Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "President" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Інформаційна політика президентів Російської Федерації і Республіки Польща щодо України
Polityka informacyjna prezydentów Federacji Rosyjskiej i Rzczypospolitej Polskiej w stosunku do Ukrainy
Autorzy:
Кукуруз, Оксана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489311.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
information policy
state information policy
information geopolitics
information policy of the Russian president
information policy of the Polish president
Opis:
In 2013, Ukraine’s geopolitical choice was in the centre of attention of the whole world, began to take a significant part of the information space. For the authorities of the neighbouring states, it is important to know what is happening in Ukraine and, if possible, influence on situation. After the Revolution of Dignity, the annexation of the Crimea by the Russian Federation and the initiation armed conflict in the Donetsk and Luhansk regions, Ukrainian society must understand the political stance of Russia towards Ukraine. Also no less important is the position of the Republic of Poland regarding Ukraine, since it was this state until recently was considered the main advocate of Ukraine in the European Union. Information component of the foreign policy of the states in the XXI century has a decisive influence on the formation of public opinion, the position of international institutions, international relations, the image of society and the state in the world. The purpose of this article is to find out the goals of the information policy of the presidents of Russia and Poland concerning Ukraine in the period 2014–2017. The article shows: the essence of the concept of «information policy»; the existing characteristics of the information policy of Russia and Poland concerning Ukraine; the positions of the presidents of Russia and Poland concerning Ukraine, which were published on their official sites; similarities and differences in the positions of the Russian and Polish presidents toward to Ukraine. Having analyzed the public statements of the presidents of Russia and Poland concerning Ukraine in 2014–2017, the author finds some similarities and differences. For example, the Russian president, as a rule, tell about Ukraine and Russia’s role in issues related to Ukraine, while Polish presidents usually speak about Poland and Ukraine, focusing on Polish-Ukrainian relations. The Russian authorities, in the person of its president, divide Ukraine into power and people (the power is bad, the people need help). For the Polish authorities, at least until recently, in the official speeches of the presidents it was about Ukraine as a single whole (the people and the power that this people elected). In addition to the geopolitical interest of Russia and Poland to Ukraine, Russian authorities often tell about their economic interests in Ukraine; Poland authorities – about security issues (the dependence of the security of Poland and Europe as a whole on the situation in Ukraine). Russian authorities call the Ukrainian nationalists guilty of worsening Russian-Ukrainian relations. The Polish authorities also lately actualized the discussion of the activities of Ukrainian nationalists in the first half of the twentieth century. This issue has recently been the basis of modern PolishUkrainian relations. The comparison of the theoretical definitions of the concept of «information policy», which was presented at the beginning of the report and the practical aspects elucidated in the process of analyzing the public statements of the presidents of the two states in 2014–2017, gives possibility to formulate another conclusion. The information policy of the Polish president is more in line with the definition – the promulgation of the official position of the president of the state, informing the society of the goals and plans of activity, and attempts to obtain public support. Instead, the information policy of the Russian president, or rather the information geopolitics, is more oriented towards the use of technologies of information and psychological influence on the individual and mass consciousness in order to form the necessary public opinion, behaviours that will meet the goals defined by the authorities.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2018, 8; 41-50
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Чехословацька республіка та її перший президент у оцінках М. Славінського
The Czechoslovak Republic and Its First President in the Assessments of M. Slavinsky
Autorzy:
Kravchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676873.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Україна
УНР
М. Славінський
Чехословацька республіка
Т.Ґ. Масарик
еміграція
Ukraine
UPR
M. Slavinsky
Czechoslovak Republic
T.G. Masaryk
emigration
Opis:
Стаття присвячена сприйняттю знаним українським громадсько-політичним і культурно-освітнім діячем Максимом Антоновичем Славінським (1868-1945) Чехословацької республіки та постаті її першого президента Т.Ґ. Масарика. Методологія дослідження базована на вивченні та критичному аналізі офіційних звернень М. Славінського до вищого керівництва Чехословаччини, його інтерв’ю та публікацій про Т.Ґ. Масарика, нарисів про міжнародні відносини та іншої політичної публіцистики. Використання дослідницьких принципів історизму, наукової об’єктивності та системності сприяло вивченню особливостей сприймання М. Славінським Чехословацької республіки та постаті її першого президента Т.Ґ. Масарика. Автор статті відзначає, що одними з пріоритетних об’єктів вивчення для українських емігрантів у міжвоєнний період стали Чехословацька республіка та постать її першого президента Т.Ґ. Масарика. Значною мірою це пояснюється унікальною підтримкою владою цієї країни культурних потреб українських біженців. Представники викладацького складу і студенти створених у ЧСР освітніх та культурно-наукових закладів у своїх працях неодноразово приділяли увагу різним сторонам діяльності Т.Ґ. Масарика, висловлюючи в такий спосіб вдячність ЧСР та її очільнику за підтримку. Також відповідна увага зумовлювалася прагненням вивчити успішний державотворчий досвід слов’янської країни та її першого президента. Зауважено, що особливістю висвітлення цієї тематики М. Славінським було те, що він вивчав її не як науковець, а як державний діяч, бувши в 1919-1923 рр. головою Надзвичайної дипломатичної місії УНР у Чехословацькій республіці, в 1923-1939 рр. – як емігрант. Констатовано, що на посаді голови дипломатичної місії УНР і згодом як емігрант М. Славінський оцінював постать Т.Ґ. Масарика з погляду його політичних успіхів. У оцінках президента Чехословаччини помітна певна глорифікація. Чехословацька республіка згадувалась у контексті успішного державотворчого досвіду, зокрема, відзначався її демократизм, політична консолідація країни, миролюбна зовнішня політика. Ставлення до України оцінював як нейтралітет, відзначав підтримку Прагою української військової еміграції. Високі оцінки ЧСР визначалися не лише дипломатичним тактом представника України. Вони відбивали серйозні внутрішні та зовнішньополітичні здобутки молодої держави. Як емігрант М. Славінський не змінив своєї високої оцінки Чехословацької республіки та її першого президента, наголошував підтримці ними культурного життя української еміграції. Щоправда, після руйнування ЧСР у 1938-1939 рр., М. Славінський згадував нерозв’язаність національного питання, констатував проблеми зовнішньополітичної орієнтації країни.
The article is devoted to the perception of the Czechoslovak Republic and the personality of its first president, T.G. Masaryk, by the famous Ukrainian socio-political, cultural and educational figure Maksym Slavinsky (1868-1945). The research methodology is based on the study and critical analysis of M. Slavinsky's official addresses to the top leadership of Czechoslovakia, his interviews and publications about T. G. Masaryk, essays on international relations and other political journalism. The use of the research principles of historicism, scientific objectivity and systematicity contributed to the study of the peculiarities of M. Slavinsky's perception of the Czechoslovak Republic and the figure of its first president, T. G. Masaryk. The author of the article notes that one of the priority objects of study for Ukrainian emigrants in the interwar period was the Czechoslovak Republic and the figure of its first president T. G. Masaryk. To a large extent, this is explained by the unique support of the authorities of this country for the cultural needs of Ukrainian refugees. In their writings, teaching staff and students of educational and cultural-scientific institutions established in the Czechoslovak Republic repeatedly paid attention to various aspects of T. G. Masaryk's activities, thus expressing gratitude to the Czechoslovak Republic and its leader for their support. It was noted that the peculiarity of the coverage of this topic by M. Slavinsky was that he touched it not as a scientist, but as a statesman, being in 1919-1923 the head of the Extraordinary Diplomatic Mission of the Ukrainian People's Republic in the Czechoslovak Republic, in 1923-1939 - as an emigrant. It was established that as the head of the diplomatic mission of the Ukrainian People's Republic and later as an emigrant, M. Slavinsky evaluated the figure of T.G. Masaryk from the point of view of his political successes. A certain glorification is noticeable in the assessments of the president of Czechoslovakia. The Czechoslovak Republic was mentioned in the context of a successful state-building experience, in particular, its democracy, political consolidation of the country, peaceful foreign policy were noted. He assessed the attitude towards Ukraine as neutrality, noted Prague's support for Ukrainian military emigration. The high evaluations of the Czechoslovak Republic were not determined only by the diplomatic tact of the representative of Ukraine. They reflected the serious domestic and foreign political achievements of the young state. As an emigrant, M. Slavinsky did not change his high assessment of the Czechoslovak Republic and its first president, he emphasized their support for the cultural life of Ukrainian emigrants. However, after the destruction of the Czechoslovak Republic in 1938-1939, M. Slavinsky mentioned the unresolved national issue and stated the problems of the country's foreign policy orientation.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2023, 32; 155-177
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Теоретичні особливості, інституційні ризики та позитиви збалансованого напівпрезиденталізму й перспективи його реформування в Україні
Teoretyczny model, instytucjonalne ryzyko i zalety zbilansowanego półprezydencjonalizmu i oraz perspektywy jego reformowania na Ukrainie
Autorzy:
Литвин, Віталій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
semi-presidentialism,
dual executive,
president, prime minister,
government,
parliament, balanced semi-presidentialism,
Ukraine
Opis:
The article is dedicated to analysing the features of balanced semi-presidentialism compared to other types of semi-presidentialism constitutional system of government. The author outlined theoretical features, institutional risks and positives of balanced semi-presidentialism at the example and experience of different countries and singled the history of formation and prospects for reformation of balanced semi-presidentialism in Ukraine. In the first part of the study, the researcher dealt with the knowledge of theoretical framework, institutional risks and positives, which are peculiar to a balanced semi-presidentialism in different countries. The author also argued that semi-presidentialism is a system of government and a constitutional model with a position of a nationwide and directly elected for a fixed term president (usually as a head of state, but sometimes as a head of state and a chief executive) and with positions of prime minister and cabinet, which are necessarily collectively responsible to parliament. Accordingly, the author has identified different types of semi-presidential and outlined a phenomenon of balanced semi-presidentialism. In the second part of the study, the researcher noticed that the problem of balanced semi-presidentialism in Ukraine can be understood only in the context of the consideration of the evolutional consequences of different systems of government in 1991–2015. Based on this, the author analysed the prospects for sustainable development and reformation of balanced semi-presidentialism in Ukraine.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2015, 5; 45-54
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Средства воздействия на аудиторию в инаугурационных речах российских президентов
Means of influencing the audience in the inaugural speeches of the Russian presidents
Autorzy:
Szymula, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832844.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
политический дискурс
инаугурационная речь
президент
political discourse
inaugural speech
president
Opis:
The material for this study were the inaugural speeches of D. A. Medvedev (2008) and V. V. Putin (2000, 2004, 2012). The subject of the study are manipulative tactics used in the analyzed speeches. Their task is to form an opinion of the addressees, control their behaviour on the basis of involuntary formation of motivation, influence on thoughts, but above all on the emotions of citizens. The collected material showed that in the inaugural speeches of incoming Russian presidents, manipulative tactics are used at the text level (certain rhetorical means).
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2018, 18; 287-298
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Реализация концепта «Президент» в инаугурационных речах В.В. Путина
Realizacja konceptu „Prezydent” w mowach inauguracyjnych W.W. Putina
The realisation of concept „President” in inaugural speaches of V.V. Putin
Autorzy:
Szymula, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956401.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
political discourse
inaugural speech
concept
president
dyskurs polityczny
mowa inauguracyjna
koncept
prezydent
Opis:
Mowa inauguracyjna to stosunkowo nowy dla Rosji, ale bardzo ważny gatunek należący do dyskursu politycznego. Niniejsza praca poświęcona jest analizie konceptu „Prezydent” w mowach inauguracyjnych W.W. Putina (2000 r., 2004 r., 2012 r.). Autor przedstawia sposoby realizacji danego konceptu: bezpośrednie (użycie rzeczownika „Prezydent”, zaimka „ja”, związku wyrazowego „głowa państwa”) i pośrednie (stworzenie w wystąpieniach obrazu silnego lidera, który jest w stanie stanąć na czele państwa).
Inaugural speach is a relatively new for Russia, but a very important genre of political discourse. This work is devoted to analysis of concept „President” in inaugural speaches of V.V. Putin (2000, 2004, 2012). The author presents ways of realisation of this concept: direct (usage of noun „President”, pronoun „I”, word combination „head of state”) and indirect (creating in speaches the image of strong leader who is able to to stand at the head of the state).
Źródło:
Linguodidactica; 2016, 20; 305-317
1731-6332
Pojawia się w:
Linguodidactica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Особенности актуализации главных концептов современного русского политического дискурса
Distinctive features of main concepts of Russian political discourse (based on Russian president’s inaugural speeches)
Autorzy:
Szymula, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950926.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
дискурс
политический дискурс
инаугурационная речь Президента
концепт
Opis:
The inaugural speech of president elect is one of the most important types of political discourse. The tradition of this genre was formed many years ago in the United States of America. It is a new genre in Russia, but it is becoming more and more important. The material for the research was Russian Presidents’ inaugural speeches (President Putin: 2000, 2004, 2012, President Medvedev: 2008). The author analyzed the verbalization of main concepts of Russian political discourse (Russia, country, nation, unity).
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2015, 15; 481-496
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жити в епоху перемін (до питання майбутнього розвитку України)
Living in the Era of Change (to the Question of the Future Development of Ukraine)
Autorzy:
Chekalenko, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51610301.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Україна
загроза
війна
ядерна зброя
звинувачення президента Росії
Ukraine
threat
war
nuclear weapons
accusations of the president of Russia
Opis:
Безпрецедентна війна, яку Росія розв’язала проти нашої держави, спрямована агресором на винищення України, знищення або перелаштування українського народу на російщину, приниження української гідності і паплюження українських європейських цінностей. Це страшна війна, що побудована на концепції випаленої землі і перетворення українських патріотів на російську рабську силу. Це війна цивілізацій, війна демократії з автократією, війна до винищення паростків європейськості, що вже міцно проросли в українському суспільстві. Ідею війни проти України Росія плекала кілька десятиліть, оскільки незалежна українська держава дратувала російське керівництво і була незрозумілою російській спільноті. Таке ставлення не змінилось із роками, а тільки посилилось із подальшим успішним розвитком України, нарощуванням економічного потенціалу і відстоюванням самостійної ходи до європейських та євроатлантичних структур. Керівництво Московії певний час було переконане, що ці прагнення України є тимчасовими, «дитячими забавами», які швидко зміняться на проросійські, а український народ змінить європейську орієнтацію на проросійську. З цією метою Росія докладала значних зусиль, шантажуючи Україну політичною та економічною блокадою, шантажем і тиском, втручанням у внутрішні справи суверенної держави, впровадженням своїх людей в українську владу і призначенням проросійського президента. Імперська сутність Росії не зникла, а була завуальована штучними проросійськими проєктами, які Московія впроваджувала на пострадянському просторі, створивши Співдружність незалежних держав і похідних від неї інших структур. Після Другої світової війни Московія дала шанс Україні - УРСР набути членства в ООН і стати однією з засновниць цієї світової організації. Нагадаємо, що таке сталося завдяки непримиренної позиції президента США Франкліна Рузвельта і прем’єр-міністра Вінстона Черчиля. Союзові були потрібні васали в майбутній організації, які б послідовно голосували за його пропозиції. Водночас внутрішня політика розкручувалась навколо фейкової ідеї «побудови комунізму». Український народ складно піддавався такій політиці: провалював соціалістичне змагання, ідеологічну роботу, компартійну схему керування країною тощо. Найбільш активних разом із родинами ізолювали і знищували. Ідеологічна система виростила «хомо совєтікус», нащадки якого і зараз воюють проти українців, як найактивніші поборники радянської ідеології. А всіх, хто є для цієї маси незрозумілими, рашисти називають бандерівцями і націоналістами. У статті розглянуто основні віхи підготовки Росії до війни проти України. Увагу зосереджено на питаннях зовнішньої і внутрішньої політики Росії, що підтверджує і свідчить про агресивний, загарбницький характер українського сусіда. Питання україно-російських відносин завжди посідали важливе місце серед проблем безпеки української держави. Дослідження цієї площини є вкрай необхідними задля врахування допущених владними структурами нашої держави низки стратегічних і тактичних прорахунків як у внутрішній, так і в зовнішньополітичній сферах, задля розбудови майбутнього України.
The unprecedented war launched by Russia against our country is aimed by the aggressor at the extermination of Ukraine, the destruction or conversion of the Ukrainian people to the Russian state, the humiliation of Ukrainian dignity and the denigration of Ukrainian European values. This is a terrible war, built on the concept of scorched earth and the transformation of Ukrainian patriots into a Russian slave force. This is a war of civilizations; a war of democracy against autocracy, a war to exterminate the sprouts of European is m that has already grown firmly in Ukrainian society. Russia nurtured the idea of a war against Ukraine for several decades, as an independent Ukrainian state irritated the Russian leadership and was incomprehensible to the Russian community. This attitude has not changed over the years, but has only strengthened with the further successful development of Ukraine, the growth of economic potential and the advocacy of an independent move towards European and Euro-Atlantic structures. For some time, the leadership of Moscow was convinced that the suspirations of Ukraine are temporary, “children’s fun”, which will quickly change to pro-Russian ones, and the Ukrainian people will change their European orientation to pro-Russian ones. To this end, Russia made significant efforts, blackmailing Ukraine with a political and economic blockade, blackmail and pressure, interference in the internal affairs of a sovereign state, the introduction of its people into the Ukrainian government and the appointment of a pro-Russian president. The imperial essence of Russia did not disappear, but was veiled by artificial pro-Russian projects that Moscow implemented in the post-Soviet space, creating the Commonwealth of Independent States and other structures derived from it. After the Second World War, Moscow gave Ukraine – the Ukrainian SSR a chance to become a member of the United Nations and become one of the founders of this world organization. We will remind that this decision was happened thanks to the uncompromising position of US President Franklin Roosevelt and GB Prime Minister Winston Churchill. The Union was needed vassals in the future organization who would consistently vote for its proposals. At the same time, domestic politics was spinning around the fake idea of “building communism”. The Ukrainian people had a hard time succumbing to such a policy: it failed the socialist competition, ideological work, the Communist Party scheme of managing the country, etc. The most active persons were isolated and destroyed together with their families. The ideological system raised “homo soveticus”, whose descendants are still fighting against Ukrainians as the most active defenders of Soviet ideology. And all those who are in comprehensible to this mass are called Banderites and nationalists by the Rashists. The article examines the main milestones of Russia’s preparation for the war against Ukraine. Attention is focused on issues of Russia’s foreign and domestic policy, which confirms and testifies the aggressive, invasive character of the Ukrainian neighbor. The issue of Ukrainian-Russian relations has always occupied an important place among the security problems of the Ukrainian state. The research on this plane is absolutely necessary in order to take into account a number of strategic and tactical miscalculations which were made by the power structures of our country in the domestic and foreign policy spheres, in order to build the future of Ukraine.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2023, 23; 67-82
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Если государство преступает закон ... Интервью с Марией Розановой и Андреем Синявским (ноябрь 1993 г.)
Gdy państwo depce prawo… Wywiad z Marią Rozanową i Andriejem Siniawskim (listopad 1993)
When the State Breaks the Law…
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz Władysław
Romanowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085169.pdf
Data publikacji:
2022-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Андрей Синявский
Мария Розанова
кровавый конфликт президента Ельцина с Верховным Советом
нарушение закона президентом Ельциным
Andriej Siniawski
Maria Rozanowa
krwawy konflikt prezydenta Jelcyna z Radą Najwyższą
łamanie prawa przez prezydenta Jelcyna
Andrei Sinyavsky
Maria Rozanova
President Yeltsin’s bloody conflict with the Supreme Council
President Yeltsin breaking the law
Opis:
Приведенный выше текст представляет собой старый, но все еще актуальный разговор с известным русским писателем в изгнании Андреем Синявским (1925–1997) и его женой Марией Розановой (1921 г.р.) – в 1983–2001 гг. главным редактором журнала «Синтаксис» (издавался на русском языке в Париже). Это интервью, записанное в Кракове в конце 1993 года двумя сотрудниками краковского «Тыгодника Повшехного» и филологами из Ягеллонского университета, в основном касается драматической ситуации в Российской Федерации после кровавого конфликта между президентом Борисом Ельциным и Верховным Советом в октябре 1993 года. В отличие от большинства представителей тогдашней демократической российской интеллигенции, как в России, так и в изгнании, Синявские были решительно против Ельцина в этом конфликте. Они обвинили тогдашнего президента в том, что, сражаясь из пушек против оппозиции, даже коммунистической, он непростительно попирал закон и способствовал росту презрения ко всякой демократии со стороны зарождающегося российского общества.
The above text is an old, but still valid conversation with the famous Russian writer in exile Andrei Sinyavsky (1925–1997) and his wife Maria Rozanova (born in 1921) – in 1983–2001 editor-in-chief of the magazine “Sintaxis” (published in Russian in Paris). This interview, recorded in Krakow at the end of 1993, by two associates of Krakow’s “Tygodnik Powszechny,” and philologists from the Jagiellonian University, mainly concerns the dramatic situation in the Russian Federation after the bloody conflict between President Boris Yeltsin and the Supreme Council in October 1993. Contrary to the majority of the representatives of the then democratic Russian intelligentsia, both in Russia and in exile, the Sinyavskys were strongly against Yeltsin in this conflict. They accused the president of the time that, by fighting with cannons against the opposition, even the communist one, he unforgivably trampled the law and contributed to the growth of contempt for all democracy on the part of the nascent Russian society.
Powyższy tekst to dawna, acz nadal aktualna rozmowa ze znanym rosyjskim pisarzem na emigracji Andriejem Siniawskim (1925–1997) i jego żoną Marią Rozanową (ur. w 1921) – w latach 1983–2001 redaktorką naczelną czasopisma „Sintaxis” (wydawanego po rosyjsku w Paryżu). Wywiad ten przeprowadzony w Krakowie pod koniec 1993 roku przez dwóch współpracowników krakowskiego „Tygodnika Powszechnego”, jednocześnie filologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dotyczy gównie dramatycznej sytuacji w Federacji Rosyjskiej po krwawym konflikcie prezydenta Borysa Jelcyna z Radą Najwyższą, w październiku 1993 roku. Wbrew większości przedstawicieli ówczesnej demokratycznej inteligencji rosyjskiej, zarówno w kraju jak i na emigracji, małżeństwo Siniawskich opowiedziało się w tym konflikcie zdecydowanie przeciwko Jelcynowi. Oskarżali oni Jelcyna, iż walcząc zbrojnie przeciwko opozycji, nieważne że komunistycznej, podeptał on niewybaczalnie prawo i przyczynił się do wzrostu pogardy wobec wszelkiej demokracji ze strony rodzącego się dopiero społeczeństwa rosyjskiego.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 249-260
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Доктрина общественной безопасности Российской Федерации: проблемы структурирования
Russian Federation social security doctrine: problems of systematization
Autorzy:
Puzikov, Ruslan Vladimirovich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565001.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
общественная безопасность
доктрина
указ президента
государственная безопасность
social security
doctrine
president's executive
state's security
Opis:
Настоящая статья посвящена одной из наиболее острых проблем правовой жизни современной России: формированию на основе принципов научности, обоснованности и целесообразности государственной доктрины национальной безопасности России в целом и общественной безопасности в частности. Автором отстаивается позиция, согласно которой доктрина как доктринальный документ – это не просто теория, выработанная отдельным исследователем, это всегда некая совокупность взглядов, единый продукт, получившийся в процессе объединения множества теорий. Утвержденная в Российской Федерации доктрина – это «совокупность официальных взглядов». Проведенное исследование позволило сделать автору выводы о том, что, в случае разработки Советом Федерации и утверждения в соответствии с установленной процедурой Указом Президента, Доктрина общественной безопасности Российской Федерации должна восполнить пробелы в правовом регулировании вопросов общественной безопасности. Доктрина будет служить основой для формирования государственной политики в области обеспечения общественной безопасности, подготовки предложений по совершенствованию правового, методического, научно-технического и организационного обеспечения общественной безопасности, а также разработки целевых программ обеспечения государственной безопасности Российской Федерации.
This article is devoted to one of the most acute problems of legal reality in Russian Federation: the shaping, on the basis of scientific principles, of the legitimacy and purposefulness of the national security doctrine of Russia in general, and social security in particular. Author defends the position, according to which the doctrine – as a doctrinal document – is not the usual theory, developed by the individual researcher, but a generalization of views, the final product, created as a result of connection of different approaches. Approved in Russian Federation doctrine – is a “Compendium of official views”. Conducted research has allowed the author to draw a conclusion that prepared by the Federation Council and approved in accordance with the applicable President’s Executive Order, the security doctrine of the Russian Federation should complete the legal gaps in the social security issues. The doctrine will serve as a basis to shape the policy of the state in the area of ensuring the social security, preparing proposals for the improvement of: legal, methodological, scientific-technical and organizational social security, as well as preparing programs for the protection of national security of the Russian Federation.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2016, 2(2); 57-67
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Malawski - pierwszy, po odzyskaniu niepodległości, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach
Zygmunt Malawski - first President of the State Mining Authority after regaining independence
Autorzy:
Mirek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/165815.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa
Tematy:
Malawski Zygmunt
Wyższy Urząd Górniczy
górnictwo
prawodawstwo górnicze
State Mining Authority
mining industry
mining legislation
Opis:
Przedstawiono sylwetkę inż. górniczego Zygmunta Malawskiego, który w czerwcu 1922 roku został pierwszym Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Jako absolwent Akademii Górniczej w Leoben swoją karierę zawodową związał z górnictwem, pracując w urzędach górniczych w Drohobyczu i Krakowie. W 1922 roku podejmuje pracę w Departamencie ds. Śląskich Ministerstwa Przemysłu i Handlu, gdzie tworzy plan organizacji władz górniczych, szczególnie na Górnym Śląsku, który stał się częścią niepodległej Polski. Jako prezes WUG wraz z współpracownikami stworzył fundamenty polskiego prawodawstwa górniczego. Swoją ofiarną pracą na rzecz górnictwa surowców mineralnych wniósł wielkie zasługi dla odbudowy polskiej gospodarki w latach 1922-1939.
This paper presents the figure of Mining Engineer Zygmunt Malawski, who became the first President of the State Mining Authority (WUG) in Katowice in June 1922, after regaining independence in 1918. As a graduate of the Mining Academy in Leoben, his professional career was associated with mining, working in mining authorities in Drohobycz and Kraków. In 1922, he started working for the Department of Silesia in the Ministry of Industry and Trade, where he was involved in the organization of mining authorities, especially in Upper Silesia, which became part of the independent Poland. As the president of WUG, together with his colleagues, he created the foundations of Polish mining legislation. His selfless work for the mining of mineral resources has brought a great contribution to the reconstruction of the Polish economy between 1922-1939.
Źródło:
Przegląd Górniczy; 2018, 74, 10; 40-44
0033-216X
Pojawia się w:
Przegląd Górniczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwolnienie z konstytucyjnego wymogu kontrasygnaty – rozważania na tle niekontrasygnowanych obwieszczeń Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym i Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Autorzy:
Olga, Kazalska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902506.pdf
Data publikacji:
2019-01-17
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
President of the Republic of Poland
Supreme Court
countersignature
privilege
announcement
official act
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Sąd Najwyższy
kontrasygnata
prerogatywa
obwieszczenie
akt urzędowy
Opis:
On June 29, 2018 in Dziennik Urzędowy “Monitor Polski” (the Official Gazette of the Republic of Poland) were published two announcements by the President of the Republic of Poland – from May 24, 2018, on the vacant positions of the judges in the Supreme Court and from May 28, 2018 on the vacant positions of the judge in the Supreme Administrative Court. The obligation to announce the number of vacant judges’ positions is a result of changes in the structure of the Supreme Court introduced by the new law of 8 December 2017 and the obligation to apply these provisions to the judges of the Supreme Administrative Court. The controversy is aroused by the fact that the published announcements were not countersigned – although this competence is not included in the catalog of presidential prerogatives, exempted from the obligation of co-signing by the Prime Minister. The analysis of the constitutional shape of the countersignature and the practice of using by the President of his competences will allow to answer the question whether the President’s announcements require for their validity the signature of the Prime Minister’s or are they exempt from this requirement. In the light of the doctrinal reflections, the recognition of the announcement of the President of the Republic of Poland on vacant judicial positions in the Supreme Court and the Supreme Administrative Court may be considered as a derivative or analogous competence to the presidential prerogative of appointing judges. However, this stands in contradiction with the Constitutional Tribunal jurisprudence, which excludes the possibility of a broad interpretation of the constitutional catalog of prerogatives. Nevertheless, due to the informative, non-normative character of the announcements of the President, the issue of qualifying them to the catalog of official acts, for which the countersignature is required, raises reasonable doubts.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 76; 218-243
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwierzchnictwo prezydenta RP nad siłami zbrojnymi (wybrane problemy)
Autorzy:
Balicki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524019.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prezydent RP
siły zbrojne
minister obrony narodowej
naczelny dowódca sił zbrojnych zwierzchnictwo
cywilna kontrola nad armią
President of the Republic of Poland Armed Forces
Minister of National Defence Commander-in-Chief of the Armed Forces
supreme commandment
civilian control of the military
Opis:
Artykuł przedstawia pozycję prezydenta RP w strukturze władzy wykonawczej w Polsce, z uwzględnieniem stanowiska zawartego w wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego pomiędzy prezesem Rady Ministrów a prezydentem RP (Kpt 2/08). Autor definiuje także pojęcie „zwierzchnictwa” wykonywanego przez głowę państwa nad siłami zbrojnymi (art. 134 Konstytucji RP) oraz sposób jej sprawowania zarówno w czasie pokoju (za pośrednictwem ministra obrony narodowej), jak i w czasie wojny (za pośrednictwem naczelnego dowódcy sił zbrojnych). W artykule ukazane zostały także wybrane kompetencje szczegółowe prezydenta zawarte w regulacjach ustawowych.
The article presents the status of the President of the Republic of Poland in the executive structure in Poland, taking into account the judgment of the Constitutional Tribunal on the dispute settlement between the Prime Minister and the President of the Republic of Poland (Kpt 2/08). The author also defines the Presidential power of „supreme command” over the Armed Forces of the Republic of Poland (Polish Constitution, Article 134) and the manner in which it is exercised it in times of peace (through the Minister of National Defence), as well as in times of war (through the Commander-in-Chief of the Armed Forces). The article also shows selected specific powers of the President provided for in the statutory law.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 13-25
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwierzchnictwo prezydenta nad Siłami Zbrojnymi RP w czasie wojny
The president’s command over the Polish Armed Forces during a war
Autorzy:
Szewczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525285.pdf
Data publikacji:
2015-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prezydent
zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi
czas wojny
naczelny dowódca sił zbrojnych
President
command over the Armed Forces
period of war
Commander-in-Chief of the Armed Forces
Opis:
Celem artykułu jest analiza normatywnych podstaw sprawowania przez głowę państwa najwyższego zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi RP w czasie wojny. W wyniku prze-prowadzonych badań autor uznaje, że znaczenie prezydenta w sprawach wojskowych w tym okresie ulega formalnie wyraźnemu wzmocnieniu w porównaniu do czasu po-koju. Przede wszystkim z uwagi na bezpośredni sposób realizowania funkcji z art. 134 ust. 1 Konstytucji oraz przysługujące jemu kompetencje do mianowania i odwoły-wania naczelnego dowódcy sił zbrojnych, który podlega bezpośrednio prezydentowi. Niemniej jednak efektywne sprawowanie zwierzchnictwa wobec armii w czasie woj-ny może okazać się trudne. Między innymi z powodu problemów z określeniem, kiedy mamy do czynienia z czasem wojny na terytorium RP, koniecznością zgodnego współ-działania z prezesem Rady Ministrów czy też zupełnym brakiem przepisów prawnych traktujących o funkcjonowaniu państwa w czasie wojny, w tym kierowaniu jego obroną. Dodatkowo autor wskazuje na liczne luki prawne dotyczące instytucji naczelnego do wódcy sił zbrojnych, które powodują, że obecny stan normatywny w tym przedmiocie zasługuje na bardzo niską ocenę.
The objective of this paper is to analyse normative grounds for the president’s exer-cise of command over the Polish Armed Forces during a war. As a result of his research conducted, the author states that significance of the head of the state as regards mili-tary affairs in the period of war is subject to visible formal enhancement as compared to the period of peace. This is mainly due to the direct method of fulfilment of the pres-ident’s functions under Article 134, par. 1 of the Constitution and the president’s power to appoint the Commander-in-Chief of the Armed Forces, who reports directly to the president. However, effective exercise of the president’s command over the army during a war may prove difficult. The reasons for this may be, among others, problems in deter-mining, whether there is a period of war in the territory of the Republic of Poland, it is necessary to act jointly and cooperate with the Prime Minister or there are no legal pro-visions relating to functions of the state during a war, including, supervision over de-fense of the state. Additionally, the author indicates to some legal gaps relating to the in-stitution of Commander-in-Chief of the Armed Forces, as a result of which the current normative status of the subject issue has to be evaluated as very poor.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 2(24); 87-109
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki prawa z techniką i sztuką budowlaną (na tle polskiego prawa budowlanego i zabudowania osiedli z 1928 roku)
Autorzy:
Bratkowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/163352.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
Polska
technika
technologia budowlana
Prawo budowlane
okres międzywojenny
rozporządzenie Prezydenta RP
bezpieczeństwo pożarowe
norma polska
Polska
technology
construction technology
building law
interwar period
RP President decree
fire safety
Polish standard
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2013, R. 84, nr 6, 6; 18-22
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związanie sądu ostatecznym rozstrzygnięciem Prezesa UOKiK, SOKiK lub Sądu Apelacyjnego oraz konsekwencje tego rozwiązania dla publicznego i prywatnego egzekwowania prawa konkurencji
The binding effect of final decisions by the President of the Office for Competition and Consumer Protection, the Court for Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal, and its consequences for public and private competition law enforcement
Autorzy:
Kaczyńska, Teresa
Lenart, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507872.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE
dochodzenie roszczeń odszkodowawczych
naruszenie prawa konkurencji
skutek rozstrzygnięć krajowych
związanie ostatecznym rozstrzygnięciem
współuczestnictwo procesowe
przedawnienie
private enforcement directive 2014/104/EU
private enforcement
antitrust infringement
effect of national competition authorities’ decisions
binding effect of final decisions
joint participation in civil proceedings
statutory limitation period
Opis:
This article analyses the issues linked to the binding effect of national competition authorities’ and appeal courts’ final decisions on civil courts, introduced by Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union (the Directive ), which requires implementation into the Polish legal system. Although in principle the adoption of this solution should contribute to an increase in the effectiveness of private competition law enforcement, its shape and scope might be problematic to a certain extent. Therefore, in this article the authors consider the scope of the binding force of the President of the OCCP’s final decisions and analyse in detail the impact of the nature of joint participation in civil proceedings in competition law cases on the possibility and effectiveness of private competition law enforcement, in particular in terms of legal certainty. In addition, the authors indicate substantial risks which may arise in this context. These considerations expressly demonstrate the existence of a conflict between several general rules underlying the Directive. The article concludes with the de lege ferenda proposals regarding the Polish provisions which would implement the Directive.
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z instytucją związania sądów cywilnych ostatecznymi rozstrzygnięciami krajowych organów ochrony konkurencji lub sądów odwoławczych, wprowadzonej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie naruszenia niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego i wymagającej implementacji do polskiego porządku prawnego. O ile co do zasady przyjęcie tego rozwiązania powinno przyczynić się do zwiększenia skuteczności dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych z tytułu naruszeń prawa konkurencji, o tyle kształt i zakres regulacji implementowanej do krajowego porządku prawnego mogą być w pewnych aspektach problematyczne. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące zakresu związania ostateczną decyzją Prezesa UOKiK oraz szczegółowo analizują wpływ charakteru współuczestnictwa procesowego na możliwość i skuteczność dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych, zwłaszcza w kontekście zasady pewności prawa oraz wskazują na istotne rodzaje ryzyka, które mogą się z tym wiązać. Rozważania te wyraźnie dowodzą istnienia konfliktu kilku zasad generalnych, leżących u podstaw dyrektywy. W podsumowaniu niniejszego artykułu autorki prezentują wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów implementujących dyrektywę.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 5; 58-80
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies