia patients (A-19, B-4) with coexistent liver cirrhosis and active esophageal variceal bleeding treated with endoscopic sclerotherapy were subjected to prospective analysis. The patients who survived were qualified to repeated sclerotherapy procedures every 3 weeks within secondary prophylaxis of bleeding (investigated group). A 3-day substitution therapy enhanced the infusion of the deficient or lacking factor in doses allowing to reach 80-100% of normal value activity of factor VIII on the 1st day and 60-80% in the next two days. The desired activity of factor IX was 60-80% and 40-60% respectively. The control group consisted of 20 non-hemophiliac patients with liver cirrhosis comparable in terms of age, sex, stage of advancement of liver cirrhosis, who underwent the same medical proceedings as the investigated group. Results: Active esophageal bleeding was stopped in 21 of 22 (95%) hemophilia patients. Complications were observed in 3 patients; 2 patients died. The rate of hemostasis, complications and deaths in the control group were comparable and no statistical differences were found. In hemophilia patients subjected to secondary prophylaxis of hemorrhage, in 18 of 20 (80%), complete eradication of esophageal varices was achieved after 4 to 7 sclerotherapy procedures in 1 patient (average 5.4). Recurrent bleeding was observed in 15% of patients, complication in 20%; 1 patient died. Time lapse from bleeding to eradication was 12-21 weeks (average 15.2). In the control group the rate of variceal eradication, complication and deaths was comparable and no statistical differences were found. The usage of factor VIII concentrates was as follows: in hemophilia A, in a severe form - 80.9 U/kg b.w./day, in hemophilia A in a severe form with an inhibitor <5 BU – 95.2 U/kg b.w./day, in mild form – 64.2 U/kg b.w./day and in severe hemophilia B – 91.6 U/kg b.w./day. Conclusions: Sclerotherapy is an effective method in the management of esophageal variceal bleeding in hemophilia patients. It is also effective for total eradication of varices when applied as a secondary prophylaxis of hemorrhage. In our opinion, a 3-day replacement therapy at the applied doses is sufficient to ensure hemostasis and avoid bleeding complications.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 29-34
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skleroterapia żylaków przełyku u chorych na hemofilię z marskością wątroby – prospektywne, kontrolowane badanie kliniczne
    Autorzy:
    Szczepanik, Andrzej B
    Pielaciński, Konrad
    Oses-Szczepanik, Anna M
    Huszcza, Sławomir
    Misiak, Andrzej
    Dąbrowski, Wojciech P
    Gajda, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392565.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    hemofilia
    żylaki przełyku
    krwawienie
    endoskopowa skleroterapia
    marskość wątroby
    Opis:
    Wstęp: Krwotok z żylaków przełyku u chorych na hemofilię jest niezwykle groźny ze względu na wrodzony niedobór lub brak czynników krzepnięcia VIII (w hemofilii A) lub IX (w hemofilii B), obniżoną syntezę czynników krzepnięcia II,VII, IX, X w przebiegu przewlekłej choroby wątroby oraz małopłytkowość hiperspleniczną. Cel: Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa endoskopowej skleroterapii w ostrym krwotoku z żylaków przełyku oraz w profilaktyce wtórnej krwotoku, jak też określenie optymalnej aktywności niedoborowych czynników krzepnięcia i czasu stosowania leczenia substytucyjnego pozwalających na zapewnienia hemostazy po zabiegach skleroterapii. Materiał i metody: Prospektywnej analizie poddano 22 chorych na hemofilię (A-19, B-3) ze współistniejącą marskością wątroby i czynnym krwotokiem z żylaków przełyku, u których wykonano skleroterapię. Chorych, którzy przeżyli, zakwalifikowano do powtarzanych co 3 tygodnie zabiegów skleroterapii w ramach wtórnej profilaktyki krwotoku (grupa badana). Leczenie substytucyjne stosowano przez 3 doby. Polegało ono na przetaczaniu brakującego czynnika w takich dawkach, aby aktywność czynnika VIII wynosiła 80–100% normy w 1. dobie i 60–80% w 2.-3. dobie, zaś czynnika IX odpowiednio 60–80% i 40–60%. Grupę kontrolną stanowiło 20 chorych z marskością wątroby bez hemofilii, porównywalnych pod względem wieku, płci, stopnia zaawansowania marskości wątroby, którzy zostali poddani analogicznemu postępowaniu leczniczemu. Wyniki: Zatrzymanie krwotoku uzyskano u 21 z 22 chorych na hemofilię (95%). Powikłania stwierdzono u 3 chorych, 2 chorych zmarło. W grupie kontrolnej odsetek hemostazy, powikłań i zgonów nie wykazywał statystycznie istotnych różnic w porównaniu z grupą badaną. U 18 z 20 (80%) chorych na hemofilię poddanych wtórnej profilaktyce krwotoku uzyskano całkowitą eradykację żylaków po wykonaniu od 4 do 7 zabiegów obliteracji (średnio 5,4). Nawroty krwawień zanotowano u 15% pacjentów, powikłania u 20%; jeden chory zmarł. Czas od wystąpienia krwotoku do uzyskania eradykacji wynosił 12–21 tygodni (średnio 15,2). Wyniki w grupie kontrolnej nie wykazywały statystycznie istotnych różnic w porównaniu z grupą badaną. Zużycie koncentratów czynnika VIII wyniosło: w hemofilii A, w postaci ciężkiej – 80,9 j/kg/dobę, w hemofilii A z inhibitorem <5 BU – 95,2 j/kg/dobę, w łagodnej – 64,2 j/kg/dobę, zaś w hemofilii B ciężkiej – 91,6 j/kg/dobę. Wnioski: Skleroterapia jest skuteczną metodą zatrzymania krwotoku z żylaków przełyku u chorych na hemofilię i zlikwidowania żylaków w ramach wtórnej profilaktyki krwotoku. Trzydniowe leczenie substytucyjne w zastosowanych przez nas dawkach jest wystarczające do zapewnienia hemostaty i uniknięcia powikłań krwotocznych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 29-34
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plany polskiej strategii obronnej
    Autorzy:
    Suchcitz, Andrzej (1959- ).
    Powiązania:
    Napaść sowiecka i okupacja polskich Ziem Wschodnich: (wrzesień 1939): praca zbiorowa pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie Warszawa ; Wrocław, 1989 S. 24-37
    Współwytwórcy:
    Jasnowski, Józef (1906-2009). Redakcja
    Szczepanik, Edward (1915-2005). Redakcja
    Data publikacji:
    1989
    Tematy:
    Sztab Generalny Wojska Polskiego
    Władza wojskowa Polska 1918-1939 r.
    Strategia obronna Polska 1918-1939 r.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Ballistic tests of double-based propelling charges with different carbon black content
    Badania balistyczne nitroglicerynowych ładunków napędowych z różną zawartością sadzy
    Autorzy:
    Motyl, Krzysztof
    Zygmunt, Bogdan
    Cholewiak, Andrzej
    Szczepanik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1075854.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
    Tematy:
    double base propellant
    carbon black
    ballistic parameters
    paliwo nitroglicerynowe
    sadza
    parametry balistyczne
    Opis:
    Głównymi składnikami nitroglicerynowych paliw rakietowych są nitroceluloza i nitrogliceryna stanowiące do 95% masy. Obowiązkowym składnikiem jest również stabilizator trwałości chemicznej, zwykle centralit, w ilości kilku procent. Częstym składnikiem jest niskotopliwy dinitrotoluen (mieszanina izomerów) w ilości około 10%. Wymienione składniki w procesie technologicznym ulegają homogenizacji tworząc jednorodny stały żel o właściwościach termoplastycznych. Składnikami o zawartości do 3% są modyfikatory prędkości palenia, zwykle sole i tlenki metali ciężkich jak Pb, Cu, Cr. W pracy zbadano wpływ zawartości sadzy, składnika o najmniejszej zawartości w paliwie, stanowiącego poniżej 1% masy paliwa rakietowego. Wykazano eksperymentalnie na przykładzie ładunku wykonanego z wysokokalorycznego paliwa nitroglicerynowego, że zawartość sadzy w paliwie wywiera silny wpływ na prędkość palenia ładunku w komorze silnika rakietowego.
    Źródło:
    Materiały Wysokoenergetyczne; 2020, 12, 2; 73-80
    2083-0165
    Pojawia się w:
    Materiały Wysokoenergetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies