Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Hans Werner Henze" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Hans Werner Henze, Ingeborg Bachmann: „Der Prinz von Homburg”. Operowa adaptacja dzieła Kleista
    Hans Werner Henze, Ingeborg Bachmann: Der Prinz von Homburg. Operatic adaptation of Kleist’s drama
    Autorzy:
    Kornatowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392098.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    literatura
    dramat
    adaptacja operowa
    Opis:
    The article aims at showing how complex can be the relationship between literary prototype and operatic work. It analyses the adaptation of Heinrich von Kleist’s drama by two outstanding postwar artists: the Austrian author Ingeborg Bachmann (1926–1973) and the German composer Hans Werner Henze (1926–2012). They not only adjust the dramatic text to the needs of the operatic medium. They also, very much in the spirit of their times (1958), try to rethink, to “save” as they put it, a work of art misused by the ideology of Wilhelminism and the Third Reich. In their interpretation they turn their back on military and political content of the drama, focus their attention on the person of the Prince, glorifying him as a dreamer and outsider.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2012, 18; 41-50
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Queer Approach to the Classical Myth of Phaedra in Music
    Mit o Fedrze w muzyce a teoria queer
    Autorzy:
    Marsico, Federica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513930.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Benjamin Britten
    Sylvano Bussotti
    Hans Werner Henze
    homosexuality
    myth of Phaedra
    Hans Werner Henze homoseksualizm
    mit o Fedrze
    Opis:
    Trzy adaptacje mitu o Fedrze – żonie króla Aten Tezeusza, która fatalnie zakochuje się w swoim pasierbie Hipolicie – zostały skomponowane w drugiej połowie XX wieku przez trzech kompozytorów homoseksualistów. Były to: kantata dramatyczna Fedra na mezzosopran i małą orkiestrę (1976) Benjamina Brittena (1913-1976) do tekstu amerykańskiego poety Roberta Lowella; następnie opera Le Racine: pianobar pour Phèdre (1980) Sylvano Bussottiego (ur. 1931) do libretta naszkicowanego przez samego kompozytora i składającego się z prologu, trzech aktów i intermezza, oraz dwuaktowa opera koncertowa Phaedra (2007) Hansa Wenera Henzego (1926-2012) do libretta niemieckiego poety Christiana Lehnerta. Celem tego artykułu jest udowodnienie, że trzech homoseksualnych kompozytorów wybrało mit o kazirodczej – a przez to zakazanej – miłości, aby ukazać homoerotyczne pragnienie uznawane przez współczesne im społeczeństwo heteronormatywne za zwyrodniałe i przez to potępiane. Niniejsza praca rzuca światło na ukazane w najsłynniejszych literackich opracowaniach aspekty wpływające na wrażliwość gejów, oraz wykazuje, jak trzech twórców pojmowało swoją seksualność i wyrażało ją w swoich kompozycjach. Analiza trzech utworów pod tym względem wykazuje, że dyskurs o homoseksualizmie kształtuje się poprzez wzajemne oddziaływanie na siebie różnych aspektów dzieła, które obejmują opracowywanie źródeł literackich, uporządkowanie libretta, charakterystykę bohaterów czy inscenizację dzieła, które wraz z muzyką składają się na jego określoną interpretację.
    Three musical adaptations of the myth of Phaedra, in which the wife of King Theseus of Athens desperately falls in love with her stepson Hippolytus, were composed in the second half of the twentieth century by three homosexual composers: the dramatic cantata Phaedra for mezzosoprano and small orchestra (1976) by Benjamin Britten (1913-1976) after a text by the American poet Robert Lowell, the opera Le Racine: pianobar pour Phèdre (1980) by Sylvano Bussotti (1931-) after a libretto drafted by the composer himself and consisting of a prologue, three acts, and an intermezzo, and, last but not least, the two-act concert opera Phaedra (2007) by Hans Werner Henze (1926-2012) after a libretto by the German poet Christian Lehnert. The aim of this paper is to prove that the three homosexual composers chose a myth about an incestuous—and thus censored—love in order to represent homoerotic desire, labelled as deviant by the coeval heteronormative society and hence condemned by it. The study sheds light on the aspects of the most famous literary elaborations that affect gay sensibility, and on how the three composers experienced their homosexuality and gave utterance to it in their other works. The analysis of the three works at issue demonstrates that the discourse about gayness takes shape through the interplay of numerous aspects. The elaboration of the literary sources, the organization of the libretto, the characters’ definition, and the mise-en-scène, together with the music, put the myth into that perspective.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 3(34); 7-28
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Development of the Modern Guitar Sonata
    Kształtowanie się formy współczesnej sonaty gitarowej
    Autorzy:
    Kuźniar, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17903432.pdf
    Data publikacji:
    2023-04-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Guitar sonata
    form evolution
    guitar music after 1950
    Franz Werthmüller
    Alberto Ginastera
    Michael Tippett
    Hans Werner Henze
    Sonata gitarowa
    ewolucja formy
    muzyka gitarowa po 1950 roku
    Opis:
    Niniejszy artykuł podejmuje temat kierunków rozwoju sonaty gitarowej po 1950 roku. Historia kształtowania się formy to proces niezwykle dynamiczny, a każda epoka przynosi wiele różnorodnych, często wzajemnie sprzecznych, punktów widzenia. W tym kontekście przeanalizowane zostały pod względem formalnym cztery sonaty gitarowe, reprezentatywne dla omawianego okresu: F. Werthmüller – Sonata A-dur op. 17, A. Ginastera – Sonata op. 47, M. Tippett – The Blue Guitar, H.W. Henze – Royal Winter Music. Jako kryterium doboru dzieł przyjęto możliwość przekrojowego omówienia głównych nurtów i spojrzeń na formę cyklu sonatowego, obecnych w literaturze gitarowej drugiej połowy XX i XXI w. W toku badań wykrystalizował się obraz sonaty jako cyklu, który daje współczesnemu kompozytorowi narzędzia do realizowania indywidualnych poszukiwań artystycznych, przy jednoczesnym zachowaniu pewnych niezmiennych cech charakterystycznych formy. W niniejszej pracy podjęto próbę zdefiniowania, czym jest owa niezachwiana tożsamość sonaty.
    This article explores the directions of development of the guitar sonata after the year 1950. The development of any given form is a highly dynamic process with each period bringing a wide variety of, frequently contradictory, points of view. In this context, the author performed a formal analysis of four guitar sonatas representative of the period in question: Sonata in A major Op. 17 by F. Werthmüller, Sonata Op. 47 by A. Ginastera, The Blue Guitar by M. Tippett and Royal Winter Music by H.W. Henze. The criterion for selecting the works was to allow a thorough overview of the main trends and views on the sonata cycle form present in guitar music of the second half of the 20th and the beginning of the 21st century. During the research, an image of the sonata as a cycle emerged which presents the contemporary composers with tools that allow them to pursue their artistic vision while maintaining certain immutable features of the form in question. This article attempts to define this immutable identity of the sonata.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2022, 17, 17; 157-191
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies