Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Muzyka, Paweł" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Franz Liszt i jego muzyka fortepianowa w ujęciu Jarosława Iwaszkiewicza oraz Pawła Kubisza
Franz Liszt and his music in the view of Jarosław Iwaszkiewicz and Paweł Kubisz
Autorzy:
Gamrat, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649593.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Franz Liszt
Jarosław Iwaszkiewicz
Paweł Kubisz
polish literature of XX century
musical inspirations
Opis:
Franz Liszt is one of the greatest artists of the 19th century. He has attended the most important artistic and social events providing comments on their literature and musical aspects. In his articles published in ‘Gazette Musicale’ (1835—1841) he treats the artist, their place in the society till in his correspondence he reflects the life condition of the workers. This social sensibility can be observed in Lyon (1837) in the cycle Impressions et poesies. The literature was one of his main interests. All his life he kept reading and commenting in his correspondence the works he had read and most importantly he tried to imple-ment it in his musical works. The result of these attempts was the creation of the pro-gram music, a music inspired very often by the literature or preceded by a literature piece. In my article I am presenting the music of Liszt that has inspired literature deeds. My research is directed towards two works — the novel entitled Mefisto-Walc by Jarosław Iwaszkiewicz and the poem by Paweł Kubisz entitled Rapsod o Oszeldzie. Both are very different. In the first work it is the music (Erster Mephisto-Walzer) one of the main actors, equal to the others, the composer is just mentioned. In the work of Kubisz, Liszt is a principle actor who inspires the struggle of the workers and leads towards liberty and his music occupies secondary place (Lyon, Mazeppa, Mephisto-Walz). Both the works have one common point — Franz Liszt and his music. They both also refer to Faust. Ein Gedicht of Nikolas Lenau that has preceded Erster Mephisto-Walzer. They both have not only a common musical intertext but also a literature intertext though the musical work, what I have called intertext of second degree. This is proof that Liszt was right that it is possible to implement the ideas in the music.PE
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 15, 1; 163-179
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Key to M. K. Ciurlioniss Synthesis of the Arts
Klucz do syntezy sztuki M. K. Ciurlionisa
Autorzy:
Siechowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707103.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ciurlionis
music
painting
theory of art
muzyka
malarstwo
teoria sztuki
Opis:
Muzyczny tytuł jednego z najsłynniejszych obrazów litewskiego malarza i kompozytora Mikołaja Konstantego Ciurlionisa (1875–1911) – Fugi – przyczynił sie do wielu jego interpretacji, których autorzy starali sie odniesc muzyczna idee fugi do wykreowanej przez Ciurlionisa malarskiej rzeczywistosci. Interpretacje te czesto rónia sie od siebie jedynie w szczegółach, czasem jednak dotycza kwestii podstawowych. adna z rozwaanych przez badaczy interpretacji nie jest jednak satysfakcjonujaca. Autor przedstawia róne moliwosci patrzenia na obraz Ciurlionisa: przez spojrzenia Dorothee Eberlein, Vladmira Fedotova, Jacka Szerszenowicza, Petera Vergo, Genovaitë Kazokas i Eero Tarastiego, by na koniec zaproponowac własne, róniace sie od poprzednich. Wykazuje te zwiazek malarskiej Fugi z Fuga op. 34 skomponowana przez Ciurlionisa w pół roku po ukonczeniu obrazu. Zwiazek ten opiera sie na pokrewienstwie tematycznym (w sensie formalnym) – oba dzieła osnute sa wokół tej samej idei, scislej – wokół tego samego uprzywilejowanego punktu ciekosci kompozycji, a w utworze muzycznym zostaje wykorzystany jako kształt melodii tematu. Ciurlionis tworzy wiec dwa całkowicie autonomiczne dzieła, wychodzac od tej samej idei. W tym spostrzeeniu kryje sie klucz do zrozumienia sposobu, w jaki artysta starał sie rozwiazac problem syntezy sztuk. Rozpoczynał od linii, która jawiac sie raz jako malarski kontur, raz jako dzwieczna melodia, stanowiła wspólny mianownik dla obu sztuk. Opierajac sie na tej linii kształtował forme dzieła jako skonczonej całosci, nadajac obrazom rygor klasycznych form muzycznych, jednoczesnie respektujac własciwe tylko dla malarstwa prawa percepcji wzrokowej. Nie układał malarskich kompozycji na wzór muzyki, ale tworzył je tak, jakby komponował – na sposób podobny do muzycznego. Dlatego te element przedstawieniowy w malarstwie Ciurlionisa zostaje podporzadkowany wzajemnym zalenosciom miedzy barwami a konturami płaszczyzn wypełniajacych przestrzen jego obrazów.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 59-70
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania dla artystów w przesłaniu św. Jana Pawła II
Autorzy:
Marcinkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669281.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
music
liturgy
St. John Paul II
artists
liturgical music
muzyka
liturgia
św. Jan Paweł II
artyści
muzyka liturgiczna
Opis:
Through music people can fully express their feelings and emotions, even the ones of religious nature. Therefore, music is an inseparable part of the liturgy in the Christian Church. The music used during religious ceremonies is aimed at praising God and blessing the faithful. This goal will be accomplished only when the rules referring to sacred music are followed. These rules are found in the documents formed by the Church legislation. The Letter to Artists by St. John Paul II plays the vital role among the regulations. It can be treated as a kind of invitation sent to all people of art, so music as well, to join in the dialogue with the Church. The following article presents the tasks given authors and performers of worship music by the Church, in the context of the message conveyed in the Letter to Artists. Pope writes about their responsibility. At the same time he expresses a wish as far as the beauty they create is concerned. Namely, he wants that beauty to evoke admiration among the next generations.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje muzyką dawną w twórczości kompozytorskiej Pawła Łukaszewskiego na przykładzie wybranych utworów: „Luctus Mariae”, „Via Crucis” i „Resurrectio”
Early Music in the Works of Paweł Łukaszewski at the Example of Selected Works: “Luctus Mariae”, “Via Crucis” and “Resurrectio”
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495274.pdf
Data publikacji:
2015-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
figury retoryczne
inspiracja
kompozycja
muzyka sakralna
Paweł Łukaszewski
sacrum
technika kompozytorska
rhetorical figures
inspiration
composition
sacral music
Pawel Lukaszewski
compositional technique
Opis:
The article discusses some aspects of the work of Paweł Łukaszewski (b. 1968), a Polish composer working at the Frederic Chopin University of Music in Warsaw. Łukaszewski’s musical works primarily consist of sacral music. The article describes the features of his compositional techniques, inspiration derived from early music and the use of rhetorical figures in three works: Luctus Mariae, Via Crucis and Resurrectio. All works are written for Latin texts. Luctus Mariae – for the contemporary Latin poetry of Jerzy Wojtczak-Szyszkowski, the other works for liturgical texts and passages from the Scripture. Łukaszewski describes his musical language as “renewed tonality”. In the presented works, the author introduces the following musical rhetorical figures: saltus duriusculus, exclamatio, aposiopesis, suspiratio, dispositio. The lineup and deliberative use of a formal course in these works is also symbolic.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 2; 215-228
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka podczas papieskich pielgrzymek w archidiecezji krakowskiej (1979–2006)
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church music
Pope John Paul II
Pope Benedict XVI
orchestra
choir
composers
conductors
Marian Machura
Irena Pfeiffer
Rev. Jacek Żurek
Wiesław Delimat
Cardinal Franciszek Macharski
Cardinal Stanisław Dziwisz
muzyka kościelna
papież Jan Paweł II
papież Benedykt XVI
orkiestra
chór
kopozycje
dyrygenci
Opis:
During all papal pilgrimages – of John Paul II and of Benedict XVI  to the Cracow Archdiocese -  people responsible for liturgical music of these events were invariably aware – as it is proved in this paper – that the role of music was to serve liturgy, to lead the prayers of God’s people congregated before the Pope. Therefore, they seemed to fulfill all the Church prescripts on sacred music specifying that by the union of voices, minds are more easily raised to heavenly things by the beauty of the sacred rites, and the whole celebration more clearly prefigures that heavenly liturgy which is enacted in the holy city of Jerusalem (MS 5). It is then significant to emphasise a great concern given to liturgical music  during the mentioned events. Papal pilgrimages were an inspiration to create new compositions, some of them of immense and considerable value, e.g.: Beatus Vir by Henryk Mikołaj Górecki, Hymn uwielbienia [Hymn of Adoration]by Juliusz Łuciuk or Tu es Petrus by Henryk Jan Botor. Amongst the other - lesser, yet not less important compositions, were invocations to the Blessed and the Saints, composed mostly by Irena Pffeifer and Marian Machura, or the chants composed to the texts of Marek Skwarnicki. There were also new thoughts and ideas, e.g. of Piotr Pałka. The new compositions invariably enriched and ornamented papal liturgies, being even introduced into the canon of liturgical chants of the Church. It should be mentioned here that these compositions also complied with the prescriptions of the Church in this matter: Composers, filled with the Christian spirit, should feel that their vocation is to cultivate sacred music and increase its store of treasures.Let them produce compositions which have the qualities proper to genuine sacred music, not confining themselves to works which can be sung only by large choirs, but providing also for the needs of small choirs and for the active participation of the entire assembly of the faithful. (SC 121) Another conclusion which might be drawn from this paper is the utmost care with which choirs and orchestras were selected for the events. It should be noted that the choirs and orchestras invited to papal liturgies in Cracow and in the Cracow Archdiocese  were always of highest standard, the choirs daily active in the parish churches of Cracow and the Archdiocese. Amongst them are:  The Choir and Orchestra of the Cracow Philharmonic, the Choir of the Polish Radio of Cracow, choir Psalmodia of the John Paul II University in Cracow, the Organum academic choir, the Mariański Choir from the NMP Lourdes Parish Church in Cracow, Schola Cantorum Cracoviensis from the Collegiate Church of St.Ann, the Cathedral Choir and the Cecilian Choir, Dominanta Choir from the University of Economics, as well as many other music groups, also those already mentioned. The liturgies were accompanied by brass, symphonic and chamber orchestras, as well as by youth bands. Also here it seems appropriate to quote the relevant document with the fully complied precept: during the liturgy of the Holy Mass it is prescribed to perform the old and the new polyphonic music in Latin and in the Polish language, however, in  such a manner so as not to exclude the faithful from participation in singing. The polyphonic music, especially this composed  by the old masters, is regarded by the Church as inestimable treasure and cultural heritage (IEP 18). In the music setting for papal pilgrimages an equally vital element was the sound of pipe organ whose role was to make the celebrations of the holy rites more beautiful, grand and also fruitful. The organ players of the events in question were the most renowned Cracow organists: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski and many others. It could not be otherwise as the Vatican Constitution on Liturgy clearly specifies that: In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church's ceremonies and powerfully lifts up man's mind to God and to higher things (SC 120). And although the pipe organs were only played in churches and at the Cracow Bishop Chapel, the masters of the organ also in the so called field conditions of papal pilgrimages used their master skills to glorify God and serve to the congregated faithful. Finally, the chants sung by the congregated people should be brought upon. These chants were first collected in song books available for pilgrimages. Each liturgy was arranged in such a way so that the faithful could participate, not remain mere listeners. The chants were adjusted to the order of the Mass Service, carefully selected from those well known to enable the congregated people to participate most actively in prayers. It was entailed by the post Vatican II way of thinking: One cannot find anything more religious and more joyful in sacred celebrations than a whole congregation expressing its faith and devotion in song. Therefore the active participation of the whole people, which is shown in singing, is to be carefully promoted as follows (MS 16). In the whole presentation of liturgical music during papal pilgrimages to the Cracow Archdiocese, a very important thing is to focus on a great care for quality, beauty and the prayer-like character of it. Perhaps it was noticed indeed by Pope Benedict XVI himself, when upon finishing the Mass Service on the Cracow Błonia Fields in 2006, he commented that liturgy was beautiful and liturgical music as well. Could there be any better words of esteem for those who had arranged it? It goes without saying that all people who prepared scholas, choirs, supervised and trained instrumental bands, orchestras, who played the organ, who conducted common singing, composed and wrote music notes during all papal pilgrimages deserve highest praise and particular gratefulness. Many years have passed since 1979, some of those people are no longer living, some are long retired, the others are still active in the matters of Church music of the Cracow Archdiocese. They all deserve recognition. This monograph is to commemorate all those people and their immense work. We thank God for them; may He be praised in all their music created for the benefit of papal pilgrimages in the Cracow Archdiocese. Let us finish with probably the most relevant citation from St. Luke: We are unworthy servants;we have only done what was our duty. (Luke 17:10).
Podczas wszystkich pielgrzymek papieży – Jana Pawła II i Benedykta XVI – w archidiecezji krakowskiej przygotowującym muzykę liturgiczną towarzyszyła zawsze świadomość – jak można było się przekonać z niniejszego artykułu – iż ma ona służyć pięknu liturgii i prowadzić serdeczną modlitwę ludu wiernego zebranego pod przewodnictwem papieża. Było to naturalnie zgodne z dokumentami Kościoła na temat muzyki kościelnej, które podkreślają, że „dzięki zjednoczeniu w śpiewie pogłębia się jedność serc, okazałość świętych obrzędów ułatwia wznoszenie myśli ku niebu, a całość odprawianych obrzędów jest obrazem i zapowiedzią tego, co dokonuje się w świętym mieście Jeruzalem” (MS 5). Nie bez znaczenia więc jest podkreślenie tego, jak bardzo troska ta była żywo obecna. Powstawały nowe kompozycje. Niejednokrotnie wielkie i wspaniałe jak Beatus Vir Henryka Mikołaja Góreckiego, Hymn uwielbienia Juliusza Łuciuka, Tu es Petrus Henryka Jana Botora. Na papieskie celebry tworzono też kompozycje mniejsze, ale równie ważne, takie jak  na przykład inwokacje do błogosławionych i świętych, najczęściej komponowane przez Irenę Pffeifer i Mariana Machurę, ale także pieśni do tekstów Marka Skwarnickiego. Nie brakło też nowej myśli muzycznej reprezentowanej przez Piotra Pałkę. Kompozycje nowe zawsze ubogacały i ozdabiały liturgie papieskie i – co więcej – w ten sposób często wchodziły do kanonu śpiewów liturgicznych Kościoła. I znów, odwołując się do słów dokumentów Kościoła, można śmiało powiedzieć, iż zrealizowały się w tym wypadku owe zalecania: "niechaj przejęci duchem chrześcijańskim muzycy wiedzą, że są powołani do pielęgnowania muzyki sakralnej i powiększania jej skarbca. Niech tworzą melodie, które posiadałby cechy prawdziwej muzyki kościelnej i nadawałby się nie tylko dla większych zespołów śpiewaczych, lecz także dla mniejszych chórów i przyczyniałyby się do czynnego uczestnictwa całego zgromadzenia wiernych" (KL 121).Kolejnym ważnym wnioskiem z niniejszego opracowania jest szczególnie widoczna dbałość o właściwie miejsce dla śpiewu chóru i orkiestry. Nie bez znaczenia jest fakt, iż do papieskich liturgii w Krakowie i archidiecezji zapraszane były zawsze zespoły wielkiej klasy i chóry na co dzień działające w kościołach parafialnych Krakowa i archidiecezji. Trzeba więc tutaj wszystkie te zespoły raz jeszcze przywołać. A były to: Chór i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Chór Polskiego Radia w Krakowie, Capella Cracovienis z madrygalistami, Chór i Orkiestra Akademii Muzycznej w Krakowie, Chór Psalmodia Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Chór Akademicki „Organum”, Chór Mariański z parafii NMP z Lourdes w Krakowie, Schola Cantorum Cracoviensis z kolegiaty św. Anny, chór katedralny i Chór Cecyliański, Chór Dominanta Uniwersytetu Ekonomicznego i wiele innych zespołów, których nazwy już wcześniej zostały w tym opracowaniu przywołane. Liturgie odbywały się z obecnością orkiestr dętych, symfonicznych, kameralnych i zespołów młodzieżowych. Wydaje się, że i tutaj należy przypomnieć dokument potwierdzający słuszność takiego kształtu muzycznych pielgrzymek. Prawodawca kościelny przypomina bowiem:"podczas liturgii mszy świętej zaleca się wykonywanie polifonii dawnej i nowszej w języku łacińskim i polskim, tak jednak, by nie wyłączać wiernych całkowicie z udziału w śpiewie. Muzykę wielogłosową, szczególnie dawnych mistrzów, Kościół zawsze uważał za nieoceniony skarbiec i dobro kultury" (IEP 18).Istotny był także podczas papieskich liturgii w archidiecezji krakowskiej dźwięk organów, który zawsze miał na celu sprawić, by celebracja świętych obrzędów była piękna, dostojna i owocna zarazem. Organistami podczas tych uroczystych chwil życia Kościoła w Krakowie byli najwybitniejsi mistrzowie tego królewskiego instrumentu: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski, a także wielu innych. Nie mogło też być inaczej skoro konstytucja o liturgii określa jednoznacznie, że „w Kościele łacińskim należy mieć w wielkim poszanowaniu organy piszczałkowe jako tradycyjny instrument muzyczny, którego brzmienie ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych porywa do Boga i spraw niebieskich” (KL 120). I choć organy piszczałkowe wykorzystano podczas pielgrzymek tylko w kościołach oraz w kaplicy biskupa krakowskiego, to jednak wprawna ręka mistrza za każdym razem – także w polowych warunkach, w których odbywały się liturgie papieskie – muzyką organową oddawała chwałę Bogu i służyła modlitwie wiernych.Jeszcze słowo warto dodać w związku z przywoływanymi śpiewami wiernych podczas papieskich celebracji. Wcześniej wszystkie te pieśni były drukowane w śpiewnikach dostępnych dla uczestników celebracji papieskich. Każda liturgia była tak przygotowana, by wierni nie czuli się jedynie słuchaczami. Pieśni i części stałe liturgii były dostosowane do formularza mszalnego.  Wybierano jednocześnie pieśni najbardziej znane, by w ten sposób wierni czynnie i pełny sposób uczestniczyli w liturgii. Takie przygotowanie muzyki liturgicznej wynikało z soborowego myślenia, że „nie ma nic podnioślejszego i milszego w nabożeństwach liturgicznych nad zgromadzenie wiernych, które wspólnie w pieśni wyraża swoją wiarę i pobożność” (MS 16).W całym więc przedstawieniu muzyki liturgicznej podczas pielgrzymek papieskich w archidiecezji krakowskiej bardzo wyraźnie dostrzec można wielką troskę o jakość, piękno i modlitewny jej charakter. To być może dlatego papież Benedykt XVI po zakończonej liturgii na krakowskich Błoniach w 2006 roku miał powiedzieć „ta liturgia była piękna, bo piękna była muzyka podczas niej”. Czyż mogą być większe słowa uznania dla tych, którzy przygotowywali jej kształt?Jest więc pewne, że wszystkim, którzy prowadzili schole i chóry, ćwiczyli zespoły instrumentalne, orkiestry, grali na organach, prowadzili wspólny śpiew, komponowali i pisali nuty dla zespołów muzycznych papieskich pielgrzymek, należy się wielka wdzięczność. Od 1979 roku minęło wiele lat, niektórych ludzi, którzy tworzyli muzykę, już nie ma wśród żyjących, inni są na zasłużonej emeryturze, pozostali jeszcze dbają o sprawę muzyki archidiecezji krakowskiej. Im wszystkim należą się wielka wdzięczność i uznanie. To wspomnienie ma być takim właśnie przypomnieniem tych osób i ich wielkiej pracy. Bogu niech będą dzięki za wszystko i niech będzie On uwielbiony w tym, czego muzycy archidiecezji krakowskiej dokonali podczas papieskich pielgrzymek. I pewnie słuszne będzie przypomnienie na koniec, że „sługami nieużytecznymi jesteśmy, wykonaliśmy tylko to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17, 10).
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2016, 14
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niektórych aspektach „filozofii piękna” Jana Pawła II na kanwie Listu do artystów
Autorzy:
Kiwała, Kinga
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972691.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
filozofia piękna
Jan Paweł II
antropocentryzm
muzyka sakralna
Opis:
A belief in the fundamental need for beauty in a man’s life and experience was one of the principal threads in the anthropology of Karol Wojtyła and John Paul II. The subject of the article is the role of beauty according to the author from the theological,anthropological and artistic perspectives with reference to classical and phenomenological aesthetics as well as to the views of the popes Paul VI and Benedict XVI. The principal guide is here the Letter to Artists in which this reflection is especially strongly visible. It is an important source because in the writings of John Paul II the thought of beauty seldom comes to the foreground. It is not intrusive as it remains hidden in its essence, although its concept is constantly present, “translucent” in the texts written throughout several decades, touching upon various problems, representing various genres (poetry, homilies, academic lectures, letters, exhortations, encyclicals),and thus in different, sometimes radically, expression styles. That is why a specific“reconstruction” of the thought has to be based on “peeling out” this reflections from the author’s various texts and subjecting them to uniform inspection. The aim and the objective of the article is the analysis of the papal thought on beauty in reference to artistic work and its current condition.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 28-42
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pod Krzyżem. O niektórych aspektach piękna w III Symfonii „Symfonii pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego (1976) oraz Pasji wg św. Marka Pawła Mykietyna (2008)
Autorzy:
Cyran, Krzysztof
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972729.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
Paweł Mykietyn
numinotyczny wymiar piękna
Symfonia "Pieśni żałosnych"
muzyka polska
muzyka religijna
Opis:
Speaking of the contemporary religious art in general, it should be said that the classic Rudolf Otto’s theory of numinosum – an irrational element of deity – has still been valid and relevant. The author develops some Otto’s ideas in an analysis of two major contemporary Polish compositions: III Symphony “Symphony of sorrowful songs” (1976) by Henryk Mikołaj Górecki and Passion according to St. Mark (2008) by Paweł Mykietyn. This article focuses on beauty – a special and fundamental value, apparent in different layers of a masterpiece: the words, the sound, and the time.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 229-241
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja chrześcijańska w muzyce sakralnej Pawła Łukaszewskiego
Autorzy:
Borowiecka, Renata
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/973485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
tradycja chrześcijańska
muzyka sakralna
Paweł Łukaszewski
europejskie dziedzictwo muzyczne
piękno w sacrum
Opis:
Paweł Łukaszewski is considered to be one of the most interesting composers of contemporary sacral music, and his work raises interest not only in Poland but also abroad. Vocal and instrumental compositions as well as a cappella choir pieces take up a significant place among his abundant achievements, becoming part of Christian tradition and religion. Many times their subject-matter is related to the most important periods in the Church’s liturgical year or moments highlighted by the composer himself that are special times for experiencing the mysteries of faith. Łukaszewski’s oeuvres confirm the deep rooting in European musical culture and Christian spirituality with its the most important values: Truth, Goodness and Beauty.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 266-288
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdyński olbrzym, czyli organy Zygmunta Kamińskiego w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni
Autorzy:
Pasternak, Paweł
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1047501.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
organy Zygmunta Kamińskiego
kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni
organy w Łebczu
muzyka organowa
Opis:
The article presents the history of the 102-stop organ in Sacred Christ Heart Church in Gdynia, built by Zygmunt Kamiński from Warsaw in 1956-1980. The history of previous organs on this place and description of present state of the instrument are also included.
Źródło:
TOŻSAMOŚĆ MUZYKI SAKRALNEJ W DIALOGU Z KULTURĄ WSPÓŁCZESNĄ; 251-285
9788364615276
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moja droga do sacrum
Autorzy:
Łukaszewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669073.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy
religious music
Requiem
Resurrectio
sacrum
symbols
The Catholic church
time
Vesperae pro defunctis
Via crucis
importance
czas
Kościół katolicki
liturgia
muzyka religijna
symbolika
znaczenie
Opis:
It is my profound conviction that it is better to write music which is “my own” than the one which is just “new”. I have therefore distanced myself from the musical avant‑garde and I have discovered sacred music as my creative path. It includes over a dozen large‑scale vocal‑instrumental works, such as Vesperae pro defunctis, Requiem, Via crucis, Resurrectio, Missa de Maria a Magdala, Magnificat & Nunc dimittis, Miserere, four Symphonies – of Providence, of Love, of Angels and on the Mercy of God, as well as a wide range of a cappella choral compositions. Works exploring the theme of transience (Vesperae pro defunctis, Requiem) and those linked to the spirituality of the Passion and Easter (Via crucis, Resurrectio) constitute other important strands in my output. In order to describe my musical idiom I have coined the term “renewed tonality”, which seems to me to fit the sound material that I employ in my pieces. The article cites the documents of the Catholic Church relating to music, including the texts by Popes Pius X and Pius XII, and the Constitution of the Sacred Liturgy of the Second Vatican Council. In writing sacred music I am trying to follow the Catholic Church’s voice expressed in these documents, for I believe that sacred music should be holy and universal. I also follow the musicologist Bohdan Pociej in invoking the four ways in which composers enter the sphere of the sacrum: religious theme, religious climate, sacred time and sound, and sacred form, all of which find their reflection in my music.
Wychodzę z założenia, że lepiej pisać muzykę „własną” niż „nową”. Dystansuję się więc od muzycznej awangardy. Odnalazłem swoją drogę w tworzeniu muzyki sakralnej. Zaliczam do niej przede wszystkim kilkanaście dużych form wokalno‑instrumentalnych, takich jak Vesperae pro defunctis, Requiem, Via crucis, Resurrectio, Missa de Maria a Magdala, Magnificat & Nunc dimittis, Miserere oraz cztery symfonie – o Opatrzności, miłości, aniołach i miłosierdziu, a także kilkadziesiąt kompozycji chóralnych a cappella. Ważnymi etapami mojej drogi były dzieła związane z przemijaniem – Vesperae pro defunctis i Requiem, oraz z nurtem duchowości pasyjnej i paschalnej: Via crucis i Resurrectio. Na potrzeby swojego języka muzycznego zaproponowałem pojęcie „tonalność odnowiona”, które dobrze przystaje do materiału dźwiękowego, którym się posługuję w swoich utworach. W artykule przywołuję dokumenty Kościoła katolickiego odnoszące się do muzyki, w tym teksty papieży Piusa X i Piusa XII oraz Konstytucję o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II. Komponując muzykę sakralną, staram się podążać za głosem Kościoła katolickiego wyrażonym w tych dokumentach. Uważam bowiem, że muzyka sakralna powinna być święta i powszechna. Za Bohdanem Pociejem przywołuję cztery poziomy wnikania twórców w przestrzeń sacrum, tj.: temat religijny, nastrój religijny, czas i dźwięk sakralny oraz forma sakralna, które można odnieść również do mojej muzyki.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka liturgiczna a nowoczesność
Autorzy:
Botor, Henryk Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669101.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical music
contemporary composing techniques
John Paul II
card. Joseph Ratzinger
muzyka liturgiczna
współczesne techniki kompozytorskie
Jan Paweł II
kard. Joseph Ratzinger
Opis:
In every music age there occurred a certain kind of modernity which brought about the development of musical language. However, modernity as understood these days occurred more or less at the beginning of the 20th century, particularly in painting. It was initiated by the painting movement known as Dadaism. The artists who created this movement often followed nihilism. Dadaism turned into a new movement called surrealism. Its representatives were, among others, Salvador Dali, Giorgio de Chirico, Max Ernst, Marcel Duchamp. This movement was also characterised by artists’ rebellion against the traditional conception of beauty and art. A similar rebellion in music did not follow until the end of the 1950s in the form of avant‑garde tendencies, which brought about the breakdown of the traditional approach to music creation. At that time liturgical music maintained its traditional musical language, which showed results in the form of a bigger disintegration of the church and culture. In his book A song for the Lord Cardinal Joseph Ratzinger raises and analyses these phenomena, which makes the book a splendid title to solve those problems.An excellent lodestar for the authors of not only liturgical music is A letter to artists by saint John Paul II, in which the author raises the sense of artistic work. The letter is also a kind of a bridge between the creator of contemporary art and the church. One may also try applying certain modern composer techniques in liturgy, with particular consideration of the ones that concern concertina and musical scales (e.g. Messiaen scales). However, it should be done very carefully so as not to disturb experiencing liturgy by the faithful.
W każdej muzycznej epoce pojawiał się pewien rodzaj nowoczesności, który powodował rozwój muzycznego języka. Jednak nowoczesność pojmowana współcześnie rozpoczęła się mniej więcej na początku wieku XX w., szczególnie w malarstwie. Zapoczątkował ją kierunek malarski zwany dadaizmem. Artyści, którzy go tworzyli, nierzadko kierowali się nihilizmem. Dadaizm przerodził się w nowy kierunek, zwany surrealizmem. Jego przedstawicielami byli m.in. Salvador Dali, Giorgio de Chirico, Max Ernst, Marcel Duchamp. Kierunek ten cechował się też buntem artystów przeciwko tradycyjnemu pojęciu piękna i sztuki.Podobny bunt w muzyce nastąpił dopiero na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w., w postaci tendencji awangardowych, co spowodowało rozpad tradycyjnego podejścia do tworzenia muzyki. Muzyka liturgiczna w tym czasie zachowała swój tradycyjny język muzyczny, a to zaowocowało większym rozdźwiękiem między Kościołem a kulturą. Kardynał Joseph Ratzinger w swojej książce Nowa pieśń dla Pana porusza i analizuje te zjawiska, przez co książka ta jest znakomitą pozycją pomocną w rozwiązywaniu tych problemów.Znakomitym drogowskazem dla twórców nie tylko muzyki liturgicznej jest List do artystów św. Jana Pawła II, w którym autor porusza sens twórczości. List ten jest też pewnym pomostem między twórcą sztuki współczesnej a Kościołem.Można również próbować stosować pewne współczesne techniki kompozytorskie w liturgii, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które dotyczą harmonii i skal muzycznych (np. skale Messiaenowskie). Jednakże należy czynić to z rozwagą, aby nie zakłócić przeżywania liturgii przez wiernych.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie ja. Kompozytorska refleksja o tożsamości w kontekście przemian ekonomicznych doby cyfrowej
Autorzy:
Siechowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468494.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Kulturoznawstwa. Pracownia Badań Pejzażu Dźwiękowego
Tematy:
nowa muzyka
rewolucja cyfrowa
audiosfera
Agata Zubel
Harry Lehmann
Samuel Beckett
Opis:
This analysis of Agata Zubel’s Not I brings to the fore the problem of the identity of the composer who is also the first and the model performer of her works. In the words of Not I written by Samuel Beckett that mean the negation of the first grammatical person sung by Zubel-performer tell the thoughts of Zubel-composer, who symbolically rejects reducing they creative output to he performing skills. Th e tension between the roles of the composer and the performer can be explained by the pressure from the new music market focused on the performance. Th e functioning of that market can be described in the terms of superstar economy. Although the long tail theory have predicted that digitalisation of the music market would result in the reduction of the superstar effect strengthening the position of other actors, new empirical data show that the digital market is heading in the opposite direction, making the difference between superstars and the others even bigger.
Źródło:
Audiosfera. Koncepcje – Badania – Praktyki; 2017, 1(5); 31-43
2450-4467
Pojawia się w:
Audiosfera. Koncepcje – Badania – Praktyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola scholi cantorum w dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego
The role of schola cantorum in Church documents
Autorzy:
Filipczak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009498.pdf
Data publikacji:
2017-10-18
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
schola cantorum
zespół śpiewaczy
muzyka sakralna
liturgia
prawo Kościoła
choir
sacred music
liturgy
Church law
Opis:
As it can be observed in Church documents schola cantorum plays a key role in the concern for proper quality of the sacred music. The Magisterium recommends that choirs should be established in every parish. Proper activity of schola cantorum may de facto result in introducing Pope’s and Vaticanum Secundum regulations into the life of the Church. Great responsibility rests upon the leader of a choir, who should be concerned about the quality of the sacred music in a particular parish. In view of numerous errors and breaking of the church law church musicians indicate urgent need to rethink the participation of choir in divine services. Also nowadays schola cantorum plays a very important role and may help to introduce liturgical renewal in the life of the Church.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 2; 178-202
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zmyślnie wykoncypowana, postmodernistyczna zabawka”. Muzyka Pawła Mykietyna wobec kategorii postmodernizmu i konstruktywizmu na przykładzie III Symfonii na alt i orkiestrę1
“Cleverly Devised, Postmodern Toy”: Paweł Mykietyn’s Music in the Category of Postmodernism and Constructivism on the Example of III Symphony for Alto and Orchestra
Autorzy:
Daniec, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513938.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Paweł Mykietyn
postmodernism
constructivism
deconstruction
intertextuality
Opis:
Works of Paweł Mykietyn belong to the most characteristic trends of Polish contemporary music. His compositional attitude was individualised in the first decade of the 21st century, and today he is recognised as one of the most original Polish composers of the 20th and 21st centuries. Andrzej Chłopecki, when characterizing Mykietyn’s music after the premiere of the composer’s II Symphony, compared this work to a “cleverly devised, postmodern toy”. Also Mykietyn’s next, III Symphony (2011), can be considered in the context of the categories of postmodernism and constructivism. This work manifests the postmodern attitude, but it is also marked by strict, “cleverly devised”, constructivist thinking. Its musical language contains intertextual references to hip-hop and rap music; on the other hand, it includes such typical for Mykietyn measures as “(de)gradation form”, “accelerando form”, “permanent accelerando” and dodecaphony, which can be found while analysing the work. III Symphony can be also interpreted in relation to techniques of deconstruction, including both concept and structure of the composition.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 4(39); 55-78
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Góreckiego Beatus vir wobec nauczania Josepha kard. Ratzingera (Jezus z Nazaretu). Teologiczna interpretacja
Autorzy:
Ziemlewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668917.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Christian humanism
Henryk Mikołaj Górecki
John Paul II
Joseph Ratzinger / Benedict XVI
music
musical work
psalm
salvation
theological interpretation
theology of music
dzieło muzyczne
humanizm chrześcijański
Jan Paweł II
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI
muzyka
teologiczna interpretacja
teologia muzyki
zbawienie
Opis:
The article concerns the theological interpretation of a musical work. The subject of considerations is the work of Henryk Mikołaj Górecki titled Beatus vir (1978), dedicated to Pope John Paul II. The work is based on the poetry of selected psalms and is to commemorate the martyr’s death of the Krakow bishop Saint Stanislaus. The composer uses the musical language to transmit and intensify the content present in the text. Both the words of psalms and music can be interpreted in the theological context. It is a figure of the Blessed Husband, understood both as a figure of Saint Stanisław and the Polish Pope. The theological sense of the work is interpreted by reference to the theology of Joseph Ratzinger and shows the complementary cooperation of the language of music and theology. 
Artykuł dotyczy interpretacji teologicznej dzieła muzycznego. Przedmiotem rozważań jest utwór Henryka Mikołaja Góreckiego pt. Beatus vir (1978) zadedykowany papieżowi Janowi Pawłowi II. Utwór opiera się na poezji wybranych psalmów i ma upamiętnić męczeńską śmierć krakowskiego biskupa – świętego Stanisława. Kompozytor za pomocą języka muzycznego przekazuje i intensyfikuje treści obecne w tekście. Zarówno słowa psalmów, jak i muzyka mogą być interpretowane w kontekście teologicznym. Chodzi o postać Błogosławionego Męża, rozumianą zarówno jako postać świętego Stanisława, jak i Papieża Polaka. Teologiczny sens utworu interpretowany jest poprzez odniesienie do teologii Josepha Ratzingera i ukazuje komplementarne współdziałanie języka muzyki i teologii.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies