Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "MALT" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Przyczynek do badań aktywności dekstrynującej alfa-amylazy w wysiągach słodów jęczmiennych (I)
K voprosu o issledovanijakh aktivnosti alfa-amilazy v ehssencijakh ja`mennogo soloda (I)
A contribution to the investigation on alfa-amylase activites in barley malt extract
Autorzy:
Błaszków, Wł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836112.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Źródło:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności; 1967, 14; 27-37
0080-374X
Pojawia się w:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do badań aktywności dekstrynującej alfa-amylazy w wysiągach słodów jęczmiennych (II)
K voprosu o issledovanijakh aktivnosti alfa-amilazy v ehssencijakh ja`mennogo soloda (II)
A contribution to the investigation on alfa-amylase activites in barley malt extract
Autorzy:
Błaszków, Wł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836102.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Źródło:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności; 1967, 14; 39-49
0080-374X
Pojawia się w:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ niektórych herbicydów na skład chemiczny oraz aktywność enzymatyczną jęczmienia i słodu
Vliyaniye nekotorykh gerbitsidov na khimicheskiy sostav i fermentativnuyu aktivnost yachmenya i soloda
Influence of herbicides on chemical composition and enzymatic activity of barley and malt
Einwirkung von herbiziden auf die chemische zusammensetzung und enzymatische aktivitat der gerste und des malzes
Autorzy:
Żechałko, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835994.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
Jęczmień traktowany herbicydami oraz otrzymany z tego ziarna słód poddano badaniom chemicznym i enzymatycznym. Stwierdzono w niektórych przypadkach podwyższenie zawartości białka i aminokwasów w ziarnie jęczmienia oraz zmiany aktywności enzymatycznej słodu.
Źródło:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności; 1970, 18; 77-90
0080-374X
Pojawia się w:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of steeping degree, malting temperature and addition of gibberellic acid on the accumulation of alpha-amylase in malt
Wpływ stopnia namoczenia, temperatury słodowania i dodatku kwasu giberelinowego na nagromadzenie alfa-amylazy w słodzie
Autorzy:
Surmiński, J.
Masior, S.
Kuchciak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398778.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
malting harley
a-amylase
giberellic acid
Opis:
Malting on a microtechnological scale was performed with the use of brewer's barley of Trumpf and Polon varieties and with the feed variety Diva, all from the 1982 crop. The highest α-amylase content was found in the Polon variety; this content in the Trumpf variety was lower by about 7%, while in the feed variety Diva it was lower by about 20%. The following conditions were found to favour the accumulation of α-amylase in malt containing no addition of gibberellic acid (g.a.): malted grain humidity - 46%, malting temperature - 18°C, time of malting - 7 days. When gibberellic acid was added in doses of 0.2-0.3 mg/kg barley and when pH of the water with g.a. ranged from 6.5 to 7.5, the mean increase of α-amylase content in the studied malt varieties was 54% as compared to control samples without g.a. In the case of the variety Diva this increase was 57%. The conditions of malting with an addition of g.a. that were worked out allow the production of brewer's malt from Diva barley.
Do słodowania w skali mikrotechnicznej użyto krajowe odmiany browarne jęczmienia: Trumpf i Polon oraz odmianę paszową Diva ze zbioru 1982 r. Określano wpływ zmienności warunków słodowania: namoczenie jęczmienia do 43 i 46%, czas słodowania 7 i 9 dni, pH wody z dodatkiem kwasu giberelinowego (K.G.) od 5,5 do 8,5, dawki K.G. w zakresie 0,2, 0,3 i 0,5 mg/kg. W doświadczalnych jęczmieniach oznaczano: wilgotność, ekstraktywność, białko ogółem, skrobię, wagę 1000 ziaren, celność ziarna i energię kiełkowania. Analiza słodów obejmowała: wilgotność, ekstraktywność w mące i śrucie, białko ogółem, białko taninowe, barwę brzeczki, liczbę Kolbacha, garbniki ogółem, lepkość brzeczki, azot α-aminokwasowy, zawartość α-amylazy (metodą maltozową Briggsa), siłę diastatyczną według Windisch-Kolbacha, zawartość endo-β-glukanazy i zawartość endopeptydaz. Najwyższe zawartości α-amylazy (tab. 2) dawała odmiana Polon (570 j. FS), niższe Trumpf (o ok. 7%), najniższe odmiana paszowa Diva (o ok. 20%). Za korzystne warunki nagromadzania α-amylazy w słodzie bez dodatku kwasu giberelinowego (K.G.) uznano: namoczenie ziarna do wilgotności ok. 46%, temperaturę słodowania ok. 18°C i czas słodowania 7 dni (tab. 2 i 3). Przy ilościach dodawanego kwasu giberelinowego od 0,2 do 0,3 mg/kg jęczmienia i pH wody z K.G. od 6,5 do 7,5 średni przyrost zawartości α-amylazy dla badanych odmian wynosił 54% w porównaniu z próbami kontrolnymi bez K.G. (tab. 5). Dla odmiany Diva przyrost ten wynosił 57%. Opracowane warunki słodowania z dodatkiem K.G. stwarzają możliwości produkcji z jęczmienia odmiany Diva słodu piwowarskiego.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 91-101
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of time of gibberelic acid addition on accumulation of alpha-amylase in malt. Part II
Wpływ czasu wprowadzenia kwasu giberelinowego na nagromadzenie alfa-amylazy w słodzie, cz.II
Autorzy:
Surmiński, J.
Masior, S.
Kuchciak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398734.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
gibberellic acid
endopeptidase
barley malt
Opis:
The effect of the time of gibberellic acid (g.a.) addition (8 and 20 h) to the final water in harley steeping on the α-amylase content in malt was studied. The brewer's harley varieties Grit and Polon and feed variety Diva from the 1983 crop were malted. The prolongation of g.a. action from 8 to 20 h increased the activity of α-amylase, endo-β-glucanases and endopeptidases in malts from all three, harley varieties. It was found that specific properties of harley from the given crop have a strong effect on the increase of α-amylase content in malt when g.a. is added.
Badano wpływ czasu wprowadzania kwasu giberelinowego (K. G.) do ostatniej wody w procesie moczenia jęczmienia na zawartość α-amylazy, endo-β-glukanaz i endopeptydaz w słodzie oraz na jakość słodu. Stosowano 8 i 20 h wprowadzanie K. G. (dawka 0,2 mg/kg). Do słodowania w skali mikrotechnicznej użyto browarowych odmian jęczmienia: Grit i Polon oraz odmianę paszową Diva ze zbiorów 1983 r. Przy wprowadzaniu 8 i 20 h K. G. stosowano zróżnicowany harmonogram moczenia jęczmienia (tab. 1 i 2). Kiełkowanie jęczmienia przebiegało w temp. 18°C w ciągu 5 dni dla prób z K. G. i 6 dni dla prób kontrolnych bez K. G. Słód dosuszano w ok. 79°C. W doświadczalnych jęczmieniach oznaczano: wilgotność, ekstraktywność, białko ogółem, skrobię, wagę 1000 ziarn, celność ziarna, energię kiełkowania. Analiza słodów obejmowała: ekstraktywność w mące i śrucie, rozluźnienie, barwę brzeczki, białko ogółem, liczbę Kolbacha, lepkość brzeczki, siłę diastatyczną, zawartość α-amylazy (metodą maltozową Briggsa), zawartość endo-β-glukanaz i endopeptydaz. Przedłużenie czasu wprowadzania K. G. z 8 do 20 h wywołało wzrost zawartości enzymów: α-amylazy, endo-β-glukanaz i endopeptydaz w słodach z trzech odmian badanych jęczmieni (tab. 4-6). Najwyższy przyrost zawartości α-amylazy wykazywał słód z jęczmienia Grit (tab. 4). Stwierdzono, że cechy specyficzne jęczmienia z danego roku zbioru wywierają silny wpływ na zwiększenie się zawartości α-amylazy w słodzie przy dodatku K. G. Zwiększenie zawartości enzymatycznej słodów wpłynęło dodatnio na ich podstawowe cechy jakościowe, jak ekstraktywność rozluźnienie, liczba Kolbacha (tab. 4-6).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 3-4; 155-160
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of alpha-amylase in malt. III. Quality of wort and beer
Nagromadzenie alfa-amylazy w słodzie, Cz. III. Jakość brzeczki i piwa
Autorzy:
Kuchciak, T.
Masior, S.
Surmiński, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398999.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
Worts and beers were produced with Grit brewer's harley and with Diva non-brewer's harley. Malt with a high α-amylase content produced according to a previously developed method and a control malt made with harley steeped to 43% humidity and without gibberellic acid were used. 30% unmalted harley was added to malt mash. The quality of beers made with α-amylolytic malts was found to be superiour to the quality of beers made with the control malt. The shelf life of the farmer beers increases by 3-4 days, and organoleptic assessment is 8.7-10 points higher.
W niniejszym, końcowym etapie pracy sprawdzano użyteczność słodów o wysokiej zawartości α-amylazy do produkcji brzeczki i piwa. Do doświadcz eń użyto odmianę jęczmienia browarniczego Grit i odmianę niebrowarnianą Diva ze zbioru w 1984 r., z dodatkiem i bez dodatku kwasu giberelinowego (KG) . Podczas produkcji słodów doświadczalnych stosowano następujące parametry: stopień namoczenia jęczmienia 46%, temperaturę wody moczącej 14°C. Słodowano z KG w temperaturze 18°C w ciągu 5 dni, a bez KG - 6 dni. Temperatura dosuszania słodu wynosiła ok. 79°C. KG wprowadzano do ostatniej wody moczącej o pH 6,5 w ciągu ok. 20 h, stosując dawkę 0,2 mg KG/kg jęczmienia. Słód kontrolny produkowano przy namoczeniu 43% w czasie słodowania wynoszącym 6 dni, w temp. 18°C. Zaciery (brzeczki) sporządzano z dodatkiem 30% niesłodowanego surowca jęczmiennego (śruty). Do zasypu dodawano 35% słodu α-amylolitycznego i 35% słodu zwykłego (kontrolnego). W drugim wariancie używano wyłącznie słód α-amylolityczny (70%) z dodatkiem 30% surowca niesłodowanego. Przy sporządzaniu zacierów z dodatkiem 30% niesłodowanego surowca jęczmiennego zastosowano metodę zacierania opracowaną w naszym Instytucie przy zastosowaniu oddzielnego zacierania śruty jęczmiennej z 10% słodu α-amylolitycznego i dalszego zacierania ze słodem metodą jednowarstwową. Jako kontrolne sporządzane były zaciery z dodatkiem 30% niesłodowanego jęczmienia przy użyciu słodu zwyczajnego. Brzeczki uzyskane z zastosowaniem 30% jęczmienia niesłodowanego i 70% słodu α-amylolitycznego wykazały wyraźnie korzystniejszy skład niż przy użyciu słodu kontrolnego. Zawartość azotu ogólnego wzrastała od 13 do 33%, azotu α-aminokwasowego od 43 do 45%, ostateczny pozorny stopień odfermentowania wzrastał o 1,7 do 2,2%. (tab. 3). Ocena jakości piw z dodatkiem 20% jęczmienia niesłodowanego przy użyciu słodów α-amylolitycznych wypadła dla obu odmian znacznie korzystniej niż piw ze słodu kontrolnego. Pozorny stopień odfermentowania podwyższył się o 3,2 do 3,8%, trwałość handlowa piw wzrosła o 3-4 doby, ocena organoleptyczna poprawiła się znacznie o 8,7 do 10 punktów (tab. 4). Korzystne wyniki jakości piw z dodatkiem 30% jęczmienia niesłodowanego uzyskane przy użyciu słodów α-amylolitycznych w skali laboratoryjnej wymagają dla potwierdzenia wykonania doświadczeń w skali pół- i pełno-przemysłowej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1987, 13, 4; 45-56
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation of the usability of Triticale malts in brewing industry
Autorzy:
Blazewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371652.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
usability
brewing industry
extractivity
malt
wort viscosity
Triticale
food industry
diastatic power
estimation
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1993, 02, 1; 39-45
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Production of bacteriocin by Carnobacterium divergens grown in culture media containing hydrolysates of whey, casein and malt roots
Autorzy:
Grajek, W.
Bobowicz-Lassocinska, T.
Sip, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371535.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
food microbiology
bacteriocin
divercin
malt root
casein
Carnobacterium divergens
whey
casein hydrolizate
biotechnology
Opis:
A bacteriocin divercin was produced in batch cultures by Carnobacterium divergens. The bacteria were grown in the liquid MRS media containing enzymatic hydrolysates of whey, casein or malt roots as organic nitrogen sources. The divercin production was greatly affected by the medium composition. The highest divercin activity (12,800 AU/mL), measured by the critical dilution assay using C. piscicola as an indicatory microorganism, was obtained in the medium containing whey, casein hydrolysates, and glucose. Omission of glucose in this medium delayed the divercin biosynthesis only for 5 h. The medium developed was more efficient than the MRS medium used commonly for the bacteriocin production.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad produkcją bakteriocyny divercyny w hodowlach okresowych Carnobacterium divergens. Bakterie hodowano w pożywkach płynnych zawierających hydrolizaty enzymatyczne białek serwatkowych, kazeiny i białek z korzonków słodowych (tab. 1, 2,3). Stwierdzono, że produkcja divercyny jest silnie determinowana przez skład chemiczny pożywki (rys. 1, tab 3). Największą aktywność bakteriocyny, mierzoną metodą krytycznych rozcieńczeń wobec C. piscicola jako organizmu wskaźnikowego, wykryto w pożywce zawierającej hydrolizat serwatki, hydrolizat kazeiny i glukozę. Wynosiła ona 12.800 JA/mL (tab. 5). Pominięcie glukozy w składzie pożywki nie obniżyło aktywności divercyny tylko opóźniło jej biosyntezę o 5 godzin.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 4; 75-84
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feeding of the khapra beetle on barley, malt and buckwheat nutlets
Autorzy:
Poplawska, M
Ciepielewska, D.
Fornal, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65040.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
feeding
pest
buckwheat nutlet
buckwheat
malt
food
barley
khapra beetle
infestation
Trogoderma granarium
Opis:
The objective of the study was to determine feeding preferences of the khapra beetle (Trogoderma granarium Everts) towards some plant products. The material for the investigations was composed of grain of four barley varieties: Brenda, Krona, Maresi, Rasbet; barley malt, and nutlets of three varieties of buckwheat: Hruszowska, Emka and Kora. The reference material comprised wheat grain of the commercial variety Almari. The results showed that the development of T. granarium larvae on barley grain and malt took longer than on wheat grain. The authors observed that buckwheat nutlets were comparable to barley kernels as a food for the development of the pest. The pest showed more feeding preferences to buckwheat products, grits and meal to barley grain.
Celem prowadzonych badań było określenie preferencji pokarmowych skórka zbożowego (Trogoderma granarium Everts) w stosunku do wybranych produktów roślinnych. Materiałem badań było: ziarno jęczmienia czterech odmian - Brenda, Krona, Maresi, Rasbet; słód jęczmienny oraz orzeszki gryki trzech odmian - Hruszowska, Emka i Kora. Materiał porównawczy stanowiło ziarno pszenicy handlowej odmiany Almari. Wyniki uzyskanych badań wykazały, że rozwój larw T. granarium na ziarnie jęczmienia i słodzie był dłuższy niż na ziarnie pszenicy. Stwierdzono również, że orzeszki gryki są porównywalnym z ziarnem jęczmienia pokarmem umożliwiającym rozwój tego szkodnika. Przetwory z gryki, kasza i mąka mogą być preferowanym przez szkodnika pokarmem w większym stopniu niż ziarno jęczmienia.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2001, 41, 3
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sklad i wlasciwosci przeciwrodnikowe fenolokwasow slodu
Autorzy:
Samotyja, U
Malecka, M
Klimczak, I
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827512.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
jeczmien
wlasciwosci przeciwutleniajace
surowce roslinne
kwas ferulowy
slod
zwiazki fenolowe
kwas p-kumarowy
oznaczanie
kwas kawowy
kwas sinapinowy
kwasy fenolowe
barley
antioxidant property
plant raw material
ferulic acid
malt
phenolic compound
p-coumaric acid
determination
caffeic acid
sinapic acid
phenolic acid
Opis:
Kwasy fenolowe należą do istotnych składników roślinnych surowców żywnościowych ze względu na ich przeciwutleniające właściwości. W pracy oznaczono ogólną zawartość związków fenolowych oraz zidentyfikowano i dokonano ilościowej analizy następujących fenolokwasów: ferulowego, kawowego, sinapinowego i p-kumarowego w słodzie wyprodukowanym z dwóch odmian jęczmienia. W największych ilościach występował kwas ferulowy. Ponad 90% kwasów fenolowych występowało w postaci związanej. Dokonano również oceny właściwości przeciwrodnikowych kwasów fenolowych zidentyfikowanych w słodzie. Największą aktywność przeciwrodnikową w teście z DPPH' wykazał kwas sinapinowy.
Phenolic acids are interesting constituents of foodstuff of plant origin due to their antioxidant activity. Total phenolic compounds were determined and four phenolic acids (ferulic, caffeic, sinapic and p - coumaric) were identified and quantified in malt from two barley varieties. Ferulic acid has been identified as the most important quantitatively. Insoluble bound phenolic acids covered over 90% of total phenolic acids content. The antiradical efficiency of phenolic acids of malt was investigated using method based on the reaction with DPPH·. Sinapic acid appeared as the most effective radical scavenger.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2002, 09, 3; 67-76
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okreslenie mozliwosci szacowania zawartosci beta-glukanow w produktach przemialu ziarna jeczmienia przez pomiar lepkosci ich ekstraktow
Autorzy:
Mager, M
Kiryluk, J
Szmyt, Z
Konieczna, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827293.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
blonnik pokarmowy
zywnosc
przetwory zbozowe
zboza
dieta
ziarno
ekstrakty jeczmienne
technologia zywnosci
jeczmien
choroby czlowieka
przemial
beta-glukany
profilaktyka
zawartosc blonnika pokarmowego
lepkosc dynamiczna
zywienie czlowieka
dietary fibre
food
cereal product
cereal
diet
grain
barley malt
food technology
barley
human disease
milling
beta-glucan
prophylaxis
dietary fibre content
dynamic viscosity
human nutrition
Opis:
Celem badań było określenie możliwości szacowania zawartości ß-glukanow w produktach przemiału ziarna jęczmienia na podstawie pomiaru lepkości ich wodnych i kwaśnych ekstraktów. Określono wpływ sposobu ekstrakcji oraz przygotowania prób do ekstrakcji na lepkość dynamiczną uzyskanych ekstraktów. Lepkość ekstraktów mierzono przy użyciu lepkościomierza kapilarnego Ostwalda. Wykazano, że lepkość dynamiczna kwaśnych ekstraktów z produktów przemiału ziarna jęczmienia jest lepszym wskaźnikiem zawartości ß-glukanow w produktach jęczmiennych niż lepkość dynamiczna ich wodnych ekstraktów. Stwierdzono, że do szacowania zawartości ß-glukanow w produktach przemiału ziarna jęczmienia można zastosować metodę pomiaru lepkości kwaśnych ekstraktów przy zachowaniu następujących parametrów: wielkość cząstek w próbie kierowanej do oznaczenia zawartości ß-glukanow ≤ 150 µm, stężenie kwaśnych ekstraktów z produktów jęczmiennych 1 g/10 ml, a pomiar lepkości dynamicznej kwaśnych ekstraktów powinien odbywać się bezpośrednio po ich otrzymaniu.
The study aimed at defining methods of estimating the content of ß-Glucans in the products of barley grain milling by measuring the viscosity of their hydrous and acidic extracts. It was identified the effect of some selected methods of extraction and of sample preparation to extraction on the absolute viscosity of obtained extracts. The viscosity of extracts was measured using an Ostwald viscometer. It was proved that the absolute viscosity of acidic extracts of the barley grain milling products constituted a better index of ß-Glucans content in barley products than the absolute viscosity of their hydrous extracts. It was also stated that this method of measuring the viscosity of acidic extracts can be used to estimate a content of ß-Glucans in the barley grain milling products provided that the following procedure principles are kept: the size of particles in a sample for which the ß-Glucans content is to be determined should be = 150 µm; the concentration of acidic extracts of barley products should equal 1g/10ml; the absolute viscosity of acidic extracts should be measured directly after the extracts have been obtained.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 4; 97-103
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartosc browarna ziarna jeczmienia odmian Rudzik i Brenda z sezonu wegetacyjnego 2000
Autorzy:
Blazewicz, J
Liszewski, M
Plaskowska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828521.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wartosc technologiczna
slod
ocena jakosci
brzeczka
jeczmien jary
plonowanie
ziarno
jeczmien Rudzik
nawozenie azotem
jeczmien Brenda
jeczmien browarny
technological value
malt
quality assessment
wort
barley
yielding
seed
Rudzik cultivar
nitrogen fertilization
Brenda cultivar
Opis:
Badano ziarno jęczmienia odmian Rudzik i Brenda, pochodzące z sezonu wegetacyjnego 2000. Określono wpływ zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie, wartość słodowniczą ziarna oraz skład zbiorowisk grzybów występujących na ziarnie. Przeprowadzono ocenę jakościową ziarna i słodów stosując zasady opracowane przez Molina - Сапо dla Europejskiej Unii Browarniczej (EBC). Stwierdzono, że ziarno jęczmienia odmian Rudzik i Brenda z sezonu wegetacyjnego 2000, ocenione według tych zasad, stanowiło zły surowiec do produkcji słodu. Wartość technologiczna ziarna bardziej zależała od przebiegu pogody w poszczególnych fazach rozwojowych jęczmienia niż od nawożenia azotem i składu zbiorowisk grzybów występujących na ziarnie.
The barley grain of Rudzik and Brenda cultivars from the growing season in the year 2000 was investigated. It was determined the effect of a nitrogen fertilization level on the yielding, the brewing value of grain, and on the fungi composition occurring on the surface of grain. A qualitative evaluation of grain and malt was made according to the principles as established by Molina-Cano (EBC). It was stated that the quality of barley grain of the Rudzik and Brenda cultivars obtained from the 2000 year growing season was poor, and, thus, not suitable as a raw material to be used in the malt production. The technological value of grain studied depended on weather conditions during individual phases of the barley growth rather than on the level of nitrogen fertilization and fungi composition.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 1; 99-109
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ deszczowania i nawożenia mineralnego na plonowanie jęczmienia browarnego i pastewnego uprawianego na glebie lekkiej . Cz.II. Plon i jakość ziarna
Effect of sprinkling irrigation and mineral fertilisation on malt and fodder barley cultivated on light soil. Part II. Yield and quality of grain
Autorzy:
Wojtasik, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46566.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
deszczowanie
nawozenie mineralne
uprawa roslin
jeczmien browarny
jeczmien pastewny
gleby lekkie
ziarno
plony
jakosc plonu
Opis:
Z porównania plonów jęczmienia jarego browarnego i pastewnego wynika, że odmiany pastewne bardziej reagują na nawożenie i deszczowanie, dając plony nieco wyższe niż browarne. Uproszczona analiza ekonomiczna wykazała opłacalność stosowania dużych dawek nawozu mineralnego, natomiast deszczowanie było nieopłacalne, nawet jeśli stosowano je łącznie z najwyższą dawką NPK. Jest to niewątpliwie efekt nieprawidłowych relacji cen ziarna i środków produkcji. Deszczowanie i nawożenie mineralne miały wyraźny korzystny wpływ na jakość ziarna jęczmienia browarnego i pastewnego. Ziarno jęczmienia browarnego, deszczowanego i obficie nawożonego, spełniało wymogi przydatności przemysłowej. Również ziarno jęczmienia pastewnego, deszczowanego i nawożonego potrójną dawką NPK, charakteryzowało się dobrą jakością paszową.
The comparison of spring malt and fodder barley yields has shown that fodder cultivars react better to sprinkling irrigation and fertilisation, which is seen by slightly higher yields. A simplified economic analysis showed the profitability of high mineral ferilization, whereas sprinkling irrigation was not profitable even when applied with the highest NPK dose. It must have been due to an inadequate relation between the price of grain and the cost of production means. Sprinkling irrigation and fertilisation showed a clearly favourable effect on the quality of malt and fodder barley grain. Sprinklingirrigated and well fertilized malt barley grain met the brewery standards. Similarly fodder barley grain from sprinkling-irrigated and triple-NPK-dose-fertilized plots was of high fodder quality.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ deszczowania i nawożenia mineralnego na plonowanie jęczmienia browarnego i pastewnego uprawianego na glebie lekkiej. Cz.I. Wzrost i rozwój roślin
Effect of sprinkling irrigation and mineral fertilisation on malt and fodder barley cultivated on light soil. Part I. Plant growth and development
Autorzy:
Wojtasik, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46756.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
deszczowanie
nawozenie mineralne
gleby lekkie
uprawa roslin
jeczmien browarny
jeczmien pastewny
wzrost roslin
rozwoj roslin
Opis:
W latach 1996-1998 w RSD Lipnik koło Stargardu Szczecińskiego wykonano doświadczenie polowe i laboratoryjne na glebie lekkiej, klasy bonitacyjnej IV b w celu oceny reakcji jęczmienia browarnego i pastewnego na deszczowanie i nawożenie. Deszczowanie i wysokie dawki nawozów mineralnych spowodowały znaczne zwiększenie procesów fotosyntezy w liściach jęczmienia; asymilacja dwutlenku węgla wzrosła średnio o około 50%, a transpiracja o około 30%. Zdecydowanie korzystny był też wpływ nawadniania i nawożenia na aktywność reduktazy azotanowej. Wzmożona aktywność procesów fizjologicznych spowodowała bujny wzrost jęczmienia, który wytworzył wyższe i grubsze źdźbła, liście o większej powierzchni, a także większe kłosy. Jęczmień pastewny lepiej reagował na deszczowanie niż browarny ze względu na zastosowane wyższe dawki NPK, a współdziałanie obu czynników agrotechnicznych było wyraźne.
Over 1996-1998 in the RSD Lipnik in the vicinity of Stargard Szczeciński field and laboratory experiments were carried out on light soil, of IV soil valuation class, in order to evaluate the reaction of malt and fodder barley to sprinkling irrigation and fertilisation. The sprinkling irrigation and high doses of mineral fertiliser considerably increased the photosynthesis in barley leaves; CO2 assimilation by an average of about 50% and transpiration by an average of about 30%. Similarly the irrigation and fertilisation much enhanced the activity of nitrate reductase. Higher activity of physiological processes resulted in a luxuriant growth of barley which produced higher and thicker stalks, larger leaves and ears. Fodder barley reacted to sprinkling irrigation to a greater extent than malt barley, due to higher NPK doses, and the interaction of the two agrotechnical factors was evident.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arabinoksylany ze slodu zrodlem naturalnego przeciwutleniacza - kwasu ferulowego i blonnika pokarmowego w piwie
Arabinoxylans from malt as a source of natural antioxidant ferulic acid and dietary fibre in beer
Autorzy:
Szwajgier, D
Targonski, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827443.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
piwo
wlasciwosci przeciwutleniajace
kwas ferulowy
blonnik pokarmowy
przeciwutleniacze
arabinoksylany
Opis:
Ostatnio obserwuje się tendencję do zastępowania syntetycznych przeciwutleniaczy dodawanych do żywności produktami naturalnymi zawierającymi takie substancje. W artykule scharakteryzowano rolę, jaką kwas ferulowy, główny kwas fenolowy jęczmienia i słodu, odgrywa w kształtowaniu potencjału przeciwutleniającego piwa. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat aktywności przeciwutleniającej kwasu ferulowego mierzonej w warunkach in vitro i in vivo, ponadto szczegółowo przedstawiono budowę, funkcje jak również znaczenie technologiczne arabinoksylanów i b-glukanów w czasie słodowania i produkcji piwa. Wolny kwas ferulowy dodany w niskim stężeniu do piwa jest bardzo stabilny, podczas gdy w wyższych dawkach jego zawartość gwałtownie zmniejsza się. Aktywność przeciwutleniająca kwasu ferulowego w piwie jest podobna do aktywności (+)katechiny. Jednak (+)katechina powoduje powstanie zmętnienia w piwie przy stężeniu o wiele niższym niż ma to miejsce w przypadku kwasu ferulowego. W wyższych stężeniach kwas ferulowy może więc wpływać pozytywnie na stabilność koloidalną piwa. Będąc aktywnym przeciwutleniaczem z jednym miejscem aktywnym, kwas ferulowy może blokować miejsca aktywne białek wywołujących zmętnienia i w ten sposób uniemożliwiać katechinie i jej pochodnym dostęp do białek w miejscach wiązań z polifenolami. Z tego względu, zwiększanie stężenia kwasu ferulowego w piwie w formie połaczeń z cukrami może przyczynić się do zwiększenia cech prozdrowotnych piwa przy minimalnych nakładach na modyfikację procesu produkcji piwa, a zwłaszcza zacierania słodu.
Recently, a tendency is observed to replace synthetic antioxidants, which are added to food, by natural products containing the same substances. This paper deals with the role the ferulic acid, a main phenolic acid of barley and malt, plays in shaping the antioxidant potential of beer. There is also presented the current state of knowledge of the ferulic acid’s antioxidant activity measured under the in vitro and in vivo conditions. Furthermore, the paper contains a detailed description of the structure, functions, and technological significance of arabinoxylans and b-glucans under the processes of beer malting and brewing. If the amounts of free ferulic acid added to beer have low concentration rates, then, the ferulic acid is very stable, whereas the highly concentrated free ferulic acid amounts cause a very rapid decrease in the ferulic acid content. The antioxidant activity of ferulic acid in beer is similar to the antioxidant activity of (+)-catechin. However, (+)-catechin causes beer to haze at a concentration rate being much lower if compared with the ferulic acid. Therefore, the ferulic acid at higher concentration rates can positively impact the colloidal stabilization of beer. As an active antioxidant with one active site, the ferulic acid can block active sites of the haze-generating proteins and, in this way, make it impossible for (+)-catechin and its derivatives to access proteins in the sites with polyphenol bonds. Thus, the increased concentration rates of ferulic acid in beer in the form of combination with sugars can contribute to enhancing the health-promoting properties of beer alongside low outlays necessary to modify the beer manufacturing process, especially the mashing process.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 4; 27-41
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies