Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kozubska, Ewa" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Some Aspects of Hardy’s Voluntary Philosophy
Niektóre aspekty woluntarystycznej filozofii Hardy’ego
Autorzy:
Kozubska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035077.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Przedmiotem artykułu jest zastosowanie niektórych filozoficznych koncepcji Schopenhauera w tragicznych powieściach Hardy’ego. (Tess of the d'Urbervilles, Jude the Obscure, The Mayor of Casterbridge, The Return of the Native). Ze względu na ograniczoną objętość pracy porównanie to przeprowadzono w kilku jedynie aspektach. „Wola jako noumenon” dotyczy natury absolutu. Hardy nadaje Woli takie cechy, jak: brak świadomości, obojętność wobec moralności, mechaniczny charakter, brak ukierunkowania w działaniu. Koncepcja „ewolucyjnego melioryzmu” - argument w polemice Hardy’ego z Schopenhauerem - jest jedynie teoretyczna i nie znajduje egzemplifikacji w powieściach. „Wola uprzedmiotowiona” omawia naturę świata empirycznego, wskazując na jego wewnętrzne skłócenie. Wola wcielona w poszczególne przedmioty i realizująca ich jednostkowe dążenia skazana jest na wieczną afirmację poprzez narzucenie swego kształtu wszystkiemu, co staje na jej drodze. Aspiracje poszczególnych jednostek i przedmiotów nie dają się pogodzić. W rezultacie uprzedmiotowienia Woli świat jawi się jako wielkie pole bitwy, gdzie wszyscy walczą ze wszystkimi. Ilustracją skłócenia Woli w powieściach Hardy’ego są nieudane związki małżeńskie i akcydentalizm. Akcydentalizm Hardy’ego, tak często krytykowany, stanowi filozoficzną refleksję autora nad niekoherencją świata. „Wolność paradoksalna, czyli wolność bez wyboru” dotyczy idei wolności. Zarówno u Schopenhauera, jak i u Hardy’ego wolność jest pojęciem intelligibilnym, należy do sfery noumenalnej, w świecie empirycznym się nic przejawia. Związana z ideą wolności kaniowska koncepcja charakteru intelligibilnego powiększa zakres odpowiedzialności. Chociaż to, co robi człowiek zależy od zewnętrznych okoliczności, nad którymi nie ma władzy, jest osądzany tak, jakby jego czyny były aktami wolnej woli i zależały od niego samego. Odpowiednikiem koncepcji Kanta w powieściach Hardy’ego jest idea Novalisa wyrażona w słynnym Character is Fate („Charakter człowieka jest jego losem”). Refleksja nad naturą świata i wolnością stawia przed bohaterami Hard'ego szereg problemów, m. in. pytanie o możliwość działania w zdeterminowanym świecie. Dylemat, który muszą rozwiązać - czy poddać się losowi, czy w prometejski sposób buntować się przeciw niemu, czy przyjąć aktywną czy bierną postawę wobec życia - w swym aspekcie praktycznym jest oczywisty. Różny sposób jego rozwiązania, przyjęty przez bohaterów dzieli ich na tragicznych i wyalienowanych.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1994, 36
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Idea of the Eternal Return in Hardy’s Novels
Idea wiecznego powrotu w powieściach Hardy’ego
Autorzy:
Kozubska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945297.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Przedmiotem artykułu jest prześledzenie implikacji przyjęcia przez Hardy’ego i Schopenhauera idei wiecznego powrotu. Oryginalnie optymistyczny sens tej idei, której pierwotnym celem było unieruchomienie czasu i unicestwienie historii w celu eliminacji katastrof i asymilacji przypadku, ulega zasadniczej zmianie w filozofii indyjskiej, na której Schopenhauer oparł swoje poglądy. Kiedy cykliczny czas nie pozwala na reaktualizację praczasu, w którym dopełniły się dzieła boże, powtarzanie odarte ze swojego znaczenia religijnego inspiruje jedynie strach, czas staje się kołem wiecznie obracającym się i wiecznie odtwarzającym porządek: tworzenie-niszczenie- tworzenie. Konsekwencją przyjęcia idei wiecznego powrotu jest antyewolucyjna koncepcja historii. Chociaż Hardy uważa się za twórcę „ewolucyjnego melioryzmu” , idea la (argument w polemice z Schopenhauerem) nie znajduje egzemplifikacji w jego powieściach tragicznych. Na planie alegorycznym powieści motyw powtarzalności znajduje swój wyraz w scenach „doświadczenia zbiorowego” , które identyfikują indywidualne losy jednostki z doświadczeniem ludzkości, i w metaforyce teatru, która pozbawia los jednostkowy jego wyjątkowości, utożsamiając go z losem „tysięcy” , z kondycją ludzką. Motywy tematyczne powtarzające się we wszystkich powieściach tragicznych: człowiek jako pielgrzym, ludzki los jako wędrówka, życie jako droga, rozstaje dróg jako pozorny wybór, kamień milowy - pozorny ruch naprzód i koło jako powrót do tego samego miejsca, są ilustracją różnych aspektów idei wiecznego powrotu. Analiza uwzględnia cztery powieści tragiczne Hardy’ego (Tess o f the d'Urbervilles, The Mayor o f Casterbridge, The Return o f the Native i Jude the Obscure), w których jego światopogląd filozoficzny znajduje swój najpełniejszy wyraz.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica; 1997, 1
1427-9673
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies