Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sprawcy przemocy" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-16 z 16
Tytuł:
Sprawcy przemocy motywowanej uprzedzeniami wobec cudzoziemców
Autorzy:
Klaus, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788423.pdf
Data publikacji:
2021-06-22
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
przestępstwa motywowane uprzedzeniami
przemoc na tle uprzedzeń
przemoc przeciw cudzoziemcom
sprawcy przemocy motywowanej uprzedzeniami
bias crimes
biased violence
violence against immigrants
perpetrators of bias crimes
Opis:
The level of biases and xenophobic attitudes in a society is influenced mostly by the fear towards immigrants and their influx instead of the real number of immigrants residing in a particular country. That’s why the level of bias towards the Others is much higher in homogeneous societies. The results of Polish opinion polls research on bias attitudes of our society towards Muslims or immigrants echo these findings. In the criminological research we find strong relations between xenophobic attitudes of the family of the perpetrator and acts of bias violence committed by the latter. Biased crimes are usually committed by young males (under 25 years old), and the main motivation of their actions is either thrill (usually connected with the consumption of alcohol) or specifically understood defence of their community from the Others and their presence. An important factor of the perpetrators’ behaviour is also the conviction that no one will stand up for the victims, neither the police, nor the society.
Na poziom uprzedzeń i ksenofobii w społeczeństwach wpływa nie tyle liczba imigrantów, którzy mieszkają w danym kraju, a raczej poczucie zagrożenia, jakie panuje w danym społeczeństwie przed napływem imigrantów. Stąd poziom uprzedzeń jest wyższy w tych społeczeństwach, które są bardziej homogeniczne. Potwierdzają to wyniki badań nad polskimi uprzedzeniami w stosunku do muzułmanów czy ogólnie wobec imigrantów. Badania kryminologiczne pokazują silny związek między ksenofobicznymi postawami rodziny sprawców a popełnianiem przez nich czynów na tle uprzedzeń. Sprawcami tych czynów są przede wszystkim działający w grupie młodzi mężczyźni (poniżej 25 lat), a podstawowymi motywacjami ich czynów jest poszukiwanie wrażeń (połączone ze spożyciem alkoholu) czy też specyficznie rozumiana próba ochrony społeczeństwa przed napływem Obcych. Ważnym motorem działań sprawców jest także przekonanie, że za pokrzywdzonymi nikt się nie ujmie – ani policja, ani społeczeństwo. The level of biases and xenophobic attitudes in a society is influenced mostly by the fear towards immigrants and their influx instead of the real number of immigrants residing in a particular country. That’s why the level of bias towards the Others is much higher in homogeneous societies. The results of Polish opinion polls research on bias attitudes of our society towards Muslims or immigrants echo these findings. In the criminological research we find strong relations between xenophobic attitudes of the family of the perpetrator and acts of bias violence committed by the latter. Biased crimes are usually committed by young males (under 25 years old), and the main motivation of their actions is either thrill (usually connected with the consumption of alcohol) or specifically understood defence of their community from the Others and their presence. An important factor of the perpetrators’ behaviour is also the conviction that no one will stand up for the victims, neither the police, nor the society.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2016, 23; 57-78
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isolation instruments applied to the perpetrator of domestic violence
Instrumenty izolacyjne stosowane wobec sprawcy przemocy w rodzinie
Autorzy:
Kurniewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788444.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
przemoc
rodzina
izolacja
ofiara przemocy
sprawca przemocy
środki zapobiegawcze
aresztowanie
dozór Policji
nakaz opuszczenia lokalu
order to leave the premises
violence
family
isolation
victim of violence
perpetrator of violence
preventive measures
police supervision
arrest
Opis:
One of the most important legal aspects of counteracting domestic violence in ensuring protection and safety of victims is to isolate the perpetrator from them. Until recently, it was believed that the state should provide shelter for victims where they could find help and continue their lives  away  from  the  aggressor.  Currently,  it  is  increasingly  said  that  the  perpetrator  should leave the common home, and the state authorities should have tools to isolate the perpetrator from the victim. The current catalog of criminal process tools to counteract violence, as well as the civil order to leave the premises, can be successfully used to quickly and effectively separate perpetrators of domestic violence from those affected by their actions. In practice, they are used too rarely or inadequately to circumstances, which makes the aid ineffective. In addition, the approach of representatives of bodies implementing tasks in the field of counteracting the phenomenon of domestic violence is burdened with numerous stereotypes, the methods often used are used as templates and unsuitable for the needs of victims. The attitude of the authorities translates directly into actions taken by them in the area of abandoning certain procedural acts, delay implementation and the manner and scope of safeguarding the interests of victims of domestic violence. In conclusion, it is worth noting that the introduction of new legal regulations will not affect the improvement of the safety of victims of violence if the available instruments are not used in practice.
Jednym z najważniejszych prawnych aspektów przeciwdziałania przemocy w rodzinie w zakresie zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa ofarom jest odizolowanie od nich sprawcy. Do niedawna uważano, że państwo powinno zapewnić ofarom schroniska, do których mogłyby trafć w celu zapewnienia pomocy i kontynuowania życia z dala od agresora. Obecnie, coraz częściej mówi się o tym, że to sprawca powinien opuścić wspólny dom, a organy państwa powinny dysponować narzędziami służącymi do odizolowania sprawcy od ofary. Obecny katalog karnoprocesowych narzędzi przeciwdziałania przemocy, jak i cywilny nakaz opuszczenia lokalu z powodzeniem mogą być wykorzystane do szybkiego i skutecznego oddzielenia sprawców przemocy w rodzinie od osób dotkniętych skutkami ich działań. W praktyce są one stosowane zbyt rzadko bądź nieadekwatnie do okoliczności, co sprawia, że pomoc staje się nieskuteczna oraz nieefektywna. Poza tym podejście przedstawicieli organów realizujących zadania z zakresu przeciwdziałania zjawisku przemocy w rodzinie jest obarczone licznymi stereotypami, stosowane metody są szablonowe i niedostosowane do potrzeb ofar. Nastawienie organów przekłada się bezpośrednio na podejmowane przez nich działania w zakresie zaniechania dokonania określonych czynności procesowych, zwłokę w ich podejmowaniu czy też sposób i zakres zabezpieczenia interesów ofiar przemocy w rodzinie. Na zakończenie warto podkreślić, że wprowadzenie nowych uregulowań prawnych nie będzie miało wpływu na poprawę bezpieczeństwa ofiar przemocy, jeżeli dostępne instrumenty nie będą stosowane w praktyce.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2018, 25; 148-163
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Programy oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla sprawców przemocy w rodzinie – teoria i praktyka
Autorzy:
Justyna, Czerwińska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893339.pdf
Data publikacji:
2018-11-14
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
programy oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych
sprawcy przemocy
przemoc w rodzinie
Opis:
Artykuł stanowi o teoretycznych i praktycznych aspektach programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie. Powstał on na podstawie wyników badań przeprowadzonych przez autorkę w 2015 r. na potrzeby pracy magisterskiej pt. „Sprawcy przemocy w rodzinie – kim są i jak im pomagać? Studium teoretyczno-empiryczne na podstawie programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych w woj. śląskim”, której promotorem był prof. dr hab. Jacek Wódz. Artykuł obejmuje: wprowadzenie w tematykę, krótki opis metodologii badań, wybrane wyniki wraz z interpretacjami oraz podsumowanie.
Źródło:
Praca Socjalna; 2018, 33(3); 85-99
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dręczenie rówieśnicze jako przedmiot analiz nastolatków. Perspektywa uczniów identyfikowanych przez rówieśników jako sprawcy przemocy, ofiary i uczniowie prospołeczni
Autorzy:
Aleksandra, Tłuściak-Deliowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896471.pdf
Data publikacji:
2019-01-02
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
dręczenie rówieśnicze
adolescencja
grupa rówieśnicza
status społeczny
role w grupie
wywiady fokusowe
Opis:
W artykule zaprezentowano fragment materiału empirycznego zgromadzonego w ramach realizacji projektu badawczego, którego celem było poznanie postrzegania i rozumienia problemu dręczenia rówieśniczego z perspektywy uczniów. Oprócz tego w projekcie założono eksplorację społecznego kontekstu klasy szkolnej, ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania ról uczniów w klasie oraz ich pozycji (statusu) w grupie rówieśniczej. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem różnych metod i technik strategii ilościowej i jakościowej. W artykule przedstawiono fragment materiału z dwóch klas szkoły gimnazjalnej. Zaprezentowano charakterystykę struktury społecznej analizowanych klas oraz dokonano analizy wywiadów fokusowych przeprowadzonych w trzech grupach uczniów, którzy na podstawie nominacji rówieśników zostali zidentyfikowani jako sprawcy, ofiary oraz uczniowie prospołeczni. Rozpatrywano sposób rozumienia przez młodzież różnych zachowań składających się na dręczenie rówieśnicze, zachowania świadków i ich uwarunkowania, identyfikację z różnymi rolami uczestników dręczenia oraz możliwe strategie rozwiązania przedstawionych problemów. Zaprezentowane w artykule wyniki dokumentują specyfikę, ale także, pomimo wielu podobieństw, odmienność perspektywy uczniów różniących się między sobą rolami w grupie rówieśniczej i statusem socjometrycznym.
Źródło:
Psychologia Wychowawcza; 2018, 56(14); 77-92
0033-2860
Pojawia się w:
Psychologia Wychowawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawcy przemocy domowej – próba oceny prowadzonych oddziaływań penitencjarnych z perspektywy antydyskryminacyjnej
Domestic Violence Perpetrators – Evaluation of Penitentiary Work From The Antidiscrimination Perspective
Autorzy:
Jankowska-Guściora, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521015.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
przemoc domowa
sprawca przemocy domowej
oddziaływania penitencjarne
domestic violence
perpetrator of domestic violence
penitentiary work
Opis:
Zjawisko przemocy domowej związane jest z płcią, bowiem to kobiety w zdecydowanej większości są osobami doświadczającymi tego konsekwencji. Z uwagi na wielowymiarowe podejście do problematyki funkcjonowania rodziny trwają poszukiwania skutecznych metod przeciwdziałania przemocy domowej. Niezależnie jednak od sposobu rozumienia zjawiska wydaje się, że praca ze sprawcą przemocy prowadząca do jego zmiany, jest najlepszą formą ochrony ofiar przed kolejnymi aktami przemocy. Celem artykułu jest ukazanie pracy penitencjarnej podejmowanej wobec sprawcy przemocy domowej ze jednoczesnym zweryfikowaniem prowadzonych oddziaływań w perspektywie przeciwdziałania dyskryminacji ze względu na płeć.
The phenomenon of domestic violence is related to sex, as in the majority of cases it is women who suffer the consequences of it. Due to the multidimensional approach to the matter of a family functioning the ongoing search for effective methods of prevention of domestic violence remains. Regardless of the way the phenomenon is understood, it seems that the work with the perpetrator of violence leading to the change is the best way to protect the victims from further violence. The purpose of this article is to present the penitentiary work undertaken against the perpetrator of domestic violence while verifying the interactions conducted to prevent discrimination on the grounds of sex.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2016, 8, 1 "Rozwiązania antydyskryminacyjne w edukacji formalnej"; 117-125
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczne aspekty badania przemocy seksualnej
Ethical aspects of sexual violence research
Autorzy:
Izdebski, Zbigniew
Łukaszek, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201209.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
etyka badań
przemoc seksualna
ofiary
sprawcy przemocy seksualnej
research ethics
sexual violence
victims
sexual violence perpetrators
Opis:
Artykuł odnosi się do etyki badań przemocy seksualnej. Zagadnienia te ujęte są w różnych kodeksach, ale ich rozproszenie oraz kierowanie do poszczególnych grup zawodowych powoduje brak szerszego ujęcia problemu. Stwierdzono, że nieetyczne jest rezygnowanie z podejmowania badań dotyczących przemocy seksualnej, ponieważ brak wniosków z rzetelnych diagnoz uniemożliwia niesienie skutecznej pomocy. Nieetyczne jest także realizowanie badań bez dokładnego respektowania zasad etycznych. Należy dołożyć wszelkich starań, aby osoby badane czuły się traktowane podmiotowo: udzielić pełnej i prawdziwej informacji o badaniu (celach, przedmiocie, przebiegu, zagrożeniach), zadbać o dobrowolną oraz świadomą zgodę, zagwarantować anonimowość badanych i poufność wypowiedzi, a także minimalizować ryzyko negatywnych skutków badania. Trzeba dążyć do osiągnięcia przez badanych korzyści: przerwania przemocy, uzyskania dostępu do informacji i interwencji. Organizujący badania są odpowiedzialni za współpracowników. Koniecznością jest przeprowadzenie selekcji kandydatów według przygotowania merytorycznego i kompetencji społecznych. Niezbędne jest stałe monitorowanie procesu badawczego i udzielanie wsparcia merytorycznego oraz psychologicznego ankieterom. Publikacja wyników musi gwarantować anonimowość respondentów i klarowne przedstawienie wyników, aby były one właściwie zinterpretowane przez odbiorców. Rekomenduje się poddawanie projektów badawczych ocenie komisji etycznej.
The article describes the ethics of research on sexual violence. The aspects are studied upon in many codes, but due to the fact that they are dispersed in various articles and they are dedicated to particular professional groups, the problem is not studied on a greater scale. It was stated that it is unethical to give up research on sexual violence, as the lack of reliable research results prevents from bringing help. It is neither ethical to conduct research without respecting ethical rules. It is important to make effort to ensure participants that they are treated individually: they should be provided with full and true information concerning the research (its objectives, subject, course and risks); they should give their voluntary and conscious consent to participate; they should be assured of their anonymity and answers confidentiality; the risk of negative research consequences should be reduced to minimum. It is crucial to aim at positive research consequences - the end to violence, gaining access to information and prevention. Everyone who does research is responsible for their coworkers. It is indispensable to select candidates on the basis of their substantive preparation and social competences. It is also important to constantly monitor the research course and being supportive, including substantive and psychological help, towards research participants. The publication of results needs to guarantee respondents’ anonymity and clear way of presentation so that they are correctly interpreted by research audience. It is recommended to pass the research projects under the evaluation of ethics commissions.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 2; 117 - 146
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowościowe uwarunkowania tendencji do przyjmowania roli ofiary i sprawcy przemocy psychicznej w związkach małżeńskich
Personality determinants of the tendency to adopt the role of the victim and perpetrator of emotional abuse in a marriage
Autorzy:
Mazur, Anna
Goś, Anna
Lorenc-Lipiec, Katarzyna
Bernat, Kinga
Smoleń, Katarzyna
Humeniuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195323.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Opis:
Wprowadzenie i cel pracy. Osobowość w ujęciu Costy i McCrae obejmuje pięć wymiarów: neurotyczność, ekstrawersję, otwartość, ugodowość oraz sumienność. Są to struktury o charakterze sprawczym, które odpowiadają za działania każdego człowieka. Pozwala to przypuszczać, iż determinują również tendencje do przyjmowania roli ofiary i sprawcy przemocy psychicznej w związkach małżeńskich. Przemoc psychiczna jest definiowana jako zachowania zmierzające do uzyskania kontroli i podporządkowania drugiej osoby przez zastraszanie, upokarzanie oraz znieważanie słowne. Celem pracy jest określenie osobowościowych determinantów tendencji do przyjmowania roli ofiary i sprawcy przemocy psychicznej w związkach małżeńskich. Materiał i metody. Próbę badawczą tworzą 334 osoby żyjące w związkach małżeńskich. W badaniach zastosowano Inwentarz Osobowości NEO-FFI w adaptacji Zawadzkiego i Strelau oraz Kwestionariusz do Badania Przemocy Psychicznej w Bliskich Związkach, własnego autorstwa. Wyniki. Cechy osobowości wyjaśniające tendencje do przyjmowania roli ofiary przemocy psychicznej w związku małżeńskim to neurotyczność oraz introwersja. Skłonność do stosowania przemocy psychicznej wobec współmałżonka jest wyjaśniana przez wysoką otwartość, ekstrawersję, neurotyczność, a także obniżony poziom ugodowości. Wnioski. Wykonane analizy wykazały, iż wybrane cechy osobowości są predyktorami tendencji do pełnienia roli ofiary i sprawcy przemocy psychicznej w związkach małżeńskich. Uzyskane rezultaty mają znaczenie poznawcze oraz mogą być wykorzystane do opracowania programów profilaktycznych i pomocowych ukierunkowanych na pracę terapeutyczną z ofiarami oraz sprawcami przemocy psychicznej w związkach małżeńskich.
Introduction and objectrive. According to Costa and McCrae, personality encompasses five dimensions: neuroticism, extraversion, openness to experience, agreeableness and conscientiousness. They are agential structures that are responsible for the actions of every person. Thus, it can be assumed that they also determine tendencies to adopt the role of the victim and perpetrator of emotional abuse in a marriage. Emotional abuse is defined as behaviours aimed at gaining control over and subordinating another person by intimidating, humiliating and verbal insult. The aim of the study is to determine personality determinants of the tendency to adopt the role of the victim and perpetrator of emotional abuse in a marriage. Material and methods. The research sample comprised 334 married people. The NEO Five -Factor Inventory (NEO-FFI) adapted by Zawadzki and Strelau and the author’s own Questionnaire for Measuring Emotional Abuse in Close Relationships were used in the research. Results. Personality traits that determine the tendency to adopt the role of the victim of emotional abuse in a marriage are neuroticism and introversion. The tendency to use emotional abuse towards a spouse is conditioned by high openness, extraversion, and neuroticism, as well as low agreeableness. Conclusion. The analyses performed in the course of the research proved that selected personality traits are predictors of the tendency to adopt the role of the victim and perpetrator of emotional abuse in a marriage. The obtained results have cognitive meaning and can be used for developing preventive and aid programmes aimed at therapeutic work with the victims and perpetrators of emotional abuse in marriages.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 1
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effectiveness of correctional-educational interventions in correctional institutions aimed at perpetrators of domestic violence in the light of their return to prison
Efektywność oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych w zakładach karnych wobec sprawców przemocy w rodzinie w świetle powrotności do zakładu karnego
Autorzy:
Więcek-Durańska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627356.pdf
Data publikacji:
2021-09-24
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
przemoc w rodzinie
efektywność programów korekcyjno-edukacyjnych
znęcanie się
powrotność do zakładu karnego
sprawcy przemocy
Duluth
domestic violence
effectiveness of correctional and educational programs
abuse
recidivism
violent offenders
Opis:
Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem, na temat którego od wielu lat toczą się burzliwe dyskusje zarówno w mediach, polityce, jak i w środowisku naukowym. Podkreśla się, że we współczesnym świecie jest to zjawisko coraz bardziej widoczne i narastające. Wedle oficjalnych statystyk rokrocznie za znęcanie się nad członkiem rodziny (art. 207 k.k.) skazuje się około 10 tys. osób, z czego część sprawców odbywa karę bezwzględnego pozbawienia wolności – nierzadko w warunkach recydywy penitencjarnej. Sprawcy w warunkach izolacji penitencjarnej poddawani są różnym oddziaływaniom korekcyjnym. W niniejszym artykule przedstawiono wyniki badań dotyczące efektywności oddziaływań programu korekcyjno-edukacyjnego Duluth, adresowanego do sprawców przemocy w rodzinie. Wyniki przeprowadzonych analiz przedstawiono w perspektywie powrotności do zakładu karnego po upływie pięciu lat od jego opuszczenia.
Family violence is a phenomenon that has been the subject of heated discussions for many years, both in the media, politics, and academia. It is emphasized that this is an increasingly visible and growing phenomenon in the modern world. According to official statistics, every year about 10,000 people are sentenced for abuse of a family member (Article 207 of the Criminal Code), and some of the perpetrators are sentenced to absolute imprisonment – often under conditions of penitentiary recidivism. Offenders in penitentiary isolation are subjected to various types of correctional interventions. This article presents the results of research on the effectiveness of the Duluth correctional-educational program addressed to perpetrators of domestic violence. The results of the conducted analyses are presented in the perspective of returning to prison 5 years after leaving it.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 403-418
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola programów edukacyjno-korekcyjnych w kształtowaniu postaw i przekonań skazanych sprawców przemocy domowej
The role of battered intervention programs in formation the attitudes and beliefs of the convicted perpetrators of domestic violence
Autorzy:
Witkowska-Paleń, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452037.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
domestic violence
perpetrators of domestic violence
batterer intervention
programs
effectiveness
formation of attitudes and beliefs
process of change
przemoc domowa
sprawcy przemocy
programy edukacyjno-korekcyjne efektywność
kształtowanie postaw i przekonań proces zmian
Opis:
Programy edukacyjno-korekcyjne dla sprawców przemocy domowej stanowią istotną część systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Ich zasadniczym celem jest powstrzymanie sprawców przed krzywdzeniem członków rodziny i zatrzymanie przemocy. Są one ukierunkowane na korygowanie niepożądanych i wadliwych postaw oraz przekonań sprawców, które pozwalają im „usprawiedliwiać” stosowaną w rodzinie przemoc. Dotychczasowe badania dowodzą stosunkowo niskiej efektywności tych programów, choć brak też jednoznacznych dowodów, iż są one całkowicie nieskuteczne. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i jakie znaczenie mają programy edukacyjno-korekcyjne w kształtowaniu postaw i przekonań sprawców przemocy domowej. Analizie poddano dane pochodzące z badań ankietowych zrealizowanych w dziewięciu zakładach karnych na terenie województwa podkarpackiego. Przebadano 277 mężczyzn skazanych za znęcanie się nad członkiem rodziny, w tym 133 sprawców, którzy ukończyli programy edukacyjno-korekcyjne (grupa eksperymentalna) i 144 skazanych, którzy nie brali udziału w tego rodzaju oddziaływaniach (grupa kontrolna). Analiza wyników dowiodła braku istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi, jeśli chodzi o przyjmowane przez nich postawy wobec własnych zachowań związanych ze stosowaniem przemocy w rodzinie.
The battered intervention programs are an important part of the system of preventing domestic violence. The main purpose of them is that the violence should stop and eliminate. These programs are related to correcting defective attitudes and beliefs of perpetrators that support or excuse violence towards family members. Many studies have shown relatively low effectiveness of these programs however, they have not provided clear evidence of their ineffectiveness. The aim of this article is an attempt to answer the question: Do such programs actually shape the attitudes and beliefs of perpetrators of domestic violence? The author has analysed the data of the survey which was carried out in nine prisons in the Podkarpackie Voivodship. The sample consisted of 277 convicted perpetrators of domestic violence. They were made up of 133 men who have completed the batterer intervention programs (experimental group) and 144 men who have never participated in them (control group). Studies have shown there were no statistically significant differences between the two groups of perpetrators. Their attitudes and beliefs about their own violent behaviours in family were relatively similar.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2018, 39, 4; 51-71
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złożoność zjawiska przemocy domowej wobec starszych kobiet na obszarach wiejskich. Charakterystyka współwystępowania form przemocy i relacji między sprawcami a ofiarami
The complexity of domestic violence against older women in rural areas. Characteristics of the co-occurrence of forms of violence and the relationship between perpetrators and victims
Autorzy:
Terelak, Albert
Kołodziejczak, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340406.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe EDUsfera
Tematy:
przemoc domowa
starsze kobiety
sprawcy przemocy
przemoc fizyczna
przemoc psychiczna
przemoc ekonomiczna
przemoc seksualna
zaniedbanie
domestic violence
elderly women
perpetrators of violence
physical violence
psychological violence
economical violence sexual violence
negligence
Opis:
Cel. Badanie nad zjawiskiem przemocy domowej wobec kobiet w wieku senioralnym, zrealizowane na obszarach wiejskich Pomorza Zachodniego, zorientowane zostało na charakterystykę struktury zjawiska (w postaci – ugruntowanych w tradycji badawczej i opisanych w literaturze – pięciu jego form: przemocy psychicznej, fizycznej, zaniedbań, przemocy ekonomicznej i seksualnej), a także charakterystykę relacji między sprawcami a ofiarami. Metody. Koncepcja badawcza zrealizowana została przy zastosowaniu techniki wywiadu audytoryjnego bazującego na kwestionariuszu. Wyniki. 35,5% starszych kobiet doświadcza przemocy psychicznej, 22,3% doświadcza zaniedbań ze strony bliskich, 8,3% – aktów przemocy ekonomicznej, 5,8% przemocy fizycznej oraz 0,8% przemocy seksualnej. Mając na uwadze sprawców przemocy domowej wobec starszych kobiet, 60,6% stanowią mężczyźni, najczęściej mężowie ofiar (50%) oraz synowie (25%). Sprawcami przemocy częściej są mężowie ofiar niż ich dzieci, te z kolei są sprawcami przemocy wobec starszych częściej niż ich małżonkowie (czyli zięciowie/synowe ofiar), konkubenci czy partnerzy. Wnioski. Zaniedbania częściej współwystępują niż nie współwystępują z przemocą psychiczną. Dwa rodzaje aktów przemocy psychicznej: poniżanie, uporczywe naigrywanie się/przykre wyśmiewanie/ośmieszanie w oczach innych oraz obwinianie za choćby drobne porażki, niepowodzenia/wielokrotne zrzucanie winy za własne błędy charakteryzują się wysokim potencjałem wiązania krzywd psychicznych z zaniedbaniami. Pozostają one w zależności z niemal wszystkimi, przyjętymi do badania, aktami zaniedbań. Taka korelacja form przemocy domowej może być odczytywana jako swoisty kompleks dysfunkcji relacji między członkami rodziny. Wyniki badania potwierdzają tezę, iż sytuację rodzin charakteryzuje swoista kumulacja warunków posiadających znamiona patologii wzorców życia rodzinnego, wyrażająca się występowaniem całych kompleksów doświadczanych krzywd, należących zwykle do więcej niż jednej formy przemocy.
Aim. The study of the phenomenon of domestic violence against senior women, carried out in rural areas of Western Pomerania, was oriented to the characteristics of the structure of the phenomenon (in the form of – well-established in the research tradition and described in the literature – five of its forms: psychological violence, physical violence, neglect, economic violence and sexual violence), as well as the characteristics of the relationship between perpetrators and victims. Methods. The research concept was carried out using an auditory interview technique based on a questionnaire. Results. 35.5% of elderly women experience psychological violence, 22.3% experience neglect by relatives, 8.3% - acts of economic violence, 5.8% physical violence and 0.8% sexual violence. Considering the perpetrators of domestic violence against older women, 60.6% are men, most often the husbands of victims (50%), and sons (25%). Perpetrators of violence are more likely to be the victims’ husbands than their children, who in turn are perpetrators of violence against elders more often than their spouses (i.e., the victims’ sons-in-law/daughters-in-law), concubines or partners. Conclusion. Neglect is more likely than not to co-occur with psychological violence. Two types of acts of psychological violence: humiliation, persistent teasing/mocking/mocking in the eyes of others, and blaming for even minor failures, failures/multiple blames for one’s own mistakes are characterized by a high potential for associating psychological harms with neglect. They remain correlated with almost all, accepted for study, acts of neglect. This correlation of forms of domestic violence can be read as a kind of complex of dysfunctional relationships between family members. The results of the study confirm the thesis that the situation of families is characterized by a peculiar accumulation of conditions having the hallmarks of pathological patterns of family life, expressed in the occurrence of entire complexes of experienced harms, usually belonging to more than one form of violence.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2023, XXX, (1/2023); 249-282
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyberprzemoc w opiniach uczniów szkół średnich
The Perception of Cyberbullying by Students
Autorzy:
BARTKOWICZ, ZDZISŁAW
CHUDNICKI, ANDRZEJ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/457699.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
cyberprzemoc
przemoc szkolna
postawy młodzieży wobec przemocy sprawcy i ofiary cyberprzemocy
cyberbullying
school violence
the attitude of young people to violence
the offender and the victim of cyberbullying
Opis:
Nasilenie zjawiska cyberprzemocy na tle przemocy tradycyjnej wśród 76 uczniów kończących naukę w szkole średniej zmierzono za pomocą Skali do Badania Przemocy zawierającej 20 opisów przemocy szkolnej (opatrzonych 7-stopniowymi skalami typu self-report), do której dodano 5-itemową podskalę Cyberprzemoc. Ustalono, że badani stosują i doświadczają agresji elektronicznej rzadziej niż tradycyjnej przemocy szkolnej, niemniej uczestniczenie w cyberprzemocy w roli sprawcy lub ofiary dotyczy aż 59,2% badanych. Co trzeci uczeń (32,9%) stosuje albo doświadcza cyberprzemocy systematycznie. Zidentyfikowano 14,4% typowych ofiar biernych i tyle samo ofiar agresywnych, a tylko 3,9% typowych sprawców cyberprzemocy. Zauważono, że badana młodzież dość liberalnie ocenia przemoc elektroniczną i realizowaną w sposób tradycyjny. Wskazano na pedagogiczne implikacje wynikające z uzyskanych wyników.
The intensity of cyberbullying against traditional violence among 76 students graduating from secondary school was measured using the Violence Research Scale, containing 20 descriptions of school violence (with 7-point self-report scales), to which a 5-item Cyberbullying subscale was added. It was established that the respondents use and experience electronic aggression less frequently than traditional school violence, nevertheless, participation in cyberbullying as the perpetrator or victim concerns as many as 59.2% of the respondents. Every third student (32.9%) uses or experiences cyberbullying systematically. 14.4% of typical passive victims and the same number of aggressive victims were identified, and only 3.9% of typical perpetrators of cyberbullying. It was noted that the surveyed youth is quite liberal in evaluating electronic violence as well as being carried out in a traditional way. Pedagogical implications resulting from the obtained results have been pointed out.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2019, 10, 2; 264-269
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gotowość do zadośćuczynienia a poczucie własnej skuteczności sprawców przestępstw z użyciem przemocy
Autorzy:
Trojanowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804148.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
readiness for redress
a sense of self-efficacy
persons serving the penalty of deprivation of liberty
penal institution
perpetrators of violent offences
gotowość do zadośćuczynienia
poczucie własnej skuteczności
osoby odbywające karę pozbawienia wolności
zakład karny
sprawcy przestępstw z użyciem przemocy
Opis:
Wprowadzenie: Zgodnie z celem wykonywania kary pozbawienia wolności ważne jest kształtowanie poczucia odpowiedzialności u skazanych. Przejęcie odpowiedzialności za popełniony czyn stanowi podstawę do udziału w mediacji, której jednym z ważnych aspektów jest zadośćuczynienie. W związku z tym istotne jest określenie uwarunkowań gotowości do zadośćuczynienia, aby móc projektować programy resocjalizacyjne ukierunkowane na rozwijanie poczucia odpowiedzialności. Jednym z tych czynników poddanych weryfikacji empirycznej jest poczucie własnej skuteczności. Cel badań: Celem badań jest analiza związku pomiędzy gotowością do zadośćuczynienia a poczuciem własnej skuteczności osób, które dokonały przestępstw z użyciem przemocy. Metoda badań: W badaniach własnych wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz narzędzia w postaci: Skali Gotowości do Zadośćuczynienia oraz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności. Wyniki: Stwierdzono, że istnieje dodatnia korelacja pomiędzy gotowością do podjęcia działań naprawczych a poczuciem własnej skuteczności osób odbywających karę pozbawienia wolności za dokonanie przestępstwa z użyciem przemocy. Poczucie własnej skuteczności wyjaśnia zmienność gotowości do zadośćuczynienia. Jednakże większy wkład w wyjaśnienie wariancji zmiennej zależnej mają inne czynniki niż poczucie własnej skuteczności. Wnioski: Przeprowadzone badania mają charakter eksploracyjny i wymagają powtórzenia w większej próbie więźniów. Jednakże uzyskane wyniki badań pozwalają już wysunąć wniosek, że rozwijając jedną z tych zmiennych – gotowość do zadośćuczynienia lub poczucie własnej skuteczności, poziom drugiej również wzrośnie. Co oznacza, że można uwzględniać te aspekty w projektowaniu programów resocjalizacyjnych ukierunkowanych na społeczną readaptację skazanych.
Introduction: According to the purpose of the completion of penalty it is important to foster a sense of responsibility in convicted persons. The assumption of the responsibility for the committed act is the basis for participation in mediation, one important aspect of which is redress. Therefore, it is essential to identify determinants of readiness for redress so as to be able to design social rehabilitation programmes aimed at the development of a sense of self-efficacy. One of these factors, which is subject to empirical verification, is a sense of self-efficacy. Research Aim: The aim of research consists in analysing the relationship between readiness for redress and a sense of self-efficacy of the persons who committed violent offences. Research Method: In author’s own research the diagnostic survey method was used in addition to the following tools: Readiness for Restitution Scale and Generalized Self-Efficacy Scale. Results: It was found that there is a positive correlation between the readiness for undertaking corrective measures and a sense of self-efficacy of the persons serving the penalty of deprivation of liberty for the committed violent offences. A sense of self-efficacy explains variance in the readiness for redress. Nonetheless, factors other than self-efficacy make a greater contribution into explaining the variance in the dependent variable. Conclusions: The conducted research is of an exploratory nature and needs to be repeated on a larger sample of prisoners. However, the obtained results already allow to draw the conclusion that by developing one of these variables – readiness for redress or a sense of self-efficacy, the level of the other one increases at the same time. It means that these aspects can be taken into account while designing social rehabilitation programmes aimed at the social readaptation of convicts.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 4; 207-221
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cudzoziemcy jako sprawcy znęcania się i zgwałcenia w kontekście przemocy „honorowej”
Foreign Nationals as Perpetrators of Physical Abuse and Rape in the Context of Honour Based Violence
Autorzy:
Woźniakowska-Fajst, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698636.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
cudzoziemcy
sprawca znęcania się
sprawca zgwałcenia
przemoc
kryminologia
foreign nationals
physical abuse
rape
violence
Opis:
The number of foreign nationals convicted of physical abuse in the period spanning 2004–2012 was around a dozen cases a year. The percentage of convicted foreign nationals in comparison with Poles indicted with the offence described in the provisions of Article 207 of the Polish Penal Code, was very low, i.e. 0.1%, throughout all the years studied. In the years 2004–2012, foreign nationals in Poland were convicted of 145 physical abuse offences. The perpetrators originated from 34 countries. Most of them came from Ukraine (24%), followed by Russia (12%) and Germany (7%). In the period under study, 8 convictions were secured for Armenian nationals, and 6 for Rumanian and Turkish, respectively. It should be noted that in the case of physical abuse, the aggrieved parties were mainly family members, spouses, and partners, but also children and the elderly, as well as the persons physically dependent on others for assistance in their activities of daily living (e.g. persons with disabilities). The relevant statistical data may readily be augmented by the materials gathered in the course of analysing the court’s records. Among the persons indicted for physical abuse, women are seldom the perpetrators, as only two were found in the cases analysed (28 offenders were male). The aggrieved parties were not their partners, though, but dependent individuals. The most numerous groups of perpetrators found in the court files included Russians (7 offenders) and Ukrainians (5). 7 offenders were EU citizens. Single cases were represented by other nationalities (2 Armenians, 2 Azerbaijanis, 2 Tunisians, 1 Belarussian, and 1 Iraqi). Much as in the case of other aggressive acts, numerous instances of physical abuse were related to their perpetrators’ inebriation. 18 offenders (i.e. almost 2/3 of the indicted ones) were under the influence of alcohol. The main motive of domestic violence was (besides alcohol abuse which seemed to directly trigger the outbursts of violent behaviour), some sort of conflict between family members in conjunction with an inability to alleviate it or resolve by other means. In the case of persons applying for a refugee status, long-term frustration was also found to be a contributing factor. Immediate family members of, i.e. wife, partner, children, and stepchildren aged 1–17 usually fall victim to domestic violence. In the case files under examination, a majority of the wronged women were of Polish nationality (23), 4 were Chechens, and one was an Azeri woman. In the majority of cases, where the perpetrator came from a country where Islam is the dominant religion (the perpetrator’s religious denomination was not mentioned in all the cases) and the victim was a Polish woman, it was hard to determine whether domestic violence has cultural reasons. These cases in no way differed from those in which the perpetrators were men of European origin. The actual percentage of foreign nationals convicted of rape in relation to the total number of convictions secured in pursuance of the provisions of Article 197 of the Polish Penal Code varies in the respective years of the period under study, ranging from 0.5% (in 2008) to over 2% (in 2012). The number of such convictions with regard to Polish nationals has been steadily decreasing, while remaining fairly stable in the case of foreign nationals (ranging from 4 to 17 per year). In the period spanning 2004–2012, foreign nationals in Poland were convicted of 88 rapes, their perpetrators originating from 29 countries. Over nine years, usually only one or two instances of convictions for rape were related to respective nationalities. Most convictions involved Ukrainians (20%), Bulgarians (17%), and Germans (8%). Romanian citizens were convicted in five cases, while Armenians and Russians 4 times each. A rich source of data on the perpetrators are the court records of criminal cases. In those studied, 18 perpetrators were revealed, all men. It would be rather hard to speculate, though, on any apparent regularity regarding their nationality. In that particular group, the most numerous were the Ukrainians (3). Otherwise, the group comprised single representatives of Russia (Chechen extraction), Tunisia, Morocco, Belarus, Syria, Algeria, Iran, Armenia, and the United States. Six offenders were EU citizens. The reason for a sexual assault was primarily the drive to satisfy one’s sexual desire, which in more than half of the cases was also related to alcohol abuse by the perpetrator. The statistics on the total number of rape offences committed by foreign nationals also differ in terms of the actual location where the rape was perpetrated. The majority (10) of offences described in the records studied took place in apartments and houses (as indeed it usually happens in all cases of reported rape in Poland), but open public spaces (e.g. streets, fields, woodland areas) made up an equally significant category (10 cases). In all cases the aggrieved parties were women, all of them of Polish nationality. They were mostly young or very young women. The youngest victim (of attempted rape) was 11 years old, while the oldest was 32. As with most cases of rape, one rule seemed to prevail throughout, i.e. first and foremost the victims of rape were personally known to the perpetrator. Out of the 20 identified victims, 12 knew the rapist, and 6 of them were members of the perpetrator’s family. In terms of the analysed records, minor victims appeared relatively numerous, also in view of the fact that the two perpetrators raped several girls. In no instance of rape of very young girls was the cultural aspect ever mentioned. In none of those cases was a young girl forced into marriage, or was cultural consent granted to having a sexual intercourse with a minor. Summing up the issue of foreign nationals as the perpetrators of physical abuse and rape, especially in the context of honour based violence, it is clear that currently such acts do not seem to have been committed mainly by the Muslims. Since foreign nationals residing in Poland mostly come from the neighbouring countries (predominantly Ukraine), they are by far the most visible as offenders. As far as the cases of rape are concerned, as referenced in the criminal records under study, the perpetrators’ mode of operation did not differ with respect to their nationality. In the case of foreign offenders, a substantial number of rape victims were very young girls, although this was in no way related to cultures that accept and promote child marriage or forced unions. All the perpetrators originated from our own cultural background.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2016, XXXVIII; 321-345
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-16 z 16

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies