Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pitrus, Andrzej" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zrozumieć reklamę
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.zip
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.epub
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Wydawnictwo Rabid
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Kino kultu
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.zip
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.epub
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Wydawnictwo Rabid
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Film - wideo - malarstwo: "The Passions" Billa Violi
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467086.pdf
Data publikacji:
2013-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Film—Video—Arts: Bill Viola’s The Passions The author of the article interprets The Passions cycle by Bill Viola, initiated in 2000 and concluded with a series of exhibitions in 2003 and afterwards. In many projects composing the cycle, though not in all, Viola used film camera only to transfer the recorded material to video later. His inspirations come form medieval and renaissance art which is exemplified through depiction of objects and characters and clear references to the old paintings. The Passions cycle consists of twenty diverse works connected by the theme of human emotions and containing references to traditional painting techniques. The emotions in question are extreme though often remain undefined as if Viola himself contemplated not only the possibility of their representation, allowed for by the painting medium, but also the spectator’s capacity to recognize and experience them. All works follow a similar pattern: the characters are presented in an identical perspective, always against a black background and illuminated in a hyper-real way. The spectator wonders as for the reasons behind the characters‘ unusual reactions but Viola is reluctant to offer hints and in fact does not even encourage speculations. He reaches the very core of representation without the support of an anecdote or a story.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2013, 2(27) dialogi kina (pod gościnną redakcją Alicji Helman); 27-39
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Element animalny”, czyli o zwierzętach w grach wideo…
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692062.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Andrzej Pitrus Uniwersytet JagiellońskiWydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej Abstract Animal Factor or Animals in Video Games… The article focuses on the representations of animals in video games. Andrzej Pitrus remarks that while there are many examples of animal characters in games, most of them are only acting subjects “disguised” as animals. Few projects try to reconstruct true identity of animals. Yet, the author of the article critically researches interesting attempts made by studios and game designers. Many of them are in fact art projects, but there are also a few realistic animal characters in mainstream games. Recently they have been becoming more and more sophisticated, thanks to the use of new technologies, e.g. motion capture, which provide tools necessary to adequately represent animal behaviours. Keywords:video games, animal characters, identity, art games, subversion
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2017, 3
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VIDEO-DRONE: dźwięk we wczesnych pracach Billa Violi
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636643.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
VIDEO-DRONE: Sound in Bill Viola’s Early WorksMedia art is – in most cases – considered to be a visual form. Yet, even video art, visual by definition, has its roots in sound. Not only some of the most important video artist (including one of the pioneers – Nam June Paik) were influenced by John Cage. Some of them were also trained as musicians, composers or thoereticians of music. Bill Viola, especially in his early works produced back in the seventies, was quite aware that the new form of expression is closer to the tradition of sound and music-making than to the tradition of cinema. He noticed that video recording seems to be an extension of the possibilities of a sound recorder rather than of a film camera. The basic idea was that both video and sound recording devices are able to capture certain continuity, while film camera “deconstructs” reality and creates the impression of movement from 24 stills projected onto a screen in one second.Bill Viola not only commented of the relationship between video and sound in his writings, but also tried to express it in many of his works. It is surprising that most of his early works are quite “sound-aware”. The essay by Andrzej Pitrus is an attempt to interpret some of the works by famous American artist in some of the sound – related contexts. They are e.g.: the problem of representation, ontology, and the influences of Eastern philosophy and aesthetics.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2010, 1(7)
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artists play games
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955339.pdf
Data publikacji:
2021-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
media art
video games
interactivity
interface
Opis:
Andrzej Pitrus discusses complex relationships between the two worlds – art and computer/ games. Numerous artists are looking for inspirations in the world of an interactive entertainment, yet some of them are creating new paths of its development. Some of the artists focus on new and unique interfaces. Others refer to the mechanics of games to create their own interactive works. Bill Viola’s The Night Journey is an excellent example of such project. The author also reviews critical games, which are based on the mechanisms easily found in commercial games. Yet, their goal is to deconstruct them, rather than followig well known tracks. Pitrus examines this strategy in the works of a famous studio “Tale of Tales”.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2021, 29, 38; 113-122
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas grać jeszcze raz! O nowych parafilmowych strategiach temporalności gier wideo
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639217.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
gry wideo, czas, temporalność, kino
Opis:
Let’s Play Again. Film-like Temporalities in Video GamesThe author of the article discusses the problem of time and temporality in video games. Andrzej Pitrus compares recent games with cinema. The problem, raised earlier by other academics, needs revisions because of the new technologies, and new strategies in game design. Video games are getting closer to cinema, not only because of constant improvements of IT, but also because studios are looking for new audiences. Both AAA games and independent productions are discussed.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 3(25)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mike Leigh po raz pierwszy
Mike Leigh for the First Time
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341206.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Mike Leigh
Artur Piskorz
kino brytyjskie
British cinema
Opis:
Recenzja książki Artura Piskorza Kino organiczne Mike’a Leigh (2016). Jak podkreśla Pitrus, publikacja Piskorza jest pierwszą na polskim rynku pracą poświęconą dokonaniom tego brytyjskiego reżysera. Nie jest to jednak kompletna monografia twórcy, bowiem Piskorz ujmuje dokonania bohatera swojej pracy w sposób aspektowy, chcąc nieco zawęzić perspektywę i uczynić tom łatwiejszym w lekturze, ale także zapewne dążąc do samookreślenia przyjętej perspektywy badawczej. Pitrus zwraca uwagę, że Artur Piskorz jest nie tylko kulturoznawcą spoglądającym na kino, ale także anglistą zainteresowanym kulturą Wielkiej Brytanii, w tym również samym jej językiem, co także znalazło odzwierciedlenie w tej publikacji. Recenzent omawia budowę książki i jej najważniejsze założenia metodologiczne, wskazuje jej ewidentne zalety, ale także pewne braki, zaś w zakończeniu pozwala sobie na sugestię, że z autorem Kina organicznego należy dyskutować i upominać się o uwzględnienie innych perspektyw interpretacyjnych, choć jego publikacji nie można odmówić spójności.
Review of Artur Piskorz’s book Kino organiczne Mike’a Leigh [Mike Leigh’s Organic Cinema] (2016). As Pitrus emphasizes, Piskorz’s publication is the first work on the Polish market devoted to the achievements of this British director. However, this is not a complete monograph on the director, because Piskorz captures the achievements of the protagonist of his work only in a certain aspect, in order to narrow down the perspective and make the volume easier to read, but also probably striving to define the adopted research perspective. Pitrus points out that Artur Piskorz is not only a culture studies specialist looking at the cinema, but also an English philologist interested in the culture of Great Britain, including its language, which is also reflected in this publication. The reviewer discusses the construction of the book and its most important methodological assumptions, indicates its stronger points, but also some shortcomings, and in the end allows himself to suggest that one should question the author of Organic Cinema strategy and demand that he takes into account other interpretative perspectives, although his publication cannot be denied consistency.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 253-257
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies