Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lenartowicz, Teofil" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-17 z 17
    Tytuł:
    Mizerna, cicha...
    Autorzy:
    Lenartowicz, Teofil
    Współwytwórcy:
    Niedziałkowska, Marta
    Kozioł, Paweł
    Data publikacji:
    2010-11-25
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    Pieśń
    Romantyzm
    Liryka
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
    Źródło:
    Śpiewnik ludu katolickiego, książka do nabożeństwa, Bytom 1900
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Audiobook
    Tytuł:
    Lim-5P w Indonezji
    Autorzy:
    Lenartowicz, Teofil (1928- ).
    Powiązania:
    Skrzydlata Polska 2020, nr 8, s. 26-31
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Lenartowicz, Teofil (1928- )
    Polskie Zakłady Lotnicze (Mielec)
    Samoloty myśliwskie
    Lim-5P (samolot)
    RP-5 Izmrud (stacja radiolokacyjna)
    Remont
    Obsługa i eksploatacja
    Życie codzienne
    Płaca
    Polacy
    Artykuł z czasopisma fachowego
    Opis:
    Artykuł przedstawia wspomnienia Teofila Lenartowicza z pobytu w Indonezji. W latach 60-tych Polska eksportowała do Indonezji samoloty myśliwskie Lim-5P wyposażone w radar RP-5 Izumrud. Urządzenie to było bardzo zawodne i wymagało ciągłej naprawy. Autor artykułu był jednym ze specjalistów z WSK Mielec, zajmujących się jego serwisem. Omawia przebieg remontów, zarobki i życie codzienne w Indonezji polskich specjalistów z Mielca.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Trudny żywot elektroniki - Lim-5
    Autorzy:
    Lenartowicz, Teofil (1928- ).
    Powiązania:
    Skrzydlata Polska 2020, nr 9, s. 19-21
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Samoloty myśliwskie
    Lim-5 (samolot)
    Systemy radiolokacyjne
    Dalmierze
    Stacje radiolokacyjne
    RP-5 Izmrud (stacja radiolokacyjna)
    SRD – 1M (dalmierz)
    Obsługa i eksploatacja
    Dane taktyczno-techniczne sprzętu wojskowego
    Artykuł z czasopisma fachowego
    Opis:
    Artykuł przedstawia wspomnienia autora, specjalisty od lotniczych systemów radiolokacyjnych. Omówiono systemy radioloakcyjne polskiego samolotu myśliwskiego Lim-5 produkowanego w WSK PZL-Mielec w latach 1955-1960. Samolot wyposażono w dalmierz SRD-1M, a jego następcę Lim-5P w radiolokator RP-5 Izumrud. Przybliżono wady i zalety tych urządzeń oraz ich eksploatację. Omówiono budowę i dane taktyczno-techniczne.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Polski wygnaniec. Teofil Lenartowicz w oczach Giovanniego Papiniego
    Polish exile. Teofil Lenartowicz in the eyes of Giovanni Papini
    Autorzy:
    Ślarzyńska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20450813.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Giovanni Papini
    Teofil Lenartowicz
    Florencja
    polska emigracja do Włoch w XIX w.
    Polacy we Włoszech
    Florence
    Polish emigration to Italy in the 19th century
    Poles in Italy
    Opis:
    This article focuses on giovanni Papini’s little-known short story L’esule polacco from the volume Passato remoto (1948) and the encounter between teofil Lenartowicz and the Italian writer described in it. The meeting between the teenage Papini, who was wandering with his father through the hills around Florence, and the elderly Polish poet, who had been in Italy for years, took place in 1892. Papini’s reminiscence evoked the most important elements of the characteristics of the figure and oeuvre of Lenartowicz, in whom the Italian writer immediately recognised a true poet. Papini’s reminiscence about of Lenartowicz left a trace in the perception of later Polish emigration in Italy, as evidenced by the recalled text by Leonardo Kociemski. The article is accompanied by a translation of the short story L’esule polacco, previously not translated into Polish. 
    Źródło:
    Colloquia Litteraria; 2023, 34, 1; 99-112
    1896-3455
    Pojawia się w:
    Colloquia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teofil Lenartowicz jako wykładowca Akademii im. Adama Mickiewicza w Bolonii
    Teofil Lenartowicz as a Lecturer at Academia Adamo Mickiewicz in Bologne
    Autorzy:
    Bartnikowska-Biernat, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194061.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Teofil Lenartowicz
    XIX wiek
    archiwa
    Bolonia
    19th century
    archives
    Bologne
    Opis:
    Teofil Lenartowicz, który spędził ponad 30 lat na emigracji we Florencji, należał do najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów w dziewiętnastowiecznych Włoszech. Tezę tę można poprzeć faktem, że to właśnie jego wybrano na wykładowcę Akademii Historii Literatury Polskiej i Słowiańskiej im. Adama Mickiewicza, założonej w 1879 r. w Bolonii przez Domenica Santagatę. W archiwach Biblioteca Comunale dell’Archiginnasio zachowały się artykuły, listy oraz inne dokumenty, dzięki którym wiadomo, jak Lenartowicz był postrzegany przez Włochów − jako człowiek, poeta, rzeźbiarz i wykładowca. Przedłożony szkic ma na celu przypomnienie niektórych z tych źródeł.
    Teofil Lenartowicz, who spent over 30 years in exile: in Florence, was one of the wellrecognised Polish artists in nineteenth-century Italy. This thesis is supported by the fact that it was Lenartowicz that was chosen to give lectures at Accademia Adamo Mickiewicz di Storia e Letteratura Polacca e Slava, founded by Domenico Santagata in Bologne in 1879. The archives of Biblioteca Comunale dell’Archiginnasio still hold some articles, letters and other documents which imply what Italians thought of Lenartowicz as a human being, poet, sculptor and lecturer. The purpose of this paper is to dust off some of these sources.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2021, 11 (14); 365-375
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korespondencja Teofila Lenartowicza i Heleny Mickiewiczówny
    Teofil Lenartowicz's and Helena Mickiewiczówna's Correspondence
    Autorzy:
    Fert, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1963274.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    The paper is an introduction to the edition of Teofil Lenartowicz's and Helena Mickiewiczówna's unknown letters, which are about to be published. The main collection of that correspondence is at the Polish Library in Paris; some individual elements may be found in various archives and libraries, and part of them has been lost. The correspondence started in 1885 and lasted until 1893, till the death of Teofil Lenartowicz. The addressees are on the one hand the granddaughter of Adam Mickiewicz, and on the other, a poet, sculptor, and speaker of Bologna university, formerly a popular exponent of the second generation of Polish romantics, called "Masovian Lyre Player." The letters express the emotional atmosphere and the lot of the addressees, and at the same time draw out a broader map of the situation of the Polish nation in Europe, a Europe preparing for some sudden events.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 1997, 45, 1; 117-130
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Kochanowski w oczach Teofila Lenartowicza
    Picture of Jan Kochanowski by Teofil Lenartowicz
    Autorzy:
    Nowakowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034162.pdf
    Data publikacji:
    1986
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1986, 16
    0208-6085
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Rzecz czarnoleska’ as perceived by the third generation of romantics: Cyprian Norwid and Teofil Lenartowicz
    Autorzy:
    Woźniewska-Działak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729754.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    poetry
    19th century
    Cyprian Norwid
    Teofil Lenartowicz
    Jan Kochanowski
    literary reception
    poezja
    wiek XIX
    recepcja
    Opis:
    This article offers a synthetic overview of how Jan Kochanowski's artistic legacy manifested itself in the poetry of the third-generation Romantics - Cyprian Norwid and Teofil Lenartowicz. This overview of the work of the two latter poets proves that Czarnolas was perceived by them as an invaluable model of community life in the 19th-century context. The Czarnolas community ideally matched the Romantic reflection on the sense of freedom and the grandeur of the Polish nation – living in the political subjection to the partitioners. Jan Kochanowski and his oeuvre was a vital rediscovery, which allowed the 19th-century restitution of the myth of the Old Polish epoch, with its turning back to the roots of the Polish language and its debate on the fundamental problems of the time. All these motifs feature in the poetry by Norwid and Lenartowicz, who repeatedly made reference to the topos of the Czarnolas lute to show that they credit Kochanowski with being a poet of the nation.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 61-80
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teofil Lenartowicz – the Mazovian lyre player, and heir of Italian Renaissance Artists. The case of ‘The Holy Workers’: the bas-relief and the poem
    Teofil Lenartowicz – „lirnik mazowiecki” i spadkobierca renesansowych mistrzów włoskich. Na przykładzie płaskorzeźby i wiersza „Święci robotnicy”
    Autorzy:
    Bartnikowska-Biernat, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088390.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    19th-century Polish literature and art
    Polish-Italian literary and cultural relations
    Polish Romantic poetry
    Romanticism and Italian Renaissance art
    literature and sculpture
    Florence
    Teofil Lenartowicz (1822–1893)
    Lorenzo Ghiberti (1378–1455)
    Giovanni Dupré (1817–1882)
    Enrico Pazzi (1818–1899)
    literatura
    rzeźba
    romantyzm
    renesans
    interdyscyplinarność
    Opis:
    After moving to Italy in 1856, Teofi l Lenartowicz, inspired by the great Italian art and supported by the best Florentine artists of the time Giovanni Dupré and Enrico Pazzi, began studying sculpture. Lenartowicz’s sculptures were always connected with literature: his work shows how one infl uenced the other. It is no accident that his style as a sculptor has been called ‘poetic’ by the critics. The Polish immigrant was fascinated by the Italian Renaissance, and especially by the art of Lorenzo Ghiberti. At the same time, he never forgot about Polish folklore, which played a signifi cant role in his artistic vision. One of the most impressive examples of this intersection of infl uences is the bas-relief The Holy Workers, complemented by a poem bearing the same name.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 1; 77-86
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Беларускiя вершы Адама М-скага: Тэксты i кантэксты
    Belarusian Poems by Adam M-ski: Texts and Contexts
    Autorzy:
    Хаўстовіч, Мікола
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902672.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    translations
    Jan Czeczot
    Maria Konopnicka
    Teofil Lenartowicz
    poems-songs
    Russian mass culture
    Opis:
    У артыкуле аналізуецца кантэкст беларускамоўных вершаў Адама -скага, робіцца спроба знайсці прычыны, якія падштурхнулі паэта да беларускамоўнае творчасці. На нашую думку, Адам М-скі з дапамогаю беларускамоўных вершаў-песняў планаваў вырашыць важную задачу: паставіць заслону перад пашырэннем у краі расейскамоўнае масавае культуры і тым самым абараніць сваё, спрадвечнае, польскае. Захаваныя беларускамоўныя тэксты Адама М-скага – чатыры пераклад-ныя і адзін арыгінальны – узніклі на аснове высокамастацкіх польскіх твораў, што карысталіся вялікаю папулярнасцю. Паэт меў надзею, што ягоныя вершы-песні будуць прынятыя беларускаю вясковаю грамадою.
    The article analyses the context of Belarusian-language poems by Adam M-ski, and an attempt is made to find the reasons for the poet’s choice of the language. In our opinion, Adam M-ski aimed to accomplish an important task with the help of Belarusian-language poems-songs: to put a barrier to the expansion of Russian-language mass culture in the region and thus protect his, original, Polish culture. Preserved Belarusian-language texts by Adam M-ski – four translated and one original – were created on the basis of highly artistic Polish works which were very popular at the time. The poet hoped that his poems would be accepted by the Belarusian village community.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2021, 2, XXVI; 75-90
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wirus nieszczęścia. Plagi i choroby domu Lenartowiczów w dobie epidemii cholery w XIX-wiecznej Europie
    The Misery Virus: Plagues and Diseases in the Lenartowicz Family during the 19th-Century Cholera Epidemic in Europe
    Autorzy:
    Bartnikowska-Biernat, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54180031.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Teofil Lenartowicz
    Zofia Lenartowiczowa
    epidemia cholery
    Włochy
    XIX wiek
    cholera epidemic
    Italy
    19th century
    Opis:
    Epidemia cholery, mająca swoje źródło w Dolinie Gangesu, dotarła do Europy w latach trzydziestych XIX wieku, by nawiedzać ją regularnie do końca stulecia. Zaraza dziesiątkowała ludzkość i spędzała sen z oczu medykom, jednak – co zaskakujące – nie zachowało się wiele relacji z epoki na temat epidemii. Jedną z nich można znaleźć w korespondencji Zofii z Szymanowskich Lenartowiczowej, podróżującej z mężem po Europie w 1865 roku, podczas kolejnego wybuchu cholery. Lata sześćdziesiąte XIX wieku były okresem wyjątkowo trudnym dla Zofii i Teofila Lenartowiczów. Pierwszą przyczyną zmartwień małżonków była ustawiczna bieda, potęgująca cierpienia wynikające z chorób, które nękały oboje. W obliczu tych nieszczęść zagrożenie cholerą nie stanowiło największego zmartwienia Lenartowiczów, co znajduje odzwierciedlenie w omawianych listach.
    The cholera epidemic originating from the Ganges Valley reached Europe in the 1830s, only to plague the continent in successive bouts until the end of the century. The disease decimated the population and harrowed European physicians, though – surprisingly – not many contemporary sources describing the epidemic have been preserved. One of the few surviving accounts can be found in the letters of Zofia Lenartowicz née Szymanowska, who was travelling around Europe with her husband during the 1865 cholera outbreak. The 1860s were a particularly difficult period for Zofia and Teofil Lenartowicz. Their distress stemmed from their chronic destitution, which in turn exacerbated the suffering caused by the medical maladies experienced by both spouses. In view of this overall misery, the threat of cholera was far from the greatest worry of the Lenartowicz couple, which found a clear reflection in the content of the letters discussed in the present paper.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2020, 17, 3; 273-282
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Rzecz czarnoleska” w recepcji trzeciego pokolenia romantyzmu. Na przykładzie Norwida i Lenartowicza
    The Czarnolas community as perceived by the third generation of the romantics: The case of Norwid and Lenartowicz
    Autorzy:
    Woźniewska-Działak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117225.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    poezja
    wiek XIX
    Cyprian Norwid
    Teofil Lenartowicz
    Jan Kochanowski
    recepcja
    poetry
    19th century
    literary reception
    Opis:
    Artykuł podejmuje próbę syntetycznego ujęcia recepcji twórczości Jana Kochanowskiego w poezji poetów trzeciego pokolenia romantyzmu – Cypriana Norwida i Teofila Lenartowicza. Namysł nad poezją wymienionych twórców dowodzi, że Czarnolas stanowił nieoceniony wzorzec bytowania wspólnotowego w XIX wieku. Doskonale wpisywał się w romantyczną refleksję nad sensem wolności i wielkością narodu polskiego, pozostającego wówczas w niewoli. Fenomen twórczości i osoby Jana Kochanowskiego, odkryty na nowo w dziewiętnastym stuleciu, pozwalał na restytucję mitu epoki staropolskiej, na powrót do korzeni języka polskiego, na dyskusję wokół pierwszorzędnych problemów epoki. To wszystko wybrzmiewa w poezji Norwida i Lenartowicza, którzy na różne sposoby aktualizując toposy czarnoleskiej lutni, przyznawali Kochanowskiemu laur poety narodowego.
    This article offers a synthetic overview of how Jan Kochanowski's artistic legacy manifested itself in the poetry of the third-generation Romantics - Cyprian Norwid and Teofil Lenartowicz. This overview of the work of the two latter poets proves that Czarnolas was perceived by them as an invaluable model of community life in the 19th-century context. The Czarnolas community ideally matched the Romantic reflection on the sense of freedom and the grandeur of the Polish nation – living in the political subjection to the partitioners. Jan Kochanowski and his oeuvre was a vital rediscovery, which allowed the 19th-century restitution of the myth of the Old Polish epoch, with its turning back to the roots of the Polish language and its debate on the fundamental problems of the time. All these motifs feature in the poetry by Norwid and Lenartowicz, who repeatedly made reference to the topos of the Czarnolas lute to show that they credit Kochanowski with being a poet of the nation.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34; 61-80
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Not just simply Chopin’: Polish poets and critics of the 19th-century on the guitarist Stanisław Szczepanowski
    Nie tylko o Chopinie. Polscy poeci i krytycy XIX wieku o gitarzyście Stanisławie Szczepanowskim
    Autorzy:
    Bartnikowska-Biernat, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087773.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Writing about music in the 19th century
    Romanticism
    poets and reviewers
    correspondance des arts
    Stanisław Szczepanowski (1814–1875?)
    Władysław Syrokomla (1823–1862)
    Teofil Lenartowicz (1822–1893)
    Teofil Lenartowicz
    Władysław Syrokomla
    krytyka muzyczna
    XIX wiek
    korespondencja sztuk
    Opis:
    Polish musical criticism of 19th century is a fascinating research field for musicologists, music theorists, as well as literary scholars. They can find there a wealth of texts whose expressive style tries to emulate the homage paid to the great virtuosos of the time in poetry. While Frederick Chopin and the violinist Karol Lipiński held sway over captive audiences, there was yet another musician whose name featured prominently in reviews and poems. It was Stanisław Szczepanowski, the great guitarist, whose concerts gave rise to numerous reviews representing the romantic school of musical criticism. This paper examines some of those reviews as well as two poems dedicated to Szczepanowski, one by Teofil Lenartowicz and the other by Władysław Syrokomla.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 4; 417-428
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakiego «Sokratesa» nie wystawili Lenartowiczowi aktorzy warszawscy w 1884 roku?
    Which «Socrates» Was Not Staged by Warsaw Actors for Lenartowicz in 1884?
    Autorzy:
    Dybizbański, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146735.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-29
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Teofil Lenartowicz
    «Socrates»
    Polish drama 1800–1900
    Polish theater 1800–1900
    manuscript
    «Sokrates»
    dramat polski 1800–1900
    teatr polski 1800–1900
    rękopis
    Opis:
    „Poemat dramatyczny” Teofila Lenartowicza Sędziowie ateńscy (1895), wydany dopiero po śmierci autora, nie tylko powstawał przez kilka lat, lecz także był prawdopodobnie kilka razy pisany od nowa pod różnymi tytułami (m.in. Sokrates). Z niektórych jego wersji zachowały się drukowane fragmenty, inne pozostały w rękopisach. Jedną z redakcji wcześniejszych, nietożsamą z tekstem wydanym na podstawie ostatniego autografu, była wersja przygotowana dla teatru w 1884 roku. Powody rezygnacji z wystawienia nie są dokładnie znane. Egzemplarz odebrany z teatru zachował się w stanie mocno niekompletnym (obejmuje tylko jeden z pięciu aktów), ale tekst dramatu w nim zapisany pokrywa się z innym odpisem, na którego podstawie w artykule podjęto próbę rekonstrukcji projektowanego przez autora przedstawienia. Zwrócono uwagę na projekty scenograficzne, chwyty metateatralne, niestabilny porządek aktów oraz relację słowa i gestu. Podkreślono też całkowitą odmienność zarówno teatralnego projektu, jak i dramatycznego tekstu od wersji znanej z pośmiertnego wydania.
    Teofil Lenartowicz’s “dramatic poem” Sędziowie ateńscy (The Judges of Athens, 1895), eventually published after his death, not only took several years to write, but was also probably rewritten from scratch a number of times, under different titles (including Socrates). Some versions have survived in printed excerpts, others in manuscripts. One of the early redactions, different from the published text based on the last autograph, was the theater version prepared in 1884. The piece was not staged, for reasons that remain unclear. The copy retrieved from the theater is presently highly incomplete (with only one of five acts extant), but its text coincides with another surviving copy; based on the latter, the present article attempts a reconstruction of the performance, as designed by Lenartowicz. Attention has been paid to the stage design, metatheatrical devices, the unstable arrangement of the acts, and the relationship between word and gesture. The article also emphasises that both the theater project and the dramatic text differ strongly from the posthumously published version of the play.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 149-170
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spotkania poetów w przestrzeni i w słowie – o wierszach Norwida do Józefa Bohdana Zaleskiego
    Poets meeting in space and word. On Norwid’s poems addressed to Józef Bohdan Zaleski
    Autorzy:
    Halkiewicz-Sojak, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17938731.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid – Zaleski – Lenartowicz
    dialogi poetów
    liryka romantyczna
    listy poetyckie
    Cyprian Norwid
    Józef Bohdan Zaleski
    Teofil Lenartowicz
    dialogues between poets
    Romantic lyricism
    poetic letters
    Opis:
    Tematem artykułu jest interpretacja dwóch wierszy Cypriana Norwida, których adresatem był Józef Bohdan Zaleski: Do Józefa Bohdana Zaleskiego w Rzymie 1847-o oraz Na przyjazd Teofila Lenartowicza do Fontainbleau. Ten drugi utwór ma charakter poetyckiego listu rekomendującego wizytę Lenartowicza u Zaleskich. Wiersze pozwalają na wgląd w relacje łączące trzech dziewiętnastowiecznych poetów. Artykuł wydobywa aspekty biograficzne, ale przede wszystkim odsłania, w jaki sposób autor wierszy postrzegał różnice między swoją wyobraźnią i postawą poetycką a poezją obu przyjaciół, i jak świadomość tej opozycji prowadziła do rozpoznawania cech własnej sytuacji na mapie polskiej poezji. Mikroanaliza wybranych motywów pozwala również wskazać pewne miejsca wspólne.
    This article offers an interpretation of two poems by Cyprian Norwid, which are addressed toJózef Bohdan Zaleski: “Do Józefa Bohdana Zaleskiego w Rzymie 1847-o” [To Józef Bohdan Zalski in Rome, in the year 1847] and “Na przyjazd Teofila Lenartowicza do Fontainbleau” [On the Arrival of Teofil Lenartowicz in Fontainbleau] The latter is a poetic letter that recommends to Lenartowicz that he should pay a visit to the Zaleski family. These poems allow us a glimpse into the relationship between three nineteenth-century poets. The article elaborates on certain biographical elements but primarily reveals how the Norwid regarded the differences between his own imagination and poetic stance on the one hand and the works of his two friends on the other. Further, it shows how the awareness of this opposition led the poet to recognize aspects of his own place on the map of Polish poetry. Microanalysis of selected themes also facilitates indicating certain features they all share.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2021, 39; 163-177
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tyrteusz Teofila Lenartowicza i Tyrtej Cypriana Norwida na tle powstańczych motywów pieśni patriotycznej okresu zaborów
    Teofil Lenartowicz's Tyrteusz and Cyprian Norwid's Tyrtej Versus the Insurrection Motifs of the Polish Patriotic Songs of the Partition Era
    Autorzy:
    Inglot, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116713.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    Generally speaking, people in Poland invoked the figure of Tyrtaeus during pro-independence risings or shortly after their fall. Norwid did the same. Norwid saw Tyrtaeus first of all as a teacher of modern national consciousness and an awakener of socially minded imagination, and only in second place as a military leader. It was in this spirit that he translated the Greek poet's elegy. Viewed in such light, Norwid's tragedy Tyrtej represents a lesson in the modern way of thinking about the relations between the individual and society. The unfinished state of Norwid's work makes it impossible to judge where the balance of the arguments lay in the conflict between the two sides. One could agree that some features of Spartan society were reminiscent of the tsarist system. Yet one might just as well regard Norwid's Sparta as a critical depiction of the old Sarmatist Poland, the Poland of noblemen's unruliness, noblemen's bravado and... noblemen's inanity. Against such a background the idealised Athens appeared as a republic based on the popular element and proclaiming the democratic ideals of equality of all citizens and respect for God-given truths. It is difficult to say whether Norwid knew Sen grobów, but he must have felt uneasy about that poetic apotheosis of the insurgents' martyrdom. For that reason in the same year (1865) he began to reflect critically on the ideological context of the risings, subjecting it to sharp criticism. The drama Tyrtej, together with his previously mentioned lyrical poems, mainly the ode Do spółczesnych, is the mainstay of Norwid's important and instructive teaching on modern patriotism.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2000, 17-18; 49-69
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Strzeż się zamiarów prze-pisanych szczelnie…”. Jeden czy dwa wiersze Norwida?
    “Strzeż się zamiarów, prze-pisanych…” One or two Norwid poems?
    Autorzy:
    Chlebowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233693.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Lenartowicz
    Norwid
    tekst
    Przyjacielowi-poecie
    Teofilowi
    przekaz
    wiersz
    aluzja
    przestroga
    text
    Przyjacielowi-poecie [To My Friend-Poet]
    Teofilowi [To Teofil]
    draft
    poem
    allusion
    warning
    Opis:
    Artykuł mający charakter edytorskiej analizy, odnosi się do dwóch przekazów Przyjacielowi-poecie oraz Teofilowi, który w tradycji uznawany był dotąd za jeden tekst, jeden utwór poetycki Norwida. Ten pierwszy, Przyjacielowi-poecie, miał stanowić przeredagowaną samowolnie przez Teofila Lenartowicza, ze zmienionym tytułem, uszczuploną wersję (z mniejszą liczbą wersów: uszczuplony o 28 w stosunku do tego drugiego przekazu) przekazu drugiego, Teofilowi, nazywanego właściwym lub pełnym. Efektem porównania obu przekazów oraz danych historycznych z nimi związanych jest teza, uznająca je za różne teksty poetyckie, co w konsekwencji prowadzi do wniosku o traktowaniu ich jako dwóch osobnych wierszy Norwida. Utwór Przyjacielowi-poecie ma charakter ogólny, wyabstrahowany z personalnych konkretyzacji. Jeśli już się one tu przebijają na pozycje prymarne, to można byłoby je łączyć nawet z samym Norwidem. W tym sensie wiersz miałby charakter autoteliczny. Ten drugi, Teofilowi – o czym w ogromnym stopniu decyduje tytuł – stawia przed odbiorcą konkretną postać, znanego poetę i przyjaciela Norwida, stawia z całym kontekstem związanym z jego biografią i jego twórczością, zwłaszcza lat 1854-1855.
      This article, an editorial analysis, examines two drafts Przyjacielowi-poecie [To My Friend- Poet] and Teofilowi [To Teofil], which have so far been traditionally considered as one text, one poetic work by Norwid. The former, Przyjacielowi-poecie was believed to be a reduced version, wilfully rewritten by Teofil Lenartowicz himself and with a changed title (with a smaller number of verses: reduced by 28 in relation to the latter draft) of the second draft, Teofilowi, referred to as the proper or complete one. Comparing the two drafts and the historical data associated with them results in a thesis that they are different poetic texts, which consequently leads to the conclusion that they should be treated as two separate poems by Norwid. The work Przyjacielowi-poecie has a general character, abstracted from personal specifications. As already here they breach into primary positions, they could even be linked to Norwid himself. In this sense, the poem would be autotelic. The latter poem, Teofilowi – which is hugely influenced by the title – places before the viewer a specific figure, a well-known poet and Norwid’s friend, along with the context related to his biography and his work, especially between 1854 and 1855.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2023, 41; 117-137
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-17 z 17

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies