Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nabokov, Vladimir" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Реконструкция авторских смыслов в процессе интерпретации когнитивного пространства текста (на примере анализа концепта „душа” в романе Владимира Набокова Приглашение на казнь)
Reconstruction of the author’s implications in the process of text cognitive space interpretation (by the example of the concept "soul” in the Vladimir Nabokov’s novel "Invitation to an Execution”)
Autorzy:
Sidorova, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482279.pdf
Data publikacji:
2010-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Russian literature
cognitive space
Vladimir Nabokov
Opis:
The article deals with the problem of the text cognitive space interpretation. In the centre of attention is the concept SOUL realized in V. Nabokov’s novel Invitation to an Execution. The role of the concept’s value component is defined. In the process of the author’s conceptual reconstruction we consider cognitive, semantic structural, and communicative aspects of description of knowledge structures which are actualized in the text.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2010, 1, XV; 17-25
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О возможных гумилевских подтекстах в рассказе В. В. Набокова "Порт"
Autorzy:
Филатов, Антон
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044696.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Николай Гумилев
Владимир Набоков
влияние
реминисценция
подтекст
Nikolai Gumilyov
Vladimir Nabokov
influence
reminiscence
subtext
Opis:
В статье рассматриваются элементы поэтики и биографической легенды Николая Гумилева в рассказе Владимира Набокова Порт. Значение личности и творчества лидера акмеистов для писателя-эмигранта позволяет отнести главного героя рассказа Никитина к героическому типу, черты которого восходят к мифологизированному образу Гумилева. Высказывается предположение, что сюжет рассказа содержит смысловые переклички с гумилевским стихотворением Разговор. Анализ двух произведений позволяет обнаружить другие подтексты Гумилева, которые актуализируются в мотивной и образной структуре рассказа. Делается вывод, что обращение к наследию старшего поэта является сознательной установкой автора.
The article deals with the absorption of Nikolai Gumilyov’s poetics and biographical legend in Vladimir Nabokov’s short story “Port”. The great importance of Gumilyov’s works and personality for the emigre writer makes it possible to classify Nikitin, the protagonist of the story, as a heroic type, whose features go back to the mythologized image of Gumilyov. The author of the article argues that the plot of the story displays semantic similarities with Gumilyov’s poem “Conversation”. The analysis of the two works allows one to discover further possible parallels with Gumilyov, which are actualized in the structure of the story (in motifs and imagery). The author comes to the conclusion that such forms of borrowing are on the part of Nabokov a conscious artistic strategy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 149-159
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мотив измены в Защите Лужина Владимира Набокова
Motif of infidelity in Vladimir Nabokov’s The defence
Autorzy:
Sienkiewicz, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951133.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
мотив
измена
функция
Набоков
Лужин
Opis:
This paper is devoted to infidelity motif (its function and place in the novel) in one of Russian-language works of V. Nabokov, The Defence. We believe that infidelity motif, each time appearing in a key strategic moments of a story, is a symbol of life deception by a character in favor of chess reality. The world that constantly takes away vital energy, comprehension and makes character a social cripple, subhuman. This motif fulfills supportive function, enriching aesthetic value of main motif (chess), around which whole novel is built. Nabokov masterfully joins both phenomena and silently imply that ideal art does not deny reality, but they tend to coexist in sui generis symbiosis.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лінгвокомунікативні чинники ідентифікації нараторів у романі В. Набокова Приглашение на казнь
Lingual‑communicative Reasons of Identifying Narrators in Vladimir Nabokov’s Novel Invitation to a Beheading
Autorzy:
Бацевич, Флорій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16502064.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
narration
narrative “story”
narrative “discourse”
narrator
story‑telling instance
diegesis
Opis:
It is proved that one of V. Nabokov’s most famous novels Invitation to a Beheading is a fictional narrative with a complicated interaction of various types of story‑telling instances. There are persons of a non‑diegetic narrator, who incorporates the features of an all‑knowing and a limited teller, explicated with a different degree of definiteness; a diegetic narrator – the main hero, – who is thinking his state over, is talking to himself, is writing a letter to his wife; a non‑personalized narrator, similar to the abstract narrator in a set of traits; and a hardly definable narrator, who is telling the text story addressing the main hero in the second person and who can be identified as a non‑diegetic or a diegetic narrator talking to himself. The article defines the correlation of these indefinitely outlined story‑telling instances (convergence, binding, juxtaposition), ones identified with difficulty. Conducted is a lingual differentiation of the mentioned story‑tellers’ expression, mainly, via deictic elements (mostly, pronouns); addresses; the “historical past” and “historical present” tenses; predicates that mark the participants’ diegesis or non‑diegesis as well as various intonational and stylistic means (the expression of evaluation, diminutive or augmentative noun forms and others). It is considered perspective to attempt to classify the lingual means of expressing the types of story‑telling instances in different belles‑lettres genres, to analyze the semantic and pragmatic reasons for forming the “story” and the “discourse” of a narrative. In general, the problem of the linguistic “dimension” of narratives is a perspective direction of investigation where there can be revealed semantic and pragmatic categories of production and perception of any type of narration, firstly, belles‑lettres – fictional by dint of its deep nature.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 1; 163-174
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ИСКУССТВО ИЛЛЮЗИИ В РОМАНЕ МИХАИЛА ШИШКИНА «ВЗЯТИЕ ИЗМАИЛА» И В ТВОРЧЕСТВЕ ВЛАДИМИРА НАБОКОВА
The art of illusion in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail and in the oeuvre of Vladimir Nabokov
Sztuka iluzji w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie Twierdzy Izmaił i w twórczości Vladimira Nabokova
Autorzy:
Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603896.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Михаил Шишкин
Владимир Набоков
илюзия
илюзионист
цирк
Michaił Szyszkin
Władimir Nabokow
iluzja
iluzjonista
cyrk
Mikhail Shishkin
Vladimir Nabokov
illusion
illusionist
circus
Opis:
Iluzjonista w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie Twierdzy Izmaił oraz w twórczości Vladimira Nabokova pojawia się w nawiązaniu do tradycji platońskiej, w kontekście działań twórczych, które z kolei kojarzone są z boską kreacją świata (triada Stwórca – iluzjonista – pisarz). W związku z tym postać maga często występuje jako metafora autora tekstu – on też ma zdolność tworzenia czegoś z niczego, sprawia, że coś może znikać, czy ulegać przemianom. Zarówno Szyszkin jak i Nabokov (np. w utworach Król, dama, walet i Blady ogień) do sztuki iluzji porównują kreację światów literackich, co szczególnie u współczesnego prozaika kojarzone jest z powstaniem wszechświata. Istotnym motywem związanym ze sztuką iluzji jest znikanie/śmierć bohaterów (Kartoflany Elf, Obrona Łużyna Nabokova), co ma swe korzenie w tradycji literatury rosyjskiej i wiąże się z podkreśleniem roli autora tekstu jako siły sprawczej rozwoju fabuły utworu.
The illusionist in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail and in Vladimir Nabokov works appears in reference to the Platonic tradition, in the context of creative efforts, which, in turn, are associated with the divine creation of the world (the Creator - illusionist – writer triad). Therefore, the character of  the magus often functions as a metaphor of the author of the text: he also has the ability to create something out of nothing; he can make something disappear or undergo transformations. Both Shishkin and Nabokov (e.g. in King, Queen, Knave, and Pale Fire) compare the creation of literary worlds to the art of illusion, which is especially associated with the origin of the universe in contemporary prose writers. An important motif related to the art of illusion is the disappearance / death of heroes (The Potato Elf, and The Luzhin Defense by Nabokov), which has its roots in the tradition of Russian literature and is connected with emphasizing the role of the author of the text as the driving force for the development of the story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Гностические мотивы в творчестве Владимира Набокова (на примере повести Соглядатай)
Autorzy:
Kortus, Nadzieja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023417.pdf
Data publikacji:
2019-09-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gnostic symbols
Vladimir Nabokov
The Eye
initiation path
Opis:
There are many works that discuss the prose of Vladimir Nabokov in the Gnostic context. The article is an attempt to confront the short novel The Eye of this outstanding writer with the most important determinants of the Gnostic initiation.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2019, 44, 2; 101-112
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z pisma przedstawiciela rządu omskiego w Londynie W. Nabokowa do admirała A. Kołczaka w sprawie stanowiska państw Ententy do jego rządu : [Londyn, 21 V 1919].
Autorzy:
Nabokov, Vladimir.
Powiązania:
Tajne rokowania polsko-radzieckie w 1919 r. : materiały archiwalne i dokumenty Warszawa, 1986 S. 42-44
Współwytwórcy:
Gostyńska, Weronika. Opracowanie
Data publikacji:
1986
Tematy:
Kolčak, Aleksandr Vasilevič (1874-1920)
Ententa polityka 1919 r.
Negocjacje pokojowe 1919 r.
Opis:
Tekst w jęz. ros.
Bibliogr. s. 397-403. --- Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov’s Critique of Realism and Geopolitics
Krytyka realizmu i geopolityki w utworach Władimira Nabokowa
Autorzy:
Bakirov, Denys
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics
realism
Nabokov
Mearsheimer
zero-sum-game
dictatorship
Russia
Putin
Ukraine
war
geopolityka
realizm
gra o sumie zerowej
dyktatura
Rosja
Ukraina
wojna
Opis:
The aim of this article is to follow Vladimir Nabokov’s critique of geopolitics as found in his works The Gift (1963), Tyrants Destroyed (1936), and Speak, Memory (1964). Vladimir Nabokov critiques geopolitics as something that locks people’s imagination within the zero-sum-struggle for scarce resources and mobilises their passions for the worship of the ruler. I hypothesise that Nabokov also shows us how the image of creation as a gift goes past zero-sum “realism” and unlocks parts of the environment as having increasingly more to “say” within increasingly intricate conversations. With this framework in mind, we can read the Realist school of international relations as reifying the destructive force as the centrepiece of politics by way of honouring the balance between “great nuclear powers”. I argue that Nabokov’s view can instead set us on the path of democratisation as the salient focus of international relationships much like the Christians in ancient times were able to ignore the intricate geopolitical network of different deities that represented the destructive powers of the Roman provinces under the cult of the Emperor who represented the destructive force of the Roman legions. This democratisation is the work of abstracting violence so as make it restricted and monopolised by the Wilsonian ideal of the “Concert of Nations” from the level of which the violence is used to police the “rogue states”.
Celem artykułu jest prześledzenie krytyki geopolityki Władimira Nabokowa zawartej w jego dziełach Dar (1963), Zniszczeni tyrani (1936) i Pamięci, przemów (1964). Vladimir Nabokov krytykuje geopolitykę jako coś, co zamyka ludzką wyobraźnię w walce o sumie zerowej o ograniczone zasoby i  mobilizuje ich pasję do kultu władcy. Stawiam hipotezę, że Nabokov pokazuje nam także, jak obraz stworzenia jako dar przekracza „realizm” o sumie zerowej i odblokowuje części otoczenia, które mają coraz więcej do „powiedzenia” w coraz bardziej zawiłych rozmowach. Mając to na uwadze, możemy czytać realistyczną szkołę stosunków międzynarodowych jako reifikującą niszczycielską siłę, centralny element polityki przez honorowanie równowagi pomiędzy „wielkimi mocarstwami nuklearnymi”. Twierdzę, że pogląd Nabokowa może zamiast tego skierować nas na ścieżkę demokratyzacji, jako że główny ośrodek stosunków międzynarodowych, podobnie jak chrześcijanie w  starożytności, byli w stanie zignorować skomplikowaną geopolityczną sieć różnych bóstw, które reprezentowały niszczycielską władzę rzymskich prowincji pod panowaniem kultu cesarza, który reprezentował niszczycielską siłę legionów rzymskich. Demokratyzacja ta jest dziełem abstrahowania przemocy, aby ją ograniczyć i zmonopolizować przez wilsonowski ideał „Koncertu Narodów”, z poziomu którego przemoc jest wykorzystywana do nadzorowania „państw zbójniczych”. 
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 55-64
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov’s Aerial Viaduct: Pale Fire and the Return to the Forbidden Past
Autorzy:
Księżopolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888919.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Vladimir Nabokov
metafiction
intertextuality
memory
trauma
Opis:
Pale Fire may be read as an elaborate parody of literary criticism, or even Nabokov’s selfparody. This paper reconsiders the puzzle of identities in the novel in this context, with the trio of the author, the critic/annotator and the mysterious third man tracking the progress of both with clearly insidious intent. This analysis aims to uncover the suppressed trauma of Kinbote’s past, hiding behind Kinbote’s narrative. A memory of traumatic past forces Kinbote into ecstatic fiction-making. He constructs the marvellous Semberland (the land of resemblers) as a bridge between his lonely life in the foreign culture and his obscure past in the culture that no longer exists. This mythologization also mirrors a much grander theme: the theme of death and – always mysterious, never graspable – afterlife, and an attempt to bridge the gap between the quotidian realm of one’s existence and the glorious and unexplainable potustoronnost’, the other side of the mirror, the other side of consciousness.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2015, 24/1; 41-57
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov w ujęciu aksjologii
Vladimir Nabokov from the Perspective of Axiology
Autorzy:
Mal’tsev, Leonid A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877305.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 211-214
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov jako wykładowca literatury
Vladimir Nabokov as Literature Professor
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879601.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nabokov
wykłady
literatura rosyjska
literatura europejska
Dostojewski
Gogol
Tołstoj
Czechow
lectures
Russian literature
European literature
Dostoyevsky
Tolstoy
Chekhov
Opis:
Vladimir Nabokov podjął pracę wykładowcy akademickiego po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał na Wellesley College i Uniwersytecie Cornella literaturę europejską i literaturę rosyjską. W swoich wykładach pisarz zaprezentował kategoryczne i kontrowersyjne opinie na temat literatury, podzielił ją na arcydzieła i utwory, jego zdaniem mierne, stworzył hierarchię literacką, wynikającą z osobistych autorskich przekonań i upodobań. W literaturze rosyjskiej zachwalał twórczość M. Gogola, L. Tołstoja i A. Czechowa, negatywnie ocenił dorobek F. Dostojewskiego i M. Gorkiego. Z literatury europejskiej wyróżnił wybrane dzieła M. Prousta, J. Joyce’a i G. Flauberta, w każdym wypadku wskazywał na wartości kluczowe dla swojego dorobku, metody znamienne dla całej swojej prozy. Wykłady Nabokova stanowią nierozerwalną część jego dokonań literackich, są wykładnią literackiej filozofii pisarza. Владимир Набоков – профессор литературы Владимир Набоков стал преподавателем литературы после переезда в США, где читал лекции в колледже Уэлсли и Корнеллском университете по русской и зарубежной литературах. В своих лекциях писатель представил твердые и спорные суждения на литературу, разделяя ее на шедевры, и, по его мнению, посредственные произведения, сочинил литературную иерархию как результат собственных авторских взглядов и симпатий. В русской литературе восхищался творчеством Н. Гоголя, Л. Толстого и А. Чехова, отрицательно высказывался на тему достижений Ф. Достоевского и М. Горького. В зарубежной европейской литературе подчеркивал значение выбранных произведений М. Пруста, Д. Джойса и Г. Флобера, в каждом случае определяя ключевые ценности и значительные методы для своего прозаического творчества. Лекции Набокова составляют неотделимую часть его творческого наследия, являются интерпретацией литературной философии писателя.
When he arrived to the United States Vladimir Nabokov took a job as the university lecturer at Wellesley College and Cornell University. He taught Russian and European literature. In his lectures he presented a categorical and controversial opinions on literature, he divided it into masterpieces and works. In his opinion he created a hierarchy of literary resulted from his personal beliefs and preferences. In Russian literature, he praised works of M. Gogol, L. Tolstoy and Chekhov. He negatively assessed the achievements of F. Dostoevsky and M. Gorky. In the European literature he singled selected works of Marcel Proust, Joyce J. and G. Flaubert. In any case he pointed to the key values for his Works and methods characteristic of all his prose. Nabokov's lectures are the integral part of his literary achievements and they are writer’s literary philosophy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 137-147
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov i jego synestezyjny świat
VLADIMIR NABOKOV AND HIS SYNAESTHETIC WORLD
Autorzy:
Ginter, Anna
Rycielska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/35108390.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The monographic study Vladimir Nabokov and His Synaesthetic World aims at presenting the wide range of synaesthesias and synaesthetic constructions in Vladimir Nabokov’s prose. It consists of four chapters considering the phenomenon observed in selected short stories and novels of this famous Russian and American writer. The list of Nabokov’s works analysed for the present book includes 53 positions both in Russian and English languages.
Vladimir Nabokov (1899–1977) w tekstach autobiograficznych i wywiadach przyznawał, że posiada niezwykły dar doświadczania wrażeń kolorystycznych podczas słuchania i artykulacji głosek reprezentujących poszczególne litery alfabetu. Twierdził, że bodźcem dla owych doznań są nakładające się na siebie skojarzenia wzrokowe, smakowe, dotykowe i słuchowe. Nie wyczerpują one jednak palety synestezyjnych doznań autora Lolity. Jak pokazują teksty jego powieści i opowiadań, barwnymi odcieniami mienią się imiona bohaterów i nazwy miejscowości, a cyfry i dni tygodnia mogą przybrać postać człowieka lub zwierzęcia. Wobec tak wielkiej różnorodności zjawisk synestezyjnych obecnych w twórczości pisarza autorka książki Vladimir Nabokov i jego synestezyjny świat stawia sobie za cel zaprezentowanie bogactwa tego świata, nasyconego wrażeniami wzrokowymi, smakowymi i dotykowymi oraz zapachami, dźwiękami i emocjami, które zapewniają wielowymiarowość odbioru jego dzieł. Wyjaśnieniu mechanizmów łączenia przedstawionych w tekstach utworów wrażeń zmysłowych, pojęć i idei z doświadczeniami percepcyjnymi posłużyły najnowsze wyniki badań nad synestezją, prowadzonych w zakresie psychologii, medycyny, a także nauk neuronalnych.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Vladimir Nabokov about antiquities - pop culture, advertising, conformism
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Nabokov
popkultura
konformizm
reklama.
pop culture
conformism
advertising
Opis:
Vladimir Nabokov belongs to the most popular prose writers of the 20th century. His work is represented by a sophisticated composition, playing with the reader, rich stylistics, as well as bilingualism - works written in Russian and English. The article answers the question whether, despite the complicated content and form, Nabokov's work has achieved popularity thanks to the typical pop culture tricks, threads and tricks, or whether this was decided by the writer's talent. Nabokov undoubtedly had a critical attitude towards pop culture, which destroys individualism and originality, while at the same time was conducting a literary dialogue with it, using popular themes and motifs for its own unique perspective. The writer noticed the obvious threats arising from pop culture, criticized the advertising market, attacked the stereotyping of contemporary views and ubiquitous conformism, and at the same time he appreciated problems that were commonly rejected (sexuality) or attractive but trivialized (detective and adventure threads). Nabokov skillfully used mass culture, through his works he shaped the sensitivity of the recipient and intuitively trusted his intelligence.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 159-168
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov - purysta językowy
Vladimir Nabokov - a linguistic purist
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853566.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Nabokov
puryzm językowy
bilingwizm
tłumaczenie
linguistic purism
bilingualism
translation
Opis:
Vladimir Nabokov rosyjsko-amerykański pisarz piszący w dwóch językach: rosyjskim i angielskim należy do najwybitniejszych prozaików XX wieku. Bilingwizm Nabokova stanowi o sukcesie pisarza, niniejszy artykuł próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy jest on źródłem puryzmu językowego autora Lolity? Wychowany w anglofilskiej rodzinie, płynnie posługujący się dwoma językami Nabokov musiał dążyć do perfekcji językowej, która była zarówno wyrazem jego talentu, jak i wytężonej pracy z językiem, doświadczenia translatorskiego. Doskonalenie języka literackiego, mistrzostwo stylu wyrażonego w aluzjach, kryptocytatach, powtórzeniach spowodowało, że Nabokov uznawany jest za wirtuoza, mistrza słowa i autorytet literacki, pozwalający na krytyczny i radykalny stosunek do tekstów literackich, a zwłaszcza tłumaczonych na języki obce. Puryzm językowy Nabokova wynika zatem z jego maniery artystycznej oraz konsekwencji twórczej, wysokie wymagania pisarz stawiał sobie samemu, kategorycznie oceniał innych twórców i tłumaczy. W opinii Nabokova talent literacki zobowiązuje do puryzmu językowego, a prawdziwe arcydzieła charakteryzują się doskonałym artystycznie językiem, który zachwyca czytelników.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2021, 1, 1; 153-160
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
V oraz hrabia Tołstoj: antroponimy i toponimy w twórczości powieściowej Vladimira Nabokova ze szczególnym uwzględnieniem częściowej bezimienności oraz nazw własnych przejętych z rzeczywistości pozatekstowej
V and count Tolstoy: anthroponyms and toponyms in Vladimir Nabokov’s novels with special regard to partial anonymity of characters and to proper names taken from the real world
Autorzy:
Engelking, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665573.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Vladimir Nabokov
Lolita
Ada
Pnin
Patrz na te arlekiny!
antroponimy
toponimy
powieść
anonimowość
Look att the Harlequins
anthroponyms
toponyms
novel
anonymity
Opis:
The paper is devoted to Nabokov’s literary onomastics. It shows that his use of meaning proper names is much more refined and complicated than the use of them in older times. Hiding of various meanings and connotations in nomina propria is one of the favorite Nabokov’s devices and one of the ways he plays his games with readers. These are games of similiarities and differences in Ada or Ardour and Pnin and Look at the Harlequins! as well.
Artykuł poświęcony jest literackiej onomastyce Nabokova. Jak przedstawia, zastosowanie przez pisarza znaczących nazw własnych jest znacznie bardziej zamierzone i złożone, niż ich wczesniejsze użycie. Ukrywanie w nomina propria rozmaitych znaczeń i konotacji jest jednym z ulubionych środków Nabokova i jednym ze sposobów rozgrywania gry z czytelnikiem. Są to gry podobieństw i różnic w Adzie oraz Pninie i Patrz na te arlekiny!
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2018, 15; 169-178
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies