Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Jesuit libraries and popular Jesuit literature in Kingdom of Hungary in the 17th century. Interconnection between Hungarian and Polish Jesuit book culture

Autorzy:

Špániová, Marta
Lichnerová, Lucia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1195917.pdf

Data publikacji:

2021-07-06

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii

Tematy:

Jesuit libraries
Jesuit literature
Kingdom of Hungary
Slovak territory
17th century
Polonica

Opis:

The authors present the characteristics of Jesuit libraries in the Kingdom of Hungary in terms of their content, with special focus on works by the most influential Jesuit authors, which were among the most numerous ones in Hungarian Jesuit libraries. The authors also draw attention to the most popular titles published by the Hungarian Jesuits in the 17th century, which can be considered bestsellers of Baroque Catholic literature not only in the Kingdom of Hungary, but also abroad. Many of them also found their readers in Poland and were translated into Polish. Furthermore, the authors point to the interconnection between Hungarian and Polish Jesuit book culture and the Jesuit Polonica in Hungarian Jesuit libraries and typographies of the 17th-18th century. The Hungarian book culture does not mean the book culture of contemporary Hungary, but of Kingdom of Hungary. This paper focus on the Jesuits from the Slovak territory, which was a part of Kingdom of Hungary for 800 years (from 11th century to 1918). The essential research sources are the international educational program Ratio Atque Institutio Studiorum Societatis Jesu and catalogues of Hungarian Jesuit libraries, located in Slovakia, from the years 1632–1782.

Źródło:

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2021, 15, 2; 159-173
1897-0788
2544-8730

Pojawia się w:

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Architektura kolegiów jezuickich we Włoszech i w Rzeczypospolitej do połowy XVII wieku – poszukiwanie wzorów na wybranych przykładach
Architecture of Jesuit colleges in Italy and Poland – attempt of comparison

Autorzy:

Kantorowicz, K.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/105264.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

Towarzystwo Jezusowe
architekt
jezuita
styl jezuicki
szkoła jezuicka
Society of Jesus
Jesuit
architect
Jesuit style
Jesuit school

Opis:

Kiedy w końcu XVI wieku Jezuici rozpoczęli swoją działalność na terenie Rzeczypospolitej tym samym zaczął się proces budowy domów zakonnych Towarzystwa Jezusowego. Samodzielnymi jednostkami organizacyjnymi były fundowane przy wsparciu biskupów i magnatów kolegia, przy których jezuici prowadzili działalność edukacyjną. Architektami pierwszych kolegiów na terenie Rzeczypospolitej byli sprowadzani z Włoch architekci-jezuici. Przenosili oni na grunt Polski włoskie rozwiązania, ale (zgodnie z założeniem akomodacji do miejscowych warunków i potrzeb) dostosowywali owe wzorce tak aby lepiej funkcjonowały w odmiennym otoczeniu. Mimo iż wyraźnie widoczne są podobieństwa, zwłaszcza w ogólnym rozplanowaniu elementów zespołu, w polskich transpozycjach wypracowanych we Włoszech wzorców wyraźne są cechy specyficzne dla tego obszaru. Porównanie rozwiązań architektonicznych i funkcjonalnych kolegiów Polskich i Włoskich pozwala na określenie jak silny był wpływ lokalnych warunków na ugruntowane wzorce. Odmienne warunki klimatyczne zaowocowały odseparowaniem komunikacji od dziedzińców, a także innym sposobem funkcjonowania tychże. Natomiast uboższe sąsiedztwo kolegiów (zwłaszcza w mniejszych miastach) doprowadziło do znacznej redukcji w dekoracyjnym opracowaniu elewacji. Należy jednak pamiętać że jednym z najsilniejszych elementów kształtujących układ funkcjonalny danego zespołu była konieczność dopasowania się do konkretnej, niepowtarzalnej sytuacji: kształtu działki oraz ukształtowania otaczającej tkanki miejskiej poprzez wykorzystanie istniejących osi i połączeń widokowych. Czyni to każdy obiekt niepowtarzalnym i najlepiej ukazuje filozofię działania zakonu jezuitów.
At the end of 16th century, when the Society of Jesus started their activity in Poland, the same they started to build convent houses. Colleges, founded by bishops and aristocrats, were independent units in which Jesuits were running their schools. The first builders of those colleges were Italian Jesuits skilled in architecture. Formed by Italian architecture paradigm, they used solutions they knew. But according to the rule of accommodation to local needs and conditions, they adjusted their designs to local circumstances to assure their proper functioning there. Despite clearly visible similarities, especially in general planning the elements of the complex, in Polish transpositions of Italian models, their specific features are evident. Comparing functional and architectonic solutions applied in colleges in Poland and Italy allows to determine how strong the local influence on basic models was. Different climate conditions resulted in separating communications from the yards and also in other way of using the latter. And also poorer neighbourhood (specially in smaller towns) lead to the simpler and less decorative facades. Last but not least it should be emphasized the necessity to conform to the specific situation: the shape of the plot and the shape of surrounding buildings by using existing scenic axes and connections. The above makes every Jesuit complex one-off and shows the philosophy of Society of Jesus in the fullest way.

Źródło:

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2017, 64, 2/II; 145-160
2300-5130
2300-8903

Pojawia się w:

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Indian Music to Celebrate Christmas in Moxo Jesuit Reductions, Bolivia

Autorzy:

Nawrot, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1375683.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Chiquitos
Moxos
La Plata
Jesuit Reductions
Bolivia
redukcje jezuickie
Boliwia

Opis:

Temat muzyki Indian i wpływu Indian na muzykę barokową z dawnych redukcji jezuickich w Ameryce Południowej potrzebuje nowych badań, a to, co zostało powiedziane w tej sprawie do tej pory przez muzykologów i etnomuzykologów wymaga rewizji. Odkrycie prawie 13.000 stron muzyki barokowej z jezuickich redukcji Indian Chiquito i Moxo w Boliwii daje nam nową możliwość wyjaśnienia zachowania Indian w stosunku do muzyki wprowadzonej w misjach przez jezuickich misjonarzy, jak również szanse na ilustruje wpływ Indian na muzykę komponowaną, lub na nowo aranżowaną w misjach przez misjonarzy i lokalnych muzyków. W kontekście muzyki na Boże Narodzenie łańcuch argumentów został przedstawiony w celu wyjaśnienia obecności "indyjskich" elementów w muzyce barokowej z Ameryki, a także współistnienie autochtonicznej i "nowej muzyki" w misjach.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 121-140
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Biblioteka kolegium jezuitów w Lublinie i jej losy
The Library of the Jesuit College in Lublin and its history

Autorzy:

Dymmel, Anna
Dymmel, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/783986.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

jezuici
kolegium jezuitów
biblioteka jezuitów
Lublin
the Jesuits
the Jesuit College
the Jesuit Library

Opis:

The Library of the Jesuit College in Lublin was established in 1584. The collection successively increased thanks to gifts, purchases, Jesuit works and publications from its own printing house. At the time of the dissolution of the order, it included 5.000-7.000 works. It was one of the largest Jesuit libraries in Poland. It contained theological, philosophical, historical, mathematical, political, legal and medical works; school textbooks; polemical treatises; collections of sermons and talks. There were various types of libraries in the college of Lublin. The most important one, available to monks, was a home library (also called a common library). In addition, there were libraries and book collections related to different offices and functions; they were called special or specialized. There were at least 12 special libraries in Lublin. At first, the Library of the Lublin Jesuits was not particularly distinguished from other religious houses.  However, in the middle of the 18th century, the common library hall was renovated and decorated. Thanks to this, it acquired a decorative character, arousing the admiration of visitors. The book collection was probably also arranged in subject sections. Unfortunately, the old catalogues have not survived, and we know about their existence from bookplates. After the dissolution of the Jesuits, the Library of Lublin did not attract much interest, although the Commission of National Education decided that the collection should be transferred to school libraries. Both the building of the library and the collection gradually deteriorated. However, some books of the collection (probably around 500) were placed in the library of the primary school established in the former Jesuit College. In 1919, the collection of the Jesuit Library was donated to Hieronim Łopaciński Library, although it was not transferred there until after World War II. Currently, according to the catalogue, in the special collections of the Provincial Library, there are 94 books from the Jesuit Library. A large part of the collection – about 3.000 volumes – was deposited in the cathedral, and at the time of transferring Bobolanum to Lublin in the interwar period, it was incorporated into the Bobolanum Library.
Biblioteka kolegium jezuitów w Lublinie powstała w 1584 r. Sukcesywnie powiększana darami, zakupami, twórczością jezuitów i produkcją własnej drukarni liczyła w chwili kasaty zakonu 5.000-7.000 dzieł. Należała do grupy największych bibliotek jezuickich w Polsce. Znajdowały się w niej dzieła teologiczne, filozoficzne, historyczne, matematyczne, ponadto polityczne, prawne, do nauki szkolnej, medyczne, traktaty polemiczne, zbiory kazań i mów. W kolegium lubelskim działały różne rodzaje bibliotek. Najważniejszą, dostępna dla braci zakonnych, była biblioteka domowa, zwana też wspólną. Oprócz niej istniały biblioteki i księgozbiory związane z pełnieniem urzędów i funkcji, zwane specjalnymi lub specjalistycznymi. Można stwierdzić, ze w Lublinie było co najmniej 12 bibliotek specjalnych. Do połowy XVIII w. biblioteka jezuitów lubelskich specjalnie się nie wyróżniała spośród innych domów zakonnych dopiero w połowie tego stulecia została odnowiona i ozdobiona sala biblioteki wspólnej. Dzięki temu nabrała ozdobnego charakteru, wzbudzając tym podziw oglądających. Uporządkowano też zapewne księgozbiór w ramach działów przedmiotowych. Niestety nie zachowały się dawne katalogi, o istnieniu których wiadomo z not własnościowych. Po kasacie zakonu jezuitów lubelska biblioteka nie wzbudzała większego zainteresowania, chociaż decyzją KEN powinna zasilić księgozbiory szkolne. Powolnej degradacji ulegał budynek biblioteki, księgozbiór, jako mało przydatny pozostawał w nieładzie. Jednak część zbiorów (prawdopodobnie ok. 500 książek) znalazło się w bibliotece szkoły powstałej w miejsce kolegium jezuickiego i dzieliło losy szkolnego księgozbioru. W 1919 r. księgozbiór po gimnazjum lubelskim przekazany został do biblioteki im. Hieronima Łopacińskiego, chociaż faktycznie trafił tam dopiero po II wojnie światowej. Obecnie według katalogu w zbiorach specjalnych Biblioteki Wojewódzkiej znajdują się 94 druki pochodzące z biblioteki pojezuickiej. Znaczna część zbiorów, bo ok. 3000 tomów została złożona w katedrze i w chwili przeniesienia Bobolanum do Lublina w okresie międzywojennym została włączona do jej biblioteki.

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 135-168
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Cor castum Dei speculum: Emblematics and the Heart Emblem in Jesuit Literature

Autorzy:

Špániová, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2154654.pdf

Data publikacji:

2022-12-07

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii

Tematy:

emblematics
heart emblems
Jesuit literaturę
17th – 18th century

Opis:

This study focuses on the characteristic features of the emblems, the emblematic procedure, and the main functions, goals, and significance of the emblem books in the context of Jesuit spirituality and practice. It points out some prominent authors of Jesuit emblem books with a major influence on the development of this form of art in literature and art. It focuses on the heart emblem as a symbol of heart purification and on the artistic manifestations of “religio cordis” (the religious cult of the heart). It introduces one of the most popular books with heart emblems published on the territory of present-day Slovakia in the first half of the seventeenth century, the so-called “heart booklet” of Mátyás Hajnal, a typical sample of Jesuit emblematics devoted to the promotion of Catholic reforms at the time of the Counter-Reformation.

Źródło:

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2022, 3; 339-357
1897-0788
2544-8730

Pojawia się w:

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Musical Sources in the Moxos Missions

Autorzy:

Nawrot, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1018495.pdf

Data publikacji:

2016-12-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Moxos
Jesuit missions in Bolivia
Jesuit baroque
Mission baroque
Bolivian baroque
misje jezuickie w Boliwii
jezuicki barok
barok misyjny
boliwijski barok

Opis:

Boliwia zachowała najbogatsze, największe zbiory i najbardziej zróżnicowane kolekcje muzyki dawnej w Ameryce. W ostatnich dwóch dekadach, muzykolodzy, muzycy oraz historycy studiowali wiele z nich. Jednak, jedynie kolekcja muzyki znajdująca się w Misyjnym Archiwum Moxos w San Ignacio de Moxos, doczekała się do tego czasu, wnikliwego inwentarza i katalogu. Kolekcja muzyki z misji Indian Chiquitos posiada wyczerpujący inwentarz; niemniej jednak, katalog owych zbiorów istnieje jedynie w swej próbnej wersji, mimo że minęły trzy dekady od momentu, kiedy rozpoczęto prace nad nim. Inne kolekcje muzyki posiadają jedynie szczątkowe inwentarze i katalogi i nie można na nich polegać. Więcej, kilka kolekcji muzycznych nie dysponuje żadnymi pomocami, które pomogłyby studiującemu w jego badaniach naukowych nad owymi zbiorami muzyki dawnej. Repertuar strzeżony w archiwach muzycznych w Boliwii jest szeroki i rozciąga się od zbiorów muzyki chorałowej, przemierzając przez niemal każdy następujący po sobie styl muzyki minionych wieków, jaki się wykształcił w kulturze Zachodu, aż po dziś dzień. Kolekcja muzyczna z Moxos jest drugim, co do ważności źródłem do studiów nad historią muzyki z misji, choć został on zgromadzony jedynie niedawno temu. To, co najbardziej unikalne w tej kolekcji, to fakt, że jest w niej ponad 100 kompozycji, wokalnych z akompaniamentem instrumentalnym oraz ponad 40 utworów instrumentalnych, gdzie dostrzec można bezpośredni wpływ świata Indian, przez włączenie w owe utwory tekstów w językach lokalnych, jak również przez zastosowanie w ich interpretacji rytmów, melodii oraz instrumentów autochtonicznych.
Bolivia has preserved the richest, most voluminous and varied collections of music in America. In the last two decades and half, musicologists, musicians and historians have studied several of these musical collections. However, only the musical collection kept in the Missionary Archive in Moxos in San Ignacio de Moxos has, up to the present date, a reliable inventory and catalog. The music collection of the missions in Chiquitos has a truthful inventory; however, the catalog of this collection only has a preliminary version despite having passed almost three decades since the beginning of this work. Other musical collections have incomplete inventory and catalogs and not very reliable. Still, several musical collections do not have any of the reference that could guide researchers.The repertoire kept in the musical archives in Bolivia is broad and it starts with collections of plain songs, going through almost all successive musical styles known around the Western world up to the present date.The musical collection in Moxos is the second most important to study historic music and the most recent of missionary nature. What is truly unique about Moxos is the fact that it includes more than 100 compositions, vocal with instrumental accompaniment and more than 40 instrumental works with direct influence on the indigenous surroundings, due to the inclusion of texts in local tongues and rhythms, melodies and autochthonous instruments.

Źródło:

Teologia Praktyczna; 2016, 17; 7-24
1642-6738

Pojawia się w:

Teologia Praktyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Szwedzi a Polska, czyli o rodzimych księgozbiorach w Bibliotece Uniwersyteckiej w Uppsali
The Swedes and Poland, or on Polish book collections at the University Library in Uppsala

Autorzy:

Grabowska, Hanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/911578.pdf

Data publikacji:

2010-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

University Library in Uppsala
Braniewo Jesuit Library
Frombork Jesuit Library
Poznań Jesuit Library
Cultural plunder
Polonica in Sweden
Biblioteka kolegium jezuickiego w Braniewie

Opis:

W XVII wieku wskutek burzliwych dziejów polsko-szwedzkich został zagrabiony niezwykle cenny zbiór poloników. Księgozbiór pochodził głównie z bibliotek należących do kolegiów jezuickich w Braniewie, Fromborku i Poznaniu. Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Uniwersyteckiej w Uppsali. Spośród polskich zbiorów znajdujących się w posiadaniu uppsalskiej książnicy jedynie księgozbiór z biblioteki pojezuickiej z Braniewa doczekał się szczegółowego opracowania. Józef Trypućko, wybitny językoznawca, slawista i tłumacz, podjął trud prowadzenia systematycznych badań nad historią polskich zbiorów bibliotecznych, które znalazły się na terenie Królestwa Szwecji. Prace nad katalogiem były kontynuowane po jego śmierci, na podstawie porozumienia zawartego między Biblioteką Uniwersytecką w Uppsali a Biblioteką Narodową w Warszawie. Wydanie katalogu wywołało kontrowersje wokół kwestii rewindykacji utraconych zbiorów, skłoniło do refleksji nad prawem do ubiegania się o zwrot zagrabionych skarbów kultury i jednocześnie nad zasadnością takich starań.
After a series of mid-seventeenth century campaigns and during the turbulent times of the Swedish invasion and occupation of the Polish-Lithuanian Commonwealth a particularly valuable collection of Polonica was among the spoils taken by the Swedish army and transferred to Sweden. The collection was seized from Jesuit colleges in Braniewo, Frombork and Poznań. Currently, the collection is held at the University Library in Uppsala. From the existing holdings of Polish origin at Uppsala University Library, only the collection from the library of the Jesuit College in Braniewo has been reconstructed in catalogue form. Józef Trypućko, professor of Slavic languages, linguist and translator, was occupied with the project of studying the history of Polish book collections in the Kingdom of Sweden for many years. Following his death, it was continued by other researchers by agreement of the University Library in Uppsala and the National Library in Warsaw. The publication of the catalogue has triggered much controversy by challenging many concepts assumed to be fundamental for the issues of restitution of lost collections and prompted a discussion on available legal regulations and remedies concerning international displacement and cultural plunder, though, at the same time, questioned legitimacy of such claims.

Źródło:

Biblioteka; 2010, 14(23); 109-118
1506-3615
2391-5838

Pojawia się w:

Biblioteka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Problem autorstwa i projektów kościoła jezuitów (obecnie kolegiaty farnej) w Poznaniu
Authorship and Designs of the Jesuit Church (Currently Parish Collegiate Church) in Poznan

Autorzy:

Kusztelski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/24815002.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

kościół jezuitów w Poznaniu
architektura jezuitów w Polsce
Tomasso Poncino
Jan Catenazzi
Wojciech Przybyłkowicz
Wojciech Abramowicz
Bartłomiej Nataniel Wąsowski
Jesuit Church in Poznan
Jesuit architecture in Poland

Opis:

Tekst dotyczy skomplikowanych dziejów budowy dawnego kościoła jezuitów w Poznaniu. Chociaż badania nad tym ważnym dziełem architektury trwają od dwudziestolecia międzywojennego, to rozpoznanie poszczególnych faz budowy tej świątyni i autorstwo pierwotnego projektu jak i jego licznych modyfikacji jest nadal dyskusyjne. Przedmiotem niniejszego tekstu jest próba krytycznego spojrzenia na kwestie pierwszego projektu kościoła jezuitów w Poznaniu oraz jego autorstwa i późniejszych projektów tej świątyni i ich twórców. Pierwszy projekt świątyni był zapewne projektem „wzorcowym” opracowanym w Rzymie, którego modyfikację do lokalnych warunków przeprowadził znany krakowski budowniczy Tomasso Poncino, który zapewne w związku z popełnionymi błędami przy zakładaniu fundamentów został odsunięty od budowy, a jego miejsce zajął zakonny budowniczy Wojciech Przybyłkowicz, który prowadził budowę świątyni. Zasadniczy zwrot w dziejach jezuickiej fabryki nastąpił w momencie objęcia stanowiska rektora poznańskiego kolegium przez Bartłomieja Nataniela Wąsowskiego, biegłego w matematyce teoretyka architektury, którego awangardowe projekty poparte studiami nad architekturą Rzymu realizował zakonny budowniczy Wojciech Abramowicz. Został on prefektem fabryki, a po śmierci Wąsowskiego (zm. 1687) kierował samodzielnie pracami budowlanymi. Ostateczny kształt jezuickiej świątyni nadał Jan Catenazzi. Śladem zmian na przestrzeni blisko osiemdziesięciu lat trwania budowy są zachowane w zbiorach Biblioteki Narodowej w Paryżu i Archiwum Towarzystwa Jezusowego w Rzymie projekty.
The complex history of the raising of the old Jesuit Church in Poznan is discussed. Despite the research into that important piece of architecture continued since the 1920s and 30s, the identification of respective stages of the raising of the Church and the authorship of the genuine design have remained debatable. The paper’s goal is a critical analysis of the first design of the Jesuit Church in Poznan and its authorship, as well as of the later designs of the Church and their authors. The Church’s first design may have been a ‘model’ one, worked out in Rome, whose modifications and adaptation to the local conditions were conducted by the famous Cracow mason Tomasso Poncino; the latter, most likely owing to the mistakes made when the foundations were laid, was banned from continuing the works, and replaced by the Order’s mason Wojciech Przybyłkowicz who ran the raising of the Church. An essential turn in the history of the Jesuit fabrica ecclesiae occurred when Bartłomiej Nataniel Wąsowski became Vice-chancellor of the Poznan College; apt at maths, a theoretician of architecture, he had his avant-garde designs based on the studies of Rome’s architecture implemented by the mason Wojciech Abramowicz. Having become the prefect of the fabrica ecclesiae, after Wąsowski’s death (d. 1687), he independently managed the construction works. Its final shape was given to the Jesuit Church by Jan Catenazzi. The testimony to the changes occurring in the course of the almost 80-years’ construction process is found in designs preserved in the National Library in Paris and in the Archives of the Society of Jesus in Rome.

Źródło:

Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 859-881
0006-3967
2719-4612

Pojawia się w:

Biuletyn Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Architecture of Jesuit colleges designed by Giacomo Briano in Polish Province

Autorzy:

Kantorowicz, K.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/115453.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Fundacja na Rzecz Młodych Naukowców

Tematy:

architecture
Giacomo Briano SI
Society of Jesus
Jesuits
Jesuit colleges
architectural drawing
architektura
Towarzystwo Jezusowe
Jezuici
kolegia Jezuickie
rysunki architektoniczne

Opis:

This article describes architectural project of Jesuit colleges by Giacomo Briano SI, a Jesuit architect from Modena, made for colleges in Polish Province of the Society of Jesus. Despite none of Braino’s projects was fully accomplished we can analyse his original urban and architectural solutions basing on many of his architectural drawings which are kept in the archives in Cracow, Vienna, Paris and Los Angeles.

Źródło:

Challenges of Modern Technology; 2017, 8, 2; 18-22
2082-2863
2353-4419

Pojawia się w:

Challenges of Modern Technology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Jezuicka misja w Myszyńcu
The Jesuit mission in Myszyniec

Autorzy:

Lolo, Radosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2168116.pdf

Data publikacji:

2019-12-15

Wydawca:

Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Myszyniec XVII–XVIII century
Jesuits in Mazovia
Jesuit mission in Myszyniec
Myszyniec XVII–XVIII wiek
jezuici na Mazowszu
misja jezuicka w Myszyńcu

Opis:

The article presents the story of the Jesuits mission in Myszyniec. It arised in 1650 as a result of the missions led on the territory of the forest by Jesuits. It was operated in 1650-1773 by the Jesuite Collage in Łomża. Jesuits started education, music culture, brick architecture, post-Tridentine religiousness on the territory of Green Forest. Mission in Myszyniec contributed to diffusion of protestantism to Masovia from The Duchy of Prussia.
Artykuł przedstawia historię misji jezuitów w Myszyńcu. Misja powstała w 1650 r. w wyniku akcji prowadzonych przez jezuitów na terenie Puszczy. Działała w latach 1650–1773 pod kierownictwem kolegium jezuickiego w Łomży. Na terenie Puszczy Zielonej jezuici rozpoczęli edukację, kulturę muzyczną, architekturę z cegły, posttrydencką religijność. Misja w Myszyńcu hamowała rozprzestrzenianie się protestantyzmu z Księstwa Prus na Mazowsze.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2019, Zeszyt, XXXIII; 11-20
0860-9608

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)

Autorzy:

Marek, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

pedagogia ignacjańska (jezuicka)
pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
pedagogika religii
edukacja
nauki o wychowaniu
Ignatian education (Jesuit)
Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
pedagogy of religion
education
Educational Sciences

Opis:

CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Druga szkoła jezuicka w Poznaniu
The Second Jesuit School in Poznań

Autorzy:

Kusztelski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954590.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

In principle the Poznań Jesuit college was established in the 16th century. In the next centuries all the buildings were replaced. After construction of the new church was started also building of the new school was begun. The buildings belonging to the first school were included in the structure of the old college, along with which they were pulled down in the first half of the 18th century. The former second Jesuit school that has existed till this day occupies half of the quarter situated north of the post-Jesuit complex. It is a three-wing building with a picturesque octagonal yard in the middle. In the oldest literature it is dated to the beginning of the 18th century. Studies conducted after the war showed that it was built as early as the 17th century and then it was extended several times. The collected material allows the constatation that the school was built in the place where a medieval bath had been. The construction was supervised from 1683 by the then rector of the college, an outstanding architect-theorist Bartłomiej Nataniel Wa˛sowski. It was a narrow building spread along Gołębia Street, with the entrance probably from Świętosławska Street. It had two storeys, its elevations were articulated with Tuscan pilasters in the grand order. It was used from 1690; after a few years it was extended by building two classrooms, probably by Jan Catenazzi. They adjoined the building on the east side and reached Klasztorna Street. Next the realties adjoining it from the north were added. The first one was bought in 1720. Further, the three parcels that had belonged to the Jesuits earlier were joined after the houses on them were repaired in the years 1727-1730. Extending the school building involved repeating on the elevations the articulation that was on the older segments of the school. In the years 1759-1766 the school was rebuilt according to the design by the then provincial, an outstanding architect, Franciszek Koźmiński. The main element of the reconstruction was the yard, modelled after Roman architecture (Sapienza, the little yard at S. Carlo alle Quatro Fontane), with two tiers of archades that had a representative flight of stairs on the north side. Apart from classrooms in the rebuilt school there was also a chapel on the ground floor of the eastern wing and over it a spacious auditorium. Also the portal in the middle of the southern wing that has not been preserved to our times came from that time. After the Jesuit order was suppressed and Poznań was annexed to Prussia the building became property of the parish. It was used as a store-house, town school (it was then when a low first floor was added), next as a tenement house and school of decoratory arts. During the war it was seriously damaged, reconstructed in 1954-1957, it houses a ballet school now.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 243-260
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Musical life in Slutsk during the years 1733-1760 in the light of archive materials

Autorzy:

Bieńkowska, Irena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/780177.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Slutsk
musical culture
1733-1760
Hieronim Florian Radziwiłł
Jesuit music boarding school
Jesuit school theatre
aristocratic theatre

Opis:

This article represents the very first attempt at reconstructing musical life in Slutsk (Pol. Sluck) during the first half of the eighteenth century, and it merely outlines the issues involved. Slutsk was a typical private town - a multicultural centre inhabited by Jews, Orthodox Ruthenians, Lithuanians and Poles of the Protestant and Roman-Catholic faiths. Among the representatives of the Roman-Catholic faith, the Jesuits were the main animators of the town’s cultural and educational life, alongside the court of Prince Hieronim Florian Radziwiłł. A medium-sized music boarding school attached to the Jesuit College in Slutsk existed from around 1713. Musical instruments were purchased for the school quite regularly, often in faraway Koenigsberg. The contacts between the boarding school and the prince’s court were relatively frequent and good, and some school leavers found jobs at the court, chiefly in the garrison or janissary band, and sporadically also in Prince Radziwill’s music ensemble. The court was the main centre of the town’s cultural life. Among its numerous artistic ventures, stage shows seem to have been the most spectacular. For the purposes of such performances, a free-standing theatre was built in the centre of Slutsk at the turn of 1753. This building is worth mentioning because of the rarity of such projects in the Commonwealth of Poland-Lithuania during the 1750s. The repertoire of the Slutsk theatre was initially dominated by commedia dell’arte in German and the occasional dramma per música, but during the second half of the 1750s, one-act ballets began to dominate. Among the instrumental works performed in Slutsk were compositions by Carl Heinrich and Johann Gottlieb Graun, Georg Christoph Wagenseil, and musicians active at the Radziwiłł court (Andreas Wappler, Joseph Kohaut and Johannes Battista Hochbrucker), as well as improvisations by Georg Noelli. The town’s artistic heyday ended with the death of Prince Hieronim Florian Radziwiłł, in 1760, and the dissolution of the Society of Jesus, a decade or so later.

Źródło:

Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 235-248
1734-2406

Pojawia się w:

Interdisciplinary Studies in Musicology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Dekoracje kościoła jezuitów w Nysie
Decorations in the Jesuit Church in Nysa

Autorzy:

Karpowicz, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954599.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

The post-Jesuit church in Nysa, built in the years 1688-1690, is a three-span basilica with galleries, a narrower organ-loft span and two chapels on the sides of the presbytery. Initially the whole church interior was decorated with stuccoes. After the damages inflicted by the 1741 war and in 1751-1765 the stuccoes survived only on the column capitals and in the entablature of the presbytery and the nave, on the rood-screen arch and on the arch from the nave to the organ-loft. Decorations on the vaults of the side chapels survived – of the northern one – the Crucifiction chapel and of the southern one – the Guardian Angels chapel (now Jesus’ Heart chapel). In the northern chapel the cross vault is cut with two strips of acanthus ornament with an oval area for a fresco painting, and on the western wall similar motifs of ‘wet’ acanthus form the frames of the fresco. In the southern chapel the decorations are more varied. Besides the ‘wet’ acanthus, motifs appear here of fruit and flowers hung on bands held by four eagles at the top of the vault, and on the entrance arch there are grapevines rendered in a veristic way. In the presbytery and the nave composite capitals and a twig of the ‘wet’ acanthus in the frieze of the entablature have survived as well as plant motifs in the arch spandrels formed in a different way in each span. The frescoes were painted by Karol Dankwart of Nysa, which is confirmed in the sources. He worked for the Wrocław bishops; and also in Cracow, Poznań and Jasna Góra. However, the stucco painter is still unknown. We only know that Dankwart often co-operated with the stucco painter Bianchi whose Christian name was Giovanni or Adalbert. A comparison of the stuccoes that occur besides Dankwart’s painted decorations in the Jesuit church in Poznań or in the Jasna Góra basilica show beyond doubt that the decorations were made by the same hand. I have already shown that Bianchi also co-operated with the architects Catenazzis from Wielkopolska. Friezes of twigs of ‘wet’ acanthus, identical as the ones in Nysa, occur in the Cistercian church in Przeme˛t, in the Leszno parish church, in the presbytery of the Phillipian church in Gostyń and in the Franciscan and Jesuit churches in Poznań . The decoration of the chapel dome in the Bernardine church in Ś wie˛ta Anna of probably 1695 done by Bianchi (in co-operation with Dankwart) is especially good. Giovanni Battista Bianchi vel Blanco is known in the literature to have worked in St. Florian in Austria in the years 1685-1686 and 1705- 1722, and also in Poland. In Silesia his first work was the decoration in Nysa (about 1689), then he decorated with ślinki a number of Polish churches and palaces (in Konarzew, 1699). In Polish literature he is sometimes mentioned with the wrong name – Adalbert, Wojciech, Alberto. The public register in Campione d’Italia says that ‘Joannes Baptista filius Mastri Dominici Biancho et Lucia” was born on 16 May 1659. His godfather was ‘Giacomo Guruvo of Bissone, a relative of Carlo Maderno coming from the well-known family of stone-masons and architects.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 413-423
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Początki i rozwój Akademii Ignatianum w Krakowie
The beginnings and development of the Jesuit University Ignatianum in Krakow

Autorzy:

Kubik, Władysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/448822.pdf

Data publikacji:

2014-12-28

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

Akademia Ignatianum
szkoła wyższa
pedagogika
filozofia
jezuici
Jesuit University Ignatianum
higher education
institution
pedagogy
philosophy
Jesuits

Opis:

Autor pokazuje zwięźle przebieg wysiłków i osiągnięć 25 lat pracy jezuitów w zakresie kształcenia i formacji młodego pokolenia Polaków. Prezentowany okres jest niewątpliwie czasem starań i osiągnięć, które m.in. przejawiły się w zmianie nazwy uczelni z Wydziału Filozoficznego na Wyższą Szkołę Filozoficzno-Pedagogiczną a następnie na Akademię Ignatianum w Krakowie. Zmiany nazewnictwa są wyrazem trudnych, ale dobrych w skutkach osiągnięć naukowo-dydaktycznych. Ponadto przybliża imiona i nazwiska władz uczelni w ich chronologicznym następstwie. Nie zapomina także o osobach, które nie pełniły funkcji kierowniczych, ale ich działalność i oddanie na stałe wpisały się w historię prezentowanej szkoły wyższej. Autor obrazuje zmiany jakie nastąpiły w zakresie oferty dydaktycznej wszechnicy, a także przedmiotów, które kiedyś były obowiązujące dla studentów szkoły. Patrząc na rozwój uczelni z perspektywy czasu, który upłynął od jej powstania, autor jest pełen szacunku dla władz ją tworzących a także przepełniony optymizmem co do jej przyszłości. Skromne początki sięgające roku akademickiego 1989/1990 przyniosły nieprzewidywane pozytywne skutki. Dostrzegając zainteresowanie młodzieży ofertą dydaktyczną Akademii Ignatianum w Krakowie, a także mając na uwadze rzetelną pracę kadry dydaktycznej, można się spodziewać, że wszystko to przyniesie dalsze dobre efekty naukowe i dydaktyczne.
The author concisely presents the efforts and achievements of the 25-year work of Jesuits with regard to education and shaping of the young Polish generation. Undoubtedly, the presented period is the time of concerted effort and achievements. These changes, among other things, were reflected in the change of the name from the Faculty of Philosophy to the Jesuit University of Philosophy and Education Ignatianum (Polish: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum) and then to the Jesuit University Ignatianum in Krakow (Polish: Akademia Ignatianum w Krakowie). The changes in the name result from demanding but beneficial scientific and didactic achievements. Moreover, the article provides the reader with the first names and surnames of the university authorities in the chronological order. It does not fail to mention people who did not hold executive positions but whose devotion and activities have become an integral part of the history of the presented university. The article shows an increase in the number of students and their interest for the educational institution established 25 years ago. Furthermore, the article presents changes which have taken place with regard to the number of courses of study, the educational offer of the university, as well as subjects which used to be obligatory. With hindsight, viewing the development of the university since its beginnings, the author feels deeply respectful of the authorities who created it as well as optimistic about its future. The humble beginnings dating back to the academic year 1989/1990 have brought unexpectedly positive results. Observing the interest for the Jesuit University Ignatianum in Krakow of young people, as well as the diligent work of its teaching staff, one may expect further scientific, didactic and educational achievements in the education of the young generation.

Źródło:

Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 15-34
2450-5358
2450-5366

Pojawia się w:

Studia Paedagogica Ignatiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Blaski i cienie życia w internatach szkół jezuickich w II Rzeczypospolitej
Positive and Negative Aspects of Life in Jesuit Boarding Schools in the Second Republic of Poland

Autorzy:

Puchowska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/955141.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

boarding schools, jesuit schools, Second Republic of Poland

Opis:

Jesuit boarding schools did not fulfil only social roles. They were educational institutions shaping discipline, morality and religiousness of their pupils. The monks organized various activities for their students which were conducive for acquiring and consolidating knowledge. Students’ time was filled with the review of school material, literary exercises, debates or production of theatre performances. The offer depended on the degree of exclusivity of a given establishment. In the Second Republic of Poland, there functioned three Jesuit schools for laymen: in Khyriv (Pol. Chyrów), Vilnius and Gdynia. Only the first two ran boarding schools. Both boarding schools offered very good living conditions, and the life of the alumni passed according to a similar, clearly defined day rhythm. The institutions in busy urban Vilnius and peripheral Khyriv were very much different. The educational process used for the boarding students from Vilnius lacked special rigours, which was different from the methods generally accepted at that time. The behaviours of boarding students from Khyriv, in turn, were regulated in the minutest detail by Statutes and regulations and the system of punishments was very elaborate. The schools tried to restore order by the method of overcoming the resistance of the more independently feeling and thinking pupils.

Źródło:

Biuletyn Historii Wychowania; 2012, 28; 53-64
1233-2224

Pojawia się w:

Biuletyn Historii Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Thomas Hutter, niedoszły misjonarz jezuicki
The Sculptor Thomas Hutter, the Unrealized Jesuit Missionary

Autorzy:

Sito, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954602.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

In the Roman Central Jesuit Archive (ARSI) two letters by the Jesuit sculptor Thomas Hutter (1696-1745) of 1722 and 1723 have been preserved. They were written from the Sandomierz college to the General of the order, Michelangelo Tamburini. After the noviciate at St Szczepan Home in Cracow in 1718-1720 in the autumn of 1720 Thomas Hutter was transferred from Cracow to the Sandomierz college as a so-called coaudiutor temporalis. This was connected with the needs of the Sandomierz Jesuits who in 1717 took over the Gothic St Peter church from the parish. The Jesuit sculptor was welcome in Sandomierz as there was enough work for him in the church for many years. In Hutter’s long stay in Sandomierz that lasted till 1727 and was filled with work, about 1722 a clear crisis appeared. The discussed letters are proof of this. The first of them is a response to the offer that the order authorities sent to particular Jesuit homes, connected with a possibility of work in foreign missions. Hutter said he was ready to go to foreign missions, although he did not define the country he wanted to work in. At the same time he asked to be transferred to the German Province jurisdiction. In the second letter the artist repeated his request, this time suggesting a region for the mission. It was to be Turkey or countries subjected to it, like the Crimean Khanate. Hutter said he was going to learn the language and offered his work not only strictly as a missionary but he was ready to be a spy in Turkey as well. He was not afraid of death or imprisonment; he asked the authorities not to worry about him in such a case. He was ready to cross the Turkish border in summer 1723. However, the whole project was not put into effect. The sculptor remained in Poland and did not give up his job. However, a few years later he decided to leave the order and start a family; he also established a lay, excellently prospering workshop. The discussed correspondence is an exceptionally rare – in the Polish reality of the 17th-18th centuries – example of preservation of a sculptor’s letters. The more surprising are the letters written by a Jesuit sculptor, especially to the supreme authorities of the Order. The problems mentioned in them, the way they are formulated and the vastness of the letters show the person of Thomas Hutter from a surprising angle, as a religious, courageous, broad-minded man with various interests and talents. All this takes us far from the stereotype of a sculptor’s quiet work and of stabilization offered by the service in a religious order. Work in missions never belonged to the easiest ones, and in Muslim countries, openly hostile to Christianity, it must have been linked with the sense of constant threat, which Hutter realized, as his second letter shows.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 449-460
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Losy majątków pojezuickich w pierwszej połowie XIX wieku na przykładzie dóbr Białołęka pod Warszawą
History of post-Jesuit estates in the first half of the 19th century based on the example of the Białołęka estate near Warsaw

Autorzy:

Kośka, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22446700.pdf

Data publikacji:

2022-12-13

Wydawca:

Archiwum Główne Akt Dawnych

Tematy:

Białołęka
kasata jezuitów 1773
dobra pojezuickie
Szamoccy
Aleksander Pruszak
osadnictwo
suppression of Jesuit Order 1773
post-Jesuit estates
Szamocki family
settlements

Opis:

Konstytucja sejmu z 1774 r. „Rozrządzenie dobrami jezuickimi” określała zasady zagospodarowania dóbr pozostałych po skasowanym zakonie jezuitów. Uzyskane dochody miały być przeznaczone na cele edukacyjne. Dobra pojezuickie miały trafić w ręce szlachty, w zamian za coroczny czynsz płacony pod rygorem ich utraty. Wśród majątków pojezuickich przeznaczonych do oddania w prywatne ręce była Białołęka z przyległościami Brzeziny i gruntami Golędzinów w powiecie warszawskim. Po 1773 r. pierwszym właścicielem tych dóbr był Jan Wojciech Szamocki, który osadził w Białołęce kolonistów. Jako pierwsze powstały kolonie Szamocin i Marcelin, a później Józefin i Tyszkowizna. W rękach rodziny Szamockich dobra te pozostawały do 1810 r. Kolejnym ich dzierżawcą został Aleksander Pruszak. Ten przez wiele lat prowadził procesy sądowe przeciw kolonistom sprowadzonym przez Szamockiego, domagając się usunięcia ich z zajmowanych gruntów. Procesował się też z władzami szkolnymi, domagając się obniżenie czynszu. Procesy te zakończyły się ugodą zawartą w 1830 r. Z kolei Pruszak w 1840 r. został oskarżony o zniszczenie dzierżawionych dóbr, choć działał na rzecz ich rozwoju gospodarczego. Zakładał kolonie, przeprowadził meliorację gruntów, karczował zarośla w celu uzyskania nowych pól uprawnych i łąk. Dzięki temu zagospodarowano nieużytki, które zaczęły przynosić zyski. Trwający kilka lat proces o pozbawienie Pruszaka dzierżawy Białołęki sprawił, że ten zwrócił się do władz Królestwa Polskiego o pozwolenie na wykupienie dóbr, by potem odstąpić je Mikołajowi Teniszewowi. Zakończenie tej sprawy nie jest udokumentowane w źródłach. Na przykładzie Białołęki widać, że ścisłe przestrzegania prawa uchwalonego w 1774 r. sprzyjało stagnacji gospodarczej w dobrach pojezuickich. Władze Królestwa Polskiego zdawały sobie sprawę z konieczności wydania nowych przepisów dotyczących tej kategorii majątków i w 1823 r. opracowały „Projekt w materii dóbr pojezuickich”, który jednak został odrzucony przez cara Aleksandra I. Regulację prawną przyniosły dopiero w 1849 r. „Przepisy o dobrach pojezuickich i innych na fundusz edukacyjny przeznaczonych”. Umożliwiły one nabywanie dóbr na własność i zakładania dla nich hipoteki. Wśród majątków wymienionych na sprzedaż była również Białołęka.
The constitution of the 1774 Diet (pol. Sejm), entitled ‘Disposition of the Jesuit estates’, laid down the rules for the disposition of the estates remaining after the abolished Jesuit order. The proceeds were to be used for educational purposes. The Jesuit estates were to be handed over to the nobility in return for annual rent paid on pain of forfeiture. The Jesuit estates to be turned over to private ownership included Białołęka with its adjoining Brzeziny and Golędziny lands in the Warsaw county. The first owner of these estates after 1773 was Jan Wojciech Szamocki, who settled colonists in Białołęka. The first colonies to be established were Szamocin and Marcelin, soon followed by Józefin and Tyszkowizna. The estates remained in the hands of the Szamocki family until 1810. Their next leaseholder was Aleksander Pruszak. Pruszak litigated for many years against the colonists brought in by Szamocki, demanding their removal from the land they occupied. He also sued the school authorities demanding a reduction in rent. These lawsuits ended in a settlement concluded in 1830. In 1840, Pruszak, in turn, was himself accused of ruining the leased estate, despite the fact that he made efforts to advance its economic development. He set up colonies, installed drainage works on the land and cleared scrubland for new farmland and meadows. As a result, previously unused land was developed and became profitable. A several-year-long lawsuit to revoke Pruszak's lease of Białołęka led him to apply to the authorities of the Kingdom of Poland for permission to buy the estate, so that he could subsequently surrender it to Mikołaj Teniszew. Conclusion of this case is not documented in the sources. Białołęka’s example shows that strict adherence to the law enacted in 1774 was conducive to economic stagnation of the post-Jesuit estates. The authorities of the Kingdom of Poland realised the necessity of issuing new regulations regarding this category of estates and in 1823 drew up a "Project concerning the matter of post-Jesuit estates", which was, however, rejected by Tsar Alexander I. Legal regulation was only instituted in 1849 in form of "Regulations on post-Jesuit estates and other estates earmarked for the educational fund". These regulations made it possible to acquire such estates as property and to establish a mortgage for them. Estates listed for sale included Białołęka.

Źródło:

Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 47-64
0860-1054

Pojawia się w:

Miscellanea Historico-Archivistica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Szkoły jezuickie. Żywa tradycja w XXI wieku. Artykuł recenzyjny
Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. Review article

Autorzy:

Żukiewicz, Arkadiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40570891.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

szkoły jezuickie
Desk Research
tradycja szkolnictwa jezuickiego
nauczanie
nauczyciel
jesuit schools
desk research method
tradition of jesuit education
education
teacher

Opis:

CEL NAUKOWY: Poznanie założeń programowych oraz wytycznych kierunkowych szkolnictwa jezuickiego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Jakie programowe założenia określają kierunki działalności szkół jezuickich w XXI wieku? Metoda desk research. PROCES WYWODU: Artykuł recenzyjny powstał w wyniku analizy treści poszczególnych części monografii anglojęzycznej Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. An ongoing Exercise of Discernment. Na polskim rynku jest dostępna polska wersja tej książki. Monografia łączy przeszłość z teraźniejszością. Podejście takie jest zbieżne z założeniami polskiej pedagogiki społecznej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza treści recenzowanej książki pozwala stwierdzić, że bogactwo tradycji szkolnictwa jezuickiego jest obecne w założeniach programowych współczesnych szkół jezuickich. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Monografia jest doskonałym narzędziem metodycznym dedykowanym dla nauczycieli szkół jezuickich.
RESEARCH OBJECTIVE: Recognition of program assumptions and directional guidelines of Jesuit education. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: What program assumptions determine the directions of activity of Jesuit schools in the twenty-first century? Desk Research Method. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The review article was created as a result of the analysis of the content of individual parts of the monograph published in English Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. An ongoing Exercise of Discernment. The Polish version of this book is available on the Polish publishing market. The monograph connects the past (tradition) with the present. This is consistent with the assumptions of Polish social pedagogy. RESEARCH RESULTS: The analysis of the content of the reviewed book allows us to conclude that the richness of the tradition of Jesuit education is present in the curriculum assumptions of contemporary Jesuit schools. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The monograph is an excellent methodical tool dedicated to teachers of Jesuit schools.

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2023, 22, 61; 161-164
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

The Theatre Organised by the Industrial and Handicraft Youth Association in Krakow – Inspired by Father Mieczysław Kuznowicz, a Graduate of the Jesuit School in Chyrów

Autorzy:

Puchowska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1198463.pdf

Data publikacji:

2015-06-30

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

amateur theatre
Jesuit education
teamwork
teatr amatorski
edukacja jezuicka
praca zespołowa

Opis:

The theatre established by the Industrial and Handicraft Youth Association is a representative of the amateur theatre movement, typical for Krakow during the inter-war period. However, it has one remarkable feature – it was created by young people from very diverse social backgrounds, far from the gymnasium elite, often illiterate. They were connected by common passion and artistic needs, awakened by the creative educational concept of Father Mieczysław Kuznowicz. The aim of the theatre on Skarbowa Street was to use appropriate dramatic texts to develop religious, national and social feelings among the members of the association, to teach proper communication in the mother tongue and to form the habits of cultural behaviour and solid teamwork. The form of the youth theatre adopted in the association seems to correspond with the concept known from the theatrical stages of Jesuit schools. The author attempts to answer the following question: ”To what extent did the experiences of Kuznowicz, a graduate of the Scientific and Educational Department of the Jesuits in Chyrów, influence the shape of the theatrical stage in Krakow?”
Teatr Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej w Krakowie – chyrowskie inspiracje księdza Mieczysława Kuznowicza.Scena Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej z jednej strony wpisuje się w typowy dla Krakowa okresu 20-lecia międzywojennego ruch teatrów amatorskich, z drugiej posiada cechę niezwykłą – tworzyli ją młodzi ludzie pochodzący z bardzo odmiennych środowisk społecznych, dalekich od elit gimnazjalnych, często analfabeci. Jednoczyły ich wspólne pasje i potrzeby artystyczne, rozbudzane twórczą koncepcją wychowawczą księdza Mieczysława Kuznowicza. Celem działalności teatru przy ulicy Skarbowej stało się rozwijanie wśród członków Związku, za pomocą odpowiedniej literatury dramatycznej, uczuć religijnych, narodowych i społecznych, uczenie poprawnego komunikowania się w języku ojczystym oraz wpajanie nawyków kulturalnego zachowania, a także solidnej, zespołowej pracy. Przyjęta w Związku formuła teatru młodzieżowego zdaje się korespondować z koncepcją znaną z działalności szkolnych scen konwiktów jezuickich. Autorka stara się, w kontekście wychowania przez pracę oraz edukacji przez sztukę, odpowiedzieć na pytanie, w jakiej mierze doświadczenia Kuznowicza, absolwenta Zakładu Naukowo-Wychowawczego w Chyrowie, wpłynęły na kształt tej krakowskiej sceny.

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 283-303
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Niezachowany kościół jezuicki w Krośnie nad Wisłokiem
The Non-Existent Jesuit Church in Krosno

Autorzy:

Grzebień, Ludwik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954592.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

Among the baroque churches built in the 17th century in Red Ruthenia the now nonexistent church in Krosno on the River Wisłok was an outstanding one. Jesuits settled in Krosno in 1614 and they built the first wooden chapel in 1632. Despite the wars construction of a stone church was conducted exceptionally fast, in the years 1655-1667. The church was rectangular with two spires, one nave and three lower and upper chapels on both sides. The chapels were covered with al fresco paintings in 1726 by the painter Adam Swach who was helped by Marcin Sitkiewicz. There were 12 baroque altars in the church that were built in the years 1666-1726. The remaining furnishings were made by local artists in 1668-1693. The church was consecrated in 1693. Its basic furnishings were supplied then. After that date the interior was only decorated and modernized. The church spires built about 1680 without foundations that were deep enough caused that a crack appeared in the middle of the church’s facade when the college was built on much deeper foundations; ultimately one of the spires fell down at the end of 1717. Its fall deranged part of the church’s vault and caused numerous damages in the furnishings. Despite the repairs that were conducted also later cracks appeared in the church’s walls. After the order had been supressed the church was closed in 1783, and its furnishings were sold by auction to the nearby churches. Since it was not repaired there were fears that it could collapse and hence it was demolished in 1807.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 283-300
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Jezuicki ośrodek badań historycznych w Krakowie
The Jesuit Historical Research Centre in Krakow

Autorzy:

Grzebień, Ludwik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/449061.pdf

Data publikacji:

2014-12-28

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

historia jezuitów
źródła historyczne
Stanisław Załęski
Stanisław Bednarski
Ludwik Grzebień
jezuicki ośrodek badań historycznych
the history of Jesuits
historical sources
the Jesuit historical research centre

Opis:

W latach 1564-1773 jezuici prowadzili we wschodniej części Europy kolegia i szkoły na terenie dzisiejszej Polski, Litwy, Łotwy, Białorusi i Ukrainy. Wszystkie archiwa zawierające dokumenty dotyczące tych placówek i ich historii zostały w chwili kasaty zakonu w 1773 roku zniszczone lub rozproszone. Dopiero w latach 30. XX wieku jezuita Stanisław Bednarski rozpoczął w Krakowie gromadzenie dokumentacji w postaci fotokopii z centralnego Archiwum w Rzymie, a następnie z innych bibliotek polskich. Po jego śmierci pracę tę kontynuowali po II wojnie światowej Jan Poplatek, Bronisław Natoński i Ludwik Grzebień. Do tej chwili zebrano w postaci fotokopii, mikrofilmów, kserokopii i dysków CD niemal całą znaną dokumentację dotyczącą dziejów zakonu w Europie Środkowo-Wschodniej ze wszystkich archiwów i bibliotek europejskich. Dzięki tej dokumentacji powstało dotąd kilkadziesiąt książek naukowych i kilkaset artykułów dotyczących dziejów religijnych i kulturalnych tego regionu. Z ośrodka krakowskiego korzysta wielu historyków polskich i z krajów wschodniej Europy. W artykule ukazujemy historię ośrodka oraz podajemy opis i miejsce przechowywania zachowanych, a najważniejszych rękopisów dotyczących zakonu jezuitów, które zgromadzono w postaci różnej reprodukcji w Krakowie. Stanisław Bednarski nie przewidywał zapewne, że jego inicjatywa, przemyślane plany pozostawione na piśmie, w końcu dobre fundamenty położone pod wymarzony ośrodek naukowy, dadzą tak znaczące rezultaty. Jego też pamięci należy poświęcić ten skromny szkic historyczny.
In the years 1564–1773, Jesuits ran colleges and schools in Eastern Europe, on the present territory of Poland, Lithuania, Latvia, Belarus and Ukraine. All the archives containing documents concerning these institutions and their history were, at the time of the dissolution of the Jesuit Order in 1773, destroyed or scattered. It was not until the 30s of the 20th century that a Jesuit, Stanisław Bednarski initiated collecting documentation in the form of photocopies from the central Archive in Rome and then from other Polish libraries. After his death and after the Second World War, Jan Poplatek, Bronisław Natoński and Ludwik Grzebień continued his work. Until the present time, almost the entire known documentation concerning the history of the Order in East-Central Europe has been collected in the form of photocopies, microfilms, copies and CDs from all European archives and libraries. Owing to this documentation, several dozen scientific books and a few hundred articles concerning cultural and religious history of that region have been published. Many Polish and East European historians make use of the centre in Krakow. The article presents the history of the centre as well as the description and the location of the preserved, most significant manuscripts concerning the Jesuit Order, which have been collected in various forms of reproduction in Krakow. Apparently, little did Stanisław Bednarski expect that his initiative, carefully considered plans preserved in writing and, finally, the good foundation for his dream research centre, would bring such considerable results. Therefore, this humble historical sketch should be devoted to honour his memory.

Źródło:

Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 35-56
2450-5358
2450-5366

Pojawia się w:

Studia Paedagogica Ignatiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Koncepcja teatru jezuickiego i jego znaczenie w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej
The Concept of the Jesuit Theater and its Importance in the Process of Socialization of School Youth

Autorzy:

Charchuła, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40494635.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

teatr jezuicki
edukacja jezuicka
socjalizacja
pedagogia ignacjańska
aktor społeczny
Jesuit theater
Jesuit education
socjalization
ignatian pedagogy
social actor

Opis:

CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest omówienie funkcji, jaką pełni teatr jezuicki w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie warunki muszą być spełnione, aby teatr jezuicki mógł być skutecznym narzędziem procesu socjalizacji młodzieży szkolnej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób: Na wstępie ukazano najważniejsze cechy koncepcji teatru jezuickiego. Następnie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy socjalizacji w świetle nauk społecznych, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem jezuickim w kontekście wykorzystania funkcji socjalizacyjnej działalności teatralnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że jest możliwe włączenie działalności teatralnej jako skutecznego narzędzia socjalizacji młodzieży w szkołach jezuickich. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model edukacji stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność procesu edukacji i socjalizacji realizowanej poprzez wykorzystanie narzędzia, jakim jest teatr jezuicki. Tożsamość jezuickiego szkolnictwa wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie edukacji z działalnością teatralną wydaje się trafną receptą na aktualne wyzwania procesu socjalizacji młodzieży szkolnej.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this study is to discuss the function that Jesuit theater plays in the socialization process of school children. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem concerns the answer to the question: what conditions must be fulfilled for the Jesuit theater to be an effective tool in the process of socialization of schoolchildren. The analytical-synthetic method of the literature on the subject was used in this paper.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the beginning, the most important features of the Jesuit theater concept are shown. Then, the theoretical framework, in which socialization processes are analyzed in the light of the social sciences, was outlined, what finally enabled to identify the most important challenges facing Jesuit education in the context of exploiting the socialization function of theatrical activities.  RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to incorporate the theatrical activity as an effective tool for the socialization of the youth in Jesuit schools. Moreover, the Jesuit model of education seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conclusions that arise from the presented analyses indicate, first of all, the complementarity of the process of education and socialization realized through the use of the tool that is the Jesuit theater. The identity of Jesuit education stems to a great extent from the adoption of a holistic vision of the person and an integral model of formation. This combination of education and theatrical activity seems to be the right recipe for the current challenges of the process of socialization of school children

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 33-41
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Maria Magdalena – bohaterka jezuickiej epigramatyki. Przegląd źródeł
Maria Magdalena, a Character in Jesuit Epigrams Overview of Sources

Autorzy:

Nowaszczuk, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1878363.pdf

Data publikacji:

2019-10-23

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

piśmiennictwo jezuickie
epigramatyka XVI i XVII wieku
utwory o Marii Magdalenie
Maria Magdalena w poezji
biogram Marii Magdaleny
epigramaty religijne
teorie literackie renesansu i baroku
epigramatyka po Soborze Trydenckim
poeci jezuiccy
epigramatycy jezuiccy
Jesuit writings
16th- and 17th- century epigrams
texts on Mary Magdalene
Mary Magdalene in poetry
biographic entry on Mary Magdalene
religious epigrams
literary theories of the Renaissance and baroque
epigrams after the Council of Trent
Jesuit poets
Jesuit epigram writers

Opis:

W epigramatycznym dorobku poetów jezuickich szesnastego i siedemnastego wieku znajduje się wiele tekstów poświęconych Marii Magdalenie. Pojawiają się one u przedstawicieli kilku generacji twórców i to bez względu na ich pochodzenie. Utwory takie odnaleźć można także u najwybitniejszych spośród nich, jak choćby u Bernarda Bauhusjusza, Jakuba Bidermanna, Franciszka Remonda, Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, Piotra Aloisa, Piotra Justa Sautela i wielu innych. Ożywienie zainteresowania postaciami nadprzyrodzonych pośredników nastąpiło po Soborze Trydenckim, zwłaszcza po opublikowaniu dekretu De invocatione, veneratione et reliquis sanctorum et sacris imaginibus oraz nowego Martyrologium Romanum. Święci sławieni w poezji to zwłaszcza reprezentanci epoki nowożytnej, w tym przedstawiciele samej Societas Iesu. Pośród tych „nowoczesnych” bohaterów szczególne miejsce zajęła postać biblijna, Maria Magdalena. Analiza opublikowanych drukiem łacińskich kolekcji epigramatycznych wykazuje w nich tendencję do tworzenia cyklów i porządkowania wierszy na podstawie jakiejś zasady przewodniej, zwłaszcza chronologii wydarzeń w biogramie Świętej. Utwory pojawiają się w większej ilości na przełomie renesansu i baroku, rzadziej natomiast w drugiej połowie siedemnastego wieku. W tym okresie nastąpić musiała dość istotna zmiana gustów czytelniczych. Popularność zdobyły utwory krótkie i zwieńczone dosadną konkluzją. Wątki znane z dotychczasowych opracowań ku czci Marii Magdaleny, problem miłości doczesnej i nadprzyrodzonej, temat płaczu i ognia miłości zaczęto kultywować na gruncie innych gatunków. Jak dotąd nie wyjaśniono zjawiska owej „migracji” materii. Można domniemywać, że przejęcie motywów artystycznie wysublimowanych przez formy liryczne nastąpiło na skutek silnego oddziaływania teorii konceptu. Ostatecznie trzeba przyznać, że epigramaty ku czci Marii Magdaleny jaskrawo uwidaczniają wiodące tendencje kulturowe epoki renesansu i baroku, stanowią też świadectwo dawnych upodobań literackich i ówczesnej teorii pisarstwa.
The body of epigrams authored by Jesuit poets of the sixteenth and seventeenth centuries comprise many texts with Mary Magdalene as a character. They were written by representatives of a few generations of authors, regardless of their origins. Such texts can also be found in the work of the most remarkable authors, including – to mention only a few – Bernardus Bauhusius, Franciscus Remondus, Matthias Casimirus Sarbiewski, Petrus Alois, Petrus Iustus Sautel and many others. A revival of interest in supernatural mediators came after the Council of Trent, particularly following the publication of On the Invocation, Veneration, and Relics of Saints, and on Sacred Images (De invocatione, veneratione et reliquis sanctorum et sacris imaginibus) and the Roman Martyrology (Martyrologium Romanum). The saints glorified in poetry are mainly representatives of modern times, including the Society of Jesus (Societas Iesu) itself. The biblical character of Mary Magdalene has a special place among these “modern” characters. An analysis of Latin collections of epigrams published in print indicates a tendency to produce poetic cycles or to arrange poems according to a particular central rule, especially the chronology of the events in biographical entries on the saint. Such epigrams were written predominantly in the late Renaissance and early baroque, with not so many in the second half of the 17th century. It seems that reading tastes and habits changed considerably during that period. Short texts with blunt conclusions became popular. The themes from previous texts dedicated to Mary Magdalene, such as earthly love versus supernatural love, crying and the fire of love, found their way into other literary genres. However, this ‘migration’ phenomenon has not been explained to this day. As a matter of conjecture, the transition of artistically sublime motifs into lyrical forms may have been strongly influenced by the theory of concepts. After all, it must be admitted that epigrams honouring Mary Magdalene paint a clear picture of the predominant cultural trends in the Renaissance and baroque times and testify to the literary preferences and literary theory of those days.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 3; 59-77
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Jesuit Philospophy of Contemplative Education

Autorzy:

Pasierbek SJ, Wit

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1197979.pdf

Data publikacji:

2016-09-26

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

philosophy of education
contemplative education
contemplativus in actione
Jesuits

Opis:

RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this article is to present the Jesuit philosophy of contemplative education as an educational system compatible with the American philosophy of contemplative education and to aim at the emergence out of the latter of the vision of a man integrally formed as “men and women for others” including the transcendent / religious dimension of life. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS:The presented research problem concerns the question of whether the system of the proposed philosophy of contemplative education allows to educate and to form a human who is integral and coherent in spiritual and physical unity in the religious optics. There has been applied the method of critical and comparative analysis as well as the analysis of the reference literature. THE PROCESS OF ARGUMENTATION:After having initially defined the aim of the study and the fundamental concepts (philosophy of contemplative education) there has been presented the history and the main assumptions of the philosophy of contemplative education from the USA (1974). Then, there has been presented the history of Ignatian spirituality (contemplativus in actione) as a source for the Jesuit philosophy of contemplative education. The essential part of the argumentation was to present the philosophy of the process of forming the student (Ratio Studiorum and the contemporary documents) based on the specific five stages. RESEARCH RESULTS:The result of this argumentation is a concrete and integral vision of a contemplative man in action who is open “for and to others”. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS:This analysis confirmed the compatibility of the American and the Jesuit philosophy of contemplative education as a system that should be included in the educational programs and processes of an integral human being as a being of spiritual and bodily unity based on a contemplative reflection and action.

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2016, 15, 33; 9-22
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Architektura Kościoła Pojezuickiego w Chojnicach
The Architecture of the Post-Jesuit Church in Chojnice

Autorzy:

Rogólski, Piotr P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954591.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

The former Jesuit church in Chojnice together with the college building forms a baroque complex, one of the most precious in East Pomerania. The history of the Chojnice Jesuits and the history of the construction of their monastery church may be reconstructed on the basis of the Jesuit chronicles: “Historia Residentiae Conecensi Societatis Jesu” of the years 1620- 1773 (ARSI). The present article presents an analysis of the style of the Chojnice church architecture, defines its artistic origin and gives a precise account of the Jesuits’ role. Bringing Jesuits to Chojnice resulted from the denomination rivalry in the town that had unfavourable results for the Catholics. From the middle of the 16th century, when the Protestant denomination was accepted officially, in King’s Prussia Reformation tendencies became more intensive. Protestantism was also a sign of the Prussian towns-people’s separatism; however, political dependence of that province from the Crown gave a good opportunity for a counter-Reformation action. At the beginning of the 18th century the Jesuits decided to build a new brick church; however, initially Primate Stanisław Szembek did not allow it because of the close neighbourhood of the big Gothic parish church and the cemetary. It should be thought that a change in this attitude was influenced by the denomination rivalry in the town. The construction of the church was begun in 1718, but because of shortage of money the work was stopped. Only in the years 1730-1733 construction was started again, according to a new design, and the work was finished in 1744. The Chojnice church is a single nave, two-span building, with rows of side chapels that are connected with narrow passages. The interior of the wide nave is divided into two spans by massive wall pillars with pairs of pilasters that suppport the żaglaste vaults. The space between the pillars is formed by chapel-gallery anexes, the gallery vaults being as tall as the nave. The pillars’ quoins are cut, which visually stresses centralization of space. Illusionistic polychromies and a rich stucco decoration are a significant complementation of the interior. In the subject literature defining the architectonic type of the Chojnice church is the basic research problem, as well as finding out about its origin and architect. According to some researchers it is a halowy building with two aisles (among others, G. Chmarzyń ski, B. Makowski, E. Dehio and E. Gall); other authors say it is a halowo-emporowy building (e.g. T. Chrzanowski and M. Kornecki) or a halowy one (A. J. Baranowski). Most researchers assume that the Jesuit builder, Jan Zelmer, was the architect of the church. The post-Jesuit church in Chojnice is the type of wall-pillar building with galleries, and with respect to its form it is a longitudinal-central solution where within the frames of the traditional longitudinal arrangement, here limited to two spans, centralization of the interior is strongly stressed compositionally. The region closest to Chojnice where this model of church occurs is Silesia where this type of buildings was especially popular in the baroque period. The question appears if the Chojnice church was an architectonic transfer from the Silesian circle and if its design is based on a particular model. On the basis of comparative analysis we may state that the Chojnice church reveals a general resemblance to Silesian ones only in the architectonic system. From the point of view of disposition of the plan we cannot find a similar building in Silesia, whereas the pilgrimage church in Trautmannshofen (Upper Palatinate) built in 1683-1686 reveals closer analogies. A similar architectonic system is found in the circle of Czech architecture in the Visitation of the Virgin Mary church in Hejnice (1722-1729). We also do not find the motif of double windows in the span system in the circle of Silesian architecture, but such an arrangement was popular in south Germany (e.g. the Benedictine church in Weingarten, 1715-1725). In the case of the Jesuit church in Chojnice the unknown architect created another version of a nave interior with chapel-gallery annexes and with a developed wall-pillar system; the whole was composed in the system of a two-span interior. One of the building inspectors of that church on behalf of the Jesuit order was Jan Zelner who came to Chojnice from the Poznań college. The Chojnice church, in its interior solution, is a remote architectonic import from the Czech circles and it was the Jesuits who made the decision about the import and its realization. Researchers stress the fact that the order adjusted its building foundations to the local tradition and needs as well as to the function and importance of a given centre. The area where wall-pillar churches with galleries occurred is limited mainly to the Habsburg monarchy provinces and to south Germany, that is to where there was strong rivalry between Catholics and Protestants, also in the field of architecture. In the area Jesuits propagated a defined kind of church architecture and their models from Munich, Dillingen, Prague, Olomouc and Legnica played an important role in development of baroque church architecture in Central Europe. The architectonic programme of these buildings responded to the order’s preaching needs and religious-propaganda tasks. On the basis of our findings we may state that Jesuits brought to Chojnice an architect, may be a Jesuit, just from the circle of the Catholic provinces of Germany. The innovatory architectonic programme of the church responded to the local needs, which was connected with denomination rivalry in the town itself and the Jesuits’ counter-Reformation tasks. The church fulfilled an important identification and prestige function that was transferred to the founders and the local Catholic society. The Jesuit church in Chojnice significantly influenced the development of the local architecture and its architectonic programme is repeated in the churches in Wysoka (the Wyrzysk district), Zamarte (a Bernardine one) and in Kcynia (a shod Carmelites’ one).

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 261-282
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Jesuit Upbringing as Prevention Against Fundamentalism, Bigotry and Pharisaism

Autorzy:

Jeník, Lukáš

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40494643.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

fanatyzm
fundamentalizm
faryzeizm
krytyczne myślenie
wychowanie jezuickie
fanaticism
fundamentalism
pharisaism
critical thinking
Jesuit education

Opis:

RESEARCH OBJECTIVE: The objective of the work is presenting the pseudoreligion F hypothesis created by a Czech theologian, sociologist and philosopher Tomáš Halík. The second part of the text presents the challenges of Jesuit upbringing which can be understood as a possible strategy and prevention against the pseudoreligion F. RESEARCH PROBLEM AND METHODS:Pseudoreligion F is a hypothesis through which Tomáš Halík interprets similarities among several pathological phenomena of the contemporary social culture as well as Christian religiosity. The key solution is the critical education and dialogue. It is the system of Jesuit education that can be understood as a tested preventive strategy. Critical analysis of the beginnings of Jesuit education shows that this is still a valid method of teaching and upbringing. THE PROCESS OF ARGUMENTATION:In the first part of the work, the pseudoreligion F hypothesis was presented, as well as some related theses. The objective of the first part is describing the sociological and philosophical criticism of contemporary religious pathologies. In the second part of the text, we will focus on the key tasks and challenges of Jesuit pedagogy. RESEARCH RESULTS:Contemporary religious pathologies threaten Christianity as they distort the ideals of the Gospel to achieve short-term goals. In the context of Christianity, such pathologies also include clericalism and, more broadly, pharisaism. Critical thinking about these issues encourages us to search for strategies that can help “extinguish the fire.” One of such strategies is integral humanist education which is also represented by Jesuit education. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: Despite the ambiguity of this term, critical thinking is considered to be the key tool for preventing fanaticism, fundamentalism, extremism, etc. The research is to show that critical education mainly refers to the complexity and integral anthropological line. Education and Jesuit education has a rich tradition based on the Ignatian and Jesuit spirituality. 
CEL NAUKOWY: Celem pracy jest przedstawienie hipotezy pseudoreligii F, której autorem jest czeski teolog, socjolog i filozof Tomáš Halík. Druga część tekstu przedstawia wyzwania wychowania jezuickiego, które można rozumieć jako potencjalną strategię i profilaktykę wobec pseudoreligii F. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pseudoreligia F to hipoteza, za pomocą której Tomáš Halík interpretuje podobieństwa między kilkoma patologicznymi zjawiskami współczesnej kultury społecznej, a także religijności chrześcijańskiej. Kluczowym rozwiązaniem jest krytyczna edukacja i dialog. To właśnie system wychowania jezuickiego można rozumieć jako sprawdzoną strategię profilaktyczną. Krytyczna analiza początków wychowania jezuickiego pokazuje, że jest to wciąż aktualna metoda edukacji i wychowania. PROCES WYWODU:W pierwszej części pracy przedstawiono hipotezę pseudoreligii F oraz tezy pokrewne. Celem pierwszej części jest przybliżenie socjologiczno-filozoficznej krytyki współczesnych patologii religijnych. W drugiej części tekstu skupię się na kluczowych zadaniach i wyzwaniach pedagogiki jezuickiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Współczesne patologie religijne, takie jak fundamentalizm, bigoteria itp. zagrażają obliczu chrześcijaństwa, wypaczając ideały ewangelii na rzecz krótkoterminowych celów. W kontekście chrześcijaństwa do takich patologii można dodać klerykalizm i szerzej faryzeizm. Krytyczne myślenie o tych kwestiach prowadzi do poszukiwania strategii, które pomogą „ugasić ogień”. Jedną z takich strategii jest integralna edukacja humanistyczna, którą reprezentuje także wychowanie jezuickie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Pomimo niejasności tego terminu krytyczne myślenie jest uważane za kluczowe narzędzie zapobiegania fanatyzmowi, fundamentalizmowi, ekstremizmowi itp. Badanie ma na celu wykazanie, że edukacja krytyczna dotyczy przede wszystkim złożoności i integralnej linii antropologicznej. Szkolnictwo jezuickie ma swoją bogatą tradycję, opartą na duchowości ignacjańskiej i jezuickiej. Powrót do tych źródeł myślenia jest nie tylko wyzwaniem w jezuickim myśleniu o samym apostolacie intelektualnym, ale także potencjalną strategią wychowania do naprawdę krytycznego myślenia.    

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 57-67
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich
Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints

Autorzy:

Rosół, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1045685.pdf

Data publikacji:

2019-10-11

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Latin epigraphy
Latin inscriptions
Parish Church in Poznań
Jesuits in Poznań
Jesuit Saints
Saint Stanislaus Kostka
Saint Ignatius of Loyola
Saint Francis Borgia
Saint Aloysius de Gonzaga
Saint John Francis Regis
the Saint Jesuit Martyrs
Saint Francis Xavier

Opis:

Rosół Rafał, Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich (Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints).The paper deals with some Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). The material under consideration is located in two altars and five chapels devoted to the Jesuit Saints. The author provides a critical edition of the texts, their Polish translations, as well as a commentary.

Źródło:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 117-145
0302-7384

Pojawia się w:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Zagadnienie cierpienia w misyjnym projekcie redukcji jezuickich w Ameryce Południowej
The Problem of Suffering in the Mission Project of the Jesuit Reductions in South America

Autorzy:

Szyszka, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480128.pdf

Data publikacji:

2018-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Cierpienie
Katechizmy
Liturgia
Muzyka
redukcje jezuickie
sztuka sakralna
Suffering
Catechisms
Liturgy
Music
Jesuit reductions
the sacred art

Opis:

Praca misjonarzy Towarzystwa Jezusowego realizowana w ramach ewangelizacyjnego projektu redukcji jezuickich w Ameryce Łacińskiej była skoncentrowana na krzewieniu wiary i kultury chrześcijańskiej, jakkolwiek tematyka cierpienia (duchowego i cielesnego) stanowiła jeden z istotnych wątków przepowiadania. Temat ten był poruszany w nauczaniu katechetycznym i homiletycznym, jak również akcentowany w okresie Wielkiego Postu oraz podczas liturgii Wielkiego Tygodnia. Na uwagę zasługuje umiejętne i efektywne odwoływanie się jezuickich misjonarzy do sztuki, muzyki i śpiewu, aby ukazać głębię zbawczego cierpienia Jezusa Chrystusa oraz Maryi, a zarazem włączyć Indian w intensywne przeżywanie tych prawd. Wiele ówczesnych tradycji liturgicznych oraz pozaliturgicznych przetrwało do czasów współczesnych, czego przykładem są sermones w Boliwii. Misjonarze i Indianie byli też konfrontowani z cierpieniem fizycznym, którego źródło stanowiły częste wojny, dolegliwości oraz choroby. Aspekt cierpienia pojawia się też w kontekście stosowanych ówcześnie kar cielesnych, traktowanych jako jeden z elementów wychowawczych i dyscyplinujących.
The work of missionaries of the Society of Jesus, carried out as part of the evangelization project of Jesuit reductions in Latin America, focused on the promotion of faith and Christian culture, although the theme of suffering (spiritual and physical) was one of the important elements of preaching. This subject was discussed in catechetical and homiletical teaching, as well as stressed during Lent and the Holy Week liturgy. Noteworthy is the skillful and effective referral of Jesuit missionaries to art, music and singing, to show the depth of the saving suffering of Jesus Christ and Mary, and at the same time to involve the Indians in the intense experience of these truths. Many of the then liturgical and non-liturgical traditions have survived to the present day as exemplified by the sermones in Bolivia. Missionaries and Indians were also confronted with physical suffering, the source of which were frequent wars, ailments and diseases. The aspect of suffering appears also in the context of corporal punishment used at the time, treated as one of the educational and disciplinary elements.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 2; 41-66
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Michał Piotr Boym i Jan Mikołaj Smogulecki – dwie jezuickie drogi do Państwa Środka
Michał Piotr Boym and Jan Mikołaj Smogulecki – Two Jesuit Ways to the Middle Kingdom

Autorzy:

Miazek-Męczyńska, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480470.pdf

Data publikacji:

2014-12-01

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

misje jezuickie w Chinach
Indipetae
Michał Piotr Boym
Jan Mikołaj Smogulecki
Jesuit missions in China

Opis:

Michała Piotra Boyma i Jana Mikołaja Smoguleckiego, dwóch XVII-wiecznych polskich jezuitów, różniło niemal wszystko: pochodzenie, majątek, wykształcenie, zainteresowania, charaktery. Ich losy splotły się jednak, gdy, zainspirowani chęcią niesienia Chrystusowej Ewangelii ludom Dalekiego Wschodu, wstąpili do Towarzystwa Jezusowego. W trakcie 2-letnich studiów teologicznych w Krakowie przygotowywali się wspólnie do podjęcia w przyszłości pracy misjonarza w Chinach. Ich drogi rozeszły się jednak w momencie, gdy Smogulecki wyjechał do Rzymu, gdzie jeszcze przed ukończeniem studiów otrzymał obietnicę wyjazdu na Wschód. Boym natomiast pozostał w Krakowie, skąd listownie przekonywał generała zakonu o swym misyjnym powołaniu, oskarżając nawet Smoguleckiego o brak lojalności. Świadectwo starań obu jezuitów o skierowanie na misję, a także powstałej między nimi animozji, zawarte jest w listach, które obaj skierowali do ówczesnego generała zakonu, Mutio Vitelleschiego, a które znajdują się obecnie w Archivum Romanum Societatis Iesu (Pol. 79). Chociaż ostatecznie i Boym, i Smogulecki sprawowali posługę misyjną w Państwie Środka, a nawet przebywali tam w tym samym czasie, wydaje się, że ich drogi nie spotkały się już nigdy.
Michał Piotr Boym and Jan Mikołaj Smogulecki, two seventeenth-century Polish Jesuits, differed in almost every aspect: the origin, property, education, interests, personalities. Their fates became intertwined, however, when, inspired by the desire to carry the Gospel of Christ to the peoples of the Far East, they both joined the Society of Jesus. During the two-year theology studies in Cracow, they prepared together for a future missionary work in China. Their paths diverged, however, when Smogulecki went to Rome, where even before graduation he was promised a trip to the East. Boym, on the other hand, remained in Cracow, from where he persuaded in letters to the Society’s General of his missionary vocation, accusing even Smogulecki of disloyalty. The testimony of the both Jesuits’ efforts to receive the referral to a mission, as well as of the animosity that arose between them, is comprehended in the letters, currently in the Archivum Romanum Societatis Iesu (Pol. 79), which they both headed to the then General of the Order, Mutio Vitelleschi. While, eventually, both Boym and Smogulecki exercised missionary service in the Middle Kingdom or even lived there at the same time – it seems their paths never met anymore.

Źródło:

Nurt SVD; 2014, 2; 34-45
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

W kręgu solidaryzmu – Heinrich Pesch SJ i „jezuicka szkoła ekonomii”
Within the Circle of Solidarism – Heinrich Pesch SJ and “the Jesuit School of Economics”

Autorzy:

Załuska, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1597232.pdf

Data publikacji:

2021-07-01

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

Heinrich Pesch
solidaryzm
solidarność
społeczny system pracy
jezuici
jezuicka szkoła ekonomii
ekonomiści jezuici
nauczanie społeczne Kościoła
systemy ekonomiczne
ekonomia personalistyczna
solidarism
solidarity
the social system of labour
Jesuits
the Jesuit School of Economics
the Jesuit economists
the social teaching of the Church
economic systems
personalist economics

Opis:

Niemiecki ekonomista, ojciec Heinrich Pesch SJ, opracował w początkach XX w. oparty na idei solidaryzmu system ekonomiczny, mający stanowić alternatywę zarówno wobec wolnorynkowego liberalizmu, jak i etatystycznego socjalizmu. Jego „społeczny system pracy” miał na celu przeniesienie zasad chrześcijańskich w dziedziny życia społecznego i gospodarczego. Pesch oddziaływał głównie poprzez swoich uczniów, wywierając pośrednio wpływ na rozwój nauczania społecznego Kościoła. Mniej znany jest natomiast jego wkład do rozwoju nauk ekonomicznych. Celem artykułu jest przybliżenie osoby Heinricha Pescha, kręgu jego uczniów i spadkobierców intelektualnych, oraz pobieżny zarys wpływu, jaki oni wywarli, i dziedzictwa, jakie pozostawili, ze szczególnym uwzględnieniem nauk ekonomicznych.
At the beginning of the XX century, the German economist, Father Heinrich Pesch SJ, developed an original economic system, based on the idea of solidarism, and meant to provide an alternative to both free market liberalism and statist socialism. His social system of labour was aimed at implementing the Christian principles in the fields of social life and economics. The ideas of Pesch had the greatest impact indirectly, via his disciples, on the development of the social teachings of the Church. However, his contributions to economics, despite their importance, have received less recognition. The aim of this article is to introduce the person of Heinrich Pesch, the circle of his disciples, and their legacy with special focus on economic sciences.

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2021, 33, 2; 201-220
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Architektura kościoła i kolegium jezuitów w Witebsku
The Architecture of the Jesuit Church and College in Witebsk

Autorzy:

Boberski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954596.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

In the lands of White Ruthenia, beyond the rivers Dźwina and Berezyna, Jesuit colleges marked the routes of the victorious campaigns against Moscow; in their course the areas lost by the Grand Duchy of Lithuania in the 16th century were regained. The invincible commander and clever diplomat, the Smolensk voivode, Alexander Korwin Gosiewski was the founder of the college in Witebsk (1637). A perspective plan of Witebsk made in 1664, when the town was occupied by Moscow troops, shows the order’s first wooden buildings with the one-spire St Joseph church (built in 1643-1644). After the return of the monks new wooden buildings were raised (the chemist’s, school, boarding house). The Witebsk chamberlain Adam Franciszek Kisiel turned the church into a family mausoleum and an animated centre of the cult of Blessed Jozafat Kuncewicz, the Uniate archbishop murdered in Witebsk in 1623. All the wooden buildings were burnt by Russian troops in 1708. In 1691 foundations were built for two wings of a stone college. The eastern one, with a vast refectory, was completed (1713-1714) by an architect brought from the Inflants. The northern one, along the River Witba, was built in the years 1737-1759. In 1713 approval was received from Rome for delineation of the church. Architects brought from Vilnius managed its construction (1714-1731). In decorating the interior the painter Jakub Bretzer SJ took part. It was furnished with 11 wooden altars. The church, whose main founder was the Witebsk voivode Marcjan Ogiń ski, in the 18th century played the role of the family mausoleum. The two-spire basilica with a transept and a dome followed in its shape the Jesuits’ most magnificent Lithuanian churches – in Vilnius (St Casimirus church), and especially in Grodno. Composition of the facade was similar to the elevations of the missionaries’ churches in Vilnius and Franciscans in Pinsk. The bipartite elevations of the transept – characteristic of most Jesuit churches in the Grand Duchy of Lithuania – directly followed the architecture of the Jesuit church in Nieśwież, where they may have been an echo of the Crusaders Facade of the Ressurection Basilica in Jerusalem. Compared to the oversimplified, and sometimes indeed primitive divisions and details characteristic of the architecture of the Grand Duchy of Lithuania in the first thirty years of the 18th century the careful articulation of the Witebsk church presented a suprisingly high standard that speaks well not only for the classical (Italian) education of the author of the design but also about the masons’ qualifications. This inclines one to assume that a design prepared earlier, perhaps as soon as 1684, to which year the later inspector dated (unjustly) the beginning of construction, was used. Works conducted in the years 1761-1767 introduced late baroque elements to the architecture of the college, that were characteristic of its ‘Vilnius’ variety. Among others, the elegant western frontage of the college with the towered structure of the gate was built then; as also was the new picturesque dome of the church. In autumn 1760, probably for designing the buildings, the Jesuits paid Johann Christoph Glaubitz (died in 1767), although a Mr Mackiewicz was called “the architect of the church dome and the spire” (1765-1767). At the same time modernization of the decoration was under way: in 1767 the altar painting of the Immaculate Conception by Szymon Czechowicz was bought; the painter was employed in the Polock college at that time. In the years 1794-1796 and 1800-1801 the architecture professor, Father Gaetano Angiolini SJ having brought from Verona pictures painted by Saverino della Rosa (1743-1821) decorated the church with confessionals and altars. In 1799-1808, perhaps according to his design, a new school building was constructed in the style of ascetic classicism that was called ‘the house with the dome’. After the Jesuits were expelled from Russia (1820) the buildings belonged to the Basilians (1822-1839). In 1841 they were turned over to the authorities of the Orthodox Archdiocese. The church’s adaptation into St Nicolaus’ Orthodox church that was conducted by the architect Bettini (1842-1843) had the character of a superficial classicisation. Eclectic and pseudo- Ruthenian motifs were only brought by the thorough restructuring (1868-1872) according to Mikołaj Czagin’s design. The belfry over the gate was pulled down then. The interior of the Orthodox church was decorated by neo-Byzantine frescos (painted by Winogradow) and a wooden iconostasis (Paweł Warfołomiew from Moscow, the painter Rozanow). In 1893 a domed vestibule was introduced that preceeded the facade. The church, closed in 1929, was blown up on 12 April 1957. The Jesuit college and church in Witebsk had an important place in the panorama of baroque architecture of the north-east borderland of the Polish Republic. After the Middle Ages scarce stone Orthodox churches and ruins of princes’ castles remained. In the 17th century in the vast areas beyond the rivers Dźwina and Berezyna seven stone Orthodox churches, one Uniate, only one (!) Catholic and one Jewish synagogue were built. Two major lordly castles, a town-hall, an armoury, a few town gates and tenement houses were built. A decided majority of those stone buildings were located in Mohylew. The Witebsk fabrica ecclesiae preceeded the enlivening of building activity in other centres of White Ruthenia, as it happened only in the second third of the 18th century, due to the Societatis investments: in Mścisław (1730-48), Polock (1733-45, rebuilt 1762-65), Faszczówka (1738-57) and Orsza (1741-57). The churches in the three latter places (pulled down about 1960) repeated – with slight modifications – the space solution of St Joseph church in Witebsk, and in Faszczówka also the articulation of the outside followed it.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 323-366
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

The First Evangelization of Indigenous Peoples of New France: The Radical Way to Martyrdom of Jesuit Missionaries
Pierwsza ewangelizacja tubylczych ludów Nowej Francji. Radykalna droga do męczeństwa jezuickich misjonarzy

Autorzy:

Piasecki, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1375554.pdf

Data publikacji:

2021-03-18

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

evangelization
indigenous peoples
New France
martyrdom
Jesuit missionaries
ewangelizacja
rdzenni mieszkańcy
Nowa Francja
męczeństwo
misjonarze jezuiccy

Opis:

The French Jesuits played a significant role in the first evangelization of the indigenous peoples of North America in the early 17th century. They focused on the evangelization of the Huron and Iroquois tribes which remained in constant conflict with each other. In their work they cut themselves off from the commercial interests of colonial countries, especially of France. After a dozen or so years, they were already able to convey evangelical values in tribal languages, being firmly immersed in the local culture. Thus, they were precursors of the inculturation of the Gospel. The missionaries were characterized by deep Christological spirituality, founded on contemplation of the cross, and, therefore, able to endure boldly the hardships of evangelization. As the result of the vile strategies of colonial powers stirring up tribal disputes, they faced numerous misfortunes, and, ultimately, many of them suffered martyrdom. Consequently, their missionary effort became a path to personal holiness and an irreplaceable contribution to the strengthening of the newly established Church communities on the American soil.
Francuscy jezuici odegrali znaczącą rolę w pierwszej ewangelizacji rdzennej ludności Ameryki Północnej na początku XVII wieku. Skupili się na ewangelizacji plemion Huronów i Irokezów, które pozostawały w ciągłym konflikcie ze sobą. Posługi ewangelizacyjnej nie łączyli z intere sami handlowymi krajów kolonialnych, zwłaszcza Francji. Po kilkunastu latach byli już w stanie przekazać prawdy ewangeliczne w językach plemiennych, będąc mocno zanurzonymi w lokalnej kulturze. Stali się prekursorami inkulturacji Ewangelii. Misjonarze charakteryzowali się głęboką duchowością chrystologiczną, zakorzenioną w kontemplacji krzyża, dlatego potrafili znosić trudy ewangelizacji. W wyniku przemyślanych strategii mocarstw kolonialnych wywołujących spory plemienne musieli stawić czoła licznym przeciwnościom, co ostatecznie wielu z nich doprowadziło do męczeństwa. Ich misyjny wysiłek stał się drogą do osobistej świętości i niezastąpionym wkładem w umocnienie nowo utworzonych wspólnot kościelnych na amerykańskiej ziemi.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 36; 167-178
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Polish Jesuit books from the Riga Jesuit College Library (1583–1621) in the context of Polish and Latvian cultural and historical heritage
Polskie książki o proweniencji jezuickiej z biblioteki kolegium jezuickiego w Rydze (1583–1621) w kontekście dziedzictwa kulturalnego i historycznego Polski i Łotwy

Autorzy:

Kreigere-Liepiņa, Laura

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/16450646.pdf

Data publikacji:

2021-12-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Opis:

The Riga Jesuit College library (1583‒1621) is one of the libraries relocated by Swedish King Gustav II Adolf from Riga to Sweden in 1621 and donated to the newly founded library at Uppsala University. The Riga Jesuit College was an institution in the Polish-Lithuanian Commonwealth, where a strong alliance existed between the Jesuits in Poland and Livonia. They held the same beliefs, had common duties, and used many of the same books. The library consisted of many Polish editions and books from Polish Jesuit colleges, and formed a significant element of the intellectual milieu of the Riga Jesuit College. The Polish books reveal connections between the book trade and exchanges among colleges. Many unique copies from the old Riga Jesuit library are well preserved in the Uppsala University Library, while a few copies are found in major libraries in Poland, as well as in Lithuania and other countries. The goal of this article is to detail the former Jesuit library’s valuable book collection, with references to specific Polish authors, books and prominent persons, and their links with the Riga Jesuit College library.
Biblioteka kolegium jezuickiego w Rydze (1583–1621) jest jedną z bibliotek, których zbiory w roku 1621 zostały przeniesione do Szwecji i przekazane przez szwedzkiego króla Gustawa II Adolfa do nowo założonej biblioteki Uniwersytetu w Uppsali. W kolegium jezuickim w Rydze, działającym na terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów, związki pomiędzy jezuitami w Królestwie i w Inflantach były bardzo silne. Po obu stronach granicy jezuici mieli te same przekonania religijne, dzielili wspólne obowiązki i przechowywali podobne dzieła. Biblioteka posiadała wiele polskich książek z kolegiów jezuickich w Polsce, co stanowiło znaczącą część intelektualnego zaplecza w Rydze. Książki o polskiej proweniencji wskazują na powiązania tej instytucji z Polską w zakresie handlu czy wymiany pomiędzy kolegiami. Wiele dobrze zachowanych unikatowych egzemplarzy z kolegium jezuickiego w Rydze dziś znajduje się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Uppsali, pewna ich liczba w najważniejszych bibliotekach w Polsce oraz na Litwie czy w innych krajach. Celem artykułu jest przedstawienie cennych zbiorów pochodzących z dawnego kolegium jezuickiego, w szczególności polskich autorów, oraz wybitnych osobowości i ich powiązań z biblioteką kolegium jezuickiego w Rydze.

Źródło:

Biblioteka; 2021, 25 (34); 107-125
1506-3615
2391-5838

Pojawia się w:

Biblioteka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Irish Influence in the Consonantal Spellings of Old English

Autorzy:

White, David L.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/889022.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Old English
consonant
spelling
Jesuit missionaries
Irish language

Opis:

The consonantal spellings of Old English (OE) were significantly influenced by the consonantal spellings of Old Irish (OI). 1) vs. (post-vocalic) : though OE did not have a distinction between /θ/ and /ð/, OI did, spelling this as vs. (postvocalic) . 2) vs. : though OE did not have a distinction between /h/ and /x/, OI did, spelling the latter as . 3) and : both spellings appear to be from Irish. 4) : spellings of the “mixed voice” type, including “cg”, occur in OI, where they can spell either single or geminate voiced plosives. 5) (and ): almost certainly in final position in OE represent singles, not geminates, as they can in OI. 6) Spelling rules referring to post-vocalic position: all cases show OE spelling having had, like OI spelling, rules referring to post-vocalic position, which appear to be additionally evidenced by “illogical doubling” in Northumbrian. 7) The meaning of before front Vs: in OE spelling as in OI spelling, but not as in Roman Latin spelling, before front Vs spells a palatal approximant rather than a palatal affricate. The overall conclusion is that the OE spelling system was developed by Irish missionary linguists.

Źródło:

Anglica. An International Journal of English Studies; 2017, 26/2; 5-23
0860-5734

Pojawia się w:

Anglica. An International Journal of English Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Rhetoric and History in Service of Education in Poland on the Basis of the Script of Rhetoric Lectures at the Jesuit College in Poznań from 1679

Autorzy:

Nowicki, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/955395.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history of education
Jesuit College in Poznań
16th–18th century Poznań school system
secondary schools
history education
moral values

Opis:

Rhetoric was the most important subject of the Old Polish educational system, with its roots tracing back to the tradition of the Ancient Rome. The statement itself is crucial, due to the fact of the orator’s moral and patriotic duties. Therefore, the lectures were focused not only on the technical aspects of rhetoric, but also on morality, religion and political knowledge. The article consists of two main sections. The first section is dedicated to describing the role of the rhetorical education, as well as, the evolution of the relation between rhetoric and history, which had existed from the 1st century A.D. until the first decades of the 18th century, when history began to separate from rhetoric. The second section is dedicated to presenting the history education in practice, on the example of the Jesuit college in Poznań. The analysis of the matter is based on the script of rhetoric lectures given in Poznań in 1679. With regard to the aforementioned manuscript, one could say, that the most important task of history education, was the patriotic and civil upbringing of pupils, so that they could participate in political and cultural activities. History taught at the College in Poznań was mainly dedicated to Poland, and was of practical nature.

Źródło:

Biuletyn Historii Wychowania; 2018, 38; 67-80
1233-2224

Pojawia się w:

Biuletyn Historii Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Źródła do dziejów teatru szkolnego w konwikcie chyrowskim
The Origins of the History of School Theatre in the Jesuit College in Chyrów

Autorzy:

Puchowska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/448588.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

konwikt chyrowski
teatr szkolny
teatr jezuicki
źródła do badań teatralnych
programy teatralne
Chyrów college
school theatre
Jesuit theatre
sources for theatre studies
theatre programmes

Opis:

Jedną z najświetniejszych kart w dziejach Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie (1886–1939) stanowił teatr. W archiwach zachowało się wiele źródeł, które przynoszą informacje o funkcjach, celach, warunkach działania szkolnej sceny i jej opiekunach. Są to liczne rozproszone rękopisy, a także wydawane przez konwikt druki, urzędowe Sprawozdania dyrekcji szkoły, przepisy dla profesorów i nauczycieli zakonnych, bogato ilustrowane chyrowskie wydawnictwa jubileuszowe na 25- i 50-lecie placówki, a także komplet egzemplarzy szkolnej gazetki. Drugą grupę źródeł, najcenniejszą dla badacza sceny, stanowią dokumenty pracy teatru: 35 unikalnych egzemplarzy sztuk pochodzących z zaginionej Biblioteki Teatru w Chyrowie, często opatrzonych notatkami reżyserskimi, 432 programy teatru konwiktowego oraz pojedyncze źródła ikonograficzne. Artykuł zawiera rozważania nad przydatnością wymienionych dokumentów, zwłaszcza do badań historycznoteatralnych. Autorka dokonuje analizy zawartości źródeł i ze względu na dostrzeżone niedomówienia, nieścisłości, a nawet pomyłki podkreśla konieczność ich starannej weryfikacji, krytyki. Zaznacza, że dopiero po wzajemnym potwierdzeniu i uzupełnieniu materiałów archiwalnych można przystąpić do rekonstrukcji kalendarium repertuarowego teatru chyrowskiego, ustalając daty dzienne, okazje wystawień, tytuły spektakli, ich formę sceniczną, a ponadto listę wykonawców i skład widowni. Na podstawie zachowanych źródeł możemy dziś mówić o 513 widowiskach scenicznych, podczas których publiczność konwiktowa obejrzała 758 inscenizacji utworów dramatycznych. Autorka wskazuje na szereg aspektów związanych z możliwością interpretacji dokumentów chyrowskich. Teatr konwiktu wpisuje się bowiem w długą tradycję scen jezuickich, a studia komparatystyczne pozwalają spojrzeć na niego również z perspektywy rozwijających się pozostałych scen szkolnych i amatorskich. Zważywszy, że Zakład kształcił przyszłych liderów życia społecznego, których utrwalone gusty artystyczne wpływały na rozwój życia teatralnego, scenę konwiktową postrzegać należy jako ważny element dziedzictwa kulturowego.
One of the finest episodes in the history of the Scientific and Educational Department of the Jesuit Fathers in Chyrów (1886–1939) was its theatre. Archives contain numerous sources which provide information on its functions, aims, conditions in which it functioned, and its counsellors. These are numerous dispersed manuscripts and printed materials issued by the school, official Reports of the school administration, regulations for academic staff, richly illustrated publications issued for the 25th and 50th anniversary of the institution, as well as copies of the school gazette. The second group of sources, most valuable to theatre historians, are documents concerning the work of the theatre – 35 unique copies of plays from the lost Chyrów Theatre Library, often containing annotations, 432 programmes, as well as individual iconographic sources. The article discusses the usefulness of these documents, particularly for historical research. The author analyses their contents and emphasises the necessity of their careful scrutiny, due to frequent omissions, inaccuracies, and mistakes. The author states that only after confirmation and completion of the archival materials will it be possible to reconstruct the theatre’s repertoire calendar, determining the dates and occasions of performances, play titles, scenic forms, lists of performers and audience composition.

Źródło:

Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 243-264
2450-5358
2450-5366

Pojawia się w:

Studia Paedagogica Ignatiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Book Authors and Users in Letters of Dedication of the Lublin Jesuit Printing House
Twórcy i użytkownicy książki w listach dedykacyjnych lubelskiej Drukarni Jezuickiej

Autorzy:

Juda, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1374172.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

historical bibliology
dedicatory letter
Jesuit Printing House in Lublin
author
addressee
user
bibliologia historyczna
list dedykacyjny
Drukarnia Jezuicka w Lublinie
autor
adresat
użytkownik

Opis:

The letter of dedication constitutes an important element of the editorial framework of the old printed book. It was a tool meant to serve its author or publisher to achieve specific goals relevant to them. It was also frequently found in the publications of the Lublin Jesuit Printing House. Content analysis of this type of texts provides us knowledge about the circle of authors and addressees, the relationships between them, the environments from which they come, as well as the reasons for their writing activity. The biographical data included in them is a valuable source allowing for gaining a fuller understanding of the profiles of more or less recognized figures coming from different environments of the former Commonwealth of Poland.
List dedykacyjny stanowi istotny element ramy wydawniczej dawnej książki drukowanej. Był narzędziem, przy pomocy którego jej autor bądź wydawca zamierzali osiągnąć określone, istotne dla nich cele. Często występował również w wydawnictwach lubelskiej Drukarni Jezuickiej. Analiza treściowa tego rodzaju tekstów pozwala poznać grono autorów i adresatów oraz łączące ich relacje, środowiska z których się wywodzili, powody aktywności pisarskiej. Zamieszczane w nich dane biograficzne stanowią cenne źródło do pełniejszego poznania sylwetek mniej lub bardziej znanych postaci wywodzących się z różnych środowisk dawnej Rzeczypospolitej.

Źródło:

Res Historica; 2020, 50; 127-140
2082-6060

Pojawia się w:

Res Historica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Konserwacja trzech obrazów z pojezuickiego kościoła w Łucku
Conservation of Three Paintings From the Post-Jesuit Church in Łuck

Autorzy:

Brykowski, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954619.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

After 1945 the Polish population left the lands taken over by the Soviet Union. This was the result of the aggression committed against Poland on 17 September 1939, which was sanctioned in the provisions of the conferences in Yalta (February 1945) and Potsdam (July- August 1945). After that the Roman-Catholic cathedral in Łuck (until 1773 a Jesuit church) was closed in 1948 for cult activities by the Bolshevik authorities, similar to most Catholic churches in the Soviet Ukraine. Soon the cathedral was turned into a storehouse, then to a mechanic workshop, and from 1980 the History of Religion and Atheism Museum was opened in it. The cathedral was regained by the Catholic Church in June 1991. During the past 43 years a lot of unfavourable changes took place in its furnishings. Especially many paintings were lost from the numerous collection enriched in the 19th century by paintings taken from other Łuck churches that belonged to religious orders, closed by the Russian invader authorities. In 1996 the then cathedral parish priest, Canon Ludwik Kamilewski, applied to the Board of the Polish Association „Wspólnota Polska” („Polish Commonwealth”) in Warsaw to make an inspection and conservation of two paintings rolled on a drum. Conservation works were organized by the Centre for Polish Cultural Heritage Abroad of the Association „Wspólnota Polska” and they were funded by the Senate of the Polish Republic and the Office of the Government Plenipotentiary for Polish Cultural Heritage Abroad. They were done in the years 1997-1999 by the Conservation Team including Krystyna Kokociń ska, Izabela Malczewska (manager) and Halina Rudniewska. After the works were started it turned out that on the drum there were not two but three paintings from the side altars of the cathedral: Assumption of the Virgin Mary, Apotheosis of St Michael the Archangel (both about 430 x 205 cm) and St Francis of Sales (about 260 x 137 cm). The state of preservation of the paintings was bad; the losses of paint in Assumption of the Virgin Mary reached about 40% and in the remaining paintings ranged from 10% (Apotheosis of St Michael the Archangel) to 15% (St Francis of Sales). There were also considerable losses of the original canvas, especially on the edges; and the size of the paintings and a lack of a properly equipped room formed hard working conditions for the conservators. After cleaning their back sides all the three paintings were doubled on a new canvas (‘on wax’); next their faces were cleaned with ammonia soap and turpentine; new canvas was inserted in the places where the original canvas was missing and it was ironed; all the losses of the undercoat were complemented with chalk and glue filler and retouched with water-colours and varnished, and when the varnish was dry pointing and reconstruction of bigger paint losses were done in oil and resin; and the paintings were varnished again. For all the three paintings also new frames were made. On 17 September 1999 the last of the three paintings – Assumption of the Virgin Mary – returned to its original place. Two of the pictures – Apotheosis of St Michael the Archangel and Assumption of the Virgin Mary – like the painting The Holy Trinity from the high altar (the painting was burnt in 1924) in the first decade of the 20th century were connected with the name of Tadeusz Kuntze, the Polish painter educated in Rome and known there as Taddeo Polacco. Earlier all the three paintings had been attributed to the Polish painter Marceli Bacciarelli. During the conservation on the painting Apotheosis of St Michael the Archangel a hardly legible signature ‘Tadeusz Kuntze 1786’ was found. Finding it allows us to transfer the picture from the group of paintings attributed to that painter to the group of ones that are documented; at the same time it makes probable the information that when during Bishop Karol Niedziałkowski’s rule (1901-1911) in the Łuck diocese the three paintings were taken out of the altars inscriptions were found on them proving that they were painted by T. Kuntze; the above mentioned signature could be one of them. Tadeusz Kuntze, born in 1733, left Poland for good in 1759 and in 1763 or 1765 he settled down in Rome where he died in 1793. Making the three paintings for the Łuck cathedral was an important order; hence answering the question if the artist executed it in Rome or during a stay in Poland we don not know about would be interesting. May be an answer to this question can be found in the future. Who painted St Francis of Sales is still unknown. May be this will be changed by research in the archives or by comparative-style studies. During the reported conservation works it was pointed that the painting was initially a little bigger and at a certain moment it was adjusted to the smaller altar niche, which is proven by the painted candlesticks in the upper part of the painting that are cut. This could happen in the 19th century, after possible taking over the painting from one of the Łuck monasteries, closed by the Russian authorities. The conservation works on the paintings from the Łuck cathedral helped save three precious monuments of the Polish national heritage that are abroad, in the lands that used to be part of the Polish State; now they are common cultural heritage of Poland and the Ukraine.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 543-566
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Deciphering “Ne Luscinia Segnior”
Odcyfrowując “Ne Luscinia Segnior”

Autorzy:

Kwapisz, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2012619.pdf

Data publikacji:

2015-06-01

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Johann Klinger
Mikołaj Lubomirski
Ołomuniec
edukacja jezuicka
technopaegnia
Olomouc
Jesuit education

Opis:

The present discussion sheds light on the life and works of JohannKlinger (1557−1610),  a prominent albeit obscure figure of Mitteleuropean intellectual life at the end of the sixteenth century. During his particularly fruitful stay in Olomouc in the years 1597 and 1598, where he taught at a Jesuit college, a number of his poems were published, although none under his own name. In 1598, one of his Olomouc pupils, Mikołaj Lubomirski, saw to press a collection of Klinger’s technopaegnia, which was the earliest such anthology to be published in Poland. Lubomirski’s album, partially preserved at the Jagiellonian Library in Cracow (BJ 5575), allows us to bring Klinger back from oblivion.

Źródło:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2015, 5(8); 167-182
2084-6045
2658-2503

Pojawia się w:

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Dekoracja okazjonalna (1715) w kościele Jezuitów w Lublinie. Ze studiów nad ikonografią św. Stanisława Kostki
Occasional decoration (1715) in the Jesuit church in Lublin. Iconography of St. Stanislaus Kostka

Autorzy:

Dzik, Janina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1798728.pdf

Data publikacji:

2019-10-24

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

św. Stanisław Kostka; kościół Jezuitów w Lublinie; Klemens XI
St. Stanislaus Kostka; the Jesuit church in Lublin; Clement XI

Opis:

Lublin, miasto będące siedzibą Trybunału Koronnego, stanowiło jedno z centrów szczególnej czci św. Stanisława Kostki w Rzeczypospolitej. Ośrodkiem kultu był przede wszystkim dawny kościół Jezuitów pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (obecna katedra), gdzie przechowywany był cudowny wizerunek młodzieńca. Odnaleziona zapiska w rękopiśmiennej kronice Archiwum Romanum Societatis Jesu przypomina o nieznanej dotychczas okazjonalnej dekoracji kościoła Jezuitów podczas uroczystości związanych z ogłoszeniem kanonizacji Stanisława Kostki w 1715 roku. Rozbudowana wielowątkowa dekoracja obrazowo-słowna koncentrowała się przede wszystkim w fasadzie, ołtarzu głównym i kaplicy świętego spajając aspekt narodowy (król polski), papieski (Klemens XI) oraz znak profetyczny, za jaki uznany został herb rodziny Albanich, z której wywodził się papież. Polski szlachcic -jezuita kreowany był od początku kultu na jednego z głównych wspomożycieli tryumfów Rzeczypospolitej. Kanonizacja Kostki stawała się więc symboliczną rękojmią oczekiwanego pokoju i stabilizacji kraju. Dlatego też dekoracja ujawniała wielkie przesłania historycznego i objawienie tajemnicy danej Polakom poprzez młodego jezuitę, podnoszącej znaczenie Rzeczypospolitej w powiązaniu z papiestwem i wiarą katolicką.
Lublin, a city that is the seat of the Crown Tribunal, was one of the centers where St. Stanislaus Kostka was especially venerated. The main center of worship was the former Jesuit church of the St. John the Baptist and St. John the Evangelist (the present cathedral), where the miraculous image of the young man was kept. The discovery of the note in the hand-written chronicle of the Romanum Societatis Jesu Archives reminds us of the occasional decoration of the Jesuit church during ceremonies connected with the announcement of the canonization of Stanislaus Kostka in 1715. The expanded multifaceted picture-verbal decoration focused primarily on the facade, main altar and chapel, bringing together the national aspect (Polish king), the papal aspect (Pope Clement XI) and the prophetic sign, for which the coat of arms of the Albani family from which the Pope came. The Polish nobleman-priest was created from the beginning of the cult to become one of the main supporters of the triumphs of the Polish State. The canonization of Stanislaus became a symbolic guarantee of the expected peace and stability of the country. That is why the decoration revealed a great historical message and a mystery given to the Poles through the young Jesuit, raising the importance of Poland in connection with the papacy and Catholic faith.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 45-60
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Taniec śmierci na scenie kolegium jezuickiego w Kaliszu?
The Dance of Death on the Stage of the Jesuit College in Kalisz?

Autorzy:

Kurek, Krzysztof
Wydra, Wiesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1535999.pdf

Data publikacji:

2013-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history of Jesuit theatre
idea of vanitas in European culture
motive of dance macabre in theatre and literature from 14th to 17th century

Opis:

The discussion was prompted by the discovery, made in Cathedral Library in Gniezno, of a notebook from early 18th century, with notes by a student of the Jesuit college in Kalisz. The authors have found in it a modified copy of a poem (Różnych stanów piękne grono [The Beautiful Gathering of Various Estates]) written on the famous late-17th-century painting, Taniec śmierci [The Dance of Death], displayed in the Franciscan monastery in Kraków. The authors propose a hypothesis that the copy of the poem was a script for a show staged in the college. The discussion is given in a wide cultural and theological context, presenting the danceof-death topos as reflection of the idea of vanitas. The article presents modes of concretization of the dance macabre image in European art from the 14th to 17th century, with particular attention paid to theatrical productions of the topos in popular shows and in Jesuit school theatrical productions.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 22; 315-339
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Edukacja misjonarzy dla krajów protestanckich w Alumnacie Papieskim w Braniewie (1579-1798)
Education of the missionaries for the Protestant countries in the Papal College in Braniewo (1579-1798)

Autorzy:

Wiśniewski, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480284.pdf

Data publikacji:

2016-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

kolegia jezuickie
seminarium jezuickie w Braniewie
Alumnat Papieski w Braniewie
Jesuit colleges
Jesuit Seminary in Braniewo
Papal College in Braniewo.

Opis:

Autor przedstawił organizację, program nauczania i funkcjonowanie jezuickich kolegiów w wiekach XVI-XVIII. Następnie omówił działanie seminarium duchownego w Braniewie począwszy od jego powstania w 1565 roku do zamknięcia w końcu XVIII wieku. W dalszej części artykułu autor zaprezentował cele założonego w 1576 roku w Braniewie Papieskiego Alumnatu. Scharakteryzował jego sposób działania, regulaminy, program nauczania, tryb życia alumnów. Najważniejszym celem powołania Alumnatu miało być przygotowanie kapłanów do pracy misyjnej w krajach protestanckich i prawosławnych. Zakładano, że zostanie w nim dobrze przygotowana grupa kapłanów katolickich, którzy będą skutecznie przeciwstawiali się szerzeniu nauki M. Lutra i prawosławia. Papieskie seminarium w Braniewie stanowiło najważniejszy ośrodek antyreformacyjny w ówczesnej Polsce. Jego alumni pracowali jednak nie tylko w Polsce, ale i w krajach protestanckich. W samym Alumnacie studiowali poza Polakami liczni obcokrajowcy z krajów protestanckich i prawosławnych. Papieski Alumnat w Braniewie został ostatecznie zamknięty w 1798 roku.
The author of the essay starts with a description of Jesuit colleges and their curricula from the 16th to the 18th centuries. He then presents the history of the seminary in Braniewo since its foundation in 1565 until its closure at the end of the 18th century. After that he proceeds to a detailed description of the Papal College in Braniewo, founded in 1576: its curriculum, organisation, rules and daily lives of the students. The main objective of the College was to train priests for missions in Protestant and Orthodox countries, in order to repel the teaching of M. Luther and Orthodox beliefs. It was the most important antireformation centre in Poland. Besides Polish students, there were many from Protestant and Orthodox countries. The College was closed in 1789.

Źródło:

Nurt SVD; 2016, 2; 40-48
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Rola szkolnictwa jezuickiego w kształtowaniu wspólnoty europejskiej
The part of the Jesuit educational system in the creation of uniform Europe

Autorzy:

Kuran, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/967742.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Opis:

Tekst został wygłoszony podczas konferencji „Europa Środkowa – przedpokój czy salon Europy, gdzie Wschód spotyka się z Zachodem?”, Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Jasło, 21–23 września 2006 r.
The article presents a part of Society of Jesus in formation a culture of Europe seen as a whole. The cultural and intellectual developments in Europe in the 16th and 17th century were greatly influenced by the Jesuits. It made a fundamental contribution to the creation of uniform European culture. The author concentrates on the Jesuit educational system (specially Ratio studiorum, University of Vilnius, rhetoric) which formed the foundation of homogeneous culture of the Europe. It was also a ‘‘platform” between East and West Europe.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2010, 13
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Święty Genezjusz na scenie kolegium jezuickiego w Samborze
St. Genesius on the Jesuit Stage in Sambor

Autorzy:

Mieszek, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520824.pdf

Data publikacji:

2024-03-18

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

18th-century Jesuit theatre
Sambor
martyr plays
Genesius
Teatr jezuicki XVIII wieku
sztuki martyrologiczne
Genezjusz

Opis:

Artykuł przybliża nieznaną do tej pory w literaturze przedmiotu jezuicką tragedię Genezjusz, zapisaną w rękopiśmiennym kodeksie z kolegium w Samborze. Jest to opowieść o mimie rzymskim, który podczas odgrywania przed Dioklecjanem parodii chrztu świętego dostąpił łaski nawrócenia i z błazna wykpiwającego religię chrześcijańską zmienił się w jej gorliwego wyznawcę. W artykule rozważania o Samborskim przedstawieniu omówione zostały na szerszym tle historyczno-literackim, w tym wcześniejszych realizacji motywu Genezjusza, zwłaszcza na gruncie polskiego teatru jezuickiego. Artykuł pokazuje stosunek osiemnastowiecznej tragedii do średniowiecznej podstawy źródłowej oraz wcześniejszych realizacji teatralnych. W toku analizy uwidoczniono celowe przekształcenia tematu, których w historii o Genezjuszu dokonał anonimowy jezuita – rozbudowanie historii o wątki rodzinne, usunięcie postaci Dioklecjana, pogłębienie negatywnego wizerunku tytułowej postaci, nadanie jej cech tyrana i prześladowcy. Wprowadzone do tragedii zmiany wiązały się również z dydaktyczno-utylitarną funkcją dramatu, który krytykował nieposłuszeństwo synowskie i niewłaściwe wykorzystywanie kreacyjnej funkcji sztuki oraz unaoczniał siłę chrztu świętego.
This article sheds light on the Jesuit tragedy Genesius, hitherto unknown in scholarly literature, as recorded in a manuscript codex from the Jesuit college in Sambor (present-day Ukraine). It is the story of a Roman mime who, while performing a parody of baptism for Diocletian, was granted the grace of conversion and turned from a jester mocking the Christian religion into an ardent believer. The article discusses the Sambor performance against a broader historical and literary background, including earlier manifestations of the motif of Genesius, especially in Polish Jesuit theatre. The author shows how the eighteenth-century tragedy relates to its medieval textual source and to earlier theatre productions. The analysis reveals deliberate transformations of the theme made by an anonymous Jesuit, who expanded the story of Genesius to include family motifs, removed the figure of Diocletian, and strengthened the negative image of the eponymous character, portraying him as a tyrant and persecutor. The changes introduced in the tragedy were also related to the didactic-utilitarian function of the play, which criticized filial disobedience and the misuse of art’s creative potential and visualized the power of baptism.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 123-146
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Tradycja a nowoczesność. Uniwersytet jezuicki a współczesne wyzwania globalizacji
Tradition and Modernity. Jesuit University and Contemporary Challenges of Globalization

Autorzy:

Charchuła, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40494078.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

procesy globalizacji
uniwersytet jezuicki
edukacja
socjologia
ratio studiorum
globalization processes
Jesuit university
education
sociology

Opis:

CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie najważniejszych elementów koncepcji uniwersytetu jezuickiego w świetle teorii procesów globalizacji. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: czy jest możliwe skuteczne połącznie tradycyjnych zasad, na jakich opierał się jezuicki model kształcenia uniwersyteckiego  ze współczesnymi potrzebami globalnego rynku „usług” edukacyjnych. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu.   PROCES WYWODU:Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób. Na wstępie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy globalizacji w świetle nauk społecznych. Następnie ukazano najważniejsze cechy koncepcji jezuickiego uniwersytetu, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem wyższym, a w szczególności uniwersytetami jezuickimi. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że możliwe jest skuteczne połącznie tradycji jezuickiego modelu kształcenia ze współczesnymi potrzebami rynku edukacyjnego. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model uniwersytetu stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność tradycyjnych założeń dotyczących koncepcji uniwersytetu  i nowoczesnych modeli edukacyjnych. Tożsamość jezuickiego uniwersytetu wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie tradycji z nowoczesnością wydaje się trafną receptą na rozwój uniwersytetów jezuickich.  
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to present the most important elements of the Jesuit University concept in the light of globalization processes. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS:The main research problem concerns the answer to the question: is it possible to effectively combine the traditional principles on which the Jesuit model of university education was based with the contemporary needs of the global market of educational “services”? The article uses the analytical and synthetic method of the literature on the subject. THE PROCESS OF ARGUMENTATIONThe article is structured as follows. In the beginning, the theoretical framework, in which the processes of globalization are analyzed in the light of social sciences, was outlined. Then, the most important features of the concept of the Jesuit university were presented, what finally allowed the researcher to  define the most important challenges facing higher education, especially Jesuit universities. RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to combine effectively the traditions of the Jesuit model of education with the contemporary needs of the educational market. Moreover,  the Jesuit model of the university seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The conclusions that emerge from the presented analyzes indicate, first of all, the complementarity of traditional assumptions concerning the concept of the university and modern educational models. The identity of the Jesuit university comes mostly from adopting a holistic vision of the person and an integral model of formation. The combination of tradition and modernity seems to be an accurate  formula for the development of Jesuit universities.

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 87-96
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Projekt fasady kościoła Jezuitów w Płocku autorstwa Giovanniego Battisty Gisleniego
A Design for the Façade of the Jesuit Church in Płock by Giovanni Battista Gisleni

Autorzy:

Mossakowski, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/23352234.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Giovanni Battista Gisleni
zakon jezuitów w Płocku
fundacje królewicza Karola Ferdynanda Wazy (1615–1655)
Jesuit Order in Płock
foundations by Prince Charles Ferdinand Vasa (1615–1655)

Opis:

Rozpoznanie widoku fasady kościelnej wykonanego przez Giovanniego Battistę Gisleniego (1600–1672), rysunku przechowywanego w zbiorach Castello Sforzesco w Mediolanie (SM–1/3 b), jako projektu związanego z planowaną przez zakon jezuitów przebudową średniowiecznej kolegiaty św. Michała w Płocku.
The recognition of the view of a church façade executed by Giovanni Battista Gisleni (1600–1672), a drawing held in the collections of the Castello Sforzesco in Milan (SM–1/3 b), as a design associated with the restructuring of the medieval collegiate of St. Michael in Płock being planned by the Jesuit Order.

Źródło:

Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 4; 135-140
0006-3967
2719-4612

Pojawia się w:

Biuletyn Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Usytuowanie i kształtowanie budynków zespołów kolegiów jezuickich w aspekcie kształcenia umiejętności występowania publicznego wychowanków szkół zakonnych
The spacial arrangement of Jesuit colleges buildings as the answer to the need of teaching and developing skills of delivering speeches in public

Autorzy:

Kantorowicz, K.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/134708.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

ADVSEO

Tematy:

Jezuici
teatry szkolne
szkoły Jezuickie
Jesuit colleges
school theatre
Society of Jesus

Opis:

Teaching young people the art of discussion and performing in public was the key element in the Jesuit school programme called Ratio Studiorum. The importance of training the art of delivering speeches had its reflection in shaping architecture of Jesuit college buildings. The intention to provide proper space which will allow for delivering theatrical performances and other public acts was clearly visible in applied urban solutions and shaping nearby surrounding of the church and the college building. Church interiors, town squares, college courtyards and school auditoriums were basic places where students delivered so called public acts. Consequently forming and placing auditoriums within the school building had a significant influence on its form and internal functional solutions.

Źródło:

Technical Issues; 2015, 3; 33-39
2392-3954

Pojawia się w:

Technical Issues

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

An unknown collection of music manuscripts from Otyń (Wartenberg)

Autorzy:

Frankowski, Patryk
Mądry, Alina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/780133.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Otyń
Wartenberg
musical culture
Jesuit music
musical manuscript
Karol Reinach

Opis:

The Museum of Musical Instruments in Poznan (a branch of the National Museum) is in possession of a very important collection of music manuscripts from the former Jesuit monastery in Otyń (Ger. Wartenberg), which was dissolved in 1776. The activities of this centre were associated primarily with the figure of Karol Reinach, the monastery’s last superior (from 1753). Reinach maintained friendly relations with Frederick II the Great, who was an ardent flautist, as we know, and visited Otyń from time to time. The Otyń manuscripts were bequeathed to the museum in 1947, along with three preserved instruments: a pair of kettledrums and a bass viola da gamba. At present, the collection of manuscripts from the Jesuit ensemble of Otyń contains fifty-six compositions, written between 1753 and 1768. Thirty-one pieces have fully certified provenance, reflected on the title pages of the manuscripts in the form of inscriptions, such as ‘pro Choro Residentiae Wartenbergensis’, and in the names of the Otyń transcribers. Twenty-two compositions were classified as belonging to the Jesuit collection on the basis of its inventory number, placed in the top right corner. Seventeen of the preserved manuscripts were provided with exact dates of origin (ten compositions were dated to the day, the other seven to a particular year). In these manuscripts, one can find compositions of the following types: offertoria, antiphons, Marian hymns (mostly arias), litanies, carols, a cantata, a dialogue and a sequence. All of them are vocal-instrumental. The lyrics were written in Latin and German, and their subject matter is mostly connected with the Marian cult (the antiphons Ave Regina Caelorum, Alma Redemptoris Mater and Regina Coeli Laetare\ the hymn Ave Maris Stella), Jesuit themes (a litany of St John Nepomucen, a prayer of St Francis Xavier, O Deus Amo ego te) and Christmas (carols). The well-known composers include Frantisek Xaver Brixi (1732-1771), Carl Ditters von Dittersdorf (1739-1799), Carl Heinrich Graun (1704-1759), Johann Adolph Hasse (1699-1783) and Karel Loos (1724-1772), and there are also the less well-known or nearly unknown, such as Carolus Gaebel [Gebel], F. Passelt [?], Joseph Rhodigez, Antonio Josepho Ronge (or Runge [?]), Francisco Rudolph and Wollmann. The continued examination of the collection will certainly reveal more details that are unknown or as yet barely identified. The research is due to be capped with the publication of a thematic catalogue of Otyń’s music manuscripts and their registration in the RISM database.

Źródło:

Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 67-80
1734-2406

Pojawia się w:

Interdisciplinary Studies in Musicology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Wieża warszawskiego kościoła jezuitów w świetle źródeł ikonograficznych
The Spire of the Warsaw Jesuit Church in the Light of Iconographic Sources

Autorzy:

Lileyko, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954597.pdf

Data publikacji:

2002

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Opis:

The Jesuit church in Warsaw built in the years 1609-1626 in its plan and mass presents a type that is different from the model of Il Gesú. It is a confirmation of the thesis put forward by Jerzy Paszenda concerning a weak influence of the Roman Jesuit church on the buildings raised by that order in other countries. A characteristic feature of the space arrangement of the Warsaw church is the semi-oval in plan and in cross-section dome over the presbytery and the tall spire adjoining it. These two elements – the dome and spire – form a characteristic accent in the view of Warsaw from the east, beyond the Vistula. Initially the spire was covered with a globular cupola of several segments; the spire was one storey lower. The appearance of the cupola was shown in Abraham Boot’s drawing of 1627, an engraving by Wilhelm Houdius of 1649 and many other iconographic sources. In 1695 the cupola was taken off and one more storey was built in the form of gloriette and covered, probably provisionally, with a conical roof. Views of 1697, 1701 and 1735 show the spire in this form. In the years 17370-1740 there was a plan of putting a slender cupola in the form of obelisk on the spire but it was not put into effect, which is proven by paintings by Bernardo Bellotto Canaletto of 1770 and 1772. It is assumed that the present cupola with a concave-protuberant form with a lantern was made after 1790. However, in Canaletto’s painting of 1774 the very cupola tops the Jesuit spire. Hence it was built around this date, probably after the order had been suppressed (1773), when the Warsaw church was taken over by the Commission for National Education for school use. It seems that it was on the Commission’s initiative that the spire received today’s cap. The Jesuit church, situated near the former St John collegiate, now the cathedral, with its shape and the tall spire clearly competes with the Gothic building. As a vertical accent in the centre of the town the Jesuit spire replaced the medieval belfry of the collegiate, pulled down in 1602. In the years 1688-1697 near the collegiate a tall campanile was built. Also the Jesuit spire was made taller at the same time. If it were covered with a tall cupola, which was probably planned, its height would be equal to the height of the new campanile. In these constructing activities an aspiration can be felt to equal the scale of the neighbouring church and to clearly stress the Jesuit church in the town view. Perhaps then it was not always – as Paszenda argues – that the Jesuits did not care if their church was seen in the town view clearly enough.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 367-389
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce