Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Maria Kazimiera" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-35 z 35
    Tytuł:
    Kazimiera Maria Drescherowa
    Powiązania:
    Powstanie Warszawskie i medycyna / red. naczelny Andrzej Danysz Warszawa, 2003 S. 345
    Współwytwórcy:
    Marcinkowski, Tadeusz. Opracowanie
    Danysz, Andrzej. Redakcja
    Orlikowska-Krasnowolska, Ewa. Redakcja
    Data publikacji:
    2003
    Tematy:
    Drescher Kazimiera M. (1914-1885) biografia
    Drescher, Kazimiera M.
    Obóz przejściowy w Pruszkowie biografie
    Auschwitz-Birkenau (niemiecki obóz koncentracyjny)
    Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne
    Biografia
    Opis:
    W Powstaniu Warszawskim pracowała w obozie przejściowym w Pruszkowie. We wrześniu 1944 r. wywieziona do obozu w Oświęcimiu.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Status materialny Marii Kazimiery Sobieskiej po jej koronacji
    Material status Maria Kazimiera Sobieska, after her coronation
    Autorzy:
    Szulc, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596151.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    status ekonomiczny królowej
    posag królowej
    spór o spadek
    the economic status of the Queen
    the dowry of Queen
    dispute over drop
    Opis:
    The coronation of Maria Kazimiera Sobieska in 1676 has not substantially changed her economic status. The parliament endowed on her a lifelong right to hold the crown lands, for which she previously obtained ius comunicativum jointly with her husband. The custom that the royal couple cannot own inheritable his has been abandoned. She won the dispute about the inheritance from her first husband. The advantages of being king’s wife included entitlement to a housing aid, traditionally granted to kings’ spouses. Consequently, Maria Kazimiera Sobieska was granted three housing aids: one after the death of her first husband, Jan Zamoyski, a second after the death of Jan Sobieski, and a third – as the wife of the king of Poland. Maria Kazimiera Sobieska was actively trying to create strong financial fundaments for her and her family, taking advantage of her position as the queen. She was obtaining revenue from illegally giving away crown lands and offices by her husband Jan the Third. After the death of the king, she divided her assets between her and her sons. The revenue coming from goods accrued by her allowed her to maintain royal status after leaving the Polish-Lithuanian Commonwealth.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2014, XCI (91)/1; 179-201
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sznur w heraldyce królowej wdowy Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej
    The rope in heraldry of the queen dowager Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska
    Autorzy:
    Pietrzak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689101.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    heraldyka
    wdowieństwo
    Sobiescy
    Francja
    heraldry
    widowhood
    Sobieski family
    France
    Opis:
    The work concerns on heraldic-genealogical element, which was the Fran-ciscan string from the coat of arms of the queen dowager Marie Casimire d’Arquien Sobieska, omitted in the previous studies. The first part disscused the traditions of its applicability dating back to the fifteenth century and the circle of the Breton Dukes’ court. It also shows the establishment of this tradition in the heraldry of the Kapetin dynasty and its two branches – Valois and Bourbons. A process was presented, according to which the string from the personal emblem associated with the dukedom in Brittany transformed into an element symbolizing 74 the widowship of the queens of France. Then, in the seventeenth century the string became the signe of widows from the aristocratic sphere. Here are given the arguments of heraldry exhibited on seals, medals, portraits engravings and objects of everyday use, for example the books covers. In the second part, were considered the reasons why Marie Casimire Sobieska joining to her coat of arms the symbol of a Franciscan string. Her actions were recognized as a conscious creation, aiming to exalt her majesty after 1696 and to emphasize the relationship with the royal house of France.
    Praca, o tematyce heraldyczno-genealogicznej, dotyczy pomijanego w dotychczasowych badaniach elementu w herbie królowej wdowy Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej, jakim był sznur. W pierwszej części omówione zostały tradycje jego stosowalności sięgające XV w. i kręgu dworu książąt bretońskich. Ukazano także zadomowienie się owej tradycji w heraldyce dynastii kapetyńskiej i jej dwóch gałęzi: Walezjuszy i Burbonów. Przedstawiono proces, wedle którego sznur od osobistego emblematu związanego z domem panującym w Bretanii przekształcił się w element symbolizujący wdowieństwo królowych Francji. Następnie w XVII w. wszedł on do symboliki wdów ze sfery arystokratycznej. Podano tu argumenty heraldyki eksponowanej na pieczęciach, medalach, grafice portretowej i przedmiotach codziennego użytku, m.in. książkach. W drugiej części zastanowiono się nad przyczynami dołączenia przez królową Marię Kazimierę d’Arquien Sobieską symbolu sznura. Uznano jej działanie za świadomą kreację, zmierzającą do wywyższenia swego majestatu po 1696 r. i podkreślenia relacji z domem panującym we Francji.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 1; 41-74
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reddite, quae sunt Caesaris, Caesari. Dekoracje okolicznościowe w spiskich kościołach w listopadzie 1772 roku
    Reddite, quae sunt Caesaris, Caesari. Occasional decorations in the churches of the Spiš region in November 1772
    Autorzy:
    Staniszewska, Maria Kazimiera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082097.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    18th Century occasional decorations
    18th Century religious ceremonies
    Spiš artistic culture
    political ceremony
    state ceremony
    political iconography
    Opis:
    The county of Spiš, consisting of enclaves within the territory of the Kingdom of Hungary, ethnically and religiously diverse, fre- quently administered by eminent personalities and situated on an important trade route, has played an important political and economic role over the centuries. The pawned towns of Spiš, which were never bought back, were the subject of claims by the southern neighbours of the Polish-Lithuanian Commonwealth until they were cut off from it in 1769 by a sanitary cordon imposed by the Imperial army. The return of the thirteen Spiš towns and the dominion of the Lubelsko-Podolinieckie province to the Kingdom of Hungary is a well-known occurrence, but tracing the detailed course of this process requires further research, in particular archival research. Bearing testament to this turbulent period are the documents preserved in Vienna’s Österreichisches Staatsarchiv related to żupan Jan Csáky de Keresztseg. The article discusses a letter from Jan Nepomucen Kirschner, parish priest in Żakowce, which describes the church decorations in major towns in the former starosty on the occasion of its incorporation into Hungary in November 1772. According to the brief account of Father Kirschner, the altars in the churches were adorned with Hungarian crowns and inscriptions citing biblical verses. Also mentioned is other archival material from the collection, which may enrich our knowledge of the course of these celebrations, such as the texts of the żupan’s speech and the townspeople’s oaths, as well as of those pieces composed in honour of Csáky, Maria Theresa and Joseph II. The discussed documents are a rare example of Spiš archival material containing descriptions of the decorations for a state ceremony in this area. According to the narrative of the ceremonial programme, the moment of incorporation of the thirteen towns and Lubowelski dominion into the Hungarian county is a triumph of justice – the lost parts of Spiš return to their rightful rulers, whose good governance will ensure peace and stability for the inhabitants of the region. The form and ideological message of the various elements of the ceremonial setting (both visual and literary) was relatively simple, probably in order to adapt it to the needs of the mass audience taking the oath of allegiance to the new authorities.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 149-161
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lustracja trzynastu miast z 1773 r. jako przyczynek do badań nad sytuacją religijną dawngo Spisza
    The inspection report of the thirteen cities (1773) as a contribution to the research on religious situation of old Scepusium (Spiš)
    Autorzy:
    Staniszewska, Maria Kazimiera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545143.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Spisz
    nowożytność
    tożsamość
    architektura sakralna
    starostwo spiskie
    mieszczaństwo
    Spiš (Scepusium)
    Modern period
    identity
    religious architecture
    the Scepusian capitaneatus
    bourgeoisie
    Opis:
    Dawną Koronę (a potem Rzeczpospolitą Obojga Narodów) i Królestwo Węgierskie łączyły w średniowieczu i epoce nowożytnej liczne skomplikowane relacje. To spe-cyficzne sąsiedztwo szczególnie widoczne są na Spiszu, w latach 1412—1772 po-dzielonym między oba państwa. W artykule przedstawiona zostały wybrane wiadomości z lustracji prowadzonej przez urzędnika Pawła Tisztę, zlecona przez władze węgierskie już po likwidacji starostwa spiskiego. Dokument z 1773 r. dostarcza licznych informacji dotyczących sytuacji trzynastu miast spiskich znajdujących się do niedawna pod polską władzą. Obok ukazania polityczno-gospodarczego tła życia codziennego poruszone zostały w nich kwestie mogące zainteresować badacza tak życia religijnego, jak i sztuki sakralnej na Spiszu: liczba wyznawców katolicyzmu i luteranizmu, pochodzenie wykształcenie i obowiązki lokalnych plebanów i pastorów, stan zachowania kościołów oraz – słabo rozpoznane w dotychczasowej literaturze – wzmianki o oratoriach wyznania augsburskiego, powstałych w starostwie za zgodą Stanisława Herakliusza Lubomirskiego. Miasta spiskie około roku 1773 r. rysują się w lustracji jako obszar zróżnicowany religijnie, którego mieszkańcy reprezentowali złożone podejście do tożsamości i miejscowej tradycji.
    Historically, the Crown of the Kingdom of Poland (later the Polish-Lithuanian Commonwealth) and Kingdom of Hungary shared very complicated realations during the Middle Ages and Early Modern period. This specific neighbourhood can be especially visible in the case of Spiš (Scepusium), in the years 1412-1772 divided between both countries. The article presents the selected information from the inspection report conducted by Paul Tiszta, ordered by Hungarian authority after the liquidation of the Scepusian capitaneatus (starostwo). Written in 1773, the document provides many records on the situation of thirteen cities, which not much earlier had been under the Polish administration. Besides showing the political and economical background of everyday life, it presents the information important for researchers interested in both Scepusian religious life and local art, concerning: number of Catholics and Lutherans, provenience and education of local parsons and ministers, condition of the church building and – almost absent in the previous literature – records on the Lutheran oratories in the cities of capitaneatus, build with the consent of Stanisław Herakliusz Lubomirski. In this report, Scepusian cities are presented as the religiously diverse territory which inhabitants manifested complex approach to the issue of their identity and local tradition.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 127; 53-80
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie prywatne Marii Kazimiery i Jana Sobieskiego na podstawie listów
    Autorzy:
    Kłoś, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810637.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Proza epistolarna
    Jan Sobieski
    Maria Kazimiera
    Epistolary prose
    Opis:
    This paper focuses on the private life of Jan Sobieski and Maria Kazimiera, including their family and love life. The theoretical framework has been based on letters exchanged between Jan Sobieski and Maria Kazimiera d’Arquien de la Grange. It includes a thorough analysis of the ‘Jan and Marysieńka’s love letters’ as well as introduces the authors of those letters. The topi cis presented from different points of view, including contents of the letters and analysis from historians familiar with this field of work. Moreover the paper portrays the issue of genuine and pretended love between Maria Kazimiera and Jan Sobieski based on the analysis by reputable historians.
    Praca dotyczy historii życia prywatnego Jana Sobieskiego i Marii Kazimiery, ich perypetii miłosnych i rodzinnych. Jest to praca źródłoznawcza, na podstawie listów Jana Sobieskiego i Marii Kazimiery d’Arquien de la Grange. Przede wszystkim zawiera dokładną analizę źródła, tzw. „ listów miłosnych Jana i Marysieńki”, oraz przedstawienie autorów tych listów. Temat ukazany jest wieloaspektowo- z punktu widzenia treści zawartych w listach ale też wykorzystane są tu opracowania historyków zajmujących się tym tematem. Porusza także problematykę prawdziwej bądź udawanej miłości Marii Kazimiery do Jana Sobieskiego, przedstawianej w pracach historyków.
    Źródło:
    Officina Historiae; 2018, 1, 1; 91-110
    2545-0905
    Pojawia się w:
    Officina Historiae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odtwórstwo historyczne postaci Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej i jego znaczenia dla edukacji regionalnej i ponadlokalnej
    Historical reenactment of the figure of Maria Kazimiera dArquien Sobieska and its importance for regional and supra-local education
    Autorzy:
    Pietrzak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312241.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    edukacja
    królowa
    Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska
    odtwórstwo historyczne
    eduaction
    the Queen
    historical reenactment
    Opis:
    Tematem pracy jest rola odtwórstwa historycznego i jego wpływu na kształtowanie obszaru edukacji na przykładzie inscenizacji postaci królowej Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej. Praca składa się z zarysowania ram metodologicznych wokół pojęcia odtwórstwa historycznego i uściśleń definicyjnych, wyjaśnienia kwestii tzw. czarnej legendy królowej, ukształtowanej w historiografii polskiej w XIX i XX wieku oraz prezentacji form inscenizacji historycznych. Informacje o przygotowaniach, wydarzeniach, trudnościach, zakresie przekazu i znaczeniu odtwórstwa postaci królowej zostały pozyskane od pań zajmujących się tą dziedziną na drodze wywiadu. Ważnym źródłem wiedzy stały się informacje o odgrywaniu roli królowej przez pracownice Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie oraz informacje dziennikarskie odnalezione na stronach internetowych. W pracy udało się ustalić narastanie „białej legendy”, królowej, która w przeciwieństwie do wcześniejszych czasów, kładzie naciska na pozytywne cechy charakteru małżonki króla oraz jej zasługi dla kultury Rzeczypospolitej. Postać Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej, zyskuje wyraźnie na znaczeniu w kontekście stałego przypominania rocznic wiedeńskich i rozwijania postaw patriotycznych. Ponadto postać królowej wiąże się z takimi wartościami jak piękno, inteligencja, niezależność, co wyraźnie sprzyja kształtowaniu się nowych postaw społecznych w kręgu kobiet oraz utwierdza obecny w życiu społecznym kult piękna i młodości.
    The subject of the work is the role of historical reenactment and its influence on shaping the area of education, based on the example of the staging of the figure of queen Maria Kazimiera d'Arquien Sobieska. The work consists of outlining the methodological framework around the concept of historical reenactment and defining clarifications, explaining the issue of the so-called the black legend of the queen, shaped in Polish historiography in the nineteenth and twentieth centuries, and the presentation of forms of historical staging. Information on preparations, events, difficulties, the scope of transmission and the importance of recreating the figure of the queen was obtained from ladies dealing with this field through an interview. Information about the role of the queen being played by the employees of the Museum of King Jan III's Palace at Wilanów and journalistic information found on websites became an important source of knowledge. The study managed to establish the growth of the "white legend" of the queen, who, unlike in earlier times, emphasizes the positive character traits of the king's wife and her contribution to the culture of the Polish-Lithuanian Commonwealth. The figure of Maria Kazimiera d'Arquien Sobieska is clearly gaining importance in the context of constant reminding of Viennese anniversaries and developing patriotic attitudes. In addition, the figure of the queen is associated with such values as beauty, intelligence, independence, which clearly fosters the formation of new social attitudes in the circle of women and strengthens the cult of beauty and youth present in social life
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 16; 164-184
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medale upamiętniające osobę Marii Kazimiery pochodzące z okresu koronacji i peregrynacji pary królewskiej po Pomorzu Gdańskim (Uwagi ikonograficzne)
    Medals Commemorating the Person of Marie Casimire, from the Time of Coronation and the Gdańsk Pomerania Pilgrimage of the Royal Couple. Iconographic Comments
    Autorzy:
    Rokita, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560648.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Medale
    ikonografia
    Maria Kazimiera
    Jan III Sobieski
    Pomorze Gdańskie
    Medal
    iconography
    Marie Casimire
    Gdańsk Pomerania
    Opis:
    Autor artykułu opisał trzynaście przykładów dzieł sztuki (malarstwa, grafiki, rzeźby, medalierstwa, numizmatyki, kartografii) mających związek z medalem i żetonem gloryfikującym postać małżonki Jana III Sobieskiego. Jak przekonuje autor większość wyobrażeń artystycznych, które zostały przez medaliera włączone do kompozycji artystycznej w mniejszym lub większym stopniu nawiązuje do wcześniejszych wzorów graficznych i medalierskich. W przypadku rewersu żetonu Marii Kazimiery można mówić o inspiracjach zarówno przedstawieniami na monetach antycznych (denar z ok. 71 r. p.n.e.) i późniejszych numizmatach (medal z 1670 roku) jak i rycinami publikowanymi w zbiorze Jacoba Typotiusa (emblemat Rudolfa II Habsburga) i kompozycjami wykonanymi w technice fresku (podobizna Diany na rydwanie z wnętrza klasztoru katolickiego św. Pawła w Parmie). Pierwsza strona kolejnego medalu królewskiej małżonki powstała natomiast w oparciu o wcześniejszą rycinę portretową Marii Kazimiery, wykonaną w XVII wieku w warsztacie Francesca Leone. Natomiast rewers zawierający wyobrażenie Junony prze-mieszczającej się na rydwanie w kierunku słońca oraz podobiznę Gdańska i jego najbliż-szych okolic nawiązuje do współczesnych przedstawień kartograficznych, w oparciu o które Jan Höhn (Hoehn) st. zaprojektował w 1654 roku medal będący jak się wydaje podstawą dla późniejszej pracy jego syna, Jana Höhna (Hoehna).
    The author of the article described thirteen examples of the works of art (of painting, graphics, sculpture, metallic art, numismatics, cartography) correlating with the medal and the token extolling the figure of the wife of Jan III Sobieski. The author shows how the majority of artistic ideas that were used by the medalist in the artistic composition to a smaller or larger degree refer to an earlier graphic and medallic formulae. Regarding the reverse side of the Marie Casimire coin one could speak to the inspiration of antique money (denar from cir. 71 BCE) and later numismats (medals from 1670) and prints published in a collection Jacobus Typotius (emblem of Rudolph II of Habsburg) and composition made in the fresco technique (Diana's image on the chariot from the inside of the Catholic monastery St. Paul in Parma). The front side of the medal of the kings wife was based on earlier sketches of Marie Casimire created in the workshop of Francesca Leone. The revers side however contains an image of Juno moving on a chariot towards the sun and the image of Gdańsk, this is supported by contemporary cartographic surroundings closest to him, shown on the medal which John Höhn (Hoehn) the elder designed in 1654. It seems this was the basis for the later work of his son, John Höhna (Hoehna).
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 109-128
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polszczyzna we francuskich listach królowej Marysieńki – charakterystyka funkcjonalna i genologiczna
    Autorzy:
    Zarębski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520151.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    French-Polish bilingualism
    letter
    Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska
    function and genre analysis
    17th century
    Opis:
    The Polish language in the French letters of Queen Marysieńka – function and genre analysis The article presents a function and genre analysis of the use of Polish words (transcoded markers) in the French letters of Queen Marysieńka Sobieska to her husbands: Jan Sobiepan Zamoyski and King Jan III Sobieski. The functional characterization distinguishes an emotive function (based on the strategy of including emotionally and stylistically charged elements in L2 = the second language), e.g. świnia (pig), a referential function (based on the strategy of including names of realities belonging to the space of L2), e.g. pospolite ruszenie (mass levy), and a deictic function (based on the inclusion of proper names functioning primarily in L2), e.g. Jaworów. In reference to the genre analysis, the role of personal and factual factors, which imply the use of L2 in the letters of bilingual people, is observed, as well as the place of elements from L2 in the structure of letters. It is concluded that the presence of elements in L2 does not affect the cohesion of the letters, but broadens their potential and proves the author’s full competence in both languages.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2022, 39, 2; 155-170
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medal upamiętniający królewską koronację Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery w Krakowie pochodzący z 1676 roku. Uwagi ikonograficzne
    Medal Commemorating Royal Coronation of Jan III Sobieski and Maria Kazimiera in Cracow, Issued in 1676. Iconographic Remarks
    Autorzy:
    Rokita, Jan Gustaw
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16027378.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    medals
    obverse
    reverse
    Cracow
    Sobieski
    Höhn
    Opis:
    The author of the article discusses in depth ten works of art (prints, numismatic pieces, sculptures) which demonstrate iconographic consistency with the obverse or reverse of the said medal. As the author argues, the medallionist sought both to reflect current events in Cracow and commemorate the beginning of the propitious reign of Jan III Sobieski and Maria Kazimiera, which would benefit the people of the Commonwealth (bear fruits), which is why he used well-known representations from 17th-century compendia of emblems as well as 16th- and 17th-century coinage and medals.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2018, 17; 307-336
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konwencja epistolograficzna i bezpośredniość wyrazu w listach Jana III Sobieskiego do Marysieńki
    Autorzy:
    Kosmalska, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668015.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Jan III Sobieski
    Marysieńka
    Maria Kazimiera d’Arquien
    letters
    directness of expression
    love letters
    king of Poland
    baroque
    epistolography convention
    history of literature
    correspondence
    literary studies
    listy
    bezpośredniość wyrazu
    listy miłosne
    Maria Kazimiera d'Arquien
    konwencja epistolograficzna
    król Polski
    barok
    historia literatury
    XVII wiek
    korespondencja
    literaturoznawstwo
    Opis:
    The article recounts about Jan III Sobieski’s epistles from 1655–1683 which were written to his wife Maria Kazimiera d’Arquien. The division of listing’s model, which was made by Robert Ganszyniec, and the framing of letters’ type according to Stefania Skwarczyńska were taken as a basis in creation of interesting epistolographic convection category typical for Sobieski. Furthermore the text reveals the manner in which Sobieski reaches a directness of the statements as well as the themes which dominate in his letters and the way of taboo implementation. However, the article does not present the letters in detachment with historical and socio-cultural reality. The correspondence of Jan and Maria Sobieski is not only an evidence of great love but also reveals historical events from the participants’ perspective with signs of baroque. The article includes many citations from epistles written by Jan III Sobieski in order to present the reader the discussed issues sufficiently. It also presents the stand of the most accomplished literary historians such as Stefania Skwarczyńska, Alojzy Sajkowski or Leszek Kukulski.
    Artykuł traktuje o epistołach Jana III Sobieskiego do żony Marii Kazimiery d'Arquien z lat 1655-1683. Bazując na podziale modeli listowania dokonanym przez Roberta Ganszyńca oraz koncepcji rodzajów listów Stefanii Skwarczyńskiej, powstała interesująca kategoria konwencji epistolograficznej charakterystyczna wyłącznie dla Sobieskiego. Ponadto tekst ukazuje w jaki sposób Sobieski osiąga bezpośredniość wypowiedzi, jakie tematy dominują w jego listach oraz w jaki sposób realizuje tabu. Artykuł nie przedstawia listów w oderwaniu od realiów historycznych i społeczno-kulturowych. Korespondencja państwa Sobieskich oprócz świadectwa wielkiej miłości ukazuje także wydarzenia historyczne z perspektywy ich uczestników oraz nosi znamiona epoki baroku. By omawiane zagadnienia dostatecznie przedstawić czytelnikowi, artykuł zawiera wiele cytatów z epistoł pisanych przez Jana III Sobieskiego oraz prezentuje stanowiska najznamienitszych historyków literatury takich jak Stefania Skwarczyńska, Alojzy Sajkowski, czy Leszek Kukulski.
    Źródło:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2017, 7
    2391-6540
    2083-9952
    Pojawia się w:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krakowskie premiery Moliera i Racinea w 1676 r. oraz inne nieznane fakty z teatru Sobieskich
    The Cracow Premieres of Molière and Racine in 1676 and Other Unknown Facts from the Court Theater of King John III Sobieski and Queen Maria Kazimiera
    Autorzy:
    Targosz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29431843.pdf
    Data publikacji:
    1990-12-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Molière
    Jean Racine
    Old Polish theater
    court theater
    teatr staropolski
    teatr dworski
    Opis:
    Artykuł poświęcony wydarzeniom teatralnym na dworze króla Jana III i królowej Marii Kazimiery Sobieskich. Autorka oparła się głównie na notatkach i doniesieniach królewskiego sekretarza Cosima Brunettiego, uzupełniając je informacjami pochodzącymi od innych osób związanych z królewskim dworem. Ustaliła, że najprawdopodobniej na przełomie kwietnia i maja 1675 wśród inscenizacji komedii francuskich w rezydencji Sobieskich w Złoczowie mogły znaleźć się również Molierowskie Szelmostwa Skapena. Komedię tę z całą pewnością pokazano 12 kwietnia 1676, w ramach uroczystości pokoronacyjnych Jana III na Wawelu, wraz z Andromachą Jeana Racine’a, w której w roli głównej wystąpiła Françoise Faidherbe, oraz z widowiskiem baletowym, w którym brały udział także dzieci pary królewskiej. Autorce artykułu udało się ponadto ustalić, że 24 czerwca 1682 w tytułowej roli w inscenizacji Kłamcy Pierre’a Corneille’a wystąpił w rezydencji Sobieskich w Jaworowie François Paulin Dalerac. Artykuł obejmuje także informacje związane z występami śpiewaka Clementiniego 30 kwietnia 1684 w Jaworowie w ramach bankietu na cześć posła hiszpańskiego Leopolda Filipa Montecuccolego oraz pokazów teatralnych przygotowanych w tej rezydencji 10 lipca 1684, kiedy w obecności posła weneckiego Angela Morosiniego oraz nuncjusza Andrei Santa Croce zaprezentowano inscenizacje francuskich komedii i baletu. Zdaniem badaczki w jaworowskim ogrodzie pokazano wówczas prezentowane już wcześniej (24 czerwca tego roku) komedie Molière’a: Szkołę żon oraz Miłość lekarzem. Autorka podkreśla, że informacja o plenerowych pokazach w Jaworowie wskazuje na funkcjonowanie w tej rezydencji teatru ogrodowego, prawdopodobnie nawiązującego do wzorów francuskich, i najwyraźniej najwcześniejszego na terenach Rzeczypospolitej.
    This article recounts theater events at the court of King John III Sobieski and Queen Maria Kazimiera. The author relies mainly on the writings and communications of the royal secretary Cosimo Brunetti, supplementing them with information provided by other associates of the court milieu. Based on these sources, the author has established that, in all likelihood, the French comedies staged at the Sobieski residence in Złoczów at the turn of April and May 1675 included Molière's Les Fourberies de Scapin (Scapin the Schemer). The comedy was certainly presented on 12 April 1676, as part of Sobieski’s coronation celebrations at the Wawel castle in Krakow, alongside Jean Racine’s Andromache (with Françoise Faidherbe as the heroine), and a ballet performance with the participation of the children of the royal couple. The author also managed to establish that on 24 June 1682, François Paulin Dalerac played the title role in Pierre Corneille’s Le Menteur (The Liar), staged at the Sobieski residence in Jaworów. The article also describes the visit of the singer Clementini, whose performance in Jaworów on 30 April 1684 accompanied a banquet in honor of the Spanish envoy Leopold Philip Montecuccoli, as well as the performances of French comedies and ballet held there on 10 July 1684, in the presence of the Venetian envoy Angelo Morosini and the nuncio Andrea Santa Croce. According to the author, on the latter occasion, the manor garden in Jaworów hosted Molière’s L’école des femmes (The School for Wives) and L'Amour Médecin (Dr. Cupid), comedies which had already been presented on 24 June that year. She emphasizes that the testimonies of plein-air shows in Jaworów suggest that a garden theater functioned in this royal residence; probably modelled on French theaters of this kind, it appears as the first such enterprise in the Polish-Lithuanian Commonwealth.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 1990, 39, 3/4; 293-304
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i rozwój konfliktu królowej Marii Kazimiery Sobieskiej z synem Jakubem
    The genesis and development of the conflict of Queen Marie Casimire Sobieska with son Jacob
    Autorzy:
    Dębski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687847.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Maria Kazimiera Sobieska
    Jakub Sobieski
    Jan III Sobieski
    Ludwika Karolina Radziwiłłówna
    Melchior de Polignac
    Marie Casimire Sobieska
    Jacob Sobieski
    John III Sobieski
    Opis:
    The following article discusses the genesis of the little-known conflict of Queen Marie Casimire Sobieska with her eldest son Jacob. While not considering the complexity of the causes of this conflict, it is believed to be the reason for Jacob’s failure in taking the place upon the throne. Marie Casimire’s biggest dream was Jacob’s or one’s of his brother taking on the crown after their father. The eldest prince was brought up not only in a sense of hope, but also in warm relations with the closest. Unfortunately, in the final years of John III Sobieski’s life, Jacob decided to distance himself from parents with unjustified motives. According to public opinion the conflict with the royal couple, and then with his mother became a political issue. The opponents of the Sobieski family claimed that Marie Casimire Sobieska and Jacob were the political enemies. Due to the fact that this conflict was still ongoing, there were no chance to arise the Sobieski dynasty in Poland.
    Artykuł porusza problem mało znanej genezy konfliktu Marii Kazimiery z najstarszym synem Jakubem – sporu, który bez zagłębiania się w jego złożone przyczyny, uznaje się za główny powód porażki najstarszego z królewiczów Sobieskich w walce o polski tron. Największym marzeniem Marii Kazimiery było to, aby Jakub (bądź któryś z jego braci) objął „ojcowską koronę”. W poczuciu takich nadziei i w ciepłych relacjach z najbliższymi wychowywany był najstarszy królewicz. Niestety, w ostatnich latach życia króla Jana III Sobieskiego Jakub, z całkowicie niesłusznych pobudek, poważnie odsunął się od rodziców. Spór z parą królewską, a następnie z matką w oczach opinii publicznej stał się politycznym konfliktem. Oponenci Sobieskich utwierdzali wszystkich w przekonaniu, że Marysieńka i Jakub są politycznymi wrogami. Temat zatargu (który był splotem wielu nieporozumień) Marii Kazimiery z synem powracał, co ostatecznie pogrzebało szanse na założenie w Polsce dynastii Sobieskich.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 98; 25-41
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Królowa wdowa a „kandydat do tronu”. Relacje Marii Kazimiery Sobieskiej z Jakubem Sobieskim w czasach saskich
    Queen widow and „successor to the throne”. Relationship of Marie Casimire Sobieska with Jacob Sobieski in Saxon times
    Autorzy:
    Dębski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688251.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Maria Kazimiera Sobieska
    Jakub Sobieski
    August II Mocny
    Oława
    Wrocław
    Pleissenburg
    Marie Casimire de La Grange d’Arquien
    Augustus II the Strong
    Opis:
    The following article discusses the relation between Marie Casimire de La Grange d’Arquien and Jakub, her eldest son. Their relationship is investigated in Saxon times, after ascending the throne by Augustus II the Strong. The above mentioned relation has deteriorated and became a real conflict in the last years of John III Sobieski’s life, as well as in the first period of interregnum 1696/1697. The information about the issue was published by enemies. Since then it was believed to be a political conflict. Although the conflict lasted not so long, it influenced the queen’s reputation. Marie Casimire de La Grange d’Arquien and Jakub united again in order to regain some prestige and get the power back at a time when the Great Northern War broke out. Unfortunately, the goal was not achieved. As a consequence of falling prey to the Polish king, Jakub had to renounce the throne from the father. Marie Casimire de La Grange d’Arquien lived abroad in the last years of life. In this time she had tense relation with her son, who was made disappointed by the earlier affairs.
    Niniejszy artykuł przedstawia relacje Marii Kazimiery Sobieskiej i jej najstar szego syna Jakuba w czasach saskich, czyli po objęciu tronu polskiego przez Augusta II Mocnego Wettina. Nieco wcześniej, w ostatnich latach życia króla Jana III Sobieskiego i w pierwszej fazie bezkrólewia 1696/1697 r. kontakty najstarszego z królewiczów z matką wyraźnie się pogorszyły i przerodziły się w otwarty spór, który został podany do wiadomości publicznej przez oponentów Sobieskich jako polityczny konflikt i mimo że nie trwał zbyt długo, to pozostawił trwałą „zadrę” na wizerunku królowej wdowy i jej rodziny w opinii polskiej szlachty.Czasy saskie na nowo połączyły matkę i syna we wspólnej nadziei na uratowanie prestiżu rodziny Sobieskich, a w chwili wybuchu wielkiej wojny północnej także na odzyskanie upragnionej korony. Marzenia jednak zniweczył los i nieroztropność Jakuba, który padł ofiarą zasadzki polskiego króla i w konsekwencji musiał zrzec się wszelkich pretensji do tronu „po ojcu”.Ostatnie lata życia Marii Kazimiery, która od pewnego czasu mieszkała za granicą, upłynęły pod znakiem jeżeli nie napiętych, to przynajmniej chłodnych relacji z najstarszym synem, po raz kolejny zawiedzionym na własnym losie.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2016, 96; 69-88
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antiheroines of Early Modern Polish History in the Textbooks of the Second Polish Republic
    Antybohaterki nowożytnych dziejów Polski w podręcznikach Drugiej Rzeczypospolitej
    Autorzy:
    Hoszowska, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374200.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    history of women
    history education
    Second Polish Republic
    Bona Sforza d’Aragona
    Maria Ludwika Gonzaga
    Maria Kazimiera d’Arquien
    historia kobiet
    dydaktyka historii
    Druga Rzeczypospolita
    Opis:
    The author of the article presents changes that took place in the textbook depictions of women – counted among the antiheroines of Polish History – from 1918 to 1939. The starting point are 19th-century compilations, in which the authors’ attention was focused on prominent queens of the Early Modern era: Bona Sforza, Maria Ludwika Gonzaga, and Maria Kazimiera de La Grange d’Arquien. The attitudes of the authors of historical and educational compilations created after Poland regained its independence towards these women was the result of various factors, but also a proof of acceptance of women’s new roles in the newly united – among others, through historical education – society. This applied particularly to those women’s roles that evoked social resistance, as they were linked to involvement in politics, which was viewed as a space for men’s activity.The article emphasises comparative concepts to clearly delineate differences between what was typical of educational framing pre- and post-1918. The author analyzed 30 history textbooks written in the first and second decade of Poland Reborn, addressed to children and youth in primary, gymnasium and secondary schools. The article serves as a search for the answers to the following questions: 1. In what way were ambitious women rulers perceived in different political conditions, i.e. in a situation of formal equality of the political rights of women and men? 2. How different were textbooks in the Piłsudski-reformed schools from those used earlier? 3. To what extent did the reorientation of the educational ideal of the 1930s influence the image of the politically involved Polish queens of the Early Modern era?
    Autorka artykułu przedstawia zmiany jakie dokonały się w podręcznikowym obrazie kobiet – zaliczanych do grupy antybohaterek dziejów Polski – w latach 1918–1939. Punktem wyjścia są opracowania dziewiętnastowieczne, w których uwaga piszących skupiona była na wybitnych królowych doby nowożytnej: Bonie, Marii Ludwice i Marii Kazimierze. Stosunek do nich autorów opracowań historyczno-dydaktycznych powstałych po odzyskaniu niepodległości był pochodną różnych czynników, ale i dowodem akceptacji dla nowych ról kobiet w scalanym na nowo społeczeństwie, m.in. drogą edukacji historycznej. Dotyczyło to szczególnie tych kobiecych ról, które wywoływały społeczny opór, ponieważ związane były z zaangażowaniem w politykę, uznawaną za przestrzeń męskiej aktywności.W artykule położono nacisk na ujęcia porównawcze, tak, aby wyraźnie zarysowały się różnice między tym, co było typowe dla ujęć dydaktycznych sprzed i po 1918 r. Przeanalizowano 30 podręczników historii powstałych w pierwszej i drugiej dekadzie Polski Odrodzonej, adresowanych do dzieci i młodzieży szkół powszechnych, gimnazjów i liceów ogólnokształcących. Poszukiwano przy tym odpowiedzi na pytania: 1. W jaki sposób postrzegano ambitne władczynie w odmiennych warunkach politycznych, tj. w sytuacji formalnej równości praw politycznych kobiet i mężczyzn? 2. Na ile podręczniki dla zreformowanej przez piłsudczyków szkoły odróżniały się od tych wykorzystywanych wcześniej? 3. W jakiej mierze reorientacja ideału wychowawczego w lat trzydziestych XX w. wpłynęła na obraz rozpolitykowanych polskich królowych doby nowożytnej?
    Źródło:
    Res Historica; 2020, 50; 319-360
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kawaler maltański Franciszek Wierusz-Kowalski herbu Wieruszowa (ok. 1675-1742) w służbie królewskiej rodziny Sobieskich
    Franciszek Wierusz-Kowalski, Wieruszowa Coat of Arms, Knight of Malta (ca. 1675–1742), in the Service of the Royal Sobieski Family
    Autorzy:
    Kapuściński, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339105.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Borzykowa
    Franciszek Wierusz-Kowalski
    Jakub Sobieski
    Jasna Góra
    kawaler maltański
    Malta
    Maria Kazimiera Sobieska
    Oława
    Rzym
    Wielgomłyny
    zamek Bois nad Loarą
    Knight of Malta
    Rome
    Château of Blois
    Opis:
    Artykuł przedstawia życie i działalność Franciszka Wierusza-Kowalskiego herbu Wieruszowa, żyjącego na przełomie XVII i XVIII w. i pochodzącego z powiatu radomszczańskiego w ziemi sieradzkiej. Całość opracowania otwiera wywód genealogiczny jego przodków, dzięki czemu można poznać bliżej przedstawicieli gałęzi rodowej Wieruszów-Kowalskich, mających liczne zasługi dla Kościoła i ojczyzny. Tradycje te niewątpliwie miały wpływ na postawę religijną i patriotyczną młodego szlachcica, który prawdopodobnie w wyniku koneksji rodzinnych wszedł w skład świty dworskiej królowej Marii Kazimiery Sobieskiej, stając się jej niezwykle zaufanym sługą. To z kolei sprawiło, że znalazł się w najbliższym otoczeniu jej syna Jakuba, pełniąc nawet obowiązki marszałka dworu. Bliskie relacje z Sobieskimi umożliwiły mu odbycie licznych podróży zagranicznych (Włochy, Francja, Bawaria) i nawiązanie stosunków z dworami władców wielu państw europejskich, w tym także samego papieża. Po wstąpieniu do Zakonu Maltańskiego prowadził szeroką działalność prokościelną na Malcie, Śląsku, we Włoszech i w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Szczególny wkład wniósł w rozwój klasztoru na Jasnej Górze, konwentu paulinów w Wielgomłynach i rodzimej parafii w Borzykowej.
    The article presents the life and work of Franciszek Wierusz-Kowalski, Wieruszowa coat of arms, who lived in the 17th and 18th centuries and came from Radomsko County in Sieradz Land. The study begins with a genealogical account of his ancestors, thanks to which one learns more about the family branch of Wierusz-Kowalskis, who have done great service to the Church and the Country. This tradition no doubt had an influence on the religious and patriotic attitude of the young nobleman, who through family connections became a member of Maria Kazimiera Sobieska’s court and ultimately her most trusted servant. This earned him a place very close to her son Jakub, and he even assumed the position of Great Chamberlain. His close links to the Sobieskis enabled him to make numerous trips abroad (to Italy, France, Bavaria) and establish relations with the royal courts of many European countries, including the pope. After joining the Order of Malta, he was a very active supporter of the Church in Malta, Silesia, Italy, and the Polish-Lithuanian Commonwealth. The Jasna Góra Monastery benefited from his considerable contribution; he also supported the Pauline convent in Wielgomłyny and his home parish of Borzykowa.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2022, 43; 275-294
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Króla Jana droga pod Wiedeń : czego dowiadujemy się z listów Sobieskiego do Marysieńki?
    Czego dowiadujemy się z listów Sobieskiego do Marysieńki?
    Autorzy:
    Panfil, Tomasz (1962- )
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2021, nr 37, s. 82-84
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    Jan III Sobieski (król Polski ; 1629-1696)
    Maria Kazimiera (królowa Polski ; 1641-1716)
    Bitwy lądowe
    Bitwa pod Wiedniem (1683)
    Dowódcy
    Władcy
    Listy
    Wojsko
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    15 sierpnia 1863 roku wyruszyła z Krakowa ponad 20-tysięczna armia polska pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego, by ratować Austriaków przed najazdem tureckim. Trudy podróży, zwycięską bitwę pod Wiedniem oraz powrót opisywał król w listach do swojej żony królowej Marysieńki.
    Fotografie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    On the semantic derivation: A Polish-Macedonian approach
    O derywacji semantycznej w ujęciu polsko-macedońskim
    Autorzy:
    Solecka, Kazimiera Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084598.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Proto-Slavic root
    Semantic derivation
    Macedonian
    Polish
    contrastive studies
    Opis:
    This publication begins a series of works devoted to the analysis of the semantic derivation of selected Proto-Slavic roots in Macedonian and Polish. The aim of this work is to capture the parallels and differences in the evolution of the two confronted – though rather distant – languages. We obtain Macedonian and Polish visualizations of the world.
    Źródło:
    Rocznik Slawistyczny; 2020, 69; 231-236
    0080-3588
    Pojawia się w:
    Rocznik Slawistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Królewskie egzekwie w warszawskim kościele kapucynów w XVIII wieku
    Royal Exequies in the Warsaw Capuchin Church in the 18th Century
    Autorzy:
    Osiecka-Samsonowicz, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24565461.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Maria Kazimiera D’Arquien Sobieska
    Jan III Sobieski
    August II Mocny
    Joachim Daniel Jauch
    Alessandro Galli-Bibiena
    kościół kapucynów w Warszawie
    uroczystości egzekwialne
    pogrzeby serc w Rzeczypospolitej XVIII w.
    castrum doloris
    katafalk
    Marie Casimire D’Arquein Sobieska
    John III Sobieski
    Augustus II the Strong
    Joachim Daniel von Jauch
    Capuchin Church in Warsaw
    Exequies
    burials of hearts in the 18th-cetury Polish-Lithuanian Commonwealth
    catafalque
    Opis:
    W artykule omówiono plastyczną oprawę egzekwii odprawionych z inicjatywy Augusta II Mocnego za Marię Kazimierę Sobieską w 1717 r. oraz uroczystości związanych z wystawieniem trumien królowej, Jana III Sobieskiego i ich wnuka, zorganizowanych przez królewicza Jakuba Sobieskiego w 1733 r. Analiza rysunków Joachima Daniela Jaucha ze zbiorów Sächsisches Hauptstaatsarchiv w Dreźnie, wsparta źródłami archiwalnymi, pozwoliła na próbę usystematyzowania bogatego materiału ikonograficznego dotyczącego projektów artysty z okazji pochówku serca Augusta II Mocnego w Kapicy Królewskiej w 1736 r., jej dekoracji oraz wystroju kościoła w czasie egzekwii za monarchę, odprawianych w rocznice jego śmierci na polecenie Augusta III przez blisko dwadzieścia pięć lat. Uroczystości te, celebrowane w jednej z najważniejszych sakralnych fundacji Jana III, były ważnym elementem saskiej propagandy politycznej.
    The Capuchin Church in Warsaw was one of the major sacral foundations of John III Sobieski who passed away in 1696. Owing to a complex political situation, the King’s remains were not buried then at the Wawel, but only in 1697, following a modest ceremony, they were deposited at the Capuchin Monastery, while his heart was placed in the Order’s archives. In 1700, the body of his grandson John, son of James Sobieski, was deposited next to the monarch’s coffin, while in 1717, the coffin of Marie Casimire Sobieski who passed away in France, was added there. In March that year, as instructed and financed by Augustus II the Strong, exequies were performed to pray for the Queen. The ceremony had an important propaganda undertone. Not only did the bier feature inscriptions exposing the merits of Augustus II who made sure the late Queen would rest in peace, but also thanks to the resolution of the so-called Silent Seym in session merely a fortnight before, he had made an attempt at reforming the state’s political system, and introduced the long-awaited peace to the Polish-Lithuanian Commonwealth. At least as of 1731, James Sobieski was trying in vain to organize a dignified burial of the remains of his parents which were decaying in the Warsaw Monastery. However, the indebted Prince could not afford their costly exportation to the Cracow Cathedral and the funeral there. It is likely that he was the one who decided to have exequies performed in the Capuchin Church on the 50thanniversary of the Relief of Vienna, with his parents’ coffins lying in state. It seems likely that precisely this planned ceremony has to be connected with the drawing of the castrum doloris found at the National Gallery of Art in Washington DC attributed to Alessandro Galli-Bibiena, and, according to the inscription, executed for the victor from Vienna and his spouse (Fig. 1). From around 1716 Alessandro worked as an architect at the court of James Sobieski’s brother-in- law Charles III Philip Pfalz-Neuburg who may have commissioned the design of the catafalque from the artist coming from a famous family of decorators. Nonetheless, the design, not mentioned in any studies dedicated to the Galli-Bibiena workshop, was never implemented. When on 1 February 1733 Augustus II died in Warsaw, the issue of the remains of John III and Marie Casimire awaiting their burial at the Wawel returned to the fore; the decision was made for their remains together with Wettin’s body to be transported to Cracow, which took place in August that year. On the instruction of James Sobieski the coffins of John III, Marie Casimire, and of their grandson lay in state in the Capuchin Church already on 15 May. The description of the church’s funerary decoration is rendered in a hand-written Latin report published also in the Polish translation. In front of the chancel a castrum doloris was raised containing the coffins of the royal couple and their grandson, before which the box with the heart of John III was exposed. Above, a velvet canopy was suspended, while in the corners four plinths crowned with globes and eagles holding laurel twigs of which silver candle holders grew were placed. The catafalque and the coffins, the high altar and the Church’s walls were decorated with crimson cloths, while the ceiling featured al fresco compositions related to the idea of the ceremony and the King's reign. The body of Augustus II was transported to the Warsaw Castle, and the monarch’s heart was sent to Dresden; meanwhile, his viscera were deposited ‘de mandato Reipublicae’ in the crypt of the Capuchin Church. It was only on 31 January 1736 that the ceremony of the transfer of the vessel containing the royal viscera to a marble urn raised in the middle of the ‘oratory’ adjacent to the Church took place; the oratory’s remodelling into a chapel, later called ‘Royal’, had been commissioned by Augustus III the year before, however, works on its decoration had not been completed. Thanks to the Latin hand-written account of the event and a press note it is known that in the Church as such only a plinth crowned with regalia was placed before the high altar. During the exequies held in the Capuchin Church on the King’s death anniversary in 1737, an analogical plinth was surrounded by eight pillars-guéridons resembling herms in shape, adorned with fruit and plant garlands: four lower ones culminated in crowns, while the higher ones featured eagles perched on globes. It may have been this very composition (or its version) that was rendered in the drawing by Joachim Daniel von Jauch (Figs. 5–7) preserved in the Dresden Sächsisches Hauptstaatsarchiv; he was the designer of the decoration for royal exequies and also of the Royal Chapel and its furnishing completed after 1737 (Figs. 8–9). Other drawings by Jauch from the Dresden archives register the designs of the Church’s decor on the occasion of subsequent death anniversaries of Augustus II. The explanation featured in the drawings suggests that the illustrated elements were reused annually with only minor modifications. Interestingly, the composition of eight pillars-guéridons, was almost identical with the ones visible in the above-mentioned design, with the only difference that the four lower ones were interconnected with ogees forming a richly decorated canopy over the plinths with the regalia (Figs. 10–13). Similar pillars-guéridons were placed on the catafalque corners in the Collegiate Church of St John in Warsaw during the exequies for Augustus II in 1735; the decoration for that ceremony had also been the artist’s work (Figs. 14a–15). Eclectic designs by Jauch suggest that in the case of pillars-guéridons he was inspired by French print pattern books (Figs. 16a–b, 17). The traditional elements, serving mainly the décor of royal and magnate residences, were, however, given by him a new function in the funerary arrangement, and they  in a way constituted his trademark in this domain of his art. Therefore, it can be assumed that the decoration of the Capuchin Church for the exequies for the Sobieskis in 1733 with the four pillars with the globes and eagles on the top, known from the descriptions, were also the artist’s work. In the concept of the canopy Jauch resorted to the tradition of the Roman Baroque, though this may have also happened through the mediation of French art present at the court of the House of Wettin. The finial in the form of four converging volutes at the top, echoing Bernini’s canopy in the Vatican Basilica was frequent in France in altar structures popularized thanks to prints, beginning with that in the Paris Notre-Dame du Val-de-Grâce Church (1665) almost until the end of the 18th century (Figs. 23–25). Wettin’s viscera were placed in the Capuchin Church in order to benefit from the legend of John III, but also to reduce the latter’s importance in order to serve the Saxon political propaganda initiated by Augustus II with the exequies for Marie Casimire. The tradition of commemorating the anniversary of the death of Augustus II cultivated for over twenty-five years, until the end of the reign of Augustus III (1763), recorded in the press, led to the fact that Augustus II overshadowed the figure of the Church’s founder. It was only in 1830 that the box with the heart of John III was transferred to the Royal Chapel rebuilt then. In 1919, the first mass after Poland had regained independence was celebrated there: it was dedicated to John III. Thanks to the preserved photographs there is no doubt that from the elements kept in the monastery it was the catafalque with a wood-carved volute canopy designed for Augustus II (Figs. 27, 28a–f, 29), and not the castrum doloris of John III and Marie Casimire from 1733 that was recreated. The structure from 1919 was raised again in 1924 in St John’s Cathedral in Warsaw for the funeral of Henryk Sienkiewicz (Fig. 30), and for the last time, again as a historic monument connected with John III, at an exhibition mounted at the National Museum in Warsaw in 1933.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 3; 569-615
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Moja Mamusia -- żona Józefa Kuligowskiego : Kazimiera Kuligowska z domu Tamborowska
    Autorzy:
    Matusiak, Maria.
    Powiązania:
    Pisane miłością : losy wdów katyńskich : [praca zbiorowa] Pelplin, 1999 S. 220-226
    Data publikacji:
    1999
    Tematy:
    Kuligowski Józef biografia
    Kuligowski, Józef
    Kuligowska, Kazimiera
    Opis:
    Józef Kuligowski, podoficer artylerii rezerwy WP, jeniec Ostaszkowa, zamordowany w Twerze.
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Korzyść z ponownej lektury tekstów o folklorze autorstwa profesor Kazimiery Zawistowicz-Adamskiej
    Benefits of rereading texts about folklore by Professor Kazimiera Zawistowicz-Adamska
    Autorzy:
    Wieruszewska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/966766.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Kazimiera Zawistowicz-Adamska
    ethnography
    folklore
    Opis:
    The paper presents and analyses views of the scholar, ethnographer and founder of the so-called Łódź school of ethnography, Kazimiera Zawistowicz-Adamska (1897–1984) concerning the issues of cognitive difficulties they encountered – as well as some that are still experienced by folklore researchers. While perceiving a close relationship between folklore and folk artistic culture this scholar emphasized the extent of studies devoted to these issues in the global science and their popularity in non-scientific circles. Simultaneously, she presented an opinion that ethnographers should not be constrained to studies on so-called material culture that is always conditioned socially and always appears in the context of phenomena (fairly conventionally) of both, social and spiritual culture. Thus, the scholar’s standpoint functions as a kind of conciliation for op-posing standpoints – supporters of things, on the one hand, and defenders of symbols on the other.
    Źródło:
    Zeszyty Wiejskie; 2017, 23; 11-21
    1506-6541
    Pojawia się w:
    Zeszyty Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The development of cold chipping potato parental lines for breeding cultivars suitable for processing
    Autorzy:
    Domański, Leszek
    Zimnoch-Guzowska, Ewa
    Domańska, Maria
    Jakuczun, Henryka
    Zgórska, Kazimiera
    Frydecka-Mazurczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198939.pdf
    Data publikacji:
    2004-06-20
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Opis:
    The objective of this research was to determine if variation for cold chipping exists in two breeding populations 4×-4× and 4×-2× potato hybrids. Twenty four potato genotypes of a population of 4×-4× hybrids (originated from crosses between parents with good chipping quality) were tested under field conditions at Młochów Research Center of the Plant Breeding and Acclimatization Institute over three years. Traits evaluated included: total tuber yield, marketable yield, starch content, chip colour after cold storage at 4°C, content of reducing sugars, tuber appearance. Out of 24 tested clones three have been selected with outstanding low accumulation of reducing sugars after cold storage (4°C), stable light chip colour and increased starch content. They were also described in trials as having moderate yielding ability, good tuber appearance and satisfied level of resistance to PVY, PLRV and Phytophthora infestans. Of four tested diploid parents in 4×-2× crosses, the DG 93-332 and the HT/HZ84-PH-151 were more suitable for creation of tetraploid generations combining low content of glucose with increased starch content, good yielding ability and satisfied tuber appearance.
    Źródło:
    Plant Breeding and Seed Science; 2004, 49; 91-100
    1429-3862
    2083-599X
    Pojawia się w:
    Plant Breeding and Seed Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of recombinant Duffy protein-linked N-glycans using lectins and glycosidases
    Autorzy:
    Grodecka, Magdalena
    Czerwiński, Marcin
    Duk, Maria
    Lisowska, Elwira
    Waśniowska, Kazimiera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040421.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    Duffy antigen
    chemokine receptor
    chemokines
    N-glycosylation
    lectins
    Opis:
    Duffy antigen is a glycosylated blood group protein acting as a malarial and chemokine receptor. Using glycosylation mutants we have previously demonstrated, that all three potential glycosylation sites of the Duffy antigen are occupied by N-linked oligosaccharide chains. In this study, wild-type Duffy glycoprotein and three mutants, each containing a single N-glycan, were used to characterize the oligosaccharide chains by lectin blotting and endoglycosidase digestion. The positive reaction of all the recombinant Duffy forms with Datura stramonium and Sambucus nigra lectins showed that each Duffy N-linked glycan contains Galβ1-4GlcNAc units terminated by (α2-6)-linked sialic acid residues, typical of complex oligosaccharides. The reactivity with Aleuria aurantia and Lens culinaris lectins suggested the presence of (α1-6)-linked fucose at the N-glycan chitobiose core. The failure of the Galanthus nivalis and Canavalia ensiformis lectins to bind to any of the Duffy mutants or to the wild-type antigen indicated that none of the three Duffy N-glycosylation sites carries detectable levels of high-mannose oligosaccharide chains. Digestion of Duffy samples with peptide N-glycosidase F and endoglycosidase H confirmed the presence of N-linked complex oligosaccharides. Our results indicate that Duffy antigen N-glycans are mostly core-fucosylated complex type oligosaccharides rich in N-acetyllactosamine and terminated by (α2-6)-linked sialic acid residues.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 1; 49-53
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ty jesteś jak zdrowie : Karolina Maria Spanily z domu Rymszewicz
    Autorzy:
    Kuczborska, Kazimiera.
    Powiązania:
    Pisane miłością : losy wdów katyńskich : [praca zbiorowa] Pelplin, 1999 S. 440-450
    Data publikacji:
    1999
    Tematy:
    Spanily Zdzisław biografia
    Spanily, Zdzisław
    Spanily, Karolina M.
    Leśnicy biografie Polska 20 w.
    Inżynierowie biografie Polska 20 w.
    Opis:
    Spanily Zdzisław, podporucznik rezerwy WP, inżynier leśnik, jeniec Starobielska, zamordowany w Charkowie.
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodziny szpitala
    Autorzy:
    Kamińska-Lenard, Barbara "Basia".
    Leżeński, Cezary.
    Powiązania:
    Zetrzyj z włosów pył bitewny Warszawa, 1996 S. 91-94
    Data publikacji:
    1996
    Tematy:
    Boye, Maria "Tapta"
    Kessel, Kazimierz
    Górski, Janusz
    Bayer, Stanisław "Leliwa"
    Kondracka-Bayer, Jadwiga
    Nowakowska, Kazimiera
    Warszawa. Szpital Polowy ul. Wilcza 61 sierpień 1944 r. pamiętniki
    Powstanie warszawskie (1944)
    Zabezpieczenie medyczne
    Pamiętniki i wspomnienia
    Opis:
    Wspomnienia sanitariuszki -- zorganizowanie szpitala "Wilcza 61" w mieszkaniu p. Boye.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Grabowska Maria z d. Rasiówna (ur. 1916 r.) "Kazimiera", "Wiesława", "Marysia Lwowianka", n.o. Maria Romańska, por. AK, komendantka NOWK miasta Lwów, komendantka Obszaru NOWK Lwów, I zastępczyni komendantki głównej i szef organizacyjny KG NOWK, instruktorka w szefostwie WSK KG AK
    Autorzy:
    Rojewska, Anna.
    Powiązania:
    Sylwetki kobiet--żołnierzy / pod red. Krystyny Kabzińskiej; wybór i red. tekstów Maria Biernacka i in Toruń, 2003 S. 114-118
    Współwytwórcy:
    Kabzińska Krystyna. Redakcja
    Biernacka, Maria. Redakcja
    Data publikacji:
    2003
    Tematy:
    Grabowska Maria (1916- ) biografia słownik
    Grabowska, Maria
    Wittek, Maria.
    Gertz, Wanda
    Narodowa Organizacja Wojskowa Kobiet. Obszar Lwów dowódca
    Narodowa Organizacja Wojskowa Kobiet. Komenda Główna dowódcy
    Armia Krajowa. Grupa Śródmieście Południe - "Sławbor" kobiety (żołnierze) biografie
    Obóz przejściowy w Pruszkowie biografie
    Służba wojskowa kobiet Polska 1939-1945 r.
    Słownik biograficzny
    Opis:
    Na czas Powstania Warszawskiego nie otrzymała przydziału, pełniła rozmaite funkcje: łączniczki, sanitariuszki, intendentki w Śródmieściu Południowym. Była w dyspozycji płk. M. Wittek, współpracowała z mjr W. Gertz. Po kapitulacji Powstania wyszła jako cywil przez obóz w Pruszkowie.
    Fot.
    Sum. --- Zsfg. --- Indeksy.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia kaplicy pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Wilczej w Warszawie
    The history of the Chapel of Our Lady of perpetual help at Wilcza street in Warsaw
    Autorzy:
    Kornaś, Maria
    Czermińska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545111.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Przytulisko
    kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy
    życie religijne
    Kazimiera Gruszczyńska
    “The Shelter” (Przytulisko)
    the Chapel of Our Lady of Perpetual Help
    religious life
    Opis:
    istoria Kościoła ściśle łączy się z historią narodu. Kościół katolicki w Polsce odgrywał dużą rolę w jej dziejach. Dzieje kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz środowiska ludzi, którzy byli i są z nią związani, pisane były na wspólnej karcie dziejów Warszawy. Kaplica od początku swojego istnienia związana była z „Przytuliskiem”, instytucją dobroczynną powstałą, na terenie Warszawy. Szeroka działalność dobroczynna w II połowie XIX wieku była odpowiedzią na problemy ubogiego świata pracy oraz narastającą biedę. To właśnie „Przytulisko” stało się fundamentem tworzącego się Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, a kaplica stała się własnością sióstr. Pierwsza kaplica powstała w roku 1856 i była kaplicą przenośną. Stałą kaplicę – początkowo drewnianą wzniesiono w miejscu stałej siedziby „Przytuliska” w 1870, w niedługim czasie powstała kaplica murowana. Ze względu na znaczne zniszczenie, kaplicę trzeba było przebudować. W obecnej formie istnieje od roku 1915. Mimo działań wojskowych i zniszczeń, jakie dotknęły Warszawę w latach II wojny światowej, kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy – mimo znacznych uszkodzeń, nie została całkowicie zburzona. Po przeprowadzeniu koniecznych remontów, służy nieprzerwanie siostrom franciszkankom od cierpiących, a także mieszkańcom stolicy, którzy do niej uczęszczają. W kaplicy, oprócz licznych figur, obrazów, znajduje się ołtarz poświęcony głównej patronce – Matce Bożej Nieustającej Pomocy z kopią jej ikony. Przywieziony został z Rzymu przez Kazimierę Gruszczyńska, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. O czci, jaką Matka Bożą odbiera w tej świątyni, świadczą liczne wota zgromadzone w gablotach zawieszonych na ścianach obok ołtarza. Epitafia i tablice pamiątkowe zamieszczone na ścianach kaplicy i w jej przedsionku, wskazują, że w tym miejscu przeplatają się ze sobą dzieje narodu, kościoła oraz doświadczenie religijne wielu osób.
    The history of the Church is closely related to the history of the nation. The Catholic Church in Poland played a large role in its history. The history of the Chapel of Our Lady of Perpetual Help and the circle of people who were and are connected with it were closely woven with the history of Warsaw. From the beginning, the chapel was associated with “the Shelter” (Przytulisko), a charitable institution founded in Warsaw. Broad charity activity in the second half of the 19th century was a response to the problems of the poor world of work and growing poverty. It was “the Shelter” that became the foundation of the Congregation of the Franciscan Sisters of Suffering, and the chapel became the property of the Sisters. The first chapel was founded in 1856 and was a transitory chapel. The permanent chapel – initially wooden – was erected in the place of the permanent seat of “the Shelter” in 1870, and soon a brick chapel was built. Due to significant destruction, the chapel had to be rebuilt. In its present form, it has existed since 1915. Despite the military activities and destruction that affected Warsaw in the years of World War II, the Chapel of Our Lady of Perpetual Help – despite considerable damage, was not completely demolished. After carrying out the necessary repairs, it has continuously served the Franciscan Sisters as well as the inhabitants of the capital who attend it. In the chapel, apart from many statues and paintings, there is an altar dedicated to the Main Patron – Our Lady of Perpetual Help with a copy of her icon. The altar was brought from Rome by Kazimiera Gruszczyńska, the founder of the Congregation of the Franciscan Sisters of Suffering. The veneration which Our Lady receives in the chapel is evidenced by the numerous votive offerings in the display cases hung on the walls next to the altar. Epitaphs and commemorative plaques placed on the walls of the chapel and in its vestibule indicate that the history of the nation, the church and the religious experience of many people are intertwined in this place.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 193-216
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-35 z 35

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies