Wszystkie pola: Kosiński, Leszek. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: My i oni - wrzesień 1939 : relacje i wspomnienia lotników polskich i niemieckich
My i oni - wrzesień 1939
Autorzy:: Dąbrowski, Benedykt
Współwytwórcy:: Kosiński, Leszek. Tłumaczenie
Majsak, Damian. Wybór
Data publikacji:: 1994
Wydawca:: Lublin : D. Majsak
Tematy:: Luftwaffe
Opis:: Bibliogr. s. 173-174.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Ojciec i przyjaciel
Autorzy:: Kosiński, Leszek.
Powiązania:: Skrzydlata Polska 1998, nr 5, s. 56-59
Współwytwórcy:: Gardzina, Kazimierz. Opracowanie
Data publikacji:: 1998
Tematy:: Kosiński, Jakub (1898-1996)
Piloci wojskowi Polska 20 w.
Wojsko
Biografia
Opis:: W latach 1940-1945 służył w Bazie PSP w Blackpoolu.
Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Uwikłany w wojny
Autorzy:: Kosiński, Leszek A.
Powiązania:: Wiraże 1998, nr 3, s. 9
Data publikacji:: 1998
Tematy:: Kosiński, Jakub (1898-1996)
Piloci wojskowi Polska 20 w.
Wojsko
Biografia
Opis:: Uczestnik trzech wojen.
Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Zgrupowanie AK majora "Bartkiewicza"
Autorzy:: Kledzik, Maciej.
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Warszawa : Środowisko Zgrupowania mjr "Bartkiewicza" przy Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej
Tematy:: Kosiński Leszek (1921-1987) biografia
Kosiński, Leszek
Armia Krajowa. Okręg Warszawa. Obwód I Warszawa-Śródmieście. Rejon 1. Wojskowa Służba Ochrony Powstania. Batalion "Dzik". 14 Kompania biografie
Armia Krajowa. Grupa Śródmieście Północ - "Radwan". Zgrupowanie "Bartkiewicz". IV Kompania "Żmudzina" biografie
Obóz jeniecki Fallingbostel biografie
Obóz jeniecki Dorsten biografie
Opis:: W konspiracji w 2 plutonie 14 kompanii batalionu WSOP "Dzik". W Powstaniu w 3 plutonie IV kompanii zgrupowania "Bartkiewicza". Jeniec obozów Fallingbostel, Dorsten.
S. 596, Kosiński Leszek.
Bibliogr. s. 539-549.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: 1000 Liver Transplantations at the Department of General, Transplant and Liver Surgery, Medical University of Warsaw - Analysis of Indications and Results
Autorzy:: Krawczyk, Marek
Grąt, Michał
Barski, Krzysztof
Ligocka, Joanna
Antczak, Arkadiusz
Kornasiewicz, Oskar
Skalski, Michał
Patkowski, Waldemar
Nyckowski, Paweł
Zieniewicz, Krzysztof
Grzelak, Ireneusz
Pawlak, Jacek
Alsharabi, Abdulsalam
Wróblewski, Tadeusz
Paluszkiewicz, Rafał
Najnigier, Bogusław
Dudek, Krzysztof
Remiszewski, Piotr
Smoter, Piotr
Grodzicki, Mariusz
Korba, Michał
Kotulski, Marcin
Cieślak, Bartosz
Kalinowski, Piotr
Gierej, Piotr
Frączek, Mariusz
Rdzanek, Łukasz
Stankiewicz, Rafał
Kobryń, Konrad
Nazarewski, Łukasz
Leonowicz, Dorota
Urban-Lechowicz, Magdalena
Skwarek, Anna
Giercuszkiewicz, Dorota
Paczkowska, Agata
Piwowarska, Jolanta
Gelo, Remigiusz
Andruszkiewicz, Paweł
Brudkowska, Anna
Andrzejewska, Renata
Niewiński, Grzegorz
Kilińska, Beata
Zarzycka, Aleksandra
Nowak, Robert
Kosiński, Cezary
Korta, Teresa
Ołdakowska-Jedynak, Urszula
Sańko-Resmer, Joanna
Foroncewicz, Bartosz
Ziółkowski, Jacek
Mucha, Krzysztof
Senatorski, Grzegorz
Pączek, Leszek
Habior, Andrzej
Lechowicz, Robert
Polański, Sławomir
Leowska, Elżbieta
Pacho, Ryszard
Andrzejewska, Małgorzata
Rowiński, Olgierd
Kozieł, Sławomir
Żurakowski, Jerzy
Ziarkiewicz-Wróblewska, Bogna
Górnicka, Barbara
Hevelke, Piotr
Michałowicz, Bogdan
Karwowski, Andrzej
Szczerbań, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1396689.pdf
Data publikacji:: 2012-06-01
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: liver transplantation
indications
results
mortality
Opis:: The aim of the study was to analyze indications and results of the first one thousand liver transplantations at Chair and Clinic of General, Transplantation and Liver Surgery, Medical University of Warsaw.Material and methods. Data from 1000 transplantations (944 patients) performed at Chair and Clinic of General, Transplantation and Liver Surgery between 1994 and 2011 were analyzed retrospectively. These included 943 first transplantations and 55 retransplantations and 2 re-retransplantations. Frequency of particular indications for first transplantation and retransplantations was established. Perioperative mortality was defined as death within 30 days after the transplantation. Kaplan-Meier survival analysis was used to estimate 5-year patient and graft survival.Results. The most common indications for first transplantation included: liver failure caused by hepatitis C infection (27.8%) and hepatitis B infection (18%) and alcoholic liver disease (17.7%). Early (< 6 months) and late (> 6 months) retransplantations were dominated by hepatic artery thrombosis (54.3%) and recurrence of the underlying disease (45%). Perioperative mortality rate was 8.9% for first transplantations and 34.5% for retransplantations. Five-year patient and graft survival rate was 74.3% and 71%, respectively, after first transplantations and 54.7% and 52.9%, respectively, after retransplantations.Conclusions. Development of liver transplantation program provided more than 1000 transplantations and excellent long-term results. Liver failure caused by hepatitis C and B infections remains the most common cause of liver transplantation and structure of other indications is consistent with European data.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 6; 304-312
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Dezinformacja i jej wpływ na bezpieczeństwo publiczne : rozprawa doktorska
Autorzy:: Kosiński, Jacek.
Współwytwórcy:: Elak, Leszek (1971- ). Promotor
Akademia Sztuki Wojennej. Instytucja sprawcza Wydawca
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Warszawa : Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:: Akademia Sztuki Wojennej
Bezpieczeństwo publiczne
Dezinformacja (wojsk.)
Walka informacyjna
Rozprawa doktorska
Opis:: Rozprawa doktorska. Akademia Sztuki Wojennej, 2021.
Bibliografia, netografia, akty prawne na stronach 283-296.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku w czasie wolnym od pracy w ramach turystyki na wsi w okresie pandemii koronawirusa SARS CoV-2 i innych czynników pozaekonomicznych
Autorzy:: Roman, Antoni
Karpowicz, Joanna
Nowicki, Bohdan
Kosiński, Robert
Lukin, Siarhey
Roman, Michał
Grabcewicz, Zoja
Roman, Bartłomiej
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Gierasimiuk, Tomasz
Stolarczyk, Piotr
Data publikacji:: 2022-06-25
Wydawca:: Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:: W życiu każdego człowieka najważniejszą sprawą życiową i najcenniejszą wartością jest zdrowie. Określa się je jako dobrostan, błogostan, dobro-byt czyli pełnię dobrego stanu (z ang. wellbeing): - fizycznego (biologicznego), - psychicznego (emocjonalnego i umysłowego, inaczej intelektualnego), - duchowego (świadomościowego), - społecznego (rodzinnego, towarzyskiego i zawodowego). Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pojęcie „zdrowie” oznacza dobrostan, inaczej stan pełnego, zadawalającego samo-poczucia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego, a nie wyłącznie brak choroby czy niedomagania. Inna definicja określa zdrowie jako motywowaną zdolność do aktywności i pracy, a nie jedynie brak choroby, czy nie-domagania w postaci niepełnosprawności, starości i niesamodzielności. Do oceny stanu zdrowia stosuje się najczęściej tzw. mierniki negatywne, określające z reguły brak zdrowia (stan docelowy, pożądany) jako chorobę i jej skutki. Są też oceny stanu zdrowia na bazie mierników pozytywnych, określające np. rozwój badanej jednostki ludzkiej, jej sprawność fizyczną na podstawie prób czynnościowych (przez pomiar tętna po wysiłku fizycznym, pomiary ciśnienia krwi, czy oddechu). Stanowią one cenne uzupełnienie mierników negatywnych. Podanie dokładnej granicy między zdrowiem a chorobą, inaczej pomiędzy stanem normalnym i docelowym a stanem patologicznym jest bardzo trudne, a czasami niemożliwe. Umownie przyjmuje się, że stan zdrowia czyli określoną sprawność funkcji fizjologicznych organizmu ludzkiego mierzy się metodami klinicznymi lub próbami laboratoryjnymi. Utrzymanie zdrowia wymaga pracy, przez: - przyswajanie, opanowanie wiedzy, posiadanie mądrości i wykształcenie umiejętności w działalności prozdrowotnej i czynności profilaktyczno-leczniczych, - zdobywanie doświadczenia w sferze prozdrowotnej, wykształcenie trwałych nawyków kulturowych, w tym kultury aktywności fizycznej i higieny, - odpowiednich postaw tj. świadomości wobec zdrowia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego. Według Marca Lalonde'a występują cztery pola zdrowia (i związane z nimi czynniki), wpływające na stan zdrowia człowieka i społeczeństwa, takie jak: - biologia (warunki genetyczne, czynniki genetyczne) (16%), - warunki środowiskowe, środowisko życia (środowisko przyrodnicze i kulturowe w miejscu funkcjonowania człowieka, tj. w domu, szkole, pracy, podczas odpoczynku) (21%), - opieka zdrowotna, inaczej służba zdrowia (10%) - jej struktura oraz sprawność (efektywność) i skuteczność funkcjonowania systemu zdrowotnego, a także dostępność do świadczeń medycznych (oferty terapeutycznej) oraz ich jakość, - styl (jakość) życia, pracy, i odpoczynku po pracy (53%), o którym decyduje aktywność fizyczna, sposób odżywiania się, umiejętności radzenia sobie ze stresem, zachowania seksualne czy stosowanie używek, a także racjonalne zagospodarowanie czasu wolnego. Między pracą zawodową a wypoczynkiem po pracy powinna zachodzić ścisła korelacja. Kategoria „zdrowie” ma charakter interdyscyplinarny, jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, w tym szeroko rozumianej medycyny (sztuki leczenia, a w niej psychiatrii, psychologii klinicznej), a po-nadto filozofii (i związanej z nią etyki), socjologii, pedagogiki, kultury fizycznej, ekonomii, zarządzania i nauk technicznych. Zdrowie stanowi najważniejszy i podstawowy składnik kapitału ludzkiego, determinującego kreatywność i przedsiębiorczość, a przez to wydajności pracy. Jako pierwsi kapitałem ludzkim zajęli się: - Theodore William Schultz (1902-1998) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1979, - Stanley Becker (1930-2014) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1992. Promocję i ochronę zdrowia, a także leczenie i usprawnianie organizmu ludzkiego, inaczej produkcję zdrowia można realizować w ramach systemu państwowego opieki zdrowotnej oraz w wiejskich obiektach turystycznych, w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu, wśród życzliwie nastawionej do turystów społeczności lokalnej i władz samorządów terytorialnych oraz organizacji społecznych. Produkty turystyki zdrowotnej na wsi mogą stać się ważną rezerwą jako komplementarny lub substytucyjny (alternatywny) zasób w państwowym systemie promocji ochrony zdrowia, w którym kluczowym pod-miotem są szpitale. Innowacyjnym sposobem usprawniania organizmu ludzkiego i motywowania jednostki ludzkiej do działania są turnusy rehabilitacyjne, w programie których istnieje możliwość świadczenia usług zdrowotnych na wsi. Potrzebne jest upowszechnianie instytucjonalnych i przedsiębiorczych form pobytu w środowisku wiejskim w czasie wolnym, w ramach funkcjonowania: - gospodarstw agroturystycznych lub agroekoturystycznych, - gospodarstw ekoturystycznych, - gospodarstw etnoturystycznych, - gospodarstw terapoturystycznych, - wiosek tematycznych, - NAL (nie obozowej akcji letniej) i obozów i zimowisk harcerskich, - świetlic terapeutycznych na wsi, - dziennych domów pobytu, - klastrów na terenach wiejskich, - wiejskich domów pracy twórczej, - wiejskich inkubatorów kreatywności i przedsiębiorczości, - kół gospodyń wiejskich, - targów agroekoturystycznych, - turnusów rehabilitacyjnych, - przygodowo-rozwojowych placów zabaw, - zielonych przedszkoli i szkół, - klasztorów, - zagród edukacyjnych, - gospodarstw opiekuńczych, - wiejskich domów kultury, - wiejskich kiermaszów produktów lokalnych i regionalnych, - centrum informacyjno-marketingowego na wsi, - wsi przyszłości, - infrastruktury turystycznej na obszarach wiejskich, - ogrodów sensorycznych, ogrodów wyobraźni, ogrodów wrażeń, ogrodów medytacji, ogrodów kontemplacji, - ogrodów botanicznych, - ogrodów kwiatowo-roślinnych, - ścieżek terapeutycznych, - ścieżek zdrowia, - siłowni na świeżym powietrzu, - WTZ (warsztatów terapii zajęciowej), - DPS (domów pomocy społecznej), - domów aktora, domów „jesieni życia”, domów „późnej starości”. - hospicjów. Pomysły na instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku na wsi stanowią kluczowy zasób w systemie ochrony zdrowia i klucz służący rozwojowi turystyki na wsi oraz podnoszeniu jej konkurencyjności, co wpływa na wzrost poziomu życia społeczności wiejskiej. Staje się to szczególnie ważne w okresie licznych ograniczeń, w tym dostępu do przygranicznej bazy turystycznej i wzrostu kosztów działalności turystycznej na wsi. Spowodowane jest to oddziaływaniem czynników ekonomicznych (inflacja, bezrobocie) oraz negatywny wpływ elementów pozaekonomicznych np. biologicznych (w postaci pandemii koronawirusa SARS CoV-2), militarnych (konflikt zbrojny na Ukrainie, zagrożenia na granicy polsko-białoruskiej) i politycznych, w tym ambicji politycznych i pryncypiów ideologiczno-ustrojowych oraz przynależności do bloków gospodarczych, wojskowych i politycznych w Europie Środkowo-Wschodniej.
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ratownictwo wodne w systemie bezpieczeństwa publicznego
Autorzy:: Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Gierasimiuk, Tomasz
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/books/2162866.pdf
Data publikacji:: 2022-09-30
Wydawca:: Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:: Gwarancje bezpieczeństwa osobistego, finansowego, własnościowego i informacyjnego, w tym cybernetycznego i antyterrorystycznego stanowią jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Pojęcie bezpieczeństwa ujawnia się we wszystkich dziedzinach aktywności człowieka. Daje ono gwarancje przetrwania (egzystencji) i swobody inaczej wolności w realizacji własnych celów. Redukuje ryzyko oraz przeciwdziała (zapobiega i przeciwstawia się) różnego rodzaju zagrożeniom. Bezpieczeństwo publiczne i prywatne gwarantują zgodnie z Konstytucją powołane do tego instytucje rządowe i samorządowe, organizacje pozarządowe i firmy. Mają one na celu ochronę życia i zdrowia osób oraz ich mienia na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym. Osobą uprawnioną do prowadzenia specjalistycznych działań w zakresie ratownictwa wodnego jest ratownik wodny lub instruktor ratownictwa wodnego. Tytuły te zostały unormowane prawnie na mocy Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 O bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz Rozporządzenia Ministra Spraw wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym. Ratownik wodny czy też instruktor ratownictwa wodnego to swoiści „aktorzy” na scenie teatralnej, którzy odgrywają bardzo ważne role społeczne, w tym zawodowe. Ich sceną jest stanowisko pracy na plaży, pływalni lub kursach szkoleniowych. Do wypełniania ról aktorskich trzeba każdorazowo solid-nie się przygotować oraz uczciwie i odpowiedzialnie wykonywać swoje obowiązki. Pomagają im w tym autorytety. m zespół) - bo to porażka zawodowa. Ratownik wodny to także animator gier, konkursów i zabaw nad wodą, Grupą społeczną szczególnie narażoną na tonięcie są dzieci bez opieki, osoby spożywające napoje alkoholowe oraz jednostki wykazujące się bezmyślności, brawurą i głupotą. Aby temu zapobiec, ratownik powinien utrzymywać bezpieczne warunki przebywania osób w środowisku wodnym i gotowość operacyjną sprzętu ratowniczego oraz obserwować wyznaczony obszar wodny, niezwłoczne reagować na każdy sygnał wzywania pomocy i podejmować akcję ratowniczą. W wolnej chwili może organizować gry, konkursy i zabawy dzieciom. W książce przedstawiono atrakcyjne i bezpieczne propozycje spędzania czasu wolnego, które pozwolą przenieść się w przeszłość. Książką mogą być zainteresowani: uczestnicy szkoleń na ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, osoby zajmujące się problematyką aktywnego wypoczynku nad wodą, studenci uczelni medycznych, kultury fizycznej, rekreacji i turystyki, uczniowie szkół kadetów, a także pracownicy, instruktorzy, studenci i uczniowie służb mundurowych. Stanowi ona podstawowy materiał do przygotowania i prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz źródło wiedzy, niezbędnej do przypomnienia w przygotowaniach do pracy zawodowej lub społecznej przed sezonem letnim. W pracy przyjęto metodę kształcenia w oparciu o bloki problemowe a nie jak dotychczas - bloki przedmiotowe. Licząc się z zapotrzebowaniem społecznym na tego typu informację, książka ułatwi pełne zrozumienie roli ratownictwa wodnego w życiu codziennym i jego powiązań w systemie bezpieczeństwa publicznego, oraz pracy edukacyjnej i wychowawczej. Mam nadzieję, że nowe, kompleksowe wydanie pod-ręcznika spotka się z życzliwym przyjęciem grona odbiorców.
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: SARS-CoV-2 infection in vaccinated maintenance hemodialysis patients despite anti-spike seroconversion: a report of 3 breakthrough cases
Autorzy:: Biedunkiewicz, Bogdan
Tylicki, Leszek
Puchalska-Reglińska, Ewelina
Dąbrowska, Małgorzata
Ślizień, Waldemar
Kubanek, Alicja
Rąbalski, Łukasz
Kosiński, Maciej
Grzybek, Maciej
Renke, Marcin
Dębska-Ślizień, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2203183.pdf
Data publikacji:: 2022-03-01
Wydawca:: Gdański Uniwersytet Medyczny
Tematy:: SARS-CoV-2
breakthrough infection
hemodialysis
vaccination
Opis:: Chronically hemodialyzed (HD) patients are at a high risk of developing very severe forms of COVID-19 disease. In this article we describe three HD patients (all males, aged 70, 70 and 74 years) vaccinated intramuscularly with a two-dose mRNA BNT162b2 vaccine; BionTech/Pfizer Comirnaty, in whom subsequent breakthrough SARS-CoV-2 infections developed. All patients achieved post-vaccine seroconversion for anti-spike antibodies with IgG titers of 445, 227 and 92.5 AU/mL (cut-off, 13 AU/mL) case 1, 2 and 3 respectively. SARS-CoV-2 infection was diagnosed 44, 28 and 48 days after the second dose of BNT162b2 and confirmed with the polymerase-chain-reaction (PCR) test. Two asymptomatic patients underwent this test because of their direct contact with a person with confirmed COVID-19. The third patient reported only a non-significant drop in oxygen saturation, and was hospitalized (case 3). All these patients were characterized by a low post-vaccination neutralizing antibody titer and a high production of these antibodies after falling ill (795, 845 and 5770). Perhaps this production of antibodies is responsible for the mild course of the disease, and the likely reduction of mortality. These breakthrough cases in no way undermine the importance of the vaccinations, and on the contrary argue for their urgency.
Źródło:: European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2022, 5, 1; 12-16
2657-3148
2657-3156
Pojawia się w:: European Journal of Translational and Clinical Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Z wodą nie ma żartów
Autorzy:: Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/books/2195073.pdf
Data publikacji:: 2022-10-28
Wydawca:: Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:: Ludzie przez cały rok korzystają z uroków i dobrodziejstw wody (spacery i wypoczynek nad wodą, uprawianie letnich i zimowych sportów wodnych, łowienie ryb, całoroczne uczestnictwo w sportach ekstremalnych w wodzie, jazda na łyżwach na otwartych zbiornikach wodnych oraz tzw. morsowanie). Woda stanowi ważny środek terapeutyczny - jest lekiem i znajduje zastosowanie w kinezyterapii. Może sprawić wiele radości i przyjemności, ale staje się groźna i niebezpieczna, kiedy wskutek tonięcia doprowadza do utraty zdrowia lub życia. Tonięcie - to rozstrój zdrowia zachodzący gwałtownie lub po-woli podczas dostawania się wody do organizmu ludzkiego, głównie do układu oddechowego. Jest to proces umierania w wodzie, a mówiąc obrazowo: „następuje wyłączanie się poszczególnych żarówek na pro-menadzie”. W ostateczności następuje utonięcie, czyli śmierć w wodzie, w wyniku zalania dróg oddechowych (ust i otworów nosowych). Innym przypadkiem śmierci w wodzie jest utopienie, tj. opadnięcie na dno wody zwłok ludzkich, gdy zgon nastąpił przed dostaniem się wody do dróg oddechowych. Główną przyczyną tonięcia, która może doprowadzić do śmierci w wodzie jest zazwyczaj niski poziom świadomości zagrożeń, a przy tym pewność i brak pokory wobec żywiołu, jakim jest woda. Są osoby, które nie doceniają wartości danego życia, postępują nieracjonalnie i z tego powodu powstają nieszczęścia. Środowisko wodne stanowi dobrodziejstwo dla człowieka, ale nie wybacza osobom nierozsądnym. Dopiero po tragedii („Polak mądry po szkodzie”) - tylko na chwilę, następuje moment refleksji, zastanowienia - jednostka ludzka odzyskuje rozsądek. Jednak wraz z nastaniem gorącego lata pojawiają się kolejne wypadki śmiertelne w wodzie. Tę trudną sytuację może przerwać jedynie permanentne, ustawiczne i powszechne kształtowanie świadomości, w tym kultury przebywania i korzystania z uroków wody. Podstawą kształtowania prawidłowych postaw i zachowań nad wodą, ograniczających ilość utopień powinny być sprawne i skuteczne programy edukacyjno-wychowawcze, zbudowane nie na blokach przedmiotowych, lecz na zagadnieniach problemowo-praktycznych. Propagowaniem bezpiecznego wypoczynku nad wodą i popularyzacją bezwypadkowej służby ratowniczej zajmuje się od 30 lat Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących w Białymstoku. Realizowane są takie inicjatywy, jak: 1. przeprowadzanie całorocznych kampanii „Poprawa bezpieczeństwa nad wodą” w kategoriach: - działalność kreatywna i przedsiębiorcza „Mistrz racjonalizacji” - budowa i wyposażenie bezpiecznego kąpieliska oraz racjonalizacja osobistego sprzętu ratowniczego, - zdobywanie uprawnień „Animator bezpiecznych gier, zabaw i konkursów nad wodą”, - filmy i zdjęcia poglądowe „Niebezpieczne i bezpieczne zachowania nad wodą”, - mapa niebezpiecznych, „dzikich” miejsc kąpieli i kąpielisk strzeżonych, - opracowanie gier planszowych, krzyżówek, łamigłówek, zagadek, re-busów, szyfrogramów, zgaduj-zgaduli pod hasłem „Bezpiecznie nad wodą przez cały rok”. 2. przeprowadzanie całorocznych kampanii: „Wszyscy na wodę, każdy chce być pływakiem, a dobry pływak - ratownikiem”, a w tym: - nauczanie i doskonalenie pływania wraz ze zdobywaniem odznaki „Już pływam” i „Dowodu pływaka”, - organizowanie szkoleń i zdobywanie uprawnień ratowniczych i instruktorskich w ratownictwie wodnym, 3. przeprowadzanie zawodów pływackich dla dzieci i młodzieży, w tym osób niepełnosprawnych, 4. przeprowadzanie zawodów w ratownictwie wodnym i medycznym dla dzieci i młodzieży, w tym osób niepełnosprawnych, 5. przeprowadzanie konkursów plastyczno-literackich „Bezpiecznie nad wodą przez cały rok”, 6. przeprowadzanie spotkań edukacyjnych w przedszkolach, szkołach podstawowych i średnich, uczelniach, zakładach pracy, na pływalniach i kąpieliskach, 7. popularyzacja idei bezpiecznego wypoczynku nad wodą wśród dzieci, młodzieży, studentów oraz zachęcanie do działalności publicystycznej w ramach organizowanych konferencji, forów i kongresów, 8. opracowanie i popularyzacja gier komputerowych „bezpieczny wypoczynek nad wodą”, 9. działalność publicystyczna w książkach, prasie, radiu, telewizji, na stronach internetowych, forach społecznościowych w zakresie bezpiecznego wypoczynku nad wodą, 10. organizacja bezpiecznych spływów kajakowych z instruktażem dla dzieci, młodzieży, osób dorosłych, w tym seniorów i osób niepełno-sprawnych, 11. współpraca z organizacjami pozarządowymi i fundacjami, szkoła-mi, w tym uczelniami, instytucjami państwowymi i samorządowymi oraz zakładami pracy, zajmującymi się problematyką bezpiecznego wypoczynku nad wodą, 12. uczestnictwo w opracowaniu strategii bezpiecznego wypoczynku nad wodą na terenie samorządów, 13. opracowanie z władzami samorządowymi planów zabezpieczenia i monitoringu kąpielisk oraz bezpiecznej pracy ratowników wodnych, 14. organizowanie i otwieranie certyfikowanych bezpiecznych kąpielisk, 15. opracowywanie, recenzowanie i wydawanie prac naukowych i dydaktyczno-wychowawczych dotyczących rozwiązywania problemów bezpiecznego wypoczynku nad wodą, 16. realizacja akcji sprzątania kąpielisk, rzek, jezior, morza „Czyste środowisko wodne” oraz uczestnictwo w akcji „Sprzątanie świata” oraz akcji „Sprzątamy dla Polski”, 17. opracowanie, udoskonalanie i wdrożenie autorskich programów szkoleń na ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, jako osób pełniących służbę ratowniczą i jednocześnie będących animatorami oraz realizatorami bezpiecznych gier, zabaw i konkursów nad wodą, 18. opracowanie, udoskonalanie i wdrożenie autorskiego programu szkoleniowego na instruktora sportu - specjalność nauczanie pływania, 19. organizowanie spotkań z zasłużonymi ratownikami wodnymi i z długoletnią służbą ratowniczą, 20. organizowanie konkursów „Ratownik roku”. 21. organizacja akcji „Zdrowy styl życia nad wodą”. 22. wychowanie patriotyczne podopiecznych.
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Po pierwsze zapobieganie tonięciom
Autorzy:: Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Gierasimiuk, Tomasz
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/books/2195014.pdf
Data publikacji:: 2023-01-08
Wydawca:: Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:: Książka Antoniego Romana „Po pierwsze zapobieganie tonięciom” przedstawia podstawowe zagadnienia dotyczące problematyki bezpieczeństwa nad wodą, zapobiegania tonięciom i prawidłowego reagowania na nieszczęśliwe wypadki w wodzie. Wskazuje na określone procedury, inaczej reguły postępowania podczas wypoczynku nad wodą oraz postępowanie (rodzaj czynności) w trudnych dla człowieka sytuacjach przez posiadanie awaryjnych planów, algorytmów działania. Wdrażanie procedur odbywa się na poziomie świadomości, w sercach i umysłach jednostki ludzkiej, a także dokonuje się w kształtowaniu poprawnych relacji, stosunków międzyludzkich. Tego typu kwestie należy solidarnie, w sposób zdeterminowany i zmobilizowany urzeczywistniać w społeczeństwie, aby ograniczać rosnącą liczbę utonięć. Pozycja książkowa stanowi również swoisty rodzaj przewodnika pływackiego, adresowanego do szerokiego kręgu osób, zarówno do tych, którzy chcą samodzielnie nauczyć się pływać stylowo, a nie tylko utrzymywać się na wodzie, do tzw. „samouków”, jak też dla pływaków zmierzających doskonalić technikę. Treści i wskazówki w niej zawarte, wynikające z wieloletniego doświadczenia autora mogą być pomocne instruktorom oraz trenerom prowadzącym zajęcia z nauczania i doskonalenia pływania, nauczycielom wychowania fizycznego, instruktorom rehabilitacji ruchowej, wychowawcom i kierownikom wypoczynku kolonijnego, a także ratownikom wodnym i instruktorom ratownictwa wodnego. Pracę wzbogacają ilustracje magistra sztuki Małgorzaty Ewy Roman (MER).
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki