Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Study of oxidative stress in ovarian cancer

Autorzy:

Rashmi, B.V.
Mukund, T.B.
Shubhangi, D.M.
Neelam, Y.
Vinayak, P.W.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1641.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu

Opis:

Background: Ovarian cancer is the fifth most common form of cancer in the world and is often asymptomatic in its early stages. Development of ovarian cancer-specific biomarkers for the early detection of disease could improve the current dismal survival rate. Evaluation of serum carbohydrate antigen 125 (CA125), alkaline phosphatase (ALP) and oxidative stress in ovarian carcinoma patients may improve the prognosis of the disease through earlier detection. Aim of the study: The aim of this study was to find the relative risk of ovarian cancer in patients screened for CA125, ALP, Nitric oxide (NO) and Malondialdehyde (MDA) as a marker for lipid peroxidation. Material and methods: 451 subjects with ovarian cancer were screened for serum CA125 levels using a chemiluminescence analyser, out of which 164 showed values above 21 U/ml. 80 subjects with higher values were further analysed for MDA and NO using spectrophotometry and AL P by fully automated chemistry analyser. Results: The selected 80 subjects with CA125 values above 74 U/ml had increased ALP, NO and MDA, also showing positive correlation amongst these parameters. Conclusions: Benefits of CA125 screening vary with age group according to blood CA125 levels. Enzyme ALP levels are elevated with higher values of CA125. MDA and NO indicate oxidative stress and increase as the ovarian marker values increase. Positive correlation amongst the parameters indicates a significant increase in oxidative stress in ovarian cancer. For women with various CA125 levels in different age groups, screening and treatment depends upon individual decision and clinical examination.

Źródło:

Medical Science Pulse; 2018, 12, 4
2544-1558
2544-1620

Pojawia się w:

Medical Science Pulse

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Past obstetric history and risk of ovarian cancer

Autorzy:

Pieta, B.
Chmaj-Wierzchowska, K.
Opala, T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/50632.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Opis:

Introduction: Early age at menarche and late age at last menstrual period, as well as other reproductive factors, may be the cause of development of some types of cancer concerning the female reproductive organs. It has been estimated that late menopause may be responsible for the occurrence of even 16% of cases of ovarian cancer in the population. The incidence of ovarian cancer is also higher among nulliparous women, and among those who rarely become pregnant. Objective: The objective of the study was analysis of the effect of reproductive factors on the risk of ovarian cancer. Methodology: The study covered healthy women, without the diagnosis of focal lesions in the ovaries, and women with the diagnosis of ovarian cancer. The study was conducted during the period from September 2007 – November 2011, and covered a total number of 1,346 women. Odds ratio was calculated for individual risk factors. Statistical analysis was performed by means of the statistical packages STATISTICA v8, GrafPad Instat v 3.00, Analyse-it v. 2.2, and Cytel Studio StatXact-8. Statistical hypothesis were verified on the level of significance p ≤ 0.05. Results: Among females who began menstruating by the age of 11, the risk of ovarian cancer was 1.6 higher than among those in whom the first period occurred at the age of over 13. Similarly, among women who menstruated at the age of over 55 the risk of development of ovarian cancer was 1.4 times higher. The age at which a woman delivered her first live baby is also of importance. In the group of women who gave birth at the age of over 35, the risk was elevated and remained on the level of OR=1.7; 95%CI 0.66-4.5, compared to those who bore the first baby under the age of 25. If the pregnancy was terminated with miscarriage, the risk of contracting ovarian cancer decreases, and was on the level of OR=0.8; 95%CI 0.53-1.28, compared to the women who have never been pregnant. Among patients who did not breastfeed their babies, ovarian cancer risk was 1.7 times higher, compared to those breastfeeding. Conclusion: Reproductive factors exert a significant effect of the risk of development of ovarian cancer.

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2012, 19, 3
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

The prognostic significance of thrombocytosis in ovarian cancer

Autorzy:

Slabuszewska-Jozwiak, A.
Dmoch-Gajzlerska, E.
Kozakiewicz, B.
Jakiel, G.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/51297.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2015, 22, 4
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Ovarian cancer and inflammation. Part 2. Anti-inflammatory cytokines

Autorzy:

Terlikowska, K.M.
Dobrzycka, B.
Terlikowski, S.J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1918736.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Tematy:

Ovarian cancer
inflammation
cytokines

Opis:

Inflammation plays a key role in epithelial ovarian cancer tumorigenesis and progression. The growth and progression of epithelial ovarian cancer may be due to local cytokine-induced immunosu-ppression, which may lead to an immunity impairment. Thus, cytokine antagonism may be an essential factor in the treatment of ovarian cancer. Based on the increased knowledge on the role of the immune system in ovarian cancer, major improvements are to be expected of immunotherapy based treatment of this disease. This article aims to summarize the current literature views on the evidence for a role for chronic inflammation with a specific focus on anti-inflammatory cytokines.

Źródło:

Progress in Health Sciences; 2018, 8(2); 206-209
2083-1617

Pojawia się w:

Progress in Health Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Modifiable lifestyle factors and ovarian cancer incidence in women

Autorzy:

Plagens-Rotman, K.
Chmaj-Wierzchowska, K.
Pieta, B.
Bojar, I.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2081558.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Tematy:

ovarian cancer
risk factors
lifestyle
the odds ratio
disease

Opis:

Introduction. A correct diet plays an important role in the prevention of malignant tumours. The risk of the disease may be reduced by introducing a number of changes to the daily diet. The most important changes concern the amount of fat in the diet, dietary fibre, antioxidants in the food and the reduction of substances having a significant impact on the development of malignant tumours. Objective. The aim of the study is to analyse the role of selected modifiable lifestyle factors affecting the development of ovarian cancer. Materials and method. The study covered healthy women and women with diagnosed ovarian cancer. A total of 850 women aged between 21–84 were studied. The study included women visiting the Gynaecology and Obstetrics Hospital of the University of Medical Sciences in Poznan, Poland, between 2011–2013. Patients recognized with malignant ovarian cancer were qualified into the study based on the histopathological examination of the material obtained during surgery. Results. Respondents who consumed fruit and vegetables several times a week have the odds ratio OR = 0.29 level; 95% CI 0.04–2.01 (p =.2085), compared to women not consuming fruit and vegetables at all. Consumption of 100 g of French fries and potato chips several times a week, results in a 2-fold increase in ovarian cancer. The OR for this group of women amounts to 2.06; 95% CI 0.53–7.99 (p=.2966). Conclusions. A diet rich in fruit and vegetables, including bulb vegetables, and grain products containing whole grains, should be introduced. It is recommended that the consumption of popular fast foods be eliminated.

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2018, 25, 1; 36-40
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Chirurgiczne leczenie raka jajnika
Surgical treatment of ovarian cancer

Autorzy:

Bidziński, Mariusz
Dańska-Bidzińska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908065.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

chemotherapy
cytoreductive surgery
ovarian cancer
second-look surgery
secondary debulking surgery

Opis:

The paper presents current algorithms of surgical treatment of patients with ovarian cancer. At early clinical stages (FIGO stage I and II), the basic principle of surgical treatment is radical excision of malignant lesions within the pelvis and meticulous search for metastatic foci of tumour within the mid-abdomen and epigastrium. Therefore, mandatory procedures include omentectomy, multiple sampling of peritoneum (including diaphragmatic lining) and periaortal lymph nodes. In late-stage disease (FIGO stages III and IV), the main task is to remove all metastatic foci, both within the abdominal cavity and retroperitoneal space. In late-stage cases, surgery requires great expertise of both surgical, anesthetic and physiotherapy teams. Required are also precise surgical instruments, including argon bipolar coagulation, a reliable diathermy unit and a kit of self-retaining retractors. Extensive cytoreductive procedures are burdened by an elevated complication rate, therefore in selected cases preoperative (neoadjuvant) chemotherapy is used.
W artykule przedstawiono współczesne algorytmy postępowania chirurgicznego u chorych leczonych z powodu raka jajnika. We wczesnych stopniach zaawansowania klinicznego (I i II wg klasyfikacji FIGO) zasadą postępowania chirurgicznego jest nie tylko usunięcie zmian nowotworowych zlokalizowanych w miednicy mniejszej, lecz także dokładne sprawdzenie, czy nie ma ognisk nowotworu w śródbrzuszu i nadbrzuszu. Dlatego obligatoryjne jest wycięcie sieci, pobranie licznych wycinków z otrzewnej, w tym także przepony, oraz pobranie do badania węzłów przyaortalnych. W stopniach zaawansowanych (III i IV wg klasyfikacji FIGO) zasadniczym zadaniem jest usunięcie wszystkich ognisk przerzutowych zarówno z terenu jamy brzusznej, jak i przestrzeni zaotrzewnowej. Chirurgia w tych stopniach zaawansowania wymaga bardzo dużego doświadczenia zespołu zarówno chirurgów, jak i anestezjologów i rehabilitantów. Wymaga także użycia precyzyjnych narzędzi chirurgicznych, w tym: bimera argonowego, dobrej diatermii oraz zestawów haków samotrzymają-cych. Rozległe cytoredukcyjne operacje są obarczone większą liczbą powikłań i dlatego niekiedy stosowana jest przedoperacyjna (neoadiuwantowa) chemioterapia.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 61-74
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Ovarian cancer and inflammation. Part 1. Pro-inflammatory cytokines

Autorzy:

Terlikowska, K.M.
Strzyż-Skalij, M.A.
Kryński, K.
Osmólska, M.
Łada, Z.
Malinowska-Gleń, M.
Kryńska, E.E.
Terlikowski, R.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1918599.pdf

Data publikacji:

2018-06-21

Wydawca:

Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Tematy:

Ovarian cancer
inflammation
cytokines

Opis:

Ovarian cancer is the most threatening cause of death among gynecologic malignancies and represents the fifth leading cause of death from all cancers for women. Research reveals that ovarian cancer patients exhibit significant immune responses against the tumor. In this review of the current literature chiefly the interaction of ovarian cancer tumor cells and the immune system is discussed. There is increasingly growing evidence that pro-inflammatory cytokines are involved in intricate complex of mechanisms responsible for tumorigenesis, and delicate balance between pro- and anti-inflammatory cytokines is critical for the antitumor host immune response.

Źródło:

Progress in Health Sciences; 2018, 8(1); 194-201
2083-1617

Pojawia się w:

Progress in Health Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer

Autorzy:

Wyciszkiewicz, Aleksandra
Lach, Michał
Kalinowska, Alicja
Michalak, Sławomir
Nowakowski, Błażej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1890964.pdf

Data publikacji:

2021-12-02

Wydawca:

Gdański Uniwersytet Medyczny

Tematy:

ovarian cancer
cytokines
metalloproteinases
inflammation markers
endometriosis

Opis:

Due to late diagnosis, ovarian cancer is the most deadly gynecologic malignancy. Inflammation is one of the risk factors of ovarian cancer and the inflammatory response implicates all stages of tumorigenesis. The purpose of this study was to analyze the concentration of molecules, which can take part in malignant processes. We analyzed patients with ovarian cancer, with endometriosis and healthy controls. Thirty-seven analytes were measured in serum using BioPlex Pro Human Inflammation Panel. We were able to detect 28 of the proteins among the studied groups. We found a significant increase in 22 of the tested molecules (BAFF, Chitinase3-like 1, IFN-alpha2, IFN-beta, IFN-gamma, IFN-lambda2, IFN-lambda1, gp130, IL-2, IL-12 (p40), IL-11, IL-32, IL-35, MMP3, Osteocalcin, Pantraxin-3, sCD163, TNFRSF8, sIL-6Ralpha, STNF-R1, STNF-R2, and TSLP) in the ovarian cancer group in comparison to the healthy controls. Two of them (IL-20, MMP1) did not show significant differences between groups. Moreover, we identified decreased concentrations of APRIL and osteopontin in ovarian cancer vs. healthy controls. While this study is a preliminary report, we hope this will encourage a further use of multiplex analysis in ovarian cancer biomarker research.

Źródło:

European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2021, 4, 2; 31-43
2657-3148
2657-3156

Pojawia się w:

European Journal of Translational and Clinical Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

The use of logistic regression in the ovarian cancer diagnostics

Autorzy:

Sompolska-Rzechuła, Agnieszka
Machowska-Szewczyk, Małgorzata
Chudecka-Głaz, Anita
Cymbaluk-Płoska, Aneta
Menkiszak, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/424781.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

Tematy:

logit model
classification quality of female patients
ovarian cancer

Opis:

In the present elaboration an attempt has been made to build the logit model which makes it possible to specify the probability of diagnosing the ovarian carcinoma in the female patients with pathological lesion in the ovary. Based on sampling of 210 patients treated and diagnosed at the Teaching Hospital of Operative Gynaecology and Gynaecological Oncology of Women and Girls of the Pomeranian Medical University, the evaluations of the parameters of two logit models were determined and the estimation of the quality of obtained models was made. The obtained results may contribute to supporting of the ovarian cancer diagnostics.

Źródło:

Econometrics. Ekonometria. Advances in Applied Data Analytics; 2014, 3(45); 151-164
1507-3866

Pojawia się w:

Econometrics. Ekonometria. Advances in Applied Data Analytics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Dziedziczny rak jajnika – opis przypadku
Hereditary ovarian cancer – case report

Autorzy:

Gmyrek, Leszek Jarosław
Nowakowska, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908428.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

BRCA1
BRCA2
diagnosis
hereditary ovarian cancer
prophylaxis
therapy

Opis:

Hereditary causative factors are present in about 10% of ovarian cancer cases, mainly BRCA1 and BRCA2 mutations. Mean age of women developing hereditary ovarian cancer is about 10 years lower (42-45 years) than that of women with sporadic ovarian cancer (54 years). In both groups prognosis is similar. Most common histological type is serous adenocarcinoma. The paper presents a case of a 44-year-old woman, in the care of genetic outpatient clinic because of BRCA1 mutation. For the first time, the patient presented at the Centre of Oncology in Warsaw, Poland, in 2002, with results of biopsy of a breast lesion. Due to a positive family history, the patient entered of the Program of supervision of families burdened by high, genetically determined risk of malignant tumours, conducted by the Genetic Outpatient Clinic of the Institute. The patient was subjected to a regular follow-up at 6-months’ intervals. Five years after her first visit, in October 2007, transvaginal sonography revealed a small cystic lesion with endophytic excrescences in the left ovary, 3 cm in diameter, with concomitant increase of the Ca 125 level. Control study in December 2007 confirmed the presence of a cystic-solid tumour of the left ovary. The patient was qualified for surgical treatment. Surgery consisted in hysterectomy, adnexectomy, omentectomy, retroperitoneal lymphadenectomy and peritoneal biopsy. Microscopic studies of surgical specimens revealed urothelial adenocarcinoma G3. The patient was referred for paclitaxel- and carboplatin-based chemotherapy.
Około 10% przypadków raka jajnika związanych jest z czynnikami dziedzicznymi, głównie z mutacjami BRCA1 i BRCA2. Średnia wieku kobiet, u których wystąpił dziedziczny rak jajnika, jest mniej więcej o 10 lat niższa (42-45 lat) niż u kobiet z grupy, w której stwierdzono sporadycznego raka jajnika (54 lata). Rokowanie w obu grupach jest podobne. Najczęściej spotykanym typem histopatologicznym jest rak gruczołowy surowiczy. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 44-letniej kobiety będącej pod opieką poradni genetycznej z powodu stwierdzonej mutacji genu BRCA1. Pacjentka zgłosiła się po raz pierwszy do Centrum Onkologii - Instytutu w Warszawie w 2002 roku z wynikiem biopsji ze zmiany w piersi. Ze względu na obciążony wywiad rodzinny pacjentka została zakwalifikowana do Programu opieki nad rodzinami wysokiego, dziedzicznie uwarunkowanego ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe, realizowanego przez Poradnię Genetyczną w CO-I w Warszawie. Pacjentka została poddana regularnym badaniom, które odbywały się co 6 miesięcy. Po 5 latach od pierwszego badania, w październiku 2007 roku, w badaniu USG TV stwierdzono niewielką, trzycentymetrową torbielowatą zmianę z endofitycznymi wypustkami w prawym jajniku oraz jednoczesny wzrost poziomu Ca 125. Kontrolne badanie USG TV przeprowadzone w grudniu 2007 roku potwierdziło obecność podejrzanego tor-bielowato-litego guza prawego jajnika. Wobec podejrzenia raka jajnika pacjentka została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego. Wykonano wycięcie macicy z przydatkami, sieci większej i węzłów chłonnych za-otrzewnowych oraz biopsję otrzewnej. Wynik materiału pooperacyjnego: rak gruczołowy urotelialny G3. Pacjentka została zakwalifikowana do chemioterapii uzupełniającej z zastosowaniem paklitakselu i karboplatyny.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 4; 236-242
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Urban and rural differences in characteristics of ovarian cancer patients

Autorzy:

Szpurek, D.
Moszynski, R.
Szubert, S.
Sajdak, S.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/51471.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Tematy:

urban area
rural area
differentiation
ovarian cancer
patient
residence place
diagnosis

Opis:

Introduction and objective. The aim of the study was evaluation of the urban and rural differences in ovarian cancer patients’ characteristics at the moment of diagnosis. Materials and methods. The study comprised women with ovarian cancer diagnosed and treated in the Division of Gynecological Surgery of Poznan University of Medical Sciences between 2004–2011. The patients were divided into 3 groups based on their place of residence: 1) patients residing in large cities (over 50,000 people), 2) inhabitants of small towns (below 50,000 people), 3) women from rural areas. Results. Among the studied groups of patients no differences were found in the FIGO stage at diagnosis (p=0.453), histological grade of the tumour (p=0.916), histopathological types of ovarian neoplasms (p=0.431), median tumour volume (p=0.855), presence of fluid in the pouch of Douglas (p=0.872). Women with ovarian cancer residing in large cities had lower median parity (p=0.0005), higher education level status (p=0.0001), and experienced menarche at an earlier age (p=0.039). There were no differences in the use of oral contraception (p=0.93) and body mass index (p=0.23) between the women included in the study. Conclusions. There were no differences in advancement of ovarian cancer at the moment of diagnosis or in tumour type and size between women residing large cities, small towns and rural areas. Several ovarian cancer risk factors were more common among ovarian cancer patients living in urbanized areas.

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2013, 20, 2
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Nowe markery w raku jajnika
New markers in ovarian cancer

Autorzy:

Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031069.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

CA-125
E-cadherin
E-kadheryna
HE4
HIF-1α
KiSS-1
ROMA
SDF-1
YKL-40
markery raka jajnika
ovarian cancer markers

Opis:

Neoplastic markers represent high molecular weight substances produced both by neoplastic and healthy cells in response to a developing tumor. A marker may also involve any assayable substance in tumor tissue which manifests immunoreactivity distinct from that in normal tissues. Neoplastic markers serve in the detection of the disease, monitoring of treatment efficacy and in the detection of a relapse. In the case of ovarian cancer, the most recognizable marker involves CA-125, an elevated level of which is detected in around 80% serous carcinomas andwhich increases as the disease progresses. Early stages of ovarian carcinomas are detected by estimation of HE4 (human epididymis protein). The Risk of Malignancy Index (RMI algorithm) is based on the estimation of the CA-125 level, transvaginal ultrasound examination and condition of menopause. Other algorithms used in ovarian carcinoma include OVA-1, based also on CA-125 level, menopausal status and on four proteomic markers, and ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), based on CA-125 and HE4. Other markers of less pronounced importance for ovarian carcinoma include: • CA-19-9 (antigen of gastrointestinal carcinoma) – of particular use in carcinomas of gastrointestinal tract, including pancreatic carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CEA (carcinoembryonic antigen) – a marker of alimentary tract carcinomas, including colorectal carcinoma, gastric carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CA-15-3 (MUC1) – the recognized marker of breast carcinoma, the concentration of which increases in advanced stages of ovarian carcinoma; • YKL-40 (glycoprotein of human cartilage) – allowing detection of early stages of ovarian carcinoma and its relapses; • kisspeptin (KiSS-1) – associated with the inhibition of metastases in clarocellular ovarian carcinoma; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – similarly to clusterin, linked to resistance to chemotherapy; • E-cadherin, SDF-1 and metadherin linked to the development of metastases; • enzymatic markers COX-1 and in particular COX-2 correlate with the progress of the disease while an increased COX-2 level indicates resistance to chemotherapy.
Markery nowotworowe są wielkocząsteczkowymi substancjami wytwarzanymi w odpowiedzi na rozwijający się nowotwór zarówno przez komórki nowotworowe, jak i komórki zdrowe. Markerem może być także substancja oznaczona w tkance guza, która wykazuje inną immunoreaktywność niż w tkankach zdrowych. Markery nowotworowe służą do wykrycia choroby, monitorowania skuteczności leczenia, a także wykrycia wznowy. Najbardziej uznanym markerem dla raka jajnika jest CA-125, którego podwyższone stężenie występuje w około 80% raków surowiczych i wzrasta wraz z zaawansowaniem choroby. Do wykrycia wczesnych stadiów raka jajnika stosuje się HE4 (human epididymis protein). Na wartości stężenia CA-125, badaniu przezpochwowym i stanie menopauzalnym oparty jest algorytm RMI (Risk of Malignancy Index). Innymi algorytmami stosowanymi w raku jajnika są OVA-1 (oparty również na wartości CA-125, stanie menopauzalnym i czterech markerach proteomicznych) oraz ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), włączający do badania wartość CA-125 i HE4. Markerami mającymi mniejsze znaczenie w raku jajnika są: • CA-19-9 (gastrointestinal cancer antigen) – stosowany w rakach przewodu pokarmowego (w tym raku trzustki), ale również w raku śluzowym jajnika; • CEA (carcinoembryonic antigen) – marker dla raków przewodu pokarmowego, w tym raka jelita grubego i żołądka, ale też raka śluzowego jajnika; • CA-15-3 (MUC1) – uznany marker dla raka piersi, którego stężenie wzrasta w zaawansowanych stadiach raka jajnika; • YKL-40 (ludzka chrząstkowa glikoproteina) – wykrywająca wczesne stadia raka jajnika i jego wznowy; • kisspeptyna (KiSS-1) – związana z hamowaniem przerzutowania w jasnokomórkowym raku jajnika; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – związany z opornością na leczenie chemiczne, podobnie jak klusteryna; • E-kadheryna, SDF-1 (stromal-derived factor-1) i metadheryna – związane są z przerzutowaniem; • markery enzymatyczne COX-1 i COX-2 – korelują z progresją choroby, a wzrost stężenia COX-2 świadczy o oporności na chemioterapię.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 116-123
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Contemporary management and novel therapies in ovarian cancer – literature review

Autorzy:

Kotowski, Krzysztof
Przystupski, Dawid
Kwiatkowski, Stanisław
Kolasińska, Karolina
Bartosik, Weronika
Górska, Agata
Saczko, Jolanta
Baczyńska, Dagmara
Kulbacka, Julita

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1162168.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN

Tematy:

Anti-VEGF monoclonal IgG1 antibody
Interval Cytoreductive Surgery
Interval Debuking Surgery
bevacizumab
electrochemotherapy
hormone therapy
immunotherapy
ovarian cancer
photodynamic therapy

Opis:

Ovarian cancer is characterized by an extremely poor prognosis in women with an advanced stage of this carcinoma. In United States every year 20,000 women are diagnosed with ovarian cancer. It is the fifth most frequent cause of death from cancer in females and the most common cause of death for 15 years after diagnosis in women with stage III-IV tumors. Among ovarian neoplasms the most frequent are surface epithelial-stromal tumors. Moreover, non-epithelial ovarian tumors are distinguished. This group matters 10% of patients with diagnosed ovarian tumors. Due to a huge variety of ovarian tumors, the following work focuses mainly on the current clinical treatment of the epithelial ovarian cancer. The following paper summarizes current clinical treatment of epithelial ovarian cancer, including surgical procedure, chemo- and immunotherapy including modern therapeutic approaches.

Źródło:

World Scientific News; 2018, 111; 51-63
2392-2192

Pojawia się w:

World Scientific News

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Second primary malignant neoplasm in patient with ovarian cancer – case report

Autorzy:

Krawczyk, Przemysław Hubert
Braun, Marcin
Kaczmarczyk, Dariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1400054.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Index Copernicus International

Tematy:

ovarian cancer
nasopharyngeal cancer
lymphatic metastasis
metachronic tumor
multiple primary malignant tumors

Opis:

Increase in the occurrence of multiple primary malignant tumours is associated with significant extention of survival rate among patients treated for malignant neoplasm. Treatment of multiple primary malignant tumours demands precise clinical evaluation, imaging, laboratory diagnostics and histopathological evaluation of the lesion. In the presented case immunohistochemical staining of lymphatic metastasis from nasopharyngeal carcinoma was mimicking distant metastasis from poorly differentiated ovarian cancer. It impeded histopathological diagnosis and required additional imaging enriched by PET-CT, which allowed the visualization of the second tumor.

Źródło:

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 1; 43-47
2084-5308
2300-7338

Pojawia się w:

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Peroxiredoxin-1 as a prognostic factor in patients with ovarian cancer

Autorzy:

Sieńko, J.
Teliga-Czajkowska, J.
Przytula, E.
Czajkowski, K.
Smolarczyk, R.
Nowis, D.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2085041.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Tematy:

Peroxiredoxin-1
PRDX-1
ovarian cancer
overall survival
disease free survival

Opis:

Introduction and objective. Peroxiredoxin-1 (PRDX-1) belongs to a family of antioxidant enzymes and has proved to be a versatile molecule regulating cell growth, differentiation and apoptosis. PRDX1-regulated signaling pathways play an important role in the progression and metastasis of human tumours, especially in breast, esophageal and lung cancers. The aim of the study was to evaluate the expression of PRDX-1 in ovarian cancer tissues, and to test the clinical value of PRDX-1 as a prognostic factor in this malignancy. Materials and method. PRDX-1 expression was assessed by automated immunohistochemistry in tumours taken from 55 patients with ovarian cancer during primary surgery. Specimen were formalin-fixed and preserved in paraffin-embedded blocks. The results were correlated with clinicopathological data. Results. A high expression of PRDX-1 was observed in 20% of cases, and was associated with worse compliance to chemotherapy protocol (P<0.002), worse response to chemotherapy (P<0.04), and higher levels of CA 125 after the 1st line treatment (P<0.004). PRDX-1 positive subjects had a significantly lower 5-year disease-free survival (9.1% vs. 42.6%, P<0.01) and a lower 5-year overall survival (9.1% vs. 56.7%; P<0.002). Multivariate analysis showed that a high expression of PRDX-1 is an independent prognostic factor of poor, overall survival (P<0.002) and a disease-free survival (P<0.01). Conclusion. Results of the study show that PRDX-1 expression in tumour tissues can be another biomarker of prognosis in patients with ovarian cancer.

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2019, 26, 3; 415-419
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Life style and risk of development of breast and ovarian cancer

Autorzy:

Pieta, B.
Chmaj-Wierzchowska, K.
Opala, T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/51430.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Opis:

Introduction: Many risk factors may be monitored, and individual decisions concerning life style exert an effect on most factors associated with the development of cancer. It is estimated that the majority of malignant cancers, as much as 70%, are the result of the harmful effect of factors related with diet, life style, or those present in the surrounding environment. Objective: The objective of the study was analysis of selected factors related with life style and their effect on the risk of development of breast and ovarian cancer. Methodology: The study covered healthy women, without the diagnosis of focal lesions in the breast and ovaries, and women with the diagnosis of breast or ovarian cancer. The study was conducted during the period September 2007 – November 2011, and covered a total of 1,484 women aged 18-80. Odds ratio was calculated for individual risk factors. Statistical analysis was performed by means of the statistical packages STATISTICA v8, GrafPad Instat v 3.00, Analyse-it v. 2.2, and Cytel Studio StatXact-8. Statistical hypothesis were verified on the level of significance p ≤ 0.05. Results: Health-promoting life style related with physical activity and other health promoting behaviours, such as mode of nutrition, reduction or elimination of alcohol consumption and discontinuation of smoking considerably decrease the risk of development of malignant breast and ovarian cancer. The number and variety of factors which affect the risk of occurrence of cancerous diseases indicate that there is a need for monitoring of the hazard. Conclusion: It is necessary to carry out preventive actions which would cover the health education of women, concerning life style-related risk factors and methods of their modification.

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2012, 19, 3
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Rak jajnika – czy zawsze chirurgia?
Ovarian cancer: does it always require surgery?

Autorzy:

Moszyński, Rafał
Sajdak, Stefan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031193.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

combined treatment
ovarian cancer
ovarian tumor
sparing surgery
surgical treatment
guz jajnika
leczenie operacyjne
leczenie oszczędzające
leczenie skojarzone
rak jajnika

Opis:

The paper presents key aspects associated with modern approach to surgical treatment of women with ovarian cancer. It should be emphasized that the best treatment outcomes depend on optimal surgical resection and adjuvant chemotherapy based on taxanes and platinum derivatives. Primary surgical treatment includes determination of clinical stage and total excision of the tumor. If this is impossible, e.g. due to far-advanced disease, the only viable option is maximal cytoreduction. In spite of significant progress in surgical techniques and improved response to first-line chemotherapy, failure of combined treatment over the first 2 years are seen in about 40-50% of the cases. Effectiveness of treatment of recurrent disease is poor and depends on response to first-line treatment, treatment-free survival and patient’s general condition. In exceptional situations, ovarian cancer patients may undergo fertility-preserving sparing procedures. This may be an option with unilateral tumor at FIGO stage IA and IC, patient is young, plans pregnancy and willing to accept close postoperative surveillance. Treatment of ovarian cancer is an area with a tremendous potential for improvement and should remain an ongoing challenge for modern science. In such a complex therapeutic process, surgical treatment still plays a crucial role – it is always indicated in ovarian cancer patients, while its scope and technique depend on individual requirements and condition of women treated.
Artykuł prezentuje najważniejsze elementy związane ze współczesnymi możliwościami leczenia operacyjnego kobiet z rakiem jajnika. Należy podkreślić, że najlepsze wyniki leczenia wiążą się z optymalną chirurgiczną cytoredukcją oraz chemioterapią uzupełniającą w oparciu o taksoidy i pochodne platyny. Pierwotne leczenie chirurgiczne obejmuje określenie stopnia zaawansowania klinicznego i usunięcie nowotworu w całości. Jeżeli nie jest to możliwe, na przykład ze względu na wysoki stopień zaawansowania choroby, jedynym możliwym zabiegiem pozostaje maksymalna cytoredukcja guza. Pomimo postępu w zakresie leczenia chirurgicznego i poprawy odpowiedzi na leczenie cytostatykami pierwszej linii niepowodzenia terapii skojarzonej w trakcie pierwszych 2 lat zdarzają się w około 40-50% przypadków. Skuteczność leczenia nawrotów choroby jest niska i zależy od odpowiedzi na pierwotne leczenie, czasu bez leczenia i stanu ogólnego chorej. W wyjątkowych przypadkach u pacjentek z rakiem jajnika można przeprowadzić zachowujące płodność leczenie oszczędzające. Przeprowadza się je w rzadkich sytuacjach klinicznych, w których guz jest umiejscowiony jednostronnie w stopniu FIGO IA lub IC, choroba dotyczy młodych kobiet, pragnących zajść w ciążę i pozostających pod ścisłą obserwacją pooperacyjną. Leczenie kobiet z rakiem jajnika pozostaje dziedziną, w której bardzo wiele można poprawić, i powinno być ciągłym wyzwaniem dla współczesnej nauki. Leczenie operacyjne w tym złożonym procesie terapeutycznym wciąż odgrywa podstawową rolę – jest zawsze wskazane u chorych z rakiem jajnika, a jego zakres i charakter zależą od indywidualnych warunków i stanu leczonych kobiet.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 317-325
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Wybrane czynniki prognostyczne w raku jajnika
Selected prognostic factors in ovarian cancer

Autorzy:

Markowska, Janina
Bednarek, Wiesława
Markowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1030778.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

BRCA1
VEGF
prognostic factors in ovarian cancer
targeted therapy
mRNA
markery prognostyczne w raku jajnika
terapia celowana
hif-1α

Opis:

The authors discuss several predictive factors related to ovarian cancer, both those associated with prognosis and those potentially useful in targeted therapy thereof. Expression of mRNA BRCA1, VEGF and its receptors, CXCR4, HER-2, HIF-1α, COX-2, NM-23, KAI 1, IGF-1R, kisspeptin, neuropilin and Prox-1 gene are discussed. Expression of mRNA BRCA1 is associated not only with hereditary ovarian cancer, but also with its sporadic form. Higher expression correlates with a better response to taxanes. Hopefully, mRNA BRCA1 level in women with sporadic ovarian cancer will become a useful parameter, qualifying patients for a particular chemotherapy protocol. BRMS1 acts as a gene inhibiting development of metastases in ovarian cancer. Levels of mRNA for BRMS1 are lower in late than in early stage ovarian cancer. The VEFG family is involved in angio- and lymphangiogenesis and includes 5 glycoproteins (VEGF-A, VEGF-B, VEGF-C, VEGF-D and VEGF-E), which acting upon receptors VEGFR1-3. Neuropilin 1 plays a role in angiogenesis, while neuropilin 2 modulates lymphangiogenesis, similar to the Prox-1 gene. COX-2 mediates the release of pro-angiogenic factors. HIF-1α expression is associated with resistance of hypoxic cancer cells against cytostatics and radiation. Expression of c-Met correlates with poorly differentiated cancer types. The SDF-1/CXCR4 complex plays a key role in the development of cancer metastases. Survivin is present in cancer cells only, where it inhibits apoptosis and promotes the development of cancer. Metastases suppressor gene (BRMS1) and receptors for VEGF, CXCR4, HER-2, HIF-1α and COX-2, may serve as targets for targeted therapy. At present, an increasing number of studies focus on VEGF receptors. Poor expression of NM-23 and KAI 1 correlate with tumor ability to form metastases. The authors discuss the role of biological markers for clear-cell ovarian cancer (IGF-1R and kisspeptin). Promising topics for future studies are survivin, neuropilin and the Prox-1 gene.
W artykule omówiono szereg czynników prognostycznych związanych nie tylko z rokowaniem, ale również z możliwością zastosowania terapii tarczowej w raku jajnika. Przedstawiono ekspresję mRNA BRCA1, VEGF i jego receptorów, CXCR4, HER-2, HIF-1α, COX-2, NM-23, KAI 1, IGF-1R, kisspeptyny, neuropiliny i genu Prox-1. Ekspresja mRNA BRCA1 wiąże się nie tylko z dziedzicznym rakiem jajnika, ale również z rakiem sporadycznym. Wyższa ekspresja powoduje lepszą odpowiedź na taksany. Przypuszcza się, że zawartość mRNA BRCA1 u kobiet z rakiem sporadycznym może służyć do selekcji pacjentek do odpowiedniego typu chemioterapii. BRMS1 działa jako gen hamowania przerzutów w raku jajnika. Poziomy mRNA dla BRMS1 są niższe w zaawansowanych stadiach raka niż we wczesnych. Rodzina VEGF związana z angiogenezą i limfangiogenezą składająca się z 5 glikoprotein (VEGF-A, VEGF-B, VEGF-C, VEGF-D, VEGF-E) działa poprzez receptory VEGFR1-3. Neuropilina 1 odgrywa rolę w angiogenezie, a typ drugi moduluje proces limfangiogenezy, podobnie jak gen Prox-1. W uwalnianiu czynników proangiogennych bierze udział COX-2. Ekspresja HIF-1α związana jest z opornością niedotlenionych komórek raka na leczenie chemiczne i napromienianiem. Ekspresja c-Met wiąże się z niższym zróżnicowaniem raka. Kompleks SDF-1/CXCR4 odgrywa kluczową rolę w tworzeniu przerzutów komórek nowotworowych. Surwiwina występująca wyłącznie na komórkach nowotworowych poprzez hamowanie apoptozy promuje rozwój raka. Gen supresji przerzutów (BRMS1), podobnie jak receptory VEGF, CXCR4, HER-2, HIF-1α, COX-2, może być tarczą dla terapii celowanej. Obecnie coraz więcej badań dotyczy inhibitorów VEGF. Obniżona ekspresja NM-23 oraz KAI 1 koreluje ze zdolnością do przerzutowania. Omówiono markery biologiczne dla raka jasnokomórkowego jajnika (IGF-1R i kisspeptynę). Ciekawym obiektem badań może być surwiwina, neuropilina i gen Prox-1.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 8-20
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Leczenie chirurgiczne w zaawansowanym raku jajnika
Surgical treatment of advanced ovarian cancer

Autorzy:

Wicherek, Łukasz
Rajs, Tomasz
Koper, Krzysztof
Mazur, Aleksandra
Maślińska, Mariola
Opławski, Marcin
Mbamu, Nsonsa
Leśniak, Michał
Kojs, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031086.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

całkowita cytoredukcja
chemioterapia indukcyjna
complete cytoreduction
induction chemotherapy
leczenie chirurgiczne
limfadenektomia okołoaortalna
ovarian cancer
para-ortic lymphadenectomy
rak jajnika
surgical treatment

Opis:

Standard treatment for ovarian cancer is systemic therapy; as a rule it comprises surgical excision, chemotherapy and, in selected cases, radiotherapy. The scope of the surgical excision and its relation to chemotherapy recently underwent certain changes. On the one hand, the use of taxanes and platinum derivates has enhanced the role of chemotherapy; on the other hand, progress in surgery has enabled what only a few years ago were limitations to be overcome. Already in the 1970s, a link was suggested between the completeness of the surgical excision and the prolongation of the time period for both overall and progression-free survival. Now after the publication of several randomized trials, a direct correlation has been made between complete cytoreduction performed during the primary surgery and the prolongation of the time period for both overall and progression-free survival. It appears that non-resectability depends mainly on the experience of the surgeon and the degree of infiltration of the bowels and superior mesenteric vessels and bile ducts. Imaging studies are of no use in determining the resectability of lesions. Consequently, patients should not be qualified for lymphadenectomy based solely on the results of imaging studies. Systemic excision of pelvic and para-aortic lymph nodes is a permanent component of the surgical treatment of ovarian cancer in: 1) patients in the early clinical stages within the scope of staging; 2) patients with clinically positive nodes as a component of cytoreduction; 3) patients after complete cytoreduction as a prognosis-improving factor.
Standardem w leczeniu raka jajnika jest leczenie systemowe, którego stałe elementy to leczenie chirurgiczne i chemioterapia oraz, w pewnych przypadkach, radioterapia. Zakres leczenia chirurgicznego oraz jego stosunek do chemioterapii podlegał w ostatnich latach pewnym zmianom. Z jednej strony zastosowanie taksanów i pochodnych platyny sprawiło, że wzrosło znaczenie chemioterapii, z drugiej postęp w chirurgii pozwolił przekroczyć nieosiągalne wcześniej granice. Już w latach 70. ubiegłego stulecia zasugerowano istnienie związku pomiędzy radykalnością leczenia chirurgicznego a wydłużeniem całkowitego przeżycia i wydłużeniem okresu wolnego od wznowy. Obecnie po opublikowaniu wyniku szeregu randomizowanych badań stwierdzono bezpośrednią zależność pomiędzy całkowitą cytoredukcją przeprowadzoną podczas pierwotnej operacji a wydłużeniem całkowitego przeżycia i wydłużeniem okresu wolnego od wznowy. Wydaje się, iż nieresekcyjność zależy głównie od doświadczenia chirurga i stopnia zajęcia naczyń krezkowych górnych oraz wnęki wątroby. Badania obrazowe nie znajdują zastosowania w określeniu resekcyjności zmian. Podobnie na podstawie wyników badań obrazowych nie powinno się kwalifikować chorych do usunięcia węzłów chłonnych. Systemowe usunięcie węzłów chłonnych miednicznych i okołoaortalnych to stały element chirurgicznego leczenia raka jajnika: 1) we wczesnych przypadkach raka jajnika – jako element określania stadium zaawansowania; 2) w przypadku klinicznie dodatnich węzłów – jako element cytoredukcji; 3) u chorych, u których wykonano całkowitą cytoredukcję – jako czynnik poprawiający rokowanie.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 88-100
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Trabektedyna w leczeniu raka jajnika
Trabectedin for the treatment of ovarian cancer

Autorzy:

Markowska, Janina
Bidziński, Mariusz
Kojs, Zbigniew
Kotarski, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029700.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

chemioterapia
operacje raka jajnika
rak jajnika
trabektedyna

Opis:

The paper describes standard therapeutic management used in patients with ovarian cancer, which is based, among other things, on the recommendations of the Polish Gynecological Oncology Society. Therapeutic management encompasses surgical treatment and systemic therapy with cytostatic drugs (typically derivatives of platinum and paclitaxel as first-line therapy). Total or optimal cytoreduction is an important element of surgical treatment. Additionally, the response to first-line adjuvant chemotherapy is a highly significant prognostic factor. Bevacizumab is an effective treatment in the first-line chemotherapy and in patients with platinum-sensitive relapsed ovarian cancer. Trabectedin (Yondelis) used in patients with relapsed ovarian cancer (partially platinum-sensitive) (relapse within 6–12 months after first-line chemotherapy) proved to be an effective drug. Used in combination with pegylated liposomal doxorubicin, the drug significantly improved progressionfree survival (time to progression ranging between 9.2 vs. 7.2 months, p = 0.017) as compared to pegylated liposomal doxorubicin alone. Improvement of overall survival was also demonstrated (22.4 vs. 18.9 months, p = 0.835), however, it was insignificant. In addition, trabectedin used in relapsed ovarian cancer increased sensitivity to platinum and exhibited low toxicity.
W pracy opisano postępowanie terapeutyczne standardowo stosowane u chorych na raka jajnika, oparte m.in. na rekomendacjach Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej. Terapia obejmuje postępowanie operacyjne i systemowe leczenie cytostatykami (standardowo: pochodnymi platyny i paklitakselu w pierwszej linii leczenia). Istotnym elementem leczenia operacyjnego jest całkowita, ewentualnie optymalna cytoredukcja. Również odpowiedź na pierwszą linię adiuwantowej chemioterapii stanowi ważny czynnik prognostyczny. Podawanie bewacyzumabu w pierwszej linii leczenia chemicznego i w platynowrażliwym nawrotowym raku jajnika jest skutecznym sposobem terapii. U pacjentek ze wznową (w czasie 6–12 miesięcy po pierwszej linii chemioterapii) raka jajnika – częściowo platynowrażliwego – skutecznym lekiem okazała się trabektedyna (Yondelis). Stosowana z pegylowaną liposomalną doksorubicyną, wydłużyła znamiennie czas wolny od progresji (9,2 vs 7,2 miesięca, p = 0,017) w stosunku do stosowanej wyłącznie liposomalnej doksorubicyny. Wykazano też wydłużenie całkowitego przeżycia (22,4 vs 18,9 miesiąca, p = 0,835), choć statystycznie różnica nie była znamienna. Zaletami trabektedyny stosowanej we wznowie raka jajnika są zwiększenie wrażliwości guza na preparaty platyny oraz niska toksyczność.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 3; 218-223
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Chemioterapia dootrzewnowa w leczeniu chorych na raka jajnika
Intraperitoneal chemotherapy for ovarian cancer

Autorzy:

Milczek, Tomasz
Emerich, Janusz
Klasa-Mazurkiewicz, Dagmara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1030634.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

IP
chemotherapy
intraperitoneal chemotherapy
ovarian cancer
IPC
ip
ipc
chemioterapia
chemioterapia dootrzewnowa
rak jajnika

Opis:

The paper is a detailed review of recent advances in the treatment of ovarian cancer patients using intraperitoneal chemotherapy. Theoretical basis of intraperitoneal treatment is discussed, this being understood as passage of substances through semipermeable membrane, where rate of passage depends on peritoneal clearance, size and electric charge of particles and concentration gradient. History of intraperitoneal treatment is reviewed, starting with early works by Green and Kottmeier dating back to the ‘50s, and ending with recent studies, including a meta-analysis of 8 randomized trials of first-line treatment published within the past 12 years, which included a total of 1819 patients. The authors discuss reasons for issuing pertinent recommendations by the US National Cancer Institute, emphasizing the leading role of intraperitoneal chemotherapy in the treatment of ovarian cancer patients. Effectiveness of platinum derivates-based chemotherapy in consolidation treatment is discussed, supported by a review of pivotal papers concerning this subject. The paper presents and discusses key reports on implementation of intraperitoneal chemotherapy in consecutive lines of treatment of ovarian cancer, as well as the role of cisplatin and carboplatin in intraperitoneal therapy, highlighting differences in outcome after application of both agents. Emphasized are also limitations of the method. Next, the authors review surgical complications arising during procedures associated with implementation of intraperitoneal chemotherapy, as well as several aspects of complications resulting in premature interruption of intraperitoneal chemotherapy (on the average: 50% of cases; up to 60% in the GOG 172 trial). Critique of the method, mainly on the part of European centers, is referred to.
W prezentowanej pracy szczegółowo omówiono najnowsze aspekty dotyczące leczenia chorych na raka jajnika przy użyciu chemioterapii dootrzewnowej. Przedstawiono podstawy teoretyczne leczenia dootrzewnowego jako przepływu substancji przez błonę półprzepuszczalną, gdzie prędkość przepuszczania substancji zależy od ich klirensu otrzewnowego, wielkości cząsteczki i jej ładunku oraz stosunku stężeń. Omówiono historię leczenia dootrzewnowego – od pierwszych prac Geena i Kottmeier z lat 50. do chwili obecnej – a także wyniki ośmiu randomizowanych badań poświęconych leczeniu pierwszej linii, przeprowadzonych w ciągu ostatnich 12 lat, w których przebadano 1819 pacjentów. Autorzy odnoszą się do powodów wydania zalecenia National Cancer Institute dotyczącego nadrzędnej roli chemioterapii dootrzewnowej w leczeniu chorych na raka jajnika. Przedstawiają znaczenie chemioterapii dootrzewnowej opartej na pochodnych platyny w leczeniu konsolidującym, analizując ważniejsze prace dotyczące tego tematu. W artykule zaprezentowano i przeanalizowano główne doniesienia na temat leczenia za pomocą chemioterapii dootrzewnowej w kolejnych liniach leczenia raka jajnika, jak również rezultaty badań nad wykorzystaniem cisplatyny i karboplatyny w terapii dootrzewnowej, co pozwoliło wykazać różnice w wynikach po zastosowaniu tych pochodnych platyny. Zwrócono także uwagę na ograniczenia metody. Oprócz tego autorzy opisali powikłania chirurgiczne występujące podczas operacji mających związek ze stosowaniem chemioterapii dootrzewnowej, omówili aspekty związane z powikłaniami będącymi przyczyną przedwczesnych ukończeń chemioterapii dootrzewnowej (50%, a w badaniu GOG 172 nawet 60% przypadków) oraz odnieśli się do krytyki tej metody płynącej głównie z ośrodków europejskich.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 4; 270-281
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Genetic predisposition to breast and/or ovarian cancer – focus on the candidate BARD1 gene

Autorzy:

Klonowska, K.
Ratajska, M.
Wojciechowska, M.
Kozlowski, P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/80894.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

breast cancer
ovarian cancer
genetic predisposition
BRCA1 gene
structure
function
BARD1 gene

Źródło:

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2014, 95, 3
0860-7796

Pojawia się w:

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Salinomycyna – przełom w leczeniu raka jajnika?
Salinomycin – a breakthrough in the treatment of ovarian cancer?

Autorzy:

Huczyński, Adam
Markowska, Janina
Ramlau, Rodryg
Sajdak, Stefan
Szubert, Sebastian
Stencel, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1030100.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

cancer stem cells
ovarian cancer
salinomycin
komórki macierzyste raka
rak jajnika
salinomycyna

Opis:

It is believed that cancer stem cells are the primary cause of cancer chemotherapy resistance, metastasis and relapse. The cancer stem cells form a small population of cells present in the tumor (accounting for less than 2% of the tumor mass) and have properties which enable them to survive chemo- and radiotherapy. These cells have the ability to self-renew, do not undergo apoptosis, display overexpression of the ALDH1A1 enzyme and ABC genes which encode transport proteins, and furthermore make use of various signaling pathways (Wnt, Notch, Hedgehog). Cancer stem cells may be identified and isolated from the tumor based on the characteristic biomarkers (CD44+, CD133+, CD117+, BMi1, Oct-4, nestin). It has been demonstrated that salinomycin, an antibiotic obtained from Streptomyces albus, eliminates cancer stem cells, which are resistant to treatment with cytostatics. Salinomycin causes apoptosis of these cells through a number of mechanisms, including the disruption of the Na+/K+ ion balance in biological membranes, inhibition of the Wnt pathway and resistance to transporters, increase in the activity of caspases, activation of the MAPKp38 pathway and inhibition of the nuclear transcription factor NF-κB. Salinomycin has an effect on many types of cancer. It may turn out to be a breakthrough in the therapy of chemotherapy-resistant cancers.
Uważa się, że główną przyczyną chemiooporności, przerzutów i nawrotów raka jajnika są komórki macierzyste raka. Jest to obecna w guzie mała populacja komórek (stanowiąca mniej niż 2% jego masy), których właściwości pozwalają im przetrwać chemio- i radioterapię. Komórki te mają zdolność do samoodnowy, nie podlegają apoptozie, wykazują nadekspresję genów ABC kodujących białka transportowe, enzymu ALDH1A1 i korzystają z różnych szlaków sygnałowania (Wnt, Notch, Hedgehog). Komórki macierzyste raka można zidentyfikować oraz izolować z guza na podstawie charakterystycznych biomarkerów (CD44+, CD133+, CD117+, BMi1, Oct-4, nestyna). Wykazano, że salinomycyna, antybiotyk uzyskany ze Streptomyces albus, eliminuje komórki macierzyste raka, które są oporne na leczenie cytostatykami. Salinomycyna powoduje apoptozę tych komórek poprzez wiele mechanizmów, w tym poprzez zakłócenie jonowego bilansu Na+/K+ w błonach biologicznych, hamowanie szlaku Wnt i oporności na działanie transporterów, wzrost aktywności kaspaz, aktywację szlaku MAPKp38 oraz hamowanie jądrowego czynnika transkrypcyjnego NF-κB. Salinomycyna jest aktywna w wielu rodzajach nowotworów. Może okazać się przełomem w terapii nowotworów chemioopornych.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 156-161
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Preparaty siRNA w terapii genowej raka jajnika
siRNA preparations in gene therapy of ovarian cancer

Autorzy:

Pankowska, Magdalena
Stachurska, Anna
Woźniak, Małgorzata
Małecki, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031566.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

sirna
rak jajnika
terapia genowa
badania kliniczne
chemiooporność
ovarian cancer
gene therapy
clinical research
chemoresistance

Opis:

According to statistics, ovarian cancer is the fourth cause of death due to gynecologic cancer. It results from late diagnosis of the disease, caused by the lack of characteristic symptoms, as well as from unsatisfactory treatment methods due to e.g. cell resistance to chemotherapy. The search for new therapies is still in progress. It is believed that preparations whose activity is based on RNA interference, i.e. gene silencing with the use of siRNA, are a promising group of new antineoplastic medications. Fire et al. were awarded the Nobel Prize for discovering this phenomenon. The phenomenon of siRNA interference in healthy cells is a natural protective mechanism. Genes are silenced in the cytoplasm with the use of the Dicer enzyme. siRNA gene preparations are delivered into cells with the use of viral methods such as AAV or adenoviruses, as well as non-viral methods e.g. with the use of liposomes. Clinical trials concerning siRNA preparations are now in the first phase. They are conducted on two gene preparations: CALAA-01 and siRNA nanomolecule directed against PLK1. In this paper attention was drawn to the therapeutic meaning of siRNA sequences in relation to the following genes: MDR1, VEGF, MMP, CD44, HER2, SHH, STAT. Both experimental and clinical studies give hope for the use of the described mechanisms in fight with ovarian cancer in the future.
Rak jajnika według statystyk zajmuje czwarte miejsce wśród zgonów z powodu nowotworów ginekologicznych. Wynika to zarówno z późnego rozpoznania choroby, spowodowanego brakiem charakterystycznych objawów, jak i stale niezadowalających efektów leczenia, m.in. ze względu na oporność komórek na chemioterapię. Poszukiwanie nowych metod terapii jest więc nadal aktualne. Uważa się, że obiecującą grupą potencjalnych leków przeciwnowotworowych mogą być preparaty, których aktywność opiera się na zjawisku interferencji RNA, czyli wyciszaniu genów za pomocą siRNA. Za odkrycie tego zjawiska Fire i wsp. zostali uhonorowani Nagrodą Nobla. Zjawisko interferencji siRNA w prawidłowych komórkach jest naturalnym mechanizmem obronnym. Do wyciszenia genów dochodzi w cytoplazmie przy udziale enzymu Dicer. Preparaty genowe siRNA wprowadza się do komórek, wykorzystując metody wirusowe, takie jak AAV czy adenowirusy, a także za pomocą metod niewirusowych, np. z zastosowaniem liposomów. Badania kliniczne preparatów genowych siRNA znajdują się obecnie w pierwszej fazie. Prowadzone są na dwóch preparatach genowych CALAA-01 oraz na nanocząsteczce siRNA skierowanej przeciw PLK1. W niniejszej pracy skupiono uwagę na terapeutycznym znaczeniu sekwencji siRNA w stosunku do genów: MDR1, VEGF, MMP, CD44, HER2, SHH, STAT. Zarówno badania eksperymentalne, jak i kliniczne niosą nadzieję na wykorzystanie w przyszłości omawianego mechanizmu do walki z rakiem jajnika.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 197-205
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Przydatnosc zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego w leczeniu raka jajnika
Modified posterior exenteration in ovarian cancer treatment

Autorzy:

Wicherek, Łukasz
Kuśnierz, Jerzy
Śpiewankiewicz, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031459.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

rak jajnika
leczenie chirurgiczne
zmodyfikowane wytrzewienie tylne
usunięcie odbytnicy i esicy
powikłania okołooperacyjne
ovarian carcinoma
surgical treatment
modified posterior exenteration
rectosigmoid resection
perioperative complications

Opis:

The treatment of ovarian cancer is a type of combination treatment consisting of surgery and chemotherapy. Based on numerous studies, one might conclude that the radical nature of the surgical treatment is critical to the survival of the ovarian cancer patient. The aim of the primary procedure is complete cytoreduction, meaning the removal of all macroscopic foci of the cancer. This can be challenging since infiltration of the cancer frequently goes beyond the reproductive organs into the pelvis, involving the rectum, sigmoid colon, and the peritoneum of the lower recess. Therefore, apart from standard procedures, modified posterior exenteration (MPE) should be performed. MPE allows for en bloc resection of the cancerous tumor together with the uterus, adnexa, and parametria, and portions of the vagina, the pelvic peritoneum, the anterior aspect of the rectum, and the sigmoid colon. The next stage of the pro-cedure is colostomy or anastomosis within the region of the gastrointestinal tract followed by lymphadenectomy. A natural consequence of such an extensive intervention is a substantial number of complications. These, however, do not affect the quality of life of patients with ovarian cancer in an appreciable manner and thus have been accepted among gynecologic oncologists. What is important is that this type of surgery has a positive influence on prognosis, tending to prolong patients’ lives. Even when complications do occur, it is still more valuable to go ahead with this type of treatment than to forgo it in the interests of trying to avoid any possible negative consequences. This decision seems even more valid when the progress of medicine, which has enabled the effective treatment of such complications, is taken into consideration. The most common consequences of such a procedure are infection and wound dehiscence while anastomotic dehiscence within the gastrointestinal tract rarely occurs. The data included in the literature has clearly demonstrated that the patient’s preoperative serum albumin level may be con-nected with the risk of these common consequences and that the experience of the gynecologic oncologist who per-forms the procedure substantially influences whether such complications occur. It is therefore crucial that we create a nationwide chain of oncologic hospitals where these types of combination treatments of malignant neoplasms can be successfully carried out.
Leczenie raka jajnika jest leczeniem skojarzonym, którego podstawowymi składowymi są leczenie chirurgiczne i che-mioterapia. Na podstawie wielu badań można stwierdzić, że kluczowe znaczenie dla przeżycia chorych ma radykal-ność leczenia chirurgicznego. Celem pierwotnego zabiegu operacyjnego jest doprowadzenie do całkowitej cytoreduk-cji – usunięcie wszystkich makroskopowych ognisk raka. Szerzący się w miednicy naciek wykracza poza narząd rodny i obejmuje bardzo często odbytnicę, esicę oraz otrzewną dolnego zachyłku. Dlatego poza standardowymi procedu-rami należy wykonać zabieg zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego (modified posterior exenteration, MPE), który umożliwia usunięcie w technice en bloc guza nowotworowego wraz z macicą, przydatkami, przymaciczami, frag-mentem pochwy, otrzewną miednicy, przednią częścią odbytnicy i esicą. Kolejny etap zabiegu stanowi wyłonienie kolostomii lub zespolenia w obrębie przewodu pokarmowego, a następnie wykonanie limfadenektomii. Naturalną konsekwencją tak rozległej ingerencji jest pojawienie się znacznej liczby powikłań, jednak ich poziom został zaak-ceptowany przez środowisko ginekologów onkologów – nie wpływają one znacząco na zmniejszenie jakości życia chorych na raka jajnika. Co istotne, przeprowadzenie takiego zabiegu korzystnie wpływa na rokowanie – przedłu-żenie życia chorej, nawet przy wystąpieniu powikłań, ma bezsprzecznie wyższą wartość niż uniknięcie negatywnych następstw dzięki odstąpieniu od operacji. Tym bardziej że postęp medycyny umożliwia skuteczne ich leczenie. Spośród powikłań po tym zabiegu najczęściej obserwuje się zakażenie i rozejście rany pooperacyjnej. Rozejścia zespoleń w obrębie przewodu pokarmowego występują w niewielkiej liczbie przypadków. Z danych zebranych w literaturze wynika, że poziom przedoperacyjny albumin może mieć związek z ryzykiem występowania tych powikłań. Znaczny wpływ na zmniejszenie ich liczby ma doświadczenie zespołu ginekologów onkologów wykonujących zabieg. Z tego względu konieczne wydaje się utworzenie ogólnokrajowej sieci szpitali onkologicznych zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 125-136
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Facts about ovarian cancer in Maysanian women
Dane dotyczące raka jajnika ukobiet z irackiej prowincji Majsan

Autorzy:

Saadoon Qasim Alhilf, Haider
Alwan Hasan Alhashimi, Redha

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029715.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

Misan province
gynecologic malignancy
ovarian cancer
serous carcinom

Opis:

Background: Ovarian cancer is one of the commonest gynecologic malignancy. It is the most common cause of death due to gynecologic tumors, and accounts for 50% of deaths due to all gynecologic cancer types. Objectives: The aim was to discuss and assess ovarian cancer in Misan province and to underline its impact for increased awareness and interest in screening and early diagnosis by the determination of the prevalence rates among Maysanian women. Methods: The study lasted six months. During this period, we obtained a lot of data from records of the Al-Shifaa Oncology Center in Misan province, Iraq. Between September 2016 and February 2017, 50 cases of ovarian cancer from 282 gynecologic cancers were recorded. Complete history was obtained for every case. Results: The study showed that ovarian cancer constituted 17.73% of all types of cancer. It usually occurred in patients aged 60–70 years (30%). Women lived in urban areas 1.5 times more frequently than in rural areas. The most common histopathological type of ovarian cancer was ovarian serous carcinoma (46%). The most common stages were stage III and IV, accounting for 76%. Conclusion: Ovarian cancer is the third most common gynecologic cancer type. It was more common in women aged 60–70 years. Regarding the family history, the results were insignificant. The most common histopathological type of ovarian cancer in this study was ovarian serous carcinoma. The most common stages of the disease were advanced stages III and IV.
Wstęp: Rak jajnika jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych żeńskich narządów płciowych oraz główną przyczyną umieralności z powodu tych nowotworów – odpowiada za 50% zgonów wśród chorych z nowotworami kobiecego układu płciowego. Cele: Omówienie i ocena występowania raka jajnika w irackiej prowincji Majsan w celu zwiększenia świadomości i zainteresowania badaniami przesiewowymi i wczesnym rozpoznaniem choroby poprzez określenie częstości występowania omawianego nowotworu wśród kobiet zamieszkujących region Majsan. Metody: Badanie trwało sześć miesięcy. Uzyskano liczne dane z Centrum Onkologii Al-Shifaa w prowincji Majsan w Iraku. W okresie od września 2016 do lutego 2017 roku odnotowano 50 przypadków raka jajnika wśród ogółem 282 przypadków nowotworów narządów płciowych. Od każdej pacjentki zebrano pełny wywiad. Wyniki: Badanie wykazało, że rak jajnika stanowił 17,73% nowotworów. Rozpoznawano go zwykle u kobiet w wieku 60–70 lat (30%). Pacjentki częściej (o 1,5 razy) zamieszkiwały rejony wiejskie. Najczęstszym typem histopatologicznym był surowiczy rak jajnika (46%). Chorobę zwykle rozpoznawano w stadium III i IV, co stanowiło 76% przypadków. Wnioski: Rak jajnika to trzeci co do częstości nowotwór żeńskich narządów płciowych. Występował częściej u kobiet w wieku 60–70 lat. Wyniki dotyczące wywiadu rodzinnego nie były istotne. Najczęstszy typ histopatologiczny stanowił surowiczy rak jajnika. Chorobę rozpoznawano przeważnie w zaawansowanym stadium – III i IV.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 2; 113-119
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Chemioterapia dootrzewnowa w zaawansowanym raku jajnika
Intraperitoneal chemotherapy in the treatment of late-stage ovarian cancer

Autorzy:

Demska, Mirosława

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908051.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

GOG172 trial
advanced ovarian cancer
conventional intravenous chemotherapy
first-line chemotherapy
intraperitoneal chemotherapy

Opis:

Ovarian cancer is worldwide the leading cause of mortality in women with genital tract malignancy. Over one-half of patients are diagnosed with their ovarian cancer in the 3rd and 4th clinical stage. Currently, the standard protocol of management consists in surgery aiming at obtaining histological diagnosis, determination of clinical stage and cytoreduction followed by chemotherapy. At present, generally accepted chemotherapy protocol includes paclitaxel and platinum derivates (6 courses 3 weeks apart). Unfortunately, the outcome of this therapy is far from satisfactory and only about 20% of women with late-stage ovarian cancer survive over 5 years. Studies are underway aiming at improvement of the patients’ survival rate. Promising results are associated with intraperitoneal chemotherapy, which may be implemented as first-line treatment, consolidation of remission or salvage treatment. This modality may be an attractive alternative, because it by-passes peritoneal barrier, overcomes resistance of cancer cells, results in less systemic toxicity, increases exposure of tumour to high concentration of cytostatics. The newest GOG172 trial confirmed a 21.6% mean reduction of death risk. This study enabled to define a group of patients who may benefit most of intraperitoneal chemotherapy. These are patients in the 3rd clinical stage, after optimal surgical cytoreduction, with minimal residual disease. At present, great hopes are associated with the protocol including intraperitoneal cisplatin (100 mg/m2) and taxanes administered intravenously only or intravenously and intraperitoneally.
Rak jajnika jest na świecie główną przyczyną śmierci kobiet z powodu nowotworów narządu rodnego. U ponad połowy chorych nowotwór jajników jest rozpoznany w III° i IV° zaawansowania. Obecnie standardowe postępowanie obejmuje zabieg operacyjny, mający na celu uzyskanie diagnozy histopatologicznej, ocenę stopnia klinicznego zaawansowania, cytoredukcję, a następnie chemioterapię. Aktualnie powszechnie akceptowanym schematem chemioterapii jest paklitaksel i pochodne platyny (6 kursów co trzy tygodnie). Niestety rezultaty tej terapii są dalekie od oczekiwanych i tylko około 20% kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika przeżywa 5 lat. Prowadzone są badania, których celem jest poprawa przeżywalności chorych. Obiecująca wydaje się być chemioterapia dootrzewnowa, która może być zastosowana jako terapia pierwszej linii, konsolidacyjna lub ratunkowa. Terapia ta może być atrakcyjnym sposobem leczenia, ponieważ pomija barierę otrzewnową, przełamuje oporność komórki nowotworowej, daje mniejszą toksyczność układową oraz większą ekspozycję guza na wysokie stężenie cytostatyków. Najnowsze badanie GOG172 potwierdziło średnie zmniejszenie ryzyka zgonu o 21,6%. Badanie to wyodrębniło grupę chorych, które mogą osiągnąć największą korzyść z chemioterapii dootrzewnowej. Są to pacjentki z nowotworem w III° zaawansowania, po optymalnym zabiegu cytoredukcyjnym, z minimalną chorobą resztkową. Obecnie za budzący nadzieję uważa się schemat zawierający IP cisplatynę 100 mg/m2 i taksany podawane tylko IV lub IV i IP.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 241-249
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Rola splenektomii w chirurgicznym leczeniu raka jajnika
Role of splenectomy in surgical treatment of ovarian cancer

Autorzy:

Opławski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Bieda, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031520.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

rak jajnika
leczenie chirurgiczne
usunięcie śledziony
powikłania okołooperacyjne
całkowita
cytoredukcja
ovarian cancer
surgery
splenectomy
perioperative complications
complete cytoreduction

Opis:

In the treatment of ovarian cancer, surgery, chemotherapy or possibly radiotherapy are applied. The scope of surgery is the most significant prognostic factor. Complete cytoreduction is the optimal surgical method. Most frequently, ovarian carcinoma does not involve only the reproductive system, but spreads throughout the peritoneal cavity. In some cases, splenic involvement is found during a surgery. In such cases the surgery should be supplemented with splenectomy – when the spleen is removed as an additional procedure during the operation or as an element of the en bloc removal of the tumor along with the omentum, colon and gastrocolic ligament. Such an extended operation results in only slightly increased number of complications and has no significant impact on the quality of life of ovarian cancer patients. It often enables full cytoreduction. Complications of this part of the operation predominantly include hemorrhage, thromboembolism, infection and, in the case of en bloc operation, anastomotic separation within the gastrointestinal tract. The data available report increased number of intraoperative blood transfusions. The procedure in question is most frequently carried out during a secondary cytoreductive surgery. Despite the lack of recommendations, such procedures should be performed by a surgical team experienced in operations in the upper abdominal cavity. The treatment should be complemented with state-of-the-art chemotherapy. This kind of treatment requires establishing a national network of oncological centers dealing with combined therapies of malignant neoplasms.
W terapii raka jajnika stosuje się leczenie chirurgiczne, chemioterapię i, ewentualnie, radioterapię. Zakres leczenia operacyjnego stanowi najistotniejszy czynnik prognostyczny. Całkowita cytoredukcja jest optymalną opcją leczenia chirurgicznego. Rak jajnika najczęściej dotyczy nie tylko narządu rodnego, ale również jamy otrzewnej. U niektórych chorych podczas zabiegów stwierdzane są przerzuty do śledziony. W takich przypadkach procedura chirurgiczna powinna być uzupełniona o wycięcie śledziony, która jest usuwana dodatkowo w trakcie zabiegu lub jako element operacji en bloc guza wraz z siecią, okrężnicą i więzadłem żołądkowo-okrężniczym. Takie poszerzenie zabiegu powoduje tylko nieznaczne zwiększenie liczby powikłań i nie wpływa znacząco na jakość życia chorych. Zabieg ten często umożliwia uzyskanie pełnej cytoredukcji. Do powikłań tej części zabiegu należą głównie powikłania krwotoczne, zakrzepowo-zatorowe, infekcje oraz w przypadkach operacji en bloc – rozejścia zespoleń w układzie pokarmowym. Dostępne dane wskazują na zwiększoną liczbę śródoperacyjnych przetoczeń krwi. Zazwyczaj zabieg ten jest wykonywany podczas wtórnej operacji cytoredukcyjnej. Pomimo braku takich zaleceń operację powinien wykonywać zespół doświadczony w przeprowadzaniu zabiegów w górnym piętrze jamy brzusznej. Leczenie należy uzupełnić o nowoczesną chemioterapię. Taki model postępowania wymaga utworzenia ogólnokrajowej sieci ośrodków onkologicznych, zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 3; 210-216
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Peritonektomia - rola w operacji cytoredukcyjnej raka jajnika
Role of peritonectomy in cytoreductive surgery of ovarian cancer

Autorzy:

Soja, Paweł
Sałek, Agata
Dudka, Paweł
Naróg, Maciej
Skręt-Magierło, Joanna
Raba, Grzegorz
Kluza, Roman
Skręt, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908502.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

cytoreductive surgery
debulking
hyperthermic chemotherapy
ovarian cancer
peritonectomy

Opis:

Background: Global statistics indicate continuously increasing incidence of ovarian cancer. As the outcome of surgery- and chemotherapy-based therapies of this condition are highly unsatisfactory, the search is underway for novel surgical techniques, more effective drugs and new treatment protocols. Peritonectomy is a technique enabling a more complete cytoreduction and better survival indices. The aim of this paper is to review current literature related to peritonectomy - a novel technique in cytoreductive surgery of ovarian cancer. Material and method: Internet-based search of medical libraries (Cochrane, PubMed and Medline) using such key words as: “ovarian”, “cancer”, “chemotherapy”, “peritonectomy”, “chemohyperthermia”, and various combinations thereof. The review encompassed papers published after 1990. Results: Literature data enable an insight into several techniques of peritonectomy, as well as its combination with intraperitoneal hyperthermic chemotherapy. Results of surgical treatment including peritonectomy and complications on the part of other organs as sequels of this procedure are reviewed. Conclusions: Peritonectomy is a novel surgical technique, which may contribute to improvement of outcome of ovarian cancer treatment. Although this type of procedure is associated with an increased risk of complications due to its greater invasiveness, in most authors’ opinion complication and mortality rates are acceptable. Based on available literature we may conclude that prospective studies are necessary in order to determine the role of this technique in the aspects of survival and postoperative complication rates.
Wstęp: Światowe statystyki pokazują nieustanny wzrost zachorowalności na raka jajnika. Ponieważ rezultaty leczenia tego nowotworu oparte na procedurach chirurgicznych oraz chemioterapii są wciąż niezadowalające, konieczne jest opracowanie nowych technik chirurgicznych, skuteczniejszych leków oraz nowych metod leczenia. Peritonektomia to procedura, która pozwala na szerszą cytoredukcję i uzyskanie lepszych wskaźników przeżycia. Celem pracy jest przegląd literatury dotyczącej peritonektomii - nowej metody w operacjach cyto- redukcyjnych raka jajnika. Materiał i metodyka: Dokonano przeglądu piśmiennictwa w bibliotekach Cochrane, PubMed oraz Medline, używając podczas wyszukiwania słów kluczowych: ovarian, cancer, chemotherapy, peritonectomy procedures, chemohyperthermia oraz różnych kombinacji tych słów. Przeglądem objęto prace opublikowane po 1990 roku. Wyniki: Dane zawarte w literaturze pozwoliły przedstawić różne techniki peritonektomii oraz połączenia peritonektomii z hipertermiczną chemioterapią wewnątrzotrzewnową. Zaprezentowane są również wyniki leczenia operacyjnego z zastosowaniem peritonektomii, omówiono także komplikacje ze strony różnych układów związane z tym zabiegiem. Wnioski: Peritonektomia jest nową metodą chirurgiczną, która może poprawić rezultaty leczenia raka jajnika. Mimo iż ten rodzaj leczenia powoduje częstsze występowanie powikłań związanych z wysokim obciążeniem dla organizmu, większość autorów jest zdania, iż wskaźniki powikłań i umieralności są możliwe do zaakceptowania. Na podstawie istniejących prac wywnioskować można, iż potrzebne są badania prospektywne, które w pełni potwierdzą znaczenie tej metody w aspekcie przeżyć i komplikacji pooperacyjnych.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 107-113
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Antiangiogenic therapy in ovarian cancer – for whom and when?
Terapia antyangiogenna w raku jajnika – dla kogo ikiedy?

Autorzy:

Bilgetekin, Irem
Cetin, Bulent
Ozet, Ahmet

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029801.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antiangiogenic agents
bevacizumab
ovarian cancer

Opis:

Tumor angiogenesis appears to be an important process in epithelial ovarian cancer development. Bevacizumab is a monoclonal antibody that can neutralize vascular endothelial growth factor, a promoter of the initiation phase of angiogenesis. First-line chemotherapy in combination with bevacizumab followed by maintenance bevacizumab demonstrated efficacy over chemotherapy alone in two phase III trials (Gynecologic Oncology Group, GOG 218 and ICON7); however, absolute progression-free survival benefit remains modest, with no demonstrated impact on overall survival. The addition of molecularly targeted agents to the treatment of women with recurrent and platinum-sensitive disease has been recently reported in the OCEANS study, which evaluated the benefit of adding bevacizumab to carboplatin and gemcitabine in women with platinum-sensitive recurrent disease. Bevacizumab-based therapy also extended progressionfree survival from 8 to 12 months. However, overall survival was not different between the two arms. In the Gynecologic Oncology Group 213 (GOG 213) trial, women with platinum-sensitive recurrent epithelial ovarian cancer were randomly assigned to medical treatment (carboplatin plus paclitaxel with or without bevacizumab). A significant improvement in progression-free survival (14 versus 10 months, respectively) was observed. A trend towards a significant improvement in overall survival, which was not statistically significant, was reported. In November 14, 2014, based on AURELIA findings, the Food and Drug Administration approved bevacizumab in combination with paclitaxel, pegylated liposomal doxorubicin, or topotecan, for the treatment of patients with platinum-resistant recurrent epithelial ovarian cancer. Ovarian cancer is a primary cancer against which these new agents are being tested. This review will describe the role of angiogenesis inhibitors in epithelial ovarian cancer.
Angiogeneza nowotworowa wydaje się istotnym procesem w rozwoju raka jajnika. Bewacyzumab jest przeciwciałem monoklonalnym zdolnym do neutralizacji naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu, promotora początkowej fazy angiogenezy. W dwóch badaniach klinicznych III fazy (Gynecologic Oncology Group – GOG 218 oraz ICON7) wykazano skuteczność chemioterapii pierwszego rzutu w skojarzeniu z bewacyzumabem i następowym leczeniem podtrzymującym bewacyzumabem w porównaniu z samą chemioterapią, jednak bezwzględne korzyści czasu wolnego bez progresji pozostają niewielkie, bez wpływu na przeżycie całkowite. W  badaniu OCEANS oceniono korzyści wynikające z  włączenia bewacyzumabu do terapii karboplatyną i gemcytabiną u kobiet z nawrotowym rakiem jajnika wrażliwym na platynę. Leczenie oparte na bewacyzumabie wydłużyło czas przeżycia bez progresji choroby z 8 do 12 miesięcy. Nie stwierdzono różnicy w odniesieniu do przeżycia całkowitego między dwiema grupami pacjentek. W badaniu klinicznym GOG 213 (Gynecologic Oncology Group 213) kobietom z nawrotowym rakiem jajnika wrażliwym na platynę losowo przypisywano rodzaj leczenia (karboplatynę plus paklitaksel z lub bez bewacyzumabu). Zaobserwowano istotną poprawę w zakresie przeżycia bez progresji choroby (odpowiednio 14 i 10 miesięcy). Odnotowano tendencję do poprawy w zakresie przeżycia ogólnego, jednak bez istotności statystycznej. W oparciu o wyniki badania AURELIA 14 listopada 2014 roku Agencja Żywności i Leków zatwierdziła bewacizumab w skojarzeniu z paklitakselem, pegylowaną liposomalną doksorubicyną lub topotekanem w leczeniu chorych z wrażliwym na platynę nawrotowym rakiem jajnika. Rak jajnika jest pierwszym nowotworem, wobec którego badane są te leki. W niniejszej pracy opisano rolę inhibitorów angiogenezy w nabłonkowym raku jajnika.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 1; 78-85
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

DNA content evaluation for epithelial ovarian cancer identification
Analiza zawartości DNA w rozpoznaniu nabłonkowego raka jajnika

Autorzy:

Tomé, António
Leal, Irene
Palmeiras, Carlos
Matos, Eduarda
Amado, João
Abreu, Miguel
Lopes, Carlos

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029484.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

DNA content
epithelial ovarian cancer
prognosis

Opis:

Objective: To assess the cellular DNA status of epithelial ovarian cancer cells for clinical stage identification and its effect on survival. Methods: Sixty-two patients treated by primary surgery and six courses of platinum-based chemotherapy were enrolled. The surgical stage was analyzed in correlation with DNA ploidy, S-phase fraction and DNA index. DNA analysis was performed via image cytometry. Results: From the 62 cases, 38 were International Federation of Gynecology and Obstetrics (Fédération Internationale de Gynécologie et d’Obstétrique, FIGO) stage I and II, 24 – stage III and IV. In the DNA histograms obtained, the DNA index ranged from 0.85 to 3.02. Sixteen were classified as diploid and 46 as aneuploid (18 multiploid). S-phase fraction ranged from 9.8 to 51%. The aneuploid cells with DNA content above 5C ranged from 0.0 to 77.2%. Patients diagnosed with FIGO III and IV (vs. I and II) were 3.3 times more likely to die. Only in FIGO stage I and II the survival differed significantly for the different groups of ploidy. The risk of death for the multiploid (vs. diploid) group is 6.4 times and for aneuploid (vs. diploid) 2.3 times. Overall survival was better in the group with low DNA index. The low percentage compared with a high percentage of 5C cells ploidy groups showed association with mortality. The death hazard for the S-phase >33 median group is 4.9 times the hazard in relation to the S-phase <33. Conclusions: DNA ploidy, DNA index, S-phase, and 5C cells are important prognosticators for epithelial ovarian cancer mainly in early stages.
Cel: Ocena statusu DNA komórek nabłonkowego raka jajnika w różnych stopniach zaawansowania klinicznego i jego wpływ na przeżycie. Metoda: Do badania zakwalifikowano 62 pacjentki leczone operacyjnie i za pomocą chemioterapii opartej na platynie (6 kursów). Stopień zaawansowania klinicznego nowotworu analizowano w odniesieniu do ploidalności DNA, frakcji fazy S oraz indeksu DNA. Analizę DNA przeprowadzono z zastosowaniem cytometrii obrazowej. Wyniki: Spośród 62 pacjentek 38 zakwalifikowano jako stopień zaawansowania I i II, natomiast 24 – jako stopień III i IV wg FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics). W otrzymanych histogramach DNA indeks DNA wynosił 0,85–3,02. Szesnaście przypadków raka zaklasyfikowano jako diploidalne, natomiast 46 – jako aneuploidalne (18 multiploidalnych). Frakcja fazy S mieściła się w przedziale 9,8–51%. Odsetek komórek aneuploidalnych z zawartością DNA powyżej poziomu 5C wynosił 0,0–77,2%. Ryzyko śmierci było 3,3-krotnie większe w przypadku pacjentek z chorobą w stopniu zaawansowania FIGO III i IV (w porównaniu z I i II). Jedynie w przypadku stopni zaawansowania FIGO I i II odnotowano istotnie różnice w przeżywalności między poszczególnymi grupami ploidalności. Ryzyko śmierci było 6,4-krotnie większe w przypadku multiploidalności i 2,3-krotnie większe w przypadku aneuploidalności (w porównaniu z diploidalnością). Dłuższe przeżycie ogólne odnotowano w grupie o niskim indeksie DNA. Wykazano związek między niskim odsetkiem komórek 5C, w porównaniu z wysokim odsetkiem tych komórek w grupach poliploidalnych, a śmiertelnością. Ryzyko śmierci było 4,9-krotnie większe w grupie z medianą liczby komórek w fazie S >33 w porównaniu z medianą liczby komórek w fazie S <33. Wnioski: Ploidalność DNA, indeks DNA, faza S oraz obecność komórek 5C to ważne czynniki prognostyczne u pacjentek z nabłonkowym rakiem jajnika, głównie we wczesnym stadium.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 3-10
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Analiza kosztów i wyników leczenia zaawansowanego raka jajnika
Treatment of advanced ovarian cancer: cost-effectiveness analysis

Autorzy:

Krysiński, Jerzy
Płaczek, Jakub
Fijałkowska, Karolina
Tujakowski, Jerzy
Sadowska, Anna
Windorbska, Wiesława

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031044.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

chemotherapy
cost-effectiveness analysis
ovarian cancer
pharmacoeconomics
treatment costs
analiza efektywności kosztów
chemioterapia
farmakoekonomika
koszty leczenia
rak jajnika

Opis:

Aim of paper: Retrospective pharmacoeconomic cost-effectiveness analysis of treatment of patients with FIGO stage III-IV ovarian cancer using two protocols: cisplatin + paclitaxel (PT) or cisplatin + cyclophosphamide (PC). Material and methods: Analysis was based on medical records of 80 patients treated at the Center of Oncology in Bydgoszcz. The main criterion of therapeutic response was survival time over a 5-years’ follow-up period. Analyzed direct medical costs included: hospitalization, ambulatory treatment, diagnostic tests, drugs, radiotherapy, medical consultations and treatment of hematologic complications. The study focused on the following: pharmacoeconomic analysis of cost-effectiveness, incremental cost-effectiveness ratio and sensitivity analysis. Results: Cost of hospitalization was the major component of total cost of both treatment protocols (PT – 58% , PC – 56%). In the one-day setting, share of hospital costs was also similar in both cases (PT – 13.30%, PC – 13.49). Share of costs of pharmacotherapy and radiotherapy was 17.62% (PC) and 18.97% (PT). The least expensive were medical consultations and treatment of hematologic complications. The PT protocol was more effective but also more expensive, with mean total cost of treatment per patient 19 620.30 PLN and mean survival time 27.6 months. Mean cost of treatment per patient by the PC protocol was 18 700.26 PLN and mean survival time – 25.9 months. Incremental analysis revealed that additional cost of one month of survival (incremental coefficient of cost-effectiveness) when replacing protocol PC by PT is 541.20 PLN per patient. Conclusions: From the pharmacoeconomic point of view, use of the PT protocol in the treatment of advanced ovarian cancer is justified.
Cel pracy: Przeprowadzono retrospektywną analizę farmakoekonomiczną kosztów i wyników leczenia chorych w III i IV stopniu zaawansowania raka jajnika wg FIGO dwoma schematami leczenia: cisplatyna + paklitaksel (PT) i cisplatyna + cyklofosfamid (PC). Materiał i metody: W analizie wykorzystano dane z dokumentacji choroby 80 pacjentek leczonych w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Za kryterium wyniku leczenia przyjęto czas przeżycia w 5-letnim okresie obserwacji. Oszacowano bezpośrednie koszty medyczne: hospitalizację, leczenie ambulatoryjne, badania diagnostyczne, leki, napromienianie, konsultacje lekarskie oraz leczenie powikłań hematologicznych. W badaniu zastosowano farmakoekonomiczną analizę efektywności kosztów, wyliczono inkrementalny współczynnik efektywności kosztów oraz przeprowadzono analizę wrażliwości. Wyniki: Największy udział w kosztach całkowitych w obu schematach leczenia miały koszty hospitalizacji (58% w schemacie PT i 56% w schemacie PC). Udział kosztów hospitalizacji w trybie jednodniowym był zbliżony w obu schematach leczenia i wynosił dla PC 13,49%, a dla PT – 13,30%. Udział kosztów farmakoterapii i napromieniania w kosztach całkowitych wynosił dla schematu PC 17,62%, a dla schematu PT – 18,97%. Najniższe koszty poniesiono na konsultacje lekarskie i leczenie powikłań hematologicznych. Skuteczniejszą i droższą metodą leczenia okazał się schemat PT. Średni koszt leczenia jednej pacjentki wynosił 19 620,30 PLN, ze średnim czasem przeżycia 27,6 miesiąca. Koszt leczenia jednej pacjentki schematem PC wynosił 18 700,26 PLN, ze średnim czasem przeżycia 25,9 miesiąca. W analizie inkrementalnej wykazano, że dodatkowy koszt uzyskania miesiąca przeżycia (inkrementalny współczynnik efektywności kosztów IWEK) przy zastąpieniu schematu PC schematem PT wynosi 541,20 PLN na pacjentkę. Wnioski: Z farmakoekonomicznego punku widzenia stosowanie schematu cisplatyna + paklitaksel w zaawansowanym raku jajnika jest opłacalne.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 147-157
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Evaluating the diagnostic accuracy of ultrasonography in differential diagnosis of adnexal tumours

Autorzy:

Smoleń, Agata
Stachowicz, Norbert
Czekierdowski, Artur

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/552437.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych

Tematy:

ultrasound
ovarian cancer
adnexal tumours.

Źródło:

Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 3; 340-344
1734-3402

Pojawia się w:

Family Medicine & Primary Care Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Terapia bewacizumabem w raku jajnika – przegląd badań klinicznych
Treatment with bevacizumab in ovarian cancer – clinical trials review

Autorzy:

Lubin, Jolanta
Markowska, Anna
Markowska, Janina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031532.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

rak jajnika
angiogeneza
bewacizumab
badania kliniczne
ovarian cancer
angiogenesis
bevacizumab
clinical trials

Opis:

Angiogenesis is a process which has been in the focus in the last decade due to its role in the development of cancers. The identification of vascular endothelial growth factor (VEGF) in the beginning of the 80’s became the new objective of therapies of cancers. The finding of angiogenesis inhibitors has brought the therapy of cancers including ovarian cancer in a new era. Apart from the “golden standard” such as the taxans and platinum components, the treatment of ovarian cancer has not introduced any new front-line drugs for many years. The registration of bevacizumab has changed data regarding in particular the progression-free survival (PFS), which was confirmed by GOG-0218 and ICON-7 clinical trials. The aim of the article was to put clinical trials that pointed to the efficiency of bevacizumab in order as well as presenting those whose results may allow in the nearest future for a wider use of bevacizumab – not only in the front-line chemotherapy of ovarian cancer, but also in neoadjuvant therapy and the treatment of a recurrent neoplasm, both platinum-sensitive and platinum-resistant. Studies of predictive factors, which allow for a group of patients who benefit most from anti-angiogenic drugs treatment to be singled out, are also important. At present, clinical trials and scientific studies are under way and maybe they will help identify patients whose PFS and the overall survival (OS) time is be prolonged as a result of treatment with bevacizumab.
Angiogeneza to proces, na którym w ciągu ostatnich dekad skupiono szczególną uwagę, ponieważ odgrywa on istotną rolę w rozwoju nowotworów. Identyfikacja czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego VEGF (vascular endothelial growth factor) na początku lat 80. ubiegłego stulecia stała się niewątpliwie nowym celem terapii nowotworów, a stworzenie leków hamujących angiogenezę umożliwiło wprowadzenie leczenia nowotworów, w tym raka jajnika, w nową erę. Od wielu lat w terapii tego nowotworu, oprócz „złotego standardu”, jakim jest stosowanie taksanów i pochodnych platyny, nie wdrożono nowych leków w pierwszej linii leczenia. Rejestracja bewacizumabu zmieniła dane dotyczące szczególnie czasu wolnego do progresji (progression-free survival, PFS), co potwierdziły badania rejestracyjne tego preparatu (GOG-0218 i ICON-7). Celem pracy było usystematyzowanie badań klinicznych, które dowiodły skuteczności bewacizumabu, a także przedstawienie tych, których wyniki w najbliższej przyszłości mogą pozwolić na szersze zastosowanie leku – nie tylko w terapii pierwszej linii chemioterapii raka jajnika, ale także w terapii neoadiuwantowej oraz w leczeniu wznowy raka jajnika zarówno u pacjentek z nowotworem platynowrażliwym, jak i platynoopornym. Dużej uwagi wymagają też badania nad czynnikami predykcyjnymi, umożliwiającymi wyłonienie grupy pacjentów, którzy mogą uzyskać największą korzyść z leczenia lekami antyangiogennymi. Obecnie trwają badania naukowe i kliniczne, które być może pozwolą zidentyfikować chorych, u których terapia bewacizumabem wydłuży PFS i czas całkowitego przeżycia (overall survival, OS).

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 286-294
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Miejsce chemioterapii dootrzewnowej w pierwszorzutowym leczeniu raka jajnika
Intraperitoneal chemotherapy as first-line treatment of ovarian cancer

Autorzy:

Mądry, Radosław
Markowska, Janina
Lubin, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1030970.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

IP-associated adverse effects
cisplatins
first-line therapy
intraperitoneal chemotherapy
ovarian cancer
chemioterapia dootrzewnowa
cisplatyna
leczenie pierwszorzutowe
powikłania po ip
rak jajnika

Opis:

Intraperitoneal chemotherapy (IP) in the treatment of ovarian cancer became lately an attractive alternative to standard intravenous chemotherapy. This was a consequence of publication in 2006 of phase III trials indicating that this approach provided clinical benefit as compared with traditional approach in terms of progression-free survival (24 vs. 18 months) and overall survival (66 vs. 50 months, respectively). The present paper reviews theoretical basis of IP, recapitulates milestones of research leading to introduction of IP as first-line therapeutic option and discusses IP-associated adverse effects. Discussion includes impact of IP on patients’ quality of life and effectiveness of other protocols, e.g. those replacing cisplatin by carboplatin. The authors highlight several problems associated with a more widespread use of IP in the treatment of ovarian cancer and indicate novel trends in research, heralded by publications concerning once-weekly administration of paclitaxel. At present, IP as first-line therapy is indicated in FIGO stages II-IV, with residual disease of less than 1 cm after primary cytoreduction. Side effects associated with this therapeutic modality may be classified as drug-dependent and catheter-dependent. The may be minimized by proper selection of patients and port-care. At present, several clinical trials are underway, testing other dosage regimens and chemotherapy protocols. Concomitantly, clinical trials being performed, enable inclusion of patients after IP chemotherapy.
Chemioterapia dootrzewnowa (intraperitoneal chemotherapy, IP) w raku jajnika stała się w chwili obecnej alternatywną strategią leczenia do standardowej dożylnej chemioterapii. Jest to efektem opublikowanych w 2006 roku wyników badania III fazy, które wykazały, że IP w porównaniu ze standardową chemioterapią wydłuża czas do wystąpienia progresji (odpowiednio 24 vs 18 miesięcy) oraz całkowity czas przeżycia (odpowiednio 66 vs 50 miesięcy). W pracy autorzy przedstawiają podstawy teoretyczne chemioterapii dootrzewnowej, historię badań, które doprowadziły do wprowadzenia IP jako alternatywy w leczeniu pierwszorzutowym, oraz objawy uboczne charakterystyczne dla chemioterapii dootrzewnowej. Omówiono również wpływ IP na jakość życia oraz stosowanie innych schematów, w tym zastąpienie cisplatyny karboplatyną. W dyskusji autorzy wskazują na problemy związane z szerokim wprowadzeniem IP do leczenia raka jajnika oraz na nowe kierunki badań związanych z publikacjami dotyczącymi podawania paklitakselu co 7 dni. W chwili obecnej zaleceniem do stosowania IP jako leczenia I rzutu powinna być choroba od II do IV stopnia według FIGO z resztkami nieprzekraczającymi 1 cm po pierwotnej cytoredukcji. Objawy uboczne związane są z rodzajem podawanego dootrzewnowo cytostatyku oraz cewnikiem i można je zminimalizować poprzez właściwy dobór pacjentów i dbałość o port. W chwili obecnej trwa kilka badań klinicznych, które testują inne dawki i schematy podawania cytostatyków. Równocześnie większość prowadzonych obecnie badań klinicznych umożliwia włączanie pacjentów po chemioterapii IP.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 90-103
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Porównanie skuteczności chemioterapii dootrzewnowej i systemowej w leczeniu raka jajnika
Intraperitoneal vs. systemic chemotherapy in ovarian cancer

Autorzy:

Markowska, Janina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029494.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

HINAT
HIPEC
IP
PIPAC
rak jajnika

Opis:

Od ponad 20 lat chemioterapia dootrzewnowa (intraperitoneal therapy, IP) stosowana jest w przypadku raka jajnika. Główna strategia tej metody polega na uzyskaniu wyższego lokalnego stężenia cytostatyku w jamie otrzewnej i wydłużonej ekspozycji tkanek na działanie leku. Na podstawie wyników 3 badań klinicznych III fazy, przeprowadzonych od 1996 do 2006 roku, wskazujących na wydłużenie czasu całkowitego przeżycia w chemioterapii dootrzewnowej, Narodowy Instytut Raka w Stanach Zjednoczonych uznał za zasadne stosowanie tej terapii. Kryterium wyboru badanych stanowiło występowanie raka jajnika z optymalną cytoredukcją (≤1 cm resztki raka). Retrospektywne analizy w 2015 roku potwierdziły wydłużenie mediany przeżycia o ponad 10 miesięcy w stosunku do terapii systemowej dożylnej. Obiecujące wyniki uzyskano, stosując hipertermiczną dootrzewnową chemioterapię (heated intraperitoneal chemotherapy, HIPEC) u pacjentek z nawrotowym rakiem jajnika. Od kilku lat wprowadza się również inne terapie dootrzewnowe – podciśnieniową aeorozolem (pressurized intraperitoneal aerosol chemotherapy, PIPAC) oraz hipertermiczną terapię dootrzewnową z dostarczaniem do jamy otrzewnej leków nanometrowych w postaci aerozolu (hyperthermic intracavitary nanoaerosol therapy, HINAT). Są to jednak próby wysoce eksperymentalne, wymagające dalszych badań klinicznych.
Intraperitoneal therapy (IP) has been used in the treatment of ovarian cancer for over twenty years. The principal strategy of intraperitoneal therapy is based on increased local cytostatic drug concentration in the peritoneal cavity and extended tissue exposure to the drug. Based on the results obtained in three phase III clinical trials conducted between 1996 and 2006, indicating extended total survival in IP therapy, the National Cancer Institute in the USA considered the use of this therapy as justified. The inclusion criterion was ovarian cancer with optimum cytoreduction (≤1 cm of residual disease). Retrospective analyses conducted in 2015 confirmed longer median survival by more than 10 months as compared to systemic intravenous therapy. Promising results were also reported for heated intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) in patients with recurrent ovarian cancer. Other intraperitoneal therapies have recently been introduced: PIPAC (pressurized intraperitoneal aerosol chemotherapy) and HINAT (hyperthermic intracavitary nanoaerosol therapy). These trials are, however, highly experimental, requiring further clinical studies.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 42-45
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Jakość życia kobiet z rozpoznanym nieoperacyjnym nowotworem jajnika
Quality of life of women with inoperable ovarian cancer

Autorzy:

Połocka-Molińska, Maria
Jurczyk, Mieczysława

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031054.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

ovarian cancer
patients’ satisfaction level
quality of life
quality of nursing care
therapeutic modalities
jakość opieki pielęgniarek i położnych
jakość życia
metody terapeutyczne
poziom satysfakcji pacjentów
rak jajnika

Opis:

Ovarian cancer presents a considerable clinical and social problem. Due to poorly understood etiology and lack of specific symptoms at early clinical stages, over 75% of patients are diagnosed when distant metastases have already developed. The aim of this paper was to assess the quality of life of women with inoperable ovarian tumor over the entire course of disease, with particular emphasis on far-advanced clinical stages. Study population consisted of 40 patients treated at the Greater Poland Cancer Center (Wielkopolskie Centrum Onkologii) in Poznań, Poland. The study was performed using a custom-designed questionnaire and the QLQ-C30 questionnaire. Our results indicate that self-assessed quality of life depends both on the disease itself and its course, and on sociodemographic factors, e.g. age and education. Neoplastic disease and implemented therapy considerably contribute to deterioration of the patients’ quality of life. Disease-associated malaise and limitations result in the patients’ social dysfunction and severely limited professional activity, leading to deterioration of the patients’ financial status, limitation of social life to closest relatives and friends, necessity to seek help of other people and, most importantly – altered family relations. Elucidation of factors responsible for poor quality of life of cancer patients may assist us in focusing on domains of life which are most affected. Furthermore, this may prove a valuable aid in developing more effective support mechanisms to be implemented during treatment.
Rak jajnika stanowi ogromny problem kliniczny i społeczny, gdyż nie do końca poznano etiologię tego nowotworu, a brak swoistych oznak choroby we wczesnych stopniach zaawansowania sprawia, że jest on diagnozowany w ponad 75% przypadków w momencie, kiedy nastąpiły już przerzuty do innych narządów. Celem analizy była ocena jakości życia kobiet z rozpoznanym nieoperacyjnym nowotworem jajnika w trakcie całego cyklu chorobowego, ze szczególnym uwzględnieniem zaawansowanego stadium choroby. Grupę badaną stanowiło 40 pacjentek Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety oraz kwestionariusz badań jakości życia QLQ-C30. Przeprowadzone badania wykazały, że na ocenę jakości życia pacjentek wpływają sama choroba oraz jej przebieg, jak również czynniki społeczno-demograficzne, takie jak wiek i wykształcenie. Wykazano, że zarówno choroba nowotworowa, jak i zastosowany proces terapii mają duży wpływ na obniżenie jakości życia. Gorsze samopoczucie i ograniczenia wynikające z choroby nowotworowej powodują dysfunkcję społeczną pacjentek. Bardzo często ograniczają ich działalność zawodową, powodując pogorszenie warunków socjalno-bytowych, zawężają życie towarzyskie do kręgu najbliższej rodziny i przyjaciół, powodują konieczność niesienia im pomocy przez inne osoby, a co najistotniejsze – zmieniają relacje rodzinne. Znajomość czynników odpowiedzialnych za obniżenie jakości życia pacjentów z chorobą nowotworową może w przyszłości pomóc nam zwrócić uwagę na te dziedziny życia, które są przez nie szczególnie zaburzone.Ponadto może być cenną wskazówką przy opracowywaniu bardziej skutecznych metod terapeutycznych w trakcie prowadzonego leczenia.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 82-94
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Microtissue density prognostic factor evaluation based on antigens CD34 and CD 105 in ovarian cancer patients

Autorzy:

Cwiklinska, A.
Sobstyl, M.
Kwasniewski, W.
Bednarek, W.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/51499.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Źródło:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2013, 20, 4
1232-1966

Pojawia się w:

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Wpływ odstępu czasu między zabiegiem operacyjnym a rozpoczęciem chemioterapii na rokowanie u chorych z rakiem jajnika w III stopniu zaawansowania klinicznego wg FIGO
Impact of time-interval between surgery and institution of chemotherapy on prognosis in FIGO stage III ovarian cancer patients

Autorzy:

Starnawski, Michał
Bidziński, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908251.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

chemotherapy
ovarian cancer
surgery
time interval

Opis:

Ovarian cancer is the 5th most common malignancy in Polish women and is the 4th most common cause of death. Surgical treatment with subsequent platinum derivates-based chemotherapy combined with paclitaxel is the cornerstone of treatment of far advanced cases. The aim of this paper was to analyze patients treated since 1995 thru 1999 for FIGO stage III ovarian cancer. The primary end-point was progression-free survival (PFS). Based on our results, time interval between surgery and institution of chemotherapy had no influence on PFS in the study population. Median PFSs for particular quartiles were 8.4 months, 4.9 months, 7.8 months and 7.2 months respectively. Survival curves for these subgroups did not differ significantly (log rank test, p=0.74). Similar results were obtained when analyzing two groups of patients: those undergoing optimal surgical resection and those, in whom optimal procedure was impossible. In conclusion, time interval between surgery and adjuvant chemotherapy does not influence prognosis measured as progression-free survival in FIGO stage III ovarian cancer patients.
Rak jajnika jest piątym pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u kobiet w Polsce i zajmuje czwarte miejsce wśród najczęstszych przyczyn zgonów. Leczenie operacyjne z następową chemioterapią opartą na pochodnych platyny w skojarzeniu z paklitakselem jest podstawową metodą terapii przypadków zaawansowanego raka jajnika. Celem niniejszej pracy była analiza chorych leczonych w latach 1995-1999 z powodu raka jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO. Głównym punktem końcowym stosowanym w analizie był czas do progresji choroby (PFS). Na podstawie wyników analizy statystycznej nie stwierdzono, aby odstęp czasu pomiędzy zabiegiem operacyjnym a rozpoczęciem chemioterapii miał wpływ na długość czasu do progresji choroby w badanej populacji. Mediany czasu do progresji choroby dla poszczególnych kwartyli wynosiły 8,4 miesiąca, 4,9 miesiąca, 7,8 miesiąca oraz 7,2 miesiąca. Krzywe przeżycia dla tych grup nie różniły się w sposób istotny statystycznie – test log rank: p=0,74. Podobnie sytuacja wyglądała w przypadku analizy dwóch grup pacjentek – tych, u których wykonano optymalną resekcję chirurgiczną, i w grupie kobiet, u których nie udało się przeprowadzić optymalnego zabiegu chirurgicznego. Należy zatem wysnuć wniosek, że odstęp czasu pomiędzy chirurgią i adiuwantową chemioterapią nie ma wpływu na rokowanie mierzone jako czas do progresji choroby w grupie chorych z rakiem jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 3; 177-185
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Wybrane czynniki molekularne związane z przerzutowaniem raka jajnika
Selected molecular factors associated with metastases of ovarian cancer

Autorzy:

Markowska, Anna
Lubin, Jolanta
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Markowska, Janina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031182.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

AEG-1 gene
E-cadherin
HER2 gene
Met gene
SDF-1 gene
claudins 3 and 4
clusterin
gen AEG-1
gen HER2
gen Met
gen SDF-1
kadheryna-E
kalikreiny
kallikreins
kisspeptin
kisspeptyna
klaudyny 3 i 4
klusteryna
metastases
ovarian cancer
przerzuty nowotworowe
rak jajnika
survivin
surwiwina
uPAR

Opis:

Development of metastases is a typical feature of cancer progression and the main cause of treatment failure in cancer treatment. Due to their ability to settle far from original tumor location, cancer cells may preserve the feature of immortal cells, enabling survival of tumor and transition to chronic phase of the disease. Applying currently available techniques of topical treatment, such as surgery and radiotherapy, we are unable to control fully spread of cancer cells, while systemic chemotherapy even in chemosensitive tumors does not eradicate the disease in all cases. Ovarian cancer may spread by dissemination within the abdominal cavity and lymphatic vessels, resulting in distant metastases. The process of metastases’ development is extremely complex, depending on many different factors governing intercellular adhesion and acquisition of ability to move and migrate by cancer cells. Tumors with coexisting distant metastases are considered most advanced, which means also a grim prognosis for the patient. Mechanism of metastases’ development is the subject of several studies, attempting to identify factors which might lendthemselves for targeted therapy of cancers, including ovarian cancer. The paper presents genes, their products and other metastases-associated proteins: HER2 gene, AEG-1 gene, kisspeptin, E-cadherin, survivin, uPAR, clusterin, Met gene, claudins 3 and 4, kallikreins, SDF-1 gene. This paper is meant to systematize extensive knowledge on the development of metastases development and synthetic analysis of data concerning this process.
Przerzutowanie jest cechą charakterystyczną progresji nowotworów złośliwych i główną przyczyną niepowodzeń w leczeniu raka. Dzięki zdolności do występowania w miejscach poza ogniskiem pierwotnym komórki nowotworowe mogą zachować cechę komórek nieśmiertelnych, co pozwala na przetrwanie nowotworu i nazwanie go chorobą przewlekłą. Stosując dostępne dziś metody leczenia miejscowego, takie jak chirurgia i radioterapia, nie jesteśmy w stanie w pełni kontrolować rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych, a systemowa chemioterapia w chemiowrażliwych nowotworach nie zawsze „eradykuje” chorobę. Rak jajnika może szerzyć się poprzez rozsiew w jamie brzusznej oraz naczynia chłonne, dając przerzuty odległe. Proces przerzutowania jest niezmiernie złożony, wpływa na niego wiele różnych czynników decydujących o wzajemnym przyleganiu komórek do siebie, nabyciu zdolności ruchliwości i migracji przez komórki nowotworowe. Nowotwory, którym towarzyszą przerzuty odległe, są klasyfikowane jako najbardziej zaawansowane, co oznacza jednocześnie złe rokowanie dla pacjenta. Mechanizm przerzutowania jest przedmiotem wielu badań mających na celu wyłonienie czynników, które mogą być tarczą dla terapii celowanych nowotworów, w tym raka jajnika. W artykule przedstawiono geny i ich produkty oraz inne białka związane z przerzutowaniem: gen HER2, gen AEG-1, kisspeptynę, kadherynę-E, surwiwinę, uPAR, klusterynę, gen Met, klaudyny 3 i 4, kalikreiny, gen SDF-1. Celem pracy było usystematyzowanie obszernej wiedzy na temat przerzutowania oraz syntetyczna analiza danych dotyczących tego procesu.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 236-243
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Coffee and its Biologically Active Components: Is There a Connection to Breast, Endometrial, and Ovarian Cancer? - a Review

Autorzy:

Witkowska, Anna M.
Mirończuk-Chodakowska, Iwona
Terlikowska, Katarzyna M.
Kulesza, Kamila
Zujko, Małgorzata E.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1447277.pdf

Data publikacji:

2020-05-25

Wydawca:

Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie

Tematy:

coffee
caffeine
breast cancer
ovarian cancer
Endometrial Cancer

Opis:

Coffee is an important dietary source of biologically active components, not to mention caffeine, phenolic acids, and diterpenes. It has been suggested that selected coffee secondary metabolites may beneficially modulate several mechanisms of anti-cancer protection. This literature review was intended to present current knowledge related to coffee and its components and hormone-dependent female cancers, such as breast, endometrial and ovarian cancer, and to identify gaps in research that may be exploited in the future. The search for studies was conducted through electronic databases. Publications on coffee composition, coffee preparation and brewing methods, in vitro and in vivo experiments with the use of substances naturally present in coffee, observational studies, and meta-analyses were collected. In population studies, the greatest attention has been paid to the anticancer effect of caffeinated coffee and/or caffeine. In general, most studies and meta-analyses indicated that there was no clear correlation between coffee and breast cancer or ovarian cancer. Some subgroups of women may benefit from coffee consumption. This is the case for post-menopausal women with regard to the risk of breast cancer and obese women with regard to the risk of endometrial cancer. This paper identifies a number of issues for future research, related to a better understanding of the anti-cancer mechanisms of coffee compounds and further research that would focus on specific target groups, taking into account both the different methods of coffee preparation and lifestyle factors that may influence the results.

Źródło:

Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 2020, 70, 3; 207-222
1230-0322
2083-6007

Pojawia się w:

Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Poly(adP-ribose) polymerase inhibitor olaparib in the treatment of ovarian cancer: a comprehensive review of current literature

Autorzy:

Poboży, Kamil
Domańska, Julia
Domański, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22792529.pdf

Data publikacji:

2023-07-02

Wydawca:

Medical Education

Tematy:

Olaparib
PARP inhibitor
ovarian cancer
targeted therapy
poly(ADP-ribose) polymerase
cancer therapy

Opis:

Purpose of the review: This comprehensive review aims to provide a summary of current research on the utilization of olaparib, a poly(ADP-ribose) polymerase (PArP) inhibitor, in the treatment of ovarian cancer. The review aims to highlight the key findings from recent clinical trials and assess the potential of olaparib as a targeted therapy for improving the prognosis of ovarian cancer patients. recent findings: Ovarian cancer remains a significant global health concern with high mortality rates. While optimal debulking surgery and platinum-based chemotherapy are the standard treatments, the recurrence rates remain substantial. The emergence of PArP inhibitors, particularly olaparib, has intro duced a novel therapeutic approach that targets the genomic instability and DnA repair mechanisms in cancer cells. notable clinical trials, such as SOl O1, SOl O2, and PAOlA-1, have demonstrated the effectiveness of olaparib in significantly improving progression-free survival, particularly in patients with Br CA mutations or homologous recombination deficiency. Additionally, combination therapies involving olaparib, such as those with bevacizumab or entinostat, have shown promising results. Summary: The utilization of olaparib has brought about a paradigm shift in the treatment of ovarian cancer. notably, it has shown significant improvements in progression-free survival and overall survival, particularly in patients with Br CA mutations or homologous recombination deficiency. The exploration of olaparib through various clinical trials and combination therapies continues to provide valuable insights and offer new prospects for ovarian cancer patients. Moreover, the growing understanding of PArP inhibitors holds the potential for further advancements in the prognosis of patients with this formidable condition.

Źródło:

OncoReview; 2023, 13, 2; 39-47
2450-6125

Pojawia się w:

OncoReview

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Dendrimer-paclitaxel complexes for efficient treatment in ovarian cancer: study on OVCAR-3 and HEK293T cells

Autorzy:

Yao, Hua
Ma, Jinqi

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1038392.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Biochemiczne

Tematy:

Paclitaxel
Biotinylated PAMAM NH2 complex
ovarian cancer
cellular uptake
cytotoxicity

Opis:

The present paper investigates the enhancement of the therapeutic effect of Paclitaxel (a potent anticancer drug) by increasing its cellular uptake in the cancerous cells with subsequent reduction in its cytotoxic effects. To fulfill these goals the Paclitaxel (PTX)-Biotinylated PAMAM dendrimer complexes were prepared using biotinylation method. The primary parameter of Biotinylated PAMAM with a terminal HN2 group - the degree of biotinylation - was evaluated using HABA assay. The basic integrity of the complex was studied using DSC. The Drug Loading (DL) and Drug Release (DR) parameters of Biotinylated PAMAM dendrimer-PTX complexes were also examined. Cellular uptake study was performed in OVCAR-3 and HEK293T cells using fluorescence technique. The statistical analysis was also performed to support the experimental data. The results obtained from HABA assay showed the complete biotinylation of PAMAM dendrimer. DSC study confirmed the integrity of the complex as compared with pure drug, biotinylated complex and their physical mixture. Batch 9 showed the highest DL (12.09%) and DR (70%) for 72 h as compared to different concentrations of drug and biotinylated complex. The OVCAR-3 (cancerous) cells were characterized by more intensive cellular uptake of the complexes than HEK293T (normal) cells. The obtained experimental results were supported by the statistical data. The results obtained from both experimental and statistical evaluation confirmed that the biotinylated PAMAM NH2 dendrimer-PTX complex not only displays increased cellular uptake but has also enhanced release up to 72 h with the reduction in cytotoxicity.

Źródło:

Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 2; 219-225
0001-527X

Pojawia się w:

Acta Biochimica Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Scyntygrafia z użyciem sestaMIBI w wykrywaniu wznowy raka jajnika
SestaMIBI scintigraphy in diagnosis of ovarian cancer’s relapse

Autorzy:

Timorek-Lemieszczuk, Agnieszka
Kurowska-Mroczek, Ewa
Osuch, Beata
Jakuciński, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1030162.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

follow-up
ovarian cancer
relapse
sestaMIBI
monitorowanie
rak jajnika
wznowa
PET

Opis:

Ovarian cancer is the main cause of mortality among women suffering from malignant genital system cancer in Poland. Early detection of possible cancer recurrence after combined first-line therapy is necessary to launch adequate additional treatment with the best result for patient. Elevated concentration of CA-125 may precede clinical symptoms of reoccurrence even by a few months. A fusion of a functional study such as the positron emission tomography with a morphological study of computer tomography (PET-CT) allows for obtaining precise data about metabolic activity as well as anatomical evaluation of how advanced the cancer process is. Aim of the study: To compare the value of scintigraphy in which Tc-99m sestaMIBI is used and the value of PET-CT in early detection of cancer recurrence among women diagnosed with ovarian cancer. Material and methods: Fourteen patients diagnosed with ovarian cancer in clinical stages from IC to IIIC underwent scintigraphy (using Tc-99m sestaMIBI) of pelvis minor and abdomen as well as PET-CT of the whole body. Diagnostic value of the Tc-99m sestaMIBI scintigraphy and PET-CT was evaluated on the basis of sensitivity, specificity, and positive and negative predictive value of these tests. Results: Functional studies such as the Tc-99m sestaMIBI scintigraphy and the positron emission tomography linked with computer tomography, can be especially useful in a oncological gynecology in cases that cannot be equivocally decided using other available diagnostic methods. However, our results will require further investigation in which a greater number of patients in a study group should be used.
Rak jajnika stanowi w Polsce główną przyczynę zgonów wśród kobiet chorujących na nowotwory złośliwe narządu płciowego. Po leczeniu pierwszego rzutu wczesne wykrycie potencjalnej wznowy procesu nowotworowego jest niezbędne w celu szybkiego wdrożenia leczenia następowego najlepszego dla pacjentki. Podwyższone stężenie CA-125 może występować nawet na kilka miesięcy przed pierwszymi klinicznymi objawami nawrotu choroby. Fuzja badania czynnościowego, jakim jest pozytronowa emisyjna tomografia, z badaniem morfologicznym tomografii komputerowej (PET-CT) pozwala na uzyskanie dokładnych danych na temat aktywności metabolicznej i anatomicznej oceny zaawansowania procesu nowotworowego. Cel pracy: Próba oceny wartości badania scyntygraficznego z wykorzystaniem Tc-99m sestaMIBI w porównaniu z badaniem PET-CT we wczesnym wykrywaniu wznowy procesu nowotworowego u kobiet chorych na raka jajnika. Materiał i metody: U 14 pacjentek z rozpoznanym rakiem jajnika w stopniach klinicznego zaawansowania od IC do IIIC wykonano badanie scyntygraficzne z użyciem Tc-99m sestaMIBI jamy brzusznej i miednicy mniejszej oraz badanie PET-CT całego ciała. Celem oceny wartości diagnostycznej tych badań obliczono ich czułość, swoistość, dodatnią i ujemną wartość predykcyjną. Wyniki: Zastosowanie badań czynnościowych – scyntygraficznych z wykorzystaniem Tc-99m sestaMIBI oraz pozytronowej emisyjnej tomografii sprzężonej z tomografią komputerową – w klinice ginekologii onkologicznej może być przydatne szczególnie w tych przypadkach, w których inne dostępne metody rozpoznawcze nie są do końca jednoznaczne. Uzyskane przez nas wyniki wymagają jednakże dalszych badań na większej grupie pacjentek.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 169-175
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Czy optymalność zabiegu może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy u chorych na zaawansowanego raka jajnika?
Is optimal surgical cytoreduction an independent prognostic factor for women with advanced ovarian cancer?

Autorzy:

Starnawski, Michał
Bidziński, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908220.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

optimal cytoreduction
ovarian cancer
residual disease
surgery

Opis:

In Poland ovarian cancer is on fifth place regarding morbidity and fourth most common cause of cancerrelated death in women. Surgical cytoreduction followed by paclitaxel and platinum-based chemotherapy is standard of care in advanced ovarian cancer. The aim of this study was to assess, if optimal surgical cytoreduction is an independent prognostic factor in this group of patients. Clinical data of 358 women with FIGO stage III ovarian cancer treated in Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Centre – Institute, Warsaw, between 1995 and 1999 were assessed. Primary endpoint was PFS. Multivariable analysis showed that optimal surgical cytoreduction was not independent prognostic factor. Optimal surgery was statistically less frequently performed in older patients (p=0.06; borderline statistical significance), FIGO stage III C and patients with performance status 1 or 2 according to WHO criteria (p<0.001). Grade and FIGO stage were identified as independent prognostic factors for PFS. Median PFS were 11.4 and 5.7 months in optimally and suboptimally cytoreduced group respectively. We conclude that optimal surgical cytoreduction was not independent prognostic factor in this group of patients because there was correlation between surgical resectability and certain clinical factors.
Rak jajnika jest piątym pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u kobiet i czwartą co do częstości przyczyną zgonów w Polsce. Leczenie operacyjne z następową chemioterapią, opartą na pochodnych platyny w skojarzeniu z paklitakselem, jest podstawową metodą terapii przypadków zaawansowanego raka jajnika. Celem niniejszej pracy była odpowiedź na pytanie, czy optymalność zabiegu może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy u chorych na raka. Badaną grupę stanowiło 358 kobiet leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1995-1999 z powodu raka jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO. Głównym punktem końcowym stosowanym w analizie był czas do progresji choroby (PFS). Na podstawie wyników analizy wieloczynnikowej stwierdzono, że optymalność zabiegu operacyjnego nie może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy w tej grupie chorych. Uznano, że zabieg optymalny był istotnie rzadziej wykonywany u pacjentek, u których rozpoznano nowotwór w późniejszym wieku (p=0,06; na granicy istotności) oraz u pacjentek z FIGO III C i pacjentek ze stanem sprawności wg WHO 1-2 (p<0,001). Czynnikami wpływającymi niezależnie na długość czasu do progresji choroby były stopień zróżnicowania histologicznego oraz stopień zaawansowania wg FIGO. Mediany czasu do progresji choroby wynosiły: w przypadku chorych operowanych optymalnie – 11,4 miesiąca, a grupie, w której takiego zabiegu nie udało się wykonać – 5,7 miesiąca. W badanej grupie chorych wykazano związek pomiędzy rodzajem zabiegu a występowaniem pewnych cech klinicznych, dlatego też optymalność zabiegu nie powinna być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 2; 90-98
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

PREPARATION AND CHARACTERIZATION OF SELF-MICROEMUSIFYING DRUG DELIVERY SYSTEM (SMEDDS) OF CISPLATIN FOR ORAL USE IN OVARIAN CANCER TREATMENT

Autorzy:

Akartas, Irfan
Karasulu, Hatice Yeşim

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/895344.pdf

Data publikacji:

2020-02-29

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne

Tematy:

cytotoxicity
ovarian cancer
cisplatin
SMEDDS
in vitro release

Opis:

Cisplatin is an antineoplastic drug, used for the treatment of ovarian cancer. SMEDDS has many advantages such as enhanced bioavailability, lymphatic targeting and ease of manufacture. The main objective of this study was to prepare and characterize Cisplatin loaded SMEDDS formulation and to evaluate antitumoral activity with cell viability studies. Cisplatin SMEDDS formulation was prepared and characterized physicochemically. In vitro release studies and cell viability studies were performed and evaluated. The mean droplet size of Cisplatin SMEDDS was measured as 25,4±1,9 nm and PDI was 0,241±0,018. Refractive index of the formulation was measured as 1,471±0,001. pH values of Cisplatin SMEDDS (dilution ratio 1:10 w) were measured as 5,84±0,09 and (dilution ratio 1:10 pH 6,8 PBS) 6,51±0,14. Viscosity of formulation was measured as 284 mPa. According to in vitro release studies, %78,17 of Cisplatin were released from Cisplatin SMEDDS. The formulation performed cytotoxic effect to A2780 cells; vitality was found 20,26% at 0,02 µg/mL. It was concluded that, Cisplatin SMEDDS could be beneficial for the treatment of ovarian cancer and it could be promising alternative due to its enhanced bioavailability.

Źródło:

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2020, 77, 1; 183-193
0001-6837
2353-5288

Pojawia się w:

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Analiza wartości prognostycznej markera CA 125 w przewidywaniu skuteczności chirurgii oraz przeżyć bezobjawowych u chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania
Analysis of prognostic value of CA 125 relating to effectiveness of surgery and symptom-free survival in patients with FIGO stage III ovarian cancer

Autorzy:

Panek, Grzegorz
Olszewski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908064.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

CA 125 follow-up
CA 125 level
CA 125 prognostic value
advanced ovarian cancer
cytoreductive surgery in ovarian cancer

Opis:

Aim of paper: The aim of paper was to assess the prognostic value of preoperative CA 125 level in patients with late-stage ovarian cancer, particularly in correlation with optimal cytoreduction rate and duration of symptom-free survival. Material and methods: Retrospective analysis included 76 patients with FIGO stage III ovarian cancer. Using the uni- and multivariate models, prognostic value of the following parameters was assessed: preoperative CA 125 level, clinical stage, histological type and grade of maturity in correlation with quality of cytoreduction and symptom-free survival. Results: Baseline CA 125 serum level in the entire study population ranged from 35 to 9740 IU (median: 1117 IU). Optimal cytoreduction rate for the entire population was: 73.7% for CA 125 level below 288 IU, 47.4% for CA 125 level 288-1118 IU, 26.3% for CA 125 level 1119-2880 IU and 15.8% for CA 125 above 2880 IU (p=0.019; χ2). In the logistic-regression model, only CA 125 level had a significant influence on quality of cytoreduction. Analysis of correlation of other prognostic factors on symptom-free survival revealed, that only CA 125 and histological maturity grade correlated significantly with survival. Conclusions: Preoperative serum CA 125 level is significantly correlated with optimal cytoreduction rate achieved, as well as with risk of death and symptom-free survival.
Cel: Celem analizy była ocena znaczenia prognostycznego przedoperacyjnego poziomu CA 125 u chorych na zaawansowanego raka jajnika, ze szczególnym uwzględnieniem jego wpływu na odsetek optymalnych cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano 76 chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania (FIGO). Wykorzystując mono- i wielowariantowy model, dokonano oceny prognostycznej przedoperacyjnego poziomu CA 125, a także stopnia zaawansowania, typu histologicznego oraz stopnia dojrzałości histologicznej na stopień uzyskanej cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Wyniki: Wyjściowy poziom CA 125 w całej analizowanej populacji wyniósł od 35 do 9740 IU (mediana 1117 IU). Odsetek optymalnych cytoredukcji w całej badanej grupie chorych wyniósł 40,8%, zaś dla chorych w poszczególnych grupach prognostycznych odpowiednio: 73,7% - CA 125 <288 IU, 47,4% - CA 125 =288-1118 IU, 26,3% - CA 125 =1119-2880 IU i 15,8% - CA 125 >2880 IU (p=0,019; x2). W modelu logistyczno-regresywnym jedynie poziom CA 125 miał znamienny wpływ na poziom cytoredukcji. Ocena wpływu analizowanych czynników prognostycznych na przeżycia bezobjawowe wykazała, że tylko CA 125 oraz stopień dojrzałości histologicznej miały znamienny wpływ na przeżycia. Wnioski: Przedoperacyjny poziom CA 125 ma istotne znaczenie w przewidywaniu optymalnej cytoredukcji, ma też znamienny statystycznie wpływ na ryzyko zgonu i przeżyć bezobjawowych.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 102-110
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Comparison of epidemiology of selected female reproductive cancers in Poland against three European countries

Autorzy:

Roszkowska, Anna
Kwolczak, Justyna
Świerszcz, Łukasz
Piecewicz-Szczesna, Halina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1162584.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN

Tematy:

cervix uteri cancer
corpus uteri cancer
ovarian cancer

Opis:

Female reproductive system cancers are the most common cancers in women. A significant percentage of gynecological malignancies are malignant tumors in which prognosis and treatment outcomes depend on the stage of cancer and early diagnosis. Therefore, the analysis of age-standardized rates of incidence and death among different countries, which provide different healthcare strategies, can be helpful while inventing new strategy for cancer prophylaxis and treatment. In this study we collected newest available data on female reproductive system cancers from official European data base and PubMed data base and confronted it against contemporary facts concerning three analyzed cancers, such as cervix uteri cancer, ovarian cancer, corpus uteri and other unspecified cancer. We made comparative table to clearly show dependence between four European selected countries – Poland, Czech Republic, Denmark and England. We used age-standardized rate of incidence and death as a basic tool to make comparison of given data. According to the constructed all investigated countries present increasing tendency for age-standardized rate of incidence of corpus uteri and unspecified uterine cancer. Moreover, there is visible increasing tendency for age-standardized rate of death due to corpus uteri and unspecified uterine cancer in Poland, England and Denmark. According to the analyzed data age-standardized rate of incidence of ovarian cancer in Poland seems to be slightly increased over investigated period. Furthermore, England manifests the lowest ASR of incidence and death of both uterine cervix and corpus uteri and unspecified uterine cancer, which indicates good quality of healthcare and prophylaxis. The analyzed statistic data provided by four European countries indicates that still some of them manifest significant or slight but stable increase of incidence or/and death of selected types of cancer, while the other carcinoma conditions are dropping over investigated period.

Źródło:

World Scientific News; 2018, 111; 143-150
2392-2192

Pojawia się w:

World Scientific News

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Niedokrwistość towarzysząca leczeniu chorych na raka jajnika schematem chemioterapii składającym się z paklitakselu i pochodnej platyny – analiza wstępna
Chemotherapy-related anaemia in ovarian cancer patients treated with paclitaxel and a platinum compound – preliminary analysis

Autorzy:

Miedzińska-Maciejewska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/908260.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

anaemia
chemotherapy
erythropoietic proteins
ovarian cancer
supportive care

Opis:

Aim: The aim of the paper is to evaluate the problem of anaemia in patients treated with paclitaxel and cisor carboplatin as a first line treatment for ovarian cancer. Material and methods: The analysis comprised patients who completed 6 cycles of chemotherapy and who commenced the treatment not sooner than in 2004. The patients were not selected in any way with respect to anaemia. The data concerning the haemoglobin concentration and the management of anaemia were collected retrospectively. The blood counts taken into consideration had been performed on the day of the chemotherapy or on the previous day. Results: The patients’ age ranged from 31 to 78. Patients with FIGO IIIC stage ovarian cancer accounted for 67.5% of the whole group. The haemoglobin concentration at the beginning of the treatment was 9.5 – 14.4 g/dl (average 11.8 g/dl). In the course of subsequent chemotherapy cycles, a gradual decrease was observed, down to the values of 7.2 – 13.8 g/dl (average 10.9 g/dl) at the 6th cycle. In 52 patients, at least one count was below 11 g/dl, including 13 patients with haemoglobin below 9 g/dl. Chemotherapy had to be postponed due to anaemia in 10 patients; 9 patients required erythrocyte concentrate transfusion. No patients was administered epoietin and 3 patients were administered alpha-darbepoietin. Conclusions: 30% of the patients in the whole group maintained a haemoglobin concentration above 11 g/dl in the course of treatment. This fact implies that anaemia is very common in ovarian cancer patients treated with paclitaxel and a platinum compound. However, the prophylaxis or management of anaemia still seems to be insufficient, despite the availability of erythropoietic proteins.
Cel badania: Przedstawienie problemu niedokrwistości u chorych leczonych paklitakselem z cis- lub karboplatyną w ramach chemioterapii pierwszej linii z powodu raka jajnika. Materiał i metody: Badaniem objęto 74 chore, które ukończyły 6 kursów chemioterapii i rozpoczęły leczenie nie wcześniej niż w 2004 roku. Badane nie były w jakikolwiek sposób selekcjonowane pod względem występowania niedokrwistości. Retrospektywnie zebrano dane o stężeniu hemoglobiny i postępowaniu w przypadku niedokrwistości. W analizie brano pod uwagę pomiary morfologii wykonywane w dniu lub w przeddzień terminu chemioterapii. Wyniki: Wiek chorych wynosił od 31 do 78 lat. Chore w IIIC stopniu zaawansowania według FIGO (Federation Internationale de Gynecologie Oncologique) stanowiły 67,5% całej grupy. Stężenie hemoglobiny na początku leczenia wynosiło od 9,5 do 14,4 g/dl (średnio 11,8 g/dl). W trakcie kolejnych cykli chemioterapii następował stopniowy spadek aż do wartości od 7,2 do 13,8 g/dl (średnio 10,9 g/dl) przy 6 cyklu. U 52 pacjentek przynajmniej jednokrotnie stężenie hemoglobiny obniżyło się poniżej 11 g/dl, w tym u 13 poniżej 9 g/dl. Konieczność odroczenia chemioterapii z powodu anemii wystąpiła u 10 badanych, a u 9 zaistniała konieczność przetaczania koncentratu krwinek czerwonych. Żadna chora nie otrzymała epoetyny, a trzy otrzymały darbepoetynę alfa. Wnioski: Niespełna 30% pacjentek z całej grupy utrzymało stężenie hemoglobiny powyżej 11 g/dl w trakcie całego leczenia. Świadczy to o ogromnym rozpowszechnieniu niedokrwistości u chorych z rakiem jajnika leczonych schematem chemioterapii pierwszej linii, opartym na paklitakselu i pochodnych platyny. Natomiast leczenie i profilaktyka anemii, mimo dostępnych leków w postaci białek erytropoetycznych, wydają się wciąż niewystarczające.

Źródło:

Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 3; 151-159
1731-5379

Pojawia się w:

Ginekologia Onkologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Histopatologia raków jajnika współistniejących z endometriozą
Histology of endometriosis-associated ovarian carcinomas

Autorzy:

Stasienko, Elżbieta
Wiśniewska, Magdalena
Kamecki, Krzysztof
Skręt-Magierło, Joanna
Opławski, Marcin
Brożyna, Anna
Maleńczyk, Magdalena
Koper, Krzysztof
Roszkowski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1030413.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

endometriosis
histopathology
ovarian cancer
endometrioza
histopatologia
rak jajnika

Opis:

Objective: The objective of this study was to demonstrate the histological diversity of endometriosis-associated ovarian carcinoma. Material and methods: Using record linkage techniques, we have conducted histopathological assessment in patients with endometriosis-associated ovarian cancer who received surgical treatment between 2004–2010 in the Oncology Centre in Bydgoszcz. Endometriosis and cervical carcinoma were confirmed in one tissue specimen in 62 patients. Results: Endometriosis seemed to promote the development of specific histologic types of ovarian cancer. Of 62 subjects, 53.22% (33/62) had endometrioid adenocarcinoma, 25.8% (16/62) had clear-cell carcinoma, 19.35% (12/62) had serous adenocarcinoma, and 1.61% (1/62) had mucinous adenocarcinoma. Our results support the hypothesis that coexistent endometriosis is more often associated with endometrioid and clear-cell carcinomas than other histologic subtypes as well as that clear-cell variant is the most common cancer developing in the abdominal wall scar from a previous laparotomy. Among patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar, three (75%) had clear-cell carcinoma and one had papillary serous adenocarcinoma. Conclusions: According to Sampson’s criteria, endometrioid carcinoma of the ovary was the most common histological diagnosis in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma. The clear-cell variant of cancer was the most common type in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar after laparotomy.
Cel: Celem pracy jest prezentacja zróżnicowania histopatologicznego raków jajnika współistniejących z endometriozą. Materiał i metody: Korzystając ze szpitalnej bazy danych, przeanalizowaliśmy wyniki histopatologiczne pacjentek z rakiem jajnika, które były operowane między 2004 a 2010 rokiem w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 62 chorych potwierdziliśmy endometriozę i raka jajnika w jednym preparacie tkankowym. Wyniki: Wydaje się, iż endometrioza wpływa na rozwój specyficznych typów histopatologicznych raków jajnika. Spośród 62 pacjentek 53,22% (33 przypadki) miało raka endometrioidalnego, 25,8% (16) – raka jasnokomórkowego, 19,35% (12) – raka surowiczego, a 1,61% (1) – raka śluzowego. Nasze wyniki potwierdzają tezę, że endometrioza może promować rozwój określonych typów histopatologicznych raka jajnika. Odnotowaliśmy częstsze występowanie raka endometrioidalnego i jasnokomórkowego niż innych podtypów raka jajnika, a także przewagę raka jasnokomórkowego wśród raków powstałych w bliźnie po laparotomii. W grupie pacjentek z rakiem w bliźnie trzy (75%) miały raka jasnokomórkowego, a jedna – surowiczego. Podsumowanie: Jeśli przyjąć klasyczne kryteria Sampsona, typ endometrialny był najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym u pacjentek z rakiem jajnika, któremu towarzyszyła endometrioza. Typ jasnokomórkowy okazał się zaś najczęstszym rozpoznaniem wśród chorych z rakiem, któremu towarzyszyła endometrioza w bliźnie po laparotomii.

Źródło:

Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 85-92
2451-0750

Pojawia się w:

Current Gynecologic Oncology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce