Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "New Historicism" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Między poetyką kulturową a kulturą produkcji. Społeczny kontekst realizacji pierwszych filmów Andrzeja Wajdy
    Between poetics of culture and production culture. Social context of realization of first Andrzej Wajda’s movies
    Autorzy:
    Adamczak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920192.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Film production
    socialist state mode of production
    Polish School
    New Historicism
    archival research
    socjalistyczny model produkcji
    szkoła polska
    poetyka kulturowa
    produkcja fimowa
    badania archiwalne
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę ponownego przyjrzenia się trzem pierwszym filmom Andrzeja Wajdy: Pokoleniu, Kanałowi oraz Popiołowi i diamentowi uwzględniając dokumenty archiwalne i materię produkcyjną w większym stopniu niż czynniki ściśle artystyczne i autorskie. Inspiracją są badania kultury produkcji oraz poetyka kulturowa Stephena Greenblatta. W efekcie tekst pokazuje jak wiele czynników pobocznych odgrywało decydującą rolę dla powstania danych tytułów oraz w jak wielkim stopniu filmy te były powiązane z ówczesnymi walkami o dominację kulturową. Tekst pokazuje w ten sposób wizję swoistego rozproszonego autorstwa, o mniejszym stopniu reżyserskiej kontroli względem powstającego dzieła, w również jego recepcji.
    The article is an attempt to examining again the three first movies of Andrzej Wajda: Generation, Canal and Diamonds and Ashes, regarding archival protocols and production issues more then strict artistic or auteur factors. The inspiration was both production culture perspective and New Historicism of Stephen Greenblatt. The text shows how many additional factors played decisive role in realising those classical movies and how much the movies were connected with plays for cultural power and dominance in those historical reality. In effect we can observe specific kind of dispersive authorship in which film authors hasn’t full control on the final effects of the movie, for example its social impact and audience reception.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2013, 13, 22; 73-90
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Performing Calibanesque Baptisms: Shakespearean Fractals of British Indian History
    Autorzy:
    Chatterjee, Arup K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812144.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Shakespeare
    Caliban
    Peter Pope
    Catherine Bengall
    John Talbot Shakespeare
    genealogy
    New Historicism
    anecdotes
    fractals
    London
    Opis:
    This paper uncovers new complexity for Shakespearean studies in examining three anecdotes overlooked in related historiography—the first Indian baptism in Britain, that of Peter Pope, in 1616, and its extrapolation in Victorian history as Calibanesque; the tale of Catherine Bengall, an Indian servant baptised in 1745 in London and left to bear an illegitimate child, before vanishing from Company records (like Virginia Woolf’s invention Judith Shakespeare vanishing in Shakespeare’s London); and the forgotten John Talbot Shakespear, a Company official in early nineteenth-century Bengal and descendant of William Shakespeare. I argue that the anecdotal links between Peter, Caliban, Catherine, Judith, Shakespear and Shakespeare should be seen as Jungian effects of non-causal “synchronic” reality or on lines of Benoit Mandelbrot’s conception of fractals (rough and self-regulating geometries of natural microforms). Although anecdotes and historemes get incorporated into historical establishmentarianism, seeing history in a framework of fractals fundamentally resists such appropriations. This poses new challenges for Shakespearean historiography, while underscoring distinctions between Shakespeareanism (sociological epiphenomena) and Shakespeare (the man himself).
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 23, 38; 59-74
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘How can you say to me I am a King?’: New Historicism and its (Re)interpretations of the Design of Kingly Figures in Shakespeare’s History Plays
    Autorzy:
    Dale, James
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812150.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    New Historicism
    Shakespeare history plays
    power
    disguise
    estrangement
    ritualism
    Opis:
    The 1980’s saw the emergence of New Historicist criticism, particularly through Stephen Greenblatt’s work. Its legacy remains influential, particularly on Shakespearean Studies. I wish to outline New Historicist methodological insights, comment on some of its criticisms and provide analytical comments on the changing approach to historical plays, asking “What has New Historicism brought into our understanding of historical plays and the way(s) of designing kingly power?” Examining Shakespeare’s second tetralogy, I will review Greenblatt’s contention that these plays largely focus on kingly power and its relationship to “subversion” and “containment”. I intend to focus on aspects of the plays that I believe have not received enough attention through New Historicism; particularly the design of the kingly figures.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 23, 38; 143-158
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Shakespeare. Stwarzanie świata Stephena Greenblatta, czyli odkrywczość kulturowej mozaiki
    Will in the World: How Shakespeare Became Shakespeare by Stephen Greenblatt, or the insightfulness of a cultural mosaic
    Autorzy:
    Krystek, Jędrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040974.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    New historicism
    Shakespeare
    biography
    Hamlet (a book)
    Stephen Greenblatt
    Renaissance
    Purgatory
    drama
    Opis:
    The article is an attempt to analyze the narrative and methodological techniques of new historicism. The basis for the analysis was Stephan Greenblatt’s book Will In the Word. How Shakespeare Became Shakespeare, especially because of of creating biographical and intercultural areas. The author of the analysis follows the relations between the truth of narration and historical truth and tries to determine the constituent elements of Hamlet’s author. The author of the analysis traced the relations between two truths: the truth of the historical time and the truth of the narrative time.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 421-438
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literature and Science in the Nineteenth Century: The Case of Tennyson’s The Princess
    Autorzy:
    Pypeć, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571892.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Alfred Tennyson
    The Princess
    new historicism
    Opis:
    Celem artykułu jest przeanalizowanie nawiązań do nauki i osiągnięć technicznych w utworze Alfreda Tennysona The Princess z 1847 roku. Świat przedstawiony w utworze obfituje w aluzje do dziewiętnastowiecznych odkryć geologicznych i do teorii ewolucji. Można w nim również znaleźć krótki wykład na temat powstania układu słonecznego z mgławicy gazowej Laplace’a. Skamieliny oraz dziewiętnastowieczne wynalazki techniczne są integralną częścią dwóch ogrodów przedstawionych w The Princess. Nauka i technika w utworze stanowią bogate źródło porównań i metafor, które pozwalają bohaterom lepiej zrozumieć nie tylko otaczający ich świat, ale i samych siebie.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2014, 45; 29-35
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Роман-травелог Гузель Яхиной Эшелон на Самарканд: от изживания исторической травмы к персональной мифологи
    Guzel Yakhinas novel-travelogue Echelon to Samarkand: from surviving historical trauma to personal mythology
    Powieść podróżnicza Guzel Jachiny „Eszelon do Samarkandy": od przezwyciężenia traumy historycznej do personalnej mitologii
    Autorzy:
    Smirnova, Alfiya I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311611.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Гузель Яхина
    роман-травелог
    путешествие
    историческая травма
    персональная мифология
    «новый историзм»
    Guzel Jachina
    powieść podróżnicza
    podróż
    trauma historyczna
    mitologia osobista
    „nowy historyzm”
    Gusel Yakhina
    novel-travelogue
    trip
    historical trauma
    personal mythology
    «new historicism»
    Opis:
    The article examines the novel Echelon to Samarkand by Guzel Yakhina, dedicated to the Soviet past and the theme of «great hunger» of the early 1920s, which is interpreted as a collective trauma; analyzes the chronotope of the way, semantics of nomination of chapters structuring the development of the plot, architectonics of the novel; reveals the mindset to create a text that includes elements of myth, fairy tale, parable, which promotes author’s personal mythology and determined the meta-genre specifics of the novel-travelogue. The analysis of the text shows that Yakhina's novel expression demonstrates a personal perception of the historical background of the disappeared country, «new historicism» in the understanding of the Soviet civilization.
    Artykuł dotyczy powieści Guzel Jachiny Eszelon do Samarkandy poświęconej sowieckiej przeszłości i tematowi „wielkiego głodu” na początku lat 20., który interpretuje się jako zbiorową traumę. W analizie utworu uwzględniono chronotop drogi, semantykę nominacji rozdziałów, strukturyzację rozwoju fabuły, architekturę powieści. Przedstawiono też cel stworzenia tekstu, w którym elementy mitu, baśni, przypowieści przyczyniają się do stworzenia osobistej mitologii autora. Określono także metagatunkową specyfikę powieści podróżniczej. Z analizy tekstu wynika, że powieści Jachiny ukazują osobiste postrzeganie historycznej przeszłości nieistniejącego już kraju, „nowy historyzm” w objaśnieniu cywilizacji sowieckiej.
    В статье рассматривается роман Гузель Яхиной Эшелон на Самарканд, посвященный советскому прошлому и теме «большого голода» начала 1920-х годов, который осмысливается как коллективная травма; рассматривается хронотоп пути, семантика номинации глав, структурирующей развитие сюжета, архитектоника романа; выявляется установка на создание текста, включающего в себя элементы мифа, волшебной сказки, притчи, что способствует реализации персональной мифологии автора и определило метажанровую специфику романа-травелога. Проведенный анализ текста свидетельствует о том, что романное творчество Яхиной демонстрирует личностное восприятие исторического прошлого исчезнувшей страны, «новый историзм» в осмыслении советской цивилизации.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 81-95
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe spostrzeżenia na temat nagrobka królowej Jadwigi Andegaweńskiej w katedrze na Wawelu
    New Observations on the Tomb of Queen Hedwig of Anjou in the Cathedral on Wawel Hill in Krakow
    Autorzy:
    Walczak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056551.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rzeźba XIX/XX w.
    sztuka sepulkralna
    katedra krakowska
    miejsca pamięci
    historyzm
    19th/20th century sculpture
    sepulchral art
    the Krakow cathedral
    memorial sites
    historicism
    Opis:
    W 1900 r. biskup krakowski Jan Puzyna zamówił sarkofag na szczątki królowej Jadwigi Andegaweńskiej (zm. 1399). Jego fundator, hrabia Karol Lanckoroński, zwrócił się z zamówieniem do działającego w Rzymie Antoniego Madeyskiego, a nad stroną techniczną i programem ideowym dzieła czuwał prof. Marian Sokołowski. Sarkofag odkuto w Carrarze, a następnie przetransportowano do Rzymu, gdzie Madeyski zajął się odkuwaniem płyty wierzchniej. Dokumentował on kolejne etapy prac za pomocą fotografii, na których widoczna jest inskrypcja biegnąca wzdłuż płyty wierzchniej, która niemal natychmiast po ustawieniu nagrobka w katedrze została skuta. Być może powodem tej ingerencji był zapomniany dziś spór o skalę zasług najważniejszych osób zaangażowanych w przedsięwzięcie. Możliwe też, że umieszczenie napisu fundacyjnego na płycie wierzchniej, ponad lapidarną inskrypcją odnoszącą się do królowej, uznano za niestosowne wobec planów wznowienia starań o jej beatyfikację. Wybór miejsca upamiętnienia był uwarunkowany przez szereg czynników, z sąsiedztwem ołtarza św. Stanisława na czele, co mogło służyć skoncentrowaniu kultów miejscowych świętych w rejonie skrzyżowania naw. Wierni nawiedzający ołtarz najważniejszego patrona ojczyzny mają nagrobek Jadwigi w zasięgu kilku kroków, natomiast wchodzący do katedry przez prawe ramię transeptu znajdują go w zasięgu wzroku, bezpośrednio po prawej stronie srebrnej trumny św. Stanisława, a symetrycznie do nagrobka Władysława Jagiełły. W kompozycji sarkofagu nie odwołano się do żadnego z zachowanych nagrobków przedstawicieli dynastii Piastów ani Jagiellonów, a wręcz zignorowano lokalną tradycję, zamawiając sarkofag z białego, a nie czerwonego kamienia i nienakryty baldachimem. Wzorem typologicznym mógł być nagrobek Anny (zm. 1425), córki Kazimierza Wielkiego, i jego ostatniej żony, Jadwigi, księżniczki Żagańskiej w kościele św. Szczepana w bawarskim Mindelheim. Bezpośrednim punktem odniesienia stał się jednak dla Madeyskiego nagrobek Ilarii dell Carretto, wskazany mu prawdopodobnie przez zapatrzonego w sztukę quattrocenta Lanckorońskiego. Kluczowe znaczenie miał zapewne fakt, że obie kobiety straciły życie w połogu. Wykonany przeze Madeyskiego w latach 1902-1906 kenotaf króla Władysława III Warneńczyka (1902-1906) jest wzorowany na nagrobku Gastona de Foix w Mediolanie. W obu przypadkach rzeźbiarz sięgnął więc do „ikon” literatury historycznej, a także kultury popularnej XIX wieku, dzięki czemu dzieje Polski zostały wpisane w historię Europy. Jadwiga, tak jak Ilaria del Carrretto, jawi się jako wzór poświęcenia dla religii i wierności małżeńskiej. Natomiast Władysław III, zabity przez Turków w bitwie pod Warną (1444), tak jak francuski wódz zabity w bitwie pod Rawenną (1512), jest wzorem poświęcenia dla ojczyzny. Rzeźbiarz wybrał skrajnie odmienne materiały, kierując się niewątpliwie ich wartościami symbolicznymi. Biel marmuru z Carrary symbolizuje cnotliwe życie Jadwigi, żony i heroicznej matki, natomiast brąz – rycerskie rzemiosło, stałość charakteru i bohaterstwo „ostatniego krzyżowca Europy”. W obu pomnikach piękno materiału stanowi istotne dopełnienie wyidealizowanej urody bohaterów, która ociera się o granicę zmysłowości.
    In 1900, the Bishop of Krakow, Jan Puzyna, decided to erect a sarcophagus for the remains of Queen Hedwig of Anjou (d. 1399). Its founder, Count Karol Lanckoroński, gave the commission to Antoni Madeyski, a sculptor active in Rome, while the technical matters and iconographic programme of the work were entrusted to Marian Sokołowski, a professor of art history at the Jagiellonian University in Krakow. Madeyski recorded the progress of his work in photographs which reveal that initially an inscription had run along the edges of the top slab, which was obliterated after the assembly of the tomb in the cathedral. This change may have been caused by a – now long forgotten – dispute about the extent of the contribution from each of the key figures involved in the undertaking. Or perhaps the foundation inscription on the top slab, above a short text related to the queen, was deemed inappropriate in view of the plans to resume efforts for her beatification. The location of the sarcophagus was conditioned by a number of factors, one of which was the proximity of the shrine of St Stanislaus, and was possibly intended to concentrate the cults of the local saints in the area of the intersection of the naves. The forms of the tomb had no relation to the existing monuments of the monarchs of the Piast or Jagiellonian dynasties in the cathedral; in fact, local tradition was ignored, since the work was carved of white not red stone and did not have a canopy. Madeyski’s immediate model was the tomb of Ilaria del Carretto in Lucca, probably indicated to him by Lanckoroński who was very fond of Italian Quattrocento art. Of key importance must also have been the fact that both women had died in childbirth. A cenotaph to King Ladislaus III of Varna, carried out by Madeyski in 1902-1906, was modelled on the monument to Gaston de Foix in Milan. Thus, in both cases the sculptor referred to ‘icons’ of historical literature and nineteenth-century popular culture, bringing the history of Poland into the orbit of European history. Hedwig of Anjou, similar to Ilaria del Carretto, is presented as a paragon of sacrifice for religion and marital fidelity. Ladislaus III, in turn, killed in the battle of  Varna in 1444, just like de Foix, a French commander who fell in the battle of Ravenna in 1512, was regarded as an exemplar of sacrifice for his homeland.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 67-97
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    E se Osea non fosse esistito davvero…?
    What If Hosea Hadn’t Actually Existed …?
    Autorzy:
    Zawadzki, Arnold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048771.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    neostoricismo
    neostoricismo negli studi biblici
    osea
    bos
    periodo persiano
    liverani
    new historicism
    new historicism in biblical studies
    hosea
    persian period
    Opis:
    L’articolo presenta un’approfondita revisione del libro di James M. Bos Reconsidering the Date and the Provenance of the Book of Hosea. The Case for the Persian-Period Yehud, sullo sfondo del problema del neostoricismo negli studi biblici. Dopo aver tracciato una breve panoramica sul fenomeno del neostoricismo in generale (la sua genesi e il suo successivo sviluppo nel corso degli anni), viene discusso l’approccio di Bos in base al confronto con tali premesse ideologico-filosofiche. A tal proposito viene presentata in modo dettagliato l’intera struttura del libro di Bos, assieme alla valutazione critica dell’argomentazione da lui addotta. L’autore dell’articolo ritiene che l’approccio neostoricista alla Bibbia sia del tutto soggettivo e sbagliato, in quanto assolutizza un principio filosofico e non lascia spazio per caso, dubbio o fede. 
    The article presents an extended review of James M. Bos’s book Reconsidering the Date and the Provenance of the Book of Hosea. The Case for the Persian-Period Yehud, against the backdrop of the issue of the new historicism in biblical studies. After a brief overview of the phenomenon of this new historicism (its genesis and historical development), Bos’s approach is discussed from the point of view of its ideological-philosophical context. Then a detailed analysis of the entire structure of Bos’s book is presented, along with a critical assessment of his reasoning. The author of the article argues that the new historicist approach is completely subjective and wrong, as it absolutizes a philosophical principle without admitting the element of faith or any possibility of coincidence or doubt.  
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2020, 10, 2; 303-326
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies