Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Historical/memory policy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-34 z 34
    Tytuł:
    Commemorating the figure of Nicolaus Copernicus in the Polish People’s Republic period as an element of historical policy pursued after 1945
    Upamiętnianie postaci Mikołaja Kopernika w okresie PRL elementem polityki historycznej prowadzonej po 1945 r.
    Autorzy:
    Tomkiewicz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28765164.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-15
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    Historical/memory policy
    Olsztyn
    Frombork
    propaganda of the Polish People’s Republic period
    celebration of anniversaries related to the figure of Nicolaus Copernicus
    Polityka historyczna/pamięci
    propaganda okresu PRL
    obchody rocznic związanych z postacią Mikołaja Kopernika
    Opis:
    In the post-1945 politics of memory, the figure of Copernicus was used in the context of the an- ti-German narrative to confirm the eternal ties with the Polish state of the lands annexed after the war. There was a specific pattern to it. While marginalising the fact that he was a cler- gyman, his contribution to world science was praised, and his Polishness and his ability to oppose the Teutonic Knights, identified with the Germans, were emphasised. Therefore, he was mentioned next to the defeaters of the Teutonic Knights from Grunwald, the Red Army, and the Polish Army, which defeated the Third Reich as a united Slavic world. The conclusion was that both Copernicus centuries ago and during World War II, allied troops led by the USSR were fighting with Germany for the same goals, including restoring areas with Piast origins to Poland. Despite using the figure of Copernicus in the implemented memory policy, the astronomer invariably enjoyed great sympathy in Polish society.
    W prowadzonej po 1945 r. polityce pamięci postać Kopernika wykorzystywano w kontekście prowadzonej narracji antyniemieckiej oraz potwierdzając odwieczne związki z państwem polskim pasa ziem przyłączonych po wojnie. Towarzyszył temu pewien schemat. Marginalizując fakt, że był osobą duchowną, chwalono zasługi dla nauki światowej, podkreślano jego polskość i to, że potrafił przeciwstawić się Krzyżakom, utożsamianym z Niemcami. Zatem wymieniany był obok pogromców Krzyżaków spod Grunwaldu, ale też Armii Czerwonej i Wojska Polskiego, które, jako "zjednoczony świat słowiański", pokonały III Rzeszę. Wniosek był taki, że zarówno przed wiekami Kopernik, jak i w czasie II wojny światowej wojska sojusznicze pod wodzą ZSRR w istocie walczyły z Niemcami o te same cele, wśród których było m. in. przywrócenie Polsce terenów o piastowskim rodowodzie. Mimo wykorzystywania postaci Kopernika w realizowanej polityce pamięci, astronom niezmiennie cieszył się dużą sympatią polskiego społeczeństwa.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2023, 323, 4; 591-606
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ROSYJSKA NARRACJA O II WOJNIE ŚWIATOWEJ W ŚWIETLE KRYZYSU UKRAIŃSKIEGO
    THE KREMLIN NARRATIVE ABOUT WORLD WAR II IN THE LIGHT OF UKRAINIAN CRISIS
    РУССКИЙ НАРРАТИВ О ВЕЛИКОЙ ОТЕЧЕСТВЕННОЙ ВОЙНЕ В КОНТЕКСТЕ УКРАИНСКОГО КРИЗИСА
    Autorzy:
    Jaskólski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604635.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Великая отечественная война, российская пропаганда, СМИ в России, кризис на Украине, коллективная память, историческая политика
    Wielka Wojna Ojczyźniana
    rosyjska propaganda
    media w Rosji
    kryzys ukraiński
    pamięć zbiorowa
    polityka historyczna
    Great Patriotic War, Russian propaganda, Russian media, Ukrainian crisis, collective memory, historical policy
    Opis:
    Цель настоящей статьи – представить основные положения кремлeвского нарратива о Великой отечественной войне и советской победе в данной войне в контексте украинского кризиса и значительного ухудшения взаимотношений России и Запада, а также попытка ответить на вопрос о том, какую роль в формировании идентичности современного российского общества играет память о вышеназванных событиях. Анализируются высказывания российских властей и тексты, публиковавшиеся в провластных российских СМИ в 2014–2017 гг.
    The main aim of this paper is to present the basic elements of the narrative of the authorities and pro-Russian media of World War II and the Soviet victory in this war in the light of the Ukrainian crisis and the deterioration of relations between Russia and the West. The author attempts to answer the question of what role in shaping the identity of contemporary Russian society is fulfilled by the memory of the victory of the USSR in the Great Patriotic War. The author analyzes the statements of the Russian authorities and texts that were published in the Russian media in 2014–2017.
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podstawowych elementów narracji władz i prorządowych mediów rosyjskich o II wojnie światowej oraz radzieckim zwycięstwie w tejże w świetle kryzysu ukraińskiego i pogorszenia relacji na linii Rosja - Zachód oraz próba odpowiedzi na pytanie, jaką rolę w kształtowaniu tożsamości współczesnego rosyjskiego społeczeństwa pełni pamięć o zwycięstwie ZSRR w II wojnie światowej. Analizie zostały poddane wypowiedzi rosyjskich władz i prokremlowskich mediów z lat 2014-2017.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka pamięci: interpretacja regionalna
    Autorzy:
    Chernikova, Viktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687030.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    memory politics, region, historical policy, commemorative, Voronezh region, mnemonic actors
    polityka pamięci, region, polityka historyczna, upamiętnienia, obwód woroneski, mnemoniczni aktorzy
    политика памяти, регион, историческая политика, коммеморации, Воронежская область, мнемонические акторы
    Opis:
    The aim of the paper is to analyze the regional level of the memory politics. Although the case of the Voronezh region is considered, the situation in other regions that does not have a pronounced national identity is similar. It is noted that in the Federal state the past has different levels of perception. The interpretation of events at the regional level may not coincide with that at the national level. In this regard, there are two concepts of "historical policy", where the elite is supposed to consciously build certain symbolic constructs, and "the memory politics" which is considered as a process where the actors are not only the authorities, but also others – political leaders, researchers, social activists. The essay examines the influence of Federal trends on the regional interpretation of significant historical subjects.The elites' awareness of the importance of memory policy for strengthening their own legitimacy did not affect the weak elaboration of difficult historical issues and the lack of consensus in their interpretation within the elite groups, which does not allow for a well-thought-out memory policy. Despite the presence of several historical narratives, on which there is a consensus of the majority of actors, the inconsistency of the broadcast values, enhances the spontaneous processes in the collective "remembering" of the historical past, which increased the fragmentation of civil identity. The paper traces the changes in the collective historical memory of the inhabitants of the region, identifies negative manifestations.
    Celem artykułu jest analiza polityki pamięci na poziomie regionalnym. Chociaż rozpatrywany jest przypadek obwodu woroneskiego, sytuacja w innych regionach Centralnego Okręgu Federalnego, które nie mają wyraźnej tożsamości narodowej, jest podobna. Należy zauważyć, że w państwie federacyjnym przeszłość ma różne poziomy postrzegania. Na poziomie regionalnym interpretacja i aktualizacja wydarzeń mogą nie pokrywać się z interpretacjami na poziomie krajowym. W związku z tym rozchodzą się dwie koncepcje: „polityka historyczna”, w której elita ma świadomie budować pewne konstrukcje symboliczne, oraz „polityka pamięci”, która jest uważana za proces, w którym są nie tylko władze, ale także inni aktorzy – przywódcy polityczni, badacze, osoby publiczne, działacze. Esej bada wpływ trendów federalnych na regionalną interpretację znaczących fabuł historycznych. Świadomość elit co do znaczenia polityki pamięci dla wzmocnienia własnej legitymizacji nie wpłynęła na słabe opracowanie trudnych kwestii historycznych i brak konsensusu w ich interpretacji w obrębie samych grup elitarnych, co nie pozwala na dobrze przemyślaną politykę pamięci. Pomimo obecności kilku narracji historycznych, co do których większość aktorów jest zgodna, niespójność nadawanych wartości wzmacnia spontaniczne procesy w zbiorowym „przypominaniu” historycznej przeszłości, co prowadzi do dychotomii pamięci historycznej i zwiększonego rozdrobnienia wspólnej tożsamości obywatelskiej. Artykuł śledzi zmiany w zbiorowej pamięci historycznej mieszkańców regionu, identyfikuje możliwe negatywne przejawy. Nasuwa się wniosek o potrzebie przemyślanej polityki pamięci, której nie należy zastępować narzucaniem indywidualnych interpretacji z góry.
    Целью статьи является анализ регионального уровня политики памяти. Хотя рассматривается кейс Воронежской области, ситуация в других регионах Центрального федерального округа, не имеющих ярко выраженной национальной идентичности, похожа. Отмечается, что в федеративном государстве прошлое имеет различные уровни восприятия. На уровне регионов, интерпретация и актуализация событий может не совпадать с интерпретациями общегосударственного уровня. В этой связи разводятся два понятия «историческая политика», где предполагается сознательное выстраивание элитой определенных символических конструктов, и «политика памяти», которая  рассматривается как процесс, где субъектами выступают не только органы власти, но и другие акторы – политические лидеры, исследователи, общественные активисты. В эссе рассматривается влияние федеральных трендов на региональную интерпретацию значимых исторических сюжетов.Осознание элитами значимости политики памяти для укрепления собственной легитимности, не  повлияло на слабую проработанность трудных вопросов истории и отсутствие консенсуса в их интерпретации внутри самих элитных групп, что не позволяет осуществлять продуманную политику памяти. Несмотря на наличие нескольких исторических нарративов, по которым наблюдается консенсус большинства акторов, противоречивость транслируемых ценностей, усиливает стихийные процессы в коллективном «вспоминании» исторического прошлого, что приводит к дихотомии в исторической памяти и усилению фрагментации общегражданской идентичности.В статье прослеживаются изменения в коллективной исторической памяти жителей региона, обозначены возможные негативные проявления. Делается вывод о необходимости проведения продуманной политики памяти, которая не должна подменяться навязыванием отдельных интерпретаций сверху.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O przeszłości i jej postrzeganiu, czyli kilka refleksji wokół książki Andrzeja Nowaka O historii nie dla idiotów. Rozmowy i przypadki, Kraków 2019, Wydawnictwo Literackie, ss. 623
    On the Past and Its Perception, or Some Reflections on Andrzej Nowak’s Book O historii nie dla idiotów. Rozmowy i przypadki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019, pp. 623
    Autorzy:
    Białokur, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233549.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    historia Polski X–XXI w.
    historia historiografii polskiej
    warsztat naukowy historyka
    pamięć i polityka historyczna
    history of Poland 10th–21st cc.
    history of Polish historiography
    methodology of historian
    memory and historical policy
    Opis:
    Przedmiot recenzji stanowi książka, która intryguje zarówno tytułem, jak i układem, a jej autor Andrzej Nowak to historyk, którego dorobek naukowy jest nie tylko bogaty, ale i szeroko komentowany. Część 1 zawiera 10 intrygujących rozmów z wybitnymi historykami polskimi i zagranicznymi, które Nowak przeprowadził na przestrzeni minionych 30 lat, w tym m.in. z Piotrem Wandyczem, Richardem Pipesem, Henrykiem Samsonowiczem i Antonym Polonskym. Część 2 obejmuje autorskie opracowania Nowaka z lat 2009–2019, poświęcone najważniejszym wątkom polskiej historii, z akcentem położonym na dzieje XX w.
    The subject of the present review is a book intriguing both by its title and layout. At the same time, its author, Andrzej Nowak, is a historian whose scientific achievement is rich and widely commented on. The first part of the reviewed work comprises ten intriguing conversations with outstanding Polish and foreign historians, held by Andrzej Nowak over the past thirty years, such as Piotr Wandycz, Richard Pipes, Henryk Samsonowicz, and Antony Polonski. The second part consists of Nowak’s original essays written between 2009 and 2019 and devoted to Polish history’s most critical topics, with special emphasis on the history of the twentieth century.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 1; 297-314
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memory Policy and European Integration Aspirations of Ukraine (2014-2019)
    ПОЛІТИКА ПАМ’ЯТІ І ЄВРОІНТЕҐРАЦІЙНІ ПРАГНЕННЯ УКРАЇНИ (2014-2019 рр.)
    Autorzy:
    Shapoval, Y.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894239.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    historical memory, European integration, memory studies, memory policy / historical policy, decommunization, transnational forms of cultural (historical) memory, Ukrainian Institute of National Memory, Institute of National Memory of Poland
    історична пам’ять, євроінтеґрація, memory studies, політика пам’яті/історична політика, декомунізація, транснаціональні форми культурної (історичної) пам’яті, Український інститут національної пам’яті, Інститут національної пам’яті Польщі
    Opis:
    У статті проаналізовано особливості політики пам’яті у 2014-2019 рр. у контексті євроінтеґраційних прагнень України. Охарактеризовано особливості політики пам’яті/історичної політики в Україні після драматичних подій кінця 2013-2014 року, що їх оголошено «революцією Гідності» (або «Євромайданом»), з початком російської аґресії на Сході України, з початком «ленінопаду» і форсованої декомунізації і до 2019 р. Тобто до змін у політичному класі України, пов’язаних з обранням 6-го Президента Володимира Зеленського. Безсумнівно, політика пам’яті змінюватиметься і її зміст невдовзі можна буде аналізувати окремо. Автор статті насамперед прагнув стимулювати подальшу дискусію дослідників і всіх осіб, зацікавлених в обговоренні вказаної теми. Сумління науковця вимагає не поспішати з однозначною відповіддю навіть на (здавалося б) прості запитання. Наукова новизна полягає в узагальненні ключових тенденцій політики пам’яті в Україні у 2014-2019 рр. і у визначенні низки проблем, які мають неґативний вплив на процес євроінтеґрації України. Розглянуто український досвід політики пам’яті як механізму впливу на політичну реальність. Політика пам’яті належить до ефективних механізмів впливу на політичну реальність, зокрема, на ступінь консолідації суспільства, самоусвідомлення громадян, формування та зміцнення колективних ідентичностей. Поступове усвідомлення дієвості цих механізмів зумовлювало у 2014-2019 рр. зростання інтересу до питань колективної пам’яті, яке демонстрували очільники держави, політики, політичні партії та структури громадянського суспільства. Формування та реалізація політики пам’яті в Україні відбувалося дедалі більш усвідомлено і спрямовано. Тривав пошук такої моделі політики пам’яті, яка здатна сприяти консолідації цих груп у єдине громадянське суспільство, зробити різноманіття образів минулого в України її ресурсом, а не проблемою. До цього спонукає і російська гібридна аґресія, одним із проявів якої стало перманентне нав’язування українцям з боку пропагандистських структур Російської Федерації імперсько-радянського образу минулого. До цього спонукає і чітко визначена стратегія України на європейську інтеґрацію. Як показав досвід 2014-2019 рр., певними засадами своєї історичної політики Україна достатньо органічно вписується у загальноєвропейську схему (наприклад, посиленням впливу і ролі громадянського суспільства у цій сфері). Водночас у згаданий період виявилися і певні проблеми, насамперед пов’язані з пошуками адекватної викликам моделі колективної пам’яті, яка фокусується на цінності держави як спільної батьківщини і ґаранта прав людини. Важливим кроком стала політика декомунізації, що провадилася в Україні від 2014 р. Засудивши тоталітаризм (нацистського і радянського зразків), вона забезпечила очищення публічного простору України від комуністичної символіки (хоча й не остаточно). Водночас вона породила нові ризики і нові питання, які потребують дискусій і пошуку відповідей за обов’язкової участі експертів-науковців.
    The article analyzes peculiarities of Ukraine’s memory policy in 2014-2019 in the context of its European integration aspirations. The features of the politics of memory / historical politics in Ukraine are described after the dramatic events of the end of 2013-2014, which were proclaimed as a “Revolution of Dignity” (or “Euromaidan”). These events were also connected with the beginning of Russian aggression in the East of Ukraine, with the beginning of so called “Leninopad” (demolition of monuments to Lenin) and forced decommunization up until 2019. That is, to the changes in the political class of Ukraine related to the election of the 6-th President Volodymyr Zelensky. Undoubtedly, memory policy will change and its content will receive a separate consideration in the nearest future. The author of this article first of all strived to stimulate broader scholarly discussions on this topic. Scientist’s conscience demands to be modest in answering even those questions that appear simple at first sight. The scientific novelty is to summarize the key trends of the memory policy in Ukraine in 2014-2019 and to identify a number of problems that have a negative impact on Ukraine’s European integration process. The article considers Ukrainian experience of memory policy as a mechanism for influencing political reality. Memory policy refers to effective mechanisms for influencing political reality, in particular, to change the degree of social consolidation, citizens’ self-awareness, the formation and strengthening of collective identities. In 2014-2019 the gradual awareness of the effectiveness of these mechanisms caused the increase of interest in collective memory, which was demonstrated by the leaders of the state, politicians, political parties and civil society structures. The formation and implementation of memory policy in Ukraine were getting increasingly conscious and directed. The search for such a model of memory policy, which would be able to promote the consolidation of these groups into a united civil society, to convert a diversity of the images of the past of Ukraine into its resource, not its problem. This is also encouraged by the ongoing Russian hybrid aggression. One of its manifestations appears a permanent imposing on Ukrainians of the imperial-Soviet image of the past by the propaganda structures of the Russian Federation. This is prompted by a well-defined strategy for Ukraine’s European integration. As the experience of 2014-2019 has shown, Ukraine with some of foundations of its historical policy fits quite organically into the pan-European scheme (for example, by strengthening the influence and role of civil society in this area). At the same time, there were some problems during the mentioned period. First of all, they were related to the search for an adequate model of the collective memory, which focuses on the value of the state as a common homeland and a human rights’ guarantee. An important step was 2014 decommunization policy in Ukraine. By condemning totalitarianism (Nazi and Soviet models), it ensured that Ukraine’s public space was cleansed of communist symbolism (though not definitively). At the same time, it has created new risks and new questions that need to be discussed and answered with the obligatory participation of expert scientists.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2020, 11; 7-24
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo przeszłości i pamięć historyczna jako czynniki determinujące politykę bezpieczeństwa. Przypadek polityki zagranicznej i obronnej Polski 1918-1944/45 r.
    The heritage of the past and historical memory as factors determining security policy. The case of Polish foreign and defense policy 1918-1944/45
    Наследие прошлого и историческая память как факторы, определяющие политику безопасности. Казус иностранной и оборонной политики Польши 1918–1944/45
    Autorzy:
    Kuk, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930271.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Polish Question/question polonaise in the XIXth century
    European security
    system 1815–1914
    Versailles collective security system
    foreign policy of the Second Polish
    Republic
    Polish power cencepts in the interwar period
    Polish political élite between the
    Wars (1918–1939)
    Polish German relations 1918–1939
    Polish Soviet relations 1918–1939
    «польский вопрос/question polonaise» в XIX веке
    европейская
    система безопасности 1815-1914
    внешняя политика Второй Польской Республики
    политические элиты Второй Польской Республики
    польско-немецкие отношения
    в межвоенный период
    польско-советские отношения в межвоенный период
    Opis:
    The shaping of the security and defence policy of the Second Polish Republic took place primarily under the influence of the development of the domestic situation in the country and evolution of the European security system. However, in the case of Poland, experience and historical memory played a greater role in this field than in the case of other countries. Poland as a state did not exist for a dangerously long 123 years. During that period, as a kind of substitute for the Polish state, the so-called “Question polonaise/Polish Question” was present in the political life and security of system Europe, that is all problems related to the Polish nation’s efforts to regain the state, which often manifested itself in the form of armed uprisings. It was so difficult to solve that it remained unresolved throughout the nineteenth century. Both the circumstances of the collapse of the Polish state and the evolution of the «question polonaise» in the «long» nineteenth century (for Poland from 1795 to 1918) provided Europe with experiences going in different directions, evoking on the one hand certain hopes and expectations, but on the other hand doubts, and even fears. As a result, in 1918, the project of restoring the Polish state was universally (and irrevocably!) accepted, but no agreement was reached on its borders, and thus, indirectly, on its socio-economic system. The year 1918 should be seen not only as the end of the century of the struggle for independence, but also as the opening of the next century, the century of the struggle to maintain the Polish state and to give it a form corresponding to the aspirations of the nation and accepted by the geopolitical surroundings of Poland. In the short interwar period, those efforts were not successful. Faced with the evolution of the international situation and the European security system, unfavourable for Poland, the political elites largely failed. They came from the upper and privileged social classes, mainly from the post-feudal layer of landowners and from the intelligentsia, rooted in that layer, both of whom were especially numerous in Poland. In many areas of key importance from the point of view of the security of the country and of the nation, they were unable to break out of the circle of ideas and views taken from the past. In their political thinking, they were subject to the limitations typical of post-feudal landowning layers. And so, in the internal dimension, they did not manage to make the effort to reform social relations in the form of a radical land reform, or to give real equality to national minorities (especially Ukrainian and Jewish). They also failed to prevent the evolution of the state system in an anti-democratic and authoritarian direction. In the external dimension, they failed to properly assess the potentials, intentions, and actions of the two totalitarian powers which bordered on Poland, namely the Third Reich and the Soviet Union.
    Формирование политики безопасности и обороны Польской Республики происходило в первую очередь под влиянием развития внутренней ситуации страны и эволюции европейской системы безопасности. Однако, в случае Польши, по сравнению с другими странами, в этой области большую роль сыграли опыт и историческая память. Польша как государство не существовало опасно долго -123 года. В этот период, как бы взамен польского государства, в политической жизни и в системе безопасности присутствовал т.н. «question polonaise/польский вопрос» - комплекс вопросов, связанных со стремлением польской нации восстановить государство, который часто проявлялся в форме вооруженных восстаний. В связи со своей сложностью в XIX в. он так и оставался нерешенным. Оба обстоятельства - распад польского государства и эволюция «польского вопроса» в «долгом» XIX в. (для Польши 1795-1918 гг.) -привносили Европе двоякий опыт, т.е., с одной стороны, определенные надежды и ожидания, но с другой - сомнения и даже опасения. Это означало, что в 1918 году проект восстановления польского государства был одобрен повсеместно (и безвозвратно), но не достигнуто соглашения относительно его границ и, таким образом, косвенно - его социально-экономической системы. 1918 год должен быть признан не только концом столетия борьбы за независимость, но и началом следующего века борьбы за сохранения польского государства и придачу ему формы, которая соответствовала бы аспирациям народа и могла быть принята геополитическим окружением Польши. В короткий межвоенный период эти усилия не увенчались успехом. Ввиду неблагоприятной для Польши эволюции международной и европейской системы безопасности в значительной степени не оправдала себя политическая элита. Она происходила из высших и привилегированных слоев населения, в первую очередь из особо многочисленного в Польше постфеодального слоя помещиков и происходившей из него интеллигенции. Во многих ключевых с точки зрения безопасности страны и народа сферах они не могли освободиться от мировоззрения из прошлого. Их политическое мышление подвергалось ограничениям, типичным для постфеодального слоя владельцев. Во внутреннем измерении, они не решились провести реформу социальных отношений в виде радикальной сельскохозяйственной реформы, ни на реальное равенство национальных меньшинств (особенно украинцев и евреев). Им не удалось предотвратить эволюцию государственной системы в антидемократическом и авторитарном направлении. А во внешнем измерении, им не удалось должным образом оценить потенциалы, намерения и действия двух соседних тоталитарных держав, т.е. Третьего Рейха и Советского Союза.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 2(29); 41-82
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o polityce historycznej w Polsce
    Some Comments on Historical Policy in Poland
    Autorzy:
    Zieliński, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343665.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    politics
    memory
    historical policy
    Law and Justice Party
    polityka
    pamięć
    polityka historyczna
    Prawo i Sprawiedliwość
    Opis:
    Na temat polityki historycznej Prawa i Sprawiedliwości i Obozu Zjednoczonej Prawicy napisano już sporo. Niektórzy wieszczą jej bankructwo i kompromitację, inni obawiają się skutków jej wdrażania zwłaszcza dla młodszych pokoleń Polaków, i widzą w niej zagrożenie dla polskiej humanistyki i nauk społecznych i ich pozycji międzynarodowej. Ze strony części historyków i politologów, polityków i mediów postrzeganych jako sprzyjające obozowi władzy i prawicowe, płyną głosy poparcia. Ta pierwsza grupa apeluje o pełną niezależność i traktowanie nauki jako sfery wolnej od nacisków i wpływów politycznych, druga politykę historyczną uznaje za jedną z wielu polityk prowadzonych przez państwo, przyrównując ją do polityki gospodarczej, społecznej czy zagranicznej. Niezależnie od ocen, sprawujące władzę w latach 2005–2007 Prawo i Sprawiedliwość urzeczywistniło pojęcie „polityki historycznej” rozumianej jako działanie publiczne zgodne z określonymi celami i instrumentami. Począwszy od 2015 r. związki między polityką i historią są bardzo wyraźne, a politycy coraz skuteczniej narzucają ton narracji i wskazują kierunki badań. Artykuł jest próbą komentarza na temat polityki historycznej/polityki pamięci po 2015 r., autor analizuje w nim wypowiedzi prasowe i komentarze pojawiające się na portalach internetowych i sygnalizuje najważniejsze obszary sporów w tej materii, wskazując na zagrożenia, jakie – w jego ocenie – niesie z sobą polityka państwa w tym zakresie.
    Quite a lot has already been written about the historical policy of the Law and Justice Party (Prawo i Sprawiedliwość) and the United Right Camp (Obóz Zjednoczonej Prawicy). Some predict its bankruptcy and discredit, others fear the far-reaching consequences of its implementation both for younger generations of Poles and the international standing of the Polish humanities and social sciences. There are voices of support from some historians and political scientists, politicians and the media perceived as sympathetic to the ruling camp and the right-wing. The former calls for full independence and treatment of science as a sphere free of political pressure and influence, while the latter sees historical policy as one of many policies pursued by the state, likening it to economic, social or foreign policy. Regardless of the assessments, the Law and Justice Party in power between 2005 and 2007 gave reality to the concept of 'historical policy' understood as public action in line with specific objectives and instruments. As of 2015, the links between politics and history are very clear, with politicians increasingly effective in imposing the tone of the narrative and pointing the direction of research. This article is an attempt to comment on the historical policy/memory policy after 2015, analyses press statements and comments appearing on Internet and signals the most important areas of disagreement in this matter, also pointing out the risks that, in the author's opinion, state policy in this area entails.  
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 1; 163-187
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformation of the Memory Policy in the Conditions of Globalization (by an Example of Turkey and India)
    ТРАНСФОРМАЦІЯ ПОЛІТИКИ ПАМ’ЯТІ В УМОВАХ ГЛОБАЛІЗАЦІЇ (НА ПРИКЛАДІ ТУРЕЧЧИНИ ТА ІНДІЇ)
    Autorzy:
    Meteliova, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894295.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    politics of historical memory, Republic of Turkey, Republic of India, globalization, semantics and architectonics of space
    політика історичної пам’яті, Республіка Туреччина, Республіка Індія, глобалізація, семантика та архітектоніка простору
    Opis:
    У статті на прикладі двох держав – Республіки Туреччина та Республіки Індія – розглянуто форми і способи здійснення перетворень у політиці пам’яті в останні десятиліття, виявлено їх напрями, проаналізовано позитивний і негативний вплив на соціум. Показано, що політика історичної пам’яті жорстко корелює з політичним дискурсом країни, однак дедалі більше реагує на зовнішні виклики. Зміни в політиці пам’яті означають і зміни в семантичній організації простору країни. Водночас широкий політико-культурний і, відповідно, меморіальний плюралізм не є гарантією соціальної злагоди. Встановлено важливі складники досвіду здійснення політики пам’яті в зазначених країнах, які можуть бути враховані в розбудові відповідного напряму державної політики України.
    In the article on the example of two states, the Republic of Turkey and the Republic of India, the forms and methods of implementing the changes in the policy of memory in recent decades have beenexamined, their directions have been revealed, their positive and negative impact on society has been analyzed. It is shown that the policy of historical memory strongly correlates with the politicaldiscourse of the country, but increasingly responds to external challenges. Changes in the policy of memory mean changes in the semantic organization of the country’s space. At the same time, broadpolitical, cultural and, accordingly, memorial pluralism is not a guarantee of social harmony. Important components of the experience of implementing the policy of memory in these countries have been established, they can be taken into account in the development of the corresponding direction of the state policy of Ukraine.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2018, 5; 134-153
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wars of Historical Memory (to the Statement of the Problem)
    ВІЙНИ ІСТОРИЧНОЇ ПАМ’ЯТІ (до постановки проблеми)
    Autorzy:
    Tkachenko, V.
    Yakuba, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894241.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    historical memory wars, Holocaust, World War II, coronavirus, historical policy, Molotov-Ribbentrop Pact
    війни історичної пам’яті, Голокост, Друга Світова війна, коронавірус, історична політика, пакт Молотова-Ріббентропа
    Opis:
    Стаття є дослідженням війн історичної пам’яті. Зокрема, чи не найбільш випукло і науково-провокативно окреслив фронт «війн історичної пам’яті» директор Інституту європейських, російських і євразійських досліджень Школи міжнародних відносин ім. Елліотта Університету Джорджа Вашингтона (м. Вашингтон) Марлен Ларюель: «Визначивши, на кого можна повісити ярлик «фашист», ми отримаємо ідеальну Європу. Якщо фашист Росія (тобто режим Путіна можна типологізувати як фашистський або ж радянське минуле, котре Кремль не бажає осудити, еквівалентне нацизму, як то стверджують держави Центральної і Східної Європи), тоді Росію слід виключити з Європи. Окрім того, було проаналізовано, що політика продовжує втручатися у потрактування історії, сіючи антагонізм між народами. Виявлено, що «війни історичної пам’яті» стали однією із вагомих складових сучасної геополітики, і як такі вони заслуговують на те, щоб стати предметом окремого наукового дослідження. У наші дні це особливо стосується тих актуальних питань історії, що запалахкотіли у переддень 75-ї річниці закінчення Другої світової війни. Акцентується увага на тому, що проблема назрівала й раніше, а нині просто перейшла в фазу «війн історичної пам’яті», були ювілейні заходи у Москві на честь 70-ї річниці Великої Перемоги ще п’ять років тому (2015 р.). Після агресії Росії проти України ці урочистості відбувалися без присутності західних лідерів. Це сприймалося Кремлем (чи то зображалося ним) як образа й заперечення величезних жертв Другої світової війни – адже часто пишуть про 27 мільйонів «русских», що поклали своє життя на вівтар Перемоги. Окрім того якось не уточнюється багатонаціональний склад Червоної армії. А такий підхід не поліпшує взаєморозуміння між народами. У підсумку статті визначається те, що історія, на превеликий жаль, стала політичним інструментом, за допомогою якого легітимізується чи делегітимізується та чи інша соціально-політична система.
    The article is a study of historical memory wars. In particular, the director of the Institute of European, Russian and Eurasian Studies of the School of International Relations named after Elliott, George Washington University (Washington) Marlene Larwell most convexly and provocatively outlined the front of the wars of historical memory: “By identifying who can be labeled a ‘fascist’, we get the perfect Europe”. If Russia is fascist(that is, Putin’s regime can be typified as fascist or the Soviet past, which the Kremlin does not want to condemn, is equivalent to Nazism, as Central and Eastern European states claim), then Russia should be excluded from Europe. In addition, it was analyzed that politics continues to interfere with the interpretation of history, sowing antagonism between peoples. It has been found that “wars of historical memory” have become one of the important components of modern geopolitics, and as such they deserve to be the subject of a separate scientific study. Today, this is especially true to those pressing issues of history that flared up on the eve of the 75th anniversary of the end of World War II. Emphasis is placed on the fact that the problem has matured before, and now has simply entered the phase of “wars of historical memory”, there were anniversary events in Moscow in honor of the 70th anniversary of the Great Victory five years ago (2015). After Russia’s aggression against Ukraine, these celebrations took place without the presence of Western leaders. This was perceived by the Kremlin (or portrayed by him) as an insult and denial of the great victims of World War II – because they often write about the 27 million “Russians”who laid their lives on the altar of Victory. At the same time, the multinational composition of the Red Army is somehow not specified. And this approach does not improve mutual understanding between peoples. The article concludes that history, unfortunately, has become a political tool through which to legitimize or delegitimize a particular socio-political system.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2020, 11; 25-40
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Війни пам’яті» як ключовий чинник формування державної політики пам’яті в сучасній Україні
    The “Wars of Memory” as a Key Factor of Formationof the State Policy of Memory in Modern Ukraine
    Autorzy:
    Kovalska-Pavelko, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120305.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    model of historical memory
    theory of memory
    mnemonic figure
    mode of memory
    reform of memory policy in Ukraine
    hybrid war
    модель історичної пам’яті
    теорія пам’яті
    мнемонічна фігура
    режим пам’яті
    реформа політики пам’яті в Україні
    гібридна війна
    Opis:
    The aim of the study is to reveal the content of the phenomenon of “memory war” as a factor in the formation of memory policy in Ukraine in the period from 2014. The research methodology is interdisciplinary, combining methods of historical, political, sociological and legal sciences. The main results of the research: the content of the concept of “memory policy” is revealed, the structure of memory policy in modern Ukraine is determined. It is proved that historical memory is a key element of the whole identification system and due to the fact that historical memory is a highly politicized segment of public consciousness, it can quickly become a factor of social tension and civil confrontation, become a source of national disintegration. This is facilitated by the multiplicity (polarity) of historical memory, so the conceptual basis of memory policy should be the desire to achieve the integrity (monolithic) of the nation’s memory, to overcome polarity and controversy in assessments of the historical past. It was stressed that a certain consensus can be reached on a nationwide historical grand narrative in Ukraine if the objective existence of the Ukrainian nation and the existence of Ukraine as an independent and sovereign state are recognized. The practical significance of the achieved results is due to the fact that in the conditions of the hybrid war of the Russian Federation against Ukraine the state policy of memory is called to promote formation of monolithic historical memory, search of optimum balance of historical plots which would, on the one hand, prevent erosion of ethnocultural basis of historical memory, and on the other – would contribute to the awareness of national history as a permanent process of interaction and interdependence of different cultures. The originality of the study lies in the fact that the influence of historical policy on the course of the hybrid war of the Russian Federation against Ukraine is revealed.
    Метою дослідження є розкриття змісту феномену «війни пам’яті» як чинника формування політики пам’яті в Україні у період з 2014 року. Методологія дослідження є міждисциплінарною, поєднує методи історичних, політичних, соціологічних та правових наук. Основні результати дослідження: розкрито зміст поняття «політика пам’яті», визначено структуру політики пам’яті в сучасній Україні. Доведено, що історична пам’ять є ключовим елементом усієї системи ідентифікації і завдяки тому, що історична пам’ять є сильно політизованим сегментом суспільної свідомості, вона може швидко стати фактором соціальної напруженості та громадянського протистояння, стати джерелом національного розпад. Цьому сприяє множинність (полярність) історичної пам’яті, тому концептуальною основою політики пам’яті має стати прагнення до досягнення цілісності (монолітності) пам’яті нації, подолання полярності та суперечливості в оцінках історичного минулого. Наголошується, що певного консенсусу щодо загальнонаціонального історичного великого наративу в Україні можна досягти за умови визнання об’єктивного існування української нації та існування України як незалежної та суверенної держави. Практична значимість досягнутих результатів зумовлена тим, що в умовах гібридної війни Російської Федерації проти України державна політика пам’яті покликана сприяти формуванню монолітної історичної пам’яті, пошуку оптимального балансу історичних сюжетів, що, з одного боку, має запобігти розмиванню етнокультурної основи історичної пам’яті, а з іншого – сприятиме усвідомленню національної історії як перманентного процесу взаємодії та взаємозалежності різних культур. Оригінальність дослідження полягає в тому, що виявлено вплив історичної політики на хід гібридної війни Російської Федерації проти України.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 3(35); 7-26
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeszłość ₍re₎konstruowana. Edukacja historyczna w muzeum narracyjnym
    The past (re)constructed. Historical Education in the narrative museum
    Autorzy:
    Sobczyk, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459634.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    edukacja historyczna
    edukacja muzealna
    muzeum narracyjne
    polityka historyczna
    przemoc symboliczna
    historia
    pamięć
    historical education
    museum education
    narrative museum
    historical policy
    symbolic power
    history
    memory
    Opis:
    Ponieważ zadaniem muzeów narracyjnych jest upowszechnianie starannie wypracowanych interpretacji historii, edukacja muzealna stanowi element w immanentny sposób wpisany w ich funkcjonowanie. Choć jest działalnością o doniosłym znaczeniu społecznym, wychowawczym i etycznym, sprzyja zniekształcaniu wiedzy historycznej. Artykuł odsłania przyczyny tych deformacji: wpływ historii, pamięci kulturowej, ideologii, ustaleń dydaktycznych i psychologicznych, polityki historycznej państwa, zaplecza fi nansowego i infrastrukturalnego placówki oraz jednostkowych predyspozycji, wiedzy i poglądów edukatora.
    The article explores specifi c of narration museums. Explain that the aim of them is to spread carefully worked interpretations of history. Next, shows that museum education is the element writt en immanently in their functioning. The main topic is to unveils deformation of the content of the historical museum education, such as historical influence, cultural memory, ideology, didactical and psychological arrangements, historical politics of the country, fi nancial and infrastructural supply of the agency and individual predispositions, educator’s knowledge and ideas.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 297-305
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    1956, 1968, 1981: The Faces of Central-European Memory: A Postcolonial Perspective
    1956, 1968, 1981 – oblicza środkowoeuropejskiej pamięci. Uwagi w perspektywie postkolonialnej
    Autorzy:
    Bakuła, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/913154.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Central Europe
    1956
    1968
    1981
    common memory
    separate memory
    non-memory
    postcolonial theory
    resentiment
    retrieval memory
    historical policy
    aesthetisation
    Europa Środkowa
    pamięć wspólna
    pamięć odrębna
    nie-pamięć
    teoria postkolonialna
    resentyment
    odpamiętywanie;
    polityka historyczna
    estetyzacja
    Opis:
    This article deals with two issues. The first concerns the problem of collective memory of the past, which is divided here into shared memory, separate memory and non-memory. Shared memory plays a lesser role in Central Europe than separate memory, the latter being the core of national and social identity. Shared memory is an unattainable ideal proposed by some politicians and cultural researchers. A significant role is played by non-memory, which temporarily annihilates difficult matters related to the past. History vies with collective memory in Central Europe as a means of preserving the past. This is the result of centuries-old conflicts, changing political systems, shifting borders and, above all, many nations losing their sovereignty. This situation made the problem of domination and subordination a fundamental problem of history and collective memory. For this reason, the second part of the article focuses on the postcolonial aspects of collective memory, and in particular on its relation to the events of 1956, 1968, and 1981 connected with the military reaction of the communist system to attempts at reform. These events, with all their historical differences, are caused by external violence (1956, 1968) or by internal violence caused by external pressure (1981). Central European societies also shape mutual relations through their attitudes to selected elements of the past. The author of the article depicts the inconspicuous aspects of shared internal and international memory by means of an analysis of four aspects: ressentiment, unremembering, historical politics and aesthetisation.An analysis of the events that took place in 1956, 1968, and 1981 in the context of these four aspects of postcolonial memory reveals the fragile (moderately strong) existence of common areas. These areas are dominated by non-memory and separate memory, which deform historical realities. This proves that it is difficult for Central European societies to move beyond slogans and general declarations. True shared memory is the task for the future.  
    Artykuł dotyczy dwóch zagadnień. Pierwsze to problem zbiorowej pamięci przeszłości, w której obrębie autor wyodrębnia pamięć wspólną, pamięć odrębną i nie-pamięć. Pamięć wspólna odgrywa w Europie Środkowej mniejszą rolę niż pamięć odrębna, stanowiąca rdzeń tożsamości narodowej i społecznej. Pamięć wspólna jest raczej nieosiągalnym ideałem zgłaszanym przez niektórych polityków i badaczy kultury. Ważną funkcję pełni nie-pamięć, czyli przestrzeń czasowego unicestwiania trudnych spraw związanych z przeszłością. Historia i zbiorowa pamięć są w Europie Środkowej konkurencyjnymi drogami utrwalania przeszłości. Wynika to z faktu wielowiekowych konfliktów, zmieniających się form ustrojowych, zmiany granic i przede wszystkim odebrania wielu narodom suwerenności. Ta sytuacja spowodowała, że problem dominacji i podległości stał się zasadniczym problemem historii i pamięci zbiorowej. Druga część artykułu jest poświęcona postkolonialnym aspektom zbiorowej pamięci, w jej ramach zwłaszcza podejściu do wydarzeń i dat 1956, 1968, 1981, związanych z militarną reakcją komunistycznego systemu na próby jego zreformowania. Wydarzenia te, przy wszystkich różnicach, są spowodowane przez przemoc zewnętrzną (1956, 1968) lub przemoc wewnętrzną wywołaną naciskiem z zewnątrz (1981). Poprzez stosunek do wybranych elementów przeszłości społeczeństwa Europy Środkowej kształtują też wzajemne relacje. Autor ukazuje problem nieoczywistości wspólnej pamięci wewnętrznej i międzynarodowej przez analizę czterech aspektów: resentymentu, odpamiętywania, polityki historycznej i estetyzacji. Prezentacja wydarzeń lat 1956, 1968, 1981 w perspektywie wskazanych czterech aspektów postkolonialnej pamięci pokazuje słabe istnienie wspólnych obszarów, nad którymi przeważają pamięć odrębna, deformująca realia historyczne, oraz nie-pamięć. Dowodzi to, że wyjście poza hasła i ogólne deklaracje jest dla społeczeństw Europy Środkowej trudne. Prawdziwa wspólna pamięć to zadanie przyszłości.
    Źródło:
    Porównania; 2020, 27, 2; 25-46
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka historyczna sąsiadów. Pamięć II wojny światowej jako postawa tożsamości państwowo-politycznej we współczesnej Białorusi
    The Historical Politics of Neighbours. The Memory of World War II as a Base of State-Political Identity in Contemporary Belarus
    Autorzy:
    Winnicki, Zdzisław Julian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177363.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Muzeum Pamięci Sybiru ; Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku
    Tematy:
    Białoruś
    polityka historyczna
    mit
    pamięć
    tożsamość
    Belarus
    historical policy
    myth
    memory
    identity
    Opis:
    W warunkach kształtowania się współczesnej państwowej narodowości białoruskiej szczególną rolę ideową odgrywa pamięć zbiorowego doświadczenia realiów II wojny światowej. Na Białorusi (podobnie jak w Federacji Rosyjskiej) jest to pamięć Wielkiej Wojny Ojczyźnianej (1941–1945). Pamięć ta jest znacznie ważniejsza dla Białorusinów aniżeli dla innych, sąsiednich narodów. Wynika to z wieloletniej propagandy czasów sowieckich, znacznych strat ludzkich w okresie wojny oraz z faktu stosunkowo krótkiej praktyki białoruskiej państwowości. Do najistotniejszych elementów tożsamościowych związanych z wojną należą zatem : Mit zwycięstwa nad faszyzmem, mit zjednoczenia „Zachodniej Białorusi” z Białoruską Socjalistyczną Republiką Sowiecką oraz Mit białoruskiej partyzantki okresu niemieckiej okupacji z czasów II wojny. Ukształtowane w czasach sowieckich mity są nadal niezwykle trwałe w świadomości współczesnych Białorusinów i traktowane jako ważne fundamenty ideowo – tożsamościowe narodu zarówno przez władze państwowe jak i środowiska od tych władz niezależne. Dodatkowo nakłada się na trwałość i znaczenie społeczne tych mitów przekonanie o bliskości kulturowo – cywilizacyjnej z Rosjanami wraz z którymi w ramach państwowości sowieckiej Białorusini uczestniczyli w zmaganiach militarnych zakończonych zwycięstwem.
    In the conditions of shaping the contemporary Belarusian state nationality, a special ideological role is played by the memory of the collective experience of the realities of World War II. In Belarus (as in the Russian Federation) it is a memory of the Great Patriotic War (1941–1945). This memory is much more important for Belarusians than for other neighboring nations. This is due to many years of Soviet propaganda, significant human losses during the war and the relatively short practice of Belarusian statehood. Thus, the most important identity elements related to the war include: the myth of the victory over fascism, the myth of the unification of "Western Belarus" with the Belarusian Soviet Socialist Republic and the myth of the Belarusian guerrilla at the time of German occupation during the World War II. The myths developed during the Soviet times are still extremely persistent in the consciousness of contemporary Belarusians and they are treated as important ideological and identity foundations of the nation both by the state authorities and by circles independent of these authorities. Additionally, the persistence and social significance of these myths are overlaid by the belief in the cultural and civilization closeness with the Russians, along with whom, under the Soviet statehood, Belarusians participated in the military struggles that ended in victory.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Pogranicza; 2022, 22; 34-43
    1641-0033
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Pogranicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Importance of Myths and Legends in Shaping Polish Historical Policy in the 21st Century: Contemporary Determinants
    Autorzy:
    Wojtaszak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411126.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    memory politics
    historical policy
    myth
    legend
    political power
    Opis:
    The aim of the article is to analyse the value of myth and legend in shaping historical policy. The activity of politicians and their influence on shaping historical policy is most often associated with political change, secession, reconstruction, or state renewal. The creators of these transformations seek to find historical connections in the past that would legitimise the changes and the purposefulness of the actions taken by the government. Historians play a considerable role in such endeavours; however, they should not forget historical truth, which may conflict with political needs.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2023, 44 (51); 125-138
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dekomunizacja przestrzeni publicznej w Polsce – zarys problematyki
    Decommunization of the public space in Poland – an outline of the issue
    Autorzy:
    Kałużna, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619450.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    social memory
    collective memory in public sphere
    historical policy
    decommunization
    pamięć społeczna
    upamiętnienia w przestrzeni publicznej
    polityka historyczna
    dekomunizacja
    Opis:
    The analysis presented in the paper examines the process of decommunization of the public space in Poland. The initiatives taken between 1989 and 2016 have been described as well as the act adopted on April 1, 2016, which was the first legislative act banning the propagation of communism and other totalitarian regimes by naming buildings, objects and public utilities as a whole.
    W artykule poddano analizie zjawisko dekomunizacji przestrzeni publicznej w Polsce, tak w formie inicjatyw podejmowanych w latach 1989–2016, jak i przyjętej 1 kwietnia 2016 roku ustawy – pierwszego aktu prawnego całościowo traktującego o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2018, 2; 157-171
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Wojny pamięci": historia, polityka i służby specjalne Federacji Rosyjskiej
    "Memory wars": history, politics and special services of the Russian Federation
    Autorzy:
    Darczewska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501579.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-23
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    polityka historyczna
    polityka pamięci
    historia służb specjalnych
    walka informacyjna
    Oddział II SG WP
    techniki manipulacyjne
    historical policy 
    memory policy
    history of special services
    information struggle
    Section II SG WP
    manipulation techniques
    Opis:
    „Wojny pamięci” wyznaczają rosyjską specyfikę problematyki określanej na Zachodzie jako „polityka historyczna” bądź „polityka pamięci”. Argumenty historyczne, wpisane w FR w kontekst wojen informacyjnych i kulturowych oraz utożsamiane z psychologiczną wojną interpretacyjną dziejów, służą do realizacji celów politycznych na arenie wewnętrznej i zewnętrznej: wizje sprzeczne z oficjalną są dyskredytowane jako antyrosyjskie i falsyfikujące historię Rosji. Tekst składa się z trzech części. W pierwszej omówiono ewolucję problemu w rosyjskim dyskursie publicznym po rozpadzie ZSRR, ze szczególnym uwzględnieniem historiografii resortowej nadającej kierunek walce informacyjnej z historią w tle. W części drugiej pokazano miejsce rosyjskich służb specjalnych w praktyce prowadzenia tej walki, a także jej przejawy na płaszczyźnie kulturowej, strukturalnej i wydarzeniowej. W części trzeciej przedstawiono wizję historycznych relacji polsko- -rosyjskich w optyce historiografii FR. Jest to wizja konfrontacyjna, zorientowana na budowanie napięć. Legła ona także u podstaw tzw. rosyjskiego standardu historyczno- kulturowego (wzorca obligatoryjnych diagnoz, ocen i interpretacji historycznych), w związku z czym należy ją rozpatrywać zarówno w wymiarze taktycznym, jak i strategicznym.
    “Memory wars” determine the topic described in the West as “historical politics” or “memory politics”. Historical arguments, put in Russian Federation into a context of information and cultural wars and identified with psychological war of history interpretation, are aimed to realize political goals in the country and outside: visions contradictory to the official one are discredited as anti-Russian and as falsifying Russian history. The text consists of three parts. First part describes the problem evolution in Russian public discussions after the USSR collapse with the particular consideration of the departmental historiography guiding the information fight with history in the background. The second part presents the role of Russian special services in the practical fight and their symptoms in cultural, structural areas. The third part presents a vision of historical Polish and Russian relations in view of the Russian historians. It is a confrontation vision, oriented towards building tensions. It is behind the so called Russian historical and cultural standard (a model of obligatory diagnosis, assessments and historical interpretations) and as such it should be regarded in tactical as well as in strategic dimensions. 54
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 13-41
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Memory wars": history, politics and special services of the Russian Federation
    „Wojny pamięci”: historia, polityka i służby specjalne Federacji Rosyjskiej
    Autorzy:
    Darczewska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501856.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-23
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    historical policy
    memory policy
    history of special services
    information struggle
    Section II SG WP
    manipulation techniques
    polityka historyczna
    polityka pamięci
    historia służb specjalnych
    walka informacyjna
    Oddział II SG WP
    techniki manipulacyjne
    Opis:
    “Memory wars” determine the topic described in the West as “historical politics” or “memory politics”. Historical arguments, put in Russian Federation into a context of information and cultural wars and identified with psychological war of history interpretation, are aimed to realize political goals in the country and outside: visions contradictory to the official one are discredited as anti-Russian and as falsifying Russian history. The text consists of three parts. First part describes the problem evolution in Russian public discussions after the USSR collapse with the particular consideration of the departmental historiography guiding the information fight with history in the background. The second part presents the role of Russian special services in the practical fight and their symptoms in cultural, structural areas. The third part presents a vision of historical Polish and Russian relations in view of the Russian historians. It is a confrontation vision, oriented towards building tensions. It is behind the so called Russian historical and cultural standard (a model of obligatory diagnosis, assessments and historical interpretations) and as such it should be regarded in tactical as well as in strategic dimensions.
    „Wojny pamięci” wyznaczają rosyjską specyfikę problematyki określanej na Zachodzie jako „polityka historyczna” bądź „polityka pamięci”. Argumenty historyczne, wpisane w FR w kontekst wojen informacyjnych i kulturowych oraz utożsamiane z psychologiczną wojną interpretacyjną dziejów, służą do realizacji celów politycznych na arenie wewnętrznej i zewnętrznej: wizje sprzeczne z oficjalną są dyskredytowane jako antyrosyjskie i falsyfikujące historię Rosji. Tekst składa się z trzech części. W pierwszej omówiono ewolucję problemu w rosyjskim dyskursie publicznym po rozpadzie ZSRR, ze szczególnym uwzględnieniem historiografii resortowej nadającej kierunek walce informacyjnej z historią w tle. W części drugiej pokazano miejsce rosyjskich służb specjalnych w praktyce prowadzenia tej walki, a także jej przejawy na płaszczyźnie kulturowej, strukturalnej i wydarzeniowej. W części trzeciej przedstawiono wizję historycznych relacji polsko- -rosyjskich w optyce historiografii FR. Jest to wizja konfrontacyjna, zorientowana na budowanie napięć. Legła ona także u podstaw tzw. rosyjskiego standardu historyczno- kulturowego (wzorca obligatoryjnych diagnoz, ocen i interpretacji historycznych), w związku z czym należy ją rozpatrywać zarówno w wymiarze taktycznym, jak i strategicznym.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 233-257
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Війни Історичної Пам’яті: Суспільні Спонуки
    Wars of Historical Memory: Social Objectives
    Autorzy:
    Tkachenko, V.
    Yakuba, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070527.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-29
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    the Molotov-Ribbentrop Pact
    World War II
    the Holocaust
    the European Parliament resolution of September 19 2019
    historical policy
    historical narrative
    “wars of historical memory”
    the concept of “good and evil”
    історична політика
    історичний наратив
    «війни історичної пам’яті»
    концепція «добра і зла»
    пакт молотова-ріббенропа
    друга світова війна
    голокост
    резолюція європарламенту від 19 вересня 2019 р.
    Opis:
    The article is a study of the wars of historical memory. The process of increasing use of the historical past in the public life of the present is considered. History has become a political tool through which one or another socio-political system is legitimized or delegitimized. In a number of countries, laws have been passed to punish those who write “wrong”. Real “wars of historical memory” have broken out in international relations. The ethnicization of history and the establishment of narratives about one’s own nation as exclusively a “victim of history” are gaining momentum, which requires special treatment and appropriate compensation. In particular, the initiators of the proclamation of “wars of historical memory” in different countries are not the same. Remembrance wars are often declared at the highest level, involving officials, including heads of state, who “rebuff” and “put in place the wrongdoers”, reminding the nation of the nation’s incurable wounds and the terrible crimes of its neighbors. Objectively, the question of the social motives of the “wars of historical memory” is brewing. The authors share the view that the main reason is the escalation of the confrontation between Russia and the collective West. Historical politics, which has taken the form of “wars of historical memory”, is a symptom rather than a cause of this confrontation. It has been analyzed that the politicization of historical memory often leads to negative consequences, and there is no easy way out of this situation. And it is difficult to find that decisive link, undertaking which it would be possible to pull out the whole chain of pressing problems. At the same time, it must be acknowledged that the controversy over the role of the Soviet Union in World War II has not been annihilated, but has intensified amid escalating tensions between East and West. Summarizing the evolution of “wars of historical memory” to a sharp aggravation, Marlene Laruel noted: “I interpret the wars for historical memory between Poland, the Baltic states and Ukraine, on the one hand, and Russia, on the other, as narrative «related to the exclusion of Russia from Europe or inclusion in it”.
    Стаття є дослідженням війн історичної пам’яті. Розглядається процес усе зростаючого використання історичного минулого в суспільному житті сьогодення. Історія стала  політичним інструментом, за допомогою якого легітимізується чи делегітимізується та чи інша соціально-політична система. У низці країн були прийняті закони про покарання тих, хто пише «неправильно». У міжнародних відносинах спалахнули справжні «війни історичної пам’яті». Набирає сили етнізація історії та утвердження наративів про власну націю як виключно «жертву історії», що вимагає до себе особливого ставлення й належної компенсації. Зокрема, ініціатори проголошення «війн історичної пам’яті» в різних країнах не одні і ті ж. Часто війни пам’яті проголошуються на найвищому рівні – в них беруть участь офіційні особи, включаючи глав держав, які «дають відкоша» і «ставлять на місце неправих», нагадують про незаживаючі рани нації й про страшні злочини сусідів. Об’єктивно назріває питання про суспільні спонуки «війн історичної пам’яті». Автори поділяють точку зору, що головна причина полягає у загостренні протистояння між Росією і колективним Заходом. Історична політика, яка набула вигляду «війн історичної пам’яті», є скоріше симптомом, а не причиною цього протистояння. Проаналізовано, що політизація історичної пам’яті досить часто призводить до негативних наслідків, і легкого виходу із цієї ситуації не проглядається. І важко знайти ту вирішальну ланку, взявшись за яку можна було б витягнути увесь ланцюг назрілих проблем. Тим часом слід визнати, що полеміка навколо ролі Радянського Союзу у Другій світовій війні не виникла знічев’я, вона загострилася на фоні посилення напруги між Сходом і Заходом. Узагальнюючи еволюцію «війн історичної пам’яті» до жорсткого загострення, Марлен Ларюель зазначав: «Я інтерпретую війни за історичну пам’ять між Польщею, прибалтійськими державами і Україною, з одного боку, і Росією – з другого, як «стратегічний наратив», пов’язаний із виключенням Росії із Європи або включенням в неї».
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2020, 12; 7-25
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka pamięci w stosunkach polsko-ukraińskich po 1991 r. – polityka historyczna a stan edukacji i debaty publicznej w Polsce
    Memory in Polish-Ukrainian relations after 1991 – historical policy, education problem and public debate in Poland
    Autorzy:
    Siekierka, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10189293.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Dyskursu i Dialogu
    Tematy:
    polska polityka historyczna
    stosunki polsko-ukraińskie
    debata publiczna
    edukacja
    Polish historical policy
    Polish-Ukrainian relations
    state of education
    public debate
    Opis:
    Kształtowana na podstawie doktryny Jerzego Giedroycia strategia rozwoju dwustronnych stosunków polsko-ukraińskich odegrała istotny wpływ na polską politykę historyczną, a także na kształtowanie opinii społecznej, warunkowanej strategią edukacji i dostępności oficjalnego przekazu medialnego. Wciąż aktualna dla wielu środowisk politycznych, doprowadziła do deficytu elementarnej wiedzy historycznej wśród Polaków, stosując „zasłonę milczenia” na temat niewygodnej historii polsko ukraińskiej, lecz również nie doprowadziła do stworzenia prawdziwego partnerstwa dwóch narodów ze względu na brak wspólnego przepracowania trudnej przeszłości. Artykuł stara się przybliżyć ten problem, przedstawiając 30 lat relacji między oboma państwami oraz wprowadzając do tematu zagadnienie stanu edukacji i debaty publicznej z nimi związanych.
    The strategy for the development of bilateral Polish-Ukrainian relations, shaped on the basis of the Jerzy Giedroyc doctrine, had a significant impact on Polish historical policy, as well as on public opinion, education and the official media coverage. It is still a prevailing view for many political circles. Consequently it led to a lack of elementary historical knowledge among Poles and drew a veil over the difficult and „uncomfortable” Polish-Ukrainian history. It also did not lead to the creation of a true, real partnership for Polish and Ukrainian nation because the lack of working through the difficult pas. The article tries to bring this problem closer by presenting 30 years of relations between the two countries and introducing the state of education and public debate on the topic.
    Źródło:
    Dyskurs & Dialog; 2022, 10 (2); 6-25
    2658-2368
    2658-2406
    Pojawia się w:
    Dyskurs & Dialog
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka historyczna prowadzona przez Instytut Pamięci Narodowej – szanse i zagrożenia
    Historical policy conducted by the Institute of National Remembrance – opportunities and threats
    Autorzy:
    Górny, Dawid
    Bieruń, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/51448649.pdf
    Data publikacji:
    2024-10-09
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Dialogiczne Towarzystwo Naukowe - Społeczeństwo i Polityka
    Tematy:
    polityka historyczna
    pamięć
    tożsamość historyczna i obywatelska
    Instytut Pamięci Narodowej
    edukacja
    historical policy
    memory
    historical and civic identity
    Institute of National Remembrance
    education
    Opis:
    Celem merytorycznym rozdziału było przybliżenie kwestii polityki historycznej oraz pokazanie, w jaki sposób realizuje ją Instytut Pamięci Narodowej. W rozdziale ukazano złożoność terminu polityka historyczna odnosząc się do polskiej perspektywy. Okazało się to niezbędne dla wyprowadzenia wniosków na temat działań prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej. Rozdział prezentuje zadania głównych jednostek organizacyjnych placówki. Wszystkie aktywności sprowadzają się do zaakcentowania szczególnej roli instytutu w zmaganiach o zachowanie pamięci o wydarzeniach z historii Polski XX wieku. Praca ujmuje także kontrowersje wokół wizji historii, którą prezentuje Instytut Pamięci Narodowej. Ocena autora jest ujęciem holistycznym, ukazującym szanse i zagrożenia wynikające z działalności jednostki. Ostatnia część pracy przedstawia możliwe konsekwencje realizacji owej polityki.
    The substantive aim of the work is to present the issue of historical policy and show how it is implemented by the Institute of National Remembrance. The article shows the complexity of the term historical policy, referring to the Polish perspective. This turned out to be necessary to draw conclusions about the activities carried out by the Institute of National Remembrance. The article presents the tasks of the main organizational units of the facility. All activities aim to emphasize the special role of the institute in the struggle to preserve the memory of events from the history of Poland in the 20th century. The work also covers the controversy surrounding the vision of history presented by the Institute of National Remembrance. The author's assessment is a holistic approach, showing the opportunities and threats arising from the entity's activities. The last part of the work presents the possible consequences of implementing this policy.
    Źródło:
    Intelektualne podróże w czasie - nowe spojrzenia na znane. Perspektywy humanistyczno-społeczne; 22-36
    9788397267534
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka historyczna i kulturalna okupanta niemieckiego w Gnieźnie (1939-1945)
    Historical and cultural policy of the German occupant in Gniezno (1939-1945)
    Autorzy:
    Sołomieniuk, Michał Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944142.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Gniezno
    okupacja niemiecka
    polityka historyczna
    polityka kulturalna
    muzeum
    katedra
    kino
    German Nazi occupation
    politics of memory
    cultural policy
    museum
    cathedral
    cinema
    Opis:
    In the name of the national socialist ideology, German scholars and cultural personalities weeded out Polishness from the history of Gniezno during the Nazi occupation (1939-1945). Consequently, in their perception, culture was only a weapon in the struggle to strengthen the process of Germanization. Their reinterpretation of the city’s history, mendacious and incoherent as it was, provided a basis of the cultural policy addressed exclusively to the German population. The process of strengthening Germanization involved both the mass culture (e.g. movie projections) and the high culture as well as the unfulfilled idea of a regional museum.
    W czasie okupacji w latach 1939-1945 niemieccy ludzie nauki i kultury, w imię ideologii narodowosocjalistycznej, rugowali polskość z dziejów Gniezna. Konsekwentnie w kulturze widzieli jedynie oręż do umacniania w nim niemczyzny. Ich reinterpretacja historii miasta, kłamliwa i niespójna, była teoretyczną podstawą polityki kulturalnej, adresowanej wyłącznie do Niemców. W proces umacniania niemczyzny wciągnięto zarówno kulturę masową (np. projekcje filmów), jak i kulturę wysoką, a także niezrealizowany projekt muzeum regionalnego.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 201-213
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O związkach pamięci zbiorowej i polityki zagranicznej. Jad wa-Szem jako przykład wykorzystania traumy Zagłady w dyskursie dotyczącym konfliktu izraelsko-palestyńskiego
    On the Intersections of Collective Memory and Foreign Policy: The Case of Yad Vashem’s Use of Holocaust Trauma in the Discourse on the Israeli-Palestinian Conflict
    Autorzy:
    Golańska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878276.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Zagłada
    konflikt izraelsko-palestyński
    Jad wa-Szem
    pamięć zbiorowa
    polityka historyczna
    Holocaust
    Israeli-Palestinian
    conflict
    Yad Vashem
    collective memory
    historical
    policy
    Opis:
    Adopting a new materialist perspective, the article analyzes the exhibition offered by the historical museum of Yad Vashem in Jerusalem to commemorate Shoah. It aims at exposing the subtle references the exhibition makes to the Israeli-Palestinian conflict. The argumentation reveals the multiple ways in which official strategies of remembering the traumatic past are shaped by contemporary discourses or political challenges, placing emphasis on the important intersections of historical policy and current political ventures.
    Przyjmując perspektywę nowomaterialistyczną, artykuł poddaje analizie ekspozycję muzeum historycznego należącego do kompleksu Jad wa-Szem w Jerozolimie poświęconego upamiętnianiu Zagłady. Rozważania mają na celu ukazanie zastosowanych w muzeum subtelnych odwołań do konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Argumentacja wskazuje, w jaki sposób praktyki upamiętniania traumatycznych wydarzeń z przeszłości kształtowane są przez bieżące dyskursy i wyzwania polityczne, podkreślając związki między polityką historyczną a aktualnymi działaniami politycznymi.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2020, 31 (38); 103-119
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznański Czerwiec i rok 1956 – historia i pamięć po sześćdziesięciu latach
    Poznań 1956 protests – history and rememberance after 60 years
    Autorzy:
    Sasanka, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041949.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Poznań 1956 protests
    Poznań
    mutiny
    uprising
    October 1956
    October watershed
    1956
    current research
    memory
    narrations
    historical policy
    Opis:
    The article is a brief survey and evaluation of historical research on Poznań 1956 protests, the political change in October 1956, and the year in general. An important gap was filled by the publication of Piotr Grzelczak’s book on the long-term consequences of the Poznań protests, and the conflict over its remembrance between government representatives and local inhabitants of the region, since the protests were one of the defining moments in recent history of Poznań. The article also includes a summary of the controversy between historians over the importance of 1956 as a watershed in Polish history, with some historians arguing that a more liberal image of the communist system in Poland was formed in 1956, while others argued that the communist dictatorship was stabilized by winning wider social support. The author has indicated an increasing separation between narratives about the Poznań protests in June and the political transformations in October, which has consequences and threats related to polarized perception of history, leading to meagre and simplified understanding of social realities of the Polish People’s Republic after 1956.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 29; 42-54
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Национализация памяти о Великой Отечественной войне в исторической политике постсоветских государств
    Nacjonalizacja pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w polityce historycznej państw postkomunistycznych
    Nationalization of Great Patriotic War remembrance in the historical policy of post-communist states
    Autorzy:
    Петровская, Оксана
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953418.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Советский Союз
    Россия
    Великая Отечественная война
    историческая память
    Związek Radziecki
    Rosja
    Wielka Wojna Ojczyźniana
    pamięć historyczna
    Soviet Union
    Russia
    Great Patriotic War
    historical memory
    Opis:
    Artykuł dotyczy zmieniającego się obrazu pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Jednolity jej obraz ukształtował się w czasach Związku Radzieckiego, natomiast po jego upadku zmienił się też obraz Wielkiej Wojny. Zdaniem autorki zniszczenie pamięci o wojnie szło wraz z zniszczeniem pamięci o ZSRR. Z drugiej strony, ogromne straty, jakie poniosły narody ZSRR nie zważając na politykę władz i apele opozycji uniemożliwiają eliminację pamięci o niej. W warunkach konstruowania tradycji narodowej, nacjonalizacji przeszłości, powstania nowych mitologii narodowych (rosyjskich, ukraińskich, kazachskich, etc.) w niepodległych państwach daje się zaobserwować swoistą „nacjonalizację” pamięci o Wielkiej Ojczyźnianej. Następuje ponowna ocena najważniejszych wydarzeń, aktorów i wyników wojny w celu kształtowania nowej tożsamości narodowej. Szczególny symboliczny sens Wielkiej Wojny Ojczyźnianej sprzyjał przekształceniu jej w mit polityczny, i pozwolił na rozmaitą interpretację jej doświadczeń.
    The article concerns a changing memory of Great Patriotic War. Its uniform pattern developed during the time of the Soviet Union whereas after its collapse the image of Great Patriotic War changed too. The author believes that the memory about the war and the memory about the USSR were destroyed together. On the other hand, regardless of the authorities policy and opposition’s appeals, enormous losses suffered by the USSR peoples make it impossible to eliminate the memory about the war. In the conditions of establishing national tradition, nationalization of the past and creation of new national mythologies (Russian, Ukrainian, Kazakh, etc.) in independent countries, we can observe a peculiar “nationalization” of the memory about Great Patriotic War. Renewed evaluation of the most important actors and results of the war is carried out in order to develop a new national identity. A special symbolic sense of Great PatrioticWar favored its transformation into a political myth and permitted various interpretations of its experiences.
    Статья посвящена меняющемуся образу памяти о Великой Отечественной войне. Ее целостный образ сформировался в период Советского Союза, в свою очередь, после его упадка изменился также и образ Великой войны. По мнению автора, уничтожение памяти о войне шло параллельно с уничтожением памяти о СССР. С другой стороны, огромные потери, которые потерпел народ СССР, независимо от политики власти и призывов оппозиции, не дают возможности стереть память о войне. В условиях формирования народных традиций, национализации прошлого, появления новой национальной мифологии (русской, украинской, казахской и т.д.) в независимых государствах замечается своеобразная «национализация» памяти о Великой войне. Появляется переоценка самых главных событий, участников и результатов войны с целью формирования нового национального сознания. Особенный символический смысл Великой Отечественной войны благоприятствовал ее преобразованию в политический миф и дал возможность появления разносторонней интерпретации ее последствий.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2016, 24
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BALLADA O POBOŻNYM UBEKU, CZYLI POLSKIE KINO I POLITYKA (1989–2015
    BALLAD OF PIOUS UBEK: POLISH CINEMA AND POLITICS (1989–2015)
    Autorzy:
    Korczarowska, Natasza
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487663.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-07
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    RETURN POLICY
    HISTORICAL POLITICS
    ANTI-SEMITISM
    INSPECTION
    IDENTITY CHANGE
    POST MEMORY
    POWRÓT POLITYCZNEGO POLITYKA HISTORYCZNA ANTYSEMITYZM
    LUSTRACJA
    ZWROT TOŻSAMOŚCIOWY
    POST PAMIĘĆ
    Opis:
    BALLAD OF PIOUS UBEK: POLISH CINEMA AND POLITICS (1989–2015) Korczarowska attempts to analyze selected films produced in Poland after 1989 in the context of relations between cinema and politics. The year of 1989 was a significant turning point in the Polish culture. The topics that in the communist period were considered as socio-political taboos, returned to public discourse. The necessity to fill white spots – especially in the area of historical narratives – resulted in producing films which were connected with the tradition of Polish film school. Directors were able to add their voice to shaping the national identity issues of ‘unsettled history’: heterotelia of tragic Warsaw uprising, anti-Semitism (culminating in the tragedy of Jedwabne), the responsibility for PRL (lustration). The films played important role as therapeutic tools. Due to the possibility of treating achievements of native artists as a collective psychoanalytic session, the key concept – which forms a kind of interpretative key – is ‘the policy of returning’ (the equivalent of the Freudian ‘displacement factor’). However, the films very often contributed to interpreting the particular interests of the ruling party and they used cultural texts as a tool in the ‘war of narratives’. In this way the Polish cinema once again revealed its dependence on political factors treating culture as strictly instrumental.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 242-271
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The methodological strategy of architectonics of multicultural education in the postmodern era
    Autorzy:
    Saukh, Petro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956386.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    multikulturalizm
    edukacja wielokulturowa
    identyczność
    globalna lokalność
    pamięć historyczno-kulturalna
    kulturowo-etniczny narcyzm
    polityka demokratyczno-egalitarna
    multiculturalism
    multicultural education
    identity
    global locality
    cultural and historical memory
    cultural and ethnical narcissism
    democratic and egalitarian policy
    Opis:
    Celem artykułu jest próba interpretacji nowego pluralistycznego typu cywilizacji oraz właściwości współczesnego społeczeństwa wielokulturowego w kontekście przestrzeni edukacyjnej. Na gruncie tego zaproponowano zastąpienie pojęcia edukacji wielokulturowej terminem edukacji polietnicznej, która skierowana jest na harmonizację wzajemnego stosunku między etnicznymi lub narodowymi społeczeństwami, a w ich granicach – między różnymi grupami społeczno-kulturowymi, mającymi różną identyczność kulturową (polityczną, regionalną, płciową, religijną, wiekową, profesjonalną i in.). Zaproponowano i uzasadniono nową architektonikę edukacji wielokulturowej, w centrum której znajduje się życiowy paradygmat jednostki. W związku z tym udowadnia się pięć najważniejszych strategii metodologicznych edukacji wielokulturowej, które są jej punktem orientacyjnym oraz źródłem życiowym.W artykule zostały także zarysowane problemy implementacji projektu edukacji wielokulturowej na Ukrainie, które utrudniają harmonizację życia społecznego oraz procesy dialogu międzykulturowego i porozumiewania się.
    The article presents an attempt to interpret a new pluralistic type of civilization and the features of modern multicultural society in the context of educational space. On this basis, the substitution has been suggested of the concept of multicultural education with the term poli-ethnic education, which aims at harmonizing the relations between ethnic or national communities. Within thier limits, this refers also to different socio-cultural groups, with different cultural (political, regional, sexual, religious, age-related, professional, etc.) identities. A new architectonics of multicultural education is suggested and grounded, with a life-giving personality paradigm in the centre. In this regard, five major methodological principles of multicultural education, which serve as its guidelines and major sources, are justified.The issues of the implementation of the multicultural education project in Ukraine which inhibit the harmonization of public life and the process of intercultural dialogue and understanding are outlined.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2017, 6, 1; 36-49
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Історична пам’ять як чинник внутрішньої і зовнішньої політики Республіки Польща
    Historical Memory as a Means of Implementing the Internal and External Policy of the Republic of Poland
    Autorzy:
    Чекаленко, Л.Д.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676901.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-27
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    німецько-польський кордон
    договірна система
    польські втрати
    німецьке відшкодування
    German-Polish border
    treaty system
    Polish losses
    German compensation
    Opis:
    У статті йдеться про феномен історичної пам’яті Республіки Польща, що нині  спрямовується на розв’язання внутрішніх і зовнішніх завдань держави за наступними напрямами. Перший стосується низки геополітичних і практичних питань відносин з Німеччиною, другий точиться навколо відносин з Російською Федерацією, а третій сконцентровано на «проблемі Волині», що природньо екстраполюється на відносини з Україною. Така трихотомія складалася впродовж ХХ ст. і продовжується донині. Якщо до 2014 р. в польському політикумі і громадському житті превалювали німецькі і волинські нерозв’язані питання, то знападом і війною Росії проти України посилилась російська складова польського наративу пам’яті, спрямована на розвінчування московської загарбницької політики. Витоки і сутність проблем у відносинах Польщі з Німеччиною, а також з Росією у багатьох питаннях є подібними, а в деяких вимірах навіть збігаються. Геополітичні вагові політик провідних держав нагадують одне одного за історичними витоками і за характером проблем, за нешанобливими оцінками своїх противників або конкурентів, за імперським ставленням до свого і до підкорених народів, за економічними характеристиками, що залишили їм у спадок попередні державні формування. Тісно переплелися відносини Республіки Польща і Німеччини. Ускладнені територіальними претензіями, вони особливо загострились у роки холодної війни. Конструктивний діалог цих європейських держав вийшов на консенсусний рівень тільки з об’єднанням Німеччини у 1990 р. Однак остаточного взаєморозумінняй досі не досягнуто, оскільки польська сторона до нині порушує питання провини перед поляками з боку Німеччини, яка, за польськими заявами, недостатньо компенсувала втрати поляків періоду Другої світової війни.
    The article deals with the phenomenon of the historical memory of the Republic of Poland, which is currently aimed at solving the internal and external tasks of the state in the following directions. The first concerns a number of geopolitical and practical issues of relations with Germany, the second revolves around relations with the Russian Federation, and the third is focused on the “Volyn problem”, which is naturally extrapolated to relations with Ukraine. Such a trichotomy was formed throughout the 20th century and continues to this day. If until 2014 German and Volyn unresolved issues prevailed in Polish politics and public life, then Russia’s invasion and war against Ukraine strengthened the Russian component of the Polish narrative of memory, aimed at debunking Moscow’s aggressive policy. The origins and essence of the problems in Poland’s relations with Germany, as well as with Russia, are similar in many issues, and in some dimensions even coincide. The geopolitical weight of politicians of the leading states resemble each other in terms of historical origins and the nature of problems, disrespectful assessments of their opponents or competitors, imperial attitudes toward their own and conquered peoples, and economic characteristics bequeathed to them by previous state formations. Relations between the Republic of Poland and Germany are closely intertwined. Complicated by territorial claims, they became particularly acute during the Cold War. The constructive dialogue of these European states reached a consensus level only with the unification of Germany in 1990. However, a final understanding has not yet been reached, as the Polish side still raises the issue of guilt towards the Poles on the part of Germany, which, according to Polish statements, did not sufficiently compensate for the losses of the Poles period of the Second World War.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2022, 19; 34-56
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka historyczna Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego wobec Polski na przykładzie opisu agresji ZSRR na Polskę w świetle narracji podręcznikowej
    Russians and Soviets historical policy towards Poland: description of the Soviet invasion of Poland in textbook narrative
    Autorzy:
    Boridczenko, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935963.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    polityka historyczna
    Federacja Rosyjska
    ZSRR
    politics of memory
    Russian Federation
    USSR
    Opis:
    W niniejszym artykule omówiono rosyjską narrację historyczną w rodzimym szkolnictwie. Poruszony temat polega na badaniu polityki historycznej Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego. Uwagę skupiono na zawartym w podręcznikach Federacji Rosyjskiej oraz Związku Radzieckiego opisie 17 września 1939 roku. Podstawą analizy stała się szeroko zakrojona kwerenda, w trakcie której zanalizowano teksty obowiązujących od 1954 roku podręczników szkolnych. Główne uzasadnienie podjętej tematyki stanowi cieszący się popularnością w polskiej publicystyce dyskurs nawiązujący do polityki historycznej Rosji. Zgodnie z założeniem artykułu historyczna wiedza przekazywana w szkołach Rosji cechuje się starannym pomijaniem wątków związanych z radziecką agresją na Polskę.
    The article discusses the presentation of events from September 17, 1939 in the textbooks of the Russian Federation and the Soviet Union. Thematically, the topic is related to the politics of memory in Russia. The research is based on a wide-ranging analyses of the texts of the school literature published after 1958 in the USSR and in the Russian Federation. Constant discourse on the Polish political scene creates a vision of Russia neglecting Poland. As a main thesis a problem was selected concerning the indoctrination in a Russian school, which is based on ignoring the Soviet aggression on Poland.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 74-91
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dąbrowszczacy: między symbolem antyfaszyzmu a polityką antykomunizmu
    Defending the Polish Volunteers in the Spanish Civil War: Between the Symbol of Anti-fascism and the Policy of Anti-communism
    Autorzy:
    Wysmułek, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781607.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish veterans of the Spanish Civil War (1936–1939)
    historical policy in Poland
    social memory
    generational changes
    Dąbrowszczacy
    polscy weterani wojny domowej w Hiszpanii (1936–1939)
    polityka historyczna w Polsce
    pamięć społeczna
    zmiany pokoleniowe
    Opis:
    This article concerns the changes that have been occurring in Poles’ collective memory not only in regard to historical policy but also in regard to spontaneous social activeness. The author’s empirical basis was formed by interviews with the organizers and participants of protests against plans to change the name of a street [ul. Dąbrowszczaków], and of other activities in the years 2016–2019 aimed at popularizing the history of. The problem is presented in the context of the debate among historians, publicists, and politicians of right-wing and left-liberal circles over the historical policy. The author interprets attempts to remove the civil war volunteers from the public sphere in Poland as part of a broader historical policy aimed at achieving cultural hegemony over Poles’ social memory and identity. He analyzes the protests in defense of this volunteers primarily in the context of the generational changes that have enabled the appearance of a new, leftist “memory actor.”
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2019, 63, 2; 133-161
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Węzły pamięci. Kwestia zbrodni katyńskiej w relacjach polsko-rosyjskich
    Memory nodes. The issue of the Katyn massacre in Polish-Russian relations
    Autorzy:
    Słowiński, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343420.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Polska
    II wojna światowa
    stereotypy narodowe
    Federacja Rosyjska
    polityka historyczna
    zbrodnia katyńska
    Polska
    Russian Federation
    World War II
    national stereotypes
    historical policy
    Katyn massacre
    Opis:
    The article focuses on discussing the impact of the conditions regarding the Katyn massacre on the current relations between Warsaw and Moscow. The history of these two countries is characterized by a long and difficult past, which is why numerous unresolved disputes, burdens and myths have arisen and are still visible today, negatively affecting bilateral contacts. In 1989, right after the fall of the communist system in Poland, the new political elites, coordinating the process of democratic changes in our country, made efforts to sort out the controversial threads in the common Polish-Russian history. Without a doubt, the most important of them was the Katyn massacre. For the political elites of the Third Polish Republic, explaining the overall circumstances of those events was the most important goal of diplomatic activities undertaken towards the Kremlin. In Warsaw’s opinion, untangling this knot of memory from the history of relations between the two countries was supposed to help free them from past burdens and negative accumulations and contribute to strengthening friendship in current times. Unfortunately, it quickly turned out that this topic soon became one of the main elements negatively burdening mutual relations.
    W artykule skupiono się na omówieniu wpływu uwarunkowań dotyczących zbrodni katyńskiej na obecne stosunki między Warszawą a Moskwą. Historię tych dwóch krajów charakteryzuje długotrwała i trudna przeszłość, stąd też narosły i widoczne są do dziś liczne nierozwiązane spory, obciążenia i mity negatywnie wpływające na obustronne kontakty. W 1989 roku, tuż po upadku systemu komunistycznego w Polsce, nowe elity polityczne, koordynując proces przemian demokratycznych w naszym kraju, podjęły wysiłki zmierzające do uporządkowania spornych wątków we wspólnej polsko-rosyjskiej historii. Bez wątpienia najważniejszym z nich stała się sprawa zbrodni katyńskiej. Dla elit politycznych III RP wyjaśnienie ogółu okoliczności tamtych wydarzeń stanowiło najważniejszy cel podejmowanych działań dyplomatycznych względem Kremla. W ocenie Warszawy rozplątanie tego węzła pamięci z historii stosunków obu krajów sprzyjać miało uwolnieniu ich od dawnych obciążeń i negatywnych nawarstwień i przyczynić się do umocnienia przyjaźni w obecnych czasach. Niestety bardzo szybko okazało się, że temat ten – pomimo uznania przez przedstawicieli Rosji, iż odpowiedzialność za mord na polskich jeńcach wojennych ponoszą najważniejsze osobistości sowieckiego państwa – stał się w niedługim czasie jednym z głównych elementów negatywnie obciążających wzajemne relacje.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 114-146
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojna o pamięć czy propaganda: Polityka historyczna jako przedmiot stosunków polsko-rosyjskich
    The Memory War or propaganda: Historical politics as an object of Polish-Russian relations
    La guerre des mémoires ou la propagande: La politique historique comme objet des relations russo-polonaises
    Autorzy:
    Kiera, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407556.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    polityka historyczna
    propaganda
    rosyjska wojna informacyjna
    polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Polski
    stosunki polsko-rosyjskie
    historical policy
    information warfare
    Polish-Russian relations
    foreign policy of the Russian Federation
    politique historique
    propagande
    guerre de l’information russe
    relations russo-polonaises
    politique étrangère de la Fédération de Russie à l’égard de la Pologne
    Opis:
    Pojęcie propagandy historycznej łączy w sobie elementy terminów propaganda i polityka historyczna. Propaganda jest systematycznym wysiłkiem sprowadzającym się do kształtowania opinii społecznej w celu wpływania na jej postawy wobec określonej idei lub grupy. Z kolei polityka historyczna łączy wydarzenia z przeszłości z celami politycznymi, starając się wpłynąć na percepcję historii. Polityka historyczna jest więc interpretacją przeszłości w celach politycznych, niedążącą do obiektywizmu czy prawdy historycznej. Pozostaje częścią działań wielu państw, w tym Federacji Rosyjskiej w ramach prowadzonej przez Kreml wojny informacyjnej. Wojna informacyjna nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji, będąc interpretowana różnie przez badaczy w Rosji oraz na Zachodzie. Zachodnie definicje skupiają się na militarnym, strategicznym, operacyjnym i taktycznym wykorzystaniu informacji, podczas gdy Rosja traktuje wojnę informacyjną jako wszechstronną kampanię wywierania wpływu, nieograniczoną tylko do czasu wojny. Rosyjska strategia skupia się więc na dezorientacji i paraliżu przeciwnika w znaczeniu sensu largo, w przeciwieństwie do zachodniego modelu opartego na przekonywaniu do danych treści. Rosyjskie działania w obszarze informacyjnym, takie jak rozpowszechnianie dezinformacji za pomocą różnych mediów, mają na celu realizację konkretnych interesów politycznych, często poprzez fałszowanie historii i manipulowanie opinią publiczną. Historia w stosunkach polsko-rosyjskich jest jednym z kluczowych problemów. Rosyjska perspektywa skupia się na takich kwestiach jak brak wdzięczności Polski za wyzwolenie przez Armię Czerwoną oraz ważnych wydarzeniach historycznych, takich jak wojna polsko-bolszewicka. W relacjach bilateralnych zarysowuje się również spór dotyczący II wojny światowej, w którym Rosja dąży do minimalizacji odpowiedzialności Związku Radzieckiego za wybuch wojny i podkreślania swojej roli jako wyzwoliciela Europy. Jednocześnie lansowana jest teza o kluczowej roli Polski jako państwa odpowiedzialnego za rozpoczęcie konfliktu. Kreml prowadzi politykę historyczną w wymiarze międzynarodowym, kształtując w tym kontekście negatywny obraz Polski. Działania te mają na celu ideologiczną konsolidację społeczeństwa rosyjskiego oraz wzmacnianie pozycji międzynarodowej Rosji.
    The objective of this article is to identify the determinants, nature and implications of historical policy as a foreign policy tool of the Russian Federation. Furthermore, it is to understand the role of historical propaganda as an instrument of Russia’s foreign policy towards Poland and to identify its impact on bilateral relations. According to the adopted research hypothesis, Russia uses historical events to realise its interests towards Poland, which boils down to controlling the historical narrative on a global scale, affirming the role of the superpower as the victor of World War II and shaping national identity. The article uses the method of content analysis and political discourse analysis to understand and show how historical propaganda is created, disseminated and how it affects Polish-Russian relations. The study was based on an analysis of source materials, including media messages, official statements by politicians and academic publications.
    Le terme de propagande historique combine des éléments des termes propagande et politique historique. La propagande est un effort systématique de formation de l’opinion publique, dans le but d’influencer les attitudes du public à l’égard d’une idée ou d’un groupe particulier. La politique historique, quant à elle, associe des événements passés à des objectifs politiques dans le but d’influencer la perception de l’histoire. La politique historique est donc une interprétation du passé à des fins politiques, sans viser l’objectivité ou la vérité historique. Elle fait toujours partie des activités de nombreux états, dont la Fédération de Russie, dans le cadre de la guerre de l’information menée par le Kremlin. La guerre de l’information n’a pas de définition unique et universellement acceptée, étant interprétée différemment par les chercheurs russes et occidentaux. Les définitions occidentales se concentrent sur l’utilisation militaire, stratégique, opérationnelle et tactique de l’information, tandis que la Russie considère la guerre de l’information comme une campagne d’influence globale, qui ne se limite pas à la période de guerre. La stratégie russe se concentre donc sur la confusion et la paralysie de l’adversaire au sens large, par opposition au modèle occidental fondé sur la persuasion d’un contenu donné. Les activités russes dans le domaine de l’information, telles que la diffusion de la désinformation par le biais de divers médias, visent à poursuivre des intérêts politiques spécifiques, souvent en falsifiant l’histoire et en manipulant l’opinion publique. L’histoire dans les relations russo-polonaises est l’une des questions clés. Le point de vue russe se concentre sur des sujets tels que le manque de gratitude de la Pologne pour la libération par l’Armée rouge et des événements historiques importants tels que la guerre polono-bolchévique. Les relations bilatérales sont également marquées par un différend sur la Seconde Guerre mondiale, dans lequel la Russie cherche à minimiser la responsabilité soviétique dans le déclenchement de la guerre et à mettre l’accent sur son rôle de libérateur de l’Europe. Dans le même temps, la thèse du rôle clé de la Pologne en tant qu’État responsable du déclenchement du conflit est mise en avant. Le Kremlin poursuit une politique historique internationale, façonnant une image négative de la Pologne dans ce contexte. Ces actions visent à consolider idéologiquement la société russe et à renforcer la position internationale de la Russie.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 2, 47; 65-80
    2956-302X
    2956-3208
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]
    Autorzy:
    Janicka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643797.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    anti-Semitism
    de-Holocaustization
    Museum of the History of Polish Jews (POLIN MHPJ)
    Polin myth
    Polish historical policy
    politics of memory
    Polish Jews (concept revision)
    symbolic violence
    Opis:
    The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”.  Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”. 
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elżbieta Kazimierzówna w Szczecinku. Przyczynek do dziejów pamięci stosunków polsko-pomorskich w średniowieczu i ich znaczenia w Polsce Ludowej
    Elżbieta Kazimierzówna (Elisabeth of Poland) in Szczecinek. A Contribution to the History of the Polish-Pomeranian Relations in the Middle Ages and their Significance in Polish People’s Republic
    Autorzy:
    Migdalski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591116.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Elżbieta Piastówna (Elisabeth of Poland)
    Polish plans for the western border
    historical policy
    Recovered Territories
    cultural memory
    Elżbieta Piastówna
    polska myśl zachodnia
    polityka historyczna
    Ziemie Odzyskane
    pamięć kulturowa
    Opis:
    The article is concerned with the legend of Duchess Elisabeth, daughter of King Casimir the Great, supposedly buried in Szczecinek – Świątki (known as Marienthron before 1945). The legend was propagated during the period of Polish People’s Republic and it fit into the western ideology expressed in the mythology of the so-called Recovered Territories. This paper describes all the traces of the memory of Duchess Elisabeth having been cultivated, such as: the street name Księżnej Elżbiety (Duchess Elisabeth Street), the place name Elżbiecin Piastowski (references the name Elisabeth as well as the House of Piast), archaeological research and publications regarding the duchess’ place of final rest, and naming the local school after the duchess.
    Artykuł poświęcony jest kreowanej w okresie Polski Ludowej legendzie o księżniczce Elżbiecie, córce króla Polski Kazimierza Wielkiego, pochowanej w Szczecinku-Świątkach (przed 1945 r. Marienthron), która wpasowywała się w panującą po 1945 roku ideologię zachodnią wyrażaną w mitologii Ziem Odzyskanych. W artykule omówiono wszelkie ślady kultywowania pamięci po księżniczce w Szczecinku, jak: nazwa ulicy Księżnej Elżbiety, nazwa miejscowa Elżbiecin Piastowski, badania archeologiczne i publikacje o miejscu spoczynku księżnej, nadanie imienia księżnej miejscowej szkole.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 5-29
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matka-Ojczyzna wzywa! Muzeum Historii Ukrainy podczas Drugiej Wojny Światowej - Kompleks Memorialny w Kijowie: ukraińska narracja o wojnie
    The Motherland Calls! Narrative of War in the National Museum of the History of Ukraine in the Second World War - the Memorial Complex in Kiev
    Autorzy:
    Demel, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781603.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    National Museum of the History of Ukraine in the Second World War
    Ukraine
    historical policy
    memory studies
    museum narrative
    war commemoration
    war in Donbass
    World War II
    Narodowe Muzeum Historii Ukrainy podczas Drugiej Wojny Światowej
    Ukraina
    polityka historyczna
    badania nad pamięcią
    narracja muzealna
    praktyki komemoracyjne
    wojna w Donbasie
    druga wojna światowa
    Opis:
    This article contains the findings of a study of the narrative of the National Museum of the History of Ukraine in the Second World War in Kiev as a form of contemporary realization of a historical policy. In independent Ukraine, the Museum departed from the Soviet heroic-romantic narrative and replaced it with a story of war as a universal human cataclysm. At the same time, there was a clear Ukrainization of the narrative, for the pragmatic purpose of building a nation state. Simultaneously, the Museum is engaged in commemorative and propaganda activities concerning the ongoing war with Russia.The author decodes the palimpsest of symbols and narratives. He analyzes forms of remembrance, the organization of exhibitions, and ways of managing the Soviet heritage and symbolism. He analyzes the narrative about the war in Donbass in categories of familiarity and otherness.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2019, 63, 2; 191-226
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-34 z 34

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies