Wszystkie pola: Mausoleum - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Piękno niespełnione. Idea mauzoleum Poniatowskich w warszawskich Łazienkach
Unfulfilled beauty. The idea of mausoleum of the Poniatowski family in the Warsaw Royal Łazienki
Autorzy:: Bernatowicz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/398595.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:: ogród krajobrazowy
topos arkadyjski
mauzoleum grobowe
projekt mauzoleum
Kamsetzer Johann Christian
Łazienki Królewskie
Poniatowski Stanisław August
landscape garden
arcadian topos
mausoleum
design of mausoleum
Warsaw Royal Łazienki
Opis:: Przedmiotem artykułu jest niezrealizowane mauzoleum Poniatowskich w warszawskich Łazienkach – jego wizualizacja w projektach królewskiego architekta Johanna Christiana Kamsetzera oraz ideowa wykładnia tej koncepcji, ściśle związana z programem XVIII-wiecznych ogrodów krajobrazowych. Autorka stawia hipotezę, że sednem pomysłu Stanisława Augusta była koncepcja wzniesienia mauzoleum w Łazienkach, w symbolicznej królewskiej Arkadii. Śmierć w krainie szczęśliwości – do tego toposu, przypomnianego w XVIII wieku przez Jacquesa Delille’a i innych myślicieli, pragnął nawiązać król. Grobowce bowiem – zarówno fikcyjne, jak i te prawdziwe stały się ważnym elementem europejskich ogrodów krajobrazowych. W 1784 roku, gdy monarcha wysunął ideę zbudowania swojego mauzoleum, królewscy architekci zaczęli przeistaczać ogród łazienkowski w park krajobrazowy – nieregularny, z malowniczymi fragmentami. Brakowało w nim natomiast obiektu służącego zadumie nad przemijaniem. Plan Stanisława Augusta wydaje się więc spójny, podporządkowany idei arkadyjskiego ogrodu, w którym istotne miejsce zajmowała refleksja nad śmiercią.
The article discusses the unexecuted mausoleum of the Poniatowski family in the Warsaw Royal Łazienki park – its visualisation in the designs of a royal architect Johann Christian Kamsetzer and the ideological interpretation of this concept, closely related to the programme of 18th century landscape gardens. The paper presents hypothesis, that the essence of Stanisław August’s idea was the concept of erecting the mausoleum in the Royal Łazienki, in the symbolic royal Arcadia. Death in the land of happiness – the King wished to refer to this topos, recalled in the 18th century by Jacques Delille and other thinkers. Tombs, both the fictitious and real ones, became an important part of European landscape gardens. In 1784, when the Monarch put forward the idea of constructing his mausoleum, the royal architects undertook transforming the Łazienki garden into a landscape park – irregular, with picturesque fragments. What it was missing, though, was a structure in which to reflect upon the passing of time. Stanisław August’s plan seems to be coherent, subordinate to the idea of an Arcadia garden where the reflection on death occupied a prominent place.
Źródło:: Architecturae et Artibus; 2016, 8, 4; 5-13
2080-9638
Pojawia się w:: Architecturae et Artibus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Neogotyckie mauzoleum barona von Lachmann-Falkenau w Jałowcu (Wingendorf)
Neo-Gothic mausoleum of baron von Lachmann-Falkenau in Jałowiec (Wingendorf)
Autorzy:: Wróblewski, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/294259.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: mauzoleum
architektura
XIX wiek
neogotyk
rzeźba
mausoleum
architecture
19th century
neo-Gothic
sculpture
Opis:: Tematem artykułu jest neogotyckie mauzoleum w Jałowcu (Wingendorf) projektu Carla Johanna Lüdeckego (1826–1894), które pozostaje w twórczości architekta wyjątkowym przykładem połączenia form architektonicznych i rzeźbiarskich z otaczającym krajobrazem. Omówiono w nim dwie wersje projektowe jałowieckiego założenia – z 1870 i 1881 r. – różniące się detalem rzeźbiarskim, zmienionym przez rodzinę fundatorów. Zrealizowana rzeźba przedstawiająca barona Roberta von Lachmanna odeszła od pierwotnie projektowanych treści laickich, narodowych na rzecz bardziej związanych z chrześcijańską duchowością. W artykule zarysowano również możliwe inspiracje oraz historyczne rozwiązania mauzoleów baldachimowych, a także przybliżono pozostałe realizacje i projekty dolnośląskiej architektury sepulkralnej Lüdeckego wraz z ich powiązaniami z otoczeniem. Efekt ścisłego zespolenia zieleni i przestrzeni wokół mauzoleum rodziny Lachmannów z jego architekturą i rzeźbą pozostaje do dziś, mimo znacznych zniszczeń, oryginalnym świadectwem estetyki epoki „wilhelmińskiej” na Dolnym Śląsku, a całość cennego zespołu, łącznie z otoczeniem, powinna podlegać ochronie.
The neo-Gothic mausoleum in Jałowiec (Wingendorf) designed by Carl Johann Lüdecke (1826–1894) is a unique example of the union of architecture, sculpture and surrounding landscape in the Silesian province of the 2nd German Empire. Two versions of the Jałowiec project, from 1870 and 1881, varied in detail and symbolism, are discussed. Symbolic meanings of sepulchral sculpture designed by the architect had been changed by the family of baron von Lachmann. The final sculpture representing Robert baron von Lachmann did not have as much national and secular meaning as the design by the architect but more Christian aspects. The effect of close relations between the greenery and landscape space surrounding the graveyard with the mausoleum’s architecture still remains, despite large destruction, being an original example of aestethics of the “Wilhelminian” era in Lower Silesia and as such should be protected.
Źródło:: Architectus; 2019, 2 (58); 3-14
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Fort Bema i mauzoleum poległych w bitwie pod Ostrołęką. Pamięć miejsca – miejsce pamięci
Bem’s Fort and the mausoleum of the battle of Ostrołęka. Memory of place – place of memory
Autorzy:: Górski, M.
Rytel, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293407.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Ostrołęka
fort
mauzoleum
palimpsest
miejsce pamięci
mausoleum
place of memory
Opis:: Dziś miejsce bitwy stoczonej pod Ostrołęką 26 maja 1831 r. to swego rodzaju palimpsest wydarzeń zapisywanych w przestrzeni w minionych 180 latach. W artykule przedstawiono kolejne działania podejmowane w miejscu walk w kontekście zmiennych uwarunkowań historycznych. Omówiono następujące po sobie przekształcenia w krajobrazie, od umieszczania drobnych form upamiętniających obie walczące strony, poprzez budowę fortu, aż do skomplikowanych dziejów ponad 80 lat budowy mauzoleum. Ślady niektórych z nich zostały zatarte w wyniku kolejnych działań, inne współtworzą obecny obraz przestrzenny. Wszystkie przynależą do kultywowanej przez mieszkańców Ostrołęki pamięci miejsca, istotnego elementu dziedzictwa historycznego, sprzyjającego budowaniu lokalnej tożsamości.
Nowadays the site of the battle which was fought at Ostrołęka on the 26th of May 1831 constitutes a kind of a palimpsest of the written in space events that took place within the past 180 years. In the article the subsequent operations taken in the site of battles, in the context of changeable historical determinants, have been presented. The following changes in the countryside, starting from placing tiny elements commemorating both fighting parties, through the building of the fort, up to the complex over eighty-year long operations related to the construction of the mausoleum – all of them have been described in the article. The traces of some events faded as a result of subsequent operations, some others create together the present space of the site. All of them belong to the memory of place, tended by Ostrołęka inhabitants, the site which constitutes a significant element of the historical heritage, which results in creating the local identity.
Źródło:: Architectus; 2016, 1 (45); 73-82
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Geneza artystyczna pomnika nagrobnego Józefa Frageta na Starych Powązkach
Artistic genesis of the history of the mausoleum of Józef Fraget at Old Powązki Cementary in Warsaw
Autorzy:: Wiraszka, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/449961.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: mausoleum
cemetery
neoclassicism
Powązki
Warsaw
Berlin
Gliwice
Józef Fraget
Leonard Marconi
Johann August Borsig
Johann Heinrich Strack
Christian Daniel Rauch
Thomas Evans
Family Brand
Opis:: Neoclassical mausoleum of Józef Fraget (1797-1867) commemorating a French industrial entrepreneur and the founder of the first factory of clad goods in Poland was constructed at Old Powązki Cemetery in Warsaw between 1867 and 1869 (quarter A, row I). The author of the torso is Leonard Marconi, and the mold is believed to have been made by the “Lilpop, Rau i Loewenstein” factory in Warsaw. The original project embraced only the top, cast iron part of the tomb in the form of Doric aedicule with entablature and triangular pediment as well as the marble torso placed on prism pedestal located among four columns. The bottom, stone part, was executed later, approximately in 1913 in Władysław Tuszyński stone enterprise. The Mausoleum of Fraget is a replica of the monument situated in Berlin at St. Doro-thy’s Cemetery commemorating Johann August Borsig (1804-1854), the owner of the well-established metal factory in Europe. Its designer was an architect from Berlin, an appren-tice of Schinkl, Johann Heinrich Strack, and the maker of the bronze torso mold was a sculp-tor Christian Daniel Rauch. Three other mausoleums originated from the same model: the Brand family mausoleum at the Metallurgical Cemetery in Gliwice, (between 1865 and 1890), Tomas Evans mausoleum at the Evangelical Reformed Cemetery in Warsaw (second half of the 60s. the XIX century, currently non-existent) and in its slightly modified form, the tomb of the architect J. H. Strack at the St Dorothy’s Cemetery in Berlin (1880-1882). All the above-mentioned mausoleums except the monument decorating the tomb of the architect Strack, commemorated personalities from metallurgical industry. The particularity of the mausoleum of Józef Fraget consists in the use of cast iron as the main constructing element. It is a distinctive feature differing the mausoleum in question from the remaining exemplary monuments made of stone.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2015, 22; 229-240
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Mauzolea w Rękowie/Rankau
Mausoleums in Ręków/Rankau
Autorzy:: Wróblewski, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/chapters/2194460.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: mauzoleum
architektura
XIX wiek
neoromanizm
Mausoleum
architecture
19th century
Neo-Romanesque
Opis:: W opracowaniu omówiono proces projektowy oraz aktualny stan zespołu dwóch mauzoleów w Rękowie/Rankau, projektu Carla Johanna Bogislawa Lüdeckego – architektonicznych dzieł, w rzadko stosowanej przez tego architekta w architekturze sepulkralnej czy memorialnej, szacie neoromańskiej. Na podstawie badań archiwalnych możliwe było określenie czynników krajobrazowych, jakie odgrywały istotną rolę w projektowaniu w XIX w., oraz szeregu elementów w otoczeniu projektowanych przez architekta obiektów jako istotnych elementów kompozycji całości oryginalnego założenia. W przypadku prac konserwatorskich ważnym czynnikiem powinno być badanie rozwiązań pierwotnego kontekstu obiektu, albowiem dziewiętnastowieczni projektanci, z Lüdeckem na czele, tworzyli dzieła koherentne, łączące się z otoczeniem.
The article discusses the design process and the present state of two mausoleums in Ręków/Rankau designed by Carl Lüdecke. Both mausoleums are Neo-Romanesque buildings, the style rarely used by Lüdecke in sepulchral or memorial architecture. Based on archive research, it was possible to determine several landscape aspects which were essential components for nineteenth-century architecture constituting an integral part of the landscape layout. As to conservation work, it is important to carry out research on the original context of architecture, having in mind the visions of nineteenth-century architects (Lüdecke among them), who created comprehensive, coherent design of architecture integrated into the surrounding area.
Źródło:: Dziedzictwo architektoniczne. Ochrona i badania obiektów zabytkowych; 105-118
9788374931519
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Inconveniences of Memory. The Monument to the Soviet Army and Georgi Dimitrov’s Mausoleum in Sofia after 1989
Autorzy:: Decheva, Daniela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28697432.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: collective memory
memory policy
communist past
monument to the Soviet Army in Sofia
Georgi Dimitrov’s mausoleum in Sofia
Opis:: The paper discusses the transformations of memory caused by the preservation, removal or redefinition of memorials. These transformations indicate the competition between political and ideological views in Bulgarian society after 1989. Two cases are analysed: the deconstruction of Georgi Dimitrov’s already-empty mausoleum in 1999 and the Monument to the Soviet Army, still standing in Sofia. Both instances are significant indicators of power constellations, which, in the second case, also have a precise foreign policy dimension (relations with Russia). The periodically activated debates, especially concerning the Monument to the Soviet Army, indicate the absence of a coherent memory policy and general ambiguous attitudes in Bulgarian society towards the communist past.
Źródło:: Acta Poloniae Historica; 2023, 126; 89-100
0001-6829
Pojawia się w:: Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Internowani legioniści w Szczypiornie k/Kalisza (1917 r.)
The legionaries interned in Szczypiorno near Kalisz (1917)
Autorzy:: Małecki, Z. J.
Staszewski, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/407506.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Instytut Badawczo-Rozwojowy Inżynierii Lądowej i Wodnej Euroexbud
Tematy:: Szczypiorno-Kalisz
internowani legioniści Piłsudskiego
Mauzoleum Legionistów
Petlura Semen
interned legionaries of J. Piłsudski
Legionaries' Mausoleum
ataman Semen Petlura
Opis:: W Szczypiornie – Kaliszu Niemcy w obozie nr 5 od 12 lipca 1917 r. internowali około 3,5 tysiąca legionistów Piłsudskiego, którzy odmówili złożenia przysięgi. Szczypiorno było miejscowością graniczącą między Prusami i Rosją w 1815 r. od 1847 r. naczelnikiem komory celnej był Wojciech Chmielowski, ojciec Adama Chmielowskiego (założyciela zgromadzenia Albertynów i Albertynek, kanonizowanego na Świętego w 1989 r., powstańca styczniowego, artysty malarza). W czasie internowania zmarło siedmiu legionistów, którzy obecnie spoczywają w grobowcu Żuczkowskich na cmentarzu katolickim przy Rogatce w Kaliszu.15 grudnia1917 r. legionistów przeniesiono do obozu w Łomży.
In Szczypiorno near Kalisz, in Camp nr 5, starting from 12 July 1917 the Germans interned about 3.5 thousand legionaries of J. Piłsudski. They were the legionaries who refused to make a pledge. Szczypiorno was a place on the border between Prussia and Russia in1815. Since 1847 the chief executive officer of the Custom House was Wojciech Chmielowski, the father of Adam Chmielowski (the founder of the congregations of Albertine Brothers and Sisters, canonised in 1989, the 1863 Rising insurgent, and a painter). Seven legionaries died whilebeing interned in the camp. They are buried in the Żuczkowski Family Tomb in the Catholic Cemetery at Rogatka in Kalisz. In December 1917the legionaries were transferred to a camp in Łomża.
Źródło:: Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska; 2015, 12; 93-106
2082-6702
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Mauzoleum Apaka Hodży w Kszgarze jako symbol tożsamości Ujgurów (1640–2015)
Autorzy:: Kościelniak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669721.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Afaq Khoja
Eastern Turkistan
Uyghurs
sufism
islam
history of Central Asia
Kashgar
Afaq Khoja Mausoleum
Xinjiang
Apak Hodża
Turkiestan Wschodni
Ujgurzy
sufizm
historia Azji Centralnej
Kaszgar
Mauzoleum Apaka Hodży
Sinciang
Opis:: The Khoja Apak Mausoleum is the holiest Muslim site in Xinjiang. However Apak Khoja (1626–1694) is Uyghur’s controversial hero.It should be noted that the sources and literature about Apak Khoja go beyond the functionality of devotional religious texts in the world of Islam. Examining the sources about the history of Apak Khoja, the evolution of his worship and also the bitter criticism of his adversaries, one should take into consideration not only the facts but also the importance and meaning of these facts among the Uyghurs. The great meaning of Apak proves that, regardless of the system of values, Apak is a reference point in the history of Uyghurs and the whole history of modern East Turkestan. The presented analysis leads to the following conclusions:Firstly, Apak’s reputation depends on the political and social context. For example, the negative image of this khoja caused opposition within Sufism Nakshbandiya in Altishahr (the strong competition between Aqtaḡlïq – Nakshbandi sufis from the “White Mountains” and Qarataḡlïq – Nakshbandi order from the “Black Mountains”), which provoked critical literature by Apak’s opponents. In the 20th century Apak did not also have good reputation in the People’s Republic of China, which propagated a sharp criticism on the basis of dialectical materialism during the Mao rule to 1978.Secondly, the importance of Apak depends on the form of Islam. Uyghurs usually were under the influence of the traditional Maliki sunnism. Although many of them accepted beliefs about the saint Sufis, a part of their community preferred the idea of the salafiya, e.g. the return to the sources of Islam, which – according to salafiya – is only Koran and sunna. From this point of view, Sufism is a heresy, impure Islam. Apak and his kind of Nakshbandiya is automatically the enemy of this group. In turn, the followers of popular Islam in villages refer with great reverence to the sacred heroes of the past. The mausoleums such as Apak’s monument in Kashgar are sources of their identity.Thirdly, the personality of Apak is an object of emotional discussion between his supporters and opponents. The ambiguous interpretation of the activity of Apak is consequently developed since the 18th century. An attempt to reach a balanced modern and independent interpretation of the facts must take into consideration the diverse range of sources.Finally, the continuation of the Apak worship and the national function of his mausoleum in the turbulent history of East Turkestan has produced the literary genre of maqāmāt/manāqib and taẕkiras. They confirm once again the age-old truth of historical analysis that not only facts but also the importance of the events for the community is the key to the understanding of many historical phenomena.It is quite obvious that history consists of facts and interpretations. This mechanism of interpretation of facts in the taẕkiras caused the popularity of Apak and continuity of his worship, despite the criticism of his adversaries.
Mauzoleum Apaka Hodży jest jednym z najbardziej świętych i symbolicznych miejsc dla muzułmanów chińskiej prowincji Xinjiang. Niemniej dla współczesnych Ujgurów sama postać Apaka jest kontrowersyjna w kontekście ujgurskiego nacjonalizmu.Z jednej strony źródła i piśmiennictwo na temat Apaka wykraczają poza funkcję dewocyjnej literatury islamu, która posiada ponadnarodowy charakter. Z drugiej strony, badając historię samego Apaka i rozwoju jego kultu oraz jego zaciekłej krytyki, należy uwzględnić nie tylko fakty, ale również znaczenie, jakie posiada on dla Ujgurów w kontekście ich tożsamości narodowej. Owo „znaczenie” sprowadza się do faktu, iż niezależnie od ocen Apak jest wyraźnym punktem odniesienia w historii Ujgurów.Po pierwsze reputacja Apaka zależy od kontekstu politycznego i społecznego. Pomijając rywalizację wewnątrz sufizmu nakszbandijja w Altiszahr, która generowała negatywne oceny Apaka ze strony Qarataḡlïq, postać ta spotkała się również w Chińskiej Republice Ludowej z ostrą krytyką maoistowską na bazie materializmu dialektycznego.Po wtóre znaczenie Apaka zależy od wyznawanej formy islamu. Ujgurowie, którzy ulegli wpływom tradycyjnego sunnizmu, z jego podstawowym postulatem muzułmańskiego powrotu do źródeł, np. salafijji, z wielką niechęcią odnoszą się do skażonego, ich zdaniem, sufizmu. Apak jako reprezentant nakszbandijji automatycznie nie jest dla tej grupy autorytetem. Z kolei islam ludowy wsi z wielką czcią odnosi się do świętych bohaterów przeszłości, których mauzolea są punktem odniesienia i jednym z fundamentów tożsamości.Po trzecie postać Apaka budzi duże emocje wród jego zwolenników i przeciwników. Ambiwalentna ocena Apaka jest konsekwentnie rozwijana od XVIII w. Próba dotarcia do wyważonej oceny opierać się musi na rzetelnej interpretacji różnorodnych źródeł.Wreszcie po czwarte żywotność kultu Apaka i nowe funkcje mauzoleum w burzliwych dziejach tego regionu generowała literatura typu maqāmāt/manāqib oraz taẕkiry. Potwierdzają one raz jeszcze odwieczną prawdę w analizie nauk historycznych, że nie tylko same fakty, ale również znaczenie, jakie dane wydarzenia posiadały dla społeczności, są kluczami do zrozumienia wielu dziejowych fenomenów. Jest zupełnie oczywiste, iż historia składa się z faktów i interpretacji. To właśnie mechanizmy interpretacji faktów w taẕkirach zaważyły na popularności Apaka i ciągłości jego kultu mimo krytyki przeciwników.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2017, 49
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: „Leniny” w czasoprzestrzeni Rosji. Oczami polskich podróżników
The Statue of Lenin (with the Moscow Mausoleum as the background). The contribution to the biography
Autorzy:: Pogonowska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14728035.pdf
Data publikacji:: 2022-09-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Polish travel reportage
statue of Lenin
Soviet cult and propaganda
post-communist nostalgia
iconoclasm
polski reportaż podróżniczy
pomnik Lenina
sowiecki kult i propaganda
postkomunistyczna nostalgia
ikonoklazm
Opis:: Artykuł traktuje o dyskursach współczesnych polskich reporterów-podróżników na temat losów pomników Lenina (i mauzoleum na placu Czerwonym) po rozpadzie Związku Sowieckiego. Problematyka zaprezentowana została w szerszym kontekście interpretacyjnym. Szczególnie ważne dla autorki było ujęcia pomnika w sposób „biograficzny”, z uwzględnieniem ostatniego, (czasem finalnego) etapu jego „życia”. Podróżnicy, którzy „odczytują” i „przekładają” na słowa postsowieckie artefakty wodza rewolucji bolszewickiej próbują zarysować tło społeczno-polityczne warunkujące los komunistycznych monumentów.
The article deals with contemporary discourse of polish reporters-travellers regarding the fate of the statues of Lenin (as well as the Mausoleum at the Red Square) after the dissolution of the Soviet Union. The issues have been presented in a wider interpretative context. The author’s particular area of interest was the “biographic” depiction of the statue, including the late (often final) stages of its “life”. Travellers who “read” and “translate” the artefacts of the Bolshevik leader’s revolution into post-Soviet words attempt to outline the socio-political background conditioning the fate of communist monuments.
Źródło:: Porównania; 2022, 31, 1; 379-406
1733-165X
Pojawia się w:: Porównania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Liceum, muzeum, mauzoleum… O wskrzeszaniu arcydzieł na lekcjach polskiego
High school (Polish: lyceum), museum, mausoleum… On reviving masterpieces during classes of the Polish language and literature
Autorzy:: Kołodziej, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1076197.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: art
literature
education
curriculum
design of teaching the Polish language and literature
sztuka
literatura
edukacja
podstawa programowa
projektowanie kształcenia w ramach szkolnego przedmiotu ‘język polski’
Opis:: Theodor W. Adorno uważał, że „muzeum i mauzoleum łączy nie tylko skojarzenie fonetyczne. Muzea są jak rodzinne groby dzieł sztuki”. Autor szkicu dochodzi do wniosku, że do tego zestawu podobnie brzmiących słów można dopisać trzecie – liceum. W szkolnych programach i podręcznikach gromadzi się teksty kultury z jakichś powodów uznane za ważne i wartościowe oraz układa w rozmaitych porządkach (na poziomie liceum głównie w porządku chronologicznym). Ta „przymusowa zbiorowa egzystencja”, zrozumiała z perspektywy akademickiej (historia sztuki, historia literatury), z perspektywy ucznia często nie ma sensu. Autor szkicu zastanawia się, dlaczego tak się dzieje i jak spowodować, by liceum nie zamieniało się ani muzeum, ani tym bardziej w mauzoleum. Jak spowodować, by to, co uznane za wartość przez specjalistów, mogło stać się wartościowe również dla niespecjalistów, poddawanych w szkole edukacji ogólnej. Szukając rozwiązań, autor szkicu wychodzi od rozważań na temat fenomenu sztuki, krytycznie ocenia najnowszą podstawę programową dla liceum, odwołuje się do prac specjalistów z różnych dziedzin (m.in. historia sztuki, socjologia, dydaktyka, filozofia) i – przede wszystkim – do samych dzieł literackich i malarskich.
Theodor W. Adorno claimed that ‘‘museum and mausoleum are related not only phonetically. Museums are like family tombs of artwork.” The author of this text comes to the conclusion that this set of sound-alike words can be topped up with another word – high school (Polish: liceum). The ones responsible for completing school curricula and textbooks fill them up with texts of culture for some reasons considered important and valuable. They also segregate them according to various order (on high school level it is mainly a chronological order). This ‘‘compulsory collective existence”, which might be understood if we take an academic context into consideration (history of art, history of literature), very often does not make sense to high school students. The author of this text wonders why it is the way it is and what to do so that high school does not change into museum, and even mausoleum. And how to make high school students appreciate the values acknowledged by experts. Looking for the solutions, the author starts with reflections on art, expresses a negative opinion on the new high school curriculum, refers to works of experts on various fields (e.g. history of art, sociology, didactics, philosophy) and – most of all – refers to literary works and paintings.
Źródło:: Polonistyka. Innowacje; 2018, 7; 105-118
2450-6435
Pojawia się w:: Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Mausoleum" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język