Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Janicka, Elżbieta" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 33
Tytuł:
The Job Was Being Done: A Conversation About Dominika Macocha’s Video-sculptural Installation “50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E”
Robota robiona była. O instalacji wideo-rzeźbiarskiej „50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E” Dominiki Macochy rozmawiają Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll i Anna Zawadzka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Matyjaszek, Konrad
Stańczyk, Xawery
Stoll, Katrin
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407479.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Dominika Macocha
antysemityzm
tabu
świadek
skażone krajobrazy
Martin Pollack
zagłada Żydów
fetyszyzm narracyjny
antisemitism
taboo
witness
bystander
contaminated landscapes
Holocaust
narrative fetishism
Opis:
This article is a record of a discussion concerning Dominika Macocha’s video-sculptural installation 50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E. The work deals with the uses of discourse and landscapes in mechanisms of camouflaging the crimes perpetrated on Jews by Poles during the Holocaust. The author lays bare and deconstructs these mechanisms – above all the mechanisms of  narrative fetishism of production of artificial landscape – drawing on examples from Biłgoraj county. In the course of the discussion, the work inspired a critical reassessment of the categories dominating the ways in which the Holocaust is currently described: (1) Martin Pollack’s category of contaminated landscapes, rooted in the ideology of two totalitarianisms; (2) the category of the witness / bystander, which conceals the observers’ participation in the scenario of the crime; and (3) the category of taboo, which is ambivalent considering the universal knowledge on the part of local communities about what happened to Jews from their localities. Reflection on the production of taboo leads the discussants to deliberate on the status of Jewish sources in the field of Holocaust studies. Collected since as early as the 1940s, and containing ample and detailed information about Polish crimes perpetrated on Jews, they are nevertheless not recognised as sources by Polish historians. The conversation is concluded by an attempt at recapitulating the present condition of Polish historiography in the light of the postulated new approach to sources.
Niniejszy tekst stanowi zapis dyskusji poświęconej instalacji wideo-rzeźbiarskiej Dominiki Macochy pt. 50°31’29.7”N 22°46’39.1”E 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E. Dzieło artystki dotyczy dyskursywnych i krajobrazowych mechanizmów kamuflowania zbrodni na Żydach popełnionych przez Polaków podczas Zagłady. Macocha obnaża i dekonstruuje te mechanizmy – przede wszystkim mechanizm fetyszyzmu narracyjnego i mechanizm produkcji sztucznego krajobrazu – na przykładach zaczerpniętych z powiatu biłgorajskiego. Podczas dyskusji, z inspiracji pracą artystki, krytycznemu namysłowi poddane zostają następujące, dominujące współcześnie kategorie opisu Zagłady: 1. zaproponowana przez Martina Pollacka kategoria skażonych krajobrazów, wyrosła na gruncie ideologii dwóch totalitaryzmów; 2. kategoria świadka, maskująca udział obserwatorów w scenariuszach zbrodni; 3. kategoria tabu, ambiwalentna, jeśli wziąć pod uwagę powszechność wiedzy lokalnych społeczności o tym, co stało się z Żydami z ich miejscowości. Refleksja nad produkcją tabu prowadzi dyskutantów do namysłu nad statusem źródeł żydowskich w polu badań nad Zagładą. W źródłach tych bowiem, kompletowanych już od lat czterdziestych, znajdujemy wiele szczegółowych informacji o polskich zbrodniach na Żydach. Nie są one jednak rozpoznane jako źródła przez polskich historyków. Dyskusję kończy próba podsumowania współczesnej kondycji polskiej historiografii w świetle postulatu nowego podejścia do źródeł.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2020, 9; 1-34 (eng); 1-33 (pol)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
de-Holocaustization
Museum of the History of Polish Jews (POLIN MHPJ)
Polin myth
Polish historical policy
politics of memory
Polish Jews (concept revision)
symbolic violence
Opis:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”.  Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”. 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tektoniczne napięcia, rowy, wypiętrzenia: materialność pamięci w „Festung Warschau” Elżbiety Janickiej
Tectonic tensions, trenches, piles: materiality of memory in “Festung Warschau” by Elżbieta Janicka
Autorzy:
Korczyńska-Partyka, Dobrosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545542.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
politics of memory
Holocaust
conflicts of memory
urban space
Opis:
The presented text is an analysis of materiality of memory in Elżbieta Janicka's book Festung Warschau. The text presents two approaches of defying the relation between space and memory. The first approach is related to searching for past signs, while the second approach uncovers past traces. In the studied book each approach is bonded to a different narration style. Furthermore, the presented text conceptualizes the city space of Warsaw, created by Janicka, as a space of memory (S. Kapralski's term).
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2015, 3; 51-68
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadkowie własnej sprawy. Polska narracja dominująca wobec Zagłady w trakcie Zagłady [Witnesses to their own cause. The dominant Polish narrative about the Holocaust during the Holocaust]
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643831.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polish Underground State
Holocaust
representations of the Holocaust
antisemitism
hate speech
collective narcissism
orientalization
(myth of) Judeo-communism
witnesses of the Holocaust (concept revision)
cognitive dissonance
Opis:
Witnesses to their own cause. The dominant Polish narrative about the Holocaust during the HolocaustAfter Dariusz Libionka’s pioneering treatise entitled Berkom Joselewiczom już dziękujemy… [Bereks Joselewiczs, goodbye and good luck...] (2009), this is the second analysis of Maria Kann’s canonical and paradigmatic pamphlet. This time the research question is: why did the Holocaust not delegitimize antisemitism in Poland, and did not lead to a revision of the dominant culture and the majority’s collective identity?The pamphlet Na oczach świata (1943) – ordered, published, and distributed by the Polish Underground State – condemns the extermination of Jews, while voicing the need of their elimination from the society. It maintains the belief in the existence of the “Jewish question” (without quotation marks in the original) and heralds that after the war Poles will “solve” it for the sake of the Polish “national interest” – without “foreign assistance” and, supposedly, without violence. The presented discourse analysis deconstructs this and other mechanisms of hate speech, which declaratively delegitimize violence, but in fact incite to it, and are acts of violence in themselves. In the situation of the Holocaust, a surgical separation of the praised elimination from the condemned extermination was but wishful thinking. This wishful thinking, presented as a description of reality, removed from the view the responsibility of the non-Jewish majority for co-creating the realities of extermination, and thus this majority’s influence on the number of Jewish victims on the “Aryan side.” An important tool of falsifying the state of affairs was the figure of the Polish witness to the Holocaust.In the analyzed perspective, at no time was the fate of Jews of any importance. The declared purpose of Na oczach świata was to stop Poles from participating in the Holocaust for the sake of Christian love of enemies, which in fact masked collective narcissism. After all, the more worthy of hatred an enemy is, the more glory it brings to one to refrain from aggression towards them. The presented analysis focuses on the techniques of constructing the enemy figure as, simultaneously, an irreducible abject, and an irreducible threat. This construction consisted in the reproduction of hateful and oppressive phantasms and argumentative schemes – like the myth of Judeo-communism or orientalization – none of which were original. However, Na oczach świata was novel (or restorative) and precedential in that it updated the antisemitic narrative to make it fully efficient in relation to and in the face of the Holocaust: “before the shooting in the ruins of the ghetto fell silent”.Maria Kann’s pamphlet was also a normative text in the sense that, with the full sanction of the Polish Underground State and its authority, it organized the Polish experience of the Holocaust. It established its legitimate variant. It shaped individual and collective emotional and mental dispositions. The analysis covers strategies and tools for pacifying empathy and cognitive dissonance. Na oczach świata contains peculiar guidelines for how to profess antisemitic pre-sumptions without confronting their consequences. What is secured in such a way, apart from the Polish (self-)image interest, is the Polish identity interest in its preclusive, chauvinist understanding. The dominant culture loses contact with reality and gains immunity to the imperative of reckoning and rejection of disgraced virtues, values and patterns. Świadkowie własnej sprawy. Polska narracja dominująca wobec Zagłady w trakcie ZagładyPo pionierskiej rozprawie Dariusza Libionki Berkom Joselewiczom już dziękujemy… (2009) jest to druga analiza kanonicznej i paradygmatycznej broszury Marii Kann Na oczach świata (1943). Tym razem pytanie badawcze brzmi: jakim sposobem Zagłada nie skompromitowała w Polsce antysemityzmu oraz nie spowodowała rewizji kultury dominującej i zbiorowej tożsamości większościowej. Zamówiona, opublikowana i kolportowana przez polskie państwo podziemne broszura Na oczach świata przynosi potępienie eksterminacji Żydów, głosząc konieczność ich eliminacji ze społeczeństwa. Utrzymuje w mocy przekonanie o istnieniu „kwestii żydowskiej” (w oryginale bez cudzysłowu) i zapowiada jej „rozwiązanie” przez Polaków w imię polskiego „interesu narodowego” po wojnie – bez „obcej pomocy” oraz jakoby bez przemocy. Podjęta analiza dyskursu dekonstruuje ten i inne mechanizmy mowy nienawiści: deklaratywnie delegitymizujące przemoc, faktycznie jednak stanowiące podżeganie do przemocy i będące aktami przemocy same w sobie. W sytuacji Zagłady chirurgiczne odseparowanie pochwalanej eliminacji od potępianej eksterminacji było operacją typu wishful thinking. Myślenie życzeniowe, występujące w funkcji opisu rzeczywistości, usuwało z pola widzenia odpowiedzialność nieżydowskiej większości za współkształtowanie realiów eksterminacji, a tym samym jej wpływ na liczbę żydowskich ofiar po „aryjskiej stronie”. Istotnym narzędziem zafałszowania stanu faktycznego była figura polskiego świadka Zagłady.W analizowanej optyce los Żydów nie był w żadnym momencie istotny. Deklarowanym celem Na oczach świata było powstrzymanie Polaków od udziału w Zagładzie w imię chrześcijańskiej miłości nieprzyjaciół, która stanowiła maskę narcyzmu kolektywnego. Im nieprzyjaciel bardziej godny nienawiści, tym więcej chwały przynosi wszak powstrzymanie się od agresji wobec niego. Przedsięwzięta analiza dotyczy technik konstruowania figury nieprzyjaciela jako nieredukowalnego abiektu i nieredukowalnego zagrożenia jednocześnie. Konstruowanie to polegało na reprodukcji nienawistnych, prześladowczych fantazmatów i schematów argumentacyjnych – w rodzaju mitu żydokomuny czy orientalizacji, które nie były oryginalne. Na oczach świata miało jednak wymiar nowatorski (czy odnowicielski) i precedensowy o tyle, że aktualizowało antysemicką narrację jako w pełni wydajną w odniesieniu do Zagłady i w jej obliczu: „zanim umilkły jeszcze strzały w ruinach getta”.Broszura Marii Kann była tekstem normatywnym również w tym sensie, że – w majestacie autorytetu polskiego państwa podziemnego – organizowała polskie doświadczenie Zagłady. Ustanawiała jego wariant prawomocny. Kształtowała jednostkowe i zbiorowe dyspozycje emocjonalne i mentalne. Analiza obejmuje strategie i narzędzia pacyfikacji empatii oraz dysonansu poznawczego. Na oczach świata to swoisty instruktaż, jak wyznawać antysemickie prze(d)sądy bez konfrontacji z ich konsekwencjami. W ten sposób – prócz polskiego interesu (auto)wizerunkowego – zabezpieczony zostaje także polski interes tożsamościowy w jego wykluczającym, szowinistycznym rozumieniu. Kultura dominująca traci kontakt z rzeczywistością i zyskuje odporność na imperatyw rozliczenia oraz odrzucenia skompromitowanych cnót, wartości i wzorów.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2018, 7
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sublokatorstwo jako kategoria kultury polskiej
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Tokarska-Bakir, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643667.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
subtenancy
Polish culture
Opis:
Eng. title: Subtenancy as a category of Polish culture
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc filosemicka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643685.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
„Po-lin. Okruchy pamięci”
Jolanta Dylewska
symbolic violence
philo-Semitism
anti-Semitism
witness
memory
aestheticization
„a good Jew”
documentation
Opis:
Philo-Semitic abuseThe article analyses Jolanta Dylewska’s documentary film Po-lin (2008). The authors offer new conceptual categories facilitating the description of the manner in which the objectification of Jews takes place in Po-lin – and in the broader context of Polish narrative of Jews and the Holocaust – under the guise of their subjectification; exclusion under the guise of inclusion. The described symbolic practices include:1. Organising a narrative of the Holocaust by means of exteriorisation; universalisation; locating outside the history; considering the Shoah as a natural disaster, and finally as part of the divine plan.2. Constructing the image of “a Jew” by: homogenisation of the group, folklorisation, aesthetisation and separation. Examining the case out of the context allows for omitting the wider sphere of interaction, in which the exclusion as well as symbolic and physical abuse carried out by the majority group came to light.3. Creating a figure of “the good Jew”, which shows gratefulness to the domineering group and full understanding of anti-Semitic discriminatory practices. The function of “the good Jew” is to legitimise the majority story and to discipline or repress anyone who undertakes actions to change the status quo.The above-describe devices produce the effects of eliminating real experiences of real people who suffered the anti-Semitic abuse, blocking afterthoughts while preserving the heartening image of Poland and Poles.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyki religijne w archidiakonacie lubelskim w XVIII wieku
Autorzy:
Janicka-Olczak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954816.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religious practices
sacramental practices
Lublin archdeaconate
parish
church building
fraternities
services
Holy Mass
Opis:
The paper is based on archival materials, ie acts of visitation. It says about how the faithful practiced the sacraments and participated in Sunday and holiday services in their parochial churches. The research points to an enormous role of religious practices, which affected the overall shape of religious-social life of the people living in the territory and epoch under study. This important role was particular apparent in the reception of the sacraments, especially Easter confession and the Holy Communion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 2; 153-219
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć przyswojona. Koncepcja polskiego doświadczenia zagłady Żydów jako traumy zbiorowej w świetle rewizji kategorii świadka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643733.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polish trauma of the Holocaust (concept revision)
bystander/onlooker (concept revision)
Polish-Jewish dialogue (concept revision)
participating observer
panoptism
social control over the Holocaust
margins of the Holocaust
memory studies
Opis:
Memory acquired. The conception of the Polish experience of the Holocaust as collective trauma in the light of a revision of the concept of bystanderThe paper provides a reconstruction and proposes the deconstruction of the conception of the Polish experience of the Holocaust as collective trauma. The analytical framework is based on the revision of concepts such as Polish witness (bystander/onlooker – according to Hilberg) and indifference on the part of Polish majority society towards the persecution and murder of the Jews. The text postulates that the concept of indifference as well as that of the non-Jewish witness (bystander/onlooker) be dropped from the standard terminology used when describing the Holocaust. It proposes that the concept of the non-Jewish witness (bystander/onlooker) be replaced by the concept of participating observer – with a different understanding from that established within cultural anthropology.Thus, watching would be a form of activity, a way of having an influence on the events, of agency, and therefore participation. A significant part of my argument includes an attempt to address the question of the construction of watching during the Holocaust. From this it follows that watching constitutes the most basic form of power (droit de regard – according to Foucault and Bourdieu). Therefore, the question arises of whether or not one can describe the margins of the Holocaust within the terms of panoptic reality (le panoptisme – according to Foucault). A further question under consideration is whether one can depict the dominant majority as an unofficial authority wielding something akin to social control over the completion of the Holocaust understood as the German Nazi system of persecution and extermination of the Jews.The argument also foregrounds the actual functions of the concepts of the non-Jewish witness (bystander/onlooker) and indifference as well as the idea of the Holocaust as a trauma for the non-Jewish witness (bystander/onlooker). These functions resulted several times in the elimination of the historical concrete and its societal-cultural conditions from the field of vision. In this sense, the conception of unacquired memory (i.e. the Polish trauma of the Holocaust) would be a strategy for acquiring the memory of the Holocaust in such a way that it does not endanger the dominant narrative about the past and the identity of the majority. Furthermore, the paper proposes the deconstruction of the concept of Polish-Jewish dialogue by identifying the phenomena of false symmetry and false universalization that frequently result in defining anti-Semitism and the Holocaust within the categories of a groups conflicts. The inspiration to undertake such a critical analysis came from the paradigmatic work by Michael C. Steinlauf, Bondage to the Dead: Poland and the Memory of the Holocaust, published in 1997. (The Polish-language edition entitled Pamięć nieprzyswojona. Polska pamięć Zagłady [Memory unacquired. The Polish memory of the Holocaust] came out in 2000, translated by Agata Tomaszewska.) Pamięć przyswojona. Koncepcja polskiego doświadczenia zagłady Żydów jako traumy zbiorowej w świetle rewizji kategorii świadkaArtykuł przedstawia rekonstrukcję i proponuje dekonstrukcję koncepcji polskiego doświadczenia Zagłady jako traumy zbiorowej. Kontekst analityczny stanowi rewizja takich kategorii, jak: polski świadek Zagłady (bystander/onlooker – za Hilbergiem) i obojętność wobec Zagłady. Tekst postuluje wykreślenie kategorii obojętności ze słownika opisu Zagłady. Kategorię świadka (bystander/onlooker) proponuje zastąpić kategorią obserwatora uczestniczącego w rozumieniu innym niż przyjęte w antropologii kulturowej. Spojrzenie stanowiłoby tutaj formę aktywności, oddziaływania, sprawczości (agency), a więc uczestnictwa. Istotna część wywodu to próba odpowiedzi na pytanie o konstrukcję owego spojrzenia stanowiącego najbardziej podstawową formę władzy (le droit de regard – za Foucault i Bourdieu). Pojawia się pytanie, czy obrzeża Zagłady można opisać w kategoriach rzeczywistości panoptycznej (le panoptisme – za Foucault). Kolejna rozważanakwestia to, czy większość dominującą można ukazać jako nieformalną instancję sprawującą rodzaj kontroli społecznej nad kompletnością Zagłady jako niemieckiej zbrodni państwowej.W centrum namysłu znajdują się także dotychczasowe funkcje kategorii świadka (bystander/onlooker), kategorii obojętności oraz koncepcji Zagłady jako traumy nieżydowskiego świadka. Funkcje te niejednokrotnie bowiem polegały na eliminacji z pola widzenia historycznego konkretu i jego społeczno-kulturowych uwarunkowań. W tym sensie można mówić o koncepcji pamięci nieprzyswojonej (polskiej traumy Zagłady) jako strategii przyswojenia pamięci Zagłady w sposób niezagrażający dominującej opowieści o przeszłości i tożsamości grupy większościowej. Tekst proponuje ponadto dekonstrukcję kategorii dialogu polsko-żydowskiego ze wskazaniem na zjawiska fałszywej symetrii i fałszywej uniwersalizacji, których częstą konsekwencją jest definiowanie antysemityzmu i Zagłady w kategoriach konfliktu międzygrupowego. Inspiracją do podjęcia namysłu była paradygmatyczna praca Michaela C. Steinlaufa Bondage to the Dead: Poland and the Memory of the Holocaust z 1997 roku, której polskie wydanie – zatytułowane Pamięć nieprzyswojona. Polska pamięć Zagłady – ukazało się w roku 2001 w tłumaczeniu Agaty Tomaszewskiej.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muranów czyli karczowanie. O książce „Festung Warschau” Elżbiety Janickiej
Autorzy:
Grudzińska-Gross, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643645.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
„Festung Warschau”
Elżbieta Janicka
city
Warsaw
Warsaw Ghetto Uprising
Warsaw Uprising
ruins
commemoration
monument
historical politics
Opis:
Muranów, or about land clearing The article is a review of “Festung Warschau” by Elżbieta Janicka which maps the clash between the recently built monuments celebrating Jewish or Polish places of martyrdom from the times of Second World War. Janicka walks through the streets of the former Jewish neighbourhoods of Warsaw; she photographs and discusses the new plaques, crosses, monuments, and other forms of public marking of history on the buildings, squares and streets. She convincingly shows that the new historical commemorative signs of Polish martyrdom are often placed in the sites that were marked by Jewish resistance or suffering, and that the marks of Polish suffering are rarely linked materially to the site. The new monuments obstruct and hide the past presence of Warsaw Jews and, by submerging their past, create a new vision of ethnically cleansed history of Warsaw, especially in its relation to Second World War. The review applauds the book and rejects some of the criticism against it.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifestacje stawowe u dzieci w przebiegu zakażenia glistą ludzką i psią – doświadczenia własne
Joint manifestations in children infected with Ascaris lumbricoides and Toxocara canis – single centre experience
Autorzy:
Janicka-Szczepaniak, Marta
Świdrowska, Joanna
Smolewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034256.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Ascaris lumbricoides and Toxocara canis infection
children
joint complaints
dolegliwości stawowe
dzieci
zakażenie glistą psią i ludzką
Opis:
Joint disorders in children are a frequent cause of parents’ concern and a reason of visiting family doctors and rheumatologists. In search for the correct diagnosis, a wide differential diagnosis should be conducted, including bacterial, parasitic, but also rheumatoid or proliferative process. However, the majority of complaints reported by children are reactive in nature. Diagnosis is based on the clinical symptoms and serology tests results. Ascaris lumbricoides or Toxocara canis infection may manifest itself not only with gastrointestinal, but also musculoskeletal symptoms, depending on the period of the disease. The aim of the paper was to assess the frequency of complaints associated with the locomotor system in children with the presence of serum antibodies against Ascaris lumbricoides and/or Toxocara canis and to analyse their relationship with selected laboratory tests (eosinophilia) and the final diagnosis. Material and methods: Medical records of 86 children hospitalised in 2013–2015 at the Department of Paediatric Cardiology and Rheumatology, Medical University of Łódź, were analysed. Children with musculoskeletal symptoms and positive serum antibody titres against Ascaris lumbricoides and/or Toxocara canis were included in the study. Results: Among the infected patients, the most frequently reported complaint from the locomotor system was knee (51%) and wrist (19%) pain. Ascaris lumbricoides infection was the dominant human parasitosis (66%), while in 15 patients (17%) Toxocara canis co-infestation was detected. Rheumatoid process was the most common suspicion (36%), but the final diagnosis of juvenile idiopathic arthritis was determined in only 12 patients (14%). Conclusions: Parasitic infections often coexist with articular symptoms reported by children and should always be excluded in the differential diagnosis. In some cases, a parasitic infection may be one of the factors that initiate the rheumatoid process.
Dolegliwości stawowe u dzieci są częstym powodem niepokoju rodziców oraz zgłaszania się do lekarzy rodzinnych i reumatologów. W poszukiwaniu właściwego rozpoznania należy przeprowadzić szeroką diagnostykę różnicową, uwzględniając m.in. zakażenia bakteryjne, pasożytnicze, ale również proces reumatoidalny czy rozrostowy. Większość zgłaszanych przez dzieci dolegliwości ma jednak charakter odczynowy. Rozpoznanie ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań serologicznych. Zakażenie glistą ludzką lub psią w zależności od okresu choroby może manifestować się nie tylko objawami z przewodu pokarmowego, lecz także z układu kostno-stawowego. Celem pracy jest ocena częstości dolegliwości ze strony narządu ruchu u dzieci z obecnością przeciwciał przeciwko Ascaris lumbricoides i/lub Toxocara canis w surowicy oraz analiza ich związku z wybranymi badaniami laboratoryjnymi (eozynofilia) i ostatecznym rozpoznaniem. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej 86 dzieci hospitalizowanych w Klinice Kardiologii i Reumatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2013–2015 z powodu dolegliwości kostno-stawowych, ze stwierdzonym dodatnim mianem przeciwciał przeciwko Ascaris lumbricoides i/lub Toxocara canis. Wyniki: Wśród zgłaszanych przez zakażonych pacjentów dolegliwości ze strony narządu ruchu dominowały bóle stawów kolanowych (51%) oraz nadgarstków (19%). Zakażenie glistą ludzką było dominującą parazytozą (66%), natomiast u 15 pacjentów (17%) wykryto koincydencję infestacji glistą psią i ludzką. W całej analizowanej grupie najczęściej podejrzewano proces reumatoidalny (36%), jednak ostateczne rozpoznanie młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów ustalono jedynie u 12 pacjentów (14%). Wnioski: Zakażenia pasożytnicze często współistnieją z dolegliwościami stawowymi zgłaszanymi przez dzieci. W diagnostyce różnicowej bólów stawowych zawsze należy wykluczyć parazytozy. W niektórych przypadkach zakażenie pasożytami może być jednym z czynników inicjujących proces reumatoidalny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 2; 194-200
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le trappole del filosemitismo. Una lettura di Przemoc filosemicka? Nowe polskie narracje o Żydach po roku 2000 di Elżbieta Janicka e Tomasz Żukowski
Autorzy:
Randone, Giulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409317.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2017, 8; 219-228
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Latający Cyrk im. Kazimierza Wielkiego przedstawia: „Najwęższy dom świata – wydarzenie na skalę globu”. Rekonstrukcja historyczna w 70. rocznicę Akcji Reinhardt
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643675.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Keret House
philosemitic violence
symbolic violence
anti-Semitism
"Jewish humour”
stigma
minstrelization
re-enactment
"Jewish place”
Jewish hideouts
margins of the Holocaust
hunt for the Jews (Judenjagd)
Operation Reinhardt (Aktion Reinhardt)
Opis:
Casimir the Great’s Flying Circus presents: ‘The narrowest house in the world – an event on a global scale’. Historical re-enactment on the occasion of the 70th anniversary of the Aktion ReinhardtThe article provides a multifaceted analysis of the Keret House as an artistic installation and a cultural event. The construction is placed in the analytical context of Jeremy Bentham’s panopticon, Le Corbusier’s machine for living, Krzysztof Wodiczko’s Pojazd dla bezdomnych (Vehicle for the Homeless), Big Brother and XTube. Other interpretative contexts are: the history of the Warsaw ghetto, the Aktion Reinhardt as well as the ensemble of issues connected with the third phase of the Holocaust (i.e. “the margins of the Holocaust”): the history of Jewish hideouts, the hunt for the Jews (Judenjagd), the plunder of Jewish mobile and immobile property, the Polish part of the biography of Etgar Keret’s parents. From such a perspective, the Keret House takes the form of a macabre historical re-enactment. The analytical framework comprises Erving Goffman’s stigma theory as well as the history of the attitude of the Polish majority towards the Jewish minority. With increasing frequency, anti-Semitic symbolic violence assumes the form of philosemitic symbolic violence. The poetics of gift and the category of “a Jewish writer with a sense of humour” function as an instrument of blackmail that place the individual subjected to it in a situation with no way-out. In Polish majority culture, the image of Jews as guests, which corresponds to the representation of Poland as home and Poles as hospitable hosts, heirs of the myth of King Casimir the Great, plays the same role. The Keret House proves to be a machine for the reproduction of the Polish majority narrative about the majority attitude of Poles towards Jews, also during the Holocaust. What is at stake within this narrative is the image of Poland and the Poles.[The project was prepared with a financial support of the National Science Centre; decision no DEC-2011/03/B/HS2/05594] Latający Cyrk im. Kazimierza Wielkiego przedstawia: „Najwęższy dom świata – wydarzenie na skalę globu”. Rekonstrukcja historyczna w 70. rocznicę Akcji ReinhardtArtykuł zawiera wieloaspektową analizę Keret House jako instalacji artystycznej i wydarzenia kulturalnego. Obiekt sytuowany jest w kontekście idei panoptikonu Jeremy’ego Benthama, maszyny do mieszkania Le Corbusiera, Pojazdu dla bezdomnych Krzysztofa Wodiczki, Big Brothera czy XTube. Kolejne konteksty interpretacyjne to historia warszawskiego getta, Akcja Reinhardt i zespół problemów związanych z trzecią fazą Zagłady (the margins of the Holocaust): historia żydowskich kryjówek, polowanie na Żydów (Judenjagd), rabunek żydowskich ruchomości i nieruchomości, polska biografia rodziców Etgara Kereta. W tej perspektywie Keret House przybiera postać makabrycznej rekonstrukcji historycznej. Ramy analizy wyznacza teoria piętna Ervinga Goffmana oraz historia stosunku polskiej większości do żydowskiej mniejszości. Antysemicka przemoc symboliczna coraz częściej przybiera postać symbolicznej przemocy filosemickiej. Poetyka daru i kategoria „żydowskiego pisarza z poczuciem humoru” pełnią funkcję narzędzia szantażu, stawiając poddaną mu jednostkę w sytuacji bez wyjścia. Taką samą rolę odgrywa dominujące w polskiej kulturze większościowej wyobrażenie Żydów jako gości, któremu odpowiada obraz Polski jako domu i Polaków jako gościnnych gospodarzy, spadkobierców mitu króla Kazimierza Wielkiego. Keret House okazuje się maszyną do reprodukcji większościowej polskiej opowieści o stosunku Polaków do Żydów, także w okresie Zagłady. Stawką tej opowieści jest wizerunek Polski i Polaków.[Projekt został sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji numer DEC-2011/03/B/HS2/05594] 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilkanaście sekund. Z Konstantym Gebertem rozmawiają Joanna Tokarska-Bakir, Elżbieta Janicka i Anna Zawadzka
Autorzy:
Tokarska-Bakir, Joanna
Janicka, Elżbieta
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643779.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ritual slaughter
animal rights
meat
kosher
halal
anti-Semitism
Opis:
A few seconds. Konstanty Gebert in a conversation with Joanna Tokarska-Bakir, Elżbieta Janicka and Anna ZawadzkaIn 2012–2013, Poland was discussing ritual slaughter. Its adversaries claimed that the kind of animal slaughtering that makes the animal meat kosher and halal, causes extra suffering to animals and therefore should be banned. However, the postulate of banning ritual slaughter in Poland is not new and it goes back to the pre-war period. In the Studia Litteraria et Historica’s interview Konstanty Gebert talks about the history of Polish debate on the ritual slaughter, its anti-Semitic applications and about not anti-Semitic arguments risen in the discussion. He describes legal solutions for the ritual slaughter in other countries and addresses the issue of animal killing as a moral problem in Judaism. He also discusses the contemporary debate on the ritual slaughter: is it really in the name of the animal rights? Kilkanaście sekund. Z Konstantym Gebertem rozmawiają Joanna Tokarska-Bakir, Elżbieta Janicka i Anna ZawadzkaW latach 2012–2013 przez Polskę przetoczyła się dyskusja o uboju rytualnym. Jego przeciwnicy argumentowali, że taki sposób zabijania zwierząt, by mięso z ich ciał było koszerne i halal, przysparza zwierzętom dodatkowych cierpień, dlatego powinien być zakazany. Jednak postulat, by zakazać uboju rytualnego, nie jest w Polsce niczym nowym. Jego tradycja sięga okresu przedwojennego. W wywiadzie dla czasopisma „Studia Litteraria et Historica” Konstanty Gebert opowiada m.in. o historii polskiej debaty na temat uboju rytualnego, o antysemickich z niej użytkach i o nieantysemickich argumentach w niej podnoszonych, o rozwiązaniach prawnych dotyczących uboju rytualnego w innych krajach, a także o zabijaniu zwierząt jako problemie moralnym w obrębie judaizmu. Zastanawia się także, czy współczesna debata o uboju rytualnym jest faktycznie w interesie zwierząt.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 33

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies