Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ruben Östlund" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Opowieści smartfonowe: strategie autorskie w filmach Rubena Östlunda
Smartphone Stories: Author’s Strategies in the Films of Ruben Östlund
Autorzy:
Konefał, Sebastian Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341019.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ruben Östlund
kino szwedzkie
państwo opiekuńcze
neoliberalna polityka
Swedish cinema
welfare state
neo-liberal policy
Opis:
Twórczość filmowa Rubena Östlunda wydaje się jedną z najciekawszych egzemplifikacji zmian systemowych, tematycznych oraz formalnych, jakie zaszły w kinie szwedzkim w XXI w. Obrazy reżysera Turysty i The Square zaburzają percepcyjne przyzwyczajenia widzów, wymykając się łatwym klasyfikacjom filmoznawczym i celnie komentując wiele z aktualnych problemów. Swoją liminalną formą nie tylko odsłaniają niewystarczalność myślenia o współczesnym świecie i twórczości filmowej w binarnych kategoriach, lecz również skłaniają do uznania relatywności popularnych sądów, przekonań i metodologii. Co więcej, dzięki płynności formy i wieloznacznej tematyce interpretacje twórczości Östlunda nie ograniczają się jedynie do voyeurystycznych prób przyglądania się banalności i nieszczerości ludzkich zachowań oraz krytyki szwedzkiego systemu państwa opiekuńczego i neoliberalnej polityki Unii Europejskiej. Przy dokładniejszej analizie mogą bowiem również podążać w kierunku bardziej intymnych form filozoficznego namysłu nad duchową i intelektualną kondycją współczesnego człowieka.
The film work of Ruben Östlund seems to be one of the most interesting exemplifications of systemic, thematic and formal changes that took place in the Swedish cinema in the 21st century. The images of the director of The Tourist and The Square disturb the perceptive habits of viewers, escape easy film classifications and accurately comment on many of the current problems. With their liminal form, they not only reveal the insufficiency of thinking about the contemporary world and filmmaking in terms of binary categories, but also tend to recognize the relativity of popular judgements, beliefs and methodologies. What is more, thanks to the fluidity of the form and the ambiguous subject, the interpretations of Östlund’s creativity are not limited only to voyeuristic attempts to look at the banality and insincerity of human behaviour and criticism of the Swedish welfare system and the neo-liberal policy of the European Union. On closer examination they may in fact also be taken for a more intimate form of philosophical reflection on the spiritual and intellectual condition of modern man.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 144-164
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W co gra Ruben Östlund? Neorasizm i krytyka wielokulturowości w filmie „Gra” („Play”)
What Game Does Ruben Östlund Play? Neorasism and Critics of Multiculturality in the Film “Play”
Autorzy:
Loska, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341031.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ruben Östlund
kino szwedzkie
rasa
rasizm
społeczeństwo wielokulturowe
Swedish cinema
race
racism
multicultural society
Opis:
Tematem artykułu jest analiza mechanizmów funkcjonowania współczesnego społeczeństwa wielokulturowego na przykładzie filmu Gra (Play) Rubena Östlunda, ze szczególnym uwzględnieniem sposobów przedstawiania kwestii rasowych. Tytułowa kategoria „gry” wskazuje na jeden z możliwych tropów interpretacyjnych, związanych z performatywnym wymiarem tożsamości etnicznej, zgodnie z którym rasa wiąże się nie tyle z biologicznym dziedziczeniem, ile z kulturowym systemem oczekiwań, jakie mamy wobec ludzi o innym kolorze skóry. Loska pragnie pokazać, że reżyser narusza tabu, jakim jest kwestia koloru skóry, zmusza do zastanowienia się nad przyczynami konfliktu społecznego, który tylko pozornie nie istnieje, uświadamia widzom, w jaki sposób jest wytwarzana i odgrywana tożsamość, jak układają się stosunki władzy i podległości.
The subject of the article is the analysis of the mechanisms of functioning of contemporary multicultural society on the example of Ruben Östlund’s Play, with particular emphasis on ways of presenting racial issues. The title category of “game” indicates one of the possible interpretational clues associated with the performative dimension of ethnic identity, according to which the race is associated not so much with biological inheritance, but with the cultural system of expectations we have for people with a different skin colour. Loska wants to show that the director violates the taboo, which is the matter of skin colour, and forces us to reflect on the causes of social conflict, which only seemingly does not exist, he makes the audience aware of how identity is produced and played out, how relations between power and subordination work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 165-173
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies