Wszystkie pola: Jesuit - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Jesuit libraries and popular Jesuit literature in Kingdom of Hungary in the 17th century. Interconnection between Hungarian and Polish Jesuit book culture
Autorzy:: Špániová, Marta
Lichnerová, Lucia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1195917.pdf
Data publikacji:: 2021-07-06
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:: Jesuit libraries
Jesuit literature
Kingdom of Hungary
Slovak territory
17th century
Polonica
Opis:: The authors present the characteristics of Jesuit libraries in the Kingdom of Hungary in terms of their content, with special focus on works by the most influential Jesuit authors, which were among the most numerous ones in Hungarian Jesuit libraries. The authors also draw attention to the most popular titles published by the Hungarian Jesuits in the 17th century, which can be considered bestsellers of Baroque Catholic literature not only in the Kingdom of Hungary, but also abroad. Many of them also found their readers in Poland and were translated into Polish. Furthermore, the authors point to the interconnection between Hungarian and Polish Jesuit book culture and the Jesuit Polonica in Hungarian Jesuit libraries and typographies of the 17th-18th century. The Hungarian book culture does not mean the book culture of contemporary Hungary, but of Kingdom of Hungary. This paper focus on the Jesuits from the Slovak territory, which was a part of Kingdom of Hungary for 800 years (from 11th century to 1918). The essential research sources are the international educational program Ratio Atque Institutio Studiorum Societatis Jesu and catalogues of Hungarian Jesuit libraries, located in Slovakia, from the years 1632–1782.
Źródło:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2021, 15, 2; 159-173
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Architektura kolegiów jezuickich we Włoszech i w Rzeczypospolitej do połowy XVII wieku – poszukiwanie wzorów na wybranych przykładach
Architecture of Jesuit colleges in Italy and Poland – attempt of comparison
Autorzy:: Kantorowicz, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/105264.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: Towarzystwo Jezusowe
architekt
jezuita
styl jezuicki
szkoła jezuicka
Society of Jesus
Jesuit
architect
Jesuit style
Jesuit school
Opis:: Kiedy w końcu XVI wieku Jezuici rozpoczęli swoją działalność na terenie Rzeczypospolitej tym samym zaczął się proces budowy domów zakonnych Towarzystwa Jezusowego. Samodzielnymi jednostkami organizacyjnymi były fundowane przy wsparciu biskupów i magnatów kolegia, przy których jezuici prowadzili działalność edukacyjną. Architektami pierwszych kolegiów na terenie Rzeczypospolitej byli sprowadzani z Włoch architekci-jezuici. Przenosili oni na grunt Polski włoskie rozwiązania, ale (zgodnie z założeniem akomodacji do miejscowych warunków i potrzeb) dostosowywali owe wzorce tak aby lepiej funkcjonowały w odmiennym otoczeniu. Mimo iż wyraźnie widoczne są podobieństwa, zwłaszcza w ogólnym rozplanowaniu elementów zespołu, w polskich transpozycjach wypracowanych we Włoszech wzorców wyraźne są cechy specyficzne dla tego obszaru. Porównanie rozwiązań architektonicznych i funkcjonalnych kolegiów Polskich i Włoskich pozwala na określenie jak silny był wpływ lokalnych warunków na ugruntowane wzorce. Odmienne warunki klimatyczne zaowocowały odseparowaniem komunikacji od dziedzińców, a także innym sposobem funkcjonowania tychże. Natomiast uboższe sąsiedztwo kolegiów (zwłaszcza w mniejszych miastach) doprowadziło do znacznej redukcji w dekoracyjnym opracowaniu elewacji. Należy jednak pamiętać że jednym z najsilniejszych elementów kształtujących układ funkcjonalny danego zespołu była konieczność dopasowania się do konkretnej, niepowtarzalnej sytuacji: kształtu działki oraz ukształtowania otaczającej tkanki miejskiej poprzez wykorzystanie istniejących osi i połączeń widokowych. Czyni to każdy obiekt niepowtarzalnym i najlepiej ukazuje filozofię działania zakonu jezuitów.
At the end of 16th century, when the Society of Jesus started their activity in Poland, the same they started to build convent houses. Colleges, founded by bishops and aristocrats, were independent units in which Jesuits were running their schools. The first builders of those colleges were Italian Jesuits skilled in architecture. Formed by Italian architecture paradigm, they used solutions they knew. But according to the rule of accommodation to local needs and conditions, they adjusted their designs to local circumstances to assure their proper functioning there. Despite clearly visible similarities, especially in general planning the elements of the complex, in Polish transpositions of Italian models, their specific features are evident. Comparing functional and architectonic solutions applied in colleges in Poland and Italy allows to determine how strong the local influence on basic models was. Different climate conditions resulted in separating communications from the yards and also in other way of using the latter. And also poorer neighbourhood (specially in smaller towns) lead to the simpler and less decorative facades. Last but not least it should be emphasized the necessity to conform to the specific situation: the shape of the plot and the shape of surrounding buildings by using existing scenic axes and connections. The above makes every Jesuit complex one-off and shows the philosophy of Society of Jesus in the fullest way.
Źródło:: Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2017, 64, 2/II; 145-160
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:: Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Indian Music to Celebrate Christmas in Moxo Jesuit Reductions, Bolivia
Autorzy:: Nawrot, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1375683.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Chiquitos
Moxos
La Plata
Jesuit Reductions
Bolivia
redukcje jezuickie
Boliwia
Opis:: Temat muzyki Indian i wpływu Indian na muzykę barokową z dawnych redukcji jezuickich w Ameryce Południowej potrzebuje nowych badań, a to, co zostało powiedziane w tej sprawie do tej pory przez muzykologów i etnomuzykologów wymaga rewizji. Odkrycie prawie 13.000 stron muzyki barokowej z jezuickich redukcji Indian Chiquito i Moxo w Boliwii daje nam nową możliwość wyjaśnienia zachowania Indian w stosunku do muzyki wprowadzonej w misjach przez jezuickich misjonarzy, jak również szanse na ilustruje wpływ Indian na muzykę komponowaną, lub na nowo aranżowaną w misjach przez misjonarzy i lokalnych muzyków. W kontekście muzyki na Boże Narodzenie łańcuch argumentów został przedstawiony w celu wyjaśnienia obecności "indyjskich" elementów w muzyce barokowej z Ameryki, a także współistnienie autochtonicznej i "nowej muzyki" w misjach.
Źródło:: Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 121-140
0209-3472
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Biblioteka kolegium jezuitów w Lublinie i jej losy
The Library of the Jesuit College in Lublin and its history
Autorzy:: Dymmel, Anna
Dymmel, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783986.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: jezuici
kolegium jezuitów
biblioteka jezuitów
Lublin
the Jesuits
the Jesuit College
the Jesuit Library
Opis:: The Library of the Jesuit College in Lublin was established in 1584. The collection successively increased thanks to gifts, purchases, Jesuit works and publications from its own printing house. At the time of the dissolution of the order, it included 5.000-7.000 works. It was one of the largest Jesuit libraries in Poland. It contained theological, philosophical, historical, mathematical, political, legal and medical works; school textbooks; polemical treatises; collections of sermons and talks. There were various types of libraries in the college of Lublin. The most important one, available to monks, was a home library (also called a common library). In addition, there were libraries and book collections related to different offices and functions; they were called special or specialized. There were at least 12 special libraries in Lublin. At first, the Library of the Lublin Jesuits was not particularly distinguished from other religious houses. However, in the middle of the 18th century, the common library hall was renovated and decorated. Thanks to this, it acquired a decorative character, arousing the admiration of visitors. The book collection was probably also arranged in subject sections. Unfortunately, the old catalogues have not survived, and we know about their existence from bookplates. After the dissolution of the Jesuits, the Library of Lublin did not attract much interest, although the Commission of National Education decided that the collection should be transferred to school libraries. Both the building of the library and the collection gradually deteriorated. However, some books of the collection (probably around 500) were placed in the library of the primary school established in the former Jesuit College. In 1919, the collection of the Jesuit Library was donated to Hieronim Łopaciński Library, although it was not transferred there until after World War II. Currently, according to the catalogue, in the special collections of the Provincial Library, there are 94 books from the Jesuit Library. A large part of the collection – about 3.000 volumes – was deposited in the cathedral, and at the time of transferring Bobolanum to Lublin in the interwar period, it was incorporated into the Bobolanum Library.
Biblioteka kolegium jezuitów w Lublinie powstała w 1584 r. Sukcesywnie powiększana darami, zakupami, twórczością jezuitów i produkcją własnej drukarni liczyła w chwili kasaty zakonu 5.000-7.000 dzieł. Należała do grupy największych bibliotek jezuickich w Polsce. Znajdowały się w niej dzieła teologiczne, filozoficzne, historyczne, matematyczne, ponadto polityczne, prawne, do nauki szkolnej, medyczne, traktaty polemiczne, zbiory kazań i mów. W kolegium lubelskim działały różne rodzaje bibliotek. Najważniejszą, dostępna dla braci zakonnych, była biblioteka domowa, zwana też wspólną. Oprócz niej istniały biblioteki i księgozbiory związane z pełnieniem urzędów i funkcji, zwane specjalnymi lub specjalistycznymi. Można stwierdzić, ze w Lublinie było co najmniej 12 bibliotek specjalnych. Do połowy XVIII w. biblioteka jezuitów lubelskich specjalnie się nie wyróżniała spośród innych domów zakonnych dopiero w połowie tego stulecia została odnowiona i ozdobiona sala biblioteki wspólnej. Dzięki temu nabrała ozdobnego charakteru, wzbudzając tym podziw oglądających. Uporządkowano też zapewne księgozbiór w ramach działów przedmiotowych. Niestety nie zachowały się dawne katalogi, o istnieniu których wiadomo z not własnościowych. Po kasacie zakonu jezuitów lubelska biblioteka nie wzbudzała większego zainteresowania, chociaż decyzją KEN powinna zasilić księgozbiory szkolne. Powolnej degradacji ulegał budynek biblioteki, księgozbiór, jako mało przydatny pozostawał w nieładzie. Jednak część zbiorów (prawdopodobnie ok. 500 książek) znalazło się w bibliotece szkoły powstałej w miejsce kolegium jezuickiego i dzieliło losy szkolnego księgozbioru. W 1919 r. księgozbiór po gimnazjum lubelskim przekazany został do biblioteki im. Hieronima Łopacińskiego, chociaż faktycznie trafił tam dopiero po II wojnie światowej. Obecnie według katalogu w zbiorach specjalnych Biblioteki Wojewódzkiej znajdują się 94 druki pochodzące z biblioteki pojezuickiej. Znaczna część zbiorów, bo ok. 3000 tomów została złożona w katedrze i w chwili przeniesienia Bobolanum do Lublina w okresie międzywojennym została włączona do jej biblioteki.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 135-168
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Cor castum Dei speculum: Emblematics and the Heart Emblem in Jesuit Literature
Autorzy:: Špániová, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2154654.pdf
Data publikacji:: 2022-12-07
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:: emblematics
heart emblems
Jesuit literaturę
17th – 18th century
Opis:: This study focuses on the characteristic features of the emblems, the emblematic procedure, and the main functions, goals, and significance of the emblem books in the context of Jesuit spirituality and practice. It points out some prominent authors of Jesuit emblem books with a major influence on the development of this form of art in literature and art. It focuses on the heart emblem as a symbol of heart purification and on the artistic manifestations of “religio cordis” (the religious cult of the heart). It introduces one of the most popular books with heart emblems published on the territory of present-day Slovakia in the first half of the seventeenth century, the so-called “heart booklet” of Mátyás Hajnal, a typical sample of Jesuit emblematics devoted to the promotion of Catholic reforms at the time of the Counter-Reformation.
Źródło:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2022, 3; 339-357
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Musical Sources in the Moxos Missions
Autorzy:: Nawrot, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1018495.pdf
Data publikacji:: 2016-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Moxos
Jesuit missions in Bolivia
Jesuit baroque
Mission baroque
Bolivian baroque
misje jezuickie w Boliwii
jezuicki barok
barok misyjny
boliwijski barok
Opis:: Boliwia zachowała najbogatsze, największe zbiory i najbardziej zróżnicowane kolekcje muzyki dawnej w Ameryce. W ostatnich dwóch dekadach, muzykolodzy, muzycy oraz historycy studiowali wiele z nich. Jednak, jedynie kolekcja muzyki znajdująca się w Misyjnym Archiwum Moxos w San Ignacio de Moxos, doczekała się do tego czasu, wnikliwego inwentarza i katalogu. Kolekcja muzyki z misji Indian Chiquitos posiada wyczerpujący inwentarz; niemniej jednak, katalog owych zbiorów istnieje jedynie w swej próbnej wersji, mimo że minęły trzy dekady od momentu, kiedy rozpoczęto prace nad nim. Inne kolekcje muzyki posiadają jedynie szczątkowe inwentarze i katalogi i nie można na nich polegać. Więcej, kilka kolekcji muzycznych nie dysponuje żadnymi pomocami, które pomogłyby studiującemu w jego badaniach naukowych nad owymi zbiorami muzyki dawnej. Repertuar strzeżony w archiwach muzycznych w Boliwii jest szeroki i rozciąga się od zbiorów muzyki chorałowej, przemierzając przez niemal każdy następujący po sobie styl muzyki minionych wieków, jaki się wykształcił w kulturze Zachodu, aż po dziś dzień. Kolekcja muzyczna z Moxos jest drugim, co do ważności źródłem do studiów nad historią muzyki z misji, choć został on zgromadzony jedynie niedawno temu. To, co najbardziej unikalne w tej kolekcji, to fakt, że jest w niej ponad 100 kompozycji, wokalnych z akompaniamentem instrumentalnym oraz ponad 40 utworów instrumentalnych, gdzie dostrzec można bezpośredni wpływ świata Indian, przez włączenie w owe utwory tekstów w językach lokalnych, jak również przez zastosowanie w ich interpretacji rytmów, melodii oraz instrumentów autochtonicznych.
Bolivia has preserved the richest, most voluminous and varied collections of music in America. In the last two decades and half, musicologists, musicians and historians have studied several of these musical collections. However, only the musical collection kept in the Missionary Archive in Moxos in San Ignacio de Moxos has, up to the present date, a reliable inventory and catalog. The music collection of the missions in Chiquitos has a truthful inventory; however, the catalog of this collection only has a preliminary version despite having passed almost three decades since the beginning of this work. Other musical collections have incomplete inventory and catalogs and not very reliable. Still, several musical collections do not have any of the reference that could guide researchers.The repertoire kept in the musical archives in Bolivia is broad and it starts with collections of plain songs, going through almost all successive musical styles known around the Western world up to the present date.The musical collection in Moxos is the second most important to study historic music and the most recent of missionary nature. What is truly unique about Moxos is the fact that it includes more than 100 compositions, vocal with instrumental accompaniment and more than 40 instrumental works with direct influence on the indigenous surroundings, due to the inclusion of texts in local tongues and rhythms, melodies and autochthonous instruments.
Źródło:: Teologia Praktyczna; 2016, 17; 7-24
1642-6738
Pojawia się w:: Teologia Praktyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Szwedzi a Polska, czyli o rodzimych księgozbiorach w Bibliotece Uniwersyteckiej w Uppsali
The Swedes and Poland, or on Polish book collections at the University Library in Uppsala
Autorzy:: Grabowska, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/911578.pdf
Data publikacji:: 2010-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: University Library in Uppsala
Braniewo Jesuit Library
Frombork Jesuit Library
Poznań Jesuit Library
Cultural plunder
Polonica in Sweden
Biblioteka kolegium jezuickiego w Braniewie
Opis:: W XVII wieku wskutek burzliwych dziejów polsko-szwedzkich został zagrabiony niezwykle cenny zbiór poloników. Księgozbiór pochodził głównie z bibliotek należących do kolegiów jezuickich w Braniewie, Fromborku i Poznaniu. Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Uniwersyteckiej w Uppsali. Spośród polskich zbiorów znajdujących się w posiadaniu uppsalskiej książnicy jedynie księgozbiór z biblioteki pojezuickiej z Braniewa doczekał się szczegółowego opracowania. Józef Trypućko, wybitny językoznawca, slawista i tłumacz, podjął trud prowadzenia systematycznych badań nad historią polskich zbiorów bibliotecznych, które znalazły się na terenie Królestwa Szwecji. Prace nad katalogiem były kontynuowane po jego śmierci, na podstawie porozumienia zawartego między Biblioteką Uniwersytecką w Uppsali a Biblioteką Narodową w Warszawie. Wydanie katalogu wywołało kontrowersje wokół kwestii rewindykacji utraconych zbiorów, skłoniło do refleksji nad prawem do ubiegania się o zwrot zagrabionych skarbów kultury i jednocześnie nad zasadnością takich starań.
After a series of mid-seventeenth century campaigns and during the turbulent times of the Swedish invasion and occupation of the Polish-Lithuanian Commonwealth a particularly valuable collection of Polonica was among the spoils taken by the Swedish army and transferred to Sweden. The collection was seized from Jesuit colleges in Braniewo, Frombork and Poznań. Currently, the collection is held at the University Library in Uppsala. From the existing holdings of Polish origin at Uppsala University Library, only the collection from the library of the Jesuit College in Braniewo has been reconstructed in catalogue form. Józef Trypućko, professor of Slavic languages, linguist and translator, was occupied with the project of studying the history of Polish book collections in the Kingdom of Sweden for many years. Following his death, it was continued by other researchers by agreement of the University Library in Uppsala and the National Library in Warsaw. The publication of the catalogue has triggered much controversy by challenging many concepts assumed to be fundamental for the issues of restitution of lost collections and prompted a discussion on available legal regulations and remedies concerning international displacement and cultural plunder, though, at the same time, questioned legitimacy of such claims.
Źródło:: Biblioteka; 2010, 14(23); 109-118
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:: Biblioteka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Problem autorstwa i projektów kościoła jezuitów (obecnie kolegiaty farnej) w Poznaniu
Authorship and Designs of the Jesuit Church (Currently Parish Collegiate Church) in Poznan
Autorzy:: Kusztelski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24815002.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: kościół jezuitów w Poznaniu
architektura jezuitów w Polsce
Tomasso Poncino
Jan Catenazzi
Wojciech Przybyłkowicz
Wojciech Abramowicz
Bartłomiej Nataniel Wąsowski
Jesuit Church in Poznan
Jesuit architecture in Poland
Opis:: Tekst dotyczy skomplikowanych dziejów budowy dawnego kościoła jezuitów w Poznaniu. Chociaż badania nad tym ważnym dziełem architektury trwają od dwudziestolecia międzywojennego, to rozpoznanie poszczególnych faz budowy tej świątyni i autorstwo pierwotnego projektu jak i jego licznych modyfikacji jest nadal dyskusyjne. Przedmiotem niniejszego tekstu jest próba krytycznego spojrzenia na kwestie pierwszego projektu kościoła jezuitów w Poznaniu oraz jego autorstwa i późniejszych projektów tej świątyni i ich twórców. Pierwszy projekt świątyni był zapewne projektem „wzorcowym” opracowanym w Rzymie, którego modyfikację do lokalnych warunków przeprowadził znany krakowski budowniczy Tomasso Poncino, który zapewne w związku z popełnionymi błędami przy zakładaniu fundamentów został odsunięty od budowy, a jego miejsce zajął zakonny budowniczy Wojciech Przybyłkowicz, który prowadził budowę świątyni. Zasadniczy zwrot w dziejach jezuickiej fabryki nastąpił w momencie objęcia stanowiska rektora poznańskiego kolegium przez Bartłomieja Nataniela Wąsowskiego, biegłego w matematyce teoretyka architektury, którego awangardowe projekty poparte studiami nad architekturą Rzymu realizował zakonny budowniczy Wojciech Abramowicz. Został on prefektem fabryki, a po śmierci Wąsowskiego (zm. 1687) kierował samodzielnie pracami budowlanymi. Ostateczny kształt jezuickiej świątyni nadał Jan Catenazzi. Śladem zmian na przestrzeni blisko osiemdziesięciu lat trwania budowy są zachowane w zbiorach Biblioteki Narodowej w Paryżu i Archiwum Towarzystwa Jezusowego w Rzymie projekty.
The complex history of the raising of the old Jesuit Church in Poznan is discussed. Despite the research into that important piece of architecture continued since the 1920s and 30s, the identification of respective stages of the raising of the Church and the authorship of the genuine design have remained debatable. The paper’s goal is a critical analysis of the first design of the Jesuit Church in Poznan and its authorship, as well as of the later designs of the Church and their authors. The Church’s first design may have been a ‘model’ one, worked out in Rome, whose modifications and adaptation to the local conditions were conducted by the famous Cracow mason Tomasso Poncino; the latter, most likely owing to the mistakes made when the foundations were laid, was banned from continuing the works, and replaced by the Order’s mason Wojciech Przybyłkowicz who ran the raising of the Church. An essential turn in the history of the Jesuit fabrica ecclesiae occurred when Bartłomiej Nataniel Wąsowski became Vice-chancellor of the Poznan College; apt at maths, a theoretician of architecture, he had his avant-garde designs based on the studies of Rome’s architecture implemented by the mason Wojciech Abramowicz. Having become the prefect of the fabrica ecclesiae, after Wąsowski’s death (d. 1687), he independently managed the construction works. Its final shape was given to the Jesuit Church by Jan Catenazzi. The testimony to the changes occurring in the course of the almost 80-years’ construction process is found in designs preserved in the National Library in Paris and in the Archives of the Society of Jesus in Rome.
Źródło:: Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 859-881
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Architecture of Jesuit colleges designed by Giacomo Briano in Polish Province
Autorzy:: Kantorowicz, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/115453.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Fundacja na Rzecz Młodych Naukowców
Tematy:: architecture
Giacomo Briano SI
Society of Jesus
Jesuits
Jesuit colleges
architectural drawing
architektura
Towarzystwo Jezusowe
Jezuici
kolegia Jezuickie
rysunki architektoniczne
Opis:: This article describes architectural project of Jesuit colleges by Giacomo Briano SI, a Jesuit architect from Modena, made for colleges in Polish Province of the Society of Jesus. Despite none of Braino’s projects was fully accomplished we can analyse his original urban and architectural solutions basing on many of his architectural drawings which are kept in the archives in Cracow, Vienna, Paris and Los Angeles.
Źródło:: Challenges of Modern Technology; 2017, 8, 2; 18-22
2082-2863
2353-4419
Pojawia się w:: Challenges of Modern Technology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Jezuicka misja w Myszyńcu
The Jesuit mission in Myszyniec
Autorzy:: Lolo, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2168116.pdf
Data publikacji:: 2019-12-15
Wydawca:: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: Myszyniec XVII–XVIII century
Jesuits in Mazovia
Jesuit mission in Myszyniec
Myszyniec XVII–XVIII wiek
jezuici na Mazowszu
misja jezuicka w Myszyńcu
Opis:: The article presents the story of the Jesuits mission in Myszyniec. It arised in 1650 as a result of the missions led on the territory of the forest by Jesuits. It was operated in 1650-1773 by the Jesuite Collage in Łomża. Jesuits started education, music culture, brick architecture, post-Tridentine religiousness on the territory of Green Forest. Mission in Myszyniec contributed to diffusion of protestantism to Masovia from The Duchy of Prussia.
Artykuł przedstawia historię misji jezuitów w Myszyńcu. Misja powstała w 1650 r. w wyniku akcji prowadzonych przez jezuitów na terenie Puszczy. Działała w latach 1650–1773 pod kierownictwem kolegium jezuickiego w Łomży. Na terenie Puszczy Zielonej jezuici rozpoczęli edukację, kulturę muzyczną, architekturę z cegły, posttrydencką religijność. Misja w Myszyńcu hamowała rozprzestrzenianie się protestantyzmu z Księstwa Prus na Mazowsze.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2019, Zeszyt, XXXIII; 11-20
0860-9608
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
Autorzy:: Marek, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: pedagogia ignacjańska (jezuicka)
pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
pedagogika religii
edukacja
nauki o wychowaniu
Ignatian education (Jesuit)
Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
pedagogy of religion
education
Educational Sciences
Opis:: CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Druga szkoła jezuicka w Poznaniu
The Second Jesuit School in Poznań
Autorzy:: Kusztelski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954590.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:: In principle the Poznań Jesuit college was established in the 16th century. In the next centuries all the buildings were replaced. After construction of the new church was started also building of the new school was begun. The buildings belonging to the first school were included in the structure of the old college, along with which they were pulled down in the first half of the 18th century. The former second Jesuit school that has existed till this day occupies half of the quarter situated north of the post-Jesuit complex. It is a three-wing building with a picturesque octagonal yard in the middle. In the oldest literature it is dated to the beginning of the 18th century. Studies conducted after the war showed that it was built as early as the 17th century and then it was extended several times. The collected material allows the constatation that the school was built in the place where a medieval bath had been. The construction was supervised from 1683 by the then rector of the college, an outstanding architect-theorist Bartłomiej Nataniel Wa˛sowski. It was a narrow building spread along Gołębia Street, with the entrance probably from Świętosławska Street. It had two storeys, its elevations were articulated with Tuscan pilasters in the grand order. It was used from 1690; after a few years it was extended by building two classrooms, probably by Jan Catenazzi. They adjoined the building on the east side and reached Klasztorna Street. Next the realties adjoining it from the north were added. The first one was bought in 1720. Further, the three parcels that had belonged to the Jesuits earlier were joined after the houses on them were repaired in the years 1727-1730. Extending the school building involved repeating on the elevations the articulation that was on the older segments of the school. In the years 1759-1766 the school was rebuilt according to the design by the then provincial, an outstanding architect, Franciszek Koźmiński. The main element of the reconstruction was the yard, modelled after Roman architecture (Sapienza, the little yard at S. Carlo alle Quatro Fontane), with two tiers of archades that had a representative flight of stairs on the north side. Apart from classrooms in the rebuilt school there was also a chapel on the ground floor of the eastern wing and over it a spacious auditorium. Also the portal in the middle of the southern wing that has not been preserved to our times came from that time. After the Jesuit order was suppressed and Poznań was annexed to Prussia the building became property of the parish. It was used as a store-house, town school (it was then when a low first floor was added), next as a tenement house and school of decoratory arts. During the war it was seriously damaged, reconstructed in 1954-1957, it houses a ballet school now.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 243-260
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Musical life in Slutsk during the years 1733-1760 in the light of archive materials
Autorzy:: Bieńkowska, Irena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/780177.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Slutsk
musical culture
1733-1760
Hieronim Florian Radziwiłł
Jesuit music boarding school
Jesuit school theatre
aristocratic theatre
Opis:: This article represents the very first attempt at reconstructing musical life in Slutsk (Pol. Sluck) during the first half of the eighteenth century, and it merely outlines the issues involved. Slutsk was a typical private town - a multicultural centre inhabited by Jews, Orthodox Ruthenians, Lithuanians and Poles of the Protestant and Roman-Catholic faiths. Among the representatives of the Roman-Catholic faith, the Jesuits were the main animators of the town’s cultural and educational life, alongside the court of Prince Hieronim Florian Radziwiłł. A medium-sized music boarding school attached to the Jesuit College in Slutsk existed from around 1713. Musical instruments were purchased for the school quite regularly, often in faraway Koenigsberg. The contacts between the boarding school and the prince’s court were relatively frequent and good, and some school leavers found jobs at the court, chiefly in the garrison or janissary band, and sporadically also in Prince Radziwill’s music ensemble. The court was the main centre of the town’s cultural life. Among its numerous artistic ventures, stage shows seem to have been the most spectacular. For the purposes of such performances, a free-standing theatre was built in the centre of Slutsk at the turn of 1753. This building is worth mentioning because of the rarity of such projects in the Commonwealth of Poland-Lithuania during the 1750s. The repertoire of the Slutsk theatre was initially dominated by commedia dell’arte in German and the occasional dramma per música, but during the second half of the 1750s, one-act ballets began to dominate. Among the instrumental works performed in Slutsk were compositions by Carl Heinrich and Johann Gottlieb Graun, Georg Christoph Wagenseil, and musicians active at the Radziwiłł court (Andreas Wappler, Joseph Kohaut and Johannes Battista Hochbrucker), as well as improvisations by Georg Noelli. The town’s artistic heyday ended with the death of Prince Hieronim Florian Radziwiłł, in 1760, and the dissolution of the Society of Jesus, a decade or so later.
Źródło:: Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 235-248
1734-2406
Pojawia się w:: Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Dekoracje kościoła jezuitów w Nysie
Decorations in the Jesuit Church in Nysa
Autorzy:: Karpowicz, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954599.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:: The post-Jesuit church in Nysa, built in the years 1688-1690, is a three-span basilica with galleries, a narrower organ-loft span and two chapels on the sides of the presbytery. Initially the whole church interior was decorated with stuccoes. After the damages inflicted by the 1741 war and in 1751-1765 the stuccoes survived only on the column capitals and in the entablature of the presbytery and the nave, on the rood-screen arch and on the arch from the nave to the organ-loft. Decorations on the vaults of the side chapels survived – of the northern one – the Crucifiction chapel and of the southern one – the Guardian Angels chapel (now Jesus’ Heart chapel). In the northern chapel the cross vault is cut with two strips of acanthus ornament with an oval area for a fresco painting, and on the western wall similar motifs of ‘wet’ acanthus form the frames of the fresco. In the southern chapel the decorations are more varied. Besides the ‘wet’ acanthus, motifs appear here of fruit and flowers hung on bands held by four eagles at the top of the vault, and on the entrance arch there are grapevines rendered in a veristic way. In the presbytery and the nave composite capitals and a twig of the ‘wet’ acanthus in the frieze of the entablature have survived as well as plant motifs in the arch spandrels formed in a different way in each span. The frescoes were painted by Karol Dankwart of Nysa, which is confirmed in the sources. He worked for the Wrocław bishops; and also in Cracow, Poznań and Jasna Góra. However, the stucco painter is still unknown. We only know that Dankwart often co-operated with the stucco painter Bianchi whose Christian name was Giovanni or Adalbert. A comparison of the stuccoes that occur besides Dankwart’s painted decorations in the Jesuit church in Poznań or in the Jasna Góra basilica show beyond doubt that the decorations were made by the same hand. I have already shown that Bianchi also co-operated with the architects Catenazzis from Wielkopolska. Friezes of twigs of ‘wet’ acanthus, identical as the ones in Nysa, occur in the Cistercian church in Przeme˛t, in the Leszno parish church, in the presbytery of the Phillipian church in Gostyń and in the Franciscan and Jesuit churches in Poznań . The decoration of the chapel dome in the Bernardine church in Ś wie˛ta Anna of probably 1695 done by Bianchi (in co-operation with Dankwart) is especially good. Giovanni Battista Bianchi vel Blanco is known in the literature to have worked in St. Florian in Austria in the years 1685-1686 and 1705- 1722, and also in Poland. In Silesia his first work was the decoration in Nysa (about 1689), then he decorated with ślinki a number of Polish churches and palaces (in Konarzew, 1699). In Polish literature he is sometimes mentioned with the wrong name – Adalbert, Wojciech, Alberto. The public register in Campione d’Italia says that ‘Joannes Baptista filius Mastri Dominici Biancho et Lucia” was born on 16 May 1659. His godfather was ‘Giacomo Guruvo of Bissone, a relative of Carlo Maderno coming from the well-known family of stone-masons and architects.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 413-423
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Początki i rozwój Akademii Ignatianum w Krakowie
The beginnings and development of the Jesuit University Ignatianum in Krakow
Autorzy:: Kubik, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448822.pdf
Data publikacji:: 2014-12-28
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Akademia Ignatianum
szkoła wyższa
pedagogika
filozofia
jezuici
Jesuit University Ignatianum
higher education
institution
pedagogy
philosophy
Jesuits
Opis:: Autor pokazuje zwięźle przebieg wysiłków i osiągnięć 25 lat pracy jezuitów w zakresie kształcenia i formacji młodego pokolenia Polaków. Prezentowany okres jest niewątpliwie czasem starań i osiągnięć, które m.in. przejawiły się w zmianie nazwy uczelni z Wydziału Filozoficznego na Wyższą Szkołę Filozoficzno-Pedagogiczną a następnie na Akademię Ignatianum w Krakowie. Zmiany nazewnictwa są wyrazem trudnych, ale dobrych w skutkach osiągnięć naukowo-dydaktycznych. Ponadto przybliża imiona i nazwiska władz uczelni w ich chronologicznym następstwie. Nie zapomina także o osobach, które nie pełniły funkcji kierowniczych, ale ich działalność i oddanie na stałe wpisały się w historię prezentowanej szkoły wyższej. Autor obrazuje zmiany jakie nastąpiły w zakresie oferty dydaktycznej wszechnicy, a także przedmiotów, które kiedyś były obowiązujące dla studentów szkoły. Patrząc na rozwój uczelni z perspektywy czasu, który upłynął od jej powstania, autor jest pełen szacunku dla władz ją tworzących a także przepełniony optymizmem co do jej przyszłości. Skromne początki sięgające roku akademickiego 1989/1990 przyniosły nieprzewidywane pozytywne skutki. Dostrzegając zainteresowanie młodzieży ofertą dydaktyczną Akademii Ignatianum w Krakowie, a także mając na uwadze rzetelną pracę kadry dydaktycznej, można się spodziewać, że wszystko to przyniesie dalsze dobre efekty naukowe i dydaktyczne.
The author concisely presents the efforts and achievements of the 25-year work of Jesuits with regard to education and shaping of the young Polish generation. Undoubtedly, the presented period is the time of concerted effort and achievements. These changes, among other things, were reflected in the change of the name from the Faculty of Philosophy to the Jesuit University of Philosophy and Education Ignatianum (Polish: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum) and then to the Jesuit University Ignatianum in Krakow (Polish: Akademia Ignatianum w Krakowie). The changes in the name result from demanding but beneficial scientific and didactic achievements. Moreover, the article provides the reader with the first names and surnames of the university authorities in the chronological order. It does not fail to mention people who did not hold executive positions but whose devotion and activities have become an integral part of the history of the presented university. The article shows an increase in the number of students and their interest for the educational institution established 25 years ago. Furthermore, the article presents changes which have taken place with regard to the number of courses of study, the educational offer of the university, as well as subjects which used to be obligatory. With hindsight, viewing the development of the university since its beginnings, the author feels deeply respectful of the authorities who created it as well as optimistic about its future. The humble beginnings dating back to the academic year 1989/1990 have brought unexpectedly positive results. Observing the interest for the Jesuit University Ignatianum in Krakow of young people, as well as the diligent work of its teaching staff, one may expect further scientific, didactic and educational achievements in the education of the young generation.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Blaski i cienie życia w internatach szkół jezuickich w II Rzeczypospolitej
Positive and Negative Aspects of Life in Jesuit Boarding Schools in the Second Republic of Poland
Autorzy:: Puchowska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/955141.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: boarding schools, jesuit schools, Second Republic of Poland
Opis:: Jesuit boarding schools did not fulfil only social roles. They were educational institutions shaping discipline, morality and religiousness of their pupils. The monks organized various activities for their students which were conducive for acquiring and consolidating knowledge. Students’ time was filled with the review of school material, literary exercises, debates or production of theatre performances. The offer depended on the degree of exclusivity of a given establishment. In the Second Republic of Poland, there functioned three Jesuit schools for laymen: in Khyriv (Pol. Chyrów), Vilnius and Gdynia. Only the first two ran boarding schools. Both boarding schools offered very good living conditions, and the life of the alumni passed according to a similar, clearly defined day rhythm. The institutions in busy urban Vilnius and peripheral Khyriv were very much different. The educational process used for the boarding students from Vilnius lacked special rigours, which was different from the methods generally accepted at that time. The behaviours of boarding students from Khyriv, in turn, were regulated in the minutest detail by Statutes and regulations and the system of punishments was very elaborate. The schools tried to restore order by the method of overcoming the resistance of the more independently feeling and thinking pupils.
Źródło:: Biuletyn Historii Wychowania; 2012, 28; 53-64
1233-2224
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Thomas Hutter, niedoszły misjonarz jezuicki
The Sculptor Thomas Hutter, the Unrealized Jesuit Missionary
Autorzy:: Sito, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954602.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:: In the Roman Central Jesuit Archive (ARSI) two letters by the Jesuit sculptor Thomas Hutter (1696-1745) of 1722 and 1723 have been preserved. They were written from the Sandomierz college to the General of the order, Michelangelo Tamburini. After the noviciate at St Szczepan Home in Cracow in 1718-1720 in the autumn of 1720 Thomas Hutter was transferred from Cracow to the Sandomierz college as a so-called coaudiutor temporalis. This was connected with the needs of the Sandomierz Jesuits who in 1717 took over the Gothic St Peter church from the parish. The Jesuit sculptor was welcome in Sandomierz as there was enough work for him in the church for many years. In Hutter’s long stay in Sandomierz that lasted till 1727 and was filled with work, about 1722 a clear crisis appeared. The discussed letters are proof of this. The first of them is a response to the offer that the order authorities sent to particular Jesuit homes, connected with a possibility of work in foreign missions. Hutter said he was ready to go to foreign missions, although he did not define the country he wanted to work in. At the same time he asked to be transferred to the German Province jurisdiction. In the second letter the artist repeated his request, this time suggesting a region for the mission. It was to be Turkey or countries subjected to it, like the Crimean Khanate. Hutter said he was going to learn the language and offered his work not only strictly as a missionary but he was ready to be a spy in Turkey as well. He was not afraid of death or imprisonment; he asked the authorities not to worry about him in such a case. He was ready to cross the Turkish border in summer 1723. However, the whole project was not put into effect. The sculptor remained in Poland and did not give up his job. However, a few years later he decided to leave the order and start a family; he also established a lay, excellently prospering workshop. The discussed correspondence is an exceptionally rare – in the Polish reality of the 17th-18th centuries – example of preservation of a sculptor’s letters. The more surprising are the letters written by a Jesuit sculptor, especially to the supreme authorities of the Order. The problems mentioned in them, the way they are formulated and the vastness of the letters show the person of Thomas Hutter from a surprising angle, as a religious, courageous, broad-minded man with various interests and talents. All this takes us far from the stereotype of a sculptor’s quiet work and of stabilization offered by the service in a religious order. Work in missions never belonged to the easiest ones, and in Muslim countries, openly hostile to Christianity, it must have been linked with the sense of constant threat, which Hutter realized, as his second letter shows.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 449-460
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Losy majątków pojezuickich w pierwszej połowie XIX wieku na przykładzie dóbr Białołęka pod Warszawą
History of post-Jesuit estates in the first half of the 19th century based on the example of the Białołęka estate near Warsaw
Autorzy:: Kośka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22446700.pdf
Data publikacji:: 2022-12-13
Wydawca:: Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:: Białołęka
kasata jezuitów 1773
dobra pojezuickie
Szamoccy
Aleksander Pruszak
osadnictwo
suppression of Jesuit Order 1773
post-Jesuit estates
Szamocki family
settlements
Opis:: Konstytucja sejmu z 1774 r. „Rozrządzenie dobrami jezuickimi” określała zasady zagospodarowania dóbr pozostałych po skasowanym zakonie jezuitów. Uzyskane dochody miały być przeznaczone na cele edukacyjne. Dobra pojezuickie miały trafić w ręce szlachty, w zamian za coroczny czynsz płacony pod rygorem ich utraty. Wśród majątków pojezuickich przeznaczonych do oddania w prywatne ręce była Białołęka z przyległościami Brzeziny i gruntami Golędzinów w powiecie warszawskim. Po 1773 r. pierwszym właścicielem tych dóbr był Jan Wojciech Szamocki, który osadził w Białołęce kolonistów. Jako pierwsze powstały kolonie Szamocin i Marcelin, a później Józefin i Tyszkowizna. W rękach rodziny Szamockich dobra te pozostawały do 1810 r. Kolejnym ich dzierżawcą został Aleksander Pruszak. Ten przez wiele lat prowadził procesy sądowe przeciw kolonistom sprowadzonym przez Szamockiego, domagając się usunięcia ich z zajmowanych gruntów. Procesował się też z władzami szkolnymi, domagając się obniżenie czynszu. Procesy te zakończyły się ugodą zawartą w 1830 r. Z kolei Pruszak w 1840 r. został oskarżony o zniszczenie dzierżawionych dóbr, choć działał na rzecz ich rozwoju gospodarczego. Zakładał kolonie, przeprowadził meliorację gruntów, karczował zarośla w celu uzyskania nowych pól uprawnych i łąk. Dzięki temu zagospodarowano nieużytki, które zaczęły przynosić zyski. Trwający kilka lat proces o pozbawienie Pruszaka dzierżawy Białołęki sprawił, że ten zwrócił się do władz Królestwa Polskiego o pozwolenie na wykupienie dóbr, by potem odstąpić je Mikołajowi Teniszewowi. Zakończenie tej sprawy nie jest udokumentowane w źródłach. Na przykładzie Białołęki widać, że ścisłe przestrzegania prawa uchwalonego w 1774 r. sprzyjało stagnacji gospodarczej w dobrach pojezuickich. Władze Królestwa Polskiego zdawały sobie sprawę z konieczności wydania nowych przepisów dotyczących tej kategorii majątków i w 1823 r. opracowały „Projekt w materii dóbr pojezuickich”, który jednak został odrzucony przez cara Aleksandra I. Regulację prawną przyniosły dopiero w 1849 r. „Przepisy o dobrach pojezuickich i innych na fundusz edukacyjny przeznaczonych”. Umożliwiły one nabywanie dóbr na własność i zakładania dla nich hipoteki. Wśród majątków wymienionych na sprzedaż była również Białołęka.
The constitution of the 1774 Diet (pol. Sejm), entitled ‘Disposition of the Jesuit estates’, laid down the rules for the disposition of the estates remaining after the abolished Jesuit order. The proceeds were to be used for educational purposes. The Jesuit estates were to be handed over to the nobility in return for annual rent paid on pain of forfeiture. The Jesuit estates to be turned over to private ownership included Białołęka with its adjoining Brzeziny and Golędziny lands in the Warsaw county. The first owner of these estates after 1773 was Jan Wojciech Szamocki, who settled colonists in Białołęka. The first colonies to be established were Szamocin and Marcelin, soon followed by Józefin and Tyszkowizna. The estates remained in the hands of the Szamocki family until 1810. Their next leaseholder was Aleksander Pruszak. Pruszak litigated for many years against the colonists brought in by Szamocki, demanding their removal from the land they occupied. He also sued the school authorities demanding a reduction in rent. These lawsuits ended in a settlement concluded in 1830. In 1840, Pruszak, in turn, was himself accused of ruining the leased estate, despite the fact that he made efforts to advance its economic development. He set up colonies, installed drainage works on the land and cleared scrubland for new farmland and meadows. As a result, previously unused land was developed and became profitable. A several-year-long lawsuit to revoke Pruszak's lease of Białołęka led him to apply to the authorities of the Kingdom of Poland for permission to buy the estate, so that he could subsequently surrender it to Mikołaj Teniszew. Conclusion of this case is not documented in the sources. Białołęka’s example shows that strict adherence to the law enacted in 1774 was conducive to economic stagnation of the post-Jesuit estates. The authorities of the Kingdom of Poland realised the necessity of issuing new regulations regarding this category of estates and in 1823 drew up a "Project concerning the matter of post-Jesuit estates", which was, however, rejected by Tsar Alexander I. Legal regulation was only instituted in 1849 in form of "Regulations on post-Jesuit estates and other estates earmarked for the educational fund". These regulations made it possible to acquire such estates as property and to establish a mortgage for them. Estates listed for sale included Białołęka.
Źródło:: Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 47-64
0860-1054
Pojawia się w:: Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Szkoły jezuickie. Żywa tradycja w XXI wieku. Artykuł recenzyjny
Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. Review article
Autorzy:: Żukiewicz, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40570891.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: szkoły jezuickie
Desk Research
tradycja szkolnictwa jezuickiego
nauczanie
nauczyciel
jesuit schools
desk research method
tradition of jesuit education
education
teacher
Opis:: CEL NAUKOWY: Poznanie założeń programowych oraz wytycznych kierunkowych szkolnictwa jezuickiego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Jakie programowe założenia określają kierunki działalności szkół jezuickich w XXI wieku? Metoda desk research. PROCES WYWODU: Artykuł recenzyjny powstał w wyniku analizy treści poszczególnych części monografii anglojęzycznej Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. An ongoing Exercise of Discernment. Na polskim rynku jest dostępna polska wersja tej książki. Monografia łączy przeszłość z teraźniejszością. Podejście takie jest zbieżne z założeniami polskiej pedagogiki społecznej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza treści recenzowanej książki pozwala stwierdzić, że bogactwo tradycji szkolnictwa jezuickiego jest obecne w założeniach programowych współczesnych szkół jezuickich. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Monografia jest doskonałym narzędziem metodycznym dedykowanym dla nauczycieli szkół jezuickich.
RESEARCH OBJECTIVE: Recognition of program assumptions and directional guidelines of Jesuit education. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: What program assumptions determine the directions of activity of Jesuit schools in the twenty-first century? Desk Research Method. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The review article was created as a result of the analysis of the content of individual parts of the monograph published in English Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. An ongoing Exercise of Discernment. The Polish version of this book is available on the Polish publishing market. The monograph connects the past (tradition) with the present. This is consistent with the assumptions of Polish social pedagogy. RESEARCH RESULTS: The analysis of the content of the reviewed book allows us to conclude that the richness of the tradition of Jesuit education is present in the curriculum assumptions of contemporary Jesuit schools. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The monograph is an excellent methodical tool dedicated to teachers of Jesuit schools.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2023, 22, 61; 161-164
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: The Theatre Organised by the Industrial and Handicraft Youth Association in Krakow – Inspired by Father Mieczysław Kuznowicz, a Graduate of the Jesuit School in Chyrów
Autorzy:: Puchowska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1198463.pdf
Data publikacji:: 2015-06-30
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: amateur theatre
Jesuit education
teamwork
teatr amatorski
edukacja jezuicka
praca zespołowa
Opis:: The theatre established by the Industrial and Handicraft Youth Association is a representative of the amateur theatre movement, typical for Krakow during the inter-war period. However, it has one remarkable feature – it was created by young people from very diverse social backgrounds, far from the gymnasium elite, often illiterate. They were connected by common passion and artistic needs, awakened by the creative educational concept of Father Mieczysław Kuznowicz. The aim of the theatre on Skarbowa Street was to use appropriate dramatic texts to develop religious, national and social feelings among the members of the association, to teach proper communication in the mother tongue and to form the habits of cultural behaviour and solid teamwork. The form of the youth theatre adopted in the association seems to correspond with the concept known from the theatrical stages of Jesuit schools. The author attempts to answer the following question: ”To what extent did the experiences of Kuznowicz, a graduate of the Scientific and Educational Department of the Jesuits in Chyrów, influence the shape of the theatrical stage in Krakow?”
Teatr Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej w Krakowie – chyrowskie inspiracje księdza Mieczysława Kuznowicza.Scena Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej z jednej strony wpisuje się w typowy dla Krakowa okresu 20-lecia międzywojennego ruch teatrów amatorskich, z drugiej posiada cechę niezwykłą – tworzyli ją młodzi ludzie pochodzący z bardzo odmiennych środowisk społecznych, dalekich od elit gimnazjalnych, często analfabeci. Jednoczyły ich wspólne pasje i potrzeby artystyczne, rozbudzane twórczą koncepcją wychowawczą księdza Mieczysława Kuznowicza. Celem działalności teatru przy ulicy Skarbowej stało się rozwijanie wśród członków Związku, za pomocą odpowiedniej literatury dramatycznej, uczuć religijnych, narodowych i społecznych, uczenie poprawnego komunikowania się w języku ojczystym oraz wpajanie nawyków kulturalnego zachowania, a także solidnej, zespołowej pracy. Przyjęta w Związku formuła teatru młodzieżowego zdaje się korespondować z koncepcją znaną z działalności szkolnych scen konwiktów jezuickich. Autorka stara się, w kontekście wychowania przez pracę oraz edukacji przez sztukę, odpowiedzieć na pytanie, w jakiej mierze doświadczenia Kuznowicza, absolwenta Zakładu Naukowo-Wychowawczego w Chyrowie, wpłynęły na kształt tej krakowskiej sceny.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 283-303
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Niezachowany kościół jezuicki w Krośnie nad Wisłokiem
The Non-Existent Jesuit Church in Krosno
Autorzy:: Grzebień, Ludwik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954592.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:: Among the baroque churches built in the 17th century in Red Ruthenia the now nonexistent church in Krosno on the River Wisłok was an outstanding one. Jesuits settled in Krosno in 1614 and they built the first wooden chapel in 1632. Despite the wars construction of a stone church was conducted exceptionally fast, in the years 1655-1667. The church was rectangular with two spires, one nave and three lower and upper chapels on both sides. The chapels were covered with al fresco paintings in 1726 by the painter Adam Swach who was helped by Marcin Sitkiewicz. There were 12 baroque altars in the church that were built in the years 1666-1726. The remaining furnishings were made by local artists in 1668-1693. The church was consecrated in 1693. Its basic furnishings were supplied then. After that date the interior was only decorated and modernized. The church spires built about 1680 without foundations that were deep enough caused that a crack appeared in the middle of the church’s facade when the college was built on much deeper foundations; ultimately one of the spires fell down at the end of 1717. Its fall deranged part of the church’s vault and caused numerous damages in the furnishings. Despite the repairs that were conducted also later cracks appeared in the church’s walls. After the order had been supressed the church was closed in 1783, and its furnishings were sold by auction to the nearby churches. Since it was not repaired there were fears that it could collapse and hence it was demolished in 1807.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 283-300
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Jezuicki ośrodek badań historycznych w Krakowie
The Jesuit Historical Research Centre in Krakow
Autorzy:: Grzebień, Ludwik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/449061.pdf
Data publikacji:: 2014-12-28
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: historia jezuitów
źródła historyczne
Stanisław Załęski
Stanisław Bednarski
Ludwik Grzebień
jezuicki ośrodek badań historycznych
the history of Jesuits
historical sources
the Jesuit historical research centre
Opis:: W latach 1564-1773 jezuici prowadzili we wschodniej części Europy kolegia i szkoły na terenie dzisiejszej Polski, Litwy, Łotwy, Białorusi i Ukrainy. Wszystkie archiwa zawierające dokumenty dotyczące tych placówek i ich historii zostały w chwili kasaty zakonu w 1773 roku zniszczone lub rozproszone. Dopiero w latach 30. XX wieku jezuita Stanisław Bednarski rozpoczął w Krakowie gromadzenie dokumentacji w postaci fotokopii z centralnego Archiwum w Rzymie, a następnie z innych bibliotek polskich. Po jego śmierci pracę tę kontynuowali po II wojnie światowej Jan Poplatek, Bronisław Natoński i Ludwik Grzebień. Do tej chwili zebrano w postaci fotokopii, mikrofilmów, kserokopii i dysków CD niemal całą znaną dokumentację dotyczącą dziejów zakonu w Europie Środkowo-Wschodniej ze wszystkich archiwów i bibliotek europejskich. Dzięki tej dokumentacji powstało dotąd kilkadziesiąt książek naukowych i kilkaset artykułów dotyczących dziejów religijnych i kulturalnych tego regionu. Z ośrodka krakowskiego korzysta wielu historyków polskich i z krajów wschodniej Europy. W artykule ukazujemy historię ośrodka oraz podajemy opis i miejsce przechowywania zachowanych, a najważniejszych rękopisów dotyczących zakonu jezuitów, które zgromadzono w postaci różnej reprodukcji w Krakowie. Stanisław Bednarski nie przewidywał zapewne, że jego inicjatywa, przemyślane plany pozostawione na piśmie, w końcu dobre fundamenty położone pod wymarzony ośrodek naukowy, dadzą tak znaczące rezultaty. Jego też pamięci należy poświęcić ten skromny szkic historyczny.
In the years 1564–1773, Jesuits ran colleges and schools in Eastern Europe, on the present territory of Poland, Lithuania, Latvia, Belarus and Ukraine. All the archives containing documents concerning these institutions and their history were, at the time of the dissolution of the Jesuit Order in 1773, destroyed or scattered. It was not until the 30s of the 20th century that a Jesuit, Stanisław Bednarski initiated collecting documentation in the form of photocopies from the central Archive in Rome and then from other Polish libraries. After his death and after the Second World War, Jan Poplatek, Bronisław Natoński and Ludwik Grzebień continued his work. Until the present time, almost the entire known documentation concerning the history of the Order in East-Central Europe has been collected in the form of photocopies, microfilms, copies and CDs from all European archives and libraries. Owing to this documentation, several dozen scientific books and a few hundred articles concerning cultural and religious history of that region have been published. Many Polish and East European historians make use of the centre in Krakow. The article presents the history of the centre as well as the description and the location of the preserved, most significant manuscripts concerning the Jesuit Order, which have been collected in various forms of reproduction in Krakow. Apparently, little did Stanisław Bednarski expect that his initiative, carefully considered plans preserved in writing and, finally, the good foundation for his dream research centre, would bring such considerable results. Therefore, this humble historical sketch should be devoted to honour his memory.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 35-56
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Koncepcja teatru jezuickiego i jego znaczenie w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej
The Concept of the Jesuit Theater and its Importance in the Process of Socialization of School Youth
Autorzy:: Charchuła, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494635.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: teatr jezuicki
edukacja jezuicka
socjalizacja
pedagogia ignacjańska
aktor społeczny
Jesuit theater
Jesuit education
socjalization
ignatian pedagogy
social actor
Opis:: CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest omówienie funkcji, jaką pełni teatr jezuicki w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie warunki muszą być spełnione, aby teatr jezuicki mógł być skutecznym narzędziem procesu socjalizacji młodzieży szkolnej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób: Na wstępie ukazano najważniejsze cechy koncepcji teatru jezuickiego. Następnie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy socjalizacji w świetle nauk społecznych, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem jezuickim w kontekście wykorzystania funkcji socjalizacyjnej działalności teatralnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że jest możliwe włączenie działalności teatralnej jako skutecznego narzędzia socjalizacji młodzieży w szkołach jezuickich. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model edukacji stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność procesu edukacji i socjalizacji realizowanej poprzez wykorzystanie narzędzia, jakim jest teatr jezuicki. Tożsamość jezuickiego szkolnictwa wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie edukacji z działalnością teatralną wydaje się trafną receptą na aktualne wyzwania procesu socjalizacji młodzieży szkolnej.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this study is to discuss the function that Jesuit theater plays in the socialization process of school children. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem concerns the answer to the question: what conditions must be fulfilled for the Jesuit theater to be an effective tool in the process of socialization of schoolchildren. The analytical-synthetic method of the literature on the subject was used in this paper. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the beginning, the most important features of the Jesuit theater concept are shown. Then, the theoretical framework, in which socialization processes are analyzed in the light of the social sciences, was outlined, what finally enabled to identify the most important challenges facing Jesuit education in the context of exploiting the socialization function of theatrical activities. RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to incorporate the theatrical activity as an effective tool for the socialization of the youth in Jesuit schools. Moreover, the Jesuit model of education seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conclusions that arise from the presented analyses indicate, first of all, the complementarity of the process of education and socialization realized through the use of the tool that is the Jesuit theater. The identity of Jesuit education stems to a great extent from the adoption of a holistic vision of the person and an integral model of formation. This combination of education and theatrical activity seems to be the right recipe for the current challenges of the process of socialization of school children
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 33-41
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Maria Magdalena – bohaterka jezuickiej epigramatyki. Przegląd źródeł
Maria Magdalena, a Character in Jesuit Epigrams Overview of Sources
Autorzy:: Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1878363.pdf
Data publikacji:: 2019-10-23
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: piśmiennictwo jezuickie
epigramatyka XVI i XVII wieku
utwory o Marii Magdalenie
Maria Magdalena w poezji
biogram Marii Magdaleny
epigramaty religijne
teorie literackie renesansu i baroku
epigramatyka po Soborze Trydenckim
poeci jezuiccy
epigramatycy jezuiccy
Jesuit writings
16th- and 17th- century epigrams
texts on Mary Magdalene
Mary Magdalene in poetry
biographic entry on Mary Magdalene
religious epigrams
literary theories of the Renaissance and baroque
epigrams after the Council of Trent
Jesuit poets
Jesuit epigram writers
Opis:: W epigramatycznym dorobku poetów jezuickich szesnastego i siedemnastego wieku znajduje się wiele tekstów poświęconych Marii Magdalenie. Pojawiają się one u przedstawicieli kilku generacji twórców i to bez względu na ich pochodzenie. Utwory takie odnaleźć można także u najwybitniejszych spośród nich, jak choćby u Bernarda Bauhusjusza, Jakuba Bidermanna, Franciszka Remonda, Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, Piotra Aloisa, Piotra Justa Sautela i wielu innych. Ożywienie zainteresowania postaciami nadprzyrodzonych pośredników nastąpiło po Soborze Trydenckim, zwłaszcza po opublikowaniu dekretu De invocatione, veneratione et reliquis sanctorum et sacris imaginibus oraz nowego Martyrologium Romanum. Święci sławieni w poezji to zwłaszcza reprezentanci epoki nowożytnej, w tym przedstawiciele samej Societas Iesu. Pośród tych „nowoczesnych” bohaterów szczególne miejsce zajęła postać biblijna, Maria Magdalena. Analiza opublikowanych drukiem łacińskich kolekcji epigramatycznych wykazuje w nich tendencję do tworzenia cyklów i porządkowania wierszy na podstawie jakiejś zasady przewodniej, zwłaszcza chronologii wydarzeń w biogramie Świętej. Utwory pojawiają się w większej ilości na przełomie renesansu i baroku, rzadziej natomiast w drugiej połowie siedemnastego wieku. W tym okresie nastąpić musiała dość istotna zmiana gustów czytelniczych. Popularność zdobyły utwory krótkie i zwieńczone dosadną konkluzją. Wątki znane z dotychczasowych opracowań ku czci Marii Magdaleny, problem miłości doczesnej i nadprzyrodzonej, temat płaczu i ognia miłości zaczęto kultywować na gruncie innych gatunków. Jak dotąd nie wyjaśniono zjawiska owej „migracji” materii. Można domniemywać, że przejęcie motywów artystycznie wysublimowanych przez formy liryczne nastąpiło na skutek silnego oddziaływania teorii konceptu. Ostatecznie trzeba przyznać, że epigramaty ku czci Marii Magdaleny jaskrawo uwidaczniają wiodące tendencje kulturowe epoki renesansu i baroku, stanowią też świadectwo dawnych upodobań literackich i ówczesnej teorii pisarstwa.
The body of epigrams authored by Jesuit poets of the sixteenth and seventeenth centuries comprise many texts with Mary Magdalene as a character. They were written by representatives of a few generations of authors, regardless of their origins. Such texts can also be found in the work of the most remarkable authors, including – to mention only a few – Bernardus Bauhusius, Franciscus Remondus, Matthias Casimirus Sarbiewski, Petrus Alois, Petrus Iustus Sautel and many others. A revival of interest in supernatural mediators came after the Council of Trent, particularly following the publication of On the Invocation, Veneration, and Relics of Saints, and on Sacred Images (De invocatione, veneratione et reliquis sanctorum et sacris imaginibus) and the Roman Martyrology (Martyrologium Romanum). The saints glorified in poetry are mainly representatives of modern times, including the Society of Jesus (Societas Iesu) itself. The biblical character of Mary Magdalene has a special place among these “modern” characters. An analysis of Latin collections of epigrams published in print indicates a tendency to produce poetic cycles or to arrange poems according to a particular central rule, especially the chronology of the events in biographical entries on the saint. Such epigrams were written predominantly in the late Renaissance and early baroque, with not so many in the second half of the 17th century. It seems that reading tastes and habits changed considerably during that period. Short texts with blunt conclusions became popular. The themes from previous texts dedicated to Mary Magdalene, such as earthly love versus supernatural love, crying and the fire of love, found their way into other literary genres. However, this ‘migration’ phenomenon has not been explained to this day. As a matter of conjecture, the transition of artistically sublime motifs into lyrical forms may have been strongly influenced by the theory of concepts. After all, it must be admitted that epigrams honouring Mary Magdalene paint a clear picture of the predominant cultural trends in the Renaissance and baroque times and testify to the literary preferences and literary theory of those days.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 3; 59-77
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Jesuit Philospophy of Contemplative Education
Autorzy:: Pasierbek SJ, Wit
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1197979.pdf
Data publikacji:: 2016-09-26
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: philosophy of education
contemplative education
contemplativus in actione
Jesuits
Opis:: RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this article is to present the Jesuit philosophy of contemplative education as an educational system compatible with the American philosophy of contemplative education and to aim at the emergence out of the latter of the vision of a man integrally formed as “men and women for others” including the transcendent / religious dimension of life. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS:The presented research problem concerns the question of whether the system of the proposed philosophy of contemplative education allows to educate and to form a human who is integral and coherent in spiritual and physical unity in the religious optics. There has been applied the method of critical and comparative analysis as well as the analysis of the reference literature. THE PROCESS OF ARGUMENTATION:After having initially defined the aim of the study and the fundamental concepts (philosophy of contemplative education) there has been presented the history and the main assumptions of the philosophy of contemplative education from the USA (1974). Then, there has been presented the history of Ignatian spirituality (contemplativus in actione) as a source for the Jesuit philosophy of contemplative education. The essential part of the argumentation was to present the philosophy of the process of forming the student (Ratio Studiorum and the contemporary documents) based on the specific five stages. RESEARCH RESULTS:The result of this argumentation is a concrete and integral vision of a contemplative man in action who is open “for and to others”. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS:This analysis confirmed the compatibility of the American and the Jesuit philosophy of contemplative education as a system that should be included in the educational programs and processes of an integral human being as a being of spiritual and bodily unity based on a contemplative reflection and action.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2016, 15, 33; 9-22
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Jesuit" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język